HAARLEM'S DAGBLAD.
TWEEDE BLAD.
Ciaritjel's Huwelijk.
MAANDAG 28 NOVEMBER 1910
Buitenlandsch Overzicht
Weer eens over aeo redo van
Keizer Wimelrn.
'Ai weer
I)e bekende rede, dio keizer Wil
helm in Koningsberg gehouden heeft,
Was Zaterdag een onderwerp van
debat in den Duitschen Rijksdag.
De sociaal-democraten debatteer
den. Hun partijman Ledebour ver
klaarde
Wij verlangen er wettelijke be
scherming tegen, dat de keizer zijn
persoonlijke opvatting over zijn
staatsrechtelijke positie door eigen-
machtige inmenging in de staatkun
de des lands laat blijken on de vei
ligheid van Duitschland in gevaar
hrengt. Von Bülow heeft deze manier
van doen van den keizer een ongeluk
genoemd. Wanneer do keizer alleen
in wapening een zekerheid van den
vrede ziet, verijdelt hij de pogingen
van zijn eigen regeering, die samen
niet andere regeeringen in Den
Haag de vrede door wederzij dsahe
overeenstemming heeft trachten te
vestigen. De socialistische staatsorde
en maatschappelijke orde is alleen
onder een republikeinschcn regee-
ringsvorm mogelijk. Ook Duitschland
bewandelt den weg van den vooruit
gang. Wij zullen den strijd ten einde
toe voeren, al zou ook de wereld vol
duivels zijn.
De rijkskanselier antwoordde
Ledebour heeft zich uit naam van
zijne partij duidelijk voor de repu
bliek verklaard'. Dat is maar zelden
BOO duidelijk in bet openbaar ge
beurd. De veronderstelling, dat de
keizer in strijd heeft gehandeld met
do verklaringen, welke hij in Novem
ber 1908 door Von Bülow in den
Rijksdag heeft laten afleggen, is
valsch. De Konlngsbergsche rede des
keizers is niet de uiting van absolu
tistische, met de grondwet on veree-
nigbare opvattingen, maar wel een
sterke nadruk op het monarchale be
ginsel, dat een van de grondslagen
von het Pruisische staatsrecht la, ge-
Saard met de uiting van innig gode-
ienstlge overtuigingen. De Pruisi
sche koningen hebben het koning
schap niet van het volk gekregen,
tnaar door een bijna weergaloozen
arbeid. Uit dien arbeid van de Ho-
benzolleenschc vorsten, gesteund
door de volharding en bekwaamheid
van de bevolking. ;s het Pruisische
volk en de Pruisische staat ontstaan.
Op den grondslag van deze ontwik
keling, kent de Pruisische grondwet
liet begrip volkssouvereiniteit niet.
De persoonlijke onverantwoordelijk
heid des konings. de zelfstandigheid
en oorspronkelijkheid van het mo
narchale recht zijn de grondslagen
van ons staatsleven.
Gebruikt de koning in de oud-Prui
sische kroningsstad de door de over
levering geheiligde formule van het
koningschap bij Gods genade en be
roept hij zich, in tegenstelling tot de
meeningen van den dag op zijn ge
weten als richtsnoer voor zijne han
delingen, dan gebeurt dit in het be
wustzijn vain de volheid van zijne
rechten en zijne plichten. (Instem
ming rechts). In deze opvatting van
de positie des keizere bevind ik mij
op groniwettigen bodem en ik zal
dien bodem verdedigen, getrouw aan
de op mij rustende verantwoordelijk
heid, die ik mij uitsluitend door mijn
ambt en mijn staatkundige overtui
ging laat voorschrijven. (Levendige
toejuichingen).
Hierna sprak Von Ilotling namens
het Centrum. Hij zei
Wij willen de ongewemschte debat
ten van November 1908 niet hernieu
wen. Van .een verbreking von de toen
door Von Bülow gedane toezegging
kan niet gesproken worden. In de
uitlating van den keizer over het
heerscherschap bij Gods genade, en
zijn werktuig zijn in Gods liand, llgi
geen schending van de grondwet,
evenmin als in zijn overige uitlatin
gen.
De conservatieve afgevaardigde
Iloydebrand verzekerde, het eens te
zijn met de verklaringen van den
rijkskanselier. In 1908 is geen belofte
gevraagd of gegeven, die in strijd
zou zijn met het standpunt des kei
zers.
Belangrijk was ook de verklaring
van dezen spreker, dat hij en zijne
partij vrienden een uitzonderingswet
tegen de socialisten verwachten.
Op deze quacstie ging evenwel nie
mand nader in.
Bassei-mann (nationaal-liberauJ)
noemde het onjuist, de beteekenis
van de gebeurtenissen in 1908 te ge
ring te achten. De tegenwoordige
rijkskanselier heeft de beteekenis van
het antwoord, dat Von Bülow toen
gegeven heeft, erkend. Wij kunnen
echter uit de uitlatingen des keizers
niet opmaken, dat hij zich een voor-
etander van bet absolutisme ver
klaard zou hebben.
Payer (vrijzinnige) was van oor
deel, dat de gedachte, dio in de Ko-
ningsbergscho rede Is weergegeven,
feitelijk fn strijd is met de grondwet.
Deze opvatting verhindert iederon
vooruitgang op politiek gebied in
Pruisen.
Dirksen (von de Rijkspartij) meen
de uit do debatten te kunnen opma
ken, dat de vrijzinnigen zich openlijk
aan de zijde der sociaal-democraten
hebben gescffaard. Do keizer moet
z. i. als leder ander het recht heb
ben een oordeel uit te spreken, dat
onafhankelijk ls van de veranderin
gen in de meeniugen van den dag.
Liebermann Sonneberg protesteerde
tegen de internationale vervolging,
waaraan de keizer is blootgesteld,
en de debattan werden gesloten.
Hiermee was alles weer afgeloopan.
Het is veel en veel kalmer gegaan,
dan in 1908, wat wel te verklaren is,
want de zaak waar het toen om ging
(het bekende keizr-r-interview) was
veel belangrijker.
Er was dan ook nu slechts matige
belangstelling in den Rijksdag.
DE CRISIS IN DE ENGELSCHE
POLITIEK.
Li een redevoering te Edinburg
verklaarde minister Lloyd George,
dat er tientallen erfelijke wetgevers
zijn, die nooit hun brood hebben
verdiend door de uitoefening van een
ambacht, of een beroep, dat geeste
lijke inspanning vereischt. Toch zijn
deze mannen geroepen dagelijks to
oordeelen over de vertegenwoordi
gers, die 45 millioen menschen geko
zen hebben.
Welken grond heeft de bewering,
dat het Lagerhuis uit wilde revolu
tionairen bestaatEr schuilt geen
gevaar in de moderne beschaving. In
Portugal kwam het tot revolutie, en
bet eigendomsrecht is er in het ge
heel niet geschonden, zelfs aan de
eigendommen van den algezetten
vorst is niet geraakt. En toch wan
neer we een halven stuiver belasting
opleggen, spreken zij over het einde
van alles.
Balfour zegt in een manifest aan
zijn Londensche kiezers
De regeering is tot haar politiek
gedwongen door nationalisten en so
cialisten, die weten dat hun plannen
niet in overeenstemming ziin met don
wil des volks. Zij dwingen om de
afschaffing van den eenigen grond-
wettigen waarborg, die in kritieke
oogenblikken kunnen zorgen, dat do
wil des volks overwint. Achter deze
kwestie van een enkele kamer loert
een samenspanning van de socialis
ten om home rule ie verkrijgen.
Winston Churchill werd Zaterdag
avond, toen hij van een vergadering
te Bradford naar Londen terugkeer
de, in den trein door een mannelijken
suffragist" meteen hondezweep aan
gevallen onder den uitroep „Neem
dat, schalm I" Twee detectives, die
den Minister vergezeldon, weerden
don slag ai en overweldigden den
aanvaller na een hevige worsteling.
Aan 't station te Londen trachtten
drie vrouwen Churchill aan te val
len, doch de politie belette dit.
Rio de Janeiro herneemt haar ge
wone kalmte.
De muitende schepen zijn de haven
binnengeloopen. De leider van den
opstand heeft met 40 medeschuldi
gen de Minas Geraee verlaten. Men
denkt, dat zij gevlucht zijn. De roode
vlaggen zijn nog niet neergehaald.
De minister van marine heeft een of
ficier gezonden, om een onderzoek in
te stellen.
De Braziliaansche zaakgelastigde
te Parijs heeft aan de Temps" me
degedeeld, dat hij een telegram uit
Rio de Janeiro heeft ontvangen, waar
in o. m. wordt medegedeeld, dat er
nog meer officieren bij het uitbreken
der muiterij gedood zijn en dat de
onderofficieren aan land zijn gezet.
Volgens een officieele mededeel ing
van het Braziliaansche gezantschup
te Londen, hadden de Braziliaansche
muiters het volgende draadloos tele
gram aan president Hermes da Fon-
seoa gericht „Wij verklaren berouw
te hebben over hetgeen wij te onzer
verdediging ondernomen hebben en
leggen nu, iai het belang van de orde,
do rechtvaardigheid en de vrijheid,
de wapens neder, in het vertrouwen,
dat het Nationale Congres ons kwijt
schelding van straf zal schenken, en
dat de lichaamsstraffen zullen wor
den afgeschaft, zooals de wet voor
schrijft.
Wij verzoeken, dat de dienst aan
boord verzekerd zal worden door uit
breiding van de bemanning, zander
dat opnieuw opofferingen van ons
wonden geëiecht.
Wij blijven de gehoorzame diena
ren van Uwe Excellentie, in wien wij
het grootste vertrouwen stellen."
De marineclub zal beraadslagen
over de houding, die de marine-offi
cieren met het oog op de amnestie
hebben aan te nemen.
DE OPSTAND IN MEXICO.
De regeering verklaart, dat ze de
plaatselijke onlusten meester is.
Er wordt een hervorming van het
ministerio verwacht.
KONINGIN ELISABETH.
Het laatst uitgegeven bulletin
luidt
De koningin beeft in den loop van
den dag eenlgo rust genoten. Er hoeft
zich geen enkel nieuw verschijnsel
voorgedaan.
De pers is gemachtigd, te verkla
ren, dat de verontrustende geruchten,
die over den gezondheidstoestand dei*
koningin in omloop zijn gebracht,
van allen grond ontbloot, zijn, en dat
de toestand integendeel bij voortdu
ring zeer bevredigend is.
KONING ALFONSO GEOPEREERD.
Volgens telegrammen uit Bordeuux
heeft dr. Mowze koning Alfonso
een kleine operatie doen ondergaan.
Het resultaat moet bevredigend ge
weest zijn.
Stadsnieuws
VOORUITGANG.
Voor een niet geheel volle „,Bron"-
zaal concerteerde Zaterdagavond de
hormon ie-m uzi ekvereeni gi n g „Voor
uitgang".
Het bleek al bij het begin, dat
„Vooruitgang" haar naam alle eer
aan doet, in zooverre dat zij het ea:
ernstig op toelegt vooruit te komen.
En dat de vereenlging reeds iets
goeds ten gehoore brengen kan, daar-
ven leverden de uitgevoerde nummers
wel het sprekendst bewijs. We zullen
natuurlijk niet het programma in
onderdeel on bespreken, maar dezen
algemeenen indruk hebben we gekre
gen, dat de leden van „Vooruitgang"
met hun werken een flink resultant
bereikt hebben. Natuurlijk, dat nog
veel aan klankzulverhoid, samen
klank, nuanceering enz. verbeterd
worden kan, Maar het hoogste komt
niet ineens, en de vereeniging kon
met wat nu reeds is bereikt gerust
voor den dag komen.
De „Speranza fantasie", van Clau
de Auge en „Frères joyeux" van
Rob. Volstek leken ons wel het best
Den heer H. Oolders komt een afzon
derlijk woord van lof toe voor zijn
goed solospel in Mendelssohn—Bar-
thoidy's „Auf flügeln das Gesanges".
Tusschen de muzieknummers liet
zich het hder ter stede zoo goed be
kend staande duo van Mussche.r hoo-
ren. Zoowel de heer en mej. Van
Musschei- afzonderlijk als beiden te
zamen, verwierven veel applaus. Na
tuurlijk dat de toegiftjes niet uitble
ven. En ook deze werden met veel
genoegen aangehoord.
Na liet concert nam een bail onder
leiding van den heer H. B. Dray<
een aanvang, dat wel zeer gezellig
geweest zal zijn.
HET ÏÖÖNEEL
„De Rivalen", dat Zaterdag door
de „Hage-speiers" ook te Haarlem is
gegeven, werd geschreven door don
Engelse hen staatsm ,ui - bl ij speldich ter
Sheridan, die omstreeks 1750 werd
geboren en in liet begin der vorige
eeuw stierf. Zijn meest bekende werk,
dat zijn naam tot op den dag van
heden deed voortleven, is zijn „School
for Scandal", dat nu nog op sommige
scholen bij het onderwijs in de En-
gelsche letterkunde als leesboek
wordt gebruikt.
Zijn „The Rivals", dat nu door
Carry van Brugghen in zeer goed en
gemakkelijk spreekbaar Hollandsoh
is overgezet, is bij het. groote publiek
minder bekend of Liever het was
't, want na dé welgeslaagde opvoe
ringen door de „Hage-spelere" heeft
het ineens een groote reputatie ge
kregen. Toch staat het niet bij „The
School for Scandal" achter.
Het tijdperk, waarin Sheridan leef
de en waarin zijn stuk ook speelt,
doet dadelijk denken aan gouden
snuifdoozen, «taart en rolpruikjee,
aan lange wandelstokken en crino-
line-achtige damaajaponnen, aan zie-
gezagende hippolmuziek en nasale
olaveclmbeldeuntjes, aan heeren met
kuitbroeken en aan dames als Wat-
teau-beeldjes.
Nu, in die stemming en in die
omgeving hebben Verkade en de zij
nen ons dan ook gebracht. Terwijl
uit het orkest zachte neurie-muziek
opsteeg, muziek die danken deod aan
den menuet- en gavotte-tijd, wandel
den op het iooneel heeren met kuit
broeken en dames met korte boven
lijven en uitstaande japonnen, werd
uit de snuifdoos gesnoept en schreef
men niet voeren pennen, droegen de
heeren driekanton steken en de da
mes rolpruiken met lange krullen,
groetten de heeren met een sierlijken
zwaai met hun hoofddeksel en maak
ten de dames diepe référehces.
En om in den toon van dien tijd te
blijven, was het tooneel ook anders
ingericht. Men spoelde met een zoo
genaamd dubbel doek. Wanneer het
eigenlijke scherm op was, kreeg men
een tweede scherm te zien een gor
dijn, dat naar twoe kanten op zij
werd getrokken. En achter dit scherm
hadden de tooneel-changementen
plaats, veertien in getal, dié bijzon
der vlug op elkander volgden. Ook
overeenkomstig de elschen van dien
tijd was de tooneel-uitmonstering
buitengewoon eenvoudig een tafel,
een rustbank, wat stoelen meestal
niet meer. Maar de décors van En-
gelaohe interieurs met uitgebouwde
erkers, die Verkade op eigen aanwij
zing speciaal had laten maken, wa
ren heel aardig in den „couleur lo
cal" en deden fWsch, ©enigszins
naïef aan.
Het stuk, „De Rivalen", is een
blijspel van onschuldige jokkernij,
van avontuurlijke, gecompliceerde
maar gansch kuische vrijage. Veel
valt er niet van te vertellen, want
veel zit er niet in. Toch aardig en
schalkech.
Een jong, knap meisje met een
goeden bruidschat, Lydia Languisch
(mej. Enny Vroede) is een beetje ro
mantisch aangelegd, en, ofschoon
zorgzaam door een leelijke tante be
waakt (mevr. Betsy de VriesVan
Berkel). die haar met een goede partij
wil laten trouwen, verklaart zij lie
ver met een jongen, knappen vaan
drig zonder fortuin in het huwelijks
bootje te willen stappen, dan mei
den uitverkoren candidaat van haar
tante, dien zij niet kent, maar die
een man van positie en rijk moet
wezen.
Maar en daar zit het grappige en
de vorwiklieling van dit blijspel in
dio jonge vaandrig, op wien zij haar
hart heeft gezet, en de huwelijkspre-
tendent vuu haar tante, dien zij niet
kent en niet hebben wil blijken per
slot van rekening een-en-dezelfde per
soon te wezen. Het jongemensch in
kwestie, Captain Absolute (waarom
spraken eenigen der medespelers in
dezen naam het Engelsche „Ebsoloet"
uit voor „Absoluut" den smaak
van Lydia kennende had zich voor 'n
vaandrig uitgegeven. Maar, zooals 't
zich begrijpen laat en daarvoor is
't een blijspel komt alles ten slotte
tocli terecht en krijgen de jongelui el
kander in het laatst© bedrijf.
Men ziet 't, veel heeft dit gegeven
niet om 't lijf maar dat behoeft ook
nietdaarvoor is 't alweer een blij
spel en 't komt dan ook ln hoofdzaak
op de uitwerking aan. Welnu, die was
alleraardigst. De dialogen zijn hier en
daar geestig en ondeugend, soms met
eeu tikje satire vermengd. Er zit gang
in en het verloop is amusant. Met van
alles wordt gedold, maar de grenzen
van 't geoorloofde in een blijspel wor
den nimmer overschreden. De vergis
singen en malapropos zijn soms leuk
gevondén en vermakelijk. En de enke
le striem, die er ook wel eens in wordt
uitgedeeld, wordt toch steeds met een
schaikschen glimlach toegebracht On
schuldig is het geheel, snaaksch en
van een naive vrooiijkheid.
Het stuk voldoet dan ook heel goed
om eeu zaal met menschen een gan-
schen avond in een goeden luim te
houden, welke uitwerking 't ook op
het Haarleinsch publiek had, dat alle
rangen van den schouwburg dicht be
zet had.
En de Haarlemmers hebben 't ook
met het spel getroffen, want de „Ha-
gespelers" hadden hun „beau jour"
met doze Rivalen-voorstelling. De
heer Schwab was een kostelijke Sir
Absoluto, en zijn driftbuien van opge
blazen boosheid waren van komische
verve movr. Do Vries—Van Berkel
gaf een aardige tante, die op Lydia
heeft te passen, en graag vreemde
woorden gebruikt, die zij altijd rad
braakt zij had de bescheidenheid
niet op succes te werken en verviel
dan ook niet in een chargei Paul do
Groot, die als Acxes zoo bang is als
een haas «n toch ral duelleeren, en
Alex Frank als de Jaloerse he minnaar
van freule Julia hadden ook zeer ge
lukkige oogenblikken in hun meerma
len zeer moeilijke rolgedeelton. Maar
vooral mogen wij mej. Netty Beck
niet vergeten, dio als Lucy, hot kame-
niertje, heerlijk opgewekt, leven
dig, petillant spel te zien gaf, een fi
guurtje zoo vlug at$ kwikzilver, en
een melske zoo schalksch als een Hef
duvel in netje.
Mej. Enny Vreede zouden wij een
goed gemeenden raad willen geven.
Deze jonge dame, die een paar jaar
geleden uit de kringen der dilettanten
naar het beroepstooneel is overgeko
men en wel talent zou kunnen hebben,
heeft zich zelf nog eens goed aan te
pakken. Zij is er nog lang niet, en
dient door studie en lessen in te ha
len, wal anderen door ervaring en ge
boren aanleg op haar voor zijn. Zoo
deugt haar manier van spreken nog
niet voor het tooneel. Zij weet haar
woorden nog niet tot geluid to maken
en zij houdt de helft van haar woor
den nog in den mond, vermummelt ze;
en 't nomen van spreeklessen bij een
bekwaam meester zou voor haar nog
lang noodig mogen worden genoemd,
die haar dan mogelijk tevens zou
kunneu afleeren, om haar hoofd al
tijd schuin achteruit geworpen in den
hals te dragen.
FRANS NETSCHER.
GEMEENTERAAD.
Vergadering van den Raad der ge
meente Haarlem op Woensdag 30 No
vember 1910, des namiddags ten 1 1/2
ure, in de Statenzaal (Prinsenhof).
De volgend© zaken zullen aan d©
ordo worden gesteld:
1. Mededeel in gen en ingekomen
stukken.
2. .Vergadering met gesloten deu
ren.
3. Voorstel B. en W. vaststelling
besluiten ter uitvoering van art. 114
bis der Gemeentewet
4. Id. id. vaststelling verordening,
regelende de aanstelling en d© jaar
weddon ambtenaren en tonuenwer-
kersbaas gemeente-reiniging.
5. I<L id. verzoekschrift bestuur
afd. Haarlem en Omstreken der Ned.
Mij voor Tuinbouw en Plantkunde,
vestiging Middelbare Koloniale Land
bouwschool te Haarlem.
6. Id. id. beschikbaarstelling gel
den bouw H. B. School met 3-j. cur
sus enz.
7. Id. id. verzoekschrift afd. Haar
lem Bond Ned. Onderwijzers, in za
ke werkzaamheden schoolhoofden,
met nader schrijven B. en W.
8. Id. id. verhooging post volgn.
241, bcgrooting dienst 1910.
Id. 1<L vaststelling verordening
betaling jaarwedden en loon en amb
tenaren, beambten en werklieden in
geval van ongesteldheid, enz.
10. Id. id. bestendiging dienst C.
J. Gunnet, als gemeente-archivaris.
11. Id. id. verzoekschrift Holl. IJze-l
ren Spoorweg-Mij. en N. Z. Holl.
Tramweg-Mij. overdracht concessie
en overeenkomst levering electri-
sche stroom.
12. Id. Commissie art 1GG gemeen
tewet, vaststelling verordening wij
ziging verordening op de markten.
13. Id. B. en VV. wijziging instruc
tie marktmeesters.
14. Id. id. vergunning waterleiding
buizen Hertenkamp enz.
15. Id. id. in zake voor straat be
stemde gronden langs en bij do Kerk
hofstraat
16. Id. ki. verzoekschrift Mij. tot
verbetering der huisvesting van min
vermogenden, goedkeuring toekonin-
geu bouw perceelen Kerkhofstraat.
17. Id. id. on bewoon baaiver kla
ring perceelen Lange Dog ij nes tra at
No. 22/22 rood en Goudsmidspleintje
Nee. 2 rood en 6.
18 Schrijven id. tor uitvoering uit-
noodlging, gedaan bij Raadsbesluit
d.d. 9 December 1908 No. 14, met na
der schrijven B. en W.
19. ld. id. verhuring gemeente-
eigendommen van 1 Januari 191131
Dec. 1915.
20 ld. id. verhuring grond, aan
Eiect Spo orw eg-M ij
21 Id. id. verhuring grond. enz.
Leidsche Vaart onder Vogelenzang.
VEILING.
Uitslag der gehouden openbare» vei
ling in het Verkooplokaal „De Gou
den Leeuw," nabij de Zijlstraat té
Haarlem op Zaterdag 26 November
1910 's nam. na 5 uur.
No. 1. Een metselaarswerkplaats met
afzonderlijk opgaande bovenwoning,
erf en open plaats aan hot Zulder-
Buitenspaarne, get. no. 68 zwart en
rood.
A. J. Stoel Jr., 3725.
No. 2. Een huis en erve met open
plaats aan de W.z. van het Nieuwe»
Kerksplein, get. no. 4.
W. de Graaff. 2070.
No. 3. Een winkelhuis met erf ei)
tuin aan de Riviervischmarkt, get,
no. 9,
Opgehouden 5600.
No. 4. Een huis en erve met tuin
aan W.z. van de Schagch el straat,
get No. 28.
L. Simons, f 4000.
Nos. 5—6. Twee huizen en erven
met tuinen te Haarlenunerliede en
Spaarnwoude, op do grens der ge
meente Haarlem, aan de W.z. van de
Tollensstraat, als:
No. 5 get no. 2.
No. 6, get. No. 4.
De perceelen no. 5 en 6 gecombi
neerd, A. J Edelyo, 4205.
Nos. 78. Twee hulzen en erven
met tuinen te Schoten aan de O.z. van
de Javastraat, als:
No. 7, get. no. 46.
No. 8. get. no. 48.
De perceelen no. 7 en 8 gecombi
neerd, H. J. Peper, J 3305.
No. 9. Een burgerwoonhuis met
schuurtje en erve te Haarlemmerlied®
en Spaarnwoude, aan de T. v. Berk-
houtstraat, get no. 1.
W. Bosman q.q., 2350.
No. 10. Een burgerwoonhuis met
schuurtje en erve naast het voor
gaande, get No. 3.
A. Witkamp, 2300.
No. 11. Een timmermanswerkplaats
met erve en poort, uitkomende aan
de Teding von Berkhoutetraat naast
perceel 9.
J. Miezerus J 930.
No. 12. E©n huis en erf met tuintje
aan de W.z. van de Fabriciusstraat,
get. no. 33.
A. J. Edelyn, 1850.
Rubriek voor Vragen
Goabonneerden hebben het voorrecht,
vragen op verschillend gebied, mits tooi
beantwoording vutbuar, in te zenden bij de
Reductie van Haarlem's Dagblad, Groote
Hont«trant 53.
Ailc antwoorden worden geheel koe tel ooi
gegeven en zoo spoedig mogelijk.
A»u visgon, dio niet volledig nar.m «i
woonplaats ven den inzender vermelde*
wordt geen aandacht geschonken.
VRAAG. Mijn meisje te per
maand gehuurd. Nu hoeft mevrouw
haar 19 November den dienst opge
zegd om met 1 December te vertrek
ken, maar z© krijgt tot den 9en De
cember haar loon. Heeft ze nu geen
recht op een volle maand?
ANTWOORD. Ja; z© heeft recht
op loon tot den 19en December.
VRAAG. Waair moet Ik mij ver
voegen om aan d© nieuwe lijn door
do stad geplaatst te worden?
ANTWOORD. Vervoeg u ten kan
tore van d© directie der Noord-Zui.d-
Hollandsche tramwegmaatschappij,
te Leiden.
VRAAG. Hoe worden petroleum
vlekken uit een gespijkerd vloerkleed
verwijderd?
ANTWOORD. Met benzine.
VRAAG. lk heb last van stug
haar. Is daaraan ook iets to doen?
ANTWOORD. Dat weten wij niet
Wond u tot uw kapper.
VRAAG. Iemand wordt in Janua
ri 18 jaar. Wanneer moet hij zich
aangeven voor den militairen dienst?
ANTWOORD. Vervoeg u, om
nauwkeurig ingelicht te worden, ten
stadhuize, afdeeling militaire zaken.
VRAAG. Ligt liet aan het pa.pier
of aan het drukken, dat een courant
soms zoo onduidelijk leesbaar is?
ANTWOORD. Het kan beide oor
zaken ten grondslag hebben. Ook de
inkt is een factor.
(Zie vervolg Stadsnieuws 3de pagi
na van dit tweede blad.
FEUILLETON
NaarbetEngelsch.
van
H. T. JOHNSON.
44)
Alleen riepen zij gelijktijdig
Uit, en Jacob schudde met het hoofd
en mompelde Nu zal de oude
man wel spoedig sterven.
Teu zeerste verbaasd zagen zij el
kaar aan en beiden begrepen maar
al te goed, dat, wanneer Claribol
haar echtgenoot had opgezocht, zij
blindelings het gevaar tegemoet liep.
Hoe is het met hem fluister,
de de inspecteur en wees op Bob.
Wij vreezen het ergste, ant
woordde Dick hij denkt aan nie
mand andere, dan aan zijn dochter,
cn de geneesheer heeft reeds eenige
dagen geleden gezegd, dat alleen
haar terugkeer hem kon redden.
En ik meende roods, dat ik het
spoor gevonden had en het geheel
zou kunnen volgen, mompelde
Gieddow, en nu zal alles misschien
hog totaal mislukken. lk moest,
dunkt mij, maar naar Coalstead te
rugrijden.
Hij zweeg en luisterde naar Bob,
die de woorden van het oude lied
mompelde
„Het is hel. begin van uw leven,
Eu over het mij no is reeds een scha
duw geworpen."
Plotseling klonk buiten eon stem,
zwak maar duidelijk, die riep
Ferry ahoy I
Allen schrikten op, de dour weid
geopend en tij luisterden, maar de
stilte van den avond werd niet ver
broken.
Do oude Bob hief echter het hoofd
op, legde zijne armen op de leunin
gen van zijn stoel en trachtte op te
staan.
Wie roept daar riep hij uit.
Laat mij naar mijn boot gaan, liet is
reeds laat, juist als op den avond
den avond, toon zij mij verliet, maar
dio roepstem heb lk als jongen en als
man, veertig jaar, nooit onbeant
woord gelaten.
Ga maar weer zitten. Bob,
zeido Jacob en legde zijn hand op
den schouder van den ouden man
gij zijt te ziek om do rivier over te
roeien en don vooral niet dos
avonds.
Ferry ahoyi
De stem klonk luider en duidelij
ker, en na een wanhopige poging
gelukte het den ouden man zich uit
zijn ziekenstoel te verheffen, en hij
verzette zich heftig tegen degenen,
die hem tegenhielden, terwijl hij uit
riep
Laat mij gaan, zeg lk u. Mooi
weer of slecht weer, over dag of des
avonds, wanneer ">nnd roept, moet
lk hem overzetten I
Dl ij f maar bedaard, Bob, riep
Betty uit, en Jacob trok zijn pijjekker
aan en wilde zich roede naai- de boot
begeven, teen zij de stem voor de
derde maal hoorden nu werd er ech
ter geroepen
Help help
Het was nu onmogelijk om Bob
Musgzave tegen te houden.
Help wie roept er om hulp
nep hij uit. Het is ClaribeTs stem.
Het is mijn lieveling Zij zeidc, dat
zij zou terugkeeren en zij komt te
rug. Los /ast mij gaan wan
neer mijn kind om hulp schreeuwt,
ben ik weer ijzerstork, en wanneer
zij den veerman roept, zal de veer
man ook komen. Toe, Jacob, maak
hot touw los en geef mij de riemen,
ik zal nog eens naar den anderen
kant roeien voor mijn kleine lieve
ling Claribel I Claribel ik kom
En toen hij naar den oever snelde,
zijne riemen greep, en de oude boot
van den wal afduwde, klonk weer
de stem in de stilte van den helderen,
koelen avond, en riep ditmaal
Moord!
HOOFDSTUK XXVIIL
Teruggekeerd.
Door twijfel en vrees bestormd,
reisde Claribel naar Coalstead. Met
angstig ongeduld had zij het oogen-
blik tegemoet gezien, do.t zij haar
echtgenoot weer zou ontmoeten, en
al de geheimzinnigheden, dio haar
zoo loodzwaar drukten, zouden opge
helderd worden. Zij verlangd© ook
zoo vurig om naar haai- vader terug
te koeren, en hem vergiffenis te vra-,
gen voor haar geheimzinnige vlucht
en hem met een kus die vergeving
af t© smeken.
En nu was dit oogenblik nabij en
was haar hart van vrees vervuld. Bij
haar lantete onderhoud met Dudley
Carstoirs, had zij lots in zijne oogen
gelezen, wat zij er nog nooit in had
gelezen een onheilspellende!!
glans, waarvan zij zich geen reken
schap kon geven, en zijn stern had
hard ©n bevelend geklonken, zoo ge
heel anders als die welluidende, lief
lijke stern, waarmee hij haar hart
had gewonnen en haar ziel had be-
tooverd.
Met een huivering bedacht zij, hoe
haar toestand zou zijn, wanneer deze
man het tegendeel was van den man,
zooals zij liem zich had voorgesteld
een in allo opzichten ridderlijk,
beschaafd heer, die niet in staat was
om een daad te verrichten, welke
niet strikt eerlijk was.
Vervolgens dacht rij aan haar va
der- en vroeg zich af. of zij het zich
niet te gemakkelijk had voorgesteld,
dat zij slechts haar armen om hem
heen behoefde to al aan. en hem te
zoggen, hoe bitter berouw zij gevoel
de over de daad van onbezonnenheid,
die zij had begaau, om dadelijk zijn
vergiffenis te verkrijgen.
Tot op dezen dag had zij hieraan
nog nooit getwijfeld. De verloren
zoon, die diep gezonken was en zwij
nenhoeder was geworden, had beslo
ten om de liefde weer op te zoeken,
die hij in zijn onbezonnenheid had
prijsgegeven, maar toen Inj zijne
schreden huiswaarts wendde, waar
alles nog geheel was als voorheen,
terwijl hij slechts was veranderd,
wijfeldo hij toen niet en bekroop hem
niet de vrees, dut het gelaat, waarin
hij vroeger slechts teedere liefde had
gelezen, nu wreed en hardvochtig zon
zijn, en men hom de deur zou wij
zen misschien voor altijd, helaas
en hij liet huis niet zou mogen bin
nentraden. waar hij eens beer en
meester was geweest totdat zijn
ouderlijk huis in het gezicht was, en
hij reeds in de verte de bekende ge
stalte zag, slechts ieis meer door
ouderdom gebogen, en dezo op hem
toesnelde, hem om den hals viel en
hem kuste?
Ju, zoo zou haar vader haar ook
om don hals vallen en haar kussen
hij zou haar in tegenwoordigheid
van allen verwelkomen alles ver
getende. dan alleen, dat zij zijn kind
was.
F.n terwijl zij zich huiswaarts be
gaf. bad zij. dat zij voor die groote
smart gevrijwaard mocht worden.
Zij hield Dudley's briefje in haaf
hand. Het was vreemd en geheimzin
nig, zooals hij zelf ook altijd was ge
weest. Zij moest niet dadelijk naar
het huis van haar vader gaan. Van
Coalstead uit moest zij zelfs ©cn groo-
ton omweg maken, om hem dan aan
den anderen kant van de Dass te ont
moeten dicht bij den oever, op de
zelfde plek, waar hij haar bij het ge
murmel van het water zijn liefde had
bekend. Zij zouden elkaar daar om
tien uur ontmoeten, en zich dan over
de haar aoo bekende rivier latcu
overzetten naar baar ouderlijk huis.
Eindelijk bereikte zij Coalstead, en
daar haar nog maar een paar uur
restten, begaf zij zich oogonblikkelijk
op weg naar Dene-on-Dru*». Langs
den koristen weg was het reeds een
wandeling van verscheidene mijlen,
en Claribel, zoowel gehoor gevende
aan het verzoek van haar echtgenoot
als aan haar eigen wensclien (zij had
besloten, dat zij niet naar haar vader
en haai- kennissen zou terugkeeren,
dan in gezelschap van haar echtge
noot,) koos een langeren en minder
bezochten weg, en stak de ijzeren
brug te Coalstead over, om aan den
anderen oever van de rivier Dene-on-
Daas te bereiken.
CWordt vervolgd),
