!AARLEM'S DAGBLAD.
Sport- en Wedstrijden
TWEEDE BLAD.
KONINGIN HELENA
MAANDAG 10 APKLL 1911
Buitenlandsch Overzicht
Over de jongste ontmoeting ti;
schen den Tsaar van Rusland en den
Keizer van Duitscïiland te Potsdam is
al heel veel geschreven en gesproken.
Ook zijn vele veronderstellingen ge
maakt. Ook nu weer.
De Berliinsche berichtgever van 't
Engelsche blad de Standard verklaart;
gemachtigd te zijn tot de verklaring,
dat de onderhandelingen over
EEN VERBOND TUSSCHEN RUS
LAND EN DUITSCHLAND,
die begonnen waren tijdens het be
zoek van den Tsaar te Potsdam, tot
het gewenschte resultaat hebben ge
leid.
De ondortoekening zal evenwel, uit
beleefdheid jegens Sassonof, den Rus-
sischen minister van buitenlandsche
zaken, die ziek is, eerst na diens her
stel plaats hebben.
Een verbond tusschen Duitschland
en RuslandDat zou een ommekeer
van de geheele Europeesche politiek
beteekeuen. Voorloopig zijn we nog
zoo vrij aan de juistheid van 't bericht
te twijfelen, te meer, daar de broD
(Engelsch) niet geheel betrouwbaar
is. De Eneelschen zien steed3 't Duit-
sche spook....
't Voortgezette
FERRER-DEBAT
in de Spaansche Kamer gaf tot een
rumoerige zitting aanleiding.
Uit ons vorig Overzicht weet men,
dat de socialist Iglesias betoogde, dat
Ferrer onschuldig was. Hij gispte de
politiek van het conservatieve kabi
net. Het optreden van het vorige mi
nisterie tijdens de bloedige week,
noemde hij een schande voor Spanje.
„Wij zullen zoo vervolgde hij
strijden voor herstel van het onrecht,
Ferrer aangedaan, wij zullen niets
onbeproefd laten om onzen strijd tot
een reuzenstrijd te maken door te
vechten als vastberaden mannen en
met onbedekte borst."
Iglosius eindigde aldus „Wordt er
geen recht gedaan, dan zult gij het
gekletter der wapens vernemen."
(Er klonken luide protesten in de
geheele Kamer. De president deed
verg oef sc he pogingen om den spreker
te bewegen zijn woorden in te trekken,
('t Was een Duilengewoou rumoer).
Mm is ter-president Canalejas pro
testeerde tegen de geuite bedreigin
gen. „Tegenover het geweld der revo-
lutionnairen zoo zei hij zullen
wij de macht stellen, die de wet ons
verleent."
(Canalojas werd toegejuicht door
de geheele Kamer, behalve door de
republikeinen.)
Sol y Ortega zette zijn redevoering
voort, en l>eschouwdc thans de poli
tieke zijde van het vraagstuk, terwijl
hij trachtte aan te toonen, dat de con
servatieven aansprakelijk zijn voor
de gebeurtenissen te Barcelona.
Maura, zich hierop vcrweerende,
verklaarde, dat op al deze aanvallen
reeds eeu antwoord is gegeven, dat in
bet officiecle bulletin der Kamer ver
meld werd.
Weer ontstond een heftige gedach-
tenwisseling. De republikeinen dien
den een voorstel in, waarin de Kamer
wordt verzocht, ara de verklaring af
te leggen, dat zij met genoegen zou
zien, dat de regeer in g een wetsont
werp samenstelde, waarbij het mili
taire wetboek van strafrecht gewij- j
zigd, en de wet op die rechtspraak af-1
geschaft wordt.
De minister-president verklaarde
hierop, dat de regeering zich heeft
voorgenomen, geen enkel voorstel te
aanvaarden, dat, naar aanleiding
van de debatten over de zaak-Ferrer,
in stemming zou worden gebracht.
Do wijziging van het militaire wet
boek vti.n strafrecht zal vervat zijn in
het ontwerp tot wijziging van de
Spaansche wetgeving, zooals dit op
het program der regeering voor
komt.
Canalejas verzocht dus de Kamer,
tegen liet voorstel dor republikeinen
te stemmen, hetwelk vei-volgens met
173 iegeu 23 stemmen werd verwor
pen.
Na dit incident werd in de Spaan
sche Kamer over
DE MAROKKAANSCHE ZAKEN
gesproken.
De liberale afgevaardigde Aura Bo-
ronal stelde aan de regeering de
vraag, wat zij zou doen, wanneer de
opstandelingen, die Fez belegeren,
verslagen mochten worden. Zal Span
je Moelay Hafid dan heipon, om den
vrede te herstellen en welke zijn de
voornemens voor liet geval, dat deze
Sultan onttroond mocht worden? Zul
Spanje in beide gevallen roet Frank
rijk samenwerken
De minister-president Canalejas
antwoordde, dat hij betreurde deze
v raag, met het oog op de nationale
belangen, niet geheel en al te kunnen
beantwoorden. Er worden onderhan
del in gen gevoerd toch is liet wen-
schelijk, dat het parlement zijn
dachten laat gaan over de zending,
die Spanje in Marokko te vervullen
hoeft, en die ten doel heeft bescha
ving te brengen en niet om veroverin
gen te maken.
De premier wees er op, dat de re-
gecriDg sedert 2 April geen berichten
meer uit Marokko heeft ontvangen.
De Fransche regeering heeft ge
ineend de mogendheden, die de Akte
van Algeciras hebben onderteekend,
te moeten waarschuwen, dat zij het
noodig achtte zich voor te bereiden
op hetgeen er kon gebeuren. Spanje
heeft akte genomen van die waar
schuwingen en zal, als het oogenblik
daarvoor gekomon is, zich houden
aan zijn verplichtingen. Het is te
vroezen, dat de gebeurtenissen te Fez
van invloed zullen zijn op andere ge
deelten van het Marokkaansche rijk.
Onze plicht is, ons voor te bereiden op
hetgeen gebeuren kan in de omgeving
van Spanje's versterkte plaatsen en
op andere punten, waar wij belangen
hebben.
Ventosa, uit naam der nationalis
ten, en Mella, uit naam der Carlisten,
boden daarop hun medewerking aan
ter zake van de Morokko-quaestie.
De leider der socialisten, Iglesias,
zeide daarentegen, dat zijn partij niet
overtuigd is door de woorden van
Canalejas. „Wij zullen", aldus Igle
sias, „onze houding richten naar de
feilen en handelen als wij steeds ge
daan hebben."
De minister-president ze! den con
servatieven, nationalisten on Carlis
ten dank voor de toegezegde mede
werking en verklaarde vervolgens,
dat, zoo de socialisten van zins moch
ten zijn, den soldaten te beletten, zich
naar hun regimenten te begeven,
wanneer het vaderland hen roept, de
regeering zich daartegen zal weten te
verzetten met alle middelen, waar
over liet openbaar gezag te beschik
ken heeft. (Langdurige toejuichingen
van bijna de geheele Kamer).
Teneinde de meest strikte
ONZIJDIGHEID VAN
MONTENEGRO
in acht te nemen ten aanzien van de
gevechten, die aan de grens plaats
hebben, heeft de regeering een streng
onderzoek bevolen, met het doel, om
vast te stellen, of er Montenegrijnen,
die in de grensstreken verblijf hou
den, mei Albaneezen in den strijd
zijn geweest
Mocht dit onderzoek een bevesti
gend resultaat opleveren, <10,11 zullen
de Montenegrijnsehe onderdanen als
deserteurs worden beschouwd, indien
zij binnen een tijdsverloop van drie
dagen niet naar hun haardsteden zijn
teruggekeerd.
Voorts heeft de regeering verlof
erleend, om Turksche gewonden
over haar grondgebied naar Scutari
to vervoeren.
De regeering stelde het hospitaal te
Podgoritza ter bescliikking voor de
gewonden. Het aantal vluchtelingen
uit Albanië, dat naar Montenegro ge
trokken is, bedroeg 1500.
DE FINSCHE QUAESTIE
De Finsche Landdag heeft een adres
aangenomen, dat aan den Tsaar zal
worden gezonden, 't Adres geeft een
beeld van de stemming in Finland.
Er wordt in gezegd, dat naar het Fin
sche volk hoopt de tijd eens zal aan
breken, waarin zijn rechten zullen er-
kend en de grondwet des lands ge- j
handhaafd zal worden. Meer dan ooit
wordt het zelfbestuur van het groot-
vorstendom bedreigd door de wetten,
die de Doenia en de Rijksraad heb
ben aangenomen, maar dat het moei
lijk zal zijn, die wetten, in Peters-
burg, voor en zonder het Finsche volk
bij de beraadslaging over het adres
opgesteld, in Finland in te voeren, is
aan den Tsaar duidelijk gebleken.
Allo Finsche afgevaardigden van alle
partijen Jong-Finnen en Oud-Fin
nen zoowel als Zweden spraken de
meening uit, dat de Russische regee
ring niet moet denken, het program
te kunnen uitvoeren, dat in die wet is
neergelegd. Ondanks alle maatregelen
van geweld zal het Finsche volk al
toos blijven hechten aan zijn groote
en kostbare rechten, en pogen te her
winnen, wat thans verloren ging.
Slechts de soc.iaal-democruten kon-1
den met het adres niet medegaan. niet j
omdat zij het met de daarin uitgespro
ken denkbeelden niet eens zijn. maart
omdat zij den vorm van het adres te
mak vonden. Zii wenschten een peü-1
tie waarin de houding van de Russi
sche rag coring in Finland op de i
scherpste wijze werd afgekeurd.
Het voorgestelde adres werd met 1
109 tegen 78 stemmen goedgekeurd.
in Haarlem's Dagblad.
Neüerlandsciia Voetbalbond.
V. O. C.—HAARLEM, 7—1.
Een geweldige nederlaagEen,
zooais Haarlem dit seizoen dank
zij de bekend-solide verdediging
nog niet toegebracht werd. Een tegen
slag, die te onverwachter is, omdat
de rood-biauwen met Kun 2—2 op
eigen terrein, met eenige hoop op
niet te slechten uitslag naar de re
vanche-ontmoeting konden uitzien.
Het is den Schoterwogonaars bitter
tegengeloopon. Zeven ballon van Rot-
terdamsohen voet passeerden den
Haarlemsclien doelwachter, slechts
eens wisten de blauwhemden tegen te
a dergelijk bedroevend
resultaat te wijten Twee groote fac
toren zijn in de eerste plaats aan te
wijzen de doelverdediger der Spaar -
nestedelingeu en d8 pech der Haar
lem-voorhoede in samenwerking met
het schitterend keepen van Hagen.
Utermark was er niet, en voor hem
iel in een speler, die ons verzocht
niet zijn naam te noemen, maar dien
te vervangen door de letters P. Q. We
zullen aan dat verzoek gedeeltelijk
voldoen, de P. Q. evenwel in O. O.
veranderen, daar deze letters, die
merkwaardige overeenkomst met
nul-nul hebbeu, beter 's mans capaci
teiten weergeven. Ook kan men ze ge
voeglijk opvatten als oh I oh een
ach-en-wee-geroep over zulk „verde
digen".
Maar, was de keeper al slecht
vóór rust was de geheele Haarlem-
verdediging niet op dreef en zon
doren we Philips uit de Haarlem-
aanval evenmin.
De ontmoeting op zichzelf was
hoogst bel Mig wekkend interessan
te momenten' deden zich bij tientallen
voor en het was werkelijk jam
mer. dat z66 weinigen den tocht naar
de Pelgrimsstraat ondernomen had
den.
Het V. O. C.-veld het is wat
klein zag er vrij good uit en
Haarlem betron met den wind tegen.
•lgerde elftallen binden onder
een lekker regenbuitje even over
tweeën den strijd aan
Haarlem
O. O.,
De Wolff, Serné,
Alb. Hank, Healey, Bouwmeester,
Philips, Jur Ilaak, S. Veen, Houtkoo-
por, Jan Bakker.
V. O. C.
Brandt, C. v. d. Sluys, Aut. Hörbur-
ger, J. v. d. Sluys, Breuning,
J. Stenger, D. v. Prooye, Arn. Hor-
burger,
W. Bronger, N. v. Prooye,
Hagen.
Al dadelijk na den aftrap blijkt,
dat V. O. C. groote plaamen heeftde
rood-zwarte voorhoede gaat met een
geweldige vaart af en twee keer moet
O. O. in aotie komen. Do eerste maal
ontsnapt het Haarlem-doel aan een
zekere doorboring, dank zij een toe
vallige handsde tweede maal redt
O. O., maar zeer onzeker hij laat
liet leder, nadat hij het gevangen
heeft, weer uit de handen vallen; twee
V. O. C.'ers snellen toe, maar de kans
is verkeken.
Toch treedt, na dit moment van
tegenspoed, de gastheerlijke club
overdonderend op. Heel 't rood-zwar
te team staat op de Huarlem-belft, en
juist daardoor komt een oogenblik
verademing. Jan Bakke'r toch heeft
zich van den bal meester gemaakt, en
gaat „ventre terre" langs t. lijntje.
De rood-broek zet uitstekend voor,
maar V. O. C.'s captain, D. van
Prooye is er bij, en werkt kalm weg.
Haarlem komt evenwel terug; Jur.
Haak zendt een uitstekend schot in,
maar, een luchtsprong makend, weet
Hagen 1 leder te juister tijd onscha
delijk te maken.
Na 10 minuten opent V.O.C. de
schore. Een geweldige scrlmage heeft
op de I-Ianrlem-doellijn plaats en Jan
van der Sluys is er bij om den bal
het laatste tikje te geven (10).
Een minuut later heeft het publiek
wederom gelegenheid tot juichen.
Na *n geweldigen aanval zet Ant.
Hörburger schitterend in (2—0.)
Acht minuten later volgt de deirdc
goal. Ditmaal is het de balf-back
Stenger die van vrij verren afstand
een tam schot inzendt. O. O. t r a c h t
zelfs maar niet eens het leder den
doortocht te beletten, en ziet kalm
aan, dat zijn doel opnieuw doorboord
wordt (3—0).
Een moment daarna komt bijna no.
4 uit een schot van Hörburger, maar
O. O. doet nu werkelijk iets goeds,
door het harde schuine schot al val
lend te stoppen van wegwerken
heeft hij echter weinig begrip, en het
was maa'r gelukkig dat ditmaal geen
roodzwarten toeliepen,
Twee minuten later komt het vier
de doelpunt toch werkelijk. Breuning
zendt een schot in dat gemakkelijk
te houden geweest was en Haar
lem's net trilt voor de vierde maal
(4-0).
Daarmee is het evenwel niet uit
De V. O. C.'ers, door hun succes aan
gemoedigd blijven heftig aanvallen.
Ant. Hórburger gaat in z'n eentje op
O. O. af, maar deze weet door inloo-
pen 't gevaar af te wenden. Een paar
gemakkelijke schoten worden even
eens door hem gestopt.
Zoo nu en dan komt onder deze be
drijven ook de Haarlem-voorhoede in
beweging. Philips is ditmaal hier de
man. Hij schiet een drietal malen
mooi en hard maar Hagen heeft
z'n dag en werkt hoewel zeer ge
vaarlijk wondOr goed weg.
De Hoarlem-attaque's hebben geen
van alle gevolgen daarvoor zijn
ze we zouden haast zeggen te ..di
lettanterig". Anders is 't met de Rot
terdammers. Als die O. 0. weer nade
ren. slaagt de internationaal Arn.
Hörburger. die weer geweldige
goocheltoeren verrichtte er in no.
vijf met een lagen schuiver ter we
reld te brengen (50). En om 't half
dozijntje vóór rust vol te maken gaat
Steager even naar voren en scoort
met een zeer houdbaar schot no. 6,
(6-0).
Vóór rust gebeurt er nu weinig bij
zonders meer een tweetal corners op
<le Haarlem-goal hebben geen succes,
en een Haarlem-aanval strandt op
Arn. Hörburger, die juist nog te
redden weet, als Hagen uitgeloopen
is.
Rust gaat dus in met 6—0. Versla
genheid heerscht er in 't rood-blauwe;
vreugdige opgewondenheid in 't rood
zwarte kamp. Eu wie weet wat het
straks nog worden kan
Maar dat vult tegen.
Als de elftallen weer ie velde ko
men, is Alb. Haak die averij be
kwam door Peper vervangen en
Sim Veen en Jur Haak hebben van
plaats verwisseld.
De rollen zijn eensklaps omgekeerd.
Of het komt door den mee-wind of
door 't slappe spel der V. 0. C.'ers
hoe het zii Haarlem is de aanval
lende partij geworden. De onmacht
van de rood-broek en om te scoren
komt nu evenwel op 't duidelijkst uit.
De rood-zwarten spelen maar zoo'n
beetje en niettegenstaande dat kun
nen de Haarlemmers niet tot doelpun
ten komen. Hagen krijgt 't wel druk
op allerzonderlingste wijze behan
delt bij de ballen maar alles loopt
goed af. Met hun 6—0 voor. zijn de V.
O. C.'ere heel gerust
Toch gaan zij na 'n half uur er nog
even van door en Ant. Hörburger
scoort de 7e goal. (7—0). Ook dit schot
was te houden, maar O. 0. stelde geen
pogingen daartoe in 't werk.
Eindelijk, als 't nog 3 minuten vóór
tijd is, en 't publiek al heen trekt,
slaagt Houtkoper er in Hagen te pas-
seeran (7—1). Dadelijk daarna is 't
tijd, en heeft V. O. C. een schitteren
de welverdiende overwinning be
haald.
Over de spelers slechts dit Bij V.
0. C. waren allen goed hot geheele
team speelde met animo en vuur. In
't bijzonder kunnen we noemen Ha
gen, die buitengewoon keepte. Arn.
Hörburger, D. v. Prooye, Stenger en
Brandt. De voorhoede zat uitstekend
in elkaar het samenspel sloot goed.
Haarlem had een off-day. Healey
zelfs was niet zoo goed als anders. De
Wolff en Bouwmeester speelden een
goed spel Philips deed ook wel goe
de dingen maar de rest deugde
niet.
Toch gekloven we» dat, had Uter-
mark 't Haarlem-doel verdedigd de
uiislag wel eenigszins anders zou
geweest zlin.
D. F. C.—H. F. C-, 0-1.
Onder uitnemende leiding van den
heer Bisselinck nam bovengenoemde
wedstrijd om 2.15 uur een aanvang.
Beide elftallen stellen zich als
volgt op
D. F. C.
Van Oriel,
H. Koopman, N. N.,
Kleyu, Lotsy, v. <L Linden,
Koks. Bouman, N. N-, Koopman,
Bouvy.
II. F. C.
Reydon, La Bastide, M. Francken, F.
Peltenburg, J. Francken,
De Klercq, Kimmijser, Le Sueur,
A. Verwey, v. Suchtelen,
Mooy.
Francken wint den toss en verkiest
met wind mee te spelen. In den be
ginne was het een verkennen van bel
de partijen, zocdat er nog weinig van
kracht verhouding der clubs sprake
was. Wel ontkomt het H. F. C.-doel
als een wonder aan het gevaar, als
D. F. C.'s rechtsbinnen een kans ver
knoeit. Daarna wordt de H. F. C.-
linkervleugel aan den gang gezet en
het bleek reeds dadelijk, dat van deze
zijde het gevaar moest komen. Het
was een aardig gezicht, zoo handig
als J. Francken en Frans Peltenburg
hun tegenstanders telkens het nakij
ken geven. Vooral J. Francken zet
telkens keurig voor, geholpen door
fraaie centers van Peltenburg, maar
de andere spelers weten er nog geen
nrofijt van te trekken. Wel kopt La
Bastide een pracht-voorzet van
Francken juist over.
Er komt meer ttekening in het
spel. Met vlugge tikjes komt de bal
weder voor Van Driel's doel en M
Franckeu zendt oen houdbaar schot
in, dat Van Driel evenwel verkeerd
beoordeelt en H. F. C. leidt met 10.
Groote teleurstelling bij D. F. C.-—
H. F. C, komt nog eens vurig opzet
ten. Peltenburg breekt door alles heen
en iedereen denkt H. F. C.'8 voor
sprong vergroot te zien als van Driel
nog prachtig weet te redden. Nu komt
D. F. C. vurig aanvallen en Flip
Koopman tracht den achterstand in
te lialen door een prachtschot, dat
evenwel tegen den paal afspringt, on
stuimig blijven de D. F. C-menschen
't H. F. C.-doel aanvallen, maar de
geheele achterhoede met Kimmeyser,
Adó Verwey on v. Suchtelen schit
tert, zoodat Mooy nog weinig te ver
werken kreeg. Ieder geeft zich geheel
zoo vurig werd er gespeeld, nu eens
II. F. C. aanvallend, dan weer de
linkervvïng der Dordtenaren die H.
F. C.'s achterhoede trachten te over
rompelen. Zoo zien we eens Koopman
geheel alleen door alles heen drijven,
doch Je Sueur werpt zich op den bal,
zoodat 't gevaar weer afgewend is.
Halftime begint ai moor en meer te
naderen, doch t blijkt, dat de achter
hoede der beide partijen de baas zijn,
zoodat verder scoren uitblijft. Rust
10 in II. F. C.'s voordeel.
Na de thee ontwikkelt zich de eer
ste minuten een laksch spel, dat
even later in ©en beter spel overgaat.
Mannus moedigt zijn mannetjes goed
aan echter zonder succes. Na goed op
brengen van Kimmijser krijgt Man-
nus den bal en gaat er van door en
wil schieten, maar juist komt Koop
man en redt op schitterende wijze.
Koopman Sr. drijft door alles heen en
staat alleen voor Mooy maar schiet
juist langs. D. F. C. komt meer en
meer opzetten, doch succes blijft uit.
Na eenigen tijd krijgt Bouvy een on
geluk en moet voor een paar minuten
het veld verlaten.
Nu begint D. F. C. met Lotsy in de
voorhoede fanatiek op te zetten. De
rechter wing van D. F. C. combineert
uitstekend, maar telkens op het laat
ste moment redt Van Suchtelen ook
uitstekend. Deze speler, die voor Van
Gogh meedeed, verdient een pluimpje
voor zijn harde werken.
Reydon gaat er met den bal van
door, Peltenburg schiet, maar Van
Driel redt schitterend. Do tijd begint
al meer en meer te naderen. Uit een
hcen-en-weer-getrap voor het H. F.
C.-doel komt een corner, die even
wel niet benut wordt.
En als Bisselinck tijd fluit, heeft II.
F. C. welverdiend gewonnen. Bij II.
F. C. was iedereen in conditie,
OOST-NEDERLAND—WEST-
DUITSCHLAND, 1—0.
Arnhem, 9 April.
Onze coiï. schrijft:
Treinen, auto's en andere middelen
van vervoer brachten beden honder
den en honderden vreemdelingen in
onze stad, die allen getuige vilden
wezen van de nieuw in het ieren ge
roepen ontmoeting welke voortaan in
elk seizoen zal plaats hebben, om
beurten steeds in een Hollandsche en
een Dnitsche stad. de ontmoeting n.L
van een Oostelijk Ilollandsch en
Westelijk Duitsch elftal om een wis-
selprijs, den prnchtigen Rijnbeker,
uitgeloofd door de „Revue der Spor
ten."
Waar reeds zoo dikwijls daarover
geschreven is, behoeven we de rede
nen, die geleid hebben tot het in het
leven roepen van dezen nieuwen in
ternationalen wedstrijd, zeker niet te
meinoreeren. Genoeg zij 't, te consta
teren,dat het een gelukkig verschijn
sel is en in 't Oosten op prijs wordt
gesteld, dat verscheiden belangstel
lenden ook uit het Westen naar hier
waren gekomen. Het spreekt echter
van zelf, dat het meerendeel der be
zoekers Oosterlingen waren. Ver
scheiden Duilschers waren ook met
hun landgenooten meegereisd.
Het bestuur van den Ned. Voethal
bond gaf ook acte de presence; o.a.
merkten we den voorzitter, den heer
Jasper Warner, onder de „officiecle'*
personen op.
Chadwirk was er om eventueele
nieuwe sterren te helpen ontdekken
en zoo noodig zijn wrijf- en kneed
kunst te pas te brengen.
Of er nieuwe lichten aan den voet
balhemel gevonden zijn? We betwljfo
len het: Göbel en Van Berckel waren
de besten van *t veld. Implicite dut
een compliment voor de Nederland-
sche elftal-commissie. Misschien dat
WifnveTdt nog wat belooft voor de
toekomst.
Het Vitesre-terreln zag er goed uit;
de voorbereidende maatregelen wa
ren zorgvuldig genomen.
Van de tribunes en staanplaatsen
was de wedstrijd gemakkelijk te vol
gen; een groot aantal personen was
behulpzaam aan hef publtek om het
plaatsen aan te wijzen.
Van de 6000 beschikbare plnatsezf
waren er bij den aanvang van den
wedstriid pl.m. 5000 bezet. De wach
tenden konden zich verlustigen aap
de ..verkwikkervie" tonen der Rozen,
daalsche kapel. die zoo goed en zoo
kwaad het ging om half drie de
Duitsche spelers bij hun verschijnen
begroette met de „Wacht am Rhein".
De stoere kerels, werden met toejui
chingen ontvangen. Flattee'rend kon
den we hun costuums, groenwit shirt
en donkere broek, nu niet bepaald
noemen. Frisscher was de Holland
sche kleed ij: witte broek en dito shirt
met blauwe baan. Het Wilhelmus, ter
e&re onzer oostelijke voetballers aan
geheven. gfng te niet in den daveren
den jubel der dichte rijen.
Een ware ovatie werd Göbel, den
Oostelnken- en Nederiandsche elftal
doelman, gebracht, nadat hem na
mens een aantal bewonderaars een
fraaie kans met de geel-zwarte kleu
ren van Vite-sse werd aangeboden.
Ruim half drie stelden zich de vol
gende elftellen op:
Oost-Nederland: Göbel (Vitesse) doel;
Koezen (Vitesse) en Wijnveldt (U. D.)
achter; van Laar (Vitesse), Bnkkeï
(Wilhelmina) en Wijnmalen (Quick)
midden; Camper TItsingh (G. V. C.);
Synja (Quick), Geul (G. V. C.), 3. r.
d. Vinne (G. V. C.) en Van Berckel,
(Quick), voor.
West-Du itschland: Löfimer (F. C.
M. Gladbach). doel: Breuer fF. C. AB-
mannia Aachen) en Koenen (Bonner
Fusballvereïn) achter; Schilttne (Duis
burger Sp. V.) Reich (Cölner Rallsp.
V.) en Schwagmeyer (Dusseldorfer F-
C.). midden; Schieffer fCölner B. C.),
Urnbneh (F. C. M. Gladbach). H. Fi
scher (Duisb. Sp. V.), Lochmüller
(Duisb. Sp. V.), en W. Fischer (Duis-
burger Sp.), voör.
Scheidsrechter de heer H. J. Wil
ling, grensrechters de heeren W. P.
A. v. Voorst v. Beest en Paul Schroe-
der.
Aanvoerders deï beide elftallen res
pectievelijk Bakker en Schilling.
FEUILLETON
De hertog was koel, phleginatiscb,
uiteret voorzichtig in woord en daad,
verried nooit emoties, was edelmoedig
en toch niet roekeloos. De Prins, die
een betrekkelijk arm man was ge
weest tot eenige weken vóór den tijd,
waarop dit verhaal begint, en die
eenigszins onverwacht het vermogen
en do groote bezittingen van het vor
stendom Helmburg-Wftllen erfde, was
trotsch, zenuwachtig, stoutmoedig,
resoluut zoo nu en dan door over-
fijngevoeligheid overslaande tot moe
deloosheid. Deze beide mannen, de
éen blond en de ander donker, hiel
den elkaar in evenwicht Zij vulden
elkaar treffend aan, zoowel in uitor-
1 ijk als ln karakter.
Het was de morgen van den dag na
het bal. Eenige uren geleden was het
opgehouden met sneeuwen, en de roo-
de zon deed vergeefsche moeite om
door den dikken mist heen te dringen.
Do groote haven van Dursdorf leek op
een tooneel uit het sprookjesland
de schepen, de lange rij Dakhulzen
langs de kaden, waren in een geheim
zinnig, half doorzichtig waas gehuld.
Door dit wazig licht gezien leken de
besneeuwde daken en masten hun pro-
zakleed verwisseld te hebbèn met een
dracht uit het sprookjesland. Zoo nu
en dan liet zich een misthoorn hooren
of het schril gefluit van een stoom
boot verbrak de eigenaardige stilte,
die met mist schijnt samen te gaan.
Er was geen wind. Die was met de
laatste sneeuwvlok verdwenen. De
lucht scheen bijna warm, ofschoon de
thermometer nog beneden hel vries
punt stond een gevolg van de totale
afwezigheid van wind en het nade
rend doorbreken van de zon.
Prins Maurits stond een sigaar roo-
kend, over de borstwering van de
„Enchantress" to leunen. Onder hem
kabbelde het water, kabbelde tegen de
zijdon van het groote stoomjacht. Bij
vorige 'egenheden was de Hertog
van Longlands naar Dursdorf gegaan
om zichzelf een genoegen te doen.
Ditmaal was hij alleen gekomen om
toe te geven aan een half geuiten
wensch van zijn vriend. Prins Mau
rits. De laatste was er J i i:-"
naar. om zijn gevoelens onder woor
den te brengen, hoeveel te minder de
dingen, die het meest geheiligde hoek
je van zijn hart betroffen maar de
hertog had te lang met hem omge
gaan om niet uit kleine uitlatingen,
do ware bedoeling te begrijpen.
Tot nu toe had de prins nooit gele
genheid gehad, om de stad in te gaan,
ols do „Enchantress" voor de haven
van Dursdorf lag. De hertog ging dan
alleen. Ditmaal was hun komst het
werk van den prins geweest. Sinds hij
Vorst van Helmburg-Wallen was ge
worden, was er een soort van onge
duld over hem gekomen, om een be
zoek te brengen aan de hoofdstad van
Amphalia. Had de eenigszins onver-
wochle verandering in zijn gevoelens
tol Dursdorf misschien iets uit te
staan met de wisseling van fortuin,
waardoor hij ki een oogenblik van een
afstammeling van een stamhuis ver
anderd was in het hoofd daarvan,
waardoor hem een groot vermogen en
een Europeesche positie geschonken
werd in plaats van betrekkelijke ar
moede en obscuriteit
Manrits had den hertog nooit eon
syllabe verteld van zijn goed verbor
gen aspiraties en van de wilde heap
ia zijn optimistische oogenblikken
cu zij waren zeldzaam en van de
wanhoop van zijn gezond verstand.
Toch wist de hertog, dat hij deze twee
laatste jaren roekeloozer was ge
weest met zijn leven, dat hij dikwijls
de eenzaamheid had geprefereerd
ven gezelschap, dat er vaak een me
lancholieke blik in zijn oogen log,
die altijd aandoenlijk is bij een sterk
man, die zijn ziel tot geduld weot te
dwingen. De hertog trachtte niet zijn
geheim te weten te komen, bekend te
worden met do macht, die zoo'n in
vloed op het bestaan van zijn vriend
scheen te hebben. In stilte voelde hij
met zijn vriend mee. zonder den sleu
tel, die een dergelijke ervaring in zijn
leven hem zou hebben verschaft
want hij had er geen. De hertog vroeg
niets, en de prins gaf niets.
Maar de sleutel lag in de balzaal
van de Engelsche Ambassade. Daar
van moest de Hertog overtuigd zijn.
Prins Maurits was met zijn gedach
ten niet bij het geheimzinnig natuur
tafereel, dai zich voor zijn oogen op
deel. Hij dacht aan twee laar gele
den. Wat Helena Yan Amphalia niet
kon voelen voor dat onvergetelijk inci
dent in het park van Gronborg Castle
stond met onuitwischbare letters ge
grift in den geest van den prins. In
één enkel uur waren er aandoenin
gen in hem wakker geworden, die
sinds zijn jongelingsjaren volkomen
sluimerend waren gebleven; de
schoonheid en hulpeloosheid, zijn
eigen tijdelijke aanwezigheid en
hoognoodige hulp. dn alles te zamen
genomen, had 'n gevolg, waarvan hij
zich nog niet dadelijk bewust was ge
weest op het oogenblik zelf, maar dat
zijn toppunt vond in latere overden
kingen en ontledingen.
Soms is liefde het gevolg van lang
durige ondervinding. Dagelijksche
omgang en kameraadschappelijkheid
zijn de ouders van deze variëteit van
den alles beheerschenden invloed der
wereld. Maar veel vaker is liefde het
resultaat van een plotselinge verlich
ting der ziel, het licht van een blik
semschicht, die in tot nu toe onbe
kende hoekjes doordringt.
Van dien dag af had Maurits zich
gewonnen gegeven voor het licht
schijnende uit een vrouwengelaat, en
haar zou hij blijven vereeren. haar
alleen zou hij trouw blijven, zoolang
hij adem had, om te leven en lief te
hebben.
Bijna twee jaar lang had hij geen
hoop meer gehad, toen plotseling was
dat veranderd. De mogelijkJieid van
het vervullen zijner dierbaarste wen-
schen was bij hein opgekomen. Prins
Maurits durfde zijn oogen niet zoo
hoog opheffen als waartoe zijn hart
lieni aanzettemaar de Vorst van
Helmburg-Wallen kon dat wel niet
eenige hoop op succes wagen. Toen
was de gelegenheid gunstig geweest
op het bal, de ontmoeting, hot ge
sprek onder den troonhemel, waar
van maar enkele volzinnen in deze
bladzijden genoemd zijn. Hoe ver was
hij nu Wat was het resultaat Hij
had daar niet meer idéo van dan hot
glimmende dek onder zijn voeten, het
plassende water om liet jacht hoon.
Want om de geheimen van een vrou
wenziel te lezen is altijd al moeilijk
geweest, maar om re te lezen als zij
geheimen zijn voor de vrouw zelf is
een taak, die boven iemands krachten
gaat.
De koningin was in de stille nach
telijke uren aan haar gedachten over
gelaten. Zij wist welke vrouw zoq
dat niet weten dat Prins Mau
rits haar liefhad. Wat z.ij niet wist,
was haar eigen antwoord op deze ge
vleugelde boodschap van den liefdei
god.
De geheimzinnige mist om hem
been, waardoor alle voorwerpen on
werkelijk schenen was eenigszins te
vergelijken met den toestand, waarin
de geest van de koningin van Ampha
lia verkeerde.
De hertog kwam naderbij en tikU
zijn vriend op den schouder.
Vir-d je het niet koud Laten w^
aan wal 'raan en een stevig© wande
ling maken. Het ijs op de kanalen zat
nog wel niet houden, anders zoudez
wij een tocht op schaatsen kunne»
maken Do hertog had Maurits ee*
poos lang in 't oog gehouden, eu w
tot de conclusie gekomen, dat het hco(
tijd werd een eind te maken aan de»
droonicnjen. Het was een zielstoa
stand, die hem zelf vreemd was, wan
John, hertog van Longlands, was ©af
acteur in het levensdrama met weinir
phantasle. Toch was hij dien morgei
in zijn kooi liggend bijna tot droom*
rijen overgegaan.
Wordt vervolgd).
