NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD. 28e Jaargang.. No. 8430 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. donderdag 15 december 1910 a HAARLEM S DAGBLAD ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN: per drie maanden: ]fe*C Van 15 regels 50 Cis.; iedere regel meer 10 Cis. Buiten het Arrondissement Voor Haarlem1.20 Haarlem van 15 regels ƒ1.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regeL Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Bij Abonnement aanzienlijk rabat. gemeente)1-30 J/jAdvertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing; Franco per post door Nederland,1.65 (g/voor plaatsingen a contant. SSSd SgbM. Wltarfaa' awB Redadie 60 Croote Houtstraat 53. de omstreken en franco per post ,0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724. Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij; Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122. Tot de~plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229. DIT NUMMER BESTAAT UIT ACHT BLADZIJDEN. EERSTE BLAD. AGENDA VRIJDAG 1G DECEMBER. De Kroon: Liederenavond Mes- tochaert-Röntgen, 8 uur. De Kroon: Lezing door Mevr. C. J. van Holthe tot Echten. Heemstede: Gemeenteraadsverga dering, 7 1/2 uur. Bloemendaal, Rusthoek: Ned. Bond voor Vrouwenkiesrecht. Spreekster Madame Popelin, 8 uur. Stadsnieuws Om Ons Heen. In het Tweede Blad van dit num mer vinden onze lezers een artikel „Nabetrachting van den Gemeente raad" in de rubriek Om Ons Heen. HET TOONEEL „MEN KAN 'T NOOIT WETEN". G. BERNARD SHAW. Het tooneel staat tegenwoordig in het teeken van Shaw. Toen zes jaar geleden de Rotterdammers voor het eerst zijn „Arms and the man" op voerden, stonden de acteurs en het publiek nog vreemd tegenover het werk van dezen geestigen Ier. Men begreep niet dadelijk zijn bijtende scherts en zijn satirieken humoT. Ons schouwburgpubliek, niet gewoon aan do dolle fantasie van dezen fabian- urllost, verkeerde in twijfel, of het die oorlogsmannen ernstig moest nemen of niet. Het succes was dan ook zeer gering cn het duurde gcruimen tijd, vóórdat onze tooneeldirecties een nieuw stuk van Shaw voor het voet licht durfden brengen. Tiet waren do Hagespclers, die met de uitmuntende, stijlvolle opvoerin gen van „Candida" den naam van Shaw in ons land meer algemeen be kend maakten. Het sublieme spel van Pine Beider in de titelrol en de ka rakteristieke vertolking van March- banks door Verkade deden het teere en dichterlijke van dit werk geheel tot hun recht komen. Na dien tijd begreep men ook in Holland, dat Shaw een man was, die iets te zeggen had, en deze socialistische schrijver kwam op eens zoo in de mode, dat de verschillende tooneeldirecties alle te gelijk op zijn stukken aanvielen. Het werd plotseling een wedstrijd, wie het eerst een stuk van Shaw ge reed zou hebben Royaards en Van Lier speelden in denzelfden tijd „Mrs. Warren's Profession", de Rot terdammers en Royaards betwistten elkander ..Widowers Houses" en nu hebben wij weer het merkwaardig ge val gehad, dat de „Hagespelersen „Het Tooneel" bijna tegelijkertijd de première aankondigden van „You never can tell". Op bet. laatste oogenblik heeft Royaards zich echter althans voor- loopig teruggetrokken. Als hij dit lieeft gedaan, om het door Verkad© van Shaw verkregen opvoeringsrecht to eerbiedigen, dan mogep wij dit zeker in ons literair vrijbuitersland eene eerbiedwekkende daad noemen, welko te meer waardeering verdient na de absolute negatie der andere ge zelschappen van zijn rechtmatige pro testen tegen de opvoering van door hem aangekochte stukken, zooals on langs nog bij „La Viergo folie". Van „Y'ou never can tell" door de Hollandsche vertaling van Ph. G. Gunning ui de VS ereklbibliotheek reeds in ons land bekend zal de eerste voorstelling te Haarlem u. s. Zaterdag in den schouwburg worden gegeven. Het leek mij niet ondienstig op dit merkwaardige en geestige werk vooraf even de aandacht te ves tigen. „Men kau 't nooit weten" behoort met Candida en Oorlogsmannen de plays pleasant van Bernard Shaw. Het is een van die comédies humalnes, waarin hij met zijne iro nie en overbluffende paradoxen loopje neemt met het valscbe senti ment en do oude romantiek, die het- Kiigelsche tooneel zoo geheel en al bobcorschten. Shaw wil den menschen loeren 't leven te zien, zooals hel is. Hij geeft aan zijn publiek niet, wat het ver langt, doch wat het volgens hem noodig heeft; hij zoekt de dingen niet te vermoeien of te verbloemen en wil liever de dikwijls ontgoochelen de waariicifi dan den bedriegelijken schijn op het tooneel. In zooverre zon men Shaw dus realist kunnen noemen. Doch wanneer men oen stuk als „Men kan 't nooit weten" leest, voelt men dadelijk, dat Shaw geen reaJist is in den zin, zooals wij dat verstaan. In Men kan 't nooit weten teekent Shaw een ruwen, aartsconservatie ven scheepsbouwmeester, die na een scheiding van 18 jaar zijn gezin op zijn onverwachtst in eene Engelsche modebadplaats terugziet. Zijne drie kinderen zijn door de moeder eene zeer geëmancipeerde vrouw op Madeira hoogst modern opgevoed volgens de theoriën, die zij zelf in haar boeken over de twintigste eeuw sche opvoeding heeft verkondigd. Denk dit gegeven zegt de heer Simons in eene inleiding van „Je kunt 't nooit weten" in de wereld bibliotheek nu eens in handen van een Engelschen romanticus. Een heerlijk sentimenteele geschiedenis zou er uit groeien: een treffend, roe rend. herkennen van vader en kinde ren, scènes tu&schen man en vrouw, heftige verwijten van de dochters te gen de moeder, omdat zij den vader aan zijn lot heeft overgelaten en als elot een aandoenlijke verzoening, be werkstelligd door de beroemde stem van het bloed. Bij Shaw niets van dit alles. Nuch ter, bijna cynisch behandelt bij het geval. De kinderen beschouwen den onbekenden vader als een vreemde; Gloria, de oudste dochter, staat koel en hard tegenover hem, omdat zij niet kan vergeven, dat hij vroeger haar moeder heeft geslagen, terwijl die tweelingen Philip en Dolly, de on conventioneel e enfants terri bles den oudorwetschen ouwen beer tot het mikpunt, maken van hun spot en dolle, uitgelaten plagerijen. Van do stem das bloeds blijft bij dit gezin even weinig over als bij eene honden- of katten familie. Shaw, beu van al de onnatuuT, die hij in de jaren van zij no recensen ten-loopbaan op de planken zag, gaat opzettelijk lijnrecht tegen het conventionalisme in; hij ergert de menschen met zijn spot en zijne koe le waarneming om door die ergernis de waarheid, te leeren kennen. In zooverre dus realist. De wijze, waarop hij het thema uitwerkt, is echter allesbehalve rea listisch. Stijlloos als hij is, ziet Shaw er niet tegen op, in zijn blijspël de eene toevalligheid op de andere te stapellen. Zijne personen zijn allen geestig, vloeien zelfs over van ver nuft, doch levensware, bloedwarme menschen zijn ze niet. Onophoudelijk treft hij ons door zijne rake gezeg den, zijne snijdende satire, doch overtuigen doet hij althans in dit werk nergens, doordat hij al'les te vluchtig en te onwaarschijnlijk naast elkander zet En toch... ondanks deze bedenkin gen, waarop ik bij de bespreking van de opvoering terugkom raad ik een ieder aan, met het stuk kennis te maken. Want zelden zullen wij op het too neel geestiger en pittiger blijspel zien dan deze comédie van Shaw. Het is een vuurwerk van verrassen de, uitdagende paradoxen, eene dolle charge, een werk, overvloeiend van ironie en fantastisch vernuft. En daarbij eene zoo humoristische tee- kening van personen, dat men bij lezing van het stuk gaat verlangen om ze op de planken voer zich te zien. aar de Haagsche en Amsterdiam- eche pers de vertolking door de Ha gespelers heeft geroemd, zijn wij overtuigd, dat het schouwburgpu bliek Zaterdagavond niet teleurge steld zal worden. j. B. SCHUIL. Eervol ontslag. De gemeenteraad van Amsterdam verleende gister op zijn verzoek den heer J. Gerritsz alhier eerv ol ontslag als leoraar in de gronden der Staats inrichting van Nederland en de Staat huishoudkunde aan de le H. B. S. met 3-jarigen cursus te Amsterdam. Gev. Voorwerpen. Terug te bekomen bij II. v. Leeuwen, Rollandstr. 24, een roeispaan. G. Heertjes, Haarlemmerliedestraat 4. een pet. W". Willemse, Barteljorissiraat 37, een damesbont. C. Vernulst, Kruisstraat 41 c (Hof je van Oorschot) een wollen doek. EEN VERGISSING Bij de behandeling van het voorstel betreffende de contröle op het ziek zijn van ambtenaren, beambten en werklieden der gemeente had de heer Kleynenberg een amendement inge diend, strekkende o. a. tot verlenging van den termijn, waarin bij ziekte het volle loon wordt uitgekeerd. De heer Thyssen en naderhand de heer De Breuk namens het gemeente bestuur, bestreden dit op grond van de bepaling in 't werkliedenregle ment, die pas is ingesteld en gelijk luidend is met dit voorstel van B. en W. Het blijkt ons nu evenwel, dat die bepaling bij het gisteren aangenomen voorstel van il. en W. werd ingetrok ken, zoodat in elk geval, hoe men ove rigens ook over het amendement mag denken, het beroep op het pas ingevoerde in het YVerkliedenregle- ment niet opgaat. HULDEBLIJK AAN Dr. A. C. DUKER Wegens volbrachten 65-Jaiigon leef tijd heeft Dr. A. C. Duker, loeraar in het Hebreeuwsch aan het Gymnasi um, afscheid van die school moeten nemen. Gistermiddag is hem nu te zijnen huize een herinneringsalbum aange boden, door een Commissie uit zijn oud-leerlingen. Daar de overhandi ging een intiem karakter droog, ver molden wij daarvan geen nadere bij zonderheden. Maar wed over de oorkonde, die Dr. A. C. Dukeir aangeboden is. Zij mag met volle recht op den naam van een kunstwerk aanspraak maken. De bladen zijn gevat in voornamen blauwen band, die met Grieksche rand-ornamentan versierd is. Op do eerste bladzijde be vindt zich het wapen van Haarlem, en dan volgt de opdracht. Bovenaan dor bladzijden staat in het He breeuwsch: Goed verstand geeft aan genaamheid (Spreuken 13 15.) Daaronder is in zeer mooi gekal ligrafeerde letters te lezen: „Aan Dr. A. C. Dukeir, den leer meester in wien dit woord uit het spreukenboek zoozeer bewaarheid is, wordt dit album als een gering blijk hunner eerbiedige en dankbare ge voelens door zijne oud-leeiUingen op gedragen. Van zijn verreikende geleerdheid al den arbeid van Gijsbertus Voelius omvattend, met de Apostolische va- déren gemeenzaam, ja doordringend tot den tijd van Israels oudste schrij vers, weet de theologische wereld alom. Voor zijne aangenaamheid, de min zaamheid vau zijn verkeer, desi trouw van zijn vriendschap, bleef geen hart ongevoelig, dat ze mocht ervaren. Zouden dan niet zijne Haarlem sche leerlingen, die van beiden ge notenjegens bcm blijven vervuld van bewondering en dank?" Volgen 32 namen van de aanbie ders, die op witte vakjes in vislte- kaart-vorxn gesteld zijn. De ornamen ten rond deze namen zijn in blauw eu-goud uitgevoerd. Het geheel is ontworpen cn uitge voerd door onzen stadgenoot, den heer G. A Luitingh, die van dit werk alle eer heeft. Goed afgeloopen. In de Hoogstraat werd gisterenmid dag de 9-jarxge Lucia H., Zuider Bui ten Spaarne 26, door de tilbury van C Sell \an den Burgwal omvergere den. Niettegenstaande het rechter viel over het buikje van liet kind ging. constateerde Dr. Van Olst, dat de kleine geen letsel bad bekomen. De eigenaar van de tilbury liet het meisje in een rijtuig naar haar wo ning brengen. Aanbesteding. Door het provinciaal bestuur var Noord-Holland is heden aanbesteed het onderhoud van het gouverne mentsgebouw alhier, vail 1 Jan. 1911 tot 31 Dcc. 1912. Minste inschrijver was M. v. Om meren alhier, voor f 2125. Naweeën van oen grap. Do banketbakker K. H., van de Oude Groenmarkt, bezorgde op schriftelijk verzoek van iemand, die op deu Kleinen Houtweg heette te wonen, op St. Nicolaas banket bij een bewoner van den Harmenjans- weg. Ny komt de banketbakker en kan nergens geld krijgen, daar de bestel ler niet te vinden is. Ep het banket ls opgegeten. „HANS EN GRIETJE" werd W oensdag nog eens nu ais middagvoorstelling gegeven en be halve door talrijke groote menschen, ook door een menigte kinderen bij gewoond. Dat zy volop genoten met het minst van het echte sped en den moeien zang der dames Lea Ful- dauer (Hans) en mevr. Solina (Griet je), maar toch zeker evenveel van die angstige heksenverschijiiiug in het derde bedrijf bleek telkens op de meest ondubbelzinnige wijze. De hoela opvoering marcheerde dtm ook weer kranig. Alle medewerken den schenen zich bij deze herhaJings- voorstelling al weer boter in hun rod en op de planken thuis te voelen en ook het juichende koor der bevrij de ko&k-kJnderen in het laatste be drijf elaagdo nu beter dan Zaterdiag. Aan de speelsters der hoofdrollen werden weer bloemen aangeboden. Allen die aan deze opvoeringen heb ben medegewerkt, en op de eerste plaats do talentvolle dirigent, de heer E. A. Cats, hebben reden om met de meeste voddoening aan hun zoo bij uitstek geslaagd werk terug te den kan. „DIE LUSTIGE WITTWE". Des avonds werd in den Schouw burg, door het gunstig bekende ge- zolachap-Edmund nog eens een op- voor ing van „Die lustige Wittwe" ge geven. De voornaamste rollen waren, vod- gens programma, bezet door de da- nies Lisorl Linden (Wittwe). Etelka v. Nagy (Valencienne) on do bee.ren Ilajis Baars (Danilo) en Leo v Ked- ier (Camilla de Rosiillon). Beter dan vroegere opvoeringen was deze niet, maar liet geheel zat toch goed in elkaar, liet ireerenpersoneel valt muzikaal niet zeer te prijzen. Al leen de tenor V. Keiler was heel goed. Zijn lied „Wie eine Rosenknospe" was oen van de beste zangnummers die wij dezen avond hoorden. Haas Baars maakte in verschillende scènes o.a. in zijn verhaal „Es waren zwei Kónigskindea" veel indruk maar vooral niet door zijn mooi zin gent Uitmuntend in zang en spel was Etelka v. Nagy en Liserl Linden gaf ook in beide opzichten b.v. in de liederen van het tweede bedrijf veel moois. Do ensembles waren, we gens het povere stemmateriaal der hoeren, heel middelmatig; het orkest, onder leiding van Max Bolland, goed. Van décors on costumes was weer veel werk gemaakt. PHILIP LOOTS. DE STAALWATERBRON TE HAARLEM. Wij lezen in hel „Nederl. Tijdschrift voor geneeskunde" In 1892 met een feest geopend on der de schitterendste vooruitzichten, wordt zij nu weldra begraven. Ver geten als zij is, wordt haar tempel „Hot Brongebouw" aan de gemeente te koop aangeboden. En dat is de allerbeste stuaiwatorbron van Euro pa, zooals Stokvis liaar noemt, op grond van de eigenaardige verhou ding van liaar keukenzout eu haar ijzerzoulen. Wat zijn door dit feit een verwachtingen in rook verdwenen, een massa geld verloren gegaan en hoc is daardoor een bron van wel vaart voor de stad Haarlem on de badplaats Zandvoort opgedroogd, om dat men in ons waterland niet met geneeskrachtig bronwater weet om te springen. Wat zou men uit zulk een vloeiend kapitaul in BeJgie. Frankrijk, Zwitserland, Duitschlaml en Oosteurijk een gouden rente heb ben weten te trekken. En dan belegt men in Nederland zijn kapitaal in niet bestaande sporen in de nieuwe wereld. Tot zoover het Tijdschrift voor Ge neeskunde. Zoo oordeelt men dus on der geneeskundigen over het Staal- water Is het niet driedubbel jammer, dat !dit voorrecht door tal van fouten aan Haarlem is ontgaan Kwartjesvinders. Kwartier voor elven kwam dc snel trein uit Rotterdam Woensdagavond in het station stuiven en stond met een schok stil. Twee agenten van politie, een oude en een jonge, stop- ton naar een coupé derde klasse en J vatten daarvoor post. „Kwartjesvinders", zeiden de men schen en groepten voor het comparti ment samen. Uit hel geopende raampje lag een kerel niet een pet op, een type met scherpe trekken en stekende oogen. Hij schreeuwde te gen de agenten, daagde hou uit met tartende woorden „doe me nou es wat"„ja, kijk me maar es goed De agenten, onbewogen, bleven rus tig, een enkele maal, als er een den niond opendeed om te antwoorden, schreeuwde de kerel in 't portierraam er overheen, woest van nijdigen haat op die politie, die van station tot sta tion seinde en je altijd maar weer opwachtte, om te zorgen, dat nie mand bij je in de coupé stapte. Een paar maal kwam een reis makker, een kerel met een dik ge zicht en een hoed op, over zijn kom peer heen in het raampje en schreeuwde op zijn beurt tegen de politie. Er was nog een derde in het compartiment, jongere man, die deed of hij dutte. De reizigers waren geborgen, de chef gaf het vertreksein, de hoofd conducteur floot. Met den lach van den eerlijken man, die door hard werken een eenvoudig bestaan ver werft en den oplichter veracht, zwaai de een conducteur zich in den rollen den trein. En de menschengroep keek den kwartjesvinder na, wiens geineene tronie nog uit het raam hing, terwijl zijn mond bewoog in niachtelooze woede-poging, om der politie zijn laatste verwensching toe te schreeuwen. Bit de Rechtszaal! NOG AARDAPPELS NOODIG Op den 17en November heeft de 23- jarige Heemstedenaar, een goede be kende van de justitie, S. C. A. B. een brutalen diefstal gepleegd. In den middag van dien dag schelde hij bij den lieer H. Scholten in de Wilhelmi- nastraat aan, en vroeg aan de vóór komende dienstbode „of mevrouw ook soms nog heerlijke Zandvoort- sche aardappels noodig had" Het meisje ging naar binnen om dat aan mevrouw te vragen, en toen zij terug kwam was de aardappelen-boer ver dwenen, en met hem een jas, die aan een kapstok in de vestibule gehangen had. B. verkocht de jas later aan een opkooper voor 2.50. Beklaagde stond heden terecht en bekende. Mr. Hoyer achtte den diefstal na 't getuigenverhoor volledig bewezen, releveerde beklaagde's slecht verle den het laatst werd hij wegens een fietsdief6tal veroordeeld en eischte acht maanden gevangenisstraf. Mr. Smit riep de clementie der rechtbank in. Deze jonge man zei spreker is niet zoo schuldig als het wel schijnt." Na het laatste feit, heeft hij twee jaren goed opgepast. Beklaagde was zeer ontroerd, en beloofde beterschap. ONAANGENAME ONTMOETING. 11 Sept. liep Ch. van G. met zijn vrouw in de Zijlstraat, en kwam daar drie mannen tegen. Bij ongeluk liep Van G. tegen een dezer lieden aan. Een eind verder de ontmoe ting was al bijna vergeten kwam een der mannen. Alb. W., het echt paar weer achterop, en gaf Van G. eeu lievigen slag in het gezicht, waar door hij 14 dagen met een blauw oog gcloopen heeft. \Y. ontkende beslist, en zeide. dat een dor anderen, zekere H. het ge daan had, maar alle getuigen ver klaarden dat W. de persoon is, die den slag heeft toegebracht. Mr. Hoyer eischte tegen W. 3 we ken gevangenisstraf. De subs, officier voegde er bij, een vervolging van H. wegens meineed ernstig in bedenking te zullen nemen. H. lieeit n.l. bij een vorige behandeling dezer zaak ver klaard, dat hij de dader is. Thans w as H. niet verschenen „wegens druk ke werkzaamheden", zooals W. zeide. GLASRUIT VERBRIJZELD. De 20-jarige koopman in lompen Joh. O. te Haarlem heeft op den 27- sten September in den laten avond van een tapperij in de kleine Hout straat een ruit verbrijzeld, die een waarde van f 3 had. De tapper had den man nooit gezien, zoodat voor de daad niet de minste aanleiding be stond. Het was louter baldadigheid. Beklaagde zei beschonken geweest te zijn. Mr. Hover vroeg 1 maand gevange nisstraf. Beklaagde staat ongunstig aangeschreven. DIEFSTALLETJE. Op den lien October bevond zich de Amsterdamsclie juffrouw Hendrina in 't V. in den melksalon van Heems kerk aan de Kruisstraat. Zij had een taschje bij zich, dat o. m. een spoor kaartje, een portretje, een gulden en wat zilvergeld bevatte. Hendrina maakte daar kennis met de beroep- looze Elisabeth de J te Haarlem, wie zij een glas bier offreerde. Waar het taschje gedurende het gesprek tus- schen de twee dames verwijld heeft, kon Hendrina niet precies meer zeg gen, maar wèl wist zij, dat mej. de J. het voor haar bewaard heeft, ter wijl zij zich even verwijderde. Toen Hendrina later de vertering betalen wilde, bemerkte zij tot haar ontzet ting, dat het geld op twee dubbeltjes en twee centen na verdwenen was, en ook spoorkaartje en portretje ontbra ken. Dadelijk viel de verdenking op Eli sabeth de J., en toen zij gefouilleerd werd, kwamen uit den zak von haar japon het spoorkaartje, het portretje en geld. Beklaagde ontkende hedenochtend. Het spooikaartje en het portretje zijn uit haar rok gekomen dat erkent zij maar hoe die voorwerpen er in zijn geraakt, is haar een raadsel. Het geld was van haar-zelf zij was huis huur gaan betalen, en had nu nog t een en ander over. Getuigen verklaarden, dat Elisa beth de J. op den bewusten dag, al wat aangeschoten was, teen zij bin nenkwam, en dat werd or na het biei'-gebruik niet beter op. Mej. In 't V. heeft met een heer ge twist, maar deze was al heengegaan, toen zij het taschje nog niet uit do handen gegeven had. De rechercheur Jacob Brunt ver klaarde, dat beklaagde nogal eens misbruik van sterkeu draak maakt nog deze week is zij wegens dronken schap geverbaliseerd. Mr. Hoyer achtte den diefstal, wat betreft portretje en spoorkaartje, wettig en overtuigend bewe«en, en het getuigenverhoor bewees spreker, dat zij ook het geld genomen heeft. De eisch luidde 14 dagen gevange nisstraf. Bekl. betuigde nogmaals haar on schuld. Uitspraak 22 December. UITSPRAKEN: D. de W., scheepsmaker, zwerven de, bedelarij en landloopecij, 2 maal 2 dagen hechtenis en 4 maanden plaatsing in een R. W. I. F. L., koopman, te Haarlem, mi» handeling va neen dier. vrijgespro ken. G., polderwerker, zwervende, verduistering, 2 maanden gevange nisstraf mot aftrek dor prev. hechte nis. H. Th. D., kellner, te Haarlem, verduistering, 6 weken gevangenis straf met aftrek der prev. hechtenis. L. do N., sigarenmaker te Haar lem, mishandeling, f 10 boete of 10 dagen hechtenis. J. D., bloemen handel aar te Velden, oplichting 1 maand gevangenisstraf. J. W. L., W. P. en P. R., werklie den te Aalsmeer, wederftpannighedd, de 2e zes weken, de le 1 maand ge- vangen isstraf. en de derde vrijgespro ken. J. v. d. H., schipper te Oude Wete ring, mishandeling, f 8 boete of 8 dagen hechtenis. A. O arbeider te Spaarnéam, mis handeling, f 10 boete of 10 dogen hechtenis. A. Brasser, arbeider te Beverwijk, diefstal, 1 maand gevangenisstraf W. B., arbeider to Krommenie, mis handeling, f 6 boete of 6 dagen hech tenis. N. R., arbeider te Purmerend, dief stal, 2 maanden gevangenisstraf. C. A. do V., koopman en P. v. d. P., beiden te Haarlem .diefstal, do le 14 dagen gevangenisstraf, de 2e vrijgesproken. J. de W., werkman te Haarlem, appèl jachtwetovertreding. 7 dagen hechtenis. J. d. W. alsvoren, 7 dagen hechte nis, J. de W., openb. dronkenschap, 3 dagen hechtenis en 1 jaar plaat sing in een R. W. L J. de \V., ais voren, 21 dagen hech tenis. J. de W., als voren, 14 dagen hech tenis. C. J. B., koopman, te Haarlemmer- liede, mishandeling, vrijgesproken. D. v. E., schipper te Wormerveer, appèl schipperij overtreding, ontsla gen van rechtsvervolging IIulp gevraagd. Velen kennen in de sLul bet oude vrouwtje, dat niet bakken van oblietjes in haar onderhoud voor ziet. Het vrouwtje heeft het ongeluk ge had "naar arm te breken. Nu kan zij niet meer bakken en verkeert (tear- door in hulpbehoevende omstandighe den. Weldadigheid naar Vermogen heeft zich haar lot aangetrokken cri verzoekt thans bij advertentie steun. LEVERING LEVENSMIDDELEN. Hedenmiddag werd door liegemen van het SL Elisabeths GosUiuLs aan besteed de levering van ecnige levens middelen en brandstoffen, die vol gens raming gcdlircnde het jaar 1911 •noodig zullen zijn, voor een bevw-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1910 | | pagina 1