lende ambtenaren, die den snuffelaar
helpen bij zijn onderzoekingen en nu
l«.-ull ven jarenlang© ervaring ben
geleerd al op 't eerste gezicht de erfe-
ujs jagers te onderkennen.
Ongelooflijke 9taaltjes heb ik ge
hoord ik mug ook nogal eens graag
op 't archief hisschen de duffe, oude
papieren neuzen en ik wil er u
eens een en ander van ovenertellen.
Een lijd geleden dan komt op hot
archief een matroos, een stoere zee
bonk, binnen.
Tikt even vluchtig tegen de pet,
loopt tot bij de schrijftafel van een
der ambteuaron, slaat met z'n vuist
op <le tafel en zegt: „En nou de dui
ten".
De duiten?
Ja. wis en waarachtig. De dui
ten die jelui hier onder in de kekiers
bewaart. Die is van een nalatenschap
waarop ik de rechthebbende ben en
nou heeft de Staat der Nederlanden
de centen hier in den kelder bewaard
en nou wil ik ze hebben en een beetje
gauw ook....
't Heeft heel wat moeite gekost eer
men den man overtuigd had? neen.
een erfenisjager lalt zich niet over
tuigen. maar eer men hem op straat
had geloodst.
Dat de kelders van 't archief stik
vol lagen van geld allemaal door den
Staat beheerde erfenissen was hem
niet uit het hoofd te praten.
fceu ander gevaJ.
Een oud-meuschje, type burgerjuf
frouw, altijd ui t onvermijdelijke ge
zelschap der reticule, kwam drrbbelig
binnen schutteren en vroeg ecu doop
boek van anno zooveel te ztea.
Eeu praatje gemaakt eu 't bleek al
spoedig dat de juffrouw op zuok was
naar den onlbrekenden schakel, die
Ongetwijfeld zou bewijzen dat zij af
stamde van, laton we zeggen van Pie-
terseu.
Lron aan uren is de juffrouw aan
't snuffelen geweest. Natuurlijk zon
der succes. Ze was <le hoeren erg
dankbaar, de heeron konden er ook
niets aan doen, want ziet u, het boek
werk waar hel op aan komt is na
tuurlijk verscheurd eu dat kunnen de
hoeren met helpen.
Een huif jaar later ongeveer komt
de juffrouw weer.
Begint hare onderzoekingen in de
richting der Van Leeuwen's.
Hé. ik dacht dat u van de Pie-
tcrsen's was, zegt de archiefambte
naar.
Ja, luidt het duistere antwoord
van 't menschje ja, maar van do
Van Leeuwen's ook en ook een tikkie
van Oranje, Siet uwe.
Om t te bewijzen Iiot de juffrouw
o o boekwerk zien, dat inderdaad van
beteekems was voor de Van Leeuwen's
zosgen we nu maar.
Verbaasd vraagt de ambtenaar
haar hoe zij er aan komt en het
merkwaardige antwoord luidt: „Ja,
siet uwe, eigenlijk met een slinksclie
6treok".
Ja, kijk non er is aan. Ik most
bij m'n notaris zijn, voor die andere
zaak weet uwe. En toen zien ik op de
tafel dat pampiorlje van de Van de
Leeuwen's en toen de notaris zich
effen omdraaide heb ik bet maar in
me tasch gestopt, want het kan te pas
kommen.
Nu zoo, tegen Februari komen er
wéor opzetten.
Dan komen de erfgenamen Bunds
O, bent u ook van Bunds zei de
ambtenaar, toen hii drie sinks mail,
vrouw en kind verschijnen zag.
In koor klonk het: Ja. aber wlr sind
die echte.
Dan vergat ik nooit het. verhaal van
den fantast die een provincie koopen
zou.
'lij hnd alle mogpb'ke doop- en
g'l'leboekim doven lnng nageplozen,
was niet zich zelf 't reine geko-
Tiven (vn+i-oof de necM-mnti-ne flfWSn'rft-
kon die hij op zekere erfenis had e'n
ging toon berekenen wat hem toe
kwam over 'k weet niet hoeweel jaar
rente op rente. Toen hij het uitgere
kend had zei-ie: Als ik dat geld nou
binnen heb dan kan ik een heele-
boel grond koopen. Een provincie. Ik
zal aan de Koningin voor-stellen mij
^en provincie te ver koopen en dan
neem ik Gelderland, dat is een beste.
Een ander was geweld'g aan het
rb/.c- geweest, omdat hij niet vinden
kon wat hij zocht en de ambtenaren
beschuldigde het boek, waarin juist
zijn bewijsmateriaal te vinden was,
achter te houden.'
Wat je er voor krijgt, woet ik
niet, zeljiij, maar ik zal mijn doe!
bereiken, en dan als je me helpt krij
gen jullie een millioeu
Kwaad zijn dc menschen er aan toe
als zo ;n de handen van gewetonloo-
zo zaakwaarnemers komen.
Zoo hoorde ik 't gova'. van een boer,
d.e ook op een grooie erfeuis meen
de recht te hebben. Hij werd door
familie en vrienden in zijn meening
versterkt én geraakte niemand
bosje eikels van een overhangenden
tuk.
Werkelijk, antwoordde Sir Mar-
niaduke, wiens oogen nog altijd op
zijn pleegdochter gevestigd waren,
ik weet even weinig van dien man af
als uzelf, mevrouw. Hij is om poli
tieke redenen door Koning Lodowijk
uit Frankrijk verbannen, dat vertel
de hij ten minste aan de oude vrouw
Lurnbert, bij wie hij nog altijd in
woont. Ik heb begrepen, dat liij bij
na nooit in het huisje slaapt, dut hij
daar maar eens 200 nu en dan en tel
kens voor korten tijd verblijf houdt
en dat hij over 't algemeen heel ge
heimzinnig doetEn dat is alles,
wat ik woef, voegde hij er ten slotte
met oen onverschillig schouderopha
len bij.
Een volslagen roman 1 merkte
Mrs Pyncheon droogjes op.
LI moet met hem spreken, waar-
do Sir Marmaduke. zei Dame Harri
son beslist, u is hier magistraat. Het
is uw plicht u van dezen persoon on
zijn antecedenten op dc hoogte te
stellen.
Dat is moeilijk van mij te ver
gen. mevrouw, antwoordde Sir Mar
maduke; u begrijptik heb een
jonge pleegdochter in huis... Zij is
heel rijk, en naar ik roos zeer ro
mantisch van aard... ik zal mijn best
doen dien man hier vandaan te krij
gen, maar tot dat in orde is, verkies
ik niets meer omtrent hem to wcfon.
woet hoe In handen va'n eon Am-
sterdamschen zaakwaarnemer, die
hem wel helpen zou.
Deze meneer schreef op T archief
allemaal stukken over, die hij den
boer met een geleerd gezicht bracht
en duur liet betalen. Toen het dezen
begon te vervelen en hij zich eindelijk
tot een deskundige wendde, bleek
hem, dat hij voor zijn goede geld
niets had gekregen dan waardeloce©
prullen.
En zulke gevallen zijn legio.
Er zijn boel wat zwaakwaarne
mers, die den menschen met allerlei
mooie praatjes gouden bergen belo
ven iot ten slotte blijkt, dat de por
temonnaie van den erfenisjager ont
zettend veel leozer Is geworden en
de man moet inzlea dat Bij een her
senschim najoeg.
Want grenzenloos naïef zijn de
menschen en onbegrijpelijk is wat
men hun al op de mouw kan spel
den.
En menschenkennere speculeeren
op dat zwak en op do meuscheNjke
neiging om vee! geld machtig te wor
den zonder er iets voor te doen.
Me'nsrhenV-ennïs doet men op bij
de bestudeering van de tvpe erfenis-
jager, van de menschtype die met
onverwoestbaar optim'sme soms ja
ren en jaren lang tijd kosten noch
moeite spaart om in de oude archie
ven en in de stoffige boeken hun
voorgeslacht na te zoeken, die ,wat
ook wankelen moog* of wijken" hun
goed recht blijven bepleiten en hun
hoop op liet aanstaand geldbezit niet
verliezen.
Op het Amsterdamsche archief kan
men van dc ambtenaren die daar al
jaren zijn, leerzame staaltjes h00ren,
van bet genre als ik e'r nu een heb
medegedeeld.
AMSTERDAMMER.
Stadsnieuws
GEMENGD KOOR „ONDER ONS".
De datum van het 10-jarig bestaan
van „Onder Ons is 18 Jauua'ri. Op
24 dezer vieren de leden dit feit, dat
naar men weet reeds officieel ge
vierd is met het Loots-Concert in een
onderlinge samenkomst.
Baden.
In het douchebadhuis aan den Kou
den horn zijn in de afgeloopen week
606 baden genomen; in dat aan het
Leidschepieiu bedroeg dit aantal 957.
Binnenland
PEST OP JAVA.
Bij het departement van koloniën
is ontvangen liet volgende telegram
van den gouverneur-generaal van
Ned.-Indië, d.d. 12 dezer, betreffende
pcstgevallen op Java: gedurende de
week van 3—9 dezer:
Afdeeling Malang, 8 nieuwe pest-
gevallen, 2 doodea.
Tooloengagoeng, 5 nieuwe geval
len, 4 dooden.
Macïioen, 4 nieuwe gevallen, 2 doo
den.
De lijder van de vorige week te
Soera ba ja is overleden.
In de vorige weekperiode nog 2
doodelijke gevallen te Madioen.
IIET GELUKSBLOEMPJE.
Het Grafisch Weekblad deelt mee,
dat de verkoop van de tuberculose-
bloem voor typografen opgebracht
heeft f 12.615.11.
HET BEROUW KOMI" TE LAAT.
De slagersknecht te Leiden, die
met f 100 en een nieuw rijwiel van
zijn baas e'r van door gegaan was,
is platzak, doch met het rijwiel bij
zich, teruggekeerd en door de politie
aangehouden.
102 JAAR.
Janneke van Dijk, do oudste In
woonster van Bunderhamrik bij
N.euweschans (Gr.), is gister 102
jaar geworden.
DE VORST.
Door de vorst is de scheepvaart in
do Friesehe veenderijen gestremd.
EEN GEVAARLIJK HEERSCHAP.
Te Rotterdam bood een man aan
een 13-jar.:gon jongen een mes te
koop aan. Toen dez© het niet wilde
koopen heelt de man hem met het
Iloe verstandig van u. waarde
Sir Marmaduke 1 zei Mrs. Pyncheon
met een zucht van tevredenheid.
Een gevoel, dat blijkbaar weer
klank vond in de harten van veel
menschen daar tegenwoordig.
Wij kennen die buitenlandsche
avonturiers, besloot Sir Marmaduke
met welwillende ironie, met hun vor
stenkronen en verjoren zaken... een
half milLioen Engelsch geld zou onge
twijfeld de eerste vergulden en de
laatste weer steun geven.
Iiij stond op van zijn zitplaats, ter
wijl hij sprak ea beantwoordde onver
vaard den blik van een paar woeden
de en minachtende meisjesoogen, die
vast op hem gevestigd was.
Zullen wij naar binnen gaan,
zei hij, zich tot zijn gasten wendend,
en nu zijn jongo pleegdochter hoog
hartig, ja zelfs bevelend aankijkend,
een gias howl zal ons goed smaken
na de vermoeienis van het speL Wil u
rnijn eenvoudig huis die eer aandoen,
mevrouw, eu u ook Hoeren, u moet
het ouderling maar eens worden over
hot voorrecht, om Lady Sue naar huis
te geleiden, en als zij misschien op
dozen uiooien zomermiddag wat op
eon afstand mocht zijn, denk er dan
alstublieft om, dat wie niet waagt,
die niet wint, en dat de citadel de
moeite van liet bestormen niet waard
is als hij zich zoo gemakkelijk over
geeft.
Het denkbeeld van bowl scheen bij
mes gestoken, ter hoogte van dc rib.
De jongen is naar T ziekenhuis ge
bracht.
TWEEDE-KAMERVERKIEZING.
Hilversum. Do Centrale R.-K.
kiesvereenigiog adviseert uan haar
afdeeiingen den cand.duat dor anti
revolutionairen mr. V. II. Rutgers,
over te nemen.
De R -K. toosvereeniging te Bus-
sum heeft daartoe g-staravond beslo
ten.
EEN VROUW VERBRAND.
Te Muntendam is de zwerfster Di-
na Seggers in een vuur gevallen en
verbrand.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
éi 30 Cts. per regel.
Een eenvoudige kwestie,
die door velen verkeerd begrepen
wordt.
De nieren, behoorende tot de be
langrijkste organen van uw lichaam,
houden de onzuivere, afgewerkte en
schadelijke stoffen uit het bloed terug
en voeren deze met het overtollige
water door de urineleiders naar do
blaas.
De op die wijze gevormde vloeistof
is de urine, die wanne©.- do nieren
gezond en in goeden staal zijn, ge
heel helder is.
De gezond he ds toestand van de
urine'eiders en blaas, die niets an
ders te doen hebben dan de urine af
to voe.-Ji, han^l dus ten m-uwst©
samen met den goeden staat der nie
ren. Wanneer de urine te overvloedig
of in te kie ne hoeveelheid komt,
wanneer zij een ongewone kleur heeft
of bezinksel bevat, nadat zij ©enigen
lijd gesliac heeft, is dit te wijten
aan een nie'raandoening.
Een roode, gruisachtige, zanderige
of op steenstof gelijkend© neerslag
wijst op gevaren van urinezuur.
Draderige urine wijst op eiwit in
de urine, bloed op ontstekmgL Ver
stopping der urine duidt graveel of
steen aan
En- zoo zouden wij kunnen voort
gaan, alle urïnekwaleti komen voort
uit aandoeningen der n:cren en om
dergelijke kwalen dus met vrucht to
bestrijden, dient gij er voor te zor
gen, dat uw nie'ren gezond en sterk
worden door onmiddellijk aan te
vangen met het gebruik van Foster's
Rugpijn Nieren P.llen, de standaard-
medicijn voor de nieren en blaas.
Ons handelsmerk do man met
zijn handen in de lendenen komt
v-oo'r op e'.ke echte doos. Foster's Rug
pijn Nieren Pillen zijn te Haarlem
iu ijgbaar bij Je heeren J. J. Göp-
pirigor, Groote Houtstraat 147a, en
K. van Eden, Spaaïne 38. Toezen
ding geschiedt franco na ontvangst
van postwissel a f 1.75, voor één, of
f 10.— voor zes doezen.
Pers-Overzicht
DE VERPLICHTINGEN DER RIJKS
POSTSPAARBANK.
Naar aahdeiding van 't bekende
vunuis der Amsterdamsche recht
bank, die de Rijkspostspaarbank vor-
oordeelde om aan een boer uit de
Haarlemmermeer het geld uit te be
talen, dat hij op z'n spaarbankboekje
gestort had, maar dat achter gehou
den is door een nu ontslagen brie
vengaarder. t Boertje had 't spaar
bankboekje te'r verzilvering afgegeven
met de kwitantie, hij zou over eeni-
ge dagen 't geld komen halen.
t Alg. Handelsblad schrijft oen ar
tikel naar aanleiding van dit von
nis. Geschreven wordt ca.:
„En niet allen, dat dit door de Rijks
postspaarbank ingenomen standpunt
(die uit koerang geweigerd had) a!s
zoodanig verre van correct lijkt; 't
schijnt ons ook zeer gevaarlijk voor
't krediet dezer instelling. Moot zij,
die men boven alles vertrouwenwek
kend heeft willen maken, wier ver
bintenissen daartoe uitdrukkelijk
gegarandeerd zijn door 't geheel©
staatsvermogen; die er j-uist op aan
gewezen is het geld aan te moedigen
uit al de hoekjes, knipbeurgjes. kou
sen, spaarpotten, bedsteden en win
kelladen, welkor angstvall.ge ach
terdocht tot dusverre voor zéér ande
ren drang van 't kredietwezen had
willen bezwijken; moet zij tegen
over het vertrouwend© publiek zulke
opvattingen stellen?"
alle aanwezigen in heel gfoede aarde
te vallen. Mrs. de Chavassc, die dien
middag in 't oog vallend stil was ge
weest, Lep vlug wat voor de gasten
van haar schoonbroeder uit, onge
twijfeld om nog eens een underzoo-
kend oog over da rangschikking van
d© tafel ie werpen, waarvoor zij de
zorg geheoi aan do dienstboden had
overgelaten.
Sir Marmaduke volgde op gcringen
afstand, de oudere dames geleidend,
blijkbaar zijn best doende, om zijn
eigen boosheid rneoster te worden en
weer een opgewekt© stemming onder
de aanwezigen te brengen.
Daarop volgden in een luidruchtig
groepje de drie andere heeren, die
nog twistten om de gunsten van Lady
Sue, die zwijgend, afgetrokken, en
langzaam voort wandelde, geen aan
dacht schenkend aan het kibbelen
van haar hofmakers, terwijl haar
vingers met zenuwachtig ongeduld
de fijn© eikels uit elkaar haalden, die
zij daarop kinderlijk spelend weg
wierp.
En haar oogen verloren zich nog In
de verte over het landgoed van Sir
Marmaduke, daar waar korenvelden,
hemel en zee samenvloeiden in ©en
kleurenpracht van oranjo, purper cm
goud.
„En zoo mee non wij dat dogeen,
die voor deze houding van de Post
spaarbank verantwoordelijk ;s, hot
mogo dan zijn do directie, of de mi
nister, of 'n hoofdcommies, of lands
advocaat. of wio ook. het prestige
der instelling daarmede niet hooft
gediend. Ja, wij zouden hier niet
eens 100 openlijk op durven wijzen,
ware het niet, dat gelukkig de rechter
door zijn vonnis de zaak weer in het
rechte spoor heeft gebracht.
Dit mag zeker met erkentelijkheid
worden u:tgesproken. Hij heeft een
juïsteren blik op de eisclwm van liet
spaarbankvorkeer getoond, dan de
spaarbank zelve.
Hij heeft de aansprak©! ijklicid van
dezen bankier vastgesteld, en hom 't
recht ontzegd zich op fornieele gron
den aan zljno verplichtingen te ont
trekken, ook waar ontrouw van zijn
personeel in 't spel is.
De Rechtbank heeft de Bank ver
oordeeld om het hoertje 't bewuste
!>odrag uit t© betalen, en haar von
nis verklaard „terstond uitvoerbaar
ondanks hooger beroep en zonder
borgtocht". Juristen schijnen onder
de gegeven omstond gheden in de-
zon term te kunnen ieaen, dat de
rechter over de houding van de Bank
ook zijn afkeuring heeft willen ken
baar maken. Het is dan alleen maar
jammer, dat deze dit eerst van eon
rechterlijk voruite heeft moeten er
varen".
WAAR MOET 't VANDAAN KOMEN?
OndeT bovenstaand opschrift schrijft
„De Nederlander" het volgende:
Wij bodoelen: liet geld dat men al-
lerweg© vraagt voor d© bijzondere
lager© schooL
Wij stellen d.e vraag maar eens
omdat niemand die schijnt te stellen
bij het algemeen geroep can „meer
geld", liet gaat toch n.et aan aller
lei verlangens en eischeui (bouw-sub-
sidie, hoogere salarowing e.d.) op
den voorgrond te Btellen, de Rege©-
rlng als het ware beloften in dozen
geest af te dwingen, en zich geen em-
kel oogenbli'k bozig te houden met
de vraag, waar men het geld voor dat
alles van daan zal halen..
Ja maar, de nood! zegt men. Onze
Christelijke scholen hebben het zóó
noodig. Verscheidene scholen steken
in schulden, doordat zij moesten uit
breiden, en nu blijft hel Rijk achter.
Zoo hoort men wel. E.lieve, had men
dat mogen doen? Is liet, uit Christe
lijk oogpunt, geoorloofd zich tn
schulden te steken, op hoop dat het
Rijk ze wel beta'lcn zul, waarop men
dan gaat aandringen, in plaats van
op grooler offervaardigheid?
Geloofskracht en geloofsmoed,
uitstekend. Mits men daarbij zelf tot
opoffering be'rei'd zij. Zoo oordloety
den d© „voortrekkers" van vóór 1889,
toen er nog geen subsidie in het
vooruitzicht was. Geen roode cent
Thans ontvangt riten millioenen,
eu men roept harder en klaagt luider
over geldverlegenheid dan ln do da
gen toen men alles va'n den Heer ver
wachtte.
Zou men, in elk geval niet
goed doen, met van een Grondwets
herziening ee'n wellicht betere on
verstandiger regeling dan do huidige
af te wachten?
Wij vragen maar.
INGEZONDEN
Van iugezondan «tukken, geplaatst of
.liet geplaatst, wordt de kopie den inzender
niet teruggegeven.
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de
Redact ;e zioh niet aansprakelijk.
Geachte Redactie 1
Vriendelijk verzoeken wij u, als
vervolg op ons ingezonden stuk van
11. Zaterdag, nog de volgende rege
len te willen plaatsen. U zou ons
daarmede bij vernieuwing ten zeer
ste verplichten.
Het blijkt ons al meer, dat we door
onderscheidellen niet begrepen zijn.
Men vergunn© ons daarom, nog
eens het volgende op te uierken.
Onlangs is door ons ecu zuiver
coöperatieve verbruiks\creenigiug op
gericht.
Natuurlijk niet uit weelde, maar go-
dwongen door de omstandigheid, dat
we. willen wij toekomen met 0113 in
komen, zooveel mogelijk de zuinig
heid moeten betrachten.
Zooals we zeiden, onze vereen iging
is een coöperatieve. D. w. z. wat we
doen, doen wij mot eigen middelen.
Gemeenschappelijk zoeken wij onze
waren zoo goedkoop mogelijk in t©
koopen, 0111 ze daarna, met verhoo-
HOOFDSTUK IV.
N ij p e n d e Armoede.
Het was omstreeks een uur later.
De gasten van Sir Marmaduke waren
vertrokken, Dame Harrison in haar
oude koels, Mrs. Pyncheon in haar
sjees, terwijl Squire Boatüeld op zijn
oud. bekend rijpaard wegreed.
ledereen had bowl gedronken, kal
koenpasteitjes gegeten en van het sap
pig© fruit genoten de heeren liad-
dèu getracht zich bij de erfgename
aangenaam te maken, de oude da
mes haar protégés aangemoedigd. Sir
Marmaduke had getracht zich bij
iedereen en bij niemand in h©t hij
zonder aangenaam te maken. Hij was
geen populair man in Oost-Kent, en
hij wist het en deed niets om den on-
aangenamen indruk, die onveran
derlijk door zijn norsche manieren
en zijn sarcastisch, dikwijls heftig
temperament weid opgewekt, weg te
nemen.
Mis. Amelia Editha do Chavasse
was nu alleen met haar schoonbioe-
der in de groote kale hal van liet
familiehuis, daar Lady Sue zich on
der voorwendsol van hoofdpijn naar
haar kamer had begeven, en de jongo
Lambert voor dien dag met zijn werk
klaar was.
Je bent bijzonder vriendelijk te
gen dien jongen, Marmaduke, zei
Mrs. de Chavasse peinzend, toen de
ging van een klein procent voor de
onkosten, aan elkaar te verkoopen.
Het Gesticht „Meerenberg" be
steedt de levering zijner benoodigde
waren aan. Daar het steeds groot©
hoeveelheden behoeft, kan het zijn
benoodigde waren meestal voor zeer
billijke prijzen verkrijgen.
Naar bronnen zoekende voor onze
in koopen, hebben we ons ook tot het
GéSluJitsbestuur gewend met het
verzoek, om zijn medewerking, ten
einde, zoo mogelijk, op de een of an
dere wijze sommige artikelen voor
denzelfden prijs te kunnen koopen
als het Gesticht betaalt.
Terwijl nu de onderhandelingen
wat dit laatste betreft nog pas begon
nen waren, lezen we op eens in do
couranten, dat namens Gedeputeerde
Staten, de heer Kappeijne van de
Coppello, bij de bespreking in de ver
gadering van de Prov. Staten van
het voorstel om aan de provinciaie
ambtenaren een toeslag te geven we
gens de „duurte", er op wees, dat
door een gunstig© beschikking van de
Commissie van Toedicht voor het ge
sticht „Meerenberg" de ambtenaren
van dat gesticht de levensmiddelen
van het gesticht kunnen betrekken te
gen inkoopsprijs, welke omstandig
heid aan de ambtenaren een voordeel
zou verschaffen van f 1 per week, of
f 52 per jaar.
U negnjpi, hoe ons dii trof.
De heer Kappeijne van de Coppelio
moet ©en van bovenstaande uiteen
zetting afwijkende voursteliing van
den stand van zaken hebben gehad.
W e houden ons er van overtuigd, dat
ZEd. nooit de omstandigheid, dat
huisvaders hun best doen, om zoo
zuinig mogelijk te zijn, zou willen ge
bruiken als een argument togen even
tueel hun te verleenen toeslag of ver-
hoog-ing van tractement.
liet is daarom voor ons van veel
waarde, het karakter onzer verbruiks-
voroeniging goed te doen begrijpen.
Als het ons straks gelukt onze le
vensmiddelen wat goodkooper te koo-
X>en en dus iets op onze uitgaven te
besparen, dan hebben wij dat aan
ons zelf te danken.
Aan ons eendrachtig samenwerken
om zoo goedkoop mogelijk in te koo
pen.
Nooit kan echter deze onze arbeid,
al werd het resultaat nog zoo gunstig
gebruikt worden als een argument to
gen eventueel ons te verleenen tege
moetkoming of loonverbeiering. Ieder
weldenkend mensch zal dit toestem-
Namens de Coöperatieve Verbruiks-
vereanfiging voor beambten en perso
neel voor het geneeskundig gesticht
„Meerenberg",
HET BESTUUR.
Meerenberg, 12 Januari 1912.
Sport en Wcdktrijden
LUCHTVAART.
LUGIiTVAART-CRISIS.
In ltet a'rtiked van Henri Meyer,
dat onder dezen titel in De Kam
pioen van deze week opgenomen is,
betoogt de schrijver, dat wat de
vliegerij aangaat het vet van don ke
tel is. In 't begin liepen de menschen
hard, maar nu vindt mem 'n vliegtuig
•in de lucht nl even gewoon als 'n
auto op deu weg.
„Duizenden jongelui, in de mee-
ning verkeerend, dat men slechts een
vliegmachine behoefde te kunnen be
sturen om het in deze merkwaardige
tijden binnen dri© maanden van mi
nimum-lijder tot groot-kapitalist te
kunnen brengen, waren bereid om
met de goed© hulp van den bestem
geldschieter hun leven in vflieg-avon-
turon te steken".
„Zoo blijkt dan besluit Meydr
dat de aviatiek in de richting van d©
publieke vermakelijkheid to hard
van stapel is geloopen en in een dood
loopend stop is geraakt. Ook de avia-
tische industrie, begint thans tot het
besef te komen, dat zij op een ver
keerd spoor is geloopen. Het ontstui-
rnig koortsachtig élan, waa'rmee zij
zich in de nieuwe beweging stortte,
doot denken aan een Walkuren-rit
van een dozijn stoombr&ndspuiten en
een vliegenden uittocht van een gaïi
sche reddingsbrigade voor een schoor
steenb'randje. Want dit is thans de
groote, do beangstigende vraag, die
vele vliegmaChinefabrikanten na af
loop van de schitterende luchtvaart-
temoonste'Jingen hebben gesteld:Voor
wie maken wij eigenlijk al deze on
kosten? Wie zullen in de naaste toe
komst de afnemers zijn van onze
orerproductLe? Waar blijft de parti
culier, de sportsman, die de aviatiek
wil gaan beoefenen als een sport, als
een nieuwen vorm van toerisme?
Waar blijven de afnemers, di© onze
machines niet we'nschen te gebruiken
als een middel om geld te verdienen,
maar als een instrument dat onbe-
donkergekleode gestalte op de trap
verdwenen was. Zij zat In een stoel
met een hoogen rug, haar hoofd rus
tend togen het uitgesneden hout
werk. De plooien van haar eenvoudi
ge japon hingen stijf om haar welge
vormde gestalte. Ongetwijfeld was zij
nog altijd een vrouw, die er heel
goed uitzag, ofschoon zij den bloeitijd
van jeugd en schoonheid al voorbij
was. Het schemerlicht veroorzaakt
door d© dieps venstemis en de kleine
ruiijos, waardoor de zomerzon ter
nauwernood kon binnendringen, gaf
iets zachts aam haar scherpe trek
ken, en aan de gewoonlijk harde uit
drukking van haar groote donkere
oogen.
Zij keek uit het hoog© venster,
waarvan de vele gebroken ruitjes ruw
met stukken papier waren beplakt,
in den tuin en zoo verder weg, -.vaar
men de ze© kon raden, al was zij niet
te zien. Sir Marmaduke stond met
zijn rug naar liet licht gekeerd hij
zat kruiselings over een lagen stoel,
met zijn hooggelaarsden voet trappe
lend op den vloer en zijn vingers een
taptoe trommelend tegen den rug van
den stoel.
Lambert zou van honger omko
men ols ik niet voor hem zorgde, zei
hij, met een grijns. Adam, zijn lroe
der. zou niets voor hem kunnen doen;
hij Is zoo arm als een muis armer
zelfs dan ik maar niettemin, voeg
de hij er hii met ©en krachtigen vloek.
kende genoegens en zeldzame ■-.• .-t-
emoties be'ooR? Helaas, op 'do«>
vraag heeft de groule hichtvan
positie een antwoord ju Ix-.-:l:st :.oy 1-
tieven zin gegeven kijkers, nieuws
gierigen en belangstel - idcn bij dui
zenden, maar geen koope.s. De ni-
gp afnemer, die slechts .0 fabri
kanten begunstigt, is het leger. V. or
de lesyerautoriteiten behoefde men
waarlijk niet te exposedneo, want
voor dezen stondon reeds vee! prac-
tischer gelegenheden open om /'oh
op de hoogte te stellen van de t :H-
taïre bruikbaarheid der toestellen.
Zoo hootsclit er thans diepe n*©r-
s'a.j t'J?he:d cm ©en r-.>nibor pessi
misme in de aviatlsche industrie. Do
oogen van de nijvere mannen, die
bFndelings den grooten weg zijn in-
so-hoid, gaan open. Zii z m tliana.
dat het doel. 't welk zij zich haddon
gesteld, achteruit deinst. En ver
bijsterend vragen zij zich af:
Waar gaan wij heen?"
't Is werkelijk een air.'stig oogon-
blik. Een cris.s schijnt voor de deur
te staan, die veie slachtoffers ml ma
ken. En voor dezen zal het oen schra
le troost wezen, dat ock de rijwiel
en automobiel-industrie een dergelijk©
cris.3 hebben gekend en nochtans
zegevierend over de puinen der ca
tastrophe haar weg hebben vervolgd
naar het doel, dat zoo verre teek on
zoo onbereikbaar
WEER EEN GROOTE BRAND.
Uit Chicago wordt gemold, dat een
gVoote brand uilgebroken ,s op de
goederenbeurs aldaar. De brand ont
stond in de liften. Bij de geweld go
paniek onder de lwurebezookcrs wer
den ©enige personen gekweist.
Met groote moeite -werd men den
brand meester. De schade wordt ge
schat op 85.000 dollars.
EEN DUUR BOEK.
Een bijbel, door Gutenberg gedrukt
in 1-155, werd dezer dagen op een
boekenveiling te New-Yoïk verkocht
voor 27.500 dolla'rs.
OVERSTROOMINGSGEVAAR IN
FRANKRIJK.
De Sein© blijft wassen. De PariJ-
sch© hydrometrischc dienst verwacht
te zulk een stijging, dat al!© lagere
kaden langs de rivier onder waie'r
zullen gezet worden.
De Orleans Spoorwegmaatschappij
ïieemt reeds de noodige maatregelen
om baar banen tegen doo'rsïjipoTlnig
van water te beschermen.
DE ZAAK-FLACUON.
De Parijsche rechtbank heeft Vic
tor Flachon betrokken in bet lieken-
de zedenschandaal veroordeeld tot
een jaa'r gevangenisstraf eu 500 frs.
boete. Zijn helpster kreeg 6 maan
den.
VOOR OF TEGEN VROUWEN
KIESRECHT.
Men mam het initiatief tot ©e'n re
ferendum onder de vrouwen in Ilke
ston over d© quaeslie van bet vrou
wenkiesrecht. Succes had dit referen
dum echter niet, de meest© vrouwen
onthielden zich van stemming. Van
de 6660 stembiljetten werden slechts
2885 ingevuld teruggezonden; het re-
sulaat was dat uitgebracht werden
1811 stemmen tegen en 1074 voor hot
invoeren van vruuwenk.esrecht.
EEN VREEMDE ARRESTATIE.
In het nummer van de Cyclist'»
Touring Club Gazette heeft De Fiets
een zeer zonderling verhaal gelezen.
Een der lezers van dat blad vertelt,
dat hij te Scheveningen een politie
agent naar den weg vroeg. Hij be
diende zioh van de Duitsche taal,
maar toen hij niet begrepen werd,
herhaalde hij zijn vraag in het En
gelsch. Daarop zou de politio-agv.nt
erg opgewonden zijn geraakt, ecn col-
lega hebben geroepen eu den En-
gelschman gearresteerd. Na eenigen
tijd in hechtenis te hebben doorge
bracht, werd de Engelschman weer
losgelaten, en de politie had len slot
te don EngeLschen consul haar excu
ses aangeboden, maar niet in zooda-
nigen vorm, dat de beleedigde En-
gelschman ermede voldaan is.
STAKING GEËINDIGD.
De strijd in de Westfaalsche ta
baksindustrie en die üi de iluiisa-
stedan is thans bïjgekgd door bem.d-
deiïng van den Landraad ie Minden.
Aan de staking hebben 139Q0 arbei
ders deelgenomen.
schijnt iedereen het krankzinnigen
werk te vinden, dat ik een secretaris
houd. nu ik nauwelijks de huur veer
een kamermeid kan betalen.
Het zou beter zijn als je dc
dienstboden hun geld eens -unf, Mar
maduke, antwoorddo zij stroef, zij
waren vandaag brutaal tegen 1 i.
Waarom heb je het meisje vandaag
haar achterstallig© huur niet gere
ven
Waarom klim ik niet naar do
maan, lieve Editha, en neem wat
sterren dk© naar bencdeu aut-
woordd© hij met een optrekken van
zijn breede schouders. Ik ben aan
mijn laatste shilling toe. l>e
Graai van Northallerton kan niet
altijd blijven leven. Hij hoeft een
eed afgelegd, denk ik, cm dat wel to
doen. al was T alleen oin mij te
plagen. En als hij eindelijk sterft,
dan zal die verwenschte wot van ge
lijkheid alle titels en bev.itliitgen wel
aan zich getrokken hebben.
Sst. Marmaduke, zei ze, haastig
een stoelschon blik om zich heen
werpend, er mochten ©ens spionnen
in de buurt zijn.
Neen, het kan mij niets schelen,
antwoordde hij op ruwen toon. over
eind springend, en den stoel wegdu
wend, zoodat hij luid krakend op d<m
steeuen vloer terecht kwam.
(Wordt vervolgd.)
