Haarlems Dagblad
GOUDEN VISIOENEN.
TWEEDE BLAD
Donderdag 3 Jool 1913
INGEZONDEN
Van ingezonden stukken, geplaatst of
faiet geplaatst, wordt do kopie den inzender
ïiiet teruggegeven.
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de
Redactie zich niet aansprakelijk.
11ET VERLOF DER ONDER
WIJZERS.
Na dit punt door de interpellatie,
yan den heer Nagtzanm in den Kaad
en door artikelen in de courant reeds
genreen goed is geworden, veroorloof
ik mij, mijn opinie daarover ook in
bet publiek kenbaar te maken.
Ik stel daarbij echter voorop, dat ik
niet op het voetspoor van D. P. aal
ingaan, en de politiek er inmengen,
doch de kwestie alleen uit een zuiver
zakelijk oogpunt beschouwen.
Dan begin ik op te merken, dat liet
bij de eerste kennisneming ieder toe
schijnen zal, dat B. en W. een volko
men juist standpunt in deze zaak
hebben ingenomen. Hebben de onder
wijzers al niet veel vrij Kunnen zij
niet geheel beschikken over al hun
avonden, over twee middagen in de
week, over allo Christelijke Zon- en
feestdagen en bovendien nog over
cenige weken vacantia? Is het niet
wel? En hebben B. en W. niet volko
men gelijk, als ze extra-verloven be
perkt wenschen te zien tot gevallen,
die op familieomstandigheden en on-
derw ijs-doeleinden betrekking heb
ben Nog eens is het niet welletjes
En dan zeg ik Zeker, zeker, "t is
mooi, heel mooi cn wie mokt en
wrokt, heeft m. i. daartoe geen recht.
Maar toch. maar toch waag ik
het. nog een pleidooi te houden voor
hei laat ik 't noemen „vrije''
verlof, dat wij, II. v. S., konden ver
leen en voor één dagdat B. en W.
ook wel eens voor langeren tijd heb
ben toegestaan. Omdat natuurlijk B.
en W. voor zich/elven het recht zullen
blijven reserveeren, naar zij het oir-
baar achten, behoef ik alleen te spre
ken over het recht voor dit ééndaagsch
verlof door de schoolhoofden.
En dan spijt het mij, dat dit is be
perkt. Allereerst de opmerking, dat
onder familie-omstandigheden en or.-
derwijs-doelcinden niet alles is te
brengen, waarvoor verlof nooüig
kan zijn. Ik noem bijv. dat voor mili
taire inspectie en als getuige ver
schijnen voor het Gerecht, en ik ben
ervan verzekerd, dat wij handelen in
den geest der autoriteiten, als wij
daarvoor verlof blijven verkenen en
ons niet te angstvallig aan de letter
houden. Maar buiten deze pleit ik ook
voor de zuiver „vrije" verloven ver
lof voor een dag vroeger of later va-
cantie, verlof om een concours of ver-
eenigmgsfeestje mee te maken, verlof
om een vergadering of congres bij te
wonen, waar niet precies over onder
wijs, maar over wetenschap, gods
dienst, politiek, maatschappelijk
werk, kunst of wat ook gehandeld
wordt. Verlof voor al deze gevallen
liefst met wat ruime hand en steeds
met een blijmoedig hart. „Zouclt go
dat graag willen Als 't kan, zal het
gebeuren, hoor 1" Dat kunnen
heeft de beteekenia, dat de goede gang
der sc hooi zaken er niet onder lijden
mag.
Jk zie, terwijl ik dit schrijf, beden
kelijke gezichten, en hoor ernstige
stemmen „Vrij verlof I Liefst, wat
royal En nog blij wezen erbij Waar
moet dat heen Hoe heb ik liet nu
Vreest go geen misbruik Vandaag
IA. voor dit. en morgen ,B. voor dat,
t gaat toch niet
Waarom niet? vraag ik. Is het niet
altijd gegaan en goed gegaan? Hebt
ge ooit gemerkt, dat er misbruik van
gemaakt werd'? Ik niet en alk heb toch
bijna dertig jaren ervaring op dit
terrein.
Waarom zal men dan nu ineens
die vrijheid gaan misbruiken'? En als
men meent, dat dit gebeurt, welnu
dan hebt ge het recht van weigeren
en dan moet ge diit maar doen en
•kloek doen ook! Ieder geval blijft op
zich zelf te beoordeel en!
Ge draagt nu eenmaal de verant
woordelijkheid uwer daden en moet
ten slotte in uw eigen gemoed ten vol
le verzekerd zijn.
Doch vindt ge 't niet jammer, dat
ge een onderwijzer verlof moet wei
geren om het huwelijk van zijn vriend
of de begrafenis van zijn ouden leer
meester bii te wonen, omdat dit geen
familie van hem is?
Zou 'I u niet spijten als ge een on
derwijzer moest ontzeggen een alge-
meene vergadering van bijv. 'n
Feuilleton
Uit het Engels ch
yan
DAVID CHFISTIE MURRAY.
Wat betreft de aanranding waarvan
mijnheer Round beschuldigd is, daar
voor kan hij gedagvaard w\rden,
maar ik zie geen reden om een Bpvel
tot, inhechtenisneming uit te vaardi
gen, E.n wat uvYo aanklacht tegen
den inspecteur betreft, daarvan zal
behoorlijk nota genomen worden.
Gij weigert dus ln dozen uw
plicht te doen zeide Coninghame,
Ik weiger mijn plicht te builen te
gaan. Het behoort niet tot mijn plicht
iemand, die toornig is, te helpen om
net zijn buren lastig te maken.
Ik zou haast moeten gelooven
dal gij weinig begrip van uw plicht
hebt, mijnheer, hernam de generaal.
Dat is waarschijnlijk hét eenige
punt niet waarop wij van gevoelen
verschillen, antwoordde Jabez \Vki-
tehouse.
drankbestrijders vereeniging of oen
Protestantenbond bij te wonen, om
dat dit niet direct ouderwijsanngale-
geuheden zijn?
Als ge dit toestaan kunt, zonder
dat de klasse er onder lijdt, waarom
dan niet?
Bedenk daarbij, dat administratie
ve ambtenaren gemakkelijk voor za
ken, waarvoor zij zich interesaecreuv,
één hunner verlofdagen kunnen re-
serveeren, dat leeraren door (kleine
verschikkingen licht zoo'n dag kun
nen vrijmaken, maar dat dit hij ons
niet mogelijk is. Een onderwijzer kun
niet op Woensdag- en Zaterdagmid
dag Ti vrijen dag inhalen; mem moet
hem vrijaf geven of hij moet thuils
blijven, 'n middenweg is er niet. Bij
het vele vrij, diat wij genieten, zijn
wo toch in onzen dienst erg gebon
den. Dat ligt nu eenmaal i,n den aard
onzer bétrekking.
Overweeg dam nog, Ihoo go met wat
welwillendheid lm deze, iemand: earns
een héél groot genoegen ikaimt doen.
En een blijde stemming onder uw
personeel werkt zkx krachtig wee tot
•t welslagen van 't onderwijs. Iemand,
die mokt over een vendeend onrecht,
is niet in da goede stemming oio voor
de klasse te staan. Geef wat en go
krijgt ook wat! Als ge straks eens
wat extra werk vHaagt, zal 't u ook
gegeven worden met een blij hart. Die
goede geestt onder het personeel is
ook wat... is heel véél waard!
Doch als men nu ten slotte xneenl,
dat het geven van verlof niet in het
belang van het onderwijs is? Jo, als
dat uw innige overtuiging is, moet ge
beslist weigeren.
Maar pas op: hier ligger voetangels
en klemmen! 't Verlof geven -s niet in
't belang van 't onderwijs. Maar ar
tikelen in de krant of critiekeü op ver
gaderingen zijn ook niet altijd in 't
belang daarvan.
Wat schaadt m t ergste? En nog
meer dan deze utiliteitsheden weegt
bij mij de vraag in 'hoeverre men het
recht heeft tot censuur? Tot censuur
over eens anders geweten'? 't Zijn
geen kinderen, due verlof vragen,
maar mannen en vrouwen die ver
antwoordelijk zijn voor hun doen en
laten. Bedenk dat well
Als laatste opmerking voeg ik
hieraan nog toe, dat er kans
is, dat voortaan bij verlof aan
vragen heel verre familierelaties of
nog verder liggende onderwijsdoel
einden worden opgespoord. Immers,
wie niet sterk is, moet maar slim we
zen. Maar rnenschen met een nauwe
consciëntie of wat hoog eergevoel zul
len weigeren langs deze omwegen tot
het doel te geraken, dat zij langs don
rechten weg niet bereiken. Londen.
Doch dan worden daardoor de mo-
neel© verhoudingen er niet zuiverder
op.
Wanneer ik al het voorgaandte nu
nog eens overlees, blijf ik het geno
men besluit betreuren en ik hoop har
telijk, dat er termen kunnen gevon
den worden, om weer, als voorheen,
zonder eenige nadere beperking aan
de IT. v. S. het. recht, toe te ikaiwvem ver
lof te verleenen voor één dag.
J. J. FRANCKEN.
Haarlem, Juni 1913.
OM ONS HEEN
No. 1723
Een merkwaardig Baadsbeslult
Overal in de wereld, dat is te zeg
gen overal waar de denkbeelden
vooruit, gaan en de rnenschen de
kracht hebben zich los te maken van
verouderde begrippen, wordt verkon
digd en erkend, dat de openbare be
sturen, regeering, provinciaal bestuur-,
gemeenteraad, een taak hebben ie
vervullen ten opzichte van de huis
vesting der massa, omdat zij daartoe
zelf gewoonlijk onmachtig is. En dat
niet alleen in het belang van de
slechtbehuisden zelf, maar ook in dat
der geheele samenleving. Allerlei mo
menten, die met het openbaar belang
in strijd zijn, ontstaan door ontoe
reikende behuizing: onzedelijkheid,
drankzucht met hun nasleep van lui
heid en misdaad. Besmettelijke ziek
ten vinden in krotten weelderige gele
genheid tut verspreiding. Het is niet
togen te spreken, dat slechte wonin
gen anti-maatschappelijk zijn, vvaar-
uit dus volgt, dat het de plicht is der
maatschappij om dat kwaad, in haar
eigen belang, weg te nemen.
In Haarlem zijn en worden, zooals
wc weten, daartoe allerlei pogingen
gedaan. Juist hier bloeit de instelling
van de coöperatieve arbeiderswonin
gen en hebben die wel eens teleur
stelling gebracht ten opzichte van
•liet tijdsverloop, waarin de deel
hebbers eigenaar van hun huisjes
waren geworden, zij maakten in elk
geval de bewoners onafhankelijk van
niet altijd even welwillende huisbazen
cn droegen bovendien tot verbetering
van het type arbeiderswoning bij.
Daarnaast heeft de Vereenigïng tot
verbetering der huisvesting van min
vermogenden goed werk gedaan, om
dat zij niet alleen goede woningen
schiep, maar tevens krotten opruim
de. En juist dat laatste is van zooveel
belang, omdat zoolang er slechte hui
zen zijn, ze ook bewoond worden. Ze-
kei', het bouw- en woningtoezicht
heeft de afkeuring van de allerslecht
ste in de hand en menigmaal heeft de
Raad daartoe besloten, met het ge
volg, dat dé eigenaars de voorgeschre
ven verbeteringen toch lieten aan
brengen, maar we kunnen wel aan
nemen, dat hierin nog verder gegaan
zou worden, wanneer.de moeilijkheid
kon worden opgelost, hoe en waar
goedkoope huisjes te vinden voor de
krotjes, die werden afgekeurd. Zie
daar de moeilijkheid. En in den laat-
eten tijd ie er nog een bezwaar bijge
komen, namelijk dat de huisheeren,
nu een stroom van liefhebbers zich
voor iedere woning aan hun deur
verdringt, kieskeurig worden en de
voorkeur geven aan kleine gezinnen,
zoodat groote families zeer moeilijk
onder dak kunnen komen, terwijl zij
juist aan een behoorlijk huis de
grootste behoefte hebben.
In groate steden doet zich dat meer
nog voelen dan in Haarlem, maar ook
hier komt het toch voor. En daarom
is het de moeite waard, eens te letten
op een besluit van den Amsterdam-
schen gemeenteraad, kort geleden ge
nomen en waarin een nieuw element
voorkomt. De vereeniging „de Arbei
derswoning" zal daar nahielijk bou
wen 513 woningen in vier verschil
lende wijken van de stad, bestemd
voor groote gezinnen met geringe
draagkracht. Daarbij zal de strikste
eenvoud worden betracht. Zij zullen
bevatten een woonkamer-keuken, een
spoelhok met göotsteen cn drie of
meer slaapvertrekken. Het aantal wo
ningen boven elkaar zal vier, het aan
tal woningen toegankelijk door één
buitendeur, meestal acht en dat, toe
gankelijk over één trap, meestal zes
bedragen. (Ons Haarlemmers lijkt dat
nog verre van fraai, maar men moet
niet vergeten, dat de toestanden in
Amsterdam op woninggebied heel an
ders zijn.) Het vooropgezette doel
noodzaakt' ook, de besparing van kos
ten niet te zoeken door beperking van
het aantal slaapvertrekken.
Voor een sluitende exploitatie-re
kening zou de gemiddelde huur, zeg
gen B. en W-, 3.30 bedragen, de be
doeling is echter de huren vast te
stellen op niet lager dan f 1.80 en niet
hooger dan f2.50 per week.
Er zal dus een nadeelig saldo zijn.
Wie draagt dat?
De helft, f16,250, neemt de regee
ring voor haar rekening, de andere
helft betaalt de gemeente Amsterdam.
Ziehier het merkwaardige van het
Amsterdamse lie Raadsbesluit, dat uit
openbare kassen een Buur tekort
wordt betaald. Dat een gemeente een
rijksvoorschot vroeg en kreeg om ar
beiderswoningen te bouwen, is vol
strekt niet ongewoon wij hebben
daarvan in de gemeenten Zandvoort
en Bén nebroek voorbeelden gezien.
Maar daar was de financiëele opzet
altijd zóó, dat de rente en aflossing
geheel uit de woninghuur gevonden
werden. Vergis ik mij niet, dan is het
Aiustcrdamsche bouwplan het eerste,
waaraan rijks- en gemeentekas re
gelmatig terugkecrende subsidies ver
leenen.
De gemeenschap, mei andere woor
den, betaalt een gedeelte van de wo-
njrghuur van onbemiddelden.
Welke ver strekkende gevolgen de
toepassing van dit beginsel hebben
kan, behoeft niet nader te worden
toegelicht.
De naaste aanleiding van het Am-
sterdamsche besluit is het bestaan
van overbevolkte woningen, die men
natuurlijk wenscht ontruimd le zien.
Merkwaardig is het wel, na te gaan,
hoe bij de toepassing van dit nieuwe
beginsel, de verhouding tusschen de
stichtende vereeniging en het ge
meentebestuur geregeld is. B. en W.
wenschen niet alleen overlegging van
balans en winst- en verliesrekening,
maar behouden zich ook de goedkeu
ring daarvan voor, huisbezoek door
mannelijke of vrouwelijke ambtena
ren zal van tijd tot tijd noodig zijn.
Bovendien worden onder goedkeu
ring van B. en W. door de vereeniging
regelen vastgesteld betreffende de sa
menstelling van de gezinnen, den
minimum duur van vestiging binnen
de gemeen ie (om geeri belanghebben
den kunstmatig naar Amsterdam te
lokken), de grenzen, binnen welke de
inkomens zich bewegen, de grootte
van de woninghuren, de opneming
van door de gemeente aangewezen ge
zinnen. Iioe dal alles geregeld wordt
is natuurlijk voor de zaak van het
grootste belang. Een deskundige op
dit gebied te Amsterdam heeft de
vriendelijkheid gehad, mij daarover
in te lichten, waarvoor ik hem bij
deze erkentelijkheid betuig. Hoewel
nog geen preciese bijzonderheden
kunnen worden gegeven, veronder
stelt hij dat de voorwaarden niet be
langrijk zullen afwijken van de
voornemens der vereeniging zelve.
Ds grondslagen der Vereeniging
zijn lo. de grootte der woning is géén
element bij de bepaling der woning-
huur; die grootte, dat wil zeggen het
aant3l slaapvertrekken, wordt uitslui
tend bepaald door de samenstelling
van het gezinalle woningen bevatten
minstens 3 slaapvertrekken, waar
van 1 voor de ouders, 1 voor jongens en
1 voor meisjeselk slaapvertrek voor
de kinderen bevat 2 ledikantenzoo
lang de kinderen klein zijn zal uit
den aard der zaak 1 ledikant voor 2
kinderen kunnen dienen. Er zijn ook
een aantal woningen met 4 slaap
kamers en eenige met 5 voor zeer
groote gezinnen.
2o. de woninghuur wordt bepaald
in verhouding tot de gezins-inkom-
sten, naar den maatstaf van ongeveer
een zesde; de huur van elke woning
afzonderlijk wordt niet nauwkeu-
r i g op een zesde der gezinsinkom
sten bepaald, doch hij benadering,
door indeeling in een der vier huur-
groepen," die liggen tusschen f 1.80
minimum en f2 5.0 maximum.
3o. de Vereeniging stelt een mini
mum-grens voor de gezins-inkomslen,
beneden welke huurders niet worden
aangenomen zij bouwt niet voor de
armsten, dat is een afzonderlijke bc-'
moeiing buiten haar gebied. De Ver
eeniging stelt ook een maximum
grens voor de gezins-inkomstcn der
huurders. Vermoedelijk zal die bij
f 15.liggen.
4o. de Vereeniging verhuurt bij
voorkeur aan gezinnen met 4 en meer
kinderen.
Op deze grondslagen zal de Veree
niging nog enkele andere voorwaar
den stellen
b v. bij voorkeur en in den regel te
verhuren aan gezinnen, die minstens
een jaar in Amsterdam gevestigd zijn.
Natuurlijk zijn Amslerdamsche toe
standen niet op Haarlem van toepas
sing. Toch schuilt er in deze geheele
transactie allicht een en ander, dot
ook voor onze stad bruikbaar is. Het
onderwerp zelf, wij weten het, is ook
hier actueel en hoewel overbevolking
hier zeker (ook in verhouding) min
der voorkomt dan in de hoofdstad, de
woningtoestanden zijn lang niet ide
aal. Opvolgende onderzoekingen heb
ben wel den indruk gegeven, dal nog
menig huisje bewoond wordt waar
aan maar liever de moker moest wor
den gelegd en bovendien komt daar
nog het zonderlinge verschijnsel bij,
dat door gebrek aan goede woningen
een klasse van forensen is ontstaan,
knechts om mijn bevel kracht bij te
zeiten.
Wat liadt gij lum gelast?
Mijn bevel ten uitvoer te bren
gen.
IlaUt gij hun gezegd dat zij ge
weld moesten gebruiken?
Neen,
llebbe.n zij geweld gebruikt
Zij waren er wel toe genoodzaakt,
omdat hij weerspannig was. Coning
hame streek weder met do hand over
zijn wenkbrauwen. Wat was dat?
vroeg hij zich zeiven af. Waar had
hij dien man reeds meer gezien Het
Was hem alsof hij dienzelfden man
in een vroeger loven gekend en ge
haat had. 11 ij scheen een flauwe her
innering te hebben dat dil alles lang
geleden ook eens gebeurd was; dat
die grijze oogen de zijne ontmoet had-<
den met dezelfde koele verachting
als nu; en de krachtige stem, die hein
in het volle gerechtshof ondervroeg,
klonk hem zoo welbekend als zijn
eigen stem in de ooren.
Waren zij genoodzaakt geweld te
gebruiken
Zij waren er loe genoodzaakt,
antwoordde Coninghame, half uit zijn
droom ontwakende. Twee van mijn
knechts, liet hij er op volgen, heb
ben heelkundige hulp moeten inroe
pen.
Heelkundige hulp? zeide Job.
Dat kan er naar zijn. Waren zli
die niets liever zouden willen dan
Haarlemmers blijven. Er is op dil
terrein dus ook voor Haarlems ge
meentebestuur nog tc doen.
J. C. P.
Buiteniandsch Overzicht
Do Balkanvulkaan.
Nadenvrede.
Hoewel 't vredesverdrag al cetee-
kend is zijn de vredesgedelegeordcn
der Balkanslaten nog te Londen ach
tergebleven om eenige détails en voor
al de onderlinge cjuaesties te regelen.
Ofschoon de Grieken weigerden de
vergadering van Woensdag bij te vro
nen, omdat de Turken enkele verlang
de verzekeringen niet. wilden geven,
ging het hij de zitting toch zeer har
telijk toe. Er werd ten .aanzien van
verschillende punten overeenstem
ming verkregen.
De gedelegeerden denken Vrijdag
a.s. hun arbeid ten einde te zullen
brengen.
Verzekerd wordt., dat Griekenland
het voorstel van Bulgarije omtrent
een scheidsrechterlijke beslissing door
de mogendheden, heeft aangenomen,
maai- onder 't voorbehoud, dat de uit
spraak alleen zal geschieden door mo
gendheden van de Triple Entente.
De financieel© conferen
tie.
De Fransche minister Pichon, de
werkzaamheden der internationale
financieele conferentie voor de Bal-
kanaangelegenlieden te Parijs ope
nend, hield een toespraak tot de af
gevaardigden, waarin hij hun, na
mens de regeering van Frankrijk het
welkom toeriep. Hij wenschte zich ge
luk, te kunnen voldoen aan den
wensch van Europa, door de confe
rentie gastvrijheid te verleenen.
Pichon zette daarna het doel der
conferentie uiteen, die gewijd is aan
de economische belangen, die thans
zooveel plaats innemen in de interna
tionale betrekkingen en van zoo over
wegend belang zijn.
liet is noodig voor die belangen
een oplossing te vu den,, zonder welk©
een vrede niet duurzaam en vrucht
baar kan zijn.
De minister hoopt, dat de bijeen
komst van vertegenwoordigers der
staten, die zoo juist het vredesverdrag
hebben geteekend, met vertegenwoor
digers der staten wier verlangen tot
economische uitbreiding in hef Turk-
sche rijk en op het Balkanschierei'and
reeds langen tijd gebleken is, er tc©
zal leiden gemakkelijker de verkre
gen rechten en het behoud van wet
tige waarborgen in overeenstemming
ie brengen met de materieeie ont.vik'
keling van de staten die nog voor kor
ten tijd daar strijd voerden.
Welke ook hei lot der wapens ge
weest moge zijn zoo zei de minister
iedere oorlog brengt voor do oor-
logsvoerenden steeds lasten met zich
die drukken op het heden en op de
toekomst, en iedere aanwinst van
grondgebied, sleept verschillende ver
plichtingen na zich, waarvan de uil-
voering moet verzekerd zijn. Die las
ten zooveel mogelijk te verlichten, en
die verplichtingen vast te stellen, dio
ontstaan voor de landen in wier naam
de vrede is gesloten, dat zijn de bei
de vraagstukken, die aan uwe beraad
slagingen zullen worden onderwor
pen.
Miinster Pichon eindigde met de
voste overtuiging uit te spreken, dat
de geest van rechtvaardigheid, van
voorzienigheid en van groote onpar
tijdigheid de eminente mannen zal
Leheerschen, die deze bijeenkomst bij
wonen, om door de oplossing waar
van zij de aanneming zullen aanra
den een nieuw tijdperk van vrede cn
welvaart te doen ontstaan.
Nadat minister Pichon had gespro
ken voerden enkele afgevaardigden
liet woord. Zij dankten de Fransche
regeering en den heer Pichon voor
de hoffelijke ontvangst en spraken
eveneens verwachtingen uit voor het
welslagen van de bijeenkomst.
Men bood Pichon het ecre-voorzit-
terschap aan. e:. aan den heer Mar
geriet eerste gedelegeerde van Frank
rijk, hei vocizitterscimp van de con
ferentie.
De eerste zitting van de financieele
conferentie is bepaald op 19 dezer.
De parlementaire toestand in
Hongarije.
De Hongaarse!»© oppositie heeft
liaar doei bereikt, het miuisierie-Lu-
kacz zal aftreden.
Uit Boedapest werd aan de ..Berli
ner Zeitung am Mittag" geseind
Omdat er in virband met hot altre
den van het kabinet Lukacz Woens
dag ongeregeldheden verwacht wer
den in liet parlement en op straat,
hebben de autoriteiten zoef uitgebrei
de maatregelen getroffen. Het plein
voor het parlementsgebouw gelijkt op
een legerkainp. De tiaar gestation-
zwaar bezeerd
Zij waren beider, zwaar bezeerd.
Ja, dat waren zij, zeide Ezcchiél,
op een toon van welgevallen. De toe
hoorders lachten, maar het hof be
rispte den ouden man ernstig, en
dreigde hem te laten wegbrengen.
Wist gij dat mijn vader gij
weet dat dit mijn vader is, generaal
Coninghame? in zijn recht was
toen hij op het pad over de weide
liep
Daar wist ik niets van. Hij kwam
op verboden terrein,
Gij weet dat men hier in de ge
meente volhoudt daar een wettig
recht van passage te hebben? De ge
tuige knikte bevestigend, met ijskou
de trotschheid. Heelt mijn vader u
gezegd dat hij langer dan vijfen-zes-
rtig jaar ongehinderd over dat pad
heeft geloopen
Zoo iets heeft hij gezegd,
Hebt gij u de moeite gegeven te
onderzoeken of dit al of niet waar
was, eer gij drie jonge mannen bevo
len hebt één oud man aan te vallen?
Coninghame zag hem met her
nieuwde verbazing aan. Een ge
rechtsbeambte, die in het gedrang
wat al te gepakt stond, trad op dit
oogenblik vooruit, en kwam tusschen
den getuige en de «verdediger. Job
strekte een arm uil en schoof hem ter
zijde. Dit gebaar verdreef den nevel,
die over Coninghame's geheugen
ncerde zeer sterke militaire macht is
zelfs van machinegeweren voorzien.
De zitting in het Huis van Afge
vaardigden werd door de opposite
dikwijls gestoord. De rumoer-toonee-
len namen tc-n slotte een zoo grooten
omvang aan, dat de president de par-
leinoiiiswacht in de zittingszaal riep.
De commandant van de wacht vergat
zich zoover, dat hij de afgevaardigden
Ip-hel en Hcdervary niet de blank©
sabel tegen den grond sloeg.
Behalve tegen Lukacz trok de oppo
sitie fel te keer togen graaf Tisza. die
gescholden werd voor „schelm" en
moordenaar*'.
Enkele lawaaimakers werden uit de
vergaderzaal gezet.
Do Kamer is, na deze zeer Woelig©
zitting, uiteengegaan tot nadere bij
eenroeping. Do zittingen zullen ver
moedelijk niet heropend worden, voor
een nieuw ministerie is gevormd.
Tot welke pari ij "t nieuwe ministe
rie zal beliooren, is natuurlijk nog
een raadsel. Lukucz echter is (volgens
een particulier telegram uit Boeda
pest. aan do Frankf. Zeitung) over
tuigd, dut het wederom uit de partij
van den nationale» arbeid gerecru-
teerd zal worden. 11,'j moet nl. ver
klaard hebben, dat de oppositie zich
blij maakt met een doode rnusch, want
met de verandering von het ministe
rie zal, volgens hem, geen wijziging
van koers gepaard gaan. Hij zou nl.
graaf Tisza als zijn opvolger bij den
koning aanbevelen.
Behalve deze worden ook Popovics,
raaf Khuen, baron Lanz en baron
urrian als aar staande kabinetsfor-
raeerders genoemd.
De politieke loopbaan van Lukacz
zal. nu de rechterlijke uitspraak ie
zijnen nadeele ie uitgevallen, vermoe
delijk geëindigd zijn.
Allerlei
Stakingen in Engeland.
Het aantal stakers ln het centrum
dei Engel SC he industrie neemt voort
durend toe, in de Midlanddistricten is
hei reeds gestegen tot 30.000.
Aan den Mid land spoorweg staakt
een gedeelte van d© spoorwegbeamb
ten uit ontevredenheid over een pas
ingevoerd premiestelsel. De spoorweg
directie heeft de stakers vervangen
door werkwilligen uit Derby, maar
daardoor ook de aan het werk geble
ven arbeiders tegen zich in het harnas
gejaagd. Dezen eischeu nu. dat de sta
kers voor Vrijdag a.s. weder in dienst
worden gesteld en dreigen hij niet-
imvdhging va-i hunnen eisch de ver
eeniging van sroorwegarbeiders ie
zul!'.» verzoeken oniiüd.jeiiijk de al
gemeen© staking uit te roepen.
Te Birmingham slaat de rijtuigin;
dustrie stil. doordat 3060 arbeiders 't
werk hebben nedergelegd en 5000 an
deren. die zich met de stakers solidair
hadden verklaard! zijn uitgesloten.
En ten slotte hebben nog 2000 be-
ami.teii van de ek-<.triciteitsmaat-
sehappij te Birmingham liet bijltje er
bij neergelegd.
In de S p a a n s c li e K a m e r.
is iets voorgevallen, dat misschien
van grooten invloed zal zijn op de
binnenlandsche'politiek van Spanje.
Melquiadcs Alvarez de leider van
de reformistische republiketnsche
partij, verklaarde nl., dat zijn partij
do republikeinse!)© denkbeelden zou
laten varen, wanneer de libera!© re-
geering een anti-reclvtsche koers zou
gaan volgen. Mocht zij daartoe bereid
zijn, dan b&od hij de regeering zijn
medewerking nan.
De verklaring van Alvarez die
groote sensatie lieert, gewekt moet
l'ot gevolg zijn van onderhandelin
gen, die sedert geruïmen tijd reeds
gevoerd werden tusschen leden van
de liberale en den leider der republi-
keinsche partij.
DeAmerikaansche tarief
w e t.
Thans wordt uit Washington ge
seind:
Behoudens een geringe verhooging
van de tarieven voor katoenen garens
on duurdere weefsels, zijn bij de her
ziening van het wetsontwerp de ta
rieven in liet algemeen verlaagd en
is de lijst van goederen, die vrij van
rechten ingevoerd mogen worden, be
langrijk uitgebreid.
Binnenland
HOFBERICHTEN.
Zaterdag a.s. zal ten paleize Het
Loo, óór de ontvangst door 11. M. de
Koningin van het Internationale en
het Noderlandsche bestuur van het
Katoen congres, een déjeuner worden
gegeven, waaraan ook de Prins, die
eere president is van het congres, zal
aanzitten'.
II. M. do Koningin heeft een bezoek
gebracht aan den landbouw er Jansen,
te Wenum, wiens boerderij verleder,
week door den bliksem is vernield, zoc
meldt de N. R. Ct.
hing, en hij zag evenals men op
een donkeren avond bij de flikkering
va» het weerlicht ziet -- weder den
recruut John Smith, toen deze don
bewaker, die tusschen hem en zijn
aanklager voor dcu krijgsraad stond,
ter zijde schoof.
Zijn lichtblauwe oogen glinsterden
als staal, en hij haalde diep adem.
Een bron van zoete verfrissching
scheen in hem te ontspringen.
Een liefde, die, na een afwezig
heid van meer dan vijf-en-twintig
jaar zoo volkomen, zoo vurig, zoo
juichend herleefde, zou werkelijk een
liefde van een heldhaftige soort zijn,
maar voor haat was die herleving
weinig meer dan alledaagsch. Er
wordt een ruim hart loe vereischt om
goed te beminnen maar zoo fel mo
gelijk haten kan het hekrompenste
hart wel,
Naar verhouding dus dat er veel meer
bekrompen dan ruime harten zijn,
komt felle haat dan ook veel meer
voor dun heldhaftige liefde. Dit is de
meneclielljke natuur wol niet van de
vleiendste zijde beschouwd, maar bij
nauwkeurige opmerking zal men er
toch veel waars in vinden.
John Smith I in hel eerste oogen
blik was het beeld, dat hem voor den
geest kwam en zijn wraakzuchtig ge^
moed verheugde, niet de John Smith,
die hem te Gloucester ter aarde had
geworpen, of de John Smith, die hem
Generaal Coninghame nam zijn
hoed op en ging heen zonder een
woord meer te zeggen. Men liet hem
rustig naar huis rijden, en den vol
genden dag liet hij Job Round dag
vaarden wegens schending van eigen
domsrecht en gewelddadige aanran
ding. en gaf een plaatselijk praktizijn
last een advocaat aan te nemen. Sara
schrikte toen de dagvaarding kwam,
maar de koele bedaardheid, waar
mede haar vader die öntving, stelde
haar e enigszins gerust. Toen Ezc-
chiël er van hoorde was hij er voor,
dat Job van zijn kant den generaal
zou dagvaarden, maar Joh Wilde daal'
niets van weten.
Den volgenden Zaterdag werd de
zaak behandeld, en natuurlijk was
het kleine politie-gereohtshof en de
toegangen stampvol; Jub en Ezechiël
werden toegejuicht, en generaal Co
ninghame werd bij zijne aankomst
niet weinig uitgejouwd. Aanklager en
verdediger namen elk aan een andere
zijde van de tafel plaats. De aankla
ger was onrustig en bleek. De gewone
kalm uitdagende uitdrukking op het
gelaat van den verdediger werd nu
en dan afgewisseld van een zweem
van een glimlach.
Coninghame werd naar de getui
genbank geleid, en na den eed ge
daan te hebben legde hij zijn verkla
ring af. Toen stond Job op, om hem
to Ondervragenen Armstrong was
verbaasd over zijn koelbloedigheid,
ja, ontstelde er bijna van.
Als het hof het mij veroorlooft,
zal ik u een paar vragen doen, gene
raal Coninghame. Gij herkent mis
schien dien ouden heer wel een
hand op EzechitTs schouder leggende.
Ik heb den man vroeger gezien.
Hebt gij hem dien dag, waarop
de gewelddadige aanranding plaats
had, op het pad over de weide van de
Diergaarde gezien
Daar heb ik hem gezien. Ik zei
de hem dat hij daar niet loopen
mocht, en beval hem er af te gaan.
Voldeed hij aan uw bevel
Hij weigerde aan mijn bevel te
voldoen en was gemeen en brutaal.
Hierop grinnikte Ezechiël met zulk
een blijkbare zelfvoldoening, dat alle
aanwezigen er om lachen moesten.
Gemeen en brutaal? zeide Job,
zijn ruige wenkbrauwen optrekkende
en glimlachende. Coninghame gaf
geen antwoord. Zijn handen omklem
den den rand van de getuigenbank
en zijn blik was strak vorscliend op
Job gevestigd. Armstrong's hart was
als dichtgeknepen cn alles draaide
hem voor de oogen.
Toen hij aan uw bevel geen ge
hoor gaf, wat deedt gij toen vroeg de
verdediger. De getuige streek met de
Eand over het voorhoofd. Job her-
aaide de vraag.
Toen zond ik drie van mijn
