NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
KOSTEN een KWARTJE,
ÊEU GULDEK WAAiD.
30e Jaargang. No. 8944
Verschijnt dagelijks) behalve op Zon- en Feestdagen.
ZATERDAG 17 AUGUSTUS 1912 A
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN:
per drie maanden: Van 15 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem1-20 Haarlem van 15 regels/l.elke regel meer /d20. Reclames 30 Cent per regeL
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Bij Abonnement aanzienlijk rabat
gemeente)„1.30 Jf wan^i^r fli#1Adverteattén van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaat6ingi
Franco per post door Nederlandl-6o (gy g. iö) 50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant
&ïshSSa|lblad,'vo'orHMto.' W. Redac<ie Adrainistralte: Groote Houtstraat 53.
„de omstreken en franco per post - 0-45 IntercommnnaalTeleloonntramerderRetiactie600enderAdministi,atie724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drnkkerq: Zolder Bnitenspaarne 12. Teleloonnnmmer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon inrerc. 6229.
Do Advertentiën van Vraag en Aanbod van
Haar'em's Dagblad
maar zijn
Dat dit de zuivere waarheid is, ondervond
iedereen die van de rubriek gebruik maakte.
Zendt ons ook Uwe advertenties toe.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
ZESTIEN BLADZIJDEN.
EER3TB BI.AD.
AGENDA
ZONDAG 18 AUGUSTUS.
Muziek in den Hout.
Schouwburg: Bioscoopvoorstellin
gen.
Brongebouw: Concert en vuurwerk.
Biosc. Theater, Gr. Markt: Voorstel
lingen.
Biosc. Modern: Voorstellingen.
Soc. Vereeniging: Bioscoopvoorstel
lingen.
Gebouw St. Bavo; Bioscoopvoorstel
lingen.
KI. Vereeniging: Bioscoopvoorstel
lingen.
Rusthoek, Bloemendaal: Concerten.
Hotel Duin en Daal: Concortcn.
MAANDAG 19 AUGUSTUS.
Groole Kerk: Concert Tilly Koenen,
8 uur.
Biosc. Theater, Gr. Markt: Voor
stellingen.
KI. Vereeniging: Bioscoopvoorstel
lingen.
Bioscoop Modern: Voorstellingen.
Hotel Duin en Daal: Concerten
Schetsen uit Amerifca.
VIII.
't Was een nacht, waarin niemand
onzer aan slapen dacht, wij vlogen
over de rails. Plotseling voelden wij.
dat de trein merkbaar langzamer
ging. Wij snelden een wissel o\er, de
trein remde, maar niet zóó snel kon
de vaart vertraagd worden, dat onze
Irein nog op den wissel stopte. Wij
reden een eind door. De wachter had
er op gerekend. Hij had het signaal
onveilig getrokken, maar den wissel
goed gelegd, opdat wanneer de vaart
te snel was, dc trein ongehinderd een
eind kon doorschieten. Wij reden nu
terug op het goede spoor en moesten
op den trein uit do tegenovergestelde
richting wachten.
Bijna alle reizigers verlieten den
trein, ook wij en daar standen we te
kiidden van een sprookjesnacht. Bo
ven de boomen in de verte glinsterden
tallooze lichtkovers. Het was alsof hel
bosch één rouzenk er s tbo o m was,
waarvan nu en dan do duizenden
lichtjes werden ontstoken. Dicht bij
ons, om ons heen fladderden ze, plot
seling oplichtend, bij duizenden zaten
ze om het licht van de locomotief, om
de korte pijp.
liet w as liet landschap dat lichtte,
zooals bij ons op warme zomeravon
den de zee haar phoephoriseereud
licht uitstraalt.
l'ai van vogels zongen, alsof het
lichte dag was, geen stilte van den
nacht heersclne.
Heel m de verte hoorden wij nu en
dan het geluid van den naderenden
trein. De conducteur waarschuwde
ons en wij slapten weer binnen.
Dien nacht verzond ik aan iemand
een telegram, meldend, dat ik hem
hoopte te bezoeken.
Tegen den avond zaten wij beiden
in den restauratiewagon, toon ik heel
in de verte meende mijn naam te
liooren noemen. Ik luisterde, maar
hel te vreemde van zoo ver weg in
een onbekend land zijn eigen naam te
hooren noemen bande elk vermoeden
Van juistheid.
En toch klonk het zóó duidelijk, dat
wij elkaar aankeken. Men riep mijn
naam Maar 't was onmogelijk en
dus vergisten wij ons. Doch toen de
conducteur den spijswagon binnen
kwam en daar wederom mijn naam
riep, zag ik dat hij in de hand een
telegram had. Mijn aanstaande gast
heer verzocht mij, een station eerder
uit te stappen, omdat dit dichter bij
lijn woning lag.
Op het telegram, dat ik lieim gezon
den had, had hij gezien waai- ik was.
Ik moest dus reizen in dien bopaal-
den trein en dus seinde hij aan mij,
mei zond ih den trein No. zoo-
voel. De telegraafbeambte had opge
zocht waar de trein zoowat was en
naar liet eerstvolgend station seinde
hij het telegram, dat daar aan den
conducteur overhandigd werd.
Ja, practisch zijn de Amerikanen,
's Nachts kan men voor 50 cent
1125) een telegram van vijftig woor
den overzenden. Dit telegram wordt
dan 's morgens vóór twaalf uur be
zorgd en menigeen die een niet al te
dringend bericht heeft, maakt ge
bruik van de zooveel goedkoopcre
„nightlettcr", „naehtbrief'.
Ik deelde den conducteur mede dat
ik don anderen ochtend een station
vroeger zou uitstappen en dus haalde
hij het gele kaartje van mijn valiosje
en stak er een lila op, de kleur vun
't kaartje van dat station.
Juist zouden wij gaan slapen, toen
een gezin den trein binnenstapte. Dc
vader zei iets in goed Hollandsch tot
de kinderen en wij begrepen dat wij
Hollandschc medereizigers gekregen
hadden. Het duurde niet lang of wij
waren in gesprek met hen cn gedu
rende dien nacht hoorden wij het ver
haal van den bedrogene.
Hoe hij, uit Holland komende, zich
nederzette in een streek, waar, zoo
als men hem medegedeeld had, de
loonen hoog waren, de grond pro
ductief, waar hij in groententeelt
een ruim bestaan kon vinden cn zoo
de kennis liem daartoe ontbrak, zou
hij kunnen werken aan den aanleg
van wegen, welke arbeid hem twee
dollar per dag zou opbrengen.
Maar er was immers geen sprake van
dat hij, dc boer uit den Gelderscheii
achlèrnoak, geen landbouw zou ken
nen. Met een nart vol idealen trok bij
met vrouw cn kinderen den Oceaan
over en reisde zoo snel mogelijk om
zoo weinig uit te geven als maar mo
gelijk was, naar het land van bestem
ming. Maarreeds dien eersten
dag viel het land hem tegen, hij
zag wat er groeide en wat moeite het
kostte om voor voldoende water te
zorgen, liet was besproeien, begieten.
.Ook arbeid aan de wegen was er niet.
Wel werd er aan gewerkt, maar het
waren allen gevangenen, die den har
den arbeid te verrichten hadden, met
het strenge toezicht van hun bewa
kers, die bij elke poging tot ontsnap
ping dadelijk vuur gaven.
Het ging niet op het land wat hij
gekocht had cn met schade verkocht
hij liet. Zijn vrouw was er ziek ge
worden, een kind van hem was er
gestorven, en het ééns zoo vurig ver
beide land werd maar al te gauw
ontvlucht. En de man die hem inlich
tingen gegeven had, die hem lange
brieven geschreven had vol van 't heer
lijk klimaat -- van heerlijke werk
kring dio hem van goud hadden
doen droomen, waar hij in Holland
zilver had, de man kreeg voor eiken
landgenoot dien hij binnenlokte, vijf
tig dollar van de Compagnie op wier
land dc zwerver zich zou nederzet
ten.
„Dat heet belangeloos. Daar bedankt
men zoo iemand voor 't Is een
ronselaar, alleen op eigen voordeel
bedacht. Eu u weet niet, „aldus ging
de bedrogene voort, hoe overal ver
spreid die iu Amerika zijn, die stille
agenten, dio maar lokken, maar mooi
voorstellen.
Van slapen kwam dien nacht niets.
Onze Geldersche boer bracht den nacht
wakend door, want geen „sleeper"
kon hij betalen en de man had zooveel
gezien in Amerika, was zoover ge
weest en praatte zoo onderhoudend,
dat wij den tijd vergaten.
De zon was al lang opgegaan, toen
wij allen aan één zijde van den wagen
stonden, om toch vooral goed dt
streek te zien, waardoor wij heen-
snelden. Wij waren nu in een dicht
bosch, tot plotseling een open gekap
te plek zicfitbaar werd. Een wit bord
stond langs de lijn met de letters „Van
Eedcn" er op.
Dit was dus d? veelbesproken Van-
Eeden-kolome Die opengekapte plek,
midden in het bosch met een aantal
houten huisjos cr op, allereenvoudigst
gebouwd. Geen waranda, geen
bouwtje brak de eentonige lijning
het huis, dat rechthoekig was
eenvoudig puntdak en deed denken
aan de huisjes, die wij als kind van
speelkaarten maakten.
Maar geen rood-pannendak, brak
de .eentonigheid van kleur, geen ge
verfde muur deed de met andere verf
gekleurde vensters geestig uitkomen,
't Was alles van één kleur, de door de
buitenlucht wat verweerde kleur van
't ongeverfde hout. Zóó de wanden
als het van houtblokjes gemaakte dak.
Dit was dus de 1000 acre grootte,
door greppels in 100 even groote pre
cies op elkaar gelijkende stukken land
verdeelde Van-Eeden-kolonie.
wij begrepen, dat dit landhuisjes
waren van 125 dollar, in heel Ameri
ka hadden wij geen eenvoudiger ge
zien.
De voorwaarden.
Gij kent zo
Het land wordt gedurende de eer
ste vijf jaar bebouwd, men betaalt
geen liuur, die eerste moeilijke ja
ren, maar daarna kan men het land
koopen voor 50 dollar per acre. Zoo
men nog niet de scan van 500 dollar
verdiend heeft voor de 10 acres, dat is
4 Hectare, dat 't omgreppeldo stuk
groot is, betaalt men 1/4 van den prijs
en zoo vier jaar lang, met betaling
van 6 pCt. van het niet afbetaalde ge
deelte.
Zijn do voorwaarden niet aanlokke
lijk? Do zwoeger in onze steden, die
naar buiten kan gaan in heerlijk kli
maat, zooals T heet, dio vijf jaar lang
voor niot kan wonen en dan koopen
kan als het hem aanstaat, of weg kan
gaan als hij niet koopen wal.
Hij is in dio vijf jaren met Ameri-
kaansehe toestanden bekend geraakt,
en betaalde niets voor 't land dat
benn winst opbrachtl Aanlokkelijk
voorwaar!
Maar het best er aan too is de ei-
maar. Immers op t oogenblik dat
het land is outboscht, zoogenaamd j
„cleaned up", is het weinig waard,
ia vijf jaar herwerken, nadat
do wortels en stamanen van do boo
men vergaan zijn, nudat het teelbaar
gemaakt is, is het bed wnt moer
waard.
Dan kan do werker, de man door
wiens arbeid liet land won aan waar-
do, het koopen tegen een behoorlijken
prijs, maar dio prijs is voor hom to
duur, in dio prijs ligt voor hem. de
arbeid van vijf jaar.
Goef iemand hier in Holland vijf
jaren vrij wonen op do heide en laat
hem die ontginnen cn zog dan na 5
jaar hot ontgonnen land, do door u
ontgonnen heide, kunt ge koopen voor
eon prijs, dien men voor ontgonnen
land geeft!
Zou het niet eerlijker zijn don man
geen vijf vrije jaren van hard ploe
teren te geven, doch te zeggen: Gij
kunt nu de hei koopen voor zooveel.
Maar jo hebt geen geld. Is do heide
echter eenmaal ontgonnen, dat is ze
het vijfvoudigo waard. Betaal me dus
over zooveel jaren, als ge „winsten"
van uw ontginning gaat maken don
koopprijs van do heide, dio ik nu
vraag, desnoods met (i, 8 of 10 ren
te per jaar.
Maar laat ze niet vijf jaren wer
ken, ploeteren on zeg dan, nu kunt
gij voor zooveel koopen, of, zoo gij
niet wilt, vertrekken. Want wie daar
na don gpond koopt voor 50 Dollar de
acre, koopt vijf jaren van harden ar
beid van een ander mee.
En dio arbeid wend don zwoeger niet
betaald.
Voort 9nelde de trein door North-
Carolina. Wij waren nu weer in het
bosch; de Vau Eed en-kolonie lag al
ver achter ons, naast ons stond onze
Twentsche boer ons nog uitleggend
boe in zijn oog do voorwaarden daar
verkeerd waren.
Hij ging nu verder, naar Texas,
waar hij oedkoop land had kunnen
koopen en waar hij hoopte, dat liet
küiiinaat minder warmte in den zomer
gaf dan in do East. Ilij beloofde me
eens te zullen serhijvon hoe het hem
ging en juist eeiuige dagen voor ilk dit
artikel scüireef, kroeg ik een brief van
hom, mij meldend dat het hom er goed
beviel. Zou hij eindelijk zijn geluk ge
vonden hebben?
G. A'. OOTMAR.
Hat Blssctiopsfeest.
(Vervolg.)
In het Neder 1. Ge r. Diaco
nie h u i s.
Men schrijft ons:
Met een gevoel van sympathie is het
feest van Mgr. A. J. Callier die zijn
40-jarig priesterfeest heeft mogen vie
ren, en waarbij hij aan de verschillen
de gestichten tor verpleging van wee
zen en ouden van dagen, zonder onder
scheid van gezindte, een vorstelijke
feestgave heeft geschonken geviard
door dc verpleegden van het Ned.
Ger. Diaconiehuis aan de Jansstraat,
een feest, dat niet licht uit het geheu
gen dor deelnemers zal gewischt wor
den.
Reeds het ortbijt in den morgen
van den 15den dezer kenmerkt© zich
door iels bijzonders. Maar hoe groot
was de verrassing en wat straalden
de oogen bij de opdissching van het
middagmaal. Al was hot nu geen me
nu uit een eerste rang restaurant, do
met zorg toebereide spijzen lieten zich
bijzonder smaken Allen waren dan
ook den edclmotdigen gever hartelijk
dankbaar.
Des avonds werd het feest voortge
zet met een concert, waarop zich de
den hooren do heer B. Rijbroek, or
gel, en de dames De Ridder en Veld
heer, zang.
De hoer Rijbroek voerdo eenigo num
mers uit van Bach, Beethoven en
Schubert, benevens een door hem zelf
gecomponeerden marsch, welke moei
lijk© nummers onberispelijk en met ge
voel werden voorgedragen. Ook den
dames komt een woord van lof toe
voor haar heerlijken zangsolo's en
kwartetten met orgelbegeleiding wa
ren onverbeterlijk.
afwisseling gaf de heer Rijbroek
met een mooie grammaphone nog en
kele stukjes, welke den lachlust op
wekten.
Namens alle verpleegden werd door
den vader een woord van hartel ijken
dank toegebracht aan de executanten
i een tot wederziens toegeroepen.
Gelukwenschen.
Onder de 300 telegrammen, die Mgr.
Callier ontving, was er ook een van
do Roomsch-hath. Ministers van Jus
titie, Waterstaat en Financiën, de
heeren Mr. E. R. H. Regout, Mr. L.
W. 11. Regout en Mr. M. J. C. M. Kolk-
Hot feestconcert.
Gisterenavond was de groote zaal
van de Soc. Vereeniging vrij goed be
zet, toen het feestconcert aanving. Op
het podium was het versterkte Uaar-
lcmsch Muziekkorps gezeten. En wat
er verder nog aan ruimte op het too-
neel over was, werd in beslag geno
men door 't zeer groote koor van 300
dames en heeren.
Een bijzonder fraaie plantengroep,
fijn doorbloemd, sierde de geheele
oi'dcrlijst van het podium.
In het vóórmidden van de zaal ha'd
een groote menigte Roomsch-Katho-
lieke geestelijken plaats genomen.
Stadsnieuws
j ubilea.
Gisteren herdachten de schilders
Puttenaar en Wijors, werkzaam
de Centrale Werkplaats dor H. IJ. S.
'M-, den dag, waarop zij voor 25 jaar
bij de maatschappij in dienst traden.
Door de kameraden was zorg gedra-
Igen voor een vrijen dag. zoodat zij in
hulselijken kring dozen dag herdach
ten.
Om e
r achten leidde de heer de.
Hierna voerde het gemengd koor de
machtige Jubel-cantate van Philip
Loots uit.
Deze cantate ving aan met de vol
gende koor-coupletten:
Breed zwaai' de jubelgalm de Kerk
(vnn Haarlem over
En opwaarts tot Gods troon,
In krachtig vollen toon en welig
(klankgetoover,
De schoon e prieslcrkroon
Ter eere, die om 't hoofd van d'oppor-
(priester flonkert
En allen schitterglans
Van aardschen vorstenwrong door
(zonnegloed verdonkert!
Van kerk- en torentrans
Stijg' 't jubellied omhoog van Spaar-
(ne- en Amstelboorden,
Om Maas en Ouden Rijn
Van Walchren's zuidkust af tot
(Texcl's strand in 't Noorden
Moet 't al één fecsttoon zijn!
Gij fiere Bisschopsstad, gij zingt uw
(eigen glorie
In de eere van uw Zoon!
U meer dan ooit behoort de heer-
Rijke eindvictorie.
Den Logcngeest ten hoon,
Nu, met den mijter als een strijdhelm
(om de slapen,
Uw eigen Priestervorst,
Met kruis an kromstaf tot verdedi-
(ging en wapen,
Hem fier bestrijden dorst.
Als Mozes' aangezicht straalt Hij
(met beide hoornen
Van Oud- en Nieuw Verbond
In breeden, dichten drom van 'sHee-
(ren uitverkoor'nen,
En schouwt zijn Kerspel rond.
Aan 't slot zingt eerst de bariton
solo:
Gij, volk van Kcn'merland, staat aan
(dc spits der braven
Er. reik uw trouwe hand
Den broeders, dio aan Maas en Schel-
(de en Amstel slaven
Tot bloei van stad en land I
Laat, Haarlem's volk, dan fier de
(Roomsche kleuren zwieren
Naast Haarlem's bisschopstroon,
Om 't blijde Priesterfeest uws Her-
(ders meè te vieren 1
Stemt blij den jubeltoon:
Dan valt het koor in:
Stijg' 't jubellied omhoog van Spaar-
(nc- cn Amstelboorden,
Om Maas en Ouden Rijn I
Van Walch'rens zuidkust af tot
(Texel's strand in '1 Noorden
Moet 't al cén leesttoon zijn.
En hesluit met dit slotkoor:
Blijf Haarlems Bisdom met uw ze-
(gen mild besproeien
Genadige Opperheer,
En laat door 's herders zorg nu Haar-
(lein's kerke groeien
Tot uwe meerdere eer I
Componist, koor, solist en orkest
oogstten een lang aangehouden ap
plaus, waarmee de Bisschop instem-
N. J. E. Heerkcns Thijssen, do
voorzitter van het feestcomité, dat
verder bestond uit de heeren F. X.
Schiphorst, secretaris, P. J. van
Kessel, J. Ch. Vintges, Anton Bosse,
Th. Corstens, A. J. C. Daamen, W. B.
Guskens, Th. S. J. Janzen, A. Klein, J.
li. Visser en H. P. Wiegman, den
Bisschop, die in paars plechtgewaad
gekleed was, binnen.
Mgr. Callier was vergezeld van den
vicaris-ggneraal Mgr. Möllmann.
Alle aanwezigen stonden van hun
stoelen op, toen de jubilaris binuen-
kwarn en zich door de zaal naar zijn
plaats, te midden der geestelijken,
begaf.
Philip Loots hief z'n dirigeerstok
j en het orkest zette het voorspel
van „Ecce Sacerdos", door den diri
gent gecomponeerd, in, dra gevolgd
door het machtige koor.
Mr. Heerkens Thijssen verwelkom
de daarop den Bisschop van het
spreekgestoelte op het tooneel. De
heer Thijssen gewaagde van dc groo
te eer, die hem te beurt was geval
len, om Mgr. te midden van liet Ka
tholieke Haarlem toe te spreken. Gis
teren, zeido de voorzitter van liet
feestcomité, was het de dag van het
gansche diocees. Toen moest Haar
lem zich bepalen tot een stille hulde,
die zich uitte door de dichte drom
men, dio in den heerlijken kathe
draal onder de brcede gewelven den
almachtigcn God den zegen voor den
beminden Bisschop afsmeekten en
baden, dat God hem lang moge spa
ren. Die stille hulde uitte zich ook in
overvloedig vlagvertoon, waarbij de
paarse wimpel aanduidde, welk feest
hier gevierd werd. Maar heden wil
het Katholieke Haarlem u huldigen
met zang en snarenspel, om tc too-
nen hoezeer deze stad het op prijs
stelt voortdurend een bisschop in
haar midden te mogen hebben.
Spreker hoopte, dat deze avond den
jubilaris de genoegdoening zou ge
ven, dio hij er van verwachtte. (Lang
durig applaus)
Hierna sprak de President van het
Groot Seminarium te Warmond, de
IIoogEerw. heer H. J. M. Taskin, die
bij zijn optreden reeds met bijval be
groet werd.
Als zdbn van deze stad, aldus be
gon de heer Taskin, valt mij de
hooge eer te beurt, Uw D. H. een
woord van hulde toe te spreken bij
uw 40-jarig priesterjubileum. Spreker
betuigde niet veel moeilijkheden ge
maakt te hebben, toen de voorzitter
an de feestcommissie hem verzocht
had de feestrede uit te spreken, om
dat hij geen moeilijkheden had. Hoe
zou 't moeilijk vallen, vroeg de rede
naar, om te spreken in een stad, die
zoo fier is op de mijterkroon, die zij
draagt; hoe zou het moeilijk vallen
uiting te geven aan den eerbied, de
aanhankelijkheid, die in ons leeft.
Gisteren is hier in de Kathedraal,
die ook voor een deel uw werk is, op
godsdienstige wijze u.w priesterfeest
levicrd. Voor alle aanwezigen en
oor u, moet het een aangrijpend oo
genblik geweest zijn, toen daar een
schaar jonge levieten, voor u ge
knield, door u gezalfd en opgenomen
werd in de orde der priesters.
40 jaar geleden knicldet gij ook
•oor uw bisschop en over uw handen
droop ook de balsem. Gij waart een
blijde, jonge priester, want in u
juichte hel: „Ik ben priester, pries
ter tot in eeuwigheid 1" Toen hebt gij
het niet vermoed, dat andermaal u de
handen opgelegd zouden worden en
de balsem over u zou heenvlicden.dat
gij zoudi gewijd worden tot hooge-
priester.
Maar God, in zijn voorweten
schap, heeft 'i geweten. Hij heeft zijn
oog met meer welgevallen op u doen
rusten dan op de andere jonge pries
ters en de engelen in den hemel heb
ben verwonderd gefluisterd: „Wat
zal er van dezen jongen priester
worden?" Gisteren zijn in den Ka
thedraal deze gedachten bij ons op
gekomen, toen wij God dankten voor
't geen hij u in die 40 jaren heeft ge
schonken en met u het Laudearnuf
juichend hebben ingestemd. Maar
met deze godsdienstige viering was
oi.ze taak niet volbracht. Vooral het
Katholieke Haarlem was daarmeo
niet voldaan. Nu hebt gij de goc-dheid
gehad hier te komen, om onze huldo
in ontvangst te nemen. Niet voor
u zelf, maar om ons te laten vol
doen aan onzen plicht, om uiting te
geven aan ons gevoelen. In gedachte
gaan we terug naar liet verleden,
naar het eenvoudige visschersdorp
Volendam en naar Amsterdam, waar
gij in de altijd gevaarlijke levenszee
uw netten hebt uitgeworpen en me
nige ziel Van schipbreuk gered. Doch
de processie uwer levensjaren trok
voorbij.
Ik denk aan Hageveld, waar ik ze
ven jaar onder leiding van mijnheel
Callier heb gestudeerd. Zeventien ja
ren hebt gij daar als leeraar gear
beid. In 18U2 ging Mgr. Callier van
Hageveld naar Haarlem, eerst als
medehulp van den grooten kerkvorst
Bolteinanne. Een der eerste regee-
riugsdaden van Paus Pius X \\as
de benoeming van Mgr. Callier tot
bisschop van Haarlem. Naar uw ei
gen woorden, viel het u zwaar, om
deze vreeswekkende taak te aanvaar
den. In uw eerste herderlijk schrijven,
beloofdct gij uw .plichten trouw en
gewetensvol te zullen nakomen. En
thans kunnen wij verklaren: „Hij
heeft zijn woord gestand gedaan met
ongekreukte trouw."
Spreker ging des Bisschops vverk-
lamheid op verschillend gebied na
i constateerde: In fide nihil haesi-
tans, houdt hij koers om ?t scheepje
Haarlem door de woelige wateren
naar den veiiigen haven le brengen,
.Zoolang Haarlem's Bisdom &taat",
riep de heer Taskin uit. ..zal uw naam
genoemd worden ter wille van alles
wat gij gedaan hebt ter aankwec-king
van vroomheid en godsdienstzin. God
spare u nog lang, want zoolang gij
bij ons blijft, zal 't ons wel paan.
(Langdurig applaus.) Ten slotte gaf de
spreker den Bisschop de verzekering,
u-at de Roomsch-Katholieken in het
bisdom in de toekomst te meer zouden
doen, wat zij in het verleden voor de
Roomsche zaak hebben verzuimd.
(Applaus.)
De heer Willem Andriessen, door
luid applaus op 't podium begroet,
leidde thans de uitvoering van zijn
Ouverture in C-dur voor orkest.
Het slotnummer was het Halleluja,
it „Der Messias" van G. F. Handel.'
Aan het eind van het concert wer
den de heeren Philip Loots cn Willem
Andriessen door Mgr. Callier gecom
plimenteerd.
Maandag wordt een herhaling van
het feestconcert gegeven. Als feestre
denaar treedt dan op de Z. E. H. L. v.
d. Berg, rector te Haarlem.
Een onzer medewerkers voor mu
ziek schrijft-over het concert:
Het voor deze gelegenheid samen-
^stelde omvangrijke koor opende hef
programma met „Ecce Sacerdos" van
Philip Loots. Dit mooie in polyphone-
siijl gecomponeerde a capelia koor
werd ouder leiding van den compo
nist met mooicn klank vertolkt. Wel
ontbrak er nu-en-dan wat aan een
heid, doch in aanmerking genomen
dat dit koor slechts korten tijd had
ter voorbereiding voor zijn moeilijke
taak, maakte het geheel een voortref
felijker» indruk, dank zij de inspiree-
ronde leiding des heeren Loots.
Het groote werk van dezen avond,
n.l. de Jubel-Cantate, eveneens van
den heer Loots, is een sieraad onder
do Nederlandsche composities. „In
krachtig vollen toon en welig Jelank-
getoover", werd ook dit werk uitge
voerd. De componist, die ook dit werk
geheel uit het hoofd dirigeerde, be
zielde allen met zijn kunstenaarsta
lent, terwijl dc ten onrechte niet in t
programma genoemde baryton-solist,
:«r goed zijn solo voordroeg.
Loots blijkt ook een meester in de
instrumentatie te zijn en dat juist
deze werken, zooals ook b.v. zijn Pius-
Cunlate, alleen bij gelegenheden zijn
uitgevoerd, is voor onze nationale
toonkunst wel te betreuren. Ons thans
tot ongeveer 60 man versterkt Haar-
lc-nsch Muziekkorps, gaf nu we
derom blijken onder deze omstandig
heden voldoende voor zijn taak bere
kend te zijn. Dat de heer Loots zijn
werken door ons orkest wil laten be
geleiden, mag wel gewaardeerd wor
den.
Van onzen vroegeren stadgenoot, den
heer Willem Andriessen, werd de Ou
verture in C-dur door het orkest uit
gevoerd. De houten blaasinstrumen
ten stemden uitstekend in dit knap
gesclireveu werk en al doet deze com
positie veel aan de instrumentatie
van Wagner denken, het geniale van
Willem Andriessen, treedt ook in dit
werk sterk naar voren. Een onver
deelde hulde viel hem, den compo
nist, die thans 't orkest leidde, dan
ook ten deel.
Ten slotte zong het koor nog lief
„Halleluja" uit de „Messias" van
Hundel, met ongekende opvatting deï
heeren Loots. Aan hem den eercpaln»
vcor dc vervulling van zijn vermoeb
ende maar grootsche taakt