Roina
Cacao
DE VOLKSDRANK
LDe beste voor den prijsj
kreeg kon de Jongen niet cle schul
dige zijn. Het was hier dus geen
quaestie van „vervoeren", maar wel
van „doen vervoeren". De jongen was
het dus niet, die de overtreding ge
pleegd had maar wel de landbouwer,
in wiens hand de jongen een instru
ment was "oweest.
Op grond daarvan vroeg de officier
veroordeeling van den landbouwer tot
boete van 10, subsidiair vijf da
gen hechtenis, benevens bevestiging
van de verbeurdverklaring van het
gold, dat de in boslag genomen koe
had opgebracht.
Mocht de Rechtbank niiet het „ver
voeren", maar wel het „doen vervoe
ren" juist achten, dan zou spreker
hij zeide dit niet als bedreiging tegen
de Rechtbank overwegen, of hij
dan den jongen niet zou dodn vervol
gen.
Mr. rhiel, do verdediger, begon met
te ontkennen, dat hot hier bewezen
was, dat er een Ministerieel besluit
genomen was, dal Velsen gesloten
was voor veevervoet. Men had wol
een mededeling uit een courant,
pleiter gelooft de „Staatcourant" voor
gelezen, maar in het opzicht van
medodeolingen, staat die courant met
andere bladen gelijk. Maar boven
dien, al neemt apr. aan, dat de in
houd van het bericht overeenstanvt
met de authentieke kopy wat niet
bewezen is don nog is het de vraag
of de Minister van Landbouw een 1»
sluit tot sluiting van don kring Vei-
sen heeft genomen. Immers, in de
„Staatscourant" staat, dat het stuk
geteekend is: „Voor de Minister: de
Secretaris-Generaal Versteeg". En nu
kent pleiter goon enkele wet, die aan
een Minister veroorlooft delegatie aan
een secretaris toe te staan voor hot
nemen van een Ministerieel beslui!
Een besluit van don Minister mag in
ons land niet per procuratie door een
ambtenaar genomen worden, omdat
hior te lande de Secretaris-generaal
geen onder-minister is. Pleiter geeft
toe, dit argument is klem, maar hij
wil hel toch bezagen, omdat hem ge
bleken is, dat de Rechtbank te Zut-
fen in een analoog geval een bekt.
heeft vrijgesproken, op den grond,
liier door pleiter ontwikkeld.
De Ambtenaar van liet O. M. zal
dus alsnog dienen te bewijzen, dat de
Min-ster van Landbouw het besluit
genomen heeft.
Wat de kwestie van „vervoeren" of
„doen versoeren" aanguut, is pleiter
van. meëning, dat deze boerenjongen
wel de geheele zaak kon overzien.
Als zoon van een veelniuder wist hij
er uiies van en hij had zich niet door
een praatje van een meisje op het
dwaalspoor moeten laten brengen.
Pleiter beschouwt hem dus met als
instrument in handen van den bekt.
De verdediger komt er tegen op,
dat de bekL hot misdrijf zou uitga- J
lokt hebben, zooals do Ambtenaar
had beweerd. Daar was hier toch1
geou sprake van. Mr. Thiol kwain ook
togen de juridisch roer gewaagde stel
ling van Mr. Hoyer op, dat men net
strafrechterlijk aansprakelijk zou
zijn, als men iets deed, zonder daar
bij zelf belang te hebben. Want dit
had de Ambtenaar betoogd ten op
zichte van zijn stelling, dat de jon-1
gen geen geldelijk belang bij de zaak
had. Wat nu de ten laste legging
„doen-vervoeren betreft", wees pl. er
op, dat dan bij dengeen d.e doet ver
voeren een ander element moet voor
zitten, dan bij den vervoerder en
waar hij 'reeds had aangetoond, wa
ren in dit geval bij beide dezeifde
elementen aanwezig. Overigens wees
pleiter op de zware straf, die het ver
beurd verklaren van de koe inhoudt
Mr. Hoyer vraagt
schorsing.
Mr. Hoyer deelde mede, wel iets
te voelen voor het betoog omtrent het
met-bewezen zijn van het bestaan van
het Ministerieel besluit. Daarom
vroeg spr. schorsing der zaak, om
aan den Minister een authentiek af
schrift van zijn besluit te vragen.
Ovei-.geas betoogde Mr. Hoyer, dat de
Minister wel een besluit mondeling
kan nemen en den secretaris-generaal
opdragen dit mondelinge besluit
schriftelijk ter kennis van het pu
blick te brengen.
Mr. Th.ed stemde in met bet nade
re requisitoir om de zaak te schor
sen. Daarom zou hij thans niet na-
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
30 Cts. per regel.
bezocht wewl, luisterden zij op met 'n i Ook wees Ds. Van Paossen óp het
aantal voordrachten, die wel in den [werk van Jonkvrouw Tedmg van
smaak der aanwezigen bleken te val-1 Berkhout, do stichtster dezer tnrich-
ie, Vooral d, vooMracId*., v.a de»
heer Manon, wiens leutig Vlaamsen
spreken het publiek vermaakte. Spreker verwelkomde alsnu ver-
oogstten veel succes. schillende aanwezigen, o. a. afgevaar-
Het aardigste nummer was even- Bigden van enkele diuconessenhuizen
wel de ve'rtooning van het Marionet-ip- on3 land, alsook den burge-
ten-theater. meester van Heemstede, daarbi, erop
wijzend, dat de stichtingen steeds
In de poppenkast vervulden de Ij medewerking hebben mogen on-
hoofden \an beide Vlamingen de rol J dervinden von liet Heomsteedsche ge-
VAN HOÜTEN'S
Is bestemd om te worden:
bij uitnemendheid.
I van poppenhoofden. Daaraan
1 heel kunstig poppen!ichamen verbon-
I den, waardoor men de illusie van
I levende caricaturcn kreeg.
De bewegingen van de ledemateta
9 der poppen werden heel handig ge-
1 leid, zoodat do actie good in over-
meente bestuur.
Hierna had de bevestiging plants.
Ds. Barcrer verklaarde van gan-
scher harte zijn taak te aanvaarden.
De aanwezigen zongen hem daarop
toe Psalm 134 4
Dat 's Heeron zegen op u daal',
eeaisteinming was met dc dictie De Zijn gunst uit Ston u'bestraal'!
1 vertoone'rs zongen verschillende Hij schiep 't heelal, Zijn naam ter eer,
J Vlaamsche en Spaansche liedjes en Looft, looft dan allor hoeren Heer.
1 oogstten daarmee heel veel bijval
Populair Co'ncert
Zondag geeft het Haarl. Murfok-
I korp3 een populair concert in de
Nu betrad Ds. Bargor het spreek
gestoelte om een kort woord te spre
ken.
Toen spreker de benoeming ontving,
was 't hem moeilijk. Hij wist, hoe het
I Vereeniging; de liekende bas-zanger werk der vereeniging onder den heer
HJohan Schmier zal tal van vodrdrach- Zegers is uitgebreid on gevoelde niet
iten houden van hem zelf en van de kracht, ditgrootewerk voort te
GOED en GOEDKOOP.
VOEDEND en
GEMAKKELIJK
VERTEERBAAR.
Speenhof!
B a 1 a v o n d.
In het Brongobouw ward gisler-
I avond een balavond gehouden voor
1 de leden.
Het bal, dat te negen uur. onder
I leiding van de hoeren Martin oen
I aanvang nam, had een alleraange-
I onanist verloop.
1 Kg. 1.50
I - 0.80
%Kcf. /0.42^g
VlO- 0.18
de'r op de zaak in gaan, maar deelde
wel reeds mee, dat de Iteraadslaging
in de later te heropenen zitting hem
aanleiding zou kunnen geven, om te
verzoeken deh Minister van Land
bouw Tal ma en diens secretaris-gene
raal Versteeg als getuigen voor de
Haa'rlemsche rechtbank te doen dag
vaarden, om te onderzoeken, up wel
ke wijze liet bedoelde besluit geno
men was.
Da Ambtenaar van het O. M. vor
derde I 1/2 jaar gevangenisstraf te
gen een persoon, die te Beverwijk
jongens had aangespoord u'len te ste
len en deze ook gekocht had.
POGING TOT RIJWIEL-
VERDUISTERING.
Een jonge man stond terecht we
gens poging tot verduistering te
Haarlem, „althans te Utrecht" ge
pleegd. Hij had bij een Haarlemschen
rijwielhandelaar een fiets gehuurd
en had die te Utrecht te koop aange
boden. Het „althans" in de dagvaar
ding was begrijpelijkerwijze aange
wend, wegens de moeilijkheid om het
oogenblik der verduistering vast te
stellen.
Hel gelukte den man niet de fiets
te verkoopen, want Jlij werd aange
houden vóór 't zoover kwam, tot
vreugde van den Haarlemschen rij
wielhandelaar.
De jongen zei, dat hij in slecht ge
zelschap was geweest on zich vast
voorgenomen had, zijn leven te zullen
bateren.
Air. Hoyer eisciite 6 maanden ge
vangenisstraf.
Mr. Slingenberg pleitte een lichtere
slraf ook wees hij er op, dat de hun-
deling, die bekl. gepleegd heeft, niet
voltooid is.
BROOD- EN KOFFIEUITDEELING.
Hedenmorgen maakten 486 kinde
ren oh 69 volwassenen gebruik der
brood- en kofficu tdeeling van den
Ned. Chi'. Geheelonthouders-Bond.
MOMUSAVOND „JACOB VAN
LENNEP".
De heer en mevrouw Marien uit
Mechelen verleenden Donderdag
avond hun medewerking aan den
Momusavond, die .Jacob van Len-
nep" den leden aanbood.
De heer Marièn is op het gebied
van lkefhebberijtooueel geen Vreem
deling: hij vervult bij de. ook hier te
Haarlem goed bekends Tooneelmaat-
schappij „De Dylezonen", de betrek
king van regisseu'r.
De gczotlige dansavond, die druk
Uit de Gestreken
HEEMSTEDE.
INSTALLATIE van Ds. G. Bar-
ger tot predikant-directeur
van „Meorenbosch" en „Be-
thesda-Sarepta".
Gisteren was 't feest op Meeren-
bosch.
De installatie van den nieuwen pre
dikant-directeur van „Meorenbosch"
Bothesda-Sarepta". de stichtin
gen <icr Christelijke Vereeniging tot
erpleging van lijders aan vallende
ziekte. Van de gebouwen wapperde
aderlaudschc driekleur als* feest-
doek ontplooid.
's Middags bad de installatie plaats.
De vriendelijke kapel, met enkele
palmen versierd, stroomde tegen half
drie uur vol niet belangstellingen.
Onder de aanwezigen waren bijna
allo predikanten der Ned. Hervormde
Kerk te Haarlem, de predikant
Heemstede Ds. Wolters, de burge
meester van Heemstede, Jhr. Mr. D.
an Lennep. de broeders en zus
ters, aan de stichting verbonden, en gat p Croiunioün, wiens stof-
dan nog vele belangstellende damesoverschot juist op dezen dog
zetten. Maar onze zwakheid kan in de
kracht Gods volbracht worden. Spre
ker hoopt steeds die kracht te mogen
ontvangen. Want, 't werk in deze
stichtingen is een werk Gods.
„De liefde van Christus dringt ons",
dat is het beginsel, dat spreker wil
nemen als het uitgangspunt van zijn
werk.
Spreker hoopte, dat de diaconessen
en diaconen hem zullen steunen, ook
uitgaande van dit heerlijke beginsel.
Ds. Van Paassen dankte spreker
/oor zijn installatie-rede, alsook liet
bestuur voor het vertrouwon, in hem
gesteld.
Aan den heer Zegers verzocht spre
ker om lieni later nog met ruad bij te
staan, want dit zal noodig zijn.
Alsnu werd gezongen Gezang
127 5:
Wij willen need'rig Gode leven,
U volgen waar Gij ons geleidt,
Ons U geheel ten offer geven.
Met nooit volbrachte dankbaarheid.
Getrouwe Leidsman, sla ons gade,
Voleinder, laat door Uwe kracht
Het heerliik. werk vau Gods genade
In ons ook eenmaal zijn volbracht.
Hierna was het woord aan Ds. Bor
ger van Amsterdam, den vader van
den nieuwen directeur. Deze herinner
de er aan. dat het dezer dagen 30
jaar geleden is, dat lot oprichting der
vereenigiucr besloten is. Spreker be
hoorde tot de leden van het eerste
bestuur. Ook is nog in leven het toen
malige bestuurslid mevr. Bierens de
Haan (bij deze installatie aanwezig).
Ook werd door spreker herinnerd,
1 loeren, te zomen oen 350 perso
en.
Do plechtigheid werd geopend met
het zingen van Gezang 204 1 en 4.
Ds. C. J. van Paassen, van Haar
lem, voorzitter van het bestuur, ging
voor in het gebed.
Daarna hield Ds. Van Paassen een
rede. waarin hij de boteekenis van het
werk van Johannes den Doope-r schet
ste. Het was .een eere voor dezen pre
diker. dat liij het ware woord van
God bracht.
Van den nieuwen predikant-direc
teur verwacht het bestuur het zélfde.
Meer. kan niet verlangd worden,
maar ook niet minder.
Het is een moeilijke taak. Aan do
arme verpleegden moot een waar
woord van Jezus Christus gebracht
worden, oodat ze getroost worden en
hun kruis leeren zetten in dc scha
duw van het kruis van Golgotha. On
ze arme verpleegden zijn van een
Thomas-natuur, ze willen de liefde
van Christus zien.
Zeker, de medische zorgen worden
zoo hoog mogelijk opgeroerd, maar
voor alies moei uhjsen, dat wij iiier
zijn ia een Christelijke inrich
ting.
Y\ e hebben hier ook een opleiding
van jongelieden tot de inwendige zen
ding, Het is niet genoeg, ziekenver
pleegsters en -verplegers op te leiden,
maar ook diaconessen en diaconen.
God heeft de mëuschen lief gehad,
dat wil zeggen de Allerhoogste heeft
aan ons zijn liefde bewezen, getuige
het offer van Zijn Zoon. Uit dankbaar
heid moet de mensen zich geheel ge
ven aan den dienst van God.
Zoo opgevat is het werk in onze
uirichtingen een wel moeilijk, maar
toch een heerlijk werk.
Spreker herdacht, hoevelen reeds ia
dit work zijn voorgegaan. De aftre
dende directeur, de heer J. L. Zegers,
heeft ruim 20 jaar het bestuur ge
voerd en daarvan veel zegen mogen
zien. Voor dit work dankte spreker
don heer Zegers.
aan den schoot dor aarde is toever
trouwd, vele jaren lid van het bestuur
is geweest.
Tot zijn zoon richtte spreker een
persoonlijk woord, uitgaande van de
passage uit den Puulus-brief „Gij
dan, mijn zoon; wordt gesterkt door
do genade van Jezus Christus".
Ook herinnerde spreker aan 't werk
van oen neer Zegers, tüe in 's iieeren
kracht luer veel tot stand heeft mogen
brengen.
Nou at Ds. Larger liet dankgebed
had uitgesproken, .zongen de aanwe
zigen nog staande Gozung 96 1,
Hulloluja. eeuwig donk en «ere....
Iiiermeo was de plechtigheid geëin
digd. Van de gelegenheid, daarna ge
boden, om met ueu nieuwen directeur
persoonlijk Kennis te maken, werd
uoor velen gebruik gemaakt.
BLOEMENDAAL.
GEMEENTERAAD.
De Raad is Donderdag uuddag om 2
uur bijeengekomen, onder presidium
van den burgemeester, den heer Jhr.
LAS HACKER.
Afwezig zijn de heeren Van Hoof!
en BispinCk.
Als eerste punt der agenda is
benoeming van een tijdelijk wethou
der aan oo orde Daaraan doet de
VOORZITTER een nieuwjaarswensen
aan de leden voorafgaan. Spr. hoopt,
dat er in liet nieuwe jaar veel in hot
belang dor gemeente tot staud zal
worden gebracht.
Do heer BIJVOET antwoordt; her
denkt hetgeen ouder leiding van den
burgemeester in liet ufgeloopen jaar
is verricht en hoopt, dat in het ko
mende jaar door hein weer veel voor
het welzijn der gemeente zal worden
gedaan.
Benoeming t ij del ij k
Wethouder.
Deze benoeming is noodig in ver
band met de ongesteldheid van den
wethouder Van Hooff. Tot tijdelijk
plaatsvervanger wordt benoemd do
heer A. KOOLHOVEN, met 10 stem
men, torwül 1 stem op den heer Mr.
Jacometti wordt uitgebracht.
Do heer KOOLHOVEN aanvaardt
zijne benoeming, dankt den leden
voor het in hem gestelde vertrouwen
en neemt zijn plaats naast den Voor-
fitter in.
Aan de orde komen de ingekomen
stukken.
Do commissie voor de waterleiding
verzoekt uitbreiding van het haar
toegestane crediet van f 3000 tot 5000,
in verband inet proefboringen, enz.
De 2000 extra worden toegestaan.
Naar aanleiding van een verzoek
van ouders, wier kinderen op de Am
bachtsschool tc Haarlem gaan, om te
gemoetkoming in het schoolgeld,
wordt zonder hoofdelijke stemming
besloten, dat de gemeente hel school
geld geheel zal betalen voor kinderen,
vier ouders minder dan GOO verdie
nen, en voor de helft voor kinderen,
wier ouders hoogere inkomsten heb
ben.
De heer C. L. de Fouw herinnert er
in een request aan, dat hij in het be
gin van 1911 de gemeente in ovenve-
ging heeft gegeven, te Bloememfaal
tot stichting van een keuringsdienst
voor melk over tc gaan. Namens It.
en W. werd aan requestrant toen in
stemming met dat plan betuigd, en
daarom heeft hij nu mot verbazing
gezien, dat do gemeente er voor is,
zich hij den gemeenschappelijke»
keuringsdienst nun te sluiten.
De VOORZITTER merkt op, dat
ver de totstandkoming van dien ge-
meenschannelijken keuringsdienst vol
strekt nog geen zekerheid bestaat, ea
dat hot wellicht mogelijk zal zijn, een
keuringsdienst voor melk allee» vc-or
Bloemcndaal in te stellen.
Do VOORZITTER stelt voor, dit
punt aan te houden tot men ver ge
noeg gevorderd is met de regeling
van den keuringsdienst.
Aldus wordt besloten.
Ingekomen is een request van ecu
aantal ouders, die verzoeken ov^r te
gaan tot uitbreiding van de openbare
lagere school (hoofd de heer IJzer
man) met het oog op de grootte der
klassen.
Hierover zullen B. en W. praead-
vies uitbrengen.
Zonder hoofdelijke stemming wordt
besloten tot het vellen van een reeks
boomen aan dc Aerdenhoutslaan,
door de Heide-Maatschappij, en nieu
we beplanliDg. De kosten zullen f340
bedragen.
De heer TEDING VAN BERKHOUT
is er voor. de oude boomen publiek te
veilen. Er is een oude esch. die vrij
veel waarde heeft, wellicht zou men
dien eerst ondershands kunnen ver
koopen.
L>e heer Mr. W. A. Jacometti wordt
als lid der schoolcommissie herbe
noemd.
Tot onderwijzeres aan de openbare
school wordt mej. J. E. Kok, tot nu
toe tijdelijk, benoemd met algemeene
stemmen
Besloten wordt zonder hoofdelijke
stemming tot overneming van een
strook grond van 100 M. lang en 2 M.
breed (voor 8 ct. per M2., van Kweek-
duin) voor de verbreeding van den
Vogelonzangschen weg.
Tijdelijke geldleening.
Besloten wordt een tijdelijke geld
leening, groot flOO.OÖO en rentende
niet nuitr dan 4 aan to gaan tor
voorziening in verschillende lotrpsude
uitgaven.
Rondvraag.
Do heer VAN TIENHOVEN merkt
op. dat het noodig zal zijn, volgens oo
erconkomst met den heer Enschedé,
om verschillende wegen in Aerden-
hout te verhardon vóór Februari 1913.
Het zul dus wel noodig zijn, dat 13. en
W. met voorstellen te dier zake bij
den Raad komen tenzij de heer Eu-
schedó een jaar uitsteL zou willen
vorioeneu.
De heer VAN DER VLIET geeft in
overweging, haast te maken met de
aanbesteding vau het buizennet in
Aerdouhout. niet het oog op de stij
ging der iizerprijzen.
Do VOORZITTER antwoordt, dat
den heer Houbcn is verzocht, spoed to
maken.
Do Raad gaat hierop in geheime
zitting over, tor vaststelling van be
lastingkohieren en ter bespreking van
de verlichting te Vogelenzang (pun
ten 9 en 10 der agenda).
SCHOTEN.
Voor de betrekking van directeur
der gemeente-gasfabriek alhier heb
ben zich 54 sollicitanten aangemeld.
SPAARNDAM.
Men schrijft ons:
Tot ons genoegen kunnen wij be
richten dat de burgemeester, de heer
op de nota van Argentinië, betreffen
de de gewelddadigheden begaan to
gen Argentijnscho scheepvaart-inrich
tingen.
Stadsnieuws
ORGELBESPELING
in do G route- of St. Havo-kerk te
Haarlem, op Dinsdag 30 Januari 1912,
dos namiddags van 1 tot 2 uur. door
iden heer W. Ezernian.
Programma
No. 1. Preludium en Fuga No. 3,
Mendelssohn.
No. 2. Adagio (le Symphonie),
Beethoven.
No. 3. Concert No. 3, G. F. Handel-
No. 4. Variation in As, A. Ilesse.
No. 5. Ave Maria, Max Roger.
Uit de Rechfszaa!
Tn de middagzilting kwamen cenige
zaken van belang voor.
U itlokken tot diefstal.
E: n jonc-e man uit Beverwijk had
eenige Jongens aangespoord orn
groenten te stelen en nan hem te ver
koopen. Drie jongens hadden daarop
aan de haven drie halen uien wegge
nomen en zouden die met een kar
van den jongen man gaan halen.
Daarbij werden zo echter gesnapt.
Beklaagde ontkent de jongens tot
misdrijf te hebben aangezet, hij wist
niet. dat de uien van diefstal afkom
stig waren toen zij bij hem kwamen
met de mededeeling. dat ze we! er
gens wat voor hem wisten.
De jongens, die in zitting met ge
sloten deuren hadden terecht go-staan,
verklaarden echter, dat do beklaagde
gezegd liad dat zij alles konden bren
gen," aardappelen, uien, of groenten.
Hij zou een rijksdaalder voor een zak
uien geven.
Dc ambtenaar van het O. M„ Mr.
Hoyer, qualificeerole do daad van den
beklaagde als uitlokking tot misdrijf
en vorderde anderhalf jaar gevange
nisstraf.
De beklaagde had aangevoerd, dat
tiïj het slachtoffer was van een com
plot der drie jongens. Een konnis zou
eeu ges Drek hebben afgeluisterd,
waarbij do jongens besloten zouden
hebben beklaagde te bezwaren, hoe
wel zij wisten, dat hij onschuldig
was. omdat daardoor hun zaak er
bete? voor zou komen te staan.
Op oen vraag von den president,
waarom de beklaagde dit als het
wear was belangrijke feil had ver
zwegen, zei de man „lk achtte mijn
tijd "nog niet sokomen."
Maar de president achtte den tijd
nu verstreKen, omdat de beklaagde
zulk eeu gewichtige mededeeling wel
eerder zou vodaau hebben, als zij
juisï was.
Mr. Simonsz, die de verdediging
van Mr. Moons hod overgenomen,
was van meaning, dat het verhaal
van den beklaagde wel waar kon zijn
en ook vond hij, dat het niet bewezen
was, dat de beklaagde de jongens
tot mi9dri>f had aangespoord en even
min dat hii wist, dat de uien van
diefstal afkomstig waren.
Komt Minister Talma als
getuige?
Een zaak die niet droevig was on
bovendien «en jrrappigen kan< kreeg,
door het betoog van den pleiter, Mr.
Thiel, gold een overtreding van de
maatregelen, verleden jaar tegen 'le
uitbreiding van mond- en klauwzeer
getroffen. Bij ministerieel besluit was
het verboden; te Velsen vee te vervoe
ren zonder vergunning. Eeu landbou
wer liet door zijn dochtertje octater
aan een buurjongen vragen, om een
koe. die u»t Amsterdam kwam, van de
boei te halen, ofschoon hij daarvoor
geen vergunning had. De beklaagde
was voor deze overtreding voor het
Kantongerecht geweest, maar duar
vrijgesproken, omdat do Kantonrech
ter niet had aangenomen, dat ue
qualificatie „doen vervoeren" juist
was. De ambtenaar van het O. M. bij
het Kantongerecht. Mr. Van Lier, was
hiertegen Sn appèl gekomen.
Ter terechtzitting beweerde de be
klaagde, dat de koe te Arasterdam ge
keurd was en men had hem daar ge-
zégh, dal in een courant had gestaan,
dat do verbodsbepaling voor Veisen
was ingetrokken.
De ambtenaar van het O. M., Mr.
Hoyer. verklaarde het niet eens te
zijn met Ue opvatting van den Kan
tonrechter. dat hier de quaestie van
doen vervoeren met nestond.
De 15-jarigo ooereajougen wist wel,
dat hst vee niet verroerd mocht wor
den. maar lüj had het uog aan het
dochtertje van den landbouwer ge
vraagd, Dit had hem verzekerd, dat
het heest wel mocht gehaald worden.
Daar do jongen ook geen belang had
bij het halen van de koe het was
b-:-st mogelijk, dat hij er niets voor
OOM AMANDUS.
Humoreske door R. ORTMANN.
Amaudus Butenschón, vroeger ma
kelaar in vaste goederen, later rente
nier, had eigenlijk in "t geheel geen
reebt om zich mijn oom to noemen.
Zq n eeuigo zuster was op een tijd
stip, dat reeds in hel verre verleden
lag, met cc» broer van mijn moeder
getrouwd en pa3 na den dood van
deze twee was hij, m zekeren zin om
de gaping in de rij der bloedverwan
ten aan te vullen, als zoogenaamde
oom binnen mijn gezichtskring getre
den.
Mijn moeder, die vroeg weduwe
was geworden, schatte hem hoog,
maar ik kon het nooit zoover brengen,
dat ik iets voor hem gevoelde, of
schoon zijn voornaam liefde eiSChte.
Ea men mocht mij dat niet kwalijk
nemen want bijna al de onaangena
me indrukken uit de jaren mijner
jeugd waren op de cone of andere ma
nier verbonden aan don persoon van
den kleinen, niageren man, wiens ge
rimpeld gelaat bij mij altijd do voor
stelling wekte, dat oom Amandös in
zij:i geheele leven niet jong geweest
bon zijn.
Dat hij voor de eigenaardigheden
der jeugd niet het minste gevoel had.
was roker. En dat mijn moeder hem
In alle gewichtige vraagstukken van
de opvoeding tot haar raadgever koos,
had een donkere schaduw op mijn
jongensjaren geworpen. Want oom
Amundus misbruikte naar mijn mee-
mng de hem toegekende familierech
ten op een letterlijk afschuwelijke
mamcr. Hij bemoeide zich eenvoudig
met alles, niet alleen met mijn school
rapporten en do kansen om een klas
se verhoogd te worden, maar ook om
de kleine gebeurtenissen in mijn par-
ticulier leven welke hij met een be
slist angstwekkend talent gewaar
wist te worden. En daar deze gebeur
tenissen zelden bijval bij hem von
den, was hij niet karig met strafpre
dikaties, waarvoor ik vooral om den
doorborende», blik, waarmee hij mij
daarbij aankeek, een hcUlooze vreee
had.
Ik wist, dat men hem voor zeer ge
goed aanzag, cn mijn moeder zin
speelde er soms tegenover mij op, dat
zij hem igroote dankbaarheid ver
schuldigd was, maar hij gaf mij nooit
een geschenS, dat mij pleizier ge
daan zou hcbbe.i. En de bijna armoe
dige eenvoudigheid van zijn vrijgeael-
lenhuishouding, die door een bejaar
de huishoudster bestuurd werd, ver
sterkte mij in de overtuiging, dat hij
een gierigaard van óe ergste soort
was. Nooit had ik in het minst betwij
feld, dat het op een gegeven oogen
blik tusschen hem en mij tot een bot
sing zou komen. En het was voor mij
een welkome bevrijding, dat mijn ver
onderstelling bij de beslissing over
mijn beroepskeuze bewaarheid werd,
Oom Amandus had mij de keus ge-
lal>Mi tusschen den koopmansstand i
en de studie In de rechten, voor welke
hij in een onbegrijpelijke bui van
grootmoedigheid de kosterf verklaar
de te willen dragen, maar ik gevoel
de in mij den aandrang om kunste
naar te worden. En in dit eone geval
ten minste behaalde ik bij mijn moe
der de overwinning op zijn invloed.
Ik mocht naar de teekenacademie en
smaakte de voldoening, dat oom
Amandus zich van stonden aan zoo
weinig ora mij bekommerde, alsof ik
gestorven W3re. De profetie, dat ik
een zeker verderf tegemoet ging, was
voor een reeks van jaren het laatste
woord dat ik uit zijn mond vernam.
En nooit had zijn geel gezicht mij
meer gerimpeld, nooit zijn blik mij
doorborender geschenen dan op dat
oogenblilc.
Nog in mijn studietijd had ik het
ongeluk mijn moeder door den dood
te verliezen. Toen men haar ten grave
di oog. lag oom Amandus met erge
koorts te bed en een ontmoeting met
hem bleef mij dus bespaard. Nagela
ten had de overledene mij niets; want
haar weduwenpensioen, dat natuur
lijk met haar dood ophield, wa6 maar
juist voldoende voor haar en mijn
levensonderhoud geweest. En ik zou
misschien gedwongen zijn geweest om
van mijn kunst, die mij voorloopig
nog geen brood gaf, af te zien, wan
neer niet een onvoorzien gelukkig
toeval mi] deze treurige noodzakelijk
heid had bespaard.
na mijn terugkeer aan de aca
demie namelijk liet do directeur mij
bij zich roej>en om mij mede te deelen,
dat een rijk kunstbeschermer, die niet
genoemd wilde zijn, zich voor mijn
talent interesseerde en mij daarom
door tusschenkomst van den direc
teur het gold wilde doen toekomen,
dat ik ter voltooiing van mijn studie
noodig had. Dat kreeg lk dan ook
prompt op den eersten dag van elke
maand uitbetaald, en al moest ik mij
ook geweldig bekrimpen om er mee
rond te komen, ik wist het toch klaar
te spelen, dat ik zonder schulden bleef
t.ot ik het durfde wagen om den strijd
des levens met eigen kracht te aan
vaarden. Gedurende twee jaar had de
onbekende weldoener mij zijn steun
beloofd, en toen die om waren, staak
te hij ook onmiddellijk zijn geldzen
dingen, Nu begon er voor mij een tijd
perk van ingespannen worstelen om
het dagelijksch brood. Ik moest, even
als ieder ander jong kunstenaar, de
bittere ervaring opdoen, dat het nog
al tl jdgomakkel ij ker is stukkon te schil
deren dan ze te verkoopen. En maan
den achtereen moest ik rnij op ellen
dige wijze met allerlei slechtbetaalde,
op bestelling geleverde stukjes behel
pen, tot eindelijk het eerste succes
mijn moed weer deed herleven.
Het bestuur der groote kunstten
toonstelling, waarheen ik een mijner
schilderijen had gezonden, deelde mij
mede. dat het verkocht was.
Een Amerikaan» Smith geheeten,
die op de doorreis was, had zonder
tegenwerpingen den gevraagd en prijs
betaald en mij daardoor, zonder het
te vermoeden, uit een zeer bedenke
lijke positie gered, liet was een won
derbaarlijk gelukkig toeval, maar nog
veel wonderbaarlijker was het, dat
drie maanden tator weer een door
trekkend Amerikaan dezen koer
heette hij Brown een van mijn ten-
toonstellingsschilderijen aankocht, en
dat zich hetzelfde gezegende toeval
telkens na ongeveer hetzelfde tijds
verloop nog tweemaal herhaalde.
Mijn schilderijen moesten wel juist
op doortrekkende Amerikanen een
bijzondere aantrekkingskracht uitoe
fenen, waarvoor ik de reden niet kon
vinden, hoe ik er ook over nadacht.
En al verkocht ik daarenboven nu en
dan ook nog een klein stukje, zonder
de heeren Smith, Brown. Taylor en
Henderson zou ik stellig menigmaal
honger geleden hebben.
En nu kwam de groote gebeurtenis
in mijn leven. Op een uitstapje maak
te ik kennis met een jonge dame. wier
bekoorlijkheden mijn hart in vlam zet
ten.
Zij legde mijn bedeesde pogingen
om haar weer te ontmoeten geen hin
derpalen in den weg en veertien da
gen na onze eerste ontmoeting was
ik met Gertie Haslauer verloofd. Wij
hadden niet noodig gehad de toestem
ming van iemand ter wereld te vra
gen; want ook mijn aongebeden meis
je was reeds lang wees en had geen
andere bloedverwanten dan een tan
te, die, zooals ze mij vertelde, hoewel
zo reeds op leeftijd was, nog altijd
haar brood in een afhankelijke be
trekking moest verdienen. Daar mij
deze dame verder n:"t interesseerde
vroeg ik noch naar haar naam noch
naar haar woonplaats, en van den an
deren kant achtte ik het niet. noodig
Gertie van het bestaan van mijn oom
Amandus te onderrichten. Het arme
kind zou zich misschien den ouden
heer als een schatrijken erfoom heb
ben voorgesteld en aan zijn persoon
stille verwachtingen hebben verbon
den. Ik achtte het echter een piicht
der beleefdheid, hem van mijn verlo
ving kennis tc geven. Het was sedert
jaren de eerste brief, dien ik aan hem
schreef, en ik deed mijn best dien zoo
koel en prozaïsch mogelijk te houden,
opdat do ontvanger met geen moge
lijkheid op de gedachte zou kunnen
komen, dat het mij om zijn zegen of
misschien zelfs wel om zijn financiee-
len steun te doen was.
Op een golukwensch rekende ik te
minder, wijl ik hem had medegedeeld,
dat het meisje mijner keuze liet be-
veiligste, bekoorlijkste schepsel onder
de zon was, maar evenmin een aris
tocrate als de erfgename van mil-
lioenen, doch slechts een- boekhoud-
ster was, die geen cent bezat. En hoe
hij over verlovingen dacht, waarvan
men vooraf wist. dat zo vijf of tien
jaar zouden moeten duren, kon ik
mij gemakkelijk voorstellen: ik r.ioet
dan ook eerlijk bekennen, dat Ik niet
zonder eonigc beklemdheid den brief
