lAARLEM'S DAGBLAD. TWEEDE BLAD. WOENSDAG 7 DECEMBER 1910 OM ONS HEEN No. 1266. Drukwerk lu de stad vau Coster Donderdagavond komon in Brink- jnann's tuinzaal, dus vlak bij het beeld van Lourens ,Tanszoon Coster, de Haarlemschè boekdrukkers bijeeu, om over hun vak te spreken. En wat ze er vau zullen zeggen, zal niet veel moois wezen Het gaat dezen keer niet om het drukkersvak als kunst vak, ook de loonen van het personeel komen ditmaal niet in bespreking, schering en inslag zullen zijn, dat het schoone bedrijf, waartoe Coster den stoot gaf, voor velen van zijn beoefenaars geen behoorlijk bestaan meer oplevert. Als Coster het hoort, keert hij zich om op zijn voetstuk eo staart naar het oosten, of hij het mis schien dagen ziet. Met diezelfde bedoeling komen de Haarlemsche boekdrukkers bij elkaar, bcgeerig naar oen nieuw morgenrood in hun vak. Door twee sprekers zal worden betoogd, dat een tarief moet worden ingevoerd, waaraan de leden van den Bond, dien zij gesticht heb ben, zich zullen moeten houden. Dat bestaat in Duitschland en men zegt, dat liet er goed werkt. Nu ligt liet buiten den kring van de algemee- ne belangstelling, om hier precies na te gaan wat de boekdrukkers, om dat doel te bereiken, wenschen te doen of na te laten, evenmin zal het den lezer belang inboezemen te we len, hoe het staat met de kansen om het doel te bereiken. En toch heeft deze nogal veelzijdige qnaeslie een kont, die voor het publiek van belang is, namelijk dat, wanneer de zaak tot stand komt, tachtig, misschien wel negentig procent van de men- echen méér dan tot dusver voor hun drukwerk zullen moeten betalen. Want dit is een feit, dat in de laat ste jaren voor allerlei drukwerk een veel te lage prijs wordt besteed. Do vraag ligt voor de hand, hoe dat komt. „Waarom", zoo zal de dvukwerkgebruiker vragen, „brengt mij dan mijn drukker geen hoogeren prijs in rekening Het antwoord is niet zoo heel ge makkelijk te geven, omdat de rede nen vele zijn. De drukker onder scheidt hot werk dat hij maakt in tal van soorten, maar ik bepaal mij, om niet ln technische bijzonderheden af te dalen, tot twee hoofdcategorieën, groot werk en klein werk. Tot het laatste rekent hij het dagelijksch voorkomende, zoogenaamde handels drukwerk nota's, quitantiën, brie venhoofden, wissels en zoo meer, verder visitekaartjes, programma's, balboekjes, kleine biljetjes, cn zoo meer. Voor dit kleine werk zijn een kleine voorraad letter en een kleine pets voldoende, zoodat ook een druk ker, die een kleino inrichting heeft, het maken kan. Hij heeft natuurlijk minder onkosten, dan de groote drukker, kan zich met geringer winst vergenoegen eu is dus een concur rent van beteekenis voor dat werk, vooral wanneer de klant niet te veel op de qualiteit van het werk let. Ik zeg niet, dat kleine drukkers niet vaak keurig en onberispelijk werk leveren, maar dat er zijn, die er maar wat van maken en toch geen aan merking hooren, staat vast. Bij het publiek is liet gevoel voor mooi drukwerk nog maar zeer weinig ont wikkeld. Van do honderd Beschou wen «r vijf-en-negentig hun druk werk als oen nuttigheids-object, niet .als een artikel van schoonheid. Bij het groote werk valt de druk ker, die een kleine inrichting heeft, van zelf buiten do mededinging. Hij zuu, een dergelijk werk uitvoerende, het alleen bij kleine stukjes kunnen zetten en drukken, terwijl juist het Voordeel in het tegendeel gelegen is, en bovendien de klant in den regel groote haast heeft. Hot is namelijk, in 'l. voorbijgaan gezegd, een eigen aardigheid van drukwerkklanten, dat op 't oogenbllk van bestelling de nood op hot allerhoogst is gestegen, zoo dat in een haast onmogelijken tijd het werk moet worden gemaakt en geleverd. Intussohen gaat het maar zelden zoo, dat aan één drukker prijsopgaaf gevraagd en daarna, wanneer de prijs den aanvrat- t coii- vonioort, bestelling wordt gedaan. Neen, er wordt een inschrijving ge houden. Voor een tientje waarde wordt soms bij tien drukkers prijs gevraagd, hoeveel te eerder niet hij orders, die over oen grooter bedrag loop&n. En nu doet zich bij d.igelijk-/ inschrijvingen hot feit voor, dat de prijs van den oen soms tweemaal zoo hoog is, ais die van den ander. Me nigmaal heb ik de menschen daar over verstomd zien staan. Als de lioogste laat ik zeggen honderd gul den opgaf, de volgende vijf afwissel den tusschen vijf-en-zeventig en tach tig en de laagste het wou doen voor zestig, vragen ze zich af, of misschien de eerste te veel wil verdienen en de laatste zich verrekend heeft. Die mogelijkheid van vergissingen is bij een vak als de drukkerij, waar in derdaad de berekening ingewikkeld lastig wezen kan, niet uitgesloten, maar de oplossing van bet raadsel -an deze groote prijsverschillen is toch gewoonlijk een andere. De mi«l denprijzen zijn veelal de ware, de billijke, met een behoorlijke winst, de hoogste heeft het druk en wil daarom alleen dan het werk hebben, als hij er extra wat aan verdieneu kan en de leagste heeft het stil, zegt' tot zichzelf met de bekende woorden van het oude rijmpje 'k Waar geen bedrukte drukker, Ging 't drukken maar wat drukker, en geeft een prijs op, waar hij al thans de arbeidsloonen van zijn per soneel cn de netto papierprijzen uit halen kan winst en de zoo hoog noodige afschrijving op machines en materialen moeten dan maar uit an dere orders komon. Dit systeem is natuurlijk verkeerd. Géén werk tc hebben is dikwijls beter, dan werk, waaraan niet verdiend wordt. Om verschillendo redenen. Vooreorst, omdat de gewoonte van altijd weer bij iedereen prijs vragen, er door bevorderd wordt. Op hoop van zegen probeert het publiek altijd, om zijn drukwerk gemaakt te krij gen voor een prijsje. En wie eenmaal voor een bepaald werk een laag be drag betaalde, is naderhand niet to bewegen, er meer voor te geven. Ten slotte werkt het ongunstig op de loonen. Wie zelf niet verdient of niet genoeg verdient, zoekt het op do loonen van zijn personeel te vinden. Op deze manier gaat het vak ach teruit. Zoo is het gekomen, dat aan een belangrijken tok van drukwerk in deze streek, de bloembollen-cata logi, niet meer to verdienen is. Eu dat nog wel, terwijl het door de veel taligheid, de kleine letter en de groo te hoeveelheid banoodlgd materieel en papier, vooral ook door den korten tijd, waarin het geleverd moet wor den, inderdaad veel moeite en zorgen oplevert I Waren de menschen nu maar wat veelei schender, dan zou het wel beter gaan, dan moest er meer zorg aan worden besteed, dan kon niet, zooals nu vaak gebeurt, afgeroffeld worden, maar de gebrui kers stellen over het algemeen moer belang in een lagen prijs, dan in oen keurige uitvoering, en zoo komt het, dat de meeste drukkers, zoouls ik on langs ook elders gelegenheid had te schrijven, tegenwoordig niet meer berekenen, hoeveel zij zouden kunnen verdienen, maar voor hoe weinig zij het werk kunnen ma ken. Menigeen komt zoodoende te recht bij den Koning van Zweeden, zooals liet gebouw te Amsterdam heet, waar do inventaris van geliqui deerde of gefailleerde drukkerijen veelal wordt verkocht. Daarbij komt, dat menige druk kerij zich voor bepaalde artikelen specialiseert en daarvoor dus goed- kooper kan zijn, dan een ander. Maar voor Haarlemsche drukkerijen, over geen groot terrein van werkzaamheid kunnen beschikken, is dat niet gemakkelijk. En als er dan gezegd wordt, dat ze toch be staan, dan antwoord ik, dat wij den eigenaren niet in de portemounaio zien en dat bijna allen er wat bij doen die heeft een agentuur, gene een courant, een derde speelt er uit gever bij de zuivere, uitsluitende boekdrukker verdient in Haarlem lang niet overeenkomstig zijn moeite, risico en zorgen. Ik zou nu wel gemoedelijk aan hen, die drukwerk noodig hebben, kunnen vragen „och toe, pingelt er net taai ste niet uit, laat uw drukker even goed wat verdienen, als uw leveran cier van kleoren of boter 1" maar zou het helpen Zonder die vraag te durven beant woorden, bepaal ik mij er dan ook toe, om te wijzen op het treurige feit, dat in de stad van Coster te book- drukkers worden opgeroepen om el kaar en zich zelf vast te leggen aan een tarief, om zoodoende „loon naar werken" te ontvangen. J. C. P. Buitenlandsch Overzicht DE VERKIEZINGEN IN ENGELAND orden voortgezet. Gekozen zijn thans; 106 liberalen, 146 unionisten. 20 leden der arbeiderspartij, 26 Redmondisten. De unionisten winnen thans 12 ze- Dis, de liberalen 10 en de arbeiders partij 3. Er is dus nog niet veel van den ver- moedelijken uitslag te zeggen. Wel is te verwachten, dat er slechts weinig verandering zal komen in de samen stelling van 't Lagerhuis. Tot heden wegen de winsten en de verliezen der partijen vrijwel tegen elkaar op. Lowther, president van 't Lager huis, is bij enkele candidaatstelllng gekozen. OVER 'T REFERENDUM- VOORSTEL. In een redevoering heeft minister Asquith het, zooals we al heel in 't kort meldden, nog eens over het refe rendum gehad. Ik heb, zeid© de eerste minister, in het afgeloopen jaar een diepgaande studie gemaakt van de werking van het referendumstelsel ln verschillende landen. Ik daag leder, die evenveel studie van deze zaak heeft gemaakt, uit, mij tegen te spreken, wanneer ik Beweer, primo, dat een referendum over een aange legenheid van ondergeschikt belang een mislukking moet zijn, omdat nie mand de moeite neemt om zijn biljet In te vullen, en secundo, dat een re ferendum over een aangelegenheid van overwegend belang geheel op het zelfde neerkomt als een verkiezing met al de uitgaven, belemmering van den handel, moeite en partijstrijd van dien. Ik heb echter een dieper gaand, be zwaar tegen het referendum. Ik ben nml. van meening, dat het de grond slagen yan het stelsel van de verte genwoordigende regeering teniet doet. Waarom zult gij iemand naar het Parlement zenden Toch niet om na 12 of 6 maanden terug te komen, om te vagen Mag ik voor dit of dat stemmen, of liever wilt gij voor mij stemmen ook niet om een machi ne tc zijn, een mechanisch toestel, dat de functie vervult van een plebisciet van de kiezers, jaar in, jaar uit en het cene narlement vóór, het andere na. Op deze wijze zou het Lagerhuis tot een bespotting gemaakt worden 't Amerikaansche Congres heeft gisteren de jaarlijksche BOODSCHAP VAN PRESIDENT tapt aangehoord. Heel veel nieuws brengt de „troon rede" niet. Ten aanzien van de auti-trustwet- ten, waarnaar de handelswereld het meest benieuwd was, zegt de bood schap „Het schijnt, dat de bestaande wet ten op de corporaties en de beperking barer zaken gekomen zijn op een punt, waar wij een poos kunnen stil staan, ten einde de werking van een gestrenge toepassing der wetten na te gaan. Wanneer dan later de noodza kelijkheid van nieuwe wetten mocht blijken, zullen wij daartoe overgaan laten wij echter tot dat tijdstip ton uitvoer leggen wat wij reeds hebbon." De boodschap verklaart, dat in het afgeloopen Jaar de betrekkingen tus schen de Vereenigde Staten en het buitenland zijn blijven berusten op den grondslag van vriendschap en goede verstandhouding. Ook wordt er op gewezen, dat het Haagsche Hof van Arbitrage twee ge schillen naar wcnsch heeft opgelost, n.I. de Newfoundlandsché- en do Ve- nezolaansche quaestie. Ook vermeldt de boodschap, dat de Nederlandsche regeering. op aanspo ring van de Vereenigde Staten, stap pen heeft gedaan om 'T HAAGSCHE HOF TOT PRIJZEN- HOF TE MAKEN, en dat het desbetreffende protocol zonder eenig bezwaar door de mo gendheden is geteekend. De stappen om aan het Haagsche Hof do functies van een arbitrage rechtbank op te dragen, vonden bij de mogendheden zulk een ontvangst, dat er gegronde hoop bestaat, dat 't plan in de naaste toekomst verwezen lijkt zal worden. Ten aanzien van de commissie, aan welke door het congres is opgedra gen de mogelijkheid van beperking der oorlogstoerustingen te overwe gen, verklaarde Taft, dat deze nog wacht op den uitslag van het door hem ingesteld onderzoek naar de op vattingen te dezer zake bij andere mogendheden. Ook wordt DE AMERIKAANSCHE POLITIEK IN CHINA besproken. De \uorgestelde aanleg van de lijn Chinchau-Aigoen in Mandsjocrije waartegen Rusland en Japan bezwa ren verklaarden te hebben, is nog steeds het onderwerp vau ric-ud- schappelijk© onderhandelingen tus schen partijen. De staatkunde der Vereenigde Sta ten laat zich in deze alleen leiden door den wonsch om Amerikaansch kapitaal aan te wenden tot ontwikke ling vun China, tot bevordering der welvaart in dit land, zonder dat de rechten van China als onafhankelij ke mogendheid worden aangetast. Vijftig millioen dollars zijn aan China door Amerikaansche bankiers voorgeschoten ter verbetering van het muntwezen een Amerikaansch deskundige zal als adviseur bij de uit voering optreden. Ter zake van het tarief verklaart de boodschap, dat de geheele flnan- cieele wereld hare goedkeuring heeft gehecht aan de proclamaties van den president, waarbij minimum ta rieven worden gewaarborgd en ver der wijst zij met klem op de noodza kelijkheid van de oprichting van Amerikaansche banken in vreemde lenden. De bogrooUng wijst aan 6S0 mil. dollars als ouU angsten, 630 mil. als uitgaven, zoodat 't batig saldo ver moedelijk 50 mil. zal zijn. Zeker een voordeelige begrooting I Maar de rekening van 't Panamaka naal is aopart, en daar zal wel wat uit de gewone middelen moeten wor den bijgepast. Ten slotte verzekerde de president in zijn boodschap, dat "t Panama kanaal op 1 Januari 1915 gereed zal zijn en dat de kosten beneden de ra ming vau 375 millioen zullen blijven. Taft bepleit den bouw van versterkin gen cn de heffing van een tolrecht van een dollar netto per ton van al le goederen, die het Kanaal deelingen dienaangaande verzocht. Het gerucht loopt, dat luitenant- kolonel Mill, een luitenant en een sergeant gesneuveld zouden zijn. AANRANDING VAN BUIAND. Lacour, die den Franschon minis ter-president Briand aanrandde, is bij verstek veroordeeld tot drie jaren gevangenisstraf. DE WATERSNOOD IN FRANKRIJK, breidt zich nog altijd uil. Nu is ook de Hérault buiten haar oevers getre den en heeft de vlakte van Montag- nac, Duseias, Hérault, Lezignan en Lapepe geheel en al overstroomd. Stadsnieuws Men ziet, heel veel bijzonders brengt de boodschap niet. Roosevelt hield meer van verrassingen. EEN GEVECHT IN FRANSCH SOEDAN De Frausche minister v un koloniën heeft een telegram ontvangen, mel dend, dat er op 9 November in de omstreken vau Trigele, de hoofdstad van Massalot, een hevig gevecht heeft plaats gehad tusschen een ko- lonne tirailleurs, onder bevel van lui tenant-kolonel Mill, en de veel ster kere veieenigde strijdmacht van de sultans van Massalit en Wadai. De aanval werd krachtig afgesla gen en de vijand sloeg op de vlucht met achterlating van een groot aan tal dooden, waaronder sultan Tadja- liin en vele gewonden, o. a. den sul tan van Wadai. Ook de Franscho troepen leden vrij ernstige verliezen. De minister heeft om nader mede- STUKKEN VAN DEN RAAD. In druk zijn thans verschenen, de reeds ons meegedeelde Raadsstukken betreffende verplichte eigen aangifte bij de heffing van den Hoofdelijken Omslag, voorsteJ-Thiel c.s., en open baarmaking van de Onderwïjs-rap- porten inzake de afschaffing van het ambulantisme (verzoek van de aid. Haarlem van den Bond van Ned. Onderw.). Regenten van het St. Elizabeth's of Groote Gasthuis bevelen ter ver vulling van de vacature-H. M. van Bemmelen aan de heeren H. M. van Bemmelen en P. H. Craandljk. Rubriek voor Vragen Geabonneerden hebben het voorrecht, vragen op verschilieud gebied, mits voor beantwoording vatbaar, in te eenden bjj de Redactie van Haarlem's Dagblad, Groote Houtstraat 53. Alie antwoorden worden geheel kosteloos ;evsa en zoo spoedig mogelijk. Aan vragen, die niet Toliedig naam en woonplaats van den inzender vermelden wordt geen candacht geschonken. VRAAG. Ik heb op een adver tentie geschreven om pleisters voor rheumatiek te ontvangen. Die adver tentie was zóó gesteld, dat het leek of men zijn geld zou terug krijgen, als men geen baat vond. Na het eerste paar pleisters ontvangen te hebben, bleek uit verschillende bijgevoegde mededeel ingen, dat men, om van de kwaal af te zijn, minstens vier paar pleisters moest gebruikt hebben. Wanneer men die andere drie paar die f 6.50 kosten, gebruikt heeft, en geen genezing gevonden heeft, kan men zijn geld terug bekomen. Is de mogelijkheid nu uitgesloten, dat. men hiermede beetgenomen wordt? ANTWOORD. Natuurlijk ls hel al diezen menschen om geldverdienen te doen. Al beginnen ze met gratis leveren, naderhand moet er betaald worden. Wat bedoelt u met beetgenomen worden? Dat de pleisters misschien niet zullen helpen9 Bat ls wel moge lijk. Als wtj ziek zijn, gaan we nooit om Taad bij de een of andere onbe kende firma, maar bij onzen huie dokter, die een lange studie heeft gemaakt om ziekten te loeren onder scheiden en die bovendien ons gestel kent VRAAG. Mijn oudste broer heeft in 1909 een twijfelnummer getrokken. Nu, dit jaar, heb ik een dienstplioh- J tig nummer geloot maar nu is mijn I broer opgeroepen. Ben ik nu vrij? ANTWOORD. Ja, u is vrij we gens broederdienst CORRESPONDENTIE. Een der werklieden van -,,De Sierkan" doelt ons mede, dat dezo melkinrichting I wèl onder de bedrijven valt, waar van de werklieden krachtens de On- gevallenwet verzekerd zijn, temeer daar krachtwerktuigen gebruikt wor den. Onze Lachhoek WRAAK. - Uw man is in den laatste» tijd nogal eens ziek, niewaar? In vertrouwen gezegd, mevrouw alleen om dr. Zwaluw te ergeren, die tegenover ons woont. We hebben ruzie gehad met den dokter om een onbeschaamd hooge rekening en nu halen we voor ieder wissewasje zijn concurrent. IN EEN RESTAURANT. Bezoeker, nijdig. Dit is nu toch letterlijk een schandaal. Zulk een plat du Jour heb ik nog nooit gehad. Waar is de eigenaar? Bediende. Uitgegaan meneer, om te lunchen. - Maatje, hebt u ook een zwarte nachtjapon gedragen na tante An nie's dood? Nee. kind. Maar maatje, bent u dan 'a nachts niet even bedroefd als over dag? bare bevreesdheid bij het kleine volk je, toen ze behalve den grooten kin dervriend, ziju zwarten knecht met een grooten zak aanschouwden. Doch toen Sinterklaas zoo mild, ja, over- mild was en zijn gaven aan groot en klein met ruime handen uitdeelde, toen maakte die vrees plaats vooreen stemming, die bijna niet te beschrij ven is. En wat kregen ze veel, een zak met speculaas, een groote taai taai, een zakje met borstplaatjes, een mooi cadeau als speelgoed, en dan nog een paar wollen handschoenen. Met gevulde handen keerden de klei nen dus huiswuarts en nu zal er ze ker geen bitterheid heerschen in het hart der kiemen. Mocht dan de goede Sint ze in eigen huis vergeten heb ben, <le school gaf in dezen zoo veel, dat èn kinderen èn ouders niet licht dezen dae zullen vergeten en den on derwijzers dankbaar zijn, die er zoo veel werk van gemaakt hebben, om dezen dag tot een bron van geluk te maken voor'de kleinen. Binnenland Uit de Omstreken OVERVEEN. Men schrijft ons Dinsdag kon door de milde bijdra gen van Bloemendaals ingezetenen op de openbqre school het St.-Nico- laasfeest op waardige wijze gevierd worden. Om half twee stapte de Groo te Man met zijn knecht de schooldeur binnen en werd door het gejubel der grooten en kleinen ontvangen. Wat een vreugde, doch ook wat een zicht- HOFBERICHTEN. Z. K. H. de Prin3 zal Maandagmor gen 12 December, komende van Schwerin, te 's-Gravenhage aanko- HET HUIS DE PAUW. Uit 's'-Gravenhage wordt gemeld, dat de erfgenamen van wijlen H. K. H. Vorstin van Wied, Prinses der Nederlanden, besloten hebben het Huis de Pauw bij Wassenaar en aan- hooiigo landgoederen te verkoopen. DOOR GAS BEDWELMD. Gisterenmiddag is op de Raam gracht te Amsterdam een fitter van de gemeentelijke gasfabrieken, die in een kuil aan het werk was, door gas bedwelmd geraakt. Pogingen, dade lijk in het werk gesteld om de levens geesten weder op te wekken, mochten aanvankelijk niet haten. Per rijwiel- brancard werd de man naar het Bin nengasthuis overgebracht, waar bleek dat liij nog in leven was. TWEEDE-KAMER. Minister De Ma rees van Swinderen zette gister zijn rede voort. Deze be windsman spreekt aangenaam en vloeiend.... en kort, maar ui den meest aangenomen vorm verzuimt hij niet de puntjes op de i s te zetten, zoodat het gemakkelijk valt het po sitieve uit ziju redevoeringen van de oratorische versieringen en geestig heden te ontdoen. De Minister gaf de verzekering dat ons Staatsschip ziju eigen koers vaart, zonder sleepboot of geJeenda stoomkracht en dat. wij, dank zij deze politiek, met iedereen in vrede leven, aj was dan ook de diplomatieke be trekking met Venezuela nog niet her- steld. China was overtuigd van onze goe de bedoelingen met de nieuwe bepa lingen in Indië. Van onze goede ver houding tot Frankrijk en Engeland zou misschien spoedig op dezelfde wijze blijken als door het Belgische Koninklijk bezoek, dat niet van poli tieke beteekenis was. De Reg coring deed haar best internationale confe- FEUILLETON Naar hot Engelsch door CHARLES GARVICE. 6) Met naar achteren geslagen ooren nis vun een hans, sprong de merrie op en rende weg maar de amazone w.is treen nieuweling in de kunst en hield liet «lier goed m de hand. Alle bevalligheid van paard en be rijdster kwam daarbij op zijn vöór- deeligst uitvoor den toeschouwer ging daarvan niets verloren. Laten wij eens galoppeeren, iei Percy. Mij dunkt, dat zal zij Wel goed kunnen, te ourdeelen naar de wijze waarop hot beest rle voor- pooten uitgooit, en na zijn paard even met do hand aangeraakt te hoblen, snelden zij weg. Dat is heerlijk -- riep Lilian Bcvigne uit mei schitterende oogon Dn van verrukking even geopende lippen. Ik houd van zoo'n galop 0. als ik een man was. dan zat ik Wlijd in den zadel Wil u een Kozak van mij maken? i?i Pcrcv op zuchten toon. Ik - met verbazing in haar blik wat zou ik Toen viel zij zichzelf met een lach je in de redo Dat zou u nog niet zoo mis staan. Dank u, antwoordde hij glim lachend. Nog eens, zei ze, en weer ron den zij weg over het mulle zand. Wat zou ik het heerlijk vindon om aan een race deel te nemen I riep zij uit. Een echte race, op leven en dood, als de wind to vliegen over een slagveld, terwijl de kogels om je ooren fluiten. Dat is niet zoo aangenaam als het schijnt. Ik ondervond het eens in Griekenland met een bendo struik- roovers achter mij, en neen, dat is niet zoo heerlijk als het schijnt. Griekenland 1 zei ze, haar paard nog meer inhoudende, en ter wijl zij een peinzende houding aan nam. U heeft zeker heel veel ge reisd, is 't niet Hoe heerlijk toch om een man te zijn U moet inij toch eens het een en ander van uw reizen vertellen. Hij keelt haar glimlachend aan. Ja, op een of anderen dag, zol- de hij. Of avond, ging zij voort, met een bekoorlijk glimlachje, als wij op een of andere grafelijke trap zit ten, of ons vervelen op een tuinfeest. O ja, dat is waar, nu vergat ik, dat uw neef mij vertelde, dat u von plan was, naar Schotland te gaan om te visschen. Ik heb nog geen vast besluit daaromtrent genomen, zei hij een •beetje verlogen. Misschien blijf ik hier wel het seizoen uit, of tenminste een deel er vau; •dat hangt er van af. Hoe is het mogelijk riep zij op een toon van verbazing uit- Hoe ls het mogelijk Nu, ik kan mij niet voorstellen, dat iemand den geheelen zomer in Londen blijft, als hij gele genheid heeft van het buitenleven te gaan genieten, weg van alle stof en menschen, zuchtte zij. Do moeste meisjes zullen dat niet met u eens zijn, zei hij, en keek haar nieuwsgierig aan, terwijl hij bedacht, hoe heerlijk het zou zijn, haar aan zijn zijde te hebben, bij het bergbestijgen en het roeien op de Ja, nu houd. ik van het buiten leven I zei ze. De frissche mor gen doet mij verlangen naar de kal me, rustige landelijTcheid. Misschien denk ik er te middernacht weer an ders over. Neen, dat zal u niet, zei hij, of u moest al erg wispelturig en veranderlijk zijn. Dat ben ik niet, zei ze. en hief haar oogen tot hem op. Dal laat ik aan uw sekse over. Dan verzoek ik als uitzondering te mogen worden aangemerkt, ant woordde bu, volkomen zichzelf .ver getend. Eéns zwart hlijft bij mij altijd zwart, ééns iemand liefhebben, b 1 ij f t. liefhebben, en hij keek haar veelbeteekonend aan. Even wendde zij haar hoofd af, toen keek zij hem weer aan. Een ongelukkige karaktertrek, die u waarschijnlijk meer verdriet, dan pietzier zal bezorgen. Dat is zeker, antwoordde hij an el, tenzij Toen zweeg hij. Tenzij Tenzij men iemand ontmoet, die even bestendig van aard is. O 1 zei ze, luchtig lachend, maar waarin toch zekere zenuwach tige aandoening niet viel te misken nen. Zulke naturen, die maar eens en voor altijd liefhebben, bestaan er zoo weinig. En toch zijn zij er, zeidc hij, dichter bij haar komend. En als zij elkaar ontmoeten, dan is er kans op groot geluk. En dan verbazen do menschen zich, voegde zij er snel bij, en keek meteen verschrikt rond. WIJ zijn hier al een half uur, en dat ls mijn limiet- Waar ls John Nog ééns op en neer, verzocht Percy. Nog éénmaal tot de kas- tanjeboomen en dan zal ik u ver zeilen tot Park Lane en alle schi voor telaat komen op mijn eigen schouders nemen. Zli lachte, tikte luchtig mei haar elegant zweepje op den rug van de merrie en vloog weg. Ja, zei Chester, het beest loopt goed toch een vurig tempera ment, geloof ik. Mij dunkt, het zal wel kunnen springen, Miss Devigne, Zal ik het eens probeeren zei ze plotseling. Neen, antwoordde hij direct. Nu nog niet Waarom niet vroeg zij met een overmoedig lachje. Er is geen gevaar bij. Over dien slagboom lieen. Neen, neen, zei hij maar nauwelijks bereikten zijn woorden haar ooren, want met eon vlugge bo- weging keerde zij zich om en bracht de merrie voor den slagboom. Tot hun wederzijdsche verbazing weigerde het dier echter beslist. Percy lachte. Er scheen iets in dat lachen te zijn, dat Lilian Devigne prikkelde, en haar onder fluweelen maniertjes verborgen vurig temperament brak heftig los. Je zult gaan, riep zij, en haar zweep opheffend, gaf zij hot beest een flinken striem over den rug. Met een kwaadaardlgen schop toonde het dier zijn driftigou aard, bleef een seconde lang op de achter - pooien staan, en vloog toen weg als een pijl uit een boog. Dadelijk had Percy zijn eigen sporen gegeven en Tolgde Houd het beest goed in de hand! riep hij, en denk om de bocht, voegde hij er bij, toen een angsti ge gedachte hem bekroop. Even keek zij om, glimlachte cn knikte, maar haar gelaat, tot zelfs haar lippen waren doodsbleek, en hij vuurde steeds zijn paard aan, om haar in te halen. Nog een minuut en hij was aan haar zijde de merrie, verschrikt en verontwaardigd, dat zij vlak bij 2ich den adem van een an der paard voelde, hield haar galop in on haar kop schuddend, steigerde hel beest, met het kennelijk doel, de berijdster af te gooien. Blijf flink zitten Zit rustig zei Percy kalm, voor liet oogenhlik zich niet ongerust makend echter, maar alleen voor het oogenblik, want naderbij komend, zag hij, dat liet gelaat van Lilian Devigne ver trokken was van vrees, en dat de vrouw, die zich schijnbaar zoo goed kou be heerschen, huur hoofd verlo- ren had. Innerlijk zeer verbaasd, ging hij wat meer op zij staan, maakte zijn paard vast, en gleed zoo stiel als. de gedachte op den grond. Toen daarop het half dol geworden beest weer heftig begon te steigeren en schoppen, greep hij den teugel en was juist bij tijds o in met uitgestrekte» arm de berijdster op te vangen, dte bewuste loos uit bet zadel vieL (Wordt \.;rvolgdj.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1910 | | pagina 5