NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
DË GOUVERNANTE
28e Jaargang. Wo. 8689
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
VRIJDAG 23 JUNI 1911 B
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PER DRIB MAANDBNi
Voor Haarlem'-20
Voor de dorpen In den omtrek waar een Agent gevestigd re (kom der
gemeente)J-30
Franco per post door Nederland
Afzonderlijke nummers0-02 h
Oeïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37 H
B „de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
ADVERTENT1ËN:
Van 1—5 regels 50 Cts.: iedere regel meer 10 Cts. Bulten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels ƒ1.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regel.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat
Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
50 Cts. voor 3 plaatsingen contant.
Redactie eo Administratie: Groote Houtstraat 53.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buiteuspaarne 12. Telefoonnummer 122.
Tot de oiaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
SF-—ESSH—BESMHW—
TWEEDE BLAD.
OM ONS HEEN,
No. 1374
De Totalisator.
In ons Kamer-overztoht hebben onze
lezers gezien, dat de Kamer de motie-
Van Karnebeek betreffende den tota
lisator verworpen heeft en daarmee
het banvonnis van dit Instrument be
vestigd. Om het nog eens duidelijk te
doen uitkomen, volgt hier de motie
De Kamer, van oordeel, dat het
wenschelijk is, tijdelijk tegemoet
te komen aan de bezwaren, die
het absolute verbod van den tota-
lisator bij paaiden wedstrijden
medebrengt voor de bij de Hand-
draverij- en Renvereeniging be
trokken belangen, gaat over tot
de orde van den dag.
Op zichzelf maakte de-ze motie niets
gedaan of ongedaan, maar de bedoe
ling was natuurlijk, zooals de voor
steller ook meedeelde, om een wets
ontwerp in te dienen, er toe strekken
de om het totalise torverbod enkele
jaren uit te stellen. De motie diende
enkel als proefsteen, de stemming
daarover zou uitmalten, of de Kamer
in beginsel voor een dergelijk wets
ontwerp iets gevoelen zou.
Het resultaat was pover, de eenige,
die den voorsteller steunde, was de
heer Roodhuyzen, waartegenover
staan verschillende tegenstanders: de
heeren Drucker, Van Vuuren, De Sa-
vornin Lohman en Troelstra. En bij
de stemming waren 46 leden tegen de
motie en 28 er voor, zoodat het afwij
zend gebaar van de Kamer niet twij
felachtig is. Dat er 26 leden, een vier
de van het totaal, ontbraken, is in de
oogen van wie de zittingen getrouw
Volgen, al geen merkwaardigheid
meer.
De discussie was aan den slappen
kant. Als in een college wordt voor
gesteld, om op een genomen besluit
terug te komen, kan dat moeilijk an
ders, maar dezen keer was de quali-
teit van het debat toch wel heel ge
ring. Vooral van den kant Karnebeek-
Roodhuijzen. Het klinkt wat vreemd,
den heer Van Karnebeek te hooren
zeggen, dat de Kamer missclüen
vroeger anders gestemd zou hebben,
wanneer zij toen de bezwaren tegen
de afschaffing van den totolisator ge
kend had. Waarom zijn de belang
hebbenden daarmee dan niet
gekomen En nog zwakker was de
heer Roodhuijzen met de opmerking
„alles komt er op aan, dat een aan
tal menschen niet van hun brood wor
den beroofd."
Zeker, het is te betreuren, wanneer
door een besluit van de Kamer men
schen hun beslaan geheel of gedeelte
lijk verliezen, maar hoe vaak komt
dat niet voor en hoe zou de Kamer
rekening kunnen houden met parti-
culiere belangen Ging ze daartoe
over. dan zou de wetgeving, toch al
zoo'n moeilijke zaak, volkomen onmo
gelijk zijn geworden.
)e vraag waar het om gaat ls dus,
het totalis atorverbod reden van
bestaan heeft. En nu heeft de heer
Van Karnebeek gezegd „Alle paar-
denwedertrijden zijn plotseling ge
staakt en het publiek is beroofd van
een gezond eportgenot." Hierin ligt,
n ik, een groote dwaling. De cour
waren geen gezond genot. Het
zien loopen van mooie paarden, aan
gespannen of onder den man, kan pp
zichzelf een uiting zijn van kracht en
schoonheid, waarnaar het een genot
is te kijken, maar dat genot smaakte
niet één op elke honderd bezoekers.
Niet om fraaien gang, om groote
snelheid kwam het publiek, maar om
te wedden. Het blijkt ten duidelijkste
utr hot feit, dat de renbanen na de
aanneming van de wet gesloten zijn.
De exploitanten verwachtten geen
bezoekers meer op courses, waarbij
èn bookmaker èn totalisator ontbra
ken. Kan dat een gezond sportgenot
genoemd wonden Ik heb daarvan
een andere opvatting.
De voorsteller liet niet na, het na
deel voor de paardenfokkerij op den
voorgrond te schuiven. Is dit wel
krachtig motief Het moet wel
een eigenaardig bedrijf wezen, dat
een kansspel noodig heeft, ooi e
te steunen. En och, in den loop van
de jaren is al zoo vaak, nu bij dit,
dan bij dat onderwerp, vernomen, dat
men een va k den grond onder de voe
ten wegnam, terwijl later toch bleek,
dat het op een andere basis zeer goed
tot verderen bloei gekomen was.
Neem een voorbeeld. Stel, dat het
professionalisme in de voetbalsport
in Nederland doorgedrongen
neem verder aan (het ie niet zoo héél
moeilijk) dat daaraan langzamer
hand bookmaker en totalisator te pas
gekomen waren, en dat pp een oogen
blik de Kamer beide verboden had
zou dan niet in de discussie zijn aan
gevoerd, dat voetbal toch zoo'n uit
nemende sport ls om onze Jeugd te
ontwikkelen en dat men het publiek
niet van een geaond sportgenot be-
rooven mag Welnu, onze jeugd zou
er niet minder wel om gevaren zijn,
en het publiek wel een ander sport
genot ontdekt hebben.
De Kam ei- maakte zich natuurlijk
min of meer ongerust over de moge
lijkheid, dut zij op. een pas genomen
besluit zou terugkomen. Voor
wetgevend college schijnt dat als
groote schande te gelden, ik begrijp
niet waarom, mits er een goede reden
voor bestaat. Wellswnar was die
niet, want dat een dergelijk verbod
t ij d e 1 ij k zou kunnen worden in
getrokken, is -onaannemelijk. Het be
zwaar om belanghebbenden leed en
nadeel toe te brengen, bleef immers
bestaan en had men daartoe nu den
moed gemist, dan zou die ook over
twee jaar niet gevonden zijn.
Het belangrijkste in dit geheeie ge
val is natuurlijk de vraag, of hot wel
de taak van den wetgever kan zijn,
het puhliek voor zijn eigen hartstoch
ten, in dit geval het spel, te bescher
men. Ieder die in zijn kring eens
rondvraagt, kan deze meening hoo
ren uiten „de menschen moeten zelf
maar weten wat ze doen, elk behoort
zijn maat te kennen en al die be
scherming ts niet geschikt om den
wil te oefenen."
Het is mooi om te hooren zeggen,
maar in de practijk doen de autori
teiten niet anders, dan voortdurend
de menschen tegen hun kwade nei
gingen beschermen. Bij verkiezingen
heet het„geef u niet voor een an
der uit, want gij komt in de gevange
nis" bif belastingen „bedrieg mij
niet, want gij raakt in moeilijkheden"
ja, ons heeie strafwetboek is één
doorloopende bescherming van den
mènsch tegen zijn kwade neigingen,
omdat de onberispelijke, de volkomen
brave mensch, immers zeer goed
weet, ook zonder waarschuwingen en
wetboeken, wat hij behoort na te la
ten. En het klinkt allervreemdst, wan
neer de heer Roodhuijzen hierbij de
wel toegelaten Staatsloterij te pas
brengt. Hoe groot is niet hot ver
schil De Staatsloterij is een instel
ling van kalme bezadigdheid, die nie-
mauds hoofd op hol brengt, waarin
de menschen samen een twintigje of
een tientje spelen, mot dezelfde kalm
te, als waarmee ze een kaartje koo-
pen in de tram. Nog nooit heb ik ge
hoord van een huisvader, die zoo
hartstochtelijk in de Staatsloterij
speelde, dat hij zijn gezin benadeelde
door zijn vrouw haar huishoudgeld te
beperken. Heel anders siaat het met
den totalisator daar worden, in de
opwinding van het oogenblik, door
het meealeepende voorbeeld, onder
den prikkel der omgeving, tal van
rijksdaalders verspeeld, die voor
dere dingen broodnoodig zouden zijn
geweest. En dat zou er niet beter op
geworden zijn, wanneer de bookma
ker verboden, de totalisator behouden
was wat vroeger bij de twee instel
lingen verdobbeld werd, zou dan bij
de eenig overgeblevene zijn gebracht.
En het spel zou als van ouds zijn
gang zijn gegaan.
Als ik mij aan een voorspelling
durfde wagen zou het deze zijn, dat
spoedig de paardenfokkerij een
nieuwe basis zal hebben gevonden,
waarop zij bloeien kan en dat de
courses-bezoekers weldra getroost
zullen zijn over hét verlies van een
sport, die zij zullen het zichzelf
moeten bekennen geen gezonde
sport, maai- een voorwendsel tot spe
len was.
Het besluit van de Kamer van 21
Juni schijnt mij dan ook toe, een ge
lukkig besluit te zijh.
J. C. P.
Buitenlandsch Overzicht
Uit de korte beschrijving in ons vo
rig nummer uitvoerige particulie
re correspondenties zullen nog volgen
weet men reeds, dat gister
Veel tullen we er iu deze rubriek
niet van zeggen. Alloen zij opgemerkt
dat da plechtigheid met buitengewoon
veel pracht en schittering heeft plaats
gehad. Eieenlijk zoo zou men op
pervlakkig oordeelen wel wat èl te
ceremonieel voor do democratische
strooming, die in de laatste jaren in
Engeland is waar te nemen Toch
iieeft de Engelschman met deze schit
terende plechtigheid blijkbaar een
bedoeling Immers nu is getoond de
rijkheid, en vooral de macht von t
Vereenigde Koninkrfik. De koloniën
in vermogen staten qd zich zelf
hadden hun afgevaardigden naar Lon
den gezonden, om mee te demonstree-
ren voor do eenheid en de macht van
Er.geland. Van dezen kant beschouwd
heeft de kroningsplechtigheid óók
haar beteekenis
DE PORTUGEESCHE
CONSTITUANTE
heeft bij acclamatie een motie aange
nomen, die door de regeering is aan
vaard, waarin Engeland wordt be
groet als de vriend en bondgenoot van
Portugal, en de vergadering zich aan
sluit bij de hulde, die aan den Ko
ning van Engeland bij diens kroning
is gebracht.
DE BELGISCHE KAMER,
waar 't Woensdag zoo rumoerig toe
ging, "hield zich gister vrij rustig. Na
dat, Va.i.* Limburg Stiruin nog verze
kerd had. dat de Katholieken het
school wetsontwerp niet los zullen la
ten en de minister-president had aan
gekondigd dat de regeering er verbe
terende amendementen in zal aan
brengen wat den liberaal Janson
deed zeggen „allemaal woorden,
don aftocht te dekken" werd het
ontwerp naar de Kamersecties verwe
zen en hervatte de Kamer de bespre
kingen over de begrooting van Bin-
nenlandsche Zaken.
Voorloopig is de schoolvetquaestle
dus van de baan. maar wat In 1 vat
is, verzuurt niet
Ook in Bulgarije heeft gister een
plechtigheid plaats gehad, maar die
werd verstoord. De Koning heeft
DE BULGAARSCHE KAMER
GEOPEND.
Z. M. wsrd bij zijn binnentreden
door de ministerieele meerderheid
met toejuichingen ontvangen
De leden van den landbouwersbond,
de socialisten en radicale democraten
bleven demonstratief zitten.
Schtambolysjki, ©en van de leiders
der boerenpartij, wilde In opdracht
der oppositie den Koning onmiddel
lijk bij bet begin van de troonrede in
de rede vallen. Bij het afleggen van
den eed der afgevaardigden protes
teerde hij tegen do woordenVoor
Koning en Vaderland, door te. roepen:
Voor Vaderland en Vorst
De Koning was bij bet voorlezen
vaai de troonrede zeer zenuwachtig,
daar men vooruit wist, dat de oppo
sitie besloten had, de voorlezing van
de troonrede niet toe te laten.
Ten Blotte kwam er wat rust en kon
de Koning de volgende verklaring af
leggen
„De groote Sobranje moet beraad
slagen over het ontwerp tot wijziging
van de Grondwet. Moge hot goede ge
sternte van Bulgarije, waarvan wij
de erkenning van ons vaderland als
koninkrijk te danken hebban, ook
thans de Sobranje leiden bij haar ar-
beid 1"
De Koning verliet daarop onder toe
juichingen de saai.
Er valt wee?
EEN DUITSCH-RUSSISCH GRENS
INCIDENT
te vermelden.
De Duitsche luchtballon „Berlin",
die Dinsdagavond te Berlijn opgela
ten w.as. kwam Woensdagmorgen in
de nabijheid van de Russische grens
Zoodra de Russische grenswacht den
ballon ln het zicht kreeg, opende zij
het vuur. Een mooie manier van doen.
Vreesden de Russen terroristen, spion
nen. of wat Niet minder dan 10 scho
ten zijn gelost, die gelukkig aJle mis
ten. Slechte schutters zijn deze sol
daten
De wind dreef den ballon langs de
grens, die hij viifmaal passeerde Al
deze keeran is door de Russische
grenswachten gevuurd, ten slotte
kwam de ballon op groote hoogte in.
een luehtstrooming, die hem naar
OostrPruisen terugbracht.
De Duitsche regeering zal in Pe
tersburg wel laten weten, dat zoo n
achietpn geen manier van hande
len is.
IN DE OOSTENRIJKSCHE
POLITIEK
ls 't roerig. Men weet. dat de verkie
zingen een nederlaag voor de chris
ten-socialisten brachten. Nu wordt uit
Weenen gemeld, dat de christelijk-so
cialisten dTeigen in de oppositie te
gaan om aan hun tegenstanders het
ir deze omstandigheden netelige wet
gevende werk over te laten Als de
christelijk-socialen de bedreiging uit
voeren wat nog betwijfeld wordt
dan zal het ministerie ontslag vragen.
De Keizer heeft gister den premier
Bienerxh ontvangen Wat In deze con
ferentie besoroken of besloten i9, blijft
nog een geheim. Algemeen wordt
evenwel aan een ministercrisis ge
dacht.
De gespannen vorliouding tusschen
TURKIJE EN MONTENEGRO,
begint in de diplomatieke kringen tot
ongerustheid aanleiding te geven.
De Koning van Montenegro had een
stuk naAr Konstantinopel gezonden,
bevattende eenige opmerkingen in ver
band met den terugkc-er der te Cettln-
je vertoevende Malissorenhoofden
Turkije heeft eenvoudig geweigerd dit
stuk in ontvangst te nemen. Terwijl
de Konlug van Montenegro met alle
geweld als bemiddelaar wil optreden
tusschen Turkije en de AlLaueesche
stamhoofden, wijst Turkije elke po-
gir tot bemiddeling als een daad van
inmenging af. Inmiddels hoeft de Ko
ning van Montenegro den oud-minis-
ter-president Minskowits als bijzonde
ren afgezant naar den Tsaar van Rus
land gezonden, om werkzaam te zijn
in het belang van een internationale
regeling van het Albnneosche vraag
stuk. Het schijnt evenwel, dut andere
mogendheden van het denkbeeld van
zulk een internationale regeling voor
alsnog afkeerig zijn
Zouden de moeilijkheden in den
i Balkan weex beginnen
VERRASSINGEN
kunnen er wei eens komen. Zoo
wordt uit Salonika geseind
De Sultan heeft aan den bevelheb
ber van hot eskader gelast onmiddel
lijk de schepen gereed to hebben tot
vertrek, om naar Konstuntinopel te
I kunnen gaan. De Sultan wil, dat
1 minister van oorlog met hom mee
gaat.
Wat moet dat beduiden
DE FRANSCHEN IN MAROKKO.
gaan voort met 't „bewerken" le
j tuchtigen der omstreken van Fez.
ln het woud van Mamora. bij Sa-
j lé en Mehedija, waar de convooien, do
I koeriers en andere reizigers aldoor
I werden aangerand, heeft kolonel Tau-
I pin met negen compagnieën zich baan
gebroken. Den löden la er hard ge
vochten. De vijand moet veel verliezen
hebben geleden. De Franachen verlo
ren één tirailleur en kregen zes ge
kwetsten.
De Berbers maken het nog onrus
tig ten zuiden van Fez, in den Midden-
Atlas. Öm hen in bedwang te houden,
wordt er een post achtergelaten te
Sefroe. Zerhoen, in het noordwesten,
en de vlakte van Sals. In het weeten,
zijn rustig.
Te Meklnes en te Fez blijven troe
pen, doch de krijgsverrichtingen zul
len voorloopig weinig zijn, wat ook
jilij k anders
kan wegens de
Van onzen Reizenden
Redaoteur.
DE ENGELSCHE KRONINGS-
FEESTEN.
Londen, Donderdag.
Een bedekte lucht een nu en dan een
zoel zomerregenbuitje. En in de stra
ten een frissche bries. Te acht uur is
het in de straten buiten het hart van
de stad stil, ongewoon stil en leeg.
Want alle zaken zijn, ter eere van de
kroning gesloten en het personeel
heeft vrijaf om te gaan kijken.
Te negen uur krijg ik een goede
standplaats juist tegenover het Buc
kingham Paleis, waarvan van half
tien af, in drie gedeelten, de kro-
nïngsstoet naar de niet veel verder
gelegen Westminster Kathedraal zoJ
optrekken. Rechts van mij verheft
zich de Nelsotozuil van Trafalgar
Square. Voor mij de groote toegangs
poort tot het St. Jaines Park. Het is
eerepoort van lichtbruinen steen
met drie hooge bogen en op den ge
vel staat: „Anno Deciino Edwardi
Septimi Regi3 Victori&c, Reginae Ci-
ves Gratiasimi, MDCCCCX". Doo'r de
middelste poort ziende verheft zich,
midden in het park, met den voorge
vel vah het Buckingham Paleis tot
achtergrond, Eet gedenkteeken ter
eere van Koningin Victoria, een op
stuwing van ma'rmer bekroond door
een ve'rgmld beeld. Het plein voor de
poort is gevuld met artilleristen te
paard en eenig© batterijetn. Ter zijde
van de poort staan hooge gebouwen,
versierd met de nationale vlaggen en
blauwe-, roode en groene decoraties.
Rondom, achter de en haie opgestel
de militairen en 'de politie-agente'n, ia
dicht opeen gepakt het publiek, dat
al van zes uur morgens te wach
ten staat.
Vroolijke, militaire muziek weer
klinkt Onder de poort is ©en mu
ziekkapel opgesteld. En soms echo'f
dof den nadreun van een saluutschot,
dat vorder, aan den Theems oever
wordt afgevuurd. Half tien. De klok
ken van de kerk op Trafalgar Square
beginnen te luiden, een zelfde ac-
coord, telkens herhaald, maar met
andere inaatindeeding. De dreun van
een kuuohschot... Van onder de poort
komt het eerst© gedeelte van den
stoet. Eerst lijfgarde te paard, groo
te, rijzig© figuren, met messing hel
men boven de strenge, langwerpig©,
FEUILLETON
door Headon Hill.
24)
Waarmee hij naar zijn glazen kooi
terug strompelde, maar de rest van
don morgen lueld hij het meisje onop
houdelijk door de deur in het oog en
voor hij ging eten, verdween hij in
de keuken achter liet huis en ver
brandde zorgvuldig do „Daily Mail
die hij had zitten lezou, toen Phyllis
met de pistolenkist binnenkwam.
liet Ls echter moeilijk, om tegen
woordig voor de menschen het.niouws
geheim te houden, tenzij men ze op-
Sluit in een steenen kerker zonder
deuren en vensters, en Mr. Raphael
werd letterlijk overvallen. Het was
•zijn gewoonte na, zijn middagmaal
\vat in ceen armstoel in zijn kantoor
te dutten, en op dat oogenblik kwam
een jongen do straat door, dio de
vroege editie van een avondblad uit
schreeuwde.
Phyllis, die weer aan haar werk
£as gegaan, hoorde den schrillen
•eet en rekte haar hals uit om te
fiem, welk belangrijk nieuws zoo
Werd aangekondigd.
DE MOORD TE BEACON AUDLEY.
Opsporing van het
Pisto oL
Zoo luidden de regels in groote
blokletters, die haai' met een munt
stukje in de hand naai' de straatdeur
deden vliegen.
Een oogenblik later bleven haar
verschrikt© oogen als vastgenageld
aan d© daarbij behoorende kolom
nieuws hangen, die als gewoonlijk
niet veel meer had te vertellen dan
de voornaamste feiten. Maar hoe ma
ger liet nieuws ook was, het vertelde
haar plotseling, dat zij zich deerlijk
vergist liad, toen zij beweerd©, dat de
gebeurtenis van dien morgen haar
zaak niet was. Die stoffige pistool-
kist en d© «genaardige terughou
dendheid tegenover den detective
kregen na het lezen van dit couran
tenbericht een vreemd© beteekenis.
„Wij begrijpen", zoo luidde het,
„dat er verbazingwekkende onthul
lingen te verwachten zijn bij het aan
staande verhoor ln de moordzaak te
Beacon Audley, en dat er e©n arres
tatie t© wachten ie. Intusschen is de
tective sergeant Scott van Scotland
Yard, die als assistent van de plaat
selijke autoriteiten is opgetreden,
naar Londen gegaan om te trachten,
den vetrkooper van het pistool, dat op
het tooneel van de miedaad ia aohtar-
op te sporen. De taak van
den detective zal ex misschien
keiijker door worden, als wij consta-
teeren, dat het wapen een ouder-
wetsch duelpistool is. Deskundigen,
aan wier oordeel het is onderworpen,
zijn van oordeel, dat het er een van
een paai' is."
Doodsbleek tot in haai' lippen, legde
Phyllis de courant neer en keek door
de glazen deur van het kantoortje.
Mr. Raphaël was in het land der
droomeu, zijn ongekamd hoofd was
op zijn borst gezonken. Van d© keu
ken uit kwam het geluid van borden
en glazen, waaruit bleek, dat Mrs.
Raphael daar bezig was liet aarde
werk van het middagmaal schoon te
maken.
Na een oogenblik geaarzeld te heb
ben, sloop Phyllis de trap op naar
het kleine slaapkamertje, dat zij ge
bruikt had tijdens haar kort verblijf
in de woning van den antiquiteiten-
koopman, en kwam een oogenblik la
tei- weer terug met hoed en mantel
Op haar terugweg bleef zij bij het
bureau staan en krabbelde een paar
regels op een stukje papier, dat zij op
den half afgemaakten catalogus neer
legde. Toen keek zij onwillekeurig
even achterom, terwijl zij naar de
winkeldeur ging.
Mr. Raphael was opgestaan, en
keek haar door het glas heen na, met
een kwaadaardig schitteren van zijn
oogen, dat haar voor een oogenblik
an de plek genageld deed blijven
aan.
Maar ongearticuleerd* klanken uit
slootend, verbrak hij zelf de betoove-
ring, door zijn kooi uit te strompelen
Phyllis keerde zich om en vluchtte
de straat op. Vóórdat hij de deur be
reikte, was zij in de menschenmenig-
te verdwenen.
HOOFDSTUK X.
Het roode licht
Mr. Carter Ravenscar genoot het
gebruik van een weelderig ingerichte
particuliere zitkamer op de Priory,
zooaJs paste voor den vertrouwden
secretaris van ©en pair. Daarheen
trok hij zich terug om de brieven en
telegrammen voor de groote bezittin-
gen te lezen hier bracht htj ook zijn
zeldzame oogenbllkken van ledigheid
door, die hij zichzelf toestond.
De laatste waren menigvuldig noch
lang van duur, omdat hij, hetzij uit
plichtsgevoel, of uit eigenbelang,
Lord Monksilver. als hij er iets aan
doen kon, nooit lang alleen liet.
Op den middag echter van den dag,
die aan het verhoor omtrent den
moord op Mr. Venslade vooraf ging,
had do oude edelman bezoek van
Iemand uit den omtrek van nog hoo-
geren rang, die onder voorwendsel
van een comdoleantie-bezoek van ver
ren afstand was overgekomen, om de
laatste bijzonderheden omtrent de
tragedie te vernemen.
De Markies van Esdaii© zou stellig
in paar uur blijven, om zijn wel
doorvoede paaiden te laten rusten,
en intu8sclien had Ravenscar de een
zaamheid van zijn kamer opgezocht.
Hij wist waar hij 6taan moest, dit
zachtvoetlge factotum, en zorgde er
voor, nooit op aanmatiging betrapt te
worden.
Peinzend een cigarette rookend, met
zijn handen ineengeslagen achter zijn
gebogen rug, keek hij toevallig door
oon der twee vensters, die over het
park heen het uitzicht hadden op de
toegangspoort.
Plotseling werd de gepréoccupeerde
uitdrukking op het geelbleeko gelaat
van den langen secretaris wegge
vaagd door een trek van groote be
langstelling, want langs de oprijlaan
kwain eon jongen geloopen, dien hij
herkende als de telegrambesteller van
het postkantoor to Beacon Audley.
Mr. Ravenscar greep een pet. snel
de d© Kal door en kwam den jongen
als toevallig in de hal togen.
Voor mij zei hij, wijzend op
de oranjekleurige enveloppe.
Ja, mijnheer, antwoordde de
besteller. Ik moest wachten, of er
ook antwoord op was. Ik heb een for
mulier meegebracht.
Ravenscar scheurde de enveloppe
open en las
„Rood licht vooruit Onze gast
„vertrok vanmiddag om drie uur.
„Bestemming onbekend."
Na den jongen gezegd te hebben,
dat er geen antwoord op was, bleef
Ravenscar op het telegram staan sta
ren, zijn gladgeschoren gelaat geleek
een masker van verborgen aandoenin
gen. Dat het telegram niet ondertee
kend was, maakte voor ham geen ver
schil. Het kantoor, waar het telegram
afgegeven, zei hem alles, wat hij
noodig had te weten.
Eindelijk, na zijn horloge en een
spoorboekje geraadpleegd t© hebben,
snelde hij naar do toegangspoort, om
den telegrambesteller na t© kijken.
Daar stapte de jongen op d© fiets, die
hij bij het hek had laten staan, en
Ravenscar kon zijn pas versnellen,
zonder gevaar voor onwelkome over
weging van den kant van den jon
gen waarom hij zoo'n haast had. Het
beviel hem niet, dat do wandeling,
die hij zich voorstelde t© doen, zou
worden toegeschreven aan d© ont
vangst van het telegram.
Even stil staande, verbrandde Ra
venscar met behulp van ©en was
lucifer het pas ontvangen telegram,
en ging toen naar beneden door d#
dorpsstraat naai- de kust van de baai.
Het was een drukkend warme mid
dag, ©n hij ontmoette ternauwernood
iemand.
(Wordt vervolgd).
