ARLEM'S DAGBLAD.
TWEEDE BLAD.
Het yeheimzinnioe Huis
DINSDAG 15 AUGUSTUS 1911
ke agenten op hun schouders hij-
schen en trachtte de menigte te over
reden om zich kalm te houden. Zijn
raadgevingen vonden evenwel geen
gehoor en toen nam hij een wit ro
zetje uit zijn knoopsgat, waarmede
hij zwaaide, ten toeken dat hij gaar
ne zou zien, dat de ongeregeldheden
ophielden. Ook dit bleek nutteloos en
's mans positie werd zóó govaarlijk
daar onophoudelijk steenen en
flesschen langs zijn hoofd vlogen
dat hij zijn goedgemeende pogingen
eindelijk maar opgaf.
liet spektakel werd intusschen hoe
langer hoe erger. De politie werd nog
maals versterkt en een regiment sol
daten werd gereed gehouden om, zoo
noodig, de politie te steunen, hetgeen
echter zoo was besloten slechts
in den uitersten nood zou geschie
den.
Een detachement van 40 politie
agenten posteerde zich voor een hotel.
En onmiddellijk namen de betoogers
ben tot mikschijven en
BOMBARDEERDEN,
hen met flesschen en steenen.
Er heersehte groote opgewonden
heid onder de menigte.
Er werd n.L een steen geworpen
naar een venster van dit hotel Onder
't venstor stonden eenige politieagen
ten, die de menigte beletten op to drin
gen.
Toen nu die steen gevallen was,
ging er gejuich en boera-geroep op
uit de massa,
DE POLITIE WERD UITGEJOUWD
en bij hoar geringe sterkte achtte zij
het, daar de opgewondenheid onder
het volk steeds toenam, geraden om
zich naar de nabïioolewn post to be-
wven, hetgeen geschiedde onder het
ge-jouw en gejoel van de toeschouwers.
Het vertrek der agenten was het
sein voor
EEN AANVAL OP HET LIME-
STREET-STATION.
Eon hagel van steenen en flesschen
vloog in de richting van het gebouw
en keer op keer deed do menigte een
stormloon «p de ijzeren deuren, zon
der succes echter.
Toen werden allerlei voorwerpen
over de poorten heen geworpen, daar
men wist dat een brigade agenten
daar geposteerd stond ter bescher
ming van het station. Middelerwijl
zong een vroclijk troepje onder de be
toogers maar voortdurend „Rule Bri
tannia".
Eindelijk werd aan de politie het be
vel gegei en tot een charge met de wa
penstokken. Maar ondanks de
HEVIGE KLAPPEN,
ilie er vielen, week de menigte niet,
tot emóeh-k ook de bereden politie
bevel krcei- tot een charge en nu
Slaagde men er in het volk do aan-
gienzende straten in te drijven.
intusschen was de wagen van de
stedelijke
AMBULANCE OP HET TOONEEL
aangekomen. In een oogwenk was hij
gevuld niet de zwaarst gekwetsten on
toen werden er nog drie menscheu,
wie het bloed over het gelaat gut
ste, boven op den. wagen geheschen,
daar hun toestand onmiddellijke over
brenging noodig maakte.
D© anderen moesten wachten of
zich per voet naar het hospitaal ho
ven.
In het geheel werden
130 MAN MEER OF MINDER
ERNSTIG GEKWETST,
onder hen een paar politieagenten. In
het ziekenhuis hadden 12 geneeshee-
ren uren lang werk met het verbin
den van de gewonden.
Tal van personen zijn in h'echtenis
genomen.
In den loop van den avond werden
de ongeiceidheden hier en daar nog
voortgezet en kwamen politie- en mi
litaire patrouilles wederom in botsing
met het volk. Den geheelen nacht door
bloot höt woelig.
Ook Maandag is 't te Liverpool weer
rumoerig geweest. Maar gelukkig niet
zoo als Zondag. Er werd met steenen
geworpen naar een rechter. Sir Tho
mas Huyghes, waardoor deze aan-het
hoofd gewond werd.
Uuk Joden de stakers een aanval op
een broodwagen en werti een restau
ratie leeggeplunderd en verniekL Poli
tie en soldaten dreven de menigte uit
een.
Ook op enkele andere plaatsen heb
ben ongeregeldheden plaats gehad.
Te Birmiughain raakten eenig© dui
zenden stakend© dokwerkers ïu een
strijd met d© politie. Te Glusgow
hielden de stakers do tramwagens
aan, zoodai de politie moest chargee
ren en eenige arrestaties deed.
Minister Churchill verklaarde in 't
Lagerhuis, dat de toestand to Liver
pool niet verbeterd is. De regeering is
van meening dat het noodig is, dat do
politie krachtig gesteund wordt door
de troepen en er zijn derhalve reeds
orders gegeven tot versterking van de
troepenmacht te Liverpool.
(Zooals uit een ander bericht blijkt,
i? do troepenmacht te Liverpool al ver
sterkt en bovendien hebben 5000 man
in het kamp van Aldershot bevel ont
vangen naar Liverpool te vertrekken.
De overheid heeft mannen van 20
tot 40 jaar opgeroepen, om dienst te
doen als speciale agenten).
In antwoord op een vraag omtrent
de dokwerkersstaking te Londen,
sprak de minister het vertrouwen uit,
dat met het oog op de Vrijdag j.l. ge
troffen schikking geen speciale maat
regelen tot handhaving van de orde
noodig zouden zijn. De toestand is
evenwel nog niet zooals hij moet we
zen en de regeering zal, zoo het noo
dig mocht zijn, gebruik maken van
alle beschikbare troepen om de orde
te handhaven en de eerbiediging van
de wet en het geregeld vervoer van le
vensmiddelen re verzekeren.
Stadsnieuws
Ges 1 a a gd.
Voor 't examen Engelsch m. o. is te
's-Gravenhage geslaagd mej. M. C.
Tit te Haarlem.
PANDHUIS WET.
B. en W. van Haarlem brengen ter
openbare kennis, dat, is ingekomen
een verzoekschrift van R. B. van 't
Hof en M. H. van 't Hof, geboren
Huckels, om toelating van hun in het
jverceel aan de Schagchelstraat no.
33 gehouden particuliere Bank van
Leening.
Bezwaren tegen bedoelde toelating
kunnen bij bun College worden inge
diend binnen 14 dagen ua dag teeke-
iiindezer kennisgeving.
Verlof Drankwet.
B. en W. van Haarlem brengen ter
openbare kennis, dat is ingekomen
een verzoek schrift van J. S. Cauve-
ren, om verlof tot h©t verkoopen van
alcoholhoudenden drank anderen dan
sterken drank voor gebruik ter plaat-
>an verkoop in het perceel aan de
Warmoesstraat no. 19.
Uit da Omstreken
HEEMSTEDE.
Verlof.
De Burgemeester is van verlof in
de gemeente teruggekeerd.
SLOTEN.
Tot Hoofd der school van de Veree-
li-ring „School met den Bijbel voor
Sl< ten en Overtoom" is benoemd de
heer J. C. van der Does te N ij kerk.
Binnenland
DE KONINGIN NAAR HET LOO
TERUG.
Maandagmorgen vertrok H. M. de
Koningin met prinses Juliana per ex
tra-trein van het station Baarn naar
Het Loo, uitgeleide gedaan door de
Koningin-Moeder.
De commissaris der Koningin in
Utreoht en de burgemeester van
Baarn waren op het perron aanwe-
zg.
HET ONGELUK VAN DEN OUD
MINISTER DE MAREZ OYENS.
De Hbid.-corresp. schrijft nog:
De familie De Marez Oyens onder
vond vaü de zijde der Kurgasten, die
al die dagen in den angst der familie
meegeleefd hadden, vele blijken van
deelneming, terwijl uit Holland en
buitenland in hotel Bellevue" reeds
massaas telegrammen van deelne
ming ontvangen werden; daaronder
een van II. M. de Koningin.
Even vóór het vertrek van den mid
dagtrein v. erd den ouden houthakker,
die het lijk vond, de beldöning van
1000 mark uitgekeerd. Wij konden
den ouden Wackerle. die, niettegen
staande zijn mooien titel van „Holz-
arbe.ter beun Kgl. Bayr. Forstamt
Garnische Partenkirchen" toch een
doodarme stakker is en die, vader
van zes kinderen, in Partenkirchen
voor den armsten burger van het
dorp doorgaat, even spreken. In zijn,
haast onverstaanbaar Beiersch dia
lect vertelde de oude man hoe hij,
heeieuiaal niet zoekend of ook maar
deukend aan den minister, toevallig
het gemzenjagerspad naar den Ross
Wank besteeg, toen hij het lijk zag
liggen. Hij wist dat er iemand ver-
niist werd en spoedde zich dus naar
de ma'rcchaussée. Hij denkt, dat do
ongelukkige oud-minister, verdwaald
zijnde, tegen deze hoogte heeft willen
opklimmen, in do hoop van daar uit
een dorp of straatweg te zien, „doch
zulke paden zijn voor gemzenjagers,
niet voor „Stadtleute", meende <lo
oude houthakker, die een uitglijden
en neerstorten voor ongeoefonden op
dit pad onvermijdelijk achtte. Heel
toevallig was hij, wetend dat de pa
den, dank zij de lange droogte, in uit
stekende conditie zijn, d.t gemzenja
gerspad gevolgd; ware hij niet toeval
lig dezen weg gegaan, dan had men
misschien nog maanden in onzeker
heid blijven verkeeren. daar volgens
onzen zegsman, slechts uiterst zelden
iemand in deze buurten komt.
Later kwam een bergbeklimmer,
die een schoen, den alpenstok en den
wandelgids van den verongelukte,
drie dingen, die men beneden n et bij
het lijk gevonden had, ter herkenning
medebracht Uit de plek, waar deze
gevondeD zijn, een 100 meter hooger
dan van waar men den val vermoed
de, blijkt dat de ongelukkige heer
Oyens zich op weg bevond tusschen
twee ultzichtspuntcu, toen hij langs
een zeer steile helling een 200 meter
naar bo'neden gestort is, onderweg 'n
schoen, alpenstok en gids verliezend
Het is dus zeer waarschijnlijk, dat dt
boven medegedeelde hypothese van
den houthakker met juist was en dat
de lieer De Marez Oyens, vermoeid
door lange wandeling en gloeiende
zon, uitgegleden is op dit ook zeer
steile voetpad.
VEREENIGING VAN LANDWEER-
OFFICIEREN.
Te Utrecht zal op Zendag een ver
gadering gehouden worden van oiti*
eieren, dienende bij de landweer, dio
een algenuene vereer iging willen op.
richten, welke- zich ten doel stelt da
behartiging der belanden van do
landweerofficieren.
In die vergadering zullen <ic statu
ten worden vastgesteld en zal «en be
stuur worden gekozen.
Do oproep ier vergadering gaai uit
an de tieeren L. H. J. Ekkart. G. J.
Ph. Enters en J. C. van der Noort, al
len landweercfficieren, de eerste wo
nende te Hilversum, de anderen te
Amsterdam.
NEDERLANDSCHE
VEGETARIeRBBOND.
Aan het jaarverslag over 1910—1011
van den Nederlandschen Vegetariers-
bond, is het volgende ontleend
Ook in het afgeloopen jaar is het
aantal leden van den hond wederom
gestegen, het bedraagt thans 614 ge
wone en 263 buitengewone leden, to
gen resp. 610 en 261 iu 1910. Opgericht
werd de afdeeiing Utrecht, zoodat nu
bij don bond zijn aangesloten de af
deel ingeu Amsterdam, Den Haag,
Haarlem, Rotterdam en Utrecht.
EEN DRAMA.
Uit Den Haag wordt nog gemeld:
Maandag in den vroegen ochtend
heeft zich in een woning aan het Iluy-
genspark te 's-Gravenhage een bloe
dig drama afgespeeld.
In een der huisjes daar woonde
een jonge vrouw, gescheiden van
haar man, en ontving daar meerma
len een kantoorbediende, wonende
te Delft. Te kwartier vóór vij
ven klonken uit die wonmg
twee revolverschoten, gevolgd door
gekreun. Toen de politie zich door t
raam toegang had verschaft, vond zij
iu de bovenkamer liggen den boven
bedoelden jongeman met een schot
wond in de borst, nabij de hartstreek,
en de vrouw met een schotwoud in 't
rechteroog.
l>e jongeman was reeds dood; de
vrouw, die een revolver naast zich
had l.ggen, ademde nog, doch gaf
weldra den geest.
Blijkbaar heeft de vrouw eerst den
jongeman gedood eu daarna de revol
ver op xich zelf gericht. Omtrent de
motieven tot de daad is nog niets ge
bleken.
De lijken zijn. overgebracht naar 't
lijkenhuis op de Algemeene Begraaf
plaats.
OM ONS HEEN
No. 1402
Uitstapjes.
i.
Er zijn wel veel menschen in deze
dagen de stad uit, maar de moesten
zijn er toch in gebleven. En die ne
men vacantie bij kleine hapjes van
daag een dagje hierheen en overmor
gen een dagje daarheen, om telkens
's avonds weer thuis te komen. Zoo
kost liet niet veel geld, maar heel ver
kun je niet komen. Het genoegen
moet in de naaste omgeving gezocht
worden. Nu heb ik er meer dan eens
over hooren klagen, dat er zoo wei
nig keus is. Mij dunkt ten onrechte.
Er zijn nu eenmaal menschen, die
precies weten waar bijvoorbeeld In
terlaken ligt, waar ze nooit zullen
komen en niet weten, dat in hun
onmiddellijke nabijheid aardige,
goedkoope dag-uitstapjes te maken
zijn. Ik spreek nu niet van boottoch
ten. Om die te kunnen maken moet
je iid van een voreeniging wezen,
die gewoon is zulke tochten te orga-
niseeren en dan zijn er heelwat men
schen, die in eon boottocht alléén
weinig plezier hebben. Uren achter
een op het water zitten wordt, vinden
zij, eentonig.
Voor wie er zoo over deuken oner
niet tegen opzien, ook de beenen eens
te strekken, is een heel aardig uit
stapje te maken naar de Zaanstreek.
Honderde Haarlemmers, en daar
onder nog wel die fietsen, zijn daar
nog nooit geweest. Op zijn best heb
ben ze wel eens met de boot van Am
sterdam naar Zaandam gevaren,
zijn in ©en koffiehuis vlak bij den
steiger blijven hangen en toen weer
teruggevaren, waarschijnlijk met de
boodschap thuis komende, „dat er
niet veel aan is". Vreemdelingen
doen, op gezag van Baedeker, niet
veel anders. Alleen draven ze even
naar het Czaar Peterhuisje, stappen
dun met groote snelheid terug, weer
naar de boot, op hun horlogo kijken
de of ze toch vooral den eerstvolgen-
den s to om-er zullen kunnen halen.
Dat is de manier niet om de Zaan
streek te zien. Zaandam is ook d e
Zaanstreek niet, al moet zij de
grootste der Zaansche gemeenten
heeten. In andere dorpen. Koog aan
de Zaan, Zaandijk vooral, is het ty
pisch Zaansche veel beter bewaard
gebleven en de kijkjes op het water
zijn daar en in Wormerveer van de
aardigste. Wie met do boot van Am
sterdam naar Zaandam gaat, bereikt,
duo laatste plaats wel, maar vaart er
niet doorheen. De ware manier, om
een denkbeeld van deze streek te
krijgen is, van Zaandam af per Alk
maar Packet te varen tot den twee
den steiger van Wormerveer en van
daar te wandelen, de dorpon door,
naar Zaandam terug. Wie die gau-
sche wandeling niet maken wil, kan
te Koog-Zaandijk op den trein gaan,
maar mist dan juist liet typische
Koog aan Zaan. De geheel© wan
deling is trouwens voor zeer middel
matige loo pers best uitvoerbaar.
's Morgens te 10.15 kan do Haar
lemmer, die dit tochtje maken wil,
aan de Nieuwe Gracht aan boord
gaan van de boot, die op Zaandam
vaart. De tocht gaat langs het Noor-
derspaarne, door de groote schut
sluis te Spaarndam, zij kanaal C, het
Noordzeekanaal, langs de nieuwe
houthaven te Zaandam, onder de ko
lossale spoorbrug (de llenibrug) door,
naar Zaandam. Een aardig, rustig
tochtje, dat ruim anderhalf uur
duurt, zoodat men laat ons zoggen te
12 uur te Zaandam arriveert. Hier
kan de reiziger te twaalf uur over
stappen in een boot van de Alkmaar
Parket, om naar Wormerveer te
vuren. De twee steigers liggen dicht
bij elkaar.
Het aantrekkelijke van dit boot
tochtje, dat maar drie kwartier
duurt, is dat liet rechts een kijkje
PEUILLü a ON
Door L. J. Beestu n.
1)
Verloving van Prins Feodor van
Ettcrinselsen
Slechts één avondblad had liet
nieuws. Het gaf een portret van den
prins, dat juist goed genoeg was, dat
ik hem er uit herkennen kon. Ik
had hem eenmaal gezien in zijn eigen
land. Hij reed aan het hoofd van zijn
regiment kurassiers, een knappe, op
gewekt uitziende man, met een jong,
mooi gelaat, maar liet gelaat van eeu
droomer.
Volgens het blad was hij verloofd
met een prinses haar naam ben ik
vergeten. In een werkeloos oogeubiik
dacht ik er over, of hij haar zou lief
hebben. Het was niet waarschijnlijk.
Zij behoorde tot een groot vorsten
huis. Zonder twijfel was alles door
anderen gearrangeerd. Do kans be
stond, dat hij niet meer voor "naar
voelde, dan voor do talrijke andere
dames, die hij kende. Misschien had
hij zijn hart gegeven aan het een of
andero arme, oulwkende meisje. Hij
zag er uit, alsof hij hartelijk liefhob-
kfcu kon,-
geeft op de groote fabrieken en pak
huizen, oliefabrieken, stoomzagerijen,
rijst en gort pellerijen, en links op
talrijke vlotten, tuinen en „luchthui
zen", die den ouderwetschen achter
kant van menig Zaansch woonhuis
vormen. Wat de Zaandor een lucht
huis noemt, heet elders een koepel of
een theekoepel en wordt dan ook op
mooie zomeravonden door de familie
daarvoor gebruikt.
Bovendien is het brecde vaarwater
zelf met zijn talrijke bochten aange
naam om te zien, zoodat wie aan
Wormerveer's tweeden steiger, bij de
Jonge Prins, afstapt, dat tocl^jc met
genoegen zal hebben meegemaakt. In
do Jonge Prin3 of een minuut of vijf
verder (terugkeerend) in het café bij
de Sociëteit aan den Stationsweg,
kan koffie worden gedronken en een
stevige boterham gegeten.
Laat ons aannemen, dat die taak
te 2 uur vervuld en de reiziger uitge
rust is. Nu gaat hij op stap naar
Zaandam terug. Bekeek hij op de boot
don achterkant van de huizen, nu
ziet hij die van voren meermalen is
liet een dubbele buurt, zooals hot
aan de Zaan heet, dat wü zeggen
©en huizenrij aan weerskanten, de
©ene rij vaak aan den overkant van
een sloot gelegen en dus alleen over
een bruggetje te bereiken. Die brug
gen, de oudarwctsoliie gevels van vel©
houten huizen, de eigenaardig groen©
kleur, geven het eigenaardige aan
de dorpen, dat baast nergens anders
voorkomt. Of ze lang zullen blijven
bestaan, is te betwijfelen. De straat
is smal, soms zoo, dat twee rijtuigen
elkaar alleen met groote voorzichtig
heid kunnen passeeren en het dem
pen van „de wegsloot", zooals ze
heet, is dus een eisch van gemakke
lijker modern verkeer, waaraan ze
ker zal worden voldaan, zoodra ein
delijk oen van de plannen, om een
ciectrische tram langs de streek aan
te leggen, lot uitvooring zal geko
men zijn.
Ik zeg niet veel van de molens, die
voor den vreemde zoo eigenaardig
in het landschap staan, omdat hun
aantal misschien den bezoeker niet
mee zal vallen. Ze verminderen ieder
jaar, een enkele brandt af, vele wor
den voor pakhuis ingericht of, met
een motor, voor fabriekje, in welk
geval natuurlijk de nuttelooze wie
ken verdwijnen. Toch zijn er hier en
daar nog wel overgebleven.
De wandeling van Wormerveer tot
den Dam te Zaandam duurt om
streeks anderhalf uur. Trage wande
laars, die hier en daar een geveltje
nauwkeuriger willen opnemen, of het
doorkijkje langs een sloot bewonde
ren, kuunen er licht een kwartier
meer aan besteden. Iu elk geval is de
wandelaar kwartier voor vieren weer
te Zaandam terug en heeft, als do
tocht hem dorstig gemaakt heeft, juist
den tijd, om een frisschen dronk te
nemen, vóórdat hij den terugtocht
met de boot naar Haarlem onder
neemt. waar hij tegen zes uur aan
komt, dus op tijd om thuis te mid
dagmalen.
Aan reiskosten is dit uitstapjo niet
duur, het bootretour HaarlemZaan
dam kost I 0.70 eerste kajuit en 0.50
tweedede enkelreis Zaandam—
Wormerveer 25 of 15 cents. In acht
uur is de reiziger uit en thuis en
heeft een afwisselend en aardig uit
stapje gehad.
Op Zondag kan hij het nog een
weinig uitbreiden, door twee uur
vroeger van Haarlem (ligplaats dei-
boot aan de Kikkert) en dan in
Zaandam het Czaar Peterhuisje en
het ter herinnering aan dezen ge
stichte monument te bezoeken, maar
ik voor mij geef de voorkeur aan
eeu werkdag, omdat dan de fabrie
ken in werking zijn en het verkeer te
water veel drukker is.
J. C. P.
Genoeg over prins Feodor. Ik liet
mijn blik over de andere kolommen
glijden. Er was een moordenaar, die
een groot deel der ruimte besloeg
verkiezingsberichten van twistzieke
kiezers een echtscheidingsproces uit
de groote wereld, een
Ik frommelde de courant in elkaar
en gooide haar in de kachel. Met een
eentonig ruischcn viel de regon neer
op het plaveisel en het asphalt van
„Tottenham Court Road". Een storm
achtige Novemberavond, inel nu en
dan hevige rukwinden, die huilden
om de hoeken en den regen met he
vige kracht tegen liet raam sloegen.
Ik wierp een blik naar buiten, en
zag den lichtstroom in de onmiddel
lijke nabijheid van de „Oxford Music
Hall". Het was verlokkend, maar om
dien tijd waren de goedkoope plaut-
sen ongetwijfeld al uitverkocht en de
toestond, mijner financiën veroorloof
de mij geen gereserveerden fauteuil.
De zaken gingen slap. Men scheen
bij dit vuile, donkere weer geen lust
te hebben om voor zijn portret te
poseeren. De heele week waren er
slechts heel weinig bezoekers ge
weest. Een bord met opschrift: „Gil
bert, Fotograaf, Kunstsalon, eerste
etage", hing beneden met een groot
kastje, waarin mijn boste foto's, maar
het scheen geen belangstelling te
wekken bij de natte voorbijgangers.
Een hevige wind deed. het venster
trillen en béspatte het met regen, zoo-
Bnitenlandsch Overzicht
Stakingen, uitsluitingen en ernstigs
ongeregeldtiËdeii in Ingeland.
't Spant er nu wel aan de overzijde
van het Kanaal I Eerst scheen 't Vrij
dag alsof de stakingsbeweging bo-
langrijk zou afnemen, maar nu blijkt
't tegendeel.
De voornaamste scheepvaartmaat
schappijen te Liverpool hebben gister
middag
EEN UITSLUITING
afgekondigd. Deze maatregel treft
30,000 man. In de dokwerkersstaking
te Londen is nog geen verbetering ge
komen.
Eenige duizenden werklieden hebben
opnieuw den arbeid nedergelegd, om
dat eenige stakers dcor de haven
autoriteiten ontslagen zijn.
De toestand in de n verheid in Zuid-
Oost Londen is ook nog steeds ernstig,
te Bermondsey hebben o. a. 14,000 fa
brieksarbeiders het werk nedergelegd.
Te Birmingham hebben 7000 dokwer
kers gestaakt
De kolenschippers in de dokken van
Grimsby hebben het werk gestaakt,
zoodat geen trawlers kunnen vertrek
ken en de handel in visch stil zal
gaan staan tenzij het geschil spoedig
wordt bijgelegd.
De spooi wegarbeïders van Swansea
en Lancashire hebben een motie aun-
genomen ten gunste van
DE NATIONALE STAKING.
Ook in Schotland hebben eenigo groe
pen van spoorwegbeambten liet werk
nedergelegd.
500 beambten van do „Midland Rail
way" te Sheffield staken ook. liet is
bovendien niet onwaarschijnlijk, dat
ook de arbeiders van de „Great Cen
tral Railway" zich bij de staking zui
len aansluiten.
600 beambten van de „Great
Western Railway" te Bristol zijn ook
ir. staking gegaan.
Er dreigt dus
EEN GROOTE SPOORWEG
STAKING.
Williams, de secretaris van do
„Amalgamated Society of Railway
Servants", zei, dat de toestand huugsl
kritiek is. „Arbeiders vau ulle tukken
van dienst zijn in meerdere of minde
re mate ontevreden en hei zou mij
geenszins verwonderen, ais er een al
gemeene staking uitbrak. De voor
naamste grief is, dat de maatschappij
en zich het recht aanmatigen den ar
beid van den Verzoeningsraad geheel
alleen te controleeren en geen reke
ning houden met d© bezwaren der
beambten ten opzichte van de uitleg
ging van sommige bepalingen.
ik zie daarom een groote uitbrei
ding van de stallingen te Liverpool en
te Manchester tegemoet en ik acht den
toestand te Leeds en in andere centra
eveneens hoogst ernstig" zoo ein
digde hij.
Over de
ERNSTIGE ONGEREGELD
HEDEN,
die Zondag te Liverpool hebben
plaats gehad, kan nog 't volgend© ge
meld worden
Op St. George's plateau ©u de aan
grenzende straten werden door de po
litie charges gemaakt op een menig
te van 50,000 personen, inet het ge
volg, dat meer dan honderd men
schen gewond werden.
De aanleiding tot de ongeregeldhe
den was een betooging, op louw ge
zet door den Nation alen Boud van
transportarbeiders, die gehouden zou
worden op St. George's Plateau.
De deelnemers kwamen van ver-
scliillende zijden opdagen, maar tege
lijk met lien arbeiders uit andere be
drijven en een groot aantal opgescho
ten jongens, die zich, naar beweerd
wordt, reeds vooraf hadden voorzien
DE NOODIGE WERPTUIGEN, STEE
NEN.FLESSCHEN, ENZ.
Nu kwam een sterke politiemacht
aanrukken. Deze maakte een charge
en dreef de betoogers voor zich uit.
Bij tientallen werden de betoogers
tegen den grond geslagen. De brand
spuitgasten van het station werden
te hulp geroepen om de menigte inl
een te jagen en weldra wierpen d©
spuiten
DIKKE WATERSTRALEN OVER DE
MENIGTE,
die zich echter weinig stoorde aan
die besproeiing.
't Was ook zoo warm. zoodat een
koud bad wei een verfrissing was I
Een bestuurslid van de „Algamatod
Society" trachtte het volk ie kaüuee-
ren. Hij liet zich door een paar ster
dat de lampen bijna onzichtbaar wer
den. Ik trok aan het gordijnkoord,
om het venster af te sluiten.
Mr. Dale zei een stem ach
ter me.
Een oudachtig man stond bij de
uitstalling. Hij had groote, borstelige
wenkbrauwen, een onderzoekenden
blik en in weerwil van zijn gebogen
rug, scheen hij buitengewoon sterk
te wezen.
Ik boog ten antwoord en hij kwam
binnen. Hij had geen paraplu bij
zich. maar was toch droog. Ik herin
nerde mij nu, dat er een minuut to
voren een rijtuig voor het huis was
blijven stilstaan.
Is uw zaak geopend, om bee tel -
Liugen op te nemen vroeg hij met
schorre stem.
Met genoegen. Mag ik u even
helpen
Ik ging op hem toe, om hem te hel
pen bij hot uittrekken van zijn over
jas, maar met een afwerend gebaar
hield hij mij tegen.
Goede hemel, man, denkt u, dat
ik mijn eigen portret wou laten ma
ken snauwde hij, alsof dit de be-
spottelijkst© zaak van de wereld zou
zijn geweest Luister, voegde hij
er bij, terwijl hij weigerde een toe
geschoven stoel aan te nemen. Ik
ben hier gekomen, om u een belang
rijk werk aan te bieden, maar daar
voor moet u onmiddellijk met mij
mee komen.
Gaarne.
Het is is nogal ver.
Waar
Eerstens moeten we den eerst-
volgenden trein naar B. zien te ha
len. Het overige van den weg moot u
zóó weinig interesseeren, dat ge er
u o]> moet voorbereiden, dat ge
blinddoekt af te leggen.
Ik keek hem vol verbazing aan.
Weigert u vroeg de oude
man scherp, terwijl hij een stup deed
in de richting van de deur.
Wacht asjeblieft even laat me
een oogenblik nadenken, vroeg ik.
liet kleine stadje, dat hij had ge
noemd, was vijftig mijlen van Lon
don verwijderd, terwijl de ongewone
voorwaarde, onder welke ik den ver
deren weg zou moeten afleggen, mij
wel irriteerde.
Geen oogenblik, mijnheer, zei
de wonderlijk© beaoeker. De eerst
volgende trem naar b. vertrekt over
vijftien minuten. U moet mijn aan-
!.vd aannemen of afslaan. Ik heb u
noodig om een enkel portret te ma
ken van van een persoon. Daar
na kunt u onmiddellijk terugkeeren
en ik zal u vijf guineas geven. Nou
uw antwoord
Het l>eviei me niet. Ook hij beviel
me niet met zijn bevelenden, bijna
dreiigenden toon. Maar de vijf gui
neas bevielen me wel. Ik had ze noo
dig. Ik was ook wel in staat, om op
me zelf te passen, en bet gebeurde
niet vaak, dat iets geheimzinnigs
mijn eentonige dagen verbrak.
ik begon mijn zaakjes in te pakken
en trok oen overjas aan.
Goed bromde hij. Ik heb
u nog maar één ding te vragen en
dat is, dat u zoo goed zal moeten
zijn. om deze opdracht voor iedereen
geheim te houden.
Zijn rijtuig wachtte voor de deur.
We reden door den natten aTond
naar het King Cross-station. We had
den nog slechts een paar seconden
tijd om onze plaatsen in den express-
trein in te nemen. Terstond daarna
reed hij af.
Een roepen „Ga weg. mijnheer
mij naar het raampje kijken
liep een man zoo hard hij kon,
om den treon in te halen. Ondanks
Zijn zware pelsjas liep hij buileugo-
woon hard en hij zou een der ach
terste wagens hebben kunnen grij
pen, Indien niet een der spoorweg
beambten hem met uitgestrekte ar
men bad tegèagehouden.
Een oogenblik scheen het, alsof hij
<ien beambte wilde neerslaan. Maar
hij )>eheerschte zich en bleef achter.
Ik bleef nog over dit incident na
denken. omdat het gezicht van den
man, ofschoon ik liet slechts vluch
tig had gezien, mij bekend voor
kwam. Ik dacht er over, wie het kon
zijn geweest. Maar het was «en dier
vluchtige indrukken, die al flauwer
©n flauwer worden, hoe langer men
er over nadenkt.
Do trein spoedde zicli voort in de
duisternis. Mijn reisgenoot sprak
geen woord. Hij hield zich, alsof hij
eeu krant las, maar ik zag, dat hij
daar in werkelijkheid geen aandacht
aan schonk. Onder de borstelige
wenkbrauwen glinsterden zijn ©ogen
met een somber vuur. Diep in gedach
ten verzonken, nam hij niet de min
ste notitie van mij.
De eerste halte was B., waar wij
uitstapten. Niemand anders was er
aan het station, dat slecht verlicht
was.
Dezen kant uit, bromde mijt
medereiziger.
Dé regen had opgehouden. De lucht
was aan "t •opklaren. Ongeveer hon
derd meter van het station stond een
gc-sloten rijtuig te wachten. Mijn
metgezel vroeg mij in te stappen, hij
zelf v olgde en het rijtuig zette zich in
beweging.
L' moet mij nu toestaan, dat ik
u blinddoek, zei de oude man, ter
wijl hij een zijden zakdoek voor den
dag haalde.
Het is goed, antwoordde ik
lachend, maar hoe kunt u «leu
ken, dat ik in «teze zwarte wildernis
ook maar iets zou kunnen zien
Waarom verzet go u vroeg
hij, op den toon van Iemand, die zee*
zenuwachtig is.
(Wordt vervolgd).
