NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD. KOSTEN een KWARTJE, ÊEU GULDEK WAAiD. 30e Jaargang. No. 8944 Verschijnt dagelijks) behalve op Zon- en Feestdagen. ZATERDAG 17 AUGUSTUS 1912 A HAARLEM S DAGBLAD ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN: per drie maanden: Van 15 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Voor Haarlem1-20 Haarlem van 15 regels/l.elke regel meer /d20. Reclames 30 Cent per regeL Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Bij Abonnement aanzienlijk rabat gemeente)„1.30 Jf wan^i^r fli#1Adverteattén van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaat6ingi Franco per post door Nederlandl-6o (gy g. iö) 50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant &ïshSSa|lblad,'vo'orHMto.' W. Redac<ie Adrainistralte: Groote Houtstraat 53. „de omstreken en franco per post - 0-45 IntercommnnaalTeleloonntramerderRetiactie600enderAdministi,atie724. Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drnkkerq: Zolder Bnitenspaarne 12. Teleloonnnmmer 122. Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon inrerc. 6229. Do Advertentiën van Vraag en Aanbod van Haar'em's Dagblad maar zijn Dat dit de zuivere waarheid is, ondervond iedereen die van de rubriek gebruik maakte. Zendt ons ook Uwe advertenties toe. DIT NUMMER BESTAAT UIT ZESTIEN BLADZIJDEN. EER3TB BI.AD. AGENDA ZONDAG 18 AUGUSTUS. Muziek in den Hout. Schouwburg: Bioscoopvoorstellin gen. Brongebouw: Concert en vuurwerk. Biosc. Theater, Gr. Markt: Voorstel lingen. Biosc. Modern: Voorstellingen. Soc. Vereeniging: Bioscoopvoorstel lingen. Gebouw St. Bavo; Bioscoopvoorstel lingen. KI. Vereeniging: Bioscoopvoorstel lingen. Rusthoek, Bloemendaal: Concerten. Hotel Duin en Daal: Concortcn. MAANDAG 19 AUGUSTUS. Groole Kerk: Concert Tilly Koenen, 8 uur. Biosc. Theater, Gr. Markt: Voor stellingen. KI. Vereeniging: Bioscoopvoorstel lingen. Bioscoop Modern: Voorstellingen. Hotel Duin en Daal: Concerten Schetsen uit Amerifca. VIII. 't Was een nacht, waarin niemand onzer aan slapen dacht, wij vlogen over de rails. Plotseling voelden wij. dat de trein merkbaar langzamer ging. Wij snelden een wissel o\er, de trein remde, maar niet zóó snel kon de vaart vertraagd worden, dat onze Irein nog op den wissel stopte. Wij reden een eind door. De wachter had er op gerekend. Hij had het signaal onveilig getrokken, maar den wissel goed gelegd, opdat wanneer de vaart te snel was, dc trein ongehinderd een eind kon doorschieten. Wij reden nu terug op het goede spoor en moesten op den trein uit do tegenovergestelde richting wachten. Bijna alle reizigers verlieten den trein, ook wij en daar standen we te kiidden van een sprookjesnacht. Bo ven de boomen in de verte glinsterden tallooze lichtkovers. Het was alsof hel bosch één rouzenk er s tbo o m was, waarvan nu en dan do duizenden lichtjes werden ontstoken. Dicht bij ons, om ons heen fladderden ze, plot seling oplichtend, bij duizenden zaten ze om het licht van de locomotief, om de korte pijp. liet w as liet landschap dat lichtte, zooals bij ons op warme zomeravon den de zee haar phoephoriseereud licht uitstraalt. l'ai van vogels zongen, alsof het lichte dag was, geen stilte van den nacht heersclne. Heel m de verte hoorden wij nu en dan het geluid van den naderenden trein. De conducteur waarschuwde ons en wij slapten weer binnen. Dien nacht verzond ik aan iemand een telegram, meldend, dat ik hem hoopte te bezoeken. Tegen den avond zaten wij beiden in den restauratiewagon, toon ik heel in de verte meende mijn naam te liooren noemen. Ik luisterde, maar hel te vreemde van zoo ver weg in een onbekend land zijn eigen naam te hooren noemen bande elk vermoeden Van juistheid. En toch klonk het zóó duidelijk, dat wij elkaar aankeken. Men riep mijn naam Maar 't was onmogelijk en dus vergisten wij ons. Doch toen de conducteur den spijswagon binnen kwam en daar wederom mijn naam riep, zag ik dat hij in de hand een telegram had. Mijn aanstaande gast heer verzocht mij, een station eerder uit te stappen, omdat dit dichter bij lijn woning lag. Op het telegram, dat ik lieim gezon den had, had hij gezien waai- ik was. Ik moest dus reizen in dien bopaal- den trein en dus seinde hij aan mij, mei zond ih den trein No. zoo- voel. De telegraafbeambte had opge zocht waar de trein zoowat was en naar liet eerstvolgend station seinde hij het telegram, dat daar aan den conducteur overhandigd werd. Ja, practisch zijn de Amerikanen, 's Nachts kan men voor 50 cent 1125) een telegram van vijftig woor den overzenden. Dit telegram wordt dan 's morgens vóór twaalf uur be zorgd en menigeen die een niet al te dringend bericht heeft, maakt ge bruik van de zooveel goedkoopcre „nightlettcr", „naehtbrief'. Ik deelde den conducteur mede dat ik don anderen ochtend een station vroeger zou uitstappen en dus haalde hij het gele kaartje van mijn valiosje en stak er een lila op, de kleur vun 't kaartje van dat station. Juist zouden wij gaan slapen, toen een gezin den trein binnenstapte. Dc vader zei iets in goed Hollandsch tot de kinderen en wij begrepen dat wij Hollandschc medereizigers gekregen hadden. Het duurde niet lang of wij waren in gesprek met hen cn gedu rende dien nacht hoorden wij het ver haal van den bedrogene. Hoe hij, uit Holland komende, zich nederzette in een streek, waar, zoo als men hem medegedeeld had, de loonen hoog waren, de grond pro ductief, waar hij in groententeelt een ruim bestaan kon vinden cn zoo de kennis liem daartoe ontbrak, zou hij kunnen werken aan den aanleg van wegen, welke arbeid hem twee dollar per dag zou opbrengen. Maar er was immers geen sprake van dat hij, dc boer uit den Gelderscheii achlèrnoak, geen landbouw zou ken nen. Met een nart vol idealen trok bij met vrouw cn kinderen den Oceaan over en reisde zoo snel mogelijk om zoo weinig uit te geven als maar mo gelijk was, naar het land van bestem ming. Maarreeds dien eersten dag viel het land hem tegen, hij zag wat er groeide en wat moeite het kostte om voor voldoende water te zorgen, liet was besproeien, begieten. .Ook arbeid aan de wegen was er niet. Wel werd er aan gewerkt, maar het waren allen gevangenen, die den har den arbeid te verrichten hadden, met het strenge toezicht van hun bewa kers, die bij elke poging tot ontsnap ping dadelijk vuur gaven. Het ging niet op het land wat hij gekocht had cn met schade verkocht hij liet. Zijn vrouw was er ziek ge worden, een kind van hem was er gestorven, en het ééns zoo vurig ver beide land werd maar al te gauw ontvlucht. En de man die hem inlich tingen gegeven had, die hem lange brieven geschreven had vol van 't heer lijk klimaat -- van heerlijke werk kring dio hem van goud hadden doen droomen, waar hij in Holland zilver had, de man kreeg voor eiken landgenoot dien hij binnenlokte, vijf tig dollar van de Compagnie op wier land dc zwerver zich zou nederzet ten. „Dat heet belangeloos. Daar bedankt men zoo iemand voor 't Is een ronselaar, alleen op eigen voordeel bedacht. Eu u weet niet, „aldus ging de bedrogene voort, hoe overal ver spreid die iu Amerika zijn, die stille agenten, dio maar lokken, maar mooi voorstellen. Van slapen kwam dien nacht niets. Onze Geldersche boer bracht den nacht wakend door, want geen „sleeper" kon hij betalen en de man had zooveel gezien in Amerika, was zoover ge weest en praatte zoo onderhoudend, dat wij den tijd vergaten. De zon was al lang opgegaan, toen wij allen aan één zijde van den wagen stonden, om toch vooral goed dt streek te zien, waardoor wij heen- snelden. Wij waren nu in een dicht bosch, tot plotseling een open gekap te plek zicfitbaar werd. Een wit bord stond langs de lijn met de letters „Van Eedcn" er op. Dit was dus d? veelbesproken Van- Eeden-kolome Die opengekapte plek, midden in het bosch met een aantal houten huisjos cr op, allereenvoudigst gebouwd. Geen waranda, geen bouwtje brak de eentonige lijning het huis, dat rechthoekig was eenvoudig puntdak en deed denken aan de huisjes, die wij als kind van speelkaarten maakten. Maar geen rood-pannendak, brak de .eentonigheid van kleur, geen ge verfde muur deed de met andere verf gekleurde vensters geestig uitkomen, 't Was alles van één kleur, de door de buitenlucht wat verweerde kleur van 't ongeverfde hout. Zóó de wanden als het van houtblokjes gemaakte dak. Dit was dus de 1000 acre grootte, door greppels in 100 even groote pre cies op elkaar gelijkende stukken land verdeelde Van-Eeden-kolonie. wij begrepen, dat dit landhuisjes waren van 125 dollar, in heel Ameri ka hadden wij geen eenvoudiger ge zien. De voorwaarden. Gij kent zo Het land wordt gedurende de eer ste vijf jaar bebouwd, men betaalt geen liuur, die eerste moeilijke ja ren, maar daarna kan men het land koopen voor 50 dollar per acre. Zoo men nog niet de scan van 500 dollar verdiend heeft voor de 10 acres, dat is 4 Hectare, dat 't omgreppeldo stuk groot is, betaalt men 1/4 van den prijs en zoo vier jaar lang, met betaling van 6 pCt. van het niet afbetaalde ge deelte. Zijn do voorwaarden niet aanlokke lijk? Do zwoeger in onze steden, die naar buiten kan gaan in heerlijk kli maat, zooals T heet, dio vijf jaar lang voor niot kan wonen en dan koopen kan als het hem aanstaat, of weg kan gaan als hij niet koopen wal. Hij is in dio vijf jaren met Ameri- kaansehe toestanden bekend geraakt, en betaalde niets voor 't land dat benn winst opbrachtl Aanlokkelijk voorwaar! Maar het best er aan too is de ei- maar. Immers op t oogenblik dat het land is outboscht, zoogenaamd j „cleaned up", is het weinig waard, ia vijf jaar herwerken, nadat do wortels en stamanen van do boo men vergaan zijn, nudat het teelbaar gemaakt is, is het bed wnt moer waard. Dan kan do werker, de man door wiens arbeid liet land won aan waar- do, het koopen tegen een behoorlijken prijs, maar dio prijs is voor hom to duur, in dio prijs ligt voor hem. de arbeid van vijf jaar. Goef iemand hier in Holland vijf jaren vrij wonen op do heide en laat hem die ontginnen cn zog dan na 5 jaar hot ontgonnen land, do door u ontgonnen heide, kunt ge koopen voor eon prijs, dien men voor ontgonnen land geeft! Zou het niet eerlijker zijn don man geen vijf vrije jaren van hard ploe teren te geven, doch te zeggen: Gij kunt nu de hei koopen voor zooveel. Maar jo hebt geen geld. Is do heide echter eenmaal ontgonnen, dat is ze het vijfvoudigo waard. Betaal me dus over zooveel jaren, als ge „winsten" van uw ontginning gaat maken don koopprijs van do heide, dio ik nu vraag, desnoods met (i, 8 of 10 ren te per jaar. Maar laat ze niet vijf jaren wer ken, ploeteren on zeg dan, nu kunt gij voor zooveel koopen, of, zoo gij niet wilt, vertrekken. Want wie daar na don gpond koopt voor 50 Dollar de acre, koopt vijf jaren van harden ar beid van een ander mee. En dio arbeid wend don zwoeger niet betaald. Voort 9nelde de trein door North- Carolina. Wij waren nu weer in het bosch; de Vau Eed en-kolonie lag al ver achter ons, naast ons stond onze Twentsche boer ons nog uitleggend boe in zijn oog do voorwaarden daar verkeerd waren. Hij ging nu verder, naar Texas, waar hij oedkoop land had kunnen koopen en waar hij hoopte, dat liet küiiinaat minder warmte in den zomer gaf dan in do East. Ilij beloofde me eens te zullen serhijvon hoe het hem ging en juist eeiuige dagen voor ilk dit artikel scüireef, kroeg ik een brief van hom, mij meldend dat het hom er goed beviel. Zou hij eindelijk zijn geluk ge vonden hebben? G. A'. OOTMAR. Hat Blssctiopsfeest. (Vervolg.) In het Neder 1. Ge r. Diaco nie h u i s. Men schrijft ons: Met een gevoel van sympathie is het feest van Mgr. A. J. Callier die zijn 40-jarig priesterfeest heeft mogen vie ren, en waarbij hij aan de verschillen de gestichten tor verpleging van wee zen en ouden van dagen, zonder onder scheid van gezindte, een vorstelijke feestgave heeft geschonken geviard door dc verpleegden van het Ned. Ger. Diaconiehuis aan de Jansstraat, een feest, dat niet licht uit het geheu gen dor deelnemers zal gewischt wor den. Reeds het ortbijt in den morgen van den 15den dezer kenmerkt© zich door iels bijzonders. Maar hoe groot was de verrassing en wat straalden de oogen bij de opdissching van het middagmaal. Al was hot nu geen me nu uit een eerste rang restaurant, do met zorg toebereide spijzen lieten zich bijzonder smaken Allen waren dan ook den edclmotdigen gever hartelijk dankbaar. Des avonds werd het feest voortge zet met een concert, waarop zich de den hooren do heer B. Rijbroek, or gel, en de dames De Ridder en Veld heer, zang. De hoer Rijbroek voerdo eenigo num mers uit van Bach, Beethoven en Schubert, benevens een door hem zelf gecomponeerden marsch, welke moei lijk© nummers onberispelijk en met ge voel werden voorgedragen. Ook den dames komt een woord van lof toe voor haar heerlijken zangsolo's en kwartetten met orgelbegeleiding wa ren onverbeterlijk. afwisseling gaf de heer Rijbroek met een mooie grammaphone nog en kele stukjes, welke den lachlust op wekten. Namens alle verpleegden werd door den vader een woord van hartel ijken dank toegebracht aan de executanten i een tot wederziens toegeroepen. Gelukwenschen. Onder de 300 telegrammen, die Mgr. Callier ontving, was er ook een van do Roomsch-hath. Ministers van Jus titie, Waterstaat en Financiën, de heeren Mr. E. R. H. Regout, Mr. L. W. 11. Regout en Mr. M. J. C. M. Kolk- Hot feestconcert. Gisterenavond was de groote zaal van de Soc. Vereeniging vrij goed be zet, toen het feestconcert aanving. Op het podium was het versterkte Uaar- lcmsch Muziekkorps gezeten. En wat er verder nog aan ruimte op het too- neel over was, werd in beslag geno men door 't zeer groote koor van 300 dames en heeren. Een bijzonder fraaie plantengroep, fijn doorbloemd, sierde de geheele oi'dcrlijst van het podium. In het vóórmidden van de zaal ha'd een groote menigte Roomsch-Katho- lieke geestelijken plaats genomen. Stadsnieuws j ubilea. Gisteren herdachten de schilders Puttenaar en Wijors, werkzaam de Centrale Werkplaats dor H. IJ. S. 'M-, den dag, waarop zij voor 25 jaar bij de maatschappij in dienst traden. Door de kameraden was zorg gedra- Igen voor een vrijen dag. zoodat zij in hulselijken kring dozen dag herdach ten. Om e r achten leidde de heer de. Hierna voerde het gemengd koor de machtige Jubel-cantate van Philip Loots uit. Deze cantate ving aan met de vol gende koor-coupletten: Breed zwaai' de jubelgalm de Kerk (vnn Haarlem over En opwaarts tot Gods troon, In krachtig vollen toon en welig (klankgetoover, De schoon e prieslcrkroon Ter eere, die om 't hoofd van d'oppor- (priester flonkert En allen schitterglans Van aardschen vorstenwrong door (zonnegloed verdonkert! Van kerk- en torentrans Stijg' 't jubellied omhoog van Spaar- (ne- en Amstelboorden, Om Maas en Ouden Rijn Van Walchren's zuidkust af tot (Texcl's strand in 't Noorden Moet 't al één fecsttoon zijn! Gij fiere Bisschopsstad, gij zingt uw (eigen glorie In de eere van uw Zoon! U meer dan ooit behoort de heer- Rijke eindvictorie. Den Logcngeest ten hoon, Nu, met den mijter als een strijdhelm (om de slapen, Uw eigen Priestervorst, Met kruis an kromstaf tot verdedi- (ging en wapen, Hem fier bestrijden dorst. Als Mozes' aangezicht straalt Hij (met beide hoornen Van Oud- en Nieuw Verbond In breeden, dichten drom van 'sHee- (ren uitverkoor'nen, En schouwt zijn Kerspel rond. Aan 't slot zingt eerst de bariton solo: Gij, volk van Kcn'merland, staat aan (dc spits der braven Er. reik uw trouwe hand Den broeders, dio aan Maas en Schel- (de en Amstel slaven Tot bloei van stad en land I Laat, Haarlem's volk, dan fier de (Roomsche kleuren zwieren Naast Haarlem's bisschopstroon, Om 't blijde Priesterfeest uws Her- (ders meè te vieren 1 Stemt blij den jubeltoon: Dan valt het koor in: Stijg' 't jubellied omhoog van Spaar- (nc- cn Amstelboorden, Om Maas en Ouden Rijn I Van Walch'rens zuidkust af tot (Texel's strand in '1 Noorden Moet 't al cén leesttoon zijn. En hesluit met dit slotkoor: Blijf Haarlems Bisdom met uw ze- (gen mild besproeien Genadige Opperheer, En laat door 's herders zorg nu Haar- (lein's kerke groeien Tot uwe meerdere eer I Componist, koor, solist en orkest oogstten een lang aangehouden ap plaus, waarmee de Bisschop instem- N. J. E. Heerkcns Thijssen, do voorzitter van het feestcomité, dat verder bestond uit de heeren F. X. Schiphorst, secretaris, P. J. van Kessel, J. Ch. Vintges, Anton Bosse, Th. Corstens, A. J. C. Daamen, W. B. Guskens, Th. S. J. Janzen, A. Klein, J. li. Visser en H. P. Wiegman, den Bisschop, die in paars plechtgewaad gekleed was, binnen. Mgr. Callier was vergezeld van den vicaris-ggneraal Mgr. Möllmann. Alle aanwezigen stonden van hun stoelen op, toen de jubilaris binuen- kwarn en zich door de zaal naar zijn plaats, te midden der geestelijken, begaf. Philip Loots hief z'n dirigeerstok j en het orkest zette het voorspel van „Ecce Sacerdos", door den diri gent gecomponeerd, in, dra gevolgd door het machtige koor. Mr. Heerkens Thijssen verwelkom de daarop den Bisschop van het spreekgestoelte op het tooneel. De heer Thijssen gewaagde van dc groo te eer, die hem te beurt was geval len, om Mgr. te midden van liet Ka tholieke Haarlem toe te spreken. Gis teren, zeido de voorzitter van liet feestcomité, was het de dag van het gansche diocees. Toen moest Haar lem zich bepalen tot een stille hulde, die zich uitte door de dichte drom men, dio in den heerlijken kathe draal onder de brcede gewelven den almachtigcn God den zegen voor den beminden Bisschop afsmeekten en baden, dat God hem lang moge spa ren. Die stille hulde uitte zich ook in overvloedig vlagvertoon, waarbij de paarse wimpel aanduidde, welk feest hier gevierd werd. Maar heden wil het Katholieke Haarlem u huldigen met zang en snarenspel, om tc too- nen hoezeer deze stad het op prijs stelt voortdurend een bisschop in haar midden te mogen hebben. Spreker hoopte, dat deze avond den jubilaris de genoegdoening zou ge ven, dio hij er van verwachtte. (Lang durig applaus) Hierna sprak de President van het Groot Seminarium te Warmond, de IIoogEerw. heer H. J. M. Taskin, die bij zijn optreden reeds met bijval be groet werd. Als zdbn van deze stad, aldus be gon de heer Taskin, valt mij de hooge eer te beurt, Uw D. H. een woord van hulde toe te spreken bij uw 40-jarig priesterjubileum. Spreker betuigde niet veel moeilijkheden ge maakt te hebben, toen de voorzitter an de feestcommissie hem verzocht had de feestrede uit te spreken, om dat hij geen moeilijkheden had. Hoe zou 't moeilijk vallen, vroeg de rede naar, om te spreken in een stad, die zoo fier is op de mijterkroon, die zij draagt; hoe zou het moeilijk vallen uiting te geven aan den eerbied, de aanhankelijkheid, die in ons leeft. Gisteren is hier in de Kathedraal, die ook voor een deel uw werk is, op godsdienstige wijze u.w priesterfeest levicrd. Voor alle aanwezigen en oor u, moet het een aangrijpend oo genblik geweest zijn, toen daar een schaar jonge levieten, voor u ge knield, door u gezalfd en opgenomen werd in de orde der priesters. 40 jaar geleden knicldet gij ook •oor uw bisschop en over uw handen droop ook de balsem. Gij waart een blijde, jonge priester, want in u juichte hel: „Ik ben priester, pries ter tot in eeuwigheid 1" Toen hebt gij het niet vermoed, dat andermaal u de handen opgelegd zouden worden en de balsem over u zou heenvlicden.dat gij zoudi gewijd worden tot hooge- priester. Maar God, in zijn voorweten schap, heeft 'i geweten. Hij heeft zijn oog met meer welgevallen op u doen rusten dan op de andere jonge pries ters en de engelen in den hemel heb ben verwonderd gefluisterd: „Wat zal er van dezen jongen priester worden?" Gisteren zijn in den Ka thedraal deze gedachten bij ons op gekomen, toen wij God dankten voor 't geen hij u in die 40 jaren heeft ge schonken en met u het Laudearnuf juichend hebben ingestemd. Maar met deze godsdienstige viering was oi.ze taak niet volbracht. Vooral het Katholieke Haarlem was daarmeo niet voldaan. Nu hebt gij de goc-dheid gehad hier te komen, om onze huldo in ontvangst te nemen. Niet voor u zelf, maar om ons te laten vol doen aan onzen plicht, om uiting te geven aan ons gevoelen. In gedachte gaan we terug naar liet verleden, naar het eenvoudige visschersdorp Volendam en naar Amsterdam, waar gij in de altijd gevaarlijke levenszee uw netten hebt uitgeworpen en me nige ziel Van schipbreuk gered. Doch de processie uwer levensjaren trok voorbij. Ik denk aan Hageveld, waar ik ze ven jaar onder leiding van mijnheel Callier heb gestudeerd. Zeventien ja ren hebt gij daar als leeraar gear beid. In 18U2 ging Mgr. Callier van Hageveld naar Haarlem, eerst als medehulp van den grooten kerkvorst Bolteinanne. Een der eerste regee- riugsdaden van Paus Pius X \\as de benoeming van Mgr. Callier tot bisschop van Haarlem. Naar uw ei gen woorden, viel het u zwaar, om deze vreeswekkende taak te aanvaar den. In uw eerste herderlijk schrijven, beloofdct gij uw .plichten trouw en gewetensvol te zullen nakomen. En thans kunnen wij verklaren: „Hij heeft zijn woord gestand gedaan met ongekreukte trouw." Spreker ging des Bisschops vverk- lamheid op verschillend gebied na i constateerde: In fide nihil haesi- tans, houdt hij koers om ?t scheepje Haarlem door de woelige wateren naar den veiiigen haven le brengen, .Zoolang Haarlem's Bisdom &taat", riep de heer Taskin uit. ..zal uw naam genoemd worden ter wille van alles wat gij gedaan hebt ter aankwec-king van vroomheid en godsdienstzin. God spare u nog lang, want zoolang gij bij ons blijft, zal 't ons wel paan. (Langdurig applaus.) Ten slotte gaf de spreker den Bisschop de verzekering, u-at de Roomsch-Katholieken in het bisdom in de toekomst te meer zouden doen, wat zij in het verleden voor de Roomsche zaak hebben verzuimd. (Applaus.) De heer Willem Andriessen, door luid applaus op 't podium begroet, leidde thans de uitvoering van zijn Ouverture in C-dur voor orkest. Het slotnummer was het Halleluja, it „Der Messias" van G. F. Handel.' Aan het eind van het concert wer den de heeren Philip Loots cn Willem Andriessen door Mgr. Callier gecom plimenteerd. Maandag wordt een herhaling van het feestconcert gegeven. Als feestre denaar treedt dan op de Z. E. H. L. v. d. Berg, rector te Haarlem. Een onzer medewerkers voor mu ziek schrijft-over het concert: Het voor deze gelegenheid samen- ^stelde omvangrijke koor opende hef programma met „Ecce Sacerdos" van Philip Loots. Dit mooie in polyphone- siijl gecomponeerde a capelia koor werd ouder leiding van den compo nist met mooicn klank vertolkt. Wel ontbrak er nu-en-dan wat aan een heid, doch in aanmerking genomen dat dit koor slechts korten tijd had ter voorbereiding voor zijn moeilijke taak, maakte het geheel een voortref felijker» indruk, dank zij de inspiree- ronde leiding des heeren Loots. Het groote werk van dezen avond, n.l. de Jubel-Cantate, eveneens van den heer Loots, is een sieraad onder do Nederlandsche composities. „In krachtig vollen toon en welig Jelank- getoover", werd ook dit werk uitge voerd. De componist, die ook dit werk geheel uit het hoofd dirigeerde, be zielde allen met zijn kunstenaarsta lent, terwijl dc ten onrechte niet in t programma genoemde baryton-solist, :«r goed zijn solo voordroeg. Loots blijkt ook een meester in de instrumentatie te zijn en dat juist deze werken, zooals ook b.v. zijn Pius- Cunlate, alleen bij gelegenheden zijn uitgevoerd, is voor onze nationale toonkunst wel te betreuren. Ons thans tot ongeveer 60 man versterkt Haar- lc-nsch Muziekkorps, gaf nu we derom blijken onder deze omstandig heden voldoende voor zijn taak bere kend te zijn. Dat de heer Loots zijn werken door ons orkest wil laten be geleiden, mag wel gewaardeerd wor den. Van onzen vroegeren stadgenoot, den heer Willem Andriessen, werd de Ou verture in C-dur door het orkest uit gevoerd. De houten blaasinstrumen ten stemden uitstekend in dit knap gesclireveu werk en al doet deze com positie veel aan de instrumentatie van Wagner denken, het geniale van Willem Andriessen, treedt ook in dit werk sterk naar voren. Een onver deelde hulde viel hem, den compo nist, die thans 't orkest leidde, dan ook ten deel. Ten slotte zong het koor nog lief „Halleluja" uit de „Messias" van Hundel, met ongekende opvatting deï heeren Loots. Aan hem den eercpaln» vcor dc vervulling van zijn vermoeb ende maar grootsche taakt

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1912 | | pagina 1