NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD. NURKS in DEMI HAARLEMMERHOUT. 3 Ie Jaargang ï'o. 934 6 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. ZATERDAG 6 DECEMBER 1913 A ABONNEMENTEN PER DRIE MAANDEN: Voor Haarlemf Voor de dorpen in den omirek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente)j"99 Franco per post door Nederland1-6? Afzonderlijke nummerss-™.') Geïllustreerd Zondagsblad, voor HaarlemO.ort-3 de omstreken en franco per post 0.4o Uitgave der VennootscSap Lonrens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. ADVERTENTiËN: Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem van 15 regels 1.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regel. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing; 50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant Redactie en Administratie; Groote Houtstraat 53. Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Admin!stratie724. Drukkerij; Zuider Buitenspaarne 12. Telefoonnummer 122. Tot de olaatsin* van aavertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA v Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229. DU' NUMMER BESTAAT UIT ZESTIEN BLADZIJDEN. EERSTE BLAD. AGENDA ZONDAG 7 DECEMBER. Bchouwburg: De 3 Musketier». De Kroon: Ned. Operette Ensemble. De klokken van Corncville. Soc. Vereeniging: Biosc. voorstel ling. Biosc. Theater, Gr. Markt: Voor stelling. Apollo-Theater: Biosc. voorstelling. KI. Vereeniging: Bioscoopvoorstel ling. Biosc. Theater Union. Schoten: Voorstelling. Rusthoek, Bloemendaal: Concerten 2 1/2 en 7 1/4 uur. MAANDAG 8 DECEMBER. Schouwburg: De 3 Musketiers. Biosc. Theater, Gr. Markt: Voor stelling. Apollo-Theater: Biosc. voorstelling. KI. Vereeniging: Biosc. voorstelling. OM ONS HEEN No. 1852 Vrije uitoefening van genees kunst. Drio beleende rechtsgeleerden, de heeren Van Ilouten, Van Hnmel en Van Holthc tot Echten, hebben aan de Tweede Kamer verzocht, de uitoefe ning der geneeskunde vrij te laten. Natuurlijk is daar heel wat over ge schreven, vooral door medici en even natuurlijk heeft dat op het publiek niet veel indruk gemaakt, omdat het, kwaaddenkend als de mensch van nature is, daarin een verweer tegen concurrentie heeft gezien. Ik wil niet zeggen, dat artsen hoogere wezens zijn dan anderen maar zij hebben in hun beroep toch wel zooveel altruis- me, naastenliefde, geleerd dat ik mij zeer wel oen oppositie van medischs zijde tegen dit request kan voorstel len, die voortvloeit uit ware overtui ging omtrent de verderfelijkheid van het stelsel en niet uit eigenbelang. Overigens is het een moeilijke zaak om uit te maken, wio dan eigenlijk over een dergelijke zaak zou mogen oordeelen. De artsen niet als be langhebbenden, zegt het publiek. Maar de medici noemen de drie juris ten leeken op dit gebied, ontzeggen hun het recht van oordeelen. Waar is dan de tot oordeelen bevoegde, die de Tweede Kamer zou kunnen voorlich ten Misschien hebben heide par tijen er niet tegen, dat een patiënt zijn meening zegt. Die is toch, zou men zoo zeggen, er het- naast aan toe. Welnu, laat ik dan als patiënt eenige opmerk in sen maken over wat do drie II.'s willen. Vooreerst dan dit, dat het verzoek In strijd is met den geest, waarvan onze tijd doortrokken is, van exami- neeren en diploma's uitreiken. Het spreekt toch wel van zelf, dat wan neer er voor het uitoefenen van de geneeskunde als vak geen wettelijke bevoegdheid meer noodig is, ik wil niet zeggen niemand meer, maar dan toch stellig minder personen de min stens zesjarige studie aan de universi teit zullen gaan doormaken. Eigen aardige verhoudingen zullen zich dan in de maatschappij voordoen. Van jongelui, die naar Indië gaan, wordt aan belangrijke ondernemingen een school-diploma gevergd, sommige ne men zelfs een eigen examen af aan iemand, die zicli voor eenvoudig kan toorwerk aanmeldt, 'wordt gevraagd, of hij Mercurius-diploma's bezitjon gens bezoeken de ambachtsschool, omdat het diploma later een aanbeve ling voor hen is zelfs worden, in een vrij beroep zooals dat van gemeente ambtenaar, onderlinge examens met daaraan verbonden diploma's inge steld. Uit dit alles blijkt, dat de drie voorstellers met hun request ingaan tegen de moderne lijn. Ik zeg niet, dat het bezit van een diploma ook hekwnnnih<iid waarhorot. maar het niet bezatten daarvan even min in t algemeen mag ik zeggen minder. Het ;al wel geen tegenspraak vinden, dat bij tien gediplomeerde artsen meer kennis van het mensche- liik lichaam te vinden is, dan hij tien niet gediplomeerde personen. 766 staat de zaak. 't Kan wezen, dat er onder die tien éen is, twee misschien, dien het aan theoretische kennis en practische bekwaamheid ontbreekt. Maar die heeft het publiek heusch gauw genoeg uitgevonden. De drie adressanten verwachten gelijke scherpzinnigheid ook ten op zichte van onbevoegden. De menschen zullen, meenen zij, onderscheiden „"Waar ernstige behandeling ophoudt en geknoei begint". Ernstige behan deling door onbevoegden Moet men dan, om iets te kennen, het niet meer geleerd hebben Het is natuurlijk mogelijk, dat iemand een buitenge wone gave tot genezen bezit, waarom zal hij dan niet tevens in de geneeskunst gaan studeeren? Immers, zoodra het vak tot een vrij beroep verklaard wordt, zullen naast den' enkelen inderdaad begiftigde hon derden zich opwerpen, die alleen op hun brutaliteit bouwen en van onder scheid door het publiek zal geen sprake meer wezen, omdat de maat- j staf ter onderscheiding totaal ont-1 breekt. Zoogoed als zich om den be-f kwamen arts, niemand weet hoe, een j reputatie van aanzien vormt, zoo j staat de onbekwame medicus weldra, i niemand weet hoe, als ongeschikt be- j kend. Wat zal de laatste doen Zich toeleggen op een onderdeel van het vak, clat wel binnen zijn bereik ligt, omdat niemand arts kan worden zon der een zekere hoeveelheid kennis het hangt er dus maar van af, of hij zijn krachten op de juiste wijze aan wendt. Maar de onbevoegde wordt, wan neer hij enkel uit zijn vrijmoedigheid put, wat in den regel het geval wezen zal. door qiets geremd, zelccr niet door een gewaarwording van eigen tekortkoming. Het plan van de drie rechtsgeleerden komt dus hierop neer dot, misschien op een enkele uitzon dering na, een leger van kwakzalvers op de menschen losgelaten wordt- Hoogst gevaarlijke proefneming! Deze onbevoegden zullen trachten, elkaar in ongewoonheid en vrijmoedigheid j te overtreffen en een chaos scheppen, j waaruit de arme patiënten met geen I mogelijkheid wijs kunnen worden. De grootste loop zal te beurt vallen aan wie het meest beloven en daar kwak zalvers niet gehinderd worden door een wetenschap, die hun altijd het betrekkelijke der mogelijkheden hc<t voorgehouden, is een toestand van uiterste wanorde te venvachten, waarin vele patiënten, zoo zij al niet recN si reeks aan de behandel ing over lijd-. toch het juiste moment om deskundige behandeling te zoeken, zullen laten voorbijgaan. Het is waar geheel zonder con- tröle willen de drie voorstellers de vrijheid van uitoefening der genees kunde niet laten grove misslagen e;i het begaan van kunstfou'en moeten streng gestraft worden. Maar wie zal die moeten aantoonen vraagt terecht het Maandblad tegen de kwakzalverij. De artsen, afgeschilderd als concur- renten En zal het wel ééns mogelijk j wezen, die flaters op te sporen Deze naieve voorzorg doet mij denken aan den hofnar van Frans I, die er over klaagde, dat een hoveling gedreigd had hem te zullen vermoorden. „Als j hij dat doet", zei de koning troostend, „zal ik hem laten ophangen!" „Ach, Sire", antwoordde de hofnar, „dan ben ik al dood, laat hem liever vóóraf I opknoopen."* Een andere vraag is deze waaruit blijkt, dat het noodig zou zijn, de geneeskunde tot een vrij beroep te verklaren? Staan er inderdaad be kwame, maar onbevoegde, genezers voor de poort, die roepen dat ze tot het terrein willen worden toegelaten? Zoo ja, dan zullen de drie juristen hunne namen dienen op te geven. En wanneer zij dan mochten aankomen met de opmerking, dat allerlei vormen van genezing door de ge diplomeerde medici niet worden toe gepast, dan zouden zij toch met hun gedachten leven in een wereld van laat ons zeggen vijftig jaar geleden. Het bovengenoemde Maandblad somt ze op: magnetisme, kondwater- genccskunde, hypnose, heilgymnas tiek, massage, orthopaedie, natuur geneeswijze. Al deze vormen worden met ernst door artsen bestudeerd, vaak zelfs als specialistcnpractijk be oefend zelfs heb ik wel eens <len indruk gekregen, dat soms nieuwe denkbeelden wat al te gretig toepas sing vinden. De oorzaak daarvan ligt voor de hand ze is het snel groeiend aantal der doctoren, dat de onder linge concurrentie scherper maakt en een .nieuwe gedachte welkom doet zijn. Op grond van bekrompenheid en beperking der geneeskunst binnen oude (verouderde) vormen is dus het request der drie hoeren niet noodig nooit was er uit dien hoofde zoo wei nig behoefte aan vrijmaking van het vak als juist in dezen tijd. De Tweede Kamer zal zich dan ook nog wel tienmaal bedenken vóórdat zij aan het request voldoet en daar door aan het publiek den indruk geeft, dat de onbevoegde ge nezers inderdaad de ware z ij n. Veel beter kan de justitie dan den enkelen begaafde, den intuïtief genezer, onder de bestaande wetten met rust laten, maar dan pas nadat zijn trelukkige begaafdheid duidelijk gebleken is. Naderhand zullen de drie voorstel lers, denk ik, op dit hun voorstel niet als op 't bost geslaagde moment van hun leven terugzien. Intussohen, iedereen kan zich vergissen. Maar wat zij zeggen zouden, indien drie doctoren ingrijpende veranderingen in onze. rechtsbedeeling voorstelden (en er zijn.... patiënten, die verande ring heusch niet dwaas zouden vin den) daaraan kan ik niet zonder glim lach denken 1 J. C. P. hun meestal niet zoo hce' gemakke lijk te di"3gen bagage vertrokken. Voor de helft werden de kosten van een en ander besireden uit de kas, en het overige werd bijeengebracht door de jongens zelf en hunne respec tieve leiders. Onze yad\inders hebben hiermede zeker een goed werk verricht, en wanneer wij hierbij het spreekwooid zoo men doet, zoo men ontmoet" in toepassing brengen, dan meenen wij te mogen vertrouwen, dat St, Nico- laas ook hen niet zal hebben verge ten. KAMER VAN KOOPHANDEL EN FABRIEKEN TE HAARLEM. De Kamer vergaderde op Dinsdag 4 November 1913, des avonds te acht uur, op het Raadhuis. Tegenwoordig zijn de heerenA. de Clercq, G. van der Most van Spijk, II. J. Geijl Jczn., II. Fikkert, Th. S. J. Janzen en J. M. C, Hoog. i Mededeeling wordt gedaan van de sedert de vorige vergadering ingeko- mei. stukken, waaronder geen be- j langrijke zijn. j Uitvoerige besprekingen zijn ver volgens gehouden over de havenplan nen en de Amsterdamsche-Poort- i plannen. Besloten wordt, de praead- i vjezen van B. en W. af te wachten. Opnieuw vergaderde de Kamer op Disdag 2 December 1913, des avonds te 8 uur. Tegenwoordig zijn de heeren A- de Clercq, G. van der Most van Spijk. P. G. Heems, W. G. H. Jacobs, H. J. Geiji Jczn., II. Fikkert, Th. S. J. Jan ze i. J. M. C. Hoog en F. C. Dufour. Mededeeling wordt gedaan van de sedert de vorige vergadering ingeko men stukken, waaronder: het voor-ontwerp Handelswaren- wet van den Minister van Landbouw, Nijverheid en Handel met verzoek om advies. Wordt gesteld in handen van Com missie B een schrijven van een firma, waar in geklaagd wordt over den langen duur van spoorzendingen naar Bei gië. Besloten wordt zich hierover, ook naar aanleiding van meerdere klach ten, tot de H. IJ. S. M. te wenden een schrijven van den Nederland- schen Tuinbouwraad, waarin ver- zoch. wordt adhaesie te betuigen aan een adres, gericht aan den Minister van Waterstaat, in zake de verhoo ging der maximum-afmetingen en van hc-t maximum-gewicht der post pakketten. Besloten wordt dit adres te steu nen. Naar aanleiding van een opmerking van één der leden wordt besloten zich to: den afgevaardigde der Tweede Kaïner, Mr. D. Fock,'te wenden, om te trachten door zijn bemiddeling die verbetering in den loop der Parijsche treinen te verkrijgen, waarop de Ka mer reeds zoo herhaaldelijk heeft aangedrongen. Overplaatsing. Met 16 December a s. wordt G. Britstra, bewaarder 3c rang in de strafgevangenis alhier, benoemd tot wasebbaas in de Rijkswerkinrichting te Veenhuizcn. O v e r p 1 a a tel n g. De sergeant le klasse C. J. BöhnY van het 21e Reg. Inf. te Den Helder is op zijn verzoek door den Comman dant der Xe Inf. Brigade overgeplaatst bij het 10e Reg. Inf. alhier. Nieuwjaarsavond. In het begin der volgende maaufl zal de afdeeling Haarlem van de Nederl. Vereeniging tot afschaffing van alcoholhoudende dranken, even als voorgaande jaren, een Nieuw jaarsavond houden. Het tableau, dat werd vertoond ter gelegenheid van de viering van liet 70-jarig bestaan en toen zoovee! be langstelling mocht ondervinden, cal dan weer worden vertoond. Stadsnieuws „HEEMSCHUT" EN DE „DOBBEL- STEENEN". Aan den Gemeenteraad van Haar-, leni werd het volgend adres verzon den: „Het Bestuur an den Bond Heem schut tot behoud der Schoonheid van Nederland vernam, dat door Uwen Raad in beginsel besloten is toi het doen sloepen der voormalige commie zenhuisjes, die in 1826 ter vervan ging der t.c-en afgebroken Groote Hout poort werden gebouwd. „Het Bestuur voornoemd betreurt dit besluit, daar deze huisjes goede j voortbrengselen van de houwkunst uit dien tijd zijn, die den toegang tot de stad aan de zuidzijde een eigen aardig aanzien geven. „Danr de huisjes zeker voor het ver keer niet hinderlijker zrjn dan bij voorbeeld de hoekhuizen van de Gr. Houtstraat en de Anegang, die nie mand zal willen afbreken, verzoekt liet Bestuur voornoemd Uwen Rand, kn het belang van het behoud der schoonheid, op ziir. besluit terug te 1..2. I,N Ici>rt.T 12 llin. i c-n de hui i alsnog te St. NICOLAAS EN DE PAD VINDERS. Men schrijft ons-. Toen wij Vrijdagavond (oeval!:ger- wiize even kwamen ten huize van den hoofdleider der pad vinders, den heer Stinis, trof ons de reusachtige hoeveelheid pukken en pakjes, die ter verzending gereed la gen. Daar grootte en vorm heelemna! niet in overeenstemming waren met de artikelen, die de heer Siinis zelf in zijn magazijn voorradig heelt, en hij blijkbaar onze belangstelling be- merkte, behoefden wij op een nadere verklaring niet lang to wachten. De patjes bevatten alle nuttige geschen ken waarbij eenige versnaperingen met vergeten waren, en zouden hun bestemming vinden in gezinnen, die door de padvinders persoonlijk wa ren aangewezen, en waarvan zij wis ten, dat St. Nicolaas ze anders moge lijk zou vergeten. Op den bepaalden tijd kwam elke padvinder zijn .aan deel halen en prettig was het te zien met hoeveel ijver de jongens met ftURXS (tot pl3ntsoercarbelder)Wat is dat hls? voor rommel? PLASTSOEfiARBEiöERHier moet een fontein gemaakt worden met een monumc ni voor KHdebrand. WURKS: Hi'debrand? Is dat die kerel, die over mjj geschreven heeft? PLAMT£0£NévRBEL3£ft«ia juist, nu herken ik u, u is Nurks zelt. NURKS: Ik ben ertsgen: standbeelden z.jn maar monumenten der ijdelheid, ze zijn PLANTSOEiXAREEIDEFtJa, maar u komt er ook op. ftüf-.KS: Uat is wat anders, standbeelden kunnen ook hulde aan de ware verdienste befeekenan. Ga jij je gang maar, vriend! Dis rommel hindert raa niet»

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1913 | | pagina 1