lAARLEM'S DAGBLAD.
TWEEDE BLAD.
ZATERDAG 8 APRIL 1911
üaarlemsclie
Handelsvereeniging
1 Goedgck. bij Kon. Boal. van 12 Kot. 18'J'J.
De Haarlemscbe Handelsvereeni
ging hier Ier stede, opgericht 10 Mei
18112, heeft la den loop van den tijd
wel haar recht van bestaan bewezen,
lu zeer vele ge vullen, zuken van ver
schillenden aard betreffende, is sij
opgetreden en dikwijls met groot
succes. Jammer echter, dat uien alge
meen niet meer blijk geeft, dit te
waardeeren, door als lid der Vereeul-
ging toe te treden. Er zijn wel aieer
dan 600 leden, maar dat is niet vol
doende. Elk handelaar, neringdoen
de, ja zelfs particulieren, moesten lid
worden, om ten minste te laten gevoe
len, dal men hel werk op prijs stelt,
dal de Haarlemscbe Uuudelsvereeni-
ging steeds opneemt, als duende, wat
hare hand vindt oni te doen.
De voordeelen, die de Vereeniging
buiten hare bemoeiingen van ver
schillenden aard, haren leden aan
biedt, zijn zeer vele en zeer groots
tegenover de geringe Jaarlijksche
coulribut/e van 3.50, dis gevruagd
wordt.
De Haarlemscbe Handelsvereeui-
giug bemoeit zich ln de eerste plaats
er mede, de belungen van hare leden
te bevorderen, door onwillige beta
lers voor hen tot betaling aan te
manen en information voor hen in te
"'inuen. Bovendien hebben de leden
bet recht, het hun gratis te verstrek
ken advies van den rechtsgeleerden
adviseur der Vereeuigmg te vragen,
die ook in procedureu en faillisse
menten gratis voor hen optreedt, na
tuurlijk alleen voor zaken betreffende
den handel en liet bedrijf der leden.
Als proef kuuneu voortaan nieuwe
leden voor een half jaar worden aan
genomen, doch slechts het 2e hulfjuar
(van 1 November tot en met 30 April)
id I 1.75 de halve contributie.
Rechtsgeleerde adviseurs der Ver-
et'ing'Ug zijn de heeren Mrs. Th. de
Haan HugenboiU en A. H. J. Merens,
Spaarne 94, alhier, die voor de leden
eiken werkdag van 2—4 uur des na
middags zijn te spreken.
Het bureau der Vereeniging is ge
vestigd Jansweg 11.
Voor Incasso's door bemiddeling
der Vereeniging wordt een vast
recht van 5 pet. der vordering bere
kend.
Bovendien moet 10 cent voor port
steeds worden bijgevoegd, bij Inzen
ding van vorderingen door bemidde
ling der advocaten te Innen.
De koslen van Informatiën naar
buiten de stad woonachtige personen
bedrugen 60 ets. per informatie, plus
vijf ceiils pui lo-vergoadiug. Jnforma
llen uuur binnen de slud wonende
personen worden gratis verstrekt. j
Pretention op builen de stad wo
nende personen worden met behan
deld, wanneer oiet 1U ets. voor porto-
verguediug is toegevoegd.
Ruim 1/48 lufuruiutien en recht»
geleerde adviezen werden ln het af
geluiipeu jaar gegeven.
Dt de maanden December 1910,
Januari en Februari 1911 zijn 79 vor
deringen tot een bedrag van f 3352.33
betaald; 17 vorderingen w ,rden afbe
taald, 20 vorderingen zijn uitgesteld.
Nieuwe Leden voor 1911/12 kunnen
nu reeds tot de Vereeniging toetreden
en genieten alsdan tot 1 Mei e.k. al
le voorrechten als een gewoon lid.
Volgens art. 7 dient tiet geheim der
lijsten van wanbetalers ongeschon
den te blijven.
Alle brieven, aanvragen, reclames
of wat ook, moeten worden geadres
seert aan het Bureau, dat ge.ipend is
dagelijks van 9 tot 5 uur en waar x»k
verdere inlichtingen zijn te bekomen.
Hel Bestuur heeft bemerkt, dat men
soms meent, dat men. hoewel geen
lid der H. H. V toch van haar infor
matiën kan bekomen, en brengt nu
nogmaals en uitdrukkelijk ter kennis
-lal alleen aan leden der Vereeniging
informatiën door haar worden ver
strekt, en dal voor informatiën op
h'er ter stede woonachtige per3oneD
nooit betaimg mag. worden gevor
derd.
HET BESTUUR.
Parijsche Brieven
CCLXX.
La Cité, het merkwaardig eilandje,
dat. midden in Parijs, zich gevormd
heeft door een grillige bui van de
Seine, die er zich in tweeën splitst en
eenige honderden meters verder zich
weder kalm unifieert la Cite levert
een der schoonste aanblikken van
Parijs op. welke aanblik met meester
hand is beschreven door twee van
Frankrijk's grootste schrijvers, met
name door Victor Hugo in zijn „No-
tre-Dame de Paris" en door Emile
Zola in „L'Oeuvre".
Victor Hugo vergeleek dat eiland
met „een groot koopvaardijschip, in
de strooming gestrand".
Op de oostelijke eindpunt van la
Cité, achter het schip van de groot-
sche, wereldberoemde kerk Notre-
Dame, ter plaatse van de oude pro
menade. die „le Terrain" werd ge
noemd, strekt zich een laag en diep
gebouw uit, triestig en koud van voor
komen. door een der geschiedschrij
vers der stad Parijs gekenschetst als
„het deerniswekkendste gebouw van
Parijs'. Het is de Morgue, het mu
seum van den moord en den zelf
moord, het panthéon van de onterf-1
den des levens, het tentoonstellings-J
asyl der door fortuin, geluk of rede
afgewezenen.
Te dier plaatse verschijnt de dood
in zijn sombersten en afschuwelijk-
sten vorm, naamloos en hevig, soms j
door een ongeluk, meestal echter
eigenwillig en misdadig.
Men weet, dat sedert vier jaar de
Morgue niet meer toegankelijk is voor
het groote publiek en dat er slechts
degenen worden toegelaten, die kun-
nen bewijzen, dat zij zoeken naar een
verdwenen nabestaande of wel der
politie dienstig kunnen zijn in het
herkennen, het „thuisbrengen" van
een of ander slachtoffer.
Dat was een wijze en moreels maat
regel der overheid. Want vóór dien
zag men er uiet slechts angstige ge
zichten van toeschouwers, vei bleekt
door smart en badend in tranen, doch 1
ook sceptische nietsdoeners, op emo-
ties rondscharrelende nieuwsgierigen
met perversiteit kijkend naar de voor
de ramen uitgestalde verminkte of
halfvergane lijken. Professur Brouar-
del hield er zijn drukbezochte confe
renties over praktische „módecine
légale". Doch zelfs zonder die weten
schappelijke clientele zou de Morgue
toen een der meest platgetreden mo
numenten van Parijs zijn. j
Thans is besloten, dat de Morgue
verplaatst zal worden naar welk
stadsdeel, is nog niet bekend. Het
schijnt, dat de buurtschap Notre-
Dame sinds lang aangedrongen heeft
op de vernietiging van dit unieke mo
nument, dat er vooral 's nachts, met
zijn lage lichten boven den stroom,
afschrikwekkend uitziet
Tor plaatse waar nu de Morgue
staat, zal een soort van klein plein
worden aangelegd, waarop dan eeni
ge der standbeelden zullen verrijzen, 1
die nu sommige gedeelten der groote
stad in den weg heeten te staan.
Het spreekt schier vanzelf, dat ette
lijke beeldende kunstenaars over deze
verandering, over dit verdwijnen van
°en stuk van oud-Parijs niet te spre
ken zijn.
Rodin hoopt, dat „indien men er
absoluut op gesteld is, de Morgue.weg
'e maaien", op het plein geen stand
beelden zullen worden geplaatst, aan
gezien het superbe achterstuk van
Notre-Dame voldoende is.
Bartholomé, na Rodin misschien
wel de grootste beeldhouwer van on
zen tijd. betreurt de verdwijning van
een oud ding. dat den waren Parijze-
naars zoo dierbaar is geworden, en
hem nooit verhinderd heeft, de kathe-1
draal te bewonderen. Ik kan er mij i
wel indenken, dat Bartholomé, die
het prachtige ..Monument aux Marts" I
voor den ingang van 't kerkhof Père-
La chaise heeft gewrocht, zoo ver-
tronwd is met al wat tot het dooden-
riik behoort, dat hü eaarne de Mor
gue, dat andere, schoon verschrik
kelijke dooden monument gespaard
zou wenschen te zien. liet is dan een
kwestie van geestelijk milieu.
Een derde beeldhouwer, met name
Denys Puech, zou op het plein graag
een kolossaal standbeeld opgericht
zien van Lutaetia, dat „zoude zijn
als de beschermende Pallas der groo
te stad". Aangezien Denys P ech niet
zelden kunst aan mercantilisme doet
gepaard gaan, zou hij. denk ik, óók
graag zien, dat de Staat hém den
bronzen of marmeren kolossus bestel
de. Er zijn adv zen, die van han
delsgeest getuigen.
Raffaélli, naar mijn bescheiden
oordeel een der scherpste waarne
mers \an het huidige Parijsche ieven
en een der allergrootste moderne
schilders, corrigeert under de hand
een stommiteit van een vroegeren ge
meenteraad van Parijs. „Indien
men." zegt hij, „aan den aoeg van
la Cité een monumentaal standbeeld
wil oprichten, gelijk er sprake van is
goed, mits het zaakje anders wor
de opgeknapt dan op de punt van het
Zwaneneiland, te Auteuil, wa. r men
een standbeeld van de Vrijheid heeft
geplaatst (van Bartiioldij met het ge
zicht naar het eiland gekeerd! ter
wijl men, te allen tijde, wanneer
men gestalten aan den voorsteven
van een schip boetseerde, het gezicht
voorwaarts wendde!"
Enfin, in weerwil van sommiger
protesten, meer uit een historisch
dan uit een aesthetisch oogpunt, zal
de Morgue eerlang worden verplaatst.
Dit zal dan de tweede verhuizing
zijn. Het tegenwoordige gebouw staat
er eerst sinds 1864. Tevoren was de
Morgue gelegen op den Quai du Mar-
ché-Neuf.
Het komt mij eenigermate vreemd
voor, dat men ter zake niet het ad
vies heeft ingewonnen van Clovis
Pierre, oud-griff.er van de Morgue,
welke beminnelijke gepensionneerdo
staatsambtenaar kans heeft gezien
om een boek van ruim 300 bladzijden
druks samen te stellen, uitsluitend
gevuld met wat hij Les Gaietés de
la Morgue" heeft genoemd, lugubere
grappen, in dicht en ondicht, van
zijn hand. Men kan daaruit voor de
zoo\ eelste maal zien, dat een beroep,
dat je gestadig in een milieu van
groote somberheid en verschrikkin
gen houdt, je daarom nog niet neer
slachtig behoeft te maken.
Clovis Pierre discht talloozo aftec-
doten uit de Morgue op, voorvallen,
gebeurd tijdens zijn griffierschap.
Zoo o.a. de volgende:
Een der operateurs van het anthro-
pometrisch instituut onder leiding
van den heer Bertillon, presenteerde
zich, als chef van den photographi-
schen dienst, aan de Morgue, ten
einde er de gelaatstrekken van een
onbekende op plaat te brengen.
Hij plaatste zijn toestel vóór het
lijk en uitte, als naar gewoonte, den
zin: „Ik begin... verroer u niet!"
Het is maar goed, dat, nu reeds
sinds vier Jaar het monument der
levensschiphreukelingen niet meer
voor het publiek toegankelijk is. Dat
men het voorts zoo ver mogelijk van
Parijs verpln^tse, ergens op een on
bewoonde plek...
OTTO KNAAP.
Van de Residentie en haar
bewoners.
CUL
Het verrassende ln de benoeming
van burgemeester Sweerts tot Com
missaris der Koningin was de snel
heid waarmee zo geschied ia Nog
geen twee weken na den dood van
mr. Patijn, was diens opvolger al
aangewezen.
Dat de burgemeester deze betrek
king begeerde was geen geheim; de
nieuwe functie, die minder druk is
dan zijn tegenwoordige, zal hem
vooral aangenaam zijn, nu zijn niet
oversterke gezondheid de laatste ja
ren nogal geleden schijnt te hebben.
Het verlies van baron Sweerts voor
de residentie is zwaar, maar toch
gaat met hem geen stuk geschiede
nis van de stad heen. Daarvoor was
zijn optreden niet opvallend genoeg,
zijn leiding te weinig intens.
De burgemeester paste bij zijn ge
meente; hij hield evenmin ais de in
woners \au krasse maatregelen,
heftig optreden of fursche woorden.
Alies giag kalm, bezadigd, correct,
bijna vooruaum. Dal zien de Hage
naars graag, dat wilde de burgemees
ter en vandaar dat tusschen hem en
zek».e kringen van de gemeentena-
ren sympathie bestond, voortgespro
ten uit een gelijk gevoelen omtrent'
de wijze waarop zaken behartigd
dienden te worden. De meer vooruit-
stiev enden ui Den Haag, zij die van
ingrijpende maatregelen houden,
konden hun burgemeester minder be
wonderen, vooral waar het zijn lei
ding van de raadsdobo tien betrof.
Die was dan ook wel eigenaardig.
Ik behoef er niet meer aan te her- j
taneren, dat in onzen raad wel eens
meer gesproken wordt dan noudig is
en nu hadden velen gaarne gezien,
dat de voorzitter door krachtig in
grijpen het spreken zooveel mogelijk
beperkt had. Dat lag echter niet in
zijn aard. Hij hoorde met onuitputte
lijk geduld aan en trad op waar dit
het reglement van orde noodig maak
te. Een groote vrijheid van spreken
stond hij steeds toe, maar zoodra
een der leden onwellevend werd was
hij onverbiddelijk.
Geboren aristocraat voeJde-bij zich
daardoor boven de vergadering, zon
der echter ooit iemand op een af
stand le houden. Hij oefende gezag
uit door zijn beschaafde kalmte. j
De vraag is zeker gewettigd of dit
optreden voor den Haagschen raad
het meest gowenschtc was. Bij het
eindeloos geredeneer zou men vaak
een voorzitter wenschen, die meer
actief de debatten leidde en deze in
een bepaalde richting dwong. Het
eindelooze geherhaal zou dan wel
'oorkomen worden eft de zaken zou
den spoediger haar beslag krijgen.
Mogelijk zal de nieuwe burgervader
van meer militanten aard zijn; hij
verspeelt dan echter heslist de waar
deering in kringen, die tóch het atrj
geven ahof zij den Haag zijn. Popu-,
lariteit In den goeden zin des woords
zou d't evenwel voor den burgemees-
ter meebrengen.
We dienen af te wachten, wien we
nu op de moeilijke plaats van Haag-(
echen burgemeester zullen zien, moei
lijk omdat een burgemeester in de en W. 't verzoek gericht hem tege*
residentie minder eerste persoon is den prijs van f 15 per vierk. M te
dan in een andere groote stad. koop af te staan een gedeelte grond
Voorlnopig zullen dus bijna dage- aan de Stolbergstraat. Tegen het in-
lijks berichtjes de ronde doen dat gediend plan voor het op bedoelden
u.t goede bron vernomen word!, grond te bouwen woonhuis bestaat
d it d e en die in aanmerking komt." bij B. en W. geen bezwaar, weshal-
Het zeldzame van deze benoeming ve hel college voorstelt Swart's ver-
Is dat Commissaris Sweeris een aan- zoek. op eenige voorwaarden, in te
heveling moet doen voor het burge
meestersambt zoodat hij dus zijn ed-
gen opvolger kan voordragen.
De vele Indischmannen in onze
stad zijn natuurlijk fel op eventueele
pesilelegraminen, vooral nu meer en
meer blijkt, dat de ziekte al lang
willigen.
Door het overlijden ran den hoef
G. Kate, is de benoeming van een
leeraar in het schoonschrijven aan
de II. B. S met 3-Jarigen cursus
noodzakelijk geworden.
B. en W. stellen voor &U zoodanig
rkwain, maar zonder dat er veel te benoemen den heer J. Katte, leer-
notitie van genomen werd. Hoe bet aar m de aardrijkskunde, die tevens
komt dat de particuliere telegram- in het bezit van de akte schoon-
men naar officieele gegevens meer schrijven M. O. is, op een beiooning
dan een dag vroeger kwamen dan de vftn f 75 per lesuur en per cursus,
regeerings-mededeelingen, zal wel
altijd onopgehelderd blijven voor bet C. D. Caalen, Schoterweg 13,
groote pubhek. Vooral als we hierbij Haarlem, verzoekt voor den bouw
bedenken, dat re0e.ruigs.elcgrammea van een houten bergloods op het ter-
in de allereerste en die voor de pers rein tusschen de Reguliersstraat en
in de allerlaatste plaats verzonden de Werf „Conrad", afwijking van 't
worden (vanwege het goedkoope ta- bepaalde bij art. 7 sub 1 a der Rouw-
riefj wordt het gei al nog dwazer. verordening.
Het is echter een oude kwaal, dat Tegen de inwilliging van dat ver
laat telegrafeeren uit Iudië. Hoeveel zoek bestaan bij B. en W geen be-
maal is niet geklaagd, en niet steeds zwaren
in het publiek, dut het toch niet aan
ging officieele niedeueelingen zoolang
achter te houdeu het heeft niets ge-
- P- Blad verzoekt dat het mini-
holpen. De fiul schuilt in lndié eu ver- mum Tarief voor het wegens een
lok in de huisleiding verloren gegaan
en de telegraaf water worde toegepast. B. en W.
hebben te voren afwijzend beschikt
op een verzoek om hem de te loor
ne hoeveelheid water te bereke-
verbctering schijnt wél lastig te zijn.
lndié is zoo ver w
is geduldig.
Het gebeurde levert alweer eens een
schoon bewijs, dat ambtelijke vlug
heid daar in de tropen nog wat lang
zamer gaat dan in ons Holland, en Den logen f 0.10 per kub.
daar is de gang verbazend vlug 1 j B. en W. stellen den Raad voof
adressant thafts niel-ontvankelijk 1*
Onder do Ilugtcfct eaperaJiUstan verklaren, aansaien d« loepissin,
hoerscHte eenigen tijd nogal veront- j j -
waurdigiiiT over een brochure van <*er duinwalerverordemnf
een taalieeraar, waarin de wereld- 8©»eel tot de bevoegdheid van hel
tual minder gunstig beoordeeld werd. Bagelijksch Bestuur behoort,
ln de yereadering, waar de schrijver
zijn meeningeu nog eens uiteenzette, HET ONGEVAL IN DE JANSSTRAA'I
bleet bij hst debat niet veel ven hem Mcn herinnert zich, dat op 17 Jj.
over en dat heeft de gemoederen wat u--
gestild. nuan bij t vellen van een boom, op
Nu is een nieuw vat olie op deze op
gewonden baren gestort. De agenten
esperantisten mogen voortaan met
de Nieuwe Gracht bij de Janastraal
een tak viel op den draad der Eleo
trische tram. De draad bak en trot
groene sterretjes getooid loopen, zoo- den Beverwijker C. L. Zollner. Deze
dat vreemdelingen, die de nieuwe
taal machtig zijn, zullen weten tot
wien ze zich moeten wenden. De poli
tiemannen, die volleerd zijn in eerste
hulp bij ongelukken, loopen al met
een rood sterretje, en als er later mo
gelijk eens voor kennis van Fransch,
Engplsch en Duitsch paarse, blauwe
en witte sterretjes verstrekt worden,
voor bezit van puiitiediploma een geel,
voor handigheid in het vangen van
honden een oranje, brengt behendig-
sprak de Gemeente voor schadever
goeding aan en B. en W. vonden hel
billijk, om hem f 37 uit te keeren.
Zij merken daarbij op, dat de Ge
meentebeambten geen schuld aan dil
ongeval hadden.
PENSIONNEERING DER
AGENTEN.
B .en W. stellen voor uit den posl
heul in JIL1 jltsu ven «wart, in boksen onvoorziene uilgaven le totalen een
een crème, in hardloopen een violet, v*,,)™? van t «o 1,0
dan lijken ouzo «gooien wandelende gJ1
kleurkaarten, die men zal moeten om- Daaibij is f 100 honorarium aan
draaien, om te zien of we den juisten *-,r- ®- Turksma te Amsterdam, die
man voor ons hebben. een rapport heeft uitgebracht, om-
Misschien weet de nieuwe burge- trent de flnaucieeie gevolgen, van de
meester or oen klapper op Shun te inwilliging vnn het verzoek, van de'
Haarlenische politie-vereeniging, om
de agenten van politie op 55-jarigen
leeftijd en na 30 jaren dienst te pen-
sïonneeren met 1/45 van hun pensi
oengrondslag voor elk jaar dienst.
SINTRAM.
Stadsnieuws
HINDERWET.
B. en \V. van Haarlem maken be
kend, dat bij hunne beschikking van
4 Apnl Jl. aan J. C. Braakman ver
gunning is verleend tot oprichting
van eene velsmeltcrij in het perceel
aan do Jacobijnestraat no. 5.
STUKKEN VAN DEN RAAD.
27 Maart is door B. en W. kas-
opneming gedaan. In kas behoorde
1e zijn een bedrag van f 131.069.61 1/2,
welke som ook inderdaad aanwezig
was.
S. P. Swart, alhier heeft tot B.
DE ELECTRISCHE CENTRALE.
B. en W. stellen voor thans al over
te gaan tot aanbouw van ©en belang
rijk deel van de Wisselstroom-cen
trale. Dit kost I 105.800. Echter kan
daarvan f 30.000 gevonden worden uit
den post van 195.000. onlangs reeds
toegestaan voor de uitbreiding, der
Centrale. B. en W. vragen daarom
een krediet van f 75.000
Zij willen nu reeds tot den bouw
overgaan, omdat het gewenscht is,
om verschillende redenen, de nieuwe
turbo-generator niet te plaatsen in de
Haarlemmer Halletjes
EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE.
Dat het menschdom verbetert, al is
het dan ook heel langzaam aan,
loof ik zeker, maar dat het niet gauw
van zijn eigenaardigheden afstand
doet, staat dunkt me eveneens zoo
Vast als het vasteland van Europa. Eu
een daarvan is, dat de mensch als
doctor Faust altijd weer jong en mooi
wil wezen. Hij is, om dat te bereiken,
tot veel bereid, tegen moeite en kosten
ziet hij niet op en er zijn daardoor
«en heele reeks menschen in de we
reld, die-hem daarbij met genoegen
behulpzaam willen wezen.
Buitenlandsche tijdschriften sloven
zich uit, om in de advertentie-rubriek
aanbiedingen te doen van de meest
verlokkende soort. Denk niet, dat zij
bet daarbii voornamelijk op de vrou
wen gemunt hebben, integendeel er
wordt vooral op de ijdelheid van de
manoen gespeculeerd, ik ben er dan
ook lang niet zeker van. of mijn me
demannen en ik. als het er op aan
komt, niet ijdeler zijn, dan de vrou
wen. Een van de bewerkingen, die wij
mannen tegenwoordig, nu er een nei
ging naar geheele of gedeeltelijke
baardeloosheid heerscht, min of meer
vaak moeten ondergaan, is het sche
ren. Ik zeg u, jongelui, die naar den
komenden knevel hunkert, dat het
scheren een ramp is. Wanneer er op
straat voor je huis gras groeit, dan
kun je door flink wieden, dien mis
stand nog eens voor een flinke poos
uit de wereld helpen. Scheren is een
eindeloozo kwelling. Vandaag is Je
kin glad, morgen is de reinheid er al
weer af en overmorgen lijkt ze wel
een jong kleerbursteltje. Scheren dus,
altijd maar weer scheren, scheren als
je arm nog vermoeid is van den laat-
sten keer. En nu komen de fabrikan
ten van scheerzeep en vertellen won
deren van hun waar. Met hun zeep
scheren is een genot, een genoegen,
vlug. eenvoudig, gemakkelijk en pijn
loos. Die scheerzeep is die scheer
zeep doet als ze hun verrukking
niet bedwongen uit bescheidenheid,
zouden ze betoogen, dat wie deze z
gebruikt, zich tweemaal per dag
scheert als 't niet eens noodig is. Zeep
kortom om in te happen
En een teint, dat je er van krijgt I
Alle ruw- en oneffenheden op je ge
zicht verdwijnen, tot je een gelaat
hebt als de wassen kop in de uitstal
ling van den kapper en waarschijn
lijk met evenveel uitdrukking er op.
Er zijn meer fabrikanten, die zich
over ons scheren bijzonder ongerust
maken. Zii willen ons onafhankelijk
maken van den kapper en barbier.
Voor een sommetje, waarvoor je min
stens een half jaar geschoren kunt
worden, presenteeren zij werktuigen
te kuop, waarmee iemand zichzelf kan
scheren. Veiligheids-scheermessen
worden die genoemd en met zeker we
tenschappelijk welbehagen wordt aan
gewezen, waarom een zekere gebogen
vorm van de mesjes zoo buitengewoon
geschikt is voor scheren zonder snij
den. Weliswaar snijden deze machi
netjes puistjes en andere verhoogin
gen op het gezicht vastberaden af (je
kunt niet vergen, dat zoo'n ding, dat
immers niet denken kan, uil eigen
beweging over zulke belemmeringen
heen huppelt) maar welbeschouwd be
hoort iemand zulke verhoogingen ook
niet op zijn gezicht te hebben. Zijn er
dan niet srenoeg zalven, poeders en
watertjes in den handel, die je voor
een paar gulden van al die lastige
dingen, puistjes, blaren, zomerspor
ten, wratten en zoo voorts afhelpen
en aan je voorhoofd en neus een ver
blindend witte kleur geven Ik
overdrijf niet, de advertentie ligt voor
me. Zoo'n geneesmiddel zou ik niet
willen toelaten, omdat een ander er
zijn oogen aan bederft- „Kerel", zegt
Jan tot zijn vriend Piet, die het ver
maarde middel par heeft gebruikt,
„mijn oogen doen pijn, als ik naar je
verblindend witte voorhoofd en neus
kijk."
Voorloopig zijn kapper en barbier
voor deze vernuftige scheerioestellen
niet al te bang. De gebruiker mag dan
geen scheerriem noodig hebben, geen
slijpsteen en weet ik wat al niet. in
den regel heeft hij ook geen zorg en
geduld genoeg» om behoorlijk het
ding te poetsen en te onderhouden,
zoodat hij na een periode van enthou
siasme, op zekeren dag heel onver
wachts het ding half verroest in het
doosje vindt en maar weer naar den
kapper loopt, die slim genoeg Is om
niets te zeggen en aan 't scheren te
gaan, alsof hij den klant niet zes we
ken gemist had.
Deze weldoeners der menschheid,
die ons tee en betaling van een paar
gulden mooi willen maken, koeeteren
vooral grooten tegenzin in grijze ha
ren. Als het van hen afhangt krijgt
iedereen weer kleur in zijn haar,
zwart, bruin, blond wat hij maar wiL
Moesten zij voor hun bedrijf een mot-
I to kiezen, dan zou het wezen „lie
ve- groen, dan grijs".
De bescheiden haarkleurders doen
het af met een advertentie op een en
kel kolommetje, geven aan het haar
water hun eigen beroemden. Europee-
schen naam eo garandeeren de on
schadelijkheid. Wat ai veel is. Een
van deze fabrikanten verklaart tevens,
dat het middel successief, dat Is ach
tereenvolgens werkt. Wat dat bedui
den moet Is niet heel duidelijk, daar
het denkbeeld, dat de haren achter
eenvolgens weer ln de goede kleur to-
rugkeeren. toch niet aannemelijk Is.
Waarschiinlgk hebben we hier met
uitvinders-bargcensch te doen en
meent de man. dat zijn middel succes
oplevert.
Evenwel is deze vriend maar een
mannetje, vergeleken bij de maat
schappij. die haar weldaden op heele
pagina van de courant uitbazuint.
Behoef ik nog te zeggen, dat zij de
electriciteit te baat genomen heeft
Ook de weldoener dient met zijn tijd
mee te gaan, welnu we leven in een
periode van electriciteit en radium,
hij biedt zijn weldaden eiectrisch aan.
j Tegenovei radium staat hij nog wat
I vreemd, maar dat komt ook I Hier
vinden wil niet maar één portret als
bewij9 van welslagen, maar oen half
dozijn. Daar is de man. die vroegtij
dig grijs geworden op het bovenste
prentje, wetr nieuw gegroeid en don
ker haar bezit op het benedenste
naast hem de man, getroffen door be
ginnende kaalhoofdigheid, ter grootte
van een lliecscholeltje, die in den te
genhanger een overvloedigen wasdom
van haur hoeft gekregen op de be
dreigde plek. En ten slotte, ais de
meest beklagenswaardige van allen
een geheel kaalhoofdig heer met een
paar zielige pruikjes boven de ooren.
die zelfs nu nog niet verloren is. On
deraan is hij afgebeeld met een
trotsch gezicht en een dichtbegroeid
hoofd, alsof op een schedel even ge
makkelijk haar kan worden uitge
zaaid, als tuinkers in een perkje
Evenwel zijn we daarmee nog niet
aan het eind van de weldaden, die de
fabrikanten ons willen bewijzen. Som
migen hebben jarenlang gestudeerd
op de vraag, hoe onze knevel het best
kan worden gebracht en gehouden in
de meest moderne plooi en komen nu
aandragen met de resultaten van de
ze onderzoekingen en overpeinzingen
Het is van dit oogenblik af duidelijk,
dat wie zijn knevel niet in dezen vorm
brengt, een ondankbare is, aan wien
alle weldaden altijd verspild zullen
zijn. Ik ben dan ook zeer bevreesd,
dat op hem geen indruk zullen kun
nen maken die edele menschenvrlen-
den, welke zich ten doel hebben ge
steld de rimpels uit onze gezichten te
laten verdwijnen. Wat het precies is,
zeggen ze ie niet, dat merk je wel, als
je het voorwerp in huis hebt, maar
een triomf der wetenschap is het min
stens en hoogstwaarschijnlijk staat
het in verband met massage en (hoe
kan bet anders?) met electriciteit
Wanneer we op dezen weg maar
lang genoeg voortgaan, zal er weldra
een heele omwenteling in het uiterlijk
van de menschheid ontstaan Kinde
ren, die verhalen of gedichten lezen
uit vroeger dagen, waarin over grijs
aards wordt gesproken, zullen ver
wonderd vragen ..moeder, e«n grijs
aard, wat is dat En de geïllustreer
de bladen, die week aan week hun
flauwe grappen trachten te plaaisc-n
over dunharige en kaalhoofdige lie
den, zullen voortaan een amusanter
ondenverp moeten zoeken. Ja, zelfs
de rimpels, die tot dusver nog een re
delijken maatstaf van ouderdom op
leverden, zullen voortaan verdwenen
zijn, zcodat het niet ongewoon zal we
zen, iemand aan een ander te hooren
vragen„Bent u het zelf, mijnheer
Jansen, of is het uw kleinzoon
Ik kan niet ontkennen, dat voor mij
daarmee wel eenige poëzie verloren
zal gaan. Ik ben nog ouderwetsch ge
noeg om te meenen, dat als een be
paalde leeftijd grijs of zelfs géén haar
meebrengt de mensch daartegen dan
maar niet te veel zich moet verzetten.
Maar vooral komt het me voor, dat
wij mannen eindelijk de overlevering,
dat wij het ijdele geslacht niet zijn,
moeten laten varen. AI die adverten-
tiën tot verfraaiing van ons uiterlijk
brengen de waarheid aan den dag en
wanneer vrouwen plachten te komen
in kapperssalons en daar zagen, hoe
mannen verfraaid worden met tinctu
ren .poeders, oliën en weet ik wat al
meer, dan zouden zij uitroepen
IJdelheid, uw naam is man!
De Vries en te Winkel hebben dan
ook ten onrechte het woord ij d c L
he-id vrouwelijk gemaakt. Niet dat
het veel hindert, want als de spel-
lingvereenvoudigers hun zin krijgen,
komen die woordgeslachten er ook
niet meer op aan en kan wie wil
voortaan gerust schrijven „Wij allen
kennen den ijdelheid van de man 1"
FIDKLIO.
