NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD.
OE GOUVERNANTE
29e Jaargang. No. 9623
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
WOENSDAG 2 AUGUSTUS 1911 B
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERTENT1ËN:
v— u-- i PER DRIE MAANDEN: l'Jfl, Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
voor Haarlem L4U 3 Haarlem van 1—5 regels 1.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regel.
Voor de dorpen In den omtrek waar een Agent gevestigd Is (kom der 5 Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente) 1.30 Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing-
Franco per post door Nederland„1.65 gC 50 Cts. voor 3 plaatsingtn a contant
Afzonderlijke nummers0.02H Y JhTV /'^Gaf n -
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37J* Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 53.
de omstreken en franco per post 0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600en der Administratie724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEF.REB00M. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 12. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 76—78, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
TWEEDE BLAD.
OM ONS HEEN
No. 1395
Praatje over Bloemendaal.
Als je omstreeks acht uur 's avonds
voor het hótel Duin en Daal op het
grasveld zit, dan begint de avond al
to vallen. In de verte hangen twee
groote vuurvlekken in de lucht van
lantarens die den weg verlichten.
Maar de vormen van het rijke geboom
te, dat den cirkel omgeeft, zijn nog
zichtbaar en van de mooie inkijkjes
rechts en links kunnen \vo genieten.
In het midden op den vijver drijft
langzaam een eenzame zwaan en op
den oever hebben zich witte vlekken
saamgepakt, de rest van het water
volk, dat ter rust schijnt te willen
gaan. Op eens, schijnbaar zonder oor
zaak, ontstaat een algemeen ge
kwaak, blijkbaar is er een krijgsraad
of palaver gehouden, want een oogen-
blik later waggelen al de kleine witte
figuren in rechte lijn op den vijver toe
en gaan te water, zoodat ze weldra
weer rustig ronddrijven, als witte ve
gen in den zwarter wordenden sche
mer.
Achter ons, in een hoekje van do
verandah, maakt een strijkje van vier
personen goede muziek. Soms. een
heel enkelen keer maar, geeft een
voorbijgaande auto een nijdigen
grauw in deze zachte klankenluirmo-
nie, maar verdwijnt weldra weer,
met ronkenden motor en felle lichten
In de donkerte rondom, ons achterla
tende op dit prachtige plokje, om te
peinzen over de veranderingen die in
deze laatste jaren over Bloemendaal
zijn gekomen. Hebben dit en andere
mooie dorpen hun natuurschoon niet
gedemocratiseerd Nog zoo lang is
het niet geleden, dat in menige plaats
fhet grondbezit bijna geheel in handen
was van één enkele familie, die zich
min of meer voelde als dc bescherm
ster van de gemeente, maar in werke
lijkheid haar ontwikkeling tegenhield,
■jmdat zij creen stukje van hare terrei
nen voor den bouw van woningen of
villa's verkoos af te staan.
Die groote grondeigenaars waren
vaak minder zuinig op hun geld, dan
op hun gronden. Dat bozit af te ronden
was een genot, dat hen lot het graf
bijbleef. liet was in de dagen, dat de
heer en op hun uitgestrekte buiten
plaatsen een heel personeel er op na
hielden, voor den moestuin, voor den
bloomtuin, voor de jacht somtijds. En
al wisten zo wel. dat de producten bij
goede administratie wél duur kwa
men, de zekerheid dat ze in den eigen
tuin gewonnen waren, legde gewicht
in de schaal. Het was 't amusement
buiten de zaken, om studie te maken
van do bevolking van 't hoenderhok
en wat te weten over de vruchtenteelt,
ul bleef 't aan den anderen kant een
haast onoverkomelijk verdriet, dat zoo
menig eitje spoorloos verdween en dc
jonge stroopers moer dan de tiende
k-BUILLtisüW
door Heaiion Hill.
58)
Eén der politieagenten snelde weg
en terwijl ilbraham bij Scott bleef,
word de hut door den inspecteur en
.de andere mannen grondig doorzocht.
Geen spoor van Ruvonscar of Michael
Standish werd gevonden, en wat mis
schien nosr vreemder was, ook Ella
was sjjoorloos verdwenen. Behalve de
woonkamer waren er nog tweo kleine
vertrekken, zij waren beide leeg. De
inspecteur bracht hiervan rapport aan
den Majoor.
Zoek de menschen in de hut hier
naast op en vraag of zij vanavond
ook iets van de Standishes gehoord of
gezien hebben, zei Wilbraham. En kijk
of de boot van Standish op liet strand
ligt. Het is niet onmogelijk, dat zij
in zee gestoken zijn. in de hoop een
voorbijgaand kustschip aan te klam
pen.
De inspecteur ging heen. terwijl
Dick, die beter bekend was met dit
ivlssc-horsvolk, hem vergezelde. Do vol-
gendo woning stond maar eenigo me
ters verder, en hun tikken op de
deur werd beantwoord met, wat zij
penning van den boomgaard hieven.
Zeiden de Engelschen dat hun huis
hun kasteel was. waarin niemand
ongevraagd mocht binnentreden, de
heer van de plaats leefde op zijn gron
den als het koninkje van een klein vor
stendom en het was niet een van zijn
geringste zorgen, wie na hem dc be
zitting bewonen en of hij die in cere
houden zou.
Aan de familieleden en goede vrien
den word de plaats wel graag geloond,
de anderen mochten hunne bewonde
rende neuzen platdrukken tegert het
hek. Maar naderhand werden uitzon
deringen gemaakt. Op aandrang van
vereeniginaen, die begrepen hoe uit-'
breiding van het verkeer dc gemeente I
bevoordeelen kon. werden wandel-;
kaarten afgegeven en zelfs door som-;
mige eigenaars in de goedheid huns
harlen de poorten van 't buitengoed
voor iedereen opengezet, onder voor
waarde alleen, dat men er zich be
schaafd en bescheiden gedragen zou.
Die maatregel, goedbedoeld als hij
was, beantwoordde niet altijd aan de
verwachting. Eenmaal binnen de hek
ken hadden velen allen schroom verlo
ren en gedroegen zich vrijmoediger,
dan ze in hun eigen huis zouden heb
ben gedaan, omdat ze daar toch ook
geen bokkingkoppen, eierschalen en
sinaasappelschillen op den vloer zou
den hebben geduld. „Mijn tuinman",
zei een van de eigenaars, „heeft maar
juist den heelon Maandag werk om
den afval van den Zondag Ie redde
ren. „Mijn vrouw en dochters",
verzekerde een ander, „vinden het
niet prettig, dat de mensclien zoo dicht
om het huis komen Ioopen en haar do
vrijheid van beweging benomen."
En een derde wist te vertellen, hoe be
zoekers op zijn oigen buiten geweigerd
hadden op te schuiven, toen hij, moe
van de wandeling, om een zitje vroeg
op zijn eigen bank. Dat stelde dc
gastvrijheid op den duur op een zwa
re proef en daar de goeden het altijd
met de kwaden moeten ontgelden, von
den die braven wel eens een hek ge
sloten, dat voorheen zoo uitnoodigend
openstond.
Maar nog om andere reden ging
vi or eigenaars van buitenplaatsen de
aardigheid er af. Daar was de snel
trein schuld aan. Vader en grootva
der hadden op de plaats hun wereiu
gevonden, en reisden maar hij hoog©
uitzondering, omdat reizen zoo moei
lijk en weinig geriefelijk was. Nu was
het veranderd, in enkele uren kon men
buitenslands wezen, de lange zomer
reizen kwamen in zwang en do heer
van het uitgestrekte goed was weken,
9<nns maanden lang in het mooiste
janrgetij afwezig. Was het wonder,
dat hij zijn belangstelling daarvoor
verloor en wrevelig kou worden over
de hoog© kosten van onderhoud Was
't vreemd, dat hij geen weerstand kon
bieden aan verlokkende aanbiedin
gen tot verkoop van zijn plaats als
bouwterrein en, zijn buiten afstaande,
zelf elders een moderner en geriefelij
ker villa met een overziehtelijken tuin
stichten liet?
later als verdachte opgewektheid be
schouwden door een man in nachtge
waad. Hij had een afdruipende kaars
in de hand en keek zijn bezoekers met
slaperige oogon aan.
Wel. ik laat mij hangen als ik
den jongen mijnheer Wenslade niet
voor mij zie riep hij uit, op een toon
van hartelijkheid, die niet geheel op
recht klonk. Wij waren vanmiddag
allemaal blij, toen wij hoorden van
uw fortuintje voor de Rechtbank,
mijnheer, ofschoon ik weinig ver
wachtte u zoo spoedig hier te zullen
zien. Is er iets, dat ik voor u doen
kan
Dat zul jij ons moeten vertellen,
Harrocks. antwoordde Dick, die den
kerel wel kende als een schurk met
een fluweelen tong, dien men geen
ocgenblik kon vertrouwen. Dit Is in
specteur Pearman uit Wroxford. Hier
vlak naast in de hul van Standish is
vanavond moord of poging tot moord
gepleegd. De inspecteur wil van je
w otcn of je er misschien het een of an
der van gehooid hebt
Moord herhaaldo do man met
een rollende r. alsof dc klank van dat
woord hem bekoorde. Neen, ik heb
om zoo te zeggen nog geen speld hoo-
ron vallen, nadat ik thuis gekomen
ben. Maar dat zegt misschien ook
niets, omdat ik al te zeven uur naar
bed ben sregaan om morgenochtend
vroeg in zee te kunnen steken. Maar
lk zal 't mijn vrouw even vragen.
Zoo zijn door het heele land vele
groote bezittingen tot bouwterrein ge
worden en wie dat betreuren beden
ken niet, welk een onmetelijk genot
door de nieuwe, mooie wandelingen
geschonken wordt aan zooveel tien-
duizendc menschen, die daarvan vroe
ger alleen tusschen de spijlen van het
hek iets te zien konden krijgen.
Op die wijs zitten wij nu ook bij
Duinendaals vijver en kijken ons niet
moe aan het prachtige landschap. Nu
is het geboomte een zwarte, vonnloo-
zo massa geworden, waartegen de
stille lantaarnlichten feller afsteken
en de altijd nog in den vijver drijven
de dieren liel witte vlekken vormen.
Achter ons trillen de violen van zoe
te melodie. En de menschen op het
grasveld genieten van den avond, die
eindelijk na zooveel hitte weer wat
koelte brengen kwam.
Als we naar huis gaan hangt onder
de zware boomen van het Bloemen-
daalsche bosch nog een scherm van
daghitte. maar in de verte schijnt aan
den toch zoo helderen hemel telkens
plotseling een blauw licht, kruisen de
bliksemstralen, die waarschuwen, dat
er verandering op til is. Rondom ons
liggen de villa's en landhuizen van
gefortuneerde menschen. die ook op
hun manier gebruik hebben kunnen
maken van deze vergrooting der we
reld.
Nog is zij maar pas aan haar be
gin Alleen in de nabijheid van de
groote steden worden angstvallig ge
sloten buitenplaatsen tot parken
en stijgen zoo tot de hoogte 1 van
oen genot voor iedereen. Dat veran
deringsproces gaat verder, naar mate
de steden zich meester maken van
meer hei en veld en bosch. Democrati
seering van het natuurschoon mocht
ik het noemen. Wat Bloemendaal aan
gaat zijn we er al aan gewend ge
raakt, dat we niet meer als vroeger op
den Bloemendaalschen straatweg of
in bet toch maar kleine Bloemendaal-
sclio bosch moeten blijven, maar nu
naar hartelust kunnen genieten van
prachtige oarkhoekjc-s, duinpartijen,
<l.i 1 gezichten, en van het wondermooie
plekje aan Duin en Daals vijverkant
J. C. P.
Buitenlandsch Overzicht
Het l»ericht, dat van Fransche zijde
verspreid is, dat Duitschland als te
gemoetkoming voor de al te groote
schadeloosstelling, die het eischt, ge
neigd zou zijn
TOGO AAN FRANKRIJK AF TE
STAAN,
vindt te Berlijn niet bepaald ongeloof.
Een medewerker van de Lokal-Anzei-
gor heeft iemand, die bij uitstek be
kend is met Togo, daarover onder
vraagd. Hu kreeg ten antwoord: liet
afstaan van deze kolonie zou, naar
mijn overtuiging, een ontgoocheling
teweeg brengen, zooals wij er slechts
in de dagen van het Zanzibarverdrag
hebben beleefd. Togo is de meest Duit-
sche van onze kolonies. Met uitzonde
ring van slechts één Engoische firma,
zijn daar slechts Duitsciio kooplieden
te vinden. De zending zelfs is in Duit-
Martha, riep hij binnen, de hut, heb
jij vanavond ook gerucht op het
strand gehoord
Een onverstaanbare vrouwenstem
mompelde daarbinnen iets. en Ilor-
rc cks keerde weer naar zijn bezoekers
terug.
Neen. heeren, zei hij. zij heeft ook
niets gehoord. Maar is Standish of
zijn dochter niet thuis, om u inlich
tingen te geven Of zijn zij zelf mis
schien gekw etst
—Neen, zijzelf niet, zei Pearman
kortaf. Waar bewaart Standish zijn
boot?
Harrocks wees naar een donker
voorwerp, het \er8tverwijderde vun
eon rij precies gelijke, die daar ln
een rij op het strand lagen.
Daar is zij. de laatste van alle
maal, vlak tegenover de deur. Als u
niet goed zien kan in dit slechte licht
zal ik met u meegaan en haar u wij-
De inspecteur sloeg het aanbod af,
en stapte met Dick naast zich over het
strand naar de boot. Een waslucifer
afstrijkend bekeek hij het vaartuig
aandachtig en vond do inscriptie
„The Foam King M. Standish, Bea
con Audley."
Ik vertrouw dien man niet, maar
dit is wel Standish's boot, zei hij.
Zij kunnen niet over de zee weggeko
men zijn, tenzij hij een andere boot
had.
Hij bezit alleen deze eene maar,
sclie handen. Kortom, nergens zijn in
onze koloniën alle uitingen \un de sa
menleving zoozeer uitsluitend van
Duitschen geest doortrokken, als in
Togo en nu wil men dit gebiod afg<
ven. De Fransche Kongo daarentegen
is ten deele waardeloos en het deel,
dat wat waard is. bevindt zich in han
den van maatschappijen, die conces
sies hebben. Daardoor zou er voor de
ontplooiing van de groote Ruitschc
koloniseerende werkzaamheden niet
eens ruimte en gelegenheid zijn. Doch
algezion nog van die bezwaren, uit
een oogpunt van ruilhandel zijn er
nog maar ernstige principieele bezwa
ren. De Duitsche koopman moet er
rotsvast or> kunnen bouwen, dat de
Duitsche koloniën, waaraan bij zijn
arbeid, zijn gezondheid en zijn kapi
taal wijdt, ook Duitsch blijven en niet
behoeven te vreezeu, dat op een dag
de Duitsche vlag door een andere ver
vangen wordt Een dergelijke vrees
zon verlammend werken <>p onze kolo
nisatie. O" grond van deze overwegin
gen gist 't dan ook reeds in do Deut
sche Kolonial Gesellschaft en ik kan
u incdedeelcn, dat haar machtigste le
den zich reeds met de vraag bezig hou
den. hoe zij zich, als het noodig is,
zullen stellen tegenover het afstaan
van Togo.
ITALIè
wil ook recht van meespreken heb
ben. Uit Rome wordt aan de Lokal An-
zeiger geseind In de Stampa spoort
Giolitti aan de buitenlandsche poli
tiek niet meer kracht te voeren. De
onderhandelingen over Marokko mo
gen niet afgesloten worden zonder dat
Italië daaruit voordeel trekt en dichter
bij Tripolis komt Als een andere mo
gendheid zich in Tripolis nestelen kan,
dan is hot met Italië als groote mo
gendheid eedaan Dan is het gedaald
lot lvet peil van Zwitserland of Per-
zië. "-
DE KONING VAN MONTENEGRO
hoeft eon onderhoud gehad mei een
vertegenwoordiger van de „Freie
Presse".
Z. M. heeft zich als volgt uitgelaten
over den toestand in Albanië en do
mogelijkheid van een oorlog.
De koning zeide„De Turken .heb-
bon de zaken zelf zoover laten komen.
Zij hebben hun beloften niet gehou
den en trachten, nu het te laat is, naar
een vreedzame oplossing.
De Albaneezen nemen de Turksche
vredesvoorwaarden aan, wanneer do
mogendheden borg slaan.
Dal de mogendheden dit doen zullen
geloof ik niet.«noch de Albaneezen. lk
ben overtuigd, dat de twisten niet zul
len afloopen zonder oorlog. Of Mon
tenegro daarbij een rol zal spelen, kan
ik met positief zeggen.
Wil zijn vrienden van den vrede en
grijpen slechts in de uiterste noodza
kelijkheid naar de wapenen. Tot nog
toe zijn wii de slachtoffers vun al do-
ze verwikkelingen. De naar hier ge
vluchte Malissoren kosten mijn arm
Land vier mill icon mark. De handel
aan de grenzen staat geheel stil. bo
vendien lijden wij verder nog groote
materieele schade.
Dat kunnen wij niet lang verdragen.
Een snelle oplossing is absoluut nood
zakelijk. Wij moeten echter voorloo-
pig die oplossing aan anderen overla
ten.
Wanneer wij zien, dat wij tot geen
overeenstemming komen, zullen wij
zelf de handen aan den ploeg slaan.
Wij vreozen geen schadelijke gevol
gen, daar do mogendheden de terri
toriale integriteit van Montenegro
'garandeeren."
De berichtgever van de „Times" te
Cettinje meldt, dat Montenegro Maau-
antwoordde Dick. Dat weet ik zeker.
Dan zijn zij het land in gevlucht
en is hun gevangenneming met meer
dan een kwestie van uren, zei de in
specteur vol goed vertrouwen. Laten
wij het zig-zag-pad gaan afzoeken om
sporen van hen te vinden. Zij zijn
stellig dien kant uit gegaan eu dan
langs de duinen. Zij zouden het nooit
wagon om den weg door het dorp te
nemen.
Zij gingen op hun voetstappen terug
en bij de hut van Standish gekomen,
zagen zij tot hun voldoening, dal de
dokter daarbinnen ging Zonder af te
wachten, wat de dokter van Scott's
toestand dacht, maar enkel even bin
nengaand om den lantaarn te liulen,
liepen zij de hut om en begonnen het
smalle, biina gevaarlijke pad te be
stijgen. Een eindweegs bleef hun zoe
ken onbeloond, de steenachtige bo
dem was daar te hard om voetsporen
na te laten, maar dadelijk na den
tweeden draai uitte de inspecteur een
kreet.
Wat is er zei Dick, ademloos.
Een stukje van een vrouwenrok
in dat boschje braamstruiken gevon
den, was het antwoord. Ik heb hot er
dadelijk uit. Wat een verwenschte do-
rons
Na dit stukje donkerblauwe stof los
gemaakt te hebben, ging hij verderop
naar boven, even later vond hij weer
Iets anders een knipmes met een
hoornen heft lag naast het pad. In
dag antwoord van de Portc ontvan
gen hoeft op het voorstel van den ko
ning om het Albancescbe vraagstuk
minnelijk te regelen. Het antwoord
der Porte luidt ongunstig, deels ont
wijkend, deels afwijzend.
Het Albanecsche vraagstuk schijnt
weer in een ernstig stadium gekomen
te zijn, blijkens het reeds gisteren ver
melde telegram uit Konstantinopel
aan de „Times"
De ministerraad gelastte den nieu
wen Turkschen bevelhebber, de Alba-
nec-zen uiterlijk overmorgen te som-
meeren zich over te geven. De bevel
hebber moet tevens Montenegro ver
wittigen, dat hij verplicht zal zijn de
r«<i •..if.iiniren tot de grens van Mon
tenegro te vervolgen, indien Montene
gro voortgaat hen op te nemen.
Dc Dailv Mail verneemt uit Saloni-
ki, dat de Porte voornemens is aan
Montenegro een ultimatum le stellen,
waarin geëischt wordt, dat Montene
gro onmiddellijk zal ophouden de op
standelingen te nemen Weigert
Montenegro, dan zullen de Turksche
troepen de grenzen overtrekken en
naar Cettinje oprukken, onverschillig
of daar al internationale verwikkelin
gen uit kunnen volgen.
Uit
ALBANIé
is verder nog het volgende nieuws te
melden
Aan de Lokal Anzeiger wordt uit
Konstantinopel geseind: Sadreddin
bei is in Potgoritza aangekomen, waar
hij heden voor de laatste maal met de
hoofden der Malissoren zal onderhan
delen. De eezant zal 3en Malissoren
de uiterste voorwaarden der Porte
overhandigen. Dezen zullen óf wor-
den aangenomen, en dan zal daarme
de het Malissoren-vraagstuk zijn op
gelost, óf de Malissoren zullen vol
harden bij hun tegenstand. In het
laatste geval zal Abdoella pasja zich
terstond met zijn troepenversterkin
gen in actie stellen.
DE TURKSCHE SPOORWEGEN.
Volgens een telegram van het Ber
liner Tageblatt uit Konstantinopel
naar aanleiding van het voorloopig
verdrug vair de Turksche regeering in
zake do spoorwegen, vindt ile „Regie
Générale des Cheiïlins de fer" het vei-
blijdeiid, dut Turkije op alle mogelijke
wijze zijn spoorwegnet ziet te vergroo-
ten, terwijl door dit verdrag met de
Fransche groep, die haar geld in
spoorwegen steken wil. de goede be
trekkingen van Turkije met de finan-
cieele kringen in Parijs weer versterkt
zijn
Uil een ander vaatje tapt de bericht
gever, die 't volgend telegram uit
Berlijn zendt:
De Jjjn. die aangewezen is voor het
Turksche spoorwegplan van den Do-
nau naar Je Adriatische Zee en die
liopt over Monastir, Perlepe, Istjp cw
Farevo naar de Bulgaarsche grens,
eindigt in een ontoegankelijke berg
streek liet is in den volsten zin des
woords een xrategisclie spoorweg.
Het plan is in tegenspraak met de
plannen, die men vroeger aan beide
zijden gemaakt heeft, en het maakt de
aansluitingen van de Turksche aan
dc Bulgaarsche spoorwegen denk
beeldig Men verwacht volgens inge
wijde kringen een heftigen tegenstand
van Bulgarije tegen dit spoorwegplan,
dat als een uitdaging van jong-Turk-
sche zijde beschouwd wordt. Zelfs do
officieuze pers noodigt de Bulgaar
sche diplomatie uit. de Albaneesclie
kwestie met de Macedonische te ver
binden eu daarvoor zorg te dragen,
dat bij dc oplossing van de Albanec
sche kwestie het lot van Macedonië
verbeterd wordt.
het licht van den lantaarn gehouden,
zag men daarop duidelijk de ruw in
gekraste initialen ,.M. S
Dat geeft zekerheid, zei de in
specteur. Zij zijn dezen kant uitge
gaan, en zij hebben grooten haast ge
luid, want Standish heeft hier zonder
liet te weteu. zijn mes laten vullen.
Laten w ij nu weer naar beneden gaan
ei. hooien wat de dokter van Scott
denkt. We zijn verplicht ltavenscar en
zon aangenaam gezelschap in te ha
len, vóórdat zij eenige mijlen afgelegd
hebben.
Maar ofschoon Dick Wenslade zich
omkeerde, 0111 den inspecteur voor te
gaan naar beneden, kon hij zijn op
gewekt optimisme niet doelen. Het
was goed en wel om met zooveel ze
kerheid te redeneeren over zekere ar
restatie, maar hij had gehoopt nu al
van aangezicht tot aangezicht tegen
over zijn vijand te sl.iau en van hom
te weten te komen het eeiïlge, dat
hein bezighield het geheim v on het
lot van ziin verloren lieveling.
HOOFDSTUK XXVI.
Verschillend© Plannon.
De begroeting, die Ravenscar ten
doel viel, toen hij de hut van Michael
Standish binnenging, na zijn vlucht
uit Wroxford. was niet enthousiast.
Vader en dochter herkenden hem eerst
niet in zijn vermomming en keken
Onze Lachhoek
DE GEZONDE BOER.
Wel, Steven, hoe staat 't er meel
Och, dokter, 't- gaat nog aJ. M n
heel© corpus doet pijn en 't steekt m©
in m'11 kop en dan kan ik 's naclns
niet slapen en trek in eten heb ik
óók niet maar overigens ben ik
gelukkig gezond.
OPMERKING.
Ix?s extremes se touchent ja, dat
zie je overall- J^et bijvoorbeeld eens
op: Dames schilderen bijna altijd
stillevens!
Een apotheker wordt *s nachts om
één uur opgebeld. Voor de deur staat
een jongmensch, dat om 'n dubbeltje
zoethout vraagt. Boos zegt d© ge
wekte: Dat hadt je toch morgen
ook wel kunnen komen halen, 't Is
wat te zeggen om me daarvoor uit
m'11 bed te halen! Waarop het jong
mensch vriendelijk antwoordt: U
hebt gelijk, meneer! Ik zal morgen
terugkomen.
LEER OM LEER.
Lieve Clara, schreef de jonge
man, vergeef me mijn ontzettende
verstrooidheid. Gisteravond vroeg
ik je hand, maar tot mijn grooten
spijt ben ik vergeten, of je antwoord
ja of neen was
Lieve Willem, schreef zij terug,
ik dank je wel voor je schrijven. Ik
herinnerde me wel. dat ik gister
avond iemand een blauwtje had la
ten loopen, maar ik had heelemaal
vergeten wie'het was.
VEEL VERLANGD.
Meneer de fotograaf, ik won
graag 'n portret hebben van me zoon.
Ja. vrouwtje, maar waar is je
zoon dan?
Die beeft geen tijd, maar hier
heb ik z'n militaire paspoort daar
kunt u op lezen, hoe hij d'r uitziet
OPTISCH BEDROG.
Kijk eens, wat een reusachtige
framboos daar
Hou je stil, dat is d© neus van
don boschwachter, die tusschen de
struiken zit 1
NOODELOOZE MOEITE.
Me\ rouw. Toe, manlief, koop mij
nu dien mooien hoed, dien wij gis
teren gezien hebben, dan haak ik
een mooi beursje voor je.
Mijnheer. Dat is dan niet meer
noodig dan heb ik toch niets meer
om er in te doen.
Stadsnieuws
Drink hal.
De drinkhui der Haarlemsche Staal-
waterbronnen is gisteren door 82 per
sonen bezocht.
NAAR DE LEGERPLAATS BIJ
HARSKAMP.
A.s. Donderdagmorgen vertrekt de
3e conip. 3 hat. en de 3e comp. 4e
bat. tot een detachement vereenigd
zoo ook de mitrailleursectie van het
10 regiment infanterie naai- opge
meld© legerplaats om aldaar tot 12
Augustus c.k. schietoefeningen te
houden.
Het detachement staat onder bevel
van den kapt. La Fors.
hem bij het walmende licht van de
goedkoope olielamp aan met een
schrik, die eer Ero°ter werd, dan ver
minderde, toen zij den vluchteling her
kenden.
Dus de heele zaak is onherstel
baar in het honderd geloopen en jij
wordt vervolgd voor moord, zei Mi
chael, zonder hem een stoel aan te
bieden.
lk -noem dat niet heel vriende
lijk van u. Mr. Ravenscar om het
huis van een arm man te komen op,
zoeken, nu dc politie u op de hielen
zit.
De brutaal-knappe gelaatstrekken
van Ella hadden een norsche en ge
melijke uitdrukking, nu haar hoop
d© bodem werd ingeslagen, maar af
gescheiden van haar eerzucht. 0111 een
duin© ie worden en in d© Priory te
heerschen. had zij werkelijk liefde ge
voeld voor den bewonderaar, wiens
vleierij zoo noodlottig aan een einde
was gekomen. Zij was niol heelemaal
zelfzuchtig. Nu ai haar schitterend©
vooruitzichten vernietigd waren,
dacht zij het eerst aan zijn veiligheid.
Je kunt hier niet lang blijven,
zonder opgemerkt te wordeu. zelfs al
ben je niet gevolgd, zei ze. Wat ben
je nu van plan te doen
Ravenscar ging zonder daartoe uit-
genoodigd te worden, zitten en keek
met een koel berekene&2°" Mik van
den een naar den ander.
(Wordt vervóll
