Binnenland
Da Bakkerswettan
VII.
Den Haag, 2S October 1910.
Eon lieve lust was bet tijdens deze
Besdaagsche debatten de Kamer ga te
jlaan. 'k Merkte het reeds eerder op,
dat politieke thesen, en antithesen
gelukkiglijk terzijde geschoven wer
den, nu men deze wetten in behande
ling nam. Het herinnerde aan de wel
aangename tijden, waarvan voorzegd
is. dat de wolf naast hei lam zal ne-
derliggen. Was het niet een treffend
schouwspel gister, dat drie ..genos
sen" der „Bergpartij", de trits Troel-
6tra-Dnys-Hugeuholtz, tijdens den
'derden termijn van den Minister afge
zakt van do hoogste zetels naar een
oud-liberaal bankje vooraan, den
lieer Tulma in zijn dupliek, zaten toe
te juichen met „zeer juist 1"'s
„bravo's" W'us het niet verwonder
lijk den heer Schaper Donderdag Dr.
Kuyper te hooron prijzen als een de
mocratisch man En leek het niet of
alle, althans partij-politieke grenzen
waren verdoezeld, toen do heer Loh-
man Vrijdag in een vrij-diepgaande
polemiek geraakte met den leider der
e.g. „jong-katholieken" mr. Aalherse
en den- anti-revolutionairen aanvoer
der Van der Molen Zeker daaruit
bleek weer een andere scheidingslijn,
dan die in onze huidige staatkundige
constellatie naar voren wordt ge
bracht, maar in de apotheose van
Vrijdagmiddag werden totaal alle an
tithesen weggevaagd, toen de heer
Lohnion „mijn geachte antipode",
zooals Mr. Troelstra nog een half uur
te voren verklaarde opstond om te
verklaren te zullen stemmen vóór
de motie-Troelstra en de Kamer de
wenschelijkheidsverklaring van den
sec.-democraat, inzake de overwe
ging door den Minister van opneming
in de Bakkerswet eener regeling van
de arbeidstijden, óók overdag, zonder
hoofdelijke stemming aannam.
Was dit geen schoon einde der de
batten een Kamer, die „van Van
Karneboek tot Troelstra" eensgezind
heid bleek
Wir wollen sein ein einzig Volk von
Brüdern
Dit is dus het resultaat van zes da
gen pratens, dat de Kamer van oor
deel is, dat de Rogeering goed zal
'doen de mogelijkheid 1c overwogen of
In deze wetsvoordracht ingelascht kan
worden een algeheclo regeling van
den arbeidstijd in de bakkerijen.
Deze slotsom hnd zich de vorige da
gen al vrij duidelijk afgeteelcend in
'de redevoeringen von verschillende
sprekers.
De dag van gister was er echter
Voor noodig om door toelichting van
'de toch vrij duidelijke motio alle ver
schil van meenirig over den uitleg er
van weg te nemen en aan te toonen,
dat er ook voor de vrij-überalen,
christelijk-historischen en zg. oud
katholieken niet het minste bezwaar
bestond oui mot deze mede te gaan.
Maar bovendien bracht de laatste
dag ons de sympathieke verzekering
van den Minister, dat hij zich met alle
kracht aan den arbeid zou zetten, om
do nieuwe matoriu. die men thans in
'do wet geregeld wil hebben, nader te
bestudeeren.
De Vrijdag werd dus besteed met
het stellen' van vragen naar de betee-
kenis der motie en de beantwoording
daarvan.
De beeren Aalberse en Bos had
den zich des morgens voor de motie
vertelaard, zij hot dan wat den heer
Aalberse betrof met een voorbehoud
Inzuke de mindere volledigheid der
motie. De heer De Savornm Lohman
verklaarde zich eerst tegen, wijl hij
haar praematuur achtte. Immers, re
deneerde hij, uit de debatten is nog
niet voldoende af te leiden, dat de
Kamer beslist een regeling wenscht.
Overigens deed de heer Lohman
reeds de toezegging, dat ook hij was
vóór de gedachte in de motie neerge
legd.
Daarna kwam de heer Talma aan
het woord. Zijn rede was in één op
zicht merkwaardig, niet zoozeer, orn-
'dat hij thans zijn medewerking toe-
zeide, om inzake de arbeidsregeling
het „gemeen overleg" tusschen Sta-
'ten-Generaal en Regeering volkomen
tot zijn recht te doen komen, maar
wel om dc vernuftige wijze, waarop
hij trachtte uit de motie een „slaatje"
te slaan.
Wat toch was hot geval? De heer
Aalberse had 's morgens eenig voor
behoud gemaakt omtrent de volle
digheid der motie. Hij wilde namelijk
ingelascht zien, dat de Kamer tevens
uitsprak, dat zij voor afschaffing van
nachtarbeid was. Nu ving de Minis
ter zijn rede aan met te erkennen,
dat de heer Troelstra volkomen juist
had opgemerkt, dat het noodig was,
om to constateeren, dat de Kamer
ook voor de dag-arbeidsregeling was,
omdat het zou kunnen zijn, dat de
gedane uitspraken op dit stuk slechts
individueele uitingen waren, en het
derhalve nog niet absoluut zeker
was, dat de Kamer dacht als de spre
kers. Daarom zou de Minister prijs
stellen op een uitspraak der Kamer,
zooals de motie-Troelstra bedoelde
Maar aan het slot zijner rede be
toogde de beer Talma waarschijn
lijk schemerde het verlokkende denk
beeld van den heer Aalberse hem
hierbij voor de oogea dat een een
voudige uitspraak over deze kwestie
eigenlijk onnoodig was, daar de de
batten de meaning van de Kamer
reeds voldoende in het licht hadden
gesteld.
Bedoelde de heer Troelstra, aldus
polste de Minister vernuftiglijk, mis
schien dit met z'n motie, dat de Ka
mer, erkennende de nood
zakelijkheid van de af
schaffing van den nacht
arbeid, zich ook uitsprak voor
algeheele regeling van den arbeid in
de bakkerijen
IJit de tegenstelling in de con
structie zijner rede blijkt, dat de
Minister in den loop van zijn speech
op de gedachte kwam, dat hij wel
licht op deze manier, zóó zijdelings-
weg, een bindende uitspraak zou kun
nen krijgen, dat de Kamer was vóór
afschaffing van nachtarbeid.
Op die wijze zou de heer Talma op
niet om li mme manier het beginsel
zijner wet alreeds in veilige haven
hebben geloodst
Maar de bedoeling was te duide
lijk. De heer Troelstra verklaarde,
zonder op" de eenigszins merkwaar
dige houding van den Minister te
wijzen, dat hij enkel en alleen het
oog had op de arbeidsregeling, zon
der de bijgedachte om nu alreeds een
beslissing over den nachtarbeid te
nemen. Dit zou ook niet parlemen
tair geweest zijn, daar dan zoo maar
even de beliandeling van de amende
menten inzake het drieploegenstelsel
(welke een gedeeltelijk behoud van
den nachtarbeid beoogen) onmogelijk
gemaakt zou zijn.
De heer Borgesius, oude parlemen
tariër als hij is, kon het niet onder
zich laten, om den Minister wegens
zijn merkwaardige houding even in
het ootje te nemen. „Dat zou de
heer Talma wel gewild henben, me
neer de Voorzitter zeide de sprekei-
onder groote vroolïjkheid der Kamer.
Do heer Nólons peilde ook even de
beteekenis der motie en hield eeue
breedvoerige redeneering, waarin hij
tot driemaal van meet af aan be
toogde, dat iemand, die voor deze
motie stemde, daarom nog niet ge
houden was te stemmen voor elk
voorstel van den Minister in deze
materie. Dat was op zichzelf vrij be
grijpen ik. maar de heer Nolens
dacht, dat men hem niet begreep en
herhaalde telkens zijn beloog, eindi
gende met de belofte, dat hij 't „nog"
duidelijker zou maken, als men hem
niet begreep.
De heer Borgesius zei or van, dat
hij niet wist, lioe hij 't. bad de heer
Nolons, die anders zoo klaar en dui
delijk was, nu een kwartier noodig
had, om c-r toe te komen, dat nie
mand hom begreep.
En toen de lieer I.ohman gezegd
had, dat de Minister blijkbaar de
portée van de motie niet begrepen
had, omdat de heer Talma nu de
kwestie van den nachtarbeid en de
arbeidsregeling-over-dag in één wets
ontwerp zou moeten belichamen
waar hij vroeger tegen was merk
te de heer Troelstra op, dat hij nu de
fysionomie van de Kamer op dat
oogonblik niet meer begreep.
Er heerschte gejaagdheid en ze
nuwachtigheid in de Kamer, alsof er-
een groot conflict dreigde.
De heer Nolens werd zelfs boos,
wat spreker nog nimmer bijgewoond
had.
Inderdaad had de heer Nolens hef-
tiglïjk den heer Borgesius geïnter
rumpeerd „Dan is mij een enkelen
keer overkomen, wat anderen her
haaldelijk overkomt."
Maar alle voetangels en klemmen
werden weggeruimd, toen de lieer
Talma uitdrukkelijk verklaarde in de
motie niets anders te zien, dan dit,
dut de Kamer het wensclielijk achtte,
dat de Ilegeering overwoog of het
mogelijk zou zijn, de geheele arbeids
duur te regelen.
„Mijnheer de voorzitter", zei de
heer Lohman en hij had er zeil
schik in „dan kan ik ook voor de
motie stemmen."
Een beetje politiek was er toch wel!
Ik bedoel n.L het polemiekje tus
schen de hoeren Aalberse en Schaper
over de-al-of-niet oprechtheid der
sociaai-damocraten in hun leus „so
ciale hervormingen". De heeren Aal
berse en Schaper hadden des morgens
nog wat geharreward over deze kwes
tie, waar-bij de eerste er op wees, dat
dit debat eigenlijk overbodig was,
daar men betoog, tegen betoog, re
pliek en dupliek kan vinden in het
boekje van den heer Schaper „Op de
Bres" en in liet Kath. Sociaal orgaan.
Bovendien had spr. het geheele debat
reeds gehad op een avond voor Kerst
mis*. 1903.
De heer Troelstra hield er 's mid
dags nog een vlammende rede over,
betuigende, dat het den sociaal-de
mocraten inderdaad ernst is met him
strijden voor sociale wetgeving. Het
bewijs? De houding van de fractie bij
deze wet, waarvan sprekers partij
voor de arbeiders tracht te baton,
wat er von te halen is.
Van het filosofisch debatje over
persoonlijke vrijheid tusschen da hee
ren Lokman en Aalberse, heb 'k gis
ter reeds in m'n telegram melding ge
maakt.
De heer Lohman verweet den anti
revolutionairen af te wijken van een
der grondbeginselen hunner staat
kundige opvattingen, n.l. de souve-
reiniteit in eigen kring, d. w. z. dat
hot hoofd des huizes in eigen gezin
absoluut vrij is en daar geon over
heidsbemoeiing te dulden heeft.
Die souviereiniteit in eigen kring
mocht alleen wijken voor bet alge
meen belang. En van algemeen be
lang was hier geen sprake, alleen
hiervan, dat men concurrentie wilde
voorkomen door ook den alleen-wer
kenden bakkerspatroon den nachtar
beid te verbieden.
De heer Aalberse hield daartegen
over zijn meening staande
Van do detailpunten, die nog te
overzichten vallen, wil 'k nog de vol
gende mem oreeren.
Gelijk geseind is, heeft Mr. Blau-
pot ten Cate aan den Minister laten
weten, dat hij noch het Bokkersco-
rnitó de hand hadden in de spion na-
ge-geschiedenis. Die verzekering aan
vaardde de Minister. Maar de spion-
nage bleef eon feit, door wie zij dan
ook uitgeoefend weid. En men heeft
den Minister steeds in den waan ge
laten, dat Mr. Ten Cate er de hand
in had. Wat toch was het geval?
De heer Van der Meer, propagan
dist van het Bakkerscomité heeft in
een zaal te Dordrecht, waar hij
kwam debutteeren, een brief laten
liggen, waarin een persoon aan Mr.
Blaupot ten Cate schreef op welke
uren en waar mevrouw Talma brood
liei koop en.
De Minister, aannemende, dat dc
heer Ten Cate van dien brief geen
gebruik wilde maken, veronderstelde,
dat die heer Van der Meer op onrecht
matige wijze in het bezit van den
brief kwam. De Minister had bij een
conferentie met het Bakkerscomiió
den lieer Van der Meer gezegd, dat
hij hem verzoeken zou zijn departe
ment te verlaten, omdat dte heer nog
vrijmoedig tegen den Minister optrad,
alsof die spionnage een rechtmatige1
daad. was.
Het 13 akkers-Comité heeft toen den
Minister niet uit den waa.n gebracht,
dat Mr. Blaupot ten Cate een ver-
spiedingsdienst had georganiseerd.
Volgens Mr. Ten Gate nu'is de zaak
do volgende:
Op eene van de bestuursvergaderin
gen van het bakkers-comité heeft een
der leien, toen besproken werd oen
ïgde van den heer Talma, dat hij
brood at, dat overdag werd gebakken,
medegedeeld, diat daarmede moeilijk
was te rijmen het feit, dat de dienst
bode van dan heer Talma meerma
len in een zijner winkels broodi haal
de. Bedoeld bestuurslid lieeft deze
mededeeling later aan bet bakkers-
comité bij brief van 13 November 1908
bovesfcigd. Van een spionnagodiensf.
was al zoo geen sprake.
Ten slotte zij nog uit die debatten
opgehaald, dat de Minister, gelijk 'k
reeds veronderstelde, bereid is het
werk der Bakkersrudeu op te dragen
aan Gedep. Staten, en dat hij den
heer Borgesius toe zei, dat de rappor
ten uit Italië voor de Kamerleden ter
inzage zouden neergelegd worden.
Minister Talma zal nu zijn wets
ontwerp eens grondig herzien. Hoe
dat uit zal vallen, hooren we later
wel eens, als de wet togen Februari
verder in behandeling komt.
Dat echter de afschaffing van de>n
nachtarbeid meer kans van slagen
heeft door de algeheele regeling von
arbeidsduur is nog een open
vraag. Het kan ook zijn, diat de Ka
mer er toe besluit een tien- of elfuren
dag vast te stehen voor de Bakkerij
en dan den nachtarbeid toestaat ech
ter niet langer dan gedurende acht
uren.
Het schijnt mij toe, dat een deel
van de Christ-historischen, de oud-
Katholieken, de Vrij-liberalen en de
Unie-li beraden voor zulk een
regeling warmer zullen ge
stemd zijn, dan voor afschaffing van
den nachtarbeid, die noodzakelijker
wijs ingrijpen moet in de persoonlij
ke vrijheid van den alleen-werkenden
patroon.
JAC C. M. Jr.
EEN RÏADSLID, IN DEN JARE
1910
Do Haagsche correspondent der
„Tel." schrijft
Dozer dagen heeft zich bij do be
handeling der gemeente-begrooting
in onzen Raad een voorval afge-
sj>eeld, waarover hier algemeen har
telijk gelachen wordt, maar dal toch
een dramatise hen kant heeft. Men
was genaderd tot de afdeellng van
hot eleetrisch bedrijf, toen het woord
werd gevraagd door den heer W. A.
S.. liberaal lid voor het eerste kies
district.
Deze edelachtbare heeft den Raad
al meer vermaakt met zijn dwaashe
den. maar wat hij nu deed, sloeg
zelfs het Sittardsche record. Ilij zei-
de, bij deze afdoeling eertige vragen
te willen stellen, die niemand kan
beantwoorden. Daarom stelde hij ze
maar totB. en W.
Die vrazen waren
1. Wat J3 electriciteit
2. Is het een levende kracht
3. Dient zij de aarde in haar be
wegingen. met andere woorden, welk
deel of onderdeel daarvan wordt door
bevorderd
Kan het voortdurend onttrekken
van electriciteit aan den aardbol
van invloed zijn op de vorming van
zuurstof en stikstof, die menschen,
dieren en planten noodig bobben voor
hun bestaan
De Raad, eerst overbluft, barstte
in donderend lachen uit. De voorzit
ter vroeg, wat die vragen met de ge
meente-begrooting te maken hadden.
Waarop de heer W. A. S. antwoord
de, dat hij op deze vragen, „die nie
mand kan beantwoorden", prae-ad-
vies van B. en W. of van de gezond
heidscommissie verlangde.
Het is geschied!
Het is geschied In den jare 1910, in
den gemeenteraad, van een stad met
bijna drie maal 100.000 inwoners. En
daarom zeiden we, dat dit incident
een dramatischen kant heeft en men
zou uit pure schaamte naar een an
dere gemeente willen verhuizen, wa
re het niet, dat daar als een licht in
de duisternis, als ecu troostende ge
dachte het feil. staaf, dat Zijne Edel
achtbare, do heer W. A. S.t in Juni
van het volgend jaar moet aftreden.
Is professor Oppenheim niet an oor
deel, dat onze Gemeentewet dringend
herziening behoeft, opdat do schor
sing van raadsleden worde uitgebreid
tot andere gevallen dan thans in art.
20 venn aid
ONZE INVOERRECHTEN EN HET
BUITENLAND.
„Die Goldschmiedekunst" schrijft
over de bij ons aangekondigde her
ziening der tarieven o. a
„Het zal geheel van de )>eteekenis
en het lot van het wetsontwerp af
hangen, of het geraden is, het door
het Duitscho rijk overgenomen Prui-
sisch-Nederlandsche Handels- en
Scheepvaarlveixlrng van 1851 te her
nieuwen. Dit is, zooals men weet,
oen „meestbeguiistigingsvorclrpg",
waarbij wij dat zijn dus de Duit-
schers tot heden goed gevaren zijn,
vooral doordat de nieestbegunst.l-
giiigsclausule ook do Nederlandsche
koloniën omvat. Indien reeds nu van
verschillende zijden het sluiten van
oen nieuw handelsverdrag met Hol
land noodzakelijk wordt genoemd,
zoo Is dit In de eerste plaats hieruit te
verklaren, dat dit verdrag voor con
groot gedeelte de regeling van de
Ilijnscheepvaart en de afschaffing
van de scheepvaarttollen op den Rijn
betreft. Ja, rnen laa.t reeds van agra
rische zijde doorschemeren, dat men
oen ongunstig handelsverdrag, waar
door wij bijv. do meestb&gunstiging
in de Nederlandsche kolonies zouden
verliezen, op den koop toe wil nemen,
indien Nederland zijn verzet fegen
de heffing van scheepvaarttollen op
den Rijn slechts wil laten varen. Dat
Vioemt men bescherming van den
nationalen arbeid". Nu is echter de
tolvrijheid ook in het herziene Riin-
scheepvaurttraciaat van 17 October
1868 uitgesproken. Zal nu Holland
werkelijk bereid gevonden worden,
ook dit tractaut, bij het sluiten van
oen nieuw handelsverdrag, ter wille
van onze agrariërs te herzien, om
daarmee den invoer van Dunsche in
dustrie-producten in hei moederland
weilicht ook m de kolomen moei
lijker te niakeu Dat zou een groote
dwaasheid zijn en in strijd mei het
levensbelang van bet Nederlandsche
volk, welks voornaamste bronnen van
welvaart gevonden worden in vrije
scheepvaart en vrijen handel."
VER VAN HUIS.
Zes Chineesche koelies (kolentrem-
niers) kwamen met den trein te Gen
nep aan, doch mochten, duar zij
slechts biljetten tot Boxtel hadden en
zonder middelen van hestaan waren,
hun reis niet voortzetten. De .politie
zond hun met den trein naar Duitsch-
land terug. Op het eerstvolgende
Duitsche station Hassum stapten zij
uit en verschenen later te voet weder
in Gennep, gevolgd en aangestaard
door de straatjeugd. Opnieuw werden
zij door de politie opgepikt en ov
de grenfen gezonden, ditmaal met
eon sneltrein, die te Hassum niet stil
houdt, maar doorloopt tot Goch,. een
afstand van vier uren gaans.
WETSONTWERP WATER
VERONTREINIGING.
De Nederlandsche Vereeniging te
gen water-, bodem- en luchtveront
reiniging lieeft een uitvoerig adres
gezonden aan de Tweede Kamer,
naar aanleiding van het wetsontwerp
tot wijziging en aanvulling der Hin
derwet en het daarover uitgebrachte
Voorloopig Verslag.
De Vereeniging merkt daarin o. a
op, dat het ten hoogste gewenscht is,
een principieele uitspraak van de Re-
geeripg uit te lokken, in hoeverre zij
bereid zoude wezen, een door parti
culier initiatief te stichten „Centraal
Bureau van advies voor Waterremi-
ging" te steunen, door tegemoetko
ming in de kosten van oprichting en
instandhouding daarvan.
VALSCHE SPELERS.
In den trein tusschen Roosendaal
en Rotterdam werd een reiziger door
valsche kaartspelers afhandig ge
maakt een gouden horloge met ket
ting en 50 gulden. Een hunner. L. V.
uit Rotterdam, is aangehouden. Op
hem werden bevonden circa 600 gul
den aan bankpapier, zoo meldt de
.Tel.".
ONGELUKKEN.
Te Hengelo werd de werkman B.
op de electrische appa raten fabriek
getroffen door een losschietende zwa
re plaat eener hydraulische pers.
Met inwendige kneuzingen en gebro
ken been werd de ongelukkige in be-
wusleloozen toestand naar het zie
kenhuis overgebracht.
EEN WILD ZWIJN GESCHOTEN.
Op de JMinnna-hoeve bij Oosterbeek
door den rentmeester Burger een
wild zwijn geschoten, dat 300 pond
woog.
NEDERL. BOND VAN GEMEENTE
AMBTENAREN.
Door het bestuur van den Nederland
schen Bond van Gemeente-Ambtena
ren is op voorstel van het bestuurslid
mr. Van Oppen, burgemeester van
Maastricht, de wenschelijkheid uitge
sproken, om te geraken tot een betere
regeling der bezoldiging van de bur-
meesters van grootere gemeenten, zoo
dat ook niet-gefortuneer'den benoemd
kunnen worden.
INGEZONDEN MEDEDEKLINGEN
A 30 Cts. per Tegel
Biet* en Spiritualiën
oefenen een zeer schadelijke working
int op de nieren en blaas, en veroor
zaken waterzucht, graveel, steen,
j'heumatiek, rugpijn en verlies van
de macht om de urine op te houden.
Alcoholische prikkeling is verreweg
ia de meeste gevallen de oorzaak van
nier- en hlaaskwalen. De door alco
hol geprikkelde en aangetaste nieren
venliezen hun kracht om het bloed te
filtraenen en om de niergiften a.f te
voeren, die waterzucht, rheumatiek,
graveel, lendenjicht, en zoovele ande
re noodlottige ziekten veroorzaken.
Indien gij eenig kentoeken van een
nier- of bl aasaandoening hebt, en
vooral wanueer gij aanleg hebt voor
nieirzwakte, (Jient gij het gebruik van
alcohol na te laten en onmiddellijk te
beginnen met eén geregelde kuur met
Foster's Rugpijn Nieren Pillen. Gij
dient met dat geneesmiddel door te
gaan, totdat de geringste sporen der
verschrikkelijke ziekte verdwenen
zijn, want zoo lang gij nog de ge
ringste verschijnselen kunt opmerken
zijt gij nooit veilig voor vernietiging
der nieren en kan de blaas haar
macht over de urine verliezen.
Hge langer gij uw kwaal- veron
achtzaamt, des te dieper schiet deze
wortel, on krijgt gij misschien last
van blijvende hartzwakte. Het kan
zijn, dat uw ziekte zich reeds meer
ontwikkeld heeft dan gij vermoedt en
uitstel van behandeling is zeer ge
vaarlijk, zoodat gij niet spoedig ge
noeg beginnen kunt met liet gebruik
dor echte Foster's Rugpijn Nieren
Pillen, die door mannen en vrouwen
geroemd worden, welke genazen en
genezen bleven.
De handteekeaing van James Fos
ter op de doos waarborgt de echtheid.
Zij zijn te Haarlem verkrijgbaar bij
da heetren J. J. Göppinger, Gr. Hout
straat 147a; en K. van Eden, Spaarne
38. Toezending geschiedt franco na
ontvangst van postwissel k f 1.75 voor
één, of f 10.— voor zes doozen.
Sport sa Wedstrijden
SCHOOL EN SPORT.
Door het hoofdbestuur van de Ver
eeniging van Leeraren bij het Mid
delbaar Onderwijs is het initiatief
genomen tot het samenstellen van
'een commissie, aan welke zal worden
opgedragen een onderzoek in te stel
len naar een juiste voxnoudiüg ras-
schen de school es ié sport. Daartoe
heeft het hoofdbestuur zich gewend
tot een aantal vereemgingen, werk
zaatn op het gebied van onderwijs,
hygiëne en sport, met het verzoek
een of meer vertegenwoordigers in
de bedoelde commissie aan te wijzen.
Worden deze uitnoodigingen aange
nomen, dan zullen in de couuniasia
vertegenwoordigd zijn De Vereeni
ging van Leeraren bij het Middelbaar
Onderwijshet Genootschap v.m
Leeraren aan Nodcrlanilsche gynuia-
sièn de Nederlandsche Maatschap
pij tot bevordering der geneeskunst
de Vereeniging van Gymnastick-On
derwijzers in Nederland het Neder-
landsch Gymnastiek Verbond >lo
Nederlandsche Bond voor Lichamelij
ke Opvoeding; tic Amsterdam-tin
Bond voor Lichamelijke Opvoeding
de Rotterdamsche Bond voor Licha
melijke Opvoedingie Nederland
sche Voetbalbond; de'Nederlamhche
Korfbalbondde Algemeeiie Neder
landsche WielrijdersLond.
VOETBAL.
BELGIë—ENGELAND.
Het Londensch elftal, dat 1 Nov. te
gen het Belgisch XI tc Brussel zal
spelen, is als volgt samengesteld
Watson (doel). Bullock en Burn (ach
ter), Burrt, Symons, Mc. Writer (mid
deni, Rutherford, Woodward, Reilly,
Noble en Dilley (voor).
VLIEGMACHINES IN HUUR.
Alweer iets nieuws.
Binnen 'n paar dagen zal men ti
Parijs met hetzelfde gemak 'n \lieg
machine kunnen aanroepen, als ecu
taxi.
Voor het betrekkelijk gering bedrag
an 20 frs. per kilometer, zal men
„ritjes" van ongeveer 5 K.M. kunnen
maken met een bekwaam aviatenr.
Henry Farman is dc uitvinder van
lit nieuwtje. Hij wil het publick ;n
iet algemeen laten genieten van do
"liegsport, zonder dal zo de hcoge
kosten van oen machine, loods, etc.,
etc., hebben te betalen.
WUNMALEN'S PRIJS.
De Fiets schrijft over de veelbespro
ken kwestie 't volgende:
Wij hopen natuurlijk, dat V ijnma-
u voor zijn prachtige vlucht de be-
looning zal krijgen, waarop hij gere
kend had. Maar wij kunnen ons toch
waarlijk kwalijk voorstellen, dal
eenig college ooit den nlet-offirtcicn
tijd officieel zal verklaren, zelfs al
werd zonneklaar bewezen (int. tic af
wezigheid van den offieieelen tijd-
waarnemer diens schuld is ge ween
et het gevolg was van onv-tandig.
hedon, waarvan de vei'».utwoordeliito»
lipid Wijnmalen treft. Elke commissio
heeft de bepalingen von liet wedstrijd
reglement, te eerbiedigen en al kan
betreurd worden, dal ongelukkige
omstandigheden ertoe geleid hebben,
dat een dezer bepalingen niet kon vvor
den in acht genomen, men kan niet
verklaren, dat het reglement is nage
volgd, wanneer dat niet het geval is
geweest .Wanneer niet officieel is be
wezen, dat de reis von Wijnmalen
heeft geduurd 27 uur 50 min. 2? sec.
dan kan die tijd ook niet. officieel w< r-
den vastgesteld. Dit toch zou onhill k
zijn tegenover andere vliegers, die eis
nog mochten willen beproeven den
prijs te winnen met inachtneming van
alle bepalingen van liet reglement.
VLIEGEN.
Do Brodasche correspondent van
't Hbld. meldt:
Op liet terrein der E. N. V. hadden
wij een kort onderhoud mot den 1 ie
le enden Nederiandschcn aviatcur
Kuiler.
Op onze vraag naar zijuc opinie
over het terrein op de Molenheide^
kregen wij ten antwoord, dat dit z. i.
venue alle andere overtreft, zelfs het
zeer goed bekende terrein te Mour-
malon. Sprekende over eveutueelo
■kans op teleurstelling, vernamen wij,
dat deze vlieger opstijgt, als geen
ander het durft te wagen; zelfs bij
eene constante windsterkte van 19 m.;
officieel genoteerd, vloog hij nog tot
5 A 6 minuten. Toen in Tours, flui-
vez, Dïkson en Duray, om deu hevi-
gen wind, niet omhoog wilden, steeg
Küller nog op en in Schotland over
trof hij Chave-z en Hcnriot Jr.
De Antoinette, Kuilers machine,
heeft eene vlucht van 15 M., de vleu
gels zijn 7 M. elk, de boot is 12 M.t
toestel met bestuurder weegt ruim
600 K.G.; de motor, hij gebruikt
steeds een E. M. V. in Frankrijk
geconstrueerd door eene Engelsehx
maatschappij is van 6075 paarde
kracht Küller was 5 maanden loon
meester te Mourmalon.
Nog waren wij in de gelegenheid
de opinie over liet terrein te hooren
van den heer Rozendaal, een inge
nieur, welke zich reeds jaren op liet
gebied der aviatiek beweegt. Deze,
die de terreinen te Peaux, Cholon,
HAAR EENIGE ROL
„EEN MODERNE VROUW".
Naar hot Engelsch.
Overdag droeg zij een langen man-
lel van donker fluweel, da*, de be
koorlijkheid en zachtheid van haar
gelaat verhoogde, haar roodbruin
haar kwam weelderig uit een fluwee-
len mutsje te voorschijn, en haar grij
ze oogen verkregen, wanneer zij op
gewonden was, een donkere kleur,
waardoor zij bijna zwart geleken.
Wat is die voorwaarde? vroeg
hij, nieuwsgierig, want hij voorzag
in de onthulling von haar dubbele
Identiteit den climax van zijn triumph
Dat zoolang als het stuk gaat en
financieèlo voordellen afwerpt, gij
niet, onder geen beding, het minder
dan honderd opvoeringen laat bele
ven.
Die belofte is gemakkelijk te ge
ven want waarom zou ik opvoerin
gen van 't stuk staken, wanneer het
succes heeft?
Ja, waarom, waarlijk! Ik zie in,
dat ik een tamelijk dwaze vraag ge-
Bto.ld heb geef mij uw belofte in
■chrift.
Hij maakte eenige bedenkingen.
Ik hoop, dat he: driehonderd
avonden gaat, zei hij ontwijkend.
Wat ge vraagt, is met de gewoonte in
strijd en ook geheel overbodig.
't Komt er niet op aan, ik wensch
dat ge mijn verzoek inwilligt.
Hij beproefde haar tot andere ge
dachten te brengen, doch zag spoedig
in, dat zijn moeite tevergeefsch zou
zijn. Hij was geheel in haar macht
en achteraf beschouwd kon hij de be
lofte veilig geven. Eindelijk stemde
hij dan ook toe. Hij zette zich aan zijn
schrijftafel en teekend e de gelofte,
dat hij in geen geval de opvoering
van „De moderne vrouw" zou sta
ken, voor het de door mrs. Grey vast
gestelde honderd malen gegaan was.
Den volgenden avond werden zijn
stoutste verwachtingen overtroffen-
De zaal was propvoL Het publiek was
eerst in een goede stemming (Percy
Marks was zeer populair) toen onder
den indruk van het stuk en eindelijk
een en al enthousiasme. Toen het
gordijn viel, daverde dc zaal van een
denderend applaus, dat geen einde
scheen to willen nemen.
Het was een van die triumphen, die
de directeur meer d»n eens behaald
had en die het opgevoerde stuk een
lang leven voorspelden. En toch was
er iets, dat Percy Marks' tevreden
heid niet volkomen deed zijn. Mrs.
Grey had ontegenzeggelijk uitstekend
gespeeld en met bewonderenswaar
dige gemakkelijkheid de grootste
moeilijkheden overwonnen. Zij was
verscheidene malen teruggeroepen en
met hem voor het voetlicht versche
nen, voor dat de kreet „auteur" weer
klonk. Zij had zijn verwachtingen
niet teleurgesteld, doch hij was er
van overtuigd, dat zij niet alleen voor
hem gespeeld had.
Meer dan eens had hij gezien, dat
zij haar oogen richtte naar een loge,
links van het tooneel, en in de scha
duw van den zwarten achtergrond
was zijn blik gevallen op een bleek,
levendig gelaat, en de gestalte van
Het geroep van „auteur! auteurl"
bl&of aanhouden maar mrs. Groy
maakte niet de minste aanstalten
voor het voetlicht te verschijnen. Hij
liep vlug op haar too, haar gelaat
6tond strak zij beefde van het hoofd
tot de voeten.
Ga, fluisterde zij, vertel dat
de auteur licht ongesteld is dade
lijk zal komen, vraag hun te wach
ten geef mij vijf minuten neen
slechts drie haar hand hief zich
ameekend naar hem op.
Hij was een en al verbazing, doch
begaf zich voor het voetlicht om zijn
kleine speech af te steken.
Toen hij tot haar terugkeerde,
stond zij nog op dezelfde plaats, waar
hij haar verlaten had. maar naast
haar zag hij een vreemdeling staan,
een man, denzelfde, dien hij in de lo
ge gezien had.
Hier, zeide zij gejaagd, staat de
auteur, do ware Lucian Grey; hij is
bereid voor het voetlicht te komen en
«io hein toekomeudo ovatie te ont
vangen.
Denk om uw belofte, zei zij ge
biedend. Do kroten uit do zaal werden
luider on ontaardden bijna in eon ge
gil. Met een vlugge beweging van
haar kleine handen duwde zij den
man, die zoo plotseling op was komen
dagen, op hot tooneeL
Wat beteekent dit? zei Percy
Marks woedend, toen hij met haar
alleen gebleven was.
Hij is het, dlo „een moderne
vrouw" geschreven hoeft. Hij mijn
echtgenoot gij kent hem wol; hij
zond u het stuk onder een anderen
titel en gij verwaardigde: u niet het
te lezen. Vijf Jaren geleden toen gij
criticus waart, ruineerdet gij hem.
Herinnert gij 't u wel? Marks deins
de achteruit zeker, hij herkende
dien man. John Graham!
Zij sprak met kleine tusschenpoo-
zen, den nadruk op bijna ieder harer
woorden leggend.
En hij heeft mij dien strik ge
spannen, zed Percy Marks woedend,
en hij gebruikte u daarvoor?
Neen, neen niet hij. Dit alles
is het werk van mij hij wist van
niets, eerst hedenavond ontdekte hij
ul les, toen hij in de loge links van
het tooneel zat en zijn eigen woorden
hoorde u ze zag vertolken o,
ik zal nooit vergeten de triumph,
do vreugde. Vergeef me, o, ge moei
me vergeven. Ik kon hom niet yoot
mijn oogen zien sterven, omkomen
van gebrek en wanhoop. Zie, hij komt
terug.
Eindelijk was het publiek tot kalm
te gekomen.
John Graham was zijn ovatie deel
achtig geworden en keerde achter de
coulissen terug.
Hij stond voor hem, geheel en al
veranderd. De bleeke wangen over-
togen met een hoogrooden blos, de
oogen schitterend van zenuwachtig
heid en blijdschap.
Percy Marks was een rechtschapen
man, die er niet tegen opzag, een fout
te erkennen. Hij reikte hem de hand.
Vergun mij, u van harte geluk ?o
wenschen, zei hij hartelijk, zoowel
aan uw vroüw als aan u is het reu-
zensucces te danken. Wilt gij van
nacht met ra ij soupeeren?
Maar de Grahams gaven er de voor
keur aan naar huis te gaan en hun
bescheiden kamertje op tezoeken.waar
hun eenigst kind lag te slapen, dat
gedurende de zes maanden, dat zijn
moeder onder den naam van mrs.
Grey haar rol instudeerde van Bea
trice in „Een moderne vrouw", haar
zorg had moeten ontberen.
„Een moderne Vrouw" ging meer
dan honderd, maal en Percy Marks
had dus geen reden over het wagen
van zijn onderneming te klagen. Mrs.
Grey bleef de rol van Beatrice tot het
einde toe vervullen, maar verscheen
daarna nooit meer op de planken.
Het was haar eerste en laatste
geweest
L,De Huishoudgids"}.
