Haarlems Bus.ii
Ds Tuin van den
Zeeroover.
DERDE BLAD
Zaterdag 26 October 1912
{Maildienst naar Ned.
Oost Indië.
De verzending van brieven enz.
beeft deze week plaats als volgt:
Over Marseille, Dinsdag 29 October.
(Laatste buslichling 6 u. 15 min. s
avonds).
Tenzij op verlangen der afzenders
wordt niet deze gelegenheid geen cor
respondentie verzonden voor Atjeh
en Onderhoorigheden, Sumatra's Oost
kust, Palembang, Riouw, Bangka,
Biiliton en Borneo.
Over Napels. Woensdag 30 Octo
ber. (Laatste buslichting 12 u. 15 m.
namiddag).
Over Blind :si. Vrijdag 1 Novem
ber. (Laatste busliohting 12 u. 30 m.
namiddag).
Met deze gelegenheid wordt alleen
verzonden correspondentie voor At
jeh en Onderhoorigheden en Suma
tra's Oostkust.
Over Marseille. Zaterdag 2 Novcsnber
(Laatste buslichling 6 uur 40 miin. 's
morgeus).
Sumutra's Westkust en Benkoelen
alleen op verlangen der afzenders,
overigens correspondentie voor geheel
N.-O.-lndië.
Over Rotterdam, met de zoogen.
Zeepost, Zaterdag 2 November.
(Laatste buslichting 2.35 's mor
gens!.
Het port van met deze gelegenheid
verzonden brieven bedraagt 5 cent
per 20 gram, dat der briefkaarten
2 1/2 cent per stuk, en dat van druk
werk 2 cent per 50 gram.
Om nog met deze mail te kunnen
worden verzonden moeten postpak
ketten Vrijdag vóór 'J u. 30 m. des
avonds ten postkantore bezorgd zijn.
(Atjeh, Sumatra's Oostkust, enz.
wordt, niet deze gelegenheid niet ver
zonden).
EEN LEEMTE.
Tot heden wordt door de posterijen
wel bekend gemaakt wanneer de lich
ting der brievenbussen plaats heeft,
doch omtrent het u,u.r van aankomst
wordt men in het onzekere gelaten,
iets wat zeker wel een leemte ge
noemd mag worden.
Het is immers van even groot, zoo
niet grooter belang, to weten wan
neer een brief zal aankomen dan
wanneer hij wordt verzonden. Wat
heeft men er eigenlijk aan of men
weet dat een brief voor bv. Tilburg
om 11 uur wordt verzonden en met
weet hoe laat die er zal zijn.
Ten gerieve onzer lezers zullen wij,
te beginnen met do volgende week,
hierin trachten te voorzien door dit
telkens van enkele plaatsan op te
gewen.
OM ONS HEEN
No. 1606
Piuimvee^Goüsulent.
li.
„Men kan natuurlijk", zoo vertelde
mij de heer Beaufort verder, „dc hoen
derfokkerij op verschillende manier
uitoefenen daar is vooreerst de lief
hebber, die hei doen moet op een be
perkt terrein, dan de boer, die er behal
ve zijn gewone boerenbedrijf kippen-
teelt op nahoud; er. eindelijk liet zooge
naamde hoenderpark. De boer heeft
het 't gemakkelijkst, omdat hij de
grootste ruimte tot zijn beschikking
heeft. Er wordt wel eens over ge
klaagd, dat het land er slecht van
wordt, maar dat gebeurt alleen, wan-
xeer de kippen t? veel bij elkaar wor-
ien gehouden. Verspreidt men ze oor-
leelkundip da r maken ze het land
zelfs beter, omdat ze er veel mos uit
halen en de mest is goed, evengoed als
Chili salpeter, de zoogenaamde kunst
mest. Op de Veluwe zijn er veel bos-
r e u i II ©ton
Novelle van
Frédéric Boutet
Naar het Franse b.
1)
De onbekende bezoeker nam plaats
op den stoel, dien M. Aubcrgcois hem
aanwees.
Mijnheer, zei hij, u wil het mij
zeker wel vergeven, dat ik er zoo op
heb aangedror gei. te worden toegela
ten, en dat ik zoo vrij was mij hier te
presenteeren zor.der zelfs mijn naam
te zeggen, maar ernstige redenen
noodzaken mij daartoe. Overigens zou
xk nooit zoo liebbei. durven optreden
tegenover een man van minder groote
intelligentie e t van minder algemeen
hekende waardigheid dan u.
M. Aubergeois was een zwaarlijvig
man van vijftig jaar, rijk en ijdel, die
in een stad van het Westen ecu inooi
huis bewoonde, omringd door een
grooten tuin en die zichzelf een per
soon van groot belang vond. De ge
heimzinnige ir.leiding van zijn bezoe
ker. een correcte jonge man van (ter-
ren, die hun pacht betalen uit de op
brengst van da kippen ze hebben dan
een honderd of vier vijf kippen loopen,
waarvan ze schoon f 1.50 per stuk over
houden.
Op een beperkte ruimte is het kip-
penhouden moeilijker. Meermalenkrijg
ik verzoeken om advies, hoe men een
hoenderpark beginnen en exploiteeren
moet, en hoeveel daaraan te verdienen
is. Welnu, behalve een naamlooze ven
nootschap met kapitaal, die in bijzon
dere omstandigheden verkeert, ken ik
twee van die ondernemingen, die ge
slaagd zijn, beide begonnen door ont
wikkelde arbeiders, de eene bestaat
vijftien en de andere vier jaar. 't Is
hard werken, je moet er hij wezen van
zonsopgang af tot der. avond toe. Met
betaalde werkkrachten gaat het al niet
meer. En als er sladsmenschen ko
men, die altijd op een kantoor heb
ben gezeten, raad ik hun de onderne
ming beslist afzij kunnen dat niet.
Meestal moeten ze om gezondheidsre
denen ander werk doen en soms ver
langen ze ook wel naar de onafhanke
lijkheid, dio er in 't bedrijf zit, maar
ze missen de kennis en die manier van
werken gaat hun niet af. Dan zijn er,
die een hoenderpark willen oprichten
om te kunnen trouwen ze hebben
wel een sommetje om mee te begin
nen, maar hun ontraad ik het altijd,
liet is geen bedrijf, om er dadelijk c-en
gezin van te onderhouden, het risico
is daarvoor te groot, er moet gerekend
en nog eens gerekend worden om per
kip wat over te houden. U begrijpt
als je met zooveel eenheden werkt en
er wordt maar een kleinigheid per een
heid verloren dan is het verlies gauw
een groote som.
Voor landarbeiders zit cr wel een
broodje in. Warneer volgens de con
clusies van de onlangs gehouden land-
enquóte kleine lapjes grond aan arbei
ders worden verpacht, dan kunnen zij
daar bijvoorbeeld een vijftig kippen op
houden en blijft daar dan schoon een
paar gulden van over, dan is dat een
niet onaardige bijslag op de verdien
ste van den man."
„Maar hoe staat het", vroeg ik, „nu
eigenlijk met den handel in kippen
zelf Gaat daar in ons iand wat in
om 7"
„Neen", antwoordde de heer Beau
fort, de verkoop van slacht gevogelte
ligt in ons land braak. Met de piep
kuikens gaat het wel en die zijn ook
een vrij winstgevende teelt, maar de
z. g. poulardes komen alle uit
het buitenland, meestal uit Belgic.
Aan mesten doet men in ons land niet,
ik weet maar óén fokkerij, die zich
daarmee bezig houdt en er is dan ook
verbazend veel practijk voor noodig.
Als een Nederlander aan 't mesten
gaat, dan. worcfen de beesten mager
der
„Wat zegt u vroeg ik, denkende
niet goed verstaan te bobben.
„Dan worden ze- magerder'", her
haalde. de heer Beaufort en lachte om
mijn verwonderde gezicht. „In Bel
gië eten de kippen zelf, in Frankrijk
worden ze voor het n.csten kunstma
tig gevoed."
„Kunstmatig? Als een gevangene,
die niet eten wil
„Juist, op dezelfde manier, twee
maal daags, de kop wordt uitgerekt,
een slang in den bek gestoken en een
prop voer naar binnen gebracht. Op
den duur zullen wij in Nederland na
tuurlijk evengoed slnchtgevogelte kun
nen leveren als het buitenland, maar
op dit oogenblik zijn we zoover nog
niet."
De V. P. N. interesseert zich ook
voor konijnen, maar „daar weel ik
weinig van", zei de heer Beaufort. En
ze behooren dan ook niet tot het
pluimvee. Maar over watervogels ver
telde hij nog aardige bijzonderheden.
„Vooral te Landsmeer zijn groote
eendenfokkerijen, die als voer in
hoofdzaak zoogenaamd „nest" gebrui
ken, dat zijn kleine vischjes. bliek,
spiering en dergelijke. Maar eigenlijk
is het wegvisschen van „nest" bij de
wet' verboden en toen op een goeien
dag een van de burgemeesters proces
verbaal daartegen liet opmaken, kwam
de moeilijkheid. Zonder nest geen
oendeiikwcekerij en zonder eendenfok-
tig jaar ongeveer, streelde hem en
wekte tegelijkertijd zijn wantrouwen.
Hij untwoorddc r.icts, maar bewoei
zich op majestieuze wijze met zijn
zakdoek, want liet was in den zomer
en heel warm.
Ik zal u zeggen, mijnheer, her
nam de onbekende, welke zaak het
betreft in uw prachtige» tuin staat
een ongebruikt diivenhok, waarvan
het onderste gedeelte bewoond wordt
door tamme ko: ijren en het bovenste
deel gebruikt wordt voor het bergen
van hooi feen van uw vroegere tuin
lieden heeft mij deze bijzonderheid
meegedeeld). Vlak or.der het dak zijn
twee dakvensters en daartegenover is
een groote opening in den muur, die
vrij uitzicht geef; in den tuin van het
huis hiernaast. Welnu, mijnheer, ik
ben zoo vrij u te verzoeken (vreemd is
het verlangen dat geef ik toe), mij toe
to stuan vannacht eu de beide volgen
de nachten voor één van deze vensters
te gaan zitten, oir. in den tuin hier
naast te kunnen kijken.
Bedoelt u dei. tuin van het hnis
van den zeerot ver zei H. Aubergeois.
Ju, mijnheer, zoo noemt men het,
geloof ik. Ik durf hopen, dat u mij
mijn verzoek niet weigert, hoe vreemd
het ook mag schijnen. Ik heb er gebie
dende motieven voor. die geheim moe
ten blijven. Alt u inij mijn verzoek
toestaat, dan zou u mij verder zeer
verplichten door mij verder geen en
kele vraag te doen
kerij kan men heel Landsmeer wel
sluiten.
Het denkbeeld werd toen geopperd,
om mosselen tö gebruiken voor een-
denvoer. Er liggen hoDderde hectaren
achter Vlieland en Terschelling, die
nooit afgevischt worden. Ik liet nu
een paarhonderd eenden komen uit
Landsmeer en voerde de eene helft
met nest, de andere met mosselen, die
gemalen werden met de doppen er
door. Netjes pikten de eenden de stuk
jes vleesch er uit en het resultaat was
ook gunstig de mosseieenden gaven
bijna evenveel eieren als de nesteen-
den. Maar zoo'n proef neem ik niet
weer. 't Is een geluk geweest, dat ik
goed beu met mijn buren, want de
vischrc-stanten verspreidden, als er
wat wind kwam, een verre van aan
gename geur."
„En zijn die eieren bruikbaar", \va3
mijn stadsche vraag, „wanneer de
eenden met vïsch gevoerd worden?"
„Ja, dat schijnt niet te hinderen.
Voor tafeleïere'- worden ze natuurlijk
niet gebruikt, alleen voor de keuken
en voor de bakkers. Te Landsmeer
worden ze lang goed gehouden in
kalkputten."
Natuurlijk is de heer Beaufort zelf
ook pluimveehouder. Op zijn fluiten
kwamen de dieren, van allerlei soort
en kleur, aar gesneld hij wees mij
o. a. zijn fraaie Orpin gtons. Als
bijzonderheid vertelde hij mij nog,
dat voor Nedeiiandsche eieren de
hoogste prijzen betaald worden in het
Ruhr-district, in Westfalen, nog hoo-
ger dan in België. En merkwaardiger
nog mag liet heelen, dat al die eieren
per as uit Roermond worden ge
haald.
Met dank voo- de inlichtingen nam
ik' afscheid van den heer Beaufort
met een beteren kijk ook op de werk
zaamheden van den pluimvee-consu
lent en op_de pluimveefokkerij. Art. 2
van de statuten der V. P. N. om
schrijft als doel van de vereeniging de
bevordering van de teelt van pluim
vee en tamme konijnen in Nederland
als winstgevend nevenbedrijf in het
algemeen en als winstgevend onder
deel van het landbouwbedrijf in het
bijzonder en van den handel in de
producten van deze teelt.
Als we uit de mededeelingen van
den heer Beaufort zien, wat de eier-
productie was en geworden is, hoe de
V. P. N. gesticht en gegroeid is en wat
van het eene en van het andere in de
toekomst nog verwacht kan worden,,
dan worden we herinnerd aan de
waarheid van het gezegde
Wie 't kleine niet eert, is 't groote
niet weerd.
Want wel is men hier, ook door den
veelzijdigen arbeid van den pluimvee
consulent, door-het Heine tot het groo
te gekomen 1
J. C. P.
Vast Sa Rssliaaiis ea hasr
l!3W3H6rS.
CLXXXIL
Den Haag schijnt maar niet verlost
to kunnen raken van de quaestie van
den ten onrechte betaalden Hoofdelij
ke» Omslag. Opnieuw heeft de raad
er bijkans een middag aan besteed
en opnieuw is een definitieve beslis
sing aangehouden. Ditmaal was ech
ter geen breedsprakigheid daar de
oorzaak van; de wethouder heeft het
zion zeiven te wijten, uai nog steeds
geen eindstemming plaats vomL
De discussies liepen ditmaal over de
izaak Strauss. De neer Strauss, die
tegen een suppleioireii aanslag over
l'Ju'J geprotesteerd nad, bevveeide dal
hein aan het bureau was meegedeeld,
dut hij zijn aanslag over 1910 mei oe-
hoefdê te betalen, indien Gedeputeer
den heia in het gelijk stelden. Dit ge
schiedde en van den heer Strauss, die
den wetielijkon termijn van reclame
voor 1910 voorbij had laten gaan,
werd tocii betaling gevorderd. Hij
weigerde .aanvankelijk en zwichtte
oersi, toen de goederen van de firma,
waarvan hij lid is, in beslag genomen
wouden worden.
Dit is de lezing, die de heer Strauss
vun de zaak geeft. De wethouder had
een gansch andere en ontwikkelde die
niet zulk een tongvaardigheid en
zoo n overvloed van feilen en data.
(dat er ten slotte zelfs geen draadje
aan vast tc kuoopen scheen. Een
voorstel-IIelsdingen. om de verdere
debatten op te schorten tot na het
M. Aubergeois bleef een oogenblik
zwijgen. Het ongewone verzoek van
den onbekende kwam hem uiterst ver
dacht voor, maar wekte tegelijkertijd
hevig zijn nieuwsgierigheid op. Het
huis naast dat van hem was eenïge
jaren geleden gebruikt door een ge
heimzinnig man, die zeer teruggetrok
ken in menschel schuwe eenzaamheid
leefde, met als eenig gezelschap een
ouden neger, die hem bediende cn die
nooit een wcord zei. Vreemde verha
len deden omtrent hem de ronde
men noemde hem de zeeroover, vertel
de, dat hiï ziel. op verre reizen onwe-
derrechteliik verrijkt had en dat hij
zijn nachten doorbracht met zijn schat
ten te tellen, om daarmede zijn wroe
ging tot zwijgen te brengen Hij was
drie jaar geleder gestorven, de neger
was vertrokken en 't huis was te koop,
maar niemand scheen er op gesteld
het te koopen. AI deze bijzonderheden
kwamen in het hoofd van M. Auber
geois op en deden hem een wereld
schokkend ge hein', vermoeden, maar
de vrees om zich te compromïtteeren
en het verlangen om te weigeren, wat
hem een onbescheiden verzoek toe
scheen, voerde in zijn binnenste een
strijd tegen een verterende nieuws
gierigheid. Deze werd hem te sterk.
Mijnheer, zei hij met waardig
heid, uw manier van optreden schijnt
mij dat van een eerlijk man toe....
Wees daarvan overtuigd, mijn
heer, viel de ander hem op levendigen
verschijnen van het stenografisch ver
slag, werd zonder hoofdelijke stem
ming aangenomen en de beslissing,
ook over een voorstel, om de geheele
zaak te doen onderzoeken door een
commissie ad hoe, krijgen wc dus
later.
Zooals ik reeds opmerkte is de wet
houder daar schuld aan. Waarom
maakte hij deze cijfers en feiten niet
eerder bekend? De burgemeester ver
dedigde hem wel door te zeggen, dat
B. en W. geen notitie kunnen nemen
van alle mogelijke pamfletten en
brochures die verschijnen en hun be
leid critiseeren, maar die bewering
gaat niet geheel en al op. Dc heer De
Meester heeft officieel aan B. en W.
verzocht alle mogelijke inlichtingen
te verstrekken en de geheele rede
van den wethouder had als rapport
gc-publiccerd kunnen worden, zonder
dat B. en W. den schijn op zich laad
den in te gaan op geschrijf van der
den.
Hoe de beslissing vallen zal is met
geen mogelijkheid le zeggen. De mo
tie om het geld terug te betalen is
verworpen, maar er beslaat zeker
een kans dat het praeadvies van B.
en W. om het niet terug te geven, een
gelijk lot ondergaat de bedoelde
motie sneuvelde met 2019 stemmen
en wat dan? Moet dan toch de an
derhalve ton betaald worden, nadat
de raad juist besloten heeft dat dit
niet zou geschieden?
We zullen het moeten afwachten.
Voorloopig valt de beslissing niet,
want eerst moet de begrooting wor
den afgehandeld en na dit heldenstuk
komt den raad zeker 'n paar weken
rust toe.
Bij suppletoirc besrooling is oa.
voorgesteld aan het Residentie-orkest
voor onbepaalden tijd een jaarliiksch
hulpgeld van f 10000 te geven. Einde
lijk 1 Twee jaren geleden is er het
eerst op aangedrongen, maar zonder
resultaat. B. en W. zouden „overwe
gen en dit semjnt wencel ijk goede
gevolgen le bennen gehad.
VoOi' inuzinaal Den üaag is liét be
houd \au het oii.est ceu lovensvoor
waarde. Zeker het Concertgebouw
geeft hier een resjieitabel aantal con
certen, maar alleen wegens de con
currentie en we kunineu cr xc-er van
zijn dat moest het Haugscae or
kest ontbonden- worden men ltier
door Mengelberg en de zijnen ei en
stiefmoeder!ijlt, bedeeld zouden wor
den als indertijd toen er nog geen
ooncurreoit was opgetreden.
En den Haag zonder orkest wi l zeg
gen: geen matinee en geen volkscon
certen meer, geen Toonkunstui'tvoe-
ringem en oratoria in grooten stijl.
Voor den Haag is het behoud van
het orkest een eerste voorwaarde,
vooral nu het suhouwibungvraagstuk
blijft sleepen, ten gevolge waarvan we
ons ooik nog wel een paar jaar van
opera genot zul'en mceten onthouden.
Het plan om deux Schouwburg op
Zorgvliet te zetten vdndt meer en
meer ingang. Aanvankelijk meet ge
wend worden aan de gedachte, dat
een schouwburg niet p;ecdos in het
centrum liggen zal, maar eemimaal
daaroverheen lijkt het voorstel aan
trekkelijker dan op het eerste hooien.
Waarom is de plaats eigenlijk niet
geschikt?
Alleen de Indische buurt i3 er mot
direct door een tram mee verbonden,
maar dat bezwaar kan ondervangen
worden dcor'bv. eLken avond v.in de
Atjenetraat een pa..r speciale sehouw-
burgtiauis te doen rijden, die dan
langs de raïis van lijn 2, lijn 8 en lijn
10 naar Zorgvliet gaan.
Aan. bezoekers zal het ©en schouw
burg daar zaker niet ontbreken. Welk
bezwaar is er eigenlijk nog meer?
SINTRAM.
Binnenland
TWEEDE KAMER.
Na een warm pleidooi van den heer
Troelsiia voor den rechtmatigen en
xespectabelen eisch van Staatspen-
sionneeiing voor de oude arbeiders
en voor een tijdelijk althans, reeds da
delijk bij art. 357 der invaliditcits- en
ouderdoms-verzekering toekennen van
zulk een pensioen aan de thans 70-jari-
gen, die het behoeven, sprak hij giste
ren nog over de politieke beteekenis
der zaak. Men had verwacht, dat de
vrijzinnigen bij hun streven naar con
centratie, liet over de Siaaispension-
j neering eens zouden zijn. Maar men
werd teleurgesteld en kreeg een
staalkaart van zeer uiteenloopende
stelsels van die zijde en geen zeker
heid. (Het komt vanavond riep men
hern toe, met 't oog cp het juist ver
schenen program van samenwerking).
Dat had er al moeten zijn vóór deze
discussie, meende de heer Troelstra.
(Beidt uw tijd voegde hem de heer
Roodhuyzen toe) Hoe 't zij, ook van de
toon in de rede, een eerlijk man, die
weldra het slachtoffer zou worden
van.... Maar neen. ik moet zwijgen....
....En. hernam M. Auhcrgeois, ik
stem er in toe op uw verzoek in te
gaan, nxanr één voorwaarde is noodig
om mijn geweten tot zwijgen te bren
gen ik zal die drie nachten met u wa
kende doorbrengen, ik zal zien wat u
ziet en zal getuige zijn van uw da
den. U begrijpl. dat ik voorzichtig
moet zijn met het oog op het geheim
zinnig waas, dat u omzweeft.
De on tekende scheen op het eerste
oogenblik een gebaar van tegenspraak
niet te kunnen onderdrukken, maar
dadelijk bedacht hij zich.
Mijnheer, zei hij, u heeft gelijk.
Deze voorzichtigheid is uwer waardig
eu bovendien ben ik er op gesteld, dat
u uzelf er rekenschap van geeft, dat
mijn bedoelingen zuiver zijn. Ik kom
vanavond te elf uur.
Het wachten in het
Duivenhok.
's Avonds om half twaalf waren zij
samen op den zolder van het duiven
hok, waarop bijna geen hooi te vinden
was. M. Aubergeois was zelf zijn ge-
heimzinnigen bezoeker voorgegaan
en had hem door den prachtigen,
goed onderhouden, geurigen tuin ge
leid, maar de bezoeker was te zeer ge-
préoccupeerd en M. Aubergeois te,
nieuwsgierig om van de bekoring van
liberalen verwachtte hij geen defini
tieve oplossing, hoogstens eer. eersten
stap op den gceden weg en al konden
de socialisten hun daarvoor hij de
stembus nog geen steun vei zekeren,
nis 'ter bij herstemming op aankwam,
dan wilde hij wel zeggen, dat de ar
beiderspartij te dezer zake meer ge
baat zou zijn niet een optreden van
een vrijzinnig kabinet, dan met 't
aanblijven der tegenwoordige Regee
ring, zoo men althans van links be
loofde mee te gaan rnet het toekennen
van bel provisioneel pensioen aan de
70- jarigen.
Daarna sprak de heer De Visser, die
deed uitkomen dat deze aangelegen
heid ligt binr.ee de neutrale zóne. Br
is geen Christelijk beginsel bij betrok
ken. Wat hem betreft, hij wenschte aan
het particulier initiatief in deze meer
rnimte te late en was daarom reeds
tegen het Engelsche stelsel van Staats-
pensionneering en ook tegen 't Ucen-
sche wijl voor hem de invaliditeits-
verzekering nog boven die voor den
ouderdom ging en 's Ministers ont
werp beide althans te gelijk regelt,
was hij vóór de samenkoppeling. Ein
delijk wenschte hij meer risïco-over-
dracht mogelijk to maken door erken
ning van een samenwerking met de
\ele bestaande fabrïeks- en particulie
re fondsen. Liefst had bij geheel vrij
willige verzekering, doch daar deze
praetisch niet bereikbaar scheen, leg
de hij zich. nolens volens, (men
lachte om dit „Nolens") bij de ver
plichte verzekering neder. I)e spr. ont
kende, dat men hier met een specifiek
Katholieken opzet te doen hadde
heer Veegens kwam ex immers ook al
mede. Eindelijk verdedigde hij de tij
delijke (niet du- blijveudej Staatsbijdra-
ge, vooral ook in 't belang van de
volksgezondheid.
Gisterenmiddag begon de lieer
Duys zijn rede, die hij Dinsdag te 11
uur zal voortzetten, llij ging uit van
dc stelling dat eigenlijk alle sociale
verzekering in str.jd is met het ka
pitalistisch stelsel en belang; maar
da politiek dwingt er ook de burger
partijen toe onx iels te doen. Niet
genoeg. Alleen dc socialisten eischen
voor den arbeider voldoende ouder
domsverzorging, onverschillig uit
welke oorzaak hun behoefte voort
vloeit cn zoowel voor tijdelijke ais
bi',veilde uitsluiting van hun vermo
gen oux langer tot de productie meê
te werken. Uji grond van de meer
waarde-theorie was de kapitalistische
gemeenschap verplicht hun 't be
slaan te verzekeren. Hoe stond 't nu
met dit ontwerp wal de invaliditeits
verzekering betreft? Er was van
barmhartigheid, van christelijken zin
geen sprake. Uit heel de wet klonk
ue Kaïn-vraag: ben ik mijns broeders
liooder? Niet de iiood der arbeiders,
maar 't behoud der kapitalistische
maatschappij was beweeggrond; de
uitkeering was afkoopsom aan den
arbeider voor zijn berusting in de
huidige maatschappelijke verhoudin
gen. Doch dan was er ook van bedee
ling geen sprake, dan was 't een
transactie, een betaling. Zelfs nu-.
Levy gaf dit als 't ware toe en deze
was, in dit opzicht, christelijker dan
de Christelijke Kegeering, die hel on
toereikende van het arbeidersloon
eenvoudig builen rekening liet, die
van de ganschc zaak een wiskunstige
ojiiossing maakte en aan 't ontwerp,
dat zich, in bet eigen stelsel der lieg.
op belasting-technisch gebied be
hoorde tc howogen, de beginselen toe
passen wilde van de verzekering, die
hier te eciieuniale falen mcosten
wegens 't gemis van verband tus-
scben premie en rente, bet vex-schil
van risico's dat niet in aanmerking
kwam, enz.
'lot zoover bracht de spreker het
gisteren. IIij heeft blijkbaar nog lang
werk. Na hem volgt de heer Van
Doorn en vermoedelijk komen cr mg
meer 6prckers. Daarom ie voor Dins
dag en Donderdag ook reeds door dexi
Voorzitter een avond-vergadering in
uitzicht gesteld.
Zooals we reeds mededeeldon, heeft
de Kamer gisterenmiddag nog een
vijftal kleine wetsontwerpen aange
nomen, waaronder de vrijstelling
van successierecht voor de verkrij
ging van schilderijen uit de nalaten
schap van den heer C. Hoogendijk.
Voor die belangrijke en kostbare
schenking bracht de heer Van Kar-
nebeek den genereuseu erflater war
me hulde en dank. En Minister
Heeniskerk sloot zien met een enkel
woord gaarne namens de Regeeriug
daarbij aan.
EEN OPLICHTERTJE.
Op e-en bankierskantoor ap de Zuid-
bluak te Rotterdam is aangehouden
een jongniensch, zich noemende jhr.
D. de B. van H. de W., die on dit kan
toor eeTi brief aanbood, waarin na
mens mr. G. R. P., ie Utrecht, ver
zocht weid aan deu brenger een be
drag van 5250 uit te betalen. Men
kreeg argwaan en waarschuwde de
politie. In verhoor genomen, heeft bet
jongemensch bekend, den brief zelf
geschreven en onderteekend te heb
ben en gennamd te zijn W. S-oud 17
jaar, rijwielhandelaar en te Utrecht
dezen heerlijken zomernacht te geme
ten. Zij hadden de ladder van het
duivenhok bestegen en niet zonder
moeite het wormstekige luikje ge
opend.
In het onzekere licht van een halve
maan, zagen zij den tuin daarnaast
door de blaren der boomen heen,
woest, verlaten, met lang grus en vol
onkruid. In het midden was een vijver,
halverwege opgedroogd, verderop een
zonnewijzer en tegen den muur aan
den anderen kant een put. Door zich
tegen het venster aan te drukken,
konden zij_aan hun rechterhand den
muur zien. die op straat uitkwam en
aan hun linkerhand het langwerpige,
lage huis, bijna geheel bedekt door
wildgroeiende weelderige klimop.
Zij wachtten zor.der iels te zeggen.
Het sloeg middernacht op de naast-
bijzijnde klok, toen één uur, twee
uur... Er kwam niets. M. vAubergeois
viel in slaap. Eindelijk kwam het mor
genrood den horizon verlichten.
Mijnheer zei teen do onbekende
doodbedaard, ik vraag u excuus en
dank u wel zeer. Tot vanavond.
Tot vanavond, bromde M. Auber
geois, slecht gehumeurd.
Hij giug naar bed na den ander uit
geleide te hebben gedaan.
Den volgenden avond ging men
weer precfes zoo op den uitkijk zitten
boven in het dx iver.hok. Maar de twee
mannen wachtten nog nauwelijks een
uur, toen eveu nu middernacht de
woonachtig. Hij is naar het politie
bureau overgebracht.
KAMERVERKIEZINGEN IN 1913.
De heer H. Brouwer, arts te Nieu
we Pekela, die door de vrijzinnige
kiesvoreeniging te Boven-Pekela voor-
Icopig camlidaat was gesteld vooi
het district Veendam, heeft bedankt.
ERNSTIG AUTO-ONGELUK.
Men meldt aai. de Tel.:
Donderdagavond reed de auto van
den heer De Reon, uil Waspik, naar
Breda. De heer W. de P.uon fungeer
de rds chauffeur er. zijn broeder zat
met 3 vrienden er in. Ter hoogte van
Berg en Dal, op den Oosterhoutschen
weg, moest de auto uitwijken vcor
een verhuiswagen, oucii dour liet slijk
op den weg, slipte het voertuig en
reed in volle vaart tegen een iKiom,
met het treurig gevolg, dat de heer
W. de R. op slag ge-lood werd, terwijl
de andere heeren allen gewond wer
den. De auto weru vernield. De caros-
serie was door den schok geheel vaa
het chassis geslingerd en ia een sloot
terecht gekomen.
Door den neer NL uit Breda, dte
daar j>er auto passeerde, werd direct
uit üosteihou' geneeskundige imip
gehaald, om de heeren te verbinden.
DE LEIDSCIIE ACADEMIE.
Evenals onlangs de overdracht van
liet rectoraat der Leidsche Hooge-
school heeft ook Dinsdag de ambts
aanvaarding van prof. Van Eysenga,
te looiden, in de Stadsgehoorzaal
pkiuts goliad. Het Groot Auditorium
der Academie is op hel oogenblik niet
beschikbaar. Men heeft ontdekt, dat
een paar zware balken, waarop de
zoldering rust, dermate waren ver
zakt, dat gevaar van gedeeltelijke in
storting niet denkbeeldig was.
Deze balkon zijn nu gestut, en zoo
ligt <le zaal er nu. Er moeten, voor
men lot restauratie overgaat, eerst
nog gelden uit 's rijks kas voor wor
den toegestaan. De vraag moet echter
ook overwogen zijn, of het, nu toch
belangrijke kosten zullen worden bo-
steed, geen overweging zou verdie
nen, dat het auditorium wordt ver
groot.
JOZEF ISRAëLS GEDENKTEEKEN.
In de vergadering van het comité
voor het Jozef-Israê's-gedenkteeken,
die te Groningen werd gehouden,
word na uitvoerige besprekingen be
sloten, wegens het volgens de mea
ning van velen te geringe berlrag aan
ingekomen bijdragen, m:ei:e te doen
meer geld bijeen te krijgen, om eerst
daarna te beslissen over de wijze van
uitvoering van het gedenkteeken.
Rechtszaken
EEN Z.G. SPAARKAS.
Het gerechtshof te Arnhem heeft
J. G. B., reiziger te Nunspeet, die door
de Zwolsche rechtbank tot 9 maanden
gevangenisstraf was veroordeeld we
gens oplichterijen op de Veluwe, door
middel van een z.g. spaarkas, tot 1
jaar gevangenisstraf veroordeeld.
DIEFSTAL VAN BOEKEN.
Wegens diefstal van boeken uit de
Koninklijke Bibliotheek te 's-Graveu-
hage had zich voor de Haagsche recht
bank te verantwoorden een 26-jarige
gy m as tieko ndenv ij zer. Beklaagde
bekende, op feen paar dagen in Juli in
de bibliotheek te zijn geweest en daar
te hebben zitten lezen en toen te
hebben medegenomen een negentul
woordenboeken en eenige andere wer
ken, en deze op de Markt aan den
houder van een boekenkraampje te
hebben verkocht. Hij zei dit te hebh&n
gedaan uit armoedehij had geen
geld, geen werk en geen onderdak.
I-Iet M., het feit als zeer c-rnstig
beschouwende, in zooverre hier is
misbruik gemaakt van het vertrou
wen, door de overheid in het publiek
gesteld, eischte zes maanden gevan
genisstraf.
De verdediger schetste de treurige
omstandigheden waarin beklaagde
zich bevond. Aanvankelijk gewoon
werkman, kon hij ten gevolge van
ziekelijke gesteldheid zijn beroep niet
meer uitoefenen; hij deed toen alle
moeite om gyninastiekleeraar te wor
den, legde niet gunstig gevolg de
daarvoor vereischle examens af,
maar.... de leerlingen lieten zich
wachten. Daarna trachtte hij nog de
lager-onderwijs-acie te behalen, maar
mocht daarin niet slagen, en zoo ge
raakte hij in groote armoede. Op
gx-ond van een en ander vroeg pleiter
een zeer clemente straf, en in elk ge
val het in mindering brengen van de
voorloopige hechtenis.
Leger en Vloot
HET KADER.
Op 1 October was hei incompleet
aan kader bij de infanterie: 12 ser
geanten, 19 korporaals-fourïer en 731
korporaals.
nachtelijke stilt-» verbroken werd zij
hoorden een half gesmoord geluid, een
langgerekt gekrars. Het toegangshek
van den tuin van den zeeroover"ging
open en er sloop een man naar bin
nen.
Dat is hij, laten wij v at achter
uit gaan fluisterde de onbekende M.
Aubergeois zenuwachtig in het oor.
Zij gingen wat achteruit, opdat hun
hoofden verdwijnen zouden in de scha
duw, veroorzaakt door de dikke tak
ken, die het venster omringden. De
man daar beneden in den tuin kw.-un
gewapend met een kleine spade, voor
zichtig nader. Hij zette haar tegen
den zonnewijzer en haalde uit zijn zak
een groot vel papier, dat hij openvouw
de en bij het licht van een kleine elec-
trische lamp bekeek, llij stak het pa
pier weer in zijn zak, evenals de lamp
en sloeg alleen verlicht door de maan
den weg in naar het huis. Hij ging
met zijn rug naar het bordes staan en
liep, telkens zijn éenen voet vlak vóór
den anderen zettend, in de richting
van den zonnewijzer. Bij den twaalf
den pas bleef hij staan en zette een
klein paaltje in den grond.
Daar heb je het aldaar heb je
het al de ellei deling heeft den plat
tegrond gevoi.den 1
(Wordt vervolgd).
