HAARLEM'S DAGBLAD.
TWEEDE BLAD.
ZATERDAG 17 FEBRUARI 1012
tlaarlemsche
Handelsvereeniging
(Goedgekeurd bij Kon. Besl. van 12
Nov. 1890.)
De Haarleinsche Ilandelsvercenl-
ging hier ter stede, opgericht 10 Mei
1892, heelt in den loop van den tijd
.wel haar recht van bestaan bewezen.
In zeer vele gevallen, zaken van ver
schillenden aard betreffende, is zij
opgetreden en dikwijls met groot
succes. Jammer echter, dat men alge
meen niet meer blijk geeft, dit te
waardeeren, door als lid der Vcreoni-
ging toe te treden. Er zijn wel meer
dan (300 leden, maar dat is niet vol-
doendo. Elk handelaar, neringdoen
de, ja zalfs particulieren, moesten lid
worden, om ten minste te laten ge
voelen, dat men het werk op prijs
stelt, dat de llaarlemsche Uandels-
yereeaiging steeds opneemt, als doen
de, wat bare hand vindt om te doen.
De voordeelen, die de Vereeniging
buiten hare bemoeiingen van ver-
scidllendeu aard, haren leden aan
biedt, zijn zeer vele en zeer groote
tegenover de geringe jaarlijksche
contributie van f 3.50, die gevraagd
wordt.
De Haarleinsche Uandelsvereeui-
ging bemoeit zicb in de eerste plaats
er mede, de belangen van hare leden
te bevorderen, door onwillige beta
lers voor ben tot betaling aan te
jnanen en information voor ben in te
winnen. Bovendien hebben de leden
het recht het hun gratis te verstrek
ken advies der Vereeniging te vragen
d.e ook in pioceduren en faillisse
menten gratis voor hen optreedt, na
tuurlijk alleen voor zaken betreffende
den handel en bet bedrijf der leden.
Als proef kunnen voortaan nieuwe
leden voor een half jaar worden aan
genomen, doch slechts het 2e halfjaar
(van 1 November tot eu met 30 April}
id f 1.75 de halve contributie.
Rechtsgeleerde adviseurs der Ver
een.ging zijn de beereu Mrs. Th. de
Haan Uugenholtz en A. H. J. Mcrens,
Spaarne 94, alhier, die voor de ledan
eiken werkdag van 2-4 uur des na-
middas zijn te spreken.
Het bureau der Vereeniging is ge
vestigd Jansweg 11.
Voor Incasso's door bemiddeling
der Vereeniging wordt een vast
recht van 5 pCt. der vordering bere
kend.
Bovendien moet 10 cent voor port
steeds worden bijgevoegd, bij inzen
ding van vorderingen door bemiddo
ling der advocaten te innen.
De kosten van informatiën naar
bu.teu de stad woonachtige personen
bedragen 00 cis. per informatie, plus'
vijf cents porto-vergoeding, lnfonna-
tiën naar binnen de stad wonende
personen worden grati9 verstrekt
PretentlÖn op buiten de Btad wo
nende personen '.orden niet behan
deld, wanneer met 10 ets. voor porto-
vergoeding is toegevoegd.
Ruim 1748 Informatiën en rechts
geleerde adviezen werden in het af-
geloopen jaar gegeven.
Aan het kantoor Jansweg 11, zijn
thans coupons A 10 cent verkrijgbaar
waarop men bij het Bureau van den
Burgerlijken Stand op bet Stadhuis
inlichtingen kan bekomen over het
adres van b er op het bevolkingsregis-
In de maanden November en De
cember 1911 zijn 44 vorderingen tot
een bedrag van I 1018 botaald; 8 vor
deringen worden afbetaald; 23 vorde
ringen zijn uitgesteld.
Nieuwe leden voor 1912—13 kunnen
nu reeds tot de vereeniging toetreden
en gonieten alsdan int 1 Mei e.k. alle
voorrechten als een gewoon lid.
Volgens art 7 diem het geheim der
lijsten van wanbetalers ongeschon
den te blijven.
In verband met de wijziging van
art.kel 11 van het huishoudelijk regle
ment van den Nederlandschen Bond
van Onderlinge Informatie- en
Schuldinvorderuig bureaux en Han-
delsvereenig ngen, gevestigd te Haar
lem, moet in het vervolg voor elke
informatie die op vertoon van legi.ti-
tnaliekaarleu wordt gegeven, 25 cent
worden betaald.
Alle brieven, aanvrugen, reclames
of wat ook, moeten worden geadres-
seert aan het Bureau, dat geopend is
dagelijks van 9 tot 5 uur en waar ook
verdere inlichtingen zijn te bekomen.
Het Bestuur heeft bemerkt, dat men
soms meent, dat men, hoewel geen
lid der H. H. V., toen van haar infor-
matiën kan bekomen, en brengt nu
nogmaals en uitdrukkelijk ter kennis
dat alleen aan leden der Vereeniging
informatiën door haar worden ver
strekt, en dat voor informatiën op
hier ter stede woonachtige personen
nooit betaling mag worden gevor
derd.
HET BESTUUR.
Parijsche Brieven
cccxv.
In het begin van het jaar 1909 werd
de jonge Aernoult, geboren te Ro-
mainville. wegens stakingskwesties
veroordeeld tot ©enige maanden ge
vangenisstraf.
Een honigzoete philanlhroop er
zijn er zoo bezocht hem op een
goeden dag in zijn cel in de beruchte
gevangenis Peüte-Roquette en sprak
tot hom
Bevalt het u hier, jeugdige hekke-
springerige werkstaker, die ook an
deren tot verzet hebt geprikkeld
Volmondig antwoordde Aernoult
Te drommel, neen
Daarop hernam de edele menschen
vriend
Laat u dan inlijven bij het ,,ba-
laillon d'Afrïque". Zoo komt ge de
gevangenis uit, ziet vreemde landen
en de rest Afgesproken
Vreugdig gaf de achttienjarige jon
geman tot bescheid
All right 1
Helaas de jonge Aernoult wist
niets van genoemd bataillon. dat in
den volksmond „Bat' d'Af' heethij
wist niets van de verschrikkingen in
die militaire hel. Hij kende het be
roemde lied „A Birihi" van Aristido
Briand niet.
Den 9den Juli 1909 kwam Aernoult
welvarend bij de speciale sectie van
Djenan-ed-Bar aan.
Den 12den daaraanvolgende beva
len de sergeanten Beiguier cu Casa
nova hem. een kruiwagen vol zand
met den looppas weg te voeren. Aer
noult, die den vorigen dog niet ge
geten bad en zeer vermoeid was door
een lange reis onder een meer dan
tropische hitte, verzocht zijn superieu
ren, een poosje te mogen nisten. Als
eenig antwoord gaf sergeant Beignier
hem een stomp in het gezicht en liet
hem in de cel stoppen. Sapristi 1 d'r
mot gediend worden I
Vóór de cel stond luitenant Sabattar
en deze dappere zoon van Mars dien
de Aernoult een sla" met zijn kar
wats toe De jongeman sprong, begrij
pelijkerwijze, van woede en pijn op,
doch zei en deed verder niets. Maar
aangezien je volgens <Le militaire be
grippen ongevoeligneid moet voorwen
den. zelfs wanneer je gevierendeeld
wordt, liet de onvervaarde luitenant
den overgevoeligen inferieur
dracht stokslagen toebrengen door do
pooiig© inboorlingen, belast met liet
afstraffen der „sloebers". Onder die
bewerking zong Aernoult de „Inter
nationale". Toen eerst maakten de
superieuren zich boos. Het regende
stokslagen en trappen op den min
dere. Zijn beenderen kraakten. Ten
langen leste kermde Aernoult, uitge
put
Water water 1 Geef mij wat te
drinken I
Beignier schreeuwde den inboorlin
gen toe
Stopt zijn bakkes met zand toe
dan houdt hij zich van zelf koest I
Daarop werd de jonge martelaar
bij do ooron gegrepen on met zijn
hoofd togen de wanden dor cel aan ge
kwakt. Er kwamen scheuren in de
ooren hetgeen later den luitenant
Sabatler de verklaring deed afleggen,
dat „do litteokenen, opgemerkt bij de
lijkschouwing, het cevolg waren van
het feit, dat de tirailleurs Aernoult bij
de ooron hielden, toen men bezig was
hom, door rhythmische tongbewerkin
gen, tot het leven terug te brengen' na
een stuip-aanval' I
Te elf uur 's avonds hoorden de
buren van Aernoult, andere celbewo
ners, oen zwakke stem klagen: „Moe
der.... moeder!" Daarop volgde een
doodscho stilte. De arme stakker had
don geest gegeven
Den volgenden dag „constateerde"
de officier van gezondheid Doranoe,
dat Aernoult was gestorven aan „een
cerebrale congestie, waarschijnlijk
toe te schrijven aan de atmosferische
warmte, en die een plotselingen dood
heeft veroorzaakt, een einde-, dat ech
ter verhaast kan zijn door hevige ver
minkingen en kneuzingen, die de
man zichzelf heeft moeten toebrengen
in een aanval van groote opwin
ding" 1
lien frisch zaakje, de militaire ze-
dén, wat?
Den dac na Aernoult's dood scheen
alles te Djenon-ed-Dar weêr tot de
„gewone orde" tc zijn teruggekeerd...
Doch zie! daar stond een man op,
één man, en deze zeide onbevreesd
Er gebeuren hier verschrikkelijke
dingen. De luitenant Sabatier en de
sergeanten Beignier en Casanova
hebben den disciplinaris Aernoult
vermoord.
De inau die den treurigen moed
had om de waarheid te zeggen, was
Emile Rousset.
Wie die maatschappelijk gevaarlij
ke kerel eigenlijk was? Wel, Emile
Rousset snroot voort uit een arme
arbeidcrsfamiiie. Op zijn twaalfde
jaar verloor hij zijn vader en bleef
zijn moedor met vijf kinderen achter.
Hij ging de straat op naar alle
waarschijnlijkheid kón hij niet an
ders. llij pleegde twee diefstalletjes,
en do wet, die allerminst genadig is
voor de misdeelden, veroordeelde hem
tot vijf jaar gevangenisstraf.
Bjj de loting werd hij naar het Bat'
d'Af gedirigeerd. Daar liep hij. even
als Aernoult, een paar straffen op
wegens niet salueeren, niet goed sa-
lueeren of iets van die drukking en
werd dientengevolge, evenals Aer
noult, verder naar dc speciale sectie
van Djenun-ed-Dar geëxpedieerd.
Rousset was een gevoelige en moe
dige natuur. Hij had vele lijken van
disciplinarissen zien wegdragen naar
het kerkhofje van Beni-Ounif, en toen
hij den zieitogenden Aernoult den
smartkreet: „Moederl.... moeder 1"
had hooren uiten, was het met zijn
geduid gedaan. Rousset schreeuwde
luid uit, dat Aernoult vermoord was
eu wie de moordenaars waren
Zijn kreet werd, overdrachtelijk ge
sproken, in Frankrijk gehoord. En
rechtvaardige niann"" togen naar
Djonan-cd-Dar. om d© zaak te onder
zoeken, de volle waarheid te verne
men en togen het rampzalige Biribi
te kampen.
Doch Rousset's superieuren voeg
den hem dreigend toe
Als j'; je mond niet houdt, ben je
zuur! Goed begrepen?
Rousset liet zich echter niet intimi-
deeren. Hij hield zijn mond niet Hij
deed zelfs meer. Den 18den Juli wei
gerde hij opzettelijk een bevel te vol
warenmet het doel, voor den krijgs
raad gedaagd te worden, alwaar hij
dan de versclirikkingen der „discipli
ne" zou kunnen openbaren. Mis, poes
een krijgsraad is een speciale in
stelling. Voor dien van Oran althans
mocht liij no£h uitlegging van zijne
handelwijze geven, noch. vooral dit
niet, onthullingen doen. Men diende
hem eventjes vijf jaar gevangenis
stral heet van den oven op; met spoed
werd hij naar het staatshotcl van
Douéra getransporteerd.
De rechters van Oran konden even
wel niet verhinderen, dat het Comité
de Défense Sociale en eenigo moedige
journalisten zich met de zaak bemoei
den. De betrokken jury vroeg vrij
spraak.
In de Kamer Interpelleerde de afge
vaardigde Weber de regeering over
de zaak van Djonan-ed-Bur. Het gou
vernement besloot, den generaal Ra-
bieir een onderzoek in deze quaestle te
laten doen.
Ter plaatse verkreeg generaal Rn-
bier de zekerheid, dat Aernoult was
bezweken ten gevolge van do onder
gane lichamelijke straffen. Hij kwam
in Frankrijk terug met een lijvi - dos
sier, waarin de schuld van den luite
nant Sabatier en de sergeants Beig
nier en Casanova werd geconstateerd.
Deze heiden werden voor den krijgs
raad gedaagd. Aan Rousset werd door
den minister van Oorlog gratie ver
leend daarop werd hij naar Médéa
gezonden, om er zijn tijd "uit te di©
De rogeering beloofde het bagno
van Djenan-ed-Dar te vernielen, en
de disciplinaire straffen liet er te rege
len. Rousset kon trotsch zijn op hot
resultaat van zijn bemoeiingen...
Helaas 1 Rousset had zich den haat
van tallooze ijzervreters op den hals
gehaald 1
Den 5den September 1911, den dog
vóór het nroces Sabatier, wisten d<
verdedigers van dien braven luite
nant het gerucht te doen verspreiden,
dat Rousset zijn kameraad Brancoll
een doodelijken messteek hud toege
bracht, omdat deze Rousset had ver
hinderd, oneerbare handelingen ten
opzichte van een zekeren Sauval te
plegen.
Of Brancoli op zijn sterfbed ook al
zwoer, dat niet Rousset, doch een an
der zijn moordenaar was; of Rousset
bovendien zijn alibi kon bewijzen
het hielp allemaal niets Rousset, de
spelbreker van Mars' abominabele
spelletjes, moest hangen 1 Getuigen A
décharge werden ver weggezonden
getuigen A charge werden er opge
duikeld en omgekochtmen hing een
afgrijselijk tafereel vun het karakter
en de zeden van Rousset op en, in
weerwil van de tegenstrijdige be we
ringen der serviele getuigen, werd
Rousset veroordeeld tot 20, zegge twin
tig jaren verblijfsverbod in Frank
rijk.
In de militaire gevangenis te Al
giers gedraagt Rousset zich thans
voorbeeldig en hij heeft neg ©enige
hoop, dat hem eenmaal recht zal ge
schieden....
Den ouders van Aernoult heeft
men, dank zij veler bemoeiingen, het
stoffelijk overschot van hun zoon te
ruggegeven.
Zondag laatstleden vond de ter-
aardbesteJling van Aernoult plaats.
De stoet, die de lijkbaar van de Gare
dé Lyon naar Père-Lachaise vergezel
de, bestond uit wel 100.000 menschen
van allerlei rang en stand, die op
ordelijke wijze manifesteerden togen
de gruweldaden der „discipline" en
herhaaldelijk klonken er kreten: „"Vi
ve Rousset 1" „A bas Biribi 1" en „Vi
ve Hervé I" De „Internationale" da
verde door de lucht. Sommigen, waar
onder het Kamerlid Marcel Scmbat,
hielden redevoeringen.
Het was werkelijk een ontzagwek
kende manifestatie. En alles zou ln de
beste orde zijn afgeloopen, indieai de
heer Reiss, vred es-officier van het
20ste arrondissement, bij het uitgaan
uit Père-Lachaise den manifestanten
niet de order had gegeven, de banie
ren op te rollen. Er ontstonden woor
denwisselingen.... Toon kwamen do
blanke sabels en de paarden
ontstonden gevechten.... Ab! het korps
van monsieur Lépino ls wel strijd
lustig
Wanneer wordt Rousset ontslagen
uit de gevangenis
Wanneer w ordt Lépine ontslagen
uit zijn betrekking
OTTO KNAAP.
Van de Residentie en haar
bewoners.
CXLIX.
Een week geleden hebben we hier
«je film kunnen bewonderen, die
Bouwmeester te zien gaf ln zijn Vo-
lcnd am nierpakje.
Bouwmeester in de bioscoop! Velen
zijn hem voorgegaan en lang niet de
nu neten; van ©en degeneratie mogen
wo dua niet spreken, tenzij we vin-
d«m dat allo groote artisten, als Re-
1 jane, Sarah Bernhardt, sporen van
ontaarding getoond hebben door als
levende beeld op te treden. Laten we
'-dus de degeneratie er buiten,- en ne
men we-het. als.een-gewoon verschijn
sel van den tijd, dan voelen we bij
het aanschouwen van „Geldzucht"
toch iets dat pijn doet.
Staat de bioscoop gelijk met het too-
necl? Een antwoord is moeilijk, om
dat de invloed van het trilbeeld en de
levende figuur anders op het publiek
inwerkt. We leven in een tijd van
amusementskunst en nu zien we het
verschijnsel, dat de tooneelgezelschap-
pen meer cn meer overhellen naar
het luchtige repertoire, omdat „zwa
re" stukken de zaal leeg laten, terwijl
juist diezelfde zware stukken, voor de
bioscoop Ineengezet, de menschen
doet toesti oomen. Het verschil in uit
werking is hiermee geteekend.
Het drama dat geprojecteerd, het
publiek een driekwartier bezig houdt
en een zen uw prikkeling bezorgt, die
gezocht wordt, boeit als speelstuk niet
meer of te veel. In het eerste gerval
vindt men liet vervelend en te lang,
in het laatste te zwaar. Maar juist
door deze kortheid is voor de bios
coop hot werkelijke drama als zoo-
gepersi in 'n reeks tafereelen, die ge-
geperst in een reeks taferelen, die ge
lijke uitwerking hebben als spoorweg-
lecluur or detective-verhalen. De
kunst verdwijnt hier c«n plaats te
maken voor publiekvertooningen.
Daarom doet het pijn te zien, hoe
oen man, in staat- een publiek voor
oen hooien avond te boeien, als figuur
isi een 5-cents-romannetje optreedt en
wel is hot verschil tusschen tooneel
en bioscoop groot.
Laat Louis zijn wanhoopscéne en
zijn angst eens werkelijk spelen op
het toonoc-i, de aanwezigen zouden
den adem inhouden en aan het eind
meegesleept worden in bet brengen
van een lange, daverende hulde. Wat
doet do film? Zij laat de menschen
koud; na afloop een applausje en de
indruk, zoo er een was, is alreeds
vdrgeten.
Rfrrng en een nieuwte film koint...
Onlangs is hier een Engelse liman
geweest, doe oen voordracht kwam
houden. Op zich zalf i6 dat zoo vreemd
niet, wel als we weten dat d'.e mijn
heer daar van over de zee ons kwam
vertellen, hoe mooi ons eigen land1
was. De zaal was vol on het publiek
belioo'rdie tot de allereerste kringen.
Zou dat ook zoo geweest zijn, indien
een Hollander opgetreden was?
Wij, Hollanders, loopen in den re
gel met over van nationaliteitsgevoel,
dwepen met een buitenlandsch fabri
kaat en roemen kunstenaars alleon
als ze over de grenzen mooi gevonden
worden. Hiér kwam nu een vreemde
ling vertellen hoe inooi ons land wel
was en het liep storm, niet om eens
te hooren wat de man wel over ons
land te zeggen zou hebben, maar om
dat hij een iiiet-Hollandeï was. Laat
een onbekend© wiens Wieg elders
stond, hiér komen spreken over een
onderwerp dat niemand interesseert
en ik wed dat de zaal vol is, Indien
,hij wat handig reclame maakt
Treedt een Hollander op met een rede
over een brandend vraagstuk, hij
loopt kans voor stoelen en banken te
sprc&en. Zoo zijn wij Hollanders nu
eenmaal en zoo zijn we vooral in den
Haag.
De Engelschnvan heeft toch
goed werk gedaan; hij liet veel moots
van ons land m lichtbeelden zien cn
waar zeker 99 van de aanwezigen
hc-tor thuis was In do Riviera, Cairo
en Baden-Baden, dan in ons c'gcn
land, zal zijn voordracht wellicht dit
'resultaat hebben, dat wat minder
smalend over Holland gespreken
wordt door menschen, die het voor
naam vindon af te geven op zelfs wat
nationaal ls en wat ze daardoor hief
kennen.
De lichtbeelden zullen voor velen
oen verrassing gebracht hebben. Hol
lend was mooi, heel mooi zelfs, zo
zagen hot daar op een dook en oen
Engelschmnn noemde het land ééri
schilderij. Dan was liet zeker waar,
en toch, hoe was hot eigenlijk moge
lijk in- Holland wat goeds
Bevatten de geruchten waarheid,
dan zullen een paar vermogende fa
milies do stad verlaten wegens de
steeds stijgende l>olasting. Te ver
wonderen is het nietvooral niet na
de jongste besluiten van den raad,
die millioenen toestond voor nieuwe
'erkeerswegen, die evenwel noodig
varen, en kort daarop een halve ten
besteedde voor een schouwburg-ont
werp. dat niet noodig was
Om over de schouwburgzaak te
schrijven, ontbreekt me de lust de
quaestie worlt tè onverkwikkelijk.
Vermeld ik daarom alleen, dat do
Schouwbnrg-commi89i© bij haar vele
zotte daden er een gevoosd heeft, die
nlle voorgaande overtreft en dat we
een halve ton gaan uitgeven voor een
ontwerp, dat we misschien niet ©0119
gebruiken. Doen we dit wel, dan kan
nog eens een dik milhocn brtaald
worden. En dat ln een tijd, dat de
gemccnte-financien de grootste zorg
eischen. De raadsleden gooien met
het geld. alsof xe nooit tot zuinigheid
gemaand hadden en als er eenmaal
de vang van verkwisten inzit, gaat
remmen moeilijk.
Arme belastingbetalers, die al deze
grillen zullen moeten Malen
SINTRAM.
BEÜRS-OVERZICET
VAN DE FIRMA E. SASSEN Co.
Parklaan 14 R. Telef. no. 20C1
10-16 Febr.
In 't algemeen kon aan de creote
Internationale beurzen in de afgelo
pen weck de stemming verbeteren,
voornamelijk omdat de gedruktheid
welke in beu rakringen d? laatste
maanden hcerschte tengevolge van de
niet tot klaarheid gebrachte verhou
ding tusschen Engeland en Duitseh-
land na de reis van Minister Holdane
en dc- in het Engclsclie parlement af
gelegde verklaring, kon overgaan in
een meer optimistische verwachting
aangaande na dit bezoek te verkrij
gen resultaten.
Te Londen konden Consols tot 79
pCt. oploópon tegen 78 pCt de vorige
week. Hoewel deze verbetering en or.k
die voor andere waarden aan de L011-
denscho beurs, bevredigend zijn te
noemen is. naar een Londonsch beurs
bericht opmerkt, dat niet zoo gepro
nonceerd als men van een zoo belang
rijke zaak zou verwacht hebben, het
geen ongetwijfeld ls toe te schrijven
aan do omstandigheid dat zoowel de
meest gelezen Londensche nieu wsbla
den als het grootste gedeelte der
Beursbezoekers, alles wat uit den ko
ker van het liberaal gou\ ornement
komt met een onsympathiek vooroor
deel beschouwen.
Ook iB de, nog steeds dreigende
groote staking in de kolennijvcrheid
met de daaraan verbonden vrees voor
complicaties een factor waarmede, in
verband met dc nijverheid en indu
strie over gelieel Engeland, terdege
rekening dient gehouden te worden.
Engclsclie sporen drukken door nu
eens hooger dan weer las-er te notee-
ren. do hoop en vrees uit waarmede
de uitslag der onderhandelingen tus
schen patroons en werklieden wordt
tegemoet gezien.
Ook te N.-York ziet men met genoe
gen den wederzijdschen goeden wil
der Eng. en Duitsche staatslieden,
Haarlemmer Halletjes
EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE.
Hoewel het vaderland nu 82 jaar
lang door niemand bedreigd werd,
wordi het toch gelukkig nu en dan,
op onzekere tijdstippen gered. Niet
omdat dan de militie wet weer eens
veranderd wordt, maar omdat de Mi
nisters van Oorlog dan besluiten tot
wijziging van de uniform. Met prij
zenswaardige onpartijdigheid wordt
den oenen keer de mindere, een vol
gende maal liet kader of do groep van
officieren eu hoofdofficieren anders
uitgemonsterd. En 't braafste in deze
heele zaak is, dat door alle overige
moeilijkheden heen, midden tusschon
het geschreeuw om een Dreadnought
bijvoorbeeld eu liet geroep om pantser
kruisers in, de chef van hel departe
ment van Oorlog zijn aandacht geves
tigd houdt 01) het uiterlijk van het
leger.
Do tegenwoordige functionaris, niet
voor zijn talrijke voorgangers willen
de onderdoen, is van plan, do udju-
dant-onderoificiercn ca do hoogoro
rangen voortaan bij de groot tenue
weer het halssnoer met dc kwasten te
laten dragen, dat, als ik het goed be
grepen heb, vroeger is afgeschaft.
Re noem dat een voortreffelijke vin
ding. Wauneer ziet een vrouw er op
haar bokoorlijkst uit? Wanneer zij
een kostbaar halssnoer draagt. Dus
moet ook een man een halssnoer wel
flatteeren. zij hot dan ook niet van
diamanten of paarlen. en dat wel zeer
zeker, wanneer het halssnoer boven
dien nog met kwasten versierd is
Draagt een burger ooit kwasten aan
zijn lijf Nimmer, maar dat is dan
ook een van de verschillen, die or
gelukkig nog tusschen den militair
en den civilist bestaan. Aan de adju
dant-onderofficieren en hoogeren
daarom miin warme gelukwensch, nu
zij weldra bekalssnoerd en bekwast
zullen worden.
Ik vind het alleen maar jammer,
dat het departement van Oorlog niet
nog iets verder gaat en al de man
schappen, tot den eenvoudigste 11
trommelslager toe, uitdost in hals
snoer en kwasten. Men zal zeggen,
dat liet te veel geld kost, maar ik geef
de verzekering, dat die som haar ren
te dubbel en dwars opbrengen zal.
Ziehier namelijk, hoe ik mij de zaak
voorgesteld heb. Wanneer de Pruisen
onze grenzen overtrekken en opruk
ken naar Utrecht, of ergens anders
heen, gaat ons leger hen niet tegen
houden, wat toch een vruchteloos
werk zou wezen, maar trekt op zijn
beurt de Duitsche grens over en de
Duitsche steden en dorpen binnen.
Dat zal een geweldigen indruk ma
ken. Alle Duitsche meisjes loopen uit,
om die prachtige uniformen te bewon
deren. „Welche schone Quaslen 1"
roept de eene, „wie reizend 1st das
Halsschnur verklaart de ander in
verrukking. Er wordt met die mooie
soldaten vriendschap gesloten en wel
dra schrijven bezorgde moedors aan
hunne zoons, die intussclien Neder
land verder binnenrukkenKarl, of
Ludwig, of Julius, of Wilhelm, „kehr
sogleich zurüch, dein Schatz hat sich
mit einem hollandischen Quasten vor-
lobt
De aankomst van al deze brieven
veroorzaakt een geweldige paniek in
het Duitsche leger. Vijftienduizend
soldaten vragen tegelijkertijd verlof,
om even hulstoe tc gaan, om orde op
zaken te stellen. De commandant wei
gert omdat dan de erwten worst niet
op raakt en gaat rotten en het boven
dien mol staat, wanneer je pas in het
vijandelijk land bent, aan zoovelen
vrijaf te geven
Den voleenden morgen zijn er even
wel dertigduizend hielen gelicht, de
vijftienduizend man zijn nl. gedeser
teerd. En schieten de Nederlanders
in hun Heimat dood, denkt u. Vol
strekt niet. Hier komt juist het ge
niale van mijn krijgsplan voor den
dag. Het Neder]andsche leger, voor
uitziende wat gebeuren zou, concen
treert zich bliksemsnel, trekt op een
andor punt de Nederlandsche gren
zen weer over, volt het door de deser
ties verzwakte Duitsche leger ln den
rug aan cn hakt het tot den laat
ste 11 man in de pan. Hot Duitsche
volk blijft weeklagend„das hoben
die Quasten getan". achteT.
Wie aan de mogelijkheid van zoo
iels twijfelt, heeft de historie van de
oudheid niet bestudeerd. Do ganzen
hebben hot Kapitool wel gored, waar
om zouden de kwasten datzelfde voor
Nederland niet doen Maai' dan, lk
herhaal het, geen overdreven zuinig
heid. Flink in den buidel getast, op
dat elke Boldaat van het Nederland
sche leger getooid worde met hals
snoer en kwasten. Wie niet sterk is,
moot slim wezen. Gering in aantal
inogeu we wezen, maar we bezitten
halssnoer on kwasten.
Het is wel een eigenaardige samen
loop van omstandigheden, dat terwijl
de vakopleiding toeneemt, de men
schen meer en meer van oordeel wor
den, dat i'<i van allerlei vakken ook
zondar opleiding of leerschool wel
verstand hebben. Zoo las ik dezer da
gen in dit blad de verzuchting van
een koetsier, dat tegenwoordig Jan
Rap en ziin maat maar op den bok
geduld worden. Hij zei het wat on
vriendelijk maar we begrijpen do be
doeling wel iedereen, die op een bok
klimt en zich koetsier noemt, mag
maar in en buiten de stad rondrijden.
Toen onlaags een Haaxlemsch in
gezetene water magnetiseerde en dat
aan zijn patiënten te drinken gaf,
werd hij (hoewel het door die behan
deling toch heusch niet in Inkt ver
anderd was) tot een geldboete veroor
deeld. Toen omstreeks denzelfden
tijd een jongmensch uit Amsterdam
tandheelkundige hulp verleende, werd
hij, hoewel zijn pa daartoe de noodig©
bevoegdheid bezat en hot talent dus
blijkbaar in de familie zat, ook met
een geldboete gestraft. En ga eens er
gens geneeskundig© pmetijk uitoefe
nen zonder diploma binnen 24 uur
is de politie aan de deur. Toch zullen
al deze drie categoriën in den regel
èên lichaamsdeel tegelijk onder han
den nemen. Stel daar tegenover een
onbekwamen koetsier: hij rijdt, bij
geval eerst met het paard en daarna
met de vier wielen over zijn hoele me-
demenschen heen en daarvoor heeft
hij noch van het Rijk, noch van de
gemeente eenigo de minste vergun
ning noodig.
Het gemeentebestuur behoorde hier
voor een examentje Ln te stellen, niet
alleen ten opz'chte van de kunst om
de leidsels te voeren, maar ook theo
retisch. Personen als de koetsier, die
een paar jaar geleden een vrachie
uit het rijtuig van een concurrent
trok, behooren niet in het bedrijf te
worden toegelaten, daar zij blijkbaar
het vak van mennen met dat van uit
smijten verwarren. En wanneer er,
wat te hopen is, in 1913 veel vreemde
lingen Nederland en dus Haarlem be
zoeken, ls zeker een kleine zifting van
onze huurkoetsiers niet onnoodig. Is
eenmaal deze zaak ter hand geno
men, dan kan misschien meteen me
nig paard, dat eigenlijk niet meer
trekken kan. voor biefstuk worden
bestemd, voor zoover het daartoe dan
nog ln staat is. Ongeregeld kan de
toestand niet blijven. Dat de equipa
ges dikwjjls niet mooi rijn, hebben
wo zelf wel al gezien dat er ook des-
onkundige koetsiers zijn, hebben we
pas van een vakman vernomen. Een
goed gemeentebestuur heeft aan een
lialf woord genoeg.
Onder de sprekers, die eerstdaags
in Schoten een betoog komen houden
ovor de wenscbelijkheid van negen-
uurs-slultlng, behoort ook de heer
Int© Onsm-an, hoofdman der kappers,
dat wil zeggen voorzitter van den
bond van kappers en barbiers. Iloe is
het mogelijk, zou je zeggen, dat het
nog noodig is om te betoogen. dat een
kapper of barbier 's avonds te negen
uur moet mogen sluiten? IJveri" en
vlijtig als deze vakbeoefenaars zijn,
beginnen ze gewoonlijk 's morgens tc
half acht, soms vroeger, hun dagtaak
al, zijn dus dertien en een half uur
ln de weer en mogen, dan van het
©eleischende publiek nog niet ophou
den, terwiil ieder zich toch kan voor
stellen, dat de meest enthousiaste
kapper, na zooveel uren achtereen an
dermans wangen en kin te hebben
schoongeschraapt en andermans ha
ren te hebben kortgeknipt, wel eens
iets anders zou willen uitvoeren.
Ziedaar onze grenzenlooze ijdel-
heid. Is negen uur niet laat genoeg
Waarvoor moeten we ons te tien, elf,
twaalf uur nog laten scheren, een
tijdstip dat niemand ons toch meer
zien kan? Slapen wo rustiger met
geschoren koonen? Terwijl de krijgs
man behagen schept in halssnoer en
kwasten, ls dc burger trotsch op zijn
gladdo kin. IJdelheid overal. Hadden
de kappers maar meer moed. sloten
ze dapperwog to negon uur, dan w.is
de zaak in orde. Nu gevcu zo aan de
ijdelheid toe. Menschen, dio voor
maag-, kies-, hoofd-, oor- en drie en
zestig andere soorten van pijn des
avonds niet naar den dokter gaan,
komen om tien uur zich nog laten
scheren 1
Met belangstelling heb ik een klacht
gelezen over liet feit, dat do klok op
het Nieuwe Kerksplein Zondagmorgen
op half vijf stond. „Zou dat ongerief
nu niet kunnen worden verholpen
vraagt de inzender.
„Maar als bet toch half vijf w a 9..."
vraag lk op mijn beurt.
F1DELIO.
