HAARLEM'S DAGBLAD.
TWEEDE BLAD.
NORA
WOENSDAG 17 AUGUSTUS 1910
OM ONS HEEN
No. 1186.
De Loting.
IL
Zoo bezoeken zo dan In deze en vol
gende weken den Doelen, de jongelui
die hun negentiende jaar hebben
volbracht. Daar In dlie glazen
kom ligt liet lot, ligt hun
lot voor den eerstkouiendea tijd.
Als we hun vroegen, wie er graag die
nen wil, dan zeiden geen twintig van
de honderd j a. Niet uit gebrek aan
vaderlandsliefde, maar omdat ze zich
eigenlijk niet goed meer kunnen
voorstellen, dat er in of om Neder
land nog gevochten zou moeten wor
den. We hebben immers in tachtig
jaar geen oorlog gehad! Neen, wie
van Nederlandsche jongens geest-
drilt voor den militairen dienst ver
wacht, zal geduid moeten hebben tot
de vijand werkelijk voor de grenzen
staat. Maar Ann xal men ook zien,
dat het élan, waarmee de Fran-
achen in 1870/1 zich, na de eerste ne
derlagen aanmeldden voor do verde
diging van hun vaderland^ wei een
Fransch woord, maar niet uitsluitend1
een Fransch begrip is.
Bovendien is er in vredestijd zoo
veel last en moeite, ja soms verlies,
aan den militairen dienst verbonden.
De een wordt allerminst door bet ka
zerneleven aangetrokken, een tweede,
pos aan 't begin van zijn maatschap
pelijke loopbaan, ziet de verplichting
om te dienen daarin oprijzen als een
struikelblok, dat hij doqir uitstel te
vragen wel verschuiven, maar niet
uit den weg ruimen kan. Een derde
is door de omstandigheden kostwin
ner van het gezin en kan daarvoor
.wel ondersteuning krijgen, maar weet
volstrekt niet, of hij na afloop van
den dienst' zijn betrekking nog wel
terugvinden zal..
En het schild boven het lotingsbu
reau houdt hem wel voor: Rust is
roest voor mannenaard,
maar hij weet, dat hij ook in de bur
germaatschappij volstrekt niet be
hoeft te roesten.
Zoo naderen zeer velen met angst
de onnoozele vischkom en doen de
greep, waarvan zooveel ai kan han
gen. De houding van. eenigeu is
stijf, uit verlegenheid, van sommige
onverschillig, uit angst. Ze zouden
het glazen ding wel willen
ondervragen, maar het antwoordt
niet. Is het wonder, dat zij
elders hulp en bijstand zoeken in dit
moeilijke oogenbllk van hun leven,
waarbij niemand him steun kan ge
ven? En zoo kan de militie-commis
saris hooren hoe menige loteling, de
!kom naderende, eenige woorden voor
zich heen zegt, in de hoop,
dat die hem een hoog nummer zal
bezorgen. Zoo komt het, dat de men-
schem hechten aan allerlei maatrege
len van voorzorg. „Grijp in den bo
venhoek links", raadt een vader zijn
zoon aan, hoewel de vischkom geen
hoeken heeft. Zoo zweert een andere
vader bij een fortuinlijke pet, die al
zijn drie jongens hebben gedragen
toen ze naar Haarlem gingen loten,
,vvant ze hebben allen vrijgeloot. Om
mogelijke aanvraag te voorkomen,
voeg ik er maar dadelijk bij, dat ik
niet weet of .de gelukspet nog be
staat. Maar dat menige loteling opzet
telijk wegblijft, omdat de burgemees
ter of de meneer die dan voor hem
trekken zal, een gelukkige band
heeft, is wel zeker.
Het is voorgekomen, dat een lote
ling, die in de zaal aanwezig was,
zweeg als zijn naam werd geroepen,
zoodat de heer Winlder voor hem
trekken moest, Naderhand kwam hij
aan de tafel om een inlichting vra
gen., excuseerde zijn wegblijven op
verlegen manier. „Meneer zou wel
een goed nummer voor me trekken,
hoopte ik."
En de oude Doelenzaal heeft nog
wel andere kunstjes zien uitvoeren,
in de hoop op een boog nummer. Me
nigmaal klom, vastgehouden door
twee kameraden, een loteling ach
teruit het trapjo naar de lotings
zaal op. Die ongewone houding moest
baat brengen. Of ze het ook altijd
daan heeft? Allicht wel niet, maar
daarmee valt het bijgeloof niet om.
Ja, de militaire dienst valt wel
dwars in menig burgerbestaan, zooals
een kei neerplonst in een rustig war
ter. Toch zijn er in de laatste jaren
allerlei maatregelen genomen, die
den a.s. milicien ten goede kunnen
komen. Hij behoeft niet meer, zooals
vroeger, bij de reden tot afkeuring
die hij meent te hebben, een bepaalde
kwaal of gebrek te noemen, maar
kan volstaan met te zeggen, dat hij
zich over 't algemeen lichamelijk on
geschikt acht en ondergaat dan een
algemeen onderzoek. Hot kan ook
voorkomen, dat hij onkundig is van
een gebrek waardoor hij ongeschikt
is voor den dienst Zoodra dit ont
dekt wordt bij de indiensttreding,
gaat hij mot verlof, niet als vroe
ger voor soms langen tijd naar het
hospitaal, en wordt naderhand voar
herkeuring opgeroepen.
„De ongezondste tijd van 't jaar,"
heeft mij een hooggeplaatst militair
verzekerd, „valt in Nederland' tus-
schen de loting en do zitting van den
militieraad, waarop de redenen van
vrijstelling moeten worden ingediend.
In die weken ontstaan bij anders ge
zond® jonge mannen de kwalen en
gebreken bij honderdtallen." En hij
lachte daarbij smakelijk, waaruit ik
afleidde, dat die kwalen en gebre
ken na de zitting van den militie
raad' groot-en deels van zelf ook weer
verdwijnen. I-Iier waagt de Nederlan
der, wien de loting ongunstig is ge
weest, zijn laatste leans om buiten
den dienst to blijven. Zijn vinding
rijkheid in het voorwenden van ziek
te of gebrek is bijna even groot als
de ervaring, waarmee de doctoren,
een militaire en een buTgerarts,
voorwendsels weten te wegen,
vooral bij oogklachten, vaak te berde
gebracht, kennen de dokters allerlei
proeven en kunstjes, die zoo verwar
rend op den patient werken, dat hij
aan 't blunderen raakt en overduide
lijk laat zien, dat hij d® kwaal maar
verzonnen heeft
En zelte wanneer hij kalm blijft,
moet hij er in loopen, omdat hij niet
weet wat hij onder zeer 'bijzondere
omstandigheden moet zien en niet
moet zien.
Zoo kan het wezen, dat hij wanneer
hij bij een proef verklaart niets te
zien, daarmee juist aantoont, dat zijn
oogen goed zijn.
Andere simulanten klagen over een
zwakke borst en laten daarbij een
klaaglijk kuchje hooren. De medicus
kan evenwel heel goed nagaan, of de
langen al of niet in goeden staat zijn.
Evenmin gaat de klacht over hart
klopping op, wanneer de grenzen van
het hart normaal blijken te wezen.
Daartegenover staat, dat wie we
zenlijk iets mankeert, met ernst wordt
onderzocht en niet ten onrechte
goedgekeurd. Dat geldt niet alleen
r ooggebreken, maar ook bij een
gebrek, dat tegenwoordig vaak voor
komt of misschien soherper dan vroe-
wordt nagegaan, de platvoeten.
Voor lange marschen, zelfs voor lang
staan, is d® milicien met platvoeten
ongeschikt, te meer jsmdat de zware
uitrusting d© voeten nog meer door
buigen doet. Zulke half ongeschikter)
wil men in het leger niet, om hen zelf
niet te kwellen met wat zij toch niet
goed kunnen volbrengen en verder
niet, omdat zij, in tijd van nood, een
belemmering, dus een gevaar zijn
voor die rest van den troep. Evenmin
als de physiek minderwaardige graag
dienen wil, evenmin ziet men hein
graag in die gelederen. Maai' de
vraag, in hoever een kleine afwij
king tot ongeschiktheid leiden moet,
blijft aan de artsen ter beantwoor
ding overgelaten,
J. C. P.
Buitenlandsch Overzicht
De telegrammen hebben gisteren
reeds melding gemaakt van
DE ANTI-TSJECHISCHE BETOO
GINGEN TE WEENBN.
De betoogingen hadden plaats vóór
het Tsjechische voreenigingsgebouw,
waarin Zondag 300 Tsjechen, die een
bezoek wildon brengen aan de jacht-
tentoonatelling hun Intrek hadden ge
nomen. De botsing met de politie ont
stond doordat Duitsche betoogers het
cordon wilden verbreken, dat de po
litie om het Tsjechische voreenigings
gebouw had getrokken om de Tsje
chen te beschermen.
Do politie schijnt echter hier en
daar wat overijld te zijn opgetreden.
Zoo werd een vergadering van
Duitsch-nationalen in een hotel ver
boden en bij de poging om de verga
derzaal te doen ontruimen Is de poli
tie wel wat te ruw opgetreden. Door
dat het lokaal tamelijk klein was,
werd het spoedig een algemeen hand
gemeen, waarbij ook de agenten een
pak slaag opliepen. Negen agenten
werden gewond.
De afgevaardigden Weldenhofer
en Pittner* hebben bij don minister
van hinnenlandsche zaken telegra
fisch geprotesteerd tegen het optreden
der politie.
Roosevelt en Taft stonden in den
laalsten tijd tegenover elkaar, teder
met oen deel der republikeinsche par
tij achter zich. Nu heeft
ROOSEVELT ECHTER EEN GEVOE
LIGE NEDERLAAG GELEDEN.
Het bestuur der republikeinsche
partij in den staat New-York, dat de
conventie der republikeinen uit dien
staat te Saratoga regelt, heeft met 27
tegen 9 stemmen het voorstel verwor
pen om Roosevelt tijdelijk voorzitter
te maken. De vice-president Sherman
is daarop tot die waardigheid verko
zen.
De vrienden van Roosevelt zeggen,
dat de strijd nog niet geëindigd is en
dat de afgevaardigden ter conventie
niet verplicht zijn de aanbevelingen
van het bestuur te aanvaarden, zoo-
dat, zij hem toch tijdelijk voorzitter
kunnen maken.
De waardigheid wordt bijzonder be
geerd, daar de tijdelijke voorzitter,
naar men aanneemt, do hoofdtoe-
spraak bij de opening der bijeen
komst houdt eif de republikeinsche
politiek van den staat uiteenzet. Ilel
optreden van het bestuur is eenvou
dig een kennisgeving aan Roosevelt,
dat zij- overeengekomen zijn hein te
bestrijden om een einde te maken aan
zijn beheersching der politiek van
den staat, aldus seint Reuter.
Andere berichten maken er melding
van, dat Taft en Roosevelt in brief
wisseling zijn, om hun geschillen uit
den weg te ruimen.
In Duitschland heeft men een bewe
ging op touw gezet, om een Engelsch-
Duitsch fonds in 't leven te roepen
ter eering van den gestorven koning
Eduard van Engeland en zijn nog
levenden bloedverwant Keizer Wil
helm.
Het „Berl. Tagebl." meldt, dat
Sir Ernest Cassel aan het hoofd slaat
Het kapitaal bedraagt voorloopig 2 1/2
ïnillioen julden.
Er zal een stelsel van armenzorg
geschapen worden, dat gelijktijdig de
minder bemiddelde Engelschen, die
in Duitschland vertoeven en daar
werk zoeken en de Duitschers in En
geland, die in denzelfde toestand ver-
keeren, ten goede zal komen.
De Koning, de Koningin en de Ko
ningin-Moeder van Engeland, alsme
de de Duitsche Keizer en Keizerin zul
len het protectoraat aanvaarden.
De kwestie over de afvaardiging
van
KRETENSERS NAAR DE GRIEK-
SCHE NATIONALE VERGADERING
is nog niet uit.
Te Athene is bericht ontvangen, dat
de beschermende mogendheden beslo
ten zijn, met een nieuwe bezetting
van Kreta te dreigen, indien hun
voorloopige stoppen tot verhindering
van de candldaturen van Kretenzer
politici voor de Grieksche nationale
vergadering vruchteloos blijven.
Tegenover het plan van enkele
dweepzieke aanhangers van het vroe
gere militaire verbond, om den 28en
Augustus, den verjaardag van het be
kende pronuücianiiento plechtig te
vieren, heelt de club van officieren
van leger en vloot openlijk verklaard,
dat zij aan ©en dergelijke belooging
niet alleen geen deel zal nemen,
maar haar zeifa zal verhinderen. Ver
der verzekeren zij, dat zij noch aan
de verkiezing noch aan de beraadsla
gingen van de Nationale Vergade
ring zullen deelnemen, onverschillig
welke besluiten die vergadering zal
nemen. De door hun leiders bedrogen
officieren verlangen enkel een sterke
regeering met een krachtigen minis
ter Yan oorlog.
Wanneer den kroonprins bij zijn
terugkeer te Athene een ontvangst zal
bereid worden, zullen tweederden van
de officieren van de landmacht er
deel aan nemen.
In liet keizerlijk paleis te Peking
is een belangrijke diefstal gepleegd.
Uit een van de offerhallen van het
mausoleum van keizerin Tse-ksi van
China, in de oostelijke keizergravea
bij Peking, zijn behalve andere zeer
kostbare voorwerpen zes zware gou
den en zilveren offervaten ter waarde
van ongeveer 1.800.000 gulden, gesto
len. De overheid is er ontdaan over
en doet ijverig onderzoek naar de da
ders. Dit kunnen alleen ambtenaren
geweest zijn, daar niemand anders
in het mausoleum kan komen.
Bij keizerlijk besluit zijn reeds de
mannen, die rechtstreeks voor de vei
ligheid van het mausoleum verant
woordelijk waren, hertog I-p'»e en ge
neraal Soeloe-tai, de bewaarders van
het heiligdom, ter verantwoording ge-
x'oepen en Is last gegeven hen te be
straffen. Men vermoedt, dat het on
derzoek niet veel zul opleveren, tenzij
men. om tenminste den schijn te red
den, voor geld een „dief" koopt, die
aan zijne familie, als vergoeding voor
zijne onthoofding, een bescheiden
vermogen wil verzekeren.
PRESIDENT FALLIèRES
is Maandag in de Zwitsersche hoofd
stad Bern geweest
De Federale Raad bood den presi
dent ren diner aan. Aan het einde
van den maaltijd dankte de Zwitser
sche oresïdelit den heer Fallières, dat
lxii aan zijn bezoek zeer duidelijk het
karakter gegeven had van een sym
pathie-betuiging voor het republica-
ismè.
De president constateerde verder,
dat tusschen Frankrijk en Zwitser
land een volkomen goede verstand
houding bestaat, ook op commercieel
en economisch gebied.
Het bezoek van uen heer Fallières
is een bewijs van cle welwillend® po
litiek van beide landen tegenover
elkaar, die ook in de toekomst voor
aan zal slaan, 'lensiotte bracht de
president een dronk uit op de repu
bliek Frankrijk-
De heer Fallières antwoordde daar
op. dat de vriendschap met Zwitser
land hem ter harte gaat. Hij geeft zijn
vreugde en voldoening te kennen, dat
onlangs zulk een gelukkige oplossing
is gevonden voor de kwestie der
spoorwegen tusschen Frankrijk cn
Zwitserland. Deze oplossing zal de
commerciecle en economische goede
verstandhouding voorzeker nog be
vorderen en de wisseling van produc
ten. denkbeelden en neigingen zal
noz volkomener worden.
President Fallières bracht daarna
een dronk uit op den voorspoed en de
grootheid van Zwitserland.
Het „Journal" verneemt uit Baycux
dat Maandagavond een poging is ge
daan. om
DEN EXPRESTRE1N UIT CHER
BOURG TE DOEN ONTSPOREN.
De machinist van een goederentrein
bemerkte kort voor Bayeux, dat de
weg versperd was. Daar hij wist, dat
de exprestrein uit Cherbourg op
komst was, liet hij zijn trein stilhou
den en bracht, door met een roode
vlag te zwaaien, ook den exprestrein
tot slaan.
De beambten van de twee treinen
maakten het spoor vrij. Er lagen één-
en-dertig zware balken over de spoor
staven.
Een bericht van Lloyd meldt, dat
het Spaansche stoomschip Marto3
Dinsdag bij mist ter hoogte van Ta-
rifa. aan de Noord-Afrikaansche kust,
in aanvaring is geweest met het Duit
sche stoomschip Elsa. Eerstgenoemd
scliip is gezonkeneeaiigen van de
passagiers en de bemanning werden
door de Elsa gered en te Gibraltar
aan wal gebracht.
ZEVEN- DER BEMANNING EN 32
PASSAGIERS ZIJN VERDRONKEN.
ANTWOORD: Wanneer u zek ei-
weet, dat deze patroon aldus tegen
strijdige informaties geeft, schrijf
liem dan een brief en wijs hem op
het getuigschrift, dat immers gun
stig Is, zoodat hij te kort doet aan
de waarde van zijn eigen handteeke-
ning, wanneer hij nu informaties
geeft in tegenovergestelden zin. Hij
zal, dit inziende, er wel mee eindi-
VRAAG: Ik heb een woning ge
huurd. welke ik per week betaal,
doch zonder contract. Nu heb ik voor
mijn rekening een kastdeur laten ma
ken. Als ik nu vertrek, mag ik die
kastdeur dan weer meenemen?
ANTWOORD: Jawel, als u maar
zorgt om geen schade aan te richten
en de zaak te brengen In den toe
stand waarin zij te voren verkeerde.
Overneming door den eigenaar is
verstandiger.
VRAAG: Als inwoner van Haarlem
een groot® jachtakte hebbend®, mag
men dan in de gemeented uinen op
konijnen jagen of moet men er
buitengewone machtiging voor heb
ben?
ANTWOORD: U moet aan den be
trokken minister (landbouw, nijver
heid en handel) een buitengewone
machtiging verzoeken, welk verzoek
schrift aan Z. Ex. kan worden inge
diend op ongezegeld papier. Naar
wij meenen zijn er alleen geringe le-
geskosten aan verbonden. Uwe Jacht
akte helpt niet in gesloten jachttijd.
De machtiging wordt gegeven om al
te groote vermenigvuldiging van
wild te voorkomen. Dat u inwoner
van Haarlem zijt doet niets lot d®
zaak. Of de door u bedoelde duinen
wel gemeente-eigendom zijn betwijfe
len wij.
GEMEENTELIJKE ARBEIDSBEURS,
Nieuwe Gracht 3. Telefoon 1170.
Ingeschreven: 5 timmerlieden,
- ma 'hinale houtbewerkers, wa
genmaker, 1 meubelmaker, 1 mo
delmaker, 4 metselaars, 8 opper
lieden, 2 stucadoors, 2 witters, 8
machinebankwerkers, 2 monteurs,
9 grofbankwerkers, 2 metaaldraaiers,
3 vuurwerkers, 1 ketel maker, 4
burgersmeden, 5 machinisten, 6 sto
kers, 2 eiectriciens, i instrument
maker, 1 koperbankwerker, 1 ko
perslager, 4 loodgieters, schoen
maker, 1 zadelmaker, kleerma
kers, 11 schilders, 2 behangers, 2
stoffeerders, 1 bloemist, 8 tuin
lieden, 6 grondwerkers, 2 bakkers,
banketbakker, slagers, 1 krui
deniersbediende, kellner, 11 ma
gazijnknechts, 8 loopknechts, S huis
knechts, sigarenmakers, b kantoor
bedienden, 1 boekdrukker, 2 letter
zetters, lithograaf, binders, J6
losse werklieden dienstboden,
werksters, z naaisters, 1 kook
ster, 2 huishoudsters, 2 vrou
welijke kantoorbedienden, adspi-
rant bouwk. opz., boutdraaier.
Stadsnieuws
Rubriek voor Vragen
Geabonneerde» hebben het voorrcobt,
vragen op vorsohlllend gebied, mits voor
beantwoording vatbaar, in te zenden bij de
Redaotie van Haarlem's Dagblad, Groote
Houtstraat 68.
Alle antwoorden worden geheel kosteloos
gegeven on zoo spoedig mogelijk.
Aan vragen, die niet volledig naam en
woonplaats van den inzender vermelden
wordt geen aandacht geschonken,
VRAAG: Mijn zoon heeft van een
vorigen patroon, bij wien hij door
vermindering van werkzaamheden
werd ontslagen, een goed getuig
schrift, maar wanneer hij solliciteert
en er wordt bij bedoelden patroon ge
ïnformeerd, dan antwoordt deze, dat
hij niets goed heeft gemaakt Wat is
daaraan te doen?
Brussels Wereldtentoon
stelling verwoest.
DE OORZAAK.
Omtrent de oorzaak van den brand
verkeert men nog in liet onzekere.
Er wordt van kortsluiting gesproken,
maar volgens den correspondent 1®
Brussel van het Berliner Tageblatt
wordt ook beweerd, dat in een brand
een keuken van het gebouw van
België de oorzaak gezocht moet wor
den. De waarheid zal echter wel niet
meecr aan het Licht komen. De man
van het Berl. Tagebl. zegt, dat de ou-
derwetsche manier, waarop de ten
toonstelling gebouwd is, in elk geval
de hoofdschuld van de ramp draagt.
Men zal, zegt hij, nu wel in Brussel
geleerd hebben, dat men in plaats
van de zoo bij uitstek brandbare pa
pieren dakbedekking andere daken op
de paviljoens behoort te zetten. En
ook de gevaarlijke dunne weeïseïs,
gaas en tuile, enz. zal men beter doen
te vermijden, evenals de vlaggen eu
wimpels op -Ie daken, die bovendien
geenszins mooi staan.
BIJZONDERHEDEN VAN DEN
BRAND.
Do Vlaamsche Gazet van Brussel
geeft de volgende beschrijving:
Zoodra de brandweerpost der ten
toonstelling ter plaatse van de romp
kwam, maakte men zich bereid om
lansen op den vuurgloed te richten.
Helaas, er was geen water. De straal
die uit de slang te voorschijn kwam,
bereikte pas twee meter hoogte. In
die omstandigheden was er aan geen
blusschen t® denkeu. De pompiers
van Brussel op het eerst® sein toege
sneld moesten ook met de woede in
het hart deze vernieling aanblikken,
pompen van Brussel-Ker
mis komen insgelijks aan eu
eindelijk komt er wat drukking*
Doch wat vermogen eenige lansen op
dezen vuurgloed. De vlammen aange
hitst door den wind verspreiden zich
meer om meer.
Alle pogingen werden aangewend
om de duizenden toeschouwers die ter
plaatse waren gebléven te verwijde-
ui, doch vruchteloos.
Zij vormen achteraan in de hovin-
in als oen menschel ijke muur. Troe
pen en gendarmen inmiddels aange
rukt, moeten zich tevreden stellen er
orde ouder t® handhaven.
Sprekende over de tailooze tentoon
gestelde kostbaarheden, van welke er
zoovele verloren gegaan zijn, zegt de
Gazet:
Onschatbare rijkdommen zijn vei
loren. Het zal zeer moeilijk wezen de
schade zelfs bij benadering te schat
ten.
Vele hebben dadelijk gedacht aan
de kostbare wonderwerken onzer ju
weliers, aan het Stadhuis van Brus
sel, uit edelgesteenten vervaardigd,
aan do diamanten van de De Beers
Company.
Wat is er van dit alles geworden?
Een hoop assche? Op dit oogenblik
valt daarvan nog niets te zeggen.
Zondag had men druk bezoek gehad
op de tentoonstelling.
Men berekent, meldt de Gazet, dat
er Zondag meer dan 225.000 perso
nen de tentoonstelling bezochten. Op'
het oogenblik der ramp. om 9 ure 's
avonds, was er in Brussel-Kermis
eone zoo groote opgepakte menigte,
dat men zich met moeite in de stra
ten kon bewegen.
In het Luna-park met zijn talrijke
aantrekkelijkheden was er eene zee
van menschen. Toen het alarm van
den brand werd gegeven, vluchtte de
ze menigie met ongelooflijke snelheid.
Het dient te worden gezegd, dat die
duizenden en duizenden zonder on-
gelukken Brussel-Kermis konden ver
laten, voortdurend roepende: Niet
duwen, niet stooten, of anders gebeu.
ren er ongelukken.
Aan den hoofdingang werpen wij,
persoonlijk, met twee controleurs, de
tourniquets omver om meer doorgang
te verschaffen aan die overgroot®
vluchtende menigte.
Volgens de Vlaamsche Gazet is ge
spaard gebleven, de rechterkant der
Natiënlaan wanneer men de ten
toonstelling binnenkomt, evenals het
paviljoen der Stad Brussel, de Feest
zaal, het paleis van Brazilië, het ge-
houw van Nederland, Algerië, Mona>
co, Duitschland, Canada, enz., enz.
Een vertegenwoordiger der Gazet
heeft aan graaf van der Burch ge
vraagd op hoeveel hij wel liet verliep
schatte van deze ramp.
„Vele tentoonstellers zijn verze
kerd, doch oneindig veel zullen
les varliezen, daar zij tegen brand
niet verzekerd waren, antwoordd^
hij ons. liet vei'lies is overgroot: 30 o€
40 millioen frank, misschien wel hef
dubbel; wie kan zoo iets schatten!%
Twee tentoonstellers, die wij ont«j
moeten, verliezen elk 66.000 en 150.001
frank.
In Brussel-Kennis waren vele
ne winkeltjes niet verzekerd.
Met honderden menschen zullen
hierdoor gansch geruïneerd zijn.
Gisterochtend is de tentoonstelling
al weer om tien uur geopend.
Rond 10 uur wordt de ontzaglijke!
FEUILLETON
.Naar het Engelsch
door
CHARLES GARVICE»
501
Zij kende de plek, waar Eliot lag
.uitgestrektdaar was een klein soort
'haai of inham, waarvan het strand
alloen bij boogen vloed door de zee
'overstroomd werd; de vlood kwam
nu juist op. en had aan lederen kani
van de kleine inham de uitstekende
punten van do rots al bereikt. Het zou
iimmogelijk voor haar zijn, om te loo
pen en bom te bereiken, voordat de
Vloed opkwam en de plaats bedekte,
jwaar hij lag. En toch moest zij hein
:Opzoeken en zorgen, dal de vloed hem
niet kon bereiken.
Zii keek naar beneden en om zich
met een angst, die als koorts door
haar aderen stroomde. Er was geen
'oogenblik te verliezen. Eerst dacht zij
!®r over. naar beneden te klimmen,
.maar zij kende het plekje 1® goed
som dat voor mogelijk te honden,
paar had zij dien zeldzanien vogel in
'pin nest waargenomen, want halver-
<weze naar heneden kon men tame
lijk gemakkelijk komen, maar vlak
boven het nest ging de rots binnen
waarts, en daarop volgde een lood
rechte wand naar beneden. Eliot's
voet was uitgegleden op het glibbe
rige sleunvlak, en zijn val was doo-
delijk. Neen, zij kon niet naar bene
den gaan op de gewone wijze, het
was zelfs twijfelachtig, of zij het eer
ste eind. zou kunnen afleggen, want
er waren kalme zenuwen, langzame
en besliste bewegingen voor noodig
en haar zenuwen waren tot op het
uiterst® gespannen, en zij wist, dat
zii niet in staat zou zijn zichzelf te
dwingen, langzaam voort te gaan.
Wat zij noodig had, was een touw
en iets om liet aan vast te maken.
Zii sneldo naar de steengroeve, om
om hulp te roepen maar het was
haar onmogelijk, haar stem tot roe
pen te dwingen, zij kon zich niet ver
staanbaar maken.
Zii daalde naar d® steengroeve af
om tot de ontdekking te komen, dat
er niemand in was, en zij herinnerde
zich nu, dat Shuffley gezegd had, dat
hii en de mannen naai- den haven-
dam gingen om gereedschap t® ha
len, dat zii daar hadden laten liggen.
Zij ging de hut binnen, waar het dy
namiet en andere stoffen en werk
tuigen werden geborgen en met een
zucht van verlichting vond zij een
streng touw. Zij nam hot op en hing
het over haai' schouder, en hollende
naar da nlaats waar
den staan werken, nam zij oen zware
iizeren bout en een hamer mee.
Zij droeg nu een last, zwaar ge
noeg voor een sterken man, maar zij
was zich daarvan volkomen onbe
wust tot op het oogenblik, dat zij al
halverwege was; toen moest zij wach
ten om adem te halen. Hijgend en
hevig transpireerend, kwam zij aan
bij de plek, waar Eliot naar beneden
was gegaan, dreef de bout in de rets
en maakte er het touw aan vast Het
touw was heelemaal niet dik, maar
zii wist dat het haar luttel gewicht
zou dragen, zij zou het in elk geval
Snel het touw naar beneden latend,
probeerde zij het en begon te dalen
eerst zwaaide het afschuwelijk heen
eh weer, en zij voelde zich minder
veilig dan zij zou gedaau hebben, als
zU op de gewone wijze naar benedeu
was gegaan maar zij wist tot rust
te komen, door met haar voet tegen
i'de rota te steunen en daalde zoo
snel on voorzichtig mogelijk naar om
laag.
Zij kwam bij d® uitstekende punt,
en bleef even rusten, steeds liet touw
vasthoudende keek zij naar beneden.
Op dit punt ging de rots binnen
waarts, maar zij zag dat ongeveer
halverwege tusschen haar en het
strand nog een uitsteeksel was er
groeiden eenige struiken op en zij
begreep, dat Eliot daarop neergeval-
Ton, KbLüwst «iin dut dli «tin vbJ rmi
zebroken hebben.
Met- vernieuwde hoop ging zij weor
naar beneden en kwam bij het voor
uitstekende gedeelte aan maar het
mulle zand brokkelde af, toen haar
voet het aanraakt® en zij moest even
rusten. Weer keek zij naai' beneden
en zag Eliotde vloed was nog maar
enkele voeten van hem af. Zij zag nog
iets anders, dat haar het hart in de
schoenen deed zinken en een wan
hoopskreet ontsnapte aan haar bleeke
lippen zij had namelijk bijna het
eind van het touw bereikt.
Hot was nu een val rechtstreeks
naar beneden, want er was geen
plekje, waarop zij kon rusten, geen
enkele weg, waarlangs zij, hoe ge
vaarlijk ook, naai- beneden zou kun
nen komen. Heel langzaam en voor
zichtig ging zij verder naar beneden,
totdat er nog maar een paar voet
touw overbleven. Er was geen tijd
om na te denben, om het geval te
overwegen zij zou de kracht niet
cdhad hebben zichzelf weer naar bo
ven te trekken cn al zou zij dat wol,
dan zou do tijd, dien zij daardoor
verloor en zou verliezen, noodlottig
voor Eliot zijn en de vloed zou hem
bereiken en meeslepen in zee.
Er bleef niets anders over dan zich
t® laten vallen. De dapperste man zou
zijn teruggeschrikt voor dezen val; en
zelfs Nora, die een vrouw was en
overspannen in zoo hevige mate,
waa.rrm d® mOfld van flftp VTOUW diet!
van een man overtreft, sidderde en
werd koud- Zij klemde haar handen
om het touw vast, alsof zij nog geen
besluit kon nemen, maar haar aarze
ling duurde slechts een oogenblik.
Met ingehouden adem en gesloten
oogen, liet zij los en half verdoofd
voelde zij zich door de ïnimte gaan.
Zij viel op het mulle zand, dat den
laatsten tijd niet overstroomd was
viel met zoo'n kracht dat zij half be
graven werd in het lichte stof. Een
Doosje lag zij daar, niet in slaat om
zich te bewegen, maar daarna stond
zij op en sloeg het zand van haar ge
laat en oogen. zich iutusschen afvra
gend. of zij iets gebroken zou hebben,
oen van haar ledematen bijv., en of zij
zelfs nu in staat zou zijn hem te red
den maar met een stomme dankzeg
ging werd zij zich bewust, dat zij geen
pijn had en stond op, nog bevend over
al haar leden, maar in staat om te
staan en haar leden te bewegen. Zij
zou wel naar die onbeweeglijke ge
stalte daar hebben willen heensnel
len, maar zij kon or zich slechts heeu-
sleeuea en viel eindelijk op haar
knieën naast hem neer.
Zijn oogen waren gesloten, zijn ge
laat doodsbleek een dunne bloed
streep was uit een wond boven zij»
slaap gevloeid zijn kleeren warer;
gescheurd, het shirt van zijn arm af
gerukt, die geschaafd en gesneden
was door zijn aanraking met de 6tee-
nan van de uitstekende punt Maar
hij ademde nog.
Met wat water uit een plas bevoch-j
tïgde zij haar hoofd en gelaat, en;
nam in haar handen wat mee voor;
Eliot. wiens voorhoofd zij be vochtigs
de maar zij kon niet zooveel meene»
men. dat het van eenig nut kon zijn j]
en zii besloot dadelijk al haar krach?;
ten in te spannen om hem buiten het'
bereik van den vloed te trokken. De
inspanning had haar uitgeput hij
was een man in de volle kracht van,
zijn jaren en zwaar, zij kon heiu,
maai een heel klein einclje voorttrek*
ken, dan was zij weer gedwongen te
rusten. Op dat oogenblik had zij een.
gevoel of zij niet in slaat zou zijn.'
hem in veiligheid te brengen of zij
samen zouden moeten verarinkeiv
want zij zou hem. natuurlijk niet fer>
laten.
Het water was nu nog maar en»
kele duimen van hen af de zee kwam
snel op als een uitdagende, kwellende,
vijand. Zij klemde hear tanden op^
eoo. sloeg haar armen om hem heeq,'
en trok hem nog wal. verder T. strandj
op. Zoo ging de strijd voort, tusschec^
dit meisje en de steeds nader komen»
de zee
(Wordt vervolgd),
