luim? Dn
IE 3ARKSTEEH0UIKEB.
F e u Se t n
TWEEDE BLAD
Vrijdag 27 December 1912
OM ONS HEEN
No. 11339
Een nieuw belastingkantoor.
Et waren eens inensclien, die wilden.
Verhuizen hun woning had verschil
lende gehrelcen, die niet konden her
steld worden. Zc zochten dus naar iets
anders, iets beters, maar konden ner
gens hun gading vinden aan.'t eene
ontbrak dit, aan 't andere datze ble
ven dus zoeken, 't heele jaar door als
de fouten van 't oude buis zich .duch
tig deden gevoelen zochten ze met
ijver, in andere tijden ging 't wat kal
mer aan. Tot vrienden 'en kennissen
plachten zo te zeggen „we gaan nu
'gauw verhuizen", maar daar dit al ja
ren zoo' geduurd had, geloofden dezen
van die plannen niet veel. Totdat op
een nacht het oude, gebrekkige huis
afbrandde en toen hadden de bewo
ners binnen drie dagen een.ander 1
Zoo zijn er meer van die menschen
die altijd over verhuizen spreken,
maar daar nooit toe komen. Het ver
haaltje deed me denken aan oczê'be
lasting-administratie, die nu al jaren
het hok in de Kleine Houtstraat verla
ten wil en' maar nooit con heter ge
schikt gebouw vinden kon. Zeker* er,
is gezocht, en ik wil gaarne aannemen
.'dat er met ernst is gezocht, niaar w:an-,
ineer het.toeval wou, dat het ouido
buis: In: dé Kleine Houtstraatafbrand
de, dan zou de administratie, durf ik
voorspellen, binnen drie dagen 1 het
huis ontdekt hebben, waarnaar zij nu:
sedert jaren vergeefs zoekt.
Misschien kan het zijn nut hebben,
eens na to gaan, wat de redenen wel
zijn van dezen tragen voortgang. .Die
is zeker voor een deel toe te schrijven
aan de opvattingen van de hoogste
autoriteiten, waaronder deze is," dat
men liever huurt, dan koopt, omdat in
't laatste geval,een belangrijk bedrag
op do begrooting gebracht moet wor
den. Waarom dat verschil maakt voor
het rijk, dat immers gemakkelijk lee-
nen kan, zoodat rente en aflossing -in
werkelijkheid toch gelijk staan met
een jaarlijks te betalen huurprijs is
een van die dingen, .dio den leek'ont
gaan.
Die opvatting evenwel belemmert de
zaak ook nog 'in dit -"opzicht} dat men
groote" verbouwingen ook liever 'niet
wil en moeten die geschieden aan een
huurhuis, dan zijn ze zeker niet
aan te bevelen. Gewenscht wordt dus
een gebouw, dat zcoals het daar staat
voor belastingkantoor te gebruiken
zou zijn. Maar zoo'n huis is er in heel
Haarlem niet, omdat natuurlijk
een belastingkantoor zijn bijzondere
eischen heeft, waaraan een particulie
re woning niet voldoet. Groote ver
trekken beneden zijn noodig, boven
overbodig, maa' een huis, dat op den
beganen grond groote kamers be
zit, heeft die allicht ook op de verdie
pingen. En omstandigheden die klei
nigheden schijnen te wezen, zijn hier
inderdaad vai groot belang, de vraag
van den ingang bijvoorbeeld. Die moet
breed zijn en gelijkstraats, want
menige belastingbetaler brengt een
fiets of een kinderwagen mee, zoodat
een liooge stoep onbruikbaar is.
Welnu, groote woonhuizen hebben
Juist bijna altijd zoo.'n hoog bordes. En
daarin ziet het belastingkantoor,
vriendelijke" dan de collega's van 't
postkantoor, die maling hebben aan
den. geest van der. tijd en fietsen met
opzet werén, "-een groot bezwaar. „De
menschen", zoo redeneert terecht de
administratie, „komen hier toch al
niet voor huil plezier belasting beta
len, welnu, laat ons het hun dan ten
minste zoo gemakkelijk mogelijk ma
ken."
Wat ik hier als de meening van de
belastingautoriteiten verkondig is in
19)
Eindelijk zei Richard
Waarom toch, mejuffrouw, ziet
ge zoo bedeesd op den grond, ge zijt
toch, hoopje, niet bang voor mij
Bertha zag den heer La Grange be
schroomd aan met een angstigo uit
drukking in haar schoons blauwe
oogen, zoodat de heer La Grange haar
lachende toevoegde
Maar- mijn lieve juffrouw, wat
heb ik u dan toch misdaan, dat ge zoo
bevreesd voor mij zijt Ik zie er toch
-zoo wreed niet uit en heb toch geen
knods in mijn hand. Het eenige wa
pen, dat ik tegenover zulk een bemin
nelijke dame zou kunnen bezigen is
een roos en hiermede zou ik gaarne
trachten uw vrees voor mij te bestrij
den, en zoo voortschertsende reikte de
heer La Grange Bertha een prachtige
roos over.
Bertha dankte zeer voor deze be
leefdheid, terwijl ze haar lieve blauwe
oogen naar den gever ophief, waar
door deze nog meer voor haar ingeno
men wérd,.
de laatste jarèn helaas alleen maar
theorie nioetcn blijven en niet aan de
praelijk toegekomen, omdat liet achter
elkaar geduldig staan wachten in een
bekrompen lokaal zonder ventilatie ook
vervè van plezierig is. Maar van nu af
aan, we kunnen er zeker van wezen, is
aan 't departement, van financiën alles
op den zoek: do minister, de secretaris
generaal, de referendarissen, de com
miezen van 'diverse klassen, de kler
ken in idem, ja zelfs de portier, die
met'de Kerstdagen bij familie in Haar
lem op bezoek' is geweest, verzoekt
dringend, hem op 'do hoogte te hou
den „als jelui soms wat vindt, stuurt
me dan dodelijk een briefkaartje!'
En de Haarlemsohc ambtenaren ko
men al lang geen ruim huis voorbij,
zonder het critisch op to nemen, of
hét. ook voor belastingkantoor zou
kunnen .dienen.
Wat ze zoeken, weten we nu, maar
wddr zc zoeken In het centrum van
de stad, „want", zoo heet het, „een
belastingkantoor moet in bet midden
van de stad- gevestigd wezen". Zekér,
dat is een soort van adat, een ge
woonterecht. En het is daa rom ver
klaarbaar, dat toen er pogingen ge
daan werden orii een stukje grond op
de Raaks te bemachtigen, om daar
een nieuw belastingkantoor te bou
wen (wat. niet gelukte), de belasting-
mannen zich' afvroegen, of dat wel als
midden van de stad kan worden aan
gemerkt.
Maar is dat centrum van dit stad-
begrip niet een oudcrwetsc.h dénk
beeld Een1 belastingkantoor is geen
•winke),-het behoeft de aandacht van
de voorbijgangers niet te trekken, het
is (gelukkig) eenig in zijn soort en
hééft .dus geen concurrentie. Waarom
kan het dan niet géb'ouwd wordên in
een hoek van de stad liet. eenige
punt in Haarlem, waar nog grand" te
-krijgen-is, dat is hét Lnkénkoopers-
veld. De omgeving behoeft er niet ont
sierd te worden, wanneer daar een
belastingkantoor wordt gezet met een
passenden gevel (de omwonenden zul
len trouwens juichen, wanneer zij zoo
gemakkelijk hun belasting,penningen
kunneD storten) en is liet voor 't pu
bliek zóó schrikkelijk, wanneer som
migen enkele minuten verder moeten
loopen Anderen, in 't zuiden, bespa
ren dan ook tifd.
Tram, telephoon en fiets hebben de
afstanden ingekrompen. Een groot
gebouw, dat. we herhaaldelijk noodig
hebben, staat evenmin in het stads-
midden, het spoorwegstation name
lijk. En niemand, klaagt er over, om
dat iedereen er aan gewend is. Men
schen, die er toch belang bij heb
ben, dat hun huis gemakkelijk bereik
baar is, trekken zich er ook niets van
•aan om -in de stad te wonen.—Als er
maar een tram in de nabijheid is, zeg
gen ze. Ik bedoel de doctoren. Welnu,
met de tram kan de belastingschul
dige komen óp dén Koninginneweg,
dus vlak bij de plaats, waar ik een be
lastingkantoor zou willen hebben.
„Maar voor invoerrechten en aceijm
zen is zoo'n hoek van de stad onge
schikt," heeft mij een belastingman
gezegd. „Zoo?" vroeg ik, „waarom
dan?" Toen was 'hij op eens al zijn
eigen bezwaren vergeten en verklaar
de, dat het er toch eigenlijk weinig
toe deed, of. het personeel van
vleeschhouwers en handelslieden naar
den eenen of naar den anderen kant
van de stad fietste, om een biljet
te halen of een aangifte te doen.
Zelf bouwen dat is voor de belas
tingadministratie immers het ware.
Geen huis huren of koop.en, dat er
niet op gemaakt is en met de duurste
verbouwing toch niet goed worden
kan. En wat de kosten betreft, ik
denk niet dat de gemeente den duren
grond van 't Fonds de' Haas present
zal geven, maar daar het bezit van
een goed belastingkantoor ook een
gemeentelijk belang is, zou, geloof ik
zoo, liet terrein wel voor een ver
laagden prijs te krijgen zijn, wanneer
het gemeentebestuur eenigen in
vloed kreeg op bet uiterlijk van 't
gebouw.
J. C. P.
Ik zal dus morgen 't genoegen
smaken u en mijn zuster naar Marly
te mogen vergezellen ik hoop dan,
dat alle vrees voor mijn uiterlijk gewe
ken zal zijn en u 't zult wagen mij aan
te zien, hervatte de heer La Grange.
U zijt, evenals Madame Colbran
en alle huisgenooten zóó voorkomend
en vriendelijk jegens mij, dat 't waar
lijk zeer onbeleefd zou zijn u met geen
blik te verwaardigen, antwoordde Ber
tha bescheiden.
Louise, zei de heer La Grange tot
zijn zuster, doo nu eens goed uw best,
mij bij Mademoiselle Pitter in een
goed blaadje te brengen, opdat ze mij
morgen als 'n goed vriend'bejegent.
Terwijl de heer La Grange zoo tot
zijn zuster sprak, stond Bertha diep
in gedachten verzonken. Ze moest'zich
zelve bekennen, dat er noch in 't spre
ken, noch in zijn handelingen iets was
dat den geheimen detective verried; dat
ze dus volstrekt geen argwaan behoef
de te koesteren, muur toch bleef die
man verschrikkelijk voor haar en 't
werd haar ruim om 't harte, toen ze
hem de hand tot afscheid kon reiken
en naar 't atelier terug gaan.
Dat is nu eerst 'n juweel van een
meisje, zei de heer La Grange geheel
verrukt tot zijn zuster. Zulk ui lief
uiterlijk, zooveel bescheidenheid en
zedigheid, neen, dat vindt men slechts
hij jonge dames uit andere landen
dit toch zou men hier in Parijs te ver
geefs zoeken.
Buitenlandse!! Overzicht
O© Balkan°vulkaan.
De Vredesconferentie.
Dc Turlcsche ministerraad heeft
besloten de vredcseisclicti der Balltun-
staten af te wijzen en tcgen-voorstcl-
len te doen.
De pers steunt dc regeering en
acht de eischen der Balkanstaten voor
Turkije onaannemelijk en onlogisch.
Volgens do bladen wordt in dc
Turksche tegenvoorstellen dé handha
ving van de feitelijke Turksche souve-
reiniteit geëischt over hét gebied', ge
legen ten oosten van een lijn, loopend
van Maritza tot aan de Zwarte Zee,
met inbegrip Van Adrianopel, terwijl
de Turksche regeering wat het gebied
betreft,'gelegen ten westen van die
lijn, zich zou kunnen vereenigen met
een stelsel van autonomie, onder er
kenning van dé souvereiniteit van
Turkije.
Ook wil de Turksche regeering geen
oorlogsschatting betalen!
De Balkanstaten zullen met deze
Turksche voorat ellen zeker geen ge
noegen nenien. Wel komt uit Bel
grado 't bericht/dat men reeds van
den eisch ecner oorlogsschatting beeft
afgezien, maar de grond-quaeslie is
veel belangrijker.
De kans dat de oorlog hervat zal
worden is dan ook vrij groot.
Maar nu is er sprake, van dut de
mogendheden lusschcnbcidc zullen
komen, om de voortzetting van den
oorlog te voorkomen.
Morgen, Zaterdag, komen de gede
legeerden der vredesonderhandelin
gen te Londen weer bij elkaar.
Uit Konstantinopel komt e-en eigen
aardig bericht, namelijk dat daar de
Bulgaarsche generaal Sawoff is geko
men, die herhaaldelijk met den Tüvk-
schen grootvizier heeft geconfereerd.
Ging 't over Adrianopel
D e e i s c h e n <1 e r G r i e k e n.
Een vertegenwoordiger van de
New-York Herald" is te Londen ont
vangen door 'den G-rieksólieh- minis
ter-president' Ve'riizelos, hoofd van de
Grieksche vredesdelegatie: Deze deel
de' mede, dat' Griekenland vastbeslo
ten is'te blijven bij zijn eisch van te
ruggeving der eilanden in de Aegeï-
sche Zee, Lemnos, lmbros, Ténedos,
Thasoe, Chios en Mytilene en andere,
die eens tot Grielcenland hebben be
hoord, daar Griekenland zich thans
beschouwt als de beheerscber van do
Aegeïsche Zee.
„Wij eischenecliter den afstand
van dd-e eilanden", zoo zeide hij, „niet
in de eerste plaats als overwinnaars,
maar als bevrijders. Griekenland
wen echt geenszins zich rle bezittingen
van een anderen staat toe te eigenen*
het wil geen vreemden bevolkingen
een juk opleggen, het wil alleen zijn
eigen kinderen terug,hebben en hun
weder hun eigen plaats aanwijzen on
der Grieksch bestuur en Grieksche
beschaving.
Reeds in de oudste tijden behoor
den deze eilanden tot Griekenland, de
bewoners spreken zuiverder Grieksch
zelfs dan die van het moederland, en
zijn in hun ihart steeds.Hellenen ge
bleven. Zij zijn tevens belijders van
den Griekscheneódsdienst."
T u r k ij e en de Balkanstaten
Uit de besprekingen in dé Bulgaar
sche Kamer bleek, dat van een be
langrijke vermindering der eischen
van de Balkunbondgeiiooten wel geen
sprake zal zijn en dat Turkije dat
-onmachtig is om offensief op te tre
den zich ten slotte dus wel bij de
feiten -zal moeten neeiJeggen en zieli
laten plunderen..
Het eenige gevaar Is evenwel het
optreden van de onverantwoordelijke
partijen in Turkije, die steunende
op den oorlogslast van een deel van
het leger nog willen trachten den
strijd voort t© zetten. Er wondt zelfs
beweerd dat do Jong-Turken reeds
poogden in de marine een complot op
touw te zetten, dat evenwel tijdig
werd onderdrukt. Deze uit partij-poli-
tieko overwegingen op touw gezette
agitatie kan natuurlijk de Turksche
regeering groote moeilijkheden be
rokkenen. Maar of de regeering, die
de onmacht van Turkije kent, voor de
oorlogspartij zal wijken is toch te be
twijfelen.
Van ds oorlogsvelden,
Grieken en Turken.
Bij Janina wordt nog geregeld ge
vochten., In strijd met de Turksche
berichten verzekeren d© Grieken
thans, dat ze nog steeds stand hebben
kunnen houden ©n de Turken bij her
haalde aanvallen hebben afgeslagen.
In een stelling vonden de Grieken 120
gesneuvelde Turken.
OmSkoetari
wordt tusschcn Turken en Montenc-
grijnen nog steeds gevochten. Be
richten verzekeren zelfs, dat de Tur-
keu ér in geslaagd zijn, proviand in
de belegerde vesting te brengen en
eenig voordeel op de belegeraars te
behalen.
Pas maar op, hernam Madame,
Colbran, hem met den vinger dreigen-1
de, pas maar op, Richard, 'k geloof,
dat ze reeds een ideaal in haar hoofd
heeft.
Is dat waarheid of scherts, her
vatte de heer La Grange, ik geloof toch
wel, dat ik in staat ben een. vrouw te
onderhouden of vindt go mij te oud
of "te jong Zou 't waar zijn, zou
Amor zijn pijlen reeds met goed suc
ces op haar afgeschoten hebben
Ik geloof werkelijk, dat 't zoo i3,
hernam Madame Colbran.; 't is Ti knap
jongmensch, schoon als 'n Apollo, een
landsman van haar, waarmede ze uit
HAvve hier aangekomen is hij schijnt
zich echter niet veel om haar te he
kommeren.
Dat strekt zijn smaak niet tot eer,
zei La Grange, hij moet wel 'n zeer on
verschillig karakter hebben, om zoo
weinig werk van zoo'n engelachtig
meisje te maken. Enfin... misschien
des te beter voor-mij.
Hiermede scheidden broeder en zus
ier.
Den volgenden dag ontbrak Bertha
geheel en al de moed, voor te wenden,
dat ze zich ongesteld gevoelde, zoodat,
toen de heer La Grange te twee üur
met zijn prachtig met twee vurige ros
sen hespannen rijtuig voorkwam, Ber
tha iu een eenvoudig, docli smaakvol
toilet met Madame Colbran instapte.
De lieer La Grange nam de teugels
en reed vlug met een zekere élegance
De'Mojifenegrijnen beweren, dat, zo'
weer eens een uitval van do Turken
hebben afgeslagen, waarbij 7 Turken
werden gedood en 2-1 gewond. Do Ser
viërs hebben daarbij de Monlenegrij-
nen geholpen.
Elders hebben Turksche troepen
ook de Montenegrijnen aangevallen,
niettegenstaande .don wapenstilstand.
De Turksche regeering beweert even
wel, dat deze Turksche troepen als
robellen'beschouwd moeten worden.
Bulgaren en Grieken.
Een deel der Buligan.rsclietroepen
in Saloniki zal naar de." Tsjataldja-
linie vertrekken.
De quaestie tusschen serviö en
OostenrUk-Hongarüe
Minister liercli told met
v a c a n t i e.
-Graaf Berchtold, de Oosten rij ksche
minister van buitenlandsche zaken,'
heeft, zich haar Buchlau begeven, om
daar eenige dagen door te bréngen.
E e n goedtedke n vo o v he t vcrl o op
van de crisis.
De Weenscho officieus© bladen
waarschuwen tegen de opvatting, dat
tengevolge van het besluit van de am-
bassa'dcursconferehtie en de door
Servië betoonde toenadering, de crisis
reeds-1 beëindigd zou zijn. De „Mon-
tagsrevu© o.a. zegt: „Zoolang de Ser
viërs Oura&zo bezet houden, zoolang
blijft het geschil tusschen Oostenrijk:
Hongarije en Servië voortduren".
Do mobilisatie in Oosten-
r ij k-1-1 o n g a r ij e.
Thans zal de. D on au -m onarch ie be
ginnen de extra opgeroepen troepen
weer naar huis te zonden. Dit is .wel
een bewijs, dat het Europeesche oor
logsgevaar geheel geweken is.
Teleurgestelde
Slaven.
Dat de Serv i sc 11 - Oostenr ij ksch©
quaestie vermoedelijk in der minne
zal worden geschikt is voor de R-us-
sische r, paii-Sln.vjst.en een buitenge
woon (rt'ööte teleurstelling." Zij hadden
zoo gaarne gezien dat het. geschil had
geleid tot een botsing tusschen Slaven
en Germanen, en beschouwen den
vredelievenden afloop van den strijd
als een fiasco voor do Russische di
plomatie. Hun hoofdorgaan, de „No-
woje Wremja", maakt zich tot tolk
vaa hun verontwaardiging en noemt
deri. afloop het „Moekden" der Rus
sische diplomatie, dat nog veel snia-
del ijker is dan het diplomatiek
„Tsjocsjima" tijdens de inlijving van-
Bo-snié en Herzegowina.
Allerlei.
Presidentsverkiezing
in F r a n k r ij k.
Een Havas-nota bericht
Sedert eenig© dagen reeds hebben
een groot aantal senatoren en afge
vaardigden moeite gedaan om den
minister-president Poii\caré over te
halen-, :zich de candidatuur voor. het
presidentschap der republiek te laten
welgevallen. Thans heeft de premier
medegedeeld, dat hij de candidatuur
aanvaardt.
Uit P ort ug al.
De president der republiek had den
wensch te kennen gegeven, dat gratie
zou wórden verleend aan de bisschop-
perij èn'diit aan dé politieke gevange
nen kwijtschelding van straf zou
woiden verleend. In antwoord daarop
deelde de minister-president hem me
de, dat de ministerraad het, oogenblik
nog niet gekomen achtte om te vol
doen aan den wensch van den presi
dent.
Uit Marokko.
Het detachement-Masoutïer, dat door
oproerigó Marokkanen ingesloten was
in de kashall Dar el Kudi, is bevrijd
door die coIomie-Brulard.
De opstandelingen trachtten den op-
niarsch der troepen te beletten en be
toonden buitengewone stoutmoedig
heid. De verliezen der Franschen be
droegen 10 man aan gesneuvelden en
30 aan gewonden.
AANSLAG OP PRINS YAMAGATA.
Er is te Tokio een aanslag gepleegd
op prins Yamagata. De prins bleef
ongedeerd. De bedrijver van den aan
slag, pleegde zelfmoord.
Maarschalk Yamagata, een der
grondleggers van liet nieuwe Japan-
sche Rijk, behoort tot do leiders van
de militaire partij. Hij is voorzitter
van den Geheimen Raad.
Binnenland
EERSTE KAMER.
De leden Van de Eerste Kamer der
Staten-Generaal zijn thans-ter open
bare vergadering bijeengeroepen te
gen hedenmiddag te 2 uur.
KERSTFEEST TEN IIOVE.
Dinsdagmiddag .kreeg Prinses. Ju
liana een 9-tal kinderen (van denzelf
den of. bijna gelijken leeftijd als zij)
op bezoek bij den Kerstboom, die voor
het Prinsesje ten paleize is geplaatst.
De "Eleiue gastvrouw zelf deelde de
Kerstgeschenken aan de speelnootjes
door de dicht opeengepakte menschen-
massa.
Er zijn weinig Europeesche hoofd
steden,, die op zulke schoone, prachti
ge omstreken kunnen bogen ais Pa
rijs. Berg en dal, rivieren en vijvers,
pachthoeven en buitenplaatsen, al
les wisselt op schilderachtige wijze af.
De Seine aan wier oevers zich prach
tige villa's bevinden, kronkelt zicli
naar zee, terwijl stocmbooten, vracht
schepen en phantastisch gevormde
goudels met verscheidene plezierreizi-
gers de rivier 'n recht levendig én
gezel-lig aanzien geven.
Marly ligt aan de Seine 't is 'n lief
dorpje, waar vele Parijzenaars, die
zich aan 't woelige stadsleven willen
onttrekken, 'n aangename rust vinden.
Behalve een net gebouwde kerk en
eenige in de nabijheid liggende flinke
boerderijen, vindt men er verscheidene
buitenplaatsen mot prachtige smaak
vol aangelegde tuinen door rijk ver
guld rasterwerk van den hoofdweg ge
scheiden. Het logement „La Croix
d'Or", in 't oudste gedeelte van het
dorp gelegen, had een bijzondere ver
maardheid verkregen, wat betreft
het toebereiden van omeletten,
zoodat verscheidene Parijzenaars al
leen om die reden 'n uitstapje naar
„La Croix d'Or", maken.
Ook dat was 't hoofddoel van 't uit
stapje van Madame Colbran.
Zoowel Madame Colbran als de heer
La Grange stelden alles in 't werk Her
uit. Tiet kinderfeest werd gegeven in;
tegenwoordigheid van de Koningin
en den Prins en van eenige leden dér
hofhouding.
UIT DE STAATSCOURANT.
Bij koninkl. besluit is de O.-I. hoofd
ambt. G. J. Sta.al laatst, alg. secr.
van het gouv. v. Ned.-Indië, thans
hier te lande als lid van de Staats
commissie voor de defensie va.n Ned.-
ladië, met ing. van 1 Jan, belast met
de waaro. der betrekking va.n secre
taris-generaal van het Dep. v. Kolo
niën.
Is benoemd tol. griffier der orr.-
rechtbank te Amsterdam, nif. T. Dijk
stra, thans id, te Winschoten!
Is toegekend de aan de. Órde van
Orahje-Nassau verbonden eeréme-
daille, Lu brons aan J. Dórikérkaat,
arb. bij de firma D. en M. Grootes
Gebr., cacao- en chocoladefabrikant©
te Westzaan.
Bij Koninkl. besluit zijn benoemd
tót ridder in dê orde van den Ned.
Leeuw, inï'. J. Limburg, lid 'en voorz.
van de thans ontbonden Staatscom
missie lot redactióneele herziening
der burgerlijke Kinderwetten, lid van
de Tweede Kamer Le 's-Gru venhage;
'tot ridder in de orde van Ora.njé-
Nassau, mr. C. J. M. de Wilde, lid
en' secr., van bovengemelde Staats
commissie, secr. van den Voogdij
raad te 's-Gravenhage, aldaar.'
KAMERVERKIEZINGEN IN 1913,
De vergadering van district I der
Nieuwe Vrijzinnige Kiesvcreeniging
's-Gravenhage heeft haar instemming
betuigd met,het tot-stand-komen van.
de vrijzinnige concentratie.
Besloten werd voor de Tweede-Ka-
merverkiezing in 1913 den candidaat
'van de vrijzinnig-democraten over te
'nemen. (N. R. Ct.)
VICE -A DM IR AA I. S WE ERTS DE
UANDAS.
- Na een vrij langdurig lijden is (zoo;
als we''reeds'mèlddéil)' té-'s-G'ravénr
ha.ge, alwaar hij sedert zijne pension-
neering in 1910 woonde, overleden de
viee-admiraal J. II.'L. J. bar. Sweerts
de Landa-s Wyborgh, vóór. het verla
ten van den zeedienst directeur en
commandant der marine 'te Amster
dam, "als zoodanig lid van den Raad
van defensie en sedert" 1908 adjudant
in buitengewonen dienst van de Ko
ningin.
In den rang van kapitein-ter-zee
was baron "Sweerts indertijd comman
dant van de „Gelderland", welk oor
logsschip president Kruger uit Trans
vaal haar Nederland overbracht.
HOOG WATER.
- Men meldt uit Wageningen:
Ten gevolge van den was van het
water op den Rijn is op vele steenfa
brieken gësta'akt, waardoor talrijke
"arbeiders werkloos zijn.
BRAND.
Te Cuyk zijn in de sigarenfabriek
van den heer Baars de kerverij en de
dróogkamers geheel uitgebrand. Ver
zekering dékt de schadè.
(Maasb.)
NEDERLANDSCH VEE IN
DUITS CIILAND.
Uit Keulen, wordt aan de „Tagliche
Rundscliau" geseind: Nadat de prijs
voor Nederlandsch slachtvee voortdu
rend gestegen is, hebben verschillen
de gemeenten in de Rijnprovincie be
sloten af te zien van den verderen
aankoop van Nc-derlandsoli vleesch,
zoolang niet de Pruisische Staat de
invoerrechten en de vrachten ver
laagd heeft'. In vele steden is zelfs de
prijs voor Nederlandsoh vee hooger
dan voor Duitsch vee. Met het. Deen-
sche vleoseh heeft men dezelfde on
dervindingen opgedaan, -zoodat in het
Rijniajid bijna niet meer ingevoerd
wordt"..
DE DOORlNSPUKSCILE MALVER
SATIES.
In de raadsvergadering is aan den
gemeente-ontvanger B. Rozeboom,
overeenkomstig zijn verzoek, met in
gang van 1 Februari 1913 als zooda
nig ontslag verleend, zoo meldt Het
Volk.
MOORD.
De hoofdmachinist van de vuilver-;
branding J. G: van der V„ te Rotter-!
da'm, had al geruimen tijd. lang de
de vrouw van den walbaas N. v .d.
W., die op het Burgemeester Tloff-
manplein woont, lastig gevallen mét
brieven en telkens getracht haar te
ontmoeten. Dinsdagmorgen drong hij,
nadat juffrouw v. d. W. de deur van
het door haar bewoonde benedenhuis
voor iemand, die haar wenschte te
spreken, had geopend, achter dien be
zoeker binnen en loste in het portaal
een schot op. juffrouw v. d. W. De ko
gel drong haar in het hoofd; zij zakte
bewüisteloos ineen. Dit ziende, richt
te de hooidmacliiiust. het wapen op
tha aangenaam bezig te houden en
maakten haar op allo prachtige na
tuurtoon eelen opmerkzaam, ofschoon
zij tusschenbeide- moeite had, alles
duidelijk te begrijpen.
Bertha was vroolijk en opgeruimd,
lachte nu en dan en mengde zi'ch som
tijds aardig iu 't gesprek, zoo goeden
zoo kwaad als ze zich in de Frahsche
taal kon uitdrukken maar toch ge
voelde ze vooc den waarlijk vriende
lijken en innemer.den man. 'n zekeren
angst, dien zc niet van zich kon zet
ten, zoodat ze werschte weert© huis op
haar kamertj* te zijn, tevreden,
slechts een klein stukje van den' blau
wen hemel te zien.
Toen men t? Marly aangekomen
was, maakte Bertha beleefd gebruik
van 't haai- door den lieer La Grange
aangeboden geleide'; hij liet haar de
landerijen, de moes- en bloemtuinen
zien. geleidde haar langs de bekoorlij
ke dre.vén, om en bij het dorp, in één
woord liet niets onbeproefd om haar
aangenaam te zijn en haar juist dat
gene te laten bezichtigen, lietwèlk dé
Parijsche dames !t meeste belang in
boezemt. Ze betuigde den heer La
Grange herhaalde malen Raar iimigen
dank voor de veie moeite, die hij zich
om harentwil'.© getroostte ze deed
dit te meer, omdat ze steeds bevreesd
was, dien voor haar altijd nog „ver-
sehrikkelijken" man tegen zich in te
nemen.
e—t Ziet ge deze weide, mejuffrouw,
zichzelf en .schoot zich dood. Zijn lijk
is naar hei ziekènhuis gebracht, Daari
heen ls ook de ernstig, doch oogen-
schijnlijk niet levensgevaarlijk, ge*
wonde vrouw vervoerd.
De politie heeft beslag gelegd oi»
het wapen, waarvan de moordenaar?
gebruik maakte.
DOOR EIGEN ONVOORZICHTIG
HEID.
Dinsdagmorgen waren met dd;
stoomtram een- aantal leerlingen van'
het gymnasium te Gemert naar Den
Bosch vertrokken, orn thuis de Kerst-
vacaptie fe gaan doorbrengen. Onder
de jongelui nee'rschle nogal groote op
gewektheid, wat zich .wel verklaren
laat, doch waarbij niet steeds de uoo-
'digé voorzichtigheid werd in acht ge
nomen, zoodat het trampersoneel her
haaldelijk moést waarschuwen. On
der Heeswijk, ongeveer tor hoogte van
de boerderij tegënó'vpr het. Kasteel,
beging-een -van de jongelui,- Johan
Romanic uit Den llaag, (fie achter
op" dc 'tram ston d, de on voorzich tig
heid om het lichaam buiten'dên wa-
'gén te steken om zoo tegen de 'ruiten
té tikken, waarvóór zijn kameraden
zaten. Hij heeft'daarbij natuurlijk
'niet gedacht aan de boometi, die
langs dén weg staan en kreeg zoo'rt
Iievigen slag, dat hij door dc ruiten
werd heengedrukt, Zoo bleef hij han
gen, werkte het hoofd nog terug, doch
kree.g van de volgende boomen tel
kens opnieuw een slag.
De tram werd zoo spoedig mogelijk
tot staan gebracht, doch- de ongeluk
kige, die verschrikkelijk verminkt
was en enorm veel bloed had verloi
ren, was réèds een lijk.
DE AANSLAG OP EEN ADELBORST}
VAN „DE KORTEN'AER"
TE SMYRNA".
De correspondent te Smyrna var»
„Het N. v. d. D." schrijft over den
telegrafisch reeds gemelden aanslag:
Deu llden' December gingen twea
adelborsten van het ter reede van
Smyrna, liggenda .oorlogsschip „Kpr-
tenaer" ,de heeren. Agterbos én! Da
B'ruy'n Ten-gbergeri, te voet en Tri bur-
gerkleediug een wandeling doen naar,
Genz-Tépé, een van -de dorpen 'aan)
zee, die bij de stad aangebouwd, en eis
mee Verbonden .zijn dooi' de tram en
kléine stoombooten.Al wdhdeiéiid-
öwaalden zij van het bebouwde ge
deelte af en gingen dwars door het
land, toen zij bij een plek kwamen,
Arap-Dévé genaamd, waar een kuddo
schapen graasde, bewaakt door hon
den, die in deze streek bekend zijn als
zéér wild.
De dieren vielen de twee jonge man
nen onmiddellijk aan. De heer Teng-
bergen greep, oni zich tegen dien -on-
v-erwachten aanval te verdedigen, zijn
revolver en schoot een der honden
dood waarop dé horder een: Alba
nees zich met een- paar van zijiü
kameraden in woede op de vreemde
lingen wierp. Dezen wisten zich vrij;
temaken van hun aanvallers,maai*
Agterbos, die door den herder met
een stok op het hoofd geslagen was,
nam de vlucht, en nu zond de Alba
nees hem twee revolverschoten na,:
waarvan het eene den adelborst in da
dij ;#.of,-die géheei doorboord, werd.-.
De dader maakte zich uit de voeten,
terwijl de hoer Tengbergen zijn ge
kwetsten kameraad te hulp snelde.
Een man, die do aanranding gezien
had, was naar den gendarmerie-pést
te Arap-Dévé gesneld, vandaar wérd
naar net haastbijzijnde commissari
aat getelefoneerd en twee agenten
begaven zich ter plaatse. De Neder
landers werden naar het bureau ge
leid zij- konden daar uitleggen wie
zij waren en wat er gebeurd was, en
men bood aan, den gekwetste naar
het militair hospitaal te brengen. Da
heer Agterbos gaf er echter de voor
keur aan, op do „Kortenaer" behan
deld te worden, en kreeg toen een
rijtuig' tot zijn beschikking, waarmee
de beide adelborsten naar de haven'
terugreden.
Da toestand van den gekwetste is
bevredigend de kogel is niet in de
wond blijven zitten en men rekent er
op, dat ze spoedig en zonder compli
cation zal genezen.
Wat den Albaneeschen herder be
treft, hij is nog niet voor den dag ge
komen, maar wordt ijverig opge
spoord door de politie, die intusschen
'dea eigenaar der kudde in hechtenis
heeft genomen. Indien de dader van
deze brutale aanranding gepakt wordt
wat waarschijnlijk is zal hij er
niet gemakkelijk afkomen, daar Smyr
na in staat van beleg verkeert en li ij-
dus voor den krijgsraad wordt ge
bracht.
Ziedaar de waarheid over deze be
treurenswaardige gebeurtenis, die
geenszins (zooals men kon denkeu)
moet opgevat worden als een aanslag
met voorbedachten rade op officieren
uit den vreemde, maar aan een nood-
lotti-gen samenloop van omstandighe
den waardoor echter de woeste
daad van deu Albanees allerminst
wordt verontschuldigd.
sprak Richard, 't moet wel iets heer-i
lijks zijn, met een jonge, schoono
vrouw op zoo'r. weide rond ie dolen en
een lief landhuis te bewonen ver van
't gewoel der hoofdstad. Mijn inkom
sten zouden zulks zeer goed veroorlo
ven, doch tot mijn spijt is 't mij tot
heden, ik zeg tot lieden, niet mogen ge
lukken een meisje naai- mijn hart te
vinden nu echter hoop ik spoedig zoo
gelukkig te mogen zijn, dat ik een lie
ve vrouw in mij.i woning binnen mag
leiden.
Bij deze woorden zag hij Bertha
met 'n liefdevollen blik aan.
Bertha sidderde over al haaa- leden.
Ze verstond niet goed, wat de heer Lai
Grange zeide, maar gevoelen deed ze
't zeer goed en dit vermeerderde baar.
angstzou ze 'dien man, die zoo lief,
voorkomend eu hartelijk voor haar
was, durveh afwijzen en zoodoende
antipathie voor haar hij hem op'
wekken
Ze'trachtte evenwel haar kalmte let
bewaren. Ze maakte in haar geest een'
vergelijking tusschen den heer La
Grange eu Johannes en zc moest be-;
kennen, dat de schaal in 't voordeel
van den laatste overhelde.
(Wordt vervolgd).
