BIJBLAD VAN HAARLEM'S DAGBLAD
I#« Jiwrguig.
ZATERDAG 10 JÜNI1911
No. 857»
ioi
HAARLEM'S DAGBLAD KOST
fl.20 PER 8 MAANDEN
OF 10 CENT PER WEEK.
ADMINISTRATIE GROOTE HOUTSTRAAT 55.
DRUKKERIJ ZUIDER BUH ENSPAARNE 6.
IN HAARLEM'S DAGBLAD ZUM
ADVERTENTIÊN DOELTREFFEND.
ONZE ANNONCES
WORDEN OFGEMERKT.
Het Rijke Natuurleven
OP HET STRAND.
In deze warme maanden is het
strand van onze hadplaatsen een
staalkaart van verschillende nationa
liteiten. Europa zendt zijn afgevaar
digden naar onze kusten en voor ee-
nlgen tijd is de zandige vlakte langs
de duinenrij het gemeenschappelijk
bezit van een zeer heterogene bevol
king.
Er is vebschil in taal eb kleur, er
Is verschil zelfs in levenswijze.
Wat de menschen daar in den zo
mer vertoonen, laat de planten- en
dierenwereld het geheele jaar door
zien. Ook voor haar is het strand een
groote vergaderplaats waar de afge
vaardigden der verschil lende gïoe-
pen bijeen komen.
Rustig dobbert het blaaswier op de
witschuimende golven, de roggen
zenden hun eieren, de leege omhul
sels der hartvormige zee-egels wor
den als wondere doosjes op het strand
geworpen.
Zelfs doode bruiuv:sschen spoelen
nu en dan aan.
Er is op het strand steeds iets
nieuws Je vinden en genoeg is er nog
te doen, voor ieder, d.e van onder
zoeken houdt.
De meest griezelige en minst geken
de dieren, die niet hun glibberig li
chaam en sierlijke franjeranden
ronddobberen zijn wel do kwallen.
Op het eerste gezicht zijn deze die
ren niet meer dan een hoopje gelei,
een drijvende gelatine-pudding van
Neptunus'-tafel ontsnapt.
Het is waar, onder dien halfronden-
renzen-gouibal golft nog wel iets dat
aan pooten doet denken, maar waar
voor zou zoo'n puddingbeest nu voet
jes noodlg hebben? Ze behoeven
heusch niet weg te loopen.
leder ontvlucht ze graag, die half-
doorziclvtige wonderdieren, de leven
de geleischijven, die geheel onbewust
met den vloed meekomen en vergeten,
dat ze niet tegen droogte kunnen.
Is het water terug geloopen, dan
'liggen ze op het vochtige zand en
vervloeien tot een vormlooze hoop,
die geen andere diensten bewijst, dan
die welke de jongens er van trekken,
als ze hun gezwembroekte collega's
verraderlijk met zoo'n glibberschljf in
den rug aanvalleu.
Dan glijdt en spat de gladde mas
sa naar alle kanten heen en het dier
van straks is in enkele minuten ver
vormd tot een hoeveelheid geleibrok-
ken, die als vormlooze dingen weeï
op hel strand worden geworpen.
Overwinnen wij echter onzen weer-
z.u en vangen wij zoo'n miniatuur-re
genscherm op m een wijde slopflesch
van goed heuler glas, dan wordt de
kwal, een teekenend naam voor on
zen vncud, heel wal minder afschrik
wekkend en bekijken wij ons dier
goed, dan wordt liet zelfs interes
sant.
Hel blijkt dan al gauw, dat de vier
aanhangsels, die wij eerst voor poo-
ten aanzag- u veel overeenkomst ver
toonen, met de vangarmen der on
langs beschreven zoetwateipoliepen.
Zij doen ook werkelijk denzelfden
dienst.
Met hun vieren omkransen zij de
breede mondopening en wee het dier- j
tje, dat in hun nabijheid komt. I
Millioeneu fijne buisjes worden bij
de geringste aanraking naar buiten j
gestooten en als even zooveel gifspe- j
ren dringen zij in het weeke lichaam i
van hun slachtoffer.
De bijtende vloeistof, die uit kiel-
ne blaasjes wordt geperst, maakt
kleinere dieren bewusteloos en groo- j
tere geheel in de war en als er aan i
- geen ontkomen meer wordt gedacht,
wordt de prooi naar de moordkuil ge-
voerd, om verder te worden verwerkt.
Door verschillende kanalen in de
gelei klomp worden de verteerbare
6toffen dan overal hoen geleid en
daar dienen ze tot herstel van de ver
bruikte cellen.
Want bij iedere spierbeweging, die
ons dier maakt, worden er stoffen
verbruikt en onophoudelijk is er zoo
Veer wat op te bouwen.
Vooral door de beweging hebben, de
spieren druk werk.
Telkens, als do lichaamsholte met
zeewater ls gevuld, knijpt T lichaam J
Hloh samen, het water wo'rdt uit de
holte geperst en door deze werking
krijgt het dier een voortstuwende be
weging. Met de halfronde zijde voor
uit zwemt het zoo door het water,
maar daar het steeds meer passief
dan actief optreedt, is het vaak aan
de kracht der golven overgeleverd en
wordt het op onze kusten geworpen.
Nu is van den bouw der kwallen
hog heel wat te zeggen, maar dat te
doen, zou een droge opsomming van
anatomische bijzonderheden zijn.
Liever bekijken wij eens even de
wijze vanvoortplanting.
Als een &i van een kwal, ja heusch,
deze glibberdihgen bezitten nog het
vermogen eieren voort te brengen,
als een ei uit de mondopening naar
buiten is getreden, ontwikkelt zich
daaruit al heel gauw een laag bewerk
tuigd wezentje, een soort larve, die
door middel van trilharen zijn eerste
tochten door het zilte nat maakt.
Eindelijk raakt het vast op een
rots of op den zand i gen bodem en nu
begint ons diertje machtig veel up een
vroeger bescheven poliep te lijken.
Dit wezentje verdeelt zich ten slot
te in verschillende lagen, ieder van
enkele vangarmpjes voorzien en nu
lijken ze wel eenigszins op een sta
peltje kleine schoteltjes, die onder
ling door een dun steeltje zijn verbon
den.
Telkens laat nu het bovenste scho
teltje los en door de uitsteeksels ge
holpen, is het in staat voor voedsel
te zorgen.
Rustig dobbert en drijft dit kleine i
dng verder, steeds meer van vorm zwart fluweel te nemen daaï het
veranderend en eindelijk is het tot zwart de blankheid van de huid des
een volkomen uitgegroeid geleisclio- te meer doet uitkomen. De ronde hal
fond. Men garneert ze met biais van
effen 'rood of blauw, terwijl biais van
pékiué hier zeer goed kunnen worden
toegepast.
Behalve de gewone tailleur-toiletten
serge, cheviot, foulardzijde en liberty
satijn brengt men speciaal voor het
verblijf in do badplaatsen mantelpak
jes van geborduurd batist. Meestal
worden dan 'rokrand en de randen
van het middelmatig lange manteltje, j
van zwart batist of neteldoek geno
men; hetgeen een zeer pikant effect
teweeg brengt. Nu het zwart en wit
in de mode overheerschend is; zullen
deze nieuwe toiletten veel opgang
maken. j
Ten slotte nog een enkel woord
over de halsafwerking van tailles en
Mouses. Het is daarmee, alsof de mo
de een buitengewoon warmen zomer
verwacht, want meer dan de helft is
zonder halsbon'rd ingericht, hetgeen
zekfr een uitkomst genoemd mag
worden voor vrouwen met korten
hals. Men ziet zoowel ronde als vier
kante halsuitsnijdingen De vierkan
te, die in den regel iets lager vallen
dan de ronde, worden vaak met een
smal fluweelen biesje afgewerkt. Het
zeer flatteus deze biesjes van
denden blik aan, doch antwoordde
niets en dacht in zich zelf: Sapper
loot, zooveel energie had ik bij het
hupscho ding niet gezocht. Na een
poosje ducht hij evenwel aan zijn va
derlijke waardigheid en met ernst en
nadruk zeide hij: In zoo'n gewidi-
ook nu verbeet hij zijn woede, en
toonde aan ieder een glimlachend
gezicht en deed alsof de zaak hem in
het geheel niet aanging.
Laat hem maar begaan, dien
melkmuil, pleegde hjj meermalen te
zeggen, laat hem de zaak maar oj>e-
tige aangelegenheid spreek lk ook een tnen, spoedig genoeg zal hij weer rnoe-
wocrdje mee; wees zoo goed hieraan 4
te denken. En wanneer do man, dien
jij je hebt uitgekozen, mij niet bevalt,
dan krijg je hem niet. Nu weet je
jij je te houden hebt. Bloed-
ten sluiten.
Doch de jongeman bekommerde zich
weinig om dat gezwets, kalm ging hij
zijn gang, want hij wist precies wat
hij wilde.
rood stond het meisje daar en zag Na een maand was de nieuwe zaak
den vertrek kenden vader na. De tra-klaar en straalde In den glans der
nen waren haar nader dan het la-1 nieuwheid. Niet slechts was er een
chen, doch zij bedwong zich, perste de bakkerij bijgekomen, doch voor het
lippen vastberaden op elkaar en zei stadje bovendien iets nieuws, nl. een
toen: Nooit, nooit, zal ik me een
ander laten aanpraten.
dit oogenblik af sloeg de oude
zijn dochter opmerkzaam gade want
hij vermoedde dat hnar hartje niet
meer geheel vrij was Bijna overal
ging hij haar na of liet haar nagaan.
En terecht: Eens op een dng, t-oen
men meende, dat hij aan de stamtafel
teltje ontwikkeld.
Zelf kweeken in een zoutwate'raqua-
rium lukt niet voor zoover ik weet,
zen garneert men met een biais v
borduursel, galon of ga rn eerzij de. j
r4" hoeden trekken dezen zomer
banketbakkerszaak en daarachter
een salon voor verfrisschingen.
Nu echter kon de oude bakker zijn
ergernis niet meer verbergen en als
men hem zijn meening vroeg over de
nieuwe zaak, gaf hij een kort en bits
antwoord.
De nieuwe bakkerij ging evenwel
boven verwachting uitstekend. Na-
in ..De Kroon" zat, kwam hij onver- j tuurlijk wilde ieder uit de stad eens
waehts thuis, daar verrestte mj zijn zien. wat er voor nieuws bijgekomen
eersten bediende met zijn dochter in -was en zoodoende v, as ui de eersie
ollervertrouwelijüst gesprek. weken het iokaal uilijd goed bezocht.
Frits Broekman, de bediende, een Doch het ging nog beter, want de jon-
ferrne, beschaafde jongeman, zeide ge man kreeg ook nog voor zijn zaak
hem moedig: Mijnheer Rustig, uw verlof om alcoholische dranken te
dochter en rk honden van elkaar; c is schenken en daarom kwamen niet ui-
oprecht gemeend. Wees toch niet zoo leen de dames in het salon, doch ook
hardvochtig jegens ons' de heeren bezochten geregeld liet café Eens op een dag kwam Frits Broek-
De oude neer riep evenwel woedend waar zulk voortreffelijk Ptlsener, di-man, schelde bij zijn vrcegeren mees-
uit- Pak dadelijk je spulletjes bij recht van het vat, getapt werd watter aan en vroeg om een zakelijk on-
elkaar, jij melkmuil, en loop voor tot dusver in het stadje uog niet te - dorhoud.
mijn part naar den drommel! En drif-1 bekomen was. i Frits behandelde hom evenwel
het huis gekregen, maar zijn kwaad
ste concurrent van den overkant was
de kooper geworden. Omdat de ruim
ten van zijn tegenwoordige lokalen
niet meer groot genoeg waren, wilde
hij hierin een onderneming op groo
te r schaal vestigen.
Dat gaf bakker Rustig den genade-
stoot. Nu zou hij dan ook nog door
den jongen melkmuil uit zijn huis ge
zet worden. Doch dezen keer maakte
hij zich niet boos, neen. ditmaal ging
liii in ziin leuningstoel zitten, leunde
het hoofd in de hand en staarde wee
moedig voor zich uit Over hem kwam
de zekerheid, dat hij een oud man
was. die "'"ewerkt was en hii be
greep, dat de toekomst aan de jeugd
behoorde en een stille traan sprong
hem in de oogen en rolde in zijn
grijzen baard.
Dan evenwel kwam zijn vrouw bij
hem zitten, streelde teeder over zijn
haar en zeide zacht
Zoo niet, oudje, trek het je toch
niet zoo aan wij hebben immers
nog een kind en in haar zullen wij
onze eigen jeugd nog eenmaal bele
ven.
Hij schoof haar evenwel van zich
af, want voor de gedachten, die zij
hem trachtte op te dringen, vvas hij
nog niet rijp. dat voelde hij wel,
daarvoor haatte hij den jongen con
current nog te veel.
En toen ebeurde het onverwachte.
H. PELSENS.
maar op en tusschen de betonblokken i zëer de aandacht door de rijke vee-
te Umuiden zijn de verschillende vor- rengnrneoringer en aigrettes Bloe
men behooren niet tot wat men noemt
,,de groote mode". De pleureuses in
alle mogelijke kleuren garneeren zoo
wel de toques als de groote geklee-
de hoeden. Zeer e'gen aardig zijn de
groote bre d-gerande hoeden met wit
kanten bol, en zwart paardenharen
rand. Een touffe van witte stnïisveo-
ren met dito aigrette wordt achter op
den hoed aangebracht. Voor meer
eenvoudige hoedjes, brengt men to
ques met lintgarn coring, of gebor-
MAR1E VAN AMSTEL.
Stijfkoppen.
(Naar het Duitsch,)
door R. H. KNOPPERS.
Rubriek voor Vrouwen
Linnen toiletten. Garnee
ring van példné. Russi-
sohe blouse. Geborduurd
neteldoek.
De prachtige Meimaand is reeds
'ten einde en een schitterende Juni
zon beschijnt de frissqhe nieuwe zo- j duurd gaas, meestal in pompadour-
mertoiletjes. De naaisters hebben het tronen. Dc Napoleon-steekjes kunnen
nog overkropt druk, want vele bestel- «aar ve'rkiezing met linten strikken
lingan, die reeds vóór Pinksteren ge- of rozen gegarneerd worden. Nog
daan werden, konden nog niet wor- 1 brengt men enkele bloemen-hoedjes,
den uitgevoerd, terwijl men meer en doch daar de bloemen op zichzelf dit
meer haast mankt om toch spoedig jaar niet bijzonder mooi gemaakt zijn
van 't n.euwe moderne toilet te kun- j zullen we deze maar weinig zien dra-
nen profiteeren. i £en-
Over het geheel is ér weinig veran-
dering in de modellen waar te ne-
men, de rokken blijven nauw, doch
■zijn veelal met splitten ingericht, ter
wijl men bij blouses en corsages nog
steeds den kimono-mouw toepast.
De linnen toiletten zijn voor het zo
merseizoen weer aan de orde en door
het goedkoope van het matenaal zijn
tol .ooral ia» <to *d> AM- Bakker Anic0„ Kuslig mMsl
zonder Icdueu du met tehulp tun een ,,,tkeu t.elukkUs ,iju. u„ was
dagnaaister aan huis gemaakt te woï een gezond en krachtig man, die, on-
don, aangezien het maakloon anders dan lis zijn zestig jaar, nog vlug en
duurder zou worden dan de slof enz. sterk was zijn vrouw en zijn nloud
De linnen toiletten behoeven geen dochtertje waren eveneens vroolïjken
andere garneenng dan wat parel- welgemoed en zijn zaak was sedert
i i twintig jaar de beste van het stadje
moeren kuuopen en een kanten kiuug en pem reeds zooveel opgebracht,
met dito mouwopslagen. De rokken <jat hij rustig en wel van zijn renten
worden veelal inger.clit met een voor- had kunnen leven,
en achterbaan, d.e als het ware los Maar toch was hij ontevreden met
mer den ruk huufl, men umnkl d.e ZÜ» h* m "aren dik»ijls dagen,
banen iels toner dan den rok en "f™
werkt ze met een broeden zoom af. j)e glK;(je bakker Rustic was name-
De meest gewilde kleuren in deze pjk een echte stijfkop. Wat hij zich
linnen toiletten zijn: kaki of wit, ter een keer nad voorgenomen, moest ook
wijl in de donkere nuancen liet1 v Mbracht worden, al zou ue onderste
Fransch blauw wel het best geslaagd j ste,ea boven k,ÜU11eD'
mi(r hftfiien tegenspraak duldde hij niet; zijn
I Wil alleen moest wot zijn. En nu moost
Op de w.tte toiletten is het z.g. pé- jjjj ]jet toch beleven, dat zijn kind hem
Mné een aardige garneering. Deze trotseerde.
wit en zwart gestreepte stoffen heeft j Als een goede, zorgvolle vader, die
men voor geheele toiletten willen lan- ook verder dan het tegenwoordige
cwna. «och wil™ ais roodon.3 wei- j ™l; hn« hj Het weirijn ven rijn kind
i a i op het oog en had daarom reeds ge-
mg w deu smaak Als garnosrmg „ft „aar m schoo„zoon
hebben ze het voordeel, dat men door gezion. Eindelijk werd ziin zoeken met
hot recht, dwars of schu.n nemen van succes bekroond hij had een fermen
de streepjes, de garneering zooveel jongeman van nette familie gevonden,
mogelijk kan varieeren. I di'- hem een passende partij voor zijn
De Russische blouse die sedert ee- dochter scheen en van tijd tot tijd had
hu hem m zijn huis ontvangen en hem
m-,en tijd van het tooneel verdwenen 7||n V6rtrouWen geschonken,
was, doet zich opnieuw gelden. Ze is j Elzc. bet blonde dochtertje, had
bijzondér geschikt voor Jonge, slanke evenwel dc stijfkoppigheid vnn haar
meisjes en zeer jonge vrouwen, tor- j vader geërfd. In den beginne zag zij
wijl do vrouw op rijperen leeftijd zioh zijn doen en laten stil en glimlachend
tevreden stelt met het dunne wollen fiin- lic\hcrr' rustiS begaan dodli
toen de vader eenmaal kleur beken-
mousseline, eliarmeuse marquisette met zjj,n p]iU1 voor den dag kwam,
en voile Nmo'n.- j zu.g het meisje hem met goedgespeel-
In wollen mousseline brengt men de verwondering aan, en vroeg hem.
dit jaar allerliefste nuancen en des- i Waarom zorgt u toch zoo goed
sins zoowel in lichte als donkere tin- I "voor mijn toekomst? U weet nog niet
ten bv flffpn kleuren met aantrefwe- I eeus o! ik trouwen wil, ja of neen.
ten, b.v. effen kleuren met aangowe WeJ - zuit ongetrouwd wü-
ven geborduurde randen, d.e dan af- !en bhjvenl Dat meeil je Dict?
geknipt worden en als garneering vroeg de vader met ingehouden toorn.
tig trok hij het meisje met zich mee. Bakker Rustig werd hoe langer hoe
De jongeman bleef diep beleedigd meer ontstenid, en het m<.*sl ergerde
en beschaamd achter, dan op een- hij er zich over, dat hij het iederen
maal Jiief hij de hand dreigend om- dag moest aanzien, hoe de menschen
'hoog en mompelde: - W acht maar, daar over uit- en ingingen. Hel liefst
oude stijfkop, voor dat woord zult ge zat hij in het geheel niet meer in het
me nog eenmaal vergeving vragen. voorkamertje 0111 zijn humeur niet
spoedig pakte hij zijn zuakje bij el- totaal te bederven,
kaar, schreef aan de dochter een af-1 Laat hom maar begaan, troostte
scheidswoord en toog de wijde wereld hii zichzélf en zijn vrouw, Inat de
in. imenschen nu ninar knopen, dat komt
Elsje word evenwel terstond naar door de bekoorlijkheid van het nieu-
familio gestuurd, die ver van de we, als die er eenmaal af is, zul peen
hoofdstad woonde, en bij wien zij mensch meer wat in die knoeizaak
haar gevoelens wel zou vergeten. 'gaan koopen. Met de bakkerij zal hij
Buiten deze zorg was er nog iets nooit of te nimmer boven mij uitblin-
anders, dat aan meester Rustig's te- i ken, daar zal ik voor zorgen,
vredeniheid en geluk knaagde. Het j Frits Broekman wist zeer goed, dat
huis, waarin hij reeds dertig jaren hij een zwaren strijd te voeren zou
woonde en zijn goed beklante bakkerij hebben, doch hij zette het ondanks
huisvestte, was niet zijn eigendom. 1 dat door: hij kende de recepten vun
Mejuffrouw Herman, een eenigs- j het gebak, volgons welke zijn vroege-
zjns zonderlinge dame, was de ei ge-re patroon het gereed maakte, op zijn
nares van liet liuis en bakker Rustigduimpje en wist den geheelen gang
was slechts huurder. van zaken van zijn concurrent; en zoo
I11 die eerste jaren na de vestiging [leverde hij niet alleen alle mogelijke
was hel hem maar matig goed gegaan taartjes en koekjes grooter en beter
zoodut hij er niet aan kon denken een 'dan zijn vroegere meester, doch hij
eigen huis te koopen, maar zelfs blij bakte ook nieuwe soorten daarvan,
was, dat hij een geschikt huurhuis die men tot nu in liet stadje niet kon-
kon krijgen; toen liij evenwel later de en die hem vele nieuwe klanten en
het geluk liad, dat zijn zaak ging 1 vrienden bezorgden,
bloeien waardoor hij een welgesteld Na drie maanden was het reeds
man werd kwam telkens de wensch 1 zoover gekomen, dat vele vaste klan-
bij hem op, het huis 111 eigendom te ten van. bakker Rustig naar de nieu-
hebben. Doch mejuffrouw lierman j we zaak overliepen,
was ook stijfkoppig. Koudweg \er- Nu hield de oude meester toch zijn
klaarde zij aan den verbluften bak-[mond over de zaak van zijn concur-
ker: Zoolang ik leef, verkoop ik 1 rent, want hij zag, dat hij tegen liet
het huis niet en daarmee uit! jougemensch niet opgewassen was.
Doch zoo gemakkoliik liet hij zichNeuswaar deed "hij uog een \ergeef-
met afschepen. Hij kende de zonder- sche poging zijn verloren klanten te
linge oude dame en zei bij zichzelf, herwinnen, doch het gelukte hem
zeer beleefd en zeide hem, dat hij,
als de nieuwe huiseigenaar zich ge
dwongen zag, hem de huur op te zeg
gen duar hij de ruimte voor zijn
ei een zonk noodig had.
Nog eens liep den 011de de gal over
en hij had reeds een hord woord op
de lijmen, doch toen hij dezen flin-
ken, gezonden, in. het beeld
van echten levenslust en werkkracht,
voor zich zag staan, toen verdween
lanezamerhnnd zijn toorn en hij dacht
aan zijn eigen jeugd, hoe ook hij eens
het leven was ingetreden en zich had
welen op 'n werken en daarom werd
hij zachter gestemd en vroeg slechts
Waarom hebt gij m' toch dit alles
aangethui" jongmensch?
Glirrilachond antwoordde de jonge
man
Herinnert trij u niet meer, mees
ter, wat mij hebt nageroepen, toen
gij mii hebt weggejaagd
De oude schudde het hoofd.
Toen zeide u woordelijk: „Aan een
melkmuil, een armen drommel geef
ik mijn kind nietl Ja, wel, ceii a'nne
drommel, zeide u! ziet u, dat heeft
me aangespoord, u te bewijzen, dat
een brave kerel met moed en kracht
evenveel waard is als -hoopen gouds.
Daarom heb ik me juist hier gevès-
tigdl"
Daarop vertrok de oude zijn gezicht
tot een vriendelijk lachje, gaf hem
de hand en zeide:
Nu, dan neem ik op het oogen
blik terug, wat ik toen gezegd heb.
En zoo scheidden zij verzoend van
elkaar.
zei bij zichzelf, herwinnen,
dat men lüor waarschijnlijk meer met niei, daar hij niet jong en energiek Van dien tijd af verdween de eene
geduld en goedheid zou kunnen be- genoeg was, om met overleg en vol- hinderpaal na den anderen, die vroe-
reiken. Hij wachtte daarom eenigen harding den concurrentie strijd te cer <}e beide geliefden gesche den
tijd en kwam daarna weer met zijn i voeren. Daarom trok hij zich mupj>e-
voorsiel voor deu dag. 1 rend tusschen zijn vier wanden terug
I)e juffrouw wees hei evenwel we- was onvriendelijk voor dc zijnen en
derom kort en bondig van de hand. voor allen die ui zijne nabijheid kwa-
Toen verloor hij zijn geduld en in op- men, en liet de zaak gaan zooals zij
komenden toorn mompelde hij zoo ging; hij was tenslotie rijk genoeg, c
iets als: Oudejongajuffrouwengril- 0111 een mededinger te kunnen verdra- lJe handen der beide kinderen in el-
ger de beide
had.
En toen dan ook de herfst in hel
land kwam en Frits zijn nieuwe^ wo
ning binnentrok, toen kon het niet
goed anders meer, dan dat de oude
Ie». gen.
Van dien dag haatten de eigenares Bij den nieuwen bakker nam de
en de huurder elkander; wel is waar zaak eiken dag in bloei toe. De bak- *e:ae.
gingen ze elkaar zooveel mogelijk uit kerij gaf zeer goede verdiensten, het
den weg, doch w at ze elkaar achter salon was voor de dames-wereld
den rug aan konden doen, werd niet,reeds een onontbeerlijke behoefte go
woi-den en in liet café ontstond reeds
ee:i goede sociëteit.
Frits Broekman, vroeger nauwe
lijks geacht en meermalen met den
rug aangekeken, was van nu af den
man van den dag geworden.
Waar of lie energieke man toch
legde en op alles ja en amen
gelaten en zij maakten elkaar het
leven lastig.
Nu had de bakker evengoed een an
der huis kunnen koopen of zich een
nieuw laten bouwen, doch eerstens
zag hij tegen de drukte van dat ver
huizen op en ten tweede was hij ook
wel wat bijgeloovig, want hij zeide:
In het 011de huis ben, ik rijk ge-
al het
men zich af, want men
En toen werd dan ook het groote
raadsel opgelost, dat aan vele inwo
ners van hel sludjc zooveel hoofd
breken had gekost.
De stille deelnemer, de geldgever
van den jongen bakker was niemand
&Dders geweest dan juffrouw Her
man. Zij wist van de liefde tusschen
de beide jongo luidjes. En om den ou-
worden. Ilier blijf ik want tusschen vroeger, dat hij geen cent vermogen
deze muren woont het geluk! En zoo 14
bleef, ondanks de gespannen verhou
ding tusschen eigenares en huurder,
jaar in jaar uit alles bij het oude.
Ongeveer een half Jaar na deze ge
beurtenissen was Frits Broekman, de
op stel en sprong ontslagen bediende
van bakker Rustig, plotseling weer
in het stadje. Iedereen verwonderde
er zich over, het meest evenwel bak
ker I^ustig zelf, ofschoon hij het aan
niemand liet merken.
Doch meester Rustig zou zich spoe
dig nog meer verwonderen, want op
I een dag kwam een aantal metselaars
'en timmerlieden in de stad, die zich
tegenover hem vestigden en daar be=
gon het lieve loven: Muren werden af
gebroken en daarvoor in de plaats
kwamen winkelruiten en deur, een
geld vandaan krijgt, vroeg den stijfkop, aanwien zij zich zoo
af, want men wist wel van nni- o^n=
dienst doen.
Dan hebben we de gemoesde mous-
selines, met bonte randen. Voor peig
noirs brengt men in charmeuse zeer
eigenaardige pompadour patronen
met een rooden of pauwblauwen
Elsje antwoordde evenwel beslist:
Dat moet ik nog eens in ernst bij
me zelf overwegen. In ieder geval
trouw ik slechts met den man, dien
ik me zelf heb uitgezocht.
Bakker Rustig beet zioh op de lip
pen. zag zijn eeuig kind met een woe-
en dag aan dag, ja zelfs
ten, werd er gearbeid, zoodat dikwijls
geen mensoh in de buurt een oog kon
sluiten.
Eu spoedig wist de gansche stad,
dat Frits Broekman, tegenover zijn
vroftgeren patroon een nieuwe bak
kerij zou vestigen.
Bakker Rustig was woedend, doch
bezat.
Om dezen tijd kwam Elze Rustig j
weer bij haar ouders tehuis, duur 't
in den heètén zomer in de hoofdstad
niet uit te houden was.
Vang me nu niet .weer die ge
schiedenis met den melkmuil van
hierover aan, begrepen! snauwde de
vertoornde vader haar toe, loen nau
welijks dc eerste begroeting voorbij
was, anders zal je mc eerst recht
leeren kennen.
Ziin vrouw had moeite hem to kal
ibreren. Elze zeide evenwel in het ge
heel niets. Zij was nu vast besloten,
haar eigen wil door te zetten, het
koste, vrat. het moest. Natuurlijk had
zij met den beminde een geregelde
briefwisseling gehouden, en zoo was
zij met alle zaken op de hoogte.
Daar gebeurde er op een dag Iets
ongehoords in het stadje. Juffrouw
Herman, de huiseigenares van bak
ker Rustig, was tot andere gedachten
gekomen en had haar huis in de stad
verkocht.
Aan wien? Aan wien dan toch?
vroeg iedereen.
En dat was juist het buitengewone
van t gevall Niet bakker Rustig had
dikwijls geergerd had ook eens 1
poets te bakken, had zij aan den jon
gen man het gold voor zijn nieuwe
zaak geleend.
Zoo was dus de, als grêr-g en ha
telijk bekend staande, oude jongejuf
frouw, do geluk aanbrengster ge
weest der jonge menschen. En mees
ter Rustig kou daarover niet eens
boos op haar worden. Integendeel,
toe-n een paar weken lateï de bruiloft
gevierd werd, moest de oude juffrouw
Horman met hem de polonaise dan
sen en bij den volgenden wals toon
de bakker Rustig, dat hij, ondanks
allen uitgestane» wrevel, zijn leeftijd
nog allo eer aandeed.
(CENTR.,
De Erfenis.
Naar het Duitsch van
WILLY RUPPEL.
In den halfdonkeren corridor van
het rechtsgebouw wachtten voor ka
mer no. 63 een aantal menschen,
mannen en vrouwen in donkere klee-
