lam's Bisui
WRAAK.
TWEEDE BLAD
Donderdag 25 Septombsr 1913
OM ONS HEEN
No. 1815
Habetrachtlng van den
Gemeenteraad.
Het kan zoo voorkomen, wanneer
Je een krans hebt met je vieren of
zessen of achten, dat er op een avond
als je bij elkaar zit, niet veel te doen
of te praten volt. 'n Stille avond, zeg
Je dan bij 't naar huis gaan. Daaraan
deed de Raadsvergadering van
Woensdag donkern. Vijftien punten
van geen belang. Toen de laatste ha
merslag des voorzitters viel was het
dan ook nog geen drie uur en kon de
Raad den gebroken achtermiddag
ergens elders doorbrengen, waar het
allicht pleizieriger was, dan in do
triviale zaal van het Prinsenhof.
De heer Nagtzaam informeerde
naar een gerucht, dat de mannen in
het Stads- Armen- en Ziekenhuis ge
dwongen zouden zijn om tabak te
strippen en dat wel zoo lang, dat er
voor gezellige kout of lezen of een
spelletje doen geen tijd overschoot;
een leven dus van slapen en strippen,
van strippen en slapen, dat inderdaad
gruwelijk eentonig zou zijn geweest,
wanneer het inderdaad zoo geweest
zou zijn. Maar dat was in werkelijk
heid zoo niet. Alleen wie er lust in
heeft gaat strippen en de uren van
den avond zijn aan spel of lectuur
gewijd.
Zóó uitvoerig waren de mededee-
lingen van het Armbestuur, dat de
lieer Nagtzaam alleen maar er voor
bedanken kon en blijkbaar begreep,
dat hij verkeerd was ingelicht. Men
moet inderdaad tegenwoordig met
klachten voorzichtig wbzen in deze al
gemeen klagende wereld. Is 't wezen
lijk maar alleen een indruk van mijn
klimmende jaren, dat er tegenwoor
dig zoo schrikkelijk geklaagd wordt,
onder ouden, onder de menschen van
gemiddelden leeftijd en vooral, Ja
vooral, onder de jongeren? Verbeeld
ik het mij maar, (wat ik hartelijk
hoop) dat jonge ménsehen dadelijk
den mond vol hebben van bezwaren...
dit is zoo moeilijk, dat is zoo lastig,
dit valt zoo tegen?
De Voorzitter, hoewel hij de wel
willendheid zelf is, kon toch niet na
laten even van repliek te dienen, toen
de heer Nagtzaam veronderstelde, dat
hij onmiddellijk antwoord zou kun
nen krijgen omdat hij Dinsdag do
vraag bij B. en W. had ingozonden.
Het is, zei de burgemeester, aan do
buitengewone activiteit van het Bur-
gjeijlijk Armbestuur tfO danken, dat
hot nu mogelijk is, maar op zoo snel
antwoord moest de heer Nagtzaam
niet altijd rekenen.
Ongetwijfeld, het Armbestuur heeft
flink werk geleverd door in 21 uur of
daaromtrent een zoo uitvoerig rap
port in te zenden, maar eigenlijk
moet zoo iets toch regel wezen, wan
neer de inlichtingen in rechte ltjn,
zonder tusschenpcrsonen, verkregen
kunnen worden.
De familie, die oen schilderstuk
van een overleden familielid aan de
gemeente ten gesclienke wileis go-
ven, zal de manier waarop liet aan
vaard werd niet aangenaam gevon
den hebben. De heer Bregonje meen
de, dat het geen kunstwaarde had en
stond blijkbaar in dat oordeel niet
alleen, daar toen liet op stemmen
aankwam, nog zes andere leden van
den Raad, onder wie een lid van de
Museumcommissie, de heer Krelago,
zich tegen het aannemen van 't ca
deau verklaarden. Het is niet aange
naam, dat 't gegeven paard zoo in
den bek wordt gezien en niet voor den
eersten keer wordt er op deze manier
over een geschenk gemopperd. Kan
dat voortaan niet anders gaan? Ia
hot niet zóó to regelen, dat wanneer
Feuilleton
(Nudruk verbodon).
48)
Wees niet bcos op mij.
IJ houdt dus niet meer van uw
Jenny?
Och kom. Ik ben den geheelen
dag voor je bezig geweest.
Voor mij? IIoo dan?
Voor je geluk.
Is het waar?
Zeker.
- Dus u heeft hem weer gezien?
Ik ben vanmorgen bij hem ge
weest, in do Brusselsche straat.
En heeft u hem gevraagd waar
om hij hier niet ineer komt en welko
reden hij heeft, om ons te ontvluch
ten?
Neen, want die reden besta.it al
leen in je verbeelding, en het bewijs..
Het beu ijs, vader, het bewijs?
Is, dat go hom spoedig zult weer
zien en dat hij geregeld hier zal ko
men.
O! vader, vader, u weet niet boe
.gelukkig u mij mankt.
Hij zag haar een oogenblik zwlj-
nlei de heel© MttséumcornmlssJ© een-'
stemmig het cadeau een aanwinst
vindt, den schenker to verstaan wordt
gegeven, dat hij zijn aanbod maar
achterwege laten moet? Zoo zou ten
minste een pijnlijk gevoel bij men
schen die hot goed bedoelen niet be
hoeven te worden opgewekt.
Grooter eenparigheid liet de Raad
2ion bij het verzoek van de Maat
schappij van Bouwkunst om een be
wijs van sympathie in haar aanstaan
den gevelwedstrijd in Haarlem en
eenige aangrenzend© gemeenten. Op
voorstel van den heer Van Styrum
schonk de Raad eenstemmig f 50.—,
onder voorwaarde, dat de daarvoor
to koopen medaille aan den stichter
van een Haarlemsch liouwwerk zou
worden uitgereikt.
De heer Rinkenia kwam terug op
zijn vroeger al geopperd denkbeeld,
om hJer, in navolging van Amster
dam, een scliooiilieidscommSssi© te
stichten, "die wel verre van voor be
kwame bouwmeesters reclame te ma
ken, zooals do govelbekroning doet,
zich tot taak stelt, aan onbevoegde
bouwers te toon en, hoe zij beter,
mooier en vooral goedkooper kunnen
bouwen, dan ze doen; „voor het goed
kooper voelen ze altijd veel", zei de
spreker met ietwat grimmige men-
schenkennis.
B. en W. zullen dit denkbeeld over
wegen. Mij dacht, dat er lntusschen
nog iets meer geda au zou kunnen wor
den. In onze gemeente en daarbuiten
zijn ndet alleen bekroonbare gevels,
er is ook wel gruwelbouw, als gevolg
van gebrek aan opleiding en verkeer
den smaak. Zou de Maats, van Bouw
kunst van de meest treffende staaltjes
niet een album kunaien uitgeven, met
een verklarenden tekst? De toon
daarvan kan bij uitstek zacht en ge
matigd weaen, omdat ten dofte toch
niemand metopz et leeüjk bouwt.
Ter navolging zouden dan ook photos
van de in de laatste Jaren bekroonde
gevels er in kunnen worden opgeno
men.
Voor de eerste maal werd den nieu
wen wethouder een inlichting ge
vraagd. De heer Nagtzaam wenschte
lo weten, hoe het toch wel komen kan,
dat men aan de central© t© Utrecht
een chef-monteur op de lijst van het
personeel had, terwijl de Haarlem-
selie centrale een hoofdelectrioien be
zat, De beteeken is van do vraag lag
niet voor de hand, maar het antwoord
van den lieer Modoo was ook niet
overduidelijk: hij wist het niet zeker
maar vermoedde, dat het dezelfde
functie gold, onder een anderen naam
Precies zooals een vader tot zijn
zoontje zei, toen zo in Frankrijk
reisden: ,,De man die daar etaat, heet
pay san, mijn zoon, maar zijn vak
is wat wij in het Nederlandsch boer
noemen."
Toen bet tot d© bei inentingen geko-
mefn was, bleek ontzaglijk verschil
vern gevoelen te bestaan over de
vraag, wie in d© commissie voor de
tramplannen zitten moét. Meer dan
een half dozijn personen werden daar
voor geschikt gevonden; wel mogen
wij zeggen: hei] het volk, dat zooveel
bekwame mannen bezit. Ten slotte
werd de heer Van Styrum benoemd.
Groote belangstelling was er ook voor
het lidmaatschap voor de Commissie
voor de openbare leeszaal: de functie
♦iel te beurt aan den heer Andreae.
Bij de rondvraag werden eonige za
ken aangevoerd, o. a. waarom nu
juist vandaag, Donderdag, d© asphal-
teoring van do Anegang beginnen
moet, terwijl a s. week de feosten wor
den gehouden. Het mooie weer, zei
wethouder De Bruck, noopt tef spoed',
bij slecht weer kan asphalt niet goed
gelegd worden.
Wat de heer de Breuk niet zeide
maar toch wel waar is, is dit dat het
leggen van asphalt in de Barteljoris-
straat in het late seizoen zeer ten na
deel© daarvan is geweest.
Maar dat het onbegaanbaar maken
van de straat juist tijdens de feestda
gen voor de Anegang heel onplezierig
is, begrepen B. ©n W. liet College zal
do zaak Donderdag nog eons over
leggen.
Binnenkort zal ook dooi' B. en W.
geiul aan, en kon een zucht niet weer-'
houden.
Zijn grootste verdriet zou zijn,
wanneer Jenny ongelukkig was. Hij
wild© haar geluk koopen, tot eiken
prijs.
Zeg mij eens, lief kind, hebt ge
mij niet een tijd lang geloden verteld,
dat ge een andere piano-onderwijze
res had moeten nemen?
Ja.
De vorige onderwijzeres heette
Marie-Rose Volladler, nietwaar?
Ja.
En zij woonde?
In de straat VintimdUo.
Waarom hebt ge haar wegge
zonden
ik heb haar niet weggezonden,
want ik hield veel van haar. Eenige
weken geleden schreef zij mij, dat zij
in de omstreken van Parijs een be
tere betrekking luid gevonden, on
mij dus niet moor kon komen les ge
ven.
En ge hebt haar niet weer ge
zien?
Ik heb haar niet weergezien en
ook niets meer van haar gehoord.
Bertignollés was zeer misnoegd.
Zou het hem nu uog mislukken, ter
wijl hij zich reeds op het punt waan-
do Maric-Rose gevonden te hebben?
Waarom vraagt u mij dat alles,
vader? vroeg Joan verwonderd.
llij antwoordde niet.
pfaeadVlóe uitgebracht wonfen over1
de klacht van de Vereen iging voor
spoor- en tramwegpCJ-sonoel betreffen
de het inderdaad zonderlinge feit,
dat het personeel van do Noord-Zaid-
Ilollandsche te boek $taat ais leerling
(en ook leorlingloonen ontvangt) ter
wijl het tooh rijdt zonder instruc
teur.
Vreemd, dat het publiek nooit c.p
de gedachte is gekomen, om te ver
zoeken, dat het, natuurlijk tegen ver
minderd tarief, als leerling-passagier
in do wagens zou worden toegela
ten!
J. C. P.
Buitenlandsch Overzicht
De ESsikanvuEkaan
Nieuwe m o e i l ij k h e d e n in
Albanië.
Do ongeregeldheden op de grenzen
van Albanië, waarvan wij reeds eeni
ge malen melding maakten, hebben
in do laatste dagen zeer sterk aan
uitbreiding gewonnen. Niet alleen
aan de Grieksoli-Albaneescho grens,
maar ook aan de Servische grens is
een toestand ontstaan, die tot ernsti
ge bezorgdheid aanleiding geeft. Daar
toch zijn door de besluit"» der Lon-
densche conferentie gebieden aan
Servië toegewezen, die <ïoor Albanjers
worden bewoond, en dezen verzenen
zich tegen de Servische occupatie. j
De Malissoren in de gebieden, die:
tot Albanië worden gerekend, maar
tot dusver nog door de Servische
troepen bezet worden gehouden, zijn
ook ontevreden en onrustig. Ze had
den, vertrouwende dat de Serviërs
volgens de besluiten der Londensche
conferentie de reeds bezette streken
zouden ontruimen, 'hunne stellingen
verlaten. Nu de Serviërs nog geen
aam tallen maken het land te verla
ten, hebBen zich de stammen der Gas-
te en Grasnice gewai>cnd tweedui*
zend man hebben zich in de bergen
ten zuidwesten van Djakova en Goe-
sh'ijo verschanst. De stam der Hotis
heeft eenige andere stammen bijeen
geroepen. voor een krijgsraad. En
overal wordt gevochten tusschen Al-
baneezen en Serviërs, in de gelieele
©treek tussghen Djakova en Prizrend.
Volgens de jongste berichten heb
ben de Albaneezen op verschillende
plaatsen de Serviërs teruggeslagen
en hunne stellingen bezet.
In verband daarmede had in Bel
grado een zitting van den Servïschen
ministerraad plaats, onder leiding
van den koning, waarin de maatre
gelen werden besproken, die noodig
zullen zijn tot herstel der orde en
rust aan dë Albanischc grens. De re
geering besloot aan de mogendheden
een nota te zenden, waarin wordt uit
eengezet, waarom de Servische troe
pen thans weer naar Albanië en tegen
de Malissoren zullen oprukken.
Acht Servische regimenten trekken
op de Albaneezen los.
Zoo dit nog lange: voortduurt, zoo
Grieken, Serviërs, Bulgaren, Koetzo-
Wallachcn, Albaneezen en Turken,
niet leeren inzien, dat welvaart, te
vredenheid, rust en orde sleolxts kun
nen worden- verkregen, als zij vreed
zaam naast elkander voortleven, zal
de rassen- en godsdionsthaat in den
Balkan zoo ontzettend toenemen, dat
het einde van den onderlingon strijd
niet te overzien is.
En dan zal Europa wel genood
zaakt worden handelend op te treden,
daar het onmogelijk een smeulend
vuur in bet Oosten kan toestaan, dat
ieder oogenblik dreigt te zullen uit
slaan en een feilen brand te doen
ontslaan.
Tusscben Bulgarije en
S e r v i e.
Het Bulgaarseue blad „Mir", liet
orgaan van de Gesjofpartij, bevat een
artikel, waarin het denkbeeld van
een nieuw verbond tussclien Bulga
rije en Servië, waarvoor de Russische
pers blijkbaar veel govoelt, van de
hand wordt gewezen en verklaard,
dat Bulgarije, in vertrouwen op zijn
eigen kracht, thans al zijn aandacht
moet wijden aan het lier winnen zij
ner krachten, ten einde door zijn ont
wikkeling op economisch en cultureel
gebied weder de eerste plaats te kun
nen innemen, waarop liet land hij de
schitterende toekomst, die het wacht,
recht heeft.
Is het echter den Russiscben vrien
den ernst om een dragelijke verhou
ding tusschen Servie en Bulgarije tot
stand te brengen, zegt het blad, dan
moeten zij zich wenden tot de Ser
viërs. want zoolang dezen aan de
Bulgaren in Macedonië het recht ont
zeggen Bulgaren te blijven, kan er
van vriendschap tusschen Servië en
Bulgarije geen 6prako zijn.
Een verklaring van
koning Constant ij n.
In een onderhoud met een vertegen
woordiger van de „Tcm.ps" verklaar-
Den volgenden morgen was hij in
de straat Vintimille.
Do portier was in zijn loge toen
Bertignolles binnentrad.
Woont hior kapitein Velladier?
vroeg hij.
Wie?
Kapitein Velladier.
O! u komt voel te laat. Die is er
niet ineer.
Hoe dat? Heeft hij Frankrijk ver
laten?
Meer nog.
Europa.'
Nog meer.
Ik begrijp u niet.
De kapitein is dood.
Maar hij had een dochter. Woont
zij hier nog?
Juffrouw Marie-Rose, een braaf
meisje. Ja, zij Is luer blijven wonen
na den dood van liaar vader, maar ze
is nu eenige weken geleden vertrok
ken.
Kent u haar nieuwe adres?
Ja, want de goede oude Martine,
haar dienstbode, is luer in huis ge
bleven. Zij spreekt mij dikwijls over
juffrouw Marie-Rose, van wie zij
zooveel houdt.
De portier bedacht zich eensklaps.
Hij zag Bertignolles met een woinig
wantrouwen aan..
Maar waarom vraagt u mij dat
alles? zeide hij.
r— Geheel m het belang \an juf-
do koning Coüstarrlijri, toen do door
Griekonland behaalde overwinningen
ter sprake kwamen, dat Griekenland
de diensten en raadgevingen van hei
buitenland goheel en al tot zijn
eigendom had gemaakt, door er zijn
eigen stempel oo te drukken.
Griekenland zal nu do politieke en
militaire autonomie verwozenl ijken
door oen vastberaden, rechtvaardig
en onafhankelijk diplomatiek optre
den, want het land moet zelf do lie-
slissing over zijn toekomst in handen
houden.
't Gssclill tusscben Cblna en Japan
Zooals men weet, heeft Japan, naar
aanleiding van den moord op drie
Japansche onderdanen bij den in
tocht van het Chineesche leger in
Nanking, verschillende eischen aan
China gesteld, o. a ook, dat generaal
Sjangsoen met zijn leger voorbij de
woning van den Japanschen consul te
Nanking zou defileeren.
De generaal heeft nu, volgens een
mededeeling uit Peking aan de „Cor-
respondance de l'Extrëme Orient",
aan de regeering aldaar een verslag
gezonden van het gebeurde, waaruit
blijkt, dat liij totaal onschuldig is aan
den moord op de Japanners. Op het
oogenblik, dat zijn troepen Nanking
binnendrongen, zoo verhaalt de gene
raal, ontplofte oen dynamictbom. Hij
stelde toen zijn intocht in de stad uit,
tot zij geheel en al door zijn troepen
bezet zou zijn, daar hij terecht van
meening was, dat liet voor het leger
zeer noodlottig zou kunnen worden,
indien de aanvoerder vermoord
werd. Gedurende de twee dagen nu,
dat de generaal voor do stau lag,
terwijl zijn troepen straat voor straat
bezetten, kwam het hier en daar tot
plunderingen. Deze haddon niet veel
te beteekepen, daar de bemiddelden
reeds vóór de belegering al hun kost
baarheden in veiligheid hadden ge
bracht en slechts zware meubels had
den laten staan. In die twee dagen
hadden de veelbesproken incidenten
plaats. Toen nu buitenlandsche
preisters generaal Sjangsoen mede
deelden, dat eenige groepen solduieu
tot plundering waren overgegaan,
reed hij onmiddellijk de stad binnen.
Hij had een eskadron van zijn lijf
garde vooruit gezonden met het strik
te bevel iedereen, die op pluuderen
betrapt werd, neer te vellen. Vijftien
plunderaars werden daarop onthoofd
cn hunne hoofden publiek tentoonge
steld.
Dat hielp, aan de ongeregeldheden
kwam onmiddellijk een einde.
De generaal verklaart verder, het
gebeurde ten zeerste te betreuren en
verzoekt machtiging den Japanschen
consul persoonlijk zijn leedwezen te
mogen betuigen. Hij komt er echter
tegen op, dat zijn leger van 30.000
man als geheel aansprakelijk zou
worden gesteld vopr hetgeen enkelen,
die daarvan deel uitmaakten, hebben
gedaan.
En den eisch, dat hij zich met zijn
leger zou deemoedigen voor de Japan
sche vlag, acht hij ongehoord.
Het bericht voegt aan het boven
staande toe, dat Tsjaugsoen waar
schijnlijk gefhandhaald zal worden
als militair gouverneur van Nan
king.
Allerlei
U lster.
Vijfhonderd gedelegeerden uit Ul
ster hebben vergaderd in Ulsterhall
te Belfast. Aanwezig waren o. a. Sir
E. Carson, de lords Londonderry en
Ahercorn, en een groot aantal andere
peers en leden van liet Lagerhuis.
Lord Londonderry opende de be
sprekingen, die met gesloten deuren
worden gehouden.
In een na afloop der bijeenkomst
uitgegeven officieel communiqué
wordt medegedeeld, dat de conferen
tie de artikelen, beirekking hebbende
op de voorloopige regeering en den
datum, waarop zij in werking zullen
treden, heeft goedgekeurd en tevens
de instructies omtrent do wijze, waar
op zal worden goregold het verzet te
gen eventueele besluiten van 't voor
genomen nationalistisch parlement te
Dublin.
De nadere bijzondorheden zullen
worden bekend gemaakt op den dag,
dat de home rule-wet in werking
treedt.
Besloten werd een wa-aiborgfonds
van een mdllioen pond sterling bijeen
te brengen ter schadeloosstelling van
de leden van het Llsterscho vrijwilli
gerscorps voor eventueele nadeelen,
dio zij mochten ondervinden van de
uitvoering der bevelen van de voor-
loopigo regeering of Van hunne be
trekkingen, zoo zij het leven mochten
verliezen.
Ook worden verschillendo departe
mentale commissies, benevens eer.©
commissie voor de linoncien, be
noemd.
liet arbeidsconflict t©
Dublin.
Het parlementaire comité van het
Trade Union Congress heeft teLon-
frouw Marie-Rose, geloof dat gerust.
Ik l)£ffi haar oom uit New-Vork.
Cl! dat is wat anders. Een oom
uit Amerika, niets minder dan dat.
Hoe eer u haar terugvindt, hoe beter
het is.
Welnu, waar is zij dan?
Bij mijnheer den markies de
Soulaiines, die te Nogent aan de
Marno woont. Zij is daar- zooveei als
gezelschapsjuffrouw.
Bertignolles zag hem verbaasd aan.
Bij mijnheer den markies de Sou-
lainies? herhaalde hij.
Ja, dat schijnt een braaf man te
zijn. Kent u hem?
Neeri. Ik donk u voor de inlich
tingen,
Bertignolles drukte den portier een
stuk geld in de hand eai ging heen.
ILatigieon hij 'gehoord luvd, ibilaobt»
hom in groote verlegenheid.
Hoe was Mano-Roso iu hot huis
mil den markies do Soulaimea, bij
do moeder van Laurent gekomen?
Keurdo zij ü4o l.iefde goed? Was
het huwelijk wellicht reeds bepaald?
Maar dan kwam hij te laat. Hoe zou
hij dat plan kunnen verijdelen? Zou
liij het huwelijk laten voltrekken zon
der liinderpaien in den weg te log
gen? Dat huwelijk zou den dood van
Jenny ten gevolge hebben.
Het meisje leefde slechts door de
geduchte aan Laurent. Wanneer zij
Laurent uiot had, don zou zij gelijk
den vergaderd, ter bespreking van
den toestand te Dublin. Besloten werd
een scheepslading levensmiddelen
naar Dublin te zenden ten behoeve
van de uitgesloten arbeiders. Voor
dat doel werd een crediet van 5000 pd.
st. toegestaan. Verder werd besloten
bij de aangesloten vakvereenigingen
oi) steun voor de Dublinschc arixdders
aan te dringen.
„De vrede moet spoedig worden
hersteld", zegt de Dublinsche bericht
gever van (le „Daily Mail", „anders
valt Dublin ten prooi aan hongers
nood en pestilentie. De aanvoeren op
de markten zijn buitengewoon schraal
en wat er nog aangeboden wordt,
gaat tegen bovenmatige prijzen van
de hand.
In do straten wemelt het van uitge
hongerde vrouwen met bleeke zuige
lingen op den arm, en kinderen, die
dag en nacht rondloopen, in de hoop
van dezen of genen een paar koper
stukjes te kunuen afbedelen. Have en
goed zijn naar de bank van Jeening
gebraoht, geborgd wordt er niet meer
en do nachten zijn nat en koud.
Do Kanaal-tunnel.
Het Franscli-EngclscJio congres
voor tourisme, dat te Londen verga
dert, heeft een motie aangenomen,
voorgesteld door den president van
de Britsche Kamer van Koophandel
te Parijs, van den volgenden inhoud:
rilet Congres, gezien het groote be
lang van de voorgestelde tunnel on
der het Kanaal voor de betrekkingen
tusschen Groot-Brittanniê en het ge-
heclo vasteland, spreekt de hoop uit,
dat de regeering de aanneming van
het plan mogelijk zal weten te ma
ken en geeft zijn bevrediging er over
te kennen, dat het ontwerp ter beoor
deeling in handen van do commissie
voor do nationale verdediging is ge
steld."
De Amerikaanse!)©
Tariefwet.
Uit Washington wordt geseind
Senator Simmons en de afgevaar
digde Underwood, die na afloop van
de conferentie over do tariefwet met
den president hadden gedejeuneerd,
verklaarden bij hun verlaten van het
Wilt© Huis, dat een uitweg is peren-
den ter bereiking van overeenstem
ming over alle nog te regelen quaes-
ties betreffende de tariefwet:
De retaliatie-bepaüngen zullen zoo
danig worden gewijzigd, dat er geen
aanvullingswetten noodig zullen zijn
om ten aanzien van de tarieven de
tegenwoordige betrekkingen met het
buitenland te kunnen aanhouden.
Binnenland
STAATSCOMMISSIE WERK
LOOSHEID.
Men schrijft van bevoegde zijdei
Het bericht dat dezer dagen in
sommigo bladen vermeld is over de
werkzaamheden der Staatscommissie
over de Werkloosheid verdient op ee
nige punten rectificatie.
De sub-commissie, welke jl. Vrij
dag onder voorzitterschap van min.
Txeub bijeenkwam, had niet ten doel
een eindverslag samen te stellen.
Haar taak was, een plan te ontwer
pen voor het organiseeren der samen
werking van verschillende instellin
gen en vercenigingen die de werk
loosheid bestrijden Ook is het niet
juist dut het verslag vóór Januari ge
publiceerd zal worden, al hoopt de
commissie nog dit jaar met haar
werk gereed te zijn. In elk geval moe
ten nog tal van belangrijke punten
door de algemcene vergadering der
Staatscommissie behandeld worden.
NEDERLANDSCHE HEIDE
MAATSCHAPPIJ.
De Nederlandsche Heide-Maat-
schappij. die te Arnhem haar 2öst©
algemcene vergadering hield en haar
nieuwe gebouw opende, had Dinsdag
een excursie georganiseerd, waaraan
omstreeks 250 leden en genoodigden
deelnamen.
Te half acht vertrok men ln rijtui
gen allereerst naar het landgoed
Jonkershoeve van den heer rar, A. E.
II. Goekoop, te 's-Gravenhage, waar
het ploegen met den inotorploeg en
met ossen werd gadegeslagen. Voorts
werd daar gedemonstreerd de wer
king van Cahucit, een nieuwe spring
stof voor het rooien van boomstóbben
en het maken van plantgaten.
Vervolgens werd naai' De Buunder-
kamp (van de erven F. M. Baron van
Lynden) gereden na een wandeling
over de bezitting begaf men zich naar
Motel Wolfhcren, waar de lunch werd
gebruikt.'
Een laatste bezoek gold de model
boerderij Het Huis ter Aa te Door-
wortli. Van daar keerde men nu een
kort oponthoud aan de uitspanning
Westerbouwing per boot naar Arnhem
terug.
ecu bloem zijn, die van het zonlicht
is verstoken. Haar leven zou geen
waarde meer hebben en wegkwijnen,
verwelken.
Deze gedachten beangstigden hem
zoozeer, dat hij wankelde onder het
voortgaan.
Hij leunde een ©ogenblik tegen een
hek op het plein, waar hij over ging,
en droogde het zweet, dat hem op het
voorhoofd stond.
Nu weet ik geen uitkomst meer,
mompelde hij.
Hij liep voort.
Wanneer hij zich niet bedroog in
zijn veronderstellingen, wanneer het
huwelijk reeds bepaald was, zooals
hij vreesde, waarom had Laurent
hom er dan den vorigon dag niets
van gezegd?
En aan den anderen kant, zou Lau
rent, ondor de vreeselijkc gebeurte-
niiseen, die er in de familie plaats
luidden, aan iets anders denker., dan
aan liet opsporen van de verbórgen
hond, die zijn familie al die rampen
had toegezonden, van den onbeken
den vijand, over wien hij inet zooveel
haat tegen Bertignolles had gespro.
ken?
Dat was niet waarschijnlijk.
Slechts één man kon bom de waar
heid zeggen.
Wanneer hij Laurent behendig uit
boorde, dan zou hij alles wel te we
ten komen. De graaf koesterde geen
Onze Lacfthoek
HET ZWAARSTE.
Zij Ie het niet moeielijk. een roij
man te schrijven?
Hij Dat niet; maar er oen uitge
ver voor te virden, dat is een hei-
densch werk.
ANNONCE.
Wordt gevraagd: een bekwame keu
kenmeid, die vegetarisch kookt. - Ve
getarische vrijer voorhanden.
BOEKDRUKKERSPATROONS.
Dinsdag heeft te Utrecht een zeer
druk bezochte vergadering plaats ge
had van boekdrukkerspatroone in S'e-
derland. Beeloten werd tot oprichting
van een Bond van Boekdrukkerspa
troons. De zetel zal gevestigd zijn te
Utrecht. Een comité is benoemd, be
staande uit zeven leden tot het ont
werpen van statuten.
ONGERUSTHEID OVER EEN
ONDERZEEBOOT.
Men schrijft uit Den Helder:
Door Den Helder, dat zich juist ge
reed maakte om de anafhankelijk-
heidsfeestcn to gaan vieren, en reeds
geheel in een feestkleed was gesto
ken, ging Woensdagmiddag het ont
stellende gerucht, dat do onderree-
boot 2, met 16 opvarenden aan boord,
was gezonken.
Dat gerucht werd gedeeltelijk offi
cieel bevestigd. De onderzeeboot 2 had
;'t© half twaalf bij Falga een paar
paléh bezuiden Huisduinen ©en
lanceering gedaan op het pantser-
schip „Ileemskerck": was daarna on
dergedoken, doch niet moer bovenge
komen. Kort daarna ontving men op
de Marln©-Directie alhier, draadloos,
liet verontrustende bericht van de
.Hccmskerck", meldende het feit van
de vermissing Dadelijk werdon de
noodige maatregelen genomen; aller
eerst werd order gegeven hel ber
gingsvaart uig van den onderzeedienst
onmiddellijk daarheen te dirigceren,
terwijl een aantal torpedobooten mo
de op onderzoek werden uitgezon
den. Aan boord van een dezer beoion
bevond zich d© vice-admiraal F. C. E.
L. Köster.
Het spreekt van zelf, dal de onrust
gestadig toer.om. Honderden men
schen bevonden zich op den zeediik
en op weg naar Huisduinen, toen ein
delijk te dri© uur het geruststellende
draadloos bericht inkwam, dat do
onderaeeer boven was gekomen, en
'op weg was naar de haven.
Het bleek ten slotte, dat de oorzaak
van de vermissing van betrekkelijk
onschuldiigen aard was. Wij verna
mens dat een door de „Ileemskerck*
aan den onderaeeer gegeven afstand-
sein niet goed was begrepen, zoodat
hij zich op te grooten afstand had be
geven. Bovendien was 't op zee zeer
heug, zoodat de boot niet kon wor
den verkend. De onderzeeboot was
geheel ongedeerd; er was niéts bijzon
ders gebeurd!
Voor den Marine-onderzeedienst is
dit geval een zeer goede oefening ge
weest; het bergingsvaartuig was on
middellijk gereed en kon dadelijk zo©
kiezoD.
IN VOORARREST.
Men schrijft uit Castricum aan het
N. v. d. D.:
In verband mot do vermissing detf
bankbiljetten, in den avond van 29
Juli JLl. van het hulppostkantoor al
hier, naar het hoofdkantoor te Uit
geest verzonden, zit onze brieven
gaarder, de hear J. R., in voorarrest
to Alkmaar, waar hij zidhi reeds sinds
7 Aug. bevindt Talrijk© en langduri
ge verhooren zijn gehouden, boeken
en bescheiden zijn onderzocht en lot
driemaal toe is hier een huiszoeking
verricht, welke geen resultaat beeft
opgeleverd. De bankbiljetten, tot een
bedrag van f 760, werden niet gevon
den
In deze even duistere als geheimzin
nige zaak is tot dusver geen hokt ont
stoken, en of ze ooit tot klaarheid zal
komen als R., die voortdurend alle
schuld blijft ontkennen, zal blijken de
schuldige niet te zijn, mag sterk wort
den betwijfeld, te meer daar do num
mers van de vermiste biljetten niet
bekend zijn.
Merkwaardig groot is het aantal
zijner medeburgers, die van stoude af
aan zijn schuld of medeplichtigheid
niet hebben kunnen gelooven; diep ook
is m het gelieele dorp Let medelijden
met zijn vrouw en kinderen, die, even
als R. zelf, zich nu al zeven weken
aan een geestelijke marteling h^Jsben
moeten onderwerpen. Vooral in <ie
dorpsbuurt, waar het postkantoor is
gevestigd en waar zijn familieleden
wonen, is de belangstelling en <le
spanning zeer groot.
wantrouwen jegens Bertignolles.
-Misschien zou hij zijn hftrt voor
hem uitstorten.
Bertignolles besloot, er hem naar
te vragcu.
Het toeval verschafte hein nog den
zelfden dag do gelegenheid daartoe,
want hij ontmoette Laurent voor het
station Saint-Lazare.
D© beide mannen drukten elkaar
de liand. Daarna liep Bértignollea
met den gTaaf mee.
Hebt ge al ontbeten?
Noen. het is pas elf uur, ik kom
zoo van huis.
Ga dan met mij moe.
Goed, maar ik heb om twee uur
op het politiebureau een bijeenkomst
met don geheimen agent Gaume.
Om twee uur laat ik u weer vrij.
Zij traden eon restaurant binnen.
Toon zij aan ©en tafeltje zaten en
de spijskaart tor hand genomen had
den, zei Bertignolles:
Ik zie met genoegen, dat gij den
tijd niet verloren laat gaan.
leder uur, dat nultoloos voorbij
gaat, verzwakt de kans om hem te
ontdekken, dien ik zoek.
Ik begrijp, dat g© u met hart en
ziol aan dio opsporingen wijdt Gij
zult wel veel geleden het)!)©» onder de
verdenking, die op u rustte?
Ja, vreeselijk.
(Wordt vervolgd.)
