Haarlems Dhgslld VIERDE BLAD Zaterdag 20 December 1913 OM ONS HEEN No. 1861 Een Middelbaar tacbnisehe School oneen cieaweAmliacMs- sebool. In ons vorig nummer is meegedeeld, dat de Minister van Binnenlandschc Zaken bij Memorie van Antwoord heeft meegedeeld, gunstig gezind te ajn ten opzichte van do plannen to Haarlem tot stichting van een mid delbare technische school. Voor 1914 vvenscht de Minister een som van f 10.000 op de begrooting te brengen, omdat de nieuwe school op het vroegst in 1915 in volle exploitatie komen zal; de bedoeling is, voor 1915 een subsidie van f 22.250 aan te vragen. Deze zaak is belangrijk genoeg, om daarbij wat uitvoeriger stil te staan. Het is trouwens niet voor de eerste maal, dal ze in ons blad tot openbaar heid komt In Januari van dit jaar is door den directeur van de ambachts school, den heer P. Doorn, een zeer belangrijk rapport uitgebracht, waar van ik tot goed begrip van de zaak, de hoofdpunten hier in herinnering brengen wil. In de eerste plaats dan: wat is mid delbaar technisch onderwijs? Tot het lager technisch onderwijs behooren de ambachtsscholen. Het, hooger technisch onderwijs wordt, naar men weet, gegeven aan de technische hoogeschool te Delft; de leerlingen daarvan genieten een we tenschappelijke voorbereiding en op leiding de minister noemt dat: „eone tecbnisch-tbeoretische vorming, waarin de practischo werkzaamheid een stovigen ondergrond vindt". De middelbare technische scholen hebben, aldus omschrijft de heer Doorn, een eigen plaats, tusschen de ambachtsscholen en de technische hoogeschool in; ze zijn evenmin een vervolg van de eerste, als zij een voor bereiding voor de tweede zijn. En dan wordt de positie eoi de onderlinge verhouding van de leerlingen der drie scholen, eenmaal in de maat schappij getreden, als volgt geschetst: Die van de ambachtsschool zullen, wanneer zij het daar gegeven onder wijs met vrucht hebben gevolgd, als werkman, als uitvoerder een werk kring zoeken. Die van de middelbare technische scholen zullen zijn leiders of patroons van kleine bedrijven, waarvoor geen eigenlijke wetenschappelijke vorming vereischt wordt en voorts tusschen- personen in do grootc bedrijven. Die van de technische hoogeschool eindelijk worden de leiders en ontwer pers op het gtbied der lioogere tech niek en industrie. Dit overzicht schetst duidelijk de positie. Volgt de vraag, welke vakken aan een middelbare technische school te Haarlem zullen worden onderwezen en waartoe zal worden opgeleid. De heer Doorn is bij de beschouwingen daarover gebleven binnen de grenzen van een practische noodzakelijkheid, die vanzelf practischo uitvoerbaar heid meebrengt. Er op wijzende, dat aan de gereorganiseerde machinisten- school te Amsterdam middelbaar tech nisch onderwijs gegeven wordt in werktuigbouw en electrotechniek, wenscht de heer Doorn voor Haarlem de oprichting voor te stellen van een M. T. S., alleen met de afdeelingen burgerlijke- en waterbouwkunde. Hij wordt daarin gesteund door de meening van den inspecteur van het a m ba c h ta-on d e r w Ij s, Eu Minister Cort van der Linden zegt er van: „aangezien uitbreiding van de reeds zoo druk bezochte middelbare techni sche school te Amsterdam met nieuwe leervakken geen aanbeveling zou ver dienen, is een school voor de bouw kunde voor de provincie Noord-Hol land met inbegrip van Amsterdam, te Haarlem zeer goed op haar plaats te achten". Een provinciale school derhalve, waarvoor dus ook subsidie aan de provincie zal gevraagd worden en wel tot een bedrag van f 7809.—, terwijl als gemeentelijk subsidie op een som van f 10.250 wordt gerekend. Wel is de som, die van de provincie verwacht wordt, iets grooter dan de gewoonlijk toegepaste verhouding, maar in over eenstemming met de belangen, die de provincie Noord-Hollund daarbij, heb ben zal. Thans de vraag, hoe en langs wel ken weg men de Haarleinsche M. T. S. zal kunnen binnengaan. De Minister wijst in het kort op combinatie van gebouwen en hulpbronnen met de ambachtsschool en wederzïjdsch ge bruik van ouderwijzend personeel, de hoer Doorn is uit den aard van de z-uik uitvoeriger in zijn beschouwin- go». Hij stelt voor, dat een voorberei dende cursus wordt geopend, waarin zij, die ti-t de lessen aan de M. T. S. wcnschcn toegelaten te worden, de hun ontbrekende kennis In practijik of theorie kunner. aanvullen. Zij, die het onderwijs van een Hoo- gere Burgerschool met 3-jarigen cur sus hebben gevolgd of het eindgetmg- schrift van de meer uitgebreid lagere school (m. u. I. o.) verkregen, moeten gedurende het eerste jaar op de school (M. T. S.) door theoretisch en prac- tisch bekwame leeraren, zoowel in de theoretische als in de practische vak ken onderwezen worden; daarna ten minste één jaar lang op het bouwwerk of in de werkplaats onder voortdurend toezicht van directeur en leeraren der M. T. S. werkzaam zijn en in de avonduren het onderwijs, genoten op de II. B. S. of de M. U. L. O. op peil houden. Daarna „mag men met grond ver wachten, dat deze leerlingen rijp zijn otm de M. T. S. te volgen". Gevraagd zal worden, of er geen brug geslagen kan worden van dc Ambachtsschool naar de M. T. S. De heer Doorn zou niet de voorstander van liet ambachtsschool-onderwijs we zen die hij is, wanneer hij dezen over gang vergeten had; die bestaat hier in, dat de begaafde en ener gieke oud-leerhngcn der ambachts school gedurende één jaar in de prac- tijk gaan met drie avonden per week theoretisch onderwijs (voornamelijk in wiskunde en talen) en daarna ge durende een jaar den geheelen dag, zonder avondonderwijs de lessen in theorie en teekenen van den voorbe reidenden cursus volgen of wel, wan neer zij de beide jaren in de practijk blijven, hun tekort aan theorie en tce- kenen aanvullen, door beide jaren ge durende 4 avonden de school te bezoe ken. De leerlingen eindelijk die in het bezit zijn van een eind-diploma der burgeravondschool, moeten eveneens tot dezen, voorbereidenden cursus worden toegelaten. Welke rol speelt hierbij de Am bachtsschool? Voor de prnclijk in den voorberei denden cursus zijn de lokalen en wel in de eerde plaats de werkplaatsen van de Ambachtsschool als 't ware aangewezen, maar de tegenwoordige ambachtsschool te Haarlem kan in deze behoefte niet voorzien, omdat vele der hiervoor r.oodige vakken niet aan de school onderwezen worden, uitbreiding van hel bestaande gebouw niet mogelijk is en de M. T. S. niet onmiddellijk daarnaast kan gebouwd worden, hetgeen noodig is. Daarom zijn voor de beide scholen nieuwe gebouwen noodig op een ge heel vrij terrein. Als vakken van onderwijs aan de M. T. S. stelt de heer Doorn voor: bouwkunde, beschrijv. meetk., persp., handteckeneu, algebra, stereometrie, g-onio- en trigonometrie, natuur- en werktuigkunde, graphostatica, mate- riaJenkenniS, arch, voormenleer, ge schied. der bouwstijlen, landmeten en waterpassen, bestekken en begrootin- qeu maken, boekhouden en staatsin richting, hygiene, Nederlandsch en Duitsch; deze laatste taal om de vak litteratuur te kunnen verstaan. Duur van den geheelen cursus 4 semesters (2 jaar) schoolgeld f 50.— per semester voor de M. T. S. Voor den voorbereidenden cursus f 30 v-oor he: dagonderwijs en f 10. voor het avondonderwijs. Nadere bepalingen kunnen worden gemaakt voor het kosteloos toelaten van onvermogende leerlingen. De uiteenzetting van het plan is wat lang geworden, maar ze leek mij nood zakelijk voor het juiste begrip en, in verband daarmee, voor de juiste waar- defrring van de zaak. Inderdaad kan wel niet anders gezegd worden, dan dat dc gemeen te Haarlem alle reden heeft, om de stichting van een Middel bare Technische School in deze ge meente op alle manieren te steunen. Ouders .vinden daardoor Vöor hunne zonen een nieuwe opleiding, die tot dusver in do omgeving (dit begrip zéér ruim genomen) niet bestaat en voor menige familie zal het bestaan van de school bovendien een reden tot vestiging in Haarlem kunnen zijn. Uit een bericht in ons vorig nummer is gebleken, dat de Commissie van toezicht op het M. O. aan een andere wijze van inrichting de voorkeur geeft. Zoolang hare argumenten niet b?kend zijn, valt daarover natuurlijk niet te oordeeleo, maar het kan niet anders dan goed en nuttig zijn, dat leder over de zaak zijn licht laat schij nen, opdat de deskundigen gezamen lijk komen tot de best mogelijke op lossing. Het bestuur van de Ambachtsschool zal zich wenden tot B. cn W. van Haarlem en Gedeputeerde Stalen van Noord-Holland om medewerking. Te hopen en te verwachten is, dat deze autoriteiten dc zaak zullen aanhangig maken met den spoed, die wenschelijk is die nu vooral, aanbevolen mag worden omdat de steun van de Regee ring verkregen en die van de Kamer dus waarschijnlijk is. En eindelijk ook, omdat het kloeke initiatief van bestuur en directie der ambachtsschool opgewekte en vlotte medewerking der autoriteiten, in het belang der jongelingschap van provin cie en stad, volkomen verdient. 3. C P. Binnenland TWEEDE-KAMER. Men seint ons: 30 kleine wetsontwerpen zijn na korte discussiëu aangenomen. Bij de verhooging der mannebegrooting 1913 werd aangenomen, met 28 tegen 27 stemmen een amendement-Iielsdin- gen, den post van f 20,00.) voor tege moetkomingen aan ontslagen werk lieden bij de opheffing marinewerf Amsterdam tot f 30,000 te verhoogen. Voorts zijn hoofdstukken nationale schuld, onvoorziene uitgaven der Staatsbegroot'ng en Middelenwet, zon der debat aangenomen. Daartia is de discussie over het vocvrstel-Bo3 c.s. over het reglement vaa orde aangevangen. (Reeds in een gedeelte van een vo rige oplaag opgenomen), We deelden reeds mede dat giste ren de lange lijst van kleine wetsont werpen is afgedaan. Daaronder waren de volgenden Verhooging van hoofdstuk V der Staatsbegrooting voor 1913 (Aankoop schilderijen uit de collectie-Steen gracht). Verklaring van het algemeen nut der onteigening ten behoeve van uit- breiding van het «tatïonsemplace- l ment Schiedam van den spoorweg I Amsterdam—Rotterdam. Vermelden wij daaromtrent nog dat bij 't eerste ontwerp door den heer van Doorn en den Minister van binnen- landsche zaken hulde is gebracht aan de vereenigire Rembrandt en aan Mevr. Roze Molenwater, voor de be langrijke bijdragen tot behoud voor ons land van de kostbare kunstwer ken uit de collectie-Steengrocht en vnn de Jacob Backer (jongensportret). '1 f r> "t besluit om bij no. 5 niet ƒ20.000 n\aar 30.000 uit te trekken voor tegemoetkomingen aan werklie den, dio bij de onheffing van de Rijks werf te Amsterdam zullen worden ontslagen, maakten we reeds gewag. Men weet dus dat 't daartoe strek kend amendement, door Minister Rambonnet bestreden ook als een te hooge premie voor.hen die niet naar een andere plaatsing hebben omgezien, met 28 tegen 27 stem men werd aangenomen. Van de rech terzijde stemde alleen <le heer Van Vliet voor, van links slechts de heer Visser van IJzendoorn en de Voorzit ter tegen 't amendement. Door de heeren Duymaer van Twist, Ter Laan en Eland werd ernstig bezwaar gemaakt tegen het oprichten van een auto- eu motor- wielkorps, waarbij men den eigenaars van auto's, die deze bij .mobilisatie afstaan, hooge rangen, zelfs van ma joor toekent. Men keurde dit zeer af, en meende dat 't huren van de au to's en motor-wielen beter en niet duurder zou zijn. Voorts maakten de heeren Ter Laan en Van Twist ook opmerkingen over 't aan onderofficie ren verstrekken van een grof pak (dat zij niet willen dragen) instede van hen voor uitrusting een billijke toelage en beter jaarwedde te geven. De Minister van Ooriog, de heer Roo- sebooin, verdedigde met het oog op de reeds gereed zijnde organisatie en gesloten contracten, de instelling van de auto- en motor-wielkorpsen en stel de bij mobilisatie 't nut er van in 't licht, terwijl 't huren van deze voer tuigen duurder zou zijn. en men had dan hot geschikte personeel er niet bij. lntusschen zou de Min, do zaak in 't volgend jaar nader onderzoeken en geen nieuwe contracten meer slui ten. De verstrekking van de grove jas en de regeling der toelagen voor uit rusting voor de onderofficieren ver dedigde hij. Met 54 tegen 5 stemmen werd 't ontwerp daarna aangenomen. Voorts vroeg de heer Ter Laan gelijktijdige onteigening voor een rijweg langs de ontworpen spoorbaan, doch dat wees de Minister van Wa terstaat, de heer Lely, als strijdig niet de Onteigeningswet, af. De Kamer behandelde gisteren ook het voorstel-Bos c.s. tot wijziging van het Regl. der Kamer, ter beperking van den duur der redevoeringen bij de begrootingen. De heer Van Twist had er niets te gen mits hij niet zou worden belet bij de oorlogsbegrooting dit jaar langer dan een uur te spreken, wat de heer Lohman billijk vond. De heer Bos zei- de dat 't voorstel dadelijk in werking zou treden, maar voor gisterenavond zou de Voorzitter wel toegeeflijk zijn. Overigens wilde de hoer Troetstra 't voorstel aannemen, ofschoon 't, .alleen voor dit jaar was ontworpen. Hij (en de lieer Lohman ook) voorzag nog een nadere regeling, waarbij zou worden bepaald dat de vastgestelde grenzen voor het debat, telken jare vast te 6lcllen, bindend zullen zijn. Het voorstel werd zonder stemming aangenomen. Hierna is gisteren de behandeling der BegTOoting van Landbouw hervat, waarbij de heer Schaper aandrong op minder luxueuse uitvoering van den berg van drukwerken, waardoor veel is te besparen. De Minister, de heer Treub, beloofde beperking van druk werk. Door den heer Albarda werd bi£ de Afd. Mijnwezen geklaagd over het werven van werkkrachten voor de mijnen in Limburg in kroegen en over het niet daartoe in verbinding treden met arbeidsbeurzen, behalve de ka tholieke te Heerlen, met het doel om socialisten en andersdenkenden te weren. Hij verzocht den Min tegen bevoorrechting te waken. De heeTen Drion, Vliegen en R'uysoh de Beerenbrouöki bespraken daarna tal van onderwerpen betreffende het mijnwezen, de langzame werkwij ze, de weinige resultaten en onvolle dige mededeeling van uitkomsten, zoomede de toestanden in het mijndis- trict wat betreft de arbeidsvoorwaar den, scheidsgerecht, looncn, verloven, woningtoestanden, winkeldwang enz. Een en ander werd door den Minis ter beantwoord. Voor den aanleg van nieuwe mijnen in de Maasstreek wa ren nadere boringen noodig al kende men den voorraad kolen van 't ge- heele veld. De loonen van dc arbei ders der Staatsmijnen waren hooger dan bij particuliere mijnen. Tegen'een onderzoek door een commissie uit de Kamer had de Min. geen bezwaar, mits zij niet op de plaats ging staan van den mïjnraad. Elke politieke of godsdienstige voorkeur zou de Min. koeren bij de keuze van werkperso- neel, maar 't sprak vanzelf dat ln Limburg de katholieken het meeren- deei vormden. De Min. was er voor dat de mijndirectie gebruik zou ma ken van de bemiddehug van alle neu trale arbeidsbeurzen. Op de instelling j van een scheidsgerecht en betere re geling dr verloven zou de Min. bij herziening van het mijnreglement letten. Ook de Min. was (niet al de sprekers) voor een regeling van het Knappschaftwezen. In. woningnood en betere gemeenschapswegen hoopte de Min. geleidelijk te voorzien. Hij nam zich voor zelf de mijnen be zoeken en zou dan voor alle belang hebbenden te spreken zijn. I-Iet debat liep met een repliekje van den heer Drion af. De verdere be handeling van 't Hoofdstuk werd daar op tot heden verdaagd. Gisterenavond ving de discussie aan over de Begrooting van Oorlog. De eerste spreker, de heer De Jong, meende dat deze Min. de affaire van zijn voorganger onveranderd voort zet. Hij wilde den Min. niet bemoeilij ken, maar beloofde geen on voorwaar de! ij ken steun. De spr. drong aan «"p afschaffing der loting en invoering van algemeenen dienstplicht, zonder contingent-verhooginc; op een doel matiger en goerfkocper administratie. Hij keurde de overplaatsing van drie onderofficieren uit Naarden wegens een venliiezingscirculaïre, af en trad ton slotte in een kritiek op het veel te zware examen voor de geoe fendheid, waarvan de eischen zoo zijn dat de beste gymnast er niet aan kan j voldoen. De Min. wijzige die eischen. Daarna hield de heer Duymaer van Twist (met speciaal verlof der Kamer) een rede van anderhalf uur, langer dan sedert Vrijdagmiddag is toege laten. Hij betoogde dat het beleid van de zen Minister van Oorlog precies het zelfde is als van zijn voorganger, ook wat de kustverdediging en liet fort van Viissingen betreft, ook over voor oefen ings-examen, manoeuvres, leger- aanvoering, terreinen voor oefening, uniformen, eu toch ging de Concen tratie thans met die in den Minister Colijn als reactionnuir verooideelde politiek mede. Spreker was het <r grootendcels mee eens. Er waren eenï- ge verschilpunten, doch die sci ïenen niet op te lossen, zoo omtrent de Zondags-verloven en liet reglement voor den inwendigen dienst. De spreker ging de resultaten na van het onderzoek der leger-commis- sie en wenschte dat vooral in de ad ministratie, door samenvoeging van dienstenen inrichtingen, meer zuinig heid zou worden betracht. Hij wilde o. a. de toelagen aan studenten voor arts-opleiding afschaffen. Over de leger-uitrusting, het veld leger; ontslag van opperofficierën enz. rnaalcto spreker nog enkele opmerkin gen, om daarna langdurig uit te wei den over de resultaten van de leger- r.eorg&nisatie en ovor de kader-quues- tie. Van een voldoend kader hangt het gelukken uer organisatie uf. En nu constateerde spreker, dat er gebrek is aan officieren en nog meer kader- nood. Hoe zal dat gaan \vut zui van ue oefeningen terecht komen 1 De toe loop is te gering en alleen bet capuu- lanten-stelsel en verbetering der po- siti6 van bot kader met een geregelde rechtspositie kan baten, vooral ook voor ue serg.-majoors-instructeur, die men beloofd hud lot adjunct-ouderoff. te bevorderen, wat niet is gebeurd. Voorts drong spreker op een betere pensioenregeling voor de onder-offi cieren aan. Ook dc neer Arts drong aan op ver betering der positie van de onder-offi cieren en de instructeurs vooral. Hij vroeg van den Minister schadeloos stelling te verleenen aan oen paar onrechtmatig behandelde oud-onder officieren Daarna wees spreker op de te geringe strijd- en vooral nuirsch- vaardigheïd van ons leger er is ech ter verbetering merkbaar en ook de geest wordt beter, maar het anti- militarisme overheersoht nog in onze natie en sommige bevelvoerders 'kweeken dat aan dooriongemotiveerd hooge straffen voor onbeduidende overtredingenzelfs tegenover land weer-verlofgangers tegen de wettige voorschriften in, cn door hun zeer on tactisch optreden tegenover de bur gerlijke autoriteiten, waaromtrent ue spreker eenigc-1 feiten meedeelde eu onderzoek vroeg. De heer Brmmnelkamp kwam op tegen het in „Ons Belang" (het onder officiers-blad) aankweeken van in subordinatie eu hij vond 's Ministers houding daartegenover te zoetsappig. Hij moet het voik het besef van den plicht om 't land te dienen teruggeven en van de noodzakelijkheid van tucht in 't leger, waarmeê politieke vèreeni- gingen niet bestaanbaar zijn. De hoer Juten drong aan op ruimer openstelling der gelegenheid voor li chamelijke oefeningen ten plattelande om op te leiden voor 't examen van voorgeoefendheid voor liet leger. De Minister oudersteune met dit doel de jeugdorganisaties en verzui- me den kring der instructeurs. Voorts vroeg spr. beter voorwaarden voor vaste verbinteniseen van verlof-officie ren en verbetering der positie van de serg.-majoor-instructeurs en eindelijk maakte hij oenige opmerkingen over de wijze van oproeping van de land weer, die tot groote onbillijkheden aanleiding geeft. Daarop zette de heer Ter Laan (Den Haag) uiteen dat hij met allen eerbied voor 's Min. karakter, als socialist vlak tegenover hem moest post vatten omdat 't militairisme liet grootste na deel is voor het land en wijl deze Min. (de heer v. Twist wees er op) geheel in de lijn gaat van Min. Colijn. De Min. tracht nu te doen uitkomen dat clericalen en liberalen 't geheel eens kunnen zijn. Spr. bepleitte, ook op grond van een bij de artillerie te Amersfoort geno men proer, cte verkorting van den oeieningslijd. Daarmee gu men voort. Zoo is bezuiniging te bereiken. Maar dezis Min., Coiijn 110. 2, volgt in alles' zijn clencule voorgangers, tegenover de eischen voor 't examen van de voor-, geoefendheid weigert de Min. verla ging. Toch is die noodig en spr. zei dat een voorstel daartoe komen moet. W ij hebben te veel generaals en of ficieren; de Min. wil niets loslaten, ook niet op 't gebied der doode weer middelen. Er moet steeds meer ko men; de begrooting is weder 1 1/2 mll- lioen hooger; "t budget is in enkele jaren met 5 niilliocn gestegen. En dal alles voor onnoodige dingen als het blijvend gedeelte, als manoeuvres, waarvan men de leiders dadelijk daarna naar huis zendt. De kleeding. de 3e herhaiings-oefeningen, de vor stelijke adjudanten, nieuw geschut, luchtvaart. Vervolgens trad spr. in uitvoerige beschouwingen over de positie der on derofficieren en van de non-combattan ten. Te ruim 12 uur werd 't verder debat tot Maand dg geschorst. DRIEPLOEGENSTELSEL. De „Tel.meldt De gemeenteraad van Zaandam heeft Donderdagavond besloten bij do politie aldaar in te voeren het drie- ploegenstelsel, hetgeen ongeveer over eenkomt met ufcn 3-urigen arbeidsdag. Immers de diensturen, welke nu vaak 70 80 per week bedragen, zullen te ruggebracht worden op 56 per week Noodig is het daardoor geworden zes nieuwe agenten te benoemen. Zaandam is ook in deze de eerste gemeente van Nederland, waar voor de politie een zoodanige gunstige dienst wordt ingevoerd. Behalve door dit besluit werden de agenten nog verblijd met een verhoo ging van liua weekloon rnol ƒ1. Zij zuilen voortaan een loon genieten van ƒ15 tot f 17 per week Ook de hoofd agenten kregen 1 meer en genieten dus voortaan 17 tot 19 per week, terwijl de brigadiers 2 per week meer kregen eti dus van ƒ20 tot {22 per week zullen genieten. Het salaris van oen inspecteur werd van 1300 tet 1500 veranderd in van 1600 tot ƒ1900, terwijl alle genoemde titularissen hun kleedinggeld met 5 (agenten en hoofdagenten), 10 (bri gadiers) en 20 (inspecteur) zagen verhoogd. Stadsnieuws „ZAND EN VRIENDSCHAP". Bij het eerste Vocaal-concert der Kon. Liedertafel, dat gisterenavond ïn de concertzaal der Vereeniging plaats had. genoten donateurs en kunstlievende leden het wel te waar- deeren voorrecht, het echtpaar An- driessen-Bies uit Den Haag als solis ten te zien optreden Door hun me dewerking werd deze concertavond voor ons. toehoorders, inderdaad een ongewoon genotrijke en voor de Lie dertafel een schoon succes, 't Was weliswaar nog maar kort geleden dat wij Willem Andrfessen in „De Kroon" zijn schitterenden piano-avond hoor den geven; maar oen pianist als hij hoort men immers nooit te. veel. Zijn praeslatie van dezen avond de Lie dertafel en mevr. Andriessen-Bies zullen mij wel vergunnen dit te zeg gen maakte, in haar frvstruroenta- liteit (de buitenkant van het tekst boekje heeft zoo'n ongelijk niet met van een „instrumentaal concert" te spreken) liet heerlijk stralende glanspunt van dit Vocaal-concert uit Zijn voordracht der „Variations sym phoniques" van Schumann in het eerste deel was een magistrate daad, waarvan ik verder niets zal zeggen, dan dat zij, zeer begrijpelijk, door de toehoorders met een geestdriftige ova tie beantwoord werd. Een mooie at tentie was het, ln het tweede deel ook iets te spelen van onzen onlangs over leden Leander Schlegel: „Kahnfahrt" een fijn gedacht, maar voor de groote ruimte wat intiem stukje. Ver der speelde Andrlessen niet pracht van bravour, de Polonaise op. 53 van Chopin en als bisnummer want het applaus waa onbedaarlijk oer. stukje van een-en-al schittering en welluidendheid, dat wel „Reflets d'eau" of iets dergelijks van Debussy kon zijn. Mevrouw Andriessen-Bies heb ik eigenlijk nog zelden zoo gelukkig hooren zingen als dezen avond. „Pe nelope's Trauer" uit Bruch's „Odys seus" leek mij buitengewoon gunstig voor haar mooie altstem en ik zou gemeend hebben dat haar warme, echt-muzikale voordracht zich bij voorkeur tot „Trauer"-stemmingen leende, als ik haar niet later allerlei andere gemoedstoestanden even goed had hooren weergeven Met andere woorden: het komt mij voor dat me vrouw Andrïessen's zingen, in veel zijdigheid van expressie zeer merk baar is vooruitgegaan. Onder de voorgedragen liederen was er een mij nog onbekend van Willem Andries- sen, een mooi gestemd, poëtisch lie- deke, dat „Neuer Frühling" (Heine) heet; en ook een van zijn jongeren broer II F. Andriessen in ruimer kring nog heel niet als componist be kend, maar van wien zijn lied „Dn" geeft alvast een veelbelovende voorproeve men spoedig genoeg meer zal hooren. Ook mevr. Andries sen vond te veel en te hartelijken bij val om haar auditorium een bisnum- mer to weigeren. Na wat aarzelen muziek was er niet enje geheu gen moet je maar eens in den steek laten I koos zij het bekende, een voudige, teere Wiegeliedje van haar Wim en daarmee nam het artistie ke paar voor niet al te lang, hopen we zijn afscheid. Aan het koor kan ik geen beteren lof geven dan dat het op zoo waardi ge wijze de 3olo-voordrachten omlijst te. Het eerste koorwerk, Tiluian's nogal bombastisch concoursnummer „Israël", was ook als uitvoering, vooral uit het oogpunt van intonatie, niet het gelukkigst. Het frissche werk van Hegar: „Rudolf von Werden- berg" werd daarentegen uitstekend gezongen. De beide Latijnsche num mers; „Adoro te" en „Lauda Sïon", vierstemmige zettingen van Gregorl- aansche melodieën door B. Kothe, klonken heel mooi, maar hadden wat vrijer rhytmus kunnen velen. En Gevaert'a oude Uitwijkelingen wer- den, onder de opwekkende, warm- muzikalc directie van den heer W. Robert, weer jong en frisch en we beseften hoe dit werk nog altijd on der de allerbeste nummers van liet mannenkoor-repertoire blijft behoo- PHILIP LOOTS. Verduistering. Een melkrijder, G. J. v. A. heeft f 17 verduisterd, die hij voor de melk, wel ke hij' rondbracht, ontving. Hij is naar Leiden, Den Haag en Amsterdam geweest, is daar uitge gaan en had bij z'n terugkomst nog f 8.82 bij zich. R ij w i e 1 d i e f s t a 1. 't Blijkt, dat de daders van den rij. wieldiefstol in pension „.Minerva' aan de Parklaan, waren H. J B., H. B. en B. J, K. Zij hadden geprobeerd om het te Amsterdam te verkoopen Dat gelukte niet. Daarom liepen zij weer met de fiets naar-Haarlem terug. Bij Sloterdijk werd hun.... de rijwiellan taarn ontstolen. Het rijwiel zelf lieten zij aan de An Sterdamscb eva ar t ach ter. Het Tooneel Haarlem sc he Too nee 1- club: „Hoe het Weeuwtjo uit Het Hof van Holland ge vrijd werd", bewerkt door G. Nolst Trenité. De heer Nolst xremté is een geestig man. Wie dit nog met wisten, hebben het gisterenavond kunnen opmerxeji, toen de beer Trenité, gezeten als indertijd Herman Heyermaus aan een tafeltje voor het scherm, op de hem eigen, origineele jvijze voor -ien aanvang van de voorstelling der Ilaarienische Tooncelelub «set „inlei dend woord" sprak. Dit inleidend woord was, we kunnen wel zeggen, geheel tegengesteld aan de openings- Speeches, 'tic wij doorgaans bij der gelijke gelegenheden hooren. Reeds dadelijk de aanhef was „anders dan ahuers". De heer Trenité begon niet met het gewone „dames en heeren", maar sprak alleen" tot de donateurs eu net er immmueltijii ik-el u'uiuenjk op voigen, uat nij het mei mm tot <tê „Kat uit den boom kijKerstot ue „1,70-menscnen", maar uhsiuitend lot heil, die vertrouwen hauuen getoond ui ue jonge, nieuwe vereeniging. Het auruige en ondernouueiiue van deze inleiding was het telkens onver wachte) hei paradoxale. Do Haariein- scne looneelciui) wilue geen Kunst brengen kunstenaars zija volgens den lieer Trenité eigengt reciuiguo mensctien, die als zo vrouw zijn - leelijke boenen en nog leelijker blou ses dragen, terwijl de mannen-kunste naars doorgaans met onverzorgde baaiden als iluuueu langs ue straat loopen „Kunst zij ons doel V had men daarom de ciub oorspronkelijk willen noemen, opdat ieder dadelijk weten zou, dat dit het doel der ver eeniging niet zou zijn. En ook -tet slot was allerminst gewooneen inspiciënt, die onder het scherm door kruipt en den inleider familiaar op den schouder tikt om hem te bedui den dat het tijd is, de inleider, die onverstoord doorgaat, maar toch ein delijk zijn paperassen opneemt cn heenwandelt, omdat hij vermoedt, flat „de kapper nu wel klaar zal zijn" dat was zeer zekc-r niet het traditio- neele, gebruikelijke slot. Na dit vermuka.ijk hors a'oouvre wisten wij dus, wat de ilaariemsche Tooneelclub ons zou brengen geen kuust, maur ernstige viool ijkheia t-u beschaafd spel. En met dankbaarheid zij erkend, dat zij ons dit gebracht heeft irenité's bewerking van Potgieter'a W e e u w t j e is indertijd na de opvoering door Cremer in dit blud reeds uitvoerig besproken, zoodat wij thans kort kunnen zijn. Wij schreven toen o. a. „De heer Trenité heeft het „Weeuwtjo" zeer handig in een too- neelkleed gestoken, al heeft hij naar onze meening het kleed eeu beetje to wijd gemankt. Hij heeft de stof, die Potgieter hem in zijn novelle leverde, over 4 tafereelen verdeeld, waarmede hij o. i. wel wat te veel eer bewijst aan de schalksche maar wel zeer een voudige Machteld uit Het Hof van Holland. Met één, hoogstens twee ta fereelen had de juffrouw bert tevre den kunnen zijn." Dit bezwaar heeft de ii-vc Trenité thans in zooverre ondervangen, dat hij de goheele handeling in zelfde décor Inat afspelen, waardoor de vier tafereelen elkander onmiddellijk kun nen volgen en de aandacht van da toeschouwers dus niet door lange pauzes wordt afgeleid. Dit bleek een groote verbetering. Al lijkt ons het gegeven van Potgieter's novelle zelfs in dit nieuwe kleed voor het tooneel ook nu no«T wat te mager, zoo hebben, wij toch met genoegen naar deze „In werking" gezien in de uitstekende, zeer verzorgde opvoering door de Haarlemsche Tooneelclub. ,,'n Stukje, geknipt voor liefheb bers I" hoorden wij iemand in de pauze zeggen, ,,'n Stukje, uiterst moeilijk voor dilettanten I" zouden wij integendeel willen zeggen. Want niet alleen dat de typeering ran figuren als Zieleman, de ziekenverpleger. Bus- berg, de West-Indiër, Tasman, ue zaakwaarnemer, Bc-erlinck, de „Tien- daagsche". de bljade Borger en zijn zoon Huibert, vrij wat spelqualiteiten vordert, masr bovenal wordt een zeer bekwaam regisseur verlangd voor het in elkander zetten van Potgieter'» •werkje. De w erkende leden van de Haarlem sche Tooneelclub riepen na afloop ïiiej. Ida Mollinger op het tooneel, oih daarmee aan het publiek te toonein wie de stille kracht van deze opvoe ring was geweest. En werkelijk. «Ie hulde, die zij daarmede hun „regis seur" bewezen, was in alle opzichten verdiend. Zelden zagen wij te Haar lem een vertooning van dilettanten, zoo opgewekt, frisch en vlot, zoo be- scbanfd enwe mogen het wel zog gen, al wil deze vereeniging gceu kunst brengoj zoo artistiek nl« van dezo jonge Haarlemsche Tooneel club in Trenité's bewerking van Pet- gieters W eeuwtje. Wij zien er ditmaal vnn of liet spet der verschillende personen uitvoerig te besprekenwij gelooven niet, dat de inedespelenden dit wenschenzij

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1913 | | pagina 13