Groote Uitverkoop van Spiegels, Schilderijen, enz.
BemteiïijlenfÉieMsOoieïaar"
U naar buiten gaat
N. J. SCHEIDT, Anegang 46s - TeL 1077, Elsctrsschs Lijstenfabriak.
FETMTE Co.
L. HOLZHAUS,
Alles h3iïietjgewo01» goedkoop. - Verzuimt dit wiel.
KUNSTTANDEN
l
Levensgroots Portretten NU f 1,75. Inlijsten van Portretten en Platen nu zéér goedkoop.
Voudig aan gebrek prijsgegeven is en
7.0e hij bij een noodlottigon val het
leven verliest, zijn familie onverzorgd
moet achter laten.
SCHIJNDOOD.
Over dit onderwerp schrijft P. in
fib ld.:
De vrees voor den schijndood, en
hel. als gevolg daarvan, levend be
graven worden, iieeft de menschheid
al eeuwen lang gekweld, en een en
kele maal komt, zelfs nu nog, het
een of ander gruwelijk verhaal haar
verlevendigen. Bij het onderzoek, dat
dan herhaaldelijk is ingesteld, is al
tijd gebleken, dat de modedeeling al
leen op phantasie berustte, maar do
gemoederen zijn dan toch weer ver
ontrust, en geheel zonder effect blij
ven die verhalen dus nooit. Ik vind
nu aanleiding een en ander over het
onderwerp te zeggen, omdat een
Fmnsch hoogleeraar, Prof. Thoinot
te Parijs, ev onlangs, in de Sorhonno,
een redevoering over hield, die in een
van do tijdschriften werd opgenomen
en nog weer eens duidelijk doet zien,
hoe overdreven de vrees toch is,
In ons land is er ten minste zeker
geen reden zich te dezer zake onge
rust te mnken. Sedert de laatste wij
ziging van de wet op de uitoefening
der geneeskunst, kan nu in geval van
overlijden nooit 'n verlof tot begra
ving verkregen worden, zonder de
verklaring van eon geneeskundige,
dat hij zich door persoonlijke san-
schouwing van den dood overtuigd
heeft. Vroeger behoefde hij alleen
een verklaring af te geven omtrent
de oorzaak van dén dood, en werd
de eisch, dat hij zich ook nog van
het overlijden moest, hebben overtuigd
niet anders gesteld, dan voor de ge
vallen, waarin de overledene gedu
rende zijn ziekte niet geneeskundig
behandeld was geweest en dus dood-
schouw moest worden gevoerd. Zoo
als de zaak nu geregeld is hebben wij
daarom veel meer waarborgen dan
in andere landen, want daar wordt
nog volstrekt niet altijd een genees
kundige verklaring verlangd.
In de gewone gevallen, wanneer
dus de dood volgt op een ziekzijn, is
er van gevaar voor schijndood eigen
lijk in het geheel geen sprake. Dan
ziet men het leven, als het ware,
langzamerhand verdwijnen, en kan
er nauwelijks vrees beslaan, dat de
dood, die eindeliik volgt, slechts
schijnbaar zal zijn. Het gevaar komt
pas bij plotseling overlijden en vooral
bij een- gewelddndigen dood, bij zelf
moord, door ophanging- b.v. Maar
voordat da ntot de kisting van het
liik wordt overgegaan, is alle grond
van twijfel zeker verdwenen. Het
eenige geval, dat werkelijk gevaar
bestaat voor een levend begraven
worden, doet zich voor bij massale
begraving, in den oorlog of bij hevige
epidemieën, zoonis bij de pest in E11-
gelsch-Indié of China, die maken, dat
men bij de groote hoeveelheid van
sterfgevallen, niet aan ieder der doo-
den de noodigo aandacht schenkt.
Maar ook te dien opzichte kunnen
wij hier gerust zijn.
De geschiedenis van den schijndood
dateert natuurlijk al uit de oudheid,
maar in het midden van de 18e eeuw
verscheen een tijdschrift, dat de zaak
meer systematisch behandeldp en dat
buitengewoon geschikt was om alom
een zeer grooien angst te verspreiden.
Dit was een werkje van een Fran-
schen hooeleornar in de anatomie,
een Deen van geboorte, Winélow, die
van zijn standpunt alle reden had de
alarmklok te luiden, aangezien hij
zelf. naar zijn beweren, reeds twee
maal als een schijndoode ton onrech
te begraven was geworden en dus na
tuurlijk doodsbang was geworden,
dat hem dit nog eens voor den derden
keer overkomen zou. Hij had int-us-
schen in 't Latijn geschreven en daar
door nog geen erooten kring van le
zers kunnen hereiken, maar weldra
verscheen een Fransche vertaling ,en
deze maakte een ontzaglijken indruk.
Dc schrijver liad 189 gevallen van
schijndood verzameld, het eene al
gruwelijker dan het andere, maar
dan ook zoo gruwelijk, dat ieder nu
wel dadelijk het overdrevene en on
juiste er van moet inzien. Destijds
schijnen al de verhalen grif te zijn
aangenomen. Er waren mededeelin-
ger- bij van verdronkenen, die niet al
leen uren, maar dagen, tot vijftien
du gen toe, in het water gelegen had
den en toen nog niet meer dan schijn
dood zouden geweest zijn.
Ten einde de zekerheid van den
dood te verkrijgen, en het algemeen
gevreesde schijndood-beg raven-wor
den te ontgaan, werden een tijdlang
prijsvragen uitgeschreven, om de
zaak uit te maken, en een absoluut ze
ker teeken van den dood te ontdek
ken. Als gevolg daarvan werden ver
schillende proeven aan de hand ge
daan, om den dood te hesvijzen, maar
de meeste daarvan voldeden maar wei
uig, omdat zij, als men eens werkelijk
met een schijndoode te doen kreeg,
voor den betrokkene buitenge .voon
onaengenaani moesten zijn. Daaron
der vielen de experimenten met gloei
end ijzer of kokend water en de gee-
seling, die vooral op de voetzolen
werd aangewend. Allerlei andere,
kleinere, middelen: het kriebelen met
een veertje in den neus en het hou
den van een spiegeltje voor den mond,
werden ook spoedig, als onzeker, ver
laten. Winslow zelf had vroeger al
voorgesteld den doode, of die men
voor dood hield, een vol glas water
op de borat te zetten, om zoo de min
ste beweging, die mocht komen te
kunnen constate eren. Nog andere
proeven gaven wel voldoende zeker
heid, maar maakten dan tevens aan
den schijndood een einde. Als zooda
nig konden gelden het steken van een
naald in het hart, om de beweging te
controleeren, en het openen van een
slagader. De schijndoode, die in ieder
geval toch niet over een krachtige
levenswerkzaamheid beschikt, zou de
ze al te forsche proeven, indien ze
gunstig voor hem uitvielen, waar
schijnlijk niet kunnen weerstaan, en
daardoor alleen den waarborg kun
nen krijgen, dat hij niet levend be
graven zou worden.
Te midden van al die onzekerheid
en dus uog steeds voortbestaandon
angst, verscheen toen een boekje van
een andoren Franschen hoogleeraar,
prof. Bon chut, dat eon bekroning
mocht verwerven en een middel mede
deelde, dat dus aller vertrouwen waar
dig scheen. Ongelukkigerwijze viel
dat echter ook weer tegen. Bouchut
wilde voor zijn doel de destijds, in het
midden der vorige eeuw, in zwang
gekomen auscultatie aanwenden. Ms
men daarmede bij herhaald onder
zoek, en op verschillende daarvoor
aangewezen plaatsen, geen spoor van
barttonen meer kon waarnemen, had
men de volmaakte zekerheid, dat men
werkelijk met een doode te doen had.
Dat leek zeer fraai en daarom werd
de schrijver dan ook bekroond, maar
feitelijk gaf het de zekerheid, die men
noodig had, toch nog volstrekt niet.
Nu men de auscultatie zoo lang heeft
beoefend, en weet wat men aan haar
heeft, is dat ook duidelijk genoeg. Zij
verdacht oefening en een scherp ge
hoor, wat lang niet ieder bezit. Op
niets anders dan op een venklaring,
dat een geneeskundige geen harltonen
meer vermag te hooren, te worden be
graven, schijnt geen erg secure en vei
lige toestand. Met een beetje doofheid
zou men de grootste ongelukken te
weeg kunnen brengen. Dit middel was
dus zeker ook niet afdoende.
Zoolang men naar één kenteeken
zoekt, zal het resultaat ook wel on
voldoende blijven. In lateren tijd is
nog een proef aanbevolen door dr.
Icard, maar wat daarvan verwacht
kan worden, is, niettegenstaande de
ingenomenheid, die al van vele zijden
gebleken is toch ook nog niet zeker.
Icard spuit in een ader fiuorescine in,
dat een zeer sterk kleurrniddel is en
tevens geheel onschadelijk. Is de be
trokkene dood, dan gebeurt er niets,
maar bij de minste hartswerking
wordt de vloeistof in het bloed opge
nomen, en kleurt ze do liuid geol, en
de oogen groen.
Als dit werkelijk in alle gevallen
blijkt op te gaan, is men zeker een
goed ouderscheidingsmiddel rijk ge
worden, maar als het niet zoo mocht
zijn, behoeft men er, geloof ik, niet
om te treuren. Naar mijne mcening
hebben wij zulk een middel toch in
derdaad niet van noode. Er kan na
tuurlijk op beu gegeven oogenblik
wel eens onzekerheid bestaan, of ie
mand werkelijk al dood is, maar voor
dat de geneeskundige zijn verklaring
afgeeft, waarop verlof tot begraven
wordt verleend, zal allo mogelijke twjj
fel zeker zijn opgeheven. Zoolang dat
niet het geval is, zal ook niemand de
verklaring teekenen. Et is één ken
teeken, dat den dood zeker verraadt:
hel beginnen van de ontbinding, maar
zoolang dat er nog niet is, zal niet
één teeken afzonderlijk, maar alle
teekenen bij elkaar, twijfel haast al
tijd kunnen uitsluiten. Blijft hij be
staan, dan wacht men geen arts,
die ooit anders zal doen. Hoe iemand
zich in ons land nog ongerust kan
maken, is mij een raadsel. Of in an
dere landen dan reden tot vrees kan
bestaan, als de doodschouw aan lee-
ken wordt overgelaten, is niet zoo
zeker te zeggen, maar groot behoeft
die vrees toch ook wel niet te zijn.
Bouchut heeft getracht van alle mo
gelijke verhalen van schijndood, die
in zijn tijd bekend werden, zekerheid
te krijgen, door aan de overheid ter
plaatse, waar de gevallen zich zouden
hebben voorgedaan, te schrijven, en
het resultaat was onveranderlijk ne
gatief. Het waren altijd phantasieën,
die men ten beste had gegeven. Het
zelfde is gedaan door een van de
ambtenaren van het vroegere genees
kundig staatstoezicht. Zoodra hij een
bericht omtrent een schijndoode in de
couranten las, schreef hij om infor
matie, waar het ook maar was voor
gekomen. En do uitslag was geen an
dere: van het heele verhaal was nooit
iets waar.
Prof. Thoinot, de redenaar in de
Sorbonne denkt er ten slotte niet
anders over. Hij meent, dat men ook
in Frankrijk tegen een voorbarig be
graven worden gewaarborgd is en
herinnert nog aan al de kunstgrepen,
die men heeft bedacht om bij de min
ste beweging van een sohijudoode da
delijk gewaarschuwd te worden. Som
inige voorstellen in die richting wa
ren van dien aard, dat ze nooit tot
uitvoering zijn gekomen. Dit was b.v.
het geval met het plan om in iedere
doodkist een luchtbuis te doen aan
brengen, en een koord om een arm
van het lijk te bevestigen, in verbin
ding met een bel. Inrichtingen, tot
het doen waarschuwen door een bel
door een tot het leven terugkeerende
schijndoode maar dan als observa
tie-inrichtingen, vóórdat men tot de
begrafenis overging kwamen er
echter wel, maar hot is niet bekend
geworden, dat iemand, die er als
dood werd neergelegd, ooit de bel ge
luid heeft.
Leger en Vloot
VRIJSTELLING VAN HERHALINGS
OEFENINGEN.
Bij It. B. van 25 Juli is bepaald, dat
geheele of gedeeltelijke vrijstelling van
herhalingsoefeningen kan worden ver
leend aan den ingelijfde bij de mi
litie
lo. die, na volbrachte eerste-oefe-
ning, gedurende zoodanigen tijd in
j werkelijken dienst is gebleven of ge
komen, dat hij geacht wordt in die
mate te zijn geoefend, dat herhalings-
1 oefeningen voor hem niet of slechts
gedeeltelijk noodig zijn
I 2o. die tijdens den duur der herha
lingsoefeningen onmisbaar is, hetzij
voor het bedrijf waarin hij werkzaam
is, hetzij voor dc instandhouding dei-
middelen van beslaan van zijn gezin
of van dat waartoe hij b -hoort of vvaar-
in hij als pleegkind opgenomen, dan
wel van personen, die hem in den eer-
sten of den tweeden giaud van bloed-
of aanverwantschap bestaan een en
ander ter beoordteling van den Minis-
i ier van Oorlog.
KEUKENWAGENS.
Bij de legermaiioeuvres verleden jaar
in September gehouden hebben een
i aantal keukenwagens van versehil-
lende constructie ter beproeving dienst
I gedaan, zoowel bij de infanterie als bij
'de cavalerie Op de Oorlogsbegrooting
voor het komend dienstjaar is thans
110,000 uitgetrokken voor de aan
schaffing van keuken- en munitiewa
gens.
Hr. Ms. Koningin Regentes" ver
trekt C Augustus van Amsterdam om
7 Augustus a.s. aan de prceftoohlen to
beginnen onder bevel van den kapi
tein-luitenant ter zee H. G. Krol, chef
van den staf der Zeemacht te Amster
dam.
Stoomvaart berichten
Het st. Walcheren vertrok 27 Juli
van Hamburg naar Java.
Het st. Goentoer, van Rotterdam n.
Java, vertrok 27 Juli van Colombo.
Het st. Ambon vertrok 27 Juli van
Amsterdam naar Java.
Het st. Koning Willem III, v. Am
sterdam naar Batavia, vertrok 26 Juli
van Lissabon.
Het st. Oranje, van Batavia naar
Amsterdam, vertrok 27 Juli van Lis
sabon.
Het st. Sumatra, van Amsterdam
naar Batavia, vertroq 27 Juli v. Suez.
Het st. Sirius, van Amsterdam naar
Paramaribo, pass. 27 Juli Madeira.
Hei st. Sloterdijk, arriv. 27 Juli v.m.
vai. Rotterdam te Philadelphia.
Hot st. Rotterdam, van Rotterdam
naar New-Yorg, vertrok 27 Juli n.m.
4 uur van Boulogne s. M.
Het st Ophir, van Rotterdam naar
Java, pass. 27 -Juli v.m. Kaap del
Ar mi.
Het st. Celebes, van Batavia naar
Amsterdam, pass. 27 Juli Kaap Car-
voejro.
Het st. Koning Willem I, van Bata
via naar Amsterdam, vertr. 27 Juli v.
Sli ga pore.
Het st. Rembrandt, van Batavia n.
Amsterdam, vertrok 27 Juli van Pe-
rim.
Het st. Banda, van Batavia naar
Amsterdam, vertrok 26 Juli v. Penm.
Het st. Timor, van Amsterdam n.
Batavia, vertrok 26 Juli van Suez.
Het st. Pallanza (Canada Lijn) van
Rotterdam naar Queebec en Montreal
pass. 2C Juli Cape Ray.
Het st. Andijk (Neptun Lijn) van
Newport News en Baltimore naar
Rotterdam, pa&s. 27 Juli n.m. 1.30
uur Scilly.
Het st. Frisia, van Buenos Ayres
naar .Amsterdam, vertrok 26 Juli van
Vigo
Het st. Hollandia, van Amsterdam
naar Buenos Ayres, pass. 26 Juli
Ouessant.
Het st. Bandoeng vertrok 27 Juli
van Rotterdam naar Hamburg.
Het st. Tambora vertr. 27 Juli van
Rotterdam naar Java.
Het st. Soestdijlc. van Rotterdam
naar Boston en Philadelphia, pass.
26 Juli n.m. 10 uur 25 m. Lizard.
Het st. Gorredijlc (Neptune Lijn) v.
Newport News naar Rotterdam, ver
trok 26 Juli n.m. van Baltimore.
zeltingsvraagstuk nog goen beslis
sing te nemen, omdat tegen bezetting
door do zeemacht zulko ernstige be
zwaren zijn in het midden gebracht,
dat'nadere overweging noodig voor
komt
blz. 2, waarin wordt te kennen ge
geven, dat bij den tweedon ondorge-
teckende (d. i. de heer Colijn) zich se
dert zij n optreden meer en meer de
overtuiging heeft gevestigd, dut tot
een in financieel opzicht gunstiger
tijdstip moeten worden uitgesteld die
verbeteringen, welke geacht moeten
worden in belangrijkheid bij de drin
gende behoefte der levende strijd
krachten achter te staan.
Ziedaar de zaak, waarop hot aan
komt.
Immers de Minister van Oorlog, en
ad interim van Marine, schaart zich
hier aan de zijde van hen, die, mot
ons, en met de defensie-paragraaf
van het program der Liberale Unie,
van gevoelen zijn, dat hot zwaarte
punt onzer defensie, óók aan de kust,
niet moet gelegd worden in de doode,
maar in de levende strijdkrachten.
Doch daardoor is dan ook tegelij
kertijd duidelijk geworden, dat er ten
opzichte van dit belangrijk onderdeel
van hei defensie-vraagstuk geen
continuïteit van overtuiging bij de
regeering bestaat. Met de uittreding
der ministers Cool en Wentholt heeft
zij haar vroeger gevoelen vaarwel
gezegd, en rnet het optreden van den
heer Colijn heeft zij een andere, bijna
tegenovergestelde meening aanvaard.
De ministers Kolkman, Heemskerk
en de beide ministers Regout onder
teekenden deze Memorie van Ant
woord, zooals zij in 1910 de Memorie
van Toelichting onderteebend hebben,
maar zij onderschrijven daarmede
©sn andere meening, een andere
richting.
Het is nu ook duidelijk waarom de-
zo Memorie van Antwoord zoo- lang
op zich heeft laten wachten. Zoolang
de heer Wentholt nog in bet ministe
rie zitting had, was het onmogelijk
haar in te d'enen. De heer Colijn kon
niet onderteekenen wat de heer
Wentholt had ingediend, en de hoor
Wentholt kon zijn hand niet zotten
onder de Memorie, waarin do heer j
Colijn het stelsel prijs gaf, dat de'
handteekening van den heor Went- i
holt droeg.
Kerk en School
NED. HERV. KERK.
Beroepen te Noorden ds. J. Haring,
te IJselstein.
Aangenomen het beroep te Oterleek
(toez.) de heor K. F, Proost, candldaat
to Leiden, dio voor het beroep te Wa
tergang heeft bedankt.
GER. KERKEN.
Beroepen te Breda ds. M. M. Horjus
te Soest.
Bedankt voor het beroep te Boorn-
bergum ds. S. Dwarshuis, te Stap-
horst.
SCHOOLKWESTIE TE STRATUM.
To Stratum, bij Eindhoven, was
door den burgemeester er op aange- I
drongen dat de jongere ouderwijzers
do kinderen uit de nieuwe school na
de schooltijden een eind-weegs in de-
rij In de richtingen der woningen
j hunner verzorgers zouuen brengen.
Deze maatregel had verzet bij de on
derwijzers tengevolge, die toen om
salaneverhoog ng vroegen. De school
commissie adviseerde gunstig, maar
de Raad bleek, naar het Hbld. meldt,
zeer verstoord over de houding der
onderwijzers. Evenwel trad één
Raadslid voor hen op en zeide het
hunner onwaardig te vinden, om hen
als hulp-politiedienaren te promovee-
ren.
Nu gist het geweldig in de gemeen
te. Leden van de schoolcommissie, en
de oommissie tot wering van school
verzuim denken er over hun ontslag
te nemen, terwijl onder de 9 openbare
onderwijzers veel neiging bestaat om
elders te solliciteerenl
Kassiers en Commissionairs
in Effecten,
GED. OUDE GRACHT 82,
bij de Groote Houtstraat
TELEF. 578
vsrvaarfilgt en levert olie soorten Vijlen sn Raspon tegen concnr-
resrend8 prijzen. Groote keuze in Ijzerzagen.
Speciaal Ingericht voor het verkappen van oude Vijlen en Raspen.
Op aanvrage worden prijzen tranoo toegezonden.
Beleefd eanbevelend J. H. POTHAAR
Gr. Houtstraat 35. Tslgfoon23 85.
Fijne en solide Lederwaren.
Grootste keuzo REISARTIKELEN.
DAMES WANDELTASCHJES van f 1,45 af.
OPZICHTZENDINGEN.
De fijne smaak van
Quaker Oats is gedeel
telijk een gevolg van Het
dunne pletten der haver.
De dunne vlokken zijn
spoedig volkomen gaar en
"'oO worden door hunne lichtver-
teerbaarheid bijna geheel in
het lichaam opgenomen.
fers-Overzicfat
DE KUSTVERDEDIGING.
De nieuw-üigcdionde kustverdedi-
gingsontwerpen geven „Het Vader
land" aanleiding tui de volgonde op
merking
Waarom niet lievor rondweg ge
zegd, wat immers toch voor den ver
sta ndigen lezer tusschen de rogcis to
lozen is, namelijk dat de nieuwe Mi
nister van Oorlog, tevens tijdelijk Mi
nister van Marine ad interim, geheel
anders over de kustverdediging denkt
dan zijn voorgangers, dio de Memorie
van Toelichting van het wetsontwerp
ondertookendon
Dat dit zoo is, blijkt uit twee pas
sages in do Memorie van Antwoord.
Vooreerst uit de mededeeling op
blz 1, waar het beter wordt geoor
deeld thans ten aanzien van het be-
F AILLISSEMENTEN.
Opgeheven
Mevrouw S. Hoogland, ook wel
zich noemende mevrouw Monsma,
vroeger wonende te Ede, thans te
i Breda.
i Uitgesproken
Amsterdam. N. Moscau, koop-
man in diamant, te Amsterdam.
Rechter-commissaris mr. L. Offer -
1 baus Jzn., curator mr. H. B. Vos.
W. Leijser, agent van buiten-
landsche liui-zen. Rechter-commissa
ris en curator als voren.
1 N. G. Schouten, melkbezorger; S.
N Molenaar, cartonnagewerkor, en
J P. Goudeau, parapluiemaker, al
len te Amsterdam.
's-Gravenliage. W. J. vun Gulder, i
te 's-Gravenhage. Rechter-commissa-
ris jhr. mr. P L. van Meeuwen cu-
rator mr. J. J. Bergsma.
N. Karrernans, kapper, te 's-Gra-
venhage. Rechter-commissaris mr. H.
W. van Sandick curator mr. P. M.
van Driol.
H. Kroon, loodgieter, te 's-Gra
venhage. Rechter-commissaris mr. H.
W. van Sandickcurator mr. J. Plan-
tenga.
W. de Rooden, loodgieter, te
's-Gravenhage. Rechter-commissaris
mr H. W. van Sandickcurator mr.
J. Plantenga.
N. Schneider, winkelier, tc 's-Gra-
venhago. Rechter-commissaris jhr.
mr. P. L. van Meeuwen curator mr.
L. A. Micheels.
A. C. M. Wolf, spekslager, te
's-Gravenhage. Reoh ter-commissaris
mr H. W. van Sandick; curator inr.
F. R. Crommeliai.
Probeer Quaker Oats eens
gedurende eene maandge zult
er wel bij varen.
PansionWilhelffilnaHoeve,
Voortbuizen op de Veluwo
j Rustige, gezonde ligging. Schilder
achtige omgeving. Zeer geschikt voor
rustbehoevonden. Heerlijk vacantie-
oord.
eerste kwaliteit met garantie.
KOhKEriHEIM,
Koninklijk gebreveteerd.
Nieuwendljk 105 Amsterdam.
vergeet dan niet, ook nog een bus
MAGGIs Bouillon-Blokjes(M6rkKmiS'
6t6r) mede te nemen. De blokjes be
hoeven slechts met kokend water over
goten te worden, en men verkrijgt
oogenblikkelijk een heerlijk vleeschnat,
dat zoowel dienen kan om te koken,
(bij de bereiding van soepen sausen
groenten enz.) als om te drinken (puur
ol met ei). Prijs per blokje 2V» ct.
