VORST EN VRIENDSCHAP
NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
29e Jaargang. No. 8668
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. ZATERDAG 23 SEPTEMBER 1911 C
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERTENTIÉN:
PER DRIE maanden: ft&flL V ^an regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem 1.20 <tr vï Haarlem van 1—5 regels ƒ1.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regeL
Voor de dorpen In den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der '1 Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente)„1.30 k-T Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
Franco per post door Nederland„1.65 50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant
üïfi Zondagsblad, voor Haarlem MX RedaCtk *drainistratie: Groote Houtstraat 53.
_j_de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 12. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiên en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
DERDE BLAD.
OM ONS HEEN
No. 1417
Drankzucht en haar genezing
Twee jaar achter elkaar is nu het
Ju1 iana-bloempje door geheel Neder
land heen op straat verkoeht en de
onbrengst bestemd vcor da bestrijding
van de tuberculose. Morgen. Zondag,
zo ons een ander symbool van men-
sc henliefde, het Sobriëtas-bloempje.
koop worden aangeboden en wat
daarvoor ontvangen wordt zal dienen
on- een R. K. gesticht voor drank
zuchtigen op te richten. Ik geloof, dat
de ellende door tuberculose groot is,
maar dat zij nog ver overtroffen wordt
tbde misère van het drankmisbruik
er. zijn gevolgen armoede, misdaad,
ziekte en vroegtijdigen dood, niet al-
leer. vpor den dronkaard zelf, maar
dikwijls ook voor zijn gezin. Wij ge
ven ons daar zoo geen rekenschap
van, omdat we in de drukte van het
dagelijksch leven en te midden van
onze eigen zorgen tijd noch lust heb-
bei' om de oorzaken van veler jam
mer en ongeluk op te sporen. Deden
we dat. dan zouden we ontsteld
staan over do rampen, die alcohol
misbruik dag in dag uit over onze sa
menleving brengt.
Nu kun ren wij niet allen propagan
disten zijn, maar wat ons mogelijk is,
moeten wij niet nalaten te doen in
den strijd tegen dit groote kwaad.
Daarom zou ik bij de/" aan de bewo
ners van Haarlem en omstreken een
vriendelijk verzoek willen doen
koopt het Sobriëtas-bloempje en
betaalt daarvoor, wat U mogelijk
is, zoodat naar het goede doel een
flinke stap vooruit worde gedaan.
Het is waarlijk niet gemakkelijk,
om menschen, die aan den drank ver-
ïiaafd zijn, daarvan af to helpen en
wel zoo, dat zij. eenmaal in de we
reld teruggekeerd, aan de verleiding
weerstand weten te bieden, 't Gaat
daarmee als met een wrakke schuit,
fliè, aan den wal opgelapt, veilig ge
noeg in de haven ligt, maar groot ge
vaar loopt te zinken, zoodra zij in vol
le zee weer een storm heeft te door
staan.
„Waarom laat zoo'n man den bor
rel niet staan vraagt licht iemand,
die zelf builen gevaar is en. daardoor
niet vat, waar voor anderen het ge
vaar schuilt. Het antwoord is heel een
voudig. De bedwelming van den bor
rel lokt den man aan, hij heeft wils
kracht noodig om de verlokking te
weerstaan «n die .-acht is juist
door de gevolgen van het drankmis
bruik vernietigd. Ziehier de noodlot
tige toovorcirkel, waarin de ongeluk
kige blijft ronddraaien, wanneer niet
hulpvaardig menschen hem helpen
om daaruit te ontsnuppen. Hoe moei
lijk dat is. welen de patiënten en hun
verzorgers even goed Nauwelijks is
e- wat zelfvertrouwen., wat hoop op
eon betere toekomst aan den drank-
zieke biW'bracht, nauwel^ks is zijn
wilskracht in hem weer wat overeind
gezet of een kleinigheid, een droef
geestig oogenblik. n enkel woord
van een valschen vriend, is vaak vol
doende om hem weer naar het glas te
doen Trijpen. En voor den drankzuch
tige is er geen afstand tusschen het
glas en de flesch ze volgen elkaar on
middellijk. Daarom zijn de deskundi
gen op dit gebied, hoezeer zij onder
ling ook in hun oordeel over de beste
manier om drankzucht te genezen,
verschillen, het hier'n eens, dat de
patiënt, wil hij blijvende genezing vin-
den, geheel onthouder worden moet,
geen droppel meer drinken mag.
Natuurli'k zijn er graden van drank
verslaving, soorten van drankmis
bruik. De sanatoria zijn voor de erg
ste vormen bestemd, de doodzieken
zou ik willen zeggen die minder zijn
aangetast kunnen - roed te huis,
in hun eigen omgeving, dikwijls j
slechts door den moreel en steun van
één goeden vriend, scnezen. Menige
drankbestrijder zou daarvan een boek
je open kn nu en doen. Merkwaardig
A]n sommige vormen, waaronder de
ziekte zich voordoet. Het is oor den
buitenstaander bijna onbegrijpelijk,
maar toch waar, dat er zijn, die zich
de geheele week goed houden, maar
op Zaterdagavond zich regelmatig be
drinken dat er (nog zonderlinger) ve
len worden gevonden, de zoogenaam
de Quartalsaüfer, die een
maal in do drie maanden de rem o.p
zichzelf loszetten en on hol slaan.
"Uit zulke" verschillen blijkt al vol
doende, hoe ingewikkeld de redenen
van drankmisbruik zijn en hoe moei
lijk dus de studie, die voor bestrijding
ncodig is. Do mensch is eenmaal geen
schabion e, maar een persoonlijk
heid, wat de doctoren zeer goed in
zien door hun grondbeginsel, eenigs-
zins paradoxaal aldus uitgedrukt
„er zijn geen ziekten, er zijn zieker.
De middelen, waarmee getracht
wordt de liiders aan drankzucht weer
tot normale menschen te maken, zijn
van tweeërlei aard geestelijk en li
chamelijk. De eersten zullen verschil
lend moeten zijn naar gelang van ge
loof, opvoeding en ontwikkeling, de
laatsten zijn niet zóó uiteenloopend
en tot zekere hoogte voor allen gelijk.
Het is bijvoorbeeld duidelijk, dat de
voormalige dronkaard zich wel zal be
vinden ook nadat men hem weer in
de maatschappij geplaatst heeft, bij
een eenvoudig dieet, dat de behoefte
aan en de neiging naar drank zoo
weinig mogelijk opwekt. Het treft toe
vallig, dat ik juist dezer dagon een
boekje ontving, dat daarover handelt,
„Drankzucht en hoe die tegen te
gaan", door Felix Ortt, een uitgaafje
van den Nederlandschen Vegetariers-
bond, dat voor een simpel dubbeltje
te krijgen is.
Aan de bron kunnen we dadelijk
zien, dat de schrijver bedoelt, het ve
getarisch dieet als geneesmiddel te
gen drankzucht aan te bevelen. „Och,
die eenzijdige vegetariërs", zal menig
een zeggen en niet verder lezen. Maar
mij dunkt, dat wanneer door het niet
eten van vlcesch en prikkelende sau
sen en specerijen liet niet drinken van
drank door den dronkaard bereikt
kan worden, het wel dc moeite waard
is. even te luisteren naar wat de men
schen van ervaring hierover zeggen.
Laat ons voorzichtigheidshalve be
ginnen met iemand, die van huis uit
heelemaal geen vegetariër was, Helen
Hudson, stafkapitein van liet Leger
des Heils en directrice van het te huis
voor drankzuchtige vrouwen. Toen
mevrouw Booth haar cr toe bracht,
met de vegetarische voeding een proef
te nemen, had zij daarin niet het
minste vertrouwen. Vier jaar long had
zij in het tehuis het gowono vloesch-
dieet gevolgd ossenrib, ham, gezou
ten v'isch, zuur. peper, mosterd enz.
en onder de verpleegden waren tal
van de allerergste gevallen. Welnu,
Miss Hudson en haar helpsters zelf
waren over de verandering van het
menu bijzonder voldaan haar zorg
en de spanning over haar werk maak
te plaats voor een veel rustiger en
vrediger gemoedsgesteldheid, zij kon
den beter denken en slapen. En bij
de verpleegden waren de resultaten
bijzonder gunstig, zooals Miss I-Iudson
uitvoerig beschrijft. Zij is dan ook
overtuigd, dat de 'oekomst de groote
waarde van de vegetarische voeding
in deze büzondere richting bewijzen
zal.
En ze staat niet alleen. Dr. Mcnkcl
verklaart inde Oriental Watch-
m a n. dat in het tehuis voor werk
lieden te Chicago, een inrichting waar
jaarlijks duizende dronken menschen
komen, een streng vegetarisch dieet
wordt gevolgd. In zijn eigen inrich
ting, het Mussoorie Sanato
rium. wordt geen andere weg ge
volgd. Dr. Pfleiderer te Ulm is vuil
gelijke meerling. Dr.. Kellogg, een man
die 30 jaar ervaring hoeft opgedaan
in een sanatorium voor drankzuchti
gen, zegt eenvoudig, dat het vlecsch-
looze dieet zoowel den trek naar alco
hol als naar, tabak (hij verpleegde ook
personen, die aan tabak.verslaafd wa
ren) wegneemt. En zijn medewerker
Dr." Paulson bevestigt <lat met de ver
klaring, dat wanneer hij een dronk
aard op een dieet van vruchten en
granen stelde, diens dorst naar ster
ken drank bijna met een tooverslag
verdween.
„Ze zetten zooveul in die boekjes",
heeft burgemeester Iordens eens scep
tisch in den Haarlemsclien Raad tot
den enthousiasten heer D. de Clercq
gezegd.
Zeker, zeg ik. veel wat maar veron
derstelling is en theo'-'o maar ook
veel. dat overdenking waard is.
Een Sanatorium tot genezing van
drankzuchtigen is daarom van zoo
groote waarde, omdat het niet alleen
drankzieken geneest, maar ook krach
tige karakters vormt van onversaag
de bestrijders van drankmisbruik en
zoodoende is als een stralende zon, die
niet enkel het kleine plekje verlicht,
waar zij staat, maar ook hare stralen
uitzendt ver weg.
Tot zoo'n nuttige stichting meewer
ken kuiiuen wij Zondag allen.
Laat daarom niemand hal ten, dan
het Sobriëtas-bloempje te koopeu en
er naar dc mate zijner krachten voor
te betalen.
J. C. P.
Buitenlandsch Overzicht
De Marokkaansche quaestie
bijna opge.ost,
We verheugen ons te kunnen
sohrijven, dat de Marokkaansche
quaestie tusschen Duitschland en
Frankrijk bijna is opgelost l Dat is
een belangrijke stap tot den vrede.
Gistermiddag ontvingen we reeds
een telegram uit Parijs, meldend, dat
DUITSCHLAND EN FRANKRIJK 'T
EENS GEWORDEN ZIJN
OVER MAROKKO,
welk bericht we dadelijk op ons
niemvsbord bekend maakten. Uit de
opmerkingen en gesprekken, die de
lezers vau dit bericht uitten, viel dui
delijk op te maken, dat ook zij zich
verblijdden. Geen wonder ook, want
is het gevaar voor een dreigen
den Europecschen oorlog voorloopig
voorbij en behoeft Nederland ook niet
langer ongerust te zijn. De onder dc
wapenen' gehouden landsverdedigers
kunnen nu wel naar huis gezonden
worden. Het lief vaderland kan weer
rustig zijn
Officieel is het bericht over de over
eenstemming nog niet, maar daarom
toch wel betrouwbaar. Alle groote
Duitsche en Franschc couranten
welker redacteuren meestal connec
ties hebben met de best ingelichte di
plomalen vermelden de blijde tij
ding, al doet de een 't ook positiever
dan do andere.
'Eerst werd uit Parijs geseind
„Hot rapport van den gezant Jules
Cambon is aangekomen, en wordt
thans bestudeerd door den minister
Do Selves, die Zaterdag daaromtrent
voorstellen zal doen aan den minis
terraad. Indien de tekst der over
eenkomsten kan worden aangenomen
zonder nieuwe wijzigingen, zal dé
regiering vooraf een verklarende me-
dcdccling publiceercn. In het tegen
overgestelde geval dat waarschijn
lijker wordt geacht zal de regee
ring alleen vorklaren, dat de onder
handelingen worden voortgezet."
Dat bericht was nog vaag.
va.naAkarda Au Figaro. A-ai
de Duitsche regeering de ergste be
zwaren heeft opgegeven.
Dat was al iets duidelijker.
Nóg duidelijker is het bericht van
de T e m p s, die verzekerde, dat" de
oplossing zeer nabij is. Er bestaan
tusschen Duitschland en Frankrijk
geen principieclc quaesties meer, al
leen heeft Duitschland in zijn laatste
antwoord eenige redactie wijzigingen
in het verdrag voorgesteld. De Fran
schc ministerraad zal deze heden
goedkeuren en dan is de definitieve
overeenstemming verkregen.
Gelukkig
Maar al zijn Frankrijk en Duitsch
land het nu eens over Marokko, de
geheele quaestie is nog niet opgelost.
De landen moeten het nu nog eens
worden over
DE CONGO-QUAESTIE,
maar de 'algemeene opvatting is, dat
deze weinig moeilijkheden zal opleve
ren.
Dit is ook te hopen
DE SPANJAARDEN IN MAROKKO.
Een voorgeschoven Spaansche post
werd bij de Kort overvallen door een
leger inlanders. Dezen werden echter
door de Spaansche troepen op dc
vlucht gedreven.
Aan de zijde der Spanjaarden vie
len 10 dooden en 43 gewonden. De
vijand liet een groot aantal dooden
en gewonden achter.
In een hoofdartikel behandelt de
Temps
*T FRANSCH-SPAANSCHE GE
SCHIL OVER MAROKKOè
De houding van Spanje zou Frank
rijk het recht geven, alle verdragen
op te zeggen, de schrijver wenscht
evenwel niet, dat zulks zal geschie
den. Als Spanje zijn belang begrijpt,
zal het inzien, dat zijn aehteixlocht
jegens Frankrijk ongegrond is en zal
overgaan tot een loyale bespreking,
zoodra hei Fransch-Duitsche verdrag
gesloten zal zijn. Dan kunnen de ver
dragen, die niet meer overeenkomstig
den veranderden toestand zijn. her
zien worden. Deze herziening diende
thans reeds voorbereid te worden,
zoodat de besprekingen kunnen aan
vangen, zoodra de onderhandelingen
te Berlijn geëindigd zijn.
Het blad vraagt ten slotte
„Wat wil Spanje Wil het land
met ons samenwerken, dan moet liet
ons gelegenheid bieden om tot een
stemmigheid te komen en niet langer
voortgaan op den ingeslagen weg.
Hei oogenblik om te kiezen is geko
men en velen zijn van meening, dat
Spanje een zeer onvoorzichtige keuze
zou doen, zoo het de politiek van
„alles of niets" zou gaan volgen,
daar deze zou leiden tot ziju volsla
gen isolement."
Nu we tan de Marokkaansche
quaestie af zijn, komt er een nieuw
geschil or.zo belangstelling vragen,
namelijk
de zucht van Italië om Tripolis
te annexeeren.
Door een der Duitsche bladen werd
gisteren geschreven
EEN VAN DE GEWICHTIGSTE GE
VOLGEN DER MAROKKO-ZAAK
is, het dagelijks onstuimiger optre
dend verlangen van Italië, om Tripo
lis te bezitten. Italië verlangt deze
Turksche provincie als compensatie
van de voordeelen, die Frankrijk en
andere mogendheden uit den nieu
wen staat van zaken in'Marokko ver
krijgen. Italië verlangde Tripolis
reeds sinds de laatste 30 jaren, toen
het Fransohe protectoraat over Tunis
hitgeróepén weid.
Nu houdt men de oplossing der Ma-
rokko-zaak voor het geschikte oogen
blik, om den eisch opnieuw te stellen.
De Tripolis-quaestie heeft in Italië
alles naar den achtergrond gedron
gen. Italië is waarschijnlijk bereid,
zich in een nieuw en
te begeven, want zoo gemakkelijk als
men zich de zaak in Italic v ooft tell,
zal het wel niet gaan. Turkije zal
zich tegen de poging met al zijn
krachten verzetten.
Uit Rome en Napels wordt boven
dien gemeld, dat reeds militaire en
diplomatieke toebereidselen gemaakt
worden voor het optreden van Italië.
Binnenkort zal Italië een nota aan
de mogendheden zenden, die gesteund
zai worden door
EEN IMPOSANTE VLOOT-
DEMONSTRATIE,
gevolgd door een ontscheping van
troepen op Tripolis.
Italië moet zich vergewist hebben,
dat er bij de mogendheden geen over
wegende herwaren bestaan tegen de
Onze Lachhoek
ZEER JUIST.
Een rijk maD laat bij zijn dood
200.000 gulden na, en wel 1/5 aan zijn
zoon, 1/6 aan zijn dochter, 1/7 aan
zijn vrouw, 1/8 aan zijn broer en de
rest aan een liefdadige LmrichtSng.
Wat heeft nu iedere erfgenaam?
'n Advocaat, meesterl
ZUSJES.
Aan een jongmensch, die een fami
lie inet vijf dochters gaat bezoeken,
wordt geraden, om vooral op de jong
ste te letten. Hij komt terug met de
opmerking:
- Daar is heusch geen een de jong
ste.
annexatie van Tripolis door Italië.
Wel beslaan deze bezwaren bi]
Turkije.
DE TURK IS NU AL WOEST, NL
HIJ ALLEEN VAN DE
PLANNEN
boort.
De Lokal Anzeiger heeft een
Turk ta Berlijn vermoedelijk den
gezant over de quaestie onder
vraagd. Deze sprak aldus liet er
langen van Italië, om Tripolis te an-
nexoeren, is bekend. Maar om 1it
verlangen te bevredigen, moet er een
aanleiding zijn. ZuJk een aanleiding
is niet voorhanden en zal ook van
Turksche zijde, omdat men van de
voornemens van Italië te goed op de
hoogte is, zorgvuldig vermeden wor
den. Gemakkelijk wordt dit de Turk
sche overheid niet gemaakt, want do
Italioansche generanl-consul in Tri
polis doet alsof hij heer en meester
over het vilayet is. Het is een consul-
generaal, die met rijzweep en sporen
rondgaat en men zou kunnen aanne
men, dat hij do rol van dien Frau-
schen consul zou willen spelen, die
destijds den bey van Algiers op de
historisch geworden oorvijg trakteer
de. Deze oorvijg was het uitgangs
punt van de verovering van Algiers.
Men heeft evenwel in Konstantinopel
uit de geschiedenis geleerd, dat het
tot oen dergelijke soufflet historique
in Tripolis niet moet komen. Indien
de Italianen werkelijk maatregelen
genomen hebben zoo kan Turkije ter
ree niets 'ailrieWen, JiHcar in 'i npolü
heeft liet een voortreffelijk toegerust
legerkorps, ter sterkte van 30.000
man, en deze troepenmacht heeft
zulk een krachtige ondersteuning bij
de streng Mohammedaansche bevol
king, die de Italianen grimmig haat,
dat wij niets te vreezen hebben. Er
komt bij dat
EEN BOYCOT VAN ITALIAANSCHE
WAREN
zal volgen, die voor liet oeconomisch
leven van Italië de ergste gevolgou
zul hebben.
Tot zoover deze verontwaardigde
Turk. Ook de Itahaansche pers wordt
al wat
OORLOGZUCHTIG.
Het Itahaansche blad Vita schrijft:
De Turken moeten er aan denkoD,
dat de Italianen geen Albaneezen zijn,
dat, als Italië Tripolis wil bezetten,
geen der als voorposten voor de op
ruiing der inboorlingen gezonden
mannen en geen der oude Turkscho
oorlcgsbarkasseii dit verhinderen zul
len. Dc terugroeping van den Turk-
schen g. zant te Rome «s een wat te
late diplomatieke revanche. Als men
FEUILLETON
Bewerkt naar het Engelsch.
30)
Tot mijn verbazing en niet weinig
tot mijn schrik, barstte mijn gezellin
in tranen uit.
O, Mr. Saunders riep zij uit.
Ik heb tot nu toe nooit van Engel -
schen gehouden. Het kwam mij voor,
dat zij eeen temperament hadden, dat
zij alleen "-enot vonden in sport en in
het grove genoegen van lekker eten
en drinken. Of ik heb mij heel erg ver
gist of anders is u een groote uitzon
dering op den eemiddelden Engelsch-
man.
Het is eenmaal het lot van mijn
fandgenooten om verkeerd begrepen
te worden overal op do geheele we
reld, antwoordde ik kortaf.
De Koningin bracht haar zakdoek
^an haar oogen met de handige beval-
van iemand, die dat gewoon
Wil u den koetsier laten stilhou
den? zei ze nog snikkend. Ik kan geen
bezoek aan de Schattenbergs brengen
met roodbeschreide oogen.
Is bet heelemaal wel noodzakelijk
hen te bezoeken vroeg ik.
Wat bedoelt u
Eenvoudig dit, antwoordde ik.
Omdat uw populariteit in het land
groot is zoo groot als u verdient
wordt uw houding m 't oog gehouden,
uw bewegingen gadegeslagen. De eer
zuchtige plannen van den Groother
tog.
Eerzuchtige plannen Geoorloof
de neigingen, verbeterde ik haastig,
zijn welbekend. Als men algemeen
overtuigd is, dat u wanhoopt aan de
bekwaamheden van Koning Karei als
regeerder, dat u gunstig gestemd is
tegenover die „geoorloofde neigin
gen", dan zal die koorts er door ver
ergerd worden die, zooals wij over
eenkwamen op het oogenblik voor
Grimland zoo hoogst gevaarlijk zou
zijn.
Dus u raadt mij aan de Schatten-
bergs in 't vervolg zoo min mogelijk
te bezoeken vroeg zij.
Haar vertrouwen was bijna aan
doenlijk.
In de onmiddellijke toekomst,
antwoordde ik. Denk er aan, wij geven
daarmee den Koning een kan6. Als
iemand hem van het ernstige van zijn
positie kan overtuigen, van den heili
gen aard van zijn roeping, dan is u
het zeker. Uw taak is moeilijk en niet
aangenaam, maar Ik bijv. wanhoop
niet aan haar succes.
In weerwil van mi]n minachting had
ik medelijden met haar. Huichelach
tig als zij was, had zij zichzelf wijsge
maakt, dat zij een edele martelares
was. lloe kon ik, die haar in dat idéé
nog gestijfd had, haar daar een ver
wijt van maken. De koetsier had op
mijn commando zijn paarden laten
stilhouden. Voor ons verhief zich de
rechthoekige massa van het Mariën-
kasteel, en rechts daarvan het houten
kraaiennest, dat boven aan de Kas
teel baan stond De zon stond schitte
rend aan den hemel, en de koninklij
ke slede wierp een scherpe, blauwe
schaduw over den met sneeuw bedek
ten landweg Alles was stil tot met een
gerinkel van bellen een boerenslede
met gebruinde passagiers en een zwa
re vracht van manden met wijn ons
passeerde. Een zacht gemompelde be
groeting voor mijn opgewonden gezel
lin liet zich hooren, en het voortuig
verdween om een bocht van den weg.
ons aan ons zelf en liet zoo ontroerend
dilemma overlatend.
Als doktoren het over een of an
dere ziekte niet eens zijn, zei ik, dan
moet de patiënt op zijn eigen gezond
verstand vertrouwen. De Koningin,
die recht voor zich uit had zitten kij
ken met een afwezigen blik in haar
oogen, keek mij nu aan.
Is dat de eenige gids, zei ze Mag
het hart ook niet meespreken V
Haar oogen waren vochtig van de
tranen, en er was iets smeekends in
haar stem. Haar beroep op mij als een
soort van moreel raadgever was
uiteist vleie-nd.
Uw eigen hart zeker, zei ik.
Maar het uwe roeg ze.
Het volgend oogenblik was ik uit de
koninklijke slede gesprongen en stond
in do sneeuw aan den kant van den
weg. Deze vrouw, die mij bijna niet
kende, die niets van mij wist, legde
haar bedorven, oppervlakkige ziel aan
mijn voeten, om haar op te. rapen of
te vertrappen, zooals dat maar in mijn
hoofd opkwam.
övén keek zij mij rechluit in het ge
laat. en ik beantwoordde haar blik
zonder ook maar een oogenblik te
verzwakken. Haar oogen vroegen,
smeektenen kregen hun zwijgend ant
woord. Als ik een licvigen tranen
vloed verwacht had. dan vergiste ik
mij. Plotseling kwam er een harde
uitdrukking op haar gelaat en haar
oogen fonkelden van woede.
Koetsier, liep zij ruw en in het
Duitsch, rijd door naar het Mariën-
kasteel.
Eén oogenblik stond ik daar de ver
trekkende slede na te kijken Toen
kwam ik tot mijzelf en nam mijn hoed
HOOFDSTUK XII.
In gemelijke stemming wandelde ik
den heuvel on langs het spoor van de
koninklijke slede Ik was ontstemd,
gedeeltelijk dcor den loop der gebeur
tenissen, en gedeeltelijk omdat ik, nu
ik wisl, dat de koningin op het Ma-
riènkasteel was. moeilijk mijn plan
uit kon voeren, om da ar noen te gaan.
En toch wilde ik niet in mijn plan, om
te gaan bob-sleighen worden tegenge
houden, niet van zins om een gelegen
heid te missen, waarbij ik mijn ken
nismaking met de Prinses voort kon
zetten en vooral niet van zins om mij
niet te houden aan een afspraak; die
ik eenmaal gemaakt had Het toeval
echter redde mij uit deze moeilijk
heid Juist toen ik stilhield voor de
poort van liet kasteel, waarvcjor de
koninklijke slede nu stond te wachten,
klonk liet eeluid van stemmen en ge
lach tot mij door.
Rondkijkend zag ik uit een zijdeur.
Prinses Malhilde. Max en een kleine
jongen van omstreeks acht of negen
jaar komen, s-ekleed in een kleiner
mode! van het gewone t boggans-
costuum. De Prinses ontving mij met
onverholen enthousiasihe.
Hoerais u gekomen reip zij
uit. Help ons even «Ie ..bob naar bui
len te brengen.
Max nam een cigarette uit zijn mond
om meer vrijuit te gapen, en begun
stigde mij met een knikje en een ge
rekt „Goeden middag".
O, dit is Stephon, ging de Prinses
voort. Stephan, geef Mr. Saunders
een hand.
De kleine Prins gaf mij met een
vroolijkèn glimlach de hand. Hij was
een knappe jongen, die er heel aristo
cratisch uitzag, heel aardig in zijn
wollen jersey en witte beenkappen, en
blijkbaar zoo gelukkig in liet vooruit
zicht van tc gaan bob sleighen als een
gezonde jen^an van zijn leeftijd maar
zijn kan.
Met vereende krachten brachten w ij
de bob-slede uit haar loods en op den
Riefinsdorfschen weg.
De Prinses ging voorop zitten, haar
voeten stevig tegen den ijzeren dwars-
stang plaatsend, en de einden van
den stuurstang in haar handen ne
mend Achter haar zat Stephan en
achte.r hem ik weer. Achteraan zat
Max met de sterke ijzeren hefboomen
waardoor hij met beide handen hei
remlocs*. I in werking kon brengen.
Nu is er een keurig ingerichte bob
sleighbaan te Weissheim. maar in die
dagen hobbelden wij langs den gewo.
non w eg. een last voor arresleden en
een gevaar voor voetgangers. Toch
was het een bijzonder genotvolle on
dervinding Eerst cring de „bob" maar
langzaam over de harde ruwe sneeuw
verder, n wij moesten onze lichamen
achterwaarts en voorover laten val
len precies als roeiers in een boot,
om ons zwaar gewicht iets verder
lengs de zachte glooiing te krijgen.
(Wordt vervolgd).
