builois sn
F e uJJ 1 e ton
GOUDEN ?ÏSÏÖEN£N.
TWEEDE BLAD
Danderdag 17 Juli 1913
OM ONS HEEN
No. 1738
HaöBtrachtlng van den
Gemeenteraad
Als iemand die aan een groot gczel-
Ichap een partijtje wil geven in zijn
kleine woning aan de vrienden vraagt
om wat inschikkelijk te wezen, dan
kan juist het nauwe plaatsje, dat
voor iederen gast overschoot, stol tot
groot plezier geven. Maar in den
Baad heerscht een andere, een
zwaarwichtiger, deftiger stemming
en in zoo'n atmosfeer is het zoo ple
zierig niet, wanneer er geen „afstand"
meer is, de Raad onmerkbaar over
gaat in het publiek aan den eenèn en
de pers aan den anderen kant. Het
was dan ook in dc Woensdagsche
raadsvergadering vol, maar niet ge
zellig, en zelfs de poging van den
hoofdbode, om door met een stok naar
een bel te slaan iets als een officieel
opcnings-signaal tot stand te bren
gen, kon er geen vroolijkheïd in too-
vcren, evenmin als de omstandigheid,
dat. dc heer Klcijnenherg zijn slroo-
liocdje mee naar binnen genomen en
vóór zich op tafel neergelegd had. Dc
atmosfeer was er denkelijk te zwaar
voor een luchthartige stemming, zoo
dat als 't kan de proef maar niet her
haald, doch veel liever zoo gauw mo
gelijk een nieuwe raadszaal gebouwd
worden moet.
Gelukkig duurde dezen keer de ver-
gatlering niet lang. Dc -opening bracht
wel dadelijk een gewichtige tijding
geen aangename, de mededeeling r
melijk, dat de heer llulswit als wet
houder met September wenschl af te
treden.
liet argument: drukke bezigheden.
En al pleegt men achter dit motief
wel allerlei andere redenen te zoe
ken, ditmaal bestaat daartoe geen
aanleiding. De hear llulswit heeft een
drukken werkkring in de directie van
de llaarlemsche Machinefabriek, hij
moet daarvoor zelfs uitgebreide
zen maken en nu de onderneming een
nieuwe fabriek aan het Noorder-
epaarne sticht, neemt die arbeid al
licht nog toe. Anders had hij zeker dit
ambt,, waarmee hij wel vereerd was,
niet losgelaten. Maar hel feit is een
verlies voor de gemeente. llulswit was
meer in het bijzonder belast met do
lichtfabrieken en hoewel de gasfa
briek als een degelijk ingericht en
knap beheerd bedrijf aan het gemeen
tebestuur geen zorgen gaf, de vesti
ging van dc centrale als een zelf
standig bedrijf en, als gevolg, de
snelle uitbreiding daarvan, vereisch-
len zoowel overleg als kennis en door
zicht. Van hot een en het ander heeft
de wethouder zich met ijver en be
kwaamheid gekweten en zoo vex-keert
hij in het aangename geval, dat de
Raad eenparig zijn heengaan be
treurt en voor den geleverde» arbeid
dankbaar is.
Dc gebeurtenis stemt tot ernst, nog
om oen andere reden. Mr. Thiol, Mr.
Tjeenk Willink, twee figuren voor het
dagelijksch bestuur gaan den Raad
verlaten, de heer Hulsvvit blijft er wel
in, maar ruimt zijn zetel in het Col
lege van B. en W. Straks daagt aan
den horizon nog een andere vacature.
Heeft de Raad zooveel verschot, dat
hij die ledige plaatsen gemakkelijk
bezetten kan
Na deze mededeeling van den heer
llulswit was de zaak-Beijnes dc be
langrijke quaestie van den dag. Het
heeft geen aangenamen indruk ge
maakt, dat dc firma dreigt om wan
neer zij haar zin niet kroeg, haar ge-
heeic bedrijf te verplaatsen naar el
ders. Men heeft zich bij deze gelegen
heid levens afgevraagd, of dat nu wel
zoo'n onoverkomelijke ramp zon we-'
zen. Het is immers juist de rijtulgfa-
brick, die het Stationsplein zoo kneu-
terig-smalletjes houdt en al kan
daarvan aan de firma geen verwijt
gemaakt worden, toch zou men het
stellig niet betreuren, wanneer er al
thans op dat punt geen fabriek meer
was.
Overigens dient het tot niets, over
de discussie hier nog na te betrach
ten. Zoodra het praeadvies van B. en
W. verschenen was, heeft wel ieder
gevoeld, dat daartegen weinig in te
brengen viel. De heer Doeglas deed
een poging tot uitstel, maar zonder
argumenten daartoe aan te voeren,
de heer Wilkens waagde een welge
meende poging tot afwering van den
slag, maar iedereen begreep wel, dat
het ervan komen moest. Bij de stem
ming waren er dan ook maar drie le
den, die tegen 6temden: de fabriek
op den Verspronckweg is een feit en
bewoners en eigenaars moeten maar
zien, hoe ze zich het beste redden en
schikken. Toch is het allerfataalst,
dat één enkele belanghebbende al
dus gelijk kan krijgen tegenover een
groot aantal geïnteresseerden. Onaf
wijsbaar noodig is, dat het gemeente
bestuur de macht krijgt, een vergun
ning te weigeren eenig en alleen om-^
dat een stichting of inrichting in een
bepaulde omgeving misstaat. Men
mag nu nog zooveel bctoogen over
het geruischlooze van deze werk- en
stelplaats, een fabriek is geen be
graafplaats en zonder rumoer kan zij
niet arbeiden. Belanghebbenden zit-1
ten met een strop, het haat niet dat te
verbloemen. En nu de machteloosheid
van den Raad daartegen bleek is het
noodig, een herhaling daarvan te
voorkomen.
Toch zou misschien het standpunt
van den heer Wilkens nog wel suc
ces gehad hebben, wanneer zijn argu
mentatie tijdig was voorbereid.
Hij redeneerde zoo: waar afwij
king gevraagd wordt, wenscht men
een gunst.
Een gunst kan geweigerd worden.
Dc Baad mocht niet medewerken
tot stichting hier van een fabriek, om
dat aan de exploitanten van clit, kwar
tier groote laslen zijn opgelegd door
het gemeentebestuur, dat er een
mooie buurt van wenscht te maken.
En eindelijk: een dergelijke afwij
king is vroeger (aan wijlen den heer
van der Vies) wel geweigerddan kon
zc ook geweigerd worden aan de fir
ma Beijncs.
Men gevoelt, dat er iets zit in dit
betoog. Maar in den Raad werkt liet
niets uit, tenzij het niet vooraf is
rondgezegd en deze en gene er voor
gewonnen,
Vroeger heb ik al eens gezegd, dal
de heer Nagtzaam zich zoo snel in
den Raad aangepast heeft; hij is zelfs
zoover gekomen, dat hij een voorstel
verwezen wou zien naar de rechtsge
leerde Commissie. Nu is dit een bij
uitstek respectabel college, maar snel
werken doet het niet en eigenlijk is
het jammer, dat de Raad het request
van den Ghr. besturenbond er toch
maar heenzond, omdat blijkbaar veel
liever de Raadsleden het nu dadelijk
hadden afgewezen. De meening van
den heer Rinkema, dat wat de bond
verzocht den arbeider niet alleen geen
voordcel opleveren zou, maar zelfs
wel nadeelig kon wezen, werd blijk
baar gedeeld. Waarom hield men dan
geen voet bij stuk, inplaats van liet
nu een poos uit te stellen en daarna
hoogstwaarschijnlijk toch af te wij
zen 1 Het is die ongelukkige neiging
tot uitstel, tot onderhandelen, ook
wanneer het volstrekt onnoodig is,
die het aanzien van den Raad niet
vergroot, althans geen vertrouwen
geeft in zijn c-nergic en doortastend
heid.
Gelukkig maai', dat in een ander ge
val beier spijkers met koppen werden
geslagen. De quaestie die ik bedoc-i
komt neer op de vraag, of uc gemeen
te Bloemendaal voor de Kleverlaan
één of tienduizend gulden zal willen
1 geven. De meerderheid van B. en W.
vond die overneming met één gulden f autonomie voor ThraciS. Tot nog toe
voldoende betaald, de minderheid, de I*"*» 'Wendhedeii evenwel nog
1 geen enkele mededeeling tot Turkije
heer de Breuk, stemde voor een voor-, gerjcht, over de beweging der tree
stel van den heer Lasschuit, om
ƒ10.000 te vorderen. Deze schijnbaar
eenvoudige quaestie wordt een wei-
nigje ingewikkelder door de omstan
digheid, dat Bloemendaal, de Klever
laan overnemende, natuurlijk ook het
onderhoud op zich neemt.
Als belanghebbende bij de llaar
lemsche schatkist vind ik tienduizend
gulden niet alleen méér dan ec-n,
maar bovendien ook veel rechtvaardi
ger, juister, billijker en beter. Zou
meu een laan, een geheele, nog wel
een historische, overdoen voor een
gulden, dat wil zeggen voor niemen
dal Ik kan er niet voor voelen. Her
haaldelijk heeft de gemeenteraad van
Bloemendaal vroeger het gebrekkige
onderhoud van deze laan door Haar
lem scherp gecriliseerd. Nu kan zij
dat zelf naar haar zin en welbehagen
ter hand nemen en mag daarvoor dan
ook wel tienduizend gulden overheb
ben.
't Was een goed ding, dat Dr. Me-
rens bij de rondvraag eens klaagde
over de onvoldoende wegwijzing van
vreemdelingen naar het Frans Hals-
Museum. Ietwat geheimzinnig sprak
de voorzitter van vastgestelde, nog
niet uitgevoerde maatregelenplech
tig beloof ik, van nu ai aan mijn
oog en daarnaar uit te kijken.
J. C. P.
Buitenlandsch Overzicht
D© HaükaRvulikaan in
wes-fcing.
Nog steeds zijr. de berichten uit den
Balkan vei-v.ard, onsamenhangend,
en met elkaar in tegenspraak. Iedere
partij stelt haar positie als de meest
gunstige voor, en houdt voorzichtig
alle berichten tegen, die in staat zou
den zijn een ander denkbeeld van den
strijd te geven. Maar de totaalindruk
wordt met iederen dag sterker, dat
Bulgaren, ondanks hun groot
spraak. aan het kortste eind trekken.
Zij hebben hun uiterste krachten in
gespannen, orr: zich tegenover de van
allo zijden aar stormende vijanden
staande te houden. Maar zij zijn niet
oiigewassen tegen een spel, waarin
alle troeven in handen der tegenstan
ders zijn.
Toch hebben ook Serviërs en Grie
ken ontzettende verliezen geleden in
gevechten tegen de Bulgaren
Macedonië, zoodat alle hoon bestaat
dat de pogingen, om tot een spoedigeu
vrede te komen, tot een resultaat zul
len leiden.
daar de Bulgaren, naar
het schijnt niet, meer aan offensief
optreden denken, zich in Macedonië
tot de verdediging bepalen, en zelfs
overal voor de Serviërs en Grieken
terugtrekken
Van d3 oorlGgsvelüsn.
Er wordt heel weinig gevochten in de
laatste dagen.
Do Grieken.
Uit Atliene wordt aan het „Berl.
Tagebl." geseind: De generale staf
meldt uit Hadji-Belik, dat de Bulga
ren in het station Demir-Hissar twee
in goeden staat zijnde locomotieven
en 140 tonnen munitie en lévensmid
delen achterlieten.. Dc- Giréksche ge
nie herstelde de door de Bulgaren
vernielde bruggen weer zoo spoedig
mogelijk.
Uit Athéne wordt aan de „Vos:
Zt.g." geseind, dat de Bidgaarsche
troepen de engte van Krïsna in Oost-
Maeodonië verlaten en zich naar Dub-
n.itza in Bulgarije teruggetrokken
hebben.
Wat T u r k ij e
Uit Konstantïnopel wordt geseind:
Met betrekking tot de grenzen
het oprukken der Turksche troepen
bewaren het legerbestuur en de offï-
cieele kringen het grootste stilzwij
gen; maar Reuters correspondent
ontving besliste inlichtingen, dat de
regeering vastbesloten is tot Adri a-
II opel te gaan.
Behalve materieele voordeelen die
zij door dezen stouten tocht hoopt te
winnen, op dit oogenblik, rekent zij
op het niórecie effect van die bewe
ging om in het binnenland de positie
der regoering te kunnen consolideeren
en bevestigen. Daarom denkt men,
dat zij liet avontuur wel wil wagen.
Zelfs in het weinig waarschijnlijke
geval, dat de mogendheden op Tur-
pen. Daarom acht men in Turksche
kringen een interventie der mogend
heden niet zeer waarschijnlijk,
't Turksche leger is de
grenslijn Eno s-.M i d i d al
overgetrokken.
Een gerucht wil dat Luie Boergas
ook al door de Turken bezet is en dat
deze nu inarcheeren naar Kirkilisse.
Turkije weet dat deze nieuwe oor
log geld kost. De regeering tracht op
alle manieren m Europa geld los to
krijgen. Of 't zal gelukken?
Turkije is thans de grenslijn reeds
overgetrokken door de mogendheden
vastgesteld voor beëindiging van den
vorigen oorlog.
Bulgarije heeft aan de mogendhe
den verzocht om te beletten, dat do
Turken 't vorige vredesverdrag schen
den.'
Do opmarscli van de Roe-
me n i r s.
Naar de „Agence Roumaine" offi
cieel meldt, trok het Itoemeerische le
ger op twee plaatsen over den Donau.
Het slaan van de bruggen over de
rivier was in zeven uren voltooid.
Het Roemeensche leger zette toen de
marsch op Bulgaarscli gebied voort. I
't Roemeenschc- parlement is thans
bijeengekomen. Met instemming na
men de Kamerleden kennis van de
militaire maatregelen der regeering.
InBulgarije
heerscht ook spanning in don binnen-
landschen poiitiekon toestand. Het
ministerie Daneff heeft zijn ontslag
aangevraagd.
Volgens de „Zeit" zouden de Bul-
gaarsehe oppositie partijen openlijk
dreigementen tegen den koning c-n de
dynastie heblxeu geuit, welke zij ver
antwoordelijk stellen voor de tegen
woordige politiek
De vredesonderhande
lingen.
De Servische en Gricksche diploma
ten zijn thans bezig sainen de vreies-
•oorwaarden voor Bulgarije op te ma
ken.
Eenstemmig werd besloten met Bul
garije op 'vredelievende wijze te on
dex-handelen, zonder zich van de zijde
Oostenrijk en Rusland te laien
beïnvloeden.
Om Roemenië tevreden te stellen
heeft Bulgarije verklaard afstand te
willen doen van 't grondgebied be
noorden de lijn Turtukaja—Baltsjilo.
't Antwoord van Roemenië op dit
voorstel is nog niet bekend.
Ba houdiag vaa Europa,
De a m b a s s a d eu r s c o n i e-
r e n t i e.
Men verneemt, te Londen dat de
ambn ssa.deu rseionfe nentio eenstem
mig het beginsel !an non interventie
in de tegenwoordige Balkan-crisis, op
voorstel van den Engelschen minister
sir Edward Grey, aanvaard heeft.
Dat wil zeggen: Europa houdt
zich o n z ij d i g!
Venvacht wordt, dat de regeling
betreffende Albanië en van dc grens
van Epii-us zal worden vastgesteld
vóór de ambassadeuren in Augustus
met verlof gaan.
Er is reden aan te nemen, dat Al
banië een vorst als bestuurder zal
krijgen en feitelijk onafhankelijk zal
zijn.
Russische mobilisatie?
Uit Boekarest wordt aan de „Deut
sche Tagezeitung geseind: Reizigers,
diie uit Kischrxinen hier zijn aangeko
men verzekeren, dat het goederenver
voer op de spoorwegen in Bessarabië
sedei-t Dinsdag gestaald werd. In de
militaire districten Odessa en Kievv
werd voorbereiding tot troepenmobiü
satie geconstateerd.
Allerlei
De toestand in China. l
Uit Londen wordt aan de ..Berliner!
Zeitung arn Miltag geseind: „Vol-j
gens een bericht uit Peking werd
door de bladen aldaar hot gerucht
verspreid, dat de ex-onderkoning
Tsen-Kliun-Hsuen, een verbitterde
vijand van Joean-Sji-Kai. in gezel
schap van dr. Sun Yul-Sen naar Kan
ton ging, om daar een verbond van
dc zuidelijke staten van China te pro-
clameeren, dat onafhankelijk van de
noordelijke staten zijn moet. In Shan
ghai wordt de toestand zeer ernstig
ingezien'.
De K r u p p-o n t h u 11 i n g e n.
Uit Bex-lijn wordt aan 't Hbld. ge
seind:
De onthullingen van den Rijksdag
afgevaardigde Liebkneclxt hebben be
grijpelijkerwijze tot een nauwkeurig
onderzoek van de Krupp-aangelegen-
heid aanleiding gegeven. Over het re
sultaat wordt streng stilzwijgen be
waard. Het onderzoek heeft dr. Lielx-
knecht er toe geleid, een aanklacht in
te dienen tegen een aantal officieren.
Dezen zullen zich 2S Juli en de daarop
volgende dagen voor de militaire
rechtbank le Berlijn te verantwoor
den hebben. Deze officieren moeten
van ce Krupp-anibtenaren voor hun
mededeel ingen geschenken hebben
aangenomen.
De Fransche leger wet.
De Kanier keurde met 376 tegen 199
stemmen de inlijving op 20-jari gen
leeftijd goed, en eveneens, wnnneei dc
j kije een pressie zuilen uitoefenen, om j omstandigheden het mogelijk maken,
de grenslijn EnosMidia te behoudendat de militairen, die 30 maanden
hopen dé Turksche regceringen dat {dienst hebben gedaan, met groot vcr-
zij zullen kunnen aandringen op lof worden gezonden.
Binnenland
IIET GEBOUW DER EERSTE
KAMER.
Men is op hei oogenblik in het ge
bouw der Lerile-Kuuier druk aan liet
bxeken en tuini eren voor ue verbou
wing van Ue eersie verdieping, waar
ingevolge de goedgekeurde mannen
oen groote hal wordt gemaakt, ter
wijl de ruimte daaronder, waar vroe
ger de groote trap naar de griffie en
andere lokalen was, voor expeditie-
lo.ialiteit lxstemd is.
De toegang tot de vergaderzaal der
Kamer zal nu geschieden langs de
trap, die leidt naar het kabinet der
Koningin, waarvan gelijk bekend
de verschillende vertrekken als
koffiekamer, anti chambre, enz. voor
de Eerste Kamerleden zullen dienst
doen, wanneer het kabinet der Konin
gin naar het vroegere huis van Groen
van Prinsterer zal zijn overgebracht.
Reeds is een verbinding gemaakt tus-
schen de vergaderzaal en die vertrek
ken reeks.
De tribune-quaesfie is nog niet tot
oplossing gebracht. Er worden nog
alierlei plannen gcmaakl.
DE GRAFISCHE TENTOON
STELLING TE AMSTERDAM,
liet comité der intern, grafische ten
toonstelling, welke 22 Juli in het Pa
leis voor Volksvlijt zal worden ge
opend, heeft gemeend dat bij een vak-
tcntoonstcling, zooals hier wordt ge
organiseerd, een Lunapark en ker
misvermakelijkheden niet op hun
plaats zouden zijn. liet is er echter in
geslaagd cc-n overeenkomst te sluiten
met een buitenlandsclie maatschap
pij, ten einde gedurende de tentoon
stelling een zg. „daglicht-bioscope"
ertoond te krijgen. Dit type bioscoop
is in Engeland reeds bekend, doch
hier te lande vermoedelijk nog niet.
In den tuin van hel Paleis voor Volks-
lijt is een terras ingericht en zullen
de bezoekers dus zoowol overdag els
'savonds in dc gelegenheid zijn de
voorstellingen bij lc wonen,
2EEUWSCHE TENTOONSTEL-
L1NG.
De Tcntoonslelling van Zeeuwsche
kil cede rd ra el i ten, won'ngen, meube
len, gebruiken, volkskunst,
Woensdag-middag te Middelburg ge
opend door ir,r. II. J. Dijckmeester,
Commissaris der Koningin in Zee
land en lid van het eere-comité van
do tentoostelling.
't N. v. d. D. meldt:
Kcnigo zalen van de beroemde Ab
dijgebouwen zijn door den minister
binnenlandse)!© zaken voor de
tentoonstelling beschikbaar gesteld:
aan de zijde van de Groenmarkt is
een tuin aangelegd, een nuz:ektent
opgeslagen en een restaurant inge-
ïeht.
Op de tentoonstelling treft men al
lereerst drie kamers aan, een Oud-
Zuid-Bevel.audsche, een niemv-Zuid-
Bevclundschc en een oud-Walcher-
he, alle drie tot in alle onderdeelen
afgewerkt; in de eerste zit zelfs de
spinster aan het spinnewiel.
Twee vertrekken zijn ingericht voor
de kleederdrachtenin één daarvan
indt men een 13 tal wassen poppen,
le\ ensgroot, gekleed in de thans in
verschillende deelen van Zeeland nog
gedragen costuums. Overigens zijn er
tal van kleediiigstukken en lijfsiera
den uit vroegeren tijd bijeengebracht.
In weer andere zalen vindt trien een
bijzonder grocte en fraaie verzame
ling porseleinen en zilveren voorwer
pen, gildes'.ukken, meubelen, enz., en
niet te vergelen een groot aantal
rpen van volkskunst, waaron
der de gesneden voorwerpen en het
kantwerk een eerste plaats innemen.
Een andere afdeeling bevat een
groot aantal voorwerpen op het ge
bied van het gilde-wezen en het stads
bestuur uit ouden tijd. Boekwerken
en platen ontbreken ook niet.
In de gangen rondom het Muntplein
kan men kennis maken met speelwa
gens, kapwagens, phaetons uit ouden
en nieuwen tijd; deze wagens rnaken
ook tochten door de stad. met passa
giers in toepasselijke kleederdrach
ten.
In een der gangen zijn twee diora
ma's geplaatst, waan au één voorstelt
de oestcrculluur te lerseke en één de
mosselcultuur le Philippine.
AMBULANCE.
Woensdagmiddag zijn zes verpleeg
sters, die vanwege het Nederlandsche
Roode Kruis naar Griekenland wor
den uitgezonden, uit Den Haag ver
trokken, om zich via Brindisi naar
Athene te begeven.
Bij "t vertrek werd veel belangstel
ling getoond. De beer Lehmann con
sul-generaal van Griekenland bood
aan de verpleegsters bloemstukke!?
aan in de Grieksche kleuren.
DE EERLIJKE VINDER.
Wij lezen in het „Leeuwarder
Nieuwsblad"
Toen dezer dagen Jacob Fokkens te
Sneek met zijn venterskar tusschen
Lutkewierurn en Rien was gekomen,
vond hij op den weg een reiszakje,
waarin zich een waarde aan papieren
plus een beurs met een bankbriefje
van 1100 bevond gezamenlijk tot een
bedrag van f 460Ó.
Kort daarna ontmoette hij eene we
duwe van Rien, die hem vroeg of hij
misschien ook iets had gevonden. Op
hetzelfde oogenblik toonde Fokkens
haar den gevonden schat, en met een
„dank je wel' ging de gelukkige
vrouw verder.
Toen ze Fokkens in Rien weer pas
seerde, kwam plotseling de nobele ge
dachte bij haar op, den eerlijken vin
der van zooeven ook een gelukkigen
dag te bezorgen, en ze stopte F.
een.-., kwartje in de hand.
UIT DE STAATSCOURANT.
Bij Koninkl. besluit is met ingang
an 1 Sept. benoemd tot buitengew.
hoogleeraar in de waterbouwkunde
aan de Techn. Hoogeschool C. W.
Weys, oud-ëoofding. bij den water
staat en 's lands B. O. W. in Ned.-
Indië.
Is met ingang van 1 Nov. l>enoemd
tol hoofdinsp. der telegraphic J. de
la Lande Cremer, thans dir. van het
telegraafkantoor te Amsterdam.
Is aan den arts A. van Vliet, offic.
van gez. 2e kl. bij den geneesk. dienst
an -het leger in Ned.-Indië, verlof
•erleend tot het aannemen van de
versierselen van ridder in de orde
burger!, verdiensten van Bulga
rije.
Is aan jhr. dr. A. Boreel, op verzoek,
met ingang van 16 Juli. eervol onlslag
erleend als burgemeester der gem.
Amerongen.
Is bij den geneesk. dienst van het le-
5i' in Ned.-Indië benoemd en aange
steld tot off. van gez. 2e kl. de arts
van Rees.
BRUTALE BEROOVING.
In de billardzaal van Krasnapolsky
te Amsterdam heeft gistermiddag om
streeks 5 uur oen zeer brutale beroo-
ing plaats geliad. Zooals gewoonlijk
-op"dat tijdstip was liet zeer druk in
al: alle billarcls bezet en de noo-
dige kijkers daaromheen. De blikken
van een dier kijkers dwaalden echter
een oogenblik van bet billardspel af
en Hiet viel hem op boe een ander,
el zelf geheel gekleed en dus niet
billard spelend, bij een jacquetjasje
stond te morrelen. Hij waarschuwde
daarop de spelers, die oogenblikke-
lijk hun kleedingstukken nakeken. Al
spoedig bleek toen dat een hunner
uit zijn portefeuille een bedrag van
300 vermiste.
Inmiddels was de man die in de na
bijheid van het jasje had gestaan door
de aanwezigen in de gaten gehouden.
Zoodra de vermissing geconstateerd
ird, omringde men hem, waarop hij
nbood zijn zakken te laten nakij
ken. Dat was den bestolene echter
niet voldoende. Met den verdachte en.
dengene die hem in de nabijheid van
zijn jasje had gezien, begaf hij zich
naar 'n afzonderlijk lokaal en wacht
te daar de komst van de inmiddels
gewaarschuwde politie af- Toen deze
verscheen had een nauwkeurige fouil-
leering plaats met het resultaat, dat
de drie vermiste bankbiljetten wer
den gevonden tusschen den band van
de onderbroek van den verdachte. De
ze legde daarop een volledige beken
tenis af.
De ongeveer 50-jarige man die na
tuurlijk in verzekerde bewaring werd
gesteld, zag er fatsoenlijk gekleed nit
;af op te zijn „agent in tabak".
Natuurlijk zal naar zijn ideniiteii een
nader onderzoek worden ingesteld.
OPLICHTING.
Zekere J. W. van D., te Rotterdam-,
schreef dezer dagen op een adverten
tie, waarin een betrekking werd aan
geboden.
Hij kreeg antwoord van iemand,
zich noemende inspecteur eener le
vensverzekering, dat hij een betrek
king voor hem had. indien hij ƒ100
stortte.
Van B. had echter slechts 10: hij
Uit het Engelse li
van
DAVID CUP1STIE MURRAY.
79)
Eindelijk legde hij zijn hand plat
op C:era's borst, en zeide
Ik wil u wel bekennen, jonge
heer, dat ik, toen ik met Job Round
zou deelen, meer wilde hebben dan
mij eerlijk toekwam, en dit heb ik er
voor gekregen en alles verloren. Hij
ra-akte met den voorvinger vau zijne
rechterhand zijn litteeken aan, ter
wij] hij de linkerhand nog op Clcrn's
borst hield. Later wilde de jonge
Whittaker niet eerlijk met mij dee
len, en gij weet waar het met hein
toe gekomen is. Dit is nu de derde
maal, die alles moet goedmaken. Wie
niet eerlijk te werk gaat zal nooit iets
van dat goud zien. Alleen door eerlijk
epel van weerszijden is het te krijgen.
Daarom zal ik vertrouwen in u stel
len en verwacht evenzoo door u be
handeld te worden.
De man was een schurk, dal had
hij zelf bekend, en had, opzettelijk of
.niet, de hand trehad in den dood van
Clem's hesten vriend en den vader
van het meisje, voor wie Clera gaar
ne zijn vreugdeloos leven opgeofferd
•zou hebben. Bij een overeenkomst met
zulk een man om een schat met hem
te deelen, op zulk een verdachte wij
ze verkregen en waarop, naar Clem's
meening, het bloed van vele schur
ken kleefde (al was cr niets meer van
waar dan het verhaal, dat hij gehoord
had), was wel iéts verzoetends en ver-
edelends noodig. En dat verzoetende
en veredelende kwam door de macht
der liefde. Hij zou dien schat gaan
zoeken, en als de Hemel het wilde,
zou hij dien om Sara's wil vinden en
hem in hare handen stellen. In dat
verre gebergte lag voor haar de
warmte en het licht des levens begra
ven. Zoo zwak ais hij was, zou hij
daar alleen heen gereisd zijn om uit
die heuvels het gouden hart van het
geheim, dat zij zoo lang bewaard
hadden, op te graven.
HOOFDSTUK III.
Clem en BowliDg zaten tot laat in
den nacht hun plan le bespreken,
liet was gemakkelijk te zeggen waar
die vijftig duizend pond waren als
zij eenmaal het opschrift van die me
daille wisten, maar de schat was ver
weg, en voor 't oogenblik hadden zij
te zamen geen dertig shillings. Het
laatste ourschot van Cums vermo
gen bracht hem wekelijks acht shil
lings op, en de vermoedelijke waarde
was dus minstens vier honderd pond.
Haastig gerealiseerd zou het de helft
van dat bedrag opbrengen, maar wat
was twee honderd pond, om voor zulk
een som als hij verwachtte op te offe-
ren
Misschien was Bowling's bloed door
de jaren wat bekoeld, of misschien
was zijn hoop niet zoo zeker als zij
geweest was. Hij nam de nieuwe mo
gelijkheden op fortuin niet met zulke
woeste uitbarstingen van vreugde aan
als hij bij de welgelukte besteling
van Job Round had laten blijken.
Eens dronk hij met veel plechtigheid
op het welslagen, maar daarna kurk
te hij de flesch weder.
Ik heb het bij ondervinding, jon
geheer, zeide Bowling, dat, zooals het
spreekwoord zegt, tusschen beker en
lippen toch de kans nog kan ontglip
pen. Eens had ik dat goud in mijne
liandon, of, juister gezegd, ik had
mijn handen in dat goud. Ik had er
mij in kunnen baden, ik had er in
kunnen rondkruipen, ik had er mij in
kunnen wentelen, ik had de goud
stukken kunnen kauwen. Niemand
weet wat het gezicht -van zooveel goud
is, of men moet het zelf gezien heb
ben.
Clem zag den gouddorst in zijne
oogen glinsteren. Hij zag liet, en hij
liad er het volste begrip van. wat een
edel karakter in zulke gevallen met
een lage ziel gemeen kon hebben.
Maar hoewel hij brandde van verlan
gen om zijn aandeel in den schat te
hebben, was het verschil tusschen
hem en Bowling zoo groot als tus
schen twee mannen slechts zijn kan.
Het geld was van Sara. De bloesems
der hoop waren vurige bloesems,
maar voor hel reine hart, dat ze koes
terde, was hun warmte nieuw leven.
Alles wat haar zielsverlangen was
zou zij hebben. Die milde hand. die
den armen zoo gaarne edelmoedig
gereikt werd, zou niet langer weer
houden worden omdat zij ledig was.
Zij had verlangd te reizen en schoo-
ne natuurtafereelen le zien. Zij hield
veel van muziek, schilderijen, boe
ken. Dat alles zou zij hebben. Ilaar
leven zou weer rijk aan vreugde en
genietingen zijn. Hij zegende haar in
zijn iiart.
Jongeheer, zei Bowling, Ik heb
met Job Round geen eerlijk spel ge
speeld. Ilij was een man. die wel een
Half part gedaan zou hebben als ik
hem had laten begaan. Ik placht te
zeggen, maar ik wist wel beter, dat
Job Round dien schat daar liet liggen
omdat hij den moed niet had hem te
gaan halen.
Dit was iets wat het vuur der hoop
in Clem's hart uitbluschte, Dat hij
daar niet eer aan had gedacht I liet
was louter dwaasheid te meenen dat
Job, wetende dat de schat daar lag,
hem al die jaren zou hebben laten
liggen, 't Was alles een droom.
Wordt ge verdrietig, jongeheer?
vroeg Bowling, die de afschaduwing
van deze gedachten op Clem's gelaat
zag, maar niet in staat was ze te le
zen. Neem een slok sherry. Hij schonk
het glas vol en hield het aan Clem's
lippen. Neuni een grooten slok, jon
geheer 't is het echte soort, 't Is bij
na zoo sterk als brandy.
De schat kan daar niet'zijn, zei
Clem. 't Was dwaas daar niet eer
aan te denken. Als hij geweien had
dat die schat bestond, zou hij hem
gehaald hebben, 't Is alles maar een
droom.
Was dat het wat u verdrietig
maakte, jongeheer vroeg Bowling
bedaard, terwijl hij de flesch weder
kurkte. Daar wilde ik juist op ko
men. De schat ligt daar ergens bin
nen twee en een halve mijl van een
plaats Strigli genaamd, in het Bal
kan-gebergte Op een groote kaart
zult gij die gcteekeiid vinden. Strigli.
Maar waar de schat ligt niet. Ik zal
u zeggen waarom Job iiem niet ging
halen. Hoe oud is zijn dochter?
Zij is vijf-en-twintig jaar, ant
woordde Clem.
Goed dan, hernam Bowling; re
kenen wij dat zij een jaar na zijn hu
welijk geboren is, en waarschijnlijk
zal hij minstens wel zes maanden ge
vrijd hebben voordat hij trouwde.
Dat is zes-en-twintig en een half jaar.
't Is dertig en een half jaar geleden
eedert het gedaan is.
Sedert wat gedaan is? vroeg
Clem.
Dat is een verkeerde manier om
er over te sjireken, zei Bowling, min
of meer verlegen. Sedert de begraven
schat gevonden is, en wij genood
zaakt waren ons (e verschuilen, om
dat die moorddadige dieven ons ver
volgden. Wij leefden als wilde dieren
op die bergen, Job en ik. De heele
landstreek had het op ons gemunt
maar wij wisten weg te komen.
Waarom had de heele landstreek
het op u gemunt?
Waarom? Zij hadden ons hel
hart wel uit het lijf willen rukken
om te weten waar het goud was. Dat
is heel natuurlijk.
Zij zullen er heen gegaan zijn om
het te zoeken, merkte Clem aan, en 't
gevonden hebben.
Bowling lachte.
Laat ze maar graven, zeide hij.
Hoeveel duizenden jaren, denkt gij,
zouden er wel mee heengaan om door
al die bergen te kijken Laat ze maar
kijken. Laat ze maar kijken, jonge
heer.
(Word t vervolgd).
