HAARLEM'S DAGBLAD.
li
TWEEDE BLAD
DE GOUVERNANTE
WOENSDAG 14 JUNI J911
OM ONS HEEN
Ne. ïaeo
Da Natuur en de Reclame.
Een belangstellend lezer heeft mij
een i ge da "en geleden een briefje ge
schreven over de ontsiering van stad
en veld door reclames. Het briefje
had ik in den zak gestoken en het on
derwerp was rnij, eerlijk gezegd, ont
gaan totdat ik Zondag per electrische
tram het viaduct aan de Leidsche-
vaart overging. Daar vlak bij
'derdaad listig opgesteld, zoodat de
passagiers het wel zien moeten, staat
in het veld een kop chocolade op
schotel, natuurlijk van reusachtige
afmetingen. Kop en schotel hebben
Voor ons oog do ronding, die ze moe
ten bezitten, totdat de tram den be
kenden scherpen bocht maakt en we
tot onze verbazing zien, dat kop en
schoteL wel verre van rond. slechts
een plat reclamebord zijn. Nauwelijks
van onze verrassing bekomen, zien
we aan den achterkant van hot bord
opnieuw de bedrieglijk ronde lijnen
voor den dag komen, totdat ook daar
weer de kop en schotel compleet met
'den smakelijk bruinen cacaorand ver
schijnen. Triomf der schaduwtech-
nlek. Hulde aan den maker, die zijn
vak verstaat I
Maar als we het geval van een an
der dan het technische standpunt be
zien, is er toch alle reden tot droefe
nis en onrust. Waar moet het op deze
manier met onze natuur naar toe In
de naaste omgeving van de stad is
toch al zoo weinig ongerepte natuur
meer. omdat sporen, trams, rails en
draden van allerlei slag het land
schap. om zoo te zeggen, becivilïsee-
ren. Mag er nu nergens meer een
brokje natuur overblijven
Het uitstapje naar Amsterdam is
voor menigeen een genot om het ver
gezicht over de vlakke weiden, een
eenvoudig maar echt en tot rust
stemmend natuurschoon. Daar wor
den sinds geruimen tijd allerlei po
gingen gedaan en met succes om
ons dit genoegen te ontnemen. De
beste zeep. de fijnste ChampagDe en
de aanbevelenswaardigste Vermouth
bederven het landschap grondig. Er
is geen enlcole reden om aan te ne
men, dat het bij deze artikelen blijven
zal integendeel, ik heb met schrik
opgemerkt, dat een Amsterdamsche
ondernemer deze soort van reclame
borden tot zijn specialiteit, hoeft ge
maakt en dus doen zal wat hem mo
gelijk is, om deze manier van adver-
toeren te bevorderen. Dat de man een
Belgisch klinkenden naam draagt zal
menigeen onzer herinneren aan de
talrijke borden van dezen aard, die
hij verleden jaar bij zijn bezoek aan
de tentoonstelling, tusschen Antwer
pen en Brussel heeft opgemerkt. Zoo
ver is het hier nog niet met ons geko
men, zoover zal het stellig wel ko
men, wanneer niet tijdig ingegrepen
wordt.
De vraaa waarom het gaat is, hoe
ver de eigenaar van een stuk land, van
een huis de vrijheid of het recht heeft,
op zichzelf leelijke dingen op zijn bezit
toe te laten en daarmee ons oog te
hinderen. Misschien niet eens ons
aller oc~ omdat ik mij kan voor
stellen, dat menigeen in den meerge-
noemden chocoladekop alleen 'i tech
nisch knanpe en niet het natuurbe-
dervende ziet. Ik eisch dan niettemin
het recht voor fijner besnaarde zielen
op, om hun tegenzin als maatstaf
aan te neinen. Weliswaar is in deze
richting nog weinig gedaan nie
mand heeft van de overheid tot dus
ver moeü^kheden ondervonden, om
dat hij een leelijk huis had gebouwd.
Dit hindert ons in den regel ook niet
zoo bijzonder, vooral niet wanneer
het in een stad of dorp staat en dus
van andere is omringd. Ook daarom
niet, dat de architect niet iets onfraais
heeft willen stichten en dus veel
minder onze verontwaardiging ver
dient, dan do firma, die haar flesch,
of stoel of kop, welke zij toch ook op
zichzelf leelijk vinden moet. plaatst
op een hoekje van de heerlijke na
tuur, waar wij het zien moeten,
waar het zich aan ons opdringt. Dit
prikkelt iulst tot ons heftig verzet
„ik wil, dat jij mijn reclame zien
zult", zegt de fabrikant. „WIJ verkie
zen die niet te zien", is ons antwoord.
En de striid is gaande, ge worden.
De boer, die mot plezier een paar
vierkante meters van zijn land voor
grof geld verhuurt, zal wol vragen,
wie hem beletten zal, op zijn eigendom
te doen, wat hij verkiest. Zoeken wij
derhalve naar den rechtsgrond, die
aanleiding kan zijn, hem in zijn vrij
heid te bemerken. Met de openbare or
de komen we er niet. zelfs toen die
door de jupe-culotte nu en dan ver
stoord werd, durfde geen autoriteit
het dragen ©r van verbieden. De vei
ligheid heeft er evenmin mee te ma
ken, daar de borden in den regel door
hekken of slooten onbereikbaar zijn
voor wie er niet mee te maken heeft.
Ook de gewondheid komt er niet aan
te pas. want de nijdig aangelegde
oude heeT. die bij 't zien van zoo'n
bord een eevaarlijke hart aandoening
kreeg, zou aan datzelfde gevaar bloot
staan, indien de conducteur een kwar
tier later zijn halte vergat.
Het moet dan maar ronduit gezegd
wordende welstand is de rechts
grond, waarop een verbod van zulke
reclames moet worden gebouwd. Is
het een zwakke basis, helaas de toe
komst zal leeren. dat hij sterker wordt
en dat in dezelfde mate het kwaad
moeilijker uit te roeien zal zijn. Be
scheiden pogingen zijn reeds gewaagd
door de gemeenten Amsterdam en
een badplaats, ik meen Zandvoort.
Amsterdam verbiedt het plaatsen van
reclam"toestellen op gebouwen, een
eenigszins vage bepaling, waarbij we
ons afvragen, of daaronder ook groo-
te letters en figuren worden verstaan,
dan wel alleen electrische apparaten
voor het vertoonen van lichtreclames.
Veel teekenendor is het badplaats-ver
bod, hierin bestaande» dat geen re
clames meer op de badstoelen moch
ten worden geschilderd. Als bij in
tuïtie heeft bier het gemeentebestuur
begrepen, dat, hoeveel stoffelijke,
practische, weinig dichterlijke zaken
ook op het strand moeten worden toe-
gelaten, de majesteit der zee toch zou
worden benadeeld door aankondigin
gen van zeep of cacao op de badstoe
len.
Ik zei zooeven, dat de rechtsgrond
sterker zal worden en daarmee de
kans op het tegengaan van den mis
stand geringer. Deze schijnbare te
genstrijdigheid is gemakkelijk te ver
klaren. Op dit oogenbllk ls do recla
meborden-industrie nog maar in hare
kindsheid. Hoe meer zij toeneemt, des
te hinderlijker zal zij worden, ook
voor hen, die er aanvankelijk onver
schillig onder bleven. Een aon velen
aangedane overlast schreeuwt om be
strijding, maar deze zal dan veel
moeilijker zijn, dan op dit oogenblik.
De groot© schare belanghebbenden
zal dan verzet aan teekenen, nu wordt
door een verbod nog maar een enkele
benadeeld. Als het dus gebeuren zal,
dan liefst spoedig. Er is wel vaker
een kwaad in den beginne gestuit. De
gevloekte absinth is in ons land ook
wel verboden, toen het verbruik er
van onbeteekenend was. Naderhand
zou het allicht too vlot niet meer ge
gaan zijn.
Naar ik hoor zou de vereeniging
Heemschut geen bepalingen te
gen de leelijke reclames in de open
lucht durven uitlokken, omdat de
Hooge Raad die toch wel weer vernie
tigen zou. Dit is een soort van angst
voor de beslissingen van ons hoogste
rechtscollege, die alle actie verlamt
en bovendien voor den Hoogen Raad
niet complimenteus is. „Ten onrech
te", naar mij een jurist, die deze
soort van zaken kent, verzekerde. „De
Hooge Raad houdt wel degelijk reke
ning met wat uit een oogpunt van al
gemeen belang wenschelijk is en bo
vendien is niemand ooit zeker van
zijn beslissingen, zoodat er geen en
kele reden is, om het er niet eens op
te wagen."
Wie zal de wetgever zijn. die
proef zal nemen De Tweede Kamer
Laat ons deze trage machine aan
haar eigen zorgen overlaten. De pro
vincie? De gemeente? De ee
werkt met haar twee vergaderingen
's jaar8, in een nieuwe materie a ls
deze, niet al te vlug. De gemeente
dus. Zou Haarlem het goede voor
beeld niet willen geven? Ik heb wel
hoop,' dat Gedeputeerd© Staten het
zouden goedkeuren en ik weet zeker,
dat dan tal van gemeenten het zou
den navolgen. Ziedaar nu een goed
werk, dat niets behoeft te kosten, al
thans niet aan de gemeente en den
heelen rommel van flesschen ten
wuschvrouwen en stoelen en kop-en-
8chotel8, mitsgaders al de monster
achtige voorwerpen, waarmee de fan
tasie ons in de toekomst bedreigt, eens
voor al opruimt uit de Bchoo'ne na
tuur om ons heen, waarin ze niet
thuis hooren I
J. C. P.
Buitenlandsch Overzicht
De verwikkelingen in Marokko du
ren voort.
In de vergadering van de oammis-
e voor buitenlandsche zaken ver
klaarde de Fransche minister Cruppi,
omtrent
DE EXVEDITIE NAAR FEZ,
dat de Makhzen, de buitenlandsche
kolonies en de consuls, speciaal die
Engeland en Duitschland, den
wensch te kennen hadden gegeven,
dat Frankrijk Fez zou bezetten.
Omtrent de houding van Spanje en
den diplomatieken toestand moest de
minister het stilzwijgen bewaren. Hij
sprak echter de hoop uit, dat het be
staande geschil spoedig uit den weg
zou ztjn geruimd. De onderhandelin
gen over <le bepalingen van de Akte
van Algeciras vorderen goed.
Ook uit deze inededeeliug blijkt dus
weer, dat er
Uit een mededeeling in de pers valt
op te maken, dat de Duitse he regee
ring tegenover de mededeeling der
Spaansche regeering over het landen
der troepen geheel dezelfde hoyding
aanneemt als tegenover de mededee
ling der Fransche regeering over de
expeditie naar Fez Duitschland
neemt ze voor kennisgeving aan.
De „Vossiache Zeitung" veroordeelt
het optreden van Spanje in een
Parijs toegezonden artikel
scherp liet blad wijst er op, dat
Frankrijk alles heeft gedaan wat het
kon, om Spanje's gevoeligheid te ont
zien en wijst op het verschil van de
omstandigheden, die Frankrijk en
Spanje aanleiding tot Ingrijpen heb
ben gegeven. Fez was werkelijk door
opstandelingen omsingeld en be
dreigd, al was de toestand In de stad
misschien ook niet zoo vertwijfeld als
de Franschen wilden laton geloovem.
Suitan Moelay Hafid heeft gedwon
gen of vrijwillig de hulp van Frank
rijk Ingeroepen, terwijl hij veront
waardigd protesteert tegen liet bin
nendringen der Spanjaarden in zijn
gebied.
IN DE FRANSCHE KAMER
en aan de orde de interpellaties
over de arbeiderspensioenen. In zijn
antwoord aan verschillende sprekers
beklaagde de minister van arbeid
zich over de campagne, die gevoerd
wordt tegen de republikeinsche partij,
die toch de wet op de arbeiderspern-
aioenen heeft tot stand gebracht. De
wet aldus de minister moet in
werking treden. Daarna zal men ge
wen sch te wijzigingen onderzoeken.
De regeering zal ontwerpen indie
nen over bijstand Ingeval van overlij
den, over ongevallenverzekering en
invaliditeitsverzekering.
De minister verzocht de Kamer uit
te spreken, of zij vertrouwt, dat de
regeering de wet op de ouderdoms
pensioenen zonder uitstel, zonder ge-
•eld en zonder zwakheid zal toepas
sen.
Verzekerd wordt, dat
heden officieel geconstitueerd zal
orden De combinatie is
minister-president en binnenland-
sche zaken De Broqueville
minister van justitie Berryer
van buitenlandsche zaken Davig-
non
van financiën Levie
van oorlog liellebaut
van koloniën Ren kin
van wetenschappen en kunsten
Peul Iet
van spoorwegen Carton de Wiart;
van landbouw en openbare werken:
Vandervijvere j
van arbeid Hubert.
Van onzen Reizenden
Redacteur.
„Ga je eens met mij mee naar 't
speelhuis op de Achtergracht?"
Een jongmensch, die een der namen
van den hoogsten adel des land-1
draagt, doet mij die uitnoodiging. Hij
vertelt mij, hoe hij er 's middags ge
weest is, toen 't er vol was. Er waren
ook vrouwen, vrouwen van familie
en vrouwen, nog kostbaarder gekleed
maar die met het familie-leven op
kwaden voet staan. Hij zelf had ook
gespeeld, dien middag. Eerst vijf-en -
twintig gulden gewonnen, toen drie-
en-dertig gulden verloren.
's Avonds ga ik mee. l)e agent, dn:
voor 't huis post. gratis portier, die
als 't ware "t adres aangeeft voor „zoe
kenden", slaat beleeft aan als wij
binnentreden. Een lakei met een rood
est brengt ons naar een kleedkamer,
waar w:: hoed en wandelstok ufleg-
en daarna geleidt mijn gids mij
naar een bureau, en suite met de
kleedkamer. Er staat een reusachtige
brandkast en vier als heer gêkleede
personen zitten om een tafeltje bak ie
spelen. M"n gids is bekend, stelt mij
vele gloeilampen, is smaakvol en loch
niet overdadig ingericht. Witte wan
den met hoog rood beschot. Een en
kele ingelijste prent aan de muren.
Een plukaat in 't Fransch, Fransch is
hier de speeltaal en grootendeeus uok
de omgangstaal, kondigi aan, dat
geen inzetten worden aangenomen,
<Ji# niet tegelijk in fiches worden neer
gelegd, in 't spelersland kent de
waard zijn gasten.
Het was niet vol. Aan 't boveneinde
van de tafel zaten een drietal heeren.
Aan 't benedeneinde, waar mijn ken
nis en ik hadden plaats genomen,
zaten nog twee heeren. Die aan 't bo
veneinde waren vreemdelingen, die
bij ons Amsterdammers.
Allen, behalve wij, hadden stapel
tjes fiches voor zicli. Men vertelde mij
dut de lieer bovenaan de tafel dien
middag reeds gespeeld had en drie
duizend gulden gewonnen. De leider
van liet spel gaf de roulette een zet
zoodat do schijf snel naar rectus be
gon te draaien. „Faites vos jeux!"
riep hij (begin uw spel), 'iegelijk liet
hij een klein wit-ivoren balletje, ter
grootte van een knikker, tusschen zijr
ingers op de roulette springen en het
balletje rolde nu snel. maar in tegen
gestelde richting op de roulette-schijf
eerst opspringend, huppelend door de
vuart, langzamerhand rustiger.
1
2
3*
g
5
I
Passé
4
5
6
7
8
9
10
11
12
Pair
13
14
15
"S
f
16
17
18
19
20
21
22
23
24
I
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
.35
36
p^l>'
bestaat.
Volgens een blijkbaar officieuse me
dedeeling, heeft de Fransche regee
ring de volgende maatregelen in over
weging genomen le. net Spaansche
kabinet te herinneren aan de ver
plichtingen, die Spanje tegenover
Frankrijk op zich heeft genomen, en
üe. de mogendheden, die de Akte van
Algeciras hebben onderteekend, te 1 schijnt nabij te zijn. Althans er be
wijzen op het groote verschil tus- staal kans op spoedige beëindiging,
schan Franknjk's optreden in Marok-1 De Oostenrijksche ambassadeur
ko en de handelwijze van Spanje, die heeft een vriendschappelijke mede-
onvereenigbaar is met de internatio-deeling aan den Turksdien minister
nale positie van Marokko. j van buitenlandsche zaken gedaan.
El Mokri, de vertegenwoordiger van waarin hij dezen aanried met zacht-
den Sultan van Marokko, te Parijs, zinnigheid tegen de Malissoren op te
heeft, nu ook bij den Spaanschen am- treden.
bassadeur aldaar geprotesteerd tegen I De minister antwoordde, dat de re
de landing van Spaansche troepen to geering met de beste bedoelingen be-
Larasj en de bezetting van El Ksar, zield is jegens de Mahssoren. De op-1 voor en ik moet in een dik boek voor
waarbij hij tevens er op wees, dat de stand wordt reeds als geëindigd ±>e- j achternaam, woonplaats en
Spaansche zaakgelastigde hem nog schouwd. I '"J., schrijven. Mijn gids daaron-
slechts enkele dagen geleden had me- Torgoet pasja heeft order onlvan- j r ^'ln >\aa,n ter bekrachtiging van
degedeeld, dat er geen sprake was gen, den veldtocht tegen de Albanee- vjj| '~jg
van een landing.
Of al dit protesteeren veel zal hel
pen
Blijkbaar niet, want Spanje gaat
met zijn krijgsverrichtingen voort. De
Spanjaarden nebbeu afgezien van een
landing te Arziia, naai 'aanleiding
van een protest van Ruisoelie, die be
weerde, dal bet in de stad en de om
streken rustig is.
i oeu de Spaansche troepen de stad
El Ksar wilden binnendringen bracht
de pasja hier tegen in, dat hij over
een garnizoen beschikte van voldoen
de sterkte, om de veiligheid te verze
keren.
Om deze waarschuwing bekommer-
ju de ütnemers zich even wei niet.
Deze politiek van Spanje is wel
avontuurlijk. Maar Spanje neemt ook
maatregelen, om die zoo noodig met
kracht door te zetten.
L)e minister van financiën heeft een
ontwerp aan de Kamer overgelegd,
waarin een crediet wordt gewaagd
van 14 mUlioen voor het aankoopen
van materieel voor leger en vloot.
Uit Londen wordt verzekerd, dat de
Engelsche regeering zich met een
vriendschappelijk, maar niettemin
nadrukkelijk betoog tot de Spaansche
regeering zal wenden, waarin zij op
komt tegen liet landen van de Spaan
sche troepen.
BO„, uv,„ introductie. In het boek lees ik
zeil'te staken en de stamhoofden uits!?chts Fransche namen op de blad-
te noodigen om over hun eischen met j zUde> waar ik geteekend heb. W ij
de Turksche regeering le komen be--f?aan nu een trap op en komen op de
raadslagen. 1 eerste verdieping in de speelzaal. In
In Oostenrijk scVirljft. men deze plot- midden een lange groene tafel In
selinge omkeer toe aan de zachte' midden van de tafel is de roulette
pressie, door de regeering der nionar- aangebracht, een holle, draaiende
ciue uitgeoefend. De „.Nene Freie schijf met een opstaanden rand, waar
Biesse scjuijft namelijk j op een band met roode en zwarte vak-
De lui-ksclie regeering is de vriend- ics is aangebracht en daaromheen
schappelijke aanmaning, om zoo snel (^n band met roode en met zwarte cij-
uiogoi'.jk een einde te multon aan den ^rs. Rechts en links van de ronletl"
strijd, verrassend snel nagekomen, i ?P de srroene tafel twee met cijfers
Dat verdient een oprechten geiuk- ingevulde vlakken,
wensch. De Porie heeft het voorne- i Rondom de tafel staan stoelen waar
men tot volslagen onderv..
de Aibaniers opgegeven en
tevreden met het succes, in
dagen behaald. Zij sluit nu een
ping
de spelers kunnen plaats nemen.
stelt" zich Voor de roulette zit. op een verhoog
de jongste den zetel de spelleider en tegeno\er
lien een der croupiers, dat zijn de
r rede,
dien de Aibaniers zien haasten zullen lieden, die den spelers de wuist uitdee
aanvaarden, daar hij hun de
schaffing van velschillende mlsstan-
len of van de spelers het verlorene In
nen. Zij gebruiken hiertoe een soort
ten in uitzicht stelt. Het zul der Porie harkje met 'n langen steel, waarmede
aarschijnlijk zeer voel zeifoverwin- zij vlug terecht kunnen. Op koperen
ning hebben gekost om toe te geven, stelen
maar deze toegevendheid verdient schijfji
hooge waardeering. Het is
ziin ronde beenen en zink. n
gestoken. de beenen schijf
jes in kleuren, dal zijn de fiches, die
schen, dat de Aibaniërs de gedane op- 't geld vertegenwoordigen W ant men
offering zullen beloonen door loyale speelt niet direct met geld. doch meet
onderdanen te worden van het Os- eerst fiches koopen De rode fiches
inaansche rijk, dat door dezen stap kosten f 100 per stuk: de geie 50. dc
zich groote verdiensten ten opzichte w»tte f 10. De zinken 1 Eén zinken
het behoud
schen vrede heeft verworven.
den Europee- i fiche i3 de laagste inzet.
i Het zaaltje, goed verlicht door de
De spelers zetten hun fiches op de
vakken of cijfers of ook wei tusschen
twee cijfers. Nauwelijks was dit ge
daan of do spel-leider riep: Rien ue
va plus (Geen verdere inzetten geoor
loofd). Want het balletje begon al
langzamer te gaan, in overeenstem
ming met de verminderende snelheid
van de roulette-schijf en berekening
moet voorkomen worden. Nog een
twintig malen draaide de schijf rond.
Toen lag zij stil en het balletje wae
in een der cijfer-vakjee blijven liggen
De vreemdeling aan 't boveneind had
ruim driehonderd gulden gewonnen
en snel schoof een croupier (hand
langer) hem met zijn harkje een aan
tal fiches toe. Maar al de andere spe
lers hadden verloren. Wij kunnen
hier geen handleiding tot het roulette
spel geven. De spelers ontvangen uit
de hand van een der gegalonneerde
rood-vesten een afbeelding der reu-
lette met de spelregels in 't Fransch
benevens een bloc-notes om de inzet
ten, winsten en verliezen te noteeren.
Deze roodvesten zijn ware weldoe
ners. Zij brengen u ook op aanvrage
verfrisschingen en van goede quali-
teit, zonder dat zij betaling vragen.
Gij kunt hun oen fooi gov en, maar
ook dat is geen plicht. Men heeft im
mers noch vergunning noch verlof.
FEUILLETON
door Headon Hill.
F.en flauw glimlachje speelde om
Elisha's mondhoeken bij deze min
achting van ziin bekwaamheid nis de
tective en tets mompelend, dat hij
er misschien geen goed inzicht in
had, vertrok hij nnar zijn eigen huis
je Hij hield geen dienstbode, in zijn
Venvoudiere behoeften werd voorzien
joot een oude vrouw, die lederen mor
gen een uurtje kwam orn zijn bed op
te maken en zijn huisje zindelijk te
ho"iden. Deze nederlcre dienares was
j\l lang met haar werk klaar en naar
kans gegaan, zoodat hij zich dadelijk
nadat hij zón eigen drempel over
schreden had. aan zijn droomerijen
kon overgeven.
Zijn hoofd zonk op zijn borst, een
uur lang bleef hij doodstil in zijn eeni-
gen gomakkelijken stoel zitten, toen
hij plotseling opstond en zijn klein
zitkamertje op en neer begon te wan
delen. Langen tijd zette hij dit ruste
loos gedrentel voort, en toen vooreen
hoekbuftet van oud eikenhout stil
staande, haalde hij een bos sleutels
te voorschiin.
Ik lijk niet veel op een detecti
ve, niet waar mompelde hij iu zich
zelf. terwiil hij een sleutel uitkoos en
in het slot stak. Ja, ja, misschien
heeft de kapitein gelijk en ben ik een
beetje roestig geworden. In dat geval,
heb ik een aanmoediging hoog noo
dig. Een blik in mijn getuigschrift
zal mij moed geven voor een taak zoo
moeilijk als ik er nog nooit een gehad
heb.
Hij maakte de kast open, en haalde
tusschen andere schatten van weinig
waarde een mooien, zilveren beker te
voorschijn. Zorgvuldig het kostbaar
stuk opnemend, en bij het licht hou
dend, hield hij zijn fletse oogen ge
vestigd o- een inscriptie, die midden
in een voorplaatje stond. Hetgeen hij
langzaam daarvan oplas, luidde al
dus
„Pinkerton. New-York.
Deze beker is geschonken
Aan hun trouwen assistent,
Elisha Crowe."
Met waardeering voor zijn onver-
flauwden moed. scherpe opmerkings
gave en vele andere eigenschappen,
die iemand tot een groot detec
tive vormen, b" het verlaten van
het Agentschap ten gevolge van won
den in den dienst gekregen (1).
Na de inscriptie gelezen te hebben.
(1) Pinkertons Agentschap is een in
Amerika zeer gewaardeerd detective
bureau-
zette Mr. Crowe den beker weer eer
biedig op zon plaats, deed de deur
van het bulfet op slot en begon met
een air van voldoening zijn middag
maal gereed te maken. Zijn gevoel
van eigenwaarde was geheel terugge
keerd bij de herinnering aan zijn
oude triomfen, en hij begon zelfs een
beetje in zichzelf te lachen, toen hij
bedacht, wat de menschen uit Bea
con Audle yin 't algemeen en kapitein
Vuughan in 't bijzonder daarvan zou
den zeggen als zij over zijn schouder
konden kóken en deze veelzeggende
woorden konden lezen. Zij hadden
hem minachtend den bijnaam gege
ven van „De Menschelijke Fret",
waardoor zij zijn weetgierigheid, die
door zijn vroeger beroep tweede na
tuur bij hem geworden was in louter
nieuwsgierigheid veranderden.
Hij was nu blij, dat hij altijd aan
do verleiding om den beker le laten
kijken, had weerstand geboden en
zoo het geheim van zijn vroeger be
roep had bewaard. Oorspronkelijk
moest zijn terughoudendheid in dit
opzicht worden toegeschreven aan
een vaag idéé, dat bekendheid met
het laatste hem niet in den smaak
zou doen vallen van een primitieve
dorpsbevolking. Nu was hij dubbel
blij, dat hij zich niet had bekend ge
maakt ter wille van een beetje ijde-
len roem, omdat hij nu na zooveel
jaren weer eens gedegenheid had zijn
talenten als detective te oefenen,
ditmaal als liefdewerk.
Hij bleef het grootste deel van den
middag in. zijn"-leuningstoel zitten na
denken, maar om half zes stond hij
op, en liep na de deur van zijn huis
je gesloten te hebben, de dorpsstraat
in tot het postkantoor. Dat was met
een de algemeene winkel, waar krui
denierswaren en goedkoope manufac
turen verkocht werden. liet postkan
toor was gesloten tot zes uur, maar
Elisha Crowe had ditmaal heelemaal
geen postzaken te behandelen. Ilij
was gekomen om zijn wekelijkschen
voorraad thee, tabak, suiker en spek
in te slaan,
Terwijl hij zitten ging op een stoel
tegenover de toonbank, keek hij zor
geloos naar de vrouw van den post
beambte. die druk bezig was en wacht
te tot zij hem zou kunnen helpen. Zij
had de brieven uit de bus gehaald, en
stempelde ze met het postmerk van
Beaton Audley, zoodat zij om zes uur
alleen nog muur de brieven zou moe
ten behandelen, die het laatste half
uur gekomen waren. Zij deed feitelijk
haar werk vooruit, om straks klaar
le zijn als het postrijtuig voor den
mailtrein voorkwam.
Ik zal u helpen als u dat wenscht,
Mr. Crowe, maar ik ben hier bijna
mee klaar en zal u niet langer dan
een paar minuten meer laten wachten,
zei ze, terwijl zij den klant aankeek.
Haast u maar niet. Mrs. Jarnac;
ik kan best wachten, antwoordde
Elisha vriendelijk. Dat is een goed
idéé van u ora vooruit te zorgen, dut
het werk klaar komt. In een stille
plaats als dit, wachten niet veel
plaats als deze. wachten niet veel
menschen tot het laatste oogenblik.
om een brief op de post te doen.
Bijna niemand, stemde de post-
meesteres toe. De secretaris van Lord
Monksilver komt geregeld op het laat
ste oogenblik met de brieven van zijn
moester, maar hij is de eenige. die
dat geregeld doet.
Het „Inderdaad" van Elisha werd
onverschillig gemompeld, ofschoon
het feit nieuw voor hem was, en hij
bleef met slingerende beenen op zijn
post zitten en keek mot onverschilli
gen blik naar het stom pelen, tot Mrs.
Jarnac tijd had om hem te helpen. Hij
was dien dug heel langzaam in het
vaststellen von zijn inkoopon, wal de
juffrouw achter de toonbank aanlei
ding gaf om hem met ztjn besluiteloos
beid te plagen, hem er aan herinne
rend, dat hij twee dagen vroeger was
dan gewoonlijk met zijn wekelijksche
inkoopon. Het wederzijdschc praatje
maakte ook nog, dat de zaken niet
vorderden, zoodut Mrs. Jarnac om
vijf minuten voor zes nog verschillen
de pakken voor haar klont had klaar
te maken.
En toen kwam snel. maar onhoor
baar loopend, Ravenscar plotseling
het postkantoor binnen met een pak
brieven in zijn hand. Toen hij Elisha
opmerkte, hield hij een ondeelbaar
oogenblik zijn stap in. Toen ging hij
met een bónci onmerkbaar hoofdknik
je naar de toonbank en reikte zijn
l'.ikje over --- alles behalve ten brief,
die hij tusschen de andere uitnam en
m zijn hand hield. Zonder verder een
woord tc zeggen, behalve een alge
meen „goeden nacht", ging hij het
postkantoor weer uit. bleef een oogen
blik besluiteloos bij de brievenbus
staan en liep toen snel de straat door.
—Ik zou wel eens willen weten of
het adres op dien brief eenige gelij
kenis had met hetgeen kapitein Vaug-
hun zijn hand noemt, mompelde
Elisha binnensmonds. Wat het ook
was, hij heeft hem niet gewoon in de
bus gedaan, ofschoon hij er half toe
geneigd was. En hardop voegde d<5
oude man er bij Als 't ooit gebeurde,
dat hij hier de laatste lichting miste,
dan zou h>' zeker een brief nog wel
van Wroxford ui tkunnen verzenden,
is 't niet, Mrs. Jarnac
O, jn, dat kan heel goed, was hel
antwoord. In de stad is de laatste
lichting pas oin acht uur. en ieder
kan in de helft van den tijd naar
Wroxford loopen. Het wordt dikwijls
gedaan niet door Mr. Ravenscar,
hij is daar veel te precies voor. maar
door andoren, die hier juist te lhat
komen.
(Wordt vervolgd)
