bus lm
DE 8ARNSÏEEN0UIKEH.
volharden totdat het niet langer Icon.
Dit dient nog even gezegd, om er op
te wijzen, hoe billijk het is dat nu de
stedelijke gemeenschap, dat is de-
stadskas, dezen last van hem over
genomen heeft. Voortaan zal het sub
sidie van tien- tot vijftienduizend
gulden verhoogd worden, waartegen
over het korps een aantal concerten
meer zal geven tot lagen prijs. Maar
daarmee komt het korps er nog niet.
Dezelfde reden van tijdelijk gering
bezoek dér concerten bestaat ook bui
ten Haarlem, zoodat. de bijverdienste
elders vanzelf verminderd is. En vol
gens het goede stelsel, dat wannéér
ons aller kas wat offert, pok de
beurs vanwie wat missen .kunnen
meedoet, wordt in deze dagen door de
nieuw opgerichte „Vereeniging Haar
lemscli Muziekkorps" een beroep ge
daan op de ingezetenen, om lid te
worden en voor enkele guldens het
recht te koonen tot het bijwonen van
twintig over zomer en winter, verdeel
de concerten, de eerste in den tuin
van het Brongebouw, cTe laatste in de
-groote zaal van de Sociëteit Vereeni
ging, in dc meest geschikte omgeving
dus, die daarvoor te vinden is.
Hiermee valt samen de nieuwe
koers in de exploitatie van het Bron
gebouw. Het voorbeeld van pachters,
die in de laatste jaren met. het abon-
nements-systeem geen zij gesponnen
hebben, heeft den nieuwen exploitant
tot het besluit gebracht de zalen een
voudig buiten abonnement te verhu
ren. Maar tal van personen en.fami-
liën zijn toch vroeger, voornamelijk
om de concerten, lid van het Bronge
bouw geweest! Op hen wordt het eerst
gerekend als toehoorders hij de 20
concerten, die dé nieuwe vereeniging
géven zal. Zijn er onder hen, die,géén
circulaire ontvingen en het adres van
de Commissie niet kennen, dan kun
nen zij bij den Secretaris, den heer
Rihkeriia, Jansweg 30, nog terecht,-
Het is-maar al te yvaar, dat zoo dik
wijls de menschen niet waardeeren
wat zij bezitten vóórdat ze liet verlo
ren hebben. In verband daarmee zal
ik ronduit (we zouden er geen doek
jes öm winden, niet waar?) overbren
gen, wat mij in gesprekken ook wel
eens gezegd is. „Wanneer het publiek
de concerten van liet Muziekkorps
niet meer wil, dan is 't maar beter,
dat hel verdwijnt." Hoe logisc-li die
redeiïecring ook schijnt, in werkelijke
heid houdt ze geen steek. Vooréerst
hebben, zpoals ik zei, de zomercoucer-
ten nog wel degelijk groote' aantrek
kingskracht en wannéér de win.teruit-
voeringen het thans tegen de bioscoop
afleggen-, is zeker daarmee niet ge
zegd, dat dit altijd, zoo blijven, .zal.
Plaatjes kijken is aardig, maar ver
veelt. op den duur ..ook. Dat-dfe bios
coop-ondernemers V'dai zelf gevoelen,
blijkt uit de pogingen dio zij_voortdu-
jiend doen, om wat niéuws te vinden.
Steeds dramatischer, boeiender, span-
.nender moeten de heelden worden,
steeds bonter dc reclame-platen; er
wordt gewerkt met gekleurde' beel-
'den, met sprekende beelden, met beel
den genomen naar bekende toöneel-
spelers zeker, nicht is vindingrijk,
maar zal zij in den dollen wedloop
van dc concurrentie altijd weer
nieuws kunnen vinden? Na alle tijden
komen weer andere tijden. En hoe
wel ik familie, hoever zc ook wezen
mag, niet verloochenen wil, dat Niclit
Bioscoop op den duur de menschen
uit de concertzaal zal kunnen hou
den; wil er bij mij niet in. Kan een
plaat ons treffen als een klank? Zien
wij in heelden met liet oog al wat
inenschelijk gevoel door hel oor on
dervindt in de muziek? Is de melodie
niet roerender dan het afbeeldsel? Ze
ker, xvö kunnen getroffen worden door
een prachtig schilderij, door een land
schap, een smarté-figuur, een blijd-
schaps-indruk op doek, maar onder
de kun stén is die ons het diepst in 't
hart raakt de muziek, van de klank
der instrumenten en van de mensche-
lijke stem het meest. En nu geeft de
bioscoop nog niet eens mooie schilde
rijen'en de eenigc mensclielijker stem,
dte er vernomen wórdt, is die van
den explicateur als ze vol nadruk uit
roept: „le chic n-j aioux: de zja-
j loersche liondl"
1 Ik wil met Nicht geen ruzie heb
ben, maar ze zal toch van mij. moeten
hooren, dat zij op een lager plan
staat, dan de edele, de nobele, de on
volprezen kunst der Muziek.
Ik zie dus een terugkeer van ,'t pu
bliek naar de concertzaal. Wanneer
wie zal hel zeggen I Mogelijk al heel
spoedig. En 't kan ook zijn, dat in
deze eeuw van trusts en cartels' de
twee mededingers eikaars vrienden
worden en dat het muziekkorps straks
in klanken zal vertolken, wat de bios
coop uitbeeldt op het doek. Hoe dat
ook zij, we kunnen ons voorstellen
dat een hoedvorm verdwijnt of een
das-kleur uit den smaak raakt, niet
dat muziek uit de mode zou gaan,
omdat muziek geen mode is,,maar een
verrukking voor het oor voor de
meesten en een behoefte van het hart
voor velen, die naar zuivere, reine
vreugde zoeken, le midden van zoo
veel kouds en kils, dat ons benauwt.
Daarom moeten wij ons muziek
korps behouden, niet laten uiteenval
len of verkruimelen tot een klein
clubje, dat staan zou beneden de
eischen die wij nu sinds jaren hebben
leeren stellen.
Deze week moet de beslissing bren-
gen.
Welnu, ieder die kan worde lid. In
't belang van hemzelf, van de gemeen
te, van zijn zaken, omdat hij immers
geen attractie voor Haarlem verloren
moet- laten gaan.
Aarzelaars, treuzelaars, -die nog
maar even zullen wachten, zonder te
weten waarop en waarom, zullen het
later aan zichzelf te wijten hebben,
wanneer zij zuchten:.„hadden we, toen
het nog tijd was, ons muziekkorps
maar behouden 1"
J. C. P.
Buitenlandscïü Overzicht
O© BaHkan-wmlIkaan.
De 'Vredesonderhandelingen.
Maandagmiddag zijn te Londen do
vrcdesonderiiardelingen begonnen.
De beraadslagingen waren strikt ge
heim. Journalisten moesten zich verge
noegen met 't 'Zien gaan van de gedele
geerden naar de conferentie.
Toch is beken.i'gemaakt, dat de con-
feréerenden 't eens geworden z*jn over
de leiding 't presidium zal namelijk
afwisselend door een der staten-gede-
legeerden worden waargenomen.
De Engelsche minister Sir Edward
Grey die de conferentie officieel
opendewerd tot eere-voorzitter.be
noemd.
Er worden vela veronderstellingen
gemaakt. De algemeen© indruk is
evenwel, dat 't een heele toer zal zijn
voor de gedelegeerden om 't eens te
worden.
Zou d'e krijg in- den- Balkan wellicht
nog hervat moeten worden.?
-Minister-Grey zei in zijn rede o. ,a.-.
„Er kan geen edeler taak bestaan
dan. die; welke u is toevertrouwd, ui.1
óm die moeilijkheden te' overwinnen
en door uwen arbeid ecu werk van
vrede en verzoening tot stand te .bren
gen.'
Zoo zult gij de grondslagen leggen,
'op welke eén wijze en vooruitziende po
litiek den moieelen, ecoriomischen en
nationalon voorspoed van uwe landen
kan ophouwen; Zonder een politiek
van wijsheid en gematigdheid hebben
de winsten van den oorlog geen waar
de voor de komendi geslachten, maar
met zulk een politiek kunnen de ver
liezen, die de oorlog heeft veroorzaakt,
hersteld worden en wijkt de verbitte
ring voor de weldader, van den. vrede.
'Thans, mijne -heeren, heb ik nóg
slechts succes te w-enscheri hij de taak,
die u wacht en u te^erzekeren niet al
leen, dat allen- met. welwillendheid en
sympathie bezield zijn voor het- doel,
waarvoor gij zijt bijeengekomen,
maar ook dat de vrede, die tengevolge
van uwe besprekingen tót stand zal
komen, u den eerbied van geheel Euro
pa zal verzekeren."
Van elk land voerde een der gedele
geerden 't woord om minister Grey te
bedanken. De wersch werd-uitgespro
ken, dat het „in deze sympathieke en
rustige atmosfeer zou gelukken .een
duurzamciivrede tot stand te bren
gen."
Heden wordt de vredesconferentie
voortgezet. Een der neteligste punten
is al dadelijk de deelneming van Grie
kenland aan de- besprekingen.
in officieele kringen te Konstantin.o-
pal wordt.verklaard, dat zoo Grieken
land het protocol van 'den' wapenstil
stand teekent en Turkije machtigt tot
het aanvullen van de levensmiddelen
van-"het Westerleger via de Adriati-
sche Zee, -de Turksche -gedelegeerden
to Londen zich niet zullen verzetten Ie-
gen de deelneming <Teï- Grieken aan de
v redésonderhandelin ge n,;
Ds Servische quaestie en 't gevaaF
voor een Europeeschen oorlog.
De verhouding tusschon Oostenrijk-
Hongarije en Servië wordt thans zeer
ernstig. De Dortau-monarchie wapent
zich tot de tanden en Servië beklaagt
zich over de bedreiging, die daaruit
.merkbaar is.
Men weet reeds uit ons vorig Over
zicht, dat Oosienrijk-JIongarije reeds
een leger van 800,000 man op de been
heeft gebraclil.
Dit is een ooriogsbedreiging.
Op de Weensche provocatie, ant
woordde Servië Indien Oostenrijk-
Hongarijo in de.i vorm van een ulti
matum een antwoord van Servië
eischt, dan zal djt land de raadgevin
gen .v.ólgén van de Triple Entente,
voornamelijk van Rusland. Het ant
woord zal geheel in overleg niet die
mogendheden worden gegeven. In
geen geval zal de haven quaestie kun
nen u it 1 oogen op een Ooslenrijksch-
Servisch conflict. Het kan slechts tot
een tegenstelling worden tusschen het
Drievoudig Verbond en de Triple En
tente, en dan zal deze te beslissen heb
ben of de quaestie, die ook ltaar posi
tie- in Europa raakt, met de wapens
zal worden uitgemaakt of als in 1909
op vredelievende wijze.
Zoo wordt de Servische
havenquaesticniettoteen
specifiek. Servische, maar
tot «een strijdvraag tus
schon de beide groote
"Europees- c. h e verbonden.
Maar waar de groote mogendheden
beslist dén weusch hebben uitgespro
ken den vrede te handhaven, daar
zullen zij toch voor een Servische ha
ven, de ellende en rampen va-n een
Europeeschen oorlog niet over ons we
relddeel uitstelten.
Maar waarom voert 't O.-H.-rijlc dan
deze gevaarlijke politiek
B9 ambassaaenrsconferentle.
De spieektr» mpet. der Duitsche re-
geeiihg, de „Norddeutsch-e Allgem.
Ztg." schrijft Deze week beginnen in
"Londen de"besprekingen tusschen de
ambassadeurs, die algemeen mét ver
trouwen Werden tegemoet gezien, en
die een vreedzame bedoeling hebben.
Het slagen dier 'conferentie hangt af
van het 'vértrouwen der mogendheden
jegens elkander. Wij betreuren het
daarom, dat d.-, Eransche bladen,
(vooral „Teinps") de ophitsing tegen
Duitschlaiid voortzetten, en ons voor
namelijk ten laste leggen, dat wij Tur
kije tot voortzetting van den ooi-log
aanzetten. Dio houding is juist thans
in het bijzonder bedenkelijk."
Uit-Petersburg werd aan het „Berl.
Tagêbl." geseind „In goed ingelichte
kringen alhier ia men van meêning,
dat de invloed van de ambassadeurs-
conferentie, te Londen op den toestand
reedsma enkele dagen zal blijken.
- Van bevoegde zijde wordt verze
kerd, dat de i Russiïschen ambassadeur
z-eer uitgebreide volmacht van vred-e-
li'êven'den aard gegeven is.
In Russische diplomatieke kringen
worden- ook de geruchten, dat Oosten-
rijk-Hongarij'j aan Servië nieuwe
«eischen zou hebben -gesteld, tegen ge-,
sproken.
Niettegenstaande- de ingetreden ont
spanning, wordt évenwel' d-e publieke
Opinie door de' -Panslavistisehe pers
nog'-steeds verontrust met sensation-
rteele--'geruchten. Zelfs zoo belangrijke
teëkönén-van oi tspanuing als 'daar
zijn, 'dat aan den Duitschen. ambassa
deur 'te Petersburg een verlóf van drie
wéken is toegestaan en dat dé minis
ter- van oorlog ziel» voor drie weken
haar Leipzig bégeéft, worden door de
schreeuwers van dé oorlogspartij met
opzet .genegeerd
Uit'Londen \vcrdt gemeld, dat heden
reeds de eerste vergadering van ain-,
bassadeurs over de Balkanquaestio
wordt gehouden.
Frankrijk als onrust
stoker?
Dè .„Pester Lloyd'" bevatte een zeer
opzienbarend artikel, naar het blad
erbij.voegt uit zeer bevoegde bron. In
dit-opstel wordt Frankrijk verweten,
hoogverraad aan den Europeeschen
vredê te hebben gepleegd en wel door
voortdurende ophitsing tegen Oosten-
rij k-Hongari je, dat hei aan de kaak
steide als de rustverstoorder in Euro
pa. .liet blad spreekt de hoop uit, dat
op de conferentie te Londen de door
Frankrijk aangenomen houdiiig ter-
sprake zal komen en daar de beuordce-
lïng zal ondervinden, die zij verdient.
E en verklaring van K i-
z e r 1" rans' Jozef.
In een officieele audiëntie zei. de
grijze Keizer, dat. er verbetering was
gekomen in de betrekkingen tusschen
Oostenrijk-Horgarijo en 't buitenland.
Een proteststaking
tegen don oorlog.
Uit Parijs wordt aan 't Hbld, ge
seind
De algemeene staking, aangekondigd
om-te- protesteer©, tegen de mogelijk
heid Van een Europeeschen oorlog,
TWEEDE BLAD
Dinsdag 17 December 1912
OM ONS HEEN
No. 1635
Haarlemscli Muziekkorps en
zijn mededingster.
I-lct. dient tot niéts om de zaken an
ders' voor ie stellen, dan ze werkelijk
zijn. Niet alleen omdat de waarheid
eenvan de grondslagen is, waarop
ons leven steunen moet, maar ook om
de practische reden, dat elke onjuiste
voorstelling zich op den langen duur
op de eene of andere manier toch
wreekt.-Het gaat er mee, als met een
huis, dat opgetrokken wordt op onvol
doende fundc.eriug: aanvankelijk mag
het er mooi uitzien, maar weldra gaat
het zakken en scheuren en spoedig is
het niet bewoonbaar meer.
Deze overpeinzing dient tot inlei
ding van de opmerking, dat de be
langstelling in deuitvoeringen van
Haarlemsch Muziekkorps in dé laat
ste jaren afnemend is, vooral in de
beste soort: dc slrijkconcerten in den
winter. Des zomers is dat anders: dan
komen er velen luisteren naar de har
monie-uitvoeringen, die als muziek
tocli lager staan. Waarom dan in den
winter die verminderde belangstel
ling? Hoe komt het, dat de populaire
eonccrtcn opZondagavond zijn 'op
gegeven, de matineés op Zondagmid
dag niet half zoo veel belangstelling
hebben als ze verdienen én zelfs de
vier concerten, waarvoor door een
Commissie het initiatief genomen is,
dit seizoen slecht bezocht zijn, terwijl
in het vorige jaar de toeloop zóó groot
was, dat de liefhebbers niet alle kon
den worden toegelaten? Het antwoord
is: dat komt voornamelijk door de
bioscoop.
Nu wil ik van dc bioscoop geen
kwaad zeggen. Ze is in de familie van
de courant,nooiets als een verre nicht.
Haar actueele voorstellingen zijn het
stadsnieuws, het binnen- en builen-
landsch nieuws van de courant, haar
dramatische heelde») zijn. het op doek
gebrachte feuilleton en haar komi
sche vertooningen zijn onze lachhoek
Maar nicht is wel eens wat lichtzinnig
en neemt het met de waarheid zoo
nauw niet. Als ze geen boeiende ge
schiedenissen weet, verzint ze die
maar. Historie- maakt ze zélf eri ;bij
allesvvaj;'ze doét'zet ie een'Jteélóp,
dat .'wij. .bczacljg'daé' oom Dagh'ia,d...er
verwonderd van opkijken en zeggen:
„komaan, nichtje, kan dat niet wat
bedaarder?"
Th weerwil van haar gebreken heb
ben wij journalisten met de pen dus
- een zeker zwak voor unze verre nicht
met het beeldende licht. Maar daar
om verliezen wij toch andere belan
gen niet uit het oog en een daarvan
is het behoud in Haarlem van een
goed cn welvarend muziekkorps.
Het is al een jaar of wat lafig tób
ben niet den fihanciëelen toestand
van ons muziekkorps, Nadat de heer
Kriens de exploitatie overnam van de
Commissie, die .haar niet meer aan
durfde omdat- er een tekort ontstaan
was, heeft hij op zijn beurt er
geld hij ingebrokkeld. Het is
niet onbescheiden te zeggen, want
hij heeft er zolf geen geheim
van gemaakt, dat hij menig jaar
- hel evenwicht in de balans hééft moe
ten brengen door eeri subsidie uit zijn
particuliere fondsen. Daar is wel eens
aan getwijfeld: men heeft gedacht aan
-dramatisch. effect, of artistieke, over
drijving, niaar hét is waar. En wie
-dat Welen stemmen in met de ver
zuchting van dén heer Kriens: „ik
had het al veel eerder moeten opge
ven." Maai liet' is verklaarbaar, waar
om hij het nfèt deed. Trots aan den
eenen kant,, een trots, dien ik waar
lijk niet .veroordeelen zal, hoop op
betere tijden aan den anderen, zie
daar de redenen, die hem hebben doen
r y i 18 t bi
12)
Nauwelijks was de trein een kwar
tier uurs in beweging, toen ze reeds
de prachtige, heerlijke landen van
Norma,nd-ië -aanschouwden.Onwille
keurig zeide Johannes tot Bertha het
geen in zijne zioi' omging
Wat is de natuur toch schoon 1
Maar -Bertha zat nog steeds voor
zich te staren niet tranen in de oogen.
Ze dacht aan do dagen, uie achter
baar lagen, maar ook tevens aan de
toekomstigenochtans was iiaar ver
trouwen niet beschaamd en met die
pen weemoed herinnerde ze 2ich het
schoono gedeelte uit een gezang, het
welk ze zoo dikwerf hare zoo vroeg
gestorven moeder had hooren zingen,
in dagen van zorg
Opnieuw vatte ze moed en zette
haar reis in een hoopvolle stemming
verder.
Plotseling werd zo in .hare overpein
zingen gestoord door het geroep der
conducteur» en reizigers, dat men te
Parijs waa aangekomen ep beiden
..haastten z-icli, uit dén trein te stap-
V1ERDE HOOFDSTUK.
Weldra bevonden heide vluchtelin
gen zich onder een dichte volksmas
sa, zoodut alles voor hunne oogen
duizelde en ze eenigc oogenblikken
moesten stilstaan om tot zichzclven
to komen."Zoo'xi mensehenmassa had
Bert.ha nog nooit -gezien; het we
melde haar voor de oogen; wat een
onderscheid bij het stille dorp, waar
ze haar kinderjaren gesleten en 't
eerst van liefde gedroomd hadl Ook
Johannes was iet-wat verward; hij
had ook ©enige, oogenblikken noodig
om.zich te herstellen, want al had
hij veel over andere landen in zijn
boeken gelezen, do werkelijkheid.was
tóch zoo geheel anders I Spoedig ech
ter herkreeg hij zijne kalmte en vast
beradenheid, baande zich met Bertha
aan den arm en zijn koffer In de
hand, met veel moeite een Weg door
die mensehenmassa, tot ze eindelijk
buiten 't slation kwamen, een huur
rijtuig namen en zich haar 't„Quartïei'
Latin" lieten brengen, in de nabijheid
der kerk de „Nólre Dame".
Toen hij 't rijtuig uitstapte, vroeg
hij aan een daar juist passeerend
jongmensch do goedheid to hebben
hem een geschikte kamer aan te,wij
zen voor 'n jong student; hierop een
toestemmend antwoord bekomen heb-
bende, hielp hij Bertha hij 't uitstap
pen en beiden volgden den jonkman.
Dczè bracht hen naar éen pension
van den tweeden rang, fatsoenlijk
doch matig in prijs, waar studeeren
den van heider kunne veelal hup in
trek némen'. Dit pension behoorde aan
Madame De Beuve, eene bejaarde da
me, die de aangekomene»» in haar
klein, doch net salon vriendelijk ont
ving.
Toen Johannes haar beleefd zijn
verlangen le 'kennen had gegeven,
daar hun "intrek te willen -nemen, ant
woordde ze:
ik - moet u dóen opmerken, me
neer, dat ik geen gehuwden in mijl»
huis opne.em en evenmin verloofden.
Ik neeni zoowel 'mannelijke ais
'vrouwelijke studenten in mijn pen
sion; de laatsten echter bewonen
een anderen vleugel van het huis en
staan onder mijn hijzonder toezicht.
Dan geloof ik dat deze gelegen
heid voor ons heiden zeer geschikt ls,
antwoordde Johannes. Deze dame is
mijne landgenoote en aan mijne zor
gen toevertrouwd; daar ze ecliter
gaarne de Fransclie taal wenschl te
loeren spreken, is ze met mij hierheen
gereisd en hoopt later hier eene be
trekking te erlangen. Volgaarne ver
trouw ik haar dus aan uwe moeder
lijke zorgen toe en twijfel volstrekt
niet of zo zal zich die zorgen ten volle
waardig maken,
Dat geloof ik zeer gaarne* -ten,
minste ze heeft op mij een zeer aange-
narheh indruk gemaakt, antwoordde
Mauame De Beuve, 't jonge meisje
vriendelijk aanziende.
Na nog eenige oogenblikken met
elkander over 't een e»» ander gespro
ken te hebben, verzocht Johannes,
daar hij zeer vermoeid was, hem
zijn kamer te wijzen.
Madame De Beuve bracht hem op
*n net gestoffeerd kamertje op dc
vierde etage, terwijl ze Bertha aan de
andere zijde van 't huis insgelijks -n
zeer net kamertje aanwees, dat hoe
wel eenvoudig - gemeubileerd, een sa
lon. scheen in vergelijking van 't een
voudig slaapvertrekje in haar va
ders huis.
Madame Dc Beuve zoide in 't
Franseh tot haar: ik hoop, lief
kind,;. daEge u hier.recht thuis en ge
lukkig zult gevoelen.
Na een hartélijkeu handdruk, ver
liet zij Bertha, die eenige oogenblik
ken later met de handen in den
school en de oogen vol Lianen op ué
canapé haar gedachten den vrijen
loop liet. Eensklaps loste zich al het
geen ze gevoelde in een hevig snik
ken op.
Ik heb het om zijnentwille ge
daan, ik heb hem gered, sprak ze ln
ziciizelve; deze overtuiging zal mij
sterk maken om het hoofd te bieden,
aan alles wat mij nog zal wederva
ren.- -
..-^o stond, op,-maakte haar- toilet in
blijkt zeef weinig algemeen te zijn, eri
stoort bijna geen enkele uiting van het
openbare leven.-
Alleen de arbeiders in de bouwvak
ken en de chauffeurs van de taxi-auto's
staken bijna algemeen, zoodat het aan
tal rijtuigen langs de sti-aat gering is.
De omnibussen en tramwagens rijden
bijna normaal alleen een tramdienst
moest 't opgeven. Het schouwburgper-
soneel neeint aan de staking geen
deel, met enkele uitzonderingen, voor
namelijk aan het theater Sai-ah Bern
hardt, waar de greote algemeene repe
titie een dag 'moest-worden uitgesteld.
Er is niets, te vreezen van een sta
king van de arbeiders in de gas- en
electrlciteitswerken. -Een groote poli
tiemacht is op de been, maar er zijn
slechts -enkele klein© incidenten -voor
gevallen,- zonder eenige beteekenis.
Buiten Parijs werd een tramwagen
aangevallen en uit de lijn geworpen,
de conducteur (velgéns een ander be
richt was 't een politie-ageuf) werd ge
wond.
Ook uit de provincie komen berich
ten van weinig deelneming aan de
staking, "vooral uit Marseille en Bor
deaux.
Te Lyori staket, de arbeiders in' de
bouwvakken en in de metaalindustrie.
In het Loire-hekken staken 25 pCt.
der mijnwerkers, 30 pCt. der glasbla
zers.
De staking in de "steenkolenmijnen
van Pas-de-Calais is alleen aanmerke
lijk in de mijnen van Couprières en
Dourges, waar resp. 400 en 1900 sta
kers zijn.
Te Parijs werd door de justitie in
stakingslokaleeen huiszoeking ge
daan. Alleen brieven werden in beslag
genomen.
Van de oorlogsvelden.
Een vlootgevecht,..
Een Turksch telegram van de Dar-
danellen bericht, dat de Turksclic
vloot in- het gezicht van Lem-nos een
aanval heeft gedaan op de Griekscho
vloot en deze tot den terugtocht ge
noodzaakt heeft.
Een Turksch blad deelt mede, dat
drie Grieksche terpedobooten, die ver
scholen lagen achter een Lloydsstoo-
mer. de forten aan de Dai'danellen
hebben beschoten en dat dóór deze het
vuur-werd beantwoord. 1
Na eenigèn tijd trokken Me torpedo-
booten zich terug.
De Lloydssloom-er werd niet geraakt.
Op het eiland Chios.
De Turksche commandant op het
eiland Chios seint
Wij leverde.' een gevecht met het
Griëksché leger bij het dorp Kibru. On
ze artillerie' bracht, den vijand groote
verliezen toe. Aan Turksche 'zijde wer
den vijftien' personen gedood 'of ge
wond.
Allerlei.
D i t s chl and en België.
Dé „Etoile" deelt mede, dat de ko
ning. vaii België de begrafenis van don
prins-regent vat Beieren zal bijwonen j
en tlari den Duitschéh keizer zal ont
moeten..
Minister Asquith en .het
v r o.u.w e nki s r e c.h t
in. Engeland..
,Men.-weet, dat Engéiond's., Eerste
Ministey. behoort, tot de heftigste te
genstanders vaii vro-uweilkj'csrec ht,
doch dat de heer' Asquith heeft ver
klaard, dat -di Regeering voornemens
•is, mocht hét Lagerhuis straks bij-de
behandeling de»' Kieswat-regeling,-
vrouwen-kiesrecht in een of anderen
vorm in dio wet brengen, een zoodanlg.
aiuendeuient loyaal over te nemen-
Evenwel déèlen do Engelsche. bladen
mede, dat de "Minister, hoewel niet
voórnemèiis dadelijk af te treden, in
dien het. Lagerhuis vrouwenkiesrecht
aanvaardt, toch aar. het Kabinet heeft
te verstaan gegeven, dat hij zéker zal
aftreden bij.het einde.van liet bestaan
de Parlement, bijaldien vrouwen-kies-,
recht wórdt ingevoerd, of indien dit
mocht woi'dên een déél van liet'politiek
program, waarop de liberale partij tot
de kïez-ers zou gaan. Hij zou gezegd
hebben,, dat hij geen deel zou kunnen
uitmaken van een regceriiig, aan het
bewind gehouden doof stemrecht der
vrouwen, nóeii de stemmen zóu kun
nen .'aanvaarden van ©eri kiezerskorps
dat ook vrouwen omvat. -
Nieuwe onrust in
Ma'ro'kko.
De correspondent van het „Journal"
te Tangcr veri.eeint uit Alhucemus,.
dat de Rifstau.uten opnieuw eeri ver
bond heblièn gesloten om de Span
jaarden aan te vallen. Reeds zouden
de Spaaiiscbe voorposten voeling.met
den vijand hebben gekregen,
Binnenland
.HOFBERICHTEN.
Dc Koningin zal Donderdag 2 Ja-
.nnari audiëntie verleenen aan .bur
gerlijke. eif 'militaire autoriteiten.
Het gala-bal ten Hove ter gelegen
heid van het Nieuwjaar zal plaats
hebben op Vrijdagavond 3 Januari.
orde en begaf zich naar de leeszaal,
waar .ze Johannes, zoo noodig, altijd
kón spreken. Korten tijd daarna trad
ook Johannes binnen.
Ëertha herkende hem bijna niet
meer in" zijr» nieuw; modei'ii Franseh
costuuuï. 't Was een waardige, flinke,
mannelijke gestalte, die in 't nieuw*
pak zoo gunstig uitkwam, dat Ber
tha hem met luuig welgevallen aan
staarde.
Bertha, sprak hij, ik weet niet of
't mij spóëdig gelukken zal het' be
wuste naar weusch te kunnen ver-
koopen, we .moeten, dus ons geduld'
nog wat oefenen.
Wat bedoelt ge toch, Johannes?
v.roeg'.Bértha, hem bedeesd aanzien
de.-Gij weet. immers, dat ik in betrek
king wil gaan.
Misschien Bertha is dit voorloo-
pig nog niet noodig, mócht het geld,
hetgeen ik nu nog bezit, niet langer
toereikend zijn voor ons heider onder
houd, dan is 't nog tijd eu wie weel of
ik nog niet met goed succes t 3tuk
barnsteen verkoop.
Maar wat moet ik hier doen, Jo
hannes, waurmede moet 'k mij be
zig, hóuden? Daarom wil ik liever een
betrekking zoeken, teneinde in mijn
eigen'onderhoud te kunnen voorzien.
Eene betrekking zoeken, Ber
tha? sprak Johannes ernstig, neen,
Bertha, gij \vordt mijne vróuw, ik
heb te veel verplichting aan u.
Bertha bloosde; ze sloeg haar oogen
net Hof neemt met ingang van
morgen voor den duur van twee we
ken -den lichten rouw aar» wegens het
overlijden van den Prins-Regent van
Beieren.
TWEEDE KAMER.
Gisterenmiddag zijn de ï'epliekcrt
over de Staatsbegrooting voor 191J
voortgezet.
De heeren Van Dedem, Vliegen,
Roodhuyzen en Van Veen waren aan
't woord.
Door den heer Van Dedem we»-d de
financieel© politiek nader besproken,
en hij meende uit de betoog6ii_ van
links, vooral van den heer Patijn, to
mogen opmaken, dat zoo do linker
zijde weer aan het bewind kwam,
men even goed belasting-versterking
zou krijgen, maar dan ineer- uit, di
recte dan indirecte inkomsten'wat
hij nog erger vond.
De héér Vliegen meende, dat de Mi
nister van binnenlandsche. zaken,
door de Amstei-dvunsoh© Raadhuis-
quaestie op juridisch gebied te bren-
geii; de oplossing in do verre toe
komst had verschoven. Hij verweet
den lieer De Visser-, die zich van de
antithese had zoeken los te maken,
dat men dat vroeger had moeten doen
en er niet jaren lang meè had IJohoö-
ren te colporteeren. Wat de obstruc-
tie-veryvijten betreft, vroeg hij of liet
niet al te dol was om het stemming-
maken tegen het tarief als obstructie
te willen voorstellen. Terwijl hij zijn
grief- tegen den Minister volhield we-
*gens het niet regelen der gemeente-
financiën, die met de Rijks-geldmid
delen niet te maken hadden, wees hij
een tijdelijke verdubbeling der foren
sen-belasting als vaak onbillijk af.
Eindelijk hield liij. vol, dat de arbei-
de»-s reeds te zwaai* worden gedrukt
en dat het tarief hun positie nog zou
verergeren.
In een uitvoerige rede hield de hoor
Roodhuyzéri vel, dat de rechterzijde,
meer. dan de vrijzinnigen, had gehol
pen om socialisten in de Kanier te
bi'engen (Domeia Nieuwenhuys on
Duys.o. a.) en dat men met do. anti
these, door dc valsclio voorspelling,
dat het bij de 'libéralen tegen don
Christus ging, zelfs mannon als Roëll
had verwijderd.
Ook handhaafde hij zijn bezwaren
tegen de bureaucratische richting in
liét - bestuur en de veronachtzaming
van het particulier initiatief. Tegen
over do „zoölogische" studie van den
heer Lobman deed hij uitkomon, dat
deze een valsche voorstelling had ge
geven van do positie, speciaal op on
der wijs-gebied, waar hij voorbij zag,
dat de vrijzinnigen het subsidiëeren
der bijzondere schooi hadden aan
vaard. Overigens verdedigde ook hij
de liberalen tegen liet beweren van
obstructie of gebrek aan medewer
king van die. zijde. Waar men zich
niet kon verdedigen, zocht men het
in 'onjuiste aanvallen. Er waren in
derdaad een paar feiten van ob
structie voorgekomen, maar dezo
waren door de houding der rechter
zijde uitgelokt en als gerechtvaardigd,
erkend. En als er lange-speeches wa
ren gehouden, dan was dat oindat
men den leden geen tijd had wiliéii
gunnen, 'om hun gedachten te condcii-
seeren. De rechterzijde had de rechten
der minderheid niet gerespecteerd,
zooais.vi-oeger d© linkerzijde wél
deed: -Dat prikk&ide. tot verzet. De vrij
zinnigen wilden tot dé sociale lie-r-
yoiTüing.ëii. meewerken, 'doch' moesten
terdege -uiteenzetten waarom zij do
wétten vaar Minister -Talrna niet kon
den' aanvaarden. Verder handhaafde
dc spreker de grief, dat men in .de
comiaissiën en üi de centrale sectie
de inijnl.erheid uitsloot en zelfs het
Reglement van Orde. wijzigde, oni de
linkerzijde tot* zwijgen te bréngen.
'Spreker hield ook vol, dat Minister
Heemskerk op het punt der Kuyp'êr-
politiek van standpunt was veran
derd en dat het Kabinet uitsluitend
leefde van de tweespalt der linker
zijde. Daarom ook spra-k de Minister
zóo lang over de concentratie, die
-hein rikt welkom'is. Spreker dankte
riem daar van harte voor.
Eindelijk zette de heer Roodhuyzen
nogmaals uiteen, dat de geconcen
treerde groepen niet.de Regeering wil
den bemachtigen en niet aanvaarden
zouden als zij niet samen de ineerdér-
lieid verkregen maar kwam er een
crisis, dan zouden zij zicli zeker niet
aan do verantwoordelijkheid onttrek
ken om tol oplossing er van mee - te
werken, ilij deed daarbij andermaal
uitkomen, .dat ieder der drie groepen
van de linkerzijde volkomen zelfstan
dig bleef en dat de Lib. Unie de ando
ren geenszins zocht op te slokken
voor fusie was dé 'tijd nog niet daar.
Was 't concenti'atie-program daarom
een roodo vaan in den mist? Neen
er was wel mist, maar 't was de reg-ze-
rings-, de coalitie-trein, die daarin
leed er was iets rood.s maar geen
vaan, wel eeri noodsein van onveiiig.
De Minister moest trachten, nu' hij
zoo dicht bij den afgrond was, er nier
in te sturori.
Ten siotte hield de heer Van Veen
vooral tegenover dv sprekers van de
linkerzijde, zijn beweringen vol, 'dal
néér en-een paar groote tranen drup
pelden uit haar oogen.
Dacht- ge, dat ik u daarom mijn
hulp heb aangeboden? O, neen, denk
dat nooit, bid ik u, antwoordde Ber
tha.
Maar gij hebt met dat alles uw
goeden naam op 't spel gezet; gij hebfc
uw vader, uw geboorteplaats, kortom
alles verlaten en (lat om mijnentwil,
Rust er dan nu op mij gecri duren
plicht, namelijk voor uwe toekomst te
zorgen? zeide- Johannes.*
Ge zoudt eene vruuw huwen un
plicht, uit erkentelijkheid? 'k Geloof
dit gaarne, want ge hebt een goed
hart; maar zoudt ge dan denken, .dal
een huwelijk uit plicht of dankbaar
heid ooit '.n gelukkige echt zou kun
nen zijn? Ge bemint mij niet, Johan
nes, zeide ze met een gesmoorde
stem, hoe zoudt ge dan door ons lot
op die wijze aan elkander te verbin
den u ooit gelukkig gevoelen of mij
gelukkig kunnen maken?
Maar B-ertha, ik acht u hoog en
stel meer prijs op uwe hoogachting,
dan van eenïg Einder vrouwelijk we
zen, zei Johannes op aandoenlijkcn
toon,
(Wordt vervolgd).
