L, Groote Houtstraat 35 bij de Anegaug, Haerlem - Tel. lot. 3385 Grootst® sorteering DAIVIES-WANDELFORTEMGf^AIES van f 1,45 af AMSTERDAM. OPZICBIZENDINGEN. UTRECHT verrassende ontdekkingen werden ge- daan, die echter om politieke redenen geheim gehouden worden. O. a. wer den brieven van een leider der natio nalisten, Ali Kamel, in beslag geno- jiomen. IIET CAMORRA-PROCES. Maurice Prax schrijft in de Matin een schets over het Camorra-proces. De geheimzinnige moordenaars van tiet ©chipaar Cuocolo, aldus schrijft prax, behooren zeer zeker tot de lie den, die kunnen zwijgen, want het is reeds zes jaar geledon, dat deze mis daad is geschied. De echtelieden Cuocolo waren zeer achtenswaardige en beminnelijke menscheu, die in hun omgeving (zij oefenden het helersberocp uil) zeer ge zien waren. Maar zij babbelden een weinig te veel. En ofschoon zij opge nomen waren in de Camorra, onder hielden zij van den anderen kant vriendschappelijke betrekkingen met de carabiniers. Op een avond werden zij heel kalm „geëxecuteerd", hetgeen hen voor altijd deed verstommen. Het is een misdaad van de Camorra - aldus sprak de justitie. En de jus titie dacht onmiddellijk aart iets an ders. want het was bekend in Italië, dat men niets vermocht tegen de machtige en geheimzinnige Camorra, een vereen iging van gemeenschappe lijke misdadigers. Maar... er was een wachtmeester- der caxabiniers. Deze onverschrokken militair koesterde het denkbeeld ge heel alleen de moordenaars van het eclitpaar uit te vinden, llij at niet meer en sliep niet meer. Hij was slechts „de justitie, die de misdaad achtervolgt." Na zes maanden van ijverige naspo ring deed hij een twaalftal individuen arresteeren zes maanden later wer den er nog 12 gevangen genomen. „Hij is gek I" dachten de magistraten, die zich afvroegen waarmede deze vulgai re gendarme zich bemoeide. Maar de ze stoorde zich daaraan niet, hij ging door met het opsluiten van zijn mede- stadgenooteu en toen hij er 39 in de gevangenis bij elkaar had, ver klaarde hij zich voldaan. „Ziedaar" zei hij aan de magistraten „ik, Capezzuti, carabinier, heb nu niet al leen de moordenaars van Cuocolo en zijn vrouw, maar bovendien al de in vloedrijke leden van die geheimzinni ge Camorra, waarvoor gij zoo bang zijt. Ge hebt nu niet anders te doen dan het proces te beginnen." En waar lijk, nu er 39 verdachten op het voch tige slroo der gev&i geniscellen lagen te beschimmelen, moest men hen wel in verhoor nemen. En aldus ontstond het beruchte Camorra-proces. Het be gon twee jaar geleden te Viterbo en is nu pas geëindigd. Toen de verhooren begonnen, be vonden zich zekere beschuldigden reeds vier jaren in preventieve hech tenis En dat is geen kleinigheid als men bedenkt, dat de misdaden van sommigen hen nauwelijks tot een jaar gevangenisstraf kunnen laten veroor- cleelen. Men liet hen dan ook onmid dellijk vrij na hen ondervraagd te hebben. Hun invrijheidstelling gaf een weinig opluchting aan de andere be schuldigden, die, evenals de apen in Artis, in een groote kooi zorgvuldig waren opgesloten. J)e getuigen volgden elkander op Er waren er honderden en honderden. Men vroeg hun „Wat deedt ge vijf jaar geleden tp den 7en December om kwart vóór ach- ten 's avonds Eu de getuigen herinnerden liet zich niet meer. liet getuigen vernoor duur de 3 maanden. Twee leden der jury wien de zaak ongetwijfeld niet interes- Beerde, gingen dood. Drie anderen werden failliet verklaard, want men kau niet tegelijkertijd in het gerichts hof en in zijr. winkel zijn. Er was zelfs een jurylid, dat gek werd. Ook cenige beschuldigden verlangden naar den dood.... En het proces duurde voort. Een advocaat pleitte gedurende 48 uren, een andere gedurende vier da gen, nog een andere een week achter een. Besciiuidigden, rechters en jury leden, versuft en somber ,hc orden de ze onnutte woordenstroomen onver schillig aan. Eindelijk kwam advocaat Livy, die van den beginne af bij de zaak betrokken was geweest en zich een juist oordeel over de zaak scheen gevormd to hebben, aan de beurt om Cannirie de Vivo (een der beschuluig- Uen) te verdedigen. Hij had vóór zich twaalfnonderd bladen met aanteeke- ningen anders niet. Eu hij begon zijn pleidooi. Veertien dagen gingen voorbij.... een maand eu mr. Livy sprak steeds door. En hoe meer hij sprak, hoe meer zaken hij mede te deelen had. Toen er 45 dagen verloo iden waren, had hij nog slechts 200 pa gina's met aanteekciiingen doorge werkt er waren er nog 1000 over. Ln hij sprak.... en sprak. Op een dag werd hem plotseling het voortgaan be let door een geweldig lawaai in de kooi. En de man, die hij op zich geno men had te verdedigen, Carnirie de Vito, riep uit: „Mijnheer de presi dent! Mijnheer de president! Ik smeek u er om, laat di ekletsmeier zijn mond houden, lui vermoordt me, hij maakt me gek.... Veroordeel me waartoe go wilt, maar beveel mijn advocaat te zwijgen." Het werd een schandaal, zooals nog nimmer was voorgekomen. Mr. Livy, verontwaardigd, trok zij a toga uit en wierp haar in de zaal, maar.... hij sprak niet meer en dat was een kolossale opluchting. De laat ste dagen was het in liet gerechtshof te Viterbo betrekkelijk rustig. De be schuldigden sliepen in hun kooi. Wat (ie moordenaars van de echte lieden Cuocolo betreft, zij staan per plex. Want zij herinneren zich niet meer, dat zij dc misdaad hebben be dreven.... F.EN BRUTALE INBRAAK. Te Parijs lieeft weder een brutale inbraak plaats gehad. Oj> den boulevard Poissonnière zijn sedert ongeveer drie jaar de kantoren gevestigd van den diamanthandelaar Henri Bouvier. In een enorme brand kast, die meer dan 2000 kg. woog, wa ren oen aantal juweelen ver waarde van 100,000 francs, benevens een J>c-1 drag van oOOO francs m bankpapier I geborgen. De heer Bouvier meende derhalve, dat deze zich op een veilige plaats bevonden, lot zijn g too to scha de is evenwel het tegendeel gebleken. Zaterdagmiddag en Zordag vertoefde, dc lieer Bouvier in den kring zijner familie te Nogent-sur-Marne. Toen hij Maandagmorgen zicli weder na.ir zijn kantoor begeven hud, scheen daar alles iu orde te zijn. De buitendeur was gewoon gesloten, en aan liet slot was niets verdachts te bespeuren. Groot was echter zijn schrik en ont steltenis, toen hij hel kantoor binnen getreden was en daar alles in wanor de vond. De brandkast was van haar plaats geschoven en omgedraaid, zoo-! dat de voorzijde naar den muur ge keerd was, terwijl in de achterzijde; een groot gat geboord was. Bij den eersten oogopslag bemerkte de heer Bouvier, dat alle kostbaarheden ver dwenen waren Terstond begaf hij zich naar de politie, ten oude dez® van den diefstal in kennis te stollen. Uit het onderzoek bleek, dat de diefstal door minstens vier personen gepleegd moest zijn, gelet op net enorme ge wicht van de brandkast en het werk, dat zij liebben gehad om het gat in het achterpaneel te boreu. De concier ge van het gebouw was echter niet in staat eenige aanwijzing betreffende T signalement der dieven te geven, ter wijl ook het onderzoek, door don com missaris van politie ingesteld, ju dit opzicht niet tot eenig resultaat leidde. Maandagmiddag werd echter door den diamantmakelaar Maurice Le- cuyer een zeer belangrijke verklaring afgelegd, waardoor het ten minste mogelijk is, het uur te bepalen, waar op de diefstal heeft plaats gehad. Deze had zich namelijk Zaterdagmiddag r.aar het kandoor van dcii lieer Bou vier begeven. Up ziju her naald bellen hud hij geen antwoord gekregen. Daar hij evenwel iemand zich langs het venster zag bewegen, bleef hij wachten. Eindelijk werü de deur ge opend. Lecuyer zag echter iliits dan c-on gohandschoende hand. „Ga maar door", werd hem toegevoegd, „mijn heer Bouvier is met op zijn kantoor". Daarop had Lecuyer zich verwijderd zonder verder aan te dringen. De dieven zijn dus bijzonder slim te werk gegaan Ten einde geen vinger afdrukken achter te laten .hadden zij handschoenen aangetri kken. De politie is er nog met in geslaagd de inbrekers op te sporen. DRAADLOOZE TELEGRAPHIE. De Internationale Conferentie voor draudlooze telegraph ie, te Londen ge houden, is thans gesloten. De godele geerden der verschillende staten heb ben een overeenkomst goleekend, waarbij de bestaande bepalingen op de wisseling van draadloozc berich ten van schip tot schip en van schip tot land zijn herzien. Naar aanlei ding van het feit, dat de „Califor- nian" de noodsignalen van de zinken de „Titanic" niet ontving, heeft <le conferentie cp voorstel van de Brit- sche regeering zich speciaal bezig ge houden met de quaestie van de toe passing der draadlooze telegraphie ter voorkoming van zeerampen. Mei al genie ene stemmen werd een door de Britsche delegatie ingediend voor stel aangenomen, waarin de noodza kelijkheid wordt uitgesproken, aan zekere categoneu van schepen de ver plichting op ie leggen, een draadloo ze installatie aan boord tc hebben, en bij de verschillende regeermgen wordt aangedrongen op het nemen van wetgevende maatregelen in dezen zin, met het verzoek door onderling overleg uniformiteit in doze regelin gen te brengen. Verder werd de weuschclijkhoid uitgesproken, dat de schepen zullen zorg dragen, dat onafhankelijk van de scheepsmachines nog een installa tie uanwezig is, die de werking van het draadlooze apparaat voor ton minste nog zes uren kan waarborgen, ook indien de scheepsmaclunes defect móchten zijn. Op groote schepen zal een voortdurende bediening van Je draadlooze installatie moeten worden voorgeschreven, en op deze schepen zullen ten minste twee geschoolde te legrafisten aanwezig moeten zijn. Op kleinere schepen is het gewonscht, dat de draadlooze telegrafist gedu rende de eerste tien minuten van elk uur aan het toestel luistert. Voor zeer kleine schepen (visschersvaartuigen enz.) worden geen bepaalde termij nen voor de bediening voorgeschre ven. De bepaling tot welke klasse (groote, kleine of zeer kleine) van schepen een bepaald schip behoort, zal aan de regeeringen der verschil lende landen moeten worden overge laten. Bepalingen zijn voorts ontworpen betreffende de opneming van nood signalen op schepen en landstations. Indien verwacht kan worden, dat schepen in nood kunnen verkoeren, zullen, naar den wonsdh der confe rentie, alle schepen en landstations in de buurt aan het eind van ieder kwartier de gewone werkzaamheden moeten onderbreken, om ii^ staat te zijn, mogelijk noodsignalen op te ne men. Schepen in nood zullen verder bij de overbrenging van telegrammen den voorrang hebben en de aangeroe pen schepen of stations zullen dus al iiel andere werk zoolang moeten la ten liggen en zich geheel ten dienste moeten stellen van het in nood ver- keerende schip. Op voorstel van de Amerikaansche delegatie is met algemeene stemmen besloten de volgende internationale conferentie in 1917 te Washing ton le doen bijeenkomen. EEN AANSLAG OP DEN GOUVER NEUR VAN HONGKONG. Donderdag is op den gouverneur van Hongkong, sir Francis Henry May, een moordaanslag gepleegd. De gouverneur zou met zijn vrouw van de inspectie der troepen naar zijn wo ning terugkeeren, toen een Chinees uit de menschetunenigte naar voren drong en een revolverschot loste. De kogei raakte den gouverneur echter niet, maar drong in het hout van zij draagstoel. De man werd onmiddellijk gearresteerd, is 24 jaar oud, uit Kan ton afkomstig en zoon van een gewe zen Chineeschen politieagent te Hong kong Hij verklaarde, dat hij den gou verneur had willen vennoorden .om lucht te geven aan zijn haat tegen de Engetechen Sir Francis May en zijn eehtgenoo- te toonden na den aanslag niet den ge- rinesten angst en vervolgden kalm hun weg door de mei dichte men- schcnuiommen bezette straien. De Clii- neesche autoriteiten hebben den gou verneur hun leedwezen betuigd over deu aanslag. Su Francis May, die eerst eenige maauaen geleden tot gouverneur van Hongkong benoemd werd, is een uit stekend kenner van China en zijn in- PAPIERVERBRUJK BIJ DE GE MEENTE BERLIJN. Het zijn reusachtige hoeveelheden schrijfmateriaal, dié in onzen tijd in de administratie van groote gemeen ten worden gebruikt. Om een staal tje tc geven, ontleend aan hel jaar verslag der gemeente Berlijn, wordt medegedeeld, dat op het raadhuis, dus de andere stads-instellingen niet medegereliend, in 1911 gebruikt wer den. 11;2 millioen enveloppen, 3000 \el omslagpapier, 81/2 millioen vel gewoon schrijfpapier, 4.3 millioen vel conceptpapier, 886.000 vel groot for maat papier, 94.000 vel brievenpapier, 266 UUÜ el karton voor omslagen, -4000 liter inkt, 9000 gros stalen pennen, 17.400 penhouders, 40.750 potlooden, 15.6oo gekleurde potlooden, 1250 fles- sclicu stempelinkt, 4600 stukken gom elastiek, 500 penuemessen, 580 line- aals BEHANDELING VAN KANKER. Door professor Werner is een nieu we methode uitgevonden ter behande ling van kankergezwellen, meldt de „Telegraaf". De professor betoogde in eeu vergadering te Heidelberg het volgende De ondervinding lieeft geleerd, dat de radio-actieve stralen in zooverre op kanker gunstig inwerken, dat zij deze gezwellen langzaam doen ver minderen en een algemeen gunstigen toestand der ziekte verwekken. De hoofdzaak was, dat de gezwellen door deze stralen beïnvloed en bereikt kon den worden. Nu heeft men echter een preparaat samengesteld, dat den chemici bekend is onder den naam Cholin. Under leiding van professor Czerny heeft men te Heidelberg met dit cholin op dieren, die kankerge zwellen hadden, proeven genomen, door hen een cholin-oplossing in te spuiten. De uitwerking was dezelfde als die verkregen werd met de bewuste stra len. Veel later werden de proefnemin gen voortgezet op 56 aan kanker lij dende patiënten in het Samaritenhuis te Heidelberg. Bij alle patiënten is een aanmerkelijke verbetering in den toestand ingetreden, hoewel men thans nog niet kan spreken van een totale genezing. liet belangrijkste bij de cholin-behandeling was een prepa raat te vinden, dut langen tijd goed blijft en niet bederven kan. Want cholin, dat na zekeren tijd bederft, gaat over in buitengewoon vergiftige stoffen. Een fabriek van chemicaliën te Berlijn heeft een cholin-preparaat samengesteld, dat giftvrij blijft, en waarmede buitengewoon gunstige re sultaten bereikt werden. Worden kan kergezwellen met cholin behandeld, dan verschrompelen de kankercellen langzamerhand, zij worden vveeker en worden ten s lotte geabsorbeerd. Bij behandeling op dieren verdween het geheele gezwel, bij behandeling^ op menschen verminderden de ge zwellen zichtbaar, hoewel niet oogon- blikkelijk, eu duurt de genezing even lang als bij de vroegere behandeling met lichtstralen. Men kan niet zeg gen, dat cholin-inspuiting een nieuw middel is tegen kanker, doch dat er een nieuwe methode van behandeling van de kankerziekte gevonden is. Men kan deze nieuwe methode karak- teriseeren als een copieering van de bekende stralen-behandeling. De groote voordeelen van deze nieuwe wijze van behandeling liggen voor de hand. Het cholin, dat ook door de aderen geleid kun worden, maakt het mogelijk op kankergezwellen in te werken, die tengevolge van hun lig ging niet toegankelijk zijn voor de be werking met stralen. Tot op dit oogen- blik la de cholin -behandeling niet zoover gevorderd, dat het gros der doctoren die kan toepassen. De aan wending zal voorlooplg beperkt blij- ven tot enkele klinieken, en speciaal geschieden iu het Samaritenhuis te Heidelberg. Eerst later, wanneer de resultaten dit veroorloven, zal men het cholin overal ter beschikking der doctoren stellen. In ieder geval is voorloopig do cholin-behandeling een misschien nog kleine, maar toch zeer boteokcnisvoHe schrede voorwaarts op don weg ter bost l ijding van een der vrocaelijk9te ziekten der ineusck- hoid. DE FRANSCHE AUTO BANDIETEN IN NEDERLAND. De „Muiin' publiceert den inhoud van hot zakboekje van Garnior, een der auto-bandieten, dat op diens lijk gevonden werd. Garuier vertelt o. iu. vuil don diefstal van de auto te Genthet voortuig word door do bandieten naar Amsterdam gebraoht en daar door bemiddeling van een „vriend" voor eon goeden prijs ver kocht. Enkele dagen later (einde Ja nuari) zoide die vriend, dat Garnier en zijn kameraden (hij noeint alleen Bonnót mot name) nog wel een auto naar Amsterdam konden brengen. In Gent poogden de bandieten daarop tevergeefs een tweede auto te stelon, na don chauffeur te hebben gedood. Na deze mislukte poging begaven de bandieten (zij waren met hun drieën) zich naar Amsterdam, waar zij aan een vriend hun wedervarea vertelden. Den volgenden avond kwam nummer vier. De toestand werd ernstig, daar de politie hen overal op de hielen zat. Zij vernamen hier,-dat de effecten van den aanslag op den Parijschen ka&sierlooper niet verkocht konden worden, daar de zaak te veel rucht baarheid ha/1 gekregen. Besloten werd de effecten bij een vriend ach ter te laten cn daarop vertrok het viertal naar Den Haag, waar Bonnot ei Garnier ccn garage zochten om ©en auto to stelen, terwijl de beide anderen naar Antwerpen gingen, om er een slag voor te bereiden. Twee dagen luier kwamen de laatsten te rug, zij hadden in Antwerpen iemand gevonden, dien zij om vijf uur 's mid dags zouden berooven. „Wij van onzen kant", schrijft Gar nier, „hadden een garag© gevonden. Wij dinecren vroeg, gaan naar de muziek luisteren en tegen midder nacht gaar wij naar de garage. Wij slagen er in door oen ruit in te slaan de knip van het venster open te schuiven. Eenmaal binnen, openen wij de deur en kiezen de mooiste auto uit. Bonnot gaat aan liet stuur rad zitten, ik breng het voertuig in beweging en wij vertrekken. Buiten de stad blijven wij staan om te zien, of er niets ontbreekt. Het benzine- re-servoir is vol, wij steken do lan taarns aan en gaan op weg. De we gen zijn slecht in deze streken, er zijn \eel kanalen, zoo rijden wij op een weg met aan heide kanten water. Wij hebben nauwelijks 80 K.M. gereden, als er een ongeluk gebeurt. De wog is zóó slecht en hellend, dat het rij tuig overhelt „Wij meiken, dat wij niet den goe den wog bobben genomen, maar het is'te laat, wij zouden een omweg van 49 K.M. moeten maken. Wij gaan voort, riui.ur eensklaps merken wij, dat wij'te veel aan den lagen kont van den weg rijden. Bonnot draait het stuurrad naar links, te laat, hot voertuig glijdt naar den waterkant, waar hot gelukkig tegen een boom aanbotst en die houdt ons tegen. Het was tijd, want nog 50 c.M. en wij zouden te water zijn geraakt. „Wij stappen uit en daar een der kameraden Hollaiidsch kon spreken, gaat hij boeren opzoeken en hun hulp vragen met paarden. Zij komen mot twee paaiden en touwen, maar on danks ul onze pogingen kunnen wij het voertuig niet van ziju plaats krij gen cn daarom betalen wij de boeren, die ons voor Engelschen houden, voor hun moeite en als zij wog zijn, kantelen wij het voertuig iu het wa ter om en vertrekken te voet, want het is iialf vier 's morgens en het is gevaarlijk langer in deze buurt te blijven. Wij leggen 25 K.M. af om het naaste station te bereiken. Wij nemen elk een kaartjo naar Antwerpen." BEZOEK VAN KEIZER WILHELM AAN ZWITSERLAND. Het definitief program voor het bezoek van. keizer Wilhelm aan Zwit serland is nu vastgesteld. Den 3en September a.s. zal de kei zer to Zurich aankomen, om den 4en en 5ën d.u.v. do manoeuvres van het I Zwitsersche leger in de oinslrelioif I van Wyl bij to wonen. I Den öen September 's middags zal (keizer Wilhelm zich naar Bern bego- ven, waar de officiéele ontvangst door den Bondsraad zal plaats hebben. Den avond van dien dag zal do keizerlijke gast doorbrengen te Inter laken, oin deu volgenden dag de klas sieke uilstapjes te doen in deze schil derachtige Alpcnslreek, De keizer zal naar de Kleine Scheidegg gaan langs den spoorweg van Wengernalp en men iioopt dat hij hoogerup zal gaan, tot de IJszee cn liet Jungfraujoch, 't hoogste punt van Europa, dat bereik baar is met den spoorweg. Up 7 September begeeft keizer Wil helm zich naar Luzern, langs de Bril- nig en vertrekt 's avonds weder naar Duitscbland. KEIZER FRANS JOZEF. Keizer Frans Jozef heeft Vrijdag 'n merkwaardig record geevenaard cn overtroffen. De duur zijner regeering is thans langer dan dien van konin gin Victoria. Deze had 63 jaar, 7 maanden en 2 dagen geregeerd; en keizer Frans Jozef heeft dien regeo- ringsduur Donderdag overschreden. Beiden, zoowel koningin Victoria als keizer Frans Jozef, hebben reeds dadelijk Dij de aanvaarding van hun regeering de uitoefening van het be wind in handen gekregen. Langere re- goeringdn zijn, sedert de Middeleeu wen, enkel bekend van Lodcwijk XIV en Karei Theodoor, keurvorst van do Palts. Maar deze beiden wa ren minderjarig, toen zij dc regee ring aanvaardden, en oefenden pus na het meerderjarig worden het ambt uit. De regeering van Lodcwijk XIV duurde 66 jaar, van welke hij 62 jaar het bewind uitoefende; keurvorst Ka- rel Theodoor was 72 jaar keurvorst, doch slecnts 57 jaar aan het bowmd. bewind. De langste regeering, waarvan de geschiedenis gewaagt, is voor zoo ver wij weten die van den Egyp- tischen koning Pepi 11, die in zijn zesde jaar deu troon besteeg en 100 jaar oud geworden is. In hoeverre deze „jaren" overeenkwamen met die van onze moderne tijdrekening, blijvo hier buiten beschouwing. Letteren en Kunst EEN PIANOSPEL-RECORD. Do inwoners van Potschefstropm, in Zuid-Afrika, hebben verschrikkelijke dagen doorgemaakt. Do 23-jarige pia nist William Bendell had zich voor genomen liet wereldrecord voor pia nospel te breken. En dit is hem in derdaad gelukt. De barbaar heeft 74 uur lang onafgebroken op de piano gespoeld. Een groote menigte vulde het plein voor de zaal on stemde geest driftig in met het „Rulo Britannia", waarmee de held zijn prestatie be sloot, DE NEDERLANDSCHE TOONEELV ER EEN IGING. Do heer Róssing schrijft in hot „Nieuws" „De Nederlandsche Tooneelvoroeni- ging" behoort tot de geschiedenis, 'let droevig bericht van haar einde kwam onverwachts slechts ingewijden wis ten, dat het komen moest en verwon derden zich, dat het zoo lang Op zich liet wachten. De goede uitslag en do groote opbrengst der vertooningen van „De Familie Lehmann" hebben dut einde vertraagd. Ingewijden be vroedden de verliezen, zij konden r a- gaan hoeveel de stoute proefnemingen gekost hadden, hoe grcot het verlies moest zijn, teweeggebracht door een vertaald tendenz-stuk eu een roman tisch tooneelspel van een Zuid-Neder lander. Ook was de druk der appain- tementen hun niet onbekend- Met de jaren zijn deze gestegen, een eerste man en een eerste vrouw hébben thans 's jaars eén, ja twee, drie, zelfs vier duizend gulden méér inkomen dan een Jan Albregt of een L. J. Velt- nian ,eu een mevrouw M. 1. Kleine Gartman genoten, wier jaarwedde nooit hooger is geweest dan vier dui zend gulden (waarmee 4000 tegen woordig echter bij large na niet ge lijk staat). De stijging der appiinte menten het dure leven en de groote uitgaven voor costuums eischen die drukt zwaar op de toonc-oldirecties. l)e Nederlandsche 'l'ooneelvcroeni- ging heeft een gouden tijd gpkenc( in de dagen, dat de drama's van Herman Heijermans avond aan avond voor volle zalen werden gespeeld. Doch als geen werk van Heijermans ten toonee- le kwam, hoe was het dan Herman Heijermans heeft de Too- neelvereeniging helpen groot maken en de Nederlandsche tooncclkunst aan zich verplicht, maar de bestuurderen hebben Heijermans de gelegenheid ge schonken óm zijn groot en eenig talent tot vollen wasdom te brengen, llij schreef zijn tooneelwerken met het oog op ieders peusoonlijk kunnen, en zij speelden zijn werken, ieder per soonlijk, met al de kracht van dit kunnen. Wie eigenlijk toonealisteii van den tweeden graad waren, sche nen of weiden die van den eerstcu. Is de Tooneelvereeniging, vaak de trots van het land, te niet, haar naam blijft, ook de namen der bestuurdercii, die geijverd hebben voor het goede in oorspronkelijke. Zij lieeft. meer dan eenig ander tooneelgezelschaji, oor spronkelijke, oud-Jlollandsche. Skan- diuaVische en moderne Duitsche loo- n cel werken ten tooneele gebracht, en na „Eenzamen" gelooud wat stem mingskunst is. Eigen land lieoft dat erkend zoo goed als Duitscbland. Dc Nederlandsche Tpohoólvcreeni- ging is dood, doch zij eu hare'bestuur- deren blijven leven in herinnering, in de geschiedenis van liet Nederland sche tooneel en de Nederlandsche tuo- neeispeelkunst. M. J. TERNOOY APEL. Naar wij tot ons leedwezen, schrijft „De Tel." vernemen, is de gezond heidstoestand van den heer M. J. Ter- nooy Apel in den laatsten tijd zoo achteruitgegaan, dat die ernstige be zorgdheid wekt Boeken. Op een diepblauweu ondergrond, die waarschijnlijk dc worchiethcr voorstelt, en den voor en achterband van het boek in beslag neemt, zijn hel oostelijk en westelijk halfrond der aarde afgebeeld. A] de wei elddeelen daarop worden cvorzweruid en omkronkeld door mon sterlijke gele slierten, die tusschon twee oogen-beelöjes in oen petroleum vat samenkomen. De boteckcni§ van deze symbolieke bandtcekening vindt men in den titel uitgedrukt: „D e groote olieoclopus", duide lijker gezegd, de machtige „Standard Oi! Trust", die hier verzinnebeeld wordt door den alles bemachtigende, naar zich toe irekkende en ten-bate- van-zichzelf uitzuigende achtarm der oceanen. Het i>ekende Engclschc weekblad „Truth" heeft nl. in een reeks arti kelen van de Land van Henry D. D. Lloyd en Ida M. Tarbell het gehei me bedrijfsleven uiteengezet van deze ontzaglijke organisatie von den groo ien John D. Rockefeller, wiens trust m alle deelen van de bewoonde wereld zijn nevenmaatsciuippijen beeft cn ook overal zocht liet monopolie van den Iietroleumvc-rkoop te verkrijgen. Die artikele" zijn zorgvuldig her zien, vertaald eu aangevuld door den heer C. T h i e ui e, die' cr een boek van maakte en dit uitgaf bij de firma L. J. Veen, te Amsterdam. „De hoop is gewettigd" schrijft de bewerker, „dal zij (de artikelenu een nuttige, bedrage vormen tot de maatschappelijke en comruercicele ge schiedenis van onzen tijd" Merkwaar- dige dingen zijn het In elk geval, die hier den lezer worden meegedeeld; zoo merkwaardig zelfs, dal men nu- en-dan van verbazing de lectuur staakt. Want het grenst vaak aan het ongelooflijke. Leerrijk is de le zing van het boek tevens. Want de courantlezer komt, zonder zulk een aaneengeschakeld verhaal, niet op de hoogte van alles wat er achter de schermen gebeurt, liet is buitenge woon interessant wat de schrijvers weten mee tc deelen over de geheime korting op de spoorvvegvrachtcn door de trust bedongen, waai door zij niet enkel een korting geniet of genoten heeft wegens vervoer van de ontzag lijke hoeveelheden olie, maar er zelfa in geslaagd is een premie te bedingen van de concurrenten, doordat de spoormaatschappijen aan de trust een zeker percentage betaalden van alle dus ook door du concurreerende oliemaatschappijen verzonden pe troleum. Dit moet zelfs tot het ver bazende feit geleid hebben, dat de „Standard Oil", dank zij de schatting door de andere olieraffinndcurs tegm wil-en-dank aan de vijandige trust opgebracht haar product koste loos vervoerde. Voegt men hier nog bij, dat de „Olieoctc pus" liet be heer kreeg over de opslagplaatsen der spoorwegmaatschajipijen. a aardoor zij de aflevering cn liet vervoer van de petroleum der concurrenten zoo lang als zij maar wilde kon vertra gen, dan krijgt men eenig inzicht 'n de wijze waarop de „Standard Oil" zich het monopolie wist te verwerven. Maar de schrijvers, die een-en-ander baseeren op de verslagen van de ge ruchtmakend^ rechtsgedingen van do AmerikaansVe regeering legen de trust gaan verder en beschuldigen de „Standard Oil" kalmweg van omkoo- piiig, brandstichting en spionage als middelen ter bereiking van het gestel de doel. Aan dit betoog wordt vastgeknoopt een beschrijving vau de werking der truslmaatscbappijen in Amerika en Azië, Rusland, Galicië en Roemenië, in Duitscbland. Zweden on Frank rijk en in Engeland. Van de Uitgevers- en Drukkers maatschappij van. F. van Rossen te Amsterdam ontvingen we ter aan kondiging: „F a b r i e k s li y g i ë- n e" van A. 1L Straatman, werktuigkundig-ingeuieu'r, inspecteur van den arbeid. Het boekje bevat een bi knopte po pulaire -verhandeling over inrichtin gen en toestanden in fabrieken en werkplaatsen en over de uitvoering der voorgeschreven maatregelen in de Nederlandsche arbeids- en veiligheids wet. Iücn nuttig boekje van een be voegd schrijverl FAILLISSEMENTEN. Uilgesproken: Rotterdam. S. II. Kits de Vries, win kelicr in kramerijen, te Rotterdam. Reehter-commissarismr. U. van Goudoever; curator: mr. J. F. P. Schönfeld. J. Havenaar, koopman en winkelier in kruidenierswaren, Uoningordijk 337 te Rotterdam. II. A, Lourens, bierhuisbouder, Goudsehe Wagenstraat 51, te Rotter dam. L. Provoost, klerk, Boezemsingel 20Gb lo Rotterdam. F. Hollers, voorhoen koopman, thans 'Wonende cn verblijflioudendë lo Abbenbroek bij Zuid)and. Rochter-commissaris in deze faillis sementen: mr. G. van Slooten Azn. Opgeheven: L. Jongen, koopman tc Rotterdam; H. A. Frank, schoenmaker, te Rotter dam; C. Gravestein, koopman te Rot terdam, resp. failliet verklaard op 1, 14 en 19 Juni. Marktnieuws V e emarkt. Op de op 10 Juli alhier gehouden Veemarkt werden aangevoerd eu ver kocht: Koeien, 2 stuks, 280—/ 310 p. sL Nuchtere kalveren, 30 stuks, 14— f 18 lier stuk. Schapen, 8 stuks, f23—132 per stuk. Biggen, 8 stuks, I

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1912 | | pagina 7