Hauek Dm
BEAU BROCADE
TWEEDE ELAD
Haandaa 31 Maart 1913
Erfenis-Jagers.
Dezer dagen kon men in onze cou
rant de vólgende advertentie lezen
P1ETEB TEYLER tl. HULST.
De erfgenamen van P. T. v. d. must.
(en alle belanghebbenden %n deze
(juacsiie) worden dringend Ier verga
dering opgeroepen op Zaterdag 1»)
Maart 's avonds te huil acht in hel
gebouw van den 11.-li. Volksbond,
Smcdcslraal 23, te lluarlem. (Spre
ker de heer J. v. Marle mt Apcl-
EnTt'e IS cent. I1ET BBStüOR.
Klokslag 71/2 uur was 'k daar aan
wezig. De vergadering had plaats in
de groote zaal.
Er zaten een 100 mensehen, meest
mannen, maar er waren ook enkele
vrouwen en jonge meisjes.
't Waren doorsnee-burgermensch-
jes, die blijkens hun kleeding wel
cenige briefjes van duizend kunnen
gebruiken.
Er waren menschen van heinde en
ver gekomen. Uit Friesland kwamen
er wel 40. mannen en vrouwen. Alle
maal erfgenamen 1 's Middags om 12
uur waren ze al in onze stad, voor
zien van knapzak, met de broodjes,
vlcesch en eieren.
Zichzelf getractc-erd in t vooruit
zicht van de erfenis 1
't Bestuur van de vereemgmg
van erfgenamen van Tc-yler troon
de aan een groene tafel.
Er kwamen langzaam aan nog
meer erfgenamen, 't Getal liep nu
naar de 200.
't Bestuur was in 't bezit van boek
jes over de Teyler-quaestie. 'k Steven
de naar de groene tafel, om zoo n
boekje.
De voorzitter gaf er mij een. De ti
tel luidde i
Prijs 30 cent.
De Duistere zaak
van wijlen
PI ETER TEYLER VAN DER RULST
eindelijk opgelost door
J. VAN MARLE, te Apeldoorn.
Een der bestuurderen, die klaagde
over de weinige medesverking van de
pers, duwde mij liet boekje onder
den neus en zei triomfantelijk „Zoek
u nu eens één leugen in dit boek-
Nu zoo dadelijk? repliceerde ik
half lachend.
U gaat natuurlijk ook weer met
ons spotten zoo vervolgde deze er-
fcnisinan, net zoo als uw hoofdredac
teur vroeger deed
'k Weet 't nog niet zoo zei ik.
Eindelijk 't liep naar half negen 1
stond de voorzitter, de. lieer C u-
n c s uit Amsterdam, van z'n stoel op,
om met luide stem alle aanwezigen
„vriend en vijand" welkom te heelen.
Hij vervolgde: „De opkomst stelt
on.s eenigszins te leur. We hadden
gedacht, dat Haarlem hunkerde om
eens wat licht te zien ontdekken in
de duistere ïeyler-zaak. Maar de min
dere opkomst heeft ook een gunsti-
gen kant, wij, sprekers, behoeven nu
niet de geheele zaal te overschreeu
wen, de afwezigen sparen onze stem-
middelen."
Onderhand stond deze m'nbeer
zóó luid te spreken, datde con
cierge van St. Bavo wel angstig voor
de ramen mocht zijn geweest, af en
toe stonden ze te rammelen 1
De voorzitter vervolgde: „We zijn
liu in de St. Bavo. Wij erfgena
men van Teylcr hebben aan de di
recteuren van Teyler's stichting ge
vraagd ont voor dezen avond te mo
gen vergaderen inde gehoorzaal
van Teyler's slichting 1 Maar de hee-
ren hebben zich doof gehouden."
Terwijl spreker dit zei kwam er al
geestdrift onder de erfgenamen, ze
applaudisseerden luid.
„We hebben langen tijd ver van
Haarlem vergaderd. We dorsten niet
in deze st-ad te komen, omdat we bang
waren, dat we, zoo dicht bij "t vuur,
onze ringers zouden branden. Maar
nu zijn we niet meer bang, nu zijn
■we in Haarlem gekomen."
Thans kwam de beurt aan de pers.
Wij pc-rsmenschen moesten ons scha
men, omdat we eens hebben geschre
ven over een „e r f e n i s-b a c i 1". En
dan „te durven spotten met de ernsti
ge menschen die trachten de erfenis,
waarop ze recht hebben, te verkrij
gen „Neen, we moesten ons scha
men" zoo verzekerde de voorzit
ter.
We waren niet de eenige die een
veeg uit de pan kregen. Ook een
stadgenoot, die een brochure over de
zaak schreef, kwam aan de beurt.
„Hij had wel eenig licht in de zaak
gebracht, maar z'n grootste fout was,'
dat hij z'n porteinonnaie gespekt heeft
met 't geld van de arme verdrukte erf
genamen. Do brochure kostte 05 cent
en dat is tc veel." (De heer v. Marle
gaf z'n boekje voor 30 cent) Erger
nog voer spreker uit tegen de direc
teuren van Teyler's stichting.
Na veel leelijke dingen gezegd te
hebben vervolgde hij„En waar zijn
nu die heeren Waarom zijn ze niet
hier gekomen We hadden ze plat
geslagen met onze argumenten."
De gezichten van de erfgenamen
blonken nu al van Vreugde en zucht
tot 't tellen van de erfenis-dubbeltjes 1
Maar er kwam nog meer. De voor
zitter zette z'n slem nog eens extra
uit en vervolgde:
„Maar do tijd zal komen, dat zij
(die zij zijn do Directeuren) 't uur
vervloeken zullen, dat zij 't directeur
schap aanvaardden. Wij, de rechtheb
bers op 't geld, dringen ze steeds ver
der naar den afgrond. In dien afgrond
zult ge vergaan." (Luid applaus.)
„Na een lange onderdrukking van
134 jaar, komt eindelijk voor ons de
morgenstond. De zon daagt op aan de
kimmen.Wij zullen eens, en nu
wel gauw, de erfenis kunnen deelen."
Nu steeg 't enthousiasme der erfe
nisjagers nóg hooger, getuige 't lui
de applaus.
Ook een notaris hier ter slede kreeg
„er van langs", omdat hij niet eerlijk
gehandeld had met de rechten der
erfgenamen.
De notaris en z'n candidaat werden
door spreker gekarakteriseerd als...
„stakkerds".
Daarop vervolgde de voorzitter:
„Onlangs heb ik' in 't Paleis van Jus
titie te Haarlem 't zoogenaamde tes
tament van Teyler gezien. „Maar
zoo vervolgde spreker ik erken dit
testament niet, want de notai'ïs dit 't
testament gemaakt moest hebben, i s
nooitnotaris geweest! Ik beb
bewijzen van m'n bewering, die heb
ik laten komen uit 't Rijks-archief in
Den llaag."
(Ontzetting onder de aanwezigen.)
Nu kregen we een serie jaarlal
len te hooren, die we den lezer zul
len sparen.
De voorzitter vervolgde: „Wij mo
gen ons eigen museum niet eens
meer gratis bezichtigen. Nu op
dezen avond staat er zelfs politie
voor 't museum, om 't gebouw te be
schermen. Ze zijn bang, maar we
zullen onzen tijd wel afwachten
(Applaus.)
..M'n vriend V.an Marle zal straks
ook "t woord voeren. Men heeft wel
eens gezegd, dat hij half gek is, maar
ik verzeker u. dat hij even verstandig
is als u en ik."
De spreker vervolgde: „Nu heeft
deze notaris ons doen weten, dat we
j voor 50 gulden een afschrift kunnen
krijgen van 't testament. Zeker 50
gulden voor zoo'n waardeloos prultl"
(Applaus van de erfgenamen.)
Nog eens kwam de voorzitter aan
met z'n beeld van den opkomenden da
geraad en toen (na een storm van ap
plaus) kwam eindelijk de isprekor
van den avond aan 't woord, de heer
Van Marle.
Deze spreker begon met te consta-
teeren, dat hij gelukkig niet gek is I
Over de pers klaagde hij niet, zeg
gend: „ze hebben in de pers nog
nooit gezegd, dat ik een leugenaar
ben."
Ook hij besprak dc erfenis-quaestie
uitvoerig én zei o.a.: Een oud testa
ment.... Oeh, wat wil dat beduiden!
ik ben meubelmaker en kan een an
tieke kast namaken. Waarom kan men
dan niet antiek schrift maken?" (ap
plaus).
Over de advocaten was hij slecht te
spreken, zeggend: „Ga nooit naar ad
vocaten." Een oud spreekwoord zegt:
„vertrouwt niemand"
Spi-eker vervolgde: „de directeuren
van Teyler's stichting hebben- de cen
ten van Teylex-. Wij zijn de bloedver
wanten van Teyler en hebben recht op
die stichting en de gelden".
„134 jaar hebben groote geleerden,
mannen met koppen, er over gestu
deerd, hoe de directeuren aan de Tey-
lerstichting zijn gekomen. Ze hebben
't niet uiigemaakt Maar ik weet 't, ze
hebben 't (met stemverheffing) g e -
stolen.
Nu staan c-r politiemannen voor het
museum. Ik ben or lil ij om, dat de po
litie er zich eindelijk mede bemoeit.
(Gelach).
Als ik wat wil doen tegen de stich
ting, dan zal ik dc- politie wel reepen,
want dan is 't mijn bedoeling, dat ze
me voor de rechtbank brengen.
Verder zei spreker: „Er is valsch-
lieid in geschrifte gepleegd, want 't
staat officieel vest, dat er nooit een
testament is geweest!"
Spreker veer op zijn beurt uit over
de llaarlenrsclie rechtbank, over „de
ongemotiveerde bescherming van de
heeren van do stichting".
Do heer Van Marle, die nog eens
napraatte wat de voorzitter ons al aan
't verstand had trachten te brengen,
sprak weinig erderhoudend.
Af en toe knepen er erfenis-men-
schen tusschen uit, zij hadden er voor-
loopig genoeg van. De boerin uit
Friesland met d'r dochters trekken
ook af. Op hun gezichten stond de ge-'
dachte te lezen: van erfenis deelen
komt van avond toch nog niet.
De lieer van Marle werd blijkbaar
kwaad. Hij ging met grof geschut wer
ken, wo hoorden uitdrukkingen als:
,,'t schreit ten hemel...", „wij betalen
belasting en daarvan worden ambte
naren betaald die ons bedriegen..."
De uittrek nam toe. Wel 50~erfenis-
menschen waren al verdwenen.
Do heer vuu Marle sprak door, af
en too sloeg hij op 't spreekgestoelte.
Over do advocaten zei li ij- „om door
de mazen der wet te kruipen moet jo
10 jaar studeeren", dan ben jc advo
caat!" En dan. liet gaat voor ons niet
om de millioenen van Teyler, maar
vooral om ons heilig recht!"
Over de Koningin, zei de heer van
Marle: ,m'n buurvrouw". (Ilij woont
ril. in Apeldoorn, dus dicht bij 1-Iet
Loo).
Spreker heeft blijkbaar bij a.llc hoo-
gc rechtspersonen bezoeken gebracht
I-Iij zei althans herhaaldelijk: „De
procureur-generaal zei aan mij..."
„De advocaat-generaal..." enz.
Ook zei spreker: „Wat men ons
voorlegt als testament is waard om
als scheurpapier weggegooid te wor
den".
Een clubje van 25 erfenismen-
schen blies weer den aftocht.
Eindelijk staakte de heer van Marle
't spreken. Nummer 3 kwam nu.
Deze m'n heer sprak op zal ven den
toon. Ook hij had 't over „ongerech
tigheid, die door de gerechtigheid zal
worden overweldigd. Dan zal recht
gedaan werden".
Eindelijk staakte ook nummer 3-.
De voorzitter stelde nu de gelegen
heid tot debat open.
„Ambtenaren, directeuren, spreekt
nu op...." ..'t Blijft rustig! De heeren
zijn niet gekomen, ze durven niet!
We zouden ze den kop hebben inge
drukt!"
Nog eens gaf de voorzitter een plei
dooi voor 't reclit der erfgenamen.
Hij dacht zeker: de aanhouder wint!
Daarop voer hij nog eens tegen ons
blad uit 't Werd nu zoo prachtig,
dat we opstonden, om de zaal
te verlaten. Onder 't heengaan boor
den we nog:
„We zullen den procureur-gene
raal thans gaan dwingen om ons
recht te doen".
Teen viel de hamer en was de ver
gadering geëindigd.
En zoo was 't afgeloopen!
De erfenis-menschen gingen naar
huis, gesterkt in hun geloof.
Tot erfenis deelen was 't nog niet
gekomen.... 't Was ook al bijna mid
dernacht de tijd was dus al ver
praat,..
Buiten 't gebouw stond een zeer
sterke politiemacht, 4 inspecteurs en
een 6-tal agenten. In de Damstraat en
voor 't Teyler's museum aan 't Spaar-
nc stonden nog 4 ordebewakers.
Blijkbaar vreesde men eenige de
monstratief optreden van de erfenis
jagers.
i Zoo'n vaart is t evenwel niet ge-
.'loopen. Wel zijn er eenige groepjes
langs 't museum getrokken, maar veel
meer is er niet voorgevallen. Eenige
zeiden alleen: „Ons gebouw mag wel
eens opnieuw geschilderd worden!"
De groote club erfenis-menschen
ging in optocht gevolgd door eeni
ge agenten naar 't station, om nog
den kaatsten trein nu ar Amsterdam te
pakken.
't Resultaat van den avond?
Nul, nuk
KEE.3.
Buitenlanflsch Overzicht
Do ESalkan-vutkaarc.
Verschil van meening onder de
mogendheden.
Uit Konstantinopel wordt aan liet
„Berl. TagebL" geseind:
„De tegen Zaterdag bijeengeroepen
nieuwe ambassadeursrol iferentic is
afgc-zegd, daar de Russisch© ambas
sadeur mededeelde, dat hij de aanvul
lende instructie uit Petersburg nog
niet onivangen had.
Th diplonu tieke kringen heerschte
de indruk, dat overeenste m-
m i n g over den collectie
ven stap der mogendheden
no» niet te bereiken is.
Van goed ingelichte zijde werd ver
zekerd, dat hel dralen van Rusland
en Frankrijk in de quaostïe van de
collectieve nota hieruit verklaard
moet worden, dat Rusland van de ge
legenheid gebruik wil maken, om van
Turkije zekere concessies in zake de
Dardanellen-qr.aestie te verkrijgen.
Rusland heeft aan Turkije moreelen
steun en bestrijding van buitenspori
ge Bulgaarsche eisclien beloofd, ©p
voorwaarde, dat Turkije de wenschen
van Rusland vervult Frankrijk steunt
Rusland, terwijl Engeland de/e poli
tiek afkeurt. Een ernstige o n t-
stemmingin de „Triple Ea-
tente", is absoluut niet bui
tengesloten.
De berichten over de oneen igheden
onder do groote mogendheden, maak
ten in Turkije een sterken indruk en
worden door de vredespartij ongun
stig beoordeeld".
Een andere lezing geeft de „Berl.
Lok.-Anz.", die waarschijnlijk offi
cieus is ingelicht Dit blad schrijft:
„Nadat de ambassadeursconferentie
te Konstantinopel Vrijdag onderbroken
moest worden, omdat do vertegen
woordiger van Rusland tijdons dc be
raadslagingen telegrafisch nieuwe
instructies var. zijn regoering ontvan
gen had, zou Zaterdag wederom een
samenkomst der ambassadeurs plaats
hebben, waar de Russische ambassa
deur het standpunt van zijn regee
ring in zake de collectieve nota,
aan Turkije te overhandigen, uil
een zou zétten. In deze nota zou aan
Turkije de inhoud van de vredesvoor
waarden medegedeeld en ook de
wensclv te kennen worden gegeven,
dat de vijandelijkheden gestaakt zou
den worden. Naar het schijnt, steunt
Rusland de Bulgaren in zake de voor
gestelde grenslijn Midia-Saros. Daar
het verschil met de voorstellen der
overige mogendheden niet bijzonder
groot is, veronderstelt men, dat men
het over de quaestie ten slotte toch
wel eens zal worden.
Ten aanzien van de oorlogsschade-
looss tell ine, door de Ralkanbondge-
nooten gevraagd, schijnt onder de
groote mogendheden overeenstem
ming te bestaan, in zooverre, dat men
van plan is deze oorlogsschatting niet
in vredesvoorstellen op te nemen, da ar
men toch van plan is aan de Balkan-
sta ten na het sluiten van den vrede
financieele hulp ie vevleenen".
Dc vredeskai sen zijn dus wear ge-
danltL
Uit Konstantinopel wordt nog an
de Courant geseind:
Do Turksch -> ministerraad besloot
den c-nrlo? tot het uiterste voort te
zeiten, iridic de bondgenooten wijzi
gingen verlangen in de voórstel'en.
gedaan door de conferentie t© Londen.
Om Albanië.
De vertegenwoordigers der groote
mogendheden overhandigden aan de
Servische regeering de aangekondig
de nota omtrent de noordelijke en
noordoostelijke grenzen van Albanië
en de bescherming der Albaneesclie
katholieken en Mohammedanen.
l)e minister-president verklaarde,
dat hij zou antwoorden, nadat over
leg was gepleegd met de geallieerden.
M o b i 1 i s at i em aal regelen.
Uit Triest wordt aan de „Temps"
geseind, dat- op de Italiaan-
sche vloot m o b i li s a ti e-m a a t
regelen worden genomen.
Waarom'?
't Beleg van Skoetari.
Volgens een mededeeling uit Kon
stantinopel heeft de Turksche regee
ring haar toestemming gegeven, dat
de burgerlijke bevolking van Skoetari
vrij mag uitgaan. Deze opdracht zou
den Turkschen commandant, Essad
Pasja, door een onderhandelaar be
kend gemaakt worden.
In Turksche militaire kringen ver
onderstelt men evenwel, dat Bssad
Pasja slechts aan de civiele bevolking
vrijen uittocht zal verleenen onder,
voorwaarde, dat.... het bombardement
voor goed gestaakt zal worden, en dat.
de vijand het innemen van de vesting
alleen zal dwingen door den honger.
Dit is wel een heel vreemde eiseli!
Tusschen Roemenië en
B u 1 g a r ij e.
De eerste zitting van de conferentie
te Petersburg tot bijlegging van de ge
schillen tusschen Bulgarije en Roe
menie is bepaald op Woensdagmid
dag a.s.
Van de oorlogsvaldsn.
Volgens het cfficieele Turksche mi
litaire rapport werden Vrijdag enkele
punten van de Tsjatald ja-linie be
schoten.
Donderdagnacht deed de vijand een
aanval op de voorgeschoven posten
ten westen van Boejoek Tsjekiriedje.
De Turken moesten terugtrekken; bij
een tegenaanval van den linkervleu
gel. die gesteund werd door de vloot,
werd de vijand evenwel weer terugge
dreven.
Een Bulgaarsche aanval qp den
Moeradliheuvel mislukte.
Over ien val van Adrianopel
Uit Sofia werd aan het „Berl. Ta-
gebL" geseind, dat in deze vesting nog
proviand voor drie maanden gevon
den werd. Er waren nl. nog groote
hoeveelheden meel, beschuit en kaas
aanwezig.
Bevestigd wordt, dat onder de ge
vangenen 52 Duitsche officieren, 18
Roemeenen en 17 Belgen zijn.
Bij den stormaanval op Adrianopel
verloren de eerste elf Bulgaarsche re
gimenten, die de oostelijke forten ver
overden, in een bajonetaanval meer
dan 40 proc. aan dooden en gewonden.
De later komende regimenten leden
geringere verliezen, maar het gevecht.
'dat drie dagen duurde, heeft onge
veer 14 000 dooden en gewonden ge-
eischt.
Koning Ferdinand van Bulgarije is
Vrijdagochtend in gezelschap van zijn
twee zoons per automobiel te Adria
nopel aangekomen.
Even voor de overgeving had het
Turksche garnizoen nog een poging
gedaan om dé groote spoorwegbrug
over do Arda in do lucht te laten vlie
gen, maar zij slaagde er slechts in
haar gedeeltelijk te vernielen.
De Koning was daardoor toch ge
noodzaakt het laatste gedeelte van
zijn reis per automobiel of te leggen
en zoodoende reed hij op den weg,
dien hij aflegde, langs eindelooze rijen
Turksche krijgsgevangenen.
Nadat de Koning een tocht door de
stad had gedaan, waar hij overal met
geestdrift werd ontvangen, begaf hij
zich naar de Militaire Chili, waar de
Turksch© commandant Sjcèkri pasja
en zijn staf geïnterneerd waren. Sjne-
kri reikte den Koning zijn sabel oyer,
die deze hem echter met eenige vleien
de woorden weer ter hand stelde.
Sjoekri is later met zijn staf, be
staande uit twaalf generaals en een
groot aantal hoofdofficieren, van
Adrianopel naar Sofia vertrokken.
Binnenland
K A MER VER KIEZ1N GEN.
Dc N. R. Ct. meldt
Dc vrijzinnig-demoerntische kies-
vereeniging te Ammerstol (district
Bodegraven) heeft op de voorloopige
candidatenlijst geplaatst de heeren
prof. Van Vollenhoven en prof. Eerd-
mans. beiden te Leiden Frans Nc-t-
sclier. te Santpoort en dr. Lely in
Den llaag.
De anti-revolutionaire kiesverec-
nlging ie Arnhem heeft voorloopig
candidaat gesteld, mr. A. J. de Wilde,
te 's-Gravenhage.
De heer H. A. van Datsum, nota
ris te Hulst, zal candidaat worden ge
steld in het district Hontenisse.
In het Kamerdistrict Zulplien heb
ben de Christ-Historischen, volgens
de „Ned.", als voorloopig candidaat
gesteld dr. J. Tb. de Visser, te 's-Gra
venhage.
Te Barendrecht vergaderde de cen
trale nntirev. kiesvereeniging in het
Kamerdistrict Ridderkerk. De heer
mr. A. Ph. R. C. Baron van der Borch
van Verwolde, aftredend lid, werd op
nieuw candidaat gesteld voor de
Tweede Kamer, zoo meldt de Rott.
NED. NATUUR- EN GENEESKUN
DIG CONGRES.
(Vervolg.)
Zaterdag werden nog de volgende
inleidingen gehouden': prof. dr. J.
G. Sleeswijk over „Gezondheidsleer
en nijverheid", prof. v. d. Iiloes over
„Natuur- en scheikunde in "t metsel
vak". prof. J. Klopper over „Statisch
onbepaalde constructies", dr. L. S.
Ornstcin over „Dc interferentie van
Röntgenstralen". J. R. Katz over „De
oorzaken van 't oudbakken worden
van brood", F. A. Steensma over „de
bepaling van oppervlaktespanning
van vloeistoffen en haar beteekenis
voor do klinische en experiment teel e
geneeskunde", J. G. Dusser de Ba-
renno over „De gevolgen van halfzij-
digc doorsnijding en locale stryclrine-
vergiftiging van het ruggemerg". L.
Kaisei' over „De invloed v'aii de adem
haling op de beweging van het bloed".
G Zaaijer over „IntrachoracaTè oe
sophagus operaties". A. Sikkel over
„Dc stoepende ontsteking der aman
delen, haar beteekenis en behande
ling", Dr. Nieuwenhuijze (geneesheer
aan „Meerenberg") over „ITypërtropi-
sclio vormsels van het zenuwweefsel
bij idioten", jhr. dr. C. G. S. Sa'nd-
berg gaf een „bijdrage tot de kennis
der geologische gesteldheid van de
Residentie Benkoelen, en van de pro-
pylitiseering en mineraliseering van
jong Vulkanische gesteenten", prof.
Kolmstamm over „de isotherm van
waterstof bij 20 graden Celsius tot
1000 atmosfeeren", TL J. Waterman
over „Enkele toepassingen van biolo
gisch onderzoek op chemische vraag
stukken, de kringloop der elementen
bij Aspergillus-niger".
In de sectie Geologiseh-geographï-
sche wetenschappen sprak de heer
J. van Baren, die een voordracht hield
over den verticalen bouw dor zeedui
nen tusschen Haarlem en Leiden.
DE BURGEMEESTER VAN
ZAANDAM.
De Tel. meldt:
„Naar wij vernemen, heeft de bur
gemeester van Zaandam, de heer jhr.
mr. C. A. Elias. in het comité-gene
raal van den Zaandamschea Raad
meegedeeld, dat hij, als de loopende
termijn van zijn burgemeesterschap
is verstreken, niet meer voor het ambt
wenscht in aanmerking f© komen.
Deze mededeeling werd met leedwe
zen vernomen, zelfs aan de zijde van
hen, die eertijds het felst tegenover
den burgemeester stonden.
ITet laatste half jaar moet veel
'misverstand, tusschen! Jhr. Elias co
oppositie uit den weg zijn geruimd
en heeft er zelfs een hoffelijke, zake
lijke samenwerking plaats, die de
gemeente ten goede komt."
DOODSLAG.
Tegen den 26-jar.gen W. J Ar.. d:©
verleden week te Sluis werd gearres
teerd als verdacht van moord op een
anderen Hollander, geple?cd in Ame
rika, is (volgens de Tel.) door de
rechtbank te Middelburg rechtsingang
met bevel tot gevangenhouding en
instructie der zaak verleend. Deze
zaak zal dus, indien verdere vervol
ging plaats heeft, te Middelburg be
recht worden.
OVERREDEN.
Naar de Zw. Ct. meldt, had te Stop
horst een ernstig ongeluk plaats. De
landbouwer J. D. was bezig mest over
het land te brengen. Uit het land ko
mende sloeg het paard op hol met het
ongelukkig gevolg, dat D. onder den
wagen kwam en beide wieten over
zijn hoofd kreeg. Bewusteloos is hij
in de woning van II. I-Iofste'de aldaar
binnengebracht, alwaar hij binnen
enkele minuten overleed.
ONTPLOFFING IN EEN VUUR-
WERKBERGPLAATS.
Zaterdagmiddag hoeft door tot nog
toe onbekende oorzaak een geweldige
ontploffing plaats gehad in de vuur
werkbewaarplaats va.n de firma J. N
Sc huurman s te Leeuwarden. Door
den luohtdruk werden heel wat ruilen
van de belendende peroeelen vernield.
WanL van de vlak-aangrenzendie
werden de muren verzot, terwijl een
begin van brand ontsfó-vï in het hulp-
ziekenhuis. De bakkerij van den beer
Giüebaard brandde uit. Een knecht
van de firma Schuurtnans werd door
een rechercheur onder een stuk
muur. dat was ingestort, vandaan ge
haald. De getroffene had ernstige
brandwonden op don ig en in het
aangezicht gekregen. De roodvonk
patiëntjes uit het ziekenhuis werden)
in de woning van den directeur der
gasfabriek voorloopig opgenomen.
De schade wordt op rond f 20 000
geraamd.
De brandweer was binnen, het uur
het vuur meester.
RAGISCH.
Schipper Drost uit Surhuislerveen
is te Oostermeer verdronken bij een
poging om zijn dochtertje te redden,
dat in het kanaal was gevallen. Het
kind is gered.
TWEEDE KAMER.
Naar men verneemt, js de voorzit'
ier van de Tweede Kamer voornemens
om in de vergadering van 1 April a.s.
voor te stellen tegen 8 April voor
openbare behandeling aan de orde
te stellen de weisontwerpen betref
fende oprichting van ee.n nieuw Rijks
k rank z inra gen gesti c11. teteplvo on-
cxplöitaiïe en oprichting van eerie
CuHuurbank en zulks inel liet oog op
de bij die wetsontwerpen in acht (e
hemen termijnen; en voorts nog eente
ge kleinere wetsontwerpen.
PERSDELICT UN INDIë.
De Hbld.-correspondent te Batavia
seint, dat in de zaak van den heer
M. van Geuns, hoofdredacteur van
bet Soer. Handelsblad, die wegens
zijne aanvallen op den toenmaligen
resident van Soerabaja, Einlhoven,
terecht stond, do uitspraak van den
raad van justitie te Soerabaja luidde:
veroordeeling tot eene boete van f 600
De eisch van den officier van justi
tie luidde 16 maanden gevangenis
straf, f 60 boete en 5 jaren verbod
van de -uitoefening van zijn beroep.
ZELFMOORD IN DE CEL.
Een 20-jarig arbeider uit Appel
scha, die 1e Heeren-.een in voorarrest
zat wegens het ernstig verwonden van
een dorpsgenoot met een revolver
schot, heeft naar liet Volk meldt
zelfmoord gepleegd.
VERDACHT STERFGEVAL.
Door de justitie te Maastricht is,
naar de ..L. K." meldt, beslag gelegd
op het lijk van zekeren P., in Cal va-
rienberg onder verdachte verschijnse
len overleden. P. zou na het gebruik
van koffie in zijn woning in het Bas
sin ongesteld zijn geworden e:i over
leed spoedig daarna. Heden zal de
sectie op het lijk worden verricht.
(Zie vervolg Binnenland, pag. 3,
2e blad).
Feuilleton
DE VERMETELE.
40)
A lts gedachten aan een nieuwe jacht
oö hun begeerde prooi moesten wor
den opgegeven, tot liet leger B rass in,g-
ton gepasseerd was en sergeant en
soldaten konden slechts de hoop koes
leren. dan hier achtergelaten te wor
den om een krachtiger poging aan te
wenden tot het verdienen der hónderd
guinjes, voor de gevangenneming van
Beau Brocade uitgeloofd.
HET ONTWAKEN.
John Stich kon van blijdschap zich
pioeilijk inhouden.
Dat Beau Brocade als overwinnaar
uit zijn netelige positie was gekomen,
scheen den goeden smid niets minder
toe dan een wonder. Daarom gevoelde
de vriendelijke smid zich voor het
awrenblik gelukkig om zijns vriends
(vil. De komst van den hertog van
Tumberiand inet zijn legerkorps iu
dit deel van het graafschap, zou de
aandacht van den sergeant en de sol
daten, ten minste voor een paar
gen. van de heide aftrekken. Mis
schien zou do troep, die nu in Bras-
sington was ingekwartierd, bij een
der regimenten worden ingedeeld en
oen ander contingent, samengesteld
uit mannen, die. geen bepaalde reden
hadden om jaolit te maken op den
reuver, worden achtergelaten tot da
delijke opsporing en bestraffing der
rebellen.
Maar deze gedachten,gang bracht
den trouwen smid weer terug tof, den
Graaf van Strotten en dc gestolen
brieven. Voor het oogenbli.k gerust
gesteld wa t zijn vriend betrof, was hij
nog bezorgd om het, groot gevaar,
waarin de jonge Lord verkeerde.
Noch liij, noch Lady Patience, kon
vermoeden wat er met de brieven ge
beurd was. Sir Humphrey Ghallomcr
had na zijn smartelijk avontuur in
B rassin® ton de gastvrijheid van
Squire West voor deze bijzonder© ge
legenheid aangenomen. Stich had
hem in den loop van den morgen be
spied, terwijl hij in de richting van
het dorp loopend in druk gesprek was
met zijn vertrouwde, den procureur
Mittachip. In weerwil van zijn voor 't
oogenblik verdreven angst, gevoelde
de smid, dat d&ar nog altijd het we
zenlijke gevaar lag voor Beau Bro
cade en Lord Stretton. Daarbij kwam
nu ook zijn sterk verlangen om zijn
vriend te zien en te weten hoe hij het
maakte. Hij vreesde onbestemd, dat
de jonge man op de heide mocht be
zweken zijn van pijn en vermoeienis,
en misschien- de smidse niet had
kunnen bereiken.
Toen hij do heele bevolking van
Brassington bezig zag met Jock Miggs,
en de soldaten met het. bericht van
den koerier van den hertog van Cum
berland, besloot hij naar het kruis
punt te gaan, honende den kapitein in
de smidse te vinden.
Juist was hij de plaats overgestoken
en op het smalle voetpad gekomen, dat
regel reclit op de smidse aanliep, toen
hij een boeronlurnmie-l zag, gekleed in
een lange kiel, met een breedgeron-
den hoed op, die recht op hem nan-
slenterdo.
De man leunde zwaar m een dik
ken knuppel en scheen, pijnlijk en
vermoeid te loopen.
Door een onverklaarbaar instinct
wachtte de smid toit de man wat na
derbij was 'gekomen, Dit dieel van het
dorp was eenzaam en geen mensch
was er nu te zien. Men hoorde slechts
flauwtjes het gelach van het volk hij
den „Koning George'\ Het volgend
oogenbliik uitte de sniid eeu snel on
derdrukten kreet van verbazing, teen
hij onderden breedgeranden hoed het
gelaat van Batliursl herkende.
S't J.„. s't.... s'tfluisterde de
jonge man snel. Haar Edelheid'?...
Kan ik haar zien?
Ja 1 -jaAntwoordde John,
wiens vriendelijke oogen zorgvol ke
ken naar het bleeke gelaat van zijn
vriend, maar gij. kapitein?... gij'?...
Hij voleindigde zijn vraag niet, en
Bothurst viel hem snel in cïe rede
Ik ben een poosje in de smidse
geweest, John.... uw moeder was een
engel.... en nu wenec-h ik I-laai- Edele
te zien.
John's goede hart, was bekommerd.
De jonge, heldere stem van zijn vriend
klonk heesch en onnatuurlijk, in zijn
oogen was een onrustige, koortsach
tige uitdrukking, en zijn lang», smal
le hand. die op den stok leunde, beef
de zichtbaar.
Ge moet- noodig naar lied, ka,pi-
ten, en goed opgepast worden ook, ge
zijt ziek....
Ik ben vrij wel. mijn vriend, in
elk geval zal ik Laxly Patience dienen
tot het einde toe.
Ik zal het Haar Edelheid gaan
zeggen, zei de smid zuchtend.
Zeg, dat een man uit het dorp
haar wenscht- te spreken... Noem mijn
naam niet, John.... ik denk, dat zij mij
niet zal willen kennen.... En dat is hot
beste ook.... En ik zie er ellendig ge
noeg uit. nietwaar? voegde hij er
flauw lachend bij.
Haar Edelheid zou u bevelen,
rust te nemen, zoo zij wist....
Ik wensch niet, dat zij hei. wec-t,
vriend, zei Jack, in weerwil van
zichzeJf glimlachend om John's drift,
haar teedér medelijden zou trach
ten mij af te houden van mijn voor
nomen, om haar te dienen met den
laatsten adem, die in mij is. En nu,
snel, John.... Heb geen zorg voor mij,
oude vriend.... Ik ben alleen een
beetje uitgeput van al die vermoeienis
op dc heide,.., en de wond. die hij mij
toebracht, hindert mij zeer. Maar ge
weet, dat ik taai lien.... Mijn plan is
gemaakt on ik zal je op een kleinen
afstand volgen. Vraag Ilaar Edelheid
met mij tc spreken in de gang van de
herberg.... liet zou te veel attentie
trekken, zoo ik in haar kamer ging....
Wees niet bang, dat iemand mij her
kent.
John w.ist van ouds, hoe nutteloos
het was, met den kapitein te dispu
teeren als liij eenmaal vasi. tot iels be
sloten was. Daarom keerde hij, zon
d-er verdere tegenwerping, en tocli
met een bezwaard hart sriel terug
door het dorp naar het Lastpaard,
door Bothurst op ©enigen afstand ge
volgd.
Om zoo weinig mogelijk argwaan
te wekken, was liet voor den jongen
Graaf van Stretton noodig, van tijd
tot tijd een praatje te houden met do
meid en den waard der herberg- Hij
was uitgegeven voor een lmlpbedien-
de, daar gekomen wegens het onver
wachte aanwezig zijn der Lady al
daar. In dit afgelegen dorp kende nie
mand hem van uiterlijk en was hij
hier betrekkelijk veilig tot den avond,
wanneer hij weer ergens buiten zou'
wegschuilen.
Hij stond in de schaduw achter het
buffet, toen John Stich de gelagkamer
binnentrad, om Beau Brocade's bood
schap over te brengen. De ruimte was
klein en donker, gevuld met scherpen
tabaksrook en het oorverdoovend ru
moer van luide discussies en allerlei
praatjes van eenige soldaten en een
paar dozijn dorpelingen bij hunne
kannen met ale.
John Stich trachtte zonder de aan
dacht te trekken, Philip's ooren te be
reiken.
Do jonge man sloop uit de kamer,
om zijn zustor te zeggen, dat een hei
bewoner, die belangrijk nieuws had,
met haar afzonderlijk wenscht© to
spreken.
Patience daalde met een kloppend
hart de smalle trap af en bevond zich
in de gang ineens van aangezicht tot
aangezicht met een man, gekleed in
eeu lange, vuile kiel, wiens trekken
zij onder den broeden rand van zijn
hoed niet kon onderscheiden. Hij hiel
eerbiedig zijn hand op naar zijn
hoofd, maar nam zijn hoed niet af.
Je wenschte nnj tc spreken
vroeg Lady Patience snel.
Ik heli een boodschap over te
brengen aan Lady Patience Gasceyne.
sprak Bathurst, wiens heesche en
bevende stem geen verandering of
draaiing noodig had.
(Wordt vervolgd)..
