Hums Iuui
De Tuin van den
Zeeroover.
TWEEDE BLAD
Maandag 28 October 1912
Buiten'andsch Overzicht
Do Balkan-krijg.
f 't Gaat er voor de Turken steeds
'slechter uitzien 1 De veelhoofdige vij
and 12 legers rukken van alle kan
ten 't Turkenlaml binnen 1 is niet
te weerstaan.
Gedurig moeten de Turkschc verde
digers wijken, 't Is verliezen, terug
trekken en vluchten, al wat de Tur
ken tot lieden hebben laten zien.
En de strijdei's der kleine Balkan-
slaten worden steeds brutaler, zelf
bewuster. 't Is of ze tot Turkije zeg-
Gij zijt niet meer,
Gelijk weleer
Dat trotsche wereldlijk, dat Koningen
(deed beven,
Dat tol de volkTen sprak, het hoofd
(fier opgeheven,
Uw heerschappij,
Is lang voorhij.
Met alles wat de glans van heer-
(schappij vereenigt
't Kan misschien nog vcrkecren.
want in Azië heeft Turkije nog een
macht van ecu half millioen soldaten
slaan. De mobilisatie daarvan gaat
evenwel niet gemakkelijk, eiken dag
kunnen niet meer dan 13000 soldaten
uit Azië naar Europa gevoerd wor
den. E:r al deze Turksche versterkin
gen op 't slagveld zijn, is 't misschien
voor de Turken te laat.
Thans gaan de Balkanstaten er
reeds op werken om te kunnen be-
lellen, dat Turkije steeds meer troe
pen uit Azic krijgt.
De Grieksche vloot wacht reeds om
't troepen vervoer uit Syrië te belet
ten, ailians te bemoeilijken.
De Turksche soldaten vallen legen.
Nu heeft de Turksche generale staf
tot de troepen een proclamatie ge
richt, waarin een beroep gedaan
wordt op den rnoed der troepen, en
de hoop wordt uitgesproken, dat zij
de overwinning zullen behalen. De
proclamatie bezweert do soldaten
overwinnaars of martelaars te wor
den.
De diplomaten der groole Europee-
sclio mogendheden zien in, dat ze
hun idéaal handhaving van den
status quo in den Balkan wellicht
niet kunnen blijven koesteren.
Als en 't begint er al iets op te
lijken I de Balkanstaten van Tur-
cije winnen, dan zullen ze een scha:
ieloosstéilihg in grond van Turkije
ifdwingen.
Eu Europa zal dit niet kunnen be
letten..
Nieuwe moeilijkheden en verwik
kelingen in 't vooruitzicht!
Geen wonder dat er weer allerlei
geruchten komen over plannen en
don foren ties der Europeesche diplo
maten. Zeker is evenwel nog niets,
alleen datdo diplomaten voor 'n
moeilijk vraagstuk staan 1
De meening van officieel Bul
garije.
De Bulgaax-sche minister-president
heeft in een interview verklaard, dat
de val van Ivirk Kilisse .voornamelijk'
daarom van zooveel beteekenis is, om
dat de Turken hij die vesting hun
béste troepen en hun knapsten gene;
raai verzameld hadden. Al hebben zij
zich echter te Kirk-Kilisse niet kun
nen handhaven, toch kunnen zij nog
verder hevigen tegenstand bieden. De
beste vrienden van Turkije waren,
volgens clcn minister-president, diege
nen, die de Turksche régeering thans
den raad geven, den hopeloozen strijd
niet voort te zetten, maar dezen zoo
snel mogelijk te doén beëindigen. Al
le mensehen-vrienden moeten de mee-
ning dat deze oorlog een verdelgings
oorlog zou moeten zijn, ten strengste
veroordeeld». De vier Christelijke
Balkanstaten zijn niet van plan liet
Europeesch gebied van de Turkschc
bevolking te verwoesten. Wanneer do
mogendheden inderdaad den oprech
ten wcnsch koesteren den vrede op
den Balkan zoo spoedig mogelijk te
herstellen; dan zal deze werkelijk
Jiict lang op zich. laten wuchten.
Van dg oorlogsvelden.
't Veldlochtsplan der Balkan-
stalen.
De Westminster Gazelle betoogt,
dat blijkbaar een Bulgaarsche Moltko
allo krijgsverrichtingen op den Bal
kan stelselmatig bestiert. De Bulga
ren moeten Adrianopel, de Serviërs
en de Bxilgaren Uskub (dat ze juist
heden veroverd hebben) en de Grieken
Saloniki vermeesteren, waardoor een
scheiding tusschen West- en Oost-
Turkijc tot stand gebracht zon zijn
en de Balkanoorlog beslist zou wor
den.
Het Engelsche blad zegt, dal het
natuurlijk niet in slaat is om te voor
spellen, dat dit gi'ootsche plan zal
slagen, maar het berust blijkbaar op
het bewonderenswaardige samengaan
van de Balkan-stalen. Een strategisch
genie aan Turksche zijde zou hel
plan van dezen Bulgaarschen Moltke
kunnen verijdelen door een tegenzet
te doen, maar een zoodanig geriie ont
breekt tot dusverre bij de Turken.
De Westminster Gazelle betoogt
verder, dat de grooe mogendheden uit
den aard der zaak de volvoering van
het plan angstig gadeslaan, en besef
fen niet in staat te zullen zijn de Bal
kanstaten legen tc houden, wanneer
Turkije eenmaal overwonnen is. Het
blad verklaart, dat er bij slot van re
kening geen andere oplossing van het
Balkanvraagstuk mogelijk is dan de
verdeeling van dc wingewesten tus
schen de veroveraars onderling.
De Bulgaren
dringen steeds meer voorwaarts. Nu
zijn ze reeds de vesting Adrianopel
aan 't belegeren. Hier en daar is 't
al weer tot strijden gekomen, met
voor de Turken minder gunstigen uit-
slag.
De Bulgaren hebben drie forten ge
nomen bij Marasj, Karavasj en Sufi-
lar en 1800 Turken gevangengenomen.
De Bulgaren bezetten Baba Eski,
een belangrijk punt aan don spoor
weg AdrianopelKonslanlinopel.
Hoe lang zullen ze zich in Adria
nopel kunnen staande houden?
De Bulgaren sluiten de vesting al
meer en meer in.
Bij het gevecht ten Oosten van
Adrianopel waarhij de Bulgaren
12 kanonnen en 10 munitiewagens
buit maakten, en 10UÖ Turkschc sol
daten gevangen namen bleek hel
ten duidelijkste, hoe zorgeloos de
Turken waren.
In den ochtend kwamen uit Chas-
koj twee Turksche infanlerie-regt-
menten met artillerie, op weg naar
Adrianopel. Het terrein is hier heu
velachtig en doorsneden door beken.
Desniettegenstaande marcheerden de
Turken door, zonder de rioodige voor
zorgsmaatregelen te nemen, en ver-
olgden tuin weg alsof men in vollen
redestijd leefde. De voorhoede derj
Bulgaarscho troepen ontdekte hen.
Het gevecht, dat zich daarop ontwik
kelde, is karakteristiek voor beide
volken.
Terwijl tlo Turken hun marsch
voortzetten, zonder eehig vermoedert
van het onheil, dal hen dreigde, stel
de de Bulgaarsche commandant zijn
mannen zoo op, dat zij de Turksche
colonne over do geheele linie on-
Br kojulcn hemen. Eerst wer
den de paarden <ler artillerie neerge
schoten, waardoor de kanonnen en
munitiewagens tot stilstand werden
•gebracht. De Turksche Infanterie be
proefde do situatie te redden, maar
de Bulgaarsche infanterie ging ter
stond met dc bajonet tot den aanval
over, waardoor de Turken gedwongen
aren ziclt over te geven.
Volgens een Bulgaarse!» telegram
moet in het gevecht bij Joerocsji ten
Zuiden van Adrianopel een heel
Tiu'ksch regiment gevangen genomen
zijn. Enkele voorsteden van Adriano
pel staan in brand.
Er komen nog bijzonderheden over
den veldslag bij Kirk Kilisse.
De Turksche bevelhebber Moechlar
pasja, die zich met zijn legermacht
uit Kirk Kilisse terugtrok in de
richting van dc verwachte hulpti'oe-
pen, schijnt bij Wiza door de Bulga
ren van deze afgesneden en omsin
geld te zijn. Dat de terugtocht der
Turken bij Kirk Kilisse het karakter
van een vlucht droeg, bewijst liet j
achterlaten van twee vliegmachines, j
een telefoon, bagage en materiaal.
Later is Moechtar pasja er weer
geslaagd zijn troepen te verzamelen
en staat nu bij Adrianopel.
Volgens een officiëei rapport na-1
men de Bulgaren 7 batterijen snel-
vuurgeschut, 18 kanonnen (zwaar ka-1
liber, van oud model) en 12 vesting-1
konnen. In 't geheel werden 58 stuk
ken geschut buit gemaakt.
Nog steeds zijn geen juiste enfe-rs
over de verliezen aan beide zijden te
verkrijgen, maar het wordt bevestigd,
dat de Bulgaren 1200 Turken gevan
gen namen.
Een manifest van do Turksche mi
litaire overheid maakt bekend, dolde
Bulgaren in de gevechten bij Iladin-
keui en Aehoerkeui 16.000 dooden en
gewonden hebben gehad. De brug,
die de Buigaren over de Arda gelegd
hadden, is door het Turksche geschut
vuur vernield.
De Turken willen een kansje wa
gen op Bulgaarsch grondgebied:
De gewezen Turksche minister van
oorlog Machmoed Sjefket pasja heef»
zich met acht transportschepen vol
met troepen naar de Zwarte Zee be
geven, waar een landing op Bul
gaarsch gebied zal plaats vinden.
Als 't althans gelukt!
Christelijke soldaten in Turkije.
een beschrijving van 't gevecht
bij Knk Kilisse lezen we:
De Christelijke soldaten in het
Turksche leger werden aan het front
opgesteld; maar zij schoten weinig en
werden door de Bulgaren herkend en
gespaaj-d.
De Serviërs
winnen ook nog steeds terrein.
In Servië en voorat in de hoofd
stad Belgrado heerschl. veel geestdrift
tengevolge der overwinningen. Er
hebben groote betoogingen plaats.
Het gevecht bij Kocrnanovo was een
groote, bloedige slag. De houding dor
Servische troepen was zeer goed en
volhardend. De infanterie gine tot
den stormaanval over, lenvijl de ar
tillerie uitnemend werkte. Zij bracht
niet alleen dc Turksche artillerie tot
zwijgen, maar bracht ook de Turk
sche infanterie groote verliezen toe,
en vernietigdè volkomen drie eska
drons, die 'n uitval wildc-n doen. De
strijd begon 'savonds'en duurde den
geheelen nacht en den geheelen dag,
en eindigde ten slotte met de Servi
sche ovei'winning.
Twee regimenten Servische infante
rie openden het Vuur en dwongen 500
Albaneezen zich over te geven, die
daarna, niettegenstaande zij door
teekenen hadden te kennen gegeven-,
dat zij zich wilden overgeven, weer
op een afstand van vijftien pas op
de Servische troepen begonnen te
schieten. Er volgde nu een bloedig
handgemeen, waarbij de Serviërs
gi'ooto verliezen leden, maar alJc Al
baneezen het leven lieten.
Aan Turksche zijde hieven op het
slagveld meer dan 9000 dooden en ge-
vjonden, bij dc Serviërs ongeveer
2900.
Veel oorlogsmateriaal, ammunitie
ei-, voedingsmiddelen, verder 12 ka
nonnen werden door- de Serviërs
buitgemaakt. De Turken vluchtten in
volkomen wanorde naar Ueskjoeb,
door de Servische cavalei'ic achter
volgd.
Maar ook daar hielden de Turken
geen stand.
Volgens een te Belgrado ontvangen
officieel bericht hebben de Serviërs
Uskub ingenomen.
De buitenlandsehe consuls zijn den
Seryischen kroonprins tegemoet ge
gaan en vroegen hem om bescher
ming van. -de bevolking, der stad.
Dc Turken hadden Uskub reeds
verlaten. De Serviërs bezetten de
stad zonder strijd.
De Turken trokken zich in wanoi'-
de terug.
Do Serviërs hebben 55 Turksche
veldkanonnen, 6 stuks berggcschut, 6
machinegeweren en een gruutc hoe
veelheid oorlogsbehoeften genomen.
Bij Sjenitsa hebben zij 13 kanonnen
en een groote hoeveelheid geweren en
schietvoorraad buitgemaakt.
De Turken hebben een bloedbad
onder de Chi'istenen aangericht. In
een huis te Koemanowo zijn elf lijken
van onthoofden gevonden. De Turken
hebben Serviërs vermoord, die zij ais
do geleiders van de voertuigen in
dienst hadden genomen.
De Monlenegrijnen.
Uit Rjeka wordt geseind:
Vrijdagmiddag zijn de Monlenegrij
nen met de beschieting van Skoetari
begonnen. De Turksche infanterie
had zich buiten de stad verschanst en
bood dapperen tegenstand! Ten gevol
ge van het sterke Turkschc geschut
vuur mislukte de poging van de
Montenegrijnsche infanterie om dc
kanonnen te nemen. De heele sirijd
leverde niets op als verlies van man
schappen van beide zijden. Later had
't volk der. Zwarte Bergen meer suc
ces, want Zaterdag Is Skoetari door
de Montenegrijnen genomen.
Skoetari was van alle kanten om
singeld en elke verbinding met de
buitenwereld afgesneden; In do stad
hcerscht hongersnood.
Er is ook een verwoed gevecht ge
leverd bij Wlaikowo Bordo. Dé Tur
ken zijn gevlucht mc-t achterlating
van vele dooden on gewonden. De
Montenegrijnen hadden 6 dooden en
39 gewonden. Zij trekken nu op Ipek
aan.
Tengevolge van den ï'egen. die vijf
dagen aangehouden heeft, is het
transport van schiet- en mondvoor
raad slechts op muildieren mogelijk
Tweo Servische en Montenegrijn
sche legers hebben zich bij Sicnitza
vereenïgd. Dc ontmoeting was zeer
hartelijk.
Dc Grieken.
De Grieken zijn ook nog aan di
winnende band. De Tufken trokke»
zich terug naar Kiafa.
De Grieksche troepen rukten op
naar Phïlippiada en Strabina. Een
verkenningsbrigade, die uittrok naar
Koumtsades, vond het dorp uitge
plunderd; de jongelieden waren dooi
de Turken gedood, vrouwen en kin
deren schandelijk mishandeld. (Zoo
beweren de Grieken althans.)
In den slag bij de Saramloporopas
werden aan Gi'ieksche zijde 18 offi
cieren en 169 soldaten gedood, 140
officieren en 1037 soldaten werden ge
wond.
Dc verliezen aan Tuifcsche zijde
waren nog grootcr.
Turksche wreedheden.
Een Engelse!» blad krijgt van zijn
oorlogscorrespondente (vrouwen doen
dit gevaarlijke werk dus ook al!) bij
zonderheden over Turksche gruwelen,
gepleegd voor 't uitbreken van den
Ooi log kon niet meer kosten dan deze
in de chrSatteTidorpen van Albanië.
Ze schrijft: „De toestanden in het
Europeëschc oosten waren nauwelijks
te beschrijven.
De Balkanstaten gingen zco gehukt
onder de toestrooming van beroofde
vluchtelingen, dat als zij deze lieden
ilden ondersteunen, ze wel oorlog
moesten maken om terrein te winnen,
ten einde hen daar heer te zetten.
Oorlog kan niet meer kosten dan deze
voor.durende tnc-strconiing van vluch
telingen on de mobilisatie,
De Turken waren zoo vast besloten
zich van de Christenen te ontdoen,
dat zij voor niets terugdeinsden. Zij
maakten gebruik van de ingevoerdo
Mohanunedaansche Slaven en van do
meest woeste Mohammedaanschc Al-
•baneesche stammen, en ontkenden
dan, dat.... ze voor hun daden aan
sprakelijk zijn'.
De oorlogscorrespondente verwon
dert er zich dan ook niet over, dat dc
Balkanstaten tot den oorlog zijn over
gegaan.
De ellende door dezen oorlog be
werkt is ontzettend groot, 't Getal
dooden en gewonden is groot; bij
duizenden vallen dc strijders.
Een lichtpunt in die vreeselijke
duisternis is 'l werken van
'l Bootte Kruis
om 't leed der gewonden zooveel mo
gelijk, te verzachten.
't Blijkt, evemyel, dat de middelen
nog lang niet voldoende zijn.
Gelukkig worden jn vele Jandén
Roode Kruis-expedities mot spoed
voorbereid. Ook ons land blijft niet,
achter.
Spoed is evenwel zeer gewenscht.
Vele arme gewonden, in stervens
nood, wachten, versmachten
De Bulgaarsche koningin geeft een
goed voorbeeld, ze is te Phiiippopcl
zeil als verpleegster bezig met dc ver
zorging der gekwetsten.
Allerlei.
OVER MAROKKO.
Frankrijk en Spanje bobben nu
éindelijk dc Marokko-overecnkorrxst
klaar gekregen, waarbij de sferen
van invloed zijn vastgesteld.
PRINSES LOUISE EN DE
BELGISCHE STAAT,
De ELoile Beige meldt, dat prinses
Louise van België op aanraden van
haar advocaat besloten heeft door
een overeenkomst 't geschil met den
Belgischen staat, te eindigen.
Binnenland
DE KONINGIN.
De Koningin-Moeder bracht Zater
dag oen bezoek aan de Koningin en
bleef H. M. in haar -kamer tijdens do
voormiddaguren gezelschap houden.
De berichten omtrent don slaat de:
gezondheid van de Koningin luidden,
dat allés gelukkig zoo goed mogelijk
gaat.
UIT DE STAATSCOURANT.
Bij konk. besluit is aan dr. li. W
Woudstra, op verzoek, met 1 Jan. eer
vol ontslag verleend als leeraar in dc
scheikunde bij hét Kon. Instit. voor de
marine to Willemsoord.
Bij res. van den Min. van Kol. zijn
mej. A. M. M. VV. Roerdlnkhoider, M.
I. van Huut, J. Eykelboom, mej. A. E.
Z. Pflughaupt, mej H. G. I,. Feis, M.
Röhrman, S. Clément, F. \V. E. Trijs-
senaar, G. D. Been. A. J. Klaasïng, R.
F. de Meulde' en D. J. Stom ter be
schikking gestéld van den G.-G. van
Ned.-Indié, te.i eir.de te worden be
noemd tot klerk bij den post-, tetegr
en telephoondienst.
Bij res. van den Min. van Kol. is
de aanwijzing als cand.-lnd. ambt. v.
W. A. Teunissen en F. Kuychaver, op
verzoek ingetiokken.
Hij besch. van den Min. van Oorlog
ad Int; Marine is adelb. 1ste kl. Kon.
Marine-reserve G. A. Schoehuizen met
4 Nov. gc-nl. a. b. „Atjeh".
EEN' NIvDERLANDER AAN HET
VECHTEN.
Een Rotterdammer, die ook in den
Roeren-oorlog heeft meegevochten, is
naar Belgrado vertrokken, om in de
gelederen der bondgenooten als vrij
williger dienst te nemen, zoo meldt de
N. R. Ct.
CHRISTEN-SOCIALISTEN.
Bij een onder do leden van den
Bond van Christen-Socialisten gehou
den referendum is met een 'niet al te
groote meerderheid liét besluit van de
bondsvergadering om in 1913 deel te
nemen aan de algeincene verkiezin
gen goedgekeurd.
Of dit met eigen candidaten zal
zijn dan wel uitsluitend tot hulp van
de S. D. A. P. zal op de Paaschver-
gadering worden uitgemaakt,
STOOMSCHIP GESTRAND.
Dwars voor Egmond is Zaterdag
een stoomschip gestrand. Dc sleepboo-
ten „Hercules" en „Titan" vertrokken
tel' assistentie.
MIDDENSTANDSBOND.
In dc te Utrecht onder voorzitter
schap van den heer J. S. Meuwsen
gehouden vergadering van het hoofd
bestuur van den Noderlandsclion Mid
denstandsbond, werd door den voor
zitter bet nieuwgekozen bestuurslid,
da lieer Rodenburg te Groningen,
pl cclitig geïn sta 11 ee rd
Als nieuw lid werd aangenomen do
Vercon-iging van Handelaren en Fa
brikanten te Winschoten.
Als plaats, waar in 1913 het tiende
Middenstandscongres za.l plaats vin
den, werd aangewezen Middelburg.
De volgende onderwerpen zullen op
dit congres aan do orde worden ge
steld:
J. Middenstands-Coöperatie.
Ir. Informatie- en Ineassoburéaux.
Door het, bondsbftstuur zullen be
voegde personen worden uitgouoodigd
praead vlezen voor bei-de onderwerpen
te leveren.
Aun de Vereenigingo.il bij dién Mid
denstandsbond zat bij circulaire de
gesteld worden, welke onder
werpen zij eventueel gaarne op de al- j
gemeen e vergadering "behandeld zou
den zien, opdat liet bondsbestuur bij
het vaststellen der agenda zooveel
mogelijk mot de-ze vveuschcii rekening
kan houden.
ONGELUK BIJ DEN ARBEID.
Een ernstig or geluk heeft plaats ge
had bij werkzaamheden voor de rio-
leering aan den Klatteweg te Scheve-
ningen. Terwijl een paar werklieden
zich in een voor rioolbuizen gegraven,
oenige meters dieper kuil bevonden,
viel een zwaar rioolstuk van beton
daarin en werdei bedoelde werklieden
daardoor getroffen. Eén hunner is
kort daarop overleden. De andere, die
ernstige inwendige kneuzingen had
bekomen, is, na door den geneesheer
van den eerste-hulp-dienst voörloopig
tc zijn verbonden, per auto naar het
diaconessenhuis overgebracht.
GEMEENTELIJKE DRUKKERIJ.
Do llaagschè gemeenteraad ver-
w ierp een motie lot. oprichting van een
gemeentelijke drukkerij eu eveneens
een motie, om een gemeenteblad in te
stellen.
PRESENTIEGELD VOOR
RAADSLEDEN.
De llaagschè gemeenteraad besloot
met 25 tegen 6 stemmen om Gedep.
Staten to verzoeken het presentiegeld
voor de raadsleden tê verhoogen
tot ƒ5.
OPENBARE LEESZAAL.
Vijf vereenïgingen aan den Langen»
dijk hebben besloten een openbare
leeszaal to stichten.
ONTVLUCHT.
De minderjarig© v. F., die uit do
strafgevangenis te Roermond naar
Venlo weid overgebracht, is op het
station aldaar er van door gegaan.
Hij werd achtervolgd door verschei
dene agenten. Ten slotte verschanste
hij zich op het dak van zijn ouderlijke
woning aan do Nïeuwstraat, vanwaar
de politie hem met veel moeite weg
haalde.
'T NED. ROODE KRUIS.
Bekend was reeds, dat 't Nederland-
sche Roode Kruis een expeditie uit
rust naar Griekenland, maar 't hoofd-
c ami té is ook bezig om aan ander©
Balkanstaten steun te verleenen.
Dr. J. C. J. Bierens de Haan te Rot
terdam, daartoe door het hoofdcomi
té van liet Nederlandsehe Roode
Kruis aangezocht, zal als chef optre
den van de ambulance, die dit hoofd1-
coaiité ten dienste van het Grieksche
Roode Kruis zal uitzenden. De ambu
lance zal waarschijnlijk over een-
week vertrekken. Zij 2al bestaan uit
2 geneesheeren, 10 verpleegsters en
2 verplegers, benevens eene volledige
uitrusting voor een chirurgisch hos
pitaal. Aau dr. Bierens de Haan ia
opgedragen zelf het benocdigde per
soneel te kiezen.
De heer R. Lelimann. consul-gene
raal van Griekenland in Nederland',
eerelid van het Nederlandsehe Rood©
Kruis, zal de ambulance vergezellen
als ndmin/straAief-gedelegeerxle, ter
wijl diens echtgenoot©] oud-hoofdver
pleegster in Amerika, en mejuffrouw
G. Beynen, directrice van de klinietó
van het Ned. Roode Kruis te 's-Gra-
venhago, den dienst in het ziekenhuis
op zt'ch hebben genomen.
Van iemand die onbekend wenscht
te blijven is voor deze ambulance
f 40.050 ontvangen, waarbij 't hoofd
comité uit eigen middelen f 10.000
heeft gevoegd.
Dr. Bierens de Haan acht een he-
drag van f 80.000 tot, f 90.000 noodig.
I-Iet Rotterdamse!)© vrouwen-comité
zal voor versnaperingen ten dienste
-an de ambulance zorg dragen.
Het Rotterdamsche comité hooptl
dat zuster A. E. Schippers, die sedert
©enige jaren met succes te Parijs
erkzaam is en die zich ooik in den
Zuidi-A'frikaainsfchian [oorlog verdien
stelijk beeft gemaakt, zich bereid zal
verklaren om met deze ambulance
mede te gaan.
Behalve dr. van Tienhoven, die
reeds naar Servië vertrokken is, zul
len daarheen mede op verzoek en op
kosten der Servische regeering een
verpleger en een verpleegster van do
nrichting tot ziekenverpleging Pro-
videntia te 's-G raven bag© vertrekken,
met het geheele materieel van die in
richting, om hun diensten op het oor
log, sterrein te verleenen. Waarschijn
lijk zullen nog twee doctoren even
eens daarheen vertrekken. Het -ver-
trék is op Dinsdag of Woensdag be
paald. Ge turende den oorlogstijd zal
Procidentia gesloten blijven.
VERKIEZINGEN TWEEDE KAMER*.-,
De heer P. J. de Kanter, afgevaar
digde ter Tweede Kamer voor het dis
trict Dordrecht, stelt zich bij de ver
kiezingen in 1913 niet meer herkies
baar.
De heer Bergmeijer te Dordrecht
hec-ft, naar „I-Iet Volk meldt, de hem
door de afdeeling Tilburg van de S.
D. A. P. aangeboden candidatuur
voor 1913 voor dai district aanvaard.
Zie vervolg Binnenland op pagina
3, Tweede Blad.
r e u 11S e t o n
Novelle van
Frédéric Boute t.
Naar het Franse h.
21
De onbekende van het duivenhok
scheen in zoo'n toestand van opge
wondenheid 1© verkeeren, dat hij M.
Aubergeois bij den arm greep.
Sst, bedaar 1 hij zal u nog hoo
ien, zei deze bevend van belangstel
ling.
Maai- de mar. in den tuin scheen te
zeer in zijn werk verdiept om ook
maar iets te licoreri. Hij ging naar
Oen muur tegei ever het duivenhok, op
de plaats waar men een put zag. Met
den rug.daarheen gericht, deed hij
weer tien passet in de richting van
den vijver in het midden en zette daar
een ander paaltje in den grond. Toen
spar.cle hij c-en band van het éene
paaltje naar het andere, en de lengte
van dat stuk band met zorg in drieën
verdeelend, zette hij nog een tak in
den grond, die aan den voet van een
grooten kastanjeboom lag. Hij nam
zijn spade, stale met zorg een groote
graszode weg en begon met ijver to
spitten. De onbekende van het duiven
hok hield den adem in.
Na ongeveer een uur gespit te heb
ben, kwam de onbekende van den
tuin uit deu kuil dien hij gemaakt had
ei keek inet teleurstelling om zich
been. Hij haalde zijn plattegrond
weer te voorschijn, bekeek hem weer
bij zijn electrische lamp, deed weer
dezelfde onmetln gwnfrl t a hwi-i on het
zelfde plekje brachten en begon blijk
baar bezield mot nieuwen meed weer
vol energie aan zijn kuil te graven.
Plotseling liet hij ecu half onder
drukte kreet hoeren. Een geluid van
do spade tegèn metaal drong tot dc
wachtenden door. Met koortsachtige
haast zette hij zijn spade nog vier of
vijf maal in den grond, wierp zijn
werktuig neer en begon nu met zijn
Iiandeii in de aarde te woelen. Men
zag hem zijn electrische laiup te voor
schijn halen en zich bukken om don
bed cm van den kuil dien hij gemaakt
had te verlichten en zijn vondst te be
kijken. Ilij liet 'n vreugdegehuit hoo
rei), sprong met kracht uit den kuil en
begon geheel alleen als een gek te
dansen.
iiij heeft het, hij heeft het, de
schurk! Hij besteelt mij! hii ruïneert
mij! Maai- hij zal weten mét wien luj
te doen heeft!
De onbekende vlak naast M. Auber-
geois scheen al even buiten zichzelf
van opgewondenheid als de man in
den tuin. Maar plotseling slapie de
laatste hij zijn bok kesp i- oi ig en mis, hij
wankelde en viel met zijn volle ge
wicht met één been in het gat dat hij
zelf had gegraven. Hij deed zich zeker
goweldig pijn, want hij liet een half
onderdrukten schreeuw hooien en
ging met moeite overeind komend
met uitgeotrekten voet en tusschen
zijn tanden vloekend, op den grond
naast den kuil zitten.
Na eenige minuten probeerde hij
overeind to komen, maar moest zich
weer laten vallen. Hij maakte een ge
baar van maehtelooze woede eu zich
met moeite yoortsleepend, ging hij de
spade oprapen waar hij haai- had
neergeworpen, ging naar den kuil te
rug en begon hem weer dicht te ma
ken zonder Lets mee t© nemen van het
geen hij daar had gevonden. Hij werk
te met moeite en langzaam voort,
voortdurend kr pion, win r\iin jii is loo
iend en herhaaldelijk even uitrus
tend. Toen de diepe kuil bijna geheel
gesloten was, legde hij er de graszo
den weer op. streek de aarde er om
heen glad en hier en daar doode bla
deren en takjes rondstrooiend, wisch-
te hij elk spoor van zijn onderzoek
uit. Vervolgens ging hij heel mank
loopendo en steun zoekende bij de
stammen der boomen, naar den put,
wierp er zijn spade in en bereikte het
tuinhek dat op straat uitkwam,
maakte het open en verdween even
sluipend als hij gekomen was.
Mijnheer, zei daarop de geheim
zinnige onbekende tot M. Aubergeois,
dank zij u zal er een groote onrecht
vaardigheid verhinderd worden. Ik
weet nu alles en het onvoorziene on
geluk dat stoornis bracht bij deze
schandelijke onderneming die wij
hebben zien gebeuren, geeft mij den
noodigen tijd om alles ie kunnen ver
ijdelen. Wees overtuigd van mijn
eeuwige dankbaarheid, die ik u, naar
ik hoop, heel spoedig zal kunnen be
wijzen. Na dit gezegd le hebben, nam
hij vriendelijk afscheid.
Mr. Aubergeois sliep dien nacht
niet. Na het vertrek van den onbeken
de. bleef hij een uur lang onbewege
lijk en ten prooi aan een inwendigen
strijd in zijn tuin -zitten, overwegend,
berekenend, telkens nieuwe plannen
ontwerpoud... Daarop ging 'iij een
hamer en een groote schroef halen,
ging zonder eenig" gerucht te maken
de straat op in de zachte duisternis
die aan het morgengloren voorafgaat,
kwam bij het toegangshek van hef.
liuis van dén Zeeroover en dreef met
hamerslagen (hij had -een zakdoek om
den hamer gewikkeld om het geluid
van dc slagen te dempen) den schroef
in liet oude slot. Daardoor overtuigd,
dat ei' niemand meer kon binnenko
men, ging hij weer naar zijn eigen
liuis terug.
Denzelfdëu morgen nog had hii een
onderhoud niet zijn notaris.
liet huis van den Zeeroover, zei
hij. wel zeker, ik ben er mee belast
dat te verkoopen. Het behoort aan de
gebroeders Dupray, u weet wel, de
twee neven van dien geheimzinnige:)
mail.
Hij moet hun een aanzienlijk
fortuin hebben nagelaten, merkte M.
Aubergeois met een air van onver
schilligheid op.
Wel neen, heelemaal niet. leder-
een meende dat er groote sommen
geids gevonden zouden worden...
Geen kwestie van! Niets! 4 of 500 fres.
misschien... De twee broeders waren
woedend en beschuldigden elkaar dat
zij het voor zich alleen hadden gehou
den. Zij zijn met elkaar gebrouilleerd
naar Parijs vertrokken.
O juist," ja, ik meen ze gezien te
hebben, toen zij hier waren. Zij zijn
blond, is 't niet.'
- Neen, bruin, donkerbruin. De
oudste draagt een lorgnet, een zwa-
ren knevel. Dat is mijn bezoeker,
zei Aubergeois tot zichzelf). De jong
ste is grooter en heeft een vollen
baard. Dat is de mau uit den tuin,
zei Aubergeois, dat komt uit). Die
laaist© vervolgde de notaris, is mij
drie dagen geleden weer komen op
zoeken. Hij kwam bij mij den sleutel
halen om een bezoek aan het huis te
brengen en vanmorgen vroeg, toen
mijn bureau pas open was is hij hier
wc-er geweest om met den trein van
tien uur naar Parijs terug te gaan.
De arme man had zich den voet ver
stuikt, zoodat hij haast geen stap kon
doen en ik moest naar beneden ko
men om met hem te spreken, terwijl
hij in zijn rijtuig bleef zitten. Hij
heeft geëischt dat men in weerwil
van mijn waarschuwing den koop
prijs van het huis verhoogde, liet. is
nonsens. Men zal op die manier nooit
liefhebbers vladen, dat is nu al on
mogelijk.,..
- Waarom toch.' Het huis is mooi
en de tuin zou mij uilstekeud to pas
komen om dien van mij te vergrooten.
Ik wil het graag kóöpen....
Tegen wil en dank had M. \uber-
geois een beetje oen kleur gekregen.
De geheele geschiedenis kwam hem
zoo helder als glas voor en ec-n on
bedwingbare hoop deed zijn hebzuch
tig hart zwellen.
De notaris scheen verbaasd te zijn.
Wel, mijnheer Aubergeois, zei
hij, als u het wilt koopen, zou mij dat
bijzonder veel genoegen doen. Het is
een mooi huis, dat is zeker, ofschoon
de prijs. Het was eerst 10.W10, maar
sinds vanmorger- is mij verboden het
voor minder dan 30.000 te verkoopen.
- 30.009 M. Aubergeois was opge
sprongen.
Het is zoo Het is veel. Maar mis
schien. dat u, als u er eens ernstij
over praat....
Och ja!.... (M. Aulvèrgeois wa
zichzelf weer meester). De bouwterrei
nen worden duur.... En och ja, het is
een gril van mij.... Als u bet kunt ver
koopen, welnu, dan neem ik het.
De notaris scheen een J>eetjvan
zijn stuk gebracht.
Mijnheer Aubergeois, zei hij ein
delijk, zeker kan ik dat en wij kun
nen den koop dadelijk afsluiten, als u
dut wenscht.
Toen M. Aubergeois met de sleutels,
die dank zij hemzelf zonder eenige nut
voor hem waren, de koopacte in ont
vangst nam, di s hem eigenaar maak
te van het huis, van den tuin en alles
wat die bevatte,; hij had geeischt, dat
dit duidelijk ia de acte aangegeven
stond, liet hij een zucht van onbe
dwingbare vreugde liooren en wachtte
met ongeduld tot de nacht kwam,
want hij achtte het uiterst noodzake
lijk, dat zijn handelingen geheim
bleven.
Tégen één uur in den nacht ging hij,
gewapend met een spade, die op zijn
rug was vastgemaakt, den tuin in.
Met behulp van een ladder klom hij
over den muur, die hem van zijn nieu
we bezitting scheidde. In den wilden
tuin aan den voet van den grooten
kastanjeboom, vond hij zonder moei
te de plaats terug, waai' hij den begec-
rigen schatgraver had zien spitten en
hij begon op zijn beurt uit al zijn
macht te graven. Hij werkte langer
dan een uur met den grootsten ijver.,
Plotseling stiet zijn spade tegen een
metalen voorwerp aan .Dronken van
toomelóozc opgewondenheid, haalde
Iiij een zorgvuldig gesloten trommel
uit den grond, die in alle opzichten
aan een oud biscuiiblik deed denken.
Hij nam het onder zijn arm, vlucht
te naar zijn ladder, kloiu den muur
over en bereikte zoo vlug mogelijk
zijn buis en zijn studeerkamer, waar
hij buiten adem op een stoel neerviel.
Met hevig klcjipend hart, opgewon
dener dan hij ooit in zijn leven ge
weest was, sneed M. Aubergeois de
ijzer draden door, die om het blik
heeiizaten, lichtte het deksel op, ver
wijderde het zilverpapier, dat een toe-
gebomlen pakje omwikkelde, haalde
daar een ijzeren étui uit en uit het
étui een groot opgercld, dichtbeschre
ven blaadje papier. Hij rolde hel open
en las
Recept
van de gebioeders Dupray
om een oud huis, dat 10.000 francs
waard is te verkoopen voor 30.000.
„Men neemt een Aubergeois, bereid
om aan verborgen schatten te geloo-
ven, en even bereid om haar aan hun
wettige eigenaars te ontstelen
M". Aubergeois las niet verder. Hij
werd loodkleurig, daarna paars,
bracht de hand naar zijn keel, liet een
stuipachtig genie-' licoren, dat op een
gereutel leek en viel bezwijmd voor
over met zijn neus op het recept.
EINDE.
