Humors Dagblad
ie
DERDE BLAD
Zaterdag 7 December 1912
Maildienst naar Ned.
Oost Indië.
Do verzending van brieven ei
heelt deze week plaats als volgt:
Over Marseille, Dinsdag 10 Decem
ber. (Laatste buslichting 6 u. 15 min.
'6 avonds).
Tenzij op verlangen der afzenders
wordt met deze gelegenheid geen cor
respondentie verzonden voor Atjeh
en Ojvlerhoorighedèn, Sumatra's Oost
-Vu.*. Palembang, Riouw, Bangka,
Bui i ton en Borneo.
Over Napels. Woensdag 11 Decem
ber. (Laatste buslichting 12 u. 15 m.
namiddag).
Over Brindisi, Vrijdag 13 Decem
ber. (Laatste busliohllng 12 u. 30
namiddag).
Met deze gelegenheid wordt alleen
verzonden correspondentie voor At
jeh en Onderhoorigheden en Suma
tra's Oostkust.
Over Marseille Zaterdag l i Decem
ber. (Laatste buslichting C uur 40
min. 's morgens).
Sumatra's Westkust en Benkoelen
alleen op verlangen der afzenders,
overigens correspondentie voor geheel
N -O.-Indië.
Over Rotterdam, met de zoögen.
Zeepost, Zaterdag 14 December.
(Laatste buslicliting 2.35 's n
gens).
Het port van met deze gelegenheid
verzonden brieven bedraagt 5 cent
per 20 gram, dat der briefkaarten
2 1/2 cent per stuk, en dat van druk
werk 2 cent per 50 gram.
Om nog met deze mail te kunnen
wordenverzonden moeten postpak
ketten Vrijdag vóór 9 u. 30 in. des
avonds ten postkantore bezorgd zijn.
(Atjeh, Sumatra's Oostkust, enz.
wordt met deze gelegenheid niet ver
zonden).
Wij doen uitdrukkelijk - opmerken,
'dot bedoeld wordJt de busMciWhing aan
het Hoofdpostkantoor in de Zijlstraat.
5 S
2
1
2
'3.25
m.
4.50
in.
11.35
m.
12.20
a.
3.35
a.
4.40
a.
G—
a.
6.45
a.
7.45
a.
9.40
a.
i li
5 3 #2
<2 <2
G.30. in..
6.20 m.
11.05 mi 11.40 a. l
1.55 a.
1.20 a.
5.50 a.
7.20 a. 5.20 a.
3.50 m.
1.15 m.
1.43' a.
>.40 a.
Het zal u wdlliehit êeai'igszii'ns
Vreemd toeschijnen, dat een brief,
volgens bijgaande opgave, eerder
Beverwijk is don in Bloeuiendaal.
Deze brieven gaan in dit geval echter
maar Uitgeest en worden op dien te
rugweg afgegeven van daar het re-
busaohtige.
Buitenlandsch Overzicht
O® BaSkara-vuSkaan.
Voorloopig is het krijgsgeweld gc-
ntaakt, want ook de Grieken hebben
rich thans bij den wapenstilstand
aangesloten. De Hellenen zagen
dus ook geen heil in op eigen houtje
den oorlog Voort to zetten.
't Is evenwel nog niet zeker, of Grie
kenland alleen eu direct niet Turkije
gaat onderhandelen, of dat het weer
trouw wordt aan den Balkanbond.
Enkele landen hebben reeds hun
vertegenwoordigers voor de vredes
onderhandelingen die te Londen
zullen plaats hebben benoemd.
Spoedig zal de collectie diplomaten
voltallig'zijn.
Als de hoeren T don nog maar eens
«tillen worden. De algemeene ver-1
wachfcmg is evenwel hoopvol. Voort
zetting van den oorlog heeft dun ook
weinig zin.
Het officieuse Bulgaarsche dagblad
..Mir" spreekt de meening uit, dat de
goallieerden thans bereikt hebben wat
•zij wensclrten, namelijk hun landge-
nooten te bevrijden, en dat er dus
goea aanleiding ineer is om de vijan
delijkheden voort te zetten.
„De voorwaarden van den wapen
stilstand wijzigen in geen enkel op
zicht de verschillende posities der
oorlogvoerenden. Ofschoon wij bereid
zijn eventueel de vijandelijkheden te
hervatten, hopen wij toch, dat de Tur
ken zullen inzien, dal zij hun heil niet
moeten zoeken in voortzetting van
den oorlog, maar in een toenadering
tot ons. Nu de fouten, begaan door
het Congres van Berlijn, hersteld zijn
en de rassenstrijd is afgewend, zul
len wij in het vervolg als goede buren
in vriendschappelijke overeenstem
ming kunnen leven.".
En liet artikel eindigt aldus
„De vredesonderhandelingen zullen
door de gedelegeerden van de vier
bondeenooten gezamenlijk worden ge
voerd en liet feit, dal Griekenland
niet toegetreden is tot den wapenstil
stand, verandert nieis in den toe
stand. De bondgenooten weten, dat
hun kracht ligt in hun eensgezind
heid en zij zullen alles vermijden, wat
deze in gevaar kan brengen.."
Verzekerd wordt, dat er 25 dagen
voor de vredesonderhandelingen ge
steld zijn, dan moet 't vrede zijn, of
anders wordt de oorlog voortgezet.
Nu zuilen we spoedig de vredes
voorwaarden kennen.
Als de diplomaten zich dan wat
inschikkelijk toonen, kan vóór Kerst
mis de vrede geteekend worden. Dan
kunnen de kerstklokken met vrijmoe
digheid. 't vrede op aarde klin
gelen.
Althans wanneer het dan ook zeker
is, dat liet gevaar voor een Europee-
schen oorlog' geheel bedwongen is.
De Duitsche rijkskanselier schreef
in een particulieren brief,,'t gevaar
was groot, maar het ergste
voorb ij."
Teekeneiid zijn de uitlatingen van
enkele Weensche binden over de
rede van den Franschen minister
president (zie vorig Overzicht).
De „Neue Freie Presse" schrijft
„Voor het oogenblik kan uien ui
hetgeen door minister Poincaré is g<
zegd afleiden, dat het conflict
tusschen O o s t e n r ij k e n S e r-
vië niet zal uitloop en op
een zoo ontzettende mon
sterachtigheid, als een Eu-
ropeescho oorlog wezen
z o u."
Dat is toch 't voornaamste.
De „itéiclispost" is wel wal teleur
gesteld, maar tevens overtuigd, dat
de Pr,arische premier zijn best doet om
de zaak van den vrede le dienen, zoo
wel wat Frankrijk in 't bijzonder, als
wat Europa in 't algemeen betreft.-
Als de vrede tusschen Turkije in de
Balkan-stalen gesloten is, daii komt
de Europeesche conferentie. Als de
mogendheden althans alle daarvóór,
zijn. Tot heden is die overeenstem
ming nog niet volkomen bereikt.
Maar 't- heeft ook nog wel wat de tijd.
Belangstelling wordt nog gevraagd,
voor
do belegerde vesting
A d r i. a n .o; p e I.
De oorlogscorrespondent van de
„Westminster Gazette' te Sofia
schrijft, dat hij van een vluchteling
uit Adriaiiopel mededeelingan ont
ving over den toestand ia de beleger
de vesting. Do vluchteling is de. Ar
menische dr. Itaiebjian, die 's nachts
uit de stad wist te ontkomen en zich
aan de Bulgaren overgaf. Hij verhaal
de, dat een vreeselijke brand, te Adria-
nopél heeft gewoed, die ongeveer de
halve stad in asch legde. Biusciuiiid-
delen waren niet aanwezig, althans
onvoldoende. De bevolking was door
een paniek aangegrepen en de tree
pen kregen in last, op het volk
vuren, óm einde de paniek ie bedwin
gen. Treurige bijzonderheden deelde
de vluchteling overigens mede on
den toestand in de slud. Er was ge-
brok aan levensmiddelen. Acht c.#gen
lang was er geen brood uitgedeeld.
Brandstoffen waren er niet meer. Het
volk kreeg een rantsoen mooi en
inroest nu van het hout van de huizon
gebruik maken, om van het meel aL-
thans iets eetbaars te kunnen bak
ken. Door den brand was de eleetri-
sche centrale vernield, zoodat er ook
geen licht was. In de straten lagen de
Jijken van honden en paarden, voor
zoover die niet als voedsel hadden
gediend, en zelfs bleven lijken van
mannen eu vrouwen, aan wonden of
uitputting bezweken, dikwijls liggen.
Door de overstrooming van de Marit-
za waren vele deelen der stad als 't
ware in een moeras veranderd. En de
gevluchte dokter vreesde dan ook,
dat weldra epidemicn in de zoo zwaar
geteisterde siad zullen uitbreken, in-
dien niet spoedig de vrede redding
brengt.
Tol zoovor de dokter.
Nu, tijdens den wapenstilstand, cal
er voor meer medische en hygiënische
hulp gezorgd worden.
DE GRIEKEN.
Via Baloniki wordt gemeld, det "de
Grieken nog Coriba bezet hebben.
De „Scrip" deelt mede. dat de be
woners van het eiland Symi (een der
Sporaden), dat bezet is door Italia
nen, de aansluiting bij Griekenland
hebben geproclameerd en dat onge
veer 1000 gewapende eilanders, onder
bevel van een gewezen K re tenser,
zicli gereed houden om eventueel op
te treden.
De Oostenrijksch-Hongaarsche en
Italiaan sche gezanten hebben aan de
Grieksche regeering een -vertoog ge
richt over de beschieting van Valona,
en daarin verklaard, aat de bezetting
van het eiland Saseno of van Valona
niet van blijvend en aard kan
zijn.
Er komen nog eènige naklanken
van de oorlogsvelden. Ook over
Servische gruwelen.
Ilier volgen nog eeuige bijzonderhe
den uit het verhaal, dat de Oosten-
rijksche consul over zijn reis van
Mitrowilsa naar Uskub aan een Turk-
schen journalist heeft gedaan. (Do
„N. R. Ct" vertaalt)
De spoor kon hij niet gebruiken en
zoo reed hij met zijn dragoman door
de bergen naar Uskub. Daar eliep hij
een nacht in het consulaat en den
volgenden dag gelukte het hem, een
plaats te krijgen in den trein. Wat
hij op zijn rit in de bergen gezien
heeft, is verschrikkelijk. De Serviërs
hebben bun weg met dood en verderf,
met plundering en verwoesting be
zaaid. Alle dorpen zijn verlaten en de
verwoeste huizen vol lijken. Het
bloeiende Kossowo hebben zij tot een
puinhoop gemaakt.
Te Uskub hebben de Serviërs zich
als dollemannen gedragen. Ook daar
is op gruwelijke manier door de Ser
vische soldaten huis gehouden. lede
ren dag werd gerooid, gemoord en
geplunderd en in de rivier waren vele
lijken te zien. Hij hoorde te Nisj van
een officier, hoe een lid van het Ser
vische Roode Kruis in het huis van
een Turk drong en diens vrouw be-
leedigde. Toen liij uit hét huis kwam
slóegen de" Turken, die op hern loer
den, hem dood, waarop de Serviërs
10 personen uit die straat vermoor
den,
Toch nog gevaar voer een
Europessclien oonog?
Het bericht, dat de Russische ge
zant te Belgrado (de heer Von Ha-rt-
wig) teruggeroepen zou worden, is
volgens den correspondent van het
„Berl. Tageblalt" beslist. „Dat men
wenselit, dat von Ilarlwig de ijve-
raur voor de'.p.an-Slavische politiek
uit Belgrado verwijderd zal worden, is
begrijpelijk. Maar uit dergelijke ge
ruchten, zoo schrijft de correspondent,
blijkt, dat de Russische politiek' ver
keerd begrepen wordt. Ik kan verze
keren, dal Rusland zoo ijverig moge
lijk maatregelen necml om op alle
eventualiteiten voorbereid le zijn en
dal de generale staf onafgebroken
werkl. ltinnen enkele dagen zullen
achttien legerkorpsen aan de weste
lijke grens voor den opmarsch gecon
centreerd zijn.'!
lloc gering liet vertrouwen van de
regecringen van het Drievoudig Ver
bond' in Rusland is, blijkt ook uit de
volgende mededeeling van de „Voss.
Ztg.'„Sir Edward Grey wensclite
aauvankelijk| dat (le ambassadeurs-
conferentie zou plaats hebben te Pa
rijs. Hij hechtte ten slotte zijn goed
keuring aan liet voorstel, dat de con
ferentie te Londen bijeen zou komen,
daar Oostenrijk-I-Iongarije weigerde
te Parijs, te conferceren met het oog
op Iswolski, den Russischen ambas
sadeur in de Fransclie hoofdstad,
j Duitschland ging ook in deze met zijn
bondgenoot mede. Grey had lang ge
aarzeld, voor hij goedkeurde, dat de
S conferentie te Londen zou bijeenko-
I men, alleen de vrees, dat zij geheel eu
al zou mislukken, noopte hem tot
toegeven.
Naar ik evenwel verneem, is het nog
lang niet zeker, dat de conferentie tot
stand komt. Graaf Berchtold (van
Oostenrijk-Hoiigarije) wil alleen mee
doen, wanneer hij tevoren de verze
kering krijgt, dat de Adriatische
quaestie niet besproken zal wórden.
En deze garantie is nog iiiet gegeven.
Heden vernam ik, dal Ooslenrijk-
Hongarije nog slceds mobiliseert. Aan
de Bosnische grens moet een leger
van 200.000 man gereed staan. Het
is den Oostenrijkseh-IIongaarschen
bladen verboden iets omtrent die mo
bilisatie te .melden en buitenlandsche.
bladen, die dergelijke berichten be
vatten, worden ongetwijfeld gecon-
fisceerd.
Het Eoofie Kruis.
„Neerlandiabeschrijft het vele,
dal het Nederlandse!ie Roode Kruis
in den Balkan-oorlog doet, en ver
volgt dan
„Naast deze redenen tot voldoe
ning, is cr reden tot beklag. Waarom
zijn de ambulances, zelfs die naar
Griekenland, niet eerder vertrokken
De oorlog was al eenigo weken aan
den gang voor de eerste weitl uitge
zonden. En de oorlog liad reeds we
ken gedreigd, voor hij uitbrak I Hoe
onberekenbaar veel lijden liadden de
ambuJauces, bijtijds voorbereid en op
het eerste oorlogsbericht, of zelfs a!
bij voorbaat, te hulp gesneld, niet
kunnen voorkomen Elke oorlog is
een verschrikking, maar in den nieu
we ren tijd is er wel nauwelijks een
geweest, waarbij het gebrek aan ver
plegingsdienst, vooral aan Tnrksohen
kant. zooveel ellende heeft veroor
zaakt, boven en behalve het onver
mijdelijke, als deze.
Wanneer al onze ambulances op
_un bestemming zijn aangekomen, is
de oorlog misschien gedaan. Dit zou
ze nog allerminst overbodig maken,
want zij zullen aan de gewonden nog
genoeg hebben te doen, en bovendien
zijn do vreeselijke ziekten, die van
ouds'de oorlogen vergezellen en vol
gen, al begonnen te woeden onder de
mensclien, die aan staal en lood zijn
ontsnapt. Maar <»p de slagvelden is
hel gemis aan een behoorlijken am
bulancedienst geen lege; kan al
zijn gewonden zelf snel genoeg hel
pen, ook ai is zijn geneeskundige
dienst goed ingericht, en hoeveel ont
brak daar hier aan! na deze moord
dadige gevechten en in de koude een
onbeschrijflijke ramp geweest.
Deze klacht geldt echter volstrekt
niet het Nederlandsche Roode Kruis
hel bijzonder, liet is haast in alle
landen zoo gegaan. Enkele ambulan
ces waren de onze iets voor, andere
waren niet vlugger of kwamen zelfs
na. Is het niet onbegrijpelijk Men
zou denken, dat, nu hot beschaafde
Europa er niet in was geslaagd, hel
onheil van den oorlog af te wenden,
het vooral wetende, hoe verschrik
kelijk deze oorlog worden moest: een
slachting is hij reeds van te voren ge
noemd zoodra liet van het onver
mijdelijke 1 tennis kreeg, aanstonds
zijn ambulances in menigte naar de
slagvelden zou zonden. Al wal er kon
gebeuren om de gewonden to helpen
zou gedaan moeten zijn Maar hoe
traag en klein is de hulp, vergeleken
bij den nood
Een verontschuldiging ligt voor de
hand: er was geen geld genoog; op
die behoefte was inen niet voorbereid.
Maar dan hapert er wat aan de in
richting-van het Roode Kruis in de
verschillende landen. Wordt er in tijd
van vrede wel overal rekening gehou
den met de mogelijkheid, dat een
oorlog zal uitbreken en men veel geld
zal noodig hebban? Is het niet.al ge
beurd, dat een ltoOde'Kruis, goed bij
kas zijnde en geen oorlog ziende ko
men, 'het geJd voor andere doeleinden
gebruikte
Vervolgens, zouden wij meenen,
moest er tusschen de ltuode-Kruis-
vereeirigirtgen van do verschillende
•looiden meer samenwerking zijn,- zoo.
dot ook verhoed, worde, dat de hulp
eenzijdig wordt verleend dat de cene
oorlog volronde partij mogelijk meer
wórdt geholpen dan de andere. Er
moest, dunkt ons, eon internationaal
hoofdkwartier van het Roode Kruis
worden ingesteld, en waar zou dat
beter'gevestigd zijn dan in Den Haag,
dé stad van liet vredespaleis en de
vredescongressen Kunnen ook van
daar uit blijkbaar de oorlogen nog
niet voorkomen worden, laten zij van
daar uit althans verzacht worden.
Of, zoo Zwitserland om Dunant's
nagedachtenis en liet internationale
hui eau te Genève recht heeft, de lei
ding van zijn gebied te laten uitgaan,
het zij zoo! Indien maar de lessen
van dezen oorlog mogen voeren tot
een beperking van de onafhankelijk
heid der Roode-Kruis-vereenigingen,
en tot de kiste Hing van een interna
tionaal hoofdbestuur met ruime be
voegdheid, waardoor eenheid en
krachtige leading worden verkregen.
Zou het Nederlandsclie Roode
Kruis, als deze oorlog voorbij is,
zustervereenigingen niet tot een con
gres willen tulnoodigen om over deze
dingen te beraadslagen 7 Want, men
is het toch algemeen met ons eens,
dat het voor Dunant's stichting en in
het algemeen voor het beschaafde
Europa een oorzaak van schaamte
moet. zijn. dat weken lang een wree-
de oorlog is gevoerd en duitzenden ge
wonden, <Lie bij behoorlijke genees
kundige hulp gered hadden kunnen
worden, jammerlijk 'ontkwamen, 'ter
wijl; naast dé deur de menseden en de
hulpmiddelen er waren, en" er niets
kon. gebeuren, omdat inen niet bij
tijds geld had ingezameld of zijn gold
hadj verbruikt en geen niaatregeleu
van voorzorg uren genomen?
Alltrlel.
De Engclsche vloot.
Uit Londen wordt aan de „N R.
Ct." geseind
Een mededeeling van de admirali
teit maakt hier indruk. Zij wijst op
de vermeerdering van de Duitscho
vloot, die een evenredige vermeerde
ring van de Engolsche noodig maal.:
Deze versterking von de Engelsche
vloot moet echter, zegt zij, niet opge
vat worden als tegen Duitschland ge
richt. Allerminst wil de admiraliteit
met haar beschouwing druk uitoefe
nen op Canada. De Engelsche vloot
zal in elk geval ook de overzeesche
gewesten beschermen. Maar het aan
bod van Canada, om de vloot krach
tig te steunen, zal zeker een grooten
moreeien indruk maken, nu de eerste
Engelsche kolonie toont, evengoed als
Engeland zelf, do positie van het
Britsciie rijk in de wereld tc- willen
handhaven.
De pers is bijna algemeen zeer ïn-
gerioinen met het voorstel van de Ca-
nadeesche regeoriug.
De ..Daily News" vindt het evenwel
bedenkelijk, omdat Canada or invloed
door zal krijgen op Engoland's buiien-
laTidsche politiek. Immers zal het nu
vertegenwoordigers hebben in het
comité voor rijks verdediging.
De boodschap van Taft
In zijn boodschap aan het Congres
gaf president Taft te kennen, dat hij
plan heeft de geiieele herziening van
het tarief over (e laten aan de binnen
kort optredende democratische regee-
ririg. Hij bepleitte terugkeer tot hel
plan om jaarlijks twee slagschepen te
bouwen, stelde echter voor, er in 1913
drie op siapel te zetten, teneinde te
gemoet te komen aan het tekort van
dit jaar.
Vérder zeidq hij, dat aan liet pro
test van Groot-Brrttannlë tegen de
wet op het Panama-kanaal ten spoe
digste de noodige aandacht zal wor
den gewijd, en dat pogingen zullen
worden gedaan om tot een bevredi
gende oplossing te komen.
Binnenland
Onze Lachhoefc
UIT DE SCHOOL.
Meester: Waarom gaat de zort
s winters later op dan 's zomers?
Jongen: Omdat het later daff
wordt.
DE AUDIëNTIE.
Weduwvrouw: O groote Koning?
Ik smeek U. M. vrijstelling van den
dienst voor mijn zoon, dien ik een
nuttig vak heb laten leerén, c-n die
ons allen onderhouden moet.
Groote Koning: Dat is alles góed
en wel, vrouwtje, maar gelijkheid
voor allen, mijn eigen zonen moeten
ook dienen.
Weduwvrouw: Die hebben niets
geleerd, meneer de Koning, maar ruim
zoon is schoenmaker.
een kort woord, om aan te dringen op
ininirnum-looii-bepalingen in dé be
stekken van aanbestedingen, en an- -
deré maatregelen in het arbeidersbe
lang, terwijl hij opkwam tegen het
ooor gemeentebesturen uitschakelen
uit de bestedings-eischen, van art.
1638 c. en d. Burg. Wetboek (arbeids
contract), en hij vroeg hoe het Rijk in
dit opzicht handelde.
Maandag te half twee zet de spre
ker zijn rede voort.
de avondzitting, onder leiding
den heer De Geer, werd liet de
bat over de begrooting van Land
bouw, Nijverheid en Handel voort 2e-
zet.
Bij de afd. Landbouw drong de
heer Vorsterman van Oijen aan op
bevordering van arbitrage-commis-
siën voor de koopvernietigende ge
breken bij den handel van paarden
en vee, en op vaststelling voor het ge-
heele land vau dezelfde reglementen
op dit punt. Verder drong hij aan op
keuring en desgevorderd als besmet
telijk afmaken van uit België terug
gezonden vee.
Door den heer Fleskens werd te
leurstelling geuit over 't achterwege
blijven van'voorstellen op het gebied
van land- en tuinbouw, en hij vroeg
den Min. na de sociale, de agrarische
politiek ter hand te nemen, opdat
de boerenstand (de kleine vooral) 'reen
wantrouwen krijge in de zorg der
Reg. voor de klasse, die door de socia-.
le en militaire weiten steeds meer
gedrukt en zelf niet gebaat worden.
Er is wel iets gedaan voor de ver
betering der techniek van den land
bouw en voor velen is de toesland zoo,
dat de boeren moeite hebben om het
hoofd boven water te houden. En
daarom zijn een nieuwe Jachtwet, re
geling van 't pachtcontract en van de
ruilverkaveling dringend noodig. De
Ivlin. make er spoed mee; er zijn hier
groote misstanden en onrecht weg
te nemen. Vertier drong spr. aaa op
uitbreiding en wettelijke regeling .an
het land- en tuinbóuwonderwijs.
Vooral voor 't Zuiden des lands vroeg
spr. moer steun van de Reg, voor op
te richten scholen en cursussen en da
Keg. trachte de goedltoope spoorla-
rieven voor hen die de akte wilien be
halen, weder ingevoerd te krijgen, en
zij geve een toelage voor de lagere
landbouwakte. Dit zal geld kosten,
Waar veel miuder dan leger en vloot
en toch is ook een gezonde agrarische
politiek van even groot' enoecon'o-.
misch groote! belang.
De heer Smeenge ondersteunde de
wenken omtrent onderwijs en jacht
wet en wees voorts op 't gebrek aan
.spoorwegwagens voor het vervoer van
land- en luinbouw-producleii in 't
"Noorden. Mede bepleitte spr. een re
geling van "de ruilverkaveling. En
eindelijk .wees spr. op dë mollen-van-
gërij, die' 'zulk een gróotén omvang
heeft genomen. 'Men weet niet of do
mollen nuttig of schadelijk zijn. Da
Reg. doe een onderzoek deswege in
stellen.
De heer Teenstra bracht den Minis
ter hulde en dank voor hetgeen hij
voor de Intern, tentoonstelling van
1913 heeft gedaan. Spr. deelde' de
klacht over bureaucratie niet, al ver
toonde deze zich ook wel eens. bijv. in
zake de Hcogere Landbouwschool te
Groningen. De Regeerïng heeft er nooit
iets voor gedaan ook voor de land-
bouw-winterscholen ir, Groningen is
bureaucratie in 't spel. Spr. drong ook
op toelagen voor de onderwijzers voor
de landbouw-acte aan en klaagde vér
der over te scbere toelichting van be
langrijke bcgroctings-kosten (verzoek
ter bestrijding van tuberculose, enz.)
Over de kosten van dat Departement
klaagde spr. nietze zijn niet te hoog;
voor onderwijs moet veel meer w.orden
besteed, vooral voor den kleinen man.
Spivs conclusie over 't beheer van de
Afd. landbouw was dus gunstig. Doch
anders is :t voo: de landarbeiders en
niets ge
daan, behalve 't grondvoorstelletje,
waarvan niets meer komt. En het ta
rief bedreigt hen daarentegen zeer.
De verzekering tegen landbouw-onge-
vallen komt niet. evenmin de lana-
bou w-arbeidswet, de jachtwet, het
pachtcontracter was tijd genoeg e
TWEEDE KAMER.
De beraadslaging over de Slaatsbe-
jrooting voor 1913, in 't algemeen,
bracht gisteren vijf sprekers in hc-t
vuur. Van den heer Rink s re-Je gaven
we reeds verslag. Door den heer Rink
werden o. a. <lo hoofdpunten van het
vrijzinnig programma besproken, eh
ook de heer Drucker, die op de ver
schillen tussciien de roclitsehe bond
genooten wees en op het achterwege
blijven van de maatregelen, die in de
lijn der coalitie lagen (Zondagswet,
eedsciuaostie. loterijen), werd betoogd
dat terwijl de Christelijke beginselen
;osn voldoende basis bleken te zijn
■oor de verheffing des volks, voor de
•erbetering van ons recht ook voor
de vrouw en hot huwelijks-reolit of
voor vastheid van bestuur en ernst,
getuige de wisselende In-zichten op 't
gebied der kustverdediging, stelde
'egenovér de stembus-politiek van het
.Cabinet, met de gevaren voor liet ta
rief, en liet verambténaren van den
Staaten eindelijk tegenover de drei
gende groudwetsplaruien met,
ging der cpnstituUomeéle yei-houdiii-
ook wat de Kroon betreft,
■d.eclón van het program, der libe
rale concentratie daarbij verdedigde-
hij de uitsluiting van het linkse lie
bloc van de socialisten, zoolang
revolutionnair blijven ageeren
niet enkel een radicale hervormipgs-,
partij zoeken te wórden.
Op' sociaal-, school- en kiesrecht
terrein zette de lieer Drucker nader
do vpordeelen van 't vrijzinnig pro
gram Uiteen. Hij liet overigens in het
midden wat-van de stembus-uitspraak
van. 1913 liet gevolg zou moeten wor
den.
Stippen wo. nog aan, dat de sprekei
zijn rede begon" met eon protest'tegen
minder aanbevelenswaardige wij-
waaróp voor den Staat van som
mige burgerlijke procedures van wei
nig lofwaardige middelen van ven--
weer of aanval wordt gebruik ge
maakt.
Voor 't overige was de discussie
niet veel zaaks. In een uitvoerige rede
zette de heer Roessingh uiteen, hoe
tegenwoordig Kabinet, haetende
itaan op hetzelfde antithese-stand
punt van 't ministerie-Kuyper, geheel
anders deed maar toch ook verkeerd
door niet een Christelijke, maar een
kerkelijke politiek te volgen niet b
oórrechtmg van bepaalde groepen.
Door den heer Van Dedoni werdén
eenige financicele beschouwingen, go-
leve rd Ilij huldigde de politiek van
den Minister Spranger van Eyk, die
veel verbeterde, zonder belastiiig-
verhoogiug, terwijl thans bij een ver
meerdering der middelen in 15 jaren;:
met 77 milLioen, tccii belastingvei-
hoogiug noodig blijft om de tekorten
te dekken,- die uit opdrijving.der uit
gaven ontstaan. Er zouden, zelfs bij
bezuiniging, waarop hij aandrong
nog 10-tallen van millioenèn noodi;
zijn, en deze wilde hij niet uitsluitend
uit directe belastingen, maar ook uit j keuterboeren voor hen
het tarief vinden. Men behoefde daar- dn'nr> iwhnivA 'r -i-onri
,oor de lagere en middenstanden niet
te zwaar te treffen, mils men zich
wist le matigen en niet den weg van
Staatspensiouncering opging.
Hij maande aan tot opbouwen, niet
enkel afbreken'.
Eindelijk' sprak de lieer Ilelsdingen de Minister had de meerderheid ach-
Feuilleton
4)
Holmson luid zich van zijn helm ont
daan hij wierp een dooidringenden
blik op Metzier deze, niet in slaat
een woord te uiten óf zich te bewegen,
hield zich aan den kleinen mast van
't schip vast bleek als een doode, pa
relden groote zweetdroppels op zijn
gelaat, terwijl zijn oogen wijd openge
spalkt op Holmson gevestigd waren,
of er een spook voor hem stuud.
Nadat er drie schoten uit een kara
bijn gelost vvuren en een vlag op den
tnasl was gehe.schen, naderde eeuige
oogenblikken later in allerijl een boot
1 schip een dokter en een der direc
teuren stapten ei uit.
Zoo spoedig mogelijk onderrichtte
men den dokter wat er gebeurd was,
hoofdschuddend ordci-zocht hij de ma
chine; alles was in volkomen orde,
zoowel de vastgeschroefde pijp als de
inoer der luchtbuizendeze laatste
zelfs ongedeerd, zeodat het geval- on
verklaarbaar was.
De onzichter, dio zich intussehen
weer eenigszins hersteld had, ant
woordde cp de hem gedane vragen,
dat hij dikwijls de machine onderzocht
had, zooals de mannen konden getui
gen, doch er niets bijzonders aan ont
dekt had, maar dat Holmson zijn
standplaats veranderd had.
Om welke redenen hebt gij u aan
de andere pomp naar benetien gela
len vroeg de directeur aan Ilolmson.
Ik heb mij volstrekt niet aan de
andere pomp naar beneden gelaten,
antwoordde Holmson vastberaden, me
neer de opzichter heeft zich ver
gist, geloof ik, op deze laatste woor
den legde hij een liijzonderen na
druk. ik stond wel, toen men mij aan
kleedde aan de voorste pomp daar is
echter nooit mijn stand -geweest ik
ben gewoon aan de achterste te dui
ken, omdat ik meer lucht behoef, dan
een.ander, en deze pomp mij meer
lucht kan geven, IK ging, toen Topper
nog niet geheel gereed was op mijn
plaats, trok do luchtbuis door en liet
mij dadelijk naar beneden ik zag,
dpt Topper naar de voorste machine
ging en dudelijk na mij naar beneden
daalde.
Het is waar, dat Holmson aan zijn
pomp naar onder gegaan is, getuig
den nu de andere duikers; beide man
nen zijn even groot en daar Holmson
eerst bij de voorste machine stond,
dachten we, dat liij daar aan 't werk
gegaan was.
- Deze niets beteekenende vergis
sing van u. kan toch geen oorzaak zijn
van liet ongeluk 7
- Dit heelt echter niets te maken
met het afspringen van de luchtbuis,
voegde de directeur er hij.
Er moet bepaald dooi- iemand iets
liij de machine verzet zijn, merkte een
der duikers aan.
Fir was toch niemand bij de pomp,
dan de opzichter Metzier, hernam de
directeur, terwijl hij deze met 'n door
dringenden blik aanzag.
Met bovenii enscheliike kracht span
de deze zich in om zich staande te hou
den en zijn ontroering te verbergen.
3a. antwoordde hij. ik wss bij de
pomp, ze was toen in orde, ging hii on
beschaamd voort, meer kan ik er
niet vah zeggen, en uitgeput zette Tij
zich neder op de bank hij 't roer.
De directeur wierp hem een uitfor-
schecden hlik toe.
Gij meende-1 dus. dat Hohnson
aan de pomp stond, waar 't ongeluk
plaats greep, sprak hij met nadruk,
wat was de oorzaak, dat juist de trek
lijn tegelijk met de luchtbuis in 't wa
ter vieldeze moest toch door een an
deren man gehouden worden en de
hulplijn, waarom was ook deze niet op
haar bepaalde plaats Wie hield de
treklijn vast vroeg de directeur
streng.
Niemand antwoordde.
De treklijn was onv den hevel van
de pomp geslingerd, merkte een der
duikc-rs op.
Nu, indien dit zóó is. dan is dóar
de fout te zoeken, meneer Metzler.
sprak de directeur, 't is dus uw schuld
en gij hebt een groote verantwoorde
lijkheid op u geladen, omdat gij 't re
glement niet zijt nagekomen.
De dokter, die zich gedurende dit
gesprek met het onderzoc-ken van den
verongelukte had bezig gehouden, con
stateerde, dat de duiker dood en die
dood veroorzaakt was door verdrin
ken.
Van een en ander moe' onmiddel
lijk aan de bevoegde macht kennis ge
geven worden en 't schip is van rechts
wege dus buiten dienst gesteld, zei de
directeur op hcslissenden toon.
Üogeiiblikkelijk weïiddc men 't roer
en langzaam, zonder één woord te
spréken, voer men naar de kust. Dc
boot werd op T strand getrokken, de
duikers begaven zich naar do kolonie,
waar ze hun kleederen en de opgedol
ven barnsteen overhandigden. Vol
gens een streng gehandhaafde veror
dening, werd iedere man behoorlijk
onderzocht, of hij hier of daar geen
barnsteen verborgen had.
Na dit onderzoek ontving elke dui
ker een hevvijc, dat hij de kolonie ver
laten mocht, zeodat al zeer spoedig al
de werklieden hun schreden naar het
dorp richtten.
Johannes, dio als naar gewoonte zijn
eigen weg ging liet de anderen voor
uitgaan, doch sloeg een ander pad in,
dat naar ee t hoogte leidde.
Ongeveer honderd schreden van de
gebouwen der .Maatschappij verwij
derd, bevindt zich op een hoog punt
aan de kust een klein rond-gebouwd
huis. waarin eenigo spiegels zijn ge-
plaatsi, welke door weerkaatsing op
Ti groot matglas alles duidelijk terug
geven. hei'^ee:: in de onmiddellijke na
bijheid geijeu' zv-odat, de opzichters
die zich in dit huis bevinden om de
wacht te houden duidelijk elke bewe
ging, zoowel van de schepen als man
schappen kunnen waarnemen.
Toen het oi geluk met den duiker
plaats green, bemerkte de inspecteur,
die zich in dit huisje l*?vond, oen bui
tengewone drukte bii dé pomp, die on
der toezicht stom', tan oen opzichter
Metzlèe. Eensklaps zag hij de lucSitüuis
vaai een duiker, zonder dat hij had
kunnen waariemen, dat deze een wei
nig spoedig naar boten getrokken was.
O ogenblikkelijk gaf hij oen nood
sein. hetwelk biina gelijktijdig met het
nood-signaal van het schip plaats had.
De verklaring der buitengewone
drukte vau den opzichter bij de onder
zijn toezicht staande pomp moest door
den insiiecteur opnieuw onder getui
gen worden afgelegd.
Het pad, hetwelk door Johannes
was ingeslagen, leidde naar dii'wacht-
huisie. Up de hoogte in de nabijheid
van dit huisje aangekomen, zette hij
zieii in het gras neder en stak zijn pijp
aan. O ogenschijn] ijk zat hij daar zeer
op zijn gemak wie hém echter meer
van nabij had kunnen gadeslaan 1 ad
kunnen zien met welk een onrustiger»
blik, hij beurtelings, dan naar het
huisje, van daar weer naar de gebou
wen der Maatschappij, ja, zelfs naar
den vuurtoren, die aan de andere zij-
van de gebouwen stond, zag.
Hij zai stil eu zag scherp om zich
heen, luisterde naar het minste geluid, -
dat zijn oor trof. legde zijn kompas,
een zakboekje en zijn horloge voor
zich in 't gras neder en dampte naar
hartelust uit zijr» pijp. zoodat de rook
wolken zien heinde en ver verspreid
den.
Eindelijk begon hij at liggende,
eenige berekeningen te maken, betref
fende de ligging van 't huisje, den
vuurtoren, de barnsteenlooi on de
plaats waar hij dien dag met zijn boot
gelegen en gewerkt had.
Na dit aiies met da grootste nauw
keurigheid verricht te hebben, stak hij
alles weer in den zak en sloeg daarna
den weg naar het dorp in. Hoe verder
hij zich van 't wachthuisje verwijder
de, verhaastte hij ook zijn schreden en
des te opgewet-wener was zijn gelaat.
(Wordt vervolgd).
