NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
28e Jaargang.. No. 8430
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. donderdag 15 december 1910 a
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN:
per drie maanden: ]fe*C Van 15 regels 50 Cis.; iedere regel meer 10 Cis. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem1.20 Haarlem van 15 regels ƒ1.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regeL
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente)1-30 J/jAdvertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
Franco per post door Nederland,1.65 (g/voor plaatsingen a contant.
SSSd SgbM. Wltarfaa' awB Redadie 60 Croote Houtstraat 53.
de omstreken en franco per post ,0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij; Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Tot de~plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
ACHT BLADZIJDEN.
EERSTE BLAD.
AGENDA
VRIJDAG 1G DECEMBER.
De Kroon: Liederenavond Mes-
tochaert-Röntgen, 8 uur.
De Kroon: Lezing door Mevr. C. J.
van Holthe tot Echten.
Heemstede: Gemeenteraadsverga
dering, 7 1/2 uur.
Bloemendaal, Rusthoek: Ned. Bond
voor Vrouwenkiesrecht. Spreekster
Madame Popelin, 8 uur.
Stadsnieuws
Om Ons Heen.
In het Tweede Blad van dit num
mer vinden onze lezers een artikel
„Nabetrachting van den Gemeente
raad" in de rubriek Om Ons Heen.
HET TOONEEL
„MEN KAN 'T NOOIT WETEN".
G. BERNARD SHAW.
Het tooneel staat tegenwoordig in
het teeken van Shaw. Toen zes jaar
geleden de Rotterdammers voor het
eerst zijn „Arms and the man" op
voerden, stonden de acteurs en het
publiek nog vreemd tegenover het
werk van dezen geestigen Ier. Men
begreep niet dadelijk zijn bijtende
scherts en zijn satirieken humoT. Ons
schouwburgpubliek, niet gewoon aan
do dolle fantasie van dezen fabian-
urllost, verkeerde in twijfel, of het die
oorlogsmannen ernstig moest nemen
of niet. Het succes was dan ook zeer
gering cn het duurde gcruimen tijd,
vóórdat onze tooneeldirecties een
nieuw stuk van Shaw voor het voet
licht durfden brengen.
Tiet waren do Hagespclers, die met
de uitmuntende, stijlvolle opvoerin
gen van „Candida" den naam van
Shaw in ons land meer algemeen be
kend maakten. Het sublieme spel van
Pine Beider in de titelrol en de ka
rakteristieke vertolking van March-
banks door Verkade deden het teere
en dichterlijke van dit werk geheel
tot hun recht komen. Na dien tijd
begreep men ook in Holland, dat
Shaw een man was, die iets te zeggen
had, en deze socialistische schrijver
kwam op eens zoo in de mode, dat de
verschillende tooneeldirecties alle te
gelijk op zijn stukken aanvielen.
Het werd plotseling een wedstrijd,
wie het eerst een stuk van Shaw ge
reed zou hebben Royaards en Van
Lier speelden in denzelfden tijd
„Mrs. Warren's Profession", de Rot
terdammers en Royaards betwistten
elkander ..Widowers Houses" en nu
hebben wij weer het merkwaardig ge
val gehad, dat de „Hagespelersen
„Het Tooneel" bijna tegelijkertijd de
première aankondigden van „You
never can tell".
Op bet. laatste oogenblik heeft
Royaards zich echter althans voor-
loopig teruggetrokken. Als hij dit
lieeft gedaan, om het door Verkad©
van Shaw verkregen opvoeringsrecht
to eerbiedigen, dan mogep wij dit
zeker in ons literair vrijbuitersland
eene eerbiedwekkende daad noemen,
welko te meer waardeering verdient
na de absolute negatie der andere ge
zelschappen van zijn rechtmatige pro
testen tegen de opvoering van door
hem aangekochte stukken, zooals on
langs nog bij „La Viergo folie". Van
„Y'ou never can tell" door de
Hollandsche vertaling van Ph. G.
Gunning ui de VS ereklbibliotheek
reeds in ons land bekend zal de
eerste voorstelling te Haarlem u. s.
Zaterdag in den schouwburg worden
gegeven. Het leek mij niet ondienstig
op dit merkwaardige en geestige
werk vooraf even de aandacht te ves
tigen.
„Men kau 't nooit weten" behoort
met Candida en Oorlogsmannen
de plays pleasant van Bernard
Shaw. Het is een van die comédies
humalnes, waarin hij met zijne iro
nie en overbluffende paradoxen
loopje neemt met het valscbe senti
ment en do oude romantiek, die het-
Kiigelsche tooneel zoo geheel en al
bobcorschten.
Shaw wil den menschen loeren 't
leven te zien, zooals hel is. Hij geeft
aan zijn publiek niet, wat het ver
langt, doch wat het volgens hem
noodig heeft; hij zoekt de dingen
niet te vermoeien of te verbloemen en
wil liever de dikwijls ontgoochelen
de waariicifi dan den bedriegelijken
schijn op het tooneel. In zooverre
zon men Shaw dus realist kunnen
noemen.
Doch wanneer men oen stuk als
„Men kan 't nooit weten" leest, voelt
men dadelijk, dat Shaw geen reaJist
is in den zin, zooals wij dat verstaan.
In Men kan 't nooit weten teekent
Shaw een ruwen, aartsconservatie
ven scheepsbouwmeester, die na een
scheiding van 18 jaar zijn gezin op
zijn onverwachtst in eene Engelsche
modebadplaats terugziet. Zijne drie
kinderen zijn door de moeder eene
zeer geëmancipeerde vrouw op
Madeira hoogst modern opgevoed
volgens de theoriën, die zij zelf in
haar boeken over de twintigste eeuw
sche opvoeding heeft verkondigd.
Denk dit gegeven zegt de heer
Simons in eene inleiding van „Je
kunt 't nooit weten" in de wereld
bibliotheek nu eens in handen
van een Engelschen romanticus. Een
heerlijk sentimenteele geschiedenis
zou er uit groeien: een treffend, roe
rend. herkennen van vader en kinde
ren, scènes tu&schen man en vrouw,
heftige verwijten van de dochters te
gen de moeder, omdat zij den vader
aan zijn lot heeft overgelaten en als
elot een aandoenlijke verzoening, be
werkstelligd door de beroemde stem
van het bloed.
Bij Shaw niets van dit alles. Nuch
ter, bijna cynisch behandelt bij het
geval. De kinderen beschouwen den
onbekenden vader als een vreemde;
Gloria, de oudste dochter, staat koel
en hard tegenover hem, omdat zij
niet kan vergeven, dat hij vroeger
haar moeder heeft geslagen, terwijl
die tweelingen Philip en Dolly, de on
conventioneel e enfants terri bles den
oudorwetschen ouwen beer tot het
mikpunt, maken van hun spot en
dolle, uitgelaten plagerijen. Van do
stem das bloeds blijft bij dit gezin
even weinig over als bij eene honden-
of katten familie.
Shaw, beu van al de onnatuuT, die
hij in de jaren van zij no recensen
ten-loopbaan op de planken zag,
gaat opzettelijk lijnrecht tegen het
conventionalisme in; hij ergert de
menschen met zijn spot en zijne koe
le waarneming om door die ergernis
de waarheid, te leeren kennen.
In zooverre dus realist.
De wijze, waarop hij het thema
uitwerkt, is echter allesbehalve rea
listisch. Stijlloos als hij is, ziet Shaw
er niet tegen op, in zijn blijspël de
eene toevalligheid op de andere te
stapellen. Zijne personen zijn allen
geestig, vloeien zelfs over van ver
nuft, doch levensware, bloedwarme
menschen zijn ze niet. Onophoudelijk
treft hij ons door zijne rake gezeg
den, zijne snijdende satire, doch
overtuigen doet hij althans in dit
werk nergens, doordat hij al'les te
vluchtig en te onwaarschijnlijk
naast elkander zet
En toch... ondanks deze bedenkin
gen, waarop ik bij de bespreking van
de opvoering terugkom raad ik
een ieder aan, met het stuk kennis
te maken.
Want zelden zullen wij op het too
neel geestiger en pittiger blijspel
zien dan deze comédie van Shaw.
Het is een vuurwerk van verrassen
de, uitdagende paradoxen, eene dolle
charge, een werk, overvloeiend van
ironie en fantastisch vernuft. En
daarbij eene zoo humoristische tee-
kening van personen, dat men bij
lezing van het stuk gaat verlangen
om ze op de planken voer zich te
zien.
aar de Haagsche en Amsterdiam-
eche pers de vertolking door de Ha
gespelers heeft geroemd, zijn wij
overtuigd, dat het schouwburgpu
bliek Zaterdagavond niet teleurge
steld zal worden.
j. B. SCHUIL.
Eervol ontslag.
De gemeenteraad van Amsterdam
verleende gister op zijn verzoek den
heer J. Gerritsz alhier eerv ol ontslag
als leoraar in de gronden der Staats
inrichting van Nederland en de Staat
huishoudkunde aan de le H. B. S.
met 3-jarigen cursus te Amsterdam.
Gev. Voorwerpen.
Terug te bekomen bij
II. v. Leeuwen, Rollandstr. 24, een
roeispaan.
G. Heertjes, Haarlemmerliedestraat
4. een pet.
W". Willemse, Barteljorissiraat 37,
een damesbont.
C. Vernulst, Kruisstraat 41 c (Hof
je van Oorschot) een wollen doek.
EEN VERGISSING
Bij de behandeling van het voorstel
betreffende de contröle op het ziek
zijn van ambtenaren, beambten en
werklieden der gemeente had de heer
Kleynenberg een amendement inge
diend, strekkende o. a. tot verlenging
van den termijn, waarin bij ziekte het
volle loon wordt uitgekeerd.
De heer Thyssen en naderhand de
heer De Breuk namens het gemeente
bestuur, bestreden dit op grond van
de bepaling in 't werkliedenregle
ment, die pas is ingesteld en gelijk
luidend is met dit voorstel van B.
en W.
Het blijkt ons nu evenwel, dat die
bepaling bij het gisteren aangenomen
voorstel van il. en W. werd ingetrok
ken, zoodat in elk geval, hoe men ove
rigens ook over het amendement
mag denken, het beroep op het pas
ingevoerde in het YVerkliedenregle-
ment niet opgaat.
HULDEBLIJK AAN Dr. A. C. DUKER
Wegens volbrachten 65-Jaiigon leef
tijd heeft Dr. A. C. Duker, loeraar in
het Hebreeuwsch aan het Gymnasi
um, afscheid van die school moeten
nemen.
Gistermiddag is hem nu te zijnen
huize een herinneringsalbum aange
boden, door een Commissie uit zijn
oud-leerlingen. Daar de overhandi
ging een intiem karakter droog, ver
molden wij daarvan geen nadere bij
zonderheden.
Maar wed over de oorkonde, die Dr.
A. C. Dukeir aangeboden is.
Zij mag met volle recht
op den naam van een kunstwerk
aanspraak maken. De bladen zijn
gevat in voornamen blauwen band,
die met Grieksche rand-ornamentan
versierd is. Op do eerste bladzijde be
vindt zich het wapen van Haarlem,
en dan volgt de opdracht. Bovenaan
dor bladzijden staat in het He
breeuwsch: Goed verstand geeft aan
genaamheid (Spreuken 13 15.)
Daaronder is in zeer mooi gekal
ligrafeerde letters te lezen:
„Aan Dr. A. C. Dukeir, den leer
meester in wien dit woord uit het
spreukenboek zoozeer bewaarheid is,
wordt dit album als een gering blijk
hunner eerbiedige en dankbare ge
voelens door zijne oud-leeiUingen op
gedragen.
Van zijn verreikende geleerdheid
al den arbeid van Gijsbertus Voelius
omvattend, met de Apostolische va-
déren gemeenzaam, ja doordringend
tot den tijd van Israels oudste schrij
vers, weet de theologische wereld
alom.
Voor zijne aangenaamheid, de min
zaamheid vau zijn verkeer, desi
trouw van zijn vriendschap, bleef
geen hart ongevoelig, dat ze mocht
ervaren.
Zouden dan niet zijne Haarlem
sche leerlingen, die van beiden ge
notenjegens bcm blijven vervuld
van bewondering en dank?"
Volgen 32 namen van de aanbie
ders, die op witte vakjes in vislte-
kaart-vorxn gesteld zijn. De ornamen
ten rond deze namen zijn in blauw
eu-goud uitgevoerd.
Het geheel is ontworpen cn uitge
voerd door onzen stadgenoot, den
heer G. A Luitingh, die van dit werk
alle eer heeft.
Goed afgeloopen.
In de Hoogstraat werd gisterenmid
dag de 9-jarxge Lucia H., Zuider Bui
ten Spaarne 26, door de tilbury van
C Sell \an den Burgwal omvergere
den. Niettegenstaande het rechter
viel over het buikje van liet kind
ging. constateerde Dr. Van Olst, dat
de kleine geen letsel bad bekomen.
De eigenaar van de tilbury liet het
meisje in een rijtuig naar haar wo
ning brengen.
Aanbesteding.
Door het provinciaal bestuur var
Noord-Holland is heden aanbesteed
het onderhoud van het gouverne
mentsgebouw alhier, vail 1 Jan. 1911
tot 31 Dcc. 1912.
Minste inschrijver was M. v. Om
meren alhier, voor f 2125.
Naweeën van oen grap.
Do banketbakker K. H., van de
Oude Groenmarkt, bezorgde op
schriftelijk verzoek van iemand, die
op deu Kleinen Houtweg heette te
wonen, op St. Nicolaas banket bij
een bewoner van den Harmenjans-
weg.
Ny komt de banketbakker en kan
nergens geld krijgen, daar de bestel
ler niet te vinden is. Ep het banket ls
opgegeten.
„HANS EN GRIETJE"
werd W oensdag nog eens nu ais
middagvoorstelling gegeven en be
halve door talrijke groote menschen,
ook door een menigte kinderen bij
gewoond. Dat zy volop genoten
met het minst van het echte sped en
den moeien zang der dames Lea Ful-
dauer (Hans) en mevr. Solina (Griet
je), maar toch zeker evenveel van
die angstige heksenverschijiiiug in
het derde bedrijf bleek telkens op
de meest ondubbelzinnige wijze. De
hoela opvoering marcheerde dtm
ook weer kranig. Alle medewerken
den schenen zich bij deze herhaJings-
voorstelling al weer boter in hun rod
en op de planken thuis te voelen
en ook het juichende koor der bevrij
de ko&k-kJnderen in het laatste be
drijf elaagdo nu beter dan Zaterdiag.
Aan de speelsters der hoofdrollen
werden weer bloemen aangeboden.
Allen die aan deze opvoeringen heb
ben medegewerkt, en op de eerste
plaats do talentvolle dirigent, de heer
E. A. Cats, hebben reden om met de
meeste voddoening aan hun zoo bij
uitstek geslaagd werk terug te den
kan.
„DIE LUSTIGE WITTWE".
Des avonds werd in den Schouw
burg, door het gunstig bekende ge-
zolachap-Edmund nog eens een op-
voor ing van „Die lustige Wittwe" ge
geven.
De voornaamste rollen waren, vod-
gens programma, bezet door de da-
nies Lisorl Linden (Wittwe). Etelka
v. Nagy (Valencienne) on do bee.ren
Ilajis Baars (Danilo) en Leo v Ked-
ier (Camilla de Rosiillon). Beter dan
vroegere opvoeringen was deze niet,
maar liet geheel zat toch goed in
elkaar, liet ireerenpersoneel valt
muzikaal niet zeer te prijzen. Al
leen de tenor V. Keiler was heel goed.
Zijn lied „Wie eine Rosenknospe"
was oen van de beste zangnummers
die wij dezen avond hoorden. Haas
Baars maakte in verschillende scènes
o.a. in zijn verhaal „Es waren
zwei Kónigskindea" veel indruk
maar vooral niet door zijn mooi zin
gent
Uitmuntend in zang en spel was
Etelka v. Nagy en Liserl Linden gaf
ook in beide opzichten b.v. in de
liederen van het tweede bedrijf
veel moois. Do ensembles waren, we
gens het povere stemmateriaal der
hoeren, heel middelmatig; het orkest,
onder leiding van Max Bolland, goed.
Van décors on costumes was weer
veel werk gemaakt.
PHILIP LOOTS.
DE STAALWATERBRON TE
HAARLEM.
Wij lezen in hel „Nederl. Tijdschrift
voor geneeskunde"
In 1892 met een feest geopend on
der de schitterendste vooruitzichten,
wordt zij nu weldra begraven. Ver
geten als zij is, wordt haar tempel
„Hot Brongebouw" aan de gemeente
te koop aangeboden. En dat is de
allerbeste stuaiwatorbron van Euro
pa, zooals Stokvis liaar noemt, op
grond van de eigenaardige verhou
ding van liaar keukenzout eu haar
ijzerzoulen. Wat zijn door dit feit een
verwachtingen in rook verdwenen,
een massa geld verloren gegaan en
hoc is daardoor een bron van wel
vaart voor de stad Haarlem on de
badplaats Zandvoort opgedroogd, om
dat men in ons waterland niet met
geneeskrachtig bronwater weet om te
springen. Wat zou men uit zulk
een vloeiend kapitaul in BeJgie.
Frankrijk, Zwitserland, Duitschlaml
en Oosteurijk een gouden rente heb
ben weten te trekken. En dan belegt
men in Nederland zijn kapitaal in
niet bestaande sporen in de nieuwe
wereld.
Tot zoover het Tijdschrift voor Ge
neeskunde. Zoo oordeelt men dus on
der geneeskundigen over het Staal-
water
Is het niet driedubbel jammer, dat
!dit voorrecht door tal van fouten
aan Haarlem is ontgaan
Kwartjesvinders.
Kwartier voor elven kwam dc snel
trein uit Rotterdam Woensdagavond
in het station stuiven en stond met
een schok stil. Twee agenten van
politie, een oude en een jonge, stop-
ton naar een coupé derde klasse en
J vatten daarvoor post.
„Kwartjesvinders", zeiden de men
schen en groepten voor het comparti
ment samen. Uit hel geopende
raampje lag een kerel niet een pet
op, een type met scherpe trekken en
stekende oogen. Hij schreeuwde te
gen de agenten, daagde hou uit met
tartende woorden „doe me nou es
wat"„ja, kijk me maar es goed
De agenten, onbewogen, bleven rus
tig, een enkele maal, als er een den
niond opendeed om te antwoorden,
schreeuwde de kerel in 't portierraam
er overheen, woest van nijdigen haat
op die politie, die van station tot sta
tion seinde en je altijd maar weer
opwachtte, om te zorgen, dat nie
mand bij je in de coupé stapte.
Een paar maal kwam een reis
makker, een kerel met een dik ge
zicht en een hoed op, over zijn kom
peer heen in het raampje en
schreeuwde op zijn beurt tegen de
politie. Er was nog een derde in het
compartiment, jongere man, die deed
of hij dutte.
De reizigers waren geborgen, de
chef gaf het vertreksein, de hoofd
conducteur floot. Met den lach van
den eerlijken man, die door hard
werken een eenvoudig bestaan ver
werft en den oplichter veracht, zwaai
de een conducteur zich in den rollen
den trein. En de menschengroep
keek den kwartjesvinder na, wiens
geineene tronie nog uit het raam
hing, terwijl zijn mond bewoog in
niachtelooze woede-poging, om der
politie zijn laatste verwensching toe
te schreeuwen.
Bit de Rechtszaal!
NOG AARDAPPELS NOODIG
Op den 17en November heeft de 23-
jarige Heemstedenaar, een goede be
kende van de justitie, S. C. A. B. een
brutalen diefstal gepleegd. In den
middag van dien dag schelde hij bij
den lieer H. Scholten in de Wilhelmi-
nastraat aan, en vroeg aan de vóór
komende dienstbode „of mevrouw
ook soms nog heerlijke Zandvoort-
sche aardappels noodig had" Het
meisje ging naar binnen om dat aan
mevrouw te vragen, en toen zij terug
kwam was de aardappelen-boer ver
dwenen, en met hem een jas, die aan
een kapstok in de vestibule gehangen
had. B. verkocht de jas later aan een
opkooper voor 2.50.
Beklaagde stond heden terecht en
bekende.
Mr. Hoyer achtte den diefstal na 't
getuigenverhoor volledig bewezen,
releveerde beklaagde's slecht verle
den het laatst werd hij wegens een
fietsdief6tal veroordeeld en eischte
acht maanden gevangenisstraf.
Mr. Smit riep de clementie der
rechtbank in. Deze jonge man zei
spreker is niet zoo schuldig als het
wel schijnt." Na het laatste feit, heeft
hij twee jaren goed opgepast.
Beklaagde was zeer ontroerd, en
beloofde beterschap.
ONAANGENAME ONTMOETING.
11 Sept. liep Ch. van G. met zijn
vrouw in de Zijlstraat, en kwam
daar drie mannen tegen. Bij ongeluk
liep Van G. tegen een dezer lieden
aan. Een eind verder de ontmoe
ting was al bijna vergeten kwam
een der mannen. Alb. W., het echt
paar weer achterop, en gaf Van G.
eeu lievigen slag in het gezicht, waar
door hij 14 dagen met een blauw oog
gcloopen heeft.
\Y. ontkende beslist, en zeide. dat
een dor anderen, zekere H. het ge
daan had, maar alle getuigen ver
klaarden dat W. de persoon is, die
den slag heeft toegebracht.
Mr. Hoyer eischte tegen W. 3 we
ken gevangenisstraf. De subs, officier
voegde er bij, een vervolging van H.
wegens meineed ernstig in bedenking
te zullen nemen. H. lieeit n.l. bij een
vorige behandeling dezer zaak ver
klaard, dat hij de dader is. Thans
w as H. niet verschenen „wegens druk
ke werkzaamheden", zooals W. zeide.
GLASRUIT VERBRIJZELD.
De 20-jarige koopman in lompen
Joh. O. te Haarlem heeft op den 27-
sten September in den laten avond
van een tapperij in de kleine Hout
straat een ruit verbrijzeld, die een
waarde van f 3 had. De tapper had
den man nooit gezien, zoodat voor de
daad niet de minste aanleiding be
stond. Het was louter baldadigheid.
Beklaagde zei beschonken geweest
te zijn.
Mr. Hover vroeg 1 maand gevange
nisstraf. Beklaagde staat ongunstig
aangeschreven.
DIEFSTALLETJE.
Op den lien October bevond zich de
Amsterdamsclie juffrouw Hendrina
in 't V. in den melksalon van Heems
kerk aan de Kruisstraat. Zij had een
taschje bij zich, dat o. m. een spoor
kaartje, een portretje, een gulden en
wat zilvergeld bevatte. Hendrina
maakte daar kennis met de beroep-
looze Elisabeth de J te Haarlem, wie
zij een glas bier offreerde. Waar het
taschje gedurende het gesprek tus-
schen de twee dames verwijld heeft,
kon Hendrina niet precies meer zeg
gen, maar wèl wist zij, dat mej. de
J. het voor haar bewaard heeft, ter
wijl zij zich even verwijderde. Toen
Hendrina later de vertering betalen
wilde, bemerkte zij tot haar ontzet
ting, dat het geld op twee dubbeltjes
en twee centen na verdwenen was, en
ook spoorkaartje en portretje ontbra
ken.
Dadelijk viel de verdenking op Eli
sabeth de J., en toen zij gefouilleerd
werd, kwamen uit den zak von haar
japon het spoorkaartje, het portretje
en geld.
Beklaagde ontkende hedenochtend.
Het spooikaartje en het portretje zijn
uit haar rok gekomen dat erkent
zij maar hoe die voorwerpen er in
zijn geraakt, is haar een raadsel. Het
geld was van haar-zelf zij was huis
huur gaan betalen, en had nu nog t
een en ander over.
Getuigen verklaarden, dat Elisa
beth de J. op den bewusten dag, al
wat aangeschoten was, teen zij bin
nenkwam, en dat werd or na het
biei'-gebruik niet beter op.
Mej. In 't V. heeft met een heer ge
twist, maar deze was al heengegaan,
toen zij het taschje nog niet uit do
handen gegeven had.
De rechercheur Jacob Brunt ver
klaarde, dat beklaagde nogal eens
misbruik van sterkeu draak maakt
nog deze week is zij wegens dronken
schap geverbaliseerd.
Mr. Hoyer achtte den diefstal, wat
betreft portretje en spoorkaartje,
wettig en overtuigend bewe«en, en
het getuigenverhoor bewees spreker,
dat zij ook het geld genomen heeft.
De eisch luidde 14 dagen gevange
nisstraf.
Bekl. betuigde nogmaals haar on
schuld.
Uitspraak 22 December.
UITSPRAKEN:
D. de W., scheepsmaker, zwerven
de, bedelarij en landloopecij, 2 maal
2 dagen hechtenis en 4 maanden
plaatsing in een R. W. I.
F. L., koopman, te Haarlem, mi»
handeling va neen dier. vrijgespro
ken.
G., polderwerker, zwervende,
verduistering, 2 maanden gevange
nisstraf mot aftrek dor prev. hechte
nis.
H. Th. D., kellner, te Haarlem,
verduistering, 6 weken gevangenis
straf met aftrek der prev. hechtenis.
L. do N., sigarenmaker te Haar
lem, mishandeling, f 10 boete of 10
dagen hechtenis.
J. D., bloemen handel aar te Velden,
oplichting 1 maand gevangenisstraf.
J. W. L., W. P. en P. R., werklie
den te Aalsmeer, wederftpannighedd,
de 2e zes weken, de le 1 maand ge-
vangen isstraf. en de derde vrijgespro
ken.
J. v. d. H., schipper te Oude Wete
ring, mishandeling, f 8 boete of 8
dagen hechtenis.
A. O arbeider te Spaarnéam, mis
handeling, f 10 boete of 10 dogen
hechtenis.
A. Brasser, arbeider te Beverwijk,
diefstal, 1 maand gevangenisstraf
W. B., arbeider to Krommenie, mis
handeling, f 6 boete of 6 dagen hech
tenis.
N. R., arbeider te Purmerend, dief
stal, 2 maanden gevangenisstraf.
C. A. do V., koopman en P. v. d.
P., beiden te Haarlem .diefstal, do
le 14 dagen gevangenisstraf, de 2e
vrijgesproken.
J. de W., werkman te Haarlem,
appèl jachtwetovertreding. 7 dagen
hechtenis.
J. d. W. alsvoren, 7 dagen hechte
nis, J. de W., openb. dronkenschap,
3 dagen hechtenis en 1 jaar plaat
sing in een R. W. L
J. de \V., ais voren, 21 dagen hech
tenis.
J. de W., als voren, 14 dagen hech
tenis.
C. J. B., koopman, te Haarlemmer-
liede, mishandeling, vrijgesproken.
D. v. E., schipper te Wormerveer,
appèl schipperij overtreding, ontsla
gen van rechtsvervolging
IIulp gevraagd.
Velen kennen in de sLul bet oude
vrouwtje, dat niet bakken van
oblietjes in haar onderhoud voor
ziet.
Het vrouwtje heeft het ongeluk ge
had "naar arm te breken. Nu kan zij
niet meer bakken en verkeert (tear-
door in hulpbehoevende omstandighe
den.
Weldadigheid naar Vermogen
heeft zich haar lot aangetrokken cri
verzoekt thans bij advertentie steun.
LEVERING LEVENSMIDDELEN.
Hedenmiddag werd door liegemen
van het SL Elisabeths GosUiuLs aan
besteed de levering van ecnige levens
middelen en brandstoffen, die vol
gens raming gcdlircnde het jaar 1911
•noodig zullen zijn, voor een bevw-