NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
NURKS in DEMI HAARLEMMERHOUT.
3 Ie Jaargang ï'o. 934 6
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
ZATERDAG 6 DECEMBER 1913 A
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN:
Voor Haarlemf
Voor de dorpen in den omirek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente)j"99
Franco per post door Nederland1-6?
Afzonderlijke nummerss-™.')
Geïllustreerd Zondagsblad, voor HaarlemO.ort-3
de omstreken en franco per post 0.4o
Uitgave der VennootscSap Lonrens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
ADVERTENTiËN:
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 15 regels 1.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regel.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant
Redactie en Administratie; Groote Houtstraat 53.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Admin!stratie724.
Drukkerij; Zuider Buitenspaarne 12. Telefoonnummer 122.
Tot de olaatsin* van aavertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
v Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
DU' NUMMER BESTAAT UIT
ZESTIEN BLADZIJDEN.
EERSTE BLAD.
AGENDA
ZONDAG 7 DECEMBER.
Bchouwburg: De 3 Musketier».
De Kroon: Ned. Operette Ensemble.
De klokken van Corncville.
Soc. Vereeniging: Biosc. voorstel
ling.
Biosc. Theater, Gr. Markt: Voor
stelling.
Apollo-Theater: Biosc. voorstelling.
KI. Vereeniging: Bioscoopvoorstel
ling.
Biosc. Theater Union. Schoten:
Voorstelling.
Rusthoek, Bloemendaal: Concerten
2 1/2 en 7 1/4 uur.
MAANDAG 8 DECEMBER.
Schouwburg: De 3 Musketiers.
Biosc. Theater, Gr. Markt: Voor
stelling.
Apollo-Theater: Biosc. voorstelling.
KI. Vereeniging: Biosc. voorstelling.
OM ONS HEEN
No. 1852
Vrije uitoefening van genees
kunst.
Drio beleende rechtsgeleerden, de
heeren Van Ilouten, Van Hnmel en
Van Holthc tot Echten, hebben aan de
Tweede Kamer verzocht, de uitoefe
ning der geneeskunde vrij te laten.
Natuurlijk is daar heel wat over ge
schreven, vooral door medici en even
natuurlijk heeft dat op het publiek
niet veel indruk gemaakt, omdat het,
kwaaddenkend als de mensch van
nature is, daarin een verweer tegen
concurrentie heeft gezien. Ik wil niet
zeggen, dat artsen hoogere wezens
zijn dan anderen maar zij hebben in
hun beroep toch wel zooveel altruis-
me, naastenliefde, geleerd dat ik mij
zeer wel oen oppositie van medischs
zijde tegen dit request kan voorstel
len, die voortvloeit uit ware overtui
ging omtrent de verderfelijkheid van
het stelsel en niet uit eigenbelang.
Overigens is het een moeilijke zaak
om uit te maken, wio dan eigenlijk
over een dergelijke zaak zou mogen
oordeelen. De artsen niet als be
langhebbenden, zegt het publiek.
Maar de medici noemen de drie juris
ten leeken op dit gebied, ontzeggen
hun het recht van oordeelen. Waar is
dan de tot oordeelen bevoegde, die de
Tweede Kamer zou kunnen voorlich
ten Misschien hebben heide par
tijen er niet tegen, dat een patiënt
zijn meening zegt. Die is toch, zou
men zoo zeggen, er het- naast aan toe.
Welnu, laat ik dan als patiënt eenige
opmerk in sen maken over wat do drie
II.'s willen.
Vooreerst dan dit, dat het verzoek
In strijd is met den geest, waarvan
onze tijd doortrokken is, van exami-
neeren en diploma's uitreiken. Het
spreekt toch wel van zelf, dat wan
neer er voor het uitoefenen van de
geneeskunde als vak geen wettelijke
bevoegdheid meer noodig is, ik wil
niet zeggen niemand meer, maar dan
toch stellig minder personen de min
stens zesjarige studie aan de universi
teit zullen gaan doormaken. Eigen
aardige verhoudingen zullen zich dan
in de maatschappij voordoen. Van
jongelui, die naar Indië gaan, wordt
aan belangrijke ondernemingen een
school-diploma gevergd, sommige ne
men zelfs een eigen examen af aan
iemand, die zicli voor eenvoudig kan
toorwerk aanmeldt, 'wordt gevraagd,
of hij Mercurius-diploma's bezitjon
gens bezoeken de ambachtsschool,
omdat het diploma later een aanbeve
ling voor hen is zelfs worden, in een
vrij beroep zooals dat van gemeente
ambtenaar, onderlinge examens met
daaraan verbonden diploma's inge
steld. Uit dit alles blijkt, dat de drie
voorstellers met hun request ingaan
tegen de moderne lijn.
Ik zeg niet, dat het bezit van een
diploma ook hekwnnnih<iid waarhorot.
maar het niet bezatten daarvan even
min in t algemeen mag ik zeggen
minder. Het ;al wel geen tegenspraak
vinden, dat bij tien gediplomeerde
artsen meer kennis van het mensche-
liik lichaam te vinden is, dan hij tien
niet gediplomeerde personen. 766
staat de zaak. 't Kan wezen, dat er
onder die tien éen is, twee misschien,
dien het aan theoretische kennis en
practische bekwaamheid ontbreekt.
Maar die heeft het publiek heusch
gauw genoeg uitgevonden.
De drie adressanten verwachten
gelijke scherpzinnigheid ook ten op
zichte van onbevoegden. De menschen
zullen, meenen zij, onderscheiden
„"Waar ernstige behandeling ophoudt
en geknoei begint". Ernstige behan
deling door onbevoegden Moet men
dan, om iets te kennen, het niet meer
geleerd hebben Het is natuurlijk
mogelijk, dat iemand een buitenge
wone gave tot genezen bezit,
waarom zal hij dan niet tevens in de
geneeskunst gaan studeeren? Immers,
zoodra het vak tot een vrij beroep
verklaard wordt, zullen naast den'
enkelen inderdaad begiftigde hon
derden zich opwerpen, die alleen op
hun brutaliteit bouwen en van onder
scheid door het publiek zal geen
sprake meer wezen, omdat de maat- j
staf ter onderscheiding totaal ont-1
breekt. Zoogoed als zich om den be-f
kwamen arts, niemand weet hoe, een j
reputatie van aanzien vormt, zoo j
staat de onbekwame medicus weldra, i
niemand weet hoe, als ongeschikt be- j
kend. Wat zal de laatste doen Zich
toeleggen op een onderdeel van het
vak, clat wel binnen zijn bereik ligt,
omdat niemand arts kan worden zon
der een zekere hoeveelheid kennis
het hangt er dus maar van af, of hij
zijn krachten op de juiste wijze aan
wendt.
Maar de onbevoegde wordt, wan
neer hij enkel uit zijn vrijmoedigheid
put, wat in den regel het geval wezen
zal. door qiets geremd, zelccr niet
door een gewaarwording van eigen
tekortkoming. Het plan van de drie
rechtsgeleerden komt dus hierop neer
dot, misschien op een enkele uitzon
dering na, een leger van kwakzalvers
op de menschen losgelaten wordt-
Hoogst gevaarlijke proefneming! Deze
onbevoegden zullen trachten, elkaar
in ongewoonheid en vrijmoedigheid
j te overtreffen en een chaos scheppen,
j waaruit de arme patiënten met geen
I mogelijkheid wijs kunnen worden. De
grootste loop zal te beurt vallen aan
wie het meest beloven en daar kwak
zalvers niet gehinderd worden door
een wetenschap, die hun altijd het
betrekkelijke der mogelijkheden hc<t
voorgehouden, is een toestand van
uiterste wanorde te venvachten,
waarin vele patiënten, zoo zij al niet
recN si reeks aan de behandel ing over
lijd-. toch het juiste moment om
deskundige behandeling te zoeken,
zullen laten voorbijgaan.
Het is waar geheel zonder con-
tröle willen de drie voorstellers de
vrijheid van uitoefening der genees
kunde niet laten grove misslagen e;i
het begaan van kunstfou'en moeten
streng gestraft worden. Maar wie zal
die moeten aantoonen vraagt terecht
het Maandblad tegen de kwakzalverij.
De artsen, afgeschilderd als concur-
renten En zal het wel ééns mogelijk
j wezen, die flaters op te sporen Deze
naieve voorzorg doet mij denken aan
den hofnar van Frans I, die er over
klaagde, dat een hoveling gedreigd
had hem te zullen vermoorden. „Als
j hij dat doet", zei de koning troostend,
„zal ik hem laten ophangen!" „Ach,
Sire", antwoordde de hofnar, „dan
ben ik al dood, laat hem liever vóóraf
I opknoopen."*
Een andere vraag is deze waaruit
blijkt, dat het noodig zou zijn, de
geneeskunde tot een vrij beroep te
verklaren? Staan er inderdaad be
kwame, maar onbevoegde, genezers
voor de poort, die roepen dat ze tot
het terrein willen worden toegelaten?
Zoo ja, dan zullen de drie juristen
hunne namen dienen op te geven. En
wanneer zij dan mochten aankomen
met de opmerking, dat allerlei
vormen van genezing door de ge
diplomeerde medici niet worden toe
gepast, dan zouden zij toch met hun
gedachten leven in een wereld van
laat ons zeggen vijftig jaar geleden.
Het bovengenoemde Maandblad somt
ze op: magnetisme, kondwater-
genccskunde, hypnose, heilgymnas
tiek, massage, orthopaedie, natuur
geneeswijze. Al deze vormen worden
met ernst door artsen bestudeerd,
vaak zelfs als specialistcnpractijk be
oefend zelfs heb ik wel eens <len
indruk gekregen, dat soms nieuwe
denkbeelden wat al te gretig toepas
sing vinden. De oorzaak daarvan ligt
voor de hand ze is het snel groeiend
aantal der doctoren, dat de onder
linge concurrentie scherper maakt en
een .nieuwe gedachte welkom doet
zijn. Op grond van bekrompenheid en
beperking der geneeskunst binnen
oude (verouderde) vormen is dus het
request der drie hoeren niet noodig
nooit was er uit dien hoofde zoo wei
nig behoefte aan vrijmaking van het
vak als juist in dezen tijd.
De Tweede Kamer zal zich dan ook
nog wel tienmaal bedenken vóórdat
zij aan het request voldoet en daar
door aan het publiek den indruk
geeft, dat de onbevoegde ge
nezers inderdaad de ware
z ij n. Veel beter kan de justitie dan
den enkelen begaafde, den intuïtief
genezer, onder de bestaande wetten
met rust laten, maar dan pas nadat
zijn trelukkige begaafdheid duidelijk
gebleken is.
Naderhand zullen de drie voorstel
lers, denk ik, op dit hun voorstel niet
als op 't bost geslaagde moment van
hun leven terugzien. Intussohen,
iedereen kan zich vergissen. Maar
wat zij zeggen zouden, indien drie
doctoren ingrijpende veranderingen
in onze. rechtsbedeeling voorstelden
(en er zijn.... patiënten, die verande
ring heusch niet dwaas zouden vin
den) daaraan kan ik niet zonder glim
lach denken 1
J. C. P.
hun meestal niet zoo hce' gemakke
lijk te di"3gen bagage vertrokken.
Voor de helft werden de kosten van
een en ander besireden uit de kas,
en het overige werd bijeengebracht
door de jongens zelf en hunne respec
tieve leiders.
Onze yad\inders hebben hiermede
zeker een goed werk verricht, en
wanneer wij hierbij het spreekwooid
zoo men doet, zoo men ontmoet" in
toepassing brengen, dan meenen wij
te mogen vertrouwen, dat St, Nico-
laas ook hen niet zal hebben verge
ten.
KAMER VAN KOOPHANDEL
EN FABRIEKEN TE HAARLEM.
De Kamer vergaderde op Dinsdag
4 November 1913, des avonds te acht
uur, op het Raadhuis.
Tegenwoordig zijn de heerenA. de
Clercq, G. van der Most van Spijk, II.
J. Geijl Jczn., II. Fikkert, Th. S. J.
Janzen en J. M. C, Hoog.
i Mededeeling wordt gedaan van de
sedert de vorige vergadering ingeko-
mei. stukken, waaronder geen be-
j langrijke zijn.
j Uitvoerige besprekingen zijn ver
volgens gehouden over de havenplan
nen en de Amsterdamsche-Poort-
i plannen. Besloten wordt, de praead-
i vjezen van B. en W. af te wachten.
Opnieuw vergaderde de Kamer op
Disdag 2 December 1913, des avonds
te 8 uur.
Tegenwoordig zijn de heeren A- de
Clercq, G. van der Most van Spijk. P.
G. Heems, W. G. H. Jacobs, H. J.
Geiji Jczn., II. Fikkert, Th. S. J. Jan
ze i. J. M. C. Hoog en F. C. Dufour.
Mededeeling wordt gedaan van de
sedert de vorige vergadering ingeko
men stukken, waaronder:
het voor-ontwerp Handelswaren-
wet van den Minister van Landbouw,
Nijverheid en Handel met verzoek om
advies.
Wordt gesteld in handen van Com
missie B
een schrijven van een firma, waar
in geklaagd wordt over den langen
duur van spoorzendingen naar Bei
gië.
Besloten wordt zich hierover, ook
naar aanleiding van meerdere klach
ten, tot de H. IJ. S. M. te wenden
een schrijven van den Nederland-
schen Tuinbouwraad, waarin ver-
zoch. wordt adhaesie te betuigen aan
een adres, gericht aan den Minister
van Waterstaat, in zake de verhoo
ging der maximum-afmetingen en
van hc-t maximum-gewicht der post
pakketten.
Besloten wordt dit adres te steu
nen.
Naar aanleiding van een opmerking
van één der leden wordt besloten zich
to: den afgevaardigde der Tweede
Kaïner, Mr. D. Fock,'te wenden, om
te trachten door zijn bemiddeling die
verbetering in den loop der Parijsche
treinen te verkrijgen, waarop de Ka
mer reeds zoo herhaaldelijk heeft
aangedrongen.
Overplaatsing.
Met 16 December a s. wordt G.
Britstra, bewaarder 3c rang in de
strafgevangenis alhier, benoemd tot
wasebbaas in de Rijkswerkinrichting
te Veenhuizcn.
O v e r p 1 a a tel n g.
De sergeant le klasse C. J. BöhnY
van het 21e Reg. Inf. te Den Helder is
op zijn verzoek door den Comman
dant der Xe Inf. Brigade overgeplaatst
bij het 10e Reg. Inf. alhier.
Nieuwjaarsavond.
In het begin der volgende maaufl
zal de afdeeling Haarlem van de
Nederl. Vereeniging tot afschaffing
van alcoholhoudende dranken, even
als voorgaande jaren, een Nieuw
jaarsavond houden.
Het tableau, dat werd vertoond ter
gelegenheid van de viering van liet
70-jarig bestaan en toen zoovee! be
langstelling mocht ondervinden, cal
dan weer worden vertoond.
Stadsnieuws
„HEEMSCHUT" EN DE „DOBBEL-
STEENEN".
Aan den Gemeenteraad van Haar-,
leni werd het volgend adres verzon
den:
„Het Bestuur an den Bond Heem
schut tot behoud der Schoonheid van
Nederland vernam, dat door Uwen
Raad in beginsel besloten is toi het
doen sloepen der voormalige commie
zenhuisjes, die in 1826 ter vervan
ging der t.c-en afgebroken Groote Hout
poort werden gebouwd.
„Het Bestuur voornoemd betreurt
dit besluit, daar deze huisjes goede j
voortbrengselen van de houwkunst
uit dien tijd zijn, die den toegang tot
de stad aan de zuidzijde een eigen
aardig aanzien geven.
„Danr de huisjes zeker voor het ver
keer niet hinderlijker zrjn dan bij
voorbeeld de hoekhuizen van de Gr.
Houtstraat en de Anegang, die nie
mand zal willen afbreken, verzoekt
liet Bestuur voornoemd Uwen Rand,
kn het belang van het behoud der
schoonheid, op ziir. besluit terug te
1..2. I,N Ici>rt.T 12 llin.
i c-n de hui
i alsnog te
St. NICOLAAS EN DE PAD
VINDERS.
Men schrijft ons-.
Toen wij Vrijdagavond (oeval!:ger-
wiize even kwamen ten huize
van den hoofdleider der pad
vinders, den heer Stinis, trof ons de
reusachtige hoeveelheid pukken en
pakjes, die ter verzending gereed la
gen. Daar grootte en vorm heelemna!
niet in overeenstemming waren met
de artikelen, die de heer Siinis zelf
in zijn magazijn voorradig heelt, en
hij blijkbaar onze belangstelling be-
merkte, behoefden wij op een nadere
verklaring niet lang to wachten. De
patjes bevatten alle nuttige geschen
ken waarbij eenige versnaperingen
met vergeten waren, en zouden hun
bestemming vinden in gezinnen, die
door de padvinders persoonlijk wa
ren aangewezen, en waarvan zij wis
ten, dat St. Nicolaas ze anders moge
lijk zou vergeten. Op den bepaalden
tijd kwam elke padvinder zijn .aan
deel halen en prettig was het te zien
met hoeveel ijver de jongens met
ftURXS (tot pl3ntsoercarbelder)Wat is dat hls? voor rommel?
PLASTSOEfiARBEiöERHier moet een fontein gemaakt worden met een monumc ni
voor KHdebrand.
WURKS: Hi'debrand? Is dat die kerel, die over mjj geschreven heeft?
PLAMT£0£NévRBEL3£ft«ia juist, nu herken ik u, u is Nurks zelt.
NURKS: Ik ben ertsgen: standbeelden z.jn maar monumenten der ijdelheid, ze zijn
PLANTSOEiXAREEIDEFtJa, maar u komt er ook op.
ftüf-.KS: Uat is wat anders, standbeelden kunnen ook hulde aan de ware verdienste
befeekenan. Ga jij je gang maar, vriend! Dis rommel hindert raa niet»