'AARLEM'S DAGBLAD.
TWEEDE BLAD.
De Erfgenaam van Vering
FEUILLETON
DINSDAG 10 JANUARI J911
om ons mm
No. 1285.
De Padvinder.
Als ik dit woord de padvinder
neerschrijf, denk ik onwillekeurig
aan de boeken van mijn jeugd terug
de Spoorzoeker, Lederkous, Vrljkogel
en al die andere producten van
Gustavo Aimard, Gabriel Ferry en
Mayne Reid, waar de hedendaagsche
jeugd niet meer naar omkijkt. Uit de
smaak zijn deze Indianenhistoriea, al
is do fantasie er in de tegenwoordige
jongensboeken niet minder op gewor
den. Zelfs lijkt 't me toe, of de koorts-
tliermometar nog wat gestegen is, als
ik dc boeken doorzie, die tegenwoor
dig opgeld doen, van Karl May, Paul
d'Ivoi en anderen, maar misschien
komt dat omdat mijn kijk op zulke
lectuur graden, en och hoeveel gra
den, nuchterder is geworden.
Op welke hoogte staat nu het nieu
we blad de Padvinder, orgaan
voor de boy-soout beweging in Neder
land Deze titel lijkt mij alvast niet
gelukkig. Hij geeft aanleiding tot mis
verstand, omdat immers in Neder
land geen paden meer gevonden
behoeven te worden en al lang alle in
kaart zijn gebracht. Is de naam fi
guurlijk bedoeld, beteekent hij, dat
ide Jongens van deze organisatie hun
pad in hetleven weten te vinden,
dan ligt de bedoeling voor het pu
bliek te veel verscholen. En in den
ondertitel lijkt het bepaald fout, dat
die uitdrukking boy-scout niet verme
den is. Wat hebben wij aan die En-
gelsche termen, terwijl er een zooveel
beter, zuiver Nederlandsche uitdruk
king bestaat I Als de organisatie een
voudig Jongens van Jan de
Witt was genoemd, dan zou ieder
een den naam, al is hij eveneens fi
guurlijk, volkomen hebben begrepen.
Ik vrees wel, dat deze vreemde
smetten aan de nationale instelling
van de padvinders (of de boy-scouts,
wat moet ik zeggen afbreuk zullen
doen. Ze kleven helaas al aan het
proefnummer van het orgaan, dat
rondgezonden is, zelfs op de eerste
bladzijde daarvan. Die bestaat uit een
prentje, waarop afgebeeld staat een
fabrieksschoorsteen, waarlangs klim-
ijzers recht omhoog gaan. Op zoo'n
ijzer een jongen, die een touw slin
gert naar een anderen jongen, die
zich vasthoudt aan een vliegtoestel,
dat op den schoorsteen is vastge
raakt en blijkbaar op het punt staat
te bezwijken. Daaronder slaan do
reelbeteekenende woorden
Flap, ging het toestel.
Nog een knak en(zie het
verhaal op de 3e pagina).
Het. zou onbarmhartig wezen, wan
neer ik de lezers in de spanning liet,
die al deze puntjes bij hen moeten
opwekken Pag. 3 dan bevat de mede-
deeling, hoe Albert Halliman 's mor
gens om zes uur op weg gaat, om
mot zijn patrouille, de Eldorper Ra
ven, een grooten ontdekkingstocht te
maken. Op weg naar de verzamel
plaats ziet hij een vliegmachine aan
een fabrieksschoorsteen hangen. De
aviateur hangt er onder aan. Bene
den staat een gToep menschen, die
kijkt en roept, maar niets doet. Ap
grijpt fluks een touw en klautert
langs de schoorsteenijzers naar bo
ven, om den luchtschipbroukeling te
redden. Geen kleinigheid „Nu en
dun had hij de grootste moeite om
zijn houvast niet te verliezen. Do Ijs
koude ijzers waren scherp en werden
ook, hoe hooger en dus smaller de
schoorsteen werd, kleiner. Heel pre
cies had de schoorsteenbouwer ze
ook niet op gelijken afstand ge
plaatst. Misstappen was elk oogen-
blik mogelijk. Tachtig maal had Ap
reeds zoo'n klimijzer gegrepen en der
tig bleven er nog over. Hij begreep
nu pas goed het gewaagde van zijn
poging. Hij sloot nu en dan zijn
oogen, wetende op welke duizeling
wekkende hoogte hij zich reeds moest
bevinden."
Al dien tijd hangt de rampzalige
aviateur onderaan zijn toestel. Maar
vallen doet hij natuurlijk niet. Eerst
wanneer de kliinmersbaas op de
hoogte van het vliegtoestel is geko
men en de ander bij de derde worp
het reddende touw heeft gegrepen,
„sloeg het goheele vliegtuig om-
„laag.
„Ap had zijn oogen gesloten en
„toen hij ze opende, zag hij niets
„meer van al dat hout en linnen,
„maar de man hing met zijn handen
„aan het eind van het touw. Gered I
„Veilig I"
Hoe heb ik niet goed begrepen en
vertelt het verhaal ook niet. Naar de
wetten der waarschijnlijkheid moest
hij, zoodra hij hot touw gevat en het
vliegtuig losgelaten had, met een
smak tegen den schoorsteen bonzen.
Niets daarvan. Blijkbaar is hij, je
weet niet hoe, heelhuids op de klim-
ijzera gekomen en naar beneden ge
daald, gevolgd door Ap, die beneden
wel een ovatie gekregen zal hebben
van de verrukte menigte, een met ont
roering gestamelde dankbetuiging
van den geredde, benevens een toe
spraak van den burgemeester van El-
dorp. Volgons de laatste berichten is
de Oranje-Nassau orde voor hem on
derweg I
Dit laatste verzin ik, want de
schrijver (of de vertaler) laat redder
en geredde kalm boven op de klim-
ijzera. Ze moeten maar zien, dat ze
weer beneden komen.
In Engeland is deze soort van Jon
genshelden-litteratuur zeer gewild. Ik
herinner me, dat ik een paar jaar ge
leden een blaadje in handen heb go-
kregen dat The Captain heette
en aan niets anders was gewijd. Jon
gens verrichtten in de verhalen van
dat ding allerlei heldenfeiten, won
nen veldslagen of zeeoorlogen en wer
den dan door den koning of den kei-
!r bedankt. Als je drie van deze re
lazen doorgewerkt had, vroeg je je
af, hoe de schrijvers den onzin bij
elkaax wisten te halen. Wat de Wil
sons deden en doen ls daar nog maar
kinderwerk bij.
Ap Halliman is van dezelfde hel
denfamilie. Hij mag dan geen vloot
aanvoeren, toch beklimt hij honderd
en tien loodrechte ijzers van een fa
brieksschoorsteen. Als we ons dat
leens goed voorstellen en bedenken,
hoeveel kracht, behendigheid en rou-
tine, vooral routine, dat vereischt, dan
is het duidelijk, dat de afloop niet we-
zen kan zooals de schrijver ons wil
wijsmaken. Met andere woorden het
verhaal raakt de werkelijkheid niet
en is daarom niet geschikt voor jon
gens, die hoe dapper en kordaat ze
ook mogen wezen, toch niet aange
vuurd moeten worden tot daden van
dolle roekeloosheid. Daaraan wagen
Nederlandsche ouders zeker hun pad-
vindende zoontjes niet 1
Ik heb zoo'n vermoeden, dat het
oorspronkelijke verhaal nóg maller
is dan de vertaling. De aviateur is op
het prentje ook een jongen van hoog
stens een jaar of zestien, waarschijn
lijk ook een padvinder. Aan dezen on
zin heeft de vertaler zich wijselijk
niet gewaagd, hij laat den leeftijd van
den vlieger maar in 't midden. i
Tegen dat plaatje heb ik nog iets,
namelijk dat het er zoo armelijk uit
ziet. Het is toch ook wel zaak, de
smaak van de Nederlandsche jeugd te
ontwikkelen welnu, met dit leelij-
ke drukwerk wordt het doel stellig
niet bereikt, integendeel. Geïllustreer
de blaadjes zijn al veel verder, dan
het proefnummer van dezen padvin
der.
In een vorig artikel heb ik bezwaar
gemaakt onder anderen tegen het ver
snipperen van krachten bij de pogin
gen tot opvoeding van onze Jeugd.
Dr. Lingbeek en de heer De Voogt
"zijn van meening, dat aan de jongens
een dienst wordt bewezen, door hun
daarop een abonnement te geven.
Tot mijn spijt kan ik daarmee niet
instemmen. Niet alleen en niet in de
eerste plaats, omdat voor drie gulden
per Jaar wat beters kan worden ge
leverd, maar vooral omdat een ver
haal van langs klimijzcrs naar veron
gelukte vliegmachines strevende Ap-
pen evenmin gunstig op het gezond
verstand van de jongens zal werken,
als een dito vertelling over een pur
peren orchidee, die door concurren
ten van den kweeker souden zijn ver
nietigd, wanneer niet twee Zuiddam
mer padvinders de zaden meegeno
men en die in een auto van de aan
vallers in veiligheid hadden ge
bracht
Is het wel heusch de moeite waard,
om de Wilson- en Nick Carter-littera
tuur te verjagen, wanneer zulke pad-
vindersvorhalen er voor in de plaats
komen Het is lood om oud ijzer,
beide even onwerkelijk en onecht
J. C. P.
Buiteniandsch Overzicht
Er wordt weer geijverd voor
ARBITRAGE.
In verband met Carnegie's gift ter
bevordering van den wereldvrede en
de bewoordingen van de stichtings
oorkonde dezer nieuwe Instelling van
den milliardair, hebben we ©enigen
tijd geleden eenige mededeelingcn
gedaan omtrent de beweging in Ame
rika ten gunste van oen uitgebreid
arbitrageverdrag met Engeland. Zoo
als in mis vorig Overzicht werd me
degedeeld, is ook president Taft zeer
warm gestemd voor zulk een arbi
trageverdrag, waarbij alle conflicten
tusschen de beide groote Engelsch-
sprekende natiën aan arbitrage zou
den worden onderworpen. President
Taft zou besprekingen begonnen zijn
met de Senaats-commissic voor bul-
tenlandsche zaken en zou voornemens
zijn, indien hij op steun voor zijne
denkbeelden kan rekenen, onderhan
delingen met Engeland te openen
.Al is het waar. dat het arbitrage
denkbeeld in de Unie zeer veel veld
wint. de Alöerikaansche bladen doen
toch uitkomen, dat de totstandbren
ging van een verdrag, als door pre
sident Taft gewenscht, met zeer groo
te moeilijkheden gepaard gaat. De
Senaat immers heeft zich tot dusver
steeds tegen dergelijke o.rbitragever-
dragen verzet ook tegen het Ölney-
Pauncefote-verdrag van 1897, zooals
we onlangs herinnerden, een verdrag,
dat lang niet zoover ging als dat,
hetwelk nu wordt verlangd. Voor een
deel was het verzet van den Senaat
een gevolg van het naijverig streven
tot behoud van de voorrechten van
Senaat ten aanzien van het slui
ten van internationale verdragen,
voor oen ander deel van den ai.ieer
van vele leiders voor liet beginsel der
arbitrage.
Do groote vraag is dus nu, of de
houding van den Senaat gewijzigd is.
Zoolang dat niet het geval is, zal
van ernstige onderhandelingen geen
sprake kunnen zijn. Toch mag men
de beteekenis van deze beweging ten
gunste van arbitrage in de Vereenig-
de Staten niet onderschatten, vooral
niet, nu het blijkt, dat president Taft
zelf tot de vurigste voorstander» be
hoort.
Er is weer een bericlvt, dat ar op
wijst, dat
DE TOESTAND IN PORTUGAL
nog altijd onrustig en onzeker is.
Nu wordt weer uit Lissabon ge
seind Kr werd een aanval gedaan
op de bureaux van drie koningsgezin
de dagbladen. Het materiaal van de
drukkerijen werd verwoest Een re
publikednsche legermacht bewaakt de
gebouwen.
Nu de toestand in Portugal zoo on
zeker blijft, is iemand van de „Neue
Freie Presse" naar den liertog van
Braganza gegaan, die te Weenen in
dc verbanning leoft. Deze heeft ge
zegd, dal. hij, toen koning Karei ver
moord was, aan zijn neef Manuel
geschreven heeft, dat hij bereid was,
diens rechten te erkennen en zijne
pretenties op den achtergrond te stel
len. mits Manuel de familie als de
naaste agnaten wilde erkennen en
haar het verblijf in Portugal wilde
toestaan. Maar het hoofd der progres
sieven was tegen zulk een verblijf.
Hoewel niemand meer aan den terug
keer van koning Manuel denkt, ge
looft men evenmin aan de bestendig
heid van den tegen woord i gen toe
stand.
De hertog van Braganza zei voorts:
mocht het land tot het monarchale
systeem terugkeeren, zoo blijft alleen
de oude lijn over, en mocht men mij
dan roepen, dan zou Ik bereid zijn,
mij met dc hooge taak te belaste».
Maar, voegde hij er bij, er bestaat
een wet, volgens welke alle manne
lijke en vrouwelijke afstammelingen
van Dom Miguel als niet bestaande
worden beschouwd.
PORTUGEF.ZEN EN BRAZILIANEN.
Uit Rio de Janeiro wordt geseind
Een groot aantal Portugeesche en
BraziJiaunsche families hebben het
stoomschip „Adamasfor" bezocht en
aan de bemanning een republikein
se he vlag ten geschenke gegeven.
De commandant liet dc vlag dade
lijk hijschen, waarop deze door he'.
Braziliaansche pantserschip „Deodo-
ra" met 21 kanonschoten begroet
werd.
Later op den dag werd eeö groep
republikeinen, die van de „Ada-
mastor" aan wal stapten, door Portu
geesche monarchisten onder het ge
roep „Weg met de republiek 1" over
vallen.
Enkele personen werden gekwetst.
De politie herstelde de orde.
DE AANSLAG OP KONING
.ALFONSO.
Het officieel telegram betreffende
den aanslag op koning Alfonso, dat
het geval blijkbaar als van weinig
beteekenis zijnde tracht voor te stel
len, wordt bevestigd door een particu
liere depêche, welke een Fransch blad
uit Malaga ontving, betreffende de
arrestatie van een anarchist, Cesar
Rugas, die in een hotel aldaar zijn
intrek had genomen. In zijn koffer
werden belangrijke papieren gevon
den, die het vermoeden wettigen, dat
hi? een aanslag op koning Alfonso
l>eraamde.
De censuur op telegrammen betref
fende het te Malaga voorgevallene Ls
zeer streng. Het Ls niet met zekerheid
uit te maken, of de koning al of niet
gewónd weid, ofschoon het laatste
het waarschijnlijkst is, Ook wat de
twee personen aangaat, die gewond
werden, weel n.en niet of ze tenge
volge der ontstane paniek kwetsuren
opliepen, dan wel tengevolge van het
door den anarchist reinste schot of
•en het gebruik maken van de
voller het pistool uit de hand gesla
gen op tiet oogenblik, dat hij dit wilde
afvuren.
De mogel'ikheld heet ook niet uit
gesloten. dat deze aanslag Canalejns
gold.
Beweerd wordt, dat de
OOSTF.NRIJKSCHE MINISTER
CRISIS
te opgelost en dat de samenstel'Inp
van het kabinet hedenavond officieel
bekend gemaakt zal worden. De vol
gende namen zijn al genoemd
President baron v. Rienerth, minis
ter van blnnenlandsche z^ken Wie
ken burg, van onderwijs Stöighk, van
justitie Hochenburger, van financiën
Meyer, von handel Weisskii chner,
van openbare werken Maxek, \an
spoorwegen Glombinski, van land
bouw Widdmann, van landsverdedi
ging Georgl en minister van Galiclë
ZaleskL
IN DB TURKSCHE KAMER
heeft hel ii. den laalsten tijd nogal
eens gestormd en moesten de Excel
lenties ondervinden, dat hun mmis-
terieele ze iel wankel stond.
Thans schijnt er voor de ministers
weer een zonnetje te dagen Giste
ren, na de behandeling der interpel
latie van den minister van onderwijs,
nam de Kamer met aLgemeene stem
men een motie van vertrouwen aan.
Tusschen Kamer en Senaat heerscht
nogal eens verschil van meening.
Thans verwierp de Senaat het door
de Kamer aangenomen artikel, waar
in bepaald werd, dat slechts degenen,
die drie jaren in een district hebben
gewoond, verkiesbaar zouden zijn
voor de Kamer.
Welke bezwaren de Senatoren had
den is nog niet bekend, want de tele
grammen melden alleen het feit.
DE KRETENSER QUAESTIE.
De Turksche ministerraad moet
zich in den laatsten tijd weder druk
bezig hebben gehouden met de Kre-
lenser kwestie. De Porte schijnt de
hoop nog niet op te geven op eene
definitieve regeling door de bescher
mende mogendheden en bereidt vol
gens sommigen een nieuwe nota voor.
DE OPSTAND IN ARABIA
duurt nog voort en blijft geregeld
slachtoffers maken. Nu deelt de Turk
sche regeorlng weer mede. dat te
Yemen een gevecht plaats had tus
schen de Turkse lie troepen en de op
standelingen. De opstandelingen had
don 288 dooden, de troepen 45 dooden
en 80 gewonden.
Stadsnieuws
EEREPOST OF BEZOLDIGDE
FUNCTIE.
Ds. P. bartas heeft de vrien
delijkheid, ons nog de navolgende
liescnouwing over deze aangelegen -
lieid toe te zenden, waarvoor wij zeer
erkentelijk zijn
Ik heb de eer voorzitter te zijn van
verschiüeude corporaties, waarvan
sommige een gesalarieerdcn secreta
ris hebben, andere niet.
Het werk van eene verceniglng kan
van zoo grooten omvang zijn. en zoo
veel vakkennis vereischen, dat voor
secretaris, of amanuensis, indien be
paald kantoor moet worden gehou
den. iemand gezocht moet worden,
die zijn tijd geheel of gedeeltelijk be
schikbaar kan stellen en die daarvoor
aanspraak heeft op eene belooning in
overeenstemming met het werk, dat
hem wordt opgedragen. In dat geval
staat hij ouder de bevelen
van zijnen voorzitter. Is echter het
secretariaat een eerepost, dan mag
van belooning geen sprake zijn en is
de secretaris niet de dienaar,
maar de medewerker van den
voorzitter. In het laatste geval mag
er volstrekt geen sprake zijn van
minder toewijding.
Wie zijn tijd en krachten produc
tiet moet maken, map dergelijke be
trekkingen niet aanvaarden.
Men kan zeer moeilijk algemeens
regelen stellen en zal ieder geval af
zonderlijk moeten be oordealen.
Zoo zal b.v. Weldadigheid naar
Vermogen beslist een bezoldigden,
vasten secretaris moeien hebban, die
dagelijks kantoor houdt, maar een
IJsclub b.v. zal moeten uitzien naar
een gesclukten vriend van ijssport,
die bereid is als eerepost dit werk,
dat zeer zeker in den winter niet ge
ring te achten is, te verrichten.
indien salurieering regel werd, dan
zoude veel scnoone me wijding, die
nu zooveel goeds tot stand brengt,
verloren gaan. Ik ken secretarissen
en secretaressen, die constant hard
werken en wie geen moeite te veel is,
maar die er absoluut niet toe te be-
wegen zouden zijn. om ouder ©eniger
lei vorm, salaris aan te nemen. En
gelukkig zijn de menschen nog best
te vinden, die voor ©enigerlei zaak
vni'kKuide sympathie, tijd en werk-
K: ic .- otschikbaar hebben, om goed
werk te verrichten. Wanneer zulke
personen beginnen te verflauwen,
dar zoude Ik, indien ik voorzitter
was. hen onmiddellijk In overweging
even, heen te gaan.
(w. g.) BARBAS.
Arbeiaers-Ziekteverzekering.
Het departement Haarlem van de j
Maatschappij van Nijverheid kwam
gisterenavond in De Kroon bijeen. De
voorzitter van het departement, de
r Julius, weee op het bijzondere
dezer vergadering, die de eereie huis-
Jioudelijke was. waar dernes aan
wezig waren, en tevens een aan
tal genoodigden. De heer Julius deel
de voorts mee, dut de pogingen om
het ledental te versterken wel waxen
aagd maar dat toch een nog groo-
tcre vermeerdering van het aantal le
den wen/schel ijk was.
De secreuixis der afdeelmg, Mr.
Vlaanderen leidde thans een bespre
king m van 't wetsontwerp tot rege
ling der Arbeiders-Ziekteverzekering.
Mr. Vlaanderen merkte op, dat eeni-
je jaren geleden op een vergadering
van het departement een bespreking
i gehouden over oen dergelijk
wetsontwerp ven Minister Veegens.
De wetsvoordracht van Minister TaJ-
nia gaat echter van een ander denk
beeld uit. De minister wil deze ver
zekering niet al6 iets afzonderlijks re
gelen, doch verband leggen tusschen
de Ziekteverzekering, de Ongevallen
verzekering en de Invaliditeits-verze-
kering.
Dat verband wordt In de eerst©
plaats gelegd tusschen de organen,
bestemd om de versekeringswetten te
doen uitvoeren. Dit organisme wordt
gevormd door de Raden van Arbeid,
de ook in de plaats zullen komen van
de Commissies voor de Ongevallen
wet.
Die Raden nullen bestaan uit 8 le
den, vier werkgevers en vier werkne
mers onder voorzitterschap van den
voorzitter, die door de Koningin be
noemd wordt
Het dagedijksch bestuur dezer Ra
dian wordt gevormd door voorzitter,
Onze Lachhoek
VRAAG EN ANTWOORD.
Welk onderscheid is er '.usschcn
een maoscb en een slagboom
De mensch buigt, de slagboom ver
heft zich voor geld.
GERUSTSTELLEND.
Klaas. Zeg, wat is eigenlijk deli
rium
Rit t. Dat is, als je zooveel drinkt,
dat j je verstand verliest... daarvoor
behoef jij dus niet bang te wezen.
IEDER IN ZIJN VAK
Een rijmelaar had eens de pas
teitjes van zijn overbuurman, den
banketbakker, bezongen, en dezen
copie van liet versje gezonden. Als
bewijs van erkentelijkheid zond le
confiseur heio eenige pasteitjes ten
geschenke, die netjes op het papier
lagen, op hetwelk de andere zijn rij
melarij had uitgekraamd. Toen deze
zijn verontwaardiging hierover te
kenneö gaf, zei de buurman vroo-
1 ijk
Met uw permissie, mijnheer 1
leder in zijn vak Gij maakt verzen
op mijn pasteitjes, en daarom maak
ik pasteitjes op uw verzen.
secretaris en twee leden, of hun
pi n a tsve rvangers.
De leden worden gekozen volgen»
een evenredig kiesstelsel. De patroons
brengen nl. stemmen uit naar gelang
van het aantal arbeiders in hun
dienst.
De raden zullen dus zoo samenge
steld z-jn, dht de belangen ven werk
gever en werknemer gelijkelijk wor
den behartigd.
De leden worden benoemd voor zee
Jaren. Het nanlaJ dezer radon zal on
geveer 80 bedragen, nl. één op de
25000 ingezetenen.
De Raden van Arbeid worden ih
groenen vereenigid en voor elke greep
een Verzekeringsraad ingesteld. De
ze d'ent om toezcht te honden op de
Radon van Arbeid en zijn medewer
king te verleenen bij de uitvoering
v m d» watten en bestmiremhatrege
len.
Niet onder de bepalingen dezer wet
vallen de volgende categorieën:
Losse arbeiders, dat zijn zij d:e
minder dan 4 dn gen in een bedrijf
werkzaam zijn; de venen, die een dag
loon genieten boven een bedrag van
f 2 50 tot f 5. naar gelang van het
district. Verder bemanningen van
eivejilijke zeeschepen, personeel in
dienst van pubMekrechterliike licha
men. ook onderwijzers, behalve die
in vrinstbefagende ondernemingen
werkzaam zijn.
üau zij, die militieplicht vervuilen
en ook de directeuren van Naami.
Vennootschappen.
Dezen worden door dit wetsontwerp
beschouwd als werkgevers, terwijl de
Ongevallenwet hen aanmerkt als
werknemers.
Ook degenen, die aangeslagen zo
in de vermogens- of bedrijfsbelasting
vallen buiten de bepalingen dezer
wet en handetereixigers in dienst van
een buitenlandsche onderneming.
Na deze uiteenzetting besprak Mr.
Vlaanderen den rechtsgrond voor de
sociale wet
Hij merkte op, dat er wel veel be
langrijks tot stand is gebracht op het
gebied van bet sociaal-economisch
werk. Maax op 't gebied der ziekte
verzekering is bet resultaat te ge
ring, om te kunnen zeggen, dat wet
telijke regeling niet noodig ia
Wel heeft men hier en dnor goede
regelingen, maar over het geheel
zijn de regelingen gebrekkig. De voor
naamste oorzaak daarvan is, dat
men te weinig statistieke gegevens
heeft omtrent 't ziek-zijn. Een zestal
maatschappijen hebben deze verzeke
ring geprobeerd, maar zij hebben het
loodje moeten ieggeu.
Beter zijn de resultaten wat be
treft het verplegen, omdat men abon
nementen kan nemen op geneeskun
dige hulp.
Die abonnementen zijn een goed»
maatstaf.
Zijn oordeel op den huidigen toe
stand baseerende, meende spreker,
dat het wel degelijk noodzakelijk Ls,
dat de wetgever ingrijpen moet.
Een dekretoeren van verzokerings-
plicht bij een staatsbank zou leiden
tot een staatsliemoeienis, als thans
Naar het Engelach
door
CHARLES GARVICE.
Best mogelijk, mylord, best mo
gelijk. Hij moet er toen heel erg aan
toe geweest zijn, want zijn woorden
hebben geen vrucht gedragen. De
AN'old is in alle hoekjes en galen door
zocht En wat is er gevonden?
Niets, zei de notaris, be
halve dit, van welks bestaan ik vol
komen op de 1 loogt© was, en dut ik
wist, dat gevonden zou worden.
I-lij keek Lord Vering aan on toon
de kluner rond.
Dit is de laatste wil en hot testa
ment van den overleden graaf, en met
uw permissie, mylord, stel ik voor,
dat het zal worden voorgelezen.
Lord Percy koek op en gaf een ge
baar van toestemming. Mr. Butter-
wick zette zijn gouden lorgnet vaster
op den neus, en opende plechtig het
verzegelde pakket, streek ©ven plech
tig het perkament glad uit, en begon
Ben inhoud te lezen. Het was een dui
delijk, onomwonden document, en
zijn strekking was gemakkelijk te be
grijpen. Aan eenige speciaal genoem
de dienaren wei-den legaten ver
maakt, aan anderen moesten bepaal
de sommen worden uitgekeerd, als
zij op het oogenblik van zijn dood nog
iu dienst van den graaf waren en
niet met naam en toenaam in het tes
tament genoemd werd een uitzon
dering in beide gevallen maakt© do
voornanmste en meest trouwe van
hen allen Stephen Gringe.
Wat mijn trouwen vriend en
rentmeester, Stephen Gringe, betreft,
voor hem richt ik een verzoek aan
mijn neef en erfgenaam, Percy Ches
ter, dat hij genoemden Stephen Gringe
m zijn dienst zal nemen, on hem zoo
veel mogelijk alles vergelden zal, wat
hij voor mij heeft gedaan.
Dat wo- alles. Geen cent voor den
man, die zijn leven had gewijd aan
den dienst van zijn meester. Een
veelzeggend gemompel was het ant
woord op deze laatste woorden.
Percy richtte met een ernstigen
blik zijn oogen op den ouden rent
meester. Stephen Gringe alleen
scheen onbewogen en weinig verrast.
Hij zat met gevouwen handen op de
tafel voor hem, en zijn kleine oogen
op het vuur gericht, terwijl er geen
spier op zijn gelaat bewoog, toen die
korte volzin werd voorgelezen.
De notaris zweeg, streek hei perka
ment nog wat beter uit en las toen
de weinig overgebleven volzinnen
voor. Daarbij werd het onmetelijk
groot vermogen van den Wilden Lord
Jack geheel vermaakt aan zijn neef,
Percy Chester, naasten bloedverwant
en erfgenaam van den titel. Geld, ef
fecten, huizen, aandeelen, landerijen,
alles behalve de enkele legaten, wer
den den nieuwen graaf toegewezen.
Er volgde een doodelijke stilte, einde
lijk afgebroken door het droge kuchje
van den notaris, terwijl hij het docu-
men neerlegde. Toen koerde Lord
Percy zich om en naderde langzaam
de tafel.
IIc geloof niet, dat dit het testa
ment van mijn oom is! zei hij.
De dienaren, die vol respect waren
opgestaan, feeken verschrikt op
Charlie Merivale stond met zijn
hand uitgestoken om zijn geluk
wensch uit te spreken, wat over T
hoofd werd gezien de notaris staar
de met verschrikte en ongel oovig®
oogen voor zich uitalleen Stephen
Gringe zat onbewegelijk en zonder
uitdrukking op zijn gelaat.
Mylord, bracht de notaris hierte
gen in met een eerbiedig hoofdschud
den, als dit niet de laatste en onver
anderlijke wil U, waar is dan een
andere?
Dat kan ik niet zeggen, ant
woordde Lord Percy maar even ze
ker als ik hi9r sta. oven zeker bèn ik
dat dit testament nic-t zijn laatste wil
behelst dat dit niet overeenkomt
met zijn eigen wensch.
De notaris stond op, waarbij men
hei perkament kon hoor^n kraken,
en keek onaangenaam getroffen en
eenigszlns verschrikt Nooit in zijn
geheele oractijk, had hij nog een man
ontmoet, die opkwam tegen een testa
ment, waarbij hij eenig erfgenaam
werd gemaakt
Mylord, herhaald© hij op zachten
toon, handelt u wel verstandig? Ver
geef mij, maar heeft u voldoendo
gronden voor reo'n werkelijk posi
tieve bewering Ik meen, dat u mij
vertelde, dat u den overleden graaf
maar tweemaal gezien had in de
laatst» tien jaar ééns drie jaar ge
leden, voordat ge op reis gingt, en
nu bij zijn dood. Vergeef mij weor,
aLs lit zoo vrij ben u te herinnaren,
dat u maar weinig gelegenheid had
om zijn testamentariache bedoelin
gen te leoren kennen.
Maar éón gelegenheid dat was
er echter een, die hij zelf schiep, en
waarin hij te duidelijk sprak om het
mij te doen vergeten of or licht over
te denken. Mr. Butterwick, mijn oom,
vertelde mij toe>n met zooveel woor
den, dat ik geen cent van zijn parti
culier vermogen zou erven. In tegen
woordigheid van Stephen Gringe
heeft hij mij dat «onder omwegen en
in duidelijke bewoordingen te kennen
gegeven. Hij kwam op die uitspraak
terug en bevestigde haar ln het uur
van zijn dood en toch word ik nu in
een testament, dat van zeven jaar ge
leden gedateerd ls, Ln volkomen te
genspraak met hetgeen hij mij heeft
meegedeeld, tot ©enigen erfgenaam
gemaakt van alles wat hij bezat.
En de erfgenaam zult ge blijven,
mylord, totdat er een ander en later
zal worden gevonden.
Lord Percy stond op het punt weer
te gaan spreken, toen hij zich de aan
wezigheid der dienstboden herinner
de, en hun permissie gaf heen te
gaan. Stenhen Gringe stond even
eens op maar Lord Percy strekte
zijn hand uit, dwong den ouden man
kalm weer te gaan zitten en hield
zijn hand op diens bevonden schou
der. Een wereld van sympathie, van
vriendelijke toegenegenheid sprak uit
die daad, on de oude man boog het
hoofd, terwijl zijn oogen zich met tra
nen vulden. Plotseling kwam Charlie
Merivale op zijn neef toe en stak zijn
hand uit met oen glimlach, die goed
deed om aan te zien.
Percy, ik mag je toch wel geluk-
wenschen, niet waar? Ik feliciteer je
van harte, oude jongen 1
Juist, Mr. Merivale, zoi de nota
ris, met een glimlach van verlichting,
dat U hel verstandigste, wat gezegd
kon worden en als mylord het ver
oorlooft, dan zal ik uw voorbeeld vol
gen. Mylord, ik feliciteer u van gan-
scher harte. Het is zooals het wezen
moest zooals het wezen moest; en
ik ben zeker, dat er nooit verande
ring in kornen zal. Als het anders go
loopen was, dan zou het. om maar
iemand te noemen, voor mij een groo
te teleurstelling geweest zijn
Lord Percy scheen voor 't oogen
blik ten minste overtuigd en voldaan;
hij gaf den notaris de hand, en wend
de zich toen tot den ouden man aan
zijn zijde.
Stephen, je hebt nog niets ge
zegd maar dat is ook niet noodig.
Eén clausule ten minste uit l»ot tes
tament van mijn oom zal, voor zoo
ver mij betreft, precies opgevolgd
worden Stephen, mag ik niet veron
derstellen, dat jij rentmeester van
Vering xoudt zijn gebleven, ook al
werd er in het testament niet over go-
sproken
Bij dio woorden van vertrouwen
en dankbaarheid kon rle oude man
zieti voor 't eerst niet meer goed
houd. Hij stond bevend en aarzelend
op.
Mylord, zei hij, lk tal u dienen,
zooals lk uw oom gediend heb. zoo
lang als ik leef 1 en na een buiging
slofte hij weg.
(Wordt vervolgd).
