Hiituvi Baan DERDE BLAD Zaterdag 23 October 1913 fölaiidienst naar Nee!. Oost Inrïië. Do [verzending van brieven enz. beeft deze week plaats als volgt: Over Marseille, Dinsdag 28 October. (Laatste buslichting b uur 15 min. 'e avonds). Tenzij op verlangen der afzenders wordt met deze gelegenheid geen cor respondentie verzonden voor A ij el) en Onderhoorigheden, Sumatra's Oost i kust, Palembang, Riouw, Bangka, Bilüton en Borneo. Over Napels, Woensdag 29 October. (Laatste bnslichting 12 u. 15 m. na middag).- Over Brindisi, Vrijdag 81 October. (Laatste buslichting 12 u. 30 m. na middag). Met dess gelegenheid wordt alleen .verzonden correspondentie voor At- Jeb ©n Onderhoorigheden en Suma tra's Oostkust. Over Marseille Zaterdag 1 Novemb. (Laatste busliohting G uur 40 min. 'e morgens). Sumatra's Westkust en Benkoelen alleen op verlangen der afzenders, overigens correspondentie voor geheel N.-O.-Indïé. Over Rotterdam, met de zoogen. Zeepost. Zaterdag 1 November. (Laatste busliditing 2.35 's mor gens). Het port van met deze gelegenheid verzonden brieven bedraagt 5 cent per 20 gram, dat der briefkaarten 2 1/2 cent por stuk, en dat van druk werk één cent per 50 gram Om nog met deze mail te kunnen worden verzonden moeten postpak ketten Vrijdag vóór 9 u. 30 m. des avonds ten postkantore bezorgd zijn. (Atjeh, Sumatra's Oostkust, enz. wordt met deze gelegenheid niet ver zonden). NAAR SURINAME. Vrijdag 31 October. Laatste bus lichting 7.45 's avonds. Wij doen uitdrukkelijk opmerken, dat bedoeld wordt d© buslichting aan t Hoofdpostkantoor in d© Zijlstraat. OM ONS HEEN Ho. 1829 'n Schat van 'n Vrouw. Dit is de titel van een verhaal van Minca VersterBosch Reitz (1), dat bedoeld is als wat je noemt een hu moristisch boek. Gelukkig staat 't or niet bij, de'schrijfster weet stellig wel hoe aanmatigend dat lijkt, maar nie mand die 't gelezen heeft zal willen tegenspreken, dat het plan is geweest een humoristisch boek te schrijven. Ook de schrijfster niet. Of het dat ook geworden is zullen we nader zien. Vooreerstwat is eigenlijk humor? De oude geneesheeren verstonden daaronder de vochtigheid in het lichaam, waarvan zij meenden, dat ons geestelijk en lichamelijk welzijn afhing. Zoo kreeg hot woord de bo ft) Modern-Bibliotheek van Uolke- nia Warendort iiaanemmer Halletjes EEN ZATERDAG VVON O-PR AATJE. Ia do laatste jaren wordt er ook door de gemeenten meer en meer reclame gemaakt. Den Haag heeft een huis gekocht, om deputaties en bestu ren te omvangen in keurige zalen en hun allerlei lekkers voor ie zetten ln een keurig buffet hier laat men dus de mensehen smullen. Rotterdam houdt altijd een havenbootje onder stoom om de bezoekers de haven te laten kijken daar laat men ze dus varen. Amsterdam is wut karig in het ontvangen van landgenoot en vreemdeling, denkelijk omdat ze daar geen behoorlijk Stadhuis hebben. Haarlem begmt op bescheiden schaal ook mee te doen. Binnen- en buiten- landsche vereenigingen worden hier op t Stadhuis ontvangen en toege sproken en al naaxdat z© geheeJ of niet geheel onthouder zijn, gelaafd met limonade en champagne. De bo- doelmg van dat alles is natuurlijk, dat wanneer deze bezoekers weer thuis gekomen zijn. zo tot hun vrouw, hun zonen en dochtereu zeggen zul len „ik ben in Haarlem zoo aardig ontvaugon, dat jelui vast en zeker bij gelcg-nheid eens een logenbeleefdheid moet bewijzen." De bloembollencul tuur en de rHarlemnm halletjes (de echte meen ik) zuilen er ongetwijfeld wel bij varen. Je weet nooit, of een schatrijke en zonderlinge Amerikaan (alle Amerikanen zijn schatrijk en zonderlingniet te avond of morgen aan onze gemeente zijn heele vermo gen vormaakt, groot vijf milliard, tengevolge waarvan Haarlem op eens zooveel rente gaat kweeken, dat Dr. Kruseman met de grootste mildheid voldoen kon aan alle wenschen van alle Raadsleden en daarna nóg ver legen zit met de enorme inkomsten. Dan komt er een Raadszaal, heele- teekenis „goede stemming, vroolijke luim" en werd eindelijk tegen het ©inde der achttiende eeuw de gang bare uitdrukking voor den hoogsten vorm van het komische. Terwijl het laatste alleen de vroolijke, geestige, lachwekkende zijde van een zonder linge of ongewone zaak of handeling voorstelt, zoekt de humor juist omge keerd den vroolijken kant van een ernstig© daad of aangelegenheid. De humor werkt dus met alleen vluchtig c»p de lachspieren, maar beweegt ook het gemoed. Hieruit volgt, dat men gemakkelijker komisch, dan humoris tisch schrijven kan. De ware humoris ten zijn dan ook zeldzaamMark Twain was er zeker een, maar reikte niet tot den schouder van dien groo- ten humoristDickens. Eeeren we na dit inleidend preekje tot ,,'n Schat van 'n Vrouw" terug. Dat is Dora, de vrouw van Titus Li vius, die de zuster is van Sabine Li- vins, welke in stilte verloofd is met Max Boolemans. Dit zijn de hoofdper sonen. mèt papa Livius, die zijn heele leven door verdiept js in oude munten, en mama Livius. gebukt ©n- .der diverse denkbeeldige kwaaltjes. Om deze familie heen bewegen zich allerhande bijfiguren. Waarom is deze Dora nu 'n schat van een vrouw Door baar groot© bedrijvigheid, die in hoofdzaak ton goede kwam „aan haar man, haar huishouding, haar naaste omgeving, zelfs aan nog wijder kring, leefde ze mes t huiselijk geluk en 't huiselijk leed van minstens elf buren aan weerskanten van hun eigen woning, was zij de onuitputtelijke bron van raadgevingen en hulpvaardigheid voor elke beproefde ziel Ze draafde wel eens door op haar, stokpaardje dat vriendendienst heette; en 't beestje kwam met zijn berijdster wel eens terecht in greppels of strui ken, die niet waren voorzien, ook waren or wel menschen die haar be moeiziek vonden en anderen, die haar beschuldigden van bepaald hin derlijke bedilzucht, maar voor wie haar goed kenden was Dora Livius 'n schat van 'n vrouw. Dat Sabine haar broer op pag. 21 een schat van een broer noemt en op pag. 87 tante Hoolbrecht een schat van een rnensdi, heeft weer andere motieven. Men ziet: het boek is rijk aan schatten. Nu de intrige. Mevrouw Livius heeft haar dokter zijn afscheid gege ven omdat, hij niet genoog aandacht aan haar kwaaltjes geeft en nu komt Dora op de gedaohte, Max als medi cus te laten optreden bij liaar moe der, om die two© zoo met elkaar te laten kennis maken, omdat Sabine de twee oudelni oppassen en verzorgen moet en nooit met jonge menschen in aanraking komt Natuurlijk ontwikkelen zich uit dii zonderling© plan allerlei misverstan den. Max, die als houlkooper van de medicijnen geen verstand, 'hoege naamd bezit, raakt door de ongewone positie zoover overstuur, dat hij, wan neer Dora heel druk aan 't pakken is om redenen di© hij niet begrijpt, zich maar dadelijk inbeeldt, dat zo van haar man gaat scheiden^ Gevolg is natuurlijk algemeene opschudding, waaraan geluakig de taxis een stui vertje verdienen, want er wordt in dit boes naar modernen trant- veel geautomobield. Mevrouw Livius wordt er dan' ook; ten slotte naar van en ©r is voor haar rust noodig, terwijl Juist de kippen in den tuin zooveel drukte maken. Daarmee bemoeit zich nu Dora, die de moeilijkheden bij gelegenheid ook wel eens aan een ander opdoft en daarom tot de dienstbode zegt „Gauw, Rika, zorg dat ze geen la waai meer maken, hoor, denk er om, ze hinderen Mama, geen geluid mo gen ze meer maken, hoor je, geen ge luid...." Met die opdracht is de goeie Rika wat verlegen. Hoe hou je één kip stil Erger noghoe breng je een heel en toom lot zwijgen I Rika, aangestoken door de algemeene zenuwachtigheid van de familie, past het eenige radi cale middel toe en draait hun een voudig den hals om, daarbij geholpen door Titus, die zijn vrouw toch wel had moeten kennen en al lang begrij pen, dat zij met haar opdracht geen doodvonnis had gemeend. Maar de personen in dit hoek zijn wat onnoozel, als de schrijfster dat zoo noodig vindt. De lezer is, wed ik. leeper, die heeft al lang begrepen, dat Dora in 't geheel niet uit haar mans huis*vluchten wil. maar alleen ©en van haar drukke buieü heeft. In 't voorbijgaan wordt aan tante Hoolbrecht, die Max Dooleinons hor- kent, wijs gemaakt, dat hij het niet is, maar zijn broer Maxime. Anders valt de heelo dokterskomedie in elkaar, fn dit gesprek krijgt tante, die een beangstigend groot© fantasie hoeft, slechte indrukken van de persoonlijk heid van Max, die er later toe zullen moeten dienen om ook tusschen hem en Sabinc een misverstand te luten oprijzen. Anders zou 't te gauw uit wezen. En even lichtgeloovig als straks Max was over Titus en Dora is nu Sabine tegenover Max zonder nader onderzoek schrijft ze maar een brief je. dat het uit is. Alsof dat allemaal nog niet voldoende zijn' zou wordt de oude heer Doolemuns, die de familie voor zijn zoon de hand van Sabine komt vragen, voor een ander aange zien, waardoor de knoop nog wat vas ter in elkaar wordt gedraaid. Eindelijk komt natuurlijk alles weer op zijn pootjes terecht. Max krijgt Sobine en het laatste hoofdstuk eindigt met het verlovingsdiner. Maar is dat allemaal, die heele rij misverstanden tusschen al deze ze nuwachtige, lichtgeloovige menschen, is dat nu humor En als we, nalezen de wat humor eigenlijk is, ontken nend moeten antwoorden, is dit ver haal dan zelfs maar komiek? Ik kon het er met geen mogelijkheid van vinden. Het eenige wat wel aardig gevonden is, dat is de bestelling van Dora aan de „Printemps" te Parijs, waarbij zo vergeten heeft de dingen die ze niet noodig had, op het inge- vouwen stukje van den catalogus door te schrappen en zoodoende allerlei reisartikelen 'en parasols thuis krijgt en dé zes paar reforinsokkeii, waar het om te doen was, juist niet. Wij Nederlanders zijn van natuur niet erg grappig, niet komiek en hee- lemaal niet humoristisch als we 't willen wezen worden we zwaar op de hand of denken menschen uit, die niet beslaan en niet bestaan kunnen en dan lijkt al die komiekiglieid zoo onnatuurlijk en geforceerd. Daardoor komt het ook, dat de Nederlandsche tooneellitcratuur nauwelijks een goed kluchtspel bezit en heelemaal geen mooi blijspel van den laatsten tijd. Dat mevrouw Verster zich aan dit genre heeft gewaagd is des te meer jammer, omdat zij zonder twijfel goe de qualiteiten heeft. Bijvoorbeeld een vlotte dialoog, wal al veel is in onze letterkunde. „Ga niet onder de humoristen" is een raad, dien Hiblcbrand eens mee gekregen heeft. Waarschijnlijk, om dat er in Nederland zoo goed als geen humoristen zijn. Je voelt je zoo een zaam. Als mevrouw Verster liever eens een ernstig boek wil probeeren, zal 't allicht beter uitvallen dan 'n Schat van 'n Vrouw. „Ga niet ornlor de humoristen", zou men ook haar kunnen aanraden. J. C. P. Buitenlandsch Overzicht Da Saikanvujksan De Albaneezen. Voor het gebouw van de voorloopi- ge regeering te Valona werd een groote vergadering gehouden, waar aan de vertegen woordigers san de bevolking deelnamen. Do president der voorloopige re geering sprak zijn leedwezen u:i over het willekeurig optreden van Essad pasja en trachtte de verschillende beschuldigingen, die tegen de regee- ririg zijn ingebracht, te ontzenumen. Ten slotte werd echter een motie, gericht tegen de voorloopige regee ring, aangenomen, Allerlei 't Drievoudig Verbond. De Duiische Keizer is naar het jachtslot Konopisjt in Bohemen ver trokken. De keizer zal de gast zijn van den Oustenrijkschen aartshertog •Franz Ferdinand en Zoodag zal hij i een bezoek brengen aan keizer Franz 'Joseph te Schönubrunn. j De Weener pers hecht aan dit be zoek van den Duïtsclien bondgenoot groofe politieke beteekeuis. De „Ncue Freie Prosse" bijv. ziet er meer in dan" een vriendschappelijk jachtbezoek, n.l. het bewijs, dat de ge beurtenissen in de wereldpolitiek de hartelijke verhouding tusschen de ho ven en de volken niet hebben ge stoord, integendeel nog inniger heb ben gemaakt. Dat de gevaren voor Eu ropa en den Europeeschen vrede voor bijgegaan zijn, zonder tot, zware schokken te leiden, dankt de wereld in de eerste plaats aan de hechtheid van het Drievoudig Verbond. Oosten- rijk-Hongarije met zijn groote belan gen op den Balkan, kon, steunend op het verbond met Duitschland en Ita lië deze belangen rnet kracht verde digen, zonder dat daardoor de ramp van een wereldoorlog ontstond. De Duiische rijkskanselier heeft herhaal delijk op de hondstrouw van Duitsch land gewezen. De „Reïehspost" zegt: Het bezoek van keizer Wilhelm vernieuwt niet slechts de hartelijke persoonlijke be trekkingen tusschen de Hohenzollern en den Habsburgschen iroonsopvol ger, maar zal ongetwijfeld ook dienen tot een eerlijke vriendschappelijke po litieke uiteenzetting. Wat in Bohemen tussciiên Keizer Wilhelm en den aartsiicriog-troonsop volger opnieuw zul worden bezegeld, zal bij de reis van den keizer naar Weenen feeste lijk duur liet volk worden herdacht. Verkiezingen in Italië. Toen de verkiezingscampagne in Italië begon, achtte de regeering het gewensciit een circulaire uit te vaar digen, waarbij de kiezers werden aangemaand de perken van het ge oorloofde niet te buiten te gaan. Veel genoegen heeft de regeering van de zen mautregel echter nog niet beleefd, want bloedige tooneelen zijn, als ge volg van de door den verkiezingscam pagne geprikkelde hartstochten aau de orde van den dag, vooral in Zuid- Italië en Sicilië. In enkele districten is dan ook een vrij talrijke troepenmacht geconcen treerd, sommige plaalsen zijn zelfs feitelijk in staat van beleg. Hier en daar zijn de candidalen hun leven niet eens zeker. Te Perugia b.v, heeft men reeds tweemalen een aan slag gepleegd op een candidaat. Deze is zelfs in zijn eigen woning niet meer veilig. Te Casorïa (provincie Napels) wilde de 84 jarige pastoor bij een twist ti schen de kiezers tusschenbeide L - denhij moest echter dit optreden met den dood bekoopen. In sommige distrcten van Sicilië heeft de beruchte Maffia de ieïding bij de verkiezingen en het gevoig daarvan is, dat huizen in brand ge stoken, boomgaarden vernield worden en vee wordt gestolen, natuurlijk zonder dat de daders te ontdekken zijn. Ook uit andore plaatsen komen be richten van gelijksuortigen aard; fel staan de partijen tegenover elkander en naar Italiaansche gewoonte gaat rnen, als er woorden genoeg gewis seld zijn, aan weerszijden tot handtas telijkheden over. Vit Mexico. Een telegram van den correspon dent van de „Assoc. Press" zegt, dat er een atmosfeer van ernst en zwijgen over de Mexicaansche zaken hangt. President Wilson weigerde 2ich over Mexico uit te laten op de gebruikelij ke bijeenkomst der Wasliingtonsche journalisten op het Witte Hui6, En men maakt daaruit algemeen op dat de crisis langzaam nadert, dat wil zeg gen dat de Verccnigde Staten gaau ingrijpen. Uil Mexico wordt geseind, dat iluer- ta in een bijeenkomst van diplomaten besiist verklaarde dat hij geen candi daat voor bet presidentschap is en dat hij zelfs overweegt om indien op hem een meerderheid van stemmen zou worden uitgebracht, of het niet zijn plicht is het congres er op te wijzen, dat deze stemmen ongeldig moeten worden verklaard. Aan de „Tribune" wordt geseind, dat een bevel tot inhechtenisneming is uitgevaardigd tegen Felix Diaz, ou der beschuldiging van voorbereiding eener onnventeling, ingeval van zijn nederlaag bij de verkiezing voor 't presidentschap. Er komen volgens de „N. R. Ct." weer gruwelberichten uit Mexico. Opstandelingen in den staat Michoa- cau schijnen zich aan weerzinwekken de wreedheden te hebben schuldig ge maakt. Michoacan ligt niet in het noorden der republiek doch is een staat die onmiddellijk aan den cen- tralen staat Mexico grenst. Mag men de berichten iri de buitenlandsche bla den gelooven, dan zouden alle inwo ners van het vlek Cherenatzicum (in Michoacan) in het geheel c.a. vijftig personen, door de opstandelingen zijn omgebracht. De lieden hadden hun kerkgebouw tegen plundering verdedigd, maar waren toen zij hun patronen hadden verschoten allen over de kling gejaagd. Uit een geheel anderen hoek van Mexico, wordt een zoo mogelijk nog barbaarscher gruwelstuk gemeld. Opstandelingen die behooren tot de aanhangei-s van Carranza, hebben het garnizoen van Cameron een kleine plaats ten zuiden van Nuevo Lrsedo (van de Rio Grande en ten zuiden van Laredo op Amérikaansch gebied) uitgemoord. Drie mannen van dat garnizoen waren den opstandelingen levend ein handen gevallen een lui tenant José Bracemontes en twee sol daten. Dezen ongelukkigen werd de huid van de voetzolen gestroopt; daar op werden zij gedwongen eenige kilo meters te loopen. Toen hun hierop gelast werd „leve Carranza" te roe pen en zij weigerden, sloegen de beu len hun het hoofd af. Carranza (die overigens van deze zaak wel'niet zal hebben afgeweten voor het te laat was) is de insurgesten-leider, die naar het heet binnenkort door pre sident Wilson zal worden erkend zooal niet als president der Mexicaan sche republiek dan toch als oorlogvoe rende partij. De verkiezingen zijn naar men weet op a.s. Zondag be paald. Bonenland PRINS HENDRIK TE BERLIJN. Men seint uit Herlijn aan de Tel, dal Prins Hendrik met gevolg aldaar is gearriveerd en zijn intrek heeft ge nomen in hotel Esplanade. KAMERVERKIEZING DIS TRICT AMSTERDAM III. De R.-K. Kies vereen iging in district III stelde candidaat voor do Tweede Kamer (vacature Henri Polak) den heer C. L. Kuiper, secretaris van den R.-K. Metaalbewerkersbond. OUD-MINISTER A. S. TALMA ALS PREDIKANT. Naar „De Ned." verneemt hoopt a.s. Zondag te 6 1/2 uur in de Regentesse- kerk te 's-Gravenhage, voor het eerst na zijn ministerschap, ds. A. S. Tab ma een predikbeurt te tervullen. WET OP HET LEVENS- VERZEKER1NGBEDRLJF. Het bestuur van „De Unie", Ver- eeniging van Nederlandsche Levens verzekering-Maatschappijen, heeft- aan de Tweede Kamer een adres gezon-, den, waarin eenige wijzigingen wen- schelijk worden geacht in het wets% ontwerp tot regeling van het leven»- - irzekeringsbedrijf. INBRAAK IN DE ST. JAN TE 's BOSCH. Door den commissaris van politie te Roermoud zijn aldaar geai isteei d twee mannen zonder vaste woon-, plaats, een zekere M. S, 38 jaar, bankwerker en J. K, 41 jaar, ven ter, belden verdacht van den diefstal in de Roermond&che kathedraal. In verband met de inbraak in de Sint Janskerk te 's Eosch zijn naar laatsigenoemde jdaais overgebracht, ten einde te worden geconfronteerd. UIT DE STAATSCOURANT. Bij ikoninkl. besluit is mr. A. IL M. ,T. van Kan, te Valkenburg J..j; be noemd tot gewoon hooglceraar in de fac. der rechtsgeleerdheid aan de Rijksuniv. te I.eiden, om ond. te ge in het Roineinsch recht en zijne geschiedenis. Is voor het tijdvak van J? Nov. 1913 tot en mee 31 Aug. 1914. 1 ;::oemd tot leeraar R. II. B. S. te H eren veen, G. H. ten Bruggencate, te 's-Graven hage. Is aan A. A. Bekcar, c. i., te 's-Gra venhage op verzoek, eervol ontslag verleend als lid en voorzitter der Staatscommissie, we'll© opdracht heeft een onderzoek in te stellen om trent het vraagstuk der droogmaking van de plassen beoosten de Vecht en zijn benoemd tot voorz. C. A. Jolles c.i., hoofding. dir. Rijkswater si. in de Gde directie te Arnhem, lal der Staatscommissie; tol lid W. F. Druy- vesteyn, c.i., ing. Rijkswaters). te Haarlem. EEN TRAM OP TEXEL. Door het tramcomité op dit eiland a aan de hoeren Noordendorp en Dros W. K. van Oort, ingenieu s, resp. te Amsterdam en Groningen, opgedra gen een onderzoek In te stellen i~.r rentabiliteit eener tram op het ei land, alsmede tot het maken v.in ©en voorloop:g plun, enz. Er is reeds aanvang gemaakt met deze wcik- zaamheden. DE GROENTIJD. Het Vaderland heeft ter zake van den groentijd een enquête inges'ed onder de pas-ontgroenden te Utrecht. Van de meer dan 50 nieuwe leden van het Ufr. Corps hebben er 22 geant woord. De volgende vragen waren hun ge steld: 1. Is uw groentijd u meegevalion? 2. Werd u.w kennis verrijkt? 3. Acht gij den groentijd de vlugst© maal uitgemonsterd in goud en ver sierd met al de portretten van de Raadsleden uit de laatste 25 jaar, uitgevoerd door de beste Nederland sche schilders, er worden fijne siga ren gepresenteerd, waarvan het pu bliek mug meerooken en de boden krijgen fiuweelen opslagen op de jas en een gouden bies langs de pantalon, met het geborduurde Haarlemsche wapen op den rechterschouder. Dok ter- Van den Berg krijgt dan ©en do zijn douche-badhuizen voor 't Witte Kruis, de heer Schram vijfhonderd banken om door de stad, den I-Iout en de plantsoenen i© verspreiden, de heer Kleijnenberg een nieuwe middel bare school voor ik weet nog niet welke soort van jeugd, kortom ieder ontvangt naar zijn goesting. In het reglement van orde wordt bepaald, dat de voorzitter aan 't einde van iedere Vergadering met zachten aan drang vragen moet, of een van de leden ook iets te wenschen heeft in 't belang van de gemeente. Maai- vooralsnog kan dat niet. De miiliardair is nog niet gestorven. 1-loe brengen we hem er toe, zijn schatten aan ons en niet aan een ander© ge meente.. Den Ilaag, Arnhem of Nij megen, te vermaken? Door gepuste reclame. Zoo'n man komt natuurlijk, hoe kan het anders, per auto. We moeten hem derhalve op gepaste wij ze van Haarlems beteokenis in de wereld overtuigen. Dat begint bij de Amsterdainsche poort, want de man komt natuurlijk uit Amsterdam. Hier wordt hij dade lijk door tie politie opgemerkt, omdat hij kortaf en kn*»rrig en Améri kaansch spreekt en er uitziet of hij zich verveelt, een gevolg van dat on ophoudelijke, eentonige coupons knip pen en dollar's tellen, waardoor duim en voorvinger van zijn rechterhand al tot op de helft versleten zijn. Nau welijks heeft de politie hem in 't oog gekresen, of ze brengt ©en kleine kunstmatige verstopping te weeg, wat bij de Amsterdamsche poort heel ge makkelijk is, zoodat het oog van den miiliardair wel vallen moet op ©en keurig geschilderd hord, met de woorden HAARLEM Stad van kunst en industrie Spoorweghaven ïn over weging Deze laatste volzin geeft een indruk vau durf en todh van bezadigdheid, juist zoo'n mengsel, waar je Ameri- kuansche milliardairs mee vangt, want in 't voorbijgaan gezegd al die overzeesche hoeren, die hun enorm fortuin hebben verkregen door ge waagde ondernemingen of roekelouz© speculaties, bevelen naderhand aan anderen veel bezudigder methodes aan, waar je trouwens nooit zoo rijk mee worden kunt. Onder dezen eersten goeden indruk stuift de miiliardair in zijn auto voort en komt bij de Anthoniestraat. Hier behoeft niemand voor een op onthoud le zorgen, want de omstan digheden en de smalheid van de straat brengen dat gezamenlijk wel tot stand. Hij heeft dus de schoonste gelegenheid cun het opschrift te ont cijferen van een grooten wimpel, die aan ecu schuit op het Spaarne wap pert Uet optumgs, van de schilderstuk ken van Frans Hals zou Haarlem de geheel© gemeenteschuld kun nen betalen, maar wild© dat nooit. Schijnbaar moet dit een onaangena- men indruk op onzen miiliardair ma ken, omdat iemand met heel veel geld er niet graag aan herinnerd wordt, dat er dingen zijn, die hij toch niet koopen kan. Maar wie ©enige erva ring in de zielkunde verkregen heeft, weet wel beter. I-Iet zal onzen rijkaard genoegen doen, dat een miiliardair di© rijker is dan hij (niemand is zoo gefortuneerd of een ander is altijd nog rijker) onze Halsen ook niet koo pen kan. In oen vriendelijk© stemming komt 'hij dus op d© Turfmarkt aan, waar dan juist de hoornen langs de tram rails geveld zullen wezen. Men be grijpt de wonderschoon© gelegenheid, om blijk t© geven van practischen zin. Hoewel met leedwezen zijn hier fraaie boomeu geveld tot bevorde ring van de veiligheid van een steeds drukker wordend verkeer. Deze mededeeling is op de reclame zuil geplakt, zoodat de Amerikaan met een kort„loop rond 1" zijn par ticulier secretaris om de zuil heen laat loopen, om hem te laten vertellen wat er op staat. Zoo komt hij, ingenomen met wat hij 'zag. op het Museum aan. Naar mijn meaning behoort hier nu nog ©en portret van Columbus te worden gehangen, opdat onze miiliardair ge- puste daukbaarlveid en vreugde ge voelt voor den man, die zijn land dan toch maar ontdekt heeftverbeeld je, dat het, zonder Columbus, onontdekt gebleven was I Zoo zijn er nogjülerlói klein© atten ties. die hier en elders toegepast kun nen worden. Waarom speelt de ver maarde klok in de hal van 't Stadhuis die weleer gegroeid is uit twee ver roeste radertjes en een gebroken trekstang. waarom speelt die niet bij 't heele uur 't geliefde lied Yankee Doodle? Er is teel meer, maar ik hou ©r eenmaal niet van om, zooals bijvoor beeld neef Wouter doet. altijd liet ge meentebestuur te bedillen en het pre cies voor te schrijven wat het doen of laten moet. Bovenstaand© zacht© en bescheiden wenken zullen, er mag niot .aan getwijfeld worden, hun doel niet missen. En welk een vreugde, wanneer dan, vroeg of laat (op een paar jaar kan ik het natuurlijk niet zeggen) de tijding komt uit Amerika, dat nu wijlen Silas R. Pingpong, fa brikant van varkensvleesch in 't groot, zijn geheele vermogen, ten be drage van vijf milliard, nagelaten heeft aan de stad Haarlem, die bij zijn vluchtig bezoek, dat maar zeven tien en een halve minuut duurde, een onuitwischbareu indruk op hem heeft gemaakt. Dat zijn de voordeelen van de recla me en wie ze niet weet 1© waardeeren behoort in den geest nog bij de Bata vieren of bij d© Kaninefat.cn, maar in elk geval niet in dezen modernen tijd thuis. Nu zullen er menschen zijn, die op dit denkbeeld aanmerking maken. „Vooreerst", zullen ze zeggen, „kan die Amerikaan geen Nederlaudsche opschriften lezen en bovendien is al die omhaal voor zoo'n enkelen miiliar dair veel te lastig." Het eerste is een flauwe chicane, want natuurlijk zet ten we bij de Nederlondsclio opschrif ten een onberispelijke overzetting in de Amerikaansche taal en wat het tweede aangaat: wie belet ons, om terwijl we hopen op den reuzenvisch, meteen naar klein goed te hengelen? D© voordeelen van het wonen te Haarlem kunnen op allerlei manier aan de bezoekers en toeristen worden meegedeeld. Op de hoeken van stra ten kan worden opgehangen een bord met de volgende woorden DE BELASTING JN HAARLEM MAG GEEN NAAM HEBBEN TE GENOVER DE GENOEGENS DiE HET WONEN ER OPLEVERT Of in ©en straat, waar het plaveisel wat heel erg yiiserabel is, deze troost volle verzekering Dc bcsle en nieuwste methodes van plaveisel worden in deze slcJ overwogen. In Frankrijk wordt wel eens be sloten om een buitengewoon moo o rede, die in d© Kamer gehouden is, in liet geheele land te laten aanplak ken. Zoo'n bewijs van waardcering onzer groote mannen kennen we hier niet. Maai- toch zou het een voortref- feiijken indruk maken en velen tot gi'oot© daden aansporen, wanneer af en toe aan de pui van 't stadhuis een kennisgeving verschoen, die 's avonds electriseh verlicht werd. bijvoorbeeld van dezen inhoud In de Raadsvergadering van j.l. Woensdag heeft de heer Jansen, lid van den gemeenteraad, een voortref felijke rede gehouden over den prijs van de electricileit uit een staat-, ziel en redekundig oogpunt. Het portret van den heer Jansen zou op dit plakaat moeten worden afge drukt. Ik meen met een en ander te heb ben aangetoond, dat d© gemeente nog lang niet uit de reclame haalt, wat er. uit t© holen is. F1DELIO.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1913 | | pagina 9