NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
31e Jaargang No. 9217
Verschijn* dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
WOENSDAG e JULI 19!3 A
ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN:
per drie maanden: ^Pfp|g> Jl%>i Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Builen het Arrondissement
Voor Haarlemi-20 Haarlem van 1—5 regels ƒ1.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regeL
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente)1.30 Arlvertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
Franco per post door Nederland1.65 Ja^§3) 50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant.
Haarlem 1,0.3?H Redacfie en Administratie: Groote Houtstraat 53.
de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 12. Telefoonnummer 122.
Tot da plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TIEN BLADZIJDEN.
EERSTE BLAD.
AGENDA
DONDERDAG 10 JULI 1913.
Schouwburg: Biosc. voorstelling.
OM ONS HEEN
No. 1734
Opleiding tot
Het schijnt in onze dagen., waarin
alles gespecialiseerd wordt, onmoge
lijk te worden iets uit eigen beweging
te peren of van iemand, die er geen
diploma voor bezit. Nadat we golezen
hebben, dat in Amerika onderricht
wordt gegeven in l>evallig slapen, dat
wil zeggen met goede houding en met
gesloten mond, natuurlijk in de aller
eerste plaats zonder snurken, ver
wacht ik in do naaste toekomst een
cursus tot opleiding van zuigelingen
in het leeren loopen. Ook dóór ligt
veel in, want wee den tweejarige, die
zijn voeten naar binnen zetwellicht
is hij voor zijn heele leven veroordeeld
tot den gang van de gans. Waai- blijft
de professor in de loopkunst 1 Per
soonlijk vind ik weinig dingen zoo
liefelijk om aan te zien als het tafereel
van een moeder, die haar kind leert
loopen, maar modern is het nietde
nieuwe tijd verlangt opleiding, een
•cursus. Als iemand zegt, dat die er
nog niet is, antwoord ik, dat hij wel
zal komen. Misschien breng ik zelfs
een ondernemende vrouw op de ge
dachte.
Took wil ik het niet over jeugd
opleiding hebben, maar over een
cursus, dien we allen meemaken, wij
ouderen, in t algemeen ieder, die een
eigen portcmoniiaie met wat geld er
in op zak heeft. Het merkwaardige
van die opleiding is, dat we haar ter
nauwernood opmerken, dat niemand
er zich voor heeft aangegeven en dat
er geen cursusgeld voor behoeft te
worden gestort, terwijl do opleiding
toch een handvol geld kost.
Ik bedoel de opleiding tot tram
passagier.
Misschien is or iemand, die denkt
dat zoodanige cursus niet bestaat. Dat
komt dan omdat hij dien niet ziet.
maai' dat or een opleiding aanwezig
is met directeur, hoofdleeraren en
leeraren, zal ik in de volgende regelen
onomstootelijk aantoonen.
De directie van den cursus is in
handen van de directiën der tramweg-
maatschappijen. Eiken dag, weer of
geen weer, laten zij om de zooveel
(beter gezegd om de zoo weinig)
minuten een tramwagen op hare lij
nen loopen, die tot instappen noodt.
Ik geef toe, dut aan het personeel niet
opgedragen is, de menschen met een
toespraak te lokken, in dezen geest
„da-mes en h'ccrcn, over tien seconden
rijden we af, voorziet u van plaats,
de plaatsen zijn goed, het tarief is
laag en u ondervindt van mij een be
leefde behandeling Zoo op den man
af geschiedt de opleiding tot tram
passagier niet. Maar wel zorgt de di
rectie voor gemakkelijke zitplaatsen,
geeft aan de wagens een vroolijk
veifje en groote spiegelruiten en stelt,
allerlei gunstige condities voor wie
vaak van haar vervoermiddel gebruik
willen maken. Dat laatste is een
krachtige wijze van opleiding tot
trampassagier. Ga eens na: gij maakt
een enkelen keer van de tram gebruik;
prijs 7 1/2 cent, voor een enkelen rit.
Nu stelt de maatschappij tienritten-
k aartjes beschikbaar voor Zestig
cents. Dat is gemakkelijk en goed-
kooper, dan telkens een enkelen rit te
koopen. Maar het gevolg is, dat wie
een tienriiien-kaartje heeft, vaker dan
anders van de tram gebruik maakt
bij beeft immers het kaartje tóch. Zoo
leidt de tramdirectie ons op tot passa
gier en wij worden het niet eens ge
waar. Zelfs kan 't wezen, dat we nog
verder gaan en een jaarabonnement
koopen yjor 28.50, omdat het zoo
goedkoop is. Niet meer dan 55 cents
per week. Als je twee keer daags
tramt met een retour kost 't al 36.50.
Ik heb iemand gekend, die zes maal
per dag van de tram gebruik maakte
hij verdiende daar zooveel geld mee,
zei hij, want hij had een abonnemeni.
Elke rit bracht hem, om zoo te zeggen,
geld op, want had hij géén abonne
ment bezeten, dan zou de rit veel
duurder zijn geweest. Jaren lang
heeft hij deze winstgevende zaak vol
gehouden. maar toch is hij nog arm
gestorven
De conducteur, zoo zei ik, lokt de
passagiers niet. Wel de bestuurder.
Die geeft namelijk op het oogénblik
van vertrek van het eindpunt een
herhaalden trap op de bel. Groot is
de uitwerking van dit signaal. Men
schen die komen aanwandelen en juist
van plan w aren, om nu maar te gaan
loopen, daar die tram toch al zooveel
geld kost, worden door dien beltrap
aangespoord wat harder te gaan en
tegen den rondkijkenden conducteur
een waarschuwende hand op te ste
ken „wacht even, ik moet mee
Het is een zielkundig verschijnsel,
dat die beltrap aan 't eindpunt zoo
menigmaal menschen lokt. Van een
verklaring wil ik mij onthouden. Ze
zal wel ongeveer hierop neerkomen,
dat menigeen.i, die iets niet wil koo
pen, zich haast het aan te schaffen,
wanneer hij bespeurt dat de gelegen
heid daartoe hem ontgaan zal. In-
tusscheu verdiep ik mij daarin niet,
maar geef van ganscher harte aan de
directies den kostcloozen raad, dien
beltrap bij het vertrek toch regelmatig
te doen geschieden. En tevens om de
leelijke papiertjes, die de Noordzuid-
hollandsche op haar spiegelruiten
heeft geplakt voor haar tienriüen-
kaartjes, zoo gauw mogelijk weg te
nemen, omdat ze zoo vies staan. Als
de maatschappij iets aan te kondigen
heeft, kan ze dat loch op een keurig
cartonnetje doen Sinakelooze papier
tjes leiden de menschen niet op tot
trampassagiers, maar leiden licn in
tegendeel af.
Wie de cursussen dirigeeren weten
we dus. Nu de vraag, wie de leeraren
zijn 't Is gemakkelijker om de vraag
te beantwoorden, wie het niet zijn,
want ze zijn in Haarlem bij duizenden
te vinden. Leeraar in de opleiding tot
trampussagier zijn namelijk ik, dj,
hij, wij en zij, dat is te zeggen allen,
die wel eens trammen. Ieder die in de
tram zit, fungeert voor ieder die hem
daar ziet zitten, als stomme (niet te
verwarren met domme) leeraar in de
gewo-onte van trammen. Af en toe ook
als sprekend onderrichter.
Dezer daigen kom ik over de Groote
Markt en zie bij de halte-aanwijzing
een van mijn kennissen staan.
„Wacht u op de tram zeg ik. „Ja",
zegt hij, „gaat u ook mee Nu is het
verschrikkelijk moeilijk om te loopen,
wanneer iemand vraagt c* je mee
gaat trammen. Vooral wanneer je tot
elkaar zegt, zooals we deden, dat je
gauw thuis wezen wilt om aan je werk
te gaan. We trammen dus en voeren
daarbij een druk gesprek. Daar het itl
den Hout nog niet uit was, dronken
we een kopje koffie in Hótel Roozen
en zaten daar een lialf uurtje. Waar
om waren we nu gaan trammen? Niet
omdat we haast hadden.
Zoo zal menigeen in aangenaam
gezelschap een poosje langer blijven
zitten, dan anders, omdat hij toch
dadelijk een trammetje pakken kan.
Reuzensterk is dan ook de onderlinge
opleiding tot trampassagier.
Tot die opleiding werken ook mee
de elementen. Als de zon schijnt, als
do zon niot schijnt, als het regent, als
het hagelt, als het ijzelt, als het waait,
ja zelfs als de menschen zeggen: „het
is geen weer", is er aanleiding om in
de tram te stappen.
Er is maar één afdoende reden,
waarom iemand niet tramt, namelijk:
wanneer er geen tram isen ik zou
hier nog wel verder over kunnen
pliilosopheeren, wanneer ik niet in de
verte mijn tram hoorde bellen die
moet ik bepaald pakken
j. c. p.
Stadsnieuws
POGING TOT SCHILDERIJEN
DIEFSTAL?
Het moet een haartje gescheeld heb
ben, of ons Frans-Halsmuseum had
een La Gioconda-zaak te boeken in
zijn geschiedenis, evenals *t Louvre,
met dit. verschil evenwel, dat het doek
uit het Parijscho museum van zeer
veel waarde was en 1 stukje, waarop
naar 't schijnt een meepaklustig be
zoeker van onze schilderijenverzame-
li-ng zijn brachten heeft beproefd, ab
soluut geen waarde bezat.
De geschiedenis van de poging tot
diefstal, of veronderstelde poging tot
diefstal, want men weet t niet beslist,
of er wel geprobeerd is, om te stelen,
is de volgende:
Als men in 't hoofdgebouw een der
twee trappen opgaat, die daar links en
rechts in het achtergedeelte der ves
tibule, naast de oude eetzaal, naar
boven leiden, dan vindt men een ka
mertje tussclien die trappen, tegen
over bet vertrek, waai' een gedeelte
van de verzameling der collectie-Krol
is tentoongesteld.
In dat kleine kamertje hangen of
liever hingen drie waardelooze
doekjes aan een der zijwanden. Ver
der zic-t men. er niets anders dan een
aantal lijsten. Het kamertje is dus een
soort bergplaatsje, waar men echter
wel in mag komen al staat de deur
niet open wanneer men be'.ang stelt
in de drie dingetjes aan den muur.
Het middelste schilderijtje is een
stukje, dat een voorstelling geeft van
een pofferbakster, die door een liand-
gauwe jongen van haar gebak beroofd
wordt.
Deze genoeglijke voorstelling werd
tot Zaterdag geflankeerd door de por
tretjes van Ds. llermannus Manger,
die 2 Januari 1846 op 72-jarigen
leeftijd overleed en van wiens preeken
heel-oude Haarlemmers nog weten te
vertellen en van diens vrouw Geer-
truida Coülon.
Deze portretjes meten met de vrij
breede zwarte lijst slechts ongeveer 28
bij 26 centimeter.
Nu ihangt er nog alleen 't schilde
rijtje van Geertruida Coülon, die met
een vrij spijtig gezicht uit haar lijst
kijkt, waarschijnlijk, omdat haar
echtgenoot sedert Zaterdagmiddag- 5
uur verdwenen is. We zeggen er da
delijk ter geruststelling bij, dat het
doekje, dat geschilderd is door Van
der Poort, zich in veilige handen be
vindt.
Zaterdagmiddag om bij vijven was
een van ue nieuwe suppoosten, Lak
ker, het venster in dit vertrek gaan
sluiten en hij kwam toen op de ge
dachte dat was een goede, zooals
later bleek om eens in zijn catalo
gus na te zien, wal (.lie drie schilderij
tjes wei voorstelden.
Toen bij" weer beneden was, hoorde
hij in dat kamertje loopen. Daar
meestal de <leur dicht is niet op slot
en daar bijna nooit bezoekers ko
men, ging hij eens zien en ontdekte
tot zijn verbazing, dat het portretje
van Ds. Manger verdwenen was. Da
delijk waarschuwde bij bet andere per
soneel eu hei is waarschijnlijk aan die
activiteit te danken dat het schilde
rijtje hoevvc-l 't als gezegd, in 't ge
heel geen waarde heeft niet buiten
't museum is geraakt.
De deuren van t museum werden
gesloten eu <Le bezoekers die er waren
moesten wachten, totdo.l de politie
kwam. De verdenking viel op een be
zoeker uit Amsterdam, die er op aan
drong uit liet gebouw gelaten te wor
den, omdat hij haast had en naar den
trein moest. Voor de politie aankwam,
reeds na vijf of tien minuten, vond
men het schilderijtje terug op een der
twee groote linnenpersen in t tweede
kamertje van den uitgang of m 'l
voorgebouw aai- 't Klein Heiligland.
De bezoeker werd aan een verboor
onderworpen, maar is later op vrije
voeten gesteld.
Hij ontkent het schilderijtje van zijn
plaats genomen te hebben, lutusschen
is t portretje nog niet op zijn oude
plaats teruggekeerd. Zell's liet spij
kertje, waaraan bet hing, is uit den
muur genomen.
Men beschouwt het voorgevallene
als een goede les. Gelukkig is door de
activiteit van het personeel het por-
tretje verloren gegaan, maar het
gebeurde heeft aangespoord tot nog
grootere waakzaamheid.
De beveiliging der schilderijen, die
thans door vier suppoosten geschiedt
is altijd een moeilijke zaak, omdat
men de schilderijen niet zoo vast aan
den muur kan hangen, dat zij er niet
afgenomen kunnen worden, wijl dan
bij brand bijna geen enkel dcelc in vei
ligheid zou t: brengen zijn.
Hopen we, dat in de toekomst d<
scMlderi jend ie vei i moor 't Frans-Hal--
museum voorbijgaan. In elk geval
kunnen zij nu reeds weten, dut er groo
te waakzaamheid bc-tracht wordt.
Naar aanleiding van deze gebeur
tenis, deelde men ons mede, dat
een beter geslaagde schilderiiendief-
etal vele jaren geleden 'in het Stad
huismuseum gepleegd is, toen daar
een portret van Frans Hals, dat men
aan Hals zelf toeschrijft, werd wegge
nomen. De dief kwam het doekje te
koop aanbieden bijMr. Ensche
dé. den toenmaligen archivaris, die
het weer terugkocht voor ƒ25.
Kiekjes van 't Kantongerecht
Mannen der duisternis!
Mannen der duisternis!... Een titel
voor een sensatie-roman in 5 cents-
afleveringen! Maar zóó verschrikke
lijk is 'i geval toch niet, integendeel,
alles is vrij onschuldig; 't romantische
hoofdje boven dit pennevruehtie dient
eerlijk gezegd! alleen om wat
aandacht te trekken. Als er boven dit
artikeltje stond „Fietsrijders zonder
licht" 7/0u het weinig effect maken.
Toch is 't de moeite waard dit stuk
je te lezen, want er wordt een wijze
ies gegeven, die voor velen van be
lang kan zijn. Straatzangers zongen
(t is al jaren geleden, dat dit mopje
populair was!) „Alles op de fiets."
Zcó verbreid is het stalen ros nu niet,
maar toch rijden zeer veel menschen
op de fiets.
Voor die zeer velen heb ik een raad
geving. Het is deze: r ij d t n o o i t 's
avondsmet uwfïetszonder
1 i C'h t. De Haarlemsche politie-man-
nen zijn onvermurwbaar geworden,
ze bekeuren eiken fietsrijder, die in de
duisternis zonder licht per fiets rijdt.
Vroeger kon je, als je een agent
eens vriendelijk en medelijden-wek-
kend aanzag, wel eens met een enkele
waarschuwing vrijkomen ik heb 't
zelf bij ondervinding maar die tij
den zijn voorbij. Er zi.in waarschijn
lijk zóóveel ondeugende fietsers geko
men, dat het wenschelijk was om
strenger op te treden.
Heden stonden er voor den Magis
traat wel twintig jongelui en man
nen terecht, die zonder licht gereden
hadden.
Eigenaardig waren de zeer verschil
lende verdedigingen die de „mannen
der duisternis' voerden.
De een zei: 't was nog niet donker.
Gevaarlijke menscheii.
Een jongeling werd beschuldigd:
le van dronkenschap.
2e van 't dragen van een boksbeugel
inet punten.
Beide leerlijke dingen, vooral nu 't,
zooals hier, samenging. Een boksbeu
gel is een gevaarlijk wapen, vooral als
de bezitter dronken is en dus geen
baas over z n gebeele denkvermogen
is.
De Ambtenaar van 't O. M. eischte
legenden jongen man twee geldboeten
een van 5 en een van 2 gulden.
Beklaagde: ik vind dat niet zooals.
't behoort. Ik had dien boksbeugel ge
vonden en wou dat ding juist naar 't
politiebureau brengen, toen ik werd
aangehouden.
De verdediging was aardig gevon
den. 't Was jamer, dat de Ambtenaar
van 't O. M. en zelfs de Kantonrechter
er niet veel van geloofde....
Een andere jonge man had een
revolver op zak gedragen.
Hij zei: 't wapen gekocht te liebben
met de bedoeling het met winst te
verkoopen.
Nu heeft hij een schadepost je door
die revolver-hnndelarij, want "t O. M.
eischte 5 gulden boete en verbeurd
verklaring van het schietwapen.
DeLoerplichtwet
Tenslotte werd een serie Leerplicht-
wetzakén behandeld.
Een der beklaagden een tuinders-
knecht zei: ik kan er niets aandoen,
dat die jongen van mij niet naar
school wil. De 12-iarïge bengel heeft
er eenmaal geen zin in.
Is 't niet treurig, dat een vader
zoo weinig macht heeft over een ben
gel van 12 jaar'
De eisch tegen den vader luidde 3
«rolden boete. Misschien dat deze boe
te aanleiding kan zijn, om te liew er
ken. dat de ouderlijke macht van den
vader wat wordt opgefrischt. 't Is wel
noodig!
KEES.
UITSPRAKEN:
Heden werden de navolgende uit
spraken gedaan:
A. S., te Wijk aan Zee. en Duin, loo-
pen op verboden grond, f 3 boete of nr
3 dagen hechtenis.
G. A. O., te Haarlem, straatschen
derij, f 1 boete of 1 dag hechtenis.
J. J. P. van B., te Haarlem, ojien-
bare dronkenschap, vrijgesproken.
mocht vrijwel bevredigend genoemd
worden, en was vooruitgaande door
het meerdere houwen in de omgeving
van Ilaarlc-m, In de stad werden, ver
moedelijk door de geringe expansie
die Haarlem kan ontwikkelen, door
particulieren weinig belangrijke wer
ken uitgevoerd.
De vooruitgaande toestand der be
drijven steenhouwerij, hout- en glas
bewerking in 1911 waargenomen,
bleef onveranderd. In het meubelbe
drijf was de toestand bevredigend,
in de biljartmakerij ondanks groote
concurrentie zeer bevredigend. De
jaloezïün-makerij ging vooruit, even
als de technische en electrotechnisclie
bureaux en de zilversmederij dat de
den. In het burgersmids-bedrijf bleef
weinig -vooruitgang.
Scheeps- en Werktuigbouw.
De Werf Conrad zond bericht vaA
sterken vooruitgang in haar tak van
nijverheid. Het heele jaar was er vol
op werk. Ook de directie van de Werf
Hubertïna noemt den toestand voor
uitgaande, en wijst op den invloed
der gunstige situatie van handel en
nijverheid in Indiê.
De N. V. Haarlemsche Machinefa
briek v/h. Gebrs. Figce noemt het jaar
bevredigend wat het aantal bestel
lingen aangaat. Mot succes wordt in
onze koloniën en in verschillende
vreemde staten met liet buitenland
geconcurreerd, al zijn de prijsver
schillen soms uiterst gering.
De firma vreesde dat bij invoering
van het nieuwe tarief verdere concur
rentie onmogelijk zou zijn, doordat
voor verschillende dcclcn die zij uit
het buitenland betrekt en die nu vrij
zijn. rechten geheven zouden wor
den, terwijl men de bestaande rech
ten voor andere doelen zou verhoo-
gen. Het wordt voorgesteld of men bij
uitvoer die rechten kan terug ontvan
gen, maar dat noemt de directie prac-
tisch onmogelijk.
De prijzen der grondstoffen rezen
sterk en dikwijls met 'groote spron
gen, hetgeen een zeer ongunstige»
invloed op de uitkomsten van het be-
Worden de voorgestelde sociale
wetten en vooral de Tariefwet inge
voerd, dan is het te verwachten, dat
het gebrek aan personeel een ernst»
gen omvang zal aannemenimmers
dan zal een zeer groot aantal rijks
betrekkingen open komen en tal van
personen, die anders iu de nijverheid
werk zouden vinden zullen
KAMER VAN KOOPHANDEL. j
Verschenen is het jaarverslag van 1 P'oMsen solhciteercn (zegt de duec-
de Kamer van Koophandel en Fa- iüe,},-
brieken, over den toestand van han- ienslolte dringt de direcae aan op
del en nijverheid in 't jaar 1912 I de wenschelukheid der beperking van
De Kamer vergaderde in 1912 der- l,et aantal nationale en interna tiona-
tïen maal. le tentoonstellingen.
De grootindustrie te Haarlem ver- De firma Gonnerman en Co. zendt
Maar hij kon niet tegenspreken, dat^erde in dit jaar in bloeic-r.den toe- ®ro.0|iC
stand terwi 1 de overiae niiverheïd haar tak van nijverheidde aar-
t al meer dan ecu half uur na zons- v00rujtgaan(,Je was. metSiiitXiermg lemsche Ijzergieterij ondervond niet
ondergang was. r iman was van de voedings- en genotmiddelen, de gunstige gevolgen die zij v.el had
dus geneel in z'n recht. 1 De ongunstige zomer van 1912 deed kunnen hebben van don bloei va»
De ander zei: ik was vlak bij m'n hier zijn invloed gelden. 4en toestand in de metaalindustrie,
huis, in de Smeilestraat. 1 De statistische cijfers over 1912 van Re fabricage van spoor- en tram-
De kantonrechter: Het is wel sterk 4e arbeidsbeurs worden daarna geci-wagens was in het 2e halfjaar o ver
teerd. druk, maar 1912 was overigens on-
Uit het overzicht van den handel voordeelig. Oorzaken waren de aan-
om 's avonds met een onverlichte fiets
langs' 't po li tie-bureau to rijden.
.in voedings- en genotmiddelen blijkt naming van werken vóór de matc-
Als je een bekeuring wil hebben is dat de toestand in het bakkersbedrijf rtaalprijsverhooging en vele verlra-
dat wel de eenvoudigste weg! wel bevredigend was, maar de uit- Enigen door de slechte aflevering van
Een derde zei: M'n lantaarn was komsten minder goed waren dan ze wals- en etalvverkon. De fabrieken
juist uitgewaaid. hadden kunnen zijn. Dit laatsle ten- daarvan waren alle overladen met
Een vierde- Ik -"--en lucifers om gevolge van duurte der grondstoffen ^"e[k stelden geen orde op hun »a-
m'n lantaarn aan te steken <m«,k f »»i«l«ruchlen In hoof.lzaak) ,,r rlb-icn„ v,„
Re toestand van den melkhandel' He. toestand in <k iJSiica-,e. van
Een Mjiue, die luid ook een ondci Was tamelijk goed. Hooge kaas-en bo- caoutchouc- en esbeslarliKC-.en :«ec-f
excuus, maar dit b:-n ik vergeten. terpriizen waren de oorzaak var. aan- vrijwel-gelijk aan dien in het vorige
Tegen de ondeugende fietsrijders zienlijk-verhoogde melkves'kcops-prij-j ïaar-Het herstellen van rijwielen en
werd 1 gulden boete of 1 dag hechte- zen. Deze verhooging was door de sa- j autoniobielen was een bedrijf met be-
nis geëischt. menwerking van diverse melkverkoo- j vremgende uitkomsten.
Een der mannen, der duisternis Pe.Is naai' evenredigheid mogelijk,
kwam er goedkoop at Hij bad op de margnrme-haodel glim do
r T hooge grondstofpnjzen en sterke -cob- draven.
G root e Ho ut b ru g gereden. In currentié dit jaar niet vooruit. j De Haarlemsche Katoenmaatschap-
de dagvaarding stond evenwel Klei- De toestand in den azijnhaudel was pij roemt den toestand in 1912 bevrc-
ne Hou tbr ug. Beklaagde profi- door de buitengewoon hooge prijzen digend. Hetzelfde was het geval met
teerde van deze schrijffout, want nu van spiritus niet rooskleurig. Ook de <jee vooruitgaande damast- en lijn-
ihoest de Ambtenaar van't O. M. vrij- bierbrouwerij en de likeurstokerij waadpakkerij, en in de confecticbc-
spraak vragen. hadden door duurte van grondstofien drijven. De bontwerkerij bad doorliet
Lachend cin* dere man heen' m^er bedrijfsresultaten. Iltt- 2achte weer gecu onverdeeld gunstig
nacnena gmb oe.e man neei.. ze3{ae ge!dt V0Qr labak ep 6jgareil) resuitcat
°Pif *ÏSi9 If1 waarV' &fcen v°oruitga»g was. Wel ~De toestand der chemische was-
in zee. Dit spreekwoord heeft waarde, was dit het geval met den handel in echerijen en ververijen bleek vooruit-
De bekeurde fietsers zijn. in deze cacao en chocolade. In den sodahan- gaande; die der wasch- eii strijkin-
becldspraak, de gestrande sche- 4el was de toestand niet ongunstiger richtingen onveranderd. Nieuwe krin-
pen, de fietsrijders zijn de op zee dan vorige jaren. Voor minerale wa- gen van klanten doen zich voor door-
Went, schepen, die tc"n MMU" d™»k™ - -
niet willen
stranden, dus niet bekeurd worden.
I-Iet eenige middel is: 's avonds niet.
zonder licht por fiets rijden!
Niet gelezen.
teren en gazeuse dranken was het dat de burgerman en de werkmans-
jaar 1912 een slecht door den kouden stand, voor wie vroeger thuis werd
en natten zomer. Overigens doet de gewasschen, thans meer en meer van
geheelonthouding het gebruik van dit waschinriclitingen gebruik maken,
artikel toenemen. De verffabricage: JIel afgeloopen jaar was voor dé
was tengevolge van den vooruitgang boekdrukkerij weer vooruitgaande eu
in de ijzerindustrie bevredigender dan bevredigend
De Gierstraat mag slechts in «en het vorige jaar. Door de actie van den Nederland'
richting bereuen worden. Ook door De zeepomzet ging vooruit, maar de Schen Bond van Boekdrukkerspa-
fietsers. Nu stond er «en jonge man verkoopsprijzen konden niet in over- troons om te komen tot een mmimuin-
voor den Kuntonrocmer, one zich, eenstemming met de stijging der tarief, is aan vele patroons de nood-
lietsrijdeud, aan overtreding dier ver- grondstof-prijzen worden verhoogd, zakelijkheid gebleken hun prijzen
ordenLDgsbepaling Iteeft schuldig ge- Het Haarlemmerolie-gebruik was grondig te herzien, niet het gevolg,
maakt. over de geheele wereld onverminderd, dat over het algemeen betere prijzen
Beklaagde: ik heb 't bord, waarop De tosstand bleef onveranderd. De worden genoteerd Dezelfde firma,
't rijden als verboden is bekeud ge- handel in jam en ingelegde vruchten welke verleden iaar hierop de aan
maakt, niet gezien. leed door den ongunstigen zomer. dacht vestigde, deelt wederom mede.
Kantonrechter: beter kijken! Bouwvakken, ambachts- en kunst- dat de vraag naar goed, smaakvol
De Ambtenaar van 't O. M, eischtenijverheid. [werk, geregeld blijft toenemen.
50 cents boete. De toestand der ambachtsnijverheid l De toestand der steendrukkerij was
