BIJBLAD VAN HAARLEM'S DAGBLAD
Me jMrfug.
ZATERDAG 11 FEBRUARI 1911
No. 8479
HAARLEM'S DAGBLAD KOST
f 1.20 PER 3 MAANDEN
OF 10 CENT PER WEEK.
ADMINISTRATIE GROOTE HOUTSTRAAT 5ö.
DRUKKERIJ ZUIDER BUITENSPAARNE 6.
IN HAARLEM S DAGBLAD ZUN
ADVERTENTIËN DOELTREFFEND.
ONZE ANNONCES
WORDEN OPGEMERKT.
Rubriek voor Vrouwen
DE VROUW EN DE KEUKEN.
Groot is de vooruitgang, dien de
moderne vrouw, op allerlei sociaal
gebied in de laatste tientallen jaren
verkregen heeft. Maar haar eigenlijke
plaats is en blijft toch in het familie
leven. Zij is de ziel van het gezin, van
haar moet zegen uitgaan, door heel
het liuis.
Eens was de haard het middelpunt
van het huisgezin; tegenwoordig is
het de tafel, met alles, wat daarop en
daarom staat. Daarom behoort de zorg
voor het lichamelijk welzijn der ha
ren, nog tut de eerste en voornaamste
plichten oer moderne vrouw!
Gelukkig het huisgezin, waar de
vrouw zich van deze taak bewust is
en er zich ook aan wijdt, hoe pro
zaïsch haar af en toe al die voortdu
rende, steeds voorkomende zorgen
ook lijken, liet hoofdstuk der voeding,
is van liet grootste belang; dat lijdt
ook geen twijfel meer. sinds allerlei
autoriteiten op medisch gebied zich
met dit vraagstuk bemoeid hebben.
Vele traditioneele begrippen heeft
de wetenschap.dus gewijzigd; wanbe
grippen over boord gegooid. Verder
is de chemie ook een handje komen
helpen en heeft extracten en essences
in het leven geroepen, die voor weinig
jaren nog onbekend waren. Het is
dus duidelijk, dat de vrouw in de
keuken nog veel nieuws te leeren
heeft, liet zou immers een totale on
mogelijkheid zijn, om nu nog te wer
ken volgens de recepten onzer groot
moeders. De levensmiddelen zijn
meer dan dubbel zoo duur geworden,
in dien tijd! Een vijftig jaar geleden
kostte een liter melk vijf centen, een
pond boter niet veel meer dan vier
dubbeltjes; een mud aardappelen, 'n
rijksdaalder, een prachtige» kabel
jauw had rnen voor een daalder; een
mud fijne tafelappeleu deed op zijn
hoogst vier gulden! enz. zoodat
men toen met dozijnen eieren en pon
den boter werkte, waar men tegen
woordig met veel minder hoeveelhe
den dikwijls toch hetzelfde effect heeft
leeren bereiken. Het vleesch, dat wij
vroeger veel te zeer in waarde over
schatten, hebben wij aanmerkelijk
'meer naar den achtergrond gedron
gen, om plaats te maken voor aller
lei visch- en groelitengerechten. Ook
in de keuken spreken wij van: „Tijd
is geld!" en wij koken niet meer uren
lang, maar stoken gasstellen of gas
fornuizen, gebruiken vleeschmolens,
bd allerlei eigenaardig ingerichte pan
nen, zoodat het eten in een minimum
van tijd klaar is. Verder hooikisten,
voor gerechten die langer tijd van
toebereiding vorderen, enz. Wat zou
den onze betovergrootmoeders vreemd
opkijken als ze zoo'n modern ingerich
te keuken zagen! Wij echter niet min
der als wij den ouderwetschen open
haard zagen, met zijn gebrekkige
kookgelegenheid! En toch werd er
ook boel wat lekkers gezoden en ge
braden in dien goeden, ouden tijd,
waar we overigens niet overdreven,
sentimenteel mee zullen dwepen. Al
dat inzouten en inmaken is nu ook
overbodig geworden, want de fabrie
ken voor verduurzaamde levensmid
delen zorgen voor prima ingemaakte
groenten, visch en vleesch tegen
waarlijk billijke prijzen. De moderne
huizen zijn er ook niet meer op inge
richt met de veel minder ruime kel
ders en provisiekasten. Bij onver
wachte gelegenheden kunnen we
haast alles kant en klaar uit den
comestibleswiukel laten komen; zoo
wel gehakt als soep; zelfs gebraden
haas en plumpudding kunnen we in
bussen krijgen; verder mayonnaises
en allerlei pikante sausen; sardien
tjes, zalm, ja wat al niet ineeri
Ook het keukengerei zelve is veel
gemakkelijker te onderhouden; de
mooi gecmailleerde en nikkelen pan
nen zijn lang niet zoo lastig schoon
te houden, als al dat koperen en tin
nen gerei.
Het smakelijk bereiden van het
maal is evenwel een heele slag; niet
minder echter het netjes dekken en
tafeldienen. Fijn tafellinnen, blank
zilver, glinsterend kristal en mooi
porselein zijn de factoren waarmede
men rekening heeft te houden. De
tafelserviezen zijn tegenwoordig
prachtig gedécoreerd en daarom toch
nog niet zoo bijzonder duur. Ook de
kristallen voorwerpen, de fijn getin
te en ge-slepen glazen, zijn soms mees
terwerken yan uitvoering.
De kunst van voorsnijden en aan
richten is ook van het grootste be
lang bij het feostelijk dekken der
tafel en dit alles komt in den laat-
sten tijd, nu er weer meer werk
Wordt gemaakt van de gezelligheid in
kleinen kring— veel beter tot zijp
recht. Geheel nieuwe vrouwenberoe
pen zijn daardoor ontstaan, die van
diner-arrangeerster en keuken-in-
spectrice, natuurlijk voor heel groo-
te, feestelijke gelegenheden en Piet
in gewone burger gezinnen.
Maar, dan kan de vrouwelijke
smaak haar grootste triomfen vieren
en zal het voorkomen, dut de gasten
nog tientallen jaren later zich het
luisterrijke diner herinneren, waar
alles even stijlvol was ingericht, zon
der de minste lompe overdaadl
MARIE VAN AMSTEL.
Het Rijke Natuurleven
ZONNEKINDEREN.
Er wordt opruiming gehouden in
bijna alle winkels. Een verblijdend
teeken voor allen, die op dit tijdstip
hebben gewacht, maar ook buiten
wordt het oude wat op zij gezet om
plaats te maken voor het nieuwe en
hierover verheugt zich de vriend van
planten en diereu veel meer.
Het is een heerlijk gezicht, die tuin
ders, gewapend met snoeimes en
schaar, vroolijk stappend uaair hun
oude knoestige of jong getwijgde
kweekelingen, om de wild opschieten
de takken wat te belemmeren in Pun
jongen, spontanen groei, om weer
vorm te geven aan heesters en hoo
rnen en af te snijden wat overbodig
is. Ook in de stad is men weer druk
bezig met het kleiueeren onzer iepen
die, hoewel ontkomen aan het dood
vonnis dat over velen van hen wordt
uitgesproken, toch niet hun jeugdi-
digen overmoed mogen bot vieren. Ze
worden gehakt, geknipt en gesnoeid
volgens het vaste plan van „dokter"
Springer, wiens systeem streng wordt
doorgevoerd.
Deze week was de Koninginneweg
aan de beurt, beginnende bij de Wil-
sonsbrug.
De eerste oogopslag bewijst ons
reeds, dat er volgens vaste wetten
wordt gewerkt. Die naakte dunne uit-
looper, die ten slotte uit iedere kruin
omhoog steekt, zegt ons, dat de boom
naar boven moet streven en dat dan
na enkele jaren weer een flink be
groeide eP kranig gevormde iep onze
grachten en straten overschaduwt,
hebben wij aan deze snoeiwoede te
danken.
Als straat en trottoir bedekt zijn
met takken en twijgen, alle gezond
en vol groeikracht, dan zien wij met
een, hoe flink de iepen reeds begin
nen te werken.
Dikke knoppen, zwellend van inge
houden bloemenweelde, zijn langs ie
der takje verspreid. Bruine, nu over
bodige, schilfertjes dwarrelen bij ie
dere beweging omlaag en als de zon
nog maar enkelo dagen haar reeds
vrij krachtige stralenbundels over de
boomen uitgiet, staan de iepen in hun
rodobruin lentekleed, zijn zij ge
tooid met de duizeride bloemenbun-
deltjes, die hun paarse wolkjes naar
alle kanten doen verstuiven.
Buiten behoeven wij niet meer te
zoeken naar nieuw leven.
Voor enkele weken waren wij al
over gelukkig met de bloeiende haze
laars en sneeuwklokjes, nu zijn het
elzen, wilgen en iepen, die in vollen
bloei staan of zich gaan ontwikkelen.
Jonge, dappere grassprietjes wagen
het, overal boven den zwart vochti-
gen bodem uit te kijken en tusschen
hen in staan hier eo daar de vleezige
bladsprieten van de vogelmelk.
Wat moet er op sommige plaatsen
worden gewerkt, 0111 oude bladeren,
die nog maar half zijn vergaan, opzij
te duwen. Krachtig 011 vaak vereend
treden de jeugdige baanbrekers dan
op en als de zwaar drukkende ver
schoppelingen van liet vorige jaar
niet. willen wijken, dan worden zij
doorboord en doorpriemd en als om
hun zwakheid beter te doen uitko
men, worden zij nog een eind mee
omboog genomen 0111 na enkele we
ken, versleurd en verwrongen, als
lastige aanhangsels te worden ver-
stooten.
Verder en verder gaan zij op den
weg der vernietiging en dit houdt
niet op, vóór zij zijn veranderd in
voedende bodemdeeltjes, waaruit de
jonge plant, die zoo brutaal 'n plaats
veroverde, kracht put voor verderen
strijd.
De duinen liggen oogenschijnlijk
nog dor en naakt daar voor ons,
maar in werkelijkheid, een kleine
wandeling bewijst liet, is ook daar
de lentegroei reeds lang geleden be
gonnen.
Dat zien wij aan de zwellende knop
pen der witte populieren, aan den
meer en meer afschilferenden bast der
berken, aan jonge grijze katjes der
kruipwilgen, die hier en daar al voor
zichtig uit den knopschub komen glu
ren.
Vooral de duinbewoner bij uitne
mendheid, de schilderachtige berk,
maakt aanstalten voor den naderen
den bloei. De meeldraadkatjes, die
vooreerst nog niet mogen stuiven, be
ginnen toch reeds geel te kleuren en
de kleine knoppen, waarin de fijn ge
bouwde vrouwelijke bloemkaarsjcs
nu nog zijn verscholen, zetten al wat
uit, Als die zijn ontplooid en de glim
mend geelgroene berkendriehoekjes
zich buiten hebben gewaagd, is het
volop lente, dan hebben veel duinbe
woners al hun voorjaarspakje aan.
De zon brengt er in dezen tijd heel
wat in de war. Zij schijnt soms met
Maartsche mildheid en vaak gebeurt
het, dan dat de planten- of dieren
wereld zich vergist.
Dat was 00 khet geval met de ha
gedis, dié mij veertien dagen geleden
werd gebracht. Het dier had de lek
kere zonnestralen, opgemerkt en als
of het midden Juni was, zat het nu
stil te genieten op een warm zandig
plekje.
Verlangend heeft onze groene lang
staart daar natuurlijk uitgekeken
naar een vliegje, maar geen tweevleu-
Lea liefde in de Bergen
(Uit het Engelsch)
J. C. FORSITH.
Ergens in een dal in Savoye, waar
komt er zoo precies niet op aan, was
men bezig met een electrischen spoor
weg aan te leggen. Eenmaal de lijn
geopend, zoo was dit niet voor het ge
mak der bewoners van Savoye, doch
voor de beschuafde wereld voor de
reizigers en de zieken. Wanneer dit
wezen zou. wist de Fransche repu
bliek alleen. Doch wat komt dit al
les er op aan de vrede van het dal
was nu eenmaal verstoord door de
ingenieurs en hun werklieden en geen
druk verkeer ken dit iveer goed ma- n,inach,e„.le gericiiten en
ke?L- - slordig gekleede dames, zoo in tegen-
Ts^i is Savoye een eigenaardig land:
op staatkundig gebied is het Fransch,
volgens zijn ligging Zwitsersch en vol
gens zijn geaardheid Italiaansch
bode bracht de boodschappen niet
verder dan Orvallières, een dorpje
onderaan het dal aan den grooten
weg en vandaar haalde Frangois ze.
Dit dorpje was in opkomsthet be
stond al uit vier hotels, even zooveel
winkels met allerlei souvenirs, een
kerk en een postkantoor.
Een nicht van Josephine, Marie,
was kamermeisje in dc Couronne
d'Or en het was een van Josephine's
grootste genoegens zomers, als zij
klaar was met haar werk, de wande
ling bergaf te maken, en iets van de
wereld te zien, zooals zij hel noemde,
bi| nicht Marie. Zij had heel wat ge
leerd op die uitstapjes en wist de ver
schillende nationaliteiten, die haar te
voet of per diligence passeerden, da
delijk te onderscheiden.
De lange Engelschcn met hunne
'stelling met die keurige, levendige
ïkaansche vrouwen, eoms verge
zeld van een mini, die voor hen be-
tevergeefs zocht te verbannen. Zouden
die bloemen voor haar bestemd zijn?
Doch zij liep door zonder terug te kee-
ren .Verderop zag zij den Italiaan
weer. die haar weer ernstig en lang
aanzag en zij huiverde bij de gedach
te hoe zü zich verraden zou hebben
als zij dat kleine ruikertje opgenomen
had. En toch, toen zij naar huis ging,
nan; zij de bloemen en gaf ze aan
Henri.
Weken gingen voorbij en van Augus
tus was het September geworden. Dc
groote toevloed van zomergasten werd
minder. Het werk aan den spoorweg
naderde steeds meer en meer het dorp
en de buigende hotelier van de Covi-
Tonne d'Or beloofde zijn gasten, dat
het volgende seizoen de spoor gereed
zou zijn. Nog steeds ging Joséphino
verscheidene kceren langs het rotspad
en nog nooit had zij iemand van den
Italiaan verteld. Zij wist, dat er eens
een einde aan moest komen, doch
daar dacht zij liever niet aan. Nog
nooit had hij iets tegen haar gezegd.
taalde dan had je nog Duitschers, z00 die bloemen van hem waren moest
hij wel denken, dat zij die gift gewei
gerd had. Soms kon zij er onzeduldig
over worden, dat er niets meer ge
beurde en don weer was zij er bang
voor, want dan zou Frangois het Im
mers moeten weten en zouden er
er een eind
hoewel elke Savoyanrd dit laatste zal dle altij<i dik en warm waren en
ontkennen. Nu gebeurde het, dat de j ye€(j ajs vogelverschrikkers, en heele
!ran§che maatschappij slechts Ita- j^usslSche families, kenbaar aan hun-
lianen volbloed Italianen van over ne mciailcholieke gezichten,
de grens in dienst had zoodat het F,.aru.0iv s,.inhere nver-
dal wemelde van troepen gespierde i£?óphh.e met den
hrirTen eénnihd?t n^ttdamhaar^hS 1 kleine" H®nri "ft;'r Orvallières. De booze woorden vallen
temperament. Zi, werkto W e| h°ZoZSÏÏS „sonde, gn„s.
„aar e.u vliegje maar geen weevlem J££toK|k en 'ondanks rSs" mS.^swhmcVhart'
gel.g uohtacr-ibaatje meldde !,rh I hun overoude stamverwantschap ont- Moktol JUnrofc, ,„cl donderend ge-angst; de huisjes stonden zoo dicht
aan. Juist wilde onze hagedis weer stond er een felle antipathie tus- wejd de gletscher-stroom naar het bij elkaar dat het een stapje was
schen hen en de bavoynards I laagste gedeelte van het dal.
Aan de eene zijde van het dal, half j Tusschen deze steenen en rotsblok-
tegen de bergen aan, als klemde het jcen waren een menigte Italianen aan"
er zich aan vast, ligt een gehucht, jle( Werk, die de rotsen deden sprin-
Het bestaat uit ongeveer een twaalf- gen en er vierkante blokken
tal huizen en een kerk. Een van die houwden 0m te gebruiken bij
huisjes behoort aan Frangois Mar- Sp0orwegdam
naar zijn donker hoekje kruipen,
toen een vlugge jongenshand hem
kwam straffen voor zijn overrnoed.
W'as het zomer geweest, ons koud
bloedig duinslangetje had zich dan
nog wel vlugger uit de voeten kunnen
maken, daar de warmte het bloedteau, den timmerman en wagenma- i
het eene einde van het gehucht, naar
het andere en zoo men geen Engelsche
tc-erist was, wiens excentriciteit over
de geheele wereld bekend is, kon men
er zeker van zijn nageroepen te wor-
den den .Doch de Italiaan verstond niet
hetgeen men hem toeriep en had al-
sneller doet werken, maar nu, bij die
Ja'nuaritemperatuur was 't lot gauw
beslist. Een Blookersbusje was de
voorloopige cel, maar weldra werd
die verwisseld voor een ruimer wo
ning. Nu moet het dier bij mij de
warmere dagen maar afwachten, zich
vergenoegende met de mierenpoppen,
die het, ik zeg het tot uw geruststel
ling gevoelige lezer, in ruime mate
krijgt. Als de leeuwerik over enkele
dage'n zijn lied vol uitschaterende
jubeltonen over de duinen laat weer
klinken, mag ook de kleine gevange-
ne zijn nuttig leventje weer buiten
gaan slijten. Zijn jachtgebied wordt
intusschen door de lentezon al In ge
reedheid gebracht.
Vreemd zal deze week ook het kool-
hat
a- en zij wist zelve niet
r dit srenoegen of verdriet deel.
1 Zij woonden dicht bij hun werk in leen zijn hoed afgenomen en gc-zegd:
KeI- eigen gebouwde loodsen. Met hun I Ruona sera!" met zoo'n ernstipen
Toen hu cons op een mooien avond helderblauwe kielen en vuurroode 1 glimlach, dat dit aller vïjandelijklieid
het vvas m Juli voor zijn huisje wollen ceintuurs staken z:- levendig ontwapehde. Joséphine had hij niet
zat, kwam er plotseling een gedachte r,f tegen al het griize rondom hen. 1 -••
bij hem on. Sommigen onder hen hadden hunne
Joséphine 1 huisgezinnen meegebrachtslonzige
Ja, wat is er? vrouwen met verwaarloosde, vuile
Vaar ben je? kindoren. Doch zoo men hen met rust. vo,-. Frnnroïs s
Binnen, ik breng den kleinen jiet. waren zij niet te vieezen en ge- j - ces man dit Italiens'"
jongen naar bed. droegen zicli ordentelijk, zoodat Jo- <»ar „ces man au Jtanens.
Dat is goed als je klaar bent, séphine het niet noodig vond, on-
kom dan oven hier. danks de pas ontvangen waarschu-
Na een paar minuten kwam zij. 1 wing, den langeren weg te nemen.
Joséphine, denk er om, dat je je Vroolijk en opgewekt liep zij langs
Zij ha dn et gedaan of zij druk bezig
as met Henri en had geen notitie
Frangois gemompel
Zij vermeed het zooveel mogelijk na
te denken uit instinctmatigen angst
dal. dan de rozcroode mist waarin zij
leefde, vaneen scheuren zou en het.
- wv.... -w. - j J, yiuuilia Gil UJJgV IÏCIM iiu„ 1.1 uuipO I
niet bemoeit inet die Italianen. Het is het rotsachtige pad, terwijl de kleine haar duidelijk zou worden, a at dit
slecht volk. Henri vooruit holde.
Josépliine slak minachtend haar Van ,outer yrenfede «ons zij uit
km vooruit. I volle borst een aardig liedje, toen zij
Hoe kom je er bij Ik kan hen plotseling, voorl)i> een rotsblok, tegen-
immers niet eens verstaan, ik ken over een man kw!un (c staan. Een
geen Italiaansch. En denk je soms, jon2<> Italiaan. die bezie was een
dat ik niets te duen heb'? 'groot stuk rotsblok vierkant te hou-
witje, waarvan onze courant melding Frangois was voorzichtig hij wist wen TIj, stond onbeweeglijk Ie luis-
us. kaki,dai ^el kRine zusje van zijn vroeg teron. met zijn hoofd een weinig op
gestorven vrouw toch gelijk wist te z,jde en zün gereedschap in de opge-
krijgtjn. Waarom zou hij zeggen, dat pcvpn hand
druk werk voor een vrouw geen be- j Hij had 2,-^aCht, dat de zan-
letsel was eeres zoo dichtbü was en verwachtte
Hij dacht altijd aan haar als klein 1 haar niet. toen zii zoo opeens voor
kind en dat was zij ook wat postuur j hem stond.
betrof. Doch nu en dan kwam hij j?;.n oogenblik staarden zij elkaar
tot het hesc-f^dat zij geen kind meer nan. alsof zi" twee eenzame aardsclie
maakte, hebben opgekeken.
Bloemen genoeg, in het begin van
dit artikel noemden wij ze al op,
maar helaas, de zoete godendrank,
de geurige nectar is niet bij deze
windbloemen te vinden.
Slechts droog stuifmeel en dorre
schubben, maar wat moet zoo'n epi
curist daarmee aanvangen. De sier
lijke rol tong kan er niets
binnen werken en als ons vlindertje
niet is beland bij enkele vroegere aco-
nieten of een groepje sneeuwklokjes,
is het den hongerdood gestorven.
Wat zijn er alweer veel spreeuwen
teruggekeerd. Heele troepen komen
weer naar ons koude landje om hun
voorjaarsplichten te vervullen. Droe-
vas dat zij al achttien was en een han
1 waren, ''ie elkaar ont-
eigen meening er op nahield. Dit was moffen Eén oogenblik slechts toen
an naar één van die oogeublikken van hel- j 70ide de ir)nn ,-n het, Italiaansch.
derziendheid en haar ernstige donke- dnt :n het Fransch zon befeckend
re oogen en sierlijk gevormd kopje hebben „La belle chanson 1", en
gadesla and, kwam de gedachte bij m'nsr dadel Uk daaent) door mpt zün
hem op, dat het niet lang meer duren I werk. ferwiil Tosénbine. hevig blo-
zou of er kon sprake zijn van een I 7pWl. Henri bij dc hand nam en haar
huwelijk en dat zou hem al heel slecht j weg vervolgde. Marie vertelde zij
schikken. niets van dit voorval, evenmin Frari-
Vier jaar geleden, eenige maanden ^ois.
na de geboorte van het kind, was zijn Joséphine passeerde 11a dien éénen
itr worden 7ij aanizestaard door de vrouw gestorven. Hij was veel ouder keer hel reispad niet uwer oi miuder
g J s -dan zij en het zusje was jonger, zoo- malen, docli zingen ueed zij niet
koperwieken op liet Bolwerk en ae dat het verschil in leeftijd tusschen meer zij kon eens gehoord worden
bonte kraaien. Voor hen is het einde Joséphine en hem nog al belangrijk en du verkeerd uitgelegu worden
nabij.
Weldra moeten zij de groote reis
weer aapvaarden en als de eersten
hun Pesten in Oost-Europa weer in
gereedheid hebben gebracht, hebben i
hun neven, de grauwe lijsters, hier
hun plaats ingenomen.
H. PEUSENS,
VRAGENBUS.
Den Heer M. J. K. te II. De Ole
ander, een plant die voorkomt in het
floragebied der Middellandsche zee,
behoort tot de olijfachtigen, dezelfde
familie, waartoe ook de escli en de
sering bchoore'n. De plant, met haar
altijd groene bladeren staat aan de
oevers der kleine stroomen en beek
jes en moet dus ook bij ons flink
vochtig worden gehouden. Verder
moet ze in een vrij grooten houten
bak staan en veel zon hebben. De
wild uitschietende takken moeten
wat worden ingesnoeid.
Voldoet u aan deze cischen, vee!
zon en goede vochthoudende aarde
dan zal dc plant, als ze in den win
ter 'niet teveel heeft geleden wellicht
met enkele mooie bloemen worden ge
tooid.
Den Heer A. E. H. te H. In
aansluiting met het antwoord van
verleden week bericht ik u, dat bij
mij tegen vergoeding van transport
kosten nog eitjes van de takken zijn
te verkrijgen.
H. PEUSENS.
toch dwaasheid was hoe toch kon
ervan liefde sproke zijn tusschen twee
menschen, die elkaar niet eens ver
stonden! Niet denken: zij was nu im
mers volmaakt gelukkig en wensyhte
r.ïefs meer dan dat het zoo bliiven
mochï: bewust als zij was van de lief
de. die haar wachtte, als zij langs het
rctsnnd a'daalde.
T'jen gebeurde het. dat kleine Henri
oncesfeld werd, zoe'n lichte Vinder
ziekte, die baar echter een weck aan
huis gebonden bipld Eindelijk was
hiï wel genoeg om hem aan de zoreen
van eene buurvrouw toe te vertrouwen
en kon weer eens naaT bet dnrn
gaan Dp Italianen waren niet z.oo
druk aan het werk als gewoonlijk en
hier en daar stond een groepje druk
t.e redeneeren. En het geheele pad liep
zij af zonder het. gelant te zien, waar
naar zij had loeren uitkijken. Met een
steek in het hart bedacht zij, dat eene
week een heele tijd is en dat hem mis
schien verderop werk was opgedra
gen. Machinaal liep zij door, totdat
zij den straatweg bereikte.
Hier bemerkte zij weer verscheidene
groepen druk gesticuleerend en blijk
baar op iets wachtend. Zou misschien
het lang verwachte bezoek van de
spoorwegdirecteuren eiudelijk op han
den ziju. Doch wat kon het haar sche-
was. Zij was dadelijk bij hem geko-Ei- toch zou het verkeoid zijn, zoo len! Voor de Couronne d Or sl< aden
men om voor zijn huishouden en den hei begrepen werd Zn kun hier zelf 'de gasten en de bediendeu, ook ai te
kleine te zorgen en beide posten had geen antwoord op geven, wel wist zij, wachten op iets en hadden geen oog
zij uitstekend vervuld. Wat mc.est er uat zij nu nooit langs hét rotspad af van het postkantoor, een leelljk
van hem worden, als zij eens zijn huis kwam, of zij zag den jongen Italiaan, 1 vierkant gebouw, dat in belangrijk©
mocht verlaten voor een eigen te- j en dat, als zij hem niet gezien zou I gevallen de Republiek diende als Mai-
huis 1 I hebben, dit haar minder gelukkig j rie. Marie, die in levendig gesprek
Die ramp moest zoolang mogelijk j zou gemaakt hebben. Hij logde heter) was met de andere bedienden van het
voorkomen worden. Als hij zoover nooit op toe
was met zijn godrchtc, kreeg zijn fleg
matische aard weer do bovenhand,
stak hij een pijp aan on docht weer
aan iets anders.
ebnen. llij iogue net er was met ae anaere oeaienuen van net
1 haar tegen te komen, I hotel, verwelkomde Joséphine luid-
die nog
alken zorgde hij werk in de nabij- J ruchtig, blij iemand te
beid te hebben, zoodat hij het pad in j niets van de zaak afwist,
het oog kon houden. Nooit glimlachte Ah, voilal Joséphine! Kwam jc
hij tegen haai- en zelfs de strengste langs het rotspad? Nu, je bent ook
Joséphine kwam naast hem zitten, duenna zou geen onbeschaamdheid 1 niet bang uitgevallen hoor. Heb je er
Zij rookte n'et, doch breide en dat j in zijn blik kunnen ontdekken, lang nüg niets van gehoord? Ah, mon Dieu
komt op hetzelfde neer. Geen van bei- en ernstig keek hij haar alleen maar er i9 een moord gepleegd door die
den dacht or aan even op te zien en aan. vervloekte Italianen! Onder hen zelf!
zich te verlustigen in dat glorieus g-> Eens. toen zij weer dienzelfden weg Doch je kunt nooit weten die volgt
zicht de ondergaande zou tegen die ging, stuitte zij op een groepje jonge kan éen der onzen zijn! W ij hebben er
besneeuwde bergtoppen! Het behoor- j Lugèlsciie toeristen, llet was juist de hier alles van gehoord, doordat één
de zoo tot hun dugelijksche omge- -.vaar zij den pingen Italiaan van do gasten Italiaansch spreekt en
ving. En zoo zij het al opgemerkt heb-VjJor ho: eerst gezien had, zij kende het hun gevraagd heeft. Nu moet jc
ben woorden zijn nu eenmaal nietpi0fv maar ai ie goed. j goed luisteren: er was een jonge man
bij machte, die wonderschoon© na- j L)c Engelscneu amuseerden zich en een oude Marie sprak steeds
iuurverschijnsoLs weer te geven, en blijkbaar over iets over een bosje j sneller en sneller, hoe meer ze opgo-
dlt is misschien de reden, waarom blwemeu geen bloemen, zuoals in I wonden raakte door haar verhaal
een bergvolk doorgaans zoo zwijg- het dal groeiden, docli die alleen te j de jonge man hield zich heel rus-
vinden waren 111 den zoogenaaindén j tig en sprak niet veel met de anderen
„Alpcntum eene vruchtbare rots- vodat ze een hekel aan hem kregen
laag boven de sneouwlijn. Zij herken-en hem trotsch noemden. Nu hadden
de ze dadelijk, doordat de gidsen ze - zij opgemerkt, dat hij eiken dag nu ar
wel eens meenamen. een meisje uitkeek en de oude man
Zij verstond niet wat dc Engelschen plaagde hem er mee. Hij gaf daar
zeiden, doch z<tg wel, dat één van hen geen antwoord op, toen noemde de
Er was geen enkele winkel in heter grappen over maakte en ze spot- oude man het meisje bij een heel loe-
gehucht, zoo 111011 iets noodig had, be- tend in zijn knoopsgat wilde steken lijken naam en de jonge man sloeg
zaam is. Zoo zaten ook deze twee
zwijgend bij elkaar, alleen nu c-n dan
den gToet van een buurman of voor-
bijkomenden kennis beantwoordend,
totdat de zon geheel onder was en
met de duisternis een koele wind van
de bergen k\yam.
halve 't geen bot land of de boerderij
opbrachten, bracht de bode het meo
uit de stad St- Chevrasses tien ki
lometer verder waaraan het dal
zijn prestige Ie danken had een
stadje, waar 's zomers de toeristen
kwamen bergen beklimmen of zich
vermaken in het kleine casino. De
en dat een jong meisje ze hem weer hem in zijn gezicht, en -
afnam en voorzichtig in de spleet leg- Zoo zie je. als gewoonlijk is er
de, waar zij ze gevonden hadden. Dit oen vrouw in het spel, viel een jonge
was juist onder den kolossalen steen, j stalknecht haar in de rede.
waar weken geleden, dc Italiaan aan Houdt je mond. George! Wat weet
het werk was en die nu klaar lag om jij van vrouwen af, behalve, dat ze ja
weggehaald te worden. Een gedachte straffen kunnen, riep Marie boos.
flitste door Joséphinc's brein, die zij i Zooals ik gezegd heb, hij sloeg den
