NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD,
DE GOUVERNANTE
29© «Jaargang. No. 0616
Verschijnt dagelijks, behaive op Zon- en Feestdagen.
DINSDAG 25 JULI 1911 B
ABONNEMENTEN ADVERTENTIÉN:
v u PER DRIE MAANDEN: v. A jtig Van 1—5 regels 50 ets.: iedere regel meer 10 Cis. Bulten het Arrondissement
voor raariem J i AJ tj Haarlem van 1—5 regels ƒ1.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regel.
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd tl (kom der Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente).. j£t vi AdvertentiBn van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing:
Franco per post door .Nederland.1.® C" wf»1®! J 50 Cts. voor 3 pliatengln J contant. "IE.
Aizonderhike nummers0.02 vfM hf n
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37)* Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 53.
y_ de omstreke" en ^anco Per P°st 0 45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 12. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 76—78, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
HAARLEM'S DAG
kingen te onderhouden van naaste
buren en goede vrienden.
Tot slot van dit korte artikeltje
een enkel woord over de wijze, waar
op België bestuurd wordt.
De Koning staat aan het hoofd van
het uitvoerend geeag en heeft het
recht, de beide Kamers te ontbinden.
Dat zijn de Kamer van afgevaardig
den en die der senatoren. De eerste
bestond uit 166 leden (in 1903) name
lijk éen oelke 40.000 inwoners. Zij
worden gekozen door staatsburgers,
die minstens 25 jaar oud zijn en een
jaar in dezelfde gemeente hebben ge
woond. Wie grond- of rentebezit
heeft tot een waarde van duizend gul
den, of wio vijf en dertig jaar oud is,
gehuwd of weduwnaar met kinderen
en minstens twee gulden vijftig per
soneels belasting betaalt, heeft recht
op twee 6temmenwie een academi
sche opleiding heeft genoten of een
hoog ambt bekleedt, mag drie stem
men uitbrengen. De afgevaardigden
ontvangen jaarlijks 200U gulden en
vrij reizen tusschen hun woonplaats
en den zetel van het parlement. Dat
laatste moeten onze afgevaardigden
in Nederland nog altijd derven, hoe
wel de spoorwegmaatschappijen het
hun zéér gaarne zouden toestaan.
Juist daarom waarschijnlijk wen-
schen de meeste Kamerleden het niet
De Belgische Senaat (onze Eerste
Kamer) heeft 110 leden, waarvan 84
gekozen worden door dezelfde kiezers,
die de Kamer van vertegenwoordigers
benoemen, zij moeien minstens 600
gulden aan directe belastingen beta
len of vaste goederen ter waarde van
6000 gulden bezitten. De overige 26
werden, zonder bel a st in gv oo rw aar
den. door de Provinciale Staten geko
zen.
Het provinciaal bestuur is evenals
in Nederland geregeld, met dit ver
schil, dat elke provincie nog in 41 ar
rondissementen is verdeeld, aan het
hoofd van elk waarvan een commis
saris staat
J. C. P.
Buitenlandsch Overzicht
DE RAMP TE KONSTANTINOPEL.
Op den derden verjaardag van de
afkondiging der Grondwet s de Turk-
eche hoofdstad getroffen door een
ontzaglijke ramp.
Een ramp, die misschien wel een
politieken achtergrond kan hebben.
Men vraagt zich af, of hier mogelijk
de reactie aan het werk Is geweest,
omdat dit wel toevallig samentreft,
het ih brand steken van Stamboel en
de viering van dm nationalen feest
dag.
Een aaneengeschakeld verhaal over
den brand hebben we nog niet gele
zen.
De ,Lokal Anzeiger" alleen geeft
een resumé, dat niet zoo onsamen
hangend is als de telegrarnmenroeks.
We ontleenen daaraan liet volgende:
Des morgens had Sjefket pasja bij
de omhulling van een monument op
den Vrijheidsheuvel ter gedachtenis
aan de gevallen helden der revolutie,
een indrukwekkenden troepenschouw
gehouden en een geestdriftige rede
uitgesproken. In hel bijzonder zich
wendond tot de officieren, zeide hij:
„Zwee'rt, dat gij u met alle kracht
zult verzetten tegen al wat de heilige
grondwet van Turkije zou kunnen
schaden!". Waarop de officieren ant
woordden: „Wij zweren!". Sjefket
pasja eindigde niet de woorden tot'
alle soldaten: „Het Ttfrksche volk
kan niet leven zonder grondwet en
wij, soldaten, moeten elk oogenblik
gereed zijn om ons leven voor het
land ten offer te brengen."
Des avonds, toen de stad geïlLumi-
neerd was en groote menschenmen'ig-
ten zich in de straten verdrongen,
brak de brand uit. Reeds eertige da
gen had men geruchten gehoord, dat
er op den Nationalen feestdag iets
ernstigs zou gebeuren.
Een uur later brandde Stamboel
aan alle vier kanten. De berichtgever
seinde verder: Van Fanar tot het mi
nisterie van oorlog, en van daar tot
aan de zee van Marmora ligt Stam
boel in een vlammenzee. De bevolking
is in verschrikkelijke opwinding. De
brand brak uit In dc Oezoentsjarki en
onmiddellijk daarna ook in de meest
uit omliggende wijken. De stad, die
voor het nationale feest schitterend
geïllumineerd was en waarin kolos
sale m ens ciienin enigten elkaar ver
drongen, l.gt in den geweldigen gloed
van de vlammen, die de moskeeën m
een rooden schijn zet, en een fel licht
werpt op de ontzette gezichten van
de duizenden dakloozen, die met hun
armzalig boeltje tusschen de bran
dende huizen hulpeloos en weekla
gend heen en weer loopen. Het gar
nizoen helpt mee, maa'r de soldaten
richten meer verwarring aan dan
zij kunnen helpen.
Om 9.50 had ui Ak-Serail de brand
reeds het huis naast het postkantoor
aangetast Het vuur heeft hoofdza
kelijk de kwartieren van Koska,
Mersjan en Tachtakale vernield en is
vandaar uit verder gegaan totdat het
twee kilometer besloeg. Intuaschen
gaan de vlammen telkens verder, en
daar zij overal houten barakken op
hun weg vinden, is het einde van den
hrand niet te overzien.
Anderhalf uur later op den avond
werd nog gemeld, dat de brand toen
woedde tusschen de moskee van So-
liman en de moskee van Mohammed
dën veroveraar. Twee regimenten
hadden zich tusschen die beide ge
bouwen geposteerd. De gebouwen van
het ininistervan oorlog en dat van
financiën, die op groote vrije pleinen
staan, werden door soldaten afgezet
en die gebouwen zijn door hun vrije
ligging gespaard gebleven. Overigens
is alles ui die stadswijk in de asch
gelegd, o.a. een reeks voorname ko
naks en elf inoskeeên. Het waterge
brek duurde bijna 2 uren.
De commandant van het eerste le
gerkorps, Sekï pasja, leidde persoon
lijk het reddingswerk. Onheschrijf-1
lijk waren de tooneelen, die zich af
speelden. In wilden schrik vluchtten
de menschen uit de huizen; de mees-
ten moesten alles achterlaten. Er
was geen tijd om zaken van waarde
te bergen. Het was aanvankelijk een
aigeoieone verwarring, waarin eerst
later de cavalerie wat orde wist te
brengen.
Hoogo officieren, nog van het feest
in gal a-uniform en met ridderor den
op de borst, reden op met ezels be
spannen kermiswagens hun inboedel
weg. Pasja's trachtten de men.gte tot
kalmte te brengen. Inderhaast wor
den er tenten opgeslagen. Achter de
Hajasjid-inoskee tot aan het achter
eind van Koem-Kapoe beginnen de
tenten reeds te verrijzen. Vele lieden
wierpen hun bueltje zelf in liet vuur,
nadat zij er eenige uren mee tus
schen de Vlammen hadden rondge
wandeld en door de soldaten telkens
verdreven waren zonder een veilige
plaats te kunnen vinden. De nood is
ontzettend. Vele honderden menschen;
hebben slechts gered wat zij aan het
lijf dragen. Velen loopen in zakken
rond ais wilden. Soms zou men mee-
nen te nndden van een heksensabbat
te zijn of in een krankzinnigen
droom, waaruit men ieder oogenblik
kan ontwaken. Van de brandstich
ters, die volgens een vast plan te
werk gingen en die het voo'rai op het
minds ter .o van oorlog gemunt had
den, zijn eï reeds twaalf gevat. Zij
zullen wel voor den krijgsraad wor
den gebracht en aan de brug worden
opgehangen. De regeoring staat
\oorloopig in stomme vertwijfeling te
genover deze ramp. Van een actie tot
redding merkt men mets.
Tien wijken van SUunb..«ei stonden
in vlammen. De brand eischto eenige
mensclieuievens en vele gewonden.
Tot toen waren er vier lijken gebor
gen, maar latei' meldde men, dat er
40 dooden waren. Bij liet instorten
van het gebouw van den generalen
staf zijn aoht man zwaar gewond.
De omvang van den brand kan
men opmaken uit het volgend tele
gram van den berichtgever. Ik reed
met groote inoe.te m 2 uur om de
heeie vuurzee heen, die in het heldere
Lcht van den zomerdag nog alie ver
wachtingen overtreft. Toen ik een
politieagent naar den omvang van
den brand vroeg, zei hij: „Vraag niet
waar de brand is, maar waar Stam
boel is." Ik t'rof daar terugkeerende
brandweerlieden, die er uitzagen als
troepen na den slag. Men ziet over do
rookende puinlioopen van de zee tot
aan de Ak-Serail-moskee.
Te midden van de verschrikkelijk
ste vei wax ring en de armzaligste ver
woesting was de berichtgever tot bet
aanbreken van den morgen bij den
brand gebleven, zonder in den 6tik-
doukeren nacht bij het spookachtige
schijnsel van de telkens opnieuw uit-
laaiende vlammen, eenige positieve
opnemingen te kunnen doen van den
omvang van de ramp. Ik zag echter
tooneelen die geen pen kan schilde
ren, seinde hij. Bij troepen liepen
volkomen naakte Vrouwen tusschen
de brandende huizen rond, enkele
met kinderen op den arm, andere met
allerlei nuttelooze dingen beladen,
huilend en weenend. Velen ziet men
in een zenuwtoeval op den grond
hggeu.
Onze Lachhoek
AFKOELING.
Dichter. Zie, dit drama is het
boste, wat ik tot dusverre schreef.
Criticus. Laat u niet ontmoedi
gen....
UIT ONDER-DE-STREEP IN HET
„HBL."
Een jonge man, meester in de rech
ten, meer bekend om zijn zin voor hu
mor dan zijn kunde, solliciteerde voor
kantonrechter.
Tot zijn groote verbazing, werd hij
boven anderen bevoorrecht en ont
ving mededeeling van zijn benoeming
met het volgende lakomeke telegram-
„Kantonrechter!"
Hetwelk hij aldus interpreteerde:
„Kan 't onrechter?'
De schade wordt op 11 miiiioen gul
den geschat.
BERLIJN, 24 Juli. (Hhld.)
Vah de brandstichters, volgens of-
ficieole opgaven zijn het er ten min
ste dertig, die systematisch te
werk gingen naar een vooruit bestu
deerd plan en die het voornamelijk
begrepen hadden op het ministerie
van oorlog, zijn er twaalf in handen
der autonte.ten, meldt de Lokal An
zeiger. Zij zullen door den krijgs
raad veroordeel d> en waarschijnlijk in
het openbaar opgehangen worden.
JL>e autoriteiten zijn zoo overstuur,
dat er nog geen sprake is van een
stelselmatige actie tot redding.
Tien wijken, vier duizend huizen,
zijn vernield, een reeks van prachtige
konaks is verbrand, ook gmgen velo
steenen gebouwen m de vlammen op.
Het aantal dooden is nog met op
te geven, zal echter niet groot zijn.
Volgens een ander Berlijnsch middag
blad bedraagt het aantal dooden 55.
De brandweer heeft geen kracht meer
om te spuiten.
KONSTANTINOPEL, 24 Juli. De
brand is gebluscht. Bevestigd wordt
dat Sjefket-pasja licht gewond is.
HOOGER- EN LAGERHUIS.
In het Engelsche Lagerhuis deden
zich gisteren ongewone wanordelijke
tooneelen voor. toen het debat werd
geopend over het voorstel om de amen
dementen te behandelen, die het Hoo-
gc-rhuis op de vetovvet heeft aange
bracht. Asauitb werd, toen hij binnen
kwam, met een grooische ovatie van
liberalen en lersche nationalisten ont
vangen, die waren opgestaan, opge
wonden juichten en met zakdoeken
zwaaiden.
loon Asquith opstond, om een ver
klaring af te leggen over het regoe-
ringsneleid. werd van sommigo uj>po-
siUebamben al „verrader" geroepen.
Het tumult werd zoo groot, dat As-
quitn met in staat was te spieken. Tel
kens wunneer bij begon, werd hij op
nieuw door leden van de oppositie ver
hinderd verder te gaan. Hoewel de
voorzitter krachtig ingreep. Lr werd
geroepen Laat Redmond eerst spre
ken, hij is de werkelijke leider, noem
dc voorwaarden van de overeenkomst!
TWEEDE BLAD.
OM ONS HEEN
No. 1389
ren en nnder over België.
Toen in het vorige jaar Brussel
haar schitterende internationale ten
toonstelling hield, is er in de couran
ten en ook in dit blad veel geschreven
over die expositie en over do stad
Brussel, maar aan het land zelf zijn
we niet toegekomen, daarvoor was de
stof toen te uitgebreid en te veelzijdig.
Ik wil trachten, deze leemte nu aan
te vullen omdat België ophieuw onze
belangstelling trekt, daar Koningin
Wilhelmina thans een bezoek zal
brengen aan den Belgischen Koning.
Te zelden gaat onze Koningin op be
zoek over de grenzen, dan dat daar
aan niet bijzondere aandacht moet
worden besteed en dat te eerder om
dat Nederland en België in velerlei
opzicht gelijke belangen hebben en
wellicht door toenadering en nau
were kennismaking beide kunnen pro
fiteered Daarvoor is het in de aller
eerste plaats noodig, dat zij meer van
elkander weten.
Als vanzelf zal zich daarbij dik
wijls gelegenheid tot vergelijking met
ons eigen land opdoen. Al dadelijk bij
de bevolking. Hoewel Nederland bij
na 3000 vierkante kilometers grooter
ls, dan België, heeft onze nabuurstaat
een belangrijk grooter bevolking. Bel
gië is namelijk het dichtst bevolkte
land van de wereld terwijl in ons
land 156 nersonen wonen op eiken,
vierkanten kilometer, is dat cijfer
voor Belvië 234. Een gevolg waar
schijnlijk hiervan, dat België meer
dan Nederland een land van industrie
is, al komen wij in dat opzicht ook
langzaam, maar zeker, naar voren.
Onze buren hebben een rijkdom aan
grondstoffen in den bodem, dien wij
nu eenmaal moeten missen.
Het is zeer moeilijk om cijfers met
elkaar te vergelijken, omdat posten
van ontvangsten en uitgaven wel de
zelfde namen dragen, maar daarom
nog niet klakkeloos tegen elkander
over kunnen worden gesteld. Zoo kan
wel uit de Staatsbegrootingen der
beide landen blijken, dat Nederland
het meer in directe, België voorname
lijk in indirecte belastingen zoekt.
Ons budget voor 1903 wees een ont
vangst aan van acht en vijftig en een
half millioen gulden aan directe be
lastingen, terwijl in België deze post
voor 1900 ruim 29 millioen gulden op
bracht zoo was in diezelfde jaren de
opbrengst van de indirecte belastin
gen in Nederland 61.1 millioen, in
België 88,33 millioen gulden. Twaalf
millioen van dat verschil zijn toe te
schrijven aan de inkomende rechten,
die in België veel hooger zijn, dan bij
ons.
Eén post Is er op de begrooting van
onze naaste buren, die voorstanders
,van Staats-exploiiatie met blijdschap
zal vervullen het is deze. dat voor
fëüïlZÜTön
door Haadon Hlll.
51)
Toch was de zaak, zooals zij door
de vervolging werd blootgelegd, ern
stig en overtuigend genoeg. Ofschoon
jdoor den president van de rechtbank
'zoo zacht mogelijk voorgesteld, toch
scheen er geen gaatje voor ontsnap
pen mogelijk. E>e getuigenis, waarop
men steunde, was dezelfde als die
waarmee men bij het voorloopig ver
hoor rekening had gehouden, cn die
don reöhter aanleiding had gegeven
tot een bevel van inhechtenisneming.
Het voornaamste argument, waarop
do gevangene was beschuldigd, was
de twist met zijn vader en dat nie-
finand anders de misdaad kon hebben
bedreven.
Toen Mr. Armstrong zijn plaats In
genomen had, wierp hij telkens steel-
sche blikken naar de bank der be
schuldigden, hetgeen gewoonlijk voor
den gevangene niets goeds voor
spelde.
Menschen van ervaring aan de pers
tafel keken om te zien of de bekende
advocaat, die de verdediging op zich
genomen had, ook liet blijken hoe het
spoorwegen, post en telegraaf 115 mil
lioen gulden is ontvangen en al werd
er bijna 85 millioen voor uitgegeven,
liet batig saldo van 30 millioen over
treft toch ver het bedrag van ruim
18 millioen, dat Nederland er aan ver
dient. Intusschen is hier een vraagtee-
keu te plaatsen. Want de Belgische
staatsschuld eischte aan rente en af
lossing meer dan 64. de onze slechts
ruim vier en dertig en een half mil
lioen en de veronderstelling ligt voor
de hand. dat dit verschil mede ver
oorzaakt wordt door kapitalen, wel
ke juist voor de spoorwegen zijn ge
leend.
Verechoonmg vragende voor het be
jaarde van. mijn cijfers (ik heb voor
België geen nieuwere hij de hand) doe
ik tevens opmerken, d«t hieruit vol
doende blijkt, dat een veel grondiger
studie noodig is om een juiste verge
lijking te maken.
Ik staak dus deze financieele be
schouwing, waaruit wij alvast dit
kunnen leeren, dat België zijn sjxior-
wegen zelf exploiteert en in indirecte
belastingen zoekt, wat Nederland In
de directe vindt.
Weinig landen zullen er zijn, die
in de toch wel onrustige tijden van
de vijftiende tot de achttiende eeuw.
zoo in striid en twist zijn gewikkeld
geweest, als de Zuid-Nederlanden en
de streken, die tegenwoordig te zarnen
het koninkrijk België vormen. Nadat
oen gedeelte aan Oostenrijk had toe
behoord. kwam het in Spanjes bezit
en toen Noord Nederland zich uit die
heerschappij losgevochten had, bleef
het Zuiden aan Spanje, kende een
korte periode van rust onder Philip
II's dochter Isabella en haar gemaal
aartehertog Albrecht en kwam toen
weer aan Spanje terug, om altijd de
slagen oqp te vangen in de oorlogen,
die dit land met Frankrijk en Neder
land voerde. Gedeelten werden nu door
Frankrijk veroverd, later kwam het
land aan Oostenrijk, naderhand weer
aan Frankrijk en ten slotte opnieuw
aan Oostenrijk. We kunnen ons den
ken, hoe al deze wisselingen niet zon
der schokken zullen hebben plaats
gehad.
Tirannie van do Oostenrijkers riep
een algemeen verzet in 't leven. Ze
werden uit het land gejaagd, maar
keerden terug toen een burgeroorlog
den opstand brak. Daarop volgde de
Fransche overheerscbing, zoodat het
rampzalige land in negen provinciën
verdeeld bij Frankrijk werd ingelijfd
en eindelijk, na den val van Napoleon,
werd België bij Nederland gevoegd.
Wat daarop volgde de oorlog van
1S30, de tusschenkomst vooral van
Frankrijk, het besluit van de mo
gendheden om België tot een onafhan
kelijk kouinkrijk te verklaren, het is
alles betrekkelijk nog nieuwe geschie
denis. Wij Nederlanders zijn over die
gebeurtenissen al sedert lang niet ge
voelig meer. wij gunnen den Belgen
van harte gaarne hunne onafhanke
lijkheid, waarvoor zij zoo vaak te
vergeefs hadden gestreden en onze
eenige wensch is, met hen de betrek-
resultaat van zijn pleidooi zou wezen.
Maar Mr. Vyner scheen in diep ge
peins verzonken, en zijn mooie, wel
besneden trekken waren, voor zoover
men ze zien kon, absoluut zonder
eenige uitdrukking, gaven totaal geen
sleutel voor zijn gedachten. De jour
nalisten keken weer naar den gevan
gene, en deze glimlachte tegen zijn
zuster, een glimlach dié Yvonne met
een vroolijk knikje beantwoordde.
Lord Monksilver was de eerste ge
tuige, die werd opgeroepen. Sinds de
opening van de zitting had hij een
plaats ingenomen op de getuigenbank,
en niet een verstrooid uiterlijk, dat
vreemd scheen in een edelman, wiens
laatst overgebleven erfgenaam voor
zijn loven verhoord werd, geluisterd
naar Ue zaak van zijn neef. Maar nu
zijn naam werd opgeroepen, kwam hij
levendig naar voren en boog met
waardige zelfbeheersohiiig voor do le
den der balie.
De rechter liet hem alles wat op dien
noodlottigen morgen gebeurd was,
,nog eens vertellen, zijn vragen zoo
stellend, dat hij ze gemakkelijk kon
beantwoorden Zijn getuigenis bevat
te precies wat al bij het eerste ver
hoor was gezegd en was hoofdzake
lijk er op gericht om te doen uitko
men, dat hij het volle uitzicht op de
tuindeur van de studeerkamer had,
toen zijn attentie getrokken werd door
het schot, en dat niemand daaruit- ge
komen kon zijn zonder opgemerkt te
worden door hem en zijn particulier
secretaris, die op dat oogenblik hij
hem was. Ook deelde hij mee, dat het
een stormachtige familiebijeenkomst
was geweest, waaraan hij deel had
genomen, dat zijn overleden broeder
en zijn neef bij die gelegenheid in hef
tige woordenwisseling waren geweest.
Toen stond Mr. Vyner op, om als
verdediger eenige vragen to stellen.
Deze familiebijeenkomst, waarover
u spreekt, mylord, had immers in den
salon plaats
Ja.
De vensters van den salon zien
uit op de oprijlaan, niet waar een
heel ander uitzicht dan dat uit het
venster van dc studeerkamer, dat op
het grasveld uitkomt.
Dat is zoo.
Kan u mij eenig idéé geven van
den duur van dien familieraad, die
tot verwijdering tusschen Mr. Wens-
lade en zijn zoon aanleiding gaf
Die moet wel een vol uur ge-
duurd hebben, misschien wel langer.
Mr. Vyner ging blijkbaar zeer vol
daan weer zitten, ofschoon het moei
lijk was. om uit te maken, waaruit
die voldoening voortvloeide. Blijkbaar
zat er meer achter die schijnbaar on
beduidende vragen dan men wel kon
vermoeden, maar dat was nog in een
geheimzinnig waas gehuld. Dat de
groote advocaat overtuigd was hier
mee een belangrijke kwestie te heb
ben uitgemaakt, bleek uit den veelbe-
teekenonden blik, dien hij de jury toe
wierp ook bleek duidelijk, dat hij
niet vun plan was de lijn te volgen,
die men eerst algemeen verwacht had.
Er was nog een andere jpersoon in
de zaai aanwezig, wiens gelaat vol
doening uitdrukte, toen Lord Monk-
silver weer naar zijn plaats terug
ging. Maar omdat lii) midden tus
schen een menigte wachtende getui
gen stond, merkte niemand het op
Dat w as Mr. llavenscar, die den te
rugkeer van den ouden peer naar zijn
zitplaats gadesloeg mei een uitdruk
king, waarin iets meer dan vriende
lijke belangstelling was te lezen
Daarin lag verlichting een ontspan
ning van trekken, dat- tijdens het
kruisverhoor van zijn chef strak van
bedwongen aandoening was geweest.
Maar hij was de voigende getuige,
en toen hij voor de rechters stond,
was zijn angst on daarop volgende
verlichting weer verdwenen. Zijn hou-
ding was correct tot in alle onderdoe-
len van de wijze, waarop zijn lange
gestalte zjm plaats voor de rechters
innam, zoodat hij zijn aandacht ge
lijkelijk kon verdeelen over de recht
bank, de verdedigers en de jury. Hij
was, zooals hij daar stond, juist de
getrouwe dienaar, dio tegen zijn zin
betrokken is in een zaak, die hern per
soonlijk niet aangaat, maar die van
plan is de volle waarheid te zeggen,
noe pijnlijk die ook mag zijn.
Noch de trouw von Mr. Ravenscar
tegenóver zijn chef of zijn voornemen
om do waarheid te vertellen werden
echter zoo op de proef gesteld, als
hij misschien verwacht had. De rech
ter verlangde van hem alleen een be
vestiging van de getuigenis van Lord
Monksilver omtrent hun positie op
het grasveld, toen het schot werd af
gevuurd, en van het feit. dat niemand
anders dan de gevangene uit de tuin
deur der studeerkamer was gekomen
De verdediger stond half van zijn zit
plaats op en gaf meer door gebaren
dan in woorden te kennen en zonder
den getuize aan te kijken, dat hij
geen vragen wenschte te stellen voor
het kruisverhoor.
Wat hij ook gevoeld mag hebben,
Mr. Ravenscar toonde geen verbazing,
dat nij bespaard werd voor hetgeen
men als het oordeel van den belang
rijksten getuige kon beschouwen.
Ook kon niemand van hen, die hem
gadesloegen en er waren er min
stens twee in de zaal eenige aan
doening ontdekken in de gelaatstrek
ken van den man, die altijd zichzelf
meester wa9. Hij scheen het als de
natuurlijkste zaak van de wereld aan
te nemen, dat men zijn getuigenis niet
verder wenschte. Maar voor een ma
tig man deed hij iets heel wonderlijks:
hij wist zich een we" naar buiten te
banen, en sloeg in de koffiekamer van
het aangrenzende hotel twee likeur
glaasjes brandewijn heel haastig naar
binnen. Toen hij weer in do zaal te
rugkeerde, werd juist inspecteur
Pearnian ondervraagd, en van dat
oogenblik af tot het tijd was om te
lunchen werden alle netten om den
kalmen jongen man daar in de burik
der beschuldigden met zekerheid uit
gezet. Andere politiegetuigen volgden
op den inspecteur de agent, die het
eerst op hét tooneel van den moord
was aangekomen, de man, die de toe-
kening van de studeerkamer had ge
maakt, en de beambten, die tever
geefs tien tuin doorzocht hadden, om
sporen te vinden van een inbreker. De
vrouwelijke dienstboden waren opge
roepen om te getuigen, dat niemand
door de achterdeur het huis verlaten
kon hebben. De slotsom van al deze
getuigenissen kwam hierop neer
dat niemand dan Dick W enslado het
schot bon hebben afgevuurd, dat zijn
vader doodde.
Sergeant Scott, die met al zijn er
varing van Scotland Yard de origine
van het pistool niet had kunnen op
sporen, was niet als -tuige opgeroe
pen maar hij was wel in de zaal te
genwoordig en de eerste om weg te
slippen, toen de rechter heenging om
te lunchen. De grootere attracties van
de twee bekende hotels versmudend.
haastte h:' zich een zöstraat iri en
trad een weinig pretentieus loge
ment binnen.
(Wordt vervolgd).
