ÜMRIEK DASBUD
GOUDEN VISIOENEN.
TWEEDE BLAD
Donderdag 10 Juli 1913
Brieven over Amerika.
x.
Ja, die New-YotKsche warmte is een
lastig iets. Ik lag te draaien en te
draaien in mijn nauw bed en kun
den slaap niet vatten 93 gr. stond do
thermometer in mijn hut. Jk sliep
nipt, maar was nog „paf* van 't ge
ziene daar bij den ingang van de
bioscoop. Ik voelde hoeveel ons land
toeli mist "an 't kloeke, fiere en vrije,
dat Amerika hooft. O, ik zou zoo
straks op wantoestanden. stuiten. L<
zou de tentoonstelling va n. huisarbeid
van kinderen te New-York zien, die
bet hort deed schreien over zóó groo
te uitbuiting. O. 't is niet alles goud
wat blinkt en al klinkt nu ook voort
durend het ..Sweet land of Liberty"'
ons iu dc ooren, het ideaal is ook niet
daar, maai de Conventie, de stand,
dat ongelukkige woord, hoort men
daar niet. Men hoort niet dit staat
niet, dat staat nietdit past mij niet,
dat past mij nietalles staat, alles
post., alles kunt ge doen, gij zijt vrij,
gij zijt in een land waar men zichzelf
kan zijn.
De dief van 't bureau, die kaartjes
controleert, waarmee misschien een
dollar of twaalf per week extra ver
diend wordt, wordt niet.eerder ge-
hoorzanni'l, onulat hij 's avonds thuis
niels zit te doen, èf wel omdat hij
werkt. Hij wórdt niet gevleid, niet
ontzien door zijn minderen, die elke
minder aangename kwestie, welke de
chef thuis of elders had, al voelt van
hot eerste uur van den dag af aan
dat hij het gebouw binnengetreden is.
't Zong me voortdurend in de
ooren en ik stond op. Om half drie
liep ik alweer, nu met couranten (te
veel brieven liep iu de gaten, had mijn
collega me gezegd) naar'de bus. New-
York ontwaakte, of liever begon wat
zachter te snorken, want gansch oen
nacnt door houdt, het leven in Ncw-
York aan. om tegen uen ochtend
slechts wat te vermeerderen.
Ik nam de electrische tram, ging
New-York door, Broadway langs, tot
het begin waar de Hudson zich
splitst. In de verte lag Ellis-eiland,
:uet zijn rij van onderzoekingsgebou-
wen en ziekenhuizen en waarheen ik
straks mijn vierde klas passagiers
zou voeren.
Ik zag het aquarium en ging er in,
Geen 25 cent eutnie, op Zondag vrij,
op sommige weekdagen ook, als bij
ons Museum. In Amerika is alles vrij:
Dierentuin, aquarium, wat ook. Toen
(ik spaar u de beschrijving van dit on-
«lerzuescii paieisj mei u© Elevated
naar de bruggen en nu snorde ik dc
W'illianisbrug over. die nog grooter
spanning heeft dan de Brooklyn-brug;
teen ue Essex-street door, een voor
New-York nauwe straat, waar het
aantal Israëlieten enorm giuoi is,
zooiets als de Jodenbreestraal te Am
sterdam.
Ik bieef maar trammen; hoe kon ik
meer van.New-York zien, dan nu nu
ik uren lang dan eens voorop, dan
weer achterop staande, dan weer zit
tend middenin over 't geopend raamp
je do leuzenstad doorijlde. Zeven uur!
"i ordt tiid naar boord terug ie gaan.
't ls roods ontzeUoiid warm. Ik heb
nnjn jiu> uitgetrokken.
Ik ga naar Broadway met een on-
dergroudsehe expres, t Is alsol ik ja
ren lang in New-York woon, vraag
niets, spring op de etectrisehe, die
dooi de 33ste straat rijdt en om iia.ll-
acht.... heli ik mijn courant in de bus
gebracht.
Aan boord alles wel.
Toen ging ik slapen tot 10 uur.
De landverhuizers zouden in twee
booten geladen worden. 2400 man in
één boot was te veel. Ze werden de
loopplank afgedreven en ik moest tel
kens denken aan de lammermarkt te
Leiden, waarop wij als jongens vlas
ten. Wij mochten dan om o uur op
staan en wie de geiukkige w;u-, uit
kreeg op de buoten een plaatsje om
de lammeren af te drijven, en.... dan
kreeg je soms een kleur tot achter je
ooren als een boer, door je ijver ge
diend, je wat wilde geven. Je doedt l
voor plezier én bedankte hém wel,
maar geld aennemen, neen, dat deedi.
je niet.
Ik doorleefde weer die kinderjaren,
zag me weer rood van schaamte wei
geren en iiuorde den reus naast mij
toen klein tenger ventje zéggen: nou
ronk jij dan maar eens. Eu ik dorst
de groote, zwarte sigaar niet weigeren
en verfrommelde haar in mijn broek
zak.
Maar nu dreven de stewards mon-
schen de boot, af, soms oen paar
F e y SIe t rs
Uitbot En g e is c h
DAVID CH1-ISTIL MURRAY.
73)
Weder stopte de trein, maar noch
het knarsend geluid van het remmen,
noch de schelle stoomfluit wekte Bow
ling uit zijn slaap. De spoorweg
beambte was het eerst ami liet por
tier, en daar hij slaperig was from
melde hu ©enigszins aan de kruk,
niet wetende 'dat de man. die achter
hom stond, hem van ongeduld wel
met zijn handen had willen verscheu
ren Eindelijk wus het portier upon,
de baan was vrij en Whittaker sprong
den waggon uit, met een achterwaart-
schen blik op Bowling, die in zijn
hoek ineengezakt lag, terwijl zijn
Verljoiuivri hand op den vloer hing.
Hij durfde niet te snel loopen uit
vrees van de opmerkzaamheid te
tiekkon en vragen uit te lokken. Hij
was in Londen vréémd, en wist niet
waarheen hij zich op dit uur begeven
zou, dus liep hij totdat de dag was
aangebroken en de slratén haar ge
woon aanzien van drukte en bedrijvig-
„cen mannetje en een wijf]© met. wat
jongen er tusschen". O, 't was soms
niet aan te zien, de mannen sjouwend
met zware koffers, do vrouwen met
pakken, driedubbel zoo groot als de
loopweg was en de peuters meesjou
wend met manden en voortdurend
klonk maar: „Go onl Go on!
Om 11 uur stond „de kudde" bene
den. Ik voelde me ongelukkig.
Ik vond dat-gesjouw met die men
sehen ellendig om te zien,' on Ik vond
degenen die 't deden, hard en wreed.
'Maar ik zejde u meermalen reeds, het
schijnt hen niet te deren, 't hoort er
zoo bij, want lachend en vroolijk
staan ze bij elkaar.
Om elf uur kwam de eerste boot,
om 12 uur de tweede. Daar was een
hospitaal op en ik ging terug naar
boord om mijn hospitaal te ..leegen
Acht kinderen met mazelen, één met
longontsteking. En te voet liepen ze
achter hun moeder dc loopplank af,
en stonden aan 't eind van do pier,
te wachten tot liet hun beurt was om
binnen 'te gaan. 't Was prachtig weer,
gelukkig) want hoe ik ook aandrong
op spoedige overbrenging, écu kwar
tier later gingen mijn „liospitaalpa-
tienten" pas aan boord. Ik had ge
leerd, want zeker zou ik als ik nog
een hospitaal te leegen had, eerst dan
pas beneden komen met de zieken, als
mijn steward van beneden mij toe
riep, dat het andere hospitaal open
stond.
Weer voeren wij de Hudson langs
de reuzengebouwen voorbij, zee
waarts, Weer scheen het vrijheids
beeld te wenken, maar onze boot
zwaaide en voer op Elliseiland aan.
Wij legden aan ik ging van boord,
meldde aan den diensldoeivden ge
neesheer, dat de zieken er waren,
't Was een bloole vorm hij dankte
en Hlijn taak was afgcloopen.
Maar pas over een uur ging de ler-
ry-hoot van Ellis-eilaiul naar New-
York en ik bleef toezien hoe land
verhuizers van een ander schip, die
juist aangekomen waren, langs de ge-
neêsheercn liepen. Van allen werden
de oogen gekeken, meende men dai er
iemand een afwijking had aan 't li-
ciiaam, 'n longlijder, 'n leverlijder,'n
darmlijder was, dan werd er met krijt
'n P. op de reentermouw gezet en gin
gen zij in de lange rij verder, waar
een geneesheer de met P. gemerkleu
er uit haalde en ze in de onderzoe
kingskamer hraent. Vermoedde men
gedeeltelijke afwijking, dan werd een
andere letter op de mouw geplaatst
en werden ze door psychiaters daar
na uit de rij genomen en onderzocht.
Was hel onderzoek niet afdoende, dan
werden ze in de ziekenhuizen cenige
dagen of langer opgenomen en moch
ten zij blijken lijdend te zijn, dan
moest de Maatschappij die ze vervoer
de, ze weer terugnemen naar Eu
ropa.
De behandeling, die de landverhui
zers (laAr genieten, moet wel voor
hen een wonder zijn, want 'het gaat
zonder geschreeuw, zonder geduw,
ordelijk, rustig, kalm ik zou haast
zeggen beleefd.
Soms ziet men droeve toonee'.en.
Een man, een Duitscher, met een
Duitsch schip meegekomen als 2e kl.
passagier, zooals hij mij vertelde, was
na het vertrek van zijn kinderen in
een Levensverzekering gegaun, om op
zijn vijftigste jaar een uitkccring te
krijgen. IIij had 'diL gedaan, om dan
zijn kinderen die in Amerka woonden,
op te kunnen zoeken. Een verlof van
6 weken was hem gegeven, doch... hij
mocht niet. landen waarom wist 'hij
nel. En elke dag was kostbaar.
Maar de geneesheer die mij vergezel
de, deelde mij mede, dat hij straks
zou mogen weg gaan.
Men meende, dat hij verschijnselen
had van hersenverweeking en had
hem een dag in observatie gehouden,
doch naar mijn gids zoo juist ge
hoord had met gevolg, dat 'hij' nog
heden landen inocht..
Een oude vrouw stond bij ons. Zij
was eveneens een Duilsche oen be
weerde stellig niet ouder te zijn dan
40 jaren. De dokter, die vermoedde,
dat ik Duitsch kende, vroeg ine, haar
toch to zeggen de waarheid te spre
ken. 't Was niets a'.s ze zestig was,
dan mocht ze landen. Ik zei het haar,
drukte het oudje vooral op.t.et hart,
toch eerlijk te zeggen hoe oud ze was,
doch zeker omdat ze bang was te oud
te zijn, hield ze vol 40 jaar te zijn.
Als 'l zoo is moet ze'terug. Een der
gelijk© vroegtijdig verouderde vrouw
kan Amerika niet gebruiken.
Ik zeide het haar nog eens. „Ik
ben veertig," was haar antwoord.
Maar ze loog, de papieren wezen
anders uit tot haar geluk.
G. A. ÜOTMAR.
heid begonnen te vertooncn. Toen
ontheet hij in een eenigszins vunzig
koffiehuis, en vernemende dat hij
daur een bed kon krijgen, besloot hij
eenige uren rust te nemen en ging
naar boven met Strikt bevel, te twaalf
uur geroepen te worden, liet dag
licht bescheen" hem flauw door het
gele venstergordijn en verdreef een
geruime poos den slaap van zijn oog
leden, en zijn angst deed hem nu en
dan een kermenden zucht slaken.
Maar eindelijk deed de natuur zich
gelden on viel hij in slaap.
Te twaalf uur gewekt, wicsch hij
zich. gebruikte een tweede ochtend
maal, en na zijn rekening betaald te
hebben, liep hij de straat op, waar,
ondanks de -onverschilligheid aan be
woners van groote steden eigen, zijn
nieuwe gewoonte van telkens om ie
zien de opmerkzaamheid van menig
een trok.
Hij was te gejaagd, Ic angstig, te
schuw om iemand iets te vragen, en
de volle straten waren zulk reu ver
schrikking voor hem dat hij helgroot
ste gedeelte van den dag in koffie
huizen doorbracht. In één daarvan
werd hij eensklaps moedig. Een och
tendblad schonk hem troost en deed
hem een besluit nemen.
Misschien was het iets in zijn'eigen
omstandigheden, dat hem de politie
berichten deed inzien.' Daar las hij,
dat dien ochtend vroegtijdig een wérk-
man. die weigerde zijn naam op te
Buitenlandsch Overzicht
Do Balkanvulkaan in
werking.
Hoe staal 't nu op de oorlogs
velden
Het is verwonderlijk en verbazend
met welk een overtuiging de elkaar
steeds tegensprekende berichten ove,r
den strijd tusschen Serviërs en Bui
garen worden wereldkundig gemaakt.
De „Frankf. Zlg." doc-t een poging,
nu in dien warwinkel orde, in die
duisternis licht te brengen. Het blad
zet uiteen, dat
hét Bulijaarsch-Sermsck gcvechls-
fronl -
zich in een sterk gekromde lijn be
weegt, die op den oostelijken vleugel
in het Noorden begint, zich dan zuid
waarts wendt naar het Plaskowiku-
gebergte, vandaar westelijk naar Istip
loopt en van hier weer in zuidelijke
richting naai' Kriwolak aan do Var-
dar.
De oorzaak van dio kromming
wordt door heide partijen anders ver
klaard.
De Serviërs houden het terugwij
ken van de Bulgaren voor het gevolg
van een groote overwinning; dc Bul
garen zeggen, dut het slechts een val
strik geweest is, om het centrum van
de gevechtslinie der Serviërs vooruit
te lokken, het dan door een krachti-
gen aanval terug te slaan, en zoo
doende de beide vleugels van het Ser
vische leger, hij Kriwolak en bij don,
berg Sultanepe tc isoleercn. Indien
die manoeuvre kon gelukken, dan
zou dit een vernietigende nederlaag
voor de Serviërs beteekenen.
Maar nu meent het blad uit de ont
vangen berichten te mogen opmaken,
dat die zegevierende aanval der Bul
garen op het Servische centrum niet
plaats vond of niet slaagde.
De Bulgaarsche terugtocht van Kot-
sciianu op de hoogten van Plaskowika
j en het Médësch gebergte is echter een
verbetering van hun positie geweest.
Daardoor toch hebben zij zich in den
rug door het Stroemadai beveiligd, en
voorls wordt ee&D Servische aanval
van Kotschana uit .onwaarschijnlijk,
daar dan de Servische hoofdmacht,
gevuar zou loopen door de beide vleu
gels van het Bulgaarsche leger te wor
den omvat. De Serviërs zullen hier
voorloopig hun groote troepenmacht
niet kuunen gebruiken, te rueer daar
hun vleugels bij Kriwolak en bij het
Otagowska-gebergte wel niet terugge
slagen zijn, rnaar toch zware verliezen
leden.
De Bulgaarsche bataljons, die de
Vardar overtrokken, om den nuusch
naar Prilep tc ondernemen, zijn tot
Iiropulu over de rivier teruggedreven.
Zoodat in de berichten van beido
zijden, naast veel overdrijving, eenige
juistheid is, Beide legers hebben,
maar op verschillende punten van liet
lange front, eenige voordeelen be
haald. Het Bulgaarsche leger wordt
nu in het Bregalnitza-dal vastgehou
den. maar het Servische kan ook niet
terug. En als de Bulgaren straks, met
hun hoofdmacht het koninkrijk Ser
vië binnen rukken kan dit voor het
Servische leger noodlottig worden.
Volgens de jongste berichten staan~üe
Bulgaren reedf bij Koejaschewatz, in
het dal van de Tirnokeen andere af-
deehng heeft Wranja genomerq en
marcheert nu het Morawa-dal in, en
een derde afdeeeling rukt van Kus-
teiidje naar Egri Pulanka.
Al die bercliien mueten evenwel nog
worden bevestigdmaar de Serviërs
mogen wel oppassen, dat hun leger
hij Kotschana en de Vardar niet van
het Sc-rvisclic gebied wordt afgesne
den.
Grieken en Bulgaren.
De Grieksehe bataljons hebben,
naar het schijnt, goed werk verricht.
De Bulgaren praten maar niet over
den toestand in het Zuiden; maar 't
schijnt wel, dat zij Doiran moesten
ontruimen en langs de geheele linie
over do Stroema en de spoorweglijn
DoiranDrama moesten terugtrek
ken.
Hiermede zal de strijd in het zuiden
wel voorloopig geëindigd zijn. De
Bulgaren zullen niet verder terug
trekken, nu zij goed beschutte stellin
gen in het gebergte vonden, en. de
Grieken zullen de zuideiijkc hoogten
niet verlaten, om door het Stroeina-
dal een aanval op de Bulgaren te
doen. Slechts zullen de Grieken po
gen, in het oosten weer verbinding
met de Serviërs te zoeken, maar dat
moeten de Bulgaren tot eiken prijs
beletten.
Van ecii 'aanval op Saloniki, hoé
graag meii. dien in Bulgarije ook zou
wenschen, kan geen sprake zijn.
Iloe het verdere verloop van den
strijd wezen zal kan niemand voor
zien. Dc geheele opzet en hetgeen tot
dusver gebeurde is zoo vol incidenten
geweest, en de samenloop der om-
slaiidighedeh is zoo vol toevallighe
den, dat van een eenigszins behoor-
geven, in het politiebureau van Ma-
rylebone was gebracht als beschul
digd van dronkenschap. De werkman,
wus in een waggon aan het Euslon-
stution wakker gemaakt., had be
weerd dat hij bestolen was en ©en ge-
weldige^opschudding gemaakt, was
met veel moeite door de politie over
gebracht en had op weg naar het bu-
icau de politic-agenten -herhaaldelijk
aangevallen. Daur had men ontdekt,
dat hij in 't bezit was van negen-en-
negeutig pond u-en shillings aan goud,
en zoven shillings aan zilver. Dit
word, natuurlijk, als een verdachte
omstandigheid beschouwd, en derhal
ve werd dc werkman, die oorringen
van gouddraad droog, het voorkpmon
van een zeeman had en door ©én
groot litteekmi misvormd was, in ver
zekerde bewaring gehouden, totdat ©r
.onderzoek naar Item gedaan kon wor
den. Verder bleek liet, dat de gevan
gene nog onder den invloed van ster-
kon drank was, eiï dut hij zich in het
politie-gercolitshof als een dolleman
had aangesteld.
Terstond was Whittaker op zijn ge
mak. Hij kocht een groöt valies, be
nevens eenige benoodigdheden, die
hij er in pakte, en nam passage op de
stoomboot „Orinoco" naar Marseille.
Hij kocht ook een BradshaW, Reisgids
op het Vasteland, en de best© kaart
van Turkije, die voor geld te. krijgen
was, Hij ging aan boord,, en over cën
half uur zou hii vertrokken zuti. liij
lijk' „plan do "campagne" goon epra-
ke kan zijn.
Heden komen de volgende telegram
men uit de oorlogsvelden
Uit BelgradoDe Serviërs zetten
hun opmarsch voort in de richting
van Djoema. De Grieken maakten
zich meester van Serres. Huil vloot
bombardeert Kavalla.
Uit Sofia: De „Mir" zegt, dat na
den koers dien thans de militaire
operaties namen het te verwachten is,
dat de oorlog .langer zal duren, dan
men aanvankelijk meende. Men ver
wacht iu de eerste dagen geen be
slissende resultaten.
Volgens de „Mir" gingen de koning
en de kroonprins naar het gevechts
terrein in Macedonië, tegen den
avond keerden zij terug.
Het officieus© blad „Bolgaria" doet
een beroep op hen, die door de wet
worden vrijgesteld van den militai
ren dienst, om mede te werken aan
do verdediging van het land.
Bulgarije riep de 10e en de lie lich
ting onder de wapenen.
Roemenië en Turkije.
Uit Konstantinopel wordt aan de
„Berliner Lokal Anzeigcr" geseind:
De Roemeensche gezant bracht een
bezoek aan dc Porte en had daar een
langdurig onderhoud met den groot
vizier en met den minister van bui-
tenlandsche zaken. Naar rnen uit de
meest zekere bron verneemt, heelt
Roemenië met Turkije een overeen
komst gesloten, om te verhinderen,
dat Bulgarije op den Balkan den
heerschersstaf zal voeren, Voor dit
doel zullen Turkije en Roemenië
ieder 200.000 man naar dc Bulgaar
sche grens zenden en daar Bulgarije
den vrede dicleeren. Wanneer dit
geen succes heeft, zullen de grenzen
worden overschreden.
Turkije neemt nog steeds uitgebrei
de militaire maatregelen. Op allo
transportmiddelen is door de mili
taire autoriteiten beslag gelegd.
Uit Roemeensche bron wordt nog
vernomen, dat de Roemeensche troe
pen de streek, die Roemenië begeert
tusschen Turtukai (aan de Donau) en
Baltchisk aan de Zwarte Zee zullen
bezetten, en dat een ander gedeelte
zich gereed houdt om tusschenbëide
te komen ten gunste van Servië, als
dat later ernstig bedreigd wordt, dan
wel van Bulgarije, wanneer dit land
gevaar loopt.
Roemenie is besloten geen versto
ring van het evenwicht op den Bal
kan toe te laten, dat voor het land
zelf gevaarlijk kon zijn.
Roemenië heeft, om oorlogsredenen,
alle uitvoer van runderen en zuivel
producten verboden.
Een wapenstilstand
Uit Berlijn wordt aan dc „Tel." ge
seind: liet schijnt, dat dc toestand
van de Bulgaarsche legercorpsen, zoo
wel tegenover de Grieken te Doïran
als tegenover de Serviërs te Istip,
Egri-Paiahka, Kotschana en ïvnvo
luit aanmerkelijk ongunstiger gewor
den is. Deze opvatting huldigt thans
ook de „Militaire Kunuschuu" te Wee-
nen, die nog de volgende bijzonder
heden meld». Het leger van generaal
Iwanol loopt gevaar in den val te ge
raken. Bulgarije schijnt thans in te
gaan zien, dat het t met zijn twee
tegenstanders niet klaar kan spelen.
De Bulgaarsche armee heeft tot nu
toe geen doorslaande overwinning
behaald en het gevaar van Roemeen
sche zijde neemt van uur Lot uur toe.
Om een volledige nederlaag van drie
kanten te voorkomen zou Bulgarije
van .plan zijn de interventie van Oos-
tcnrijk-Hoiigarije en de overige mo
gendheden in to roepen. Om tijd te
winnen zou het oppercommando met
het Servische oppercommando zigh in
verbinding stellen en onder voor
wendsel van het begraven der doo-
don, het uitleveren van gewonden en
tot het nemen van sanitaire maatre
gelen tegen de steeds voortwoekeren
de .cholera een waiicnslilstand aan
vragen.
Be proclamatie des Konings van
Servië,
De proclamatie van den Koning
van Servië aan zijn volk luidt (vol
gens de „N. R. Ct.") aldus:
Mijn dierbare Serviërs. Wat ik niet
had verwacht is geschied. De Bulga
ren, onze broeders door bloedver
wantschap en door godsdienst, onze
bon dgen ooien, hebben onze gewon
den wreedaardiglijk vermoord, ons
verdrag met het zwaard aan stukken
gesneden en onze vriendschap en
broederschap vernietigd. Nu reeds:
meer dari een week levert men bij
Owlsjo Polje en bij de oude grenzen
van ons vaderland in Macedonië bloe
dige gevechten en men stort er het
bloed der broederen, liet hart onzer
helden is bekneld en het gebeente der
Serviërs, ten behoeve van den val-
schen bondgenoot voor Adrianopei
gevallen, trilt in hun graf. De Bul
garen hebben de broederlijke hulp der
Serviërs vergeten en het bloed, dat
de Servische heiden, gesneuveld op de
slagvelden van Traeië, voor dc Slavi
sche zaak en voor de beschaving heb-
klom af naar zijn kajuit, spreidde dc
kaart'van Turkije op zijn bed uit, on
der het lioht van de geschutpoort, en
met het horloge en ketting'en medail
le in zijn hand, begon hij dc lengte en
breedte te zoeken, die hij noodig had.
Terwijl hij hiermede bezig was, werd
de deur eensklaps geopend, en Whit
taker borg dc kostbare medaille on
der het hoofdkussen weg, en keerde
zuil bevend en met starende ooger.
iij werd doodsbleek toen hij zag,
dat zijn bezoeker de uniform van de
politie droeg.
Jk nu..-, ii lastig vallen om met
(hij mede te gaan, zeidc de onwel
kome bezoeker, niet onnoodige be
leefdheid.
Waarom begon William,
maar zijn tong kleefde aan zijn 'ver
hemelte, en hij kon niets meer uit
brengen.
Gij moet aan liet politiebureau
komen, was het antwoord, als
betrokken in den dood van Job
Rouud, vuil Castte Barfield. Gij moogt
allés'zeggen wat gij wilt, maar het is
mijn plicht u te'waarschuwen dat wat
gij zegt
De politieagent zag, dat Whittaker.
op dit oogenbiik althans, niels zou
zeggen, en hield zijne waarschuwing
.dus maar in.
'De gevangene was bezwijmd.
ben gestort. De daad vén verachte
lijke ondankbaarheid en van verraad
aan het gesloten bondgenootschap
der Bulgaren, heelt mij pijnlijk ge
smart en mij in mijn oprechte Slavi
sche gevoelens gekwetst. Opdat hij de
verantwoording voor deze misdaad
tegen dit slavisme en de menschhcid
torsche, die haar heeftg eplecgd, is
het noodig, dat gij, mijn kinderen, op
uw vaderlandschen grond uw purper
bloed vergiet, hem bëvrijdt en voordo
Serviërs heroverd. De helden,' In den
vorigen oorlog gevallen, roepen u toe
van gene zijde van het graf en bezwe
ren u hen to wreken. Verdedigt ons,
ons en onzo trouwe en heldhaftige
bondgenoolen de Grieken tegen deze
schande. De edele Montehegrljnen
worstelen aan onze zijde om hel Ser
vische land te verdedigen. De levens
belangen van het vaderland dwingen
mij met bezwaard hart een beroep te
doen op mijn heldhaftig leger, dat
het zich in zelfverloochening en hel
denmoed den roemrijken helden van
Koemanowo, Prilip, Mon astir en
Adrianopei waardig loono. Dat God
mijn dierbare soldaten bescherme in
dezen, oorlog, die ons wordt opge
drongen.
Deze proclamatie moc-t onder de
Serviërs groote vreugde hebben ge
wekt, daar zij een einde aan de ondru-
gelijke onzekerheid maakt. De toe
stand blijft ernstig, maar is hu ten
minste duidelijk geworden.
Cholera.
Uit Athene wordt aan de „Berliner
Lokal Anzeiger" geseind: Het over
brengen van de cholera naar Athene
door Bulgaarsche gevangenen, wekt
onder de bevolking groote bezorgd-
heid, temeer daar in de Piraeus op i
het transportschip „Sapho" onder Bul
gaarsché soldalen reeds 17 gevallen
van cholera werden geconstateerd,
waarvan 4 met doodelijkc-u afloop. De
stoomboot werd onmiddellijk naar
Trikeri (Thcssalië) doorgezonden,
waar de zieke soldaten werden geïso
leerd. Door de Grieksehe overheid zijn
allo mogelijke voorzichligh'eidsmaat-
regelen getroffen.
Uit Semlin wordt aan de „National
Zeitung" geseind: De cholera breidt
zich uit, Ook in Ueskjoeb heeft zichdc
zrekte voorgedaan.
Allorlel
Algemeene staking in Zuid-
Afrika iii zicht.
Uit Pretoria wordt geseind:
De secretaris van dé vereeniging
van spoorweg- en havenarbeiders
heeft in een interview gezegd, dat
de grieven der spoorwegarbeiders bin
ncnkori aan de regeering zullen wor
den meegedeeld en als aan hun recht
matige eischen niet wordt voldaan
dan zoo is het met het uitvoerend
bestuur van do Trade Unions over
eengekomen zal een algemeene sta
king voor heel Ztrid-Afrika worden:
geproclameerd.
Ter dood veroordeeld.
Sanchez Alegro, de man die een
aanslag op den koning van Spanje
pleegde, is ter dood veroordeeld.
binnenland
HOFBERICHTEN.
D© Prins is W oensdag vau liet Loo
in d© residentie aujigekomen.
D© Koningin vertrekt heden van
Apeldoorn naar Woerden om een be
zoek t© brengen aan de rozen,tentoon
stelling te Boskoop. Van'daar vertrekt
II. M. naar 's-Gravenhage, om later
per spoor naar het Loo terug te kee-
ren.
KONINKLIJK BEZOEK AAN DEN
BOSCH EN TILBURG.
Het bezoek is thans officieel aldus
geregeld Aankomst van II. M. de
Koningin ;e Dep Bosch Maandag 14
dezer om 9.42 voorin, per Staatsspoor
Vandaar per auto naar de tentoon
stelling van „Oud© Kerkelijke Kunst",
waar H. M om 9.55 arriveert.
Na de bezichtiging, om 11 uur, bij
woning der opvoering van fragmen
ten van een mysteriesjjel. Bij gunstig
weer gaal de vorstin ie voet naar den
schouwburg „Casino", bij ongunstig
weer per auto, om te 11.55 naar het
gouvernementshotel te vertrekken,
waar bij den Commissaris der Ko
ningin m Noord-Brabant wordt ge
luncht.
Om 1.50 vertrek per auto naar Til
burg, langs den Rijksweg over Vught-
Helvoirt.
Aankomst op liet tentoonstellings
terrein om.2.20 namiddags, hetwelk
II. M. om 3.45 zal verlaten, teneinde
een bezoek te brengen aan de fabriek
der firma Van deii Bergh én Krabben
dam, waar zal worden vertoefd tot
4.15, om alsdan per auto over Moer
gestel, Oirscnot, Best, Si. Oedenrode,
Schijndel. St. Michielsgestel, Vught
naar Den Bosch terug te keeren. Daar
aangekomen, rijdt ii. Al. terstond
naar het station, om met den trein
van 5.54 de provincie te verlaten en
naar Het Loo terug te keeren.
Zesde Book.
HOE GOUDEN VISIOENEN EEN
WERKELIJKE SCHAT WrOUUEN.
HOOFDSTUK I.
In een donkere kamer, met een lage,
verkleurde zoldering, een roestigéu
haard, een kalen houten vloer on ©en
leelijk behangsel, dat, door vochtig
heid verteerd, van dc wanden viel.
zat Clem Bach© op den rand van het
bed en staarde met een afgetrokken
glimlach in den Voestigen haard. De
kamer was omstreeks twaalf voot
lang en tien breed, cn had geen au-,
der© meubelen dan het vermoldo bed
met een vuil© deken, een lompen keu
kenstoel, eèn kleine waséhtafel •mot
spinrag, een latafel, met een steen
onder den eenen hoek in plaa ts van
een poot, en een driehoekig stuk van
een gebroken spiegel, dat tusschen
spijkers tegen den wand naast liet
venster zonder gordijn behendig was
vastgemaakt. Aan de wanden hingen
een stuk of zes onvoltooide schilde
rijen.
Alles in de kamer getuigde van ar
moede, en Clem's voorkomen was
daarmede alleszins in overeenstem
ming, Hij was veel verouderd grijze
haren waren aan zijn slapen, en zijn
kruin was knal'. Zijn voorhoofd was
gerimpeld, zijn oogen waren grooter
HET KON. BEZOEK AAN STEEN-
WIJK.
Men meldt ons uit Steenwijk:
De Raad dezer gemeente, in bui
tengewone vergadering bijeen, be
sloot bij acclamatie, op voorster van
een tweetal leden, den burgemees
ter te machtigen zoodanige stappen
te doen, opdat het H. M.*dc Koningiu
moge behagen aan lloogstderzelver,
in uitzicht gesteld, bezoek aan Steen-
wijk, eenige uitbreiding te geven.
Aan B. en W. werd'mét algemeene
stemmen een blanco' crediet toege-
Etaan. I-Iel in de geschiedenis met
roem bekende Stecriwijk zag nimmer
een der Koninklijke voorouders van.
II. M. de Koningin binnen zijn wal
len. Met groote vreugde en blijd
schap wordt dan ook duor de inge
zetenen dit eerste in uitzicht gestel
de Koninklijke bezoek begroet.
EEN VERZORGINGSHUIS
TE HILVERSUM.
Door de commissie acl ho'c, inzake
de oprichting van een oude mannen-
en vrouwenhuis, waarvoor de heer
B. W. Blijdensteïn te Hilversum een
som van /50.0UO heeft toegezegd, is
(naar de „Tel." meldt) een nader rap
port over deze zaak uitgebracht,
waarin wordt geadviseerd, hoe de be
staande plannen ten uitvoer zijn te
brengen.
De commissie stelt zich voor, dal
naast de economie-vertrekken liet ge
bouwencomplex zou moeten bevatten:
a. 30 woningen, ieder geschikt ter
bewoning voor*2 personen, met voor
deze woninkjes afgesloten ruimten
b. een zaal voor 10 hulpbehoevende
mannen en één dito voor 10 hulpbe
hoevende vrouwen, waarbij in iedere
zaal gerekend moet worden op dag
verblijf voor een 4-tal personen
c. een ziekenzaal voor 10 mannen
een één voor 10 vrouwen.
Voor den bouw acht de commissie
een prijsvraag het meest geschikt. De
kosten hiervan worden door haar op
3100 begroot.
Het zal h. in het belang van het
verzorgingshuis zijn, indien het een
volkomen zelfstandige instelling
wordt, m. a. w., dat het zal staan
naast het Burg. Armbestuur, met ei
gen slechts aan den Raad der ge
meente Hilversum verantwoordelijk
bestuur.
De kosten der stichting worden
door do commissie begroot op
130.000, welk bedrag niet het door
den Raad gestelde bedrag over
schrijdt.
ZEM. KARDINAAL VAN
ROSSUM IN NEDERLAND.
De „Tijd" meldt
Woensdagochtend van 10 tot I uur
verleende wederom Z. Eminentie Kar
dinaal Van Rossum aan tal van par
ticulieren in het klooster der Redemp
toristen audiëntie. Onder degenen,
die ter audiëntie kwamen, merkte
rrlen o.a, op Minister Kolkman en Mi
nister Rego ut.
Als aardige bijzonderheid zij ver
meld, dat een van de vele jeugdige
Amsterdammertjes, die zoo heel gaar
ne den Kardinaal van nabij zouden
zien, met kinderlijke naïveteit aan Z.
Era. een brief heeft geschreven om
hem eerbiedig te verzoeken aan de
audiëntie te mogen deelnemen.
Zijne Eminentie, wiens welwillend
heid het kinderlijk vertrouwen niet
wenschte te beschamen, willigde het
verzoek in. En zoo viel den betref-
lenden elfjarige de eer te beurt tot
den Nederlandschen Kardinaal te
worden toegelaten.
Laten we er echter, lot waarschu
wing van het andere jonge volkje
aan toevoegen, dat nu de audiëntie
gesloten is 1
CHRIST. SOCIALE PARTIJ.
Ds. C. W. Coolsma 1© Giuningeil
heeft bedankt als secretaris van de
Christelijk Sociale Partij, zoo meldt
de „N. R. CL".
INBREKERS.
Te Bezoyon is in den nacht ingebro
ken in de .stoomschoenfabriek van
den 'heer J. Blok. Er wordt een ijze
ren kistje met f 1125 vermist.
Het kistje is in een achter de fa
briek gelegen weiland ledig terugge
vonden. De politie stelt mei honden
een onderzoek in. zoo meldt de ,,N.
R. Ct.".
ZAKKENROLLERIJ.
Do heer J. P. te Rotterdam heeft op
het politiebureau aldaar aangifte ge
daan, dat. hem een portefeuille ont
rold is, inhoudende 1100 bank
papier, zoo meldt de „N. R. Ct.".
DOOR EEN LEEUW GEBETEN.
Men meldt aan de „Tel.":
In dc avondvoorstelling werd in de
menagerie Van Been, Frères, op de
kermis tc Eindhoven de temmer Julo
door een der leeuwen iu de zijde ge
beten. Het beest bracht hem een won
de toe van circa 20 c.M.
Dc man trachtte nadien nog een
voorstelling te geven, wat hem door
te veel pijn niet meer gelukte.
en helderder dan zij zijn moesten, en
stonden hol in hunne kassen.
Het venster zag uit op een© uitge
strektheid van daken, en aan de uiter
ste grens verhief zich een koepel, met
een bal ca een kruis er op. De lucht
was flets blauw en rookerig, de zon
was in het zenith, en het was druk
kend warm door het open venster
drong gestadig het gegons der gelui
den van het bedrijvig leven, als een
loeiende zee.
Clem zat glimlachend voor den roev
tigon haard en draaide een brief om
en om tusschen zijn vingers. Een zach
te rozengeur ademde hem uit dien
brief tegen, en eenige verdorde rozen
blaadjes lagen op den kalen vloer
tusschen zijn voeten. In die bedompte
kamer was cr iets weemoedigs in den
geur van die verdorde blaadjes, en in
Clem's afgetrokken glimlach was
meer dan iets weemoedigs.
Op de trap klonken voetstappen, en
Clcm zog oo en luisterde, terwijl de
afgetrokken glimlach allengs ver
dween. De voetstappen kwamen hoo-
ger, en hielden op in het portaal. Hij
stond van den rand van het bed op
en dee 1 de deur open.
Ha, mijnheer Armstrong, zeid©
hij op vroolijken toon. Kom bin
nen, mijnheer, kom binnen. Zijt gij
daar ook, David Kom binnen.
(Wordt vervolgd).
