Hmiieïs Dagblad
VIERDE BLAD
Zaterdag 21 September 1912.
OM ONS HEEN
No. 1590
De yerhooging van de
hondenbelasting.
ïn een beschouwing in een vorig
nummer werd al in 't kort opgesomd,
waarom bet ingediende voorstel tot
verhooging van de hondenbelasting
niet sympathiek is. Daarop nu terug-
komendo wensch ik allereerst even na
te gaan; boe het wel staat met den
overlast, waarvan 11. en \V. zeggen
dat die algemeen vaststaat, al kan
men over de hoegrootheid van mee
rling verschillen.
Die overlast dan zou voornamelijk
bestaan in beschadiging van onzen
Hout en Plantsoenen en verontreini
ging van de straten. Omtrent bet eer
ste heb ik inlichtingen gevraagd aan
onzen architect voor Hout en Plant
soenen, den heer Leonard A. Sprin
ger, die verklaarde, dat de last inder
daad zeer groot is. „De dieren ma
ken, wanneer ik niet voor een gaas-
afsluiting zorg, aan de randen groote
gaten in den grond, maar met gaas
kan ik ze toch niet uit de plantsoenen
houden, want ze springen over het
raster heen en hooger.dun het nu is,
90 c.M., kan ik dat toch niet maken.
Daar in de plantsoenen vernielen
do honden bloemen en planten en be
vuilen het grasveld zóó, dat de plant-
scene r'oeiders er allen een hekel aan
hebben, om in het gras te werken.
In den Hout richten de honden ook
veel kwaad aan. sMorgens stuurt
een heer een jongen met zes óf acht
honden den Hout in. Natuurlijk kan
jdie jongen ze niet beheeren, de bees
ten rennen en draven door den Hout
wat ze willen. Een dame placht er te
komen met vier of vijf honden, die ze
slecht onder appel had. Niet alleen
vernielen zulke dieren bloein en
plant, maar verstoren in het voor
jaar ook de nesten van den grauwen
Bijster en den nachtegaal. Zelfs heb
ben «de menschou er plezier in, om
hun hond over het bek van den Her
tenkamp te tillen, om de beesten ach
ter de herten aan te zien jagen."
„Maar kan hun dat niet verboden
worden
„Ja, maar de meeaten luisteren er
niet naar. Een dame had een groo-
tcn, Duitsclien dog, dio in het Kenau
park over alles heen sprong en als
een razende overal doorliep. Ik vroeg
haar, om dat niet meer too to laten,
maar zij weigerde, zeggende: „ik be
taal toch mijn belasting!"
„Maar meent u. dat de toestand
beter zal worden, idoor verhoogiug
van de belasting?"
„Neen", zei de beer Springer, „want
daarmee zijn wij de honden immers
niet kwijt!"
En hij gaf een middel aan de hand,
dat zijns inziens beter helpen zou:
„Streng toezicht op de henden, die
geen bolastingpemiing dragen, zoo
als dat vroeger gebeurde, maar dat
naderhand verslapt schijnt te zijn.
Tal van menscheu betalen niet voor
hun hond en worden ze er over aan
gesproken, dan hebben ze 'n aardige
uitvlucht: „de hond is niet van mij,
tlifj is meegeloopen en de eigenaar
kan hem te allen tijde terughalen".
Maar. die eigenaar komt natuurlijk
IlOO'tl"
Aldus sprak de lieer.Springer wiens
meening ik dus kan samenvatten in
twee volzinnen:
De overlast van honden in den
Ilout en de Plantsoenen is groot.
Maar door helastingverhooging zal
dio overlast niet worden weggeno
men.
Nu de overlast op straat. Vooreerst
wit een reihlieidsoogpunt. Ik moet
zeggen, dat er op ónze straten, voor
namelijk op de randen van trottoirs
en stoepen, heel wat achtergelaten
wordt, dat we daar liever niet zouden
willen zien. Maar nogmaals: za! dat
veniwijnen, wanneer de belasting
verhoogd wordt? Ik zou haast zeggen
integendeel. Want indien werkelijk,
vele eigenaars van honden van hun
huisdier moeten afzien, omdat het
hun te duur wordt, dan zullen er
meer nog dan nu onbeheerde
honden komen, die den ganschen dag
en ook des nachts over straat zwer
ven. Aan de openbare reinheid zal
dat geen goed doen.
Of zouden D. en W;, zoodra do ver-
boogde belasting is ingevoerd, een
soort van klopjacht willen gaan hou
den, om de ongepenningde honden
den drcoven dood in de asphyxiatic-
inrichting te doen sterven? Die con
trole is ook op dit oogenblik al moge
lijk en wordt toch niet uitgeoefend.
Waarcni niet? Ik vermoed omdat dc
politie door de uitbreiding der rijks
wetgeving er geen tijd meer voor
heeft en misschien ook. omdat bet
opvangen van honden niet altijd bil
lijk is: do dieren doen alles om hun
halsband kwijt te raken en verliezen
idan natuurlijk den penning daarbij
Dat zal ook wel de reden wezen, waar
om menige hondeneigenaar den pen
ning als een quitantie bewaart... in
zijn zak.
En uls het oan de reinheid to doen
is, waarom dan alleen het bezwaar
tegen de honden? De puurden zijn in
dit opzicht nog veel schuldiger en
van hou spreekt men niet*
Do vraag mag gedaan worden, of
afgescheiden van d« reiuhcidsquues-
tNft die toch wel door ielwal meer toe
zicht van de geinceutereiniging op te
lossen is, de houden in Haarlem groo-
ten overlast opleveren voor het open
haar verkeer en voor do algvineone
rust. Menscheu die geen honden hou
den, zijn gewend in dat opzicht scherp
té oordeolen, welnu, ik bezit er geen.
maar van overlast heb ik tot dusver
weinig of niets bespeurd. Honden die
mensclien bijten, te lijf gaan of „hin
derlijk volgen", komen in onze stad
maar zelden voor en het ergste ge
vaar, waaraan bonden ons blootstel
len, de watervrees of hondsdolheid is
in geen jaren hier en in deri omtrek
voorgekomen.
Het is waar, dat zij hun stem ver
heffen en dat soms bij nacht en ontij-
de. Dan kan 't gebeuren, dut een die
opschrikt uit benauwde droomen, hel
uitgiert en aanstonds de vrienden en
vriendinnen uit de buurt mee ontsva-
keu en van bun sympathie door ge
bluf kennis gevon. Dat kan hinderlijk
zijn. Maar wanneer we daarin een
aanleiding tot - helastingverhooging
zouden moeten zien. dan houd ik mijn
hart vast voor de piano's, voor dc
•kutten en voor de zuigelingen, die
in halfstuensmurige huizen, ook me
nigmiuü de buren uit den slaap hou
den.
Het bestuur van onze gemeente doet
natuurlijk geen voorstellen, wanneer
het niet te goeder trouw Van de nut
tigheid daarvan overtuigd is. Dezen
keer heeft het evenwel, naar mijn oor
deel, misgezien. Het voorstel gaat
niet uit van den wenscli om meer geld
te klopi>en uit de hondenbelasting,
maar dan moet men ook niet redenee
ren wordt het hoofddoel, verminde
ring van honden, niet bereikt, dan is
althans de gemeentekas, gehaat. Zoo n
betoog ziet de onaangenaamheden,
dio met dezen maatregel aan de inge
zetenen berokkend worden, geheel
voorbij en bet gemeentebestuur mag
(en wilj toch geen plaag-instituut
wezen. Zeker, het kan noodig zijn,
om aan de burgerij voorschriften te
gevon, die haar ontstemmen, maar
dat is hier liet geval niet. De voor
stellers zijn immers niet eens zeker,
dat hun doel bereikt wordt.
En een deskundige, de heer Sprin
ger, verklaart jiertinent, dat het doel
niet bereikt zal worden. De voorbeel
den van overlast, die de heer Sprin
ger noemt, gelden luxe-honden, veelal
groole dieren. Die worden niet afgc-I
schaft, al stijgt do belasting de eige
naar betaalt, pruttelend, maai be
taalt. En de honden blijven.
De kleinere dieren, de gewone huis
honden, voor wie niet meer drie,
maar v ij f gulden belasting zal wor
den gevergd, loopen het meeste ge-
vuar. En zij zijn het, die gewoonlijk
het dichtst bij liuis blijven of anders
rustig mot eon lid van de familie uit
•wandelen gaan, in elk geval niet in
de eerste plaats gevaar opleveren voor
bloom en plant in onzen Hout en
Plantsoenen.
in een ingezonden stuk in dit num
mer wordt, beschreven, met hoeveel
moeite de belusting voor deze dieren
soms bijeengebracht wordtde Raad
kan en zal zulke onbemiddelde eige
naars niet nog zwaarder belasten.
Een verontwaardigd lezer, bang dat
hij met zijn ingezonden stuk to laat
komen zou, telefoneerde of we ook
wisten, wanneer het voorstel zou
worden behandeld. We erkenden onze
onwetendheid >>p dit stuk. Maar ik
wil er een wensch aan toevoegen, na
melijk dat de voorzitter van den
Raad liet voorstel ook niet op de
agenda plaatsen zalliever nog, dat
B. en W. liet ruiterlijk terugnemen.
Want het is geen oneer, zich te
vergissen, maar wel verkeerd, bij een
vergissing te volharden.
J. n. p.
Amsterdamsche Kout
XL1I.
Weinig belangstelling. De
gastentoousielling Het
verkeer.
Ilct zij mij vergeven, maar ik moet
beginnen met nog iets in het midden
te brengen in verband met du rood
vonk-epidemie.
Het spreekt van zelf, dat ze tor
sprake gekomen is in dè vergadering
van dc gezondheidscommissie, waar
van, naar ik meen, reeds een en an
der in „Haarlem's Dagblad' vermeld
werd.
Op die vergadering nu heeft zich
het volgende, merkwaardige feit
voorgedaan.
Den directeur van den gemeentelij
ken gezondheidsdienst Dr. Ringeling,
werd gevraagd of hein ook bekend
was in hoeverre dc roodvonk uitbrei
ding kreeg in gezinnen en woningen
waar het briefja aan de deur Staat.
Eén vruag die, dit zal men moeten
toegeven, nogal voor de hand ligt.
Wat n.l. is het geval?
Wanneer in een gezin roodvonk uit
breekt, wordt dit aangegeven en bin
nen vier en twintig uur het briefje
aan de deur bevestigd. Komen er nu
nog meer gevqllen bij licht denk
baar in woningen waar „op één trap"
zes a zeven, soms acht gezinnen wo
nen, dan wordt hiervan ambtelijk^
geen aangifte gedaan.
De officiéél bekende cijfers van liet
aantal ziektegevallen geven dus bij
lange na geen beeld van den om
vang.
Dftaroni vroeg men in de vergade
ring der gezondheidscommissie den
directeur van den gezondheidsdienst
of hij cr meer van wist.
Cijfers stonden hem niet ten dien
ste, zei hij. Hij liet wel eens informee-
ren zoo af en toe, maar kon geen
nadere gegevens verschaffen.
Ambtelijk is dit natuurlijk correct
en in orde rnanr bureaucratisch is
het zeker.
Onze. gezondheidsdienst „laat wel
eens informeeren
Toen gevraagd werd of het aantal
roodvonk-gevallen veel meer zou zijn
dan het officieel bekende aantal, zei
Dr. Ringeling „dat kan best vertwee-
voudigd worden", of althans zoo iets.
Welke waarde hebben onze statistie
ken dan eigenlijk
Overigens, van de rondvonk-cpide-
mie gesproken nog a 11 ij d te
weinig plaats in ile gast
huizen.
De attractie op hot oogenblik is de
gas-tentoonstelling m het Paleis voor
\olksvlijt, waarover de lezers \ari dit
blad trouwens reeds zijn ingelicht.
Het klinkt niet aanlokkelijk een
gas-tentoonstelling t suggereert het
beeld van een zaal met „als-maar
gas-lampeu, gaskachels, fornuizen, co
kes, machines eu al wat hij bet bedrijl
behoort, alleen muai belangrijk voor
inenscben vun het vak.
Ondanks dat, loopt het er toch altijd
door fiink vol, eu vooral s avonds is
er veel bezoek.
Het valt dan ook niet te ontkennen,
dat deze expositie smaakvol in elkaar
gezet is en oo-k voor leeken veel merk
waardigs en Leerzaams te aanschou
wen geeft.
Men ga gerust eens zien
Dc tentoonstelling heeft een eigen
aardige voorgeschiedenis. Toen de
gemeente Amsterdam dc nieuwe gas
fabriek bouwde, de Zuider. hoeft men
er met alles op gerekend, dat dit dooi
den tijd een groote fabriek zou moe-1
ten worden met veel productie-vermo
gen. De andere fabrieken konden hef
niet moer af en dat. na verloop van
tijd. de nieuwe fabriek veel zal moo
ie ti produceere», is wel waarschijn
lijk.
Thans is ail es geschoeid op de lee-st
van een zeer srroot bedrijf, mnar <Io
productie bepaalt zich op heden nog
in hoofdzaak tot het producceren van
die hoeveelheid, waartoe de beslaan
de gasfabrieken niet toereikend wa
ren.
Eén voordeelig bedrijf is do nieuwe
gasfabriek dus momenteel nu nog
niet." Maar dat komt bij grooter afne
ming dié niet zal uitblijven na
tuurlijk van Zélf.
Men heeft er al over gedacht, den
gaspriis te verlagen, doch het bedrijf
laat dit, naar het heet, thans nog
niet toe.
De gas-tentoonstelling nu is door de
gemeente opgezet als propaganda.
Propaganda voor het gebruik van
gas voor de verlichting niet alleen,
maar bovendien en vooral propagan
da voor hét gebruik van gas in het
bedrijf en bij het koken.
Het houden dezer tentoonstelling is
commercieel zeer juist gezien en liet
verdient toejuiching, dat de gemeente
aldus op flinke wijze blijk geeft, het
bedrijf tot bloei te willen brengen.
Het denkbeeld zelf en de wijze van
uitvoering strekt der directie van ons
gasbedrijf tot eer.
Jammer dat oe affiche, met het
gedrochtelijk wan-figuurtje, zulk een
mislukking i«
Een övsiulvking, waarmede de jury,
geloof ik," zelf verlegen is. Naar ik
hoorde had men niet verwacht, dat
de uitvoering van het bekroonde ont
werp zoo tegenvallen zou.
Het gemeenteraadslid de (heer J.
ter Haar heeft een voorstel gedaan
tot aanvulling der poli ievërordening
dut toejuiching verdient.
Hij stolt voor do polit e-vererden ng
aan te vullen met bepalingen waar
op om zoo te zoggen eewac t woidt;
die, om 't nog oorspronkelijker te
zeggen: in een lang gevoelde behoef
te voorzien.
De bepalingen, waarmede de heer
tèV Hdar de politie-verorderiirig wil
zien aangevuld komen hierop ne?r,
dat rijtuigen, auto s enz. met zeer ge
ringe snelheid (d e van eem stappend
paard) zullen moeten rijden langs
de trams, Lilden daar passagiers in-
en uitstappen..
Een dergelijke bepaling is inder
daad hard noodig.
Er komen gelukkig, in Amster
dam over het algemeen niet veel on
gelukken voor, maar dat is een won
der.
't Is angstig te z en liet gerij en ge
draaf od drukke kruinpunten. In we
reldsteden als Parijs e-i Londen b a.
is het verkeer van pol 'taeweee gere
geld. In ons Haagje heeft men nu
den agent met den witten knots,
maar bij ons in Amsterdam heerscht
in dit opzicht een g/ e-1 ongeregel
de toestand.
Rijtuigen in volle vaart, auto's met
•snelheid -om -je -hart-vaeHie houden,
motorfietsers, alles rent maar raak
en liefst vlak langs de trams juist
als daar pussag era uitstappen of
zich bij do halte bevinden om hun
trammetje te -pakken.
Een bepaling als door den beer. ter
Haar gewenscht is dus alleszins ge
rechtvaardigd.
Ais men, mocht zij aangenomen,
haar nu ook maar weet te handha
ven.
AMSTERDAMMER.
Binnenland
AFGEWEZEN.
Dé' Minister van Landbouw heeft
afwijzend besef hikt op het verzoek om
ten behoeve van de Vereen iglng voor
't Hotel- en Koffielhuishoudorsbedr. in
het jdar 1913 een gedeelte van 'liet
Malieveld te 's-Gravenhago ten ge
bruik© af te staan tot exploitatie van
een nijlsdiup voor restaurant en
vermakelijk/lieden.
TEGEN HET TE GROOT AANTAL
BIERHUIZEN IN LIMBURG.
We lezen tn 't Hbld.:
Als vrucht van den Sobrietas-dag.
dio vóór en na bet Congres tegen het
Bi.-i alcoholisme door vele plaatselij
ke. Katli. Drankweervereenigiiigen uit
alle provinciën van ons Land gevierd
werd door liet houden van vergade
ringen eu door liet verzamelen van
handtcekeningen, werd door de bestu
ren v. h. Limb. Kruisverlwiid en v
d. f- Mariabond aan den M v. B
Zaken een nader verzoekschrift zo
richt van den volgenden inhoud:
„Vertoonen enz."
„Dat zij Uwe Excellentie hierbij
doen geworden 501 adhaesie-adressen
voorzien van 23,506 handteekeningon
van meerderjarige inwoners van Ne-
derlund en 92 blijken vun instem
ming van Lirnburgsclie sociale ver-
eenigingen niet het verzoekschrift
dat.door genoemde Besturen 26 Oct.
1911 aan Lwe Excellentie is loege
zonden".
„En dat zij hoewel zeer dankbaar
zijnde voor het 11 Januari 1911 \ei-
schenen Koninklijk Besluit, Staats
blad no 9, waarbij hoogere eisclien
zijn gesteld aan de lokaliteiten, die
voor een bierverlof in aanmerking
wetischen te komen zich nogmaals
de vrijheid veroorloven, tot Uwe Ex
ceüentie het dringend verzoek te rich
ten, om te willen bevorderen, dat nog
verdere maatregelen worden geno
men lot beperking van liet getal ver
loven voor alcoholhoudende andere
dan sterke dranken".
DE FORTIFICATIES
VAN VLISSINGEN.
De „Vossische Zeitung" schrijft naar
aanleiding van het wetsontwerp, dat
door den Nederlandschen minister
van Oorlog bij de Tweede Kamer is
ingediend, het volgende
Na den tweejt ngcii woedenden pers
en diplomatenstrijd, waarin de „Indé-
pendance Beige' en de „Times' op de
bekende roemzuchtige wijze hebben
uitgemunt en waarin men het Dnit-
scbe Rijk onder de meest krasse be
schtlldigingen wilde betrekken, duikt
thans de vraae var. de fortificatie van
Vlissinsen opnieuw op.
In Oct. 1910 werd het wetsvoorstel,
om 40 imllioeii te besteden aan de Nc-
derlaudsche kustverdediging verwor
pen. Ilct leeuwenaandeel van die gel
den zou dieuer. voor versterking van
den Scheldeinond, omdat men meen
de, dat langs dezen weg de mogelijk
heid van een Engelsche invasie bij een
oorlog tegen Duitschland vooi de
hand lag. Belgie heeft zich buitenge
woon opgewoi den over dit plan, als
zou het in strijd zijn met liet neutra
liteitsverdrag' van 1839 en met het
principe van den vrijen doortocht door
de Schelde. Bij deze opwinding sloot
uit verklaarbare redenen de entente
cordiale aan. Art. 7 van het verdrag
van 1839 zegt België vormt binnen
zijn grenzen een onafhankelijke en
neutrale staaf. Her moet er vooi zor
gen uozc neutraliteit tegen allen te be
waren.
ivniuéiachtig is het nu zoo
scnrijlt ilc „\ossische Zeitung' om
vuu ecu scnei.ding der neutraliteit
door de op te richten nieuwe fortifi
caties van Vlissingeu te spreken, daar
de genoemde vestingwerken langer
bestaan dan de bewuste neuiiou-
teitsveiklaring In de Fransche eu Eu-
gelscho pers heeft men versciulleude
malen Antwerpen aangewezen als een
buitengewoon geschikte plaats voor ito
ontscheping vun een Engelsch lan
dingsleger. Naar Antwerpen voert
echter een waterweg, die 6U K.M. door
Nedeilandsch grondgebied loopt. Daar
liet vaststaat, dat Nederland bij bet
uitbreken van een oorlog zich onmid
dellijk neutraal zou verklaren, zou
een forceering van de Nederlaiidscha
Schelde een dcor niets te verschoonen
inbreuk op het volkerenrecht zijn.' een
absolute schending der integriteit van
neutraal gionageoieu. .Mot éiet oog op
den toestand waarin zien oe vesting
wet ken van VlisSitgén op nel ooguu-
bnk bevinden, is een dergelijke u,or-
v.iuit venokl.end genoeg. Vvaatiuér
Nederland nu. het reent van verucUi-
giug uezitteud, ook nog de incei over
liggende kanomen tioeL spreken, dan
is en blijft deze zaak een zuiveiu in
terne auugeiegei-heid van 2iju eigen
regeering.
Pers-Overzicht
DE TOESTAND VAN DE
RJJhSSUHATKIST.
„Ilct Vadeilund vestigt de bijzon-;
dere aandacht op de wijze, waarop in j
de millïoenen-nota over dc dekking
van het tekort wordt gesproken.
Voor de dekking zoo schrijft de
minister komen in aanmerking de op
brengst van de voorgestelde heffing
van een debietreclit op tabak, ad 2
milhocn, alsuiedv hetgeen de voorge
stelde inkomsterbelasting te zamen
met de gewijzigde vermogensbelas
ting, meer zillea opbrengen dan de
thans bestaand- bedrijls- en vermo
gensbelastingen, een surplus dat op
t3 millioen vvc-rdt geraamd. Ernst of
crlswijl, is men geneigd te vragen.
Reeds nu is dc agenda der Tweede
Kaïucr overvuki net antwoord vun
den minister op nel Voorloopig Ver
slag der tweede Kamer omtrent eveu-
geuoemd deoietrecht is dezei dagen
ingekoiuein dat omtreut de inkonis.eu-
beiusting spoedig t? verwachten. Zoo
als een ieder kan beseffen, is er dus
geen sprake van,, dat hel depie«'uü„i
en de inkomstenbelasting t'aut staan
nog of de rechterzijde voor behande
ling zou te vinden zijn) nog voót de
verkiezingen wet wórden, veel min
der nog, dut zij worden ingevoerd. En
toch bestemt de minister ze leukweg
tot dekking van het tekort over 1913.
Men zou er waarlijk kregel onder
worden, dat een bewindsman zoo iets
in een staatsstuk als de miüioenen-
nota durft neerschrijven. „Mocht ech
ter «Jhverhoopt blijken" zoo lezen
wij verder „dat uit de genoemde be-
lastingverhoogingen geen voldoende
Inkomsten zullen kunnen worden ge
trokken voor den dienst van 1913. e"
met name, dat de inkomstenbelasting
niet met 1 Mei ri werking kan treden,
dan zttl do minister zicli alsnog ge
noopt zien de indiening van een ont
werp tot voortzetting van do opcen-
tenheffing h bevorderen." Tenzij de
minister zich alsnog inocht bedenken
en in don hoogst gunstigeu loop der
middelen, indien deze blijft voortdu
ren .alsnog aai leiding mocht vinden
om het cr~van 't jaar maar eens op tc
laten aankomen (wij lubben toch al
tijd ook nog, de minister herinnert er
aan, hel geld yoor „het suikerpotje"
bestemd;, is ook nu weder e n voor
stel tot opceiitlieffing (10 bcd.rijfs- en
10 vermogensbelasting] te verwach
ten. De nat.e zal «Ion die opcenten be
talen voor de vijfde maal. tenzij de
Staten-Gcneraal hun veto uitspro
ken en daarmede to kermen geven,
dat alles -zijn gronzen heeft, ook de
opdrij'WKi'g van s lands uitgaven.
DE NIEUWE VOORZITTER DER
TWEEDE KAMER.
De Haaigsdhe redacteur van T Alg.
Handelsblad geeft een karakterschets
van jhr. mr. O. F. V M. van Nispen
tot Sevenaer en schrijft o.a.-.
Wij gekloven niet. dat iemand in
de Kamer van dezen voorzitter eeuige
partijdigheid n zijn teiding duchten
zal Als plaatsvervangend voorzitter
heeft de heer Van Nispen, doordien
de heer Van Btjlandt alle avondver
gaderingen aan h«n overliet, veel
meer dan een van zijn voorgangers
gelegenheid gehad tot oefening in het
leiden van de Kamer èn tot het too-
nen van zijn opvatting der leiding.
Hij heeft daarbij reeds lastige om
standigheden beleefd (tijdens do ob
structie en bij de behandeling van de
Mili'tiowet) en zich daarbij doen ken
nen als een president die streefde
naar een niet noodeloos bemoeiige,
niet over-lastige, maar stevige dooh
tevens strikt vechtvaurd go en on
partijdige leiding. Met denzelfden
diepen, hmmorloozen ernst waarmee
de afgevaardigde van Nijmegen zijn
Kamerlidmaatschap vervulde als een
strenge plichtsvolbrenging, heeft hij
ook het pres.der.tsch«p waargeno
men. Met stalen geduld verdroeg hij
urenlange redewneringen van de so
cialisten zoolang ze binnen de or
de bleven. Maar kwamen ze er bui
ten en hij lu s'erde steeds zicht
baar oplettend dan viel zijn Ihunier
als het zwaard van Vrouwe Justitia,
Eu als de spreker dan het presidiaal
gezag toch poogde to trotseeren, tun-
merde de president zoo bard en on
verdroten op de tafel, dat zelfs de
heer llugenholtz, die waarlijk toch
wel klank heeft in zijn stom, eens
moest getuigen, dat hij daar niet le
gen op kon.
Toch is het ongetwijfeld een zeer
zware taak. dio dezen voorzitter
wacht. Het leiden van de Tweede Ka
mer wordt over t algemeen allengs
lastger. Daarbij komt, dat de hoor
Van Bytandt, m<x zijn goedigheid, den
zin voor orde stellig wat heeft doen
verslappen. 11 ij heeft het zijn opvol
ger niet gemakkelijk gemaakt als die
wil pogen, de teugels weer wat min
der los te laten hangen.
En de heer Van Nispen heeft noch
het prestige van de epigrammatische
slagvaardigheid dos heeren Gleich-
mon, noch dat van de parlemen'.a re
jaren van den heer Mackay. noch
dat van het parlementaire aanzien
des hoeren Rocll, noch ook dut, wat
de populariteit dön heer Van By-
landt gaf. Hij komt daar, als liet rek
kelijk jong inan zonder zeer buiten
gewone qualiteiten, al heeft hij ta
lent en verdiensten getoond, als lei
der van een zoo lastige en in den
laaisten tijd zoozeer aan goede tucht
ontsnapte vergadering al: onze Twee
de Kamer.
Met, als ecnig wapen, een Regle
ment van Orde, dat heoi haast geen
macht geeft.
Want de kruoirt der leiding moet
in ons Purleriierit haast enkel uit-
g<aan van het prestige van den pre
sident.
Het eenige nfi, dat de heer Van
Nispen voor 't prestige van zón le;-
dine nu reeds kan doen gelden, is
dat hij getoond heeft het ernstig
te willen...
...en to kunnen.
En nu is hot, wel niet zeker, dat do
Kamer jegens den v oorz'ttor Van
Nisoén niet lastieer zal wezen dan
Jegens den plaatsverv. voetwit
ter (van wien ze misschien als van
een toch maar tijdelijk regent, iets
lanzs zich heen het glijden", maar
to-—ihier heeft de nieuwe pres «tont
een stevig fundament Gern enkele
van zijn voorzangers heeft daarop
kunnen bouwen.
F.n dit is wel zeker: De heer Van
Nïspen move niet de Kamerpopuhir-
teit van z'én dTeoten vocreinger ge
nieten. ziin rechtvaardigheid ver
trouwt men evenzeer.
Links zoowel als rechts.
En dat is, voor eiken pres dent, de
besto steun.
fiort en Wedstrijden
VLIEGEN.
HET NIEUWE HOOGTE-RECORD.
De Parijeche correspondent van
het Hbld. schrijft:
Van hoe wein'g nut dit stoeds-Iwo-
ger willen vliegen ook moge zijn en
hoeveel noodeloos gevaar de telkens-
herhaalde pogingen om een voorgan
ger weer met eenige 1 onderden me
ters to overtreffen ook mogen opleve
ren, men kan toch niet dan met be
wondering de bijzonderheden lezen
van Legagneux s nieuwste h ogte-
viucht. Garros was den Sen Septem
ber tweehonderd nieter hooger ge»
komen dan het topje van den .Monfc-
Bianc. Iogagneux, op zijn Morruie-
Sauinier. legt er gisteren dadelijk
weer een zevenhonderd niet or boven
op, en stijgt in een prachtige, regel
matige, accidentlooze vlucht tot 5680
meter!
De vlieger zelf, dien alles ditmaal
voor den wind ging, praat over deze
duizelingwekkende opstijging als
over iels doodgewoons
„Ik was zoo vertelde hij toen hij
weer veilig beoeden stond nogal
onder deri indruk gekomen van de
raadgevingen van mijn vrienden, d:e
nnj allemaal eenparig aanraadden
zuurstof in te ademen, heel dikke
kleereu aan te trokken, oji to letten
dat mijn hart niet bleef stilstaan, niet
to eten, langzaam to dalen, en weet
ik wat n,og meer.
„Maar nu bob ik de zekerheid dal
vluchten op zulk een groote hoogte
in het geheel geen gevaar opleveren,
't Is kinderspel, en ik verzeker u dut
ik nog veel hooger zou kunnen stij
gen wanneer mijn record bedreigd
werd. Bovendien werd ik geholpen
door prachtig weer, en toen ik een
maal de eerste duizend meter to !x>-
ven was, vloog ik in een uiterst kal
me atmoefeer. Ik had 50 liter zuur
stof meegenomen, maar toen ik cr op
4800 meter gekomen, mijn neus in
stak trok ik hem er dadelijk weer
uit. (Wie Legagneux' geweldigen lui
fel kent, onderstelt allicht dat zijn
„neusvol" wat to veel geweest is!
Corr.) Ik had het trouwens erg warm
op deze hoogte, en trok zelfs mijn
handschoenen uit. Eerst toen ik een
wolk van 500 nieter diepte doorkwam
heb ik echt kou gevoeld^ maar ze
hinderde mij niet bovenmate.
„Op 5000 meter hoogte verloor ik
het land uit het gezicht. Toen begon
ik den tijd lang to vinden de een
zaamheid een beetje drukkend. Ik
luul, als afleiding, wel aan de „clo
che te treikken die het diepte-roer
bestuurt, met mijn oogeu de wijzers
van barometer en horloge te volgen,
van tijd tot lijd aan de zuuss'.of-buis
to zuigen, maar al die bezig.ieden
verhaiderden niet too te geven aan
een plotselinge en emdetooze moe
heid. 1^1- aarde was verdwenen en ik
verveelde me... ju, dat zweer ik ui
Ik verzette me, ik had een geweldi
gen honger, en daar het record van
Garros toch vèr geslagen was, be-
eloot ik maar te stoppon. Ik sioot de
ontstoking af, en daalde in vol plané.
Ik ben er zeker van een. hoogte van
G000 en misschien wel 7000 nieter to
kunnen bereiken."
De tijd door Legagneux gebruikt
bedroeg voor de stijging juist dr e
kwartier, voor de daling zes-cn-twin-
lig minuten. Zijn toestel was een mc-
noplan Morane-Saulnier, met een
„Gnome", van 80 P.K.
Deze opslijgina is voor Legagneux
metoen een voordeellg zaakje. De heer
Morane had hem een paar dagen
van te voren telegraphisch gevraagd
of hij den aanval op liet hoogtere*
cord wilde ondernemen, en op welke
condities. Legagneux antwoordde: Ik
accepteer tegen een franc p-r meter.
Dal had Morane goedgevonden. Zoo
dat het verheven luchttochtjo den
knappen aviatour nu ongeveer 5700
francs oplevert.
Een mooi uurloon!
Sportpraafje
Nog altijd: overgangsperiode. Serie-
wedstrijden en géén competitie. We
moeten nog een weekje wachten, voor
de bel voor de start zal luiden, en de
idem zóóveel tientallen strijders el
kaar in de vele competities van N.
V. B. en plaatseliike bonden voor t
eerst zullen ontmoeten.
T<»ch is 't morgen een belangrijke
voctbaldag. Maar liet belangrijke con
centreert zich geheel in Rotterdam,
waar dc demi finales en de,beslissing
om den Zilveren Bal gespeeld -wor
den.
De Zilveren Bal! Traditioneele ope
ning van het seizoen! Drie Zondagen
kampen dc beste N'ederlandsche elf
tallen vriendschappelijk op een bijna-
altijd-modderig veld. En op den der
den dag, den dag der beslissingen,
zijn bovendien allo autoriteiten er.
Do coryfeeën der „voetbalpolitiek",
de hervorragende penvoerders uit de
sportbladen, en de sterren onder de
arbitrale fluitisten.
Allemaal gróóte mannen die zich
voelen, als ze met 'n officieel hir naar
den slotkamp om den Bal staan te
kijken.
Daar is Jasper W arner, de gemoe
delijke, glimlachende N. V. B.-voorzit-
ter, die expres voor deze gelegenheid
uit Zwolle overkomt. En naast hem
loopt z'n trouwe satelliet Hylkerua, de
ijverige S. P. van de:i Voetbalbond.
Kips is cr Kips, die zich ver
plicht acht bij iedere zich voordoen
de principicele kwestie ellenlange be-
toogen in een der sportbladen op te
zetten. En Van Bel, gezegd Cloche, die
korter van stof is, en belangrijk méér
van een grap houdt.
Dan loopt er Hirschman, de vice-
voorziter van den Bond. llij is een
groot man de representant van den
N. V B." in alle internationale voet
balzaken.
En achter hem komen andere groot
heden uit het voetbalwereldje. Mee-
runi Terwogt, dr. Van Staveren en
Fritzie, vereenigd in één bescheiden
persopnlnkheid, die cr steeds wars
1 van is, zichzelf op den voorgrond te
plaatsen. Coucke. de slanke sportre
dacteur van De Telegraafde ge-
personifiëerde nederigheid. Meneer
Hoven, die in 't Sportblad schrijft, die
alios voorspellen kan en nog veel
meer wéét. Die mij. schrijver dezes,
van II F. G.-chau vin isme beschuldig
de toen ik een verslag van Ajax—
II. F. C. had geschreven, 'n half jaar-
ije geleden. Die toen meedeelde, dat
het .^chauvinisme" der Haarlemsche
1 bladen steeds merkbaar was. Waar-
