NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
28e J'aa?gang. No. 8342
Verschijnt dagelijks: behalve op Zon- en Feestdagen.
ZATERDAG 3 SEPTEMBER 1910 O
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN:
per drie maanden: Van 1—5 regels 50 Cis.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlemƒ1.20 Haarlem van 1—5 regels 1.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regeL
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is {kom der Bii Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente)„1.30 J/Advertentien van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
Franco per post door Nederland1.65 JT 50 Cts. voor 3 plaatsingen k contant.
Gediustreercf Zondagsblad, voor Haarlem' 0.37 H Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 53.
n v n de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 76—78, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
DERDE BLAD.
Buitenlandsch Overzicht
Portugal maakt moeilijke jaren
door. Na den gruwelijken konings
moord is de rust in 't land nog niet
geheel teruggekeerd en telkens wor
den er geruchten verspreid, die voor
spellen, dat er weer ernstige verwik
'■relingen in 't land van den jongen ko
ning "Manuel te verwachten zijn. Tot
heden is dit ernstige n-g uitgebleven,
maar de donkere onheilspellende don
derwolken drijven nog altijd aan de
lucht. Zullen ze zonder ontlasting
voorbij trekken
De Kamerverkiezingen der laatste
dagen hebben de quaestie van
EEN REPUBLIEK IN PORTUGAL
weer "P den voorgrond gebracht.
De leider der Portugeesche republi
keinen, 't Kamerlid mr. Alfonso Costa,
heeft zich tegenover een journals!
over den toestand uitgelaten
Deze partijman was verheugd over
't. grote succes der republikeinen bij
deze verkiezingen, want in 't nieuwe
parlement zullen minstens 19 dezer
tegenstanders van 't koningschap zit-
tinjr nemen. Hij was zelfs van mee
ting, dat deze verkiezingen de laat
ste in de Portugeesche monarchie
tullen zijn. tenminste wanneer de Ko
ning het parlement niet onmiddellijk
ontbindt. Dit zou voor de republikeiu-
sehe partij, volgens mcj Costu, niet
anders dan gunstig kunnen wezen,
want zij zou dan in nog,grooteren ge
tale in het parlement terugkeeren. En
dan is de val van het tegenwoordige
"bewind onvermijdelijk, zoo zei hij.
P.ijna de geheele marine waarvan
een vice-adniiraal als republikeinsch
afgevaardigde gekozen is en een
groot deel van het leger staan aan de
ziiue der republikeinen. De financiee
ls' toestand van Portugal is, onder de
regcering van den jongen Koning, die
geheel on.ler den invloed zijner moe
der en van de reactionnaire hofhou
ding staat, nog erger geworden dan
zij vroeger was, onder de regeering
van zijn vader. De politiok der repu
blikeinen is te vatten in drie woorden:
ijheid, bezuiniging, w elvaart
•Mr. Costa verzekerde voorts, dat de
republikeinen er niet aan denken, ge
weld te gebruiken, ze zullen zich er
toe bepalen, de monarchie te doen in
zien, dat zij afgedaan heeft en het bes
te zal doen het bijltje er bij neer te
leggen.
Tot zoover de verklaringen van de
zen republikeinschen leider.
Uit LiS3abon wordt ook gemeld, dat
t Portugeesche ministerie reeds con
clusies uit de gehouden verkiezingen
getrokken heeft. Minister Teixeira
Souza moet voornemens zijn de lin
kerzijde der Kamer tegemoet te ko
men door
EEN AN 1 I-KERKELIJKE POLITIEK,
in den geest, zooals thans minister
Canalejas ilT Spanje voert. De minis
ter heeft lastgegeven, dat een commis
sie een enquête zal instellen naar ae
religieuse orden, die in Portugal ge
vestigd zijn. en daarbij vooral aan
dacht zal wijden aan de vreemde mon
niken, en aan de orden die met vol
doen aau de bepalingen der Portugee
sche wet In parlementaire klingen
wordt beweerd, dat de minister die
orden uit Portugal wil doen uitzet
ten.
Engelsche bladen verzekeren, dat
vele vreemde priesters en monnikon,
voornamelijk die, welke onlangs uit
Spanje en Portugal gekomen zijn,
thans pogen een toevlucht te vinden
in Engeland of in een der Engelsche
koloniën.
DE TOESTAND IN SPANJE
is nog altijd zeer gespannen, in deze
dagen vooral door de algemeene sta
king in de provincie Bilbao afgekon
digd. Bijzonder duidelijk zijn de be
richten niet.
Uit de tijdingen is evenwel op te
maken, dat de staking lang niet alge
meen iseenïge fabrieken, die eerst
gesloten zijn geweest, werden weer
geopend, om den werklieden gelegen
heid te geven om aan den arbeid te
gaan.
In de arbeiderspartij heerscht ver
deeldheid. 't Stakingsbesluit is dan
ook slechts met één stem meerderheid
De toestand der mijnarbeiders, die,
zooals men weet, reeds maanden aan
't staken zijn, is nu zeer critiek ge
worden. In het verenigingslokaal is
een papier aangeplakt met de inede-
deeling, dat geen geinen tot onder
steuning meer binnenkomen. Bij ve
len der stakers is de ellende zoo hoog
gestegen, dat zij, toen de in de stra
ten gelegerde troepen hun middag
maal kregen, den soldaten smeekten
om eenig voedsel.
Verschillende ongeregeldheden heb
ben zich voorgedaau. Daarom is door
de militaire overheid den staat van
beleg afgekonJigd en wordt streng te
gen iedere wanordelijkheid opgetre
den.
De minister-president Canalejas
ziet de toestand blijkbaar nog al ern
stig in, want hij heeft zijn reis naar
Brussel uitgesteld.
TURKIJE EN GRIEKENLAND,
leven nog steeds in een gespannen
verhouding. Geen wonder, dat de
Grieken ontevreden zijn Uit ver
schillende voorvallen blijkt, dat het
anti-Grieksche boycot in Turkije nog
hoegenaamd niet in kracht vermin
derd is. In Skoetari overleed dezer da
gen een Griek en de boycotters wis
ten te beletten, dat het lijk op een
lijkwagen vervoerd werd. Hot moest
een heel eind weegs naar het kerkhof
worden gedragen.
Bij Saloniki zonk een Grieksch
schip en de boycotters wilden niet
hebben, dat de reddingsboolen in zee
gingen," om de schipbreukelingen ie
redden.
Schande I
De Grieksche regeering moet boven
dien ontstemd ziju over de manier,
waarop de Turksche minister van
buitonlandsche zaken zich pas tegen
den Griekschen gezant heeft uitgela
ten. (Zie vorig Overzicht).
Sommige berichtgevers zeggen, dat
het mogelijk spoedig zal komen tot
een nfbreking der diplomatieke be
trekkingen tusschen Turkije en Grie
kenland. In dat geval zou of de En
gelsche of de Fransche gezant belast
werden met de waarneming der Griek
sche belangen te Konstantinopel.
Ook wordt de betrekkelijke rust, die
men nu in den Balkan vindt weer
door
DE ONTEVREDEN SERVIëRS
bedreigd. De onderdanen van Koning
Peter beginueu zich ongerust te ma
ken over de internationale stelling
van hun land op den Balkan. Zij zijn
bang, dat zij geïsoleerd zullen worden
en die vrees is er niet minder op ge
worden sinds er berichten kwamen
over een mogelijke toenadering van
Turkije tot de mogendheden van het
Drievoudig Verbond. De Serviërs ma
ken zich ongerust, dat Turkije zich
tegen hen zal keeren. Ze zouden dan
FEUILLETON
Naar het Engelsch
door
CHARLES GARVICE.
16)
- Goedendag, mijn jongen, zei
2e. lk hoop, dat je geheel veran
derd zult terugkomen.
Nora keek vol schuldgevoel op bij
die woorden en beet zich op de lip
pen, en voor een oogenblik het
denkbeeldig onderscheid tusschen
heider posities vergetend, sloeg zij
haar arm om den hals van juffrouw
Deborah en kuste haar, on er ston
den tranen in li aai' oogeu, toen zij
zich omdraaide en wegging.
Haar hart klopte hevig toen zij op
straat kwam, want z.j was zich be
wust, dat zij een moeilijk en gevaar
lijk spel speelde maar haar angst
was vermengd met nog «jen ander ge
voel dat van een vreemde verlich
ting, alsof zij iets ging terugvinden,
dat lang verleren was geweest. Zij
nam een cab en liet zich naar een
der grootste confectiemagazijnen in
do Oxfordsiraat rijden maar het
gezicht van het groote front met do
kostbare étalage van Japonneo en
hoeden schrikte haar af, en zij zei
tot den koetsier, dat hij haar maar
lievoi naar een winkel in een der
kleinere straten moest rijden.
Zij had groote moeite, zich be
daard te houden, terwijl zij haar in-
koopen deed want zij wist, dat de
winkeljuffrouw haar nieuwsgierig
aankeek en zich afvroeg, waarom ter
wereld een jonge man een compleet
stel ineisjeskleeren zou koopen maar
Nora mompelde iots omtrent een ca
deau aan een zuster, die buitenslands
was, en de juffrouw scheen die ver
klaring aan te nemen.
Nora zuchtte diep, toen zij naar
het hotel terugreed, niuar toch wist.
zij, dat het moeilijkste deel van haar
intrigue nog komen moest
Toen de cab voor de deur stilstond,
sprong Nora er uit en ging naar bin
nen. Gelukkig voor haar plan. was
dit een heel slil oogenblik in het
liolel er stond niemand in de lial,
behalve een picolo. Nora gaf hém
ocnige van de pakken te dragen en
zelf belast met de andere, zocht zij
haar kamer op. Deze zag er nog pre
cies zoo uit als Nora haar had verla
ten daaruit maakte zij op, dat juf
frouw Deborah niet aan het hotel
personeel had gezegd, dat de kamer
niet meer gebruikt zou worden. Zij
deed de deur op slot en viel meteen
zucht van verliohting op het bed neer,
toen sprong zij plotseling weer over
eind maakte de touwen van da doo-
al te veel vijanden tegenover zich krij
gen, want, behalve de oude veete met
Oostenrijk, zijn ook de betrekkingen
met Bulgarije en Montenegro allesbe
halve rooskleurig. De Bulgaarsche en
de Servische bladen gaan voortdurend
tegen elkunder te keer. De reis van
Koning Ferdinand naar Montenegro
heeft het wantrouwen der Serviërs
versterkt. Zij zijn bang dat de Bul
gaarsche en de Montenegrijnsche Ko
ning afspraken hebben gemaakt, die
tegen Servië gericht zijn en dat Oos
tenrijk er wellicht in betrokken is.
Wat de betrekkingen met Montenegro
aangaat, die zijn officieel voor 't uiter
lijk goed, maar inderdaad laten ze
veel te wenschen.
De Serviërs zijn dus wel achter
dochtig. 't Kwade geweten
•T RUSSISCHE KEIZERSPAAR
is thans te Friedberg, om daar wat
rust en ontspanning te zoeken. Uit
een bekend Duitsch blad wordt van
daar geschreven, dat 't hoe langer
hoe waarschijnlijker wordt, dat de
Tsaritsa aan zenuwachtigheid lijdt
en geen organisch gebrek heeft. De
hofpartij heelt 't evenwel steeds laten
voorkomen, also! hart en nieren van
de Tsaritsa aangedaan waren, ten
einde "t vorstelijk echtpaar beter van
de wereld afgezonderd te kunnen
houden. Hieruit valt dan ook te ver
klaren, waarom het bericht, dat Ber-
lïjnscke professoren naar Friedberg
ontboden waren, door de hofpartij on
middellijk is tegengesproken. De lijf
arts van de Tsaritsa, die zijn positie
aan de nationalistische hofpartij te
danken heeft, tracht, naar het schijnt,
alle objectief oordeelende geneeshee-
ren uit de omgeving van het hof vei -
wijdord te houden, en laat alleen hen
toe, die hem niet op de vingers kij
ken.
De nationalistisch-Russische partij
laat, het is bekend, geen enkel mid
del onbeproefd om voor haar onge-
wenschte elementen buiten de omge
ving van het vorstelijk echtpaar te
houden en dit is blijkbaar ook weer
de reden, dat geen buitenlandsche ge-
neesheeren bij de Tsaritsa worden
toegelaten.
NIEUWE MOEILIJKHEDEN IN
MAROKKO.
Een Londensch blad bevat een be
richt uit Tangor, meldend, dat de
steeds onbevredigend blijvende toe
stand in Marokko opnieuw de aan
dacht getroffen heeft van de vier
meest geïnteresseerde mogendhed
en dat men een fundamenteele veran
dering van den status quo binnenkort
kan verwachten. Men is zelfs van oor
deel, dat een deeling van Marokko
wel 'eens het gevolg van dit alles kan
zijn. Frankrijk zou dan natuurlijk het
leeuwendeel krijgen, Duitschland een
kolenstation en eenige mijnrechten in
Mogador, Spanje een strook van de
kust en de haven Agadir, terwijl En
geland wellicht de haven van Tanger
vanwege de strategische beteekenis
zou annexee.ren.
Dat belooft weer wat 1
OPSTAND OP DE FILIPPIJNEN.
Te New-York is bericht ontvangen,
dat op de Filippijnen in de provincie
Nucva Maudac, de vroegere gouver
neur van Ilocos Norte, een man, die
gerechtelijk vervolgd wordt, moet de
leider zijn. Er zijn afdeelingen poli-
tietroepen uitgezonden om de orde te
herstellen.
Parijsche Brieven
CCXXXIX.
Van twee zeer bekende Parijsche
theaierrnenschen en de fusie van klas-
sicisiue en music-hallisme of te wel
café-conceriïsme.
Eerst Antoine.
Een formidabele kraan, een inno
vator, een wegbereider, een baanbre
ker, een actieve idealist dat alles
is AiuLré Amoine 1
Geboren te Limoges, in 1858. Was
eerst geëmployeerde bij de Compag
nie de Gaz. Had echter snelstroomend
theaterbloed in de aderen. Speelde
eerst als liefhebber in salons speel
de met talent Kwam op een goeden
dag tot het inzicht, dat hij, naar zijn
roeping, zich met ander licht dan gas
licht had te bemoeien en richtte, met
oneindig meer moed en bekwaamheid
dan kapitaal, in Maart 1887 het Thé li
tre Libre op
Acht jaar lang stond hij aan het
hoofd van dien kleinen schouwburg.
Acht jaar lang verkondigde hij er zijn
nieuwe ideeën omtrent tooneelspeel-
kunst en voerde ze uit ook. Nieuwe
tooneeisclmjvers bracht hij aan het
licht hoogst talentvolle, als Fran
cois (comte) de Curel, Jean Jullien,
Georges Ancey, enz. Uit was het met
den sleurgang. Een frissche wind
woei er in zijn theater, waar het Pa
rijsche publiek ook kennis leerde ma
ken met de meesterwerken van bui
tonlandsche tooneelschrijvers, als Ib
sen en Bjórnson.
Een résumé van zijn nieuwe
ideeën
Eerst over de juistheid van het
mi li e u.
Langen, langen tijd achtereen
heeft men het milieu b«ïschouwd
als een onbelangrijk ensemble van
accessoires. Men offerde het gemeen
lijk op aan de zorg, om het even klas
siek als valsch spel der tooneelspciers
in niets te hinderen.
Ik was van meening, dat het beter
was eerst in al zijn waarheid het
milieu te scheppen, de atmosfeer,
waarin de personages zich gingen be
wegen, en dat eerst daarna «lie per
sonages er in moesten doordringen
niet om er te spelen, maar om er te
leven. Heb ik voel gestreden en veel
gespot, ik smaak ten minste de vol
doening, tegenwoordig gewaar te
worden, dat mijn onverzettelijkheid
vruchten heeft gedragen en dat men,
in de stukken, die men het meest
waar acht, min of mee-r mijn stel
sel in praktijk heeft gebracht."
Dan over het tooneelspel.
Vaste regels ziin er in de kunst
niet of bijna niet. Hoofdzaal; bij den
tooneelspelei is, da; hij mei zijn kos
tuum van ziel verandert. De ware ar
tiest speelt zijn rollen niethij voeit
ze, lijdt ze, doorleeft ze. Hij laat zich
niet inspireeren door een reeks van
min of meer logische voorschrillen,
teneinde den toeschouwer een illusie
to geven, --- neen, liij moet ten too-
neele verschijnen, zijn eigen-ik afleg
gen en van dat oogenblik af de voor
te stellen persoonlijkheid z ij n.
Verdere korte biograpliie.
Antoine behoefde ten grooter ka
der voor zijn kuustevolutien. In twee
jaar tijd wandelde hij den Gymnase,
de Renaissance en het Odéon af. Het
kader was in die schouwburgen wel
grooter, maar de vrijheid veel klei
ner.
Voor'al in het Odéon, rlen tweeden
van Staatswege gesubsidieerden
schouwburg van Parijs, voelde An
toine s onafhankelijke geest zich oti-'
vrij, benauwd hij regeerde er dan
ook niet langer dan 17 dagen
Toen kocht hij het gewezen Théatre
des Menus-Plaisirs en gaf er zijn
naam aan. En in het Théatre Antoi
ne zette hij zijne artistiek-evolution-
nuiren arbeid onvermoeid voort. IIij
moedigde de jonge talenten aan en
ontdekte steeds nieuwe krachten. Hij
1 a s. las wérkelijk alle ingekomen
stukken en wist het dramaturgisch
talent van de beroepshandigheid te
and kennen. Hij vond uit, hij her
nieuwde, hij frischte op kortom,
hij verrichtte pionniersurbeid.
Vier jaar geleden Liet hijthet Théa
tre Antoine over aan de leiding van
zijn hoogst talentvollen discipel Gé-
mier en bemachtigde, ten tweeden
male, het Odéon, thans echter niet
het onwrikbaar besluit, ten slotte ook
over den daaraan verbonden .ambte
lijken sleurwinkeJ te zegevieren.
En zie, in die betrekkelijk korte
spar.ne tijds is liet hem inderdaad ge
lukt, den duffen paperassen- en re
glementen rommel van liet Odéon uit
den weg te ruimen en dezen traditio-
neel-apathiscben schouwburg nieuw
leven in te blazen.
Antoine is een formidabele kraan.
Naast Henri Becque. den genialen en
tijdens zijn leven miskenden schrij
ver van „La Parisienne" en „Les
Corbeaux", heeft hij het mees», bijge
dragen tot het verhoogen van het ar
tistieke peil der Fransche dramatiek.
Nu de andere theater-man.
Mag ik u Draném voorstellen, trek
pleister van het café-concert Eldora
do?
Geboren te Parijs, den 23sten Mei
1869. Was eerst juwelier. Voelde roe
ping voor de planken. Debuteerde, in
1894, in het concert de l'Epoque. Ging
het daaropvolgend jaar over naar
het concert (Jarisien. Doorreisde des
zomers ganscli Frankrijk. Js sedert
September I960 verbonden aan het
Eldorado.
Dranem, die eigenlijk Armand Mi
nard heet, is een der aller populairste
theater-types van Frankrijk. Zijn
Ie bewonderaars noemen hein „le Hoi
du RLre". Hij is dan ook werkelijk
grappig, allergrappigst, zoowel in zijn
chansons als in revues. Hij kan
doen schudden van het lachen, en het
gekste is, dat je soms met weet, waar
om hij je eigenlijk doet lachen. Bij
sommige zijner navolgers ben ik wel
eens ingedut, ook wanneer zij met
betere chansons voor den dag
„dag" bij wijze van spreken kwa
men. ?ijn verschijning alléén is al le-
verschuddend. Enfin, Dranem is een
geboren komiek er is hoegenaamd
niét aangeleerds aan hem. ,,.Man
merkt die Absicht und wird ver-
stimmt' kan men te zijnen opzichte
in de kast der citaten laten.
Antoine en Dranem zij zijn, oo-
genschijnlijk althans, niet uit hetzelf
de artistieke milieu.
Doch zie, onlangs ontving Dranem
het volgende schrijven van Antoine:
„Gij weet, dat ik Vibert heb ge
vraagd, aanstaanden winter „Mon
sieur de Pourceaugnac" op de klassie
ke maliné s in het Odéon te spelen.
Ik ben, in werkelijkheid, van niee-
ning, dat de artiesten van het café
concert onemiig interessanter zou
den zijn in de werken van het klas
sieke répertoire en dat zij de bewa
kers zijn van de werkelijke komische
traditie
Ik kom u dus vragen, of gij, altijd
op een dier inatinées-conferences, den
„Médecin malgrë lui" van Molière
wilt spelen, in welk stuk gij, daar
ben ik zeker van, heerlijk zult spelen
Aangezien het slechts twee Donder
dag matinée's geldt, worden uw za
ken er niet meè geschaad, en ik ben.
overtuigd, dat gij er zeer veel succei
zult hebben.
Wilt gij ine zeggen, of gij er m be
ginsel voor te vinden zijl? Schrijf me
een kort antwoord; wat de geldelijke
aangelegenheid betreft, die regelen
wij altijd zeer gemakkelijk."
De goede Dranem, die niet eens
wist, of de rol van Sganerelle in pro
za of in poëzie is geschreven, moet
bij het ontvangen van dien brief een
paar luchtsprongen hebben gemaakt
Hij in het Odéon Bigre! Fiehlre!
Hij hoeft het aanbod aangenomen
en loopt nu met Molière in zijn zak.
Als een razende blokt hij op zijn rol.
Als u veel succes met die rol
hebt, zult u dan misschien ten slotte
van het café concert voorgoed naar
het theater overgaan?
Als ik er héél veel succes meê be
haal, zou ik waarschijnlijk wel lusl
hebben om mij verder te sérieuzeo-
ren" Maar het zal, helaas, niet
gaan. Want ik ben voor een nieuw
tienjarig tijdvak aan Eldorado ver
bonden.
Wat zeggen uw kameraden van
dit merkwaardige geval?
Zullie?... Ze scheren den gek met
me. Een kerel van een tingeltangel,
zeggen ze, die gaat spelen in een
klassiek stuk, in liet deftige Odéon...
Flauwe plagerij, niet? Huguenot bij
voorbeeld, een der beste karakterrol-
spelers van onzen tijd, is begonnen
als tenoortje in operettes. Dat is toch
een groote metamorphose. Want van
een komieke rol in een operette naar
karakterrollen in moderne comédies
van dramatische allure, dat is eon
conipleete verandering van genre, ter
wijl ik in de, zij het ook klassieke, rol
van Sganarelle toch in mijn lachliin
blijft, lluguenet hebben ze de Comé-
die Franchise binnengehaald, dade
lijk als sociétaïre; hij was er artistiek
op zijn plaats; jammer, dat hij er met
Claretio overhoop lag en ten slotte de
Comédïe Fransaise den rug toekeerde,
jammer voor haar nou dan, waar
om zou ik niet in hei Odéon op mijn
plaats zijn, wat? Moet een kunstenaar
maar één dmg kennen, in één genre
iets g -jus kuimen jiraesteeieu? Neeui
ook De Max. Die munt u;t in dramus.
En sinds maanden ueedi hij mei ver
wonderlijk veel succes in In ig.ile,
een min of meer frivool theater op.
Nou dan...
Ik vind, dat Dranem gelijk heeft
En Antoine weet zeer goed, wat hij
doet.
Dit geval doet mo denken aan den
Raad van Beheer der Koninklijke
Yereemgmg „Het Nederlandsch Too
neel" te Amsterdam oef! welke
doorluchtige hoogmogende Raad eeD
lucide oogenblik had, toen hij den
komiek Kreeft aan zijn illuster thea
ter verbond, doch, ouder gewoonte,
spoedig weer indommelde, Kreeft rol-
i len opleggende, die heeiemaal niet bij
zen ios en begon met koortsachtige
haast den inhoud uit te pakken en
op het bed uit te spreiden. Met de
zelfde koortsachtige haast rukte zij
haar jongenskleercn los, en veel lang
zamer nu, alsof dat werk haar veel
genoegen gaf. trok zij de vrouwen-
kleeren aan. Het verschafte haar
werkelijk een groot genoegen haar
kleur kwam en ging, terwijl zij hot
eene artikel na het andere aantrok.
Zij wilde niet naar zichzelf kijken,
totdat zij geheel klaar wastoen,
nadat zij ook haar hoed had opgezet
en mantel aangetrokken, ging zij
langzaam naar den spiegel en
schrok terug, terwijl allerlei aandoe
ningen haar bestormden.
Het was zoo lang geleden, sinds zij
zichzelf in passende klecren had ge
zien, dat zij zichzelf eerst onwerkelijk
voorkwam maar een oogenblik later
begon zij te gloeien van voldoening,
en haai- oogen schitterden als sterren
in een vriesuacht. Onbewust kwam
er een glimlach om haar lippen,
haar blos werd donkerder toen ver
dween dit alles en scheen plotseling
weer plaats fe maken voor droefheid.
Ja zij mocht dan mooi zijn, maar zij
kon nooit zoo mooi zijn als het meis
je, dat zij met Eliot had zien rijden
en zelfs al was zij zoo mooi, wat gaf
•het haar dan nog Zij moest, maken,
dot El lot haar niet zagzij moeat,
hem uit den weg blijven.
Zil wandelde rond, alleen om het
genot van haar rokken te hooren rit
selen over den vloer of langs de meu-
lielen, en zoo nu en dan wierp zij een
blik naar zichzelf in den spiegel. Nu
l>ekeek zij haar gel aal aandachtig
zou juffrouw Deborah haar herken
nen Zij waagde te hopen van niet,
want de andere kleeding, haar vrou
welijk kapsel hadden haar meer vol
komen gemetaphonnlsecrd dan de
vroegere verandering in jongensklce-
ren maar tot haar schrik merkte zij
op, dat zij groote stappen nam en
manieren had als een jongen, en zij
gebruikte het overige van den avond
om den gang van een vrouw en de
honderd-en-een onbeschrijflijke bewe
gingen van haar sekso weer machtig
te worden.
Zij was onuitsprekelijk hongerig,
maar durfde niet uit dc kamer gaan,
om wat eten te halen, en daarom ging
zij eindelijk naar bed en viel in
slaap, tot op het laatste oogenblik
haar oogen gevestigd op de vrouwen-
kleeren, die over haar stoel hingen.
HOOFDSTUK XXX.
Op dun U B.
Nora stond den volgenden morgen
heel vroeg op, nog vóórdat de dienst
boden aan haar werk waren, verborg
haar jongenskleercn in een tasch,
kleedde zich om uit te gaan en sloop
ongezien het hotel uit. Zii kocht wat
voor haar ontbijt aan een walor-en-
vuur-stalletje en ging toen een wan
deling makt-.n om den tijd le verdrij
ven, voordat zij zich bij juffrouw De
borah kon presenieereu.
Zij voelde zich wonderlijk verlegen,
even verlegen als toen zij voor het
eerst haar jongeosvernn miming hud
god ragen en zij had een gevoel, of
iedereen haar nieuwsgierig aankeek,
vooral de vrouwen. Veel menschen
deden dat inderdaad, maar met be
wondering, niet met wautromven cr
was waarschijnlijk dien morgen gccil
mooier meisje in do slratcu van Lon
den dan Nora RyalL
Eindelijk ging zij met een hevig
kloppend hart naar het hotel terug,
liep de trap op en tikte aan de deur
van de zitkamer. Zij moest driemaal
kloppen voordat juffrouw Deborah
het opmerkte toen zei ze Binnen!",
en Nora deed de deur langzaam open
en kwam binnen.
Juffrouw Deborah zat zooals ge
woonlijk over een boel; verdiept, ou
zij keek blijkbaar met de grootste
verbazing naar het bevallige, smaak
vol geklêêde jonge nieisje.
Nora kwam zoover de kamer in,
dat zij mert. haar rug naar het licin
stond, en toen zei ze met een zachte
steui, die zoo min mogelijk op die
von Cyrii leek
Juffrouw Deborah juffrouw
Railion
Ja. ik ben Miss RailtoD. zei
de oude «lome, haar steeds met ver
bazing aankijkend. Wenscht u mij
le spreken Wie is u Ik schijn u te
kénnen en toch kan ik mij niet
herinneren
Ik ben Miss Merton. zei Nora.
Ada Merton een nichtje \on
Cyril. Hij zond mij naar u toe. Ik
zal zijn plaats innemen, terwijl hij
weg is als u mij dat toe wil staan
Juffrouw Deboralf leunde nog ach
terover en bleef haar maar aansta
ren.
Neon maar, ik zal nooit 1
riep zij eindelijk verontwaardigd uit.
Wat een onbeschaamdheid vat
dien jongen Hoe brutaal om mij
een meisje te zenden En hij weet,
dat ik niet van meisjes houd, dat ik
nooit wat met die feeksen te d«>en wil
hebben.
Ik ben geen feeks, dat verzeker
ik u, zei Nora met een glimlach
want. haar moed werd grooter, nu zij
tot zoover succes had.
Ja, dat l>en je wel, zei de oude
dame. Alle meisjes zijn feeksen
en je noemt jezelf toch zeker eeD
meisje
Nora werd weer ongerust bij dien
rechistreekschen aanval en zij stond
daar met neergeslagen oogen, terug
schrikkend voor den blik van juffr,
Deborah.
(Wordt vervolgd).
