NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD.
29e Jaargang. No, 8771
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. donderdag 25 januari 1912 b
ARLE
DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN:
Voor Haarlem1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente)1.30
Franco per post door Nederland1.65
Afzonderlijke nummers0.02)3
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37 lA
„de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels ƒ1.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regel.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
50 Cts. voor 3 plaatsingen h contant.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 53.
Intercommunaal Teltfoonnumaier der Redactie 600 en der Administratie 721.
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 12. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haariem in dit blad is uitslnitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buiteniandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
TWEEDE BLAD.
OM ONS KEEN
No. 1481
Honderd jaar geleden.
Daar de monsch geneigd is om de
moeilijkheden en bezwaren, die hem
self overkomen, voor veel drukkender
aan te zien, dan die er vroeger ge
weest zijn of naderhand nog kunnen
komen, is het zeker niet overbodig om
oens te laten zien in welke positie on
ze voorouders verkeerden nu een
eeuw geleden. Eigenaardig genoeg is
ook de zomer van 1811 droog en heet
geweest de wijnoogst waa toen
prachtig, graan en aardappelen wa
ren mislukt. In tegenstelling met nu
viel do winter met ongewone gestreng
heid in en door den handelsoorlog,
dien Napoleon met Engeland voerde,
waren de prijzen van de eerste le
vensbehoeften tot ongekende hoogte
gestegen. Koffie kostte in 1812 2 per
pond en in 1813 2.50. Suiker gold f 3
per pond en tabak was voor de groo
te massa niet te lietalen. Alleen de
boter daalde m prijs, door gebrek aan
uitvoer. In Friesland kon een kwart
vat, vroeger f 20, nog maar 14 op
brengen. En ook dat was schade,
.want de waarde van de vaste goede
ren daalde daardoor, vooral die van
de woilanden, welker huurders de
pacht niet meer konden opbrengen.
Zoo vertelt Saulijn Kluit in zijn ge
schiedenis van liet Continentaal stel
sel.
Dat was in den tijd, toen de Fran
schen in het land waren, dat bij
Frankrijk was ingelijfd.
Mejuffrouw Johanna W. A. Naber
is in 1905 door Teylers tweede genoot
schap bekroond voor een prijsvraag
over do geschiedenis van Nederland
tijdens de inlijving bij Frankrijk en
het is aan dit boeiende werk, dat ik
eenige bijzonderheden ontleen over
den toestand van ons land vóór hon
derd ju ar.
De aigemeene verarming nam
schrikbarend toe, terwijl de gestich
ten van liefdadigheid hunne inkom
sten veer twee derden hadden verlo
ren, omdat de Staatsschuld, waarin
deze stichtingen hunne fondsen vei
lig belegd meenden te hebben, door
Napoleon tot een derde waren ver
minderd. Dit beteekende dus, dal
iemand die tot dusver uit Nederland-
scho Werkelijke Schuld duizend gul
den rente bezat, het nu met 333.33
moest zien to redden.
De gevangenissen waren overvol,
gedeeltelijk een gevcJg van de merk
waardige Engelscho tactiek, om zijn
overvollo gevangenissen te ledigen
door de gevangenen, waaronder ook
vrouwen en kinderen, op het vaste
land aan wal te zetten, waar daar
maar gelegenheid toe was. De Fran-
scho luitenant-generaal prins Lebrun
schreef 14 Januari 1812 aan den kei
zer, dat de Anisterdainsche octrooien
niet voldoende waren om do kosten
te dokken. En wanneer hel tarief ver
hoogd werd vreesde hij, dat dit den
uittocht van de rijke lieden naar bui
len nog meer zou verhaasten.
„Overal stonden tal van huizen
leeg of weiden voor gewone huu r-
prijzen van do hand gedaan. Dik
wijls lieten de eigenaars zo sloopen,
liever dan de grondbelasting te beta
len. In den Ilaag, reods achteruit ge
gaan door het vertrek van het Hof,
werden binnen den tijd van weinige
maanden meer dan zeshonderd, te
Haarlem ruim vijfhonderd huizon
verkocht .Zoo ging het te Leiden te
Delft en elders, waar het afbreken
van huizen een bepaalde broodwin
ning werd."
Zelfs weiden huizen van staatswe
ge gesloopt, om met de opbrengst vau
de afbraak de verschuldigde belastin
gen te dekken. Hier werd wel de kip,
die de gouden eieren legde, ge
slacht.
Lebrun, die een gevoelig man moet
-zijn geweest, werd ook vooral be
nauwd door de rustige, waardige wij
ze, waarop do predikanten aan hel
hoofd der kerke r aden hem de belan
gen hunner noodlijdende gemeenten
kwamen voordragen .En zelf waren
die voorgangers dikwijls tot de nij-
pendste armoede gekomen. Hun be
zoldiging was over 1811 slechts voor
een derde uitbetaald en in 1812 in 't
geheel niet.
Sommige predikanten moesten ra
droeven strijd om bet hoofd boven wa
ter te houden, eindelijk toch hun toe
vlucht nemen tot de armenkassen
anderen bedelden of lieten toe, dat
hunne kinderen een aalmoes vroegen.
Een enkele stierf letterlijk van hon
ger.
Het feit, dat Nederland zijn onaf
hankelijkheid had verloren, werd
door velen in den lande met zekere
onverschilligheid aanvaard. Willem
de Clereq heeft er zijn verwon
dering over uitgesproken, dat een
volk zóó snel gewent aan voor-en
tegenspoed. Maar die berusting had
toch ook haar grenzen, zooals bleek,
toen in het begin van 1812 de oprich
ting van de gardes nationa
le s bevolen werd.
Napoleon stond namelijk op het
punt, den oorlog togen Rusland te be
ginnen, zoodat hij de grenzen wilde
doen bewaken. Maar deze burger
wachten vertrouwden het niet, zij
vreesden dat ze ten slotte toch ook
den veldtocht zouden moeten meema
ken. Niet minder dan 120.000 inaji
van 20 lot 26 jaar werden voor deze
bewaking van 't eigen land opgeroe
pen, daarna zou in geval van nood
nog de tweede ban, van den leeftijd
van 26 tot.40 jaar, eai eindelijk, in <lo
hoogste noodzakelijkheid, de achter
ban, bestaande uit mannen van 40
tot 60 jaar, opgeroepen worden.
Het kwam hier en daar tot opstoot
jes. maar de vrees van do Nederlan
ders, dut zij toch nog naar Rusland
zouden worden gezonden, werd niet
verwezenlijkt. Dat blijkt hieruit, dat
het aantal Nederlanders, dat deelnam
aan dezen rampzaligen veldtocht, op
niet meer dan 15.000 geschat wordt.
Wat er van naar het vaderland terug
keerde wa9 zeer weinig. Behalve de
zware ontberingen van dezen tocht,
hebben Nederlanders ook veel te Jij
de n gehad bij het verschrikkelijke
overtrekken van de Beresina. Drie et
malen lang werd aan den bruggen
bouw bij Studiianka gowerkt, tot aan
do borst in het ijzigo water, zonder
rust, bijkans zonder voedsel, zonder
ccnigen verwarmenden of op wekken-
den drank. Slechts zes van de 200
moedige pontonniers zijn met hun ka
pitein Benthien in Nederland terug
gekeerd. Het 125ste en 126ste linie-
regiment van Hollanders behoorden
tot de divisie van generaal Parton-
neaux, die de opdracht kreeg, den af
tocht van het leger te dekken. Dat
stond bijna gelijk met zekere vernie
tiging en van het eene regiment is
dan ook maar 140, van het andere
slecht» 18 man overgebleven.
Zoo waren tte toestanden honderd
jaar geleden.
In het vaderland zelf was niet al
leen het overzeesclie, maar ook het
overlandsche handelsverkeer vernie
tigd. De vrije handel van Amsterdam
tot Rome, bij het decreet der inlijving
beloofd, was achterwege gebleven.
Nog altijd bestond do tollinie in Bra
bant tengevolge van het verschil van
belastingstelsel hier en ginds in liet
groote Rijk. Zelfs kon men niet zon
der paspoort van de eeno stad naar
de andere reizen, zonder p a s s a-
v a n t geene goederen van het eene
departement naar het andere verzen
den. De bïnnenlandsche handel stond
dan ook nagenoeg stil. Toen in het
voorjaar van 1811 te Amsterdam de
aardappelen schaars en duur werden,
moesten zij in Friesland Ongebruikt
wegrotten. De linnenweverijen in het
departement der Monden van de Maas
moesten worden gesloten, omdat
men het vlas niet opgelepeld uit het
departement der Monden van de
Schelde kon betrekken. De door den
keizer verplicht gestelde beetwortel-
cultuur leed in de Noordelijke depar
tementen door gebrek aan zaad, ter
wijl men daarvan in Brabant over
vloed had. Ter voorkoming van alle
verkeer met Engeland was de haring
en zoutevischvangst geheel verboden.
Toch kan niot gezegd worden, dat
Napoleon onverschillig was voor dó
belangen van do landen, die hij ver
overd had. Integendeel was hij er al
tijd op uit, ook aan de Nederlanders
te verzekeren een niet te drukkend
belastingstelsel, een goede wetgeving
en behoorlijke middelen tot een onge-
liiuderd verkeer, bij welk laatste zelfs
do stalletjes in Amsterdam zijn be
langstelling hadden. Maar wat den
een paste, schilde den ander niet, bo
vendien was de handelsoorlog, dien
hij voerde met Engeland, sjieciaal
voor Nederland noodlottig in zijn ge
volgen en eindelijk zag, Goddank, het
Nederlandsche volk, hoe lijdelijk het
soms ook scheen, in Napoleon en zijn
trawanten nooit anders dan liLstigo
Auslander, gehate onderdrukkers.
Maar wat een toestand, kan men
zicli uit dit weinige wel voorstellen,
moet er geheerscht hebben in ons
land, Fionderd jaar geleden. Nog heel
iets anders, dan onze tegenwoordige
klachten over de duurte van eenige
levensmiddelen, zou ik zeggen.
J. C. P.
buiteniandsch Overzicht
De oorlog tusicten Italië en Turkye
't Oorlogsnieuws is heel schraal 1
DE VLIEGMACHINE OP HET
OORLOGSVELD.
Voor de verkonning doen de vliege
niers blijkbaar goede diensten. Teeke-
nend is b.v. 't volgende telegram
Volgens nadere berichten omtrent
het gevecht bij Gargaresj zouden de
Italianen beslist in de pan zijn ge
hakt, wanneer men uit een aeroplane
niet een omtrekkende beweging van
do Turken had bemerkt.
Aan do zijde der Italianen sneuvel
den 50 man on werden er 3Ü ge
wond.
DE BLOKKADE.
Do Italiaansche minister van bui-
lenlandsche zaken deelde aan de ver
tegenwoordigers der vreemde mo-
oudheden mede. dat de blokkade
er Turkscho kust van Rasisa tot Ros-
gu&ifae gisteren beginnen zou. Aan
«Lo neutrale schepen zal vijf dagen lijd
worden gelaten om vrij builen de ge
blokkeerde zóne te komen.
't Conflict tusschen Italië en
Frankrijk opgelost.
Do officieuse (Italiaansche) T r i-
b u n a verzekert, dat de regeeringen
van beide landen in verzoenenden
geest aan 't onderhandelen waren, om
het incident uil -ie wereld te ruimen.
Gevaar voor verwikkelingen bestond
er niet, beide regeeringen hechten im
mers veel aan de bestendiging van de
best minde eoede verstandhouding.
Dal was al geruststellend.
Maai- de publieke opinie, zoowel in
Frankrijk als in Italic, was nogal ge
prikkeld. Ook de niet officieuse peis.
De (Italiaansche) Giorn a 1 e
d' Italia betoogde o.a., „dat Italië
zijn waardigheid heeft te verdedigen,
togen wien dan ook. Do Franschen
moeten toegeven, dat zij het incident
overdreven hebben. Het is met vol
doende, de wolk aan den Franschen
horizon te verdrijven, ook aan den
Italiaansclien liorïzon moet zij weg
gevaagd worden. Do waardigheid van
Italic is niet kleiner dan die van een
ander iand."
Maar nu heeft
ITALIé ÏÜCH TOEGEGEVEN.
Vau regeeiingszijde wordt medege
deeld, dat do te Cagliart gevangen
gehouden 29 Turken werkelijk tot den
gezondheidsdienst behoorden cn dat
4 hunner goneesheeren en de ande
ren verplegers zijn. (Dus geen Turk
scho Officieren, zooals dc Italianen
eerst dachten). Daarom zijn do gevan
genen op last der regeering in vrij
heid gesteld.
Hiermede is het Fransch-Italiaon-
sciio incident af geloop en.
Gelukkig.
Toch zal dc nawerking van het in
cident zich waarschijnlijk nog wel op
jdo eon of andere manier doen ge-
i voelen.
Da opstand In China.
Men verneemt thans uit Peking,
dat het blijkt, dot de Keizerin-Wedu
we onkel geweigerd heeft, o p
staan den voet afstand van
den troon te doen. zoiulor eerst dol
beslissing van do Nationale Conven-
tie af te wachten. Niettemin betee-
kent dezo weigering, dat dc vijande
lijkheden onmiddellijk zullen worden
herval, zoodra Maandag a.s. do wa
penstilstand zal zijn afgeloopen.
Op hot departement van oorlog te
Peking is men met koortsachligen
ijver ik-zig mot. oorlogstoeborcidselcn.
Hot noodico geld zal worden bijeen
gebracht door don verkoop van eon
gedeelte der gouden en zilveren schot
ten in hot pal» is te Moekden, die,
naar do raming. 10 millioen taels zul
len opbrengen.
Mociit de minister-president Joean
Sji Kai nogmaals zijn ontslag indie
nen, dan zou waarschijnlijk Tieliang
eeu van dc Bokser-generaals uil
1900 opperbevelhebber worden van
hot geheele Noorderleger verder zou
dan liet geheel© ministerie aftreden
en do vier noordelijke provincies,
Sjantócng. Sjansi, Honan en Tsjili,
zich onafhankelijk verklaren.
Verzekerd wordt, dat prins. Kööng,
dc leidór van do beweging onder dc
Mongoolscho prinsen, beloofd heeft
50.000 man op de been tc zullen bren
gen tor ondersteuning van den keizer
en de Mandsjoc-dvnastie.
De staat van zaken verontrust de
buitenlundsche legaties te Peking ten
zeerste. Sommigen geüxivon evenwel,
dat do crisis nog tc elfder ure zal kun
nen worden afgewend, want Woeting-
fang heeft telegrafisch aan Joean Sji
Kai een wijziging voorgesteld in het
decreet nonens den afstand der kei-j
zerlijke familie, teneinde een waar
schijnlijk ontstaan misverstand uit
den weg te ruimen, welk misver
stand Joean Sji lvai in don waan had
gebracht, dat Suonjatsen een verra
derlijke rol speelde.
Allerlei.
'T DRIEVOUDIG VERBOND.
Met nog stelliger zekerheid wordt
thans gemeld, dat do Duitsche minis-!
ter van buitc-nlandsche zaken, Von
Kiderlen Wachter, thans alleen te
Rome vertoeft, ont to onderhandelen
over do bestendiging cn vernieuwing
van den driebond.
Tg Berlün cn ook to Rome moet
men van de wonschelijkhcid der ver
nieuwing overtuigd zijn, maar er
moeteu daarvoor vele moeilijkheden
overwonnen worden, vooral wat de
verhouding tusschen Italic en Oosten-
rij küiongarije betreft.
ENGELAND EN RUSLAND.
Dei r dagen is een gezelschap van
Engelschen peers, parlementsleden
en andoren dat ©eb bezoek aan
Rusland zal brengen ter bevordering
vau da v riendschap»- en commerciee-
Ie betrekkingen tusschen Engeland
en Rusland, uit Londen vertrokken.
Zooals men weet is dat bezoek een
antwoord op 't uitstapje der Russische
Doema-lodon aan Engeland in 1909.
'T TURKSCHB MINISTERIE.
Uit konstanünopel wordt gemeld,
dat Said pasja, op voorschrift vau
den dokter, binnenshuis moet blijven.
Hij lijdt aan pokken.
Échte pokken ofpolitieke pok
ken l
Volgons een telegram uit Oran Ls
het 5'Jste regiment Spaohsche troepen
TREINSNF.LllEID.
De lokaal trein ging op een sukkel
drafje. Toen vielen de remblokken ca
de trein stopte. Alle passagiers von
den dat héél gewoon. Eén vreemde-
ling alléén stak nieuwsgierig 't hoofd
uit hot ranm en vroeg
Wat is er
Koo op de rails. zeide de con
ducteur.
Een tijd later ging do trein weer
verder. Doch na een half uur stond
de trein weer stil.
Wat is er vroeg de haasliga
vreemdeling.
Koo op de rails.
Maar zooeven zei men, dat zij
niet moor in den weg stond.
Dat is ook zoo. Doch wij hebben
haar nu weer ingehaald.
PRACTISCH.
Bezoekster. Hoe komt het, dat
uw zoontje zoo eigenaardig ruikt? Hij
is zeker leerling in ©en apotheek?
"rouw des huizes. Juist. Daarom
loat^Ik hem ook altijd op de canapé
zitten dat is goed tegen de mot.
Onze Lachhoek
in een gevecht bijna geheel vernie
tigd. Slechts ©en twintig man zijn aan
de slachting ontkomen.
EEN GESCHIL TUSSCHEN ARGEN
TINIË EN PARAGUAY.
Den gezant van Argentinië in Para
guay was opgedragen, ©en vertoog in
te dienen wegens de aanvallen op
Argent ijnsche vaartuigen en inrich
tingen.
Daar de regeering van Paraguay
brutaalweg heeft geweigerd nadere
verklaringen te geven, heeft de ge
zant lust ontvangen binnen 24 uren
voldoening te eischen. Mocht aan
dien eiseh niet worden voldaan, dau
zou liij onmiddellijk vertrekken.
ROOSEVELT.
In do Vereenigdo Staten wint do
beweging, om Roosevelt weer candi-
daat te stellen voor het president
schap, steeds meer veld.
Stadsnieuws
NEDERLANDSCH VERBOND.
Dr. Van Everdingen uit Rotterdam
trad gisteravond op in een bijeen
komst van het Alg. Neder 1. Verbond.
Be spreker van den avond begon
met ie herinneren aan het goeie
werk. dat de afd. Haarlem met den
ijverjgon penningmeester van de des
betreffende Commissie, den heer
Croin, voor de Boekencouiiiiissie van
hot NederL Verhoud verricht. Geen
der afdeelingen van het A. N. Ver
bond doet zulk een veelzijdig werk
voor deze Commissie, als de afdeêling
Haarlem. Zij zendt haar boeken, geld
eh couranten. Daarom was het spre
ker zoo aangenaam voor do Haarlem-
sche afdeeling op te treden.
De lieer Van Everdingen bracht in
herinnering, hoe de Bookonconimissio
is ontstaan.
Na den oorlog, wilde men dc Boe
ren ook op andere wijze steunen dan
men lot nu gedaan had. Dr. Vau
Everdingen was door de samenstel-
ling van een werk over den Zutd-
Afrikaar.schen oorlog, waarvan nu
het dorde deel ter perse is, in aanra
king gekomen met do voormannen uit
Zuid-Afrika. En daardoor was spr.
EEUILLETON
Het Nest van den
Sperwer.
Een roman uit de 17de eeuw.
Naar het Eugelschdoor
de schrijfster v u n „d e
Roode P m p o r n e 1" enz.
14)
Wat bedoel jo? vroeg zij be
vend.
Dat ik moet heengaan, ant
woordde hij eenvoudig, omdat je mij
niot lief hebt...
O I lio'o dankbaar was zij voor'die
genadige duisternis, die haar zoo iee-
der omringde.
Neen. neen, riep zij heftig uit, je
naoogt niet gaan... je moogt niet.
Haar handen zochten in do duister
nis de zijne, en vonden ze, greep ze
met steeds aangroeiend vuur vastzij
kwam heel dicht bij hem, trachtte
hein in het gelaat te kijken en liet
hem in het haro liet pathetische ver
haul vail haar eigen groote liefde
voor hem lezen.
Jk heb je lief, 'fluisterde zij door
haar tranen heen. En weer herhaal
de z:jIk bemin je. Hoor eensj voegde
zij er plotseling vastbesloten aan toe.
Ik zal doen wat*je wonscht... Ik zal
jo volgen tot hel einde van do wo-
reld.... Ik... Ik zal met je trouwen....
in 't geheim... volgens jo weascli.
Kwam nu voor 't eerst ecu gedach
te van vrees of angst bij haar op
W'ie zal het zeggen Do duisternis,
verborg don blik van triomf, van
voldoening en bevredigd© eerzucht,
die bij haar onzelfzuchtige belofte on
willekeurig in zijn oogen to lezen
HOOFDSTUK XI.
Een Vrouwenhart.
Het is misschien moeilijk de gevoe
lens ou gewaarwordingen van een
jong meisje goed lo ontleden, als zij
door hartstocht on romantiek meege
sleept goheol uit haar gewone doen is
gebracht,
Eenige jaren later, toen Lady Sue
die beminnelijke brieven schreef, die
zoo'n interessant verslag bevatten van
haar vroeger leven, trachtte zij pre
cies weer to geven 111 welken geestes
toestand zifr verkeerde, toon zij drie
maanden, nadat zij voor het eerst
Prins Am éde d'Orlóans ontmoet had,
hem haar woord gaf en beloofde hem
iu 't geheim te zullen trouwen, in
weerwil van de meer dan waarschijn
lijk© oppositie van haar voogd.
Haai- gevoelens met betrekking tot
haar ceheiuizinnigen minnaar waren
eonigszms ingewikkeld, en ongetwij
feld was zij toen te jong en te onerva
ren om het onderscheid op te merken
tusschen geestdrift volle belangstelling
ui een romantische persoonlijkheid,
en ware, duurzame liefde voor een
man, die lieelemaal niet door een
stralenkrans van romantiek omgeven
was.
Toen zij eenig© jaren ouder was,
begreep zij, dat zij hem nooit werke
lijk bemind had, omdat zij altijd bang
voor hem geweest was. Haar liefde
had dus niet die volmaaktheid be
reikt, waardoor vrees wordt buitenge
sloten. In zijn heftig© oogenblikken
was zij bang voor hem. Als zij
door de donkere boschjes' van het
park wandelde, 0111 liaai- minnaar
spoedig te ontmoeten, was zij zich on
veranderlijk bewust, van ©en zekere
spanning van al haar zenuwen, oen
onzekerheid omtrent hetgeen hij zou
zeggen als zij hem zag, wat zou hij
doen zou hij knorren of razen of
enkel maar verwijten doen
Het was de deemoedige en zachte
angst van een kind voor een strengon,
maar tóch liefhebbenden vader. Toch
wantrouwde zij hem nooit... misschien
wel omdat zij hem eigenlijk nooit ge
zien had alleen maar «ten omtrek
van zijn gestalte, liulf in schaduwen
gehuld, of enkel tegen ©en spookach
tig lichten achtergrond af go toe kond.
Zijn verschijning had niets tastbaars
voor haar. Zij gevoelde liefde voor
een ideaal, niet voor een man... hij
was enkel de vertegenwoordiging van
oen wezen, dat zij zich in haar in
beelding geschapen had.
Bij dit alles kwam nog het gevoel
van eenzaamheid. Zij had haai moe
der verloren, toen zij nog een kind
was haar vader viel bij Naseby. Zij
was ean eenig kind geweest, dat hul
peloos overbleef, toen de burgeroor
log haar bloedver wan ton en vrienden
uitéénjpeg, toen ©enigen vluchttenen
anderen heftigen tegenstand boden
in hun eigen versterkte huizen, ver
armd door plundering en verbeurd
verklaring, oproerig omringd door
spionnen, de gelegenheid afwachtend
om zich te wreken, welk© zoo lang
zaam kwam.
Door het Noodlot her- en derwaarts
gestuurd in weerwil van of mis
schien wel juist wegens haai- groot
vermogen, had zij een schuilplaats,
ofschoon geen tehuis gevonden op
Acol Court; zij was natuurlijk op dal
oogenblik nog te jong gdweest om het
groote conflict tusschen de Kouings-
gczUuIen en de Puriteinen goed te be
grijpen, maar had, zooals van zelf
spreekt, blindelings de zaak omhelsd
waarvoor haar vader zijn leven
liud opgeofferd met het instinct van
een kind, niet na rijpeliik beraad van
een vrouw.
Haar voogd en Mrs. de Chavasse
behoorden tot de Puriteinen, die haar
vader en al haar bloedverwanten ge
smaald hadden, zelfs toen zij door hen
waren overwonnen en werden, onder
drukt. Zij had van het eerste'oogen
blik af niet met hen op en ergerde
zich aan de armoedige gewoonten van
het huis, doe zoo'n groot contrast
vormden nvt «le gemakkelijke weelde
in haar ouderhuis.
Gelukkig voor haar, vermeed haar
yoogd haar gezelschap eerder dan
dat bij het zocht. Zij ontmootte hem
aan de maaltijden en nauwelijks
uieer, en ofschoon zij dikwijls zijn
slem in het huis hoorde, gowoohlijk
heftig van woede en ongeduld, was
hij onveranderlijk stil en zwijgzaam,
als zij aanwezig was.
Do tegenwoordigheid van Richard
Lambert, zijn inxiorigo trouw, zijn
volkomen sympathie en do enkele ge
sprekken, die zij nu en dan met hem
had, waren de eenig© vroolijke oogen
blikken van haar somber leven op de
Court eir het lijdt weinig twijfel of
de vriendschap en het vertrouwen, d:o
haar gevoelens tot hem karakteri
seerden, zouden spoedig in liefde zijn
overgegaan zonder de tusschenkomst
van den geheiiuzinnigen held, die
door zijn persoonlijkheid, zijn vreem
de, geheimzinnige manieren, zijn ge
sprekken over vaderlandsliefde en
vrijheid, dadelijk volkomen bezit nam
van haar meisjesachtige verbeel
dingskracht.
Zij was misschien nog ©en beetje te
jong, toen zij Lambert ontmoette
een kind nog, toen Lambert zijn lief
de voor haar door duizend kleine at
tenties en door een stomme bewonde
ring in zijn oogen toonde. Lambert
trok haar tot den drempel van zijn
liefde, en liet haar onder de bescher
ming van haar onschuldig meisjes-
schap door de oprechtheid en liet
ideeele van zijn vereering. Met het
eerste woord van heftige, onberede
neerde liefde, gaf de geheimzinnige
Prins haar geen tijd tot nadehkei:,
geen tijd om liaar gevoelens te ontle
den. Dezen avond had zij beloofd hem
in-t geheim te zullen trouwen zich
met lichaam en ziet'over tc geven aan
dezen man, SUen z:j ternauwernood
kende, dien zij eigenlijk nooit goed
gezien had zij voelde vreugde noch
berouw, alleen oen Vreemde aandoe
ning van zenuwachtigheid, oen onna
tuurlijk en ziekelijk ongeduld, om
aan het einde van deze enkele dagen
van onzekerheid te komen.
Voor het eerst sinds z op Acol waa
gekomen, en de vriendelijke sympa
thie van Richard Lambert had onder
vonden, voelde zij zich bitter jegens
hem gestemd, toen zij, na aan de deur
van het paviljoen afscheid van dsn
Prins tc hebben genomen, omkco-
rend, om naar het huis terug lo wan*
deleu van aangezicht tot aangezicht
tegenover den jongen man kwam te
staan,
'{Wordt vervolgd.)
