HAARLEM'S DAGBLAD.
KONINGIN HELENA
hand heeft kunnen doen, om de ver
klaarbare reden, dat zij niet vlug ge
noeg bereikbaar zijn. Een brug zou
do verkoopbaarheid van deze gron
den niet weinig bevorderen.
Misschien komen de gelegenheid tot
doortrekking van een rijweg Rusten-
burgerlaaai— Haarlemmcrhoutpark en
de lust om het Spaarne te overbrug
gen, wel te gelijkertijd en in dat ge
val zou het mogelijk wezen, dat de
brug nog iets zuidelijker, tegenovor
lict Haarlemmerhoutpark, werd ge-
wenscht. Dat ze dan op Heemstede's
grondgebied komt te liggen, kan
kwalijk een bezwaar zijn de neiging
tot samenwerking tusschen gemeen
ten is groot genoeg om daarvoor oen
oplossing te vinden.
Hoe dat ook zij en waar de brug
ook komt, de stichting van dit boot-
veer zal het tijdstip, waarop de brug
gebouwd wordt, zeker verhaasten.
Ook in dat opzicht is de Zaterdagsche
beslissing van beteeken is.
J. C. P.
Buitenlandsch Overzicht
De verhouding van Italië tot de mo
gendheden komt duidelijk aan 't licht
bij de tegenwoordige jubileumsfeestcn
on vooral bij de bezoeken van vorsten
aaii koning Victor Emanuel.
Nu is de prins van Connaught weer
in Rome geweest, als vertegenwoordi
ger van zijn vader, den koning van
Engeland.
De aan den eere-maaltijd ingestelde
dronken teekenen de verhouding tus
schen
ITALÏë EN ENGELAND.
De koning van Italië zei o. a.
Tusschen Koning George en mij be
staat en zal.blijven bestaan dezelfde
warme vriendschap, als die welk© ko
ning Eiduard en mij verbond.
De vriendscliaji van het Britsche
volk is een hulp en een steun geweest
voor het Italiaansche volk in den tijd
van zijn strijd voor onafhankelijkheid
en eenheid. Sedert dien gedenk w a ar-
digen tijd is de vriendschap tusschen
beide landen, gelijkelijk bezield door
de zucht naar vrijheid èn vooruitgang,
even groot gebleven en heeft in be
langrijke mate bijgedragen tot hand
having van den vrede, liet gemeen
schappelijk streven van alle mogend
heden.
De prins van Connaught antwoord
de, na zijn dank uitgesproken te heb
ben voor de schitterende ontvangst
Vijftig jaren geleden heeft Uw door
luchtige grootvader, overeenkomstig
den wensch van het Italiaansche volk,
de kroon van Italië aanvaard en de
toenmalige houding van de Britsche
regeering toonde, dut het volkomen
in het gevoelens van sympathie eu
waardeering deelde, die de Britsche
natie voor Uw land koesterde. Deze
vriendschappelijke gevoelens tusschen
beide landen hebben sinds dien tijd
voortgeduurd en de goede wenschen,
die ik U overbreng, zijn die van mijn
doortuchtiaen koning, en tevens de
gelukwenschen van hol geihee'e Brit
sche volk.
Moge de vriendschap, die sedert zoo
geruimen tijd tusschen beide landen
heeft bestaan, altijd blijven voortdu
ren en bijdragen tot behoud van den
vrede, den vooruitgang van de wereld
en het geluk en de welvaart van het
Italiaansche en het Britsche volk
Ook
ITALIe EN FRANKRIJK
komen ter sprake. Od het feestmaal,
dat gisteravond te Rome werd gege
ven ter eere van do Fransche missie,
die de gelukwenschen van de Fran
sche regeering is komen, overbrengen,
zei de koning „De herinnering aan
Frankrijks aandeel in de gebeurtenis
sen, die geleid hebben tot de onafhan
kelijkheid en eenheid van Italië zal
eeuwig in onze harten blijven voortle
ven. De hartelijke vriendschap tus
schen beide volken, één van ras. op
vattingen en zeden, berust op hechten
grondslag en heeft krachtig bijgedra
gen tot handhaving van den vrede,
het gemeenschappelijk streven van al
lo rogeeruigeu en het hoogste goed
van alle volken."
In zijn antwoord zei :t hoofd der
missie, generaal Michel„Het is inij
een groot eenoegen nogmaals te kun
nen wijzen op hei groote aandeel, dat
do bevriende zus lei-natie neemt 111 de
herdenking van net feit, dat zulk een
belangrijke plaats inneemt in de jaar
boeken der geschiedenis. De Hartelij
ke vriendschap tusschen onze twee
landen, vereenigd door banden van
bloedverwantschap en gemeenschap
pelijke beschaving en do edele samen
werking ten bate van den vooruit
gang. berust op hechten grondslag en
vormt een krachtigen steun voor het
behoud van den vrede en de eendracht
onder de volken."
Do berichtgever te Rome van de
Daily Mail schrijft vun eon kardinaal
vernomen tc hebben, dat men in Vatl-
caanseho kringen van meaning is, dat
de wet op de
SCHEIDING VAN KERK EN STAAT
IN PORTUGAL
beslist onaannemelijk is.
Als redenen daarvoor gaf de prelaat
op
le. dat de priesters eerst hun her
derlijk amht zullen mogen aanvaar
den. nadat zij verlof van de regeering
hebben bekomen.
2c. dat de regeering bet recht zal
hebben zich te mengen in het beheer
der priesterseuiinuiiu.
3e. dat pauselijk© bulion aan de
goedkeuring van de regeering onder
worpen moeten worden.
4e. dat de geestelijken in het ver
volg hun priestergewaad niet meer
zuilen mogen dragen.
De kardinaal was van meening. dat
de uuam plunderwei eerder dan die
van scheidingswet op het ontwerp toe
passelijk zou zijn.
Als de volledige tekst tc Rome ont
vangen zal zijn, zai de Paus hem in
handen van een commissie van kardi
nalen stellen, die een rapport er over
zal uitbrengen het staat thans, vol
gens dezen kardinaal, evenwel reeds
vast, dat het Vatikaan protest zal aan-
teekenen tegen de wet en dat de Por-
tugeesch© geestelijkheid bevel zal ont
vangen baar niet te aanvaarden.
Omtrent
DEN TOESTAND IN MAROKKO
zijn thans eindelijk eenige betrouw
bare berichten ontvangen.
De Fransche regeering heeft Zon
dag een telegram ontvangen, meldend
dal de Murokkaansch© hoofdstad op
15 April nog stand hield tegen de
staiiuuen, die de stad omsingeld had
den.
De 15 Europeanen, die in de stad
vertoeven, waren veilig en zouden
eenige dagen'later onder geleide van
een invloedrijken inlander naar de
kust worden gebracht.
In de stud zeh e was het rustig, men
vreesde evenwel, dat de zeer talrijke
looiers en schoenmakers (3000 man),
die tot d© minst betrouwbare ©lemen
ten behooren. en reeds bij vroegere op
standen een leidende rol hebben ge
speeld, lot plundering zouden over
gaan. uit boosheid, dat zij tengevolge
van de belegering werkloos moeten
blijven.
FRANKRIJK EN MAROKKO.
D© Fransche minister Berteaux beeft
een redevoering gehouden, waarin hij
zei „Frankrijk laat zich geenszins lei
den door de aggressieve gezindheid of
veroveringszucht, het kan evenwel
niet toelaten dat aanslagen worden
gepleegd op landslieden en zal zich
niet onttrekken aan de tualc. die het
lc nel is opm'legd. De regeering zal die
tank vervullen mot omzichtigheid,
maai' tevens niet beslistheid en vast
beradenheid.
Ben Fransch blad weet mee te doe
len, dal de regeering besloot 10,000
man infuntorie met hijbehoorende ar
tillerie en cavalerie naar Casablanca
te zenden. Deze troepenmacht zou bin
nen een maand ter plaatse kunnen op
treden.
Waartoe deze actie zal leiden
De correspondent van de Morning
Post te Tuudzjer verzekert, dat in
vloedrijk© Europeanen van oordeel
zijn, dat de tegenwoordig© beroering
ia Marokko uit moet loopen op een
verdeeling vun het Moorsche rijk tus
schen Frankrijk en Spanje. Spanje
zou de haven Ifni aan de Atlantische
kust, Engeland Tandzjer, Duitsch-
liuid Mogador krijgen
Of 't voorloopig zoo vor zal komen,
valt te betwijfelen. Op den duur mis
schien wel.
UIT MEXICO.
De wapenstilstand tusschen de Me-
xicaansche regeering en de revolu-
tionnaireu is nu toch werkelijk geslo
ten en wel voor vijf dagen, terwijl te
vens onmiddellijk vredesonderhande
lingen zijn geopend.
Gemeld worui, dat de vredesvoor
waarden, door de Mexicaansche re
geering gesteld, zeer gematigd zijn,
maar dat de ijuaestie van het aftre
den van president Diuz buiten bespre
king blijft.
Met dit laatste zuilen velen niet te
vreden zijn.
De studenten in de hoofdstad Me
xico hebben Zulerdug nog een betoo
ging gehouden om aan te dringen op
het uitreden van president Diaz.
Stadsnieuws
Militaire Zaken.
Het 10de reg. Lnf. uit Haarlem,
Hoorn eu Helder gaat van 11 tot en
met 16 SepL naai- een legerplaats bij
Nunspeet. Het regiment gaat op 16
Sept niet naar het garnizoen terug,
doch neemt verder deel aan de groote
manoeuvres.
A anbestedingen.
Gisteren werd door de directie der
H. IJ. S. M. te Amsterdam aanbe-
steed het maken van een privautg©-
bouw, een portierswoning en andere
gebouwen, alsmede gas- en waterlei
dingen, spoor-, grond- eu bijkomende
werken op het terrein van de Centrale
Werkplaats te Haarlem.
Raming f 57.000.
Ingenomen 12 biljetten. Laagste in
schrijvers H. Schiphorst en Philips,
te Haarlem, voor f 57.783.
Door het gemeentebestuur van Am
sterdam is aanbesteed
het verven van bruggen, enz., van
1 Mei 1911—1 Mei 1912. Minste in
schrijver H. J. Nelissêü, te Haarlem,
voor f 3989.
ORGELBESPELING
op Donderdag 27 April 1911, des na
middags van 2 tot 3 uur, in deGroote-
of Sint-Bavokerk alhier, door den
Heer W. Bzerma».
Programma:
No. 1. Preludium en Fuga, J. S. Bach
No. 2. Andante, Niels W. Gade.
No. 3. Sonate No. 3, A. Guilmant.
a. Allegro maestoso.
b. Pastorale.
c. Fuga.
No. 4. Andante, J. Svendsen.
No. 5. Aria uit ,,Elias", Mendelssohn.
Vergunning Dïankwet.
B. en W. van Haarlem brengen,
overeenkomstig art. 12 der Drankwet
ter openbare kennis, dat is ingeko
men een verzoekschrift van G. Klin
kenberg, weduwe van D. Wijkhuizen,
om vergunning, ingevolge art. 55, le
lid left. b dier wet, tot het verkoopen
van sterken drank in het klein voor
gebruik ter plaatse van verkoop en
elders dan ter plaatse van verkoop
in het voorhuis van het perceel mui
de Jacobijnestraat no. 6.
KUNST ADELT.
Dezer dagen geeft het geheelont-
houderszangkoor, dat bovengeschre
ven naam draagt, een feestavond. Op
dien avond zal o.m. opgevoem wor
den de operette ,,Een laatste repetitie
avond der zangvereeniging ..Door
Harmonie vereenigd" te Vreeden-
daal. De tekst en muziek dezer ope
rette. die in de pers uitstekend be
oordeeld werd, zijn van Mart. Schuil. 1
In „Het Orgel" van 15 Juni 1899
schreef niemand minder dam Richard
Hol: „Een repetitieavond" is nog niet
zoo bekend, maar voor zangvereeni-
gingen is een zeer jolig stuk ter af
wisseling aan te bevelen."
Voorts ziju weer Tableaux gearran
geerd. Het koor zingt liederen daar
bij.
MR. A. A. VAN DER MERSCH.
Naar wij vernemen is de toestand
van den Kantonrechter. Mr. Van der
Merscli, eenigszins vooruitgaande.
Rubriek voor Vragen
QenbonDeerden bobben het voorrecht,
Vragen op verschillend gebied, mits voor
beantwoording vutbuar, in tc zenden bij do
Iledaciii' van Haarlem's Dagblad, Groote
Houi-uaat ;'3-
AIjc antwoorden worden geheel kosteloos
gegeven eu zoo spoedig mogelijk.
Aan yragen, die niet volledig naam en
■woonplaats van den inzender vermelden
uerdt geen nendr.eht geschonken.
VRAAG. Mijn dochter, die bijna
twee jaar in betrekking geweest is,
heeft half Februari haar dienst opge
zegd. Mevrouw wil, als zij vertrekt,
de nieuwjaarsfooi van haar loon af
houden. Heeft mevrouw daar recht
op
ANTWOORD. Ja, want uw doch
ter had zich juist door het aannemen
der nieuwjaarsfooi stilzwijgend ver
bonden, om zoo spoedig niet op te
zegf&n. Daarom kan zij ook geacht
worden stilzwijgend in het weder-
afhouden der fooi te hebben toege
stemd.
VRAAG. Ik bewoon een huis van
2.75 per week en beu in de personee-
OM ONS HEEN
No. 1350.
Het Zolder Buitenspaarne.
Tot de stadsgedeelten, die wij an
ders zouden willen zien, behoort zeer
Beker ook het Zuidcr Buitenspaarne.
De waterkeering is er verre van fraai,
de schoeiïng en de walkant mogen
met hot volste recht armoedig ge
noemd worden en wie zich daarvan
wil overtuigen, moet den walkant
maar eens vergelijken mot de pas
gemaakte verbetering van de Gast
huis- en Kampervest. Ik denk wel,
dat het Zuider Buitenspaarne ook wel
op het lijstje staat voor dezelfde ver
betering, maar we kunnen niet op
eenmaal alles verlangen en wie ge
duld hebben, zullen dat op zijn tijd
ook wel verbeterd zien.
Misschien is dan meteen de tijd
gekomen voor een tweede verbetering,
namelijk het doortrekken van den
verkeersweg langs het Spaarne. Hier
over zijn we het wel eens, dat een
wandeling langs ons mooiste en
breedste water, met zijn talrijk©
bochten, op mooie dagen een groot
genot oplevert. Aan den oostkant is
daarvan geen sprake, ook niet in de
stad, omdat aan het Korte Spaarne,
noch bij do Lange brug, de rijweg
doorloopt. Aan den westkant is dat
beter wie een aardig watergezicht
genieten wil, kan ongestoord, van
Spaarndam af, doorwandelen tot de
Rustenburgerlaan, maar daar hokt
het opnieuw.
De buitenplaatsen uit vroeger lijd,
die hun toegang hebben in de lanen,
welke uitmonden aan den Kleinen
Houtweg, belemmeren het doortrek
ken van don rijweg. Hoogstwaar
schijnlijk maar tijdelijk. Aan moder
ne eischcn voldoen deze woningen
niet meer, zoodat het voor de hand
ligt, dat zij binnen enkele jaren als
bouwterrein zullen worden verkocht,
en dan hunne waarde moeten ontlee-
cen aan oen weg langs het Spaar
ne, omdat de toegang in de smalle
lanen gebrekkig is. 's Werelds na
tuurlijke loop zal dus te weeg bren
gen, dat de wandelaar eerlang bij de
Rustenburgorloan het Spaarne niet
uit het oog zal behoeven te verliezen,
maar rustig zijn weg vervolgen kan
om te komen in het Haarlemmerhont-
park.
Ziedaar de eerste van de Spaarne-
vra.gen, die tot oplossing moet wor
den gebracht. De tweed© is een ver
binding met den overkant. Al wie
aan hot, water hebben gewoond we-
.ten, dat heel spoedig de neiging bo
ven komt om over te steken. Het Is
een zuiver psychologisch verschijnsel,
dat wie voor een water staat, aan
den overkant verlangt te komen.
Evengoed als dat wie aan den voet
van. een borg komt, lust heeft om
hem te beklimmen. En daar de man
aan den overkant dezelfde neiging
voelt, is het zeer verklaarbaar, dat
gezocht wordt naar een middel tot
overgang.
Hot is clan ook niet te verwonderen,
dat Zaterdagavond in een vergade
ring van belangstellenden en belang
hebbenden besloten is tot het instel
len van een bootveer over het Spaar
ne. Niet. voor den eersten keer kwam
de zaak ter sprake. In.de Raadsver
gadering van Heemstede, van 9 Fe
bruari j. I.stelden B. en W. voor, om
voor honderd gulden een roeiboot te
koopen. De gelegenheid voor een
koopje deed zicli voor, de boot lag in
de buurt aan den wal. Bij deze gele
genheid was de geestdrift evenwel
niet groot. De voorzitter zelf vond de
zaak, die hij hielp voorstellen, niet
zoo eenvoudig, als die wel leek, daar
het noodig zou zijn, met de gemeente
llaarlenimeriiede, onder wie de over
zijde bohoort, een overeenkomst tot
het instellen van een pontveer aan te
gaan.
De heer Van ^len Berg zag in het
geheel geen heil in het plan. Er zou-
FiiUiLLb i ON
door
Moricfi Gerard.
35)
Hot was een treffend tooneel mid
den in do Dorfe, de booten zorgvul
dig op een afstand blijvend uit vrees
vun te worden meegezogen als het ko-
lenschip zonk, wat het bijna onmid
dellijk moest doenen in het midden
Prins Maurits een heldhaftige poging
wagend om het wanhopig© kind te
redden.
Me Koningin en de Gravin zagen
doodsbleek van opgewondenheid en
angst, veel banger voor den jongen
en zijn.dapperen aanstaanden redder
dan zij" een oogenblik le voren voor
zichzelf waren geweest. Zou er tijd
genoog zijn om het arme kind te red
den Zoo niet, dan zouden het kind
en de Prins er bijna zeker allebei het
leven bij laten.
Als er tiid genoeg was, hoe zou dan
de redding tot stand komen? Hoe zou
de jongen bereikt kunnen worden op
den glibberigen vloer van het schuin
staande dek.
De Gravin legde haar hand in die
den maar weinig Schalkwijhere van
zoo'n veer gebruik maken en die heb
ben al een bootje, bovendien duchtte
deze spreker gevaar bij ijsgang en
stonn.
Ook de heer Honig kon er niet
worm voor worden en toen nu de
vcorzitteivverklaarö had, dat de zaak
z. i. het meest op den weg log van
het persoonlijk initiatief, gesteund
door de gemeente, meende 's Raads
meerderheid, dat geen overeenkomst
met Haarlemmerliede moet worden
gemaakt en kocht de boot niet.
Dat de voorstanders daardoor niet
ontmoedigd werden, blijkt uit de ver
gadering van Zaterdagavond. De
helft van hei benoodigde geld is al
bijeengebracht, de rest zal wel go-
vonden worden. Blijkbaar waren de
vergaderden, in tegenstelling met de
meening van den heer Van den Berg,
van oordeel, dat er wel degelijk jxis-
sagiers voor een bootveer zullen zijn
te vinden, zooals in den Raad door
Dr. Droog dan ook al verzekerd was.
Inzake vervoermiddelen is men altijd
het veiligst aan den optimistischen
kant. Is het er eenmaal, dan zien we
dikwijls veel meer gebruik er van
maken, dan iemand had durven droo-
men, zoodat het besluit van de Zater
dagsche bijeenkomst dan ook een ge
lukkige beslissing mag worden ge
noemd.
Het plan is nu, dit veer te doen
waarnemen met een groote roeiboot,
die 16 k 20 personen en zoo noodig
ook melkwagens vervoeren kan. Een
schuit dus van niet onbelangrijke af
meting. De wensch, door den heer
Hoeker in den Raad uitgesproken,
dal het namelijk een pontveer zou
zijn langs een ketting, was zeer ver
klaarbaar, maar zou, behalve op de
kosten, allicht ook op de belemmering
van het verkeer, die daar altijd het
gevolg van is, zijn afgestuit. Als ik
mij niet zeer vergis, ligt ook niet in
die richting de oplossing van een
behoorlijk verkeer tusschen de twee
Spaarne-oevers, maar in een flinke
brug.
Daarop moet in de toekomst wor
den afgestuurd. Daar is in 1901 in
Haarlem al een poging voor gedanri.
Destijds was een plan aan de orde.
waarbij Amsterdam door een electri-
schen spoorweg zou worden verbon
den met het Zuiden van Haarlem,
waarvan het station zou worden ge
vestigd aan den Kleinen Houtweg.
Zelfs werd er toen een ©enigermate
fantastisch denkbeeld ontwikkeld, om
de treinen over te zetten op een soort
van vlot, dat voortbewogen zou wor
den langs rails, die zouden liggen op
den bodem van het Spaame. Tast
baarder was het voorstel, dat B. en
W. in de Raadsvergadering von 5
Juni 1901 deden, om namelijk den
concessionaris een som van f 57.000
toe te staan, mits hij de hem voorge
schreven brug tevens in zou richten
voor rijtuigen en voetgangers. Maar
de Raad wilde er niet aan, met 21
tegen 5 stemmen werd het verworpen,
een resultaat, dat naderhand ook de
voorstemmers niet behoefden te be
treuren, omdat er van het heele
plan niet gekomen is, noch van de
brug, noch van het station aan (len
Kleinen Houtweg. Ten slotte toch is
het tramplan gemaakt, zooals we het
nu kennen.
Toch la daarmee de overbrugging
van het Spaarne niet van de baan, in
het uitbreidingsplan is die opgeno
men en alleen over den tijd, waarin
de brug zal worden gebouwd, evenals
over de juiste plaats, waar ze zal
worden gelegd, is nog geen zekerheid
verkregen. Vroeger is vooral het oog
op de Bakkerstraat geslagen, nader
hand schijnt ook aan een plaats te
genover de Rustenburgerlaan, die
dan verbreed zou moeten worden, te
zijn gedacht. De gemeente Haarlem
oefent daarmee niet zoozeer philan-
tropie, als wel koopmanschap uit,
daar zij tot dusverre hare bouwterrei
nen bij het Slachthuis niet van de
van de Koningin, en op dit oogenblik
kwam de Hertog van Longlancls na
derbij. gedeeltelijk omdat liet punt,
waar do dames stonden, dichter bij
de plaats des oaheils was, gedeelte
lijk, omdat hij haar gezelschap wilde
houden.
Ook Barones Anhalt kwam uit de
beschutting der kajuit naderbij. Zij
was gewapend met een reukfleschje,
dat zij telkens tegen haar neus hield.
Denkt u, dat hij hem redden zal?
fluisterde de Koningin tot den
Hertog, terwijl die woorden haar met
moeite over de lippen schenen te ko
men.
Ik denk het niet, mevrouw,
zei de Hertog kortaf, een verwen-
sching mompelend.
De scherpe ooren van de Koningin
vingen den toon op, al was de min
der parlementaire verwensching dan
ook niet tot haar doorgedrongen, en
zij' begreep, dat de Hertog er van
overtuigd was, dat zijn vriend zijn
leven opofferde.
HOOFDSTUK XIX.
Een st«rke vrouw en een
ziek meisje.
Twee dagen na het bezoek van Mi-
chal Glendow aan het bankiershuis
aan de Dett, ging Ulrike Lowenfels
uit om Sophie, de zuster van den
hotelhouder, een bezoek te brengen.
Zij liet haar rijtuig bij deu hoek van
de Helmbenstraat ophouden, stapie
uit, zei tot den koetsier, dat hij over
een uur moest terugkomen, eu ging
te voet naar No. 11.
Ulrike bod nu genoeg van dienst-
bodengebabbel, en zij was er niet op
gesteld, dat zij wisten naar welk huis
zij ging.
De Helmbenstraat is een lange
straat in Deitinen, bestaande uit net
te huizen, met aan den anderen kant
publieke parken. Het was beslist veel
netter buurt dan Ulnke verwacht
had, ofschoon Michal iiaar te ver
staan had gegeven, dat hij in tamelijk
ruime omstandigheden leefde.
Omdat er maar één kant van de
straat bebouwd was daar de an
dere begrensd werd door het ijzeren
hek, dat het park afsloot en de
nummers begonnen aan het eind,
waar haar rijtuig was blijven stil
staan, vond Ulrike heel spoedig No.
11. Zij was op dat korte eind twee
pensions gepasseerd, waaruit bleek,
dat veel bewoners uit die straat van
dat vak leefden. Ongetwijfeld was het
park er vlak tegen o vet daarvan de
oorzaak.
Een flinke dienstbode, met een muts
met linten, liet juffrouw Lowenfels
binnen, en spoedig werd zij in een
zitkamer op de derde verdieping ge
laten. De dienstbode kondigde haar
bezoek aan en ging weer heen, na
van een zachte stem uit den versten
hoek van het groote vertrek order
ontvangen te hebben om thee boven
le brengen.
De gordijnen waren gedeeltelijk
neergelaten en temperden het licht
eenigszins, zoodat Ulrike, toen zij
door de kamer liep, bijna over een
bankje viel. Een meisje kwam met
uitgestoken hand op haar toegeloo-
pen.
Het spijt mij, u heeft zich toch
niet bezeerd, hoop ik Ik had verge
ten, dat u natuurlijk niet aan zulk
licht gewoon is, zooals ik.
Ulrike nam de kleine, bijna door
zichtige hand in de hare die daar
bij vergeleken bijna forsch leek.
Zij was verbaasd. Kon dit ladylike
meisje de zuster zijn van den man,
die haar dat merkwaardige bezoek
had gebracht
Het is zoo goed van u, om mij te
komen opzoeken, juffrouw Lowenfels.
Mijn broeder vertelde mij, dat ge
zoudt komen, en ik verwachtte u.
Er was een klank in de stem van
het meisje, die Ulrike's hart deed
smelten. Toen zij kwam, voelde zij
zich stijf, koud, half berouw gevoe
lend, dat zij beloofd had te zullen
komen. Nu nam zij Sophie Glendow
in haar armen en kuste haar op de
wangen.
Het verheugt mij, hier te komen,
zei ze.
Toen merkte zij op, dat haax gast
vrouw was opgestaan van een sofa
onder het venster. Een rood-wollen
deken was weggeslagen, en lag nu in
elkaar aan het eind van de sofa.
U lag te rusten, juffrouw Glen
dow Gaat u weer liggen, dan zal ik
naast u komen zitten.
Als 'l u blieft, daar doet u mij
een groot genoegen mee. De laatste
dagen voel ik mij heel zwak. De
dokter veroorlooft mij niet, uit te
gaan, ja, ternauwernood staat hij
toe. dat ik opzit. Daarom lig ik hier
en kijk naar het schaatsenrijden
daarginds in het park. Ik heb altijd
zelf zooveel van schaatsenrijden ge
houden, voegde zij er met een tikje
spijt aan toe.
Ulrike hielp Sopliie weer op de
sofa. en schoof er een lageu stoel hij.
Er was nog een reet open tusschen
het neergelaten gordijn en de venster
bank, zoodat eenige zonnestralen de
tengere gestalte van het meisje ver
lichtten en op haar gelaat speelden.
Zij was werkelijk heel bekoorlijk, zei
Ulrike tot zichzelf, maar haar
schoonheid was te etherisch, om te
hopen, dat haar nog een lang leven
beschoren zou zijn. Haar oogen wa
ren vochtig bruin, groot en schitte
rend. Zij had een hoog mooi gevormd
voorhoofd. Heur haar was fijn, glan
zend en hing in losse krulletjes om
haar gelaat. Haar neus fijn gevormd
en recht. Een korte bovenlip, kleine
mond, met mooie witte en zeer gelijke
tanden, en een mooi gevormde kin,
Onze Lachhoek
MILITAIRE THEORIE
Onderofficier. M at heeft de sol
daat op het oorlogsveld te zoeken?
Milicien. Niets.
Onderofficier. Ezel! Dekking heeft
hij to zoeken.
In een crarnizoenstadje kwam eens
onverwachts een kolonel on vroeg don
burgemeester of de soldaten zich In
den regel nog al behoorlijk gedr- egen
Do burgemeester, die wel muzikaal
was, maar niet zeer vlot sprak, gaf
daarop een antwoord, waarin hij do
geheel© toonladder doorstotterdc:
Dodo-doorgaans, sprak hij. heb
ik geen re-re-reden tot klagen van de
mi-uii-niilitairen, maar ik vind hot
wel fa-fa-fataal, dot enkele sol-solda
ten nu en dan 's avonds zoo la-la-laul
met 'n sis-si-sigaar iu den mond do-do.
door de straten zwieren.
le belasting voor huurwaarde aange
slagen voor f 3.80. Is dat juist
ANTWOORD. 50 maal
f 2.75 is 137.50
Af vermindering f 85.
Blijft belastbaar f 52.50
8 pCt. hiervan is 4.20
Volgens die berekening zou de l>c
lasting nog iets meer moeten bedra
gen. Vermoedelijk is dus de huur
waarde anders gesteld, namelijk op
132.50. -Wij moeten u aanraden, er
niets aan te doen.
CORRESPONDENTIE.
Den Heer v. M. tc H. Wij kunnen
hot prijzen, dat U het opneemt voor
een U onbekenden kameraad, (hoewel
U do zaak veel te hoog opvat, daar de
cntiek veel meer den traiwiienst, dun
den conducteur gold), maar wij stel
len als voorwaarde van plaatsing al
tijd gepaste.tuul en die luat in
Uw schrijven nu en dan te wenschen
over. Vandaar, dat wij liet stukje niet
opnemen.
REDACTIE.
Fietsendiefstal
Ten nadeele van deu boekhande
laar Brederode is uit een pakhuis in
de Zuider Schoolsteeg, door openslui
ting, een üets gestolen.
Uit de Omstreken
HILLEGOM.
Bij enkele candidaatatellirig is tot
lid van den gemeenteraad (yacature-
A. Sluis) gekozen dc heer Th. Jonk
heer, bloembollenkweeker, alhier.
HAARLEMMERMEER.
Maandag 24 April is door Dijkgraaf
©n Heemraden van den Haarlemmer-
meerpolder aanbesteed het dempen
van een gedeelte kruistocht te Hoofd
dorp, voor het maken van een nieuw
marktterrein-
Laagste inschrijver B. van Gronin
gen, te Nieuw Vennep, voor 8469.
SCHOTEN.
Door den schippersknecht P. C. is
een rijwiel verduisterd ten nadoele
van den lieer Figgo, alhior. Hij heeft
liet rijwiel verkocht aan L. v. d. K.,
voor 10.
Binnenland
NED. AMBTENAARSBOND.
In de tc Amsterdam gehouden jaar
vergadering van den Algomeenen
Nederlandschen Ambten na'rsbond
werd het jaarverslag uitgebracht.
Hel bleek dat de Bond bij de oprich
ting 72 leden telde. Op 1 Januari 1910
was dit aantal gestegen tot 102, op 1
Januari 1911 tof. 215, verdeeld over 21
verschillende takken van dienst in
rijk. provincies en gemeenten. De
verdeeling der leden over de afdee-
lingen is als volgt: Amsterdam 148,
Blooniendaal 27, Den Haag 15, Rot-
terdam 8 en het aantal verspreide le
den 14.
Op 15 Januari werd de Bond t"ego-
laten als lid van het N. V. V
Tot bondsbestuurders wen. n her
kozen de heeren W. Tolsniu. Colthof,
J H. Wilken, J. Pasman en mevr. M.
Niemeijei; in de plaats van de heeren
IL P. Korstanje en L. J. C. Poppe
werden gekozen J. Mels Meyers van
Amsterdam en J. H. Munk van Bloe-
mendaal. Tot redacteur van „De
Ambtenaar" werd herkozen de heer
maakten het geheel tot een heel be
koorlijk beeld.
Ulrike voelde zich bijzonder tot
haar aangetrokken.
Wil u inij als 'l u blieft Sophie
noemen vroeg het meisje vrien
delijk.
Ja, als je mij Ulrike noemt.
Zoo werd de vertrouwelijke toon
vastgesteld en het ijs der vormelijk
heid gencel tusschen dit tweetal ver
broken. Er werd thee binnengebracht,
die Ulrike inschonk. Toen spraken
zij heel familiaar over allerlei dingen,
totdat het geheel donker werd, en zij
eikaars gelaat niet meer konden zien.
Nog had geen van beiden het onder
werp aangeroerd, waarvoor zij wisten
dat dit bezoek eigenlijk plaats had.
Eindelijk vroeg Ulrike naar Michal.
Waar is uw broeder li moet
zich hier eenzaam voelen tusschen
niets dan vreemden, wanneer hij er
niet is
Neen, dat niet, antwoordde
Sophie. Ixt laatste deel van Ulrike's
woorden het eerst beantwoordend.
Ik ben altijd gewoon geweest veel al
leen te zijn. ïk heb mijn boeken.
zij wees met haar hand naar een
klein tafeltje, en ik heb mijn ge
dachten.
De laatste woorden werden op heel
treurigen toon gezegd.
(Wordt vervolgd).
