lunar: Btsuu
TWEEDE BLAD
Doaderdag 27 Februari 1913
Buitenlandse!? Overzicht
Do Balkan-vulkaan.
Tusschen Oostenrijk-
IIo n a r ij e n S c r v ic.
Nu -van alle zijden berichten inko
men, dat de spanning tusschen eenige
groot© mogendheden ontstaan ten-
gevolg© van de gebeurtenissen in den
Balkan verminderd is, kan het
geen verwondering wekken, dat er ook
geruchten opduiken omtrent een toe
nadering tusschen Oostenrijk-Ilonga-
rije en Servië.
T© Belgrado wordt 0.1 sinds dagen
verteld, dat de minister-president
door personen uit de regeeringskrin-
gen te YVeenen is nitgenoodigd, naar
de Oostenrijkseh© hoofdstad te komen-,
om daar mondeling te onderhandelen
over de tusschen Oostenrijk en Servië
bestaande quae sties. Dat er een grond
van waarheid in dit. gerucht is, blijkt
wel uit de verklaring van de „I'raw-
da", dat de premier aan die uitnoodi-
gmg slechts dan gevolg zal kunnen
geven, wanneer Servië vooraf waar
borgen zal hebben verkregen, dat de
minister-president werkelijk waarde
volle concessies mede naar huis zal
brengen.
Volgens den correspondent van de
j.Vcss. Zeitung" te Belgrado, is ook de
minister-president dezelfde opvatting
toegedaan.
Ruslanden Oostenrijk-
II o n g a v ij e.
De Russische bladen melden, dat de
ambassadeur van Oostcnrijk-IIonga-
rije te Petersburg zijn terugroeping
verzocht op grond van het voor zijn
gestel ongunstig klimaat.
Enkel voor t klimaat
Volgens de „Reichspost" heeft, ten
gevolge van de zending van prins
Hohenlohe naar Petersburg, Rusland
verklaard, dat het bereid is de mili
taire maatregelen, aan de grens van
■Galicië genomen, in te trekken. Oos-
tenrijk-Hongarije zal dan de laaiste
lichting reservetroepen, thans onder-
de wapens, uit Galicië terugroepen.
Officieele mededeeiingen over dit
onderwerp zullen tegelijkertijd te
Weenen c-n Petersburg worden ge
daan.
Montenegro en S k oe t a r j.
De koning van Montenegro zal nog
maals een beroep doen op den Tsaar,
naar aanleiding van het besluit, dat
de groote mogendheden zouden heb
ben genomen om Skoetarl bij Albanië
te voegen.
De Fransche „Liberie" publiceert
(maar 'l is onder voorbehoud ecu
telegram uit Petersburg, meldend, dat
de Russische regeering officieel heeft
verklaard, dat zij definitief zal op
houden Montenegro tc steunen in de
Skoetari-quaestie, op voorwaarde, dat
Djakowa, Prizrend en Ipck aan Servië
worden afgestaan.
Van tia oorlogsvelden.
Grieken en Turkc n.
Llit Grieksche bron wordt bericht,
dat bij het gevecht van 512 dezer drie
compagnieën Grieksch© infanterie, die
afgedwaald waren van het gros van
het leger, een aanval hebben gedaan
op de achterhoede van het TurkscJi©
leger. De Turken lieten bij hunne
vlucht 200 dooden op het slagveld
achter.
'De Grieken om Janina,
Men verneemt, dal de Grieken 40.000
man van Saloniki naar Janina zon
den.
Turkse lie gewonden van
Galli polL
Te Konstantinopel is een hospitaal
schip aangekomen uit Gallipoli met
457 zieken en gewonden aan boord.
Uit üet lislegsrde AdrianopsL
Een Duitschei1, die sedert langen tijd
in Adrianopel vertoeft, en liet geheele
beleg heeft medegemaakt, schrijft een
brief van 13 Februari aan ue „LferJï-
nei Morgenpust waaraan het vol
gende ontleend is
„Zoo vei schrikkelijk als men bui-I
ten Adrianopel gelooft, is het hier
niet. Het onaangenaamste is, dat wij
geen berichten van de buitenwereld
krijgen. Wat men ons hier voorzet
aan draadlooz© telegrammen uit Kon
stantinopel, gekloven wij reeds iung
niet meer. Wij hebben allen het go-
voel. dat het den Turken daar buiten
iu het veld ook thans nog niet goed
gaat.
r eu i 11 e t o n
BEAD ËRÜCAÜË
DE VERMETELE.
Uit het Engelsch van Baronesse Orczy
dcor C. D.
14)
Zoo was er een oogenblik van doo-
delijk stilzwijgen terwijl al die harten
wild klopten van heftige emotie. Een
oogenblik, enkele seconden, terwijl
zelfs natuur en tijd schenen te wachten
op de volgende noodlottige minuut.
Toen werd er plotseling een stem
een frissche,. jenge, vroolijk© stem ge
hoord, die daar zong:
Mijn scltocne witte roos.
Het was niet veraf; op zijn hoogst
een twintig ellen en liet geluid scheen
nu de smidse al meer en meer te na
deren. Instinctmatig, hoe kon liet an
ders, keerden sergeant en soldaten
zich om, om naar buiten te zien. Daar
was een toovermacht in die biijde, jon
ge stem, zuiver als die van een leeu
werik die ziju heerlijk vrededeuntje
helder zingt.
Toen zagen zij een vreemdeling, ele
gant. ja biina pronkerig gekleed; zijn
donker ongepoederd haar was met
Vele Slavische burgers verlieten in
stilte de stad en trachtten door de
Turksche gelederen naar de Bulga
ren te slujpen. Men liet hen kalm
gaan, omdat men niet bang was voor
verraad hunnerzijds, daar er hier
niets te verbergen valt. Zelfs de-Euro
peanen, die een beterc-n kijk hebben
op militaire gebeurtenissen, zien van
onze verdedigers, die buiten in de ver
schansingen liggen, weinig.
„Dat wij hier den hongerdood zul
len sterven, is voorloopig nog niet le
vreezen. Tot nu toe hebben wij vol
doende eten gehad en er is voor een
heel© poos nog voorraad. In de kel
ders van onze club is zelfs nog eeu
hoeveelheid champagne voorhanden.
In do maand December sprong hier
pn daar een verdwaald projectiel in
do stad, maar in Februari begon de
vijand ons krachtiger te beschieten:
Aan slapen viel niet te denken. Wij
achtten het beneden onze waardig
heid, in de kelders te kruipen. Zo.p
zaten wij, jonggezellen, in de club, en
haalden de een® flesch voor, de an
dere na uit den kelder Dal was do
eenige mogelijkheid om ons staande
te li on den.
Elk o ogenblik vloog een van deze
ellendige barakken in brand. Tot ern
stige rurnpen is het hierbij niet geko
men, Elk moest bij zoo'n gelegenheid
helpen blusschen. Dit heeft onze be
velhebber zoo georganiseerd dat al
len ijverig hun best doen, daarvoor
staan de bajonetten van de patrouilles
borg. Eén ding heeft zich in de laat
ste dagen onaangenaam kenbaar ge-
inuaklhet gebrek aan steenkolen.
Ook ons leger schijnt geeu grooten
voorraad meer te hebben, want de
zoeklichten werken lang niet zooveel
en intensief als vroeger. De steenko
len tot het verwekken van den elec-
trischen stroom schijnen te ontbreken.
Bijna vreemd was het, toen op. den
zesden Februari het kanongebulder,
waaraan wij reeds gewend waren, te
gen den middag plotseling zweeg.
Toen moeten do Turken een uitval
gedaan hebben, <i!e echter niet gelukt
schijnt te zijn. Eerst kwamen vele ge-'
wonden in do stad, daarna vluchtten
de niel-gewoude soldaten terug. Zij
werden echter spoedig geconcen
treerd, en verdwenen, oordat er een
paniek onder de bevolking uitbrak,
eon bewijs, hoezeer de officieren hun
manschappen in hun macht hebben."
Baar den vrede?
Uit alles blijkt, dat de leidende Tur
ken, sterker dan ooit, naar vrede
verlangen.
Men verwacht dat, door bemidde
ling der groote mogendheden, spoedig
degelijke vredesonderhandelingen ba
ginnen zullen.
Dg wedstrijd in doriogsbewapanliig
'i Duurt voort 1
Eerst begon Duitschland met plan
nen om z'n leger te versterken, Frank
rijk volgde.
Nu ook Italië.
De openbare meening in Italië
wordt voorbereid op een aanstaande
uitbreiding der bewapening.
De ministerieel© „Tribune" wijst in
een artikel, getiteld „Frankrijk en
Italië", op hetgeen het blad noemt de
ontwaking van het nationale geweien
in Frankrijk.
Het voortdurende streven van het
ministcriie-Poincaré om Frankrijk in
de Europecsche politiek een eerste rol
te laten spelende krachtige weer
stand, geboden aan het drijven -der
onderwijzers-syndicatende reorgani
satie van het leger onder MiUerand
en van de vloot onder Delcassé: de
verkiezing van dezen President; de
hoog© credieten voor leger en vloot
de tekst van de presidentieel© bood
schap de benoeming van Delcassé tot
vertegenwoordiger van Frankrijk in
Rusland dit alles zijn even zoovele
bewijzen voor die ontwaking en op
leving.
Italië aldus gaat de „Tribua"
dan voort meel zich wel degelijk
rekenschap geven van hetgeen daar
ui Frankrijk gesclnedt; immers, het
valt niet te ontkennen, dat Frankrijk
voor de ltahaatiscne politiek een fac
tor is van den eersten rang, waarme
de rekening dient te women gehou
den.
Niettegenstaande beide landen veel
gemeen hebben, dat beu tot elkaar
brengt, brengt hun noodlot eiken dag
tol een botsing in de Sïiddeliandsche
Zee
Uok Italië is een nieuwe phase in
getreden. Het is noodig, dal het in de
opvoering van zijn krachten te land
en ter zee met bij de andere mogend
heden ten achter blijft.
SpagjG en de Triple entente.
De „Correspondencia Militax"
©en invloedrijk Spaansch blau be
spreekt de opvoering der bewapening
in Frankrijk en Duitschland en de
mogelijkheid van een gewapend con
flict tusschen Engeland eu Duitsch
land en schrijft o. a.
„Onz© vrienuschap is voor de
Triple Entente van betcekenis. Twee-
een breeden strik achter in zijn nek
vastgebonden; hij had keurige kant
om zijn hals en polsen en er was geen
spatje modder op zijn fijne, goed zit
tende kleedmg. Hij hield ©en fraai kas
tanjebruin paard bij den teugel en na
derde al zingende.
Ook Patience, voor wie deze geluk
kige interruptie was als de stroohah'n
voor den drenkeling, had zich omge
wend om te zien naai1 den aankomen
den vreemdeling.
Hare oogen zagen hem het eerst toen
hij aan den ingang der smidse geko
men was en hij maakte ecu eerbiedige
buiging voor haar, terwijl hij met ©en
sierlijke, trotsche beweging zijn drie-
kantigen hoed afnam.
Toen barstte hij in lachen uit
11a! ha! ha! hier is wat moois te
doen. John Slicli, mijn vriend, waar
om ben je uit je humeur?
Hij stond daar in de open deur,
terwijl de goud er. glans der onder
gaande zon zijne losse, gracieuse ge
stalte omstraalde; zijn eenen arm ge
slagen om den hals van liet mooi©'
paard, streelden zijn fijn gevormde
vingers de zachte, trillende neusvleu
gels van het dier
John Stich liud bij den eersten klank
van des vreemde!ings slem zijn uit
dagende houding laten varen en een
straal van hoop had de dreigende uit
drukking zijner oogen vervangen.
Hoe zoudt gij deen, kapitein, met
honderd duizend goedgewapende en
geoefende Spanjaarden zouden In ge
val van oorlog niet te onderschatten
zijn hun hulp zou de beslissing kun
nen brengen".
Het Maii voegt hieraan toe
„Wij moeten er rekening mede hou
den, dat wij aangewezen zijn op een
Engelsch-Spaansch-Frarische politiek,
en aannemen, dat elk© militaire con
ventie tusschen Frankrijk en Spanje'
gegrond zou moeten zijn o,p het ver
kenen van hulp door Spanje aan
Frankrijk, In den vorm van een
Spaansch expeditiekorps, en op fi-
nancieelen steun van Frunkrijk aan
Spanje.
Door zulk een overeenkomst zou
het Europeesche evenwicht hersteld
zijn, aangezien Spanje aan do Triplo
Entente de soldaten zou verschaffen,
die zij noodig heeft tegenover het
Drievoudig Verbond.
Om dit doel te bereiken, moet de
F ran scli© pers zorgen voor een her
stel der sympathieën voor Spanje,
welke geducht geleden hebben tenge
volge van de discussie over '1 Fransch-
Spaansche Marokko-verdrag en moet
de Spaansch© pers een dergelijke taak
op rich nemen."
Dc revolutie In Mexico.
Uit Santiago <!i Chili wordt geseind:
De bladen brengen hulde aan de
regeeringen vtm de Vereenigde Sta
ten, Argentinië, Brazilië on Chili, die
van de regeerüig van Mexico waar
borgen eischen en hare geaanten te
rugroepen, als protest legen de onvol
doende verklaringen over den dood
van den gewezen president Madero.
Allerlei.
Hethuwelijk van prinses
Victoria I.ouise.
Het huwelijk van prins Ernst
August met prinses Victoria Louise
zal, zoo wordt uit Berlijn geseind. 24'
Mei plaats hebben. Op dien dag wordt
ook de zilveren bruiloft van prins en
prinses Heinrich van Bruisen aan hc-t
Berlijnsche Hof gevierd.
II et Ilon gaarsclie
ministerie.
Uit Weenen wordt bericht, dat mi
nister-president Lukacz door den Kei
zer in audiëntie is ontvangen, en «lat
deze het ontslag van Zichy, als mi
nister van onderwijs, heeft aangeno
men.
De Amerikaansche vloot.
Het „twee-slagecJie;>ouprogranT',
waarover door de vloolcummissie een
gunstig rapport was uitgebracht, is in
het „Committee of the Whole House"
verworpen.
Een amendement, strekkende om
slechts éi-u slagschip to© te staan,
werd aangenomen met 144 tegen 133
stemmen. Do democraten stemden
voor het amendement, terwijl de repu
blikeinen vrijwel allen er legen waren.
Binnenland
HET VERTREK VAN H. M. DE KO
NINGIN EN DE PRINSES NAAR
DEN TAUNUS.
De Koningin en Prinses Juliana
zijn gisterenavond per Staatsspoor
naar don Taunus vertrokken, om
zich aldaar bij den Prins to voegen
en er cenigen tijd te verblijven.
Een groote menigte bevond zich dit
maal langs de straat.
Toc-n 11. M. met Haar dochtertje om
streeks' 71/4 uur in de hofaulo voor
den stationsingang verscheen, ginger
een luid gejubel up uit de meneohen-
massa in de Rijnstraat. 'Terwijl de
Koningin daarvoor vriendelijk bui
gend dankte, maakte het Prinsesje
buiginkjes naar het publick. -
Aan dc hand van de Koningin be
trad het Prinsesje de Koninklijke
wachtzaal, waar ditmaal, nu 11. M.
voor langeren tijd de stad verliet, ver
schillende autoriteiten bijeengekomen
waren om Haar uitgeleide tc doen.
Ook zag men er, onder geleide
hunner ouders, drie allerliefste kin
dertjes van den leeftijd van Prinses
Juliana, die de verre reis gingen me
demaken om gindsch het Prinsesje ars
speelnootjes gezelschap te houden,
liet waren de kindertjes Bentinck,
kleinkinderen van Hr. Ms. Opperstal
meester.
Een hartelijke, leuk kinderlijke be
groeiing had tusschen de speelkame
raadjes en het Prinsesje plaats, tc
midden van al die deftige autoritei
ten.
Nadat H. M. zich niet alle aanwe
zigen enkele oogeublikkcn had on
derhouden, waarbij Prinses Juliana
aan ieder hunner oen handje gaf, be
gaven Koningin en Prinsesje zicli op
het perron eu werden daar ontvan
gen door een luid gejuich, thans van
de vele op het perron achter do hek-
afsluitingen verzamelden en dat in
kracht toenam toen 't Prinsesje naar
beide zijden eenige malen boog en
met het handje groette. Toen bega
ven zij zicli in lien trem, waarna H. M.
zich inet de Prinses dadelijk terug
trok in 't salonrijtuig, waarvan de
deze roodrokken in je huis en al huil
geklets over rebellen?
Kapitein? mompelde de sergeant.
Ja, kapilei nBathurst van Zijner
Majesteits Witte Dragonders, ant
woordde de vreemdeling, terwijl hij
zijn paard in de smidse leidde i n het
aan den ingang vastbond. Toen stapte
hij vooruit eu gaf den sergeant een
fennen klap op den rug.
En ik blijf er borg voor, sergeant,
dat John Stich geen rebel is, daar is
hij een veel te groote dwaas voor!
voegde hij er met een guitigen blik zij
ner grijze oogen bij.
Patience stond nog verstijfd van
schrik in den donkeren hoek der smid
se. Zij wist nog niet of zij hoop durf
de koesteren, of die jonge vreemdeling
met zijii liefelijke, jonge stem eu wel
levende manieren, de inachl zou heb
ben om het gevaar, dat haar broeder
bedreigde, af te wenden.
Ook Betty was te zeer door schrik
aangegrepen om te kunnen spreken.
Maar de sergeant was intusschen van
zijn oogenblikkèlijke verbazing beko
men. Bij de vermelding van des vreein-
delings militairen rang had hij de
hand geslagen aan zijn driekanten
hoed. Maar nu was li ij weer gereed
om zijn plicht tr. doen en merkte hij
met blijdschap de minder dreigend©
houding van den smid op.
Tot uw dienst, kapitein, zoide hij,
en nu heb ik miin© orders, ik heb
venstergordijnen waren neergelaten,
terwijl de leden van het gevolg en de
speelkameraadjes zich in den waggon
naast dit rijtuig begaven.
Even over half acht zette de trein
zich onder hernieuwd gejuich in be
weging, nadat II. M. nog enkele
oogen blikken, ditmaal alleen, op liet
halkon van den salonwagen kwam om
de autoriteiten, die zich thans op het
perron hadden begeven, nogmaals to
groeten.
De trein echter verliet nog niet da
delijk het stationsemplacement, maar
werd, nabij de kruising van Stnats-
en Ifollandsche Spoor, op eeu zijspoor
gezet, om eerst te 9 uur 43 min., nu
weer op de hoofdlijn te zijn terugge
zet, definitief to vertrekken, als liet
Prinsesje en de speelnootjes vermoe
delijk wel in slaap zouden zijn ge
vallen.
Dc Slaalsspoorwegmaatschappij had
maatregelen getroffen, waardoor, ter
wijl de Koninklijke trein op liet zij
spoor verbleef, zooveel mogelijk het
maken van geraas door ui kreunde en
binnenkomende of rangeerende trei
nen vermeden werd.
TWEEDE KAMER.
Door de wijz© waarop dc lieer Aal-
berse bij de behandeling van art. 194,
•der lnvaliditeits en ouderdoms-ver-
zekering met zijn amend, „omsprong",
door op het allerlaatste oogenblik,
vlak voor de stemming over 't art. en
de amendementen om voor de drie
laagste loonklassen den werkgever
meer dan den arbeider te doen beta
len in de premie en over 't amend.
Duys c.s. om voor de twee laagste
loonklasse nin gemeenten of bebouwd©
kommen der gemeenten de preaiiën
geheel voor rekening voor t Rijk to
nemen, kon de beslissing nog niet
vóór «Ie pauze volgen. De heer Aal-
berse had nl. voorgesteld om in zijn
amend, d© van 't loon af te houden
bedragen nog eens te veranderen,
zoodat het in do le ©n 2de kl. 4 en 0
cents per week, in de 4e en 5e kl. 20
en 24 cents bleef, maar in de 3e loon
klasse van II tot 14 cents v.erd opge-
voord. Daariegen nu hadden <le hee-
ren Troelstra eu Treub ernstig be
zwaar, want nu werd de uitzonde
ringsbepaling op dc-n regel, dat werk
gever cn arbeider ieder de helft hc-t a-
jlen, nog ongunstiger voor de arbei
ders. speciaal in den landbouw. Dit
ontkend© de heer Aalberse wel, maar
na ©enig beraa«l stelden de neeren
Troelstra en anderen een sub.-arnend.
voor om 't cijfer van 1G voor de 3e loon
klasse weder op 11 cents terug te
brengen.
Het debat werd daarop gesloten en
het amendement-Duys c.s. (vrijstel
ling der laagste loonklassen) werd
verworpen met 42 tegen 29 stemmen.
Daarentegen werd het sub-amende
ment Troélslra c.s., hoewel door den
lieer Nolens ontraden, met 39 tegen 34
stemmen aangenomen en het aldus
gewijzigd (in zijn laatsten vorm her
stelde) amendement Aalberse c.s., om
in de drie laagste loonklassen. de
werkgevers meer dan de arbeiders te
doen bijdragen, met 40 tegen 37 stem
men aangenomen.
Hierna keerde de Kamer tot de artt.
173 en volgende terug. Een poging van
de liecreifDuys c.s., om voor werklie
den. die niet van den werkgever, maar
van derden (bijv. kellners, die het in
den vorm van fooien) loon ontvangen,
een uitzondering te maken op den
regel (van art. 174), dat de werkgever
de premie betaalt, en even&eeï- een
subisidiair amendement, orn voor de
zulken althans ooit toe te staan het
recht om op den werkgever de helft
van de premie te verhalen, opdat zij
die niet geheel boboeven op te bren
gen, vond noch hij den Minister van
Landbouw, noch bij den heiev Nolens,
als tolk der Commissie van voorberei
ding, steun.
Integendeel «lij ontraadden bei
den cn de Kamer volgde '"rei; het
amend, werd met 39 tegen 23, het
subsidiaire met 37 tegen 26 stemmen
verworpen.
Tegen art. 188 (recht van dm ver
zekerde om opneming in een hoogere
loonklasse te vorderen) had de beer
Treub bedenking; hij vroeg er stem
ming over, maar f.et werd niet 33 te
gen 23 stemmen goedgekeurd.
Toen volgde een vrij langdurig ju
ridisch debat over de artt. 196 en 197
over de beslechting van geschillen
over inhouding of terugbetaling van
premiên. Daarover inoest volgens
deze artikelen eerst de Raad van Ar
beid beslissen alvorens de rechter
bon uitmaken wat naar ciseh der
wet moet geschieden. Dit nu oordeel
den de neeren Van Lynden van San-
öenburg en Limburg in strijd met de
grondwet, een niet toelaatbare be
perking van den rechter in de ontvan
keüjkver klaring ©ener vordering,
waar hij van de beslissing van den
administratieven rechter zou afhan
kelijk zijn. De beer Rutgers en de
Minister, de heer Tahna, ontkenden
recht voor huiszoeking en....
Maar bliksemsnel sprong kapitein
Bathurst op hem toe. Recht voor
huiszoeking: riep hij opgewonden uit,
zeidet gij, recht voor huiszoeking
sergeant'? Dat is een geluk voor mij!
Sergeant, gij zijt de rechte man voor
mij.
Hij trok den sergeant aan zijn mouw
Ik verzoek u, mijnheer... protes
teerde deze.
Maar de jonge inon was niet terug
geweken.
Sergeant fluisterde hij beteeke-
nisvol, zoudt gij een honderd guiu-
jes willen verdienen?
Honderd guinjes! riep de sergeant
terstond uit, zeker wil ik dut, als
gij mij maar zegt, op welke wijze?
Hij sloeg een blik op de kleine deur
achter John Stich, maar zijn ooi- neig
de tot den vreemdeling; liet lokaas
was verleidelijk; honderd guinjes wus
zoo iets als een fortuin voor een sol
daat van Koning George II.
Luister dan, sprak Bathurst, ge-
heimziimig. Gij hebt wel gehoord
van Beau Brocade, den struikroover,
is het niet?
Ja, ja, knikte de sergeant, wie
heeft niet van hem gehoord?
Nu, dan weet ge ook wel «lat een
som van honderd guinjes is beloofd
aan wie hem gevangen neemt, niet?...
Denk daaraan eens, sergeant'.-, een
mooie som. hè?
dat «Se jechlcr hier«Ioor gebonden
werd. wijl de uitspraak van den Raad
van arbeid voor hun een aanwijzing,
geen grondslag van beslissing be
hoefde te zijn. Maar de heer Loeff
vond 't dubieus en wilde uitdrukke
lijk zien bepaald dat de burgerlijke
rechter niet zou zijn gebonden aan de
uitspraak van den Raad van Arbeid.
Hel slot van de discussie was dat
de Minister, om alle strijd te vermij
den, <1© heide artikelen terugnam. De
practijk zal «le zaak nu wel regelen.
Hij art. 198 werd 'liet verder debat
tot heden verdaagd.
MAATSCHAPPIJ VAN TUINBOUW
EN PLANTKUNDE.
Woensdag hoeft de Maatschappij
van Tuinbouw en Plantkunde te
Utrecht ©en vergadering gehouden,
welke door den directeur-generaal
van landbouw werd bijgewoond.
Als eerste punt van bespreking
kwam (zoo meldt de „N. R. CL") het
voor-ontworp land bouw-arbeidswet in
behandeling, Het eerste vraagpunt
omtrent dit voor-ontwerp luidt als
volgtKomen er iu den tuinbouw toe
standen voor, die het gewenscht ma
ken a. Met betrekking lot den arbeid
van personen berieden de zestien jaar
en van vrouwen beperkende bepalin
gen in liet leven te roepen b. Maat
regelen voor gezondheid en veiligheid
te treffen
Algemeen was men wel ingenomen
met dit voor-ontwerj), doch men
kwam toch met verschillende bezwa
ren. Men acht o. rn. de grens, welke in
art. 4 genoemd wordt, van 13 jaar of
nog leerplichtig, te hoog, vooral daar
een zoon wel in de kweekerij van den
varier rnag werken, doch niet bij der-
den. De meerderheid evenwel vond die
bepaling niet te bezwarend.
De heer Din mer kte op, vooral naar
aanleiding van art. 5, dat zooveel in
deze bij algomeenen maatregel van
bestuur geregeld zal worden.
De heer Van Lennep gaf het hoofd
bestuur den raad, aan den minister te
verzoeken, ook de algemeene maatre
gelen van bestuur ter inzage te mogen
ontvangen, daar ook z. i. deze maat
regel wel eens tol te bezwarende be
palingen zouden kunnen leiden.
De heer Spanjaard merkte op, dat
de bepaling van art. C, vooral voor
bedrijven, waar groenten of bloemen
gekweekt worden, bezwaarlijk is;
daar zal 's zeniers vaak vóór vijf urn
's ochtends gewerkt moeten v. oiden.
De vergadering vond het verkeerd,
dat hier andere dan leerplichtige kin
deren niet vóór een bopaald uur des
morgens arbeid mogen verrichten.
Tégen art. 7 maakt© de afdeeling
's-Uravenhago bezwaar, daar zij meent
dut liet lastig zal gaan, luidden op
den dag zooveel rust te geven. Andere
afdeelingen voelen dit nadeel niet.
Naar aanleiding van art. 9 merkte
de hoer Gratema op, dat hier weer te
veel overgelaten wordt aan de alge-
meene maatregelen van bestuur be
ter ware liet, hier meer in de wet \ast
te leggen.
De heer V. Franck merkt© op, dat
het gevaarlijk kan zijn, dut het dis
trictshoofd «Ier arbeidsinspectie hier
niet macht bekleed wordt, terwijl deze
absoluut geen vorstand van tuinbouw
heeft, Men wil hier deskundigen aan
gesteld zién.
Eenige sprekers zijn dezelfde opinie
toegedaan en dringen op aanstelling
van deskundige personen aan.
Na de behandeling van dit voor
ontwerp kwam het onder wijsrapport
aan de orde, dat de hoer V. Franck
inleidde. I-let tninbouvv-onde-rwijs der
wintercursusson wordt over het alge
meen goed genoemd, doch er zijn
eenige leemten; zoo uelit de commissie
het gewensclit, dat er meer praktijk
kennis geëischl inoet worden.
De commissie wil verder ineer uni
formiteit in het onderwijs over het
geheele jaar gebracht zien.
Vervolgens bespreekt «Ie inleider in
het kort de brochure van den heer
Steen, naar aanleiding van het rap
port der commissie geschreven.
Daarna krijgt de heer Steen het
woord hij lK-spreekt liet rapport «ier
cemniissie in verband met zijn bro
chure.
De heer W'ilke zag gaarne de lagere
schooi weer aangepast aan het land
en tuinbouwouuerwijs. Uok gelooft
spreker, dat men te huoge ©isclien stelt
aan hen, die tuinbouwonderw ijs ge
noten hebben.
Do heer leunissen wijst er op, dat
de cursussen vooral in Amsterdam
geen geschikt© werklieden leveren, eu
daar komt liet voor de praktijk op
aan.
Vele sprekers voerden over deze zaak
't woord.
De heer va i Hoek, directeur-gene
raal van den Landbouw zei dat het
hem een genoegen was op deze ver
gadering tegenwoordig te zijn, waar
zulke belangrijk© quaesties aan de
ordo zijn. Wanneer de tuirsbouwers
vooruit willen, dienen zij het hoe en
waarom te weten, en is het dus een
verblijdend verschijnsel, dut dit on-
De oogen van den sergeant fonkel
den bij die gedachte.
De soldaten luisterden ook met be
langstelling toe, want de vreemdeling
had nu niet meer fluisterend gespro
ken.
Honderd guinjes! Een paar woorden
van magische bekoring, die de macht
haddon de meeste menschen in ver
rukking te brengen in die dagen van
armoede.
Lady Patience's geheele ziel scheen
ln hare oogen te liggen. Met voorover
gebogen lichaam en snelle ademha
ling staar«le zij den vreemdeling aan,
vol nieuwsgierig verlangen om te hoo
rei» wat bij zou doen. Zij durfde niet
te denken «lat het hem bepaald te doen
was om den sergeant af te houden van
zijn plan, maar zij twijfelde er geen
oogenblik aan «lat bij hoven verwach
ting zou slagen.
En toch scheen er niets gewonnen
door het voor enkele minuten tegen
houden der catastrofe.
Ja, inderdaad een fortuin, zucht
te de sergeant, met blijkbaar vurig
begeeren.
Eu ik heb gezworen dien stout-
moodigen, dmvelschen roover bij den
kraag te pakken, vervolgde de jonge
man. Ik weet waar hij op dit oogen
blik wegschuilt, maar. ik kan alleen
dien schelm niet te pakken krijgen.
Hoe zoo?
liet is ongelukkig een privaat
Onze Lachhock
EEN' WAARHEID.
Man, man, wat zie Je «r ouwe
lijk uit!
Ik dat wil ik wel geloovon; k
hen ook nooit van mijn leven nog zóó
oud geweest als nu!
WEDERZIJDSCHE COMPLI-
MÈNTEN.
Twee vrienden ontmoetten elkander
na ec-n langdurig afzijn; de een wa«
verschrikkelijk dik geworden, de an
der gel«bek wel een geraamte.
Zeg, amice, je ziet er uit, also!
je niets meer te eten hebt gehad,
sinds wij elkander bet laatst gezien
nebben! riep de welgedaan; spottend
uil.
En gij ziet er uit, alsof je sinds
dien tijd iederen; middag uiteten bent
geweest! liet de ander er dadelijk op.
volgen.
der werp zoo algemeen de aandacht
trekt
Hij wees er op, dat het tuiubouwon
derwijs het best te vergelijken is met
het mozalkwerk, waarin ieder volk
iets anders waarneemt. Dit onderwijs
is in de verschillende doelen van het
land zoo verschillend naar gelang van
de speciale cultures, welke in verschil
lende centra gedreven worden, dus
een generaliseering totaal onmogelijk
is. Ook zijn de eischen welke men aan
het onderwijs stelt geheel verschillend.
I-Iier wil men alleen goede knechts op
leiden, daar wil men het onderwijs in
gericht zien voor aanstaande kleine
patroons.
Dat het onderwijs zulke verschiN
lende resultaten oplevert is voor ecu
niet gering deel te wijten nun het
groote verschil in he' lager onderwijs,
dat bv. in Groningen zeer goed is,
doch op andere plaatsen veel te vven-
schen overlaat- Stelt men dus cK- i
eiseh, dal iedere leerling hel Ucrha-
lisigsonderwjjs genoten moet hebben,
en tevens op zijn minst één jaar «n «te
praktijk werkzaam geweest moet zijn,
dan zullen «le resultaten vee! tater
zijn, dan in het tegenovergestelde ge
val.
De heer van Hoek wijst er vervol
gens op, dat het reglement voor <1©
cursussen alleen eeu leiddraad is,
waarin zooveel kan gewijzigd worden
als men maar wil. Indien men zijne
wenschen kenbaar mankt zal daar
steeds rekening mede gehouden wer
den.
Zal het pructiscli onderwijs goede
resultaten opleveren, dan dienen de
patroons mede te werken. Practici
om onderwijs te geven, moeten gc-
vorent worden,daar daaraan gebrek is.
Reeds lang heeft de regeermg in dien
zin willen werken, doch liet ontbreekt
aan onderwijskrachten. Tuinbouw
kundigen met dc acte middelbaar on
derwijs worden in slechts zeer gering
aantal door de Rijks Hoogere Land-
Tuin- en_Boschbouuschool gevormd,
en daardoor is er gebrek aan onder
ling personeel. Tc-ch kan spreker mc-
dedeelen, dal. er binnenkort, een cur
sus komen zal, aan welke dus de prac
tici opgeleid kennen worden.
Nadat de heer van Iloek nog betoogd
heeft, dat de omvanrijk© arbeid dor
commissie zeer nuliig is geweest,
wordt overgegaan tot liet volgend©
punt van de agenda: Het opsporen en
in cultuur brengen van tropische ge
wassen.
De heer Valeton, te Hees, leidde dit
in.
INT. FEEST. STUDENTENBIJEEN
KOMST.
In verband met het niet in voldoen
ds mate vloeien der bijdragen voor
bovenstaande bijeenkomst., is door
het uitvoerend comité een vereenvou
digd plan voorgesteld, waarvan de kos
ter; zijn geraamd op 6000. Zaterdag
zal een vergadering worden gehouden,
waarin waarschijnlijk de beslissing
zal genomen worden of de bijeen
komst zal doorgaan.
HEVIGE VECHTPARTIJ.
In de Langestraat tc Enschedé is
naar de 'Tel. meldt, hevig gevochten
tusschen den paardenliandelaar B. .ie
L. en den chauffeur R. M. Dc L. kreeg
hierbij een diepe snede over een dor
armen en een 12 cM. diep© steekwonde
in den rug. Na op 't politiebureau
verbonden te zijn, v.erd hij per bran
card naar jt ziekenhuis overgebracht
EEN BORSTBEELD.
Naar het „Nbl. v. d. Boekh." weet
mede te deelon, is door het comité tot
stichting van eeu gedenktcokeri voor
wijlen G. van Rijn. in leven bibliutnc-
caris der gemeentelijke openbare bi
bliotheek te Rotterdam, opdracht ge
geven aan den beeldhouwer L. F. Eac-
rua van der Tuuk om een marmeren
borstbeeld van den heer Van Rijn te
maken.
huis en ik heb geen recht tol indrin
gen en huiszoeking.
De sergeant gaf een wenk van be
grijpen.
Hm! zeidt hij, dat verstaat
zich.
Toen voegde hij er nadrukkelijk bij:
Maar de belconlnc?
Die zult gij geheel hebben, ser
geant, en zoo uw mannen mij willen
helpen, zullen zij ook honderd guin
jes te deelen krijgen. Ik heb gezworen
dien schurk to pukken, om aan mijn
eerzucht te voldoen. Wil je mij geloo-
ven, sergeant, pas een week geleden
beroofde die schurkachtige roover mij
op klaarlichten dag!.,, hij ontstal mij
vijftig guinjes. Nu heb ik met kapi
tein Borrowdale om honderd guinjes
gewed dat ik den schelm gevangen
zal nemen.
Nu was de belangstelling van den
sergeant ten volle opgewekt, en do
soldaten hoerende wat hun deel zou
zijn, hingen aan de lippen van don
sergeant, hopende op het bevel om tot
dat winstgevend zaakje op te mogen
trekken.
Ilm! mompelde deze laatste, met
een gebaar dat hij liet wel begreep,
die roover is zeker een persoonlijke
vijand van u, is het niet?
Ja! zuchtte kapito" Bathurst op
aandoenlijke wijze, de ergst© dier
ik ooit ha«L
(Wordt vervolgd).
