Hmueïs Dagblid
WRAAK.
TWEEDE BLAD
Dinsdag 18 November 1918
Buitenlandsch Overzicht
Oa Balkanvulkaan.
nel-
Rusland en de Dard
1 e n-q uaostic.
Het to Moskou verschijnende blad
„Roesskoje Slowo" bevat een hoofd
artikel over het ineenstorten van het
met moeite en zorg opgerichte go
bouw voor het Europeesche inogcnd-
hedeu-concert; en daarin betoogt l-et
blad, dat het voor Rusland cn Frank
rijk meer dan tijd wordt, aan Italic
en Oostenrijk te bewijzen, dat zoo
deze nog nieuwe extratoerc-n onderne
men bij do regeling der Balkanquaes-
ties, Rusland en Frankrijk daartegen
zeer ernstig zullen moeten prolestee-
r<!n- i
Het blad deelt tamelijk onverbloemd
mede, wat dannnod© bedoeld wordt.
Rusland heeft in do Dardanellen-
quaes tie- tot dusver gezwegen, uit een
gevoel van solidariteit mot de Euro
peesche mogendheden, en om dezelf
de redenen is hel Armenische hervor-
mingsontwerp niet aan de belangheb
bende mogendheden voorgelegd. Doch
als Oostenrijk en Italië uit het concert
treden, of dit gebruiken voor het he
reiken van eenzijdige en zelfzuchtige
plannen, dan heeft Rusland volkomen
liet veclvt die beido quaësties ook aah
do orde te stellen.
Dé vrije doorvaart door de Darda-
nellen is een quaestie, die slechts Rus
land en Turkije interesseert. Er is
absoluut geen reden, om met de op
lossing der quaeslie. door directe on
derhandelingen in Konstantinopel, te
aarzelen.
Duitscbland en Rusland.
't Duitsche blad de „Lokal Anzei
ger" (meermalen de spreektrompet
der Duitsche regeering) schrijft naar
aanleiding van hot bezoekdat de Rus
sische minister-president Kokofsof
dezer dagen aan Berlijn brengen zal:
De Russische premier zal gedurende
zijn driedaagseh oifficieel bezoek
ruimschoots gelegenheid vinden, orn
de belangrijke internationale aange
legenheden uitvoerig met de leiders
der Duitsche politiek te bespreken.
Het bezoek kan beschouwd worden
als een voortzetting der besprekingen,
die eenige weken geleden door den
Russischen minister van buitenland-
scho zaken, Sasoiiof, ingeleid wei-den.
Deze bezoeken van Russische politici
aan de hoofdstad van DuitschlancT
kunnen er toe bijdragen, om klaar
heid te brengen in de nog- niet opge
helderde en zeer verwarde Oostersche
vraagstukken.
Evenals Sasonof komt ook Kokof
sof van Parijs, waarheen, hij vertrok
ken was lot bespreking van gewichti
ge financieele quaeslies. Ofschoon do
aanwezigheid van den Russischen
premier te Petersburg, waar de Doe-
ma haar zittingen reeds begonnen
heeft, thans dringend noodzakelijk is,
wilde hij eerst nog le Bellijn met do
eerste Duitsche staatslieden o-v-er ver
schillende internationale problemen
van gedachten wisselen.
Uit deze bezoeken van de leidende
Russische politici kan men do conclu
sie trekken, dat, beide partijen er
groote waarde aan hechten, om den
traditioneeien vriend
schapsband te hernieu
wen, zonder dat do uitwis
seling van vriendschaps
betuigingen ee
breuk, doet aan de harte-
I jj k h c i d dor betrekk
met andero staten,
Niet ten onrechte heeft
vriendschappelijke vorlho-ud'ing tus-
schen beide regeeringen on keizers,
zelfs gedurende do gevaarlijkste mo
menten van don Balkanoorlog, be
schouwd als een der voornaamste
steunpilaren van den Europeeschen
vrede. Ook bij de veranderingen, die
gedurende do laatste tientallen jaren
in de politieke constellatie van Euro
pa plaats vonden, be toekende de
Duitsch Russische vriendschap een
geruststellende factor, waarmede elke
nieuwe politieke Combinatie rekening
diende te houden.
In olficieele, Duitsche kringen,
minister Kokofsof geen vreemdeling,
ofschoon wij hem thans voor do eer
ste maal als cersle-minister in .ons
midden begroeten. Kokofsof geniét
het bijzondere vertrouwen van den
tsaar aller Russen. Wanneer hij a.s.
Woensdag de gast aan de keizerlijke
tafel zal zijn, vervult hij daarmede
den wensch van keizer Wilhelm, die
hem reeds na een langdurig onder
houd te Boltischport daartoe uitge-
noodigd heeft.
Kokofsof zal, hopen wij. Berlijn ver
laten met den indruk, dat de li oog-
Duits che regeerings-
personon verlangen tus-
sclien de twee staten de
hartelijkste betrekkingen
te onderhouden en dat liij
hier steeds op een loyale
n e e r 1 ij k e vriendschap
ek en en kan. Zoo kunnen wij
liet bezoek van don Russischen staats
man met groote tevredenheid begroe
ten.
De Europeesche vrede loopt weinig
gevaar, wanneer de verstandhouding
tusschen Berlijn en Petersburg niets
te wenschen overlaat.
Dg tosstand In Mexico.
Men weet dat president Huerta wed-
geit toe te geven aan de eischen der
Vereenigdo Staten en niet wil aftre
den.
Of hij bij dit verzet zal kunnen vol
houden?
In Washington denkt men van niet.
Minister Bryan en president Wil
son hielden een conferentie.
Vertrouwende dat Huerta moet toe
geven, zal de regeering nog eenige da
gen wachten, op den uitslag van den
druk van liet buitenland op Huerta,
voordat zii beslissende maatregelen
neemt.
President Wilson verklaarde van
meening le zijn, dat de toestand ln
Mexico nog niet van dien aard, is, dat
het noodig is het Amorikaansche ge
zantschap te sluiten.
Hij zei do, dat aan den gezant zijn
paspoorten niet zijn toegezonden en
dat hij evenmin bevel heeft ontvan
gen terug te koeren.
De president stelde in het liehb, dat
door den gewijzigde» toestand te
Mexico, hoewel hij in bijzonderheden
kaleidoscopiscli lijkt, te Washington
het vertrouwen niet is geschokt, dat
de zaak op vredelievend© wijze zal
worden afgedaan.
De toestand in <le suikerdistricten
van Durban krijgt een ernstiger aan
zien.
Een troep Indiërs, die pogingen de
den om hun landgenooten over te ha
len den arbeid te staken, geraakten
in botsing met de politie. Daarbij a
den dertig Indiërs cn één soldaat ge
wond.
De Indiërs trachten op verschillen
de plaatsen de banken te terroriseo-
ren door het suikerriet, in brand te
siteken. Van één plantage zijn. 150
acres verbrand.
Allerlei
De Kieswet in de F ranse he
Ka m e r.
De Kamer heeft met 351 stemmen
tegen 215 aangenomen art. II van het
wetsontwerp op do kiesrechthervor-
ing, waarbij wordt bepaald, dot elk
departement ee nklesdi strict zal vor
men, met uitzondering van het depar
tement va,n de Seine en het departe
ment d.u Nord, die uit verschillende
kiesdistricten zullen bestaan.
't Kamerlid Maginot diende het vol
gende amendement in op art. IIT: Het
aantal zetels, dat aan een district
wordt toegewezen, wordt berekend
naar het aantal kiezers, ingeschreven
op de kiezerslijsten van het vorige
jaar. Bij nieuwe kamerverkiezingen
kiest ieder district een afgevaardigde
voor iedere 22.500 ingeschreven kie-
aers en voor een supplementaire frac
tie, mits hooger dan 11,200.
De commissie stelde evenwel voor
daaraan' toe te voegen, dat geen de
partement minder dan drie afgevaar
digden zal kiezen, behalve het gebied
van Belfort.
Het geheel© amendement werd aan
genomen met 325 tegen 223 stemmen.
De Spanjaarden in Ma
rokko.
Van officieele zijde wordt uit Ceuta
medegedeeld, dat Spanjaarden bij
een verkenning in de richting van
Axa in een hinderlaag vielen. Na een
lievig gevechtwerden de Marokkanen
op <io vlucht gedreven. De Spanjaar
den verloren 3 man aan dooden en 4
aan gewonden.
Het Spaanse he koninklij-
kepaarteParijs.
De Koning cn de Koningin van
Spanje zijn te Parijs aangekomen. Er
werd hun militaire eer bewezen. De
president der republiek had zich bij
de ontvangst doen vertegenwoordi
gen.
't Arbeidsconflict te
t Dublin.
De regiering heeft tlians do nood
zakelijkheid ingezien om in het. Du-
blinsche conflict tusschenbeiden te
komen. Enkele regeeringspersonen
hebben in Dublin met verschillende
werkgevers in het havenbedrijf be
sprekingen gehouden en in antwoord
aan een deputatie te Bristol verklaar
de minister Birrell, dat do regeering-
allo wettelijke pressie op de werkge
vers zou beoefenen, en hoopte een
schikking tot stand te kunnen
brengen.
Onrust onder I.ndiëra
Uit Durban wordt geseind:
Do staking der Indiërs, op touw ge
zet om te profestecren tegen de be
handeling der Indiërs in Zuid-Afrika
ingevolge de bepalingen van de wet
op de immigratie, is algemeen gewor
den. Koetsiers, loopknechten, koks,
kellners en anderen hebben zich bij
de beweging aangesloten.
Binnenland
DE VAANDELUJTREIKING IN
's-GRAVENIIAGE.
In aansluiting op het boric-lit in or
irig nummer is nog le melden, dat
de troepen in orde voor parade opge
steld waren.
Middelerwijl hadden zich dc der
tien onderofficieren met de neg in de
foudralèn gehulde vaandels, die'zij
kort- te voren-aan het Departement
Oorlog hadden afgehaald en on
der geleide van een gewapend deta
chement grenadiers hierheen waren
.orgebrachl, opgesteld.
Om kwartier voor twaalf uur be
vonden zich de troepen en allen die
de plechtigheid bijwonen op het Ma
lieveld in afwachting der aankomst
in de Koninklijke familie.
H. M. do Koningin had zich per rij
tuig, gevolgd door een staf van de
adjudanten en de ordonnance-officie-
•en te paard, naar de paradeplaats
Degeven z.. K. xT. do Prins, in gone-
-aalstenue, te paard, vergezeld 1
zijn adjudant kapitein Buys.
Bij aankomst op hot Malieveld on
der het spelen van hei „Wilhelmus"
door de muziekkorpsen, werd de Ko
ningin tegemoet ge-eden door de mi
litaire autoriteiten, die de vorstelijke
personen volgden op den rit langs de
gelederen.
Nadat H, M. deze inspectie der
troepen verricht had, plaatste do Ko
ningin zich met het rijtuig op een
punt van het veld aan de zijde der
hoofdlaari van het Bosch en werden
onmiddellijk door den gouverneur der
Residentie, goneraal-majoor Klerk de
Reus, de bevelen gegeven tot het for-
meeren van een driezijdig carré door
de troepen.
Do commandéerende officieren der
regimenten met do vaandeldragers
stelden zich tegenover II. M. op. De
Minister van Oorlog stond aan de
linkerzijde van II. M.
H. M. gaf nu het verlangen té ken
nen om de uitreiking der vaandels te
doen aanvangen en tot tceken daar
van weerklonk tromgeroffel en trom
petgeschal, d. w. z. dc ban werd ge
opend.
Aangevangen werd met de uitrei
king van het vaandel aan het regi
ment Grenadiers. De adjudant van
dienst van H. M. de Koningin,
joor graaf Du Monceau, nam 't nieu
we vaandel over van den onderoffi
cier, begaf er zich mede naar II. M.
en bood het ontdaan van 't foudraal
H. M. aan.
Met het vaandel in de hand en bij
den commandant van liet regiment
Grenadiers (tijdelijk de majoor jhr.
Van Suebtelen van de Haare) hield
H. RL teen de volgende toespraak
Officieren,, onderofficieren, korpo
raals en soldaten 1
Het is mij een voorrecht u de vaan
dels uit te reiken op dezen heuglijken
dag, waarop Nederland een eeuw ge
leden zijno zelfstandigheid herkreeg.
Dankbaar gedenk ik de eervolle wij-
zo waarop zich do Nederlandsche
krijgsmacht twee jaren later heeft o
diersoheiden, toen het vaderland op
nieuw bedreigd werd en waarop
1331 en 1832 de eer der wapenen van
ons leger andermaal werd hoog ge
houden. De historie geeft ons dikwijls
het beeld van het worstelend, doch
ten slotte zegevierend vaderland, dat
zijne onafhankelijkheid naast God te
danken heeft aan de gewapende vuist
van zijne dapperen ter zee en te land.
Maar het is onze dure plicht, onze
aandacht te bepalen tot het heden,
tot de toekomst.
Wedijvert in offervaardigheid en
plichtsbetrachting, in taaie volhar
ding, in vastberadenheid, bovenal in
geestdrift, in bezieling, waai- het
geldt de zaak van het vaderland, op
dat eenmaal uwe kinderen en kinds
kinderen met rechtinuligen trots mo
gen terugzien op hetgeen waartoe gij
door uw willen en kunnen, dooi- uwe
krijgsmansdeugden, in staat zijt ge
weest.
Houdt in gedachtenis de fiero
spreuk die .uwe vaandels siert
zal handhaven", dat in hoopvol en
kraehtbowust zelfvertrouwen eeno
véelbötcekenende belofte voor de toe
komst bevat, voor donkere dagen
waarvan wij allen vurig hopen
wenschen, dat Nederland verschoond
bïijve, doch welke, mochten zij voor
ons komen, u bekwaam, bereid en
gereed vinden uwe uiterste krachten,
Fe u i S1 et© n
(Nadruk Verboden).
Hoe onstuimig klopte haar hart,
toen zij Laurent aan' de zijde van
Jenny Bertignolles herkende.
Van dat oogenblilt af bestond or
voor haar geen tooneél meer, geen
toeschouwers, geen muziek, zij zag
alleen de loge, waar Laurent glim
lachte tegen Jenny.
Hoe had hij ook kunnen fcissen,
welk een storm er in het hart van
haar vriend woedde?
Zij ging slechts af op den schiju.
En getrouw aan de aanwijzingen
van Gaume, schéén Laurent geluk
kig.
Wel streek er somtijds, wanneer
niemand op hem lette, een wolk van
droc heid over- zijn voorhoofd, maar
dat kon Marie-Rcse niet zien.
Zij pijn'gde zich met de gedachte,
dat zij meer recht op zijn liefde had,
dat zijn gliraLoch zijn woorden van
tederheid haar toebehoorden, dat zij
meer aanspraak had dan Jenny op
het geluk, waarop deze nu zoo trotsch
scheen.
Ook Bertignollcs sdheen zich in het
geluk der jongelieden te verheugen,
want hij zag Jenny en Laurent vol
goedheid en liefde aan.
Velladier en Marie-Rose zaten in
het parterre.
Laurent had nog geen enkele maal
naar de toeschouwers gezien.
Toen het scherm echter gezakt was,
richtte hij zijn tooneelkijker naar de
stalles en parterres.
MarierRo.se zag het en haar hart
begon angstig te kloppen.
Zij verlpor geen zijner bewegingen
uit het oog.
Eensklaps begon Laurent le beven,
hij nam den tooneelkijker van zijn
oogen en leunde met doodsbleek ge
laat achterover in zijn stoel.
Bedroog hij zich niet?
Was dat zijn lentefee, die hij nog
altijd beminde?
Hij herstelde zich een weinig en
bracht den kijker weer voor zijn oo
gen.
Wat was Marie-Rose veranderd I
Hoeveel smart over het vervlogen
geluk lag er op haar gelaat uitge
drukt.
Tranen welden in zijn oogen op en
hij kon den blik niet van haar af
wenden.
Ook zij keek voortdurend njiar hem.
Zij wisselden een blik, waarin ge
heel hun hart lag uitgedrukt en even
als weleer verstonden zij elkaar. Die
blik zei meer dan duizend woorden.
Dus zij beminde hem nog altijd,
even vurig als vroeger, en het was
slechts o in aan de bede van de mar
kiezin gehoor te geven, dat zij er in
toegestemd had behaagziek, trouwe
loos en wuft te schijnen.
Dat alles had hij haar willen zeg
gen, haar willen toeroepen, maar
hij kon het niet.
Ilij had een treurige zending op
zich: genomen en die moest hij tot,
het einde volbrengen, wat hij ook
lijden moest.
Toch scheen het hem zoo moeilijk
toe, haar te naderen.
Hij beproefde het.
In de pauze verliet hij alleen do
loge.
Hij liep door de gangen naar de
koffiekamer, overal waar hij hoopte,
Marie-Rose te zullen ontmoeten.
Hij zag haar niet.
Zij had hem de loge zien verlaten,
na een vurigen blik op haar gewor
pen to hebben, en zij begreep zeer
goed, dat hij haar wilde spreken.
Getrouw aan haai' belofte, die zij
aan de markiezin gedaan had, offer
de zij zich op en bleef op haar plaats.
Zij vreesde een ontmoeting na de
voorstelling, vooral wilde zij zich"
niet- in tegenwoordigheid van Jenny
uw leven te geven voor de verdediging
van ons zelfstandig volksbestaan, van
den vaderlandschen bodem, en zoo
doende het .,Je Maintiendrai" op
nieuw de vertolking zij van de dap
perheid en den moed van het Neder
landsche leger.
Ik besluit met eenGod zij met
ons en vertrouw thans het zinne
beeld van vaderland en Koningin
aan uwe gelederen toe."
Hierop stolde H. M. het vaandel in
handen van den korpscommandant.
Nadat op bovengemelde wijze alle
commandeerende officieren van "0e
regimenten de vaandels in ontvangst
hadden gonoiuen, weerklonken weer
de signalen, ten toeken dat de ban ge
sloten was.
Dadelijk hierop begaf de comman
dant van liet veldleger, luitenant-ge
neraal Buhlman, die nabij de Ko
ninklijke standplaats naast den Mi
nister van Oorlog stond, zich naar
IJ. M., tot wie hij de volgende toe
spraak richtte
Majesteit,
Het eij mij vergund uit naam van
het Nederlandsche leger en in het
bijzonder namens de regimenten aan
wie Uwe Majesteit zooeven de eer be
wees, hun eigenhandig een vaandel
uit -te reiken, eerbiedig dank te zeg
gen voor die gave.
Eorrevaandel toch is het zinnebeeld
van onveranderlijke trouw aan Ko
ningin en Vaderland.
Weest overtuigd. Majesteit, dat in
dien donkere dagen voor Nederland
mochten aanbreken. Uw leger pal zal
staan en zijn plicht zal doen tot het
uiterste, evenals onze voorgangers
dat onder Uwe Voorvaderen hebben
gedaan.
Wil mij toestaan, Majesteit, aan
het deel van Uw leger, dat hier aan
wezig is, de gelegenheid te geven om
persoonlijk zijn dank aan U uit te
spreken en een gelofte af te leggen
van onveranderlijke trouw, door met
mij in te stommen met den uitroep
„Leve de Koningin 1 Hoerahl HoerahJ
Hoerah
Nauwelijks was deze kreet door de
troepen gehooid of een eenstemmig
en lang aangehouden hoerah-gejuich
steeg uit de gelederen'op, terwijl de
duizenden omstanders zoowel binnen
als buiten het veld hun hoerahs daar
bij voegden.
Het vaandelfeesi werd bekroond
met-een défilé voor Hare Majesteit
van de gezamenlijke troepenmacht. In
de voorbijtrekkende colonnes trokken
uiteraard de meeste aandacht de
twaalf nieuwe vaandels, die, als wa
ren zij tot een groep vereenigd, uit
staken boven de drie bataljons die uit
de compagnieën, aan welke H. M. de
vlag had uitgereikt, waren gecombi
neerd.
Met de verschuldigde eerbewijzen
verliet H. M. het Malieveld.
Te half 3 's namiddags vereenigden
H, M. en de Prins de opper-, hoofd- en
andere officieren, die bij de plechtig
heid in een of andere hoedanigheid
tegenwoordig waren, aan tafel voor
een déjeunoi*.
TOONEEL-ELLENDE.
Men schrijft uit 's-Hertogenbosch
aan „De Tijd
Tragiscli was het slot der tooneel-
voorstclling door het Nederlandse!!
Tooneelgezelschap, directie Fr. Hart,
uit Amsterdam, in het Concertgebouw
alhier gegeven. Opgevoerd werd ,,Ge-
noveva, Paltz-gravin van Trier", het
bekende drama naar het Duitsch vau
Carl Buscli.
Toen na de pauze nog een paar ta-
fereelen waren gespeeld, werd het
gordijn gehaald en deeldo een der
spelers mee, dat het stuk niet verder
ten einde kon gespeeld worden, om
dat- de artiest, die de hoofdrol van
Siegfried vervulde, cn tot aan de pau
ze had meegespeeld, de heer Th. Hart
uit Amsterdam, een telegram had
ontvangen, dat zijn kind in het zie
kenhuis te Amsterdam stervende was.
Zoodra het telegram het gezelschap
bereikte, trok de heer Hart over zijn
tooneelcostuum zijn gewoon pak aan,
greep ©en rijwiel en rende naar het
station, om nog den trein van 10.40
uit Den Bosch naar Amsterdam le
halen, hetgeen hem mocht gelukken.
Het kind had, naar men ons mede
deelde. bloedvergiftiging gekregen.
Het publiek was zeer onder den in
druk van dit tragisch incident.
BOND VAN VRIJE LIBERALEN.
'Do Bond van Vrije Liberalen hield
te Amsterdam een huishoudelijk©
vergadering, onder presidium van
mr. Tydem.au, Jr.
Nadat de voorzitter de vergadering
had geopend met een rede over den
uitslag van de verkiezingen, werd
door den algemeenen secretaris, den
heer F. J. W. Dnon, het jaarverslag
uitgebracht. Daaraan wordt het vol
gende ontleend:
bevinden en daarom bleef zij niet
tot het einde.
Toen Laurent onder het laatste be
drijf naar het parterre keek, ontdek
te hij, dat Marie-Rose en haar oom
heengegaan waren.
Den volgenden dag sprak hij Gau
me en vertelde hem deze ontmoeting.
Geduld, zei de agent, wij na
deren liet einde der beproeving.
Laurent schudde het hoofd.
En ik, Gaume, vrees, dat wij
niet zullen slagen.
Waarom denkt u dat?
Nog slechts weinige dagen schel
den ons van het huwelijk.
Vier dagen, dat weet ik.
En heden wordt het huwelijks
contract geleekend.
Heden om twee uur, dat weet ik
Dat is de eerste schakel van den
keten, die mij binden zal, mijn vriend.
Ik stel vertrouwen in u, mijn
beste Gaume.
Inderdaad, de dag van het contract
was daar.
Bertignolles. was buiten zichzelvc
van 'vreugde. Elk gevaar scheen ver
dwenen, Tot het laatste oógenblik had
hij nog gevreesd, dut Remain Goux
iéts ondernemen zou. Men weet, dat
dit zijn eenige vrees was. Om bet ove
rige bekommerde hij zich weinig. Al
zijn maatregelen waren genomen en
nérgens.'dreigde hem een gevaar.
Herinnert! wordt aan den voor de
vrijzinnigen en in het bijzonder voor
de vrije liberalen gunstigen afloop
der Kamerverkiezingen.
Ook bij dc verkiezingen voor ande
re publieke college's ging het den
Bond dezen zomer niet onvoorspoe
dig; zoowel in Provinciale Staten als
in de gemeenteraden veimeerderde
het aantal vrije liberalen.
In herinnering wordt gebracht dat
de verkregen resultaten mede te dan
ken zijn aan den zeer loyalen en
krachtigen steun, den vrije liberalen
door de beide andere concentratie-
partijen geboden. Door de gevoerde
actie werd een veel nauwere aanra
king tusschen de vrije liberalen en
de kiezersmassa verkregen.
Besloten werd het hoofdbestuur
inet één lid uit te'breiden. De perio
diek aftreden dc leden van het hoofd
bestuur de hecren'mr. dr. J. H. W. Q.
ter Spill, mr. Th. Stuart en prof. mr.
A. C. Viseer van IJzendoorn werden
bij acclamatie herkozen. In de
plaats van jhr. mr. H. Snussaert, die
wegens drukke bezigheden had be
dankt, werd met algemeen© stemmen
gekozen de heer D. W. Stork te Hen
gelo, en in de nieuwe plaats bij ac
clamatie de heer F. J. W. Drion.
De door, liet hoofdbestuur, voorge
stelde statuten-wijziging werd met
eenige aanvullingen onveranderd
aangenomen.
Nadat nog een langdurige discus
sie was gevoerd over de propaganda
in de naaste toekomst, de organisatie
en uitbreiding van den boud en de
samenwerking met de andere vrij
zinnige partijen, sloot de voorzitter
onder dankbetuiging de drukbezoch
te Vergadering, die o.a. door de
meeste vrij-liberal© Kamerleden
werd bijgewoond.
EEN KLACHT BIJ DEN MUNI STER
Naar het Haagscho Corresponden
tiebureau meldt heeft de Amster-
damsche advocaat mr. L. W. vau
Gigch aan het Departement van Jus
titie een onderhoud gehad met den
Minister, mr. Ort, om zich le bekla
gen over de bejegening welke hij Za
terdag j.l. ter terechtzitting van het
Gerechtshof te Amsterdam in de zaak
der morphlnevergiftiging heeft on
dervonden van den advocaat-gene
raal bij dat Hof, mr. De Josselin de
Jong.
De adv.-generaal heeft Mr. v. Gigch
namelijk verweten, dat hij met opzet
een der deskundigen verkeerd had in
gelicht. Dit werd ter zitting door Mr.
v. Gigch zeer pertinent ontkend,
maar aan zijn verzoek om de belee-
digde uitdrukking terug to nemen,
heeft de adv.-generaal mei voldaan.
BEGRAFENIS ISOUARD VAN
LIER.
Te Amsterdam i3 Maandagmiddag
ter aarde besteld het stoffelijk over
schot van den heer Isouard van
Lier, oud-theater-directeur.
Onder zeer groot© belangstelling
vertrok de lijkstoet van het sterfhuis
aan de Nieuwe Heerengracht en
reed toen, over de Blauwbrug langs
do Heerengracht cn over het Rem-
brandtplein door de Anistelslraat om
nog te trekken voorbij het Grand
Théülre, hét huis, waar Isouard van
Lier zo© lange jaren met zijn bree
ders 'als theaterdirecteuren het zijne
tot den bloei van Neerlands tooneel-
speelkunst heeft bijgedragen. Het
was in d© Amstelstraat stampvol be
langstellenden; het Panopticum-the
ater, het Grand-T'hétUre en Flora wa
ren in rouw gehuld; lantarens, aan
plakbiljetten en baldakijns waren
met krip omwonden en van alle drie
de schouwburgen uit, waar in de ves
tibules de theaterdirecteuren en de
artisten stonden opgesteld, kloDk
treurmuziek op, toen de lijkstoet vs-
seerde.
Aan de lijkbaar werden kransen ge
hecht.
Op de begraafplaats was veel be
langstelling. 't Woord werd o.a. ge
voerd door de heeren Louis de
Vries,. Willem Royaards, en mevr.
Grootveld.
INBRAAK.
Bij den heer E. ten Cat© Fewne-
ma te Sneek is ingebroken. De dief
heeft zicli toegang welen to verschaf
fen door het openschuiven van een
raam. Na uit een lessenaar een be
drag van f 100 aan papier, goud en
zilver te hebben ontvreemd, ;a hij
door den tuin verdwenen.
En Roinain Goux vertoonde zien
niet.
Hij is bang, dacht Bertignolles.
Niet dat hij geloofde, dat Romain
Goux hem vreesde, Zij hadden, een
maal dreigend tegenover elkaar ge
staan en wisteii, dat hun krachten
gelijk stonden.
Wat hem terughield en daarop
had Bertignolles altijd zijn bereke
ningen gemaakt was de vrees,
Jenny te doen lijden, de vrees voor
een ongeluk, dat haar kon treffen, de
vrees voor haar dood
De onderteekenmg van het huwe
lijkscontract zou met een klein, hui
selijk feest gevierd worden. Een di
ner zou de vriendinnon van Jenny en
do kennissen van Bertignolles met
de familie de Soulaimes vereenigen en
's avonds zou'mén een klein bal or
ganiseer en in den 6alon.
Sedert eenige dagen vertoefde <le
markiezin ten huize van BerUgncIlea
Op verzoek van Jenny was zij niet
naar Nogent teruggekeerd en zij
bracht gelieele dagen door in gezel
schap van het lieve mejsie, dat in de
blinde eén teedere, verstandige en
góede moeder vond.
Urenlang spraken zij met elkaar
en steeds maakte Laurent het onder
werp van haar gesprek uit.
Nog nooit had Jenny er zoo lief. uit
gezien alsthans. Haar vroolijkheid
ging soms we leens ih uitgelatenheid
HOOG WATER.
De Zuiderzee wies door >1© Noord
westelijke buien opgezweept, iet 1.15
M. plus A.P. De buitenpolders liepen
onder.
SCHOOLMUSEUM.
Benoemd is tot directeur van hét
Noderlandsch Schoolmuseum de heer
J. van der Esch te Amsterdam,
Mr. F. B. CONINCK LTEFSTING-.
Maandag overleed, 86 jaar oud,
mr. F. B. Coninck Liofsting, oud-pre
sident van den Rongen Raad.
In 1871 werd Mr. Coninck Liof
sting benoemd tot raadsheer in den
Hoogen Raad. in 1878 tot vice-presi
dent en in 1897 tot president. In 1908
legde hij dit ambt neder.
17 NOVEMBER IN DE TWEEDE
KAMER.
Voordat gisteren het debat over de
Indische begrooting werd voortgezet,
had een korte, maar warme nationale
manifestatie van de volksvertegen
woordiging plaats.
Dc Voorzitter der Kamer, Mr. Goe
man Borgesius, sprak de vergadering
ongeveer aldus toe:
„Mijne Heeren 1
Als president der Kamer meen ik
het te mogen en te moeten uitspreken,
hoezeer allen het als eer. voorrecht
beschouwen dat het Eeuwfeest onder
zulke gunstige Omstandigheden wórdt
gevierd. Het zou ondankbaar zijn
niet te erkennen dat onder de zegen
rijke regeering van vier opeenvolgen
de Oranjevorsten ons land in macht,
aanzien, welvaart en ook in innerlijke
kracht is vooruitgegaan Moge. onder
Gods zegen, ook in de toekomst onder
de regeering van H. M onze gcëerble-
digde Koningin, oris land verder op
geestelijk, zedelijk en stoffelijk gebied
vooruitgaan."
Namens de Regeering sloot zich de
Minister van Koloniën, de heer Pley-
te, bij deze rede in de volgende be
woordingen aan bij do herdenking
van dezen voor ons allen gedenkwaar
dige» dag. Een hartelijk woord van
dank uit den grond van zijn hart, en
ook namens de regeering gesproken.
Hij wenscht daaraan nog toe te voe
gen het woord van den psalmistAl
ziet hoe zoet, hoe lieflijk is 't, als zo
nen van hetzelfde huis eendrachtig
samenwonen. Moge ons land sleed3
getuigen van zulk een eendracht, dat
zal de beste waarborg voor zijn voor
uitgang zijn. (Applaus.)
Beide redevoeringen, door de ge
lieele vergadering staande aange
hoord, werden met applaus begroet.
De leden van de socialistische fractie
hadden zich, op den heer Spiekman
na, bij deze manifestatie verwijderd.
Daarna werd de discussie over de
Indische begrooting
voortgezet. De heer Ankerman verder
digde breedvoerig de Soemba-reget
ling en weersprak de bewering alsof
men hier te doen heeft met, een be
wijs van gedwongen kerstening of
van overlevering van 't volksonder
wijs in Indië aan de Zending; terwijl
z. i. evenmin bleek dat de kerstcnings-
politiek een der oorzaken of d e aan
leiding zou zijn geweest voor de op
richting van de Sarikat Islam. Hij
drong op publicatie of althans over
legging van alle rapporten der be
stuursambtenaren in Indië over de
Sarikat Islam aan.
Doer den hoer Roodhuyzen werd
met een kort woord nogmaals amen-
do honorable gedaan tegenover den
denaturaliseerden Chinees Kao, dat
hij een tegenover den hoogstaanden
man ongemotiveerde qualiflcatie had
gebezigd. Hij erkende schuld en zei-
de: het boelekleed ontsiert den man
niet.
in een vrij uitvoerige rede kwam do
heer Gerhard, zijn maidenspeech
houdend, nader tegen de kerstouings-
politiek op. Hij betoogde, zich op tal
van feiten en uitRCn -.--a beroepende,
dat de Coalitie geheel op de gedwon
gen kerstening in lndlë steunde en
't maatschappelijk ethisch ónderwijs
der inlandsche bevolking aan die kei--
stening werd opgeofferd. Om de ker
stening èn om 't koopje werd op de
ergerlijkst© wijze onvoldoende in de
behoefte aan onderwijs en onderwij
zend personeel voorzien.
De spr. drong voorts nog aan óp
verbetering van de statistiek, in het
bijzonder op het gebied van bet onder
wijs in Indië, doch ook in het alge
meen; de statistiek was tweeslachtig,
door verwerking van statistiek in de
verslagen. Hij vroeg do instelling van
een afzonderlijk bureau voor de sta
tistiek in Indië.
Nog trad gisteren ten slotte de heer
Rutgers op, die terogkw&m op de on
juist© gegevens, waarmee bij de ver
kiezingen een strijd met oneerlijk©
wapens was gevoerd, en wat de on-
over.
Zij vertélde aan de markiezin, hoe:
veel rijke cadeaux zij had gekregen
van de vrienden van haar vader, tnil-
lionanirs, zooals hij. Zij beschreef zo
tol in de kleinste bijzonderheden,
daar de markiezin ze niet kon zien.
De markiezin luisterde, met een
glimlach om de lippen.
Vervolgens herinnerde zij er haar
zacht aan, dat haar echtgenoot arm
was, en dat zij zorg moest dragen,
zijn trots niet te kwetsen. Zij moest
vergeten, dat 't groote vermogen van
haar kwam.
Jenny omhelsde haar teedex'.
O, moeder, zei zij teeder, vreea
niets van mij. Ik heb Laurent te lief
om hem met iets te kwetsen.
Zoo had zij een antwoord op alles.
Wanneer Bc-rtignolles dacht, dat
Romain Goux van alle wraaknemin
gen afzag, dan bedroog hij zich.
ïn hel hart van den ongelukkige,
die zich verborg als een roofdier ln
zijn 'hol, werd een vreeselijke strijd
gevoerd.
De haat jegens Bertignolles, die
hem bedrogen had, streed tegen de
oneindige liefde, die hij voor Jenny,
gevoelde.
(Wordt vervolgd).
