HAARLEM'S DAGBLAD. '"ÏESSÜSL fiiaarïemsche Qandelsvereensging Qoedgek. by Kon, Beal. Tan 12 Nov.l80ö. Da Haarlemsche Handelsvereeni- giug bier ter stede, opgericht 10 Mei 1892, heeft in den loop van den tijd Vel haar recht van bestaan bewezen. In zeer vele gevallen, zaken van ver schillenden aard betreffende, is zij opgetreden en dikwijls met groot Succès. Jammer echter, dat men alge meen niet meer blijk geeft, dit te waardeeren, door als lid der Vereenl- ging toe te treden. Er zijn wei meer dan 600 leden, maar dat is niet vol doende. Elk handelaar, neringdoen de, ja zelfs particulieren, moesten lid Worden, om ten minste te laten gevoe len, dat men het werk op prijs stelt, dat de Haarlemsche Handelsvereeni- glng steeds opneemt, als doende, wat hare hand vindt om te doen. De voordeelen, die de Vereeniging buiten hare bemoeiingen van ver schillenden aard, haren leden aan biedt, zijn zeer vele en zeer groote tegenover de geringe jaarlijksche contributie van f 8.50, die gevraagd wordt. De Haarlemsche Handelsvereenl- ging bemoeit zich in de eerste plaats er mede, de belangen van hare leden te bevorderen, door onwillige beta lers voor hen tot betaling aan te manen en information voor hen ln te winnen. Bovendien hebben de leden het recht, het hun gratis te verstrek ken advies van den rechtsgeleerden adviseur der Vereeniging te vragen, die ook ln proceduren en faillisse menten gratis voor hen optreedt, na tuurlijk alleen voor zaken betreffende den handel en het bedrijf der leden. Als proef kunnen voortaan nieuwe leden voor een half jaar worden aan genomen, doch slechts het 2e halfjaar (van 1 November tot on met 3(1 April) ad l 1.75 do halve contributie. Rechtsgeleerde adviseurs der Ver eeniging zijn de heeren Mrs. Th. de Haan Hugenholtz en A. H. J. Merens, Spaarne 94, alhier, die voor de leden eiken werkdag van 24 uur des na middags zijn te spreken. Het bureau der Vereeniging is ge- festigd Jansweg 11. Voor incasso's door bemiddeling der Vereeniging wordt een vast recht van 5 pet. der vordering bere kend. Bovendien moet 10 cent voor port Bleeds worden bijgevoegd, bij Inzen ding vau vorderingen door bemidde ling der advocaten ta innen. De kosten van informatiën naar buiten de stad woonachtige personen bedragen 60 ets. per informatie, plus Vijf cents porto-vergoeding. Informa tion naar binnen de stad wonende personen worden gratis verstrekt. Pretention op builen de stad wo nende persouen worden niet behan deld, wanneer niet 10 ets. voor porto- yergoeding ls toegevoegd. Ruim 1748 information en rechts geleerde adviezen werden in het af- ge loopen jaar gegeven. In October en November 1910 zijn 60 vorderingen tot een bedrag van 1184,14 betaald; 11 vorderingen wor den afbetaald, 16 vorderingen zijn uitgesteld. Nieuwe Leden voor 1911/12 kunnen nu reeds tot de Vereeniging toetreden en genieten alsdan tot 1 Mei e.k. al le voorrechten als een gewoon lid- Volgens art. 7 dient het geheim dei- lijsten van wanbetalers ongeschon den te blijven. Alle brieven, aanvragen, reclames of wat ook, moeten worden geadres seerl aan het Bureau, dat geopend Is dagelijks van 9 tot 5 uur en waar ook verdere inlichtingen zijn te bekomen. Het Bestuur heeft bemerkt, dat men soms meent, dat men, hoewel geen lid der H. H. V., toch van haar Lnfor- matiën kan bekomen, en brengt nu nogmaals en uitdrukkelijk ter kennis dat alleen aan leden der Vereeniging Informatiën door haar worden ver strekt, en dat voor Informatiën op toer ter stede woonachtige personen nooit betaling mag worden gevor derd. HET BESTUUR. Parijsche Brieven CCLXIL Er gebeuren soms rare dingen ln Frankrijk, na Amerika misschien wel het eerste land der reëele „contes fantastiques." Ettelijke maanden geleden maakte ik gewag van de candldatuur, voor de Kamer der Afgevaardigden, van den mallen, onnoozelen Parijschen concierge Renaudin, die zich had la ten opwarmen door eenige groepen snaaksche studenten van het Quar- tier Latin. Bij de verkiezingen ver kreeg Renaudin, zooals ik vroeger reeds heb gemeld, nog 16 stemmen. Renaudin leeft nog en is n o g maL Tegenwoordig houdt hij af en toe conférences, waarop hij, met onver droten ijver, opnieuw zijn overdwaas program ontwikkelt en zonder blik ken of blozen beweert, dat hij inder tijd 1016 stemmen heeft verkregen, doch de magistratuur, doortrokken van klassenonderscheiding, het ronde getal 1000 glimpieperig heeft wegge moffeld. En met een emphase, niet ongelijk aan die van plattelands-rede rijkers, spreekt Renaudin nu nog over den heilstaat, die voor de deur staat, indien men eenvoudig-weg hèm de poorten van de Kamer der Afge vaardigden ontsluit. De ceintuurbaan zou verlengd worden; elke pasgebore ne zou 500 francs belooning krijgen; elke arbeider zou een flesch witten wijn bij eiken maaltijd krijgen; de zwaartekracht zou opgeheven worden; de levenslange gevangenisstraf en de eeuwigdurende beweging zouden worden verminderd; enz. enz. Is Renaudin een malloot? Is hij niets anders dan de dupe van eenige grappige studenten? Misschien. Zeker is het niet. Want de mogelijkheid bestaat, dat| hij munt slaat uit zijn malle gedra gingen dat deze hem althans eeni ge nIJ verdiensten opbrengen. Onze aarde herbergt ook wel „dupes", die het willens en wetens zijn. Thans is het stadje Le Puy in rep en roor. Want een marskramer, een straatventer, een marktschreeuwer is er in den gemeenteraad verkozen. Louis-Régis Rome is een „camelot" en scharrelt gansch Frankrijk met koopwaar door. Hij doet dus aan „footing", schoon met andere doelein den dan sommige sportslieden. Zijn pedestrale rust gunt hij zich slechts bepaalde publieke plaatsen, als plei nen en viersprongen, waar hij, on der een reusachtig regenscherm, zijn waren uitstalt, aanprijst en van de hand zet. Hij moet een weergalooze welbespraaktheid beoitten, die hem zells in staat stelt, onzen onovertrof fen Cocadorus van het Amstelveld in d'Amsteistad ettelijke punten voor te geven. Et, bigre! c'est jurer gros! Te Le Puy is hij een bekende en po pulaire persoonlijkheid. Hij is een goedhartig type, familiaar en vrijmoe dig schier de gansche gemeente tu toyeert hii, hetgeen, naar sommige knappe bollen beweren, een onbedrie- gelijk kenmerk van een goed geweten is. Geef toe. dat zoo iemand dubbel en dwars zijn populariteit verdient. „Mercurius zal jullie zegenen I" de ze benedictie is den meeaten sterve lingen welgevallig. In den gemeenteraad van Le Puy was het hommeles. Conservatieven wilden bij ongeluk wat te veel voor waarts, liberalen, uit oppositiegeest, wat te veel achterwaarts, en rijk-ge worden socialisten betoonden kapita listische neigingen. Br ontstond een crisis, en het stadje beleefde onrusti ge dagen. Hoe kleiner gemeente, hoe feller strijd. Toen besloten ettelijke vroede man nen, die aan den onhoudbaren toe stand een einde wenschten te maken, Romette met het algemeen kiesrecht kennis te doen maken. Met den moed der wanhoop in het hart. doet me- nisreen verstandige dingen Pascal heeft het reeds gezegd. Romette, die in het zaakje een leu ke grap zag, liet zijn promotoren hun gangetje gaan en stelde, met mede werking van een plaatselijken Justus van Maurik - onze beminnelijke volksschrijver was, zooals menigeen beweert, de auteur van vele toespra ken van Cocadorus een program van beloften op. Hij zou den prijs van „wijntje" tot normale verhoudingen terugbrengen, namelijk 20 centimes per liter hij zou kosteloozo nacht- asylen stichten voor nachtbrakers cn dranklustige echtparen elk nacht- asyl zou voorzien worden van een automatische piano en vooral zou alle arbeid „tusschen de maaltijden" tot een minimum worden beperkt. De verkiezingsdag kwam. Niet minder dan 792 kiezers, boven bedoeld program goedkeurend, lieten hun stem op Romette vallen. Op niemand anders viel zelfs één stem. Romette was daadwerkelijk tot ge meenteraadslid gekozen Eenige onthutste Lepuyisten be weerden. dat Romette niet verkies baar was, aangezien hij weieens hulp had genoten van liefdadigheidsveree- nigingen. De inurskramer antwoordde daarop ter snede, dat, aangezien hij kiezer was, hij bijgevolg ook verkiesbaar moest zijn. Do meeste inwoners van het stad je hebben zich aan de zijde van den „camelot" geschaard. Het zal wel onherroeplijk zijn Ro- metje is en blijft gekozen W at eeu toestand l zal menige rechtgeaarde Bataaf uitroepen. Maar waarom dan toch 'I Ik zie volstrekt met in, dat Rome, de marskramer, eeu slechter gemeen teraadslid zou zijn dan menig ander persoimage. Beslaat er niet een spreekwoord, een specifiek Balaafsch spreekwoord zelfs, dat luidt „Met het ambt komt de bekwaamheid" Eu, eilieve, indien ge de loopbaan van alle politieke personen nagaat, zult ge or dan velen vinden, wier op leiding en innerlijke roeping bijzon derlijk hun koers heeft bepaald met betrekking tot de politieke rul, die zij spelen Noem mij ter zake honderd, vijftig, twintig, tien namen. De stand van Romette, en zijn gees tesontwikkeling Pouah over het algemeen hebben stand en geestesontwikkeling, helaas, al bitter weinig aanrakingspunten met het gevoel voor 's lands belang. Bovendien heb ik Cocadorus zéér ver standige dingen en menig Kamerlid met universitaire opleiding groote bêtises hooren zeggen. Zijn mal program Nu de grap, door een toevalligen samenloop van omstandigheden, ernst is geworden, is het zeer wel mogelijk, dat Romette trachten zal, zich naar behooren van zijn taak te kwijten, ware het slechts om niet on tijdig afgezet te worden of om de ltans te hebben, te zijner tijd herko zen te worden. Dergelijke „wonderen" zijn meer gebeurd. En bJijft hij grappen uithalen, welnu, men was er op voorbereid. Menigeen heeft zich, onder den schijn van den diepsten ernst, een Jan Klaassen betoond. Dat zijn de scha delijkste ledepoppen. Heusch, de „ernstige" inwoners Haarlemmer Halletjes EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE. Er is een tijd geweest, toen er zóó veel vrijwillige hongerlijders en hon- gerlijdsters kwamen, dat hot geen kunst meer leek om in vijf en twin tig, dertig of veertig dagen in het geheel nïot te eten. Menschen met een beperkte beurs moeten er aan gedacht hebben, ook eens te kijken, hoever zij het konden brengen in de edele kunst, toen opeens bleek, dat het niet zoo gemakkelijk is als men wel veronder stellen zou. Knakworstjes nu en dan, een stuk chocolade en andere dingen waren voor eeu hongerartist noodlg, om zijn werk voort te zetten. En toen dit bekend werd, was voor een bui tenstaander de aardigheid er af. Als er dan toch voedsel noodig was, om als hongerlijder in t leven te blijven, dan kon je evengoed bij de gewone etende maatschappij blijven behooren. Heelemaal niet eten schijnt dus het ideaal niet. Altijd door eten kan even min wenschelijk wezen, al zijn er ook onder onze medcmenschen. dio voort durend in min of meer kauwende be weging verkeeren. De vraag doet zich dus van zelf voor kan een mensch een uur lang zonder eten of drinken blijven Wijsnouzen en gelijkhebbers zullen om deze vraag lachen. Dat ze zoo mal nog niet is. blijkt wel hieruit, dat do directio van de E. S. M.. die uit den aard van de zaak een zeer vooruit strevende instelling mag heetcn, de Vraag met een stellig neen beant woordt. Daaruit is van zelf te verkla ren, dat zij van plan is, bij de firma Beynes wagens te laten bouwen, die gedeeltelijk voor gezelschappen zul len dienen .maar vooral ook bestemd zijn om er een buffet in te laten ma ken en de reizigers dus te verkwik ken met broodjes met ham, kopjes thee, een halve Leidsche houtsnip en an dei'e natte en droge delicatessen meer. Onze beschavingsgeschiedenis staat niet stil. Dat gaat maar aldoor ver der. Onze Nederlandscbe treinen be zitten nog geen restauratiewagens, behalve op internationale trajecten. Maar als je van Amsterdam naar Groningen, of van Assen naar Maastricht spoort, moet je natje en droogjo maar op de perrons zien machtig te worden. Daaraan heeft de Electrische Spoor een eind willen ma ken. Voortaan mogen wij zeggen van Halfweg begint de victorie. Nie mand zal meer van Haarlem naar Berlijn of van Amsterdam naar Zandvoort behoeven te reizen, of hij kan eten en drinken naar hartelust. Of de nieuwe restauratiewagen in zal slaan Ik geloof het zeker. Meer malen, als ik op een kouden middag om een uur of vijf van Amsterdam naar Haarlem tramde, heb ik ge zucht om een bord warmen erwten soep. Dat dit het gevolg was van mijn naderend etensuur is een zóo eenvoudige oplossing, dat ik haar niet kan aanvaarden. Veel liever schrijf lit het toe aan do lange, rechte einden van don weg dóar krijg je honger van 1 En wanneer de directie dus maar zorgt voor een goeie kokkin, beloof ik haar mijn snertclundisle. Ik heb maar één bezwaar. In ai de wagens van de E. S. M. staat het verzoek VLUG IN- EN UITSTAPPEN. Zoodra de reizigers weten, dat er wat te schransen valt, zal het met in stappen wel lukken, maar het vlug uitstappen kan bezwaar opleveren. Menigeen met mij zal van zoo'n ge zel ligen tramwagen niet dan met moeite kunnen scheiden. Bij een vorigen keer heb ik er op gewezen, dat verschillende muziek uitvoeringen zoo slecht bezocht wor den. Wouter, die de dingen soms zoo ongezouten kan zeggen, heeft ai de ze zangers en zangeressen, violisten en violistessen, pianisten en pianis tessen, vorgeleken bij het Mexicaan- sche leger, waar meer generaals ge vonden worden, dan manschappen. „Goeie, beste, brave jongelui", be weert hij. „die heel geschikt zouden zijn om muzieklessen te geven, willen met alle geweld op een verhooging ln een zaal klimmen, om daar voor stoe len en banken te zingen of te spelen. Als ik dat zie word ik woedend „Dat is heel onmenschlxevend van je", zei ik, „want de menschen heb ben al zorg en verdriet genoog." „Deze domme opmerking", ant woordde Wouter, „is weer een tref fend staaltje van je onverstand, ik ben namelijk niet boos op de musicee- renden zelf, maar op hun familie. Va ders, moeders, tantes, die al jaren lang het arme slachtoffer hebben op- van Le Puy behoeven zich niet over matig ongerust te maken over deze fantastische verkiezing. In ,,L* Aventuricr", het laatst opge voerde tooneelstuk van Alfred Capus, zegt de grijze lintjesjager Guéroy, die van bezadigdheid overloopt Ik heb vroeger, op uw leeftijd, neigingen van onafhankelijkheid ge had. Ik stak den druak met de geves tigde regeeringen, ik bestreed onze instellingen en ik gaf me de airs van een ontevredene, lk heb spoedig de naïviteit en de duperie van die hou ding besrepen. En thans ben ik altijd, onder alle omstandigheden, en wat zij ook doen, aan de zijde dergenen, die on3 regeeren. En ik geef er u mijn woord op. dat er dagen zijn, waarop daarvoor een groote karaktervastheid noodig is. Aangezien bijkans alle „bezadigd heid" die richting uit loopt, zie ik nog aankomen, dat de bezadigdste inwoners vau Le Puy onzen mars kramer te zijner tijd tot burgemeester zullen uitroepen. Waarom ook niet? Wij moeten de uiterste consequenties van het alge meen kiesrecht onder de oogen dur ven zien. OTTO KNAAP. Tan de Residentie en baar bewoners. LXXXXV. De betooging bij het vieren van het 50-jarig. jubileum van Bouwmeester is toch nog doorgegaan, maar als huldebetuiging een mislukking ge weest Zooals ik vroeger reeds uiteengezet heb, bleef het betere deel van het too- neellievend publiek er verre van c-n van het andere deel waren het slechts betrekkelijk weinigen, die warm lie pen. A8n den optocht en de aubade na men maar 5 vereenigingen deel twee muziekkorpsen, twee tooneelvereeni- gingen en de 5e een van mineraal waterfabrikanten. Met „vaandels on flambouwen" zou van het „Gebouw" naar het Hotel des Indes getrokken en daar de aubade gebracht worden 1 Dat is in zoover waar gebleken, dat net van vaandels gesproken kon wor den, met de flambouwen was het niet fceter gesteld en van de aubade be merkte het publiek dat op de geruch ten van flambouwoptocht en hulde- muziek in vrij grooten getale langs den weg geschaard stond, ook al bit ter weinig. Den muzieknummertje, heel veel geschreeuw toen Bouwmees ter op het balcon verscheen,- dat was alles! Nemen we hierbij in aanmerking, dat Den Haag zeker wel 10 bekende en zeker evenveel onbekende tooneel- vereenigingen bezit; dat het getal amateurmuziekkorpsen ook de dub- Jjc-Jo cijfer» hanlt, dnn blijkt hoezeer deze „huldebetooging" langs de per sonen gegaan Is, die er aan hadden moeten deelnemen. De zaal was tijdens de opvoering nogal aardig bezet; de kransen, die werden aangedragen ook al niet van bekende figuren op tooneelgebied, op 2 na gelukkig niet onrespectabel van aantal en do feestrede mocht er zijn. Niet onvermakelijk was het bedank je van Bouwmeester! Hij zei dat hij zoo dikwijls uit het hoofd geleorde woorden op het tooueel had moeten spreken, dat het hem goed deed, nu eens alles te kunnen zeggen dat hem recht uit het hart kwam.... Hierin ligt op zichzelf nu niets dat den lachlust zou opwekken, maar wel als we weten dat deze „uit hel hart gesproken woorden"Bouwmeester gesouffleerd werden van een papier tje! Het publiek bemerkte hier echter niets van en klapte braaf om de spon taniteit van het antwoord. Is het echter niet treurig, dat in do residentie, waar toch zooveel men schen wonen, die een zuiver gevoel hebben voor kunst, en tijd, om de be slommeringen van de voorafgaande maatregelen voor een huldebetooging op zich te nomen, niemand van eeni- gezet en aangespoord om toch voor al in 't publiek op te treden, zou ik wel eens ferm door elkaar willen schudden „Waarom broers en zusters niet?" „Die oefenen de natuurlijke critiek uit, die we ook in onmuzikale gezin nen kunnen waarnemen. Broers en zusters houden van veel overdrij\ing terug. Maar tantes zijn bepaald le vensgevaarlijk, voelen de verant woordelijkheid zoo niet, begrijp je Bovendien weet ik niet, of de tijd niet nabij is, dat de muziek bij de men schen aan huis moet worden bezorgd." Ik zei hem, dat ik daar niets van begreep. „Dit zag ik", verklaarde Wouter rustig, „aan je koeiïge ma nier van kijken. Het versterkt me in de meening, dat lk hier een geniale gedachte heb gehad. Luister goed. Hoe langer hoe meer wordt ons al les thuis bezorgd. Zelfs voor twee en een halven cent zoethout bellen de menschen hun drogist op hij zegt wel een dik woord, als hij de telefoon aan den haak. hangt, maar stuurt zijn knecht om het te brengen. Zoo- dra de menschen wat aan je kunnen verdienen, loopen ze zich het vuur uit de sloffeu. En zoo komt ook de beroemde tenor Caruso aan huis bij de menschen zingen „Ja, voor tienduizend dollars per avond misschien." „Neen, als plaat op de gramo- phoon", zei Wouter en lachte ovor zijn flauwiteit, dat hij schudde. „Maar nu in ernsthet zal niet lang meer duren, of solisten stellen zich tegen bescheiden vergoeding bo gen bekenden naam in het comité wilde zitting nemen Bouwmeester is hier gehuldigd door mineraalwaterfabrikaiiten en amateur-tooneellisten van den zoo- veelsten rang, die zich verheerlijkt gevoelden, aan de betooging te mogen deelnemen. liet werkelijk kunstlievende pu bliek, schilders en literatoren, ze zijn van zijn feest verre gebleven. Misschien hebben de ..auspiciën" tiaar ook wel wat toe bijgedragen. Den laatsten tijd hebben we hier in de stad twee bezienswaardigheden de padvinders en oen soort natuur mensch, die in een bruine pij rond loopt Do jongens, die de Engelsche boy scouts hier moeten nadoen, zijn tot dusverre niet erg talrijk en onder hen komen er een zestal voor, die van de allereerste eigenschappen, welke zoo'n boy hebben moet, bescheiden heid en eenvoud, missen. Op de vrije middagen, als in de om streken geoefend moet worden, trek ken steeds een half dozijn, geuni- formd natuurlijk, door de asfaltstra ten cn loopen daar heel wat meer rond dan wel noodig is. Paden zijn daar toch zeker niet te vinden, en zeker geen juiste paden, wel men- scheu die verwonderd kijken naar die geelbruine pakjes, bloote knieën en Transvaalhoeden, en dat schijnt dien jeugdigen knapen zóó aangenaam, dat ze den oefeningstijd soms wel wat scliijnen te vergeten. Hun optreden is niet bepaald een propaganda voor de nieuwe liefhebberij. De andere bezienswaardigheid is de riatuurmensch, een van de schepse len, die xneenen door hun voorbeeld de menschen te kunnen bekeeren, tot wat zij meenen, dat de eonig juiste leefwijze is. Hij verkoopt brochures, waarin, be halve reclame voor vegetarisme, ook stuut dat ieder mensch 's nachts op do aarde moet gaan slapen „om de levenwekkende magnetische stroo- men door zijn lichaam te laten gaan". lk geloof dat er meer kans bestaat, dat dan een levenslange rheumaliek gewekt wordt, maar dit nu nog daar gelaten is de man niet te beklagen, die een naïviteit aan den dag legt als deze man, of moeten wc hem be wonderen, gelukkig achten, juist om zijn naïviteit? Hij moet een klem ka pitaaltje hebben en leeft daarvan mis schien gelukkig voor zijn naïviteit, want als hij hard moest ploeteren voor zijn broodje, werd hij zeker zijn beginsel ontrouw; ze passen werkelijk toch nog niet in onze maatschappij. De natuurmensch schijnt nog niet ge leerd te hebben, dat, willen we de menschen verandoren, wc beginnen moeten hun een leefwijze aan te be velen, die van de thans gevolgde wei nig verschilt. Een van de bladen had ee'n stukje over hem opgenomen, waarin eenige spot gelezen kon worden en den vol genden dag zond ons natuurmensch een... ingezonden stuk! Van alle kwade eigenschappen van de tegenwoordige menschen is deze propagandist voor het nieuwe dus nog niet geheel verlost! Mogelijk dat de magnetische aardstroomen hem nog tot inkeer brengen! Zooals bekend is heeft de Koning in een occarinospeler, die in de poort, welke naar den Paleis tuin voert, stond te fluiten, binnen laten roepen, waarna hij voor Juliaantje nog een deuntje floot. Het aardige van dit geval is, dat de man do politieverordening overtrad door straatmuziek te maken, daar alleen orgels dat mogen doen. De man kan er n o g een voordeel tje uithalen als hij zijn vak goed schikbaar, om aan huis te komen zin gen of spelen. Voel je niet, droogstop pelige Fidelio, wat een omwenteling dat brengen zal in ons muziekleven De uittocht naar tochtige of overwar- me concertzalen is niet meer noodig, je heeft niet te luisteren naar wat de uitvoerenden op hun programma blieven te zetten, maar zoekt uit, wat je 't liefst wilt hooren „Precies als 's morgens bij den groenteboer. Vandaag uien, man, en breng morgen spruitjes mee." „Juist zoo", zei Wouter. „Dan Is er ook nog het voordeel, dat je muziek kunt hooren op elk uur van den dag. Kortom, je moet maar goed naden ken (dat is meteen goed voor je roesti ge hersens) over al de voordeelen, die daaraan verbonden zijn. Op dit oogen- blik is de stand van zaken al zoó, dat het meeste publiek komt bij muziek, die naar de menschen toekomt." „Wat bedoei je T „Serenades. Honderde en honderde toehoorders." „Maar die kosten niets." „Dat is geen maatstaf. Arrangeer een concert, waar de leden van een vereeniging gratis toegang hebben en ze komen nog niet. Neen, zeg ik je, de kunst moet afdalen van het po dium harer hoogte en de wijde we reld intrekken, naar de menschen toe Hier daalde hij tot mijn genoegen van mijn stoep al en ging zeil, met zijn allernieuwste gedachten over mu ziek, de wereld in. Hoewel een krantenlozer van over meester is. Laat hij naar de variéte gaan en daar optreden als „hofkun stenaar". Het zou dan misschien de eerste maai zijn dat het gebruik van dien naam als reclame geen humbug was. SINTRAM. BEURSYERSIAG vau MERENS T1ELEMAN. Haarlem, 10 Februari 1911. De beurs te New-York had dezA week een levendig verloop, terwijl de grondtoon vast genoemd kon wor den. Op ien voorgrond traden de minder actieve Gould-waarden, t. w. Missouri. Pacific, Wabash, Denver Rio, Texas Pacific. Western Mary land, St, Louis en South. Western cn Colorado Fuel, welke allen min of meer in koers konden avanceeren. Verder bestond er veel belangstel ling voor sommige specialiteiten. In aandeelen American Beet Sugar, ook ten onzent genoteerd, werden leven dige aankoopen uitgevoerd op ge ruchten van dividenduitkeering, mei het gevolg, dat de koers der gewone aandeelen belangrijk kon montee- ren. Ook pref. Steels waren gezocht op het thans tegengesproken gerucht, dat de trust hare preferente aandee len zou willen terugkoopen. Het be richt, dat de Duitsche Rijksbank haar disconto verlaagd had, werd mede gunstig beoordeeld, en deed aan de markt een opgewekt aanzien geven. Van gelijken invloed was de tijding, dat de fabrieken der Steeltrust, nu de toestand in de Amerikaansche staaln ij verheid opklaart, weer 1000 arbeiders aan het werk zullen zetten, terwijl tevens gemeld werd, dat de American Bridge Company weer 4000 arbeiders zal aannemen. Ook de gunstige spoorwegontvang sten werkten in goeden zin. Toch kon het gemiddelde koersniveau zich niet zooveel vorbeteren als in de voor gaande week. De ooi-zaak hiervan moet worden gezocht in het optreden der baisse, welke, gebruik makende van de slechte koperstatistiek, meer aanvallend begon op le treden. Ook de in beurskringen heerschende twij fel, of de Erie wel de middelen zal hebben om de 19.984.000 obligaties, welke op 9 April zullen zijn vervallen, af te lossen, was een reden voor de baisse om hare engagementen te ver- grooten. Intussclien vermocht deze laatste omstandigheid niet den koers der Erie-shares te beïnvloeden. Door een wi!J«ge stemming onderscheidden zich de Topeka-shares op de tijding, dat een groot bedrag obligaties in Europa kon worden ondergebracht. Hecht men geloof aan het spreek woord ,.1'hisioire se répète", dan zou deze willigheid een voorbode zijn van een reactie. De ervaring toch heeft geleerd, dat, wanneer eene rij zing in Atchison (een secondaire marktleider) begint, de rijzing in de markt-leideude fondsen (t. w. Steois, Ainals, Union, Readings, St. Paul en Sineltei'3), vrijwel is afgeloopen en er distributie plaats grijpt onder dek king van de willigheid in Atchisons, Evenals de Atchison fungeert de Ame rican Sugar als dekking voor eens distributie in de shares der Standard Oil-groep. Professionals noemen deze beide fondsen indicators, dat wil zeg gen aanwijzers van het naaste markt- verloop. In hoeverre thans de Topeka als indicator optreedt, is moeilijk te beoordeelen, daar de technische marktpositie ondanks de rijzing nog zeer sterk is en er op een verlaagd niveau zeer veel kans bestaat, dat de belanghebbenden de markt zullen steunen. Ten onzent was de stemming ge heel overeenkomstig Wallstreot. Erie's vooral trokken de aandacht door een vaste stemming. United Ci gars bereikten een koers van 75 om daarna weer in te zakken. Naar ver luidt moet deze rijzing verband hou den met het bericht, dat Ultimo 1910 het totaal der onuitgevoerde orders 19 mlllinen sigaren bedroeg. Soutb- orn Rails bleven goed gevraagd. Ook Common Cans op de verwachting van de vier kruisjes voor weinig meer staat en met Ben Akiba gewoonlijk zeggen kan „dat alles is er al moer geweest", heb ik toch in de afgeloo pen week over twee berichten eenigs- zins verwonderd gestaan. Het eene gold een biljartpartij. A., die aan B. verplichting heeft, zou voor hem deelnemen aan een biljart wedstrijd en den prijs, wanneer hij dien won, met hem dealen. Nadat hij inderdaad de victorie behaald heeft, bestaat er ruzie over de verdeeling. Nu heb ik gehoord van vele dingen, die je door een ander kunt laten ver richten een sloot graven, een boom planten, een brood bakken en zoo meer, maar dat je door een ander voor je kunt laten biljartspelen klinkt me even vreemd, als wanneer iemand tot mij zegt„ik voel schrik- kelijken honger, ga jij eens even voor me din eeren 1" Dat is het eene raadsel. Het twee-Ie is, dat de gemeenteraad van Zand voort bij avond wou gaan kijken of een terrein geschikt was voor ge meentereiniging. Hoe je dat doet, vor klaar ik niet te begrijpen. Misschien ben ik als stedeling door straatver lichting er te dom voor geworden en heeft een veelal ln het donker wande lende buitenman de gescliiktheid, om bij avond te zien, behouden. Of kwam, heb ik al gedacht (er was immers sprake van gemeentereini ging) de neus er meer in 't bijzondes aan te pas FIDELIO.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1911 | | pagina 5