NIEUWS» en ADVERTENTIEBLAD.
'DE GOUVERNANTE
29e Jaargang. No. 3609
Verschijnt dagelijks, behahra op Zon- en Feestdagen.
MAANDAG 17 JULI 19U B
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN ^SSjfê!p'£% ADVERTENTIÈN:
per drie maanden: Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlemƒ1.20 Haarlem van 15 regels ƒ1.elke regel meer 0.20. Reclames 30 Cent per regel.
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd Is (kom der Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente)1-30 Jf! jj?Adverterrtiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
Franco per post door Nederland1-65 ijT 50 Cts. voor 3 plaatsingen contant.
Afzonderlijke nummers; M2K J SS>> F Redactie en Administratief Groots Houtstraat 53.
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37 y% tfjy Tvw
de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonoumaier der Redactie 600 en der Administratie724.
Uitgave deTvênnöotschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. O Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 12. Telefoonnummer 122.
!Bn*Cr' Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 76—78, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
Buitenlandsch Overzicht
Marokko.
Naar aanleiding van de jongste in
cidenten te El Ksar voorgevallen en
de dientengevolge door de Frousclie
regeering aan haar zaakgelastigde te
Madrid verstrekte opdracht het Spaan-
Bche kabinet inlichtingen te vragen,
bevat de Temps een scherp artikel
tegen Spanje, waarin het blad tot de
conclusie komt. dat
FRANKRIJK'S PLICHT
Is thans zich van Spanje geheel los te
maken.
De autoritaire houding van den
Spaanschen kolonel Silvester bespre
kende, schrijft de Temps, dat hot
zonder het verzoenende en sussendo
opteden van den Franscben consul
reeds lanr- tot
EEN BLOEDIG GEVECHT
zou zijn gekomen tusschen do stam
men en de Spanjaarden.
Dagelijks komen Spaansche verster
kingen aan, eiken dag verrijzen nieu
we blokhuizen. Terwijl de Fransche
generaal Moinier als stipte uit
voerder van de regeeringsbeloften
zijn hoofdkwartier van Fez over
brengt naar Rabat, gaat er geen dag
voorbij, of kolonel Silvester bezet
nieuwe punton. Wij zullen nier maar
niet een overzicht geven van de tal-
looze interviews er verklaringen,
waarbij de Spaansclie ministers ver
zekerden, dat werkelijk van een blij
vende bezitting geen sprake is de
Spaansche actie logen
straft eenvoudig de Spaan
sche beloften.
Het standpunt van de Duilsche pers.
dat meu is teruggekeerd tot hel sta
tus quo van de acte van 1904, betoe-
kent een reehtstreeksche bedreiging
voor Spanje.
Indien de Duitscliers reeds dadelijk
bij het begin der Fransch-Duitsclv
onderhandelingen, onderhandelin
gen waaraan Spanje geen deel neemt!
tot het tijdstip van zeven jaar gele
den terugkeeren, valt het te betwijfe
len,
OF SPANJE OP GROND VAN DIE
ONDERHANDELINGEN. EEN1G
VOORDEEL ZAL DEELACHTIG
WORDEN.
Zelfs zal het niet eens den troost
vinden, Frankrijk in zijn teleurstel
ling te zien doelen. Want Frankrijk
is. dank zi> het verdrag van 1909, met
Duitschland op een bepaalden grond
slag in onderhandeling kunnen tre
den. Deze grondslag ontbreekt Span
je, het kan zich niet, als Frankrijk,
verstaan met Duitschland. Onder de
ze omstandigheden ware het voorzich
tig geweest, muien Spanje zijn be
langen aan de onze (dat zijn de Fraii-
sciiej verbouuen had. In plaats daar
van dwingt het ons tot een iiadrukke-
1 ijk protest tegen zijn optreden.
Men zal er zich te Madrid dan ook
wei niet over verwonderen, dat Frank
rijk zich te Berlijn met belast met de
behartiging der Spaansche belangen.
Spanje heeft de bestaande verdragen
verscheurd. De Marokkaansche Sul
tan, die vertrouwen stelt in Frank
rijk, roept de Fransche bescherming
in legen Snanje. Duitschland, dat met
ons onderhandelt zonder Spanje, heeft
in 1909 geweigerd zich in eenig op
zicht te binden ten opzichte van Span
je in deze omstandigheden is Frunk-
rïjk's houding duidelijk aangegoten
het moet zijn volle vrijheid ten opzich
te van de Spaansche regeering herno-
W'at ook de uitslag zij van de mot
Duitschland gevoerd wordende diplo
matieke onderhandelingen omlreuL T
verleenen van compensaties aan dit
land, zeker is. dat Frankrijk de fou
ten van Spanje niet behoeft te beta
len. Het is goed dit vast te leggen
zoo concludeert dit invloedrijke Fran
sche blad.
Vrij zeker is, dat de Fransche re-
geering ook zoo over
DE SPAANSCHE AVONTUREN IN
MAROKKO
denkt.
En wie zal de zijde der Spanjaarden
kiezen
't Is waar, Duitschland wil ook
graag wat van de Marokko-kluif heb
ben, maar daarmee zijn de Spanjaar
den nog niet klaar
De Spaansche „Liberal", de actie to
El Ksar, besprekend, schrijft „Ons
volk is den vruchteloozen strijd, die
nu reeds een eeuw duurt, moede,
Spanje is uitgeput, is arm aan goud
en bloed, ten gevolge van de emigra
tie.
De plaatsen, welke wij in Marokko
bezitten en die sinds eeuwen niet veel
meer waren dan afschuwelijke oorden,
mogen ons genoeg zijn. Spanje heeft
slechts één plicht in Marokko te ver
vullen zijn bezit te verdedigen en de
genen te beschermen, die de mijnen
willen ontginnen, welke in het dooi
Spanje bezette gebied liggenhet
Spaansche volk moet het aan de Ma
rokkanen en de andere volkeren maar
overlaten, de mijnen in het buitenland
te exploiteeren."
Zaterdag heeft do Spaansche minis
terraad rnet den Koning geconfereerd.
De minister van buitonlandsche zaken
noemde toen den algemeenen toe
stand in Marokko geruststellend". Dit
oordeel van Spaansche zijde, korntons
wel wat optimistisch voor 1 De Spaan
sche ambassadeur ontving na den mi
nisterraad instructies en vertrok toen
weer naar Parijs.
Inzake
wordt gemeld, dat generaal Moinier
(die ziekelijk is) 't bevel over de troe
pen heeft overgedragen aan generaal
Dalbiez. Hij zelf gaat naar Casablan
ca om uit te zieken.
Ceneraal Dalbiez gaat naar Fez om
afscheid te nemen van den Sultan. Na
een Marokkaanseh garnizoen te Se-
frou te hebben gelegerd en verschillen
de vaste posten van bezetting te heb
ben voorzien, gaat hij naar de kust
terug, In de hoofdstad 1200 en te Me-
quinez 3000 man achterlatende.
Van een geheeleu terugtocht der
Fransche troepen is dus nog geen
sprake. Toch willen de Franschen
blijkbaar laten zien. dat ze geen blij
vende bezetting in 't schild voeren.
DE RUST IN MAROKKO
wordt ook weer bedreigd.
Volgens te Oran uit inlandsche
bron ontvangen berichten, beginnen
de stammen tusschen Fez en de Mou-
louya-rivier zich te roeren.
De oogst is binnen, dus de Berber
neemt zijn geweer ter hand en wil
HET OORLOGSPAD OP.
Op een groote vergadering, waar
vertegenwoordigers der voornaamste
stammen van midden-Marokko aan
wezig waren, werd besloten een ge
zantschap te sturen naar de Hiaina,
een den Sultan toegedane stam, wier
gebied ligt tusschen Fez en dat der
strijdlustige Berbers. Men zal hen
voor de keuze stellen gemeene zaak
te maken met de oproerlingen of als
vijanden te worden beschouwd.
Wat willen de oproerige Marokka
nen nu weer?
De Sultan heeft thans 8000 ruiters
naar Agadir gezonden, om daar de
rust en 't gezag te bevestigen.
Dit doet de slimme Sultan natuur
lijk, om elke reden voor een actiever
optreden van Duitschland te voorko
men.
DE OPSTAND IN ALBANIe
duurt nog maai voort. De bevolking
van Valona (een Albaneesche kust
plaats) is ook in opstand gekomen en
bedreigt de autoriteiten. De bevolking
heeft eenige eischen gesteld en groo-
te wanordelijkheden worden gevreesd
zoo hieraan geen gevolg wordt gege
ven. Een Turksche torpedo-jager is
naar Valona gezonden om de buiten-
londsclie vertegenwoordigers te be
schermen.
Intusschen gaan do oproerige Alba-
neezen voort gewelddadigheden te
plegen. Zü hebben een grijsaard van
90 jaar, die afraadde om aan den op
stand dool te nemen, eenvoudig afge
maakt. Verder stellen do opstande
lingen zich irx verbinding met Griok-
sche Iicnden en hebben zich de mede
werking verzekerd van den beruchten
Albaneeschen ronverhoofdman Hoer-
sjid en zijn volgelingen.
MACEDONIë.
Uit Saloniki wordt gemeld
De overdeden van Kossowo, in het
bijzonder van Keuprulu en Stroernil-
sa. melden het verschijnen van Bul-
gaarsche benden van verschillende
grootte. De benden trachten het land-!
volk tot unstand leren de reeeering
on te ruien. Teneevoltre van de samen
trekking van alle beschikbare troepen
in Albanië, zijn er niet genoeg Turk
sche gendarmen en soldaten, om de
nieinve beweging te onderdrukken.
Ben 30 man sterke Bulgaarsche bende,
die de grens wilde.overschrijden, is
door de Turksche grenswacht uiteen
gejaagd.
De moeilijkheden beginnen dus
weer 1
DE TOESTAND IN PERZIë
is weer treurig.
De poging van de regeering om
geholpen door Engeland en Rusland
haar gezag te handhaven, is mis
lukt.
liet, kabinet heeft ontslag genomen.
Er heerscht algemeene verwarring.
Alle karavaanwegen zijn onveilig.
De opstandelingen hebben een zege
bevochten in Sjiraz en Kermansja.
Er zijn weer
BLOEDIGE ONLUSTEN IN MEXICO
voorgekomen
Volgens een telegram uit Puebla
zijn daar in de buurt volgelingen van
Madero on verschillende punten slaags
geraakt met regeeringstroepen. E r
zijn 135 dooien, Stakende we
vers hebben van de gelegenheid ge
bruik gemaakt, om particuliere huizen
te plunderen. In een ervan zijn vier
Duitschers gedood.
Esperanto.
De Nederlandsche Esp. Vereeniging
„La estonto estas nia" lieeft hier ler
stede op Zondag 9 Juli een feest ver
gadering gehouden.
Ongeveer lialf elf opende de voor
zitter der Haarl. Esp. gToep „Korn-
prenado faras pacon", de heer J. W.
Sevenhuijsen, deze feestelijke bijeen
komst en riep den aanwezigen een
hartelijk welkom toe de leden van
het hoofdbestuur, de uit verschillende
ooi-den des lands gekomen Esperan
tisten, de leden der Haarl. Kathol.
Esp. Vereeniging, de vroohjk© schaar
van jonge Esperantisten, in één
■oord allen, die opgegaan waren
naai- het Brongebouw, waaruit reeds
vroeg de groene banier vroolijk wap
perde.
Daarna zong een gemengd koor den
aanwezigen het onderstaand wel
komstlied toe r
BONVENKANTO.
Vortoj Muziko de
J. W .Sevenhuijsen. G. Hoogeveen.
Bonvenu, bon ven u, nun sonas la hor'!
Bonvenon al Ciuj venantoj.
Nun regas la aino kaj goj' en la kor',
De Ci-tiuj pacbatulantoj.
Nun svingu standardo, nun brilu la
stel'
Sonoru konsente' la kanto
En nia florurbo aporu la bel'
Al Éiuj nun de Esperanto 1
Ni festu, ni festu en Harlem' arbar'
Promenu tra sablaj montetoj
Parolu kaj kantu Ce bord' de la mar'
Silentu nur Ce clisputetoj
Nun seltvu, ni iros en granda amas',
Sablajon plej altan, grimpante,
Demandu la -melon en sankta ekstaz'
Parolu la mond' Esperante 1
Aliêu, ali êu per forta ligil',
Per Cenoj neniam rompeblaj
Forjetu armilojn la glav" kaj pafil':
Militoj ne plu nun necesaj
Ni plektas rnbandojn de paco kaj am'
Nun en la feliCa estanto,
Por en la estonto atingi la sam':
La verikon nur de Esperanto 1
Vervolgens zongen de jonge Espe
rantisten, leerlingen en oud-leerlin
gen der Rijkslee'rscliool het volgende
lieve liedje:
REVADO.
Vortoj de
J. W. Sevenhuijsen.
Muziko de
J. W. Keemink.
Cu vi au dis rivireton
Bruetadi je la bord'?
Mi aflkultis kaj komprenis
Murmuradon sen la vort'.
Fabeletojn diras ondoj
Murmurante lafilong kan',
Sed kusigu frumatene
Dolce sut- la herbdivan'.
Nun vi aQ das el l'estinto
Carmajn vucujn ptfr la kor'
Kaj lorgesas la estanton
Viaj pensoj flugas for.
La revantaj ondmovetoj
Vekos tiam en l'amm'
Fabeletojn kortugantajn,
Altmajestajn sen 1 Lim'l
Vol gloed en geestdrift werden bei
de liederen gezongen, aan het einde
klonk dan ook een daverend applaus.
Wat deed het ons Esp. hart goed;,
die spes patriae te hooren zingen in
onze ka ra Lngvo.
Hierna wandelde het gezelschap
naai- de Tempelierestraat, waar ge
reedstaande trams onze Esperantis
ten naar Zandvoort brachten. Na een
korte wandeling langs het strand
werd in Hotel Driehuizen de lunch
gebruikt.
Met den trein van 1.55 vertrok men
naar Overvoeu, vanwaar een wande
ling gemaakt werd naar Wilhelmana-
duin.
Hoe genoot men bier van het heer
lijke uitzicht, hoe heerlijk klonken
hier in deze schoone, reine natuur de
woorden van ons bondslied, en nog
lang weerklonken de laatste woor
den;
Nia diligenta kolegaro
En laboro paca ne lacigos,
öifl la bela sou go de Thornaro
Por ete'rna ben' efektivigos.
Geen tegenspoed ontmoedigt onze
strijders;
Wij blijven sterk; het werk des vre-
des wacht.
Tot 's werelds schoonste droom, tot
eeuwig heil der volkren,
Eén wereldtaal aan 't menschdom
is gebracht.
Daarna werd eenigen tijd doorge
bracht op het terras van het zoo heer
lijk gelegen „Duin en Daal waarna
door het Bloemcndaalsche bosch
naar de tram werd gewandeld. \Vel-
dra arriveerde men op het Stations
plein, waarna door Haarlem s stra
ten naar de Bron werd gewandeld.
Om 6 uur vereenigde men zich a
den diseh. Het menu bestond uit:
Testudsupo,
Kroketo,
Rostbif kun div. legomoj,
Novaj terpomoj.
Bovidajo kun pizoj,
Pudingo,
Fruktoj.
Aan tafel heerschte een gezellige
toon, menige toost werd uitgebracht.
Do tafel was met bloemen keurig
versierd, terwijl de servetten prijkten
met vlaggetjes van verschillende na
tiën, de spijzen zelf waren heerlijk
toebereid, een woord van lof voor dit
alles aan de Directie van het Bron-
gebouw.
Na tafel bleef men nog langen tijd
op liet balcon bijeen, genietende van
het heerlijke weer, de schitterende
verlichting fSn de uitstekende muziek
van ons Stedelijk Muziekkorps.
Tusschen de verschillende muziek
nummers vergastte fraulino Boon uit
Den Haag ons op eenige lieve zang
stukjes, die zij met haar guitaar be
geleidde, terwijl ook de Haarl. Esp.
zloh nu en dan lieten hooren.
Was er een tijd van komen ge-
weost, spoedig kwam nu ook de tijd
van gaan, de Esperanto vrienden na
men afscheid, het gis revido" klonk
over e'n weer en deze feestdag be
hoorde weder tot het verleden
Het was een heerlijke dag geweest,
een dag, waarop het ons weer allen
duidelijk eeblekeu was, dat
„la estonto estas nia."
J. H. W. HABERMEHL.
Onze Lachhoek
RENDEEREND.
Wel, brengt dat schrijven van
uw zoon nogal wat op
Och, 't gaat Z'n grootmoeder
koopt de postzegels voor hem, z'n
tante het papier, ik pennen en inkt
en zoo krijgt hij dan net de on
kosten vergoed.
BITTER.
Criticus. Ik zou u aanraden, om
den held van liet stuk zich te laten
doodschieten, liever dan zich te ver
giftigen.
Tooneelschrijver. Waarom dat
Criticus. Wel, dan wordt het pu
bliek weer wakker I
KUNSTKENNERS.
In het museum zit een schilder een
der oude meesterwerken te copiëe-
ren.
Waarom zouen ze nou zoo'n
ding eigelik twéémaal schilderen
informeert een stevige boerin ver
wonderd bij haar echtvriend.
Da's toch begrijpelijk as het
nieuwe klaar is, hangen ze dat op.
en T ouwe wordt afgedankt.
Wat, kom je thuis met een lee-
gen melkemmer? vroeg de melk
boer. Heeft de oude koe niets ge
geven
Ja, antwoordde de jongen,
negen liter en een schop.
Stadsnieuws
RIJKSSCHOOL VOOR KUNST
NIJVERHEID.
Voor het toelatings-examen dezer
school te Amsterdam zijn geslaagd de
hoeren G. Keiler te Aerdenhout em
D. Lamme te Beverwijk.
MOND- EN KLAUWZEER.
Bij do veehouders Feije aan de
Pijlslaan en Strijbds aan de Kleve'r-
laan is het mond- en klauwzeer ge
weken.
Dronken huzaar.
Zondagavond omstreeks half zeven
veroorzaakte een beschonken huzaar
In de Oosterstraat rumoer en sloeg
met zijn sabel naaT het publiek. De
man is naar het politie-bureau ge
bracht en later aan de militaire auto
riteit overgeleverd.
HAARLEMSCHE HANDELS-
VEREENIGING.
Maandag 24 dezer houdt de H. H.
V. haar jaarvergadering. Daarop zul
len worden uitgebracht het jaarver
slag van den Secretaris en de reke
ning en verantwoording van den
penning moester. Als de'rde punt
komt op de agenda voor de verkie-,
zing van twee bestuursleden in de
plaats van de heeren J. C. Peereboom
en W. A. J. van de Kamp, die perio
diek aftreden.
CONCERT IN DEN HOUT.
WOENSDAG 19 JULI.
1. Der Schneidige Marine-Lieute
nant Marsch, Klos.
2. Ouverture Mireille, Gounod.
3. Der Kuiser Wilbemsjagd, Kouls-
ky.
4. Caprice Militair, Herzeelen.
5. Eiu Morgen. Mittag und Abend
in Wien, Ouverture, Suppé.
6. Marche Turque, Guillaume.
7. Scène et Valse, de l'Opéra,
Grochna Green, Guiraud
8. Gronde Fantaisie de l'Opéra
Faust, Gounod.
Zie vervolg Stadsnieuws op de twee
de pagina van dit Tweede Blad.
FEUILLETON
door Headon Hill.
44)
Toen was er een tijdperk in haar
gevangenschap gekomen, dat nog on
eindig veel erger was. Eenzame op
sluiting is een afschuwelijk ding en
eerst had zij do avondbezoeken van
haar ge\ angenbewaarder met provi
sie 5erwelkoind met een gevoel van
verlichting en afleiding in het eento
nige van haar bestaan. Omdat zij bii-
na haar geheele leven In Beacon Aua-
ley gewoond had, kende zij Michael
Standish wel van gezicht en in gerin
ger mate van reputatie, die niet slech
ter was dan die van de andere vis-
schers uit zijn kolonie. Michael had
daarvoor goed gezorgd. Phyllis be
schouwde hem enkel als een instru
ment in oen of ander plan, dat zij niet
begreep, en dat hij waarschijnlijk zelf
niet begreep, maar waarvan het k>t
van Dick afhing. Zij was bang van
Michael Standish. Zij durfde nauwe
lijks te gaan liggen slapen uit vrees,
dat zij gewekt zou worden door bet
knarsen van de roestige scharnieren
Van het valluik en door het gezicht
van die uroote mannengiestalte, die
de ladder afdaalde.
Daarom was het een verlichting
vcor haar. om te bemerken, dat zij op
dat oogenblik niet alleen met den vis-
scher in de ruïne was. Wat er ook in
andere opzichten gehoopt of gevreesd
moest worden van het bezoek van Ra-
venscar zijn aanwezigheid zou haar
ten minste dien avond tot bescher
ming dienen.
De lange boenen van den mageren
secretaris verschenen, gevolgd door
de rest van zijn lichaam, door het
trapgat en op minder handige wijze
dan zijn voorganger klauterde hij
longs de ladder op den rotsachtigen
bodem. Phvllis ,dle hem bij het licht
van Michael's lantaren kon gadeslaan,
zocht tevergeefs naai' een spoor van
vriendelijkheid op zijn gelaat. Het
hart zonk haar in do schoenen. De
gemaakte beloefdhoid, waarmee hij
haai- tot nu toe behandeld had, was
verdwenen. Mr. Carter Ravenscar had
het masker van hoffelijlUieid afgewor
pen, matur daarmee word nog niet
veel ontsluierd. Heel duidelijk bleek,
dat hij haar niet opzocht als vriend,
ofschoon er geen stellig bewijs voor
was, dat hij als persoonlijk vijand
kwam. De indruk, dien hij haar gaf,
was dat zii eenvoudig doel uitmaakte
van het spel, en dat zij niet meere
kende. De meeste vrouwen zouden
hem ontvangen hebben met een vloed
van booze verwijten of zenuwachtige
vragen. Phyllis wachtte met kalme
waardigheid tot hij zou beginnen te
spreken.
Zijn eerste woorden bevestigden den
indruk, dat zij van geen belang meer
voor liem was. Hij liet zelfs geen tijd
met verontschuldigingen verloren
gaan.
Het verheugt mij te zien. dat uw
verblijf hier op het Deodenrif u geen
kwaad heeft gedaan. Mis3 Vaughan.
begon hij. Het is vriendelijk van u
mij geen verwijten te doen over de
poets, die ik u bakte om u hier te
krijgen. Maar uw gezond verstand zal
u wel gezegd hebben, dat er een goc-
do reden voor was de reden, die
ons beiden ter harte gaat.
De veiliglieid van Dick van Ri
chard Wanslade
De stem van Phyllis droeg geen
spoor van verwijt Als dat wemkel ij k
liet motief was. dan kon zij veel ver
geten neen. Iedere behandeling,
waaraan zij tot nu toe was onderwor
pen geweest.
De vrijspraak van Mr. RichaTd
Wenslode op de rechtzitting, verbe
terde Ravenscar haar. Li ziet hier
geen oouranten, anders zou u weten,
dat hij na het verhoor van den rechter
drie weken geleden, gearresteerd was,
en dat zijn zaak over vier dagen te
WTOxford behandeld zal worden.
Phyllis wrong wanhopig liaar han
den. Haar ergste vrees ten opzichto
van haai- minnaar was dus verwezen
lijkt. Och! als ik maai- bij dat ver
hoor tegenwoordig had kunnen zijn
dan zou het niet gebeurd zijn, riep
zij uit.
Als ik maar in de gelegenheid
geweest was om te vertellen van dat
pistool in den winkel in de Wardour-
straat, dan zou ik hem deze vernede
ring hebben kunnen besparen.
Integendeel, u zou stellig naast
hem gestaan liobben in de bank der
beschuldigden met de zekerheid niet
alleen van zijn schuldigverklaring
maar ook van als zijn medeplichtige
beschouwd te zullen worden, zei Ra
venscar koeltjes. Het slaat met
aan mij om uit te maken of dat recht
vaardig zou zijn. maar het was vrees
voor het kwaad dat Ik teweeg zou
brengen die mij bewoog u hier vast
te houden. In belong van Dick Wens-
lade, want openlijk l>eken ik, dat de
uwe mij niet aangaan. Zooals u wel
weet, hen ik, terwdlo van Lord Monk-
silver voortdurend van hetzelfde ver
langen vervuld geweest als u nl. om
den ongelukkigen jongen te behoeden
voor de gevolgen oorst van diefstal
en nu van moord.
Phyllis wist niet wat te antwoor
den, want gedeeltelijk ten minste
bleef hij consequent. Zij kon zijn
eerste verzekering niet ontkennen.
Hij had haar overgehaald om zelf
moord na te bootsen en zichzelf in
Londen, te verbergen, om zooals hij
gezegd had de verdenking van haar
zelf af te leiden ten opzichte van den
ring.
Maar zii kon niet begrijpen hoe zij
ook maar in de verste verte verant
woordelijk gesteld kon worden voor
den moord een misdaad bedreven
toen zij wel twee honderd mijl van
bet tooneel dier misdaad verwijderd
was.
Zij stelde die vraag in zooveel woor
den, en Ravenscar beantwoordde
haar met een koude logica, die geloof
ia haar schuld scheen in te houden.
Begrijpt u dan niet, zei hij, dat
u uzelf met uw eigen woorden zou
beachuldieen? U kwam Lu den winkel
van. Mr. Raphael op den dag vóór
den moord.
Als Mr. Raphaël onder eede ver
hoord wordt dan zal hij moeten ge
tuigen dat het duelpiatool zonder zijn
medeweten uit zijn magazijn is ge
haald. U had volojj tijd gehad om
het aan Richard Wenslade te zenden,
zoodat hij er dep volgenden dag zijn
vader mee kon doodschieten.
Het is geen geheim, dut hij uw min
naar was, want dat heeft hij ronuit
tijdens het verhoor erkend. En dan is
daar nog uw plichtverzaking tegen
over den detective, sergeant Scott,
toen hij aan den winkel kwam om
eenlge inlichtingen te vragen. U be
grijpt toch wel, welke gevolgtrekking
er uit getrokken zou worden, dat u
het bestaan van die kist, waaruit éeu
pistool vermist werd. verborgen hield?
Phyllis begreep dat. Hoezeer zij ook
wist onschuldig te zijn, deze vreese-
lijke beschuldiging scheen niet te
weerleggen. Wacht! er was toch nog
een stroohalm. waaraan zij zich kon
vastklemmen.
Maar. stamelde zij, Mr. Raphael
deolde mij mede, dat hij het vermiste
pistool tien jaar geleden verkocht
had aan een Amerikaan.
Juist, stemde Ravenscar, leelijk
glimlachend too. Mr. Raphael is een
vriend van mij, en hij toonde zijn
vriendschap door in dit geval beschei
den te liegen. Het oogenblik, waarop
u hem de pistoolkist liet zien, bracht
hij het vermiste wapen in verband
met de tragedie te Beacon Audloy,
Rekend met mijn trouw aan Ix>rd
Monksilver en de fsmilie Wenslude,
besloot hij niets te zeggen tot hij er
met mij over had geraadpleegd. Ik
heb hem sinds dien tijd gesproken en
hem gezeud zoo te handelen als hij
gedaan heeft. Anders zouden zijn en
mijn pogingen om die verwensch'te ge
tuigenis geheim te houden door u nut
teloos gemaakt zijn.
(Wordt vervolgd).
