HAARLEM'S DAGBLAD. '"ÏESSÜSL
fiiaarïemsche
Qandelsvereensging
Qoedgek. by Kon, Beal. Tan 12 Nov.l80ö.
Da Haarlemsche Handelsvereeni-
giug bier ter stede, opgericht 10 Mei
1892, heeft in den loop van den tijd
Vel haar recht van bestaan bewezen.
In zeer vele gevallen, zaken van ver
schillenden aard betreffende, is zij
opgetreden en dikwijls met groot
Succès. Jammer echter, dat men alge
meen niet meer blijk geeft, dit te
waardeeren, door als lid der Vereenl-
ging toe te treden. Er zijn wei meer
dan 600 leden, maar dat is niet vol
doende. Elk handelaar, neringdoen
de, ja zelfs particulieren, moesten lid
Worden, om ten minste te laten gevoe
len, dat men het werk op prijs stelt,
dat de Haarlemsche Handelsvereeni-
glng steeds opneemt, als doende, wat
hare hand vindt om te doen.
De voordeelen, die de Vereeniging
buiten hare bemoeiingen van ver
schillenden aard, haren leden aan
biedt, zijn zeer vele en zeer groote
tegenover de geringe jaarlijksche
contributie van f 8.50, die gevraagd
wordt.
De Haarlemsche Handelsvereenl-
ging bemoeit zich in de eerste plaats
er mede, de belangen van hare leden
te bevorderen, door onwillige beta
lers voor hen tot betaling aan te
manen en information voor hen ln te
winnen. Bovendien hebben de leden
het recht, het hun gratis te verstrek
ken advies van den rechtsgeleerden
adviseur der Vereeniging te vragen,
die ook ln proceduren en faillisse
menten gratis voor hen optreedt, na
tuurlijk alleen voor zaken betreffende
den handel en het bedrijf der leden.
Als proef kunnen voortaan nieuwe
leden voor een half jaar worden aan
genomen, doch slechts het 2e halfjaar
(van 1 November tot on met 3(1 April)
ad l 1.75 do halve contributie.
Rechtsgeleerde adviseurs der Ver
eeniging zijn de heeren Mrs. Th. de
Haan Hugenholtz en A. H. J. Merens,
Spaarne 94, alhier, die voor de leden
eiken werkdag van 24 uur des na
middags zijn te spreken.
Het bureau der Vereeniging is ge-
festigd Jansweg 11.
Voor incasso's door bemiddeling
der Vereeniging wordt een vast
recht van 5 pet. der vordering bere
kend.
Bovendien moet 10 cent voor port
Bleeds worden bijgevoegd, bij Inzen
ding vau vorderingen door bemidde
ling der advocaten ta innen.
De kosten van informatiën naar
buiten de stad woonachtige personen
bedragen 60 ets. per informatie, plus
Vijf cents porto-vergoeding. Informa
tion naar binnen de stad wonende
personen worden gratis verstrekt.
Pretention op builen de stad wo
nende persouen worden niet behan
deld, wanneer niet 10 ets. voor porto-
yergoeding ls toegevoegd.
Ruim 1748 information en rechts
geleerde adviezen werden in het af-
ge loopen jaar gegeven.
In October en November 1910 zijn
60 vorderingen tot een bedrag van
1184,14 betaald; 11 vorderingen wor
den afbetaald, 16 vorderingen zijn
uitgesteld.
Nieuwe Leden voor 1911/12 kunnen
nu reeds tot de Vereeniging toetreden
en genieten alsdan tot 1 Mei e.k. al
le voorrechten als een gewoon lid-
Volgens art. 7 dient het geheim dei-
lijsten van wanbetalers ongeschon
den te blijven.
Alle brieven, aanvragen, reclames
of wat ook, moeten worden geadres
seerl aan het Bureau, dat geopend Is
dagelijks van 9 tot 5 uur en waar ook
verdere inlichtingen zijn te bekomen.
Het Bestuur heeft bemerkt, dat men
soms meent, dat men, hoewel geen
lid der H. H. V., toch van haar Lnfor-
matiën kan bekomen, en brengt nu
nogmaals en uitdrukkelijk ter kennis
dat alleen aan leden der Vereeniging
Informatiën door haar worden ver
strekt, en dat voor Informatiën op
toer ter stede woonachtige personen
nooit betaling mag worden gevor
derd.
HET BESTUUR.
Parijsche Brieven
CCLXIL
Er gebeuren soms rare dingen ln
Frankrijk, na Amerika misschien wel
het eerste land der reëele „contes
fantastiques."
Ettelijke maanden geleden maakte
ik gewag van de candldatuur, voor
de Kamer der Afgevaardigden, van
den mallen, onnoozelen Parijschen
concierge Renaudin, die zich had la
ten opwarmen door eenige groepen
snaaksche studenten van het Quar-
tier Latin. Bij de verkiezingen ver
kreeg Renaudin, zooals ik vroeger
reeds heb gemeld, nog 16 stemmen.
Renaudin leeft nog en is n o g maL
Tegenwoordig houdt hij af en toe
conférences, waarop hij, met onver
droten ijver, opnieuw zijn overdwaas
program ontwikkelt en zonder blik
ken of blozen beweert, dat hij inder
tijd 1016 stemmen heeft verkregen,
doch de magistratuur, doortrokken
van klassenonderscheiding, het ronde
getal 1000 glimpieperig heeft wegge
moffeld. En met een emphase, niet
ongelijk aan die van plattelands-rede
rijkers, spreekt Renaudin nu nog
over den heilstaat, die voor de deur
staat, indien men eenvoudig-weg hèm
de poorten van de Kamer der Afge
vaardigden ontsluit. De ceintuurbaan
zou verlengd worden; elke pasgebore
ne zou 500 francs belooning krijgen;
elke arbeider zou een flesch witten
wijn bij eiken maaltijd krijgen; de
zwaartekracht zou opgeheven worden;
de levenslange gevangenisstraf en de
eeuwigdurende beweging zouden
worden verminderd; enz. enz.
Is Renaudin een malloot? Is hij
niets anders dan de dupe van eenige
grappige studenten?
Misschien.
Zeker is het niet.
Want de mogelijkheid bestaat, dat|
hij munt slaat uit zijn malle gedra
gingen dat deze hem althans eeni
ge nIJ verdiensten opbrengen. Onze
aarde herbergt ook wel „dupes", die
het willens en wetens zijn.
Thans is het stadje Le Puy in rep
en roor. Want een marskramer, een
straatventer, een marktschreeuwer is
er in den gemeenteraad verkozen.
Louis-Régis Rome is een „camelot"
en scharrelt gansch Frankrijk met
koopwaar door. Hij doet dus aan
„footing", schoon met andere doelein
den dan sommige sportslieden. Zijn
pedestrale rust gunt hij zich slechts
bepaalde publieke plaatsen, als plei
nen en viersprongen, waar hij, on
der een reusachtig regenscherm, zijn
waren uitstalt, aanprijst en van de
hand zet. Hij moet een weergalooze
welbespraaktheid beoitten, die hem
zells in staat stelt, onzen onovertrof
fen Cocadorus van het Amstelveld in
d'Amsteistad ettelijke punten voor te
geven. Et, bigre! c'est jurer gros!
Te Le Puy is hij een bekende en po
pulaire persoonlijkheid. Hij is een
goedhartig type, familiaar en vrijmoe
dig schier de gansche gemeente tu
toyeert hii, hetgeen, naar sommige
knappe bollen beweren, een onbedrie-
gelijk kenmerk van een goed geweten
is. Geef toe. dat zoo iemand dubbel en
dwars zijn populariteit verdient.
„Mercurius zal jullie zegenen I" de
ze benedictie is den meeaten sterve
lingen welgevallig.
In den gemeenteraad van Le Puy
was het hommeles. Conservatieven
wilden bij ongeluk wat te veel voor
waarts, liberalen, uit oppositiegeest,
wat te veel achterwaarts, en rijk-ge
worden socialisten betoonden kapita
listische neigingen. Br ontstond een
crisis, en het stadje beleefde onrusti
ge dagen. Hoe kleiner gemeente, hoe
feller strijd.
Toen besloten ettelijke vroede man
nen, die aan den onhoudbaren toe
stand een einde wenschten te maken,
Romette met het algemeen kiesrecht
kennis te doen maken. Met den moed
der wanhoop in het hart. doet me-
nisreen verstandige dingen Pascal
heeft het reeds gezegd.
Romette, die in het zaakje een leu
ke grap zag, liet zijn promotoren hun
gangetje gaan en stelde, met mede
werking van een plaatselijken Justus
van Maurik - onze beminnelijke
volksschrijver was, zooals menigeen
beweert, de auteur van vele toespra
ken van Cocadorus een program
van beloften op. Hij zou den prijs van
„wijntje" tot normale verhoudingen
terugbrengen, namelijk 20 centimes
per liter hij zou kosteloozo nacht-
asylen stichten voor nachtbrakers cn
dranklustige echtparen elk nacht-
asyl zou voorzien worden van een
automatische piano en vooral zou
alle arbeid „tusschen de maaltijden"
tot een minimum worden beperkt.
De verkiezingsdag kwam.
Niet minder dan 792 kiezers, boven
bedoeld program goedkeurend, lieten
hun stem op Romette vallen.
Op niemand anders viel zelfs één
stem.
Romette was daadwerkelijk tot ge
meenteraadslid gekozen
Eenige onthutste Lepuyisten be
weerden. dat Romette niet verkies
baar was, aangezien hij weieens hulp
had genoten van liefdadigheidsveree-
nigingen.
De inurskramer antwoordde daarop
ter snede, dat, aangezien hij kiezer
was, hij bijgevolg ook verkiesbaar
moest zijn.
Do meeste inwoners van het stad
je hebben zich aan de zijde van den
„camelot" geschaard.
Het zal wel onherroeplijk zijn Ro-
metje is en blijft gekozen
W at eeu toestand l zal menige
rechtgeaarde Bataaf uitroepen.
Maar waarom dan toch 'I
Ik zie volstrekt met in, dat Rome,
de marskramer, eeu slechter gemeen
teraadslid zou zijn dan menig ander
persoimage.
Beslaat er niet een spreekwoord,
een specifiek Balaafsch spreekwoord
zelfs, dat luidt „Met het ambt komt
de bekwaamheid"
Eu, eilieve, indien ge de loopbaan
van alle politieke personen nagaat,
zult ge or dan velen vinden, wier op
leiding en innerlijke roeping bijzon
derlijk hun koers heeft bepaald met
betrekking tot de politieke rul, die zij
spelen Noem mij ter zake honderd,
vijftig, twintig, tien namen.
De stand van Romette, en zijn gees
tesontwikkeling
Pouah over het algemeen hebben
stand en geestesontwikkeling, helaas,
al bitter weinig aanrakingspunten
met het gevoel voor 's lands belang.
Bovendien heb ik Cocadorus zéér ver
standige dingen en menig Kamerlid
met universitaire opleiding groote
bêtises hooren zeggen.
Zijn mal program
Nu de grap, door een toevalligen
samenloop van omstandigheden,
ernst is geworden, is het zeer wel
mogelijk, dat Romette trachten zal,
zich naar behooren van zijn taak te
kwijten, ware het slechts om niet on
tijdig afgezet te worden of om de
ltans te hebben, te zijner tijd herko
zen te worden. Dergelijke „wonderen"
zijn meer gebeurd.
En bJijft hij grappen uithalen,
welnu, men was er op voorbereid.
Menigeen heeft zich, onder den schijn
van den diepsten ernst, een Jan
Klaassen betoond. Dat zijn de scha
delijkste ledepoppen.
Heusch, de „ernstige" inwoners
Haarlemmer Halletjes
EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE.
Er is een tijd geweest, toen er zóó
veel vrijwillige hongerlijders en hon-
gerlijdsters kwamen, dat hot geen
kunst meer leek om in vijf en twin
tig, dertig of veertig dagen in het
geheel nïot te eten. Menschen met een
beperkte beurs moeten er aan gedacht
hebben, ook eens te kijken, hoever zij
het konden brengen in de edele kunst,
toen opeens bleek, dat het niet zoo
gemakkelijk is als men wel veronder
stellen zou. Knakworstjes nu en dan,
een stuk chocolade en andere dingen
waren voor eeu hongerartist noodlg,
om zijn werk voort te zetten. En toen
dit bekend werd, was voor een bui
tenstaander de aardigheid er af. Als
er dan toch voedsel noodig was, om
als hongerlijder in t leven te blijven,
dan kon je evengoed bij de gewone
etende maatschappij blijven behooren.
Heelemaal niet eten schijnt dus het
ideaal niet. Altijd door eten kan even
min wenschelijk wezen, al zijn er ook
onder onze medcmenschen. dio voort
durend in min of meer kauwende be
weging verkeeren. De vraag doet zich
dus van zelf voor kan een mensch
een uur lang zonder eten of drinken
blijven
Wijsnouzen en gelijkhebbers zullen
om deze vraag lachen. Dat ze zoo mal
nog niet is. blijkt wel hieruit, dat do
directio van de E. S. M.. die uit den
aard van de zaak een zeer vooruit
strevende instelling mag heetcn, de
Vraag met een stellig neen beant
woordt. Daaruit is van zelf te verkla
ren, dat zij van plan is, bij de firma
Beynes wagens te laten bouwen, die
gedeeltelijk voor gezelschappen zul
len dienen .maar vooral ook bestemd
zijn om er een buffet in te laten ma
ken en de reizigers dus te verkwik
ken met broodjes met ham, kopjes
thee, een halve Leidsche houtsnip en
an dei'e natte en droge delicatessen
meer.
Onze beschavingsgeschiedenis staat
niet stil. Dat gaat maar aldoor ver
der. Onze Nederlandscbe treinen be
zitten nog geen restauratiewagens,
behalve op internationale trajecten.
Maar als je van Amsterdam naar
Groningen, of van Assen naar
Maastricht spoort, moet je natje en
droogjo maar op de perrons zien
machtig te worden. Daaraan heeft de
Electrische Spoor een eind willen ma
ken. Voortaan mogen wij zeggen
van Halfweg begint de victorie. Nie
mand zal meer van Haarlem naar
Berlijn of van Amsterdam naar
Zandvoort behoeven te reizen, of hij
kan eten en drinken naar hartelust.
Of de nieuwe restauratiewagen in
zal slaan Ik geloof het zeker. Meer
malen, als ik op een kouden middag
om een uur of vijf van Amsterdam
naar Haarlem tramde, heb ik ge
zucht om een bord warmen erwten
soep. Dat dit het gevolg was van
mijn naderend etensuur is een zóo
eenvoudige oplossing, dat ik haar niet
kan aanvaarden. Veel liever schrijf lit
het toe aan do lange, rechte einden
van don weg dóar krijg je honger
van 1 En wanneer de directie dus
maar zorgt voor een goeie kokkin,
beloof ik haar mijn snertclundisle.
Ik heb maar één bezwaar. In ai de
wagens van de E. S. M. staat het
verzoek
VLUG IN- EN UITSTAPPEN.
Zoodra de reizigers weten, dat er
wat te schransen valt, zal het met in
stappen wel lukken, maar het vlug
uitstappen kan bezwaar opleveren.
Menigeen met mij zal van zoo'n ge
zel ligen tramwagen niet dan met
moeite kunnen scheiden.
Bij een vorigen keer heb ik er op
gewezen, dat verschillende muziek
uitvoeringen zoo slecht bezocht wor
den. Wouter, die de dingen soms zoo
ongezouten kan zeggen, heeft ai de
ze zangers en zangeressen, violisten
en violistessen, pianisten en pianis
tessen, vorgeleken bij het Mexicaan-
sche leger, waar meer generaals ge
vonden worden, dan manschappen.
„Goeie, beste, brave jongelui", be
weert hij. „die heel geschikt zouden
zijn om muzieklessen te geven, willen
met alle geweld op een verhooging ln
een zaal klimmen, om daar voor stoe
len en banken te zingen of te spelen.
Als ik dat zie word ik woedend
„Dat is heel onmenschlxevend van
je", zei ik, „want de menschen heb
ben al zorg en verdriet genoog."
„Deze domme opmerking", ant
woordde Wouter, „is weer een tref
fend staaltje van je onverstand, ik
ben namelijk niet boos op de musicee-
renden zelf, maar op hun familie. Va
ders, moeders, tantes, die al jaren
lang het arme slachtoffer hebben op-
van Le Puy behoeven zich niet over
matig ongerust te maken over deze
fantastische verkiezing.
In ,,L* Aventuricr", het laatst opge
voerde tooneelstuk van Alfred Capus,
zegt de grijze lintjesjager Guéroy,
die van bezadigdheid overloopt
Ik heb vroeger, op uw leeftijd,
neigingen van onafhankelijkheid ge
had. Ik stak den druak met de geves
tigde regeeringen, ik bestreed onze
instellingen en ik gaf me de airs van
een ontevredene, lk heb spoedig de
naïviteit en de duperie van die hou
ding besrepen. En thans ben ik altijd,
onder alle omstandigheden, en wat
zij ook doen, aan de zijde dergenen,
die on3 regeeren. En ik geef er u mijn
woord op. dat er dagen zijn, waarop
daarvoor een groote karaktervastheid
noodig is.
Aangezien bijkans alle „bezadigd
heid" die richting uit loopt, zie ik
nog aankomen, dat de bezadigdste
inwoners vau Le Puy onzen mars
kramer te zijner tijd tot burgemeester
zullen uitroepen.
Waarom ook niet? Wij moeten de
uiterste consequenties van het alge
meen kiesrecht onder de oogen dur
ven zien.
OTTO KNAAP.
Tan de Residentie en baar
bewoners.
LXXXXV.
De betooging bij het vieren van het
50-jarig. jubileum van Bouwmeester
is toch nog doorgegaan, maar als
huldebetuiging een mislukking ge
weest
Zooals ik vroeger reeds uiteengezet
heb, bleef het betere deel van het too-
neellievend publiek er verre van c-n
van het andere deel waren het slechts
betrekkelijk weinigen, die warm lie
pen.
A8n den optocht en de aubade na
men maar 5 vereenigingen deel twee
muziekkorpsen, twee tooneelvereeni-
gingen en de 5e een van mineraal
waterfabrikanten. Met „vaandels on
flambouwen" zou van het „Gebouw"
naar het Hotel des Indes getrokken
en daar de aubade gebracht worden 1
Dat is in zoover waar gebleken, dat
net van vaandels gesproken kon wor
den, met de flambouwen was het niet
fceter gesteld en van de aubade be
merkte het publiek dat op de geruch
ten van flambouwoptocht en hulde-
muziek in vrij grooten getale langs
den weg geschaard stond, ook al bit
ter weinig. Den muzieknummertje,
heel veel geschreeuw toen Bouwmees
ter op het balcon verscheen,- dat was
alles!
Nemen we hierbij in aanmerking,
dat Den Haag zeker wel 10 bekende
en zeker evenveel onbekende tooneel-
vereenigingen bezit; dat het getal
amateurmuziekkorpsen ook de dub-
Jjc-Jo cijfer» hanlt, dnn blijkt hoezeer
deze „huldebetooging" langs de per
sonen gegaan Is, die er aan hadden
moeten deelnemen.
De zaal was tijdens de opvoering
nogal aardig bezet; de kransen, die
werden aangedragen ook al niet
van bekende figuren op tooneelgebied,
op 2 na gelukkig niet onrespectabel
van aantal en do feestrede mocht er
zijn.
Niet onvermakelijk was het bedank
je van Bouwmeester! Hij zei dat hij
zoo dikwijls uit het hoofd geleorde
woorden op het tooueel had moeten
spreken, dat het hem goed deed, nu
eens alles te kunnen zeggen dat hem
recht uit het hart kwam....
Hierin ligt op zichzelf nu niets dat
den lachlust zou opwekken, maar wel
als we weten dat deze „uit hel hart
gesproken woorden"Bouwmeester
gesouffleerd werden van een papier
tje!
Het publiek bemerkte hier echter
niets van en klapte braaf om de spon
taniteit van het antwoord.
Is het echter niet treurig, dat in do
residentie, waar toch zooveel men
schen wonen, die een zuiver gevoel
hebben voor kunst, en tijd, om de be
slommeringen van de voorafgaande
maatregelen voor een huldebetooging
op zich te nomen, niemand van eeni-
gezet en aangespoord om toch voor
al in 't publiek op te treden, zou ik
wel eens ferm door elkaar willen
schudden
„Waarom broers en zusters niet?"
„Die oefenen de natuurlijke critiek
uit, die we ook in onmuzikale gezin
nen kunnen waarnemen. Broers en
zusters houden van veel overdrij\ing
terug. Maar tantes zijn bepaald le
vensgevaarlijk, voelen de verant
woordelijkheid zoo niet, begrijp je
Bovendien weet ik niet, of de tijd niet
nabij is, dat de muziek bij de men
schen aan huis moet worden bezorgd."
Ik zei hem, dat ik daar niets van
begreep. „Dit zag ik", verklaarde
Wouter rustig, „aan je koeiïge ma
nier van kijken. Het versterkt me in
de meening, dat lk hier een geniale
gedachte heb gehad. Luister goed.
Hoe langer hoe meer wordt ons al
les thuis bezorgd. Zelfs voor twee en
een halven cent zoethout bellen de
menschen hun drogist op hij zegt
wel een dik woord, als hij de telefoon
aan den haak. hangt, maar stuurt
zijn knecht om het te brengen. Zoo-
dra de menschen wat aan je kunnen
verdienen, loopen ze zich het vuur
uit de sloffeu. En zoo komt ook de
beroemde tenor Caruso aan huis bij
de menschen zingen
„Ja, voor tienduizend dollars per
avond misschien."
„Neen, als plaat op de gramo-
phoon", zei Wouter en lachte ovor
zijn flauwiteit, dat hij schudde.
„Maar nu in ernsthet zal niet
lang meer duren, of solisten stellen
zich tegen bescheiden vergoeding bo
gen bekenden naam in het comité
wilde zitting nemen
Bouwmeester is hier gehuldigd
door mineraalwaterfabrikaiiten en
amateur-tooneellisten van den zoo-
veelsten rang, die zich verheerlijkt
gevoelden, aan de betooging te mogen
deelnemen.
liet werkelijk kunstlievende pu
bliek, schilders en literatoren, ze zijn
van zijn feest verre gebleven.
Misschien hebben de ..auspiciën"
tiaar ook wel wat toe bijgedragen.
Den laatsten tijd hebben we hier in
de stad twee bezienswaardigheden
de padvinders en oen soort natuur
mensch, die in een bruine pij rond
loopt
Do jongens, die de Engelsche boy
scouts hier moeten nadoen, zijn tot
dusverre niet erg talrijk en onder hen
komen er een zestal voor, die van de
allereerste eigenschappen, welke
zoo'n boy hebben moet, bescheiden
heid en eenvoud, missen.
Op de vrije middagen, als in de om
streken geoefend moet worden, trek
ken steeds een half dozijn, geuni-
formd natuurlijk, door de asfaltstra
ten cn loopen daar heel wat meer
rond dan wel noodig is. Paden zijn
daar toch zeker niet te vinden, en
zeker geen juiste paden, wel men-
scheu die verwonderd kijken naar die
geelbruine pakjes, bloote knieën en
Transvaalhoeden, en dat schijnt dien
jeugdigen knapen zóó aangenaam,
dat ze den oefeningstijd soms wel wat
scliijnen te vergeten. Hun optreden
is niet bepaald een propaganda voor
de nieuwe liefhebberij.
De andere bezienswaardigheid is de
riatuurmensch, een van de schepse
len, die xneenen door hun voorbeeld
de menschen te kunnen bekeeren, tot
wat zij meenen, dat de eonig juiste
leefwijze is.
Hij verkoopt brochures, waarin, be
halve reclame voor vegetarisme, ook
stuut dat ieder mensch 's nachts op
do aarde moet gaan slapen „om de
levenwekkende magnetische stroo-
men door zijn lichaam te laten gaan".
lk geloof dat er meer kans bestaat,
dat dan een levenslange rheumaliek
gewekt wordt, maar dit nu nog daar
gelaten is de man niet te beklagen,
die een naïviteit aan den dag legt als
deze man, of moeten wc hem be
wonderen, gelukkig achten, juist om
zijn naïviteit? Hij moet een klem ka
pitaaltje hebben en leeft daarvan mis
schien gelukkig voor zijn naïviteit,
want als hij hard moest ploeteren
voor zijn broodje, werd hij zeker zijn
beginsel ontrouw; ze passen werkelijk
toch nog niet in onze maatschappij.
De natuurmensch schijnt nog niet ge
leerd te hebben, dat, willen we de
menschen verandoren, wc beginnen
moeten hun een leefwijze aan te be
velen, die van de thans gevolgde wei
nig verschilt.
Een van de bladen had ee'n stukje
over hem opgenomen, waarin eenige
spot gelezen kon worden en den vol
genden dag zond ons natuurmensch
een... ingezonden stuk!
Van alle kwade eigenschappen van
de tegenwoordige menschen is deze
propagandist voor het nieuwe dus
nog niet geheel verlost! Mogelijk dat
de magnetische aardstroomen hem
nog tot inkeer brengen!
Zooals bekend is heeft de Koning
in een occarinospeler, die in de
poort, welke naar den Paleis
tuin voert, stond te fluiten,
binnen laten roepen, waarna hij voor
Juliaantje nog een deuntje floot. Het
aardige van dit geval is, dat de man
do politieverordening overtrad door
straatmuziek te maken, daar alleen
orgels dat mogen doen.
De man kan er n o g een voordeel
tje uithalen als hij zijn vak goed
schikbaar, om aan huis te komen zin
gen of spelen. Voel je niet, droogstop
pelige Fidelio, wat een omwenteling
dat brengen zal in ons muziekleven
De uittocht naar tochtige of overwar-
me concertzalen is niet meer noodig,
je heeft niet te luisteren naar wat de
uitvoerenden op hun programma
blieven te zetten, maar zoekt uit, wat
je 't liefst wilt hooren
„Precies als 's morgens bij den
groenteboer. Vandaag uien, man, en
breng morgen spruitjes mee."
„Juist zoo", zei Wouter. „Dan Is er
ook nog het voordeel, dat je muziek
kunt hooren op elk uur van den dag.
Kortom, je moet maar goed naden
ken (dat is meteen goed voor je roesti
ge hersens) over al de voordeelen, die
daaraan verbonden zijn. Op dit oogen-
blik is de stand van zaken al zoó, dat
het meeste publiek komt bij muziek,
die naar de menschen toekomt."
„Wat bedoei je T
„Serenades. Honderde en honderde
toehoorders."
„Maar die kosten niets."
„Dat is geen maatstaf. Arrangeer
een concert, waar de leden van een
vereeniging gratis toegang hebben en
ze komen nog niet. Neen, zeg ik je,
de kunst moet afdalen van het po
dium harer hoogte en de wijde we
reld intrekken, naar de menschen
toe
Hier daalde hij tot mijn genoegen
van mijn stoep al en ging zeil, met
zijn allernieuwste gedachten over mu
ziek, de wereld in.
Hoewel een krantenlozer van over
meester is. Laat hij naar de variéte
gaan en daar optreden als „hofkun
stenaar".
Het zou dan misschien de eerste
maai zijn dat het gebruik van dien
naam als reclame geen humbug was.
SINTRAM.
BEURSYERSIAG
vau
MERENS T1ELEMAN.
Haarlem, 10 Februari 1911.
De beurs te New-York had dezA
week een levendig verloop, terwijl de
grondtoon vast genoemd kon wor
den. Op ien voorgrond traden de
minder actieve Gould-waarden, t. w.
Missouri. Pacific, Wabash, Denver
Rio, Texas Pacific. Western Mary
land, St, Louis en South. Western cn
Colorado Fuel, welke allen min of
meer in koers konden avanceeren.
Verder bestond er veel belangstel
ling voor sommige specialiteiten. In
aandeelen American Beet Sugar, ook
ten onzent genoteerd, werden leven
dige aankoopen uitgevoerd op ge
ruchten van dividenduitkeering, mei
het gevolg, dat de koers der gewone
aandeelen belangrijk kon montee-
ren.
Ook pref. Steels waren gezocht op
het thans tegengesproken gerucht,
dat de trust hare preferente aandee
len zou willen terugkoopen. Het be
richt, dat de Duitsche Rijksbank haar
disconto verlaagd had, werd mede
gunstig beoordeeld, en deed aan de
markt een opgewekt aanzien geven.
Van gelijken invloed was de tijding,
dat de fabrieken der Steeltrust, nu
de toestand in de Amerikaansche
staaln ij verheid opklaart, weer 1000
arbeiders aan het werk zullen zetten,
terwijl tevens gemeld werd, dat de
American Bridge Company weer
4000 arbeiders zal aannemen.
Ook de gunstige spoorwegontvang
sten werkten in goeden zin. Toch kon
het gemiddelde koersniveau zich niet
zooveel vorbeteren als in de voor
gaande week. De ooi-zaak hiervan
moet worden gezocht in het optreden
der baisse, welke, gebruik makende
van de slechte koperstatistiek, meer
aanvallend begon op le treden. Ook
de in beurskringen heerschende twij
fel, of de Erie wel de middelen zal
hebben om de 19.984.000 obligaties,
welke op 9 April zullen zijn vervallen,
af te lossen, was een reden voor de
baisse om hare engagementen te ver-
grooten. Intussclien vermocht deze
laatste omstandigheid niet den koers
der Erie-shares te beïnvloeden. Door
een wi!J«ge stemming onderscheidden
zich de Topeka-shares op de tijding,
dat een groot bedrag obligaties in
Europa kon worden ondergebracht.
Hecht men geloof aan het spreek
woord ,.1'hisioire se répète", dan
zou deze willigheid een voorbode zijn
van een reactie. De ervaring toch
heeft geleerd, dat, wanneer eene rij
zing in Atchison (een secondaire
marktleider) begint, de rijzing in de
markt-leideude fondsen (t. w. Steois,
Ainals, Union, Readings, St. Paul en
Sineltei'3), vrijwel is afgeloopen en er
distributie plaats grijpt onder dek
king van de willigheid in Atchisons,
Evenals de Atchison fungeert de Ame
rican Sugar als dekking voor eens
distributie in de shares der Standard
Oil-groep. Professionals noemen deze
beide fondsen indicators, dat wil zeg
gen aanwijzers van het naaste markt-
verloop. In hoeverre thans de Topeka
als indicator optreedt, is moeilijk te
beoordeelen, daar de technische
marktpositie ondanks de rijzing nog
zeer sterk is en er op een verlaagd
niveau zeer veel kans bestaat, dat de
belanghebbenden de markt zullen
steunen.
Ten onzent was de stemming ge
heel overeenkomstig Wallstreot.
Erie's vooral trokken de aandacht
door een vaste stemming. United Ci
gars bereikten een koers van 75 om
daarna weer in te zakken. Naar ver
luidt moet deze rijzing verband hou
den met het bericht, dat Ultimo 1910
het totaal der onuitgevoerde orders
19 mlllinen sigaren bedroeg. Soutb-
orn Rails bleven goed gevraagd. Ook
Common Cans op de verwachting van
de vier kruisjes voor weinig meer
staat en met Ben Akiba gewoonlijk
zeggen kan „dat alles is er al moer
geweest", heb ik toch in de afgeloo
pen week over twee berichten eenigs-
zins verwonderd gestaan.
Het eene gold een biljartpartij. A.,
die aan B. verplichting heeft, zou
voor hem deelnemen aan een biljart
wedstrijd en den prijs, wanneer hij
dien won, met hem dealen. Nadat hij
inderdaad de victorie behaald heeft,
bestaat er ruzie over de verdeeling.
Nu heb ik gehoord van vele dingen,
die je door een ander kunt laten ver
richten een sloot graven, een boom
planten, een brood bakken en zoo
meer, maar dat je door een ander
voor je kunt laten biljartspelen
klinkt me even vreemd, als wanneer
iemand tot mij zegt„ik voel schrik-
kelijken honger, ga jij eens even voor
me din eeren 1"
Dat is het eene raadsel. Het twee-Ie
is, dat de gemeenteraad van Zand
voort bij avond wou gaan kijken of
een terrein geschikt was voor ge
meentereiniging. Hoe je dat doet, vor
klaar ik niet te begrijpen. Misschien
ben ik als stedeling door straatver
lichting er te dom voor geworden en
heeft een veelal ln het donker wande
lende buitenman de gescliiktheid, om
bij avond te zien, behouden.
Of kwam, heb ik al gedacht (er was
immers sprake van gemeentereini
ging) de neus er meer in 't bijzondes
aan te pas
FIDELIO.