HAARLEM'S DAGBLAD.
TWEEDE BLAD.
De Erfgenaam van Vering
DINSDAG 7 FEBRUARI 1911
OM ONS MEEN
No. 1301.
Vosten os staarten.
China wordt modern*
Aan den buitenkant.
Sedert een Jaar of vijftien, na den
oorlog van 1895, waarin de Japan
ners hun een zoo bloedige les gaven,
begrijpen re. dat ook het in aantal
grootste volk veranderen moet. wil
het niet ondergaan. En daar elke re-
volutlo van buiten het eerst en veel,
veel later pas van binnen wordt vol
trokken, zijn de Chineezen nu bezig
uitwendig meer dan tot dusver op ©en
beschaafd mensch te gaan lijken.
Met voeten ©n staarten waren zo
het meest van het algemeene voorko
men gescheiden. Die arme voeten
van de Chineesche vrouw werden al
van den beginne af aan, deerlijk mis
handeld. De voetjes Yan het pas gebo
ren meisje worden met allerlei mid-
'delen samengedrukt en ingewrongen,
zoodat ze toch maar niet boven een
zekere maat zouden komen. In onze
oogen is zoo'n -Chineesche vrouwen
voet niet anders dan een stomp.
Natuurlijk kunnen zij op die mis
vormde uiteinden niet behoorlijk loo-
pen. Waggelen is het meeste wat ze
bereiken en dan nog niet eens ver
Waarom van geslacht tot geslacht
moeders haar dochtertjes altijd maar
weer dezelfde kwelling lieten onder
gaan, ls niet duidelijk, wanneer we
de eischen der mode buiten rekening
laten. Maar de mode verklaart veel.
Een Chineesche vrouw, die voor ele
gant wou doorgaan, moest een klei
nen voet hebben. En dien toonen. De
japon bedekte de voeten niet, de
stompjes bleven in al hun „sierlijk
heid" zichtbaar. En bad men van een
Chineesche vrouw door een lange Ja
pon de voeten niet kunnen zien. dan
zou daaruit gebleken zijn, dat ze
groote, dus leelijke. voeten had.
Tegen dit boosaardig alternatief
zijn de Chineesche vrouwen jarenlang
niet bestand geweest.
Totdat nu acht jaar geleden de
keizerin T&ou Hsi beval, dat de voe
ten van kleine meisjes niet meer
mochten worden samengeperst en
misvormd .Onderkoning en gouver
neurs verspreidden die keizerlijke
boodschap in hun provincies en ga
ven daarvoor de volgende redenen op.
Dé verminking der voeten doet af
breuk aan de moederliefde.
Zij is verkeerd, omdat daarmee te
Veel aandacht wordt geschonken aan
de schoonheid van het lichaam.
Zij verzwakt een vrouw en bevor
dert de armoede, omdat zij minder
goed werken kan.
De keizerin begreep, dat deze rede
nen wellicht niet afdoende zouden
blijken te wezen. Zij zocht een bond
genoot in de ijdelheid en beloofde aan
wie de Chineesche vrouwen, door het
stichten van bonden of op andere ma
nier, van het verminken der voeten
afhield, decoraties en andere onder
scheidingen van het hof.
In de woning van een der deftigste
families, de familie Chang, werd
oen groote vergadering van jong©
vrouwen gehouden. Toespraken wer
den gehouden, verzen voorgedragen,
ten slotte werd te midden van een al-
gemeenen geestdrift tot afschaffing
van kleine schoenen, dus ook van
kleine voeten, besloten.
Zelfs waren er Chineesche vrou
wen, die het eenmaal begane kwaad
trachtten te herstellen, zooals de
vrouw van den Chineeschen gezant te
Washington, Wu Ting Sang, die een
operatie onderging om haar vermink
te voeten weer normaal te maken, wat
natuurlijk niet gelukt zal zijn, omdat
bederven heel gemakkelijk en her
stellen hoogst bezwaarlijk is.
In de aristocratische families ging
de nieuwigheid er dan ook gemakke
lijk genoeg in, maar de burgerij en
de arbeider waren daartoe niet zoo
gauw te vinden. Daar bleven de moe
ders, innig verkleefd aan de oude ge
woonte, de voetjes van haar dochter
tjes samenpersen, knellen en persen.
Toen de keizerin dat hoorde, werd zij
heel boos, want merkt La ut ln het
Petit Journal, aan wiens artikel ik
een en ander ontleen, naïf op ze
hield er van om gehoorzaamd te wor
den. Zij liet dus door den Grooten
Raad e§n decreet uitvaardigen, waar
bij het bekleedou van een openbaar
ambt werd ontzegd aan iedereen,
wiens dochters verminkte voeten had.
Dit moot een grooten schrik hebben
veroorzaakt in eea land als China,
waar de menschen even tuk op een
openbare betrekking zijn, als die in
Europa. En zoo zullen dan langzamer
hand de saam geknepen voetjes tot de
gesclüedenis behooren en alle Chinee
sche vrouwen even flink en ferm kun
nen loopen. als de Europeesche. Want
het is bekend. Ja ja, het is algemeen
bekend, dat alle Europeesche vrou
wen, vooral die Brusselsche of PariJ-
sche schoentjes koopen, ferme wande
lingen kunnen maken, zonder last
van voeten en schoenen te hebben.
Wie dat niet gelooft, moet maar eens
lellen op de trams, waar vrouwen (en
mannen) instappen als ze één kilome
ter, zeggen één, te loopen hebben.
De Chineesche mannen loopen van
ouds op normale voeten, maar daar
op het stuk van de mode het sterke
geslacht het zwakke nooit overtreft,
hadden zij eeu „sieraad", dat wel
minder schadelijk maar toch evenmin
mooi was de staart.
Daar waren ze trotsch op. Zoolang
is het nog niet geleden, dat een Chi
nees, aan wien de staart werd ontno
men, bloedige wraak uitoefende op
dengene, die hem deze schande had
aangedaan.
Zij hadden namelijk den oorsprong
van hun staart vergeten. Toen de
Tartaren van Mantsjoenje het land
veroverden, kwamen tij op het denk
beeld de Chineezen een teeken van
slavernij te doen dragen. Voortaan
moesten de arme overwonnelingen
het voorhoofd laten scheren en het
haar van achter lang dragen, in den
nek gevlochten tot een staart.
Oude kronieken vermelden, dat dit
bevel aanvankelijk heel slecht ont
vangen werd, zelfs namen tal van
Chineezen daarom de vlucht naar
Hainan, Formosa of Japan. Langza
merhand werd in China evenwel de
vernederende oorsprong van de haar
vlecht verboten, het ding als een er-
eerend onderscheidingsteeken be
schouwd, dat nu evenwel gaat ver
dwijnen.
De keizerin had aanvankelijk haar
onderdanen gemachtigd, den haar-
staart af te snijden.
Dat hielp niet veel, zoodat zij van vacier - doch 2. M. zei, zich voor het
den raadgevenden tot den bevelenden raadsbesluit der Voorzienigheid te
vorm overging. Officieren, soldaten, buigen en moed te scheppen uit liet
maudirijneo van da dri. vereclullen.voojbacld mm dea overladen.,
de graden moesten op hoog bevel de
Intusschen ondervinden de Chinee
sche autoriteiten, dat 't gemakkelij
ker ls, een beweging in gang te zet
ten, dan die op een gegeven oogen-
blik tegen te houden. De Chineezen
gaan nu wat heel druk Europeeeche
kloederdrachten aannemen, waarin
gevaar wordt gezien voor de inland-
sche kleeding-industrie.
Derhalve komen er nieuwe beve
len. Scholieren en studenten moeten
zich op zijn Chineesch kleed etn, behal
ve hij gymnastische oefeningen en
dan nog in kieederen van Chineesche
stoffen gemaakt. Och arm, alsof dat
wat helpen zal. Van bovenaf is de
beweging begonnen en nu zal zo niet
meer gestuit worden, de beweging
naar de Europeesche modes. Nu gaan
do Chineesche vrouwen stromjxjlen
op hooge Fransche hakjes an In nau
we rokjes strompelen zullen ze
toch, al is 't anders dan vroeger. De
heele modebagage van haar Europee
sche zuster zullen ze overnemen, ook
de monstorhoeden en de allernieuw
ste corsetten. De mannen op hun
beurt (ik herhaal, dat ze geen scha
duw beter zijn) zuilen het Leelijkslo,
dat wij Europeanen bezitten, bet eerst
overnemen den hooge 11 hoed en dan
den langen pantalon en de hooge
boorden, de dassen naar den laatslen
smaak en de jasjes met of zonder
taille.
Op deze manier zal 't niet heel lang
duren, of van 't eene uiteinde der
aarde tot het andere zullen we mot
ons niillioenen en millioenen, alle
maal precies gelijk gekleed zijn en
meestal dat 1b 't ergste leelijk en
smakeloos.
J. C. P.
Buiteniandscb Overzicht
DE KONING VAN ENGELAND
is gisterenmiddag met de koningin
voor tiet eerst na het Myiins-proces
in het openbaar verschenen en wel
ter opening van hel parlement.
Het volk heeft den koning een har
telijke ontvangst bereid.
I11 rijen van 10 2U man dik ston
den de menschen langs den langen
weg van Buckingham Palace naar
het parlementsgebouw. Uren lang
moesten ze daar L11 koude en mist ge
duld oefenen. Toen de vorstelijke per
sonen passeerden, klonken er van
alle kanten daverende toejuichingen.
De stoet was schitterend. Voorafge
gaan en gevolgd door een groot
escorte, reed de rijk vergulde staat
siekoets, getrokken door 8 paarden,
stapvoets voort
De koning zag er zeer opgewekt uit
en groette naar alle kanten.
Precies om 2 uur bereikte de stöet
het parlementsgebouw, waar de ko
ning in schitterende omgeving
DE ENGELSCHE TROON
REDE
voorlas.
De troonrede maakt melding van t
smartelijk verlies van zijn beminden
haarvlecht afschaffen en op de burge
rij werden andere invloeden losgela
ten. In verschillende steden komen
nu in den laatsten tijd merkwaardi
ge toonoeltjes voor. Aanzienlijke per-
waai
hij gesteund wordt door de sympa
thie van het volk.
Daarna vervolgde de koning
,,lk heb den Hertog van Connaught
geluk gewenscht met het welslagen
van zijn zending in Zuid-Alrika, en
het heeft mij diep getroffen te verne
men, dat hij ontvangen werd met bo
sonen geven het voorbeeld in de tuigiugen van groote geestdrift, en
maand December bijvoorbeeld heten I loyuuieit in alle doelen van mijn
i- -1Zuid-Afrikaansche bezittingen dooi
l-Jauae m anDuenlijto lnge»te-1 der oiaaU5Chappj.
lien van Hong Kong hun staart af- Mijn betrekkingen mei alle vreem-
knippen in het openbaar. En het jon- de mogendheden zijn voortdurend
ge China, begeerig naar Europeesche van vrieudschappelijken aard.
beschavingsiiiaiiieren, ven Uve- -
rige campagne voor het verdwijnen j lsa4 Qp Mggen Wy I1JU 0^,-.
van de haarvlecht Soms met kinder- j handeling getreden voor het sluiten
lijke middelen. Zoo wordt herinnerd van een nieuw verdrag, wat, naar wij
aan 't gov al van één Franschen sol- bevredlRend
daat, die vijf Chineezen gevankelijk i jje herhaalde klachten over belem-
kon ineev vieren, omdat hij hen met I mering of benadeeling van den Brit-
hun staarten vastbond aan de singels scheu handel door de voortdurende
van zijn paard 1 ongeregeldheden op de handelswegen
in Zuid-Perzaê, hebben de regeering
Db hoorsdiappu van den haaretaart aallleldilll! g.gev.n kroctaic verton-
is dus gedaan Over enkele jaren gen w richten tot Perne, dat sedert
draagt geen Chinees dien meer, want aandacht aan uie quaestie heeft ge-
als 't er op aankomt volgen ten op- i wijd. Er is in den laatsten tijd eenige
o i verbetering gekomen in den toestond
lichte vtin de mode do mannen el-d<.r «n m.,n min^tara
kaar evengoed na. als de vrouwen, j voornemens, de verdere ontwikkeling
af te wachten, voordat zij zullen aan
dringen op het aannemen van him
eigen voorstallen, die in ieder geval
geen an iter doel zullen hebben, dan
het gezag van de Perzische regieeaing
te herstellen en den handel te be
schermen."
De koning maalde verder melding
van de aanstaande imperiale confe
rentie en van zijn plan, opnieuw het
Indische Rijk te bezoeken, ten einde
in persoon zijn opvolging tot de kei
zerskroon in In dié bekend te maken.
De troonrede kondigt voorstellen
aan, die zonder dralen aan het Parle
ment zullen worden onderworpen
voor de regeling van de betrekkingen
tusschen de beide huizen, ten einde
meer effectieve werking van de
grondwet te verzekeren. Maatregelen
zullen worden voorgesteld tot uit
breiding van de ouderdomspensioe
nen, en ter verzekering vim de in
dustrieel» bevolking tegen ziekte en
invaliditeit, evenais ter verzekering
tegen werkloosheid.
IN HET LAGERHUIS.
Bij het debat in het Lagerhuis over
et adres van antwoord zei de minis
ter-president Asquith
„Nu van een gedetailleerde bespre
king van de buiteniandsche aangele
genheden moest worden afgezien
door de afwezigheid van minister
Grey, wegens den dood van zijn broe
der, wensch ik toch de gebruikelijke
zinsnede, in de Troonrede gebezigd,
te vullen, eu te zeggen, dat onze
internationale vriendschappelijke be
trekkingen, die zooals aan het
parlement en het land bekend is
niet exclusief zijn en geen vijandige
bedoeling of strekking hebben, in den
loop der jaren inniger en krachtiger
zijn geworden."
.Namens de regeering" zoo
sprak de minister „en, naar ik
vertrouw, met volkomen goedkeu
ring van alle hier aanwezige leden,
betuig ik, dat de vriendschappelijke
gevoelens, die door een bekwaam en
groot minister van Buiteniandsche
Zaken in den Senaat van een vreem
de natie (Frankrijk) uitgesproken
zijn, door ons van 'nart© beantwoord
worden." (Toejuichingen).
Ik zal ook van deze gelegenheid ge
bruik maken, om op het feit te wij
zen, dat de 50ste herdenking van Ita-
lië's eenheid in dit jaar gevierd zal
worden. Om die eenheid is gestreden;
zij is tot stand gekomen met de sym
pathie van de groote meerderheid van
het Engelsche volk en sinds zij is be
reikt, heeft een ononderbroken harte
lijke verhouding tusschen beide vol
keren bestaan en is een duurzame
vriendschap ontstaan, die op weder-
zijdsch begrijpen en wederzijdsche
welwillendheid is gegrondvest.
Overgaande tot het grondwettelijks
vraagstuk, verklaarde Asquith, dai
hij zich gelukkig achtte, over eene
meerderheid te beseliikken, die ieder
Engelsch minister als ruimschoots
voldoende zou hebben beschouwd, om
de groote conslituüoneele en sociale
hervormingen te rechtvaardigen. Na
de uitspraak van twee verkiezingen
uiun lnj aan, dat de voorstellen der
regeering wet zouden worden zonder
langdurige en uitvoerige besprekin
gen.
Er zou ruimschoots gelegenheid
voor debat worden gegeven en do
regeering hoopt en gelooft, dat het
ontwerp, na door het Lagerhuis te
zijn afgehandeld, bijtijds in het Hoo-
gerhuis aangeland zal zijn, om vooi
de kroning behandeld te worden.
IN HET HOOGERHUIS
werd het adres van antwoord op de
troonrede aangenomen na langdurige
redevoeringen van Lord Crewe en
Lord Lansduwne.
Lord Crewe verklaarde te hopen,
dat de zinsnede in de Troonrede over
de verhouding tot vreemde mogend
heden beschouwd zou worden als iets
meer be teekenend dan een geijkte
tenn, namelijk als bedoelend, dat,
waar moeilijkheden hadden bestaan,
ook het ln daden omgezette verlan
gen aanwezig was geweest, om deze
te verminderen en zoo mogelijk
doen verdwijnen.
Crewe bestreed Lansdowne's bewe
ring, dat de verkiezing geen verande
ring had gebracht in de positie der
regeering, en betoogde, dat de regee
ring een votum van vertrouwen
het volk gekregen had. Crewe
loofde, dat ampele gelegenheid
boden zou worden voor bespreking
van de vetoweL
Door de uitlating van den premier
in het Lagerhuis treedt da verhou
ding tusschen
ENGELAND EN FRANKRIJK
weer naar voren.
Gok rlo Engelsche pers wijdt aan
dacht aan deze zaak.
De „Daily News'' maakt eenige op
merkingen naar aanleiding van een
zuisnede uit de rede mn den Fran
schen minister van buiteniandsche
zaken, waarin de heer Pichon 3
Het is een opmerkelijke bewering, dat
de entente met Engeland geen resul-
oplevert en dat er niet langer
militaire besprekingen met Engeland
worden gehouden.Hieruit blijkt",
vervolgt het Engelsche Wad, indien
deze woorden althans eenige ba teeke
nis hebben, dat „militaire besprekin
gen" tusschen Frankrijk en Enge
land gedurende vele jaren plaats heb
ben gehad. Wat is de aard van deze
besprekingen en waarop berusten
zij vraagt het blad. Bestaat er een
militair verdrag of een geschreven of
ongeschreven overeenkomst tusschen
beide landen Men zou dat opmaken
uit Pichon's woorden en ook vroeger
hebben Fransche staatslieden hierop
gezinspeeld- Maar als zulk een over
komst bestaat, dan is ze geheim,
althans voor zoovar Engeland be
treft en hot blad zet dan uiteen, dut
een geheime militaire overeenkomst
ln strijd is inet de rechten van het
parlement, dat de buiteniandsche be
trekkingen moet kunnen controlee
ren. Een geheime overeenkomst is
dus inconstitutioneel en daarom
dringt het blad op een besliste verkla
ring van de Engelsche regeering in
dezen aan.
De Fransche Matin" verklaart
Het is zeker, dat er tusschen Frank
rijk en Engeland, nauw verbonden,
besprekingen hebben plaats gehad,
betreffende militaire en diplomatieke
aangelegenheden, waarbij alle moge
lijkheden, die hun wederzijdsche be
langen kunnen betreffen, overwogen
zijn.
Deze besprekingen echter zijn in
geen en kei opzicht in strijd met de
lirit&che constitutie, zooals de „Daily
News", wier buiteniandsche politiek
van die der regeering afwijkt, schijnt
te vreezen.
DE INTER-PARLEMENTAIRE
VREDES-UNIE
is tegen 8 April bijeengeroepen te
Brussel, ter voorbereiding van de con
ferentie te Rome op 24 October, waar
in behandeld zullen wordenver
plichte internationale arbitrage, het
internationale Hof van Arbitrage, de
bemiddeling tusschen de staten, en
de beperking van de bewapening.
DB SPOORWEGSTAKING IN
ENGELAND
ia alweer geëindigd.
Zaterdagavond heeft het spoorweg
personeel te Huil vergaderd en daar
gden de leiders van den vakbond
u, de stakers te overtuigen, dat
de staking ongerechtvaardigd was,
daar de grieven van de ontslagen
arbeiders door den verzoenlngsraad
zouden worden behandeld.
De spoorwegbeambten besloten daar-
jp het werk te hervatten. De korte
staking heeft intusschen nog vrij wat
stoornis gebracht in het verkeer.
DE REVOLUTIE IN MEXICO.
Je jongste berichten uit Mexioo
toonen, dat de revolutionaire bewe
ging. die w eken geleden volgens de
officieel© berichten reeds volkomen
onderdrukt was, nog: steeds goede
vorderingen inaakt
De revolutionairen in het Noorden,
die thans liet stadje Juarez hebben
ingesloten, blijken goed gewapend te
zijn en zelfs over snelvuurgeschut
beschikken, zoodat ze met een bom
bardement van Juarez kunnen drei
gen. De regeering der Vereenigde Sta
ten heeft troepen naar de grens ge
zonden om schending van de grens te
beletten. De opstandelingen verniel
den de spoorwegen naar het zuiden,
zoodat de aanvoer van versterkingen
voor de regeeringstroepen afgesneden
In Texas verwacht men dan ook
nederlaag van het regeeringsleger.
Een ander deel van Madero's macht
naar Chihuahua getrokken en
heeft hier thans de macht ln han
den.
Stadsnieuws
Onze Lachhoek
Mijn huurman, mijnheer de ad
vocaat, heeft vlok bij mijn eetkamer,
ramen een schutting gebouwd, zoodat
de kamer enorm donkorder is gewor
den. Wat moet ik doen
Pleitbezorger: Het gas uausteken,
electrisch licht is nog beter. Eén gul
den 30, als 't u blieft.
Dienstmeisje Mevrouw, mag ik de
zen avond nog eens een uurtje naaf
mijn tante gaan
Mevrouw Ja meisje, maar vraag
Je tante, of ze zieh een beetje beter
iaat scheren, anders heb Je vanavond
weer zoo'n roode plek op Je wang.
Een boer word gevraagd op de be
grafenis van de derde vrouw van zijh
huurman. Daar hij ook de begrafenis
van de twee eersten had bijgewoond,
was zijn vrouw niet weinig verbaasd,
dat hij voor de derde maal bedankte.
Na lang zwijgen kwam hij eindelijk
met de volgende reden voor den dag
Joa, ziede, 't Is aha id arg lam,
as je andere minsen d'r l>eleefdheden
mot acoepteeren, en je ken zeiver»
nooit iets terugdoen.
HET TOONEEL
NUR EIN TRAUM,
Lustsplel van Lotbar Schmidt, door
het ensemble van het „Neues Schau-
spielhaus te Berlijn.
Toen ik nog een jongen was, dw«»p-
te men algemeen met de „Fti&gende
Blatter" :dat was naar onze meening
hel grappigste, aardigste en geestig
ste Witzblatt. dat er bestond. Als de
portefeuille kwam, werd er door ons
om gevochten of geloot dat hing
van onze stemming af wie het eerst
bet Duitsche moppenblad mocht zien.
De tijden zijn veranderd. De „Flle-
gende Blatter" is een oude, kinasche
zeurkous geworden, een vervelende
maniak, die aJ grinnikend altijd de
zelfde aardigheden debiteert en op de
plaats van ODze goedige, oude „Flle-
gende" liggen nu „Lustige Blatter",
„Simplizlasinuis" en „Jugend". Nu
laat een verstandige vader er niet
meer om loten, wie van de kinderen
hel eerst de Duitsche Witzbladen in
handen zal krijgen, maar hij gaat
eerst stilletjes in een hoekje zitten om
te wikken en te wegen, en doorgaans
verdwijnen er dan een of meer ach»
ter de piano of onder het buffet, om
dat ze gewogen en.... te licht bevon
den zijn.
dit alios nu met de voorstelling
van gisteravond te maken heeft En
kel een aanloopje, om mij te veront
schuldigen, als ik van „Nur cin
Traum" geen résumé geef. Nur e i n
Traurn behoort tot de nummers,
die door een verstandig vader achter
de piano of onder het buffet worden
verbannen. Want ook voor het too-
neel is de tijd van de „Fliegenda
Blatter" voorbijLustige Blatter en
Jugend vieren er hoogtij. De blijspe
len van 1'Arrange, Schöntan en Von
Moeer. waar je met heele meisjes
kostscholen naar toeging, raken urt
de mode en in de plaats daarvan heb
ben wij gekregen stukken als Die
Kinder, Daj Konzert en
Nur e i n Traum, D» oude, Ber-
lijnsche onschuld heeft plants ge
maakt voor Parijsche „gedurfdheid".
Voor wie dit jammer vinden, zij het
een troost, dat de zoetige, Duitsche
grappigheid tegelijk is verdreven
door echten Franschen geesL
Nur ein Traum is een amusant en
geestig bl»spel. nl is het dan ook 'n
beetje ondeugend.
Het is volstrekt geeu comédie de
moeurs, nog minder een comédie de
caractèrehet is vroolljk amuse-
mentswerk, zooiets als ,,'n goeie
mop" uit de Simplizisslmus of de
Jugend. maar 'n mop, die vermake
lijk verteld ie doet schudden van
't lachen.
Het humoristische ligt niet in aller
lei dwazo persoonsverwarringen of in
de carricaturistische teekening van
malle schoonmoeders of dwaze niais,
zooals in de Duitsche blijspelen van
10 jaar geleden, maar in de luchtige,
geestige teekening van gewone, men-
schelijke wezens, die door hun eigen
schuld in minder aangename verhou
dingen tegenover elkander zijn ko
men te staan.
De zaal was slechts matig bezet,
maar de weinigen, die er waren, zul
len zeker geen berouw van hun ko-
mediegang hebben gehad .Zelden of
nooit hebben wij hier zulk fijn, ge
acheveerd, intellectueel spel gezien.
Dat was nu in één woord schitte
rend I Wij hebben gisteravond weer
eens gevoeld, hoeveel wij in ons land
doorgaans moeten missen en wij zou
den onzen Bóllandschen acteurs en
actrices wel willen toeroepen „Reist
dit ensemble na en ziet. wal komedie
spelen is I" Want zoowel individueel
als in samenspel gaf dit kleine troep
je ons het volmaakte te aanschouwen.
Het leek geen spel meer. het was al
les natuur en toch wat 'n spél om
zoo'n resultaat te bereiken. Eugen
BuTg, Arthur Relzbnch, Steffi Kriss,
Nowotny, we weten niet, wie wij het
eerst zouden moeten noemen Ja toch,
Mirjam Horwitz, dat was toch nog de
beste onder deze zéér, zéér goeden.
Een half HoUandsch toone. [gezel
schap voor één zoo'n actrice
Het was een avond van zeldzaam
genot. Alleen., die vele ledige st»-e-
len Want in Haarlem zal dit prach
tig ensemble nu wel nooit meer ic--«g
komen.
J. B. SCHUIL
FEUILLETON
Naar hei Engelsen
door
CHARLES GARVICE.
57)
Cora is een gevaarlijke tegen
standsier in allerlei spelen, zeide
Lilian Devigne, vriendelijk over do
tafel heen glimlachend.
Ja, dat is zoo, verklaarde
Lady Mary. E11 ik zou niet graag
uw partner zijn tegen haar. Lord St.
Clare. En wat paardrijden betreft,
we zijn de poets nog niet vergeten,
die je onzen armen pikeur bakte,
Cora.
Er volgde een algemeen gelach, en
Lord SL Clare, die hel donkeroogige
meisje al om haar kalme waardig
heid bewonderde, schonk haar nog
grooter aandacht.
Lady Mary had hem niet aange
moedigd, ofschoon hij expres op liet
landgoed van haar vader was geïnvi
teerd met het doel, dat hij op haar
verliefd zou worden.
Lord St. Clare begon te denken, dat
hij donkere meisjes prefereerde bo
ven blonde, en dat de menschen gelijk
hadden, als zij beweerdeü. dat de
pleegdochter van
schoonheid
worden.
Wat drommel 1 dacht de jonge
lord. Waarom zou ik van haar geen
werk maken En in overeenstem
ming daarmee begon hij oplettender
te worden dan ooit Percy, die zat toe
te kijken en alles opmerkte, vroeg
zich af. waarom Charlie de zaken
zoo gemakkelijk opnam. O, dacht
hij, hij is volkomen zeker van haar 1
en hij zuchtte.
Een feit was, dat Charlie veel te
veel in beslag genomen werd door
zijn eigen zaken om veel aandacht te
schenken aan Lord St. Clare,
Mary, fluisterde hij, veilig onder
het geroezemoes van een algemeen
gesprek. Percy weet alles. Hij had-liet
al half 'geraden en ik heb hem alles
rend uit verteld.
Zoo antwoordde Lady Mary,
haar wenkbrauwen zoo onschuldig
mogelijk optrekkend, ofschoon haai'
kleur wat doukerder werd. En vertel
mij alsjeblieft, wat weet hij En
welke misdaad heeft u beleden, Mr.
Merivale
Och, kom, zei Charlie ondeugend
glimlachend, dat weet je immers weL
Over wie zou ik anders met hem ge
sproken hebben dan over Jou Wat ls
anders te belijden dan mijn liefde
onze liefde, lieveling
Zoo I antwoordde Lady Mary-
die in een heel gelukkige stemming
was en daarom ook geneigd haar be
wonderaar te plagen. U moet u door
uw phantasie hebben laten meene
men, mijnheer 1 Arme Lord Percy 1
hoe moet hij zich bij zoo'n onwaar
schijnlijk verhaal verveeld hebben
Je zegt onze hm hm 1 was
dat niet wat voorbarig
—Je bent een plaaggeest I zei Char
lie, die onder de tafel haar hand
greep en drukte
Verveeld, zei je daar T Wel, die
goede, oude Percy wa« verrukt, en
beloofde ons te zullen helpen....
Zeg „mij" 1 alstublieft, mompel
de Lady Mary.
Neen. ons I zei Charlie met na
druk, want ik .weet wel, dat Jij even
veel hulp noodig zult hebben, als ik,
wanneer het er op aan komt Denk je,
dal ik niet weet. welke plannen Je
vader heeft Waarom is die St Cla
re met zijn houten hoofd anders op
Boxley
Neen maar 1 Waarom zou hij pa
pa geen bezoek brengen. Lord SL
Clare is heel vriendelijk, moet ik u
zeggen, mijnheer heel vriendelijk
hij hoeft heel goede manieren en is
bescheiden.
Dat zal hero ook geraden zijn,
andera zou ik met hem afrekenen l
gromde Charlie. Maar lk ben niet Ja-
loersch. Kijk nu eens. hoe hij daar
naar Cora zit te kijken en voor zich
hoer babbelt als een papegaai met'
schitterende veeren I
complimenteus 1 Ik zou zeg
gen, dat Lord St Clare meer te ver
tellen heeft dan sommige menschen,
die ik ken.
—Zoo spotte Charlie. Dua moet ik
zwijgen, juffertje?
Waarom zou je antwoordde de
jonge coquette. Het kan werkelijk
geen verschil maken. Pas op, je zult
mijn handschoen bederven en kijk,
de graaf kijkt dezen kant uit Houd u
bedaard, mijnheer
Percy keek half boos, half ver
baasd dien kant uit bij Charlie's
voortdurende attenties voor Lady
Mary en onverschilligheid voor Cora.
Wat had die jonge bengel toch daar
mee voor 1
HOOFDSTUK XXVIII.
Na de lunch ging Lady Mary naar
den graaf toe voor wien zij eigen
lijk een beetje bang was. en tegen
over wien zij zich juist daarom, xoo-
als men meestal bij haar sexe kan op
merken, heel vrijmoedig toonde.
Ik hoop. Lord Percy, dat u den
hoofdreden van ons bezoek niet zal
vergeten, zei ze. hem glimlachend
aanziende. U heeft ons beloofd ons
alle curiositeiten te laten zien,
van Mr. Merivale on« zooveel
teld heeft.
dan maar mee, en hij ging haar voor
naar een lage kamer met eikenhou
ten paneelen, die achter de biblio
theek was gelegen.
Lady Mary was op het eerste ge
zicht verrukt.
Wat een verrukkelijke kamer 1
En is die van u. Lord Percy Uw
eigen studeerkamer Wat een mooie
beschilderde vensters en wat een
oude meubelen Me dunkt, het is een
kamer uit de Middeleeuwen 1
Gedeeltelijk wel, zei Percy glim
lachend. Eenige van die meubelen
werden door die oudjes daar ge
bruikt, en hij wees naar de portretten
van een graaf en gravin uit den
ouden tijd, die in de paneelen van
den wand waren gezet.
Hoe verrukkelijk En misschien
stappen zij '3 nachts uit hun lijsten,
en zitten in de stoelen, dinooren
van denkbeeldige schotels aan de oude
tafelsEn zoo luchthartig doorpra
tend, liep zij dichter op de schilderij
en toe. Wel Cora, kijk eens hier
Waar ben je? Hier is een echte som
bere krijgsman met donker haar 1
Wat jij een krijgsman zoudt noemen.
Lieve.
Cora, die zwijgend de kanier had
rondgekeken, kwam naderbij en stak
haar hand door den arm van haar
vriendin, terwijl zij naar het portret
keek. Percy ging naar een van
Dat sol lk ook. rei Percy. Ga I vensters en stootte het open-
Wij hebben meer licht noodig.
zei hij, terwijl hij een stroom licht
liet vallen op de portretten en de
twee meisjes.
Nu, wat zeggen jelui daarvan?
zei hij. Nu kun je 2ien.
Toen zweeg hij plotseling, met zijn
oogen gevestigd op Cora's donker,
opgeheven gelast, en met een uitdruk
king van verrassing en verbazing in
zijn eigen oogen. Lilian Devigne. die
naast "hem stond, wat zij gewoonlijk
deed, raakte hem even met haar
waaier aan. Bij die stomme vraag
scheen hti op te schrikken en terwijl
hij met een licht gebaar haar aan
dacht op de twee meisjes vestigde, ze!
hij op zuchten toon, alsof hij zich over,
zijn verstrooidheid schaamde
Merk je niet bijzonders op I»
er niets wat je bepaald treft?
lk zie niets, behalve twee litJbi
bekoorlijke meisjes. Wat is er
Niets dan ijdele verbeelding, zet
hij eu draaide zich om. Nu, iaat ik
nu als gids optreden, en hij nam een
harpoen van den wand. De harpoen
v an de Eskimo's, eu de zeehond, die
daarmee gevangen werd. Kijk vooral
naar de weerhaken aan het einde.
En bedenk, hoe jammer het is,
fluisterde Lady Mary, om zoo'n zee
hondenvel om zoo'n opgezet beest H
laten zitten in plaats van er een prach»
tige jacquelte uit te laten makeiU
(Wordt vervolgd).
