HAARLEM'S DAGBLAD.
TWEEDE BLAD.
ZATERDAG 3 FEBRUARI 1912
Kaarlemsciie
HandeÜsvereeniging
(Goedgekeurd bij Kon. Beal. van 12
Nov. 1899.}
De Haarleinscbe Handelsvcreeni-
ging hier ter stede, opgericht 10 Mei
1892, heeft in den loop van den tijd
wel haar recht van bestaan bewezen
In zeer vele gevallen, zaken van ver-
Bchillenden aard betreffende, is zij
opgetreden en dikwijls met groot
succes. Jammer echter, dat men alge
meen niet meer blijk geeft, dit te
waardeeren, door als lid dor Vereeni-
ging toe te treden. Er zijn wel meer
dan 600 leden, maar dat ia niet vol
doende. Elk handelaar, neringdoen
de, ja zeifs particulieren, moesten lid
worden, om ten minste te laten ge
voelen, dat men hel werk op prijs
■telt, dat de llaarJeuisclie Handels-
yereeaigiug steeds opneemt, als doen
de, wat hare hand vindt om te doen.
De voordeeleu, die de Vereeniging
buiten hare bemoeiingen van ver-
sclnllenden aard, haren leden aan
biedt, zijn zeer vele en zeer groote
tegeuover de geringe jaarlijksche
conir.Jjutie van f 3.50, die gewaagd
wordt.
I)e Haarlemsche Handelsvereeni-
giug bemoeit zich in de eerste plaats
er mede, de bel&ugen van hare leden
te bevorderen, door ouwdlige beta
lers voor ben tot betaling aan te
manen en information voor beu in te
women. bovendien hebben de leden
hel recbl bel bun gratis te verstrek
ken adv es der Yereeuigiug te vragen
die ook in procedureu eu faillisse
menten graus voor ben optreedt, na
tuurlijk alleen voor za&an be treilen de
den nuudel eu bet bedrijl der ledeu.
Als proef kunnen voortaan nieuwe
leden v oor een h&lf jaar worden aan
genomen, docb slechts bet 2e halfjaar
(van 1 November tot eu met 30 Aprilj
ad f 1.75 de halve couinbutie.
.Rechtsgeleerde adviseurs der Ver
een.ging zijn de heeren Mrs. Th. de
Haan Hugenholu en A. 11 J. Mciens,
Spaarue 94, alhier, die voor de leden
eiken werkdag van 2—4 uur des na
middag zijn te spreken.
Het bureau der Vereeniging is ge
vestigd Jansweg 11.
Voor incasso's door bemiddeling
der Vereen iging wordt een vast
recht van 5 pCt. der vordering bere
kend.
Bovendien moet 10 cent voor port
steeds worden bijgevoegd, bij inzen
ding van vorderingen door bemidde
ling der advocaten te innen.
De kosten vun informatiën near
buiten de stad woonachtige personen
bodragen 60 ets. por informatie, plus
vijf cents porto-vergoédmg. Informs
tién naar binnen de stad wonende
personen worden gratis verstrekt.
Pretention op buiten de stad wo
nende personen worden niet behan
deld, wanneer niet 10 ets. voor porto-
vergoeding is toegevoegd.
Ruim 1748 informatiën en rechts
geleerde adviezen werden in het af-
geioopen jaar gegeven.
Aan het kantoor Jausweg 11, zijn
thans coupons A 10 cent verkrijgbaar
waarop men bij het Bureau van den
Burgerlijken Stand op het Stadhuis
inlichtingen kan bekomen over het
adres van h er op het bevolkingsregis-
Jn de maanden November en De
cember 1911 zijn 44 vorderingen tot
een bedrag van f 1018 betaald, 8 vor
deringen worden afbetaald; 23 vorde
ringen zijn uitgesteld.
Nieuwe leden voor 1912—13 kunnen
nu roeds tobde vereeniging toetreden
en genieten alsdan tot 1 Mei e.k. alle
voorrechten als een gewoon lid.
Volgens art 7 dieot het geheim der
lijsten van wanbetalers ongeschon
den te blijven.
In verband met de wijziging van
art.kei 11 van het huishoudelijk regle
ment van den NederlaDdschen Bond
van Onderlinge Informatie- en
Schuldinvorderlng bureaux en Han-
delsvereenigingen, gevestigd te Haar
lem, moet in bet vervolg voor eike
informatie die op vertoon van leg.ti-
matiekaarlen wordt gegeven, 25 cent
worden betaald.
Alle brieven, aanvragen, reclames
of wat ook, moeten worden geadres
seerl aan het Bureau, dat geopend is
dagelijks van 9 tot 5 uur en waar ook
verdere inlichtingen zijn te bekomen
Het Bestuur heeft bemerkt, dat men
soms meent, dat men, hoewel geen
lid der H. 14. V., toen van haar infor
matiën kan bekomen, en brengt nu
nogmaals en uitdrukkelijk ter keunis
dat alleen aan leden der Vereeniging
.nformatiën door haar worden ver
strekt, en dat voor informatiën op
hier ter stede woonachtige personen
nooit betaling mag worden gevor
derd.
HET BESTUUR.
OM ONS HEEN
Regen en sneeuw zijn zusters, zegt
Lu c ion Rudaux in een artikel in liet
tijdschrift Je sais tout, omdal
beide geboren worden door condensa
tie van den waterdamp in de at
mosfeer. Maar d© eeno zuster, de
sneeuw, is lief en grillig, de andere,
de regen, altijd slecht gehumeurd.
Zoo kijkt de dichter ze aan. De
practicus heeft een andere opvatting:
hij herinnert zich nog maar al te
goed, hoe eenige maanden geleden
gesnakt ls naar den weldoenden re
gen on weet op dit oogenblik, hoe
laat ik het maar ionduit zeggen.. -
hoe hinderlijk en onaangenaam de
sneeuw is. Neen, sneeuw is niet mooi
in een stad, het verkeer kan haar
niet verdragen, strooit er vuil pekol-
water overheen, loopt er over met
zware laarzen en overschoenen. Poë
tisch is de sneeuw buiten, in de rus
tige dorpen en op het stille land,
waar ze blank cn ongerept kan blij
ven liggen.
Wanneer de lucht met waterdamp
verzadigd is en door verschillende in
vloeden wordt afgekoeld, vormt zich
regen of, wanneer de temperatuur
zeer Jaag is, sneeuw. Is de condensa
tie zeer snel, dan ontstaat hagel, is
die langzaam en toenemend, dan ont
staan er regelmatiger kristallen de
sneeuwsterren, niet te verwarren
evenwel met de vlokken, waarin wij
gewoonlijk de sneeuw zien vallen. Die
vlokken ontstaan wanneer de kristal
len in hun val minder koude lucht
lagen doorkruisen ze smelten daar
door gedeeltelijk en hechten zich aan
elkander.
De ware, de fraaie, de echte
sneeuw om zoo te zeggen, ie dan ook
te vinden op de hoog© toppen in de
streken, waar lievig© boud© hoerscht.
Welk© vormen hier de sneeuw aan
neemt, is ou8 aanvankelijk door tee-
keningen, later veel veiliger en meer
betrouwbaar door de photographic
geleerd.
De formatie dor sneeuw is niet
maar toevallig, zij is onderworpen
aan wetten en sommige voorwaarden
van het natuurverschiinsel zijn reeds
bekend. Sneeuwsterren hebben in hel
algemeen zes takken, maar er zijn
uitzonderingen zoo heeft de bekwa
me weerkundige Westmann, die de
structuur der sneeuw heeft bestu
deerd, op Spitsbergen een sneeuwster
gevonden met drie en een ander maal
een met twaalf takken.
Bij zeer lage temperatuur, lager
dan twintig graden onder nul, ont
staan ©r ook sneeuwnaalden cu
sneeuwprisma's, de sterren komen
meer voor wanneer de temperatuur
niet meer dan 20 graden onder nul
gedaald is. Al deze vormen van
sneeuw zijn zeer klein zelden groot er
dan twee millimeters, soms zijn ze
maar een deel van een millimeter
groot. Dat is heel iets anders, dan de
halfnatte vlokken die vrij kennen.
Hun wijze van stapelen is dan ook
zeer verschillend, en hoewel het moei
lijk is, de dichtheid en liet volume
precies na te gaan, kan in het alge
meen worden aangenomen, dat een
sneeuwlaag gelijk staat met een tien
de der hoeveelheid aan water. Dit is
evenwel maar een gemiddelde, daar
de verhouding soms staat -üs een tot
drie-honderdste, een andermaal, bij
oude sneeuw, dio ontdooid en weer
bevroren is, als een tot drie.
Dit groote verschil belet niet. dat
de sneeuw zich in reusachtige hoe
veelheid van vel© meters dikte kan
opstapelen, zoodat het plotseling
smelten groote gevaren mee kan
brengen. I>c lichtheid van de sneeuw
ls oorzaak, dat zo gemakkelijk ver
waait en opstapelt in stille hoeken
De groote "winter van 1895, waarin
Frankrijk belangrijken sneeuwval
kreeg, heeft aan een van de spoorweg
maatschappijen, do Compagnie
de 1'es t. een som van anderhalve
ton gekost voor het sneeuwruimen op
de spoorbaan.
Dat bcteekent natuurlijk nog wei
nig, vergeleken bij de verliezen, die
in do bergstreken door sneeuw ster
ling kunnen worden veroorzaakt. Op
de hoogste toppen is de opstapeling
dikwijls groot, liet observatorium op
den Pic du Midi op een hoogte van
28G0 nieter is wel omringd door een
snöeuwlnaa van lien meters dikte.
Men kan zich voorstellen, wat het
leven is van de waarnemers op dien
hoogen post, die alleen door voortdu- j
rend wegruimen een uitgang kunnen
behouden. Soms waren een maand
lang hun ramen verduisterd, zoodat
zij voortdurend de lamp moesten
brunden. Daar staat weliswaar de
grootsche pracht van de sneeuw in
deze toovenvereld tegenover. Maar de
bewoners van het dal weten maar al
te good, hoe gevaarlijk die witte fee
voor hen wezen kan. Met de minste
aanleiding slingert zij eoms de ge
weldige massa ns naar omlaag.
De redenen voor het ontstaan van
een lawine zijn vele, maar in het al
gemeen komen die sneeuwstortingen
vaker voor in n inters, waarin het
vaak en hevig waait, dan in stille
seizoenen. Mon onderscheidt de lawi
nes in soorten. De eene komt liet
tuurlijk de gansche Inhoud van die
woningen tegelijk verloren ging. En
in diezelfde streek hebben lawines
den weg naar Tounnalet door de ijs
blokken, die er het gevolg van waren,
versperd tot einde Juli toe.
Zelfs werden in 1889 nog op den
20sten October ijsblokken gevonden,
die het overblijfsel waren van lawines
v'an den vorigen winter.
Erger dan deze materieel© schade
is het verlies van talrijke mensdven-
lovens. plotseling geëindigd in de on
metelijke witheid. De lijst is zoo lang,
zegt Rudaux, dat zij volkomen wettigt
den naam die aan de bekoorlijke
sneeuwkristallen moet worden go-
geven dien van grillig.
J. C. P.
Parijsche Brieven
meeste voor aan Itet einde van den
winter of in het begin van de lente,
wanneer de zonnewarmte op sommige
hellingen ©en gedeeltelijken dooi ver
oorzaakt. Deze massaas glijden naar
beneden en slepen ullerlei overblijfse
len met zich mee.
Andere lawines worden veroorzaakt
door bowceingen in den dampkring.
Gedurende lange perioden van hevige
kou valt de sneeuw in den vorm van
kleine kristallen, die niet in staat
zijn zich, als de vlokken, nan elkan
der t© hechten, droge sneeuw, zooaJs
de bergbewoners zeggen, dio zich op
stapelt zonder onderling verband van
©enig© beteek ©nis. Zoo ligt zij op de
hellingen in den staat van labiel even
wicht, Windstooten op de toppen ver-
oorzaken sneeuwwolken, dio als stof
wordon rondgeslingerd en wanneer
de wind ongelijk is of plotseling be
daart, vult de wolk in haar geheel in
de ravijnen neer. brengt andere
sneeuwlagen in beweging en de lawi
ne is daar, die in enkele oogenblik-
k< n ufstanden van 2000 meiers aflegt
cn nog vorcrgeid wordt door de lucht
verplaatsing. die er door ontstaat. Zij
is het, die huizen vernielt en boomen
ontwortelt, de sneeuwmassa volgt
haar op don voet. Wat die luchtdruk
beteek ent is eens opgemerkt in het
plaatsje Burèges, een hoekje van de
Pyreneeën, dat het meeste aan 5e
sneeuw is blootgesteld. Tijdens een
vei-schrikkelijke Inwin© werd daar een
huis geheel opgenomen en met zijn
inhoud dertig meters liooger, op de
tegenover liggende helling, gewor
pen.
In datzelfde plaatsje heeft een
sneeuwval in 1907 nog erger gedaan.
De sneeuw, die dc huizen vulde, ver
stijfde onder baar geweldigen druk
in de lage temperatuur tot blokken
ijs, die alleen met liet houweel kon
den worden verbrijzeld, zoodat na-
CCCX11I.
Een dezer dagen verrast© ons het
volgende telegram in ©en der Parij
sche dagbladen
„Gisteren hield een auiomobiel.
waarin personen gezeten waren, wier
elegante kleederdracht welgestelde
reizigers aanduidden, stil in de om
streken vun het gehucht Ruiro Ven-
toux, nabii Azon. Kort na hot vertrek
van de automobiel ontdekte men op
den weg een zuigeling in v<>1 leven,
die zonder twijfel dnor de reizigers
was achtergelaten. Brave lieden na
men het kind op cn ontkleedden hei.
teneinde er zich van te overtuigen, of
het ongedeerd was. Ho© groot was
niet bun verrassing, toen zij in de
windselen die het teer© lichaam om
gaven, zestien biljetten van duizend
francs vonden, benevens een stuk
papier, waarop de volgende eenvoudi
ge woorden waren geschreven „Om
het te verzorgen cn op te voeden"."
Lieden, die een soort van bdhoefte
gevoelen om van tijd tot lijd hunne
fantasie te doen opfrisschen door «en
merkwaardig feit uit de rubric-k „ge
mengd nieuws", mogen in dit voorval
een kleine herleving zien van den tijd
der romantiek zéker is er toch Iets
lugubers aan deze geschiedenis ver
bonden. iets, dat beklemmend werkt
op het gemoed van den rechtschapene
cn een verklaring geeft van hetgeen
d'Alembert eens tot Condor oei reide
..Mijn ware moeder is zij, die mij met
naar melk heeft gevoedik keu geen
andere."
Hier is het niet oeu arme vrouw,
die, niet wetend hoe hour pasgeboren
kind te voeden, in leven te houden en
groot te brengen, in een wanhoopsbui
het wicht te vondeling legt, in de vu
rige hoop, dat het in goede handen
terecht konie neen, hior geldt het
een kind, dat nlöt aan de zorgen van
onbekenden zou behoeven te worden
overgelaten, indien do ouders hun
gevoel van humaniteit vermochten te
doen zegevieren over schijnheilige
maalscliappijke consideraties.
Het bedrag, dat er bij is gevoegd,
moge op ©en soort v an zorgzaamheid
der ouders wijzen -- in werkelijkheid
is deze daad niels anders dan een
afkoop van zonden, waarmede ruime
gewetens in slaap worden gesust en,
tot overmaat van ramp, misschien
niet eens het resultaat wordt bereikt,
dat de belanghebbenden er zich van
voorstellen. Wie of wat toch waar
borgt, dat de s$oa besteed zal worden
aan do verzorging cn de opvoeding
van liet kind
Wilden de ouders zich va» hun
kind ontdoen, doch tevens de zeker
heid hebben, dat het. om eens een
zeemansterm te bezigen, in con veilige
haven zou belanden, dan hadden zij
een anderen weg behooren in te
slaan. Er zijn namelijk in Frankrijk
niet weinig kinderlooz© echtparen,
die niets liever willen, don een oi
meer kinderen te adopteeren. Een des
betreffende advertentie in de dagbla
den zou ongetwijfeld het goweuscJit©
gevolg hebben gonad. Mij persoonlijk
is het gebeurd, dat een kiuderloos
paar van goeden hniz© mij vroeg, een
van mijn kinderen te mogen overne
men", zóó hunkerden dc echtelieden
naar wat kinderlijk© blijheid in hun
min of meer eentonig bestaan.
Nog ©en andore weg stond den
oudere open. Zij baduen hun kind
kunnen brengen dan wel door ©en
vertrouwd persoon doen brengen
bij e>en commissai iaat van politie of
bij liet voortreffelijk gesticht der
„Éntanis Assistés". Een formulier
wordt dan den brenger of dei breng
ster ter beantwuioding gesteld.
Ik dien hierbij op te merken, dat
noch de ouders noch de deposanten
gehouden zijn, da© vragen te beant
woorden. Terecht hebben de stichters
dezer philanthroprsche instelling ge
oordeeld, dat de opneming, vei
ging ©n opvoeding van liet verlaten
kind hoofdzaak moeten blijven en
les ui liet werk dUenl te worden ge
steld om t© voorkomen, dat valsohe
schaamte oorzaak zou worden van
het plegen van ©en misdaad. Het for
mulier heeft zijn ontstaan slechts te
danken aan liet verlangen der stich
ters, om zooveel mogelijk d© rechten
van liet kind te handhaven. Overi
gens wordt den belanghebbenden ab
solute geheimhouding verzekerd.
De grootste discretie is hier wet. Is
liet kind niet bij den burgerlijken
stand ingeschreven en zijn vader en
moeder onbekend, dan schrijft de
stichting voor, „dat mon het kind een
naam moet geven, ontleend aan de ge
schiedenis van vroegere tijden, of
een, die verband houdt met zijn parti
culier© omstandigheden en eigen
schappen, zooals zijn bouw, zijn ge
laatstrekken, zijn kleur, het land. d©
plaats, het uur van zijn vondst, ver
mijdend alle onkiosche of bespottelij
ke benaming, die bij elke gelegenheid
in herinnering zou kunnen brengen,
dut het oen vondeling ls."
Indien ellende en armoede de oor
zaak zijn, dat een kind wordt toever
trouwd aan de zorgen van de stich
ting der Enfants Assistés, kunnen des-
verlangd ook d© ouders steun erlan
gen. Dat hiervan weieens misbruik
wordt gemankt, ligt tamelijk voorde
hand.
Er wcfrdt in Frankrijk, en vooral te
Parijs, zot veel voor d© kinderen
gedaan, meer misschien dan in elk
ander land.
Zoo best©at er hier sinds eenige
jaren ©en „Ligue populaire des famil
ies nombreuses', die zich ten doed
stelt, bijstand te verleenen aan de
gezinnen met tarijk kroost en wein g
aardscb slijk.
Een van d© onaangename dingen,
waaraan dei-gelijke gezinnen blootge
steld zijn, is het feit, dat do meeste
huisjesmelkers hu» geen kamers
wenschen te verburen. Men kan te,
tegen den tijd, dat hel kwartaal ver
strijkt, over d© straten van Parijs
zie» voortschrijden vaders en moe
ders met k aderen aan en op den arm
allen bodeeed opwaarts kijkend naai
de verschillende hvrarbordjes, telken
male en telkenmale afgewezen, zelfs
wanneer zij dadelijk de huurpennin
gen wenschen te voldoen. Meestal
voegt de concierge, moderne Cerbe
rus, bun al dadelijk toe:
Stel je voor: al dat kleine grut!
Geeu denken aan!
Het is een ellende voor die ïuen-
scbenl De buiseigenaren hebben de
huur opgeslagen. Zij vreezen voor
wanbetaling. „Met al die werkstakin
gen tegenwoordig! Met mogelijke ziek
tegevallen. W'uyi" moeten dan d© cen-
tc-n vandaan komen? En dan d e kin
deren, die kinderen! Kinderen hinde
ren. Ze niaken lawaai, zoodat de an
dere huisbewoners klagen. Ze bescha
digen het huis en je kunt geen scha
devergoeding krijgen, want de ou
ders hebben geen 'rooien duit. Merci!
Bij mij komen zij er niet an!"
De statistiek wijst aan, dat er op
het oogenblik te Parijs zijn:
496 gezinnen van 7 personen; 1182
gezinnen van 6 personen; 3471 gezin
nen van 5 personen10459 gezinnen
van 4 per-'men; 28525 gezinhen van 3
personen, waarvan elk, dat wil zeg
gen: elk gezin, slechts één, een en
kele, kamer bowoont! Welk een el
lende!
Genoemde Ligu© trekt zich het lot
d er misdeolden sterk aan. V ooral
kapitein Sur.on Maire, de hoogst ac
tieve voorzatter, tracht met onver
flauwde» ijver hun lot tc verlwteren,
hun een uienschwaardig bestaan te
verschaffen.
Reeds in 1880, 1882 en 1S83 werd
den gemeenteraad voorgeel eid, maat
regelen te t«effen ter vermindering
der huurprijzen en ter verzekering
va» een woonplaats aai' arme gezin
nen met tab ijk kroost, voor wie hard
vochtige huisjesmelkers de deur d.cht
deden. Natuurlijk bleef het voorstel
jarenlang onder het loodje liggen. In
1903 vroeg on verkreeg het gemeen
teraadslid Henri Turot de benoc-ining
van een special© commissie voor
goedkoops woningen. Eerst thans
echter, opgezweept door de onophou
delijke, gedurige propaganda van
Onze Laclilioek
ZONDERLINGE LOGICA.
Controleur (bij het kaarljos-inite-
in©n in den schouwburg,) Niet drin
gen, dames eu hoeren liet gaat i »l
gauwer, als het langzamer gaat.
GEMOEDELIJK.
Toerist: Js liet waar, dat ©en ko©
van je door den bliksem getroffen isf
Boer Ja, w© hebben van liet jaar
veel pech in de familie.
Verstokt speler Mijnheer S., Vrij
dag voor een. week speelde ik whist
met u. Gij waart mijn maat. Ik noem
de n een ezel, mijnheer, maar dat wa«
uit agitatie, ik was in hot spel ver
diept.
Mijnheer S. Ja, dat weet ik, mijn
heer, maur ik bogreep natuurlek,
dat....
Verstokt spelerJu, ik heb soJe t
dien tijd, over uw spel nagedacht, en
ik vind het eerlijk u te zeggen, dat, na
lang overleg, u toch een ©z©l is.
voornoemd© „Ligue populair© des
families nombreuses zal de gemeen
teraad van Parijs een leening van
200 milüofcn francs in stemming bren
gen, ter verwezenlijking van dit plii-
lanthropiseh plan: het bouwen van
goedkoop© woningen, beheerd door
de si ad «n waar de gezinnen met tal
rijk kroost, dis elders afgewezen tfjn.
©en min of meer geriefelijk tehuis
kunnen vinden.
orro KNAAP.
Van de Residentie en baar
li8woner8.
CXLVII.
Het zeldzaam voorkomende geval
dat ©en onderwijzer geschorst wordt,
heeft hier heel wat pennen, maar
nog meer tongen in beweging ge
bracht. Het betreft den onderwijzer
Wanink, werkzaam aan de schooi m
de Nieuwe Havendwarsstraat.
Door den Bond van Nod. Onderwij
zers is ©en openbare vergadering ge
houden, waarin de lieer Van Ossen-
dorp dc quaestie uiteengezel heeft,
en waarbij hij tot de conclusie kwam.
dat den onderwijzer in dozen g»cu
blaam getroffen heeft Nu is ©en oor
deel uitspreken in doze zaak eenigs-
zin.s moeilijk, omdat «le schorsing
voor een deel gebaseerd schijnt to
zijn opeen geheim rapport en van
welks inhoud tot dusver niets tot hot
publiek doordrong. Nu lijkt het zeker
niet gewenseht in een z.iak, die zoo
veel beroering wekt als deze, geheim
zinnig'op te ti©don, dat verhindert
het uitspreken van een objectief n.„
doel, maar zoolang de autoriteiten
niet opeubaar maken, waar zoozeer
naar verlangd wordt, moet daurorn
een moening achterwege blijven.
De onaangenaamheden tusscbeu
den heer Wanink ©n zijn schoolhoofd,
den boer Dewald, datecren niet van
gisteren ze zijn al van tamelijk
ouden datum cn het zou al heel
vreemd zijn als het spreekwoord
waar twee kijven hebben beidon
schuld, hier met van toepassing was.
liet is daarom niet verstandig ge
weest van den heer v. Ossendorp, dat
hij in zijn rede den geschorsten col
lega dood voorkomen als de vermoor
de onsehuid. Vooral niet, daar hij «J©
feiten niet heclemaal zuiver stekte
De rodenon, die ©r thans toe geleid
hebben don heer \V te schorsen, wa
ren op zichzelf niet heel belangrijk,
maar moeten in verband lxvschomvd
worden met de omstandigheden, die
er oorzaak van werden, dat de jong
ste periodiek© vorhooglng van «ten
h©e» \V. jng» bonden werd F.n dat
hoeft d© Bondsvoorzitter niet gedaan
©n de indruk, dien hij wekte, door
deze eenzijdige voorstelling, moge wel
geschikt ziin. om propaganda te ma
ken togen hoofden van scholen. Voor
een zuiver inzicht in de zaak was bet
niet bevorderlijk. Misschien ia!, als
d© «ïuaestie in den Raad ter sprake
komt, er meer licht over opgaan. Dut
d© hoer Dewald geen ideaal school
hoofd is. is bekend.
Het kan ©venwel niet aangenomen
worden, dat de heer Wanink geheel
en al zonder schuld is eu alle klach
ten, die over hem uitgebracht werden,
kunnen niet verzonnen zijn. He', is
daurcan, dat de geestdriftige, druk
bezocht© vergadering, die gul mei
toejuichingen en applaus was. geen
goed aan den man gedaan heeft, te
wiens gunste z© was belegd.
FEUILLETON
Hef Nest van den
Sperwer.
Een roman uit de 17de eeuw.
Naar het Engclsch door
de schrijfster van „d
Roode Pimpernel" enz.
21)
Vaag instinct bracht hem er toe,
nog een zwak protest te laten hooroti,
maar gezond vorstand oil ©cn zeker
onbepaald gevoel van hetgeen hij
maatschappelijk aan zichzelf ver
schuldigd wus arme dorpeling
vochten ©en harden strijd in zijn
binnenste.
Ik heb gelijk, nietwaar, waarde
Master Lnmbort zei op zoete! ij kon
toon do deugdzame gastvrouw, --dat
u op mijn verzoek niet zou weigeren,
een kalm spelletje kaart, met mijn
vrienden te spelen,... in mijn huis
En Lamheid zei kalm, met. ©en zucht
van zelfverachting cn ©on ophalen
van de schouders
Ik heb er niets tegen, mevrouw 1
HOOFDSTUK XVII.
De VaL
Gelukkig voor zijn eigen zielsrust
en het ophouden van zijn waardig
heid, was Riehard Lambert in staat,
d© handvol gouden en zilveren geld
stukken, die Sir Marmaduk© hem
toestak, af te weren.
Ik dank u, sir, zei hij kalm, --
ik ben in slant zelf d© kosten van
mijn onvermijdelijk© zwakheid te dra-
eren. Ik heb zelf geld.
Uit zijn wambuis nam hij een klein
leoven beursje, <Iat eenige goudstuk
ken bevatte, zijn geheelo aardsche be
zitting, hei» zoowel als zijn broeder
nagelaten door zijn grootmoeder dat
uad de oude vriendin meermalen ver
teld, die d© jongens had grootge
bracht. Hei kleine beursje had hem
nooit weor verlaten van liet oogen
blik af, dat de oude vrouw het hom
had gegeven. Er waren uiuar vijf
kronen in 't geheel in, waaraan hij
van tijd tot tijd do enkele shillings
toevoegde, dio Sir Marmaduk© hem
als salaris betaalde.
Hij schaumde zich inwendig over
zijn oigen zwakheid, toen hij voelde
ho© de heet© tranen hem in de oogen
welden bij de gedachte aan hot on
waardig gebruik, dat hij van zijn kost
baar bezit zou gaan maken.
Maar hij liep inet een beslisten stap
naar de tafeler was nu niets weifc-
lends meer in zijn houding integen
deel, hij gedroeg zich met in het oog
vullend© waardigheid, on bewoog zich
zóo goed, dat menig paar vrouwen-
ongen hem vriendelijk gadesloegen,
toen hij zijn plaats innam aan de met
loken bekleede tafei.
Wil een van de heeren mij hef
sjiel leeren vroeg liij eenvoudig.
Merkwaardig was het, dat niemand
meer met hem spotte, en in deze da
gen vu» arrogantie, vooral onder do
hoogere standen, was dit des te op
merkelijker, daar deze geheime clubs
als zeer exclusief werden beschouwd,
over 't algemeen bestonden uit edel
lieden en gentlemen, die anti-Puri-
teinsch, anti-Uepublikeinseh ©11 zeer
trotscli op liuii rung en privilegies
Toch, toen na eenig© onaangename
oogenblikken v au aarzeling Lambert
stoutmoedig don toestand aanvaardde
en met veel eenvoudige waardigheid
zijn plaats aan tafel iunam, nam
iedereen hem ©ogenblikkelijk als een
gelijk© aan, ook lietwistt© niemand
heen het recht om daar op voet van
gelijkheid aan te zitten met Lord
Waltortou of Sir Michael Isherwood.
Zijn eigen geestestoestand waa op
dat oogenblik heel morkwaurdig. Na
tuurlijk had hij een tegenzin in het'
geen hij deed hij zou niet de Puri-
toinscl» buiten opgevoede Jong© man
g©wcest zijn, die hij was. als hij zon
der gewetenswroeging had aangeno
men het idéé, dat ei geld van hand
tot hand zou gaan, gold dat hij eigen
lijk heelemoal niet kon missen, of
geld waarvoor niemand ©enig© ©er-
liike poging deed om het te verdie
nen.
Hij wist eonigszins vaag mis
schien, maar toch met ©enig© zeker
heid dut dobbelen een verboden spel
was, en dut hij daarom, door aan
deze tafel te zitten mot deze hoeren,
beslist tegen de wetten van zijn lund
zondigde.
Tegenover dit alles is het noodza
kelijk op te merken, dut. Richard
Lambert twee dingen heel ernstig
opnamien eerste zijn poslti© uls
betaald ondorgesdiikte, ten tweed©
zijn dankbaarheid tegenover Sir Mur-
uiuduke de Ghavasse.
En deze beide hem geheel in beslag
nemend© feiten dwongen hem, om te
gen zijn wil doel te nemen aan het
kaartspel der edellieden, dat noch met
zijn temperament, uoch met zijn prin
cipe strookte.
Maar met dit al was I.umbcrt «ai
van di© meuschen, dikwijls voorko
mende onder hen, die een ©enzaani
in zichzelf gekeerd leven geleid heb
ben, die nooit iets hetzij goed ©f
kwaad, onverschillig of ten halve doen
kunnen; en evenals hij zijn ©enigszins
onnoozele plichten als secretaris ern-
btig opnam, zoo beschouwde hij ook
«lezo zelf op zijn schouders genomen
taak, waar zijn beter oordeel tegen
opkwam, met ernst en beslistheid.
Jlii luisterde aaudachüg naar de
verklaring van de eerste regelen van
het spel, die Endicott hem op fluiste
renden toon vertelde.
Segrnve had intusschnn de plaats
van den laatste aan het hoofd van de
tafel ingenomen. Hij had al zijn geld
voor zich neergelegd, ongeveer twee
honderd en zestig pond, want in het
laat si© half uur was hij niet zoo go-
stadig door blijven winnen als tot nu
too. en hij was er nog niet in g©
sluagd de som geld bij elkaar te krij
gen, waarnaar hij haakte met alle
kracht van eon onzuiver geweten,
begocrig om écn ellendig© feut teher
si ellen door een andere, die nauwe
lijks minder was af te keuren.
Hij schudde de kaarten en gaf zc
rond, precies zooals Endicott gedaan
had.
Wil u nu uw kaart inkijken,
mijnheer? zei Endicott, die achter
den stoel van Lambert stond en liem
nunwijzineen in het ooi- fluisterde.
iv o prachtig© kaart I cn een waarop
u hoog kunt zetten.... Neen neen
dat is niet genoeg, voegde hij ©r
bij, haastte de hand van den jongen
man terucirekkend, die een paar zil
veren geldstukken naar voren luid ge
schoven. Zoo moet u doen
En vóórdal Lambert tijd had le
protesteeren. bad Endicott den in
houd van het leeren beursje op de
kaait neergelegd.
Vijf gouden kronen ktgen op de
kaart van I-nmbert- Segrave keet do
zijn eigen om en zei
lk betaal d© vrouw en wat daar
boven is 1
Een tweeeei Walterton, t©
verward in zijn zwnk hoofd, om nu
werkelijk woede te tooncn. Heeft
lomand ooit zoo leis gezien
En dan deze negon, zeide Sir
Michaêl, die erg knorrig was gewor
den, ik krijg vanavond geen kaart!
-- Een lieer - z©i Lambert kalm,
- En zooals ik het geuocgen had
straks al op te merken, w aarde vriend
zei Endicott vriendelijk, liet is
een buitengewoon goede kaart... En,
kijk nu, ging hij voort, terwijl Sc-
grave zwijgend nog vijf gouden kro
nen aan Lambert's kleine bezitting
toevoegde, zie nu lioo verstandig
hel w as, ©en flinke som op te zetten
Dat is de geheel© kunst mui het spel
primoro.... om precies te weten, wat
men 'p iedere kaart moet zetten met
betrekking tot haar waaide en do
wet van het gemiddelde Maar go
zult dat ruuw genoog leeren, jong©
mom... ge zult het wel leuren....
liet snel schijnt mij niet zoo in
gewikkeld toe, stemd© Lambc-rt
luchtig ton
