VORST EHVRiENDSGHAP
NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
29e jaargang. No. 8665
Verschijnt dagelijks, behaire op Zo»- en Feestdagen. woensdag 20 september ïsn b
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN A D V E R T e N TI N:
v___ K(IQriOM PBR DRIE MAAMDEN: fftgf sS§sii|? Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regei meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
voor marlem L4ü Haarlem van 1—5 regels 1.elke regel meer ƒ020. Reclames 30 Cent per receL
Voor de dorpen !n den omtrek waar een Agent gevestigd Is (kom der Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente) Advertentiên van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels. 25 Cts. per plaatsin?
£.anCS PSLp0it d00r Neder,andJ® ©Xx raffilö 50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant P P g'
Afzonderlijke nummers0.0214 aaTVrnSiM#&>zf9B r
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37K Redacüe en Administratie: Groote Hootstraat 53.
de omstreken en franco per post ,0.45 Intercommunaal Teleloofintimmer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lonrens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Znider Buitenspaarne 12. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentlëa en reclames van bulten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALT A
Warmoesstraat 76—78, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
TWEEDE BLAD.
OM ONS HEEN
No. 1414
Jong blij ven en bevrijd
ran sleer.
Toen een man die veertig jaar was
geworden, met zijn verjaardag werd
geluk gewenscht, erkende hij met
zucht, dat het bereiken van dien
tijd hem angstig maakte. „De tijd
komt nu", zei hij, „dat ik gevaar loop
toestanden goed te vinden omdat
ze al zoo lang hebben bestaan en mij
te verzetten tegen nieuwe dingen, om
dat mijn frischheid verloren dreigt te
gaan. Als ik vandaag voor mijn toe
komst twee wenschen mocht uitspre
ken, zouden het deze zijn „m
mijn geest jong blijven en mijn ver-
etand vrij van sleur
Deze man zag het gevaar en heeft
dus de kans, het te ontwijken, maar
hoevelen onder ons zijn er niet. die er
blind voor blijven Zij zijn het, die
ondergaan in sleur en zucht tot be
houd van bestaande omstandigheden,
dat wil zeggen van verouderde vor
men. De tijdsperiode, die zij door
maakten en die hun succes en voldoe
ning schonk, schijnt hun het is ver
klaarbaar de ideale en de juiste,
zoodat zij met tegenzin gewaar wor
den, dat ook aan de omstandigheden,
waaronder zij hun bloeitijd beleefden,
getornd on veranderd wordt.
Dat geldt voor ons persoonlijk be
staan en niet minder voor ons ge
meenschapsleven. Veranderende in
zichten op hot gebied van de samenle
ving brewpeh mee. dat bijvoorbeeld de
taak dor gemeenten voortdurend in
de lengte en in de breedte tegelijk aan
't groeien is. Niet zonder belemme
ring evenwel. Hier Btuit een nieuwe
loot tegen een ouden muur van hard
nekkig verzet, ginds raakt een wortel
van den boom den steenachtigen bo
dem van behoudzucht. Of is het niet
waar, om ons even tot Haarlem te be
palen, dat er groot verzet is geweest
tegen de gemeentelijke exploitatie van
de lichtfabrieken van het duinwater
en de daarmee noodzakelijk gepaard
gaande afkeuring van particuliere
pompen van de melkverordening? En
toch staan wij, naar mijn vaste over
tuiging, nog maar aan het begin van
de bemoeiingen der gemeenten. Zij die
na ons komen zullen nog heel andere
'dingen zien. waarover wij bedenkelijk
het hoofd zullen schudden, wanneer
we er niet zooveel mogelijk, voor zor
gen, al grijzen ook onze haren, jong
te blijven van geest en ons verstand'
vrij te houden van de boeien van de
sleur.
Dit is geen partij zaak. Alle politieke
richtingen worden gelijkelijk aange
grepen door den geest van den tijd,
die werking en wisseling is. om het
vastroesten te beletten. Toen ik het
tijdschrift Gemeentebelangen
doorbladerde, heb ik mij verfrischt
gevoeld door de nieuwe gedachten,
door de nroefnemingen, die op het
stuk van gemeentezorg hier en daar
en overal in het buitenland opkomen
en ingesteld worden misschien gevoe
len ook anderen belangstelling voor
de kleine en natuurlijk onvolledige
opsomming, die ik daaruit heb opge
diept.
Of we nu dat alles maar dadelijk
als geniale uitvindingen zoo gauw
mogelijk in Haarlem moeten toepas
sen? Zeker niet, want veel is nog in
het stadium van de proefneming en
er is allicht een en ander, dat weg
verschil van omstandigheden ons niet
passen zou. Maar tot nuttig nadenken
brengt het allicht.
Zoo moet het ons treffen, dat van
de 50 grootste steden In Engeland en
Duitschland 42 in Engeland en 23 in
Duitschland haar eigen gemeente
tram hebben. Dit voordeel (Ik zeg niet
In financieelen zin) kunnen wij Haar
lemmers wel waardeeren, die aan de
eene maatschappij concessie voor een
ceintuurbaan hebben verleend, aan
een andere, waar we een beetje
bang voor zijn, een dito midden door
de stad, terwijl de eerstgenoemde een
gedeelte van den omtrek bereikt en
de tweede een ander deel van de om
geving met de stad Haarlem schijnt
te willen verbinden, Had onze ge
meente zich tijdig met haar omge
ving verstaan, dan zou deze chaotl-;
sche toestand zeker niet zijn ingetre-1
den. Een betere dienstregeling, de ze
kerheid baas te blijven op eigen ter
rein zou allicht tegen een nadeelig
saldo hebben opgewogen.
Eigenaardig genoeg hebben maar
39 van de 50 in Engeland eigen water
leiding en 48 in Duitschland, daaren
tegen resp. 49 en 48 eigen badinrich
ting. Engeland zit nog onder den druk
van concessionarissen, in 21 van de 50
steden is een gemeenteglasfabriek, in
Duitschland hebben van de 50 steden
die 50.
Charlottenburg heeft een school
voor slechthoorende kinderen waar
om niet? Haarlem heeft er wel een
voor achterlijken. In Duitschland, het
land bij uitnemendheid voor nieuwe
banen voor een gemeentebestuur,
wordt zelfs gedacht over verzekering
van schoolkinderen tegen de finan-
cieele gevolgen van ongevallen op
school. En Halle heeft niet alleen een
statistisch bureau, maar organiseert
tegen het einde van den schoolcursus
bijeenkomsten met do ouders, waarin
met hen de voor- en nadeelen der ver
schillende beroepen worden bespro
ken en alle andere quaesties, die met
de beroepskeus in verband staan. Dit
is maar een stap en niet eens zoo'n
heel groote stap verder, dan wat de
gemeente Haarlem doet. als zij bij de
aangifte van een geboorte den vader
een boekje met raadgevingen over de
behandeling van zuigelingen mee
naar huis geeft.
Ja, ze durven in 't buitenland. Een
klein plaatsje in Oost Pruisen, Bi-
sehofstein, met 3200 inwoners, heeft
nadat de waterleiding ln gebruik ge
nomen was. een elecirische centrale
en meteen maar dadelijk een volksbod
gesticht I
De verpleging van lijders aan tuber
culose wordt bij ons aan het particu
lier initiatief overgelaten, al wordt
dit, vrij karig, door de openbare kas
sen gesteund. De Engel sche gemeente
Bermond8ey evenwel beschikt
drie bodden in een sanatorium en de
Raad van Halberstadt heeft 500 Mark
gegeven en een stuk land in gebruik,
om daarop personen, die bozig waxen
van tuberculose te genezen, aan 't
werk te zetten.
Ik zal volstrekt niet beweren, dat er
r.iet opk wel malle dingen gebeuren
Lu 't buitenland. Toen bijvoorbeeld de
gemeente Essen niet verkoos aan een
Ingezetene water te leveren, voordat
hij een oude schuld van vroeger gele
verd water had betaald, stelde de
rechter haar ln 't ongelijk, omdat wa
ter tot de onontbeerlijke eerste levens
behoeften behoort en de gemeente al
leen het hem leveren kon. De weige
ring werd dus geacht te zijn in
strijd met de goede zeden I
Of daarna de helft van de Essena-
ren het watergeld schuldig bleef, ver
meldt de historie niet.
Eenlge maanden geleden heeft het
college van B. en W. van Haarlem
per circulaire verzocht, ons stods-
schoon toch zooveel mogelijk te ont
zien. een streven, dat alle lof ver
dient, maar schuchter lijkt vergeleken
bij het optreden van don gemeente
raad in Wilmersdorf. Daar is eenvou
dig een bouwverordening ingevoerd,
volgens welke de bouwvergunning
wordt geweigerd voor allo bouwwer
ken en verbouwingen, als daardoor
het eigenaardig uiterlijk van het stra-
lenbeeld benadeeld wordt. Zelfs voor
schilden, opschriften en afbeeldingen
ls de goedkeuring der bouwpolitie
noodlg. De huizen moeten zich aan
hot karakter der omgeving aanpassen
en ingericht worden op een wijze, die
het kunstgevoel bevredigt. Zoover zijn
wij in Haarlem nog lang niethier
kan ieder een monstrum bouwen,
als hij maar genoeg vierkante meters
licht en lucht geeft.
Datzelfde Wilmersdorf heeft onlangs
een schoolpolikliniok voor tandheel
kunde geooend. Het trekken is er kos- i
teloos, een vulling kost dertig cents,
maar is gratis voor behooftigen. Den
ken wij Haarlemmers er wel eens aan.
dat l.ler nog niet eens een tandheel
kundige kliniek voor volwassenen be
staat, terwijl iedereen toch weet, dat
een gezonde mond niet alleen voor de
fraaiigheid, maar wel degelijk ook
voor de gezondheid dienstig is?
Do gemeente Dresden ziet ook niet
tegen het ongewone op. Zij houdt toe
zicht op barbiers en kappers en
vond in 1910 35 gevallen van ernsti
ge tekortkoming, behalve nog een
aantal kleinere gevallen, die op eer
ste aanzeTiug direct werden verhol
pen.
Nu do stad gaat controleeren.
Gaan we ons vroolljk laten scheren.
In een volgend artikel meer, de stof
is overvloedig.
J. C. P.
Buiteniandsch Overzicht
Europa en Marokko,
De Matin geeft het volgende
IRONISCHE ARTIKELTJE
De boschwachter van een groot
landgoed in de omstreken van Parijs
ontving dezer dagen bezoek van een
meneer, die zonder eanige inleiding
tegen hem zei de
U is me bijzonder sympathiek en
ik kan me bost begrijpen, dat men u
het toezicht over dit uitgestrekte
landgoed opgedragen heeft, dat vroe
ger wemelde van stroopers.
U bent al te vriendelijk....
Ik zal er dan ook wel voor op-
issen, u uw plaats te doen verlie
zen door u niet leelijke verzinsels
zwart te maken. U moet dus toege
ven, dat ik geen slechte buur ben.
Maar daarom ls het ook billijk, dat u
mij uw dankbaarheid toont door mij
het kleine huisje cadeau te doen, dat
u an,n de grens van uw goed juist
hebt laten bouwen
Wat blieft u
Zeker, en als wij die vriend
schappelijke overeenkomst gesloten
hebben, dan kunt u rustig voortgaan
uw functies uit te oefenen. Het zal
voor u voldoende zijn ten einde de
goede betrekkingen tusschen ons
fcweecn te doen voortduren dat u
mij toestaat af en toe eens een paar
konijnen en fazanten te komen schie
ten en wat vruchten en groenten te
plukken op de bezitting, die onder
uw toezicht geplaatst is... U ziet wel,
lastig maak ik liet u niet
Wat antwoordde de boschwachter?
Laat het u genoeg zijn te weten,
dat hij een sterke kerel is en stevige
spijkorschoenen draagt
Do Echo do Paris schrijft, dat
ondanks het besliste stilzwijgen tn
officieele kringen, zij in staat is het
volgende overzicht te geven van
•T DUITSCHE ANTWOORD,
dat te Parijs is aangekomen
Duitschland geeft het denkbeeld
niet op van een internationaal toe
zicht (comtröle) op het beheer van
Frankrijk in Marokko, wijl het de
aangeboden waarborgen onvoldoende
acid. Het blijft ook effectieve deelne
ming vtragen in alle openbare werken
en spoorwegen, waarvan de uitvoe
ring door de Sheriffijnsche regeering
aan Frankrijk zou worden opgedra
gen. Het biedt daarentegen ook deel
neming aan in de ondernemingen,
welke aan Duitschland worden toe
gewezen. Een ander geschilpunt is de
douone-quaestie.
De Duitsche opmerkingen zijn in
verzoenenden en gematigden geest
gesteld.
Een ander Fransch dagblad, het
Journal vreest, dat de Fransche
regeering moeilijk het terrein zal
vinden voor de overeenstemming. 1-Iet
gaat toch om
BEGINSEL-QU AEST1ES, WAARIN
FRANKRIJK NIET VERDER
KAN GAAN.
Verschillende andere Fransche bla
den schrijven in denzelfden geest
Ziehier nog «enige aanhalingen
De Petit Paruien zegt dat de
Fransche regeering den aangeboden
afstand van grondgebied aanmerke
lijk acht, en in ruil daarvoor het
protectoraat over Marokko geheel
vrij, zonder eenige belemmering
wenscht.
De Figaro oordeelt
Duitschland staat slechts de helft
toe van hetgeen wij vragen en wat
wij vroegen in Marokko is een ge
heel, waarvan niets kan worden afge
nomen. De minste beperking van de
vrijheid van handelen van Frankrijk
ontneemt er alle waarde aan. De re
geering is gegaan tot aan de uiterste
grens der concessies. Daarmede moet
Duitschland zich tevreden 6tellen, of
het krijgt niets
Een hoofdartikel van de E c h o de
Paris bespreekt de toenemende op
winding tegen eiken afstand van
grondgebied in den Congo, welke op
winding de afsluiting van de over
eenkomst in gevaar zou kunnen
brengen, zoo de onderhandelingen
nog lang worden voortgezet
Het blad verzoekt om de Fransche
reserves nog niet naar huis te zenden
zoo het Duitsche antwoord niet be
vredigend is.
Een nieuw opduiken van het oor
logsgevaar
OORLOGSZUCHTIG
wordt ook weer de T e m p s, die o.a.
schrijft
Frankrijk rich het woord van
Roosevelt eigen makend ziet in,
dat oorlog niet het allerergste kwaad
Is. Een oorlog is niet het ergste
kwaad, maar een noodelooz© oorlog
is een groot kwaad. Sinds drie maan
den onderhandelt men over een ver
drag, dat aangenomen zou zijn, in
dien Duitschland te goeder trouw en
met eenige bonne grace onderhan
delde. Doc«r de verontwaardiging op
te wekken, waarmede het Fransche
publiek thans bezield ls, heeft de
Duitsche regeering zonder verklaar
bare reden een zware verantwoorde
lijkheid op zich geladen. Hierom
wenschen wij, dat Van Kiderlen dui
delijk antwoordt. Door voort te du
ren zou de dubbelzinnigheid nog wat
andere kunnen veroorzaken dan fi-
cieeie ruïnes te Berlijn en voor
langen tijd elke mogelijkheid van
entente te niet doen, tusschen het
veel ei schend.© Duitschland en het ein-
ilijk. in verzet komende Frankrijk.
De Duitsche pers is het met deze
beschouwingen niet eens. De V o s-
sische Zeitung schrijft o. a.
„Men dicht in de Fransche bladen
aan Duitschland plannen en voorstel
len toe, die voor Frankrijk onaanne
melijk genoemd worden, om later,
wanneer de werkelijk door Duitsch
land gedane voorstellen door de
Fransche regeering aangenomen
worden, zegevierend te kunnen ver
kondigen
„ZOO- EN ZOOVEEL HEEFT
DUITSCHLAND MOETEN
TOEGEVEN 1"
Zoo handelde do Par ij sche pers,
toen zij eerst, in strijd met de waar
heid, beweerde, dat Duitschland eco
nomische voorrechten in Marokko
verlangde, om daarna toen niet
meer te ontkennen was, dat Duitsch
land slechts economische gelijkheid
eischte de zaak zoo voor te stellen,
alsof het door den nood gedwongen,
van zijn z.g. oorspronkelijk stand
punt was teruggekomen.
Een soortgelijk spel wordt nu ge
speeld met de waarborgen en hetzelf
de ls te verwachten, wanneer de
quaestie van de territoriale conces
sies in den Congo aan de orde is.
Van dit gezichtspunt uit moeten de
uitlatingen van de Parijsche pers
over den inhoud en de ontvangst van
de Duitsche antwoord-nota beoor
deeld worden."
Indien deze uitlegging juist is en
den schijn van waarheid heeft ze
wel dan behoeven we ons voor
het Fransche pessimisme nog niet
ongerust te maken.
Bovendien verzekert een ander be
richt uit Parijs, dat de Fransche en
Duitsche onderhandelaars nu inder
daad
EEN OPRECHTE BEGEERTE NAAR
EEN BEVREDIGENDE
OPLOSSING
TOONEN.
Gelukkig 1 Beter ten halve gekeerd,
dan ten heele gedwaald I
De volgende bespreking tusschen
de onderhandelaars zal vermoedelijk
Donderdag plaats hebben.
EEN GEVECHT IN MAROKKO.
Uit Scfrou wordt geseind, dat ma
joor Brémond met ongeveer 1000 man
den vijand tegemoet trok, die een
aanval trachtte te doen op liet kamp
van luitenant Metzinger, maar door
dezen door kanonschoten werd te
ruggedreven, genoodzaakt onder het
vuur van de colonne Brémond te ko
men en ten slotte met groote verhe
zen werd teruggeslagen. Van de sje-
riffijnsche colonne werden vier man
gedood en vijf gewond.
't Zijn
MOEILIJKE TIJDEN VOOR
SPANJE,
zéér moeilijke zelfs.
Volgens uitlatingen van den mi
nister-president beschikt Spanje over
een troepenmacht van 112.000 man
waaronder slecht bereden cavalerie
regimenten en artillerie zonder vol
doend© bewapening. Daarvan staan
73.000 man ongeveer te Melilla en
omstreken, gewikkeld in een verwoe
den strijd met de landsbewoners, wel
ke strijd vooralsnog niet geëindigd
schijnt.
En dan zijn er in Spanje zelf ern
stige onlusten. Te Valencia, Barcelo
na, Aldra, Cercageote en nog andere
steden, zijn stakingsonlusten, die een
revolutionair karakter hebben aange
nomen. Op verschillende plaatsen is
dan ook de staat van beleg afgekon
digd.
Het spant vooral te Alcira, waar de
revolutionairen de macht vrijwel in
handen hebben. De stad is gedeelte
lijk door dynamiet verwoest. Het
stadhuis i9 verbrand. Ook is een po
ging gedaan om een klooster in
brand te steken.
De regeering is niet bij machte, om
voldoend© troepen naar de bedreigde
steden te zenden.
Het moet gebleken zijn, dat de lei
ding dei- ongeregeldheden in lianden
i vreemdelingen is.
DE DOOD VAN MINISTER
STOLYPIN
heeft in Rusland veel opschudding
gebracht.
Vele bladen verschenen in rouw
rand en bevatten artikelen over de
beteekonis van den overleden staats
man.
Scherp wordt over de misdaad ge
oordeeld. Scherp ook. over de politie-
toestanden. De revolver van den
moordenaar Bagrof was dezen door...
politic-autoriteiten verstrekt. Officiee
le registers bewijzen dit.
Het vermoeden, dat de revolver
met dum-dum-kogels geladen was.
■wordt steeds waarschijnlijker.
De moeder van Bagrof heeft zelf
moord gepleegd, uit verdriet over de
daad van haar zoon.
Do Tsaar begaf zich naar het zie
kenhuis en woonde daar de dooden-
FEUILLB1 OiV!
:rki naar het Engelscb.
27)
Langzamerhand begon de steen, die
links van den kring gemikt was, om
zijn eigen as te draaien, tot hij zoo
wat in 't midden lag. lntusschen de
den do vegers hun uiterste best en
waren met demonische kracht aan het
vegen, totdat de steen, voor zoover ik
kon oordeelen, ongeveer een paar
voet aan dezen kant van den buiten-
sten cirkel bleef liggen.
Niet genoeg ontbeten, merkte ik
hardop en misschien alles behalve
edelmoedig op. Mijn oordeel was ech
ter niet dat van den captain aan den
overkant.
Mooi zoo. Barker, schreeuwde de
Kolonel, dat is een goed schot voor
nummer één.
Men moet ziju steen zoo dicht
mogelijk bij het huis spelen, zoo legde
mijn tegenstander uit. Als hü niet ver
genoeg is. dan kan hij nog verder ko
men, maar als hij te ver is, dan komt
hij bij lederen duw in nog slechter
conditie.
Ik nam dit in mij op met.de bereid
willigheid van iemand, die in aller
lei spelen ai veel behendigheid aan
den dag heeft gelegd en wierp mijn
volgenden steen met veel minder
krachtsvertoon.
Veeg. schreeuwde de Koning
plotseling. Vegen, voortdurend vegen.
Kom bezemsflink doorzetten. Man,
je bent een stoffel.
Deze laatste uitdrukking, op een
toon van sroote droefheid en verwijt
geuit, klonk in mijn ooren als een on-
ncodig heftige uitval. Mr. Barker
bracht mij nogmaals op de hoogte,
Zij schuiven uw steen uit de
baan, zei hij, omdat het een stoffel
ls. Eenigo meters voor het „huis" is
er n.l. een lijn op het ijs gekrast, die
de „stoffellijn" genoemd wordt. Als
men zijn sieen daar niet overheen
krijgt, is hij Luiten spel.
ik voelde mij vernederd door mijn
in 't oog vallend gering succes, of
schoon ik tevreden gesteld was ten
opzichte van de manieren des Ko-
nings.
Nadat de nummers één hun twee
steen en hadden geworpen, kwamen
respectievelijk de nummers twee hun
plaats aan het begin innemen, ter
wijl de onderwijzende Barker en ik on
ze plaatsen tegenover elkaar tusschen
de vegers innamen.
Toen de captain mij verzocht te ve
gen. veegde ik met de energie van een
sterk man, die begeerig is rijn deel
van het werk te doen. Inwendig schold
ik op het onbeduidende van het gehoe-
1© spel. Hel spel kwam uüj al te kin
derachtig en onnoozcl voor, omdat ik
mij voorgesteld had hier veel kxacht
aan te moeten wenden, om succes te
hebben. Niettegenstaande verveel ik
mij allerminst. De omstandigheden
werkten zoo mee, dat hot weinig op-
wc lekende van het spel daardoor ver
geten werd. De heldere zou, de scher
pe lucht, het prachtige uitzicht, dit
met elkaar was wel voldoende om uit
den meest suffen geest de verveling te
verdrijven terwijl het bijzonder opge
wekte en- enthousiaste van de andere
spelers op zichzelf een bron van voort
durend, al was het dan ook ©enigszins
geminacht genot, voor mij uitmaakte.
Ik zag met belangstelling toe op wel
ke manier de nummers twee en drie
hun steeneu wegwierpen hoe num-
mor tw ee van de andere partij, de
ii^tructiea van Kolonel Stuart letter
lijk opvolgend, er in slaagde zijn
steen in het midden van het huis te
leggen, „een potdeksel", zooals zij het
noemden.
Hoe de Koning rijn partij aanried
om dien steen uit rijn mooie positie te
werken door krachtig een steen recht
vooruit te werpen, en hoe de Kolonel
zijn mannen weer verzocht om wach
ters. om het potdeksel heen te leggen
en het zoo roor deze vijandige aanval
len te beschermen. Toen de beurt aan
do captains kwam, om te spelen, lie
pen zij naar de beginstreep,. terwijl de
respectieve nummers drie zich opstel
den m het hum, hetgeen bij alle spe
lers de grootste opwinding ten gevolge
had, behalve bij mijzelf, in weerwil
van onze pogingen lag het potdeksel
nog altijd midden in het „huis en
het naderen tot dezen steen werd be
waakt door twee andere steenen, on
geveer twee voet van elkaar af.
liet eerste schot van den Koning
schoot een van de twee wachters weg,
maar bleef liggen op de plaats, die
do weggescholen steen zelf ingenomen
had, waardoor de zaken precies zoo
bleven als zij waren.
Kolonel Stuart trachtte toen de ope
ning tusschen de twee steenen te ver
sperren, maar uit vrees van meer
kw aad dan goed te doen, deed hij een
lieel zacht schot, dat niet eens over
de stoffelsueoy kwam. om welke re
den zijn steen zonder pardon ter zijde
werd geschoven.
Toon speelde de Koning zijn twee
den steen, het laatste schot voor onze
partij. Ten gevolge van bedrevenheid,
zoowel als "©luk. draaide de steen tus
schen de twee wachters door, raakte
daarna het potdeksel aan en schoof
het kalm van zijn plaats, terwijl hij
daarna zelf tot potdeksel werd verhe
ven.
Ik was voorbereid op bijvalsbetui
gingen, maar zeker had ik niet die
wilde uitroepen en geestdriftige geba
ren verwacht, waarmee onze nummer
drie dit gelukkige schot van den Ko
ning begroette.
Man, het is kranig I riep hij zoo
hard mogèlijk. Jij kent het spelHeel
goed gespeeld en bij deze loftuiting
zwaaide hij zijn bezem hoog in de
lucht, en gaf zich lucht in een krij-
sehend geschreeuw.
Het door de zon verbrande gelaat
van den Koning glom van genoegen
over zijn succes, en mij op don rug
kloppend, plaagde hij mij, dat mijn
tweede steen buiten spel had moeten
blijven, en ?ai mij eenige practische
raadgevine-en over de methole van
wegwerken.
liet laatste schot moest echter nog
gegeven worden. Het was mogelijk,
dat Kolonel Stuart even gelukkig was
als de Koning en rijn eigen steen
weer in de plaats van den w mnenden
legde. Wat hij werkelijk -leed, was
een van onze steenen aanraken, zoo
dat hij binnen den cirkel kwam en wij
zoodoende twee steenen binnen de
kringen hadden tot groote verrukking
der spelers van onze partij en tot
schrik van onze tegenstanders.
Toen alle spelers een beurt gehad
hadden begonnen wij weer opnieuw.
Bij mijn tweede poging had ik veel
meer succes dan bij de eerste. Allebei
mijn steenen bleven in het spel, en een
van de twee kwam in de tretsche po
sitie van het potdeksel- Langzamer
hand begon er iets van het enthou
siasme der anderen in mij te komen.
Ik veegde niet meer mot de overdre
ven energie van den goedhartigen ve
ger, maar met waren spelijver. Voor
mijn eigen schoten spande ik al mijn
krachten in, en daarvoor werd ik be
loond met aardig wat succes cn een
pluimpje van mijn captain. Rij één
gelegenheid zelfs, toen ik er in slaag
de een goed schot van den nummer
één der andere partij uit het „huis"
te verdrijven werd ik beloond met
een „Heel goed gespeeld".
Eindelijk bij 't laatste spel voor den
lunch deed ik een paar worpen, die
do Koning „twee volmaakte nummers
één" noemde. Mijn hart zwol van trots
en ik keek rend om van de uitdruk
king van bewondering te genieten, die
ik voelde, dat zoo'n snelaanleerenden
nieuweling moest oowekken. Mijn blik
viel op Miss Anch ester en Horr
Schneider, die achter mij naar het
Spel stonden tc kijken. Hun voetijzers
en elleboogbeschermers, benevens hun
blozende aangezichten, deden zien,
dal zij ln de toboggan naar benoden
waren gegaan. Zij wachtten en bic
ven kijken tol he: einde van hot spel.
toen do Koning en ik. dc overwinnaars
bli deze ontmoeting, ons bij hen voeg
den en wij te zamen in de richting van
bet Brun-varad terugwandelden. Do
Koning, die den detective onder den
arm genomen had, liet Miss Anchcs-
ter aan mij over.
(Wordt vervolgd).
