NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
28e Jaargang. N<_. 8578
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
DONDERDAG 8 JUNI 1911 B
RLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERTENT1ËN:
per drie maandeni ^an regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor HaarlemHaarlem van 1—5 regels ƒ1.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regeL
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der ff" Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente) 1.30 Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing:
Franco per post door Nederland 1.65 |Pgg||^ 50 Cts. voor 3 plaatsingen k contant.
Geflïustrearc? Zondagsblad, vopr Haarlem* o!37X Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 53.
de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 12. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
TWEEDE BLAD.
OM ONS HEEN
No. isee
Nabetrachting van den
Gemeenteraad.
Er zijn soms van die Raads-agen-
da's, waarvan je, na ze eenmaal heen
en eenmaal terug te hebben gelezen,
Je zelf afvraagtwat ter wereld ls
nu eigenlijk het punt, waarvoor deze
bijeenkomst belegd is Op de punten-
lijet van Woensdag was dat niet ge
makkelijk te vinden. Waarschijnlijk
was het te doen om de benoeming
van leden van de stembureaux voor
de verkiezing van den gemeenteraad.
Om een af- en overschrijving op de
begrooting voor 1910 was het zeker
niet, zulke dingen kunnen best nog
veertien dagen wachten. En evenmin
is er haast bij de altijd ietwat ge
heimzinnige corporation van nerin
gen, ambachten en bedrijven, die,
hoewel ze Lit de werkelijkheid al lang
niet meer bestaan, toch ieder jaar
een rekening en een begrooting noo-
dïg hebben. Meestal doen de leden
vau den Raad er het zwijgen toe, de
zen keer had de heer Modoo, beroemd
onderzoeker van alle mogelijke papie
ren, waarmee B. en W. den Raad ge
lukkig trachten te maken, in de reke
ning gevonden, dat de gemeente bij
het verhuren van huisjes een slechte
rekening maakt. Zoo zelfs, dat ze er
geld aan te kort komt. Ik zal niet
zeggen, dat mij dit verwondert een
huisheer heeft o. a. twee eigenschap
pen noodig, namelijk dat hij, wan
neer de huurder iets gedaan wenscht
te hebben, dezen overtuigt, dat hij
daarvoor zelf dient te zorgen, en ver
volgens, dat hij, in het alleruiterste
geval dat dit niet lukken wil, de re
paratie of vernieuwing op de goed
koopste manie® laat uitvoeren. Zon
der twijfel bezit de gemeente duizend
goede eigenschappen, maar deze
deugden bezit zij zeker niet. In elk
geval, de heer Modoo kreeg de belofte,
dat B. en W. de zaak zullen onder
zoeken en wij weten nu, dat tot de
voormalige corporation van neringen,
ambachten en bedrijven behoort het
verhuren van huisjes A vijftig cents
per week, wat we zoo oppervlakkig
allicht niet zouden gedacht hebben.
Zeker was deze Raadsvergadering
niet noodig om toch vooral de wijzi
gingen in liet reglement voor de Bank
van Leening te behandelen, want de
pandhuiswet, die do veranderingen
noodig maakte, dateert van 1910, zoo
dat de zaak heel wel nog veertien da
gen langer had kunnen wachten. De
heer Van de Kamp had er in gevon
den, dat op de eane plaats wordt ge
sproken van gemeentebestuur en op
de andere van gemeenteraad, en
wenschte, dat overal van gemeente
raad zou worden gesproken. Och toe,
neen, zoo sprak ongeveer de heer
Van Sty ruin, voorzitter van de Com
missie voor de Bank van Leening,
laten we dat nu niet doen. Het is al
leen maar te doen, om het reglement
in overeenstemming met de wet te
brengen en als we zoo beginnen bij
art. I, komen we er vandaag niet
mee klaar.
Welke vreeselijke dingen er zouden
zijn voorgevallen, wanneer de Raad
ook over veertien dagen of drie we
ken deze zaak had moeten behande
len, is mij, daar verpand Ik mijn
woord op, niet duidelijk geworden.
De meerderheid van den Raad ook
niet, want die nam het amendement
van den heer Van de Kamp aan en
niettemin volgde er niets van het
ijselijke, dat de heer Van Styrum
scheen te duchten. Alleen waagde de
heer Van de Kamp zich aan een twee
de opmerking, maar die liep verkeerd
af. Hij vond namelijk, dat de Bank
van Leening niet lang genoeg, name
lijk drie uur daags, en niet op ge
schikte uren, te weten 's morgens van
9 tot 12, geopend is. Maar zooals de
beer Van Styrum terecht deed op
merken het eigenlijke bedrijf speelt
zich niet af aan de Bank zelf, de men-
schen komen door hoogst zelden, om
dat ze niet willen, dat de ambtena
ren hen zien zullen. Gemakkelijker
en huiselijker vinden zij het brengen
van huil pandjes naar de inbrengers,
die den heelen dag open zijn en waar
zo minder in 't oog loopen.
Hiermee liep de heele discussie af.
Wie de Raadsvergaderingen geregeld
bijwoont, vei1 wondert zich gewoon
lijk over veel wat gezegd wordt en
heel wel achterwege had kunnen
blijven. Maar dezen lieer hob ik mij
toch verbaasd over iets. dat niet ge
zegd ls en toch zoo op zijn plaats zou
zijn geweest. Het reglement van de
Bank van Leeuing is in overeenstem
ming gehracht met de pandhuiswet
wanneer zal nu de Bank van Lee
ning in overeenstemming gebracht
worden met de eischen van den te
gen woordigen tijd
Dat is een onderwerp van heel wat
gi'ooter belang. Onze Bank van Lee-
ning is verouderd en onvoldoende in
gericht. Toen het gebouw in de Klei
ne Houtstraat er voor aangewezen
werd, kon niemand vermoeden, dat
er een tijd zou komen, waarin vaders
gouden horloge en moeders kerkboek
met gouden slot niet meer de panden
zouden wezen, die in dagen van nood
naar den lommerd zouden worden ge
bracht, maar de fiets en de naai
machine. En omdat zooiets niet te
voorzien was, mag het onzen voor
vaderen niet kwalijk geiiomeu wor
den, dat zij geen grooler huis kozen.
Het nu levend geslacht weet er even
wel alles van, hel zou wel stekeblind
moeten wezen, om niet te zien, dat
de Bank van Leening te kort schiet
in haar taak en dat die langzamer
hand wordt overgenomen door zaak
jes, die lang niet altijd even nobel te
werk gaan, die, als ze geen booge
rente vragen, een veel te korten ter
mijn voor de teruggaaf bedingen,
wat nog erger is. Het is zeer juist ge
zien, dat de gemeente de bankier van
de armen heeft willen zijn, om te
voorkomen, dat zij, die zoo zwak
staan, aan anderen meer betalen dan
noodig en billijk is. Maar wanneer
de gemeente zooiets doen wil, moet
zij het goed doen.
Daarom was ik verwonderd, dat ik
de vraag niet hoorde, hoe het 6taat
met de Bank van Leening zelf. Of
zou de Raad misschien hebben ge
zwegen, omdat er reeds plannen van
verbetering onderweg zijil en eerst
daags in de vergadering kunnen wor
den verwacht
Uit een request van de afdeeling
Haarlem van den Bond van Neder-
landsche Onderwijzers was al geble
ken, dat deze niet tevreden was met
de tractementsverbetering, die voor
het personeel aan de school voor
zwakzinnigen werd voorgesteld. De
heer Bregonje maakte zich tot tolk
van een der bezwaren, namelijk, dat
de onderwijzeressen lager salaris ont
vangen, dan de onderwijzers. Hij
stelde voor, dat die voortaan gelijk
zouden zijn, namelijk dat het tracte-
ment der vrouwelijke leerkrachten
zon worden verhoogd, niet dat der
mannelijke verlaagd. Maar de Raad
wou er niet aan. Alleen de heer Mid
delkoop en de heer Timmer gingen
mee, de anderen verkozen maar lie
ver de ongelijkheid te laten voortbe
staan.
Natuurlijk is zoo'n quaestie van
twee kanten te bezien. Men kan zeg
gen, dat voor hetzelfde werk hetzelfde
loon diént te worden betaald, of be-
toogon, dat wie de grootste behoeften
heeft, ook liet hoogst dient te worden
bezoldigd. Dat laatste 6telsel wordt
aangehaald, wanneer ambtenaren of
beambten met staatjes of lijsten trach
ten aan to toonen, dat hun inkomen
ontoereikend is. Niettemin gevoel ik
veel voor liet eerste, omdat de onder
wijzeres in het onderwijs spoediger
verslijt, dan de onderwijzer en dus
gelegenheid behoort te hebben, oon
eerder pensioen te nemen. Daar zal
zij toe komen wanneei1 zij iets meer
van haar tractement overhouden en
zich daarvoor nog een levensverzeko-
j ring of kleine lijfrente koopen kan.
Bij de rondvraag drukte de heer
Bregonje, evenals wij, den wensch
uit, dat de avond-orgelconcerten niet
te zeven uur, maar te half acht zul
len beginnen. De voorzitter zei, dat
daar bezwaren tegen bestaan, maar
welke hoorden we niet. Als ik nu
Raadslid was geweest, zou lk dit
kluitje kalm in 't riet hebben laten
liggen en verder geïnformeerd, wat
die bezwaren dan wel mochten wezen.
Officieel worden wel meer moeilijkhe
den geopperd, die, als ze door 't licht
der nuchtere werkelijkheid worden
beschenen, inkrimpen tot niets.
J. C. P.
buitenlandse!) Overzicht
KEIZER WILHELM EEN REDE
als antwoord op een dronk van den
groothertog. Z. M. herdacht Koningin
Louise als een edelsteen, die Mecklen
burg aan Duitschland heeft geschon
ken, een koningin, die ten voorbeeld
is geweest aan de Duitscho vrouw en
die de goede genius vau het volk is
geworden.
Verder herinnerde do Keizer aan
het bezoek, dat hij met de Keizerin
aan Londen had gebracht, gewaagde
hij van de heerlijke indrukken, dio
beiden danr hadden opgeduan en
roemde hij dö" vriendelijkheid, waar
mede de Koning en de Koningin van
Engeland hen hadden ontvangen,
waaraan Z. M. toevoegde, dat de Ko
ning in een redevoering vooral den
nadruk had gelegd op de vriend-
schaps- en familie-betrekkingen tus-
schen bedde vorstenhuizen.
Alweer dus een rede van den Kei
zer. Maar we zouden niet weten, wat
de heeren fitters op deze speech zullen
hebben aan te merken. We zijn 't nu
eenmaal gewoon geworden, dat elke
rede van Wilhelm nageplozen en gc-
critiseerd wordt
In de Belgische politiek is hoogo
spiiuning. In oiïs vorig Overzicht heb
ben we reeds melding gemaakt van
geruchten over een
ONTBINDING VAN DE BELGISCHE
KAMER
door tusschenkonist van Koning Al-
bert, die 't niet eens zuu zijn met 't
schoolwet-ontwerp van 't huidige mi
nisterie.
Een feit is, dat de Koning in de
laatste dagen met verschillende staats
lieden geconfereerd heeft.
De katholieke pers verzekert niets
bijzonders te zien in deze besprekin
gen tusschen koning en leidende
staatslieden.
Het Antwerpsche Handelsblad sipot
in een artikel, getiteld ,,Ze zijn er
mei, ,de door de uit het honden dier
conferenties getrokken conclusie, dat
de Kamer ontbonden zal worden en
schrijft onder andere
,.Nu kan men wel liberaal journa
list zijn en een ontzettende, verbazen
de verbeeldingskracht bezittenmaar
aan de mensehen doen slikken, dat
<ie koning liqt ministerio-Sctiollaert,
uitvloeisel der wettige meerderheid,
aan do deur zou zetten, alleen om den
socialisten macht en aanzien te ver
strekken en de vijanden van grond
wet en koningschap te believen, dat
is oen van die enormiteiten, waar fce
tegenwoordig de mensehen mee ver
maken.
De troon steunend od de socialisten
onze liberalen beoefenen tegen
woordig het paradoxe op meesterlijke
wijze."
Nadut gister weer eenige conferen
ties door den Koning gehouden wa
ren, is or een buitengewone minister
raad bijeengekomen. Lenig belangrijk
besluit van de Excellenties is nog niet
bekend. Viel seint do correspondent
van de Tel.
„De Koning raadpleegde het kabi-
netshoofö Schollaert. Naar een in
vloedrijk lid der linkerzijde mij ver
zekerde, zou de Koning gevraagd heb
ben de behandeling der Schoolwet uit
te stellen tot na do lerkiezingen.
Schollaert antwoordde daarop, dat hij
voor bedreigingen van de zijde der op
positie niet wijken kan en noou zijn
ontslag aan. De stuaisminister Beer-
nuert zou aan den Koning verklaard
hebben, dat niet èén Katholiek Ka
merlid een porteleuille in een nieuw
ministerie zal aanvaarden. De Ka
tholieken willen wel onmiddelJij ke
Kamerontbinding met algeineene ver
kiezingen binnen veertien dagen, vol
gens de gegevens der volkssteiling
van 19U0, doch voor dat geval zijn de
liberalen van plan nergens candida-
ten te stellen en de heele Kamer uit
Katholieken te laten kiezen. Zij ho
pen, dat de Koning nooit het vooruit
zicht van een dergelijken toostand
aannemen zal."
Ook
IN DE FRANSCHE POLITIEK,
spant het. De correspondent vau de N.
R. Ct. seintDe beslissing van den
Raad van State over de afbakening
van het Champagne-gebied, welke
reeds in Aube groote opwindiiig heeft
gewekt, had Woensdag een terugslug
in de Kamer. De oude heer Perrier,
die den minister-president Monis ver
vangt, was zwak, aarzelend en tegen
strijdig. De andere ministers schenen
ook onbeslist, het leek of er geen re
geering was. Dit bracht verwarring
en opwinding in de vergadering en
liet zulk een indruk van ministerieel©
slapie na. dat bij het uiteengaan ver
scheidene afgevaardigden hun onte
vredenheid uitten en den wensch uit
spraken, dat, zoo Monis niet snel op
de been kwam, zijn kabinet heen zou
gaan.
DE FRANSCHEN IN MAROKKO.
Naar den 2deu dezer uit Fez werd
gemeld, heeft do troepenmacht van ge
neraal Moinier blootgestaan aan ©on
hardnekkigen aanvul van Beni M'tirs.
Moinier s troepen waren op weg naar
Ras el Ma. Tot aan de brug over de
Wed Mekkes was alles goed gegaan,
maar nauwelijks w as de achterhoede
de brug overgetrokken, of bereden
vïjandea, die, volgens de gewoonte
der Marokkaansche strijders, nog een
man achter zich op het paard hadden,
vielen Moinier's legermacht in de flan
ken aan. Van alle zijden zag men
vijanden uit het gebergte afdalen zij
bestonden uit Beni M'tirs, versterkt
door afvallige Zarana's. Do aanval
moet buitengewoon hevig en hardnek
kig geweest zijn en de Marokkanen
gaven, niettegenstaande de salvo's der
infanterie-troepen, het vuur van de
mitrailleuses en het geschut der artil
lerie vam de drie colonnes, blijk van
buitengewone stoutmoedigheid. Op
sommigo oogenblikken naderden zij
tot op minder dan 100 meter van hel
laatste gedeelte van de achterhoede
der Fransche troepen hun verliezen
moeten dan ook aanzienlijk zijn. Om
zeven uur in den ochtend begonnen,
duui'de liet gevecht tot over half drie
in den namiddag. Aan Fransche zijde
zijn drie man gedood, van wie ecu dc
officier van gezondheid Anverl is, die
sneuvelde, terwijl hij bezig was een
gewonde ie verbinden. De troepen van
generaal Moinier kwamen tegen half
zes in het kamp van Ras ei Ma aan.
Den 3den Juni hebben zij in twee af-
deelingen het kamp verlaten. De eene
afdeeling, onder kolonel Brulard, ter
geleide van een convooi kameelen,
vervolgt zijn weg langs den linker
oever van de Tac de andere colonnes
zijn naar den rechteroever gegaan
om de vlakte van Sais te verkennen.
In Mexico zijn de mensehen langen
tijd onrustig geweest, nu doet de bo
dem mee. Er zijn n.l.
AARDBEVINGEN LN MEXICO,
voorgekomen. Gistermorgen heeft een
aarosciiok, die 6 tnmuien aoiihieid,
verscziillende gebouwen, waaronder
de artiileriexazerne en de gevangenis
doen instorten. Zeventig artilleristen
zijn onder de puinhoopen bedolven.
Men neemt aan, dat er vijftig A zes
tig dooden en gewonden zijn.
De paniek had groote afmetingen
aangenomen, maar <le bevolking werd
kalmer op den duur, want er was
feest.
Een groote menigte was aan het
station om Madero, den leider der op
standelingen, dig nu aan de regeerina
deelneemt, te begroeten, die naar het
Nationale Paleis reed en van daar
naar het huis van zijn vader. Hij werd
gevolgd door ecu grooten stoet met
muziekkorpsen. De bevolking was
zoo wordt in een draadbericht gemelde
opgewonden van geestdrift.
Madoro is thans de held van den
dag.
In enkele plaatsen heeft hij evenwel
nog tegenstanders, zoodat
DE OPROERIGE BEWEGING
nog niet geheel verdwenen is.
Volgens Amerikaunsche berichten
zouden op verschillende plaatsen te
genstanders van Madero zonder vorin
au proces zijn ter dood gebracht.
Ook zijn er nog andere onlusten
voorgekomen. In de hoofdstad is het
bij een kiesrechtbeiooging tot ernsti
ge ongeregeldheden gekomen, waar
bij 9 personen gedood werden.
De zoon vun den ex-president Dial
een kolonel heeft aan een jour'
nalist mededeelingen gedaan over
DE VLUCHT VAN DEN PRESIDENT.
Eerst nadat eenige avonden achter
een ernstige ongeregeldheden in de
hoofdstad hadden plaats gehad,
zwichtte zijn vader voor de smeekbe
den der vrouwelijke verwanten en be
sloot hij te vluchten.
In allen werden in hei paleis de
ncodige zaken bijeengepakt, terwijl
een woest joelenou menigte zich buiten
bewoog, loen het donker werd ging
men in automobielen naar het station,
's Nachts te vier uur vertrok de trein.
Een losse locomotief ging voor de
veiligheid voorop, dan volgde een
locomotief met twee waggons met sol
daten en maxims. Daarna kwam do
trein van president Diaz en daarop
volgde weer een trein met soldaten.
Te tien uur 'e morgens hielden da
rebellen onderweg de losse locomotief
aan. Maar de soldaten van den spoe
dig volgenden brein maakten zich on
middellijk gereed voor het gevecht en
een hevig vuur werd op de dichte rijen
der opstandelingen geopend. Terwijl
het gevecht in vollen gang was, na
derde do trein van den ex-president.
Op last van Diaz gingen vrouwen en
kinderen plat op den grond liggen in
do waggons en daarna gingen Porfi-
rio Diaz en kolonel Diaz naar buiten
om den stand van zaken op to nemen.
Het was onwaar» dat de ex-president
aan het gevecht deelnam. Hij was on
gewapend. Trouwens de troepen speel
den liet ui heel spoedig met de op
standelingen klaar, zoodal na een be
trekkelijk kort oponthoud de reis kon
worden vervolgd. 28 rebellen waren
gedood, terwijl slechts een der bonds-
soldaten sneuvelde.
Stadsnieuws
EXCURSIE.
Een der deelnemers schrijft on6:
Dinsdagochtend met den trein van
7.26 vertrokken de 1ste en 2e klasse
der Haarlemsche Handelsschool on
der le:ding van den directeur dr. A.
Borgman en den heer G- Smits naar
Rotterdam. Daar aangekomen w§rd
dadelijk een kijkje genomen in het
hotel St Lucas, waar men des na
middags gezamenlijk zou dineeren eD
waar de hoogste klasse cLen nacht
zou verblijven.
Hierna ging het naar de Schieha-
ven, waar een stoombootje gereed
lag, om den bezoekers de havens van
Rotterdam te laten zien.
tSchiehaven, Maashaven, Pebrol*-
Vau Kunst en Kunstenaars.
XVIII.
Door toevallige omstandigheden.....
(men denke niet dat dit de aanhef
wordt van een advertentie, waarin
ter overname aangeboden....) waren
wij, eenige dagen na de veiling De
Kuyper te Amsterdam, rondwande
lend in de Parijsche Rue Laffitte, het
hoofdkwartier van- den Fronschen
kunsthandel. Zulk atelierbozoek in
de Seine-stad, met deze wel wat over
vloed! go warmte, en in aanmerking
genomen dat de artisten van eenige
beteeken is toevallig nog al uit elkaar
wonen, is niet, bepaald een aanlokke
lijke bezigheid. Doch niet daarover
wilden wij u berichten; wel over die
Do Kuyper-vedling, die met zooveel
belangstelling tegemoet gezien, thons
wederom achter den rug is.
liet verloop van die veiling was al
bijstar interessant, omdat voor wer
ken van groote afmeting van meesters
die als de eersten van hun tijd golden
en nog gelden, prijzen besteed zijn,
of althans op prijzen is toegeslagen,
die niet in verhouding stonden tot de
Soote beteekenis van die meesters,
larvoor kan tweeërlei verklaring
gegeven worden, óf de marktwaarde
in bet algemeen van schilderijen der
zoogenaamde Barbizon-school (want
daaruit bestond voor het aanzien
lijkst deel de De Kuyper-collectie) is
aanmerkelijk gedaald. Of de qualiteit
van het gebodeue was nu juist niet
zóó eminent als men zich langzamer
hand, afgaande op de grooto bekend
heid die de verzameling als gohee] be
zat, had diets gemaakt.
Wanneer men thans te Parijs eens
informeert, zoowel in den grooten
kunsthandel, als hij ongeïnteresseer
de», die den loop der dingen slechts
belangstellend gade slaan, en men
gaat daarna nog eens een goed-saam-
gelezen collectie kunst uit do bedoel
de periode, bezichtigen, zooals dat J>ij
uitstek doenlijk ls op een derde étage
van den Louvre, waar liet prachtge-
schenk aan de Fransciie natie van
Thorny Thierry opgehangen is, dan...
moet men wel tot de conclusie komen
dat de verrassend lage prijzen van
sommige Amsterdamse he stukken in
derdaad aan hun qualiteit en aan
niets anders te wijten zijn.
Trouwens, er was een opmerkelijk
verschil in waardeering, ook uit de
geboden bedragen, waar te nomen.
Het groote landschap van J. F. Mil
let, dat ook werkelijk artistiek het
meest waardevolle was, bracht het tot
43000 guldens, zonder de 10 pCt. op
centen, terwijl een groote Charles
Daubignjr van één bij twee meter,
voor acht duizend gulden van eige
naar verwisselde. Wie ook maai- iets
van schilderijprijzen verstaat, vindt
dat een schandekoopje, dat wei in
staat is ons- in verbazing te brengen.
En zoo was er meer.
Een DecemjTS, als de groote Mois-
sonneurs voor 2-500 guldens te kunnen
bemachtigen is nog altijd een buiten
kansje, terwijl hetzelfde geldt voor de
heide Corot's die met ruim zeven dui
zend per stuk evenzeer slecht betaald
Lijken.
Doch willen wij het hierbij laten
voor zoover het deze categorie kunst
werken betreft en liever eens de wer
kelijk artistieke dingen vermelden,
dio toch ook in ruime mate voorhan
den waren.
Gaan wij daarbij gemakshalve al-
phabetisch to werk, dan vinden wij
in de eerste plaats een uiterst deli
caat werkje van Bakker Korff (3400
gld.) dat door zijn hoogen prijs be
wees dat er een strooming voor dit
werk is, die nog steeds toeneemt en
die analoog loopt met een andere, in
het buitenland, waarbij voor twee
soorten kunst momenteel de meest
gespannen aandacht bestaat: lo. voor
het meest ultra-moderne, 2o. voor het
uiterst verzorgde van een vroegerèn
tijd, doch 'dan uitsluitend in speci
mens van werkelijke kunstwaarde.
Bakker Korff was artist vóór alles.
Zijn tijd is nog geetn verledene.
Dat voor het mooie Winterschilde-
rij van De Bock, gezicht op het Zwar
te Water, een prijs van 2800 gehaald
werd, prijs die aan do speculatie ja
ren van 1907, 1908 herinnert, bewijst
do juistheid van het inzicht dat de
tijd, die goede Papa Chronos, alles
regelt. Het bijzondei' mooie werk van
l)e Bock zal zich in de waardeering
der serie use liefhebbers handhaven,
het losse schetsachtig-decoratief werk
vanzelf uitgescliakeld worden.
Bosboom was met do Alkmaarsclie
kerk mooi vertegenwoordigd. Daar
het werk van dien schilder ook in den
handel steeds zeldzamer- wordt, is het
te begrijpen dat er met animo om ge
streden is. Eugene Delacroix is van
do Fransche» der laatste helft der
19o eeuw, thans misschien de door de
Jongeren, meest gewaardeerde. Daar
om had men ook voor diens werk
hier hoogere prijzen verwacht, Herin
nert men zich echter de mooie Medea
uit de Jammerlijk verdwenen van
Eeghen-verzameling, dan was het
hier gebodene niet op eenzelfde hoog
te. Duur 's Edouard Detoille de groote
soldatenschilder betaald. Voor hem
geldt de opmerking die bij Bakker
Korff gemaakt word.
Een klein maar heel sterk, hoewel
sohetsmatlg geschilderd werkje van
Jules Dupré genoot weer bijzondere
belangstelling, en leverde 4100 gul
dens op. Het zoetige werk van Hen
ner komt door Papa Chronos' toedoen
ook in de waardeschatting langza
merhand op de plaats waar het thuis
hoort, 't ls technisch misschien kuup,
maai- zielloos maakwerk, dat met 12
A 13 honderd guldens ruim betaald
schijnt. Dut er één bij was die 6800
gulden opbracht, deed den tijd van 2ö
jaar geleden herleven, en bewijst dc
stelling dat oude liefde met roest.
Aanmerkelijk hoog geschat werd het
werk van Jozef Israels, dat in beide
specimens een vrij vroege periode
van dien meester vertegenwoordigde.
Dat een werkelijk mooie aquarel
van Jacob Maris bijna 8000 guldens
opbracht toont aan, dat de bijna na
tionale vereering voor dien meester
geen doode letter is. Meissonnier be
houdt ook zijn hoogo noteering op de
kunstmarkt. Wat bij B. Korff en De-
taille opgemerkt werd, geldt zeker
ook hier, en misschien ook voor den
aiphabetisch op hem volgenden de
NeuviiLe,
Een bijzondere belangstelling had
op de kijkdagen oen groot schilderij
van Vollon genoten. Een groot figuur
stuk „La femme du Pollet A Dieppe"
dat ook in den salon van den heer De
Kuyper in de Rijnstraat te 's-Gra-
venhage indertijd een eereplaats in
nam, en dat inderdaad een bijzonder
aantrekkelijk schilderij van dezen,
meer als stilleven-schilder geschatten
kunstenaar is, werd voor Holland-
sclic rekening aangekocht. Het zou te
wenschen zijn dat dit figuurschiiderij
■n een openbaar museum geplaatst
werd, ware het slechts om ais verge
lijkingsmateriaal te dienen voor de
stilleven-kunst van dien schilder, zoo
als die in het Mesdag-museum bestu
deerd kan worden.
Dit is een praatje over schilderij"-
prijzen geworden. Helaas zijn de prij
zen voor velen altijd nog interessan
ter dan de kunstwerken zelf. Men.
heeft nog altijd (in het algemeen ten
minste) niet die onafhankelijkheid
van oordeel die de kunstwerken ziet,
onafhankelijk van de, laten we maar
zeggen.... beurswaarde der schilders
namen.
Daardoor kon het bijvoorbeeld hier
weer passeeren, dat ernstige kunst
van Churles Verlat bijna onopge
merkt onder den hamer doorging
voor ongeveer zeven honderd gulden!
Een bedrag dat men gaarne besteedt
voor oen „lieve" aquarel van den eer
sten den hesten Hollander, die in den
kunsthandel van heden gepousseerd
is. Eén der volle corrigenda in one
kunstleven.
J. H. DE BOIS.
