HAARLEM'S DAGBLAD.
TWEEDE BLAD.
VRIJDAG 19 AUGUSTUS 1910
OM ONS HEEN
Mo. 1188.
Japan te Haarlem.
Holland is la 1W0 naar Japan fce-
gaan en Japan heeft dus wol lang
gewacht mot het tegenbezoek, dat het
nu pas, ruim 300 jaar later, in den
tuin van het Brongebouw is gearri
veerd. Maar nu Ls hot don ook goed
vertegenwoordigd, met vijftien ge
bouwtjes van den meest verschillen
den vorm.
Maar laat Ik liever bij het begin
berinnen. Er wordt In het Bronge
bouw een soort-tentoonstelling ge
opend en bij die gelegenheid is in
den tuin Japan gesticht. Mij dunkt,
we moeten niet al to Ijverig zoeken
naar een verband tusschen die twee
buren. In de zalen vinden we kegel
banen - wordt er in Japan geke
geld? Er zijn voetbalschoenen, en
zelfs een inrichting om te doen zien
hoe ze gemaakt worden maar
soelen de Japanners wol voetbal We
vinden er een vliegmachine, maar
durven de kleine gele kereltjes hun
leven al in de lucht wagen Eén in
zending is er zeker, waar ze verstand
van hebben, en dat ia de collectie
wapens. Overigens zou Ik de stelling
durven wagen sport is één ding en
Jaoan is een ander.
Langzamerhand wordt een kleine
tentoonstelling In het Brongebouw
des zomers een gewoonte. Het vorige
jaar was het voor een reclame-ten-
Joonstelling, dat de aandacht werd
gevraagd en dezen keer is de sport
het onderwerp van de expositie. Nie
mand zal kunnen beweren, dat de
6Dort met deze tentoonstelling omvat
is. Zoo uitgebreid is tegenwoordig het
J>egrip sport, dat een volledige
tentoonstelling noch in Haarlem,
noch in het Brongebouw te verwach
ten is. We moeten dan ook de ten
toonstellingen in deze lokalen be
schouwen als een poging, om ons het
een en ander te laten kijken en In
zoover is, om maar een paar dingen
ie noemen, de vliegmachine van de
gebroeders Hamers, de wapenverza
meling van de Jagers magazijn en de
voetbalschoenenfabrlcage volstrekt
niet zonder belang.
Maar het is onbillijk, nu al iets te
zeggen over deze expositie, dan al
leen. diat er twee- of drie-en-dertig
nummers zijn. Toen Ik gisteren in de
zoal kwam, was er nog maar weinig
klaar en er zal in de eerste dagen
nog gelegenheid genoeg bestaan, om
de inzendingen wat nader te beschrij
ven.
Liever ga ik dus op dit oogenblik
©ver tot Japan en heb inmiddels tus
schen de tentoonstelling in den tuin
en die in de zaal zoo waarlijk toch
nog een trait d' union gevon
den. Dat zijn de yinriksha's of lichte
wagentjes, die sport en ook Japansch
zijn. Hoe gaan we met dit voertuigje
in de geschiedenis der menschelijke
beschaving terug. Terwijl we met ver
bazing staren naar een wagen, "die
door ossen wordt voortgetrokken, ter
wijl we zelfs een rijtuig met een
paard er voor ouderwetsch vinden in
dezen tijd, nu tal van werktuiglijke
paardenkrachten onanaor onze be
stemming brengen, zullen in den tuin
van het Brongebouw menschen voor
de vinriksha worden gespannen.
Ik erken, dait de wagentjes licht
zijn. maar zou toch in overweging
geven, daarin menschen van een ze
ker gewicht niet toe te laten. Voor
afneming van corpulentie is nieis be
ter dan wandelen.
De ingang van Japan verbeeldt eeD
stadspoort Op de verschillende gevel
tjes staan allerlei opschriften. In het
geheim wil ik wel zeggen, dat de
ontwerper, de decoratieschilder Ben-
nike, die het vorige jaar ook het oud-
li aarlemsch marktplein met zooveel
6ucces vervaardigde, mij vertelde,
dat hij niet voor de juistheid van al
de teekens in kon staan. Het zou dus
kunnen wezen, dat een of ander
letterteeken niet precies op een buis
je paste bii voorbaat worde dan de
toegevendheid van echt Japansche
bezoekers ingeroepen.
Maar de geveltjes zijn aardig. De
Japanners doen op hunne huizen al
lerlei mededeellngen aan de voorbij
gangers, vooreerst welk ambacht ze
uitoefenen, of welken handel ze drij
ven. dan zetten ze er hot jaartal van
stichting op, boe oud ze zijn en hoe
veel kinderen ze hebben. Ook houden
ze van allerlei voorstellingen en figu
ren. Zoo moet het ons niet verwon
deren, wanneer we op een teqjje, dat
voor voodingsartikelen bestemd is, de
afbeelding vinden van een beeldhou-
van het beeld dal deze maakt en
van den jongen, die het overbrengt
Een bierhuis ls gebouwd op palen.
b bezoekers zullen langs een trap
omhoog moeten klimmen en hebben
dan een aardig kijkje over het terrein.
De Japanners bouwen vaak in de
hoogte, al zijn het dan ook geen bier
huizen. En het volgende gebouwtje
heeft, eveneens op zijn Japansch, een
aardig rieten dak er zullen prent
kaarten in verkocht warden. Ik heb,
eerlijk gezegd, vergeten wat er ver
kocht en verhandeld zal worden in
het gebouwtje, dat er uitziet als een
pagode of tempel, maar dat het niet
aan Shinto gewijd is. weet ik wel
zeker. Juist toen ik er voorbij kwam,
stond een meisje over haar 20ste-
eeuwsche japon heen een kimono of
Japansche jurk te passen, die haar
niet weinig flatteerde, hoewel de mo
derne hoed daarbij een dwaas effect
maakte. Maar morgen zal dit alles
naar den aard wezen.
Achter een anderen gevel zal een
Dofferkraam worden opgebouwd. Cf
dit gebak al dan niet naar Japan-
schen smaak is. kan ons onverschillig
blijven. Kennen de gelen het niet, dan
weten de stumpers niet wat zij mis
sen. Maar met zekeren schrik ver
neem ik, dat het volgende gebouwtje
een opiumkit voorstelt In onze ge
dachten zien we al de gele, ver
schrompelde kerels, slaven van hun
hartstocht, zuigen aan het pijpje,
waarin het noodlottige balletje is ge
kneed. om weldra te vervallen in
aangename droomen, waaruil ze des
te ellendiger weer ontwaken stel u
gerust, er komt geen grein van het
verderfelijke goedje binnen de muren.
Wat u voorgezet wordt, zal de heel-
wat onschuldiger champagne-pils we-
E/ is ook nog een Japansche bazar,
die in zooverre verschillen zal van
onze Nederlandsche bazars, dat eeni-
ge firma's dien gezamenlijk expLoitee-
ren. elk voor een afdeeling, en in de
buurt vinden we een lunchroom, die
aanvankelijk voor openlucht-theater
is bedoeld. De stichter heeft het ons
verzekerd en het blijkt bovendien uit
den bouw. die uit een breede galerij
bestaat rondom een klein huisje. Zul
len we op dat podium geen acrobaten
od hun hoofd zien staan, geen degen
slikkers hun gevaarlijk instrument In
de keel zien steken, geen goochelaars
hun toeren zien verrichten, de bezoe
kers worden ruimschoots schadeloos
gesteld, omdat zij hun boterham of
gebakje in do open lucht kunnen op-
smullen.
Ik nader het einde van mijn opsom
ming, En dat einde is een theehuis,
of liever twee theehuizen, een groot
en een klein. Hun voorspel ik druk
bezoek, niet alleen omdat het grootste
nog wel wat anders heeft aan te bie
den dan thee. maar ook omdat ze
staan aan den oostkant van den, tuin,
in den gezelligen hoek, dien we het
vorige jaar zoo hebben gewaardeerd.
Bovendien is de gedachte thee
zoo innig verbonden aan het begrip
Japan, dat ik eigenlijk niet goed
zou kunnen begrijpen, hoe iemand
hier kan komen en géén thee drin
ken. Vraag den bezoeker naar de
voornaamste voortbrengselen van Ja
pan en hij zal u antwoorden tbee,
waaiers, kimonos, soja en harikiri
Dit laatste woord bezorgt mij altijd
buikpijn. En nu ik dan toch over deze
IJselijke gewoonte van buik-opensnij
den spreek, mag ik er wel even aan
herinneren, dat de Japansche samen
leving vijf soorten van straffen kent
geldboete, vrijheidsstraf, verbanning,
lichamelijke tuchtiging en harikiri,
de laatste evenwel alleen als privi
lege voor den militairen stand.
Naar ik hoor. zal de Japansche maat
schappij in den tuin van het Bronge
bouw slechts één van die straffen op
misdadigers toepassen i de verban
ning namelijk bulten het hek.
Dat zal een zware straf wezen, want
ik zie aankomen, dat het gezellig
wordt op Japan. Er wordt natuurlijk
veel muziek gegeven en alles aardig
aangekleed, zelfs de muziektent en de
gaanderij worden Japansch. Als we
niet oppassen worden ook wij bezoe
kers nog verjapaniseerd. Ik denk
daarbij onwillekeurig aan een van
mijn kennisseu, die een reis om de
wereld had gedaan en me bij zijn te
rugkeer toesprak in een overvloed van
klanken, waarvan ik niets verstond.
„Wat beteekent dat nu?" vroeg ik,
waarop hij ten antwoord gaf „wat
hel beteekent weet ik niet, maar het
is Japansch."
Laat ons hopen, dat we van Haar-
leinsch Japan in goed Hollandsch
kunnen zoggen „het is er prettig en
gezellig."
J. C. P.
Buitenlandsch Overzicht
Nog sf ;eds zoekt men naar
DE OORZAAK VAN DEN DRAND
te BrusseL In tegenstelling met ande
meent een ingenieur, dat de over
tollige intensiteit, die van de electri-
citeiisgeleiders gevergd werd. den
brund veroorzaakt heeft.
Drie geleiders w aren geïsoleerd met
papier, dat met een bijzondere stof
doorweekt is de regen van deze laat
ste dagen en de brandende zon, die er
op gevolgd is, hebben dit papier ech
ter doen barsten. Zondag was de
ïg naar stroom zeer sterk en het
koper der kabels werd zoozeer ver
hit, dat de isolator vuur vatte, en dat
ten slotte bogen ontstonden tusschen
de verscJiillenue kabels tegen den bij-
zonderen gevel der tentoonstelling,
aldus dien geheelen voorgevel 't vuur
mededeelende.
Wat die meening nog versterkt, is
dat men een groene vlam gezien heeft
voor dat de brand is uitgebroken
wei nu, het smelten van het koper in
de geleiders geeft juist een vlam van
die kleur.
Een bewijs van de overtollige in
tensiteit waaraan de geleiders onder
worpen waren, ligt in het feit, dat
de brand uitgebroken is om 8 uren
50, en dat juist op dit uur de algemee-
ne verlichting der hovingen begon,
terwijl Brussel-Kermis „a giorno"
erlicht was.
Het is dus aan een te zware lading
der kabels, veroorzaakt door een over
dreven vraag naar stroom, dal de
ramp zou kunnen toegeschreven wor
den.
Het Ministerie is Dinsdag bijeen ge
weest, om de verantwoordelijkheids
kwestie der Regeering te bespreken.
Daar de tentoonstelling is ingericht
onder bescherming van den staat,
was de vraag te onderzoeken, in hoe
ver de aansprakelijkheid van don
staat ging.
Men is tot de slotsom gekomen, dat
de slaut geen de minste verantwoor
delijkheid had m dit geval en geens
zins aansprakelijk kon gesteld wor
den.
iDb ministers moeten tot het besluit
zijn gekomen, dat de maatschappij
van de tentoonstelling met een kapi
taal van 2 uiilüoeu gesticht, alleen
voor het bedrag van dit kapitaal kon
aansprakelijk worden gesteld.
Op een vraag over de kwestie der
verantwoordelijkheid heeft staatsmi
nister Beernaert geantwoord, dat men
naar zijne meening de regeering hoe
genaamd geen verantwoordelijkiieid
kan opleggen. De regeering beeft er
zich toe bepaald de tentoonstelling
geldelijk to steunen, vooruit te hel
pen, op het gebruik van het geld toe
zicht te houden, maar verder reikte
haar invloed niet
Anders is het gesteld met de maat
schappij der tentoonstelling. Indien
bewezen wordt, dat er van hare zijde
gebrek aan" toezicht, onvoorzichtig
heid of nalatigheid is geweest, dan
zou de toestand veranderen.
Maar voorshands kan een dergelijk
verwijt aan de inrichters der tentoon
stelling niet gedaan worden en overi
gons is het de taak van het parket om
dit vast te stellen.
Andere opvattingen kunnen nog ge
huldigd worden. Men kan met een ge
val van overmacht te doen hebben,
de brand kan door ten kwaadwillige
hand aangestoken zijn.
Kunnen de bestuurders der tentoon
stelling persoonlijk aansprakelijk ge
steld worden voor de schade vroeg
de journalist.
Indien er persoonlijke schuld kan
vastgesteld worden, jamaar dit is
hier het geval niet.
We hebben 't er al over gehad, dat
de zeelieden
EEN W.ERELDSTAK1NG
op touw willen zetten.
Het internationual congres van
transportarbeiders, dat van 23 tot 27
dezer te Kopenhagen zal vergaderen,
zul ook over een groote staking van
zeevolk en dokwerkers beraadslagen.
Inderdaad blijkt de leider van de ver-
eeniging van matrozen en stokers aan
Politiken te hebben meegedeeld, dat
op dat congres het voorstel zal gedaan
worden, om alle Europeesche matro
zen en stokers veertien dagen lang het
werk ie laten neerleggen.
Hij reide, dat de staking noodig was
wegens de wanhopige omstandighe
den, waaronder zij werkten. Zij wa
ren met dat al tot onderhandelingen
met de reeders bereid.
Ook Havelock Wilson, do leider van
de vereeuiging van Engelsche matro
zen en stokers, zou met een dergelijk
voorstel op het congres aankomen.
Admiraal Richelieu te Kopenhagen
heeft in een onderhoud met eeu jour
nalist, naar aanleiding van 't bericht,
verklaard, dut verscheidene stoom
vaart-lijnen in de laatste jaren geen
of zeer weinig winst hadden gemaakt
en daarom geen hoogere gages kon
den betalen. Indien hel tot een sta
king kwam, zou, naar zijn meening,
het zeevolk het loodje leggen.
Een van de Deense he vice-consuls
heeft aan zijn Regeering meegedeeld,
dat hij door het IJszee-jacht „Laura"
dat van Oost-Groenland kwam, tij
ding kreeg omtrent
DEN NOORDPOOLVAARDER
MIKKELSEN.
Het schip van den ontdekkingsrei
ziger zou dezen winter gezonken zijn.
De bemanning kon zich evenwel red
den en overwinterde op het Shannon-
eiland.
De bemanning moet thans op weg
naar Europa zijn, want een boot zou
hen daar 8 Augustus gaan afhalen.
Het beruchte Sicilïaansche genoot
schap
DE MAFFIA
laaf weer meer van zich hooren, dan
het den bewoners van Palermo lief is.
Eenig© dagen geleden keerde Donie-
nico Sparaca met vrouw eu kinderen
per rijtuig van een feest huiswaarts.
Bij een kromming vau den weg hoor
de hij plotseling geweerschoten. Hij
vermoedde dat het op hem gemunt
was en trachtte daarom de moorde
naars op een dwaalspoor te brengen,
hij liet zich n.L uit het rijtuig vallen
en bleef enkele minuten als dood op
grond liggen. Maar het schieten hierd
toch aan.
Toen stond de boer maar weder op,
nam zijn gewond paard bij den teu
gel en bracht het naar de naastbij ge
legen boerderij, waar op bet hooren
van de schoten de boeren uit den om-
tiek reeds waren bijeengekomen.
Sparacano. zijn vrouw en twee kin
deren bleken gekwetst te zijn. De
kleintjes werden naar een ziekenhuis
gebracht, waar zij reeds kort na
hun aankomst overleden.
Te Mare werd een reizend koopman
In zijn kar doodgeschoten. Het paard
sloeg op hol en het lijk van den on-
gelukkigen kramer viel op den weg.
Te Piana-dei-Greci werden de cara-
biniere gewaarschuwd door boeren,
die den bebloeden wagen hadden ge
zien.
Uit allerlei omstandigheden bleek,
dat de moord een wraakneming van
de Maffia was geweest.
Op hetzelfde oogenbjik, dat deze
moord moet zijn gepleegd, werd
Giammarca, die met zijn vader wan
delde, te Piana-dei-Greci doodgescho
ten, terwijl te San Maggio twee onbe
kenden op dezelfde wijze van het le
ven werden beroofd.
Ook io Italië heerscht thans
DE CHOLERA.
In «enige gemeenten der provinciën
Bari en Foggia zijn gevallen van cno-
lera vastgesteld. Van het eerste oogen
blik af zijn de krachtigste maatrego-
De Giornale d'Italia heeft telegram
men uit Bari en Foggia ontvangen,
meldende, dat er tot Woensdagavond
waren vastgesteldTe Barletta 9
sterfgevallen op 12 aangetastente
Andrea 3 sterfgevallen op 5 zieken te
Tranl 12 dooden op 15 gevallen.
Thans zijn er te Margherita 15 ge
vallen en 4 sterfgevallen te San Fer
nando 3 aangetast en 2 overleden te
Trinitapoli 9 zieken en 3 gestorven
te Ceriguola 4 gevallen van cholera
en 1 doode.
Donderdag zijn er 6 nieuwe geval
len vastgesteld te Trani en Bisceglia.
Uit de bij den minister van blnnen-
landsche zaken ingekomen berichten,
volgt, naar beweerd wordt, dat gedu
rende Donderdag de gezondheidstoe
stand niet slechter is geworden, uit
gezonderd te TrauL
IN CHINA
•aait de wind weer gunstiger voor
de vreemdelingen. Dat blijkt uit bet
opzien wekkende edict, waarbij de
groot-adv iseurs Sji Paue en Wet-Yoe-
Sang ontslagen worden uit bun amnt
eu vervangen door prins Yoe-Lang en
Hsoe-Sji-Chang. Laatstgenoemde was
tot dusverre president van de Yoe-
Choean-Poe (ministerie van verkeers
wezen).
Men beschouwt deze veranderingen,
die nog gepaard gaan met andere van
minder groote beteekenis, als ©en be
wijs. dat de regent zich niet kan ver-
eenigeu met de in de laatste achttien
maanden gevoerde staatkunde en dat
hij een krachtdadiger ingrijpen van
de regeering wenscht.
Jen voor afzondering en voorkoming
Stadsnieuws
ONZE H. B. SCHOLEN
Dr. Heringa schrijft thans o.m. aan
het HblcL:
Aan bet slot van mijn vorig schrij
ven heb ik gezegd d«t ik later zou
de aantoonen dat in de inrichting
van het tegenwoordige eind-examen
H.B.S. ook een oorzaak is te zoeken
van de verkeerde richting van het on
derwijs. Ik wil daar nu gevolg aan
geven.
Laat ik beginnen met te zeggen,
dat het examen door verreweg het
grootste gedeelte der leeraren,
in de commissie als examinatoren
optreden, humaan wordt afgenomen;
er wordt alle moeite gedaan om het
den examinandi voor zoover dat mo
gelijk is het zoo aangenaam (sic.)
mogelijk te maken, het examen zelf
is het hem dus niet, maar de fout
zit in den invloed die bet examen uit
oefent op de voorbereiding, ook op
die scholen, waaraan men misschien
wel eens een piruktischer richting
aan het onderwijs zoude willen ge
Nu de eindexamen-commissies be
staan uit leeraren der verschillende
scholen, eener provincie, nu hangt
'n 1 eeraar hoe goed gezind ook, altijd
meer of min af van het inzicht van
de andere leeraren in de provincie.
Zoo bijv. fn mijn eigen vak, ik tracht
er naar om het gememoriseer te
te gaan en weer zooveel mogelijk een
boek, waaruit van buiten geleerd
wordt; dat kost evenwei meer tijd op
school, dan met de van buiten leer
methode en maakt dat ik eigenlijk
nooit klaar kom met de veelheid en
moet daarom op het laatst toch nog
gehaast allerlei dingen doorvliegen,
omdat een ander het wel eens kon
vragen, zoodat de jeugd met angstig
heid steeds meer stof zich ziet opsta
pelen, die zij dam in vredesnaam
maar van buiten moet leeren.
Daarbij komt dat de jeugd liever
van buiten leert don zijn hersens in
spant mot zelf goed waarnemen; zij
laten zich gaarne ingieten.
Dit alles kan voorkomen worden
als het eindexamen schoolexamen
wordt. Wel zal het dan aan een
school waar toevallig een verzame
ling van veeleischende leeraren is ge
plaatst benauwend voor de jeugd uit
zien, maar het is dan ook mogelijk,
dat als een gemeen te bestuur voorge
licht door een goed voelend direc
teur, een stel goed opvoedende leer
aren heeft benoemd, dat dan aan
zoo"n school een geest gaat heer-
schen, die niet gehinderd wordt door
van buiten werkende opdrijvende
geesten, en dat daar werkelijk opvoe
dend anderwijs wordt gegeven. Hef
ligt wel in de bedoeling dat het schril
tel ijk werk door het geheeld land het
zelfde zal zijn, maar als eT dan eenf
onderworp is opgegeven dut aan die
school niet behandeld is, dan kan
door de toelichting van den betrok
ken leeraar de invloed van dat niet
behandeld zijn, geneutraliseerd wor
den, terwijl het nu als de eigen leer-,
aar er niet bij is, gewoonlijk!'
zwaar wordt aangerekend.
Het is altijd mijn hartewenscli, dat
als schoolexamen wordt ingevoerd,
zelf een bijzondere school te stichten,
waar ik meer door daden kan too-
nen wat bet kan zijn, maar zoo'n
school moet financieel onafhankelijk
zijn, opdat men niet afhange van ou
ders, die niet willen inzien dat hufl
kinderen sukkels zijn.
ORGELBESPELING
op Dinsdag 23 Aug., des nam. van
12 uur, Sn de Groote of Sint Bavo-
kerk alhier, door den heer W. Ezer-
man.
Programma:
No. 1. Preludium en Fuga, J. S. Bach
No. 2. Adagio (5e Syniphonïe) Beet
hoven.
No. 3 Sonate No. 3, Mendelssohn.
a. Con moto maestoso.
b. Andante tranquiilo.
No. 4. Hochzeits-Mursch, Enrico
Bossi.
No. 5. Traumerei, Schumann.
Examens.
Geslaagd te Rotterdam voor reebt-
lijni gteekenen en de perspectief d«
heer A. M. J. Sevenhuijsen alhier.
Voor do hoofdakte slaagde te Ar»
sterdam onze stadgenoot de heer G. R.
Eskes.
ALG NED. POLITIEBOND.
Na eau zeer gezellig diner en con
cert werd in de concertzaal van het
„kuriiaus" te Zand voort door de le
den van de Huarleaische tooneelver-
eeniging „Jacob van Leunep" een
reeks voordrachten ten beste gegevóo,
dio wei bijzonder bij onze politie
mannen ui den smaalt vielen.
Een uitgebreid programma was sa
mengesteld, zóó uitgebreid, dat het,
daar eerst te kwart voor negen ou-
gveeor met de afwerking er van aan
gevangen werd, slechts tot do pauze
ten gehoore kon worden gebracht,
want de feestenden moesten met de
train van 12.15 naar Haarlem.
De afd. Noord-Hui land van den
Bond die de feestelijkheden in elkaar
gezet heeft, heeft werkelijk eer van
haar werk gehad.
Een waardige receptie heeft zij den
congressisten bereid, en wij zijn er
zeker van, dat zij in aangename her
innering op dezen dag zullen terug
zien.
Het programma werd geopend met
een pittig gespeelde marsch en ouver
ture van 'n klein, maar goed archest-
je, en de en trèe-coupletten van den
k arak ten-komiek B. E. hadden daar
na al dadelijk een groot succes. JTus-
schen twee voordrachten in werd een
dansje gemaakt, en de voorzitter van
„Jacob van Leanep", de heer S. Wij-
nands Czn., leidde het bal op ail er-
zins voortreffelijke wijze. Vooral toon
hij nog 'u soort rondedans maken Let
waarvoor niemand dansen-volgens-
de regelen-der-kunst behoefde te ken
nen, was zijn succes enorm. Nadat de
heer J. v. B. de nieuwe coupletten
van „Naar de Noordpool" en „De
A-tax" gezongen had en de heer B.
E. de aanwezigen had geamuseerd
met ,,'t Zangersfeest te Bommelshui-
zen en „De Commensaal", had de
uitreiking van een medaille aan de
toonecKereoaiging plaats.
- De heer J. C. van Leeuwen te Hil
versum, voorzitter der afd. Noorct-
Hoiland van den Alg. Ned. Politie
bond, reikte met eenige hartelijke
woorden de groote u«veren medaille,
die bij den heer W«*veodorp alhier
geslagen werd, aan den heer Wij-
nands over, zijn dark uitsprekend
voor de belanglooz© medewerking, die
hem van de zijde van „Jacob van Len
nep" bij bet organiseeren der feeste
lijkheden was ten deel gevallen. Fan-
FEUILLETON
MORA
Naar het Engels ch
door
CHARLES ÜARVICB*
53)
Nora vervolgde
Ga nu heen, naar het andere
eind van de rots en laat mij stil lig
gen en een beetje rusten. Ik ben dan
gauw weer de oude.
Zij ging liggen en hij dekte haar
met zijn jas toe toen liep hij een
eindje weg, ging op een rots zitten en
keek uit over de zee.
HOOFDSTUK XXIL
Verdwenen.
Bij'na hog voordat de vloed was
teruggegaan, stond Nora op en liep
x*.ar den havendam. Zij ging zonder
een woord te spreken en zoo stille
tjes. dat Eliol niet wist, dat zij was
heengegaan. Na een poosje volgde hij
Jj^tar langzaam.
Margery vertelde hem, dat Cyril
haar boven was gegaan, en Ellot zei
Mooi zoo, sloor hem dan niet.
iWJj hebben een avontuur gehad, heel
moeilijke oogenblikken doorleefd. Cy
ril heeft mij zooevan het leven gered.
Neen. stoor hem nu niet; laat hem
rusten, die arme Jongen 1
Nora hoorde hem weer uitgaan, en
zij sloot haar ougen en trachtte te
slapen, want zij was geestelijk en
lichamelijk uitgeputmaar zij kon
niet slapen haar hart klopte vau
liefde voor Eliot. Zij zag er heel erg
tegen op, hem weer te ontmoeten, en
ziiwas bang voor het eerst sinds den
avond van zijn aankomst, dat zij door
woord, blik of toeken zichzelf zou
verraden. En zij bleef daarom maar
od haar kamer, totdat hij naar
het andere huis ging, om daar te
slapen, en den volgenden morgen
ging zij, voorzien van wat voedsel,
naar den anderen kant van het
eiland en bleef daar den geheelen
dae. Ellot hunkerde er natuurlijk
naar, haar weer te ontmoeten, maar
hii schreef haar vermijden van zijn
gezelschap toe aan een jongensachti
ge verlogenheid en vrees, om er nog
meer over te hooren. Hij liep ruste
loos rond en ofschoon hij zeer ver
licht was door de gedachte, dai Cyril
er geen kwade gevolgen van had on
dervonden on zich goed genoeg voel
de om tusschen de rotsen te gaan
dolen, kon hii ar toch niet toe ko
men in de groeve te werken, interes
seerde zich niet voor zijn plannen
feitelijk wos hij vervuld van het na
tuurlijk verlangen, haar weer te ont
moeten, om de dankbaarheid onder
woorden te brengen, waarvan zijn
hart vol was.
Maar de jongen scheen hem maar
steeds uit den weg te willen blijven.
Hii wo3 niet te vangen. Vroeg in den
morgen verdween hij en kwam niet
terug voordat Eliot weer zijn slaap
gelegenheid had opgezocht- Op zeke
ren dog ging Eliot hem zoeken, floot
herhaaldelijk en trachtte (hem op liet
SDoor te komen Eens ging hij vlak
langs de plek, waar Nora verhexrgen
was, maar zij lag daar beVemd en
blozend, en gaf geen teeken, ofschoon
de tranen haar in de oogen stonden,
toen zij zag hoe hij verdween.
Dien avond bleef Hodges op haar
zitten wachten.
Je bent te vangen als een aal bij
ziin staart, Cyril, zei hii. Mr.
Graham zegt, dat hij al dagen lang
naar Je uitkijkt en Je nergens kan
vinden. Wal is Je overkomen Je ziet
zoo bleek als room, en je oogen staan
zoo flets.
Ik heb kou gevat, zei Nora.
Het is niets.
Ik dacht, dat je misschien ge
noeg hadt van het eiland, zei Hod-
Dat zou niet meer dan natuur
lijk zijn. Het is hier zoo eenzaam, cn
wij zijn eenvoudige menschen, en
geen gezelschap voor jou cn Jouwsge-
lhken. Maar. Ie behoeft hier nu niet
langer te blijven, als Ie liever niet
wilt. De „Happy Lucjr' komt morgen
woer hier, en wij hebben de huur bij
elkaar geschraapt- Het is oen hoop'
geld, eu het is niet gemakkelijk Pij
elkaar te krijgen in deze moeilijke
tilden, Daar is bet, Mr. Cyril, van mij
en van Shufflev, en ik zou bijna wen-
schen, dat wij het niet bij elkaar had
den gekregen, en dat je verplicht was
hier nog een poos te blijven, want
we zullen je heel erg missen. Je was
hier als een vriend van de familie,
alsof wij je altijd al gekend hadden.
Ik weet niet. wat Margery er wel
van zeggen zal.
Nora keek haar ongewoon vriende-
llik aan.
Ik ben bang, dat ik dikwijls ruw
en kortaf tegen je geweest ben, Mar
gery, zei ze, maar dat meende
ik meestal niet. hoor. Je moet het mij
vergeven.
Margery bloosde en knikte dank
baar.
Dat doet mij genoegen, zei
ze ik was bang, dat je nlel van
mli hieidt
Ik moest mij eigenlijk wel Bcha-
men. dat ik aanleiding heb gegeven
tot zoo'n gedachte. zei Nora. Ik
mag je werkelijk heel graag lijden,
Margery maar ik ben bang, dat is
slecht gehumeurd ben.
Hodges lachte vol vroolijke min
achting.
Jij slecht gehumeurd I riep
hii uit. Je beut de best gehumour-
dó Jonge man, dien ik ooit ontmoet
heb. jij en Mr. Graham. En nu zal hij
ie evenzeer missen als wij mis
schien nog erger, want jelui gingen
als broeders met elkaar om. Ja, hij
zal ie missen
Nora werd den volgenden morgen
door Hodges gewekt.
Het spijt mij, Je al op zoo'n on
mogelijk vroeg uur wakker te moe
ten maken, Cvril, maar de „Happy
Lucy" komt daar juist den dam bin
nen, en kapitein Marks signaleert
..Maak haast".
Nora kleedde zich snel aan en ging
naar beneden Margery had een ont
bijt klaar gezet en Nora trachtte iets
te eten. maar liet was of alles haar
in de keel bleef steken. Zij stond op
hot nunt het eiland te verlaten, waar
zij zoo gelukkig was geweest met de
ze gastvrije vrienden - stond op het
Dunt om Eliot te verlaten I Het was
alles heel goed. om zichzelf te vertal
len. dat het beter was, dat zij ging,
maar de hartODijn vertelde haar, dat
de verstandigste weg niet altijd de
gelukkigste was.
Hodges en Margery gingen met
haar mee. Bii de bocht van den weg
naar de steengroeve zei Hodges
Ga nu nog even naar beneden,
om Mr. Graham goedendag te zeggen?
Hii zou het nooit vergeven, als u was
heengegaan zonder hem de hond te
hebben gedrukt. Hij hoeft ons verteld,
hoe je hem liet leven hebt gered.
Hoor eens, ik houd or niet van, over
jets veel woorden te verspillen,
maar het was een buitengewoon kra
nig stukje werk, vooral voor een jon
gen.
Nora keerde zich om en ging naar
beneden naar de groeve. Zij kwam
aan bij de hut waai Eliot lag te sla
pen het was nog maar even na
zonsopgang en haar hart werd
verteerd van verlangen, om hem le
zien, zijn stem te hooren, zijn hand
nog eens in de hare te voelen maar
zii durfde de proef niet doorstaan,
dat zou haar misschien te machtig
worden en zij zou haar geheim prijs
geven.
Zij wierp zich neer op het gras, en
verborg haar gelaat in de handen,
te smartelijk aangedaan om tranen
te laten vloeien. Na een poosje stond
zij op en ging naar den havendam.
Kam tel n Marks ontving haar met
uitbuuiige -vriendelijkheid.
Kom maar hier, mijn jongen,
riep hij uit Het spijt mij. je te
moetcu haasten, maar ik moet ge
bruik maken vau het getij en van liet
beetje wind, dat er nu is; het weer
belooft niet veel goeds.
Nora drukte Hodges zwijgend de
bund, toen wendde zij zich tot Mar«.
ftery,
jlWordt vervolgd).
