NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD.
Claribei's huwelijk.
28e Jaargang. No. 8397
Verscheid dagsüjks, behalve op Zon- en Feestdagen
MAANDAG 7 NOVEMBER 1910 B
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN AD VERTENTIËN:
per drie maanden: jfliïïF Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem - 120 3: Haarlem van 1—5 regels/l.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regeL
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente) 1.30 fAdvertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts, per plaatsing:
Franco per post door Nederland1.65 flg/JT "«S®MK£T 50 Cts. voor 3 plaatsingen h contant.
Afzonderlijke nummers0.02 H 2 n .t 4
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37M Redactie en Administratie: Groote Hontstraat 53.
de omstreken en franco per post 0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vei-nootscfcap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Tot de placing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 76—78, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
TWEEDE BLAD.
Buitenlandsch Overzicht
DE ONTMOETING TL'SSCHEN DEN
TSAAR EN KEIZER WILHELM,
geelt natuurlijk aanleiding tot be
schouwingen in de pers over de Euro-
pccsche politiek.
Merkwaardig hoewel niet zeer ge
loofwaardig is, wat uit Petersburg
aan een der groote Duitsche bladen
geschreven wordt, 't Heet, dat Keizer
Wilhelm naar aanleiding van de
Jongste gebeurtenis in Portugal en de
bedreigde positie der dynastiën in
Griekenland en Spanje hel voorne
men had, tijdens de ontmoeting met
den Tsaar, pogingen te doen tot het
oprichten van een Driekeizersbond.
Het doei van dien bond zou zijn, Oos
tenrijk, Duitscbiand en Rusland, of
liever hun heerschers, te vereenigen
ter bescherming van het monarchale
beginsel.
Keizer Wilhelm zou den Tsaar wil
len overhalen, een samenkomst te
hebben met aartshertog Franz Ferdi
nand, den Oostenrijkschen troonop
volger, om diens meening over op
richting en werking van dezen Bond
te vernemen.
In Frankrijk zien sommigen de
toenadering van Rusland tot Duitsch-
land, blijkende uit de bijeenkomst van
beide keizers, met lecde oogen aan,
daar zij vreezen, dat de hechtheid van
de Triple Entente" daaronder zal lij
den.
Do Pelersburgsche berichtgever van
den Matin" stelt deze vreesachtigen
evenwel gerust. Ilij heeft een onder
houd gehad met een hooggeplaatst
Russisch staatsman en deze heeft
hem pertinent verklaard, dat de Rus
sische regeering er niet aan denkt,
jok maar de geringste der verplich
tingen, vooi'tvloeiende uit de triple
Entente, van zich af te wentelen, - te
meer daar de Tsaar buitengewone
waarde hecht aan de vriendschap van
Frankrijk en aan een hartelijke ver
standhouding met- Engeland. Hij is
©venwel ook een ijveraar voor'den
vrede en zal steeds al het mogelijk©
doen om een conflict in Europa te
vermijden.
Onlangs, bij de eerste crisis in den
Balkuu, toen de vrede dreigde ver
stoord te worden, bevonden wij ons
in een zeer moeilijk parket. Thans
schijnt echter het gevaar voor ernsüg
nieoningsverschil afgewend en wij ge-
looven niet, dat, zooals door sommi
gen wordt beweerd, in het aanstaan
de voorjaar vijandelijkheden zullen
uitbreken.
Het komt ons echter voor, dat er
betrekkingen zijn, die nog voor ver
betering vatbaar zijn en dat nog en
kele aanleidingen tot wrijving wegge
nomen kunnen worden.
Door deze overweging geleid, heeft
du tsaar besloten tot de bijeenkomst
te Poiöuum. Deze heeft slechts ten
dool door de bevordering van den
vrede de belangen van Rusland te be
vorderen en Frankrijk en Engeland te
helpen de hunne te verdedigen en zij
zal er toe bijdragen de onderhande
lingen le vergemakkelijken, die de
verschillende Uoslersche aangelegen
heden binnenkort noodzakelijk zullen
maken. Dat is'haar eenige beteekenis.
Tot zoover deze deplimaiit. Bemoedi
gend is zijn uitspraak niet. want hij
voorspelt nieuwe moeilijkheden in 't
Oosten.
Er komen weer berichten, die ge
wagen van
WOELINGEN IN SPANJE.
Men verneemt o. a. uit de grensstad
FEUILLB l ON""
Nunrbet Engelsch.
vun
II T. JOHNSON.
26)
Zoodat gij, evenals Jeanne d'Avc,
later uw landgenooten in den strijd
li-ton de overweldigers hadt aange-
'id? vroeg Punter, terwijl hij in
liet kleine oortje kneep, dat togen zijn
schouder was aangedrukt.
Neen, maar omdat de kleine jon
gens en meisjes uit dien tijd niet al
die verschrikkelijke juarlallen behoef
den te loeren. En, zooals gij weet, had
den zij toen de helft van de aarde nog
niet ontdekt en was dus dc aardrijks
kunde ook veel gemakkelijker. O, wat
moet het voor de kinderen een heerlij
ke tijd zijn geweest, toen bijna nie
mand kon lezen en schrijven, en men
zich nog met zooveel aan de opvoe
ding stoorde.
Ja, beaamde de majoor ernstig,
In mijn jeugd heb ik er mij echter
nooit om bekommerd, hoe mijn op
voeding was. En tervviil hij zich zijn
verleden voor den geest te
kwamen bij hem de herinneringen
Cerbere, dat in geheel Catalonié de al-
gemeene staking afgekondigd is. Het
stakingsbevel is uitgegaan van Sara-
gossa. Tot nu heerscht overal een be
trekkelijke rust. Niettemin vertrouwt
men in regeeringskringen den toe
stand niet, zoodat reeds troepen naar
Sabadill en Saragossa zijn gezonden.
In de eerste stad zijn meetings gehou
den, waar eenige sprekers zeer oprui
ende taal bezigden ten slotte werd
door de betoogers besloten zich in
giooten getale naar Barcelona te be
geven. Daar zijn verschillende bladen
met ophitsende artikelen in beslag
genomen. Eenige personen zijn in de
gevangenis Montjuich opgesloten.
DE VERKIEZINGEN IN
GRIEKENLAND,
zijn aanstaande. Zooals men weet,
hebben de partijleiders besloten, om
aan de verkiezingen van de nieuwe
Nationale Vergadering geen deel te
nemen. Maar, do aanhangers schijnen
zich, ondanks manifesten, protocollen,
en andere beloogingen der leiders,
daaraan niet hard te zullen storen.
Zoo wordt uit Athene gemeld, dat vele
vroegere Rhallysten besloten hebben,
als „onafhankclijken" aan den strijd
bij de stembus deel te nemen. Vroege
re afgevaardigden, die zich verplicht
hebben zich niet weer herkiesbaar to
zullen stellen, bevelen vrienden, fami
lieleden of Vroegere partijgenoot©»
aan. Men gelooft derhalve, dat een
groot aantal aanhangers der oude
partijen, en van het denkbeeld de Na
tionale Vergadering tot een Consti
tuante te inakon, in de nieuwe Verga
dering zullen worden gekozen, en
daar een krachtige oppositie zullen
vormen.
De Grieksche politici hebben geen
geinakkehdte taak. Behalve de bin-
nenlandsche twisten hebben ze nog
rekening te houden metr Turkije, want
de
EEUWIGE KRETENSER QL'AESTIE
is nog altijd niet van de baan.
Uit Konsiantinopel wordt ten over
vloede gemeld, dat het vooruitzicht op
directe overeenstemming tusschen
Turkije en Griekenland in de Kreten-
ser-quaestie nog lang niet wordt be
vestigd. De Porte is volstrekt niet
voornemens met Griekenland over
Kreta te onderhandelen zij be
schouwt dit eiland als .een Turksche
provincie met bijzondere voorrechten,
en wil slechts, zoo Griekenland dit
karakter van liet eiland ondubbelzin
nig erkent, tot besprekingen overgaan.
Het plan van de 'lurkschc regeeriug
schijnt le zijn, zoo mogelijk <ie vier be-
schermenu© mogendheden buiten be
schouwing te laten.
Doch uitingen van VeuizeloS hebben
den indruk gemaakt, dat Griekenland,
noch Kreta tol eenige besproKing ge
neigd zijn, tenzij de gegronde ver
wachting beslaat, dat die onderhande
lingen lot een vooruitgang in de na
tuurlijke ontwikkeling van Kreta zou
den leiden. Dat dit bij de in Turkije
heerschende stemming niet liet geval
zal zijn is duidelijk, en zoo zul Kreta
wel onder dc bescherming der- vier
mogendiieden moeten blijven in een
toestand, die internationaal zeer wei
nig geregeld is.
DE ONTTROONDE SULTAN
Abdoel Hamid kan intusschen geen
invloed op deze zauk meer uitoefenen.
Men meldt, dat de oud-Sultan ernstig
ziek ligt in zijn villa te Saloniki,
waarin hij als gevangene wordt be
waakt, en zorgvuldig van elke aanra
king met de buitenwereld wordt afge
zonderd gehouden. Zelfs zijn aanhan
gers zijn overtuigd, dat zij hem de
aan een wanhopigen gouverneur en
een woedenden vader wocr boven.
Maar menscho», die boeken
schrijven, moeten toch zeer goleerd
zijn, vervolgde Dolly, die meer lust
had tot babbelen dan om te leeren.
Dat weet ik nog zoo juist niet,
antwoordde de majoor weifelend te
oordeelen naar een groot aantal boe
ken is dat, dunkt mij, rriet altijd het
geval.
En Doily babbelde maar voort,
nieuwsgierig voor alles wat er onder
de zon te zien was, uitgezonderd voor
de Kaspische Zee en voor de jaartal
len uit de Engelsche geschiedenis, en
hoe zonderling liet ook moge schijnen
het gesnap van dit kleine meisje
klonk majoor Punter ©ven aange
naam in do ooren als hel gekabbel van
oen beekje den dorstigen wandelaar,
of hel gelui der klokken in de landelij
ke stilte den vermoeiden reiziger, die
op weg is naar huis.
Hoe heerlijk loch, was de over
luid uitgesproken gedachte van Dolly,
om groot te zijn en geen lessen meer
te moeten leeren
En wanneer die tijd eenmaal
daar is, zei dc majoor on legde zijn
hand op het lieve kopje, dan zult gij
denken zocals iedereen denkt, hoe ge
lukkig het toch is om een kind te zijn,
wanneer men zich slechts oin zijn les
sen en zijn poppen bekommert.
Majoor, zei Dollv, alsof zij piot
vrijheid niet weder kunnen terugge
ven.
Op politiek gebied is de sultan reeds
een herinnering, een schim van iets
wat was, maar niet meer is. Het is
nog niet rustig in Turkije, dc nieuwe
machine loopt neg niet geril iscbloos
en zonder haperen, maar de terug
keer van Abdoel llarnid of van zijn
autocratisch stelsel van willekeur en
uitsluiting is toch wel onmogelijk ge
worden.
De zieke Abdoel-Hamid staat geheel
buiten het leven, en heeft nog slechts
een historische beteekenis.
Stadsnieuws
RENé DELBOST.
„Le jour d'anjourdhui est un des
plus heureux de ma vie zei de heer
Sauveur Zaterdagavond, toen hij met
een pittig elegant toespraakje, de
eerste „soirée litteraire" van de afd.
Haarlem van de Association Iran?ai-1
so opende.
Het was toch de dag. waarop de heer
Sauveur een zijner liefste wenschen
vervuld zag; een groote zaal vol
Haarlemmers, vereenigd in een hech
te organisatie, en vol lust kennis te
maken met of beter te leeren kennen
,,ln culture littéraire du francais.
En al was men in de bovenzaal
van de Vereen iging" nog niet ter
officieel© installatie van de nieuwe
afdeel ing saamgekemen, prof. Wil-
motte was wegens ongesteldheid ver
hinderd reeds nu de openin, -rede to
houden, toch had de heel Sauveur
recht, deze dag een der gelukkigste
van zijn leven te noemen, want het
groote succes dat hem ten deel geval
len ie, sprak ziclr uit in de voilo
zaal en in zijn openings-spcechjo
beide.
Spreker uitie zijn groote voldoe
ning over het feit. dat te Haarlem
zooveel belangstelling in de Fran-
sclie taal en letterkunde bestaat, lnj
dankte alle aanwezigen „infiniment"
voor hun medewerking en stelde ons
voor den heer Renê Deibost, chanson
nier de Paris, die ons eigenlijk niet
behoefde le worden voorgesteld, want
hij is ons een oude bekende, en het
applaus, dat hij zijn her-optreden op-
klctterde, bewees hoe aangenaam de
kennismaking indertijd gevonden is.
Ais „un vrai Parisien" begon Del-
bost met een complimentaan het
adres van den heer Sauveur, die
Fransch sprak „comme un Parisien
né h Paris". En toen liet hij ons zien
„Paris et ses habitants', in al hun
chique, in al hun êlégance, maar inj
verheelde ons niet hun ondeugden,
die hij ni geestige „chansons" hekel
de. Die liedjes, ze waren kostelijk.
En op voortreffelijke wijze werd hun
inhoud van allergeestigste „bon mots"
gelanceerd. Dat verstaat de lieer
Delbost ais een echte Parijzenaar
zoo even met 'n enkel guitig accentje,
'n éven teekenend ges'etjc, n enkele
fijn-komische blik, eei le situatie
ons voor oogen te stellua. Die glim
lach, die een oogenblik om een mond
hoek komt gluren, is onweerslaan-
baar grappig. En dan dat pianospel,
dat scliittert van „esprit", waarin hij
juist weet te leggen dc bedoeling van
het liedje, dat hij zingt, eh dat geen
begeleiding meer heeten kan, soms
werkelijk een deel van de voordracht
uitmaakt.
Soms wordt Delbost even weemoe
dig dan ernstigt hij 'n paar couplet
jes van „Père la Chaise", het gruoto
seling deze ontdekking had gedaan,
ik houd veel van u.
-- Jk ben verrukt dat te hooren,
Dolly.
En Rags houdt ook veel van u.
Gij kent Rags loch wel, mijn hondje
Ilij is zoo vreeselijk verstandig en
kan zulke mooie kunstjes. Klontjes
suiker kan hij op zijn neus balaneee-
ren en ze dan in zijn bek opvaftgen,
wanneer men zegt ,,toe maar", juist
alsof hij een mensch is.
Do majoor gaf in woorden en in de
uitdrukking van zijn gelaat blijken
van bewondering voor Rags kundig
heden.
Wij zijn vrienden, majoor, zooals
gij weet, vervolgde de babbelachtige
Dolly
Vrienden. Het was voor den ma
joor een nieuwe gewaarwording, om
met den naam van vriend te worden
aangesproken, en nu herinnerde hij
zich ook Clariiiels woorden. Gij zijt
con trouw vriend voor mij geweest,
en liij verafschuwde zichzelf bij de ge
dachte aan de rol, die hij speelde.
Waarom houdt gij zooveel vnn
mij. Dolly vroeg hij en keek droevig
in do groote ronde oogen, waarin hij
kinderlijke verbazing en vertrouwen
las.
Ik houd het meest van u, zei
Dolly, omdat gij soldaat zijt.
Ik ben nu geen soldaat meer. Ik
ben het geweest reeds zeer lang gelc-
Parijsche kerkhof, maar dra gaat de
causerie weer voort, en doet het „sen
timent de douleurverdwijnen in een
stroom van uitgelaten vroolijkheid.
„Paris en chansons" had onze per
manente glimlach, en gedurende de
monoloog, die de chansonnier na de
pauze gaf, verdween die niet. „Un
monsieur en habit noir", comédie en
1 acte d'Abraham Dreyfus, is een
alleraardigst blijspelletje, met zoo
tintelende levende clausjes als alleen
een Franschman, die schrijven kan.
Het handelt over 'n jongen man, die
een meisje vragen wil, maar niet weet
hoe iiij zijn verzoek aan den vader
der jonge dame zal voordragen. Er
werd danig om gelachen, en een wel
verdiend applaus vertolkte de dank
baarheid van het publiek voor het ve
le genotene.
Dezo eerste avond is een groot suc
ces geweestmogen de andere dat in
verhoogde mate zijn.
DE CENTS-VEREENIGING.
In de kerk der Broedergemeente
aan de Parklaan vergaderde Vrijdag
avond de HaarJcmsche centsvereeiü-
ging. Het publiek was slechts matig
opgekomen, het slechte weer mis
schien? hoewel de avond toch aJJes-
zins interessant heeten mocht, daar
de heer W van der Steur, die 7 jaar
in de inrichting te Magolar.g werk
zaam is geweest, nicdedoelingen deed
over het werk van zijn broer, den be
kenden zendoling-leoraar Joh. van
tier Steur, onder dc verlaten en ver
weesde kinderen.
Alvorens daartoo over te gaan, liet
spreker zingen Gez. 273, vs. 1 en 7,
pis vuor uit Lu kus G, de vemen 3138
en deed eenige medcdeelingen om
trent heL ontstaan en de geschiedenis
vun dc Hanri. Ccntsvcreeniging. 18
jaar geleden werd die hier opgericht,
met het doel den zendingsarbeid van
den heer Van dor Steur in Inddë te
steunen, maar, hoewel de Haarlem-
sche voreeniging bij de oprichting
een der grootste van het geheele land
was, is zij dat nu toch niet meer. Wel
is zij de oudste, en spr. hoopte dat
dezen avond er velen toe brengen
mocht haar werk te steunen, en er
anderen over in te lichten.
De heer J. J. Jonkers oracht verslag
over het afgeloopen boekjaar uit
Daaruit bleek, dat de inkomsten
I 125.40, de uitgaven slechts f 15.20
waren, zood'al een batig saldo blijft
vau 110.20.
Vervuigens begon de heer Van der
Steur een gemoedelijke causerie over
hot Indische werk, die ae volle aan
dacht der aanwezigen had.
De arbeid zoo vertelde spreker
is Ui de laatste jaren sterk toegeno
men, en die is des te zwaarder, om
dat de werkers slechts weinige zijn.
Hoewel ook thans nog met groote
gclcz-irgeu gekampt moet worden,
heeft de vuergre \uu den zendeling
geleid lot de oprichting te Magclaug
■an een groote stichting, die in ver
schillende afdeelingen is verdeeld,
het klemljeshuis, de eetzalen, de
school, de werkplaatsen voor de jon-
geus enz.
Elk dezer onderdeelen werd op
prettige, onderhoudende wijze nader
beschreven; in de slichting bevinden
zich thans 75 kleintjes, 110 meisjes en
282 jongens. Als zij de inrichting ver
den, zei de majoor, en zuchtte, toen
hij daclit aan" dien tijd en aan de ver
anderingen, die er iu die jaren had
den plaats gevonden.
Ja, maar een soldaat blijft sol-
daal. Dat heeft papa altijd gezegd.
Arme kleine gij hebt hem ver
loren
Ja, zeide Dolly, mijn papa is in
den hemel bij mama.
Ah 1
Ja, ik weel dat hij daar is, om
dat liij voor koningin en voor va
derland is gesneuveld.
De majoor zweeg. Hij dacht er over
na, hoeveel be.ter het geweest zon zijn,
wanneer hij evenals de vader van dat
kind was gestorven. En Dolly, de
weinig vermoedde, hoe diep hare
woorden wondden, vervolgde
Papa zeide altijd, dat men een
soldaat kan vertrouwen, dat een wer
kelijk soldaat nooit liegt.
Ik vrees. Dolly, dat er soldaten
en soldaten zijn, zei de majoor met
gedwongen lach.
Ja, maar ik weet zeker, dat gij
eerlijk en moedig zijt, zei Dolly niet
overtuiging, ziet gij, omdat gij zoo
vriendelijk en hartelijk zijt, en omdat
ik nu zooveel van u houd, majoor, zal
ik u mijn medaillon laten zien. Kijk
ec-ns I hier aan dezen kant een lok van
mama's haar en aan den anderen
kant het portret van papa.
En Dollv liet haar schat aan den
laten gaan de meisjes meest in be
trekking; in de keuken hebben zij het
koken geleerd, wat hun later uitste
kend te pas komt. De jongens leeren
allen een handwerk en treden Jater
ineest in dienst van het gouverne
ment, dat een subsidie voor 350 kin
deren geeft. Vele ambachten worden
in de stichting onderwezen; toen spr.
m Indië kwam kende hij alleen het
kleermaken, nu heeft hij dc overige
ambachten ook onder de knie.
Aan het slot van zijn leaing, las
spreker eenige briefjes van kinderen
uit de inrichting voor, waaruit wel
duidelijk bleek hoe de heer Van der
Steur daar bemind is.
Een collectie fotografieën werd met
aandacht bezichtigd, waarna de bij
eenkomst met zang en gebed gesloten
werd.
Uit dc Oiastrelien
SCHOTEN.
Zaterdagmiddag ontstond .bij een
bewoner van het perceel Reitsstraat
no. 13, in de voorkamer een begin
van brand. Door de hulp der buren
is deze in zijn begin gestuit
HAARLEMMERLIEDE C.S.
Wederom is Zaterdagnacht van den
baggermojen die ligt in het N. Buiten
Spaarne en toeliehoorende aan den
heer Visser to Haarlem, koperwerk
gestolen.
De Burgemeester van Haarlem
mermeer heeft de loden van den Ge
meenteraad opgeroepen tot het hou
den van een vergadering, op Woens
dag, den 9eu November 1910, des
voonniddags ten 10 uur precies 1),
ter behandeling van de liieronder ver
melde onderwerpen:
Agenda:
1. Mededeeling van ingekomen
stukken.
2. Vaststelling van een besluit tot
het doen van betaling uit den post
voo ronvoorziene uitgaven, dienst
1910.
3. Voortzetting van de behandeling
der begrooting voor het dienstjaar
1911.
4. Vaststelling van het suppletoir
kohier van den Hoofdei ijken Omslag,
dienst 1910.
5 Behandeling van bezwaarschrif
ten tegen aanslagen in den Hoofde-
lijken Omslag, dienst 1910.
1) Het voornemen bestaat eerst een
besloten vergadering te houden, wel
ke vermoedelijk een uur zal du
ren, zoodat de vergadering tegen elf
uur openbaar zal worden.
Binnenland
WETSONTWERP KUSTVERDEDI
GING.
Het Centraal Bestuur van het Al
gemeen Nederl. Werklieden-Verbond
heeft aan de Tweede-Kamer het vol-
majoor zien, die het portret een puar
seconden aandachtig bekeek en toen
uitriep
Wel, dat is Frank Danvers, on
verschrokken Frans, zooals wij hem
altijd noemden Ik heb nooit geweten,
Dolly, dat uw vader en ik kennissen
waren in onze jeugd, beiden officieren
in hetzelfde regiment.
Dolly drukte haar hoofd nog vaster
tegen de borst van den diep bewogen
avonturier.
Ik ben zoo blij, dat gij mijn lie
ven papa hebt gekend, fluisterde zij,
want nu zult gij mij wel spoeuig alles
van hem willen vertellen. Ik was nog
een zeer klein meisje, toon hij vertrok
naar Egypte, en ik herinner mij nog,
dat hij schreide, toon hij mij ecu u'-
scheidskuë gaf ik heb hem nog steeds
lief, ofschoon hij nu in den hemel is,
en iederen avond zeg ik in mijn ge
bedje
„God zegene mama en God zegene
papa."
De majoor zweeg zijn handen had
hij voor zijn gelaat geslagen en de
woorden van het kind drongen als
gloeiende naalden in zijn hurt. Hij
bedacht hoezeer hij was veranderd se
dert den tijd, dat hij en Dolly's va
der nog jong waren
Nu moet ik gaan, zei Dolly en
liet zich van ziin knie glijden, het
wordt tijd om Rags zijn eten te ge
ven. Mag ïk u kussen, majoor, om-
Onze Lachhoek
„Mijnheer", zei de minister tot den
candidaat, die naar een consulplaats
in China kwam dingen, „ik eisch van
alle candidaten, dal ze de taal ken
nen van 't land, waar ze geplaatst
worden. Kent u Chineesch? Neen,
niet waar?"
.Als uwe excellentie zich de moei
te wil geven, mij een vraag in het
Chineesch te stel Jen, zal ik haar be
antwoorden", antwoordde de gladde
candidaat.
Knecht: Mijnheer, daar is
iemand, die u absoluut wil spreken.
Heer: Heb ik je niet gelast, dat
je tegen iedereen zeggen moet, dat ik
niet thuis ben?
Knecht: Dat heb ik ook gezegd,
maar dio mijnheer wil het niet ge-
looven.
Heer: Zoo. wacht, dan zal ik
het dien brutalen kerel zelfs eens
zeggen.
gen de adres gezonden, waarin o.a.
geschreven is:
Dat het verbond met leedwezen
heeft kennis genomen van de indie
ning van een wetsontwerp tot instel
ling van een fonds tot verbetering
der kustverdediging.
Herhaaldelijk zijn ingrijpende so
ciale hervormingen, die door die ar
beidersbevolking sinds jaren werden
gevraagd, afgewezen en tegengehou
den op grond van financieele bezwa
ren, terwijl door aanneming van dit
ontwerp tal van millioeaien worden
beschikbaar gesteld voor verbetering
der (Loode weermiddelen.
De regeering is voornemens de kos
ten der door haar beoogde sociale
hervormingen te dekken door verhoo-
gmg der invoerrechten en zij hoopt
do uitgaven, welke de aanneming van
dit wetsontwerp medebrengt, te be
strijden uit verhooging van bestaan
de of uivoering van nieuvye belastin
gen, Verwerping van dit wetsont
werp zou het echter mogelijk maken
de millioenen, voor verbetering der
doode weermiddelen beelemd, aan te
wenden voor invoering van sociale
liervonningen. Daardoor zou de ver
hooging dier invoerrechten achter
wege kunnen blijven, waarvan vast
staat, dat zij voor een groot deel door
de arbeiders moet worden opgebracht
terwijl op zijn minst genomen de
verhoogde welvaart, die daarvan het
gevolg Héét te zijn, twijfelachtig is.
GEEN' KRANKZINNIGE DAAD.
Het overgenomen bericht uit dt>
„A. C.", dat melding maakte van
eene brutale aanranding, is hij on
derzoek gebleken van a tot z verzon
nen te zijn. Er is geen sprak© meer
van een misdadiger evenmin van
een krankzinnige, maar het 14-jarige
slachtoffer heeft aan den rijksveld
wachter .Vakken bekend, dat hij alles
zelf had gedaan, omdat hij lievei
bij moeder thuis wou blijven dan bij
zijn haas te Eext.
da', gij iniin lieven papa kendet
ilij nam het kleine gelaat, dat naar
boven was gericht, tusschen zijn han
den en drukte er een kus op.
Terwijl hij dit deed, zeide Dolly
Wat is er, majoor Ik geloof dat
gij schreit want ik voelde een traan
op mijn wang.
Vaarwel, Dolly, zei hij met hall
gesmoorde stem, zijn ontroering be
lette hem bijna te spreken.
Vaarwel, majoor, zei zij en liep
naar de deur. Toen zij deze had be
reikt, keu-rüc zij zich om, en zei op
zachten toonEn wanneer ik van
avond gezegd heb, „God zegene mijn
lieven papa en mama", dan zal ik er
cok bijvoegen, dut God u zegene.
Zij was verdwenen de majoor was
alleen en dacht er over na, hoeveel
beter het zou zijn geweest, wanneer
hij had geleefd als haar vader en was
gestorvcu als haar vader, „als een
moedig svldaat en als een man me',
een onbesmet geweten."
Nu begon hij zichzelf te beschou
wen de diepte, waarin hij was neer
gezonken, liij was een schelm en do
handlanger van een schelm, en wan
neer zijn masker eenmaal voor zijn
gelaat werd weggerukt, dan zouden
alle maunen en vrouwen hem verach
ten, evenals hij veracht werd door
zichzelf.
(Wordt vervolgd).
